Last posted
Total of 1000 posts
ไอ้ stalker นี่มึงทดลองปล่อยพล็อตเรื่องเพื่อจะเอาไปทำหนังแล้วบอกว่าเรื่องจริงจากบอร์ดนี้ป่าววะ 555 รึกูคิดมากไป
>>700-701 พวกมึงคิดว่ากูเป็นสายลับรึไงอยู่ๆจะหายไปได้ไงละ
ไปมาก็ไม่มีอะไรว่ะ เหมือนเป็นเทศกาลจับคู่เด็กอักษรกับเด็กวิทย์ข้ามคณะมากกว่า
คือมันก็ชวนเพื่อนผู้ชายผู้หญิงกันมารวมๆ 12 คนมาเยอะกว่าที่กูคิดอีกนึกว่าแค่ 6 คนเองตอนแรก
จากนั้นก็ไม่มีไรละ ดูหนัง กินข้าว โยนโบ ร้องเกะ ประมาณ 4 โมงไปห้องซ้อมเล่นกัน 6-7 เพลง
เผอิญคุยๆกันไปมีคนเล่นดนตรีเหมือนกูเลยตั้งวงเฉพาะกิจเล่นเอามันส์กันไป ก็เป็นวันสนุกๆวันนึงน่ะ
เออ แต่ก่อนกลับกูแวะไปทำงานที่ร้านเจ๊คีย์เอกสารพักนึงเพราะเพิ่ง 5 โมง ทำไปก็นั่งมองบ้านแจนไปก็ไม่มีไร
จน 2 ทุ่มนั่นแหละ กูเห็นเขาเดินออกมาใส่เดรสเหมือนจะไปงานอะไรซักอย่าง พ่อใส่สูท แม่ก็จัดเต็ม รู้สึกจะมีน้องสาวด้วย
กูตามไปพักนึง รถแม่งติดสัสๆ พวก Bike for mom บางตัวแม่งยังไม่กลับบ้านเลยจะปั่นไปถึงไหนวะไอ้เหี้ย(แต่จริงๆไม่ได้ติดเพราะพวกมันหรอก)
กูเหนื่อยๆด้วยเลยขี้เกียจตามละฝุ่นแม่งก็เยอะ แล้วดูจากชุดคงจะไปงานแต่งใครละมั้งไม่ได้น่าสงสัยอะไรเลยไม่ได้ตาม
แล้วก็มืดๆละด้วยหมวกกูก็ไม่มีกลัวเจอตำรวจเลยกลับบ้าน
อ้อ แต่ก็มีอะไรน่าสงสัยนิดนึง วันนี้กูคุยกะเจ๊คีย์เอกสารว่าบ้านนั้นเขาทำอะไรดูแปลกๆ แกก็บอกกูว่าไม่รู้เพิ่งย้ายมา 4-5 เดือนเองมั้ง
กูว่าต้องย้ายมาตั้งแต่ช่วงหายตัวไปก่อนจบม.ปลายแน่ๆ แต่วันนี้เหนื่อยสัสละไว้พน.กูจะไปถามไอบอสรึยัยเก๋ดูน่าจะได้เรื่องอะไร
แล้วยังไงอาทิตย์หน้ากูจะต้องรู้จักเขาให้ได้มัวแต่ตามก็ไม่ได้ไร เหี้ยเดือนคณะแม่งก็ยังไม่เลิกตามจีบด้วยกูกลัวโดนแย่งไปสะก่อน
ชีวิตรักกูนี่กูเขินหวะ ไม่เล่านะแบะแบะ
มามากูพูดเรื่องเก่าๆหน่อยก็ได้
กูแกร๊งตลอดศกหวะ แกร๊งมาเยอะ แกร๊งแล้วแกร๊งอีก ตั้งแต่จบม.6 จน ปี3 นี่โดนปฏิเสธไป 3 คนแน่ะ
เล่ามาเถอะวิมิ แฟนคลับอยากติดตาม
ปัญหาคือมันไม่ใช่โรงเรียนไง เพื่อนในเน็ตอะ 55
กูสนิทกับเพื่อนในเน็ตมากกว่าเพื่อนรร.มาแต่ไหนแต่ไรละ แฟนที่เคยคบก็เริ่มรู้จักกันในเน็ตก่อนจนไปเดทกันจริงๆแล้วทั้งนั้น
เหมือนเป็นแพทเทิร์นเลยที่กูต้องแอบชอบเพื่อนสนิทตลอด
คนที่ปฏิเสธนี่คือเค้าไม่มองกูเชิงชู้สาวจริงๆมากกว่าอะ เหมือนมองเป็นเพื่อนเป็นพี่ชายแต่แรก
พอโดนปฏิเสธกูก็ไม่ตื้อ ก็เป็นเพื่อนสนิทกันด้วยดีจนปัจจุบัน
คนที่คุยอยู่ด้วยให้เราวิ่งวันละ ๒ ชม. เพราะเราลงพุง
ไอ่โม่ง stalker มันม่องไปแล้วป่าววะเนี่ย หรือมันแค่ยุ่งๆเรื่องงานมันเฉยๆ
>>724 เดี๋ยวโม่ง stalker แม่งจะเริ่มฉุกคิดได้ว่า ขืนกูตาม stalker แบบนี้ต่อไปกูคีย์เอกสารไม่ได้แน่
มันเลยทิ้งทุกอย่าง ทิ้งอดีตตัวเองไว้ แล้วลาไปฝึกพิเศษคีย์เอกสารบนเขาคนเดียว ตั้งสมาธิสายตาผสานร่วมปลายนิ้วมือทั้งสิบ
เพื่อที่จะเป็นยอดนักคีย์เอกสารไร้เทียมทาน หนึ่งในปฐพีให้จงได้
つづく
อยากฟังเรื่องรักใสๆตามชื่อหัวข้อมาก
กูต้องการการฮีลหัวใจอย่างเร่งด่วน
มาๆ เดี๋ยวกูจะพูดเรื่องที่กูเคยอ่อยผู้หญิงที่รู้จักกันในเน็ตให้ฟัง
กูได้รู้จักผู้หญิงคนนึงในเน็ต แล้วฟอลทวีตกัน กูค้นเจอจากเว็บบอร์ดนึง อนุมานได้ว่าอยู่ม.เดียวกับกู
กูเลยอ่อยด้วยการทวีตว่า เฮ่อ พรุ่งนี้ต้องไปนั่งทำงานที่(ชื่อหอสมุด)อีก
อีกฝ่ายเห็นแล้วก็ตกใจถามว่าอยู่ม.นี้หรอ กูก็บอกใช่ แล้วถามกลับว่าอยู่หรอ บังเอิญจัง(ทำแบบแกล้งโง่สุดๆ)
เลยได้นัดกันที่หอสมุดเลย
กูบอกจะเล่าแค่ตอนอ่อย กูก็บอกแค่ตอนอ่อยแหละ
เอาอีกๆ
>>724-726 พวกมึงคิดว่ากูเป็นตัวไรเนี่ย ไม่ใช่แมลงสาบจะได้ถูกหวดแล้วตายห่าง่ายๆนะ
>>721 แถบม.กูไม่มีเคยมีคดีแบบนั้นนะสังคมรอบๆดีเลยล่ะมึงคงเดาผิดแล้ว
ช่วงนี้ยุ่งๆด้วยเลยไม่ได้มาอัพเดทอะไร เวลา Stalk กูก็น้อยลงเพราะเหนื่อย
กูดันไปรับงานเล่นดนตรีร้านอาหาร(ไม่ใช่บาร์นะเว้ย)เพิ่มต่อจากคีย์เอกสาร คือทำๆไปมันสนุกดีเว้ย
ได้ประสบการณ์ทำงานได้เงินแม้ในอนาคตกูจะไม่ได้ทำพวกนี้ก็เถอะใช้เวลาว่างเกิดประโยชน์ดีด้วย
แล้วก็คิดๆอยู่ว่ากูควรจะเลือกจีบใครดี เพราะมันมีตัวเลือกเข้ามาในชีวิตกูหลายคนมากช่วง 2 อาทิตย์มานี้น่ะ
หลายๆคนกูว่าถ้ากูจะจีบเขาไม่นานก็จีบติดแน่ๆ เพื่อนยัยเก๋งี้ เพื่อนไอบอสงี้ เพื่อนคณะกู รุ่นพี่ปี 3 คนนึง ลูกสาวเจ๊คีย์เอกสาร
เพื่อนญาติกู รุ่นน้องรร.เก่า โอ่ย เยอะแยะถ้าชีวิตมันมีปุ่ม Save กูคงลองจีบทุกคนแน่ๆเพราะที่ว่ามานี่น่ารักทุกคนเว้ยเลือกไม่ถูก
แต่อย่างแจนสาวลึกลับนี่วันนั้นกูคิดว่าให้ไปจีบดาวคณะอาจจะยังง่ายกว่าเลยมันท้อยังไงไม่รู้ กูเลยไปคิดมา 2-3 วัน
เมื่อวันจันทร์เกือบจะเปลี่ยนไปลองคุยกับรุ่นน้องรร.เก่าละ สาวม.5 คงฮีลลิ่งหัวใจกูได้มากกว่าเด็กมหาลัย
แต่ก็เปลี่ยนใจไม่ได้ เอ้อ กูข้ามตอนไปสินะ วันจันทร์กูได้คุยกับแจนแล้วล่ะ ยัยเก๋ชวนเขาไปกินข้าวแล้วพากูไปแนะนำให้รู้จักกันช่วยได้มากเลย
ก็คุยกันทั่วๆไปกูไม่ได้ถามเรื่องลึกลับของเขา เรื่องเรียนจบจะไปไหนทำงานอะไรก็รู้เรื่องว่าเขาจะไปต่อโทแคนนาดา คือไปแบบไม่กลับเลยเว้ย
เพราะแม่มีสัญชาติแคนนาดา กูก็ยิ่งคิดมันจะดีจริงๆหรอวะจะจีบคนนี้เนี่ยหรือจะจบแค่ FZ ในระดับนึงแล้วช่วยเขาแก้ปัญหาชีวิตดี
จากกันด้วยมิตรภาพ เพราะพอได้คุยรู้สึกเหมือนมีบางอย่างคล้ายๆกันกูก็บอกไม่ถูกเวลามองตามันเหมือนกูกับเขาเคยมีปัญหาอะไรเหมือนกันมาก่อน
มันเป็นเซ้นล่ะมั้ง แล้วก็นิสัยก็ไม่ได้เข้ากันดีนักถึงจะพอรู้สึกว่ามีอะไรเหมือนกัน คือจริงๆกูเป็นคนเงียบพอสมควรนะ แต่เขาเงียบกว่า
กูรู้นิสัยเขาดีเพราะการตาม Stalk แต่ก็ไม่เข้าใจเขาบางอย่างเหมือนกันต่างกับเพื่อนคนอื่นๆที่ดูง่ายกว่ามากทำให้กูปรับตัวกับนิสัยมันได้ทัน
เอ้อ แล้วตอนเย็นกูเข้าใจผิดนึกว่าเขารำคาญกูด้วยกูเลยน้อยใจไปใหญ่ เพราะกูก็ไปซ้อมกีต้าร์ตามปกติช่วงเลิกแล้วรอตามเขากลับบ้านกูก็ไปทำงานน่ะนะ เพราะตอนกูเล่นเห็นเขาบอกรำคาญเบาๆมันน่าน้อยใจตรงเป็นเพลงที่เขาชอบที่กูแอบ Stalk จนรู้มาเลยเว้ย วันนั้นเลยไปแดกเหล้าบ้านเพื่อน
กะย้อมใจตัดใจดีกว่าเหนื่อยเกิน คือถ้ามึงเป็นคนที่คอยติดตามใครซักคนเกือบ 2 อาทิตย์เต็มๆคอยสังเกตการเขาแทบทุกเวลาทีเห็น บันทึกนิสัยใจคอ
อะไรที่เขาชอบแม่งจะรู้สึกเฟลมาก แล้วกูแบบพยายามทำตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆตลอด ดูแลตัวเองดี ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน เชี่ยเจอแบบนี้ท้อเลย
แต่วันต่อมาไปรู้อีกทีว่านั่นเขาฮัมเพลง -_- แล้วจริงๆไม่ได้พูดว่ารำคาญแต่พูดว่า Rakastan เป็นภาษาฟินแลนด์ กูก็ลืมไปว่าเขาคลั่งเพลงยุโรป
ฟังหมดทั้งเยอรมัน ฝรั่งเศส อังกฤษ รัสเซีย เห้อเลยกูมโนอะไรไปไกล แล้ววันอังคารนี่น่าจะนับว่ากูมีความสุขที่สุดก็ได้มั้ง
วันนั้นได้อยู่กลุ่มแลปเดียวกับเขาตลอดด้วยได้นั่งข้างๆตอนแลคเชอร์อีก ตอนช่วงเย็นที่เจอกันนี่เขาก็มานั่งกับกูเองเลย บอกยืมกีต้าร์หน่อย
ไม่นึกว่าจะเล่นเป็นด้วยคือเล่น Acoustic เก่งกว่ากูอีกแต่ไม่รู้เพลงไร แต่มันเพราะสัสๆมากอยากอัดเสียงไว้ชิบหายเลยแต่มัวแต่เขินพูดไม่ออก
เลยไม่ได้คุยอะไรกันเลย เขาก็คงคิดไม่ออกว่าจะทักอะไรกูมั้งแค่แตะไหล่ยืมกีต้าร์โบกมือลา ถถถ+ ตลกตัวเองสัส
แต่ก็ดีแล้วล่ะได้รู้จักแล้วเขามาทักแบบนี้คงแปลว่ากูผ่านการสแกนน่าดีใจเหมือนกัน
แต่มาเมื่อวานนี่น่าดีใจสัสกว่าเก่าจนกูเปลี่ยนใจไม่ได้แน่ๆแล้วยังไงก็ต้องคนนี้ เมื่อวานกูเห็นเขาไปกินข้าวกับยัยเก๋แล้วก็เพื่อน 2-3 คน
เป็นอันสรุปได้ว่าเปิดใจจะมีเพื่อนแล้ว แต่ก็ไม่เข้าใจอีกเหมือนกันว่าทำไม 2 คนนี้คุยอะไรกันทำไมเขาถึงเริ่มมีเพื่อนกูก็ไม่กล้าถามด้วยน่ะ
แต่เอาเป็นว่ามันเป็นสัญญาณที่ดีแล้วล่ะ ตอนเย็นเมื่อวานกูไปนั่งที่เดิมก่อน เห็นเขาเดินมากับพวกยัยเก๋ มันก็มาทักกูทั่วไปละนะตบหัวแบบกวนตีนๆ
แล้วก็บอกแจนว่ากูทำงานอยู่แถวบ้านเขา ให้มันไปส่งสิมันมีรถ กูงงเลย เห้ย เด่วอะไรวะ ก็เลยรู้ว่าวันนี้แม่เขาป่วยเลยมารับไม่ได้
แต่ก็ไม่เข้าใจทำไมไม่นั่งรถเมลล์กลับล่ะ เอาเถอะโอกาสกูมาถึงแล้ว เขาก็บอกนะ ว่าโอเคติดรถกูไปก็ได้เพราะก็เคยเห็นกูขี่มอไซค์ไปบ่อยๆ
แต่จริงๆกู Stalk เขาซึ่งเขาไม่รู้เว้ย ถ้ารู้คงจะเกลียดกูแน่ๆ ถถถ+ แต่กูก็เฟลหน่อยๆว่ะเพราะเขาได้ยินคำว่า รถ ก็นึกว่ากูเอารถมาเว้ย
เดินไปรถเก๋งข้างๆกูเฉยเลย กูก็เด่วๆจะซื่อไปไหมเห้ย เขานึกว่ากูเอารถมาจริงๆ เลยคิดนะเชี่ยแล้วกูไม่มีรถเขาจะให้กูไปส่งไหมวะ
เล่าต่อนะ
พวกยัยเก๋ก็ไปแล้วด้วยถ้าจะไม่เกรงใจกูก็คงทำได้แล้วล่ะนะ แต่ปรากฏว่าก็ยังไปพอเห็นมอไซค์โง่ๆของกู กูพูดเลยว่ากูรักตั้งแต่ตอนนี้ล่ะ
ขี่ไปก็ไม่ได้คุยไรเลยเขาไม่พูดกูก็มัวแต่เขิน ไปนึกอะไรออกตอนจะถึงบ้านเขาพอดีเลยขอแวะโลตัสเล็กแถบนั้นซื้อผลไม้ไปฝากแม่เขา
ทำคะแนนซะเลย แต่จริงๆคุยกันไม่กี่ประโยคนี่ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะจำง่ายดีกูจำได้ทุกประโยคเลยล่ะว่าคุยอะไรกันบ้าง
ถึงบ้านเขาก็ยิ้มหน่อยๆบอกขอบคุณกู น่ารักเหี้ยๆเวลาทำตัวยังงี้นะ กูนี่ฟิตขอทำงานล่วงหน้ายัน 5 ทุ่มระบงระเบิดกูไม่กลัวแล้วสัสกลับบ้านทีเที่ยงคืน
พ่อด่าเลยกู แต่ก็คุ้มค่าละ เพราะกูรู้จักเขาแล้ว เขาดูจะไว้ใจกูซึ่งกูก็งงๆว่าทำไมเพิ่งคุยกัน 3 วันกล้าให้กูไปส่งแล้ว
เครดิตให้ยัยเก๋เต็มๆที่ไม่รู้ว่าพูดไรกับเขามันคงอวยกูเต็มที่ล่ะมั้งเห็นถามความคืบหน้าตลอด
ส่วนการ Stalk พวกมึงว่ากูควรเลิกดีมั้ยวะ ไหนๆก็รู้จักกันแล้วกูพอจะจับทางได้แล้วว่าควรทำตัวยังไงเวลาอยู่กับเขา จะพูดอะไร จะทำอะไร
แต่ก็ยังเขินๆหน่อยๆบางทีคิดออกแต่พูดไม่ออก ส่วนเรื่องลึกลับของเขากูก็ว่าจะเลิกสืบละบางเรื่องไม่รู้ก็น่าจะดีกว่าจริงๆ
เซ้นกูมันบอกว่ามันเป็นเรื่องไม่ค่อยดีนักแน่ๆไม่น่าจะใช่แค่ทำธุระกิจรึเป็นลูกสาวนักธุระกิจ แต่ต่อให้เป็นลูกเอเย่นพ่อค้ายาแบบที่โม่งบอก
กูก็ไม่แคร์แล้วล่ะเพราะกูว่าขีวิตมันจะคุ้มค่าก็ต่อเมื่อทำเพื่ออะไรรึใครซักคน กูทำเพื่อพ่อแม่แล้วกูก็อยากจะชีวิตให้มันคุ้มค่ายิ่งขึ้น
ถ้าเขามีปัญหากูก็จะช่วยเต็มที่ล่ะนะ สาวนิสัยแบบนี้ก็คงเป็นระดับ Unique ตายห่าไปแล้วหาไม่อีกได้แน่นอนเพราะสวยด้วย
ยังไงถ้าเหมือนจะไปได้สวยรึจีบติดกูจะมาเล่าอีกละกัน ปริศนาชีวิตเขาก็ด้วยถึงกูจะเลิกสืบแต่กูจะไม่ลืมได้อะไรจะมาบอกละกันนะถ้าพวกมึงไม่รำคาญ
กูก็ว่าจะไม่ยาวแล้วนะ แต่ก็เล่าไม่ยาวไม่ได้ทุกที กูนี่ย่ออะไรไม่เก่งจริงๆละนะ
อิจฉามึงจริงๆ 555555 กุว่าเลิกสตอล์คได้แล้วแหละมั้ง
กูทนอ่านเรื่องของมึงต่อไม่ไหวละ อิจฉาเชี่ยๆ ทำลายจิตใจกูมาก กูกลัวจะสติแตกก่อน
ขอให้มึงได้รักกันจริงๆแล้วมาสรุปให้กูฟังด้วยละว่าช่วงนั้นสาวลึกลับหายไปไหนมา
พวกมึงก็อับเฉาเกินไป กูค่อนข้างเฉยนะ กูว่าโม่ง Stalk แอบเบียวไปเองนิดนึงอะ กูค่อนข้างเชือว่าแจนไม่มีอะไรในกอไผ่
>>737 หรือยัยเก๋ไปบอกแจนว่ามึงตาม stalk แจนอยู่แล้วเค้าดันประทับใจวะ 555555 แต่เอาเถอะ ยังไงไปได้สวยก็ดีใจด้วยว่ะ ส่วนเรื่อง stalk ในฐานะโม่งกุอยากให้ไป stalk แล้วมารายงานในนี้ทุกวันนะ แต่ถ้าบังเอิญกุเป็นเพื่อนมึงกุคงแนะนำว่าอย่าดีกว่า เพราะยังไงมึงก็ไม่จำเป็นต้องไปแอบตามลับๆล่อๆแล้วนี่หว่า สนิทกันขนาดที่เค้ายอมให้พาไปส่งบ้านเลยนะว้อย ตีสนิทธรรมดาก็สบายแล้ว ยังไงว่างๆมารายงานในโม่งบ่อยๆก็ดีว่ะกุจะได้มีอะไรอ่านคลายเครียด ปล.มึงแม่งเป็นพวกคิดมากเหมือนกันนะ เค้าฮัมเพลงเฉยๆดันไปคิดว่าเค้าด่า เผลอๆเค้าอาจจะฮัมเพลงที่มึงกะลังเล่นอยู่ก็ได้นะ
เออว่าแล้วกูก็บ่นหน่อย กูรำคาญคนนึงใน TL กูหวะ แม่งเป็นคนขี้เพ้อชิบหาย
วันๆแม่งจะเพ้อว่าชอบผู้หญิงเล่นกีต้าร์เปียโน ตีกลอง เทนนิส ผู้หญิงแบบนู้นมีสเน่ห์จังเลย เราว่าผู้หญิงแบบนั้นน่ารักที่สุดเลย เพ้อแม่งตลอด เพ้ออยู่นั่นล่ะ
หลังจากนั้นก็เพ้อว่าทำไมผู้ชายอย่างมันไม่มีคนมาชอบ กูเล่นดนตรีเป็นนะ เคยนั้นเคยนี่นะ เพ้ออยู่นั่นล่ะ กูเห็นละคิโม่ยชิบหาย ไม่เพ้อเรื่องงี้มันจะตายห่าหรอวะ
แม่งทํากู นึกถึงความโหดร้าย ตอนกลับค่ายเขาชนไก่ บางคนแม่งมีแฟนมารอรับวิ่งเข้าไปสวมกอด ไอสัส!!
พวกหน้าตาโอเคขึ้นไปมันไม่เข้าใจพวกกูหรอก
ผู้ชายหน้าเหี้ยๆแม่งไม่มีที่ยืน ว่าแล้วก็ไปร้องไห้ก่อน
>>746 ในจังหวะนั้นมันดูน่าอิจฉานะ ผู้ชายเรียน รด. อยู่ในค่ายทหารวันๆเจอแต่ตัวผู้ด้วยกัน พอออกค่ายแล้วมีผู้หญิงมาหานี่น่าอิจฉามากๆ แต่เชื่อกูเถอะ ไอ้พวกที่มีสาววิ่งมากอดนี่ 100 คู่ เหลือรอดไปถึงมหาลัยไม่น่าเกิน 20 คู่ ยิ่งไปถึงวัยทำงานนี่น่าจะ 2-3คู่ด้วยซ้ำมั้ง
>>748 เรื่องพวกนั้นกูว่ากูก็ไม่ได้แย่นะ แต่หน้าตานี่กูโคตรมั่นใจในความเหี้ยของตัวเอง แม่งกูพยายามจีบคนไหนแม่งก็จะมีพวกหน้าตาหล่อๆโผล่มาจีบด้วย แล้วใครจะสนใจกูเล่าาาาาาา
แถมพอแม่งโดนทิ้งก็กลับมานั่งร้องไห้ใส่กู ควย พอเจอคนหล่อกว่าก็ไม่สนใจกูเลย มาทำแบบนี้กับกูกูก็ไม่สนใจแล้วโว้ย
เป็นงี้มา 2 คนแล้ว ร้องไห้ต่อๆ สัส
มึงก็จีบคนที่"พอดี"กับมึงสิวะ ผู้หญิงมีมากกว่าผู้ชายเยอะแยะ ผู้หญิงกลางๆมีให้มึงจีบเยอะแยะน่า
ความรักนี่มันทำให้คนเป็นได้ขนาดนี้เชียว ตอนกูอยู่ปี 1 เคยชอบเพื่อนในกลุ่มที่เป็นเด็กม.6
ทีนี้วันจันทร์หนึ่ง กูรอเรียนวิชานึงละสังเกตว่าหน้าห้องมีรายชื่อคนสอบสมาร์ทวันอยู่ กูนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนที่กูแอบชอบบอกว่ามาสอบสมาร์ทวันตอนวันอาทิตย์
กูเลยวิ่งดูห้องเรียนทุกห้องร้อยกว่าห้องในตึก เพื่อหาห้องที่มีชื่อเพื่อนกูคนนั้นแปะอยู่
แค่เพราะอยากสัมผัสถึงร่องรอยว่า ครั้งนึงเพื่อนคนนั้นเคยมานั่งสอบห้องนี้ ละฉีกกระดาษรายชื่อหน้าห้องกลับบ้าน
กูทำไงดีวะ กำลังพยายามจีบสาวอยู่คน ตอนนี้ก็เกือบจะได้ละมั้ง แต่หลังๆมารู้นิสัยจริงๆมันแล้วไม่เข้ากับกูเลยว่ะ คือกูทำใจไม่ได้เลย
โม่ง กูเพิ่งอกหักเป็นครั้งแรก เจ็บมากเลย พวกมึงสอนกูหน่อยว่าทำยังไงถึงจะหาย กูร้องไห้ไม่ได้
ฮรือๆ กูอกหัก กูดันไปหลงรักเน็ตไอดอลชายชื่อดังคนนึงที่มีคนติดตามเป็นแสนๆ ในใจลึกๆกูรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะเขาเห็นกูเป็นแค่น้อง ถึงกูจะบอกว่าต่อให้เขาคบใครกูก็ยังจะอยู่ข้างเขาแต่ลึกๆในใจกูก็ยังเจ็บอยู่ดี แล้วกูยังต้องมาเห็นเขาไปจีบกันในไอจีซ่ะหวานหยดอีก ใช่สิกูไม่สวยหมวยเหมือนดีเจการีน่าท่อกๆนั่นสินะฮรือๆ เศร้ามาก กูไม่ได้อยากเป็นแค่น้องแล้วกูก็ไม่อยากเป็นนางเอกที่แสนดีด้วย ToT
ปรึกษา กูเจอผู้หญิงคนนึงในโปรแกรมแชทหาคู่ แล้วขอไลน์มาคุยต่อกันได้เดือนกว่า คุยนี่คือคุยแบบเพื่อนนะ ไม่มีที่ร้งที่รักเหี้ยอะไร แต่ก็แน่ล่ะว่ามาจากแอพหาคู่ คือคิดว่าก็น่าจะรู้ล่ะนะว่าจุดประสงค์มันมากกว่าเพื่อน เคยโทรไปหาตอนกลางคืนสองครั้ง คุยสนุกค่อนข้างถูกคอทีเดียวเพราะสนใจวรรณกรรมตะวันตกเหมือนกัน
มหาลัยเปิดเทอมก็ยังคุยไลน์กันปกติ กูก็ตัดสินใจหยอดๆว่าจะชวนไปกินข้าว วันนึงเขาก็บอกว่าโดนเพื่อนทิ้งละ ว่างไป กูก็ไปนัดเจอเขา หลบมุมอยู่นิดหน่อยรอเขามาหันซ้ายหันขวาแล้วค่อยเข้าไปทัก เขาปัดขนตามาหน่อย ทาลิปสติกเพิ่มกับปัดแก้ม รวมๆแล้วก็สวยกว่าในรูป เราก็เดินไปหาอะไรกินด้วยกัน ก็คุยถูกคอกันดี กูว่ากูก็หน้าตาค่อนข้างดีนะ สีผิวพอๆกับเขา หุ่นมาตรฐาน สูง 180 สวมแว่น เรียนดี(เขาเคยตั้งสถานะ "หนุ่มแว่นคือนิพพาน") เดินไปจนถึงโซนที่มีอาหารขายก็ให้เขาเลือกร้าน กูไม่มีปัญหาถ้าจะเข้าร้านแพงๆ แต่เขาเลือกร้านตามสั่งธรรมดา กูก็ค่อยๆกินตามมารยาทผู้ดี กะเอาว่าความเร็วในการกินพอๆกับเขา จนโดนแซวว่ากินช้าเลยเร่งแซงจนหมดก่อน(ซึ่งก็เร็วแบบมีมารยาท ไม่ใช่มูมมาม) ตอนจะจ่ายกูชิงจ่ายก่อนแต่เขาไม่ยอม ควักเงินมาคืนให้ กูปฏิเสธแต่เขาบังคับเลยต้องรับมา(ไม่เต็มจำนวน) ขากลับเราก็เดินกลับ คุยโน่นคุยนี่เฮฮา เขาก็เป็นกันเองกับกูซะเหลือเกิน กูแซวๆบ้างก็ตีแขนหัวเราะ สุดท้ายก็ไปแยกกันที่จุดนัดพบ กูก็ถามเขาว่าจะโดนเพื่อนทิ้งอีกทีเมื่อไหร่ เขาก็บอกว่าไม่รู้ แล้วก็ตะกุกตะกักอะไรสักอย่างที่กูฟังไม่ถนัด กูพยายามจะเอาเงินเสียบคืนกระเป๋าเขาแต่เขาก็ไม่ยอมอีกเลยแยกกันตรงนั้น กูกลับถึงห้องก็ทักไป คุยกันดีทีเดียวก่อนนอน แต่วันรุ่งขึ้นกลับแปลกไป คือไม่ค่อย read จะ read ก็ต่อเมื่อเรียนเสร็จ ตอบคำถามไม่เชิงถามคำตอบคำ ก็มีการคุยโต้ตอบกันบ้างแต่รู้สึกได้ว่าไม่เหมือนเดิม ถามว่าอยู่ไหนก็ตอบว่าอยู่ห้องเพื่อน (เข้าใจว่าคุยกับเพื่อนคงสนุก ไม่ได้มีอารมณ์ที่จะตอบกู) วันนี้เขาก็ไปค่ายของสาขาเขา ซึ่งก็คงยุ่ง กูพยายามคิดแบบนี้นะ แต่อีกใจนึงก็คิดว่าถ้าเขารู้สึกดีกับกู จะไม่เช็คไลน์บ่อยๆแบบที่กูทำเลยหรือ หรือกูว่างไปเลยฟุ้งซ่านอยู่คนเดียว
กูก็เลยตัดบทไปว่า ถ้าว่างอยากคุยเมื่อไหร่ก็ทักมาได้ กูขออ่านหนังสือก่อน เขาก็ตอบรับ(ค่าาา)และบอกอีกด้วยว่าให้กูตั้งใจอ่านนะ พวกมึงว่ากูมีหวังกับคนนี้ไหม
>>770 รักษาชีวิตไว้ให้รอดได้เป็นพอ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง...........ประโยคนี้จริงมากๆ ตอนอกหักครั้งแรกมันเกิดอาการอยากทำอะไรงี่เง่าประชดชีวิต กูก็เคยคิดอยากทำอะไรเหี้ยดูซักครั้งนะ แต่สุดท้ายก็ไม่ทำ เวลาผ่านไปพอย้อนกลับไปคิดถึงเรื่องตอนนั้นที่อกหักแล้วก็ตลกตัวเองว่ะ 5555 กูแนะนำว่าพวกอกหักนี่ต้องใช้สติให้มากๆ นึกถึงอนาคตตัวเองเข้าไว้ ช่วงแรกจะทรมานหน่อย แต่พอเวลาผ่านไปซักสามสี่เดือนหรือครึ่งปีมันจะเริ่มดีขึ้นเอง
>>766 กูก็เคยเป็นแบบมึงนะ ไปเดทกับสาว ตอนไปเดทก็ปรกติอ่ะ ดูคุณเธอออกจะพอใจด้วยซ้ำ แต่พอทักแชทไปหากลับตอบช้าว่ะ คือขึ้นว่าอ่านแล้วแต่ไม่ตอบกลับทันที กว่าจะตอบกลับก็ครึ่งวัน บางทีข้ามวันด้วยซ้ำ กูอยากบอกมึงว่าบางทีการเดทที่ไปได้สวยมันก็ไม่ได้รับประกันว่าจะพัฒนาความสัมพันธ์ไปเป็นแฟนได้ว่ะ(แต่ถ้าอยู่ในระดับเพื่อนมันก็ได้อยู่) ถ้าคนมันมีใจให้กันจริงๆ ต่อให้ไม่ว่างตอบมันก็ควรส่งข้อความสั้นๆหรือพวกสติ๊กเกอร์อะไรมาก็ได้ ไม่ใช่ปล่อยเงียบให้อีกฝ่ายรอ หรือถ้าว่างแล้วจะแคร์อีกฝ่ายก็ควรรีบตอบกลับไม่ปล่อยให้เสียความรู้สึก
กูว่าตอนนี้มึงเก็บเค้าไว้ในฐานะเพื่อนก็ยังดีกว่าปล่อยให้เค้าหายไปจากชีวิตมึงเฉยๆนะ ไม่ได้เป็นแฟนเป็นเพื่อนก็ยังดี
>>773 ของกู read แล้วตอบตลอดว่ะ แต่นานๆทีจะ read ไง เช่นเขาเลิกเรียน 11 โมง ตอนเช้ากูส่งไปกี่โมงก็ตามเขาก็จะ read ประมาณ 11 โมง ถ้าคิดเข้าข้างตัวเองก็คงต้องบอกว่ามันเป็นสัปดาห์แรกของเทอม เขาอาจหลั่นล้าที่ได้มาเจอเพื่อน แถมวันนี้ยังมีค่ายของสาขาเขาอีก มันก็อาจวุ่นๆ แต่ก็นั่นล่ะ ถ้าเขาอยากคุยกับกูจริงๆเขาก็คงหาเวลาทักกูมาได้นั่นล่ะ
เอาเป็นว่ากูจะเฉยๆไปสักสัปดาห์นึงละกัน ถ้าไม่ทักมากูก็ไม่ตื้อล่ะ แต่เฟลตรงที่ไม่รู้ว่าผิดอะไรนี่สิ กูพยายามทำตัวให้เป็นธรรมชาติที่สุดนะ ไม่กักขฬะแต๊ะอั๋ง ก็เห็นยิ้มแย้มดี เรื่องหน้าตานี่ถ้าเอาสเกลมาเทียบกันกูก็ว่ากูดูดีกว่านะ แย่จริงๆ
>>774 กูอ่านๆดูแล้วเหมือนมึงมั่นใจในหน้าตาตัวเองมากเลยนะ ซึ่งเรื่องนี้กูวิจารณ์อะไรไม่ได้เพราะกูไม่ได้เห็นหน้าจริงของมึง
แต่อยากจะบอกว่าต่อให้มึงหล่อจริง ก็ไม่ได้แปลว่าผู้หญิงจะโอเคกับมึง
ตอนเดทเค้าอาจจะโอเค แต่การคุยดีเดทได้ลื่นไหล มันอาจจะเป็นความพอใจของฝ่ายหญิงที่ได้เพื่อนใหม่ด้วยมั้ง
คุยสนุกค่อนข้างถูกคอทีเดียวเพราะสนใจวรรณกรรมตะวันตกเหมือนกัน...........จุดนี้กูมองว่าเค้ามองมึงเป็นเพื่อนคนหนึ่งว่ะ
แล้วการที่มึงเจอเค้าจากแอพหาคู่ก็ไม่ได้แปลว่าฝ่ายหญิงต้องการหาคู่หรืออยากมีแฟนนะ อาจจะอยากหาเพื่อนคุยหรือหาเพศตรงข้าม
ซึ่งการได้คุยมันอาจจะไปจบลงที่ความเป็นเพื่อนก็ได้ คือผู้หญิงเป็นอะไรที่อย่าไปวิเคราะห์ด้วยเหตุผล ว่ากูทำแบบนี้แล้วเค้าน่าจะเป็นแบบนี้ต่อ
คือมันหาเหตุผลกับเพศหญิงไม่ได้อ่ะ จะชอบหรือไม่ชอบโอเคหรือไม่โอเคนี่ขึ้นอยู่กับอารมณ์ล้วนๆ
ต่อให้ตอนเดทไปได้สวย ผลสุดท้ายมาจบที่เพื่อนก็มีเยอะแยะ
>>775 แหม ขอโทษที่พูดเหมือนอวยตัวเองนะมึง แต่เวลาคนเราเจอหน้ากัน หรืออย่างในโปรแกรมแชทอย่างเนี้ย มันก็ดูที่หน้าตาใช่มะ ซึ่งอย่างน้อยๆกูก็มั่นใจว่าตัวจริงกูดีกว่ารูปไง กูถึงคิดว่ามันไม่น่าใช่เหตุผลเรื่องหน้าตา
จริงๆเรื่องมันย้าวยาว แต่ก็เอาเถอะ ถือว่าเป็น ปสก. ละกัน ขอบใจพวกมึงๆมากที่อ่านที่กูเขียนระบาย
อาจไม่ใช่เพราะมึงไม่ดีก็ได้ แต่เค้าแค่หวังอะไรที่มันดีมากกว่า
หรือไม่เค้าก็อาจมีคนในใจเค้าแล้วก็ได้
ในนี้มีใครเป็นเลสมั้ยวะ คือกูชอบเลสอยู่คนอะ กูผู้ชายอะนะ แถมมันมีแฟนแล้วด้วย
ถ้ากูรอเผื่อเค้าเลิกกันเนี่ย มันฝันลมๆแล้งๆปะวะ กูไม่รู้เลสเค้าคบกันยังไงด้วยดิ จริงจัง ยืดแค่ไหน ฯลฯ
โอย พอเล่าแบบนี้แล้วกูดูเลวชิบหายเลยว่ะ รอเสียบคนเลิกกันเนี่ย
พวกรู้สึกยังไงกับรักครั้งล่าสุดวะมึง
จะคบอยู่ หรือเลิกกันก็ได้ กูอยากรู้
กุรู้สึกเหมือนกุมีชีวิตอยู่ในโชโจมังงะ แต่เป็นดาร์กโชโจมังงะ
พี่ที่สอนงานกุหล่อว่ะ แต่หล่อแบบอันตราย อิห่า ตื่นเช้ามาเจอหน้ารอยเต็มคอ
―＿－；กุกลัว ５５５５５＋＋ แต่กุลืมไม่ลงแน่ๆค่ะ
หวัดดีเพื่อนโม่ง กูแค่ผ่านมาและอยากบ่น กูไม่รู้จะไปบ่นกับใครและ เรื่องของเรื่องคือกูแอบชอบเพื่อนสนิทมาสักพักนึงละ
แม่งเคยบอกชอบกู แต่ตอนนั้นกูยังไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเอง บวกกับคิดว่ามันพูดเล่น กูเลยปล่อยผ่านไป
และแล้วมาตอนนี้กูก็แน่ใจความรู้สึกตัวเองละว่ากูชอบมัน แต่คือมันไปชอบคนอื่นเรียบร้อยละ กูรู้สึกพลาดมาก
เท่านั้นยังไม่พอ กูยังได้สิทธิพิเศษ กูได้รับตำแหน่งที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ด้วย แม่งมาปรึกษากูอย่างนู้นอย่างนี้ เรื่องคนที่มันชอบ กูนี่พิมพ์ตอบมันไปทั้งน้ำตาตกใน เหี้ยมากจริง
กูไม่ค่อยเข้าใจมัน คือมันก็บอกว่าชอบคนอื่น แต่บางทีมันก็แอบหยอดกูเรื่อยๆ คือมันแค่หยอกเล่นแบบเพื่อนหรือยังไง แต่คนที่คิดจริงจังนี่แม่งแย่นะ
มีอยู่ตอนนึงที่กูไปแดกเหล้า แล้วตอนเมานี่กูโทรหามันรัวๆ มันก็รับ แต่กูโทรไปไม่ได้พูดไรนะ มันก็คงงงๆ วันต่อมากูบอกมันว่าเออกูเมา ขอโทษที่โทรไปกวน มันบอกว่า คนเมาอะจะทำตามจิตใต้สำนึกตัวเองนะ .. มีอะไรจะบอกเรามั้ย คือแบบ กูควรบอกชอบแม่งไปเลยดีมั้ยเนี่ยถึงขนาดนี้แล้ว กูอึดอัดมาก เอาจริงๆก่อนหน้านี้มันเคยถามกับกูแบบนี้รอบนึงละ แต่กูไม่ได้พูดอะไร เงียบใส่มัน ทำพูดเรื่องอื่น กูกลัวบอกแล้วกูจะเสียมันไป ความเป็นเพื่อนก็ไม่เหลือเลย ไรแบบนั้นอะ เออ กูอาจจะเขียนแบบงงๆ กูไม่รู้จะเรียบเรียงไง ขอโทษพวกมึงด้วยแล้วกัน
รำคาญเพื่อนกูว่ะ คือกูเป็นผู้หญิง มันเป็นผู้หญิง เคยสนิทกันอยู่นะ แล้วมันแบบชอบทำตัวออกแนวเเมนๆเล่นเกม มีเพื่อนผู้ชายเยอะ ส่วนกูก็ผู้หญิงปกติ พอกูมีแฟน อินี่ชอบมาเจ๊าะเเจ๊ะวอแวกับเเฟนกูโดยการเอาเรื่องเกมเป็นสื่อ ไปๆมาๆก็คุยกันแบบถามไถ่ทุกข์สุขจนกูคิดว่าจะเสือกอะไรเยอะแยะกับแฟนกู (กูไปนั่งอ่านแชทในเฟสเเฟน) บางทีมีนินทากูให้ดูแย่เบาๆ ซึ่งแฟนกูก็คิดว่ามันกับกูเป็นเพื่อนกันก็คงกัดกันเล่นเเหละ แต่ปกติมันไม่กล้ากัดกูซึ่งๆหน้าหรอก ลับหลังกัดกูให้แฟนกูฟังมันก็แปลกๆป่ะวะ
ปัจจุบันอินี่มันตีตัวออกห่างจากกูไปสักพักละ กูเองก็ไม่ได้แคร์อะไรมากเพราะไม่ค่อยมีเวลาสนใจเจ๊าะเเจ๊ะกับเพื่อนมาก แฟนกูมันก็ซื่อสัตย์กับกูนะ แต่คือกูงงว่าอินี่มันคิดไรกะเเฟนกูหรือเปล่า อย่างล่าสุด หลังจากกูอ่านแชทที่มันคุยกันจบ กูก็เลยบอกแฟนว่า ถ้ามันไม่ทักมาเรื่องเกมไม่ต้องไปคุยกะมันหรอก ถามห่าไรเยอะแยะ ไม่ต้องตอบ แล้ววันต่อมาอินั่นมาทักเเฟนกูมา ทักแบบไม่มีเรื่องมีราวอ่ะ ทักแบบ ไง สบายดีป่ะ ไม่ได้คุยกันนานเลย ไรงี้ แฟนกูก็ไม่ตอบ หลายวันผ่านไปกูคิดว่าจะเลิกทักละ ทว่าอิดอกกกกกก เสือกทักมาอีกว่า ทำไมไม่ตอบวะ เอ้าอีห่ามึงเป็นใครมาจิกเเฟนกูให้ตอบ
ควรไปเคลียร์กะมันมั้ยพวกมึงว่า ?
เพื่อนโม่ง กูโม่งอกหักเอง
ตอนนี้กูไม่ค่อยเจ็บแล้ว แต่กูแดกอะไรไม่ลงเลยว่ะ ถ้าพยายามยัดเข้าไปซักครึ่งของที่เคยกินปกติ จะคลื่นไส้มาก จะอ้วก ปวดท้อง กูโคตรรำคาญตัวเองเลย ใจกูไม่เจ็บแล้วแต่ร่างกายเสือกนอยนี่คืออะไร
อิจฉาพวกมึง กูมีแต่อกหักแลวเครียด ยัดห่า น้ำหนักพุ่งเลย แง
โม่งจีบสาวลึกลับนี่โดนเก็บไปแล้วใช่ไหม
ไปอยู่ก้นทะเลกับปลาแล้วกูว่า
KYนะมึง พวกมึงเคยเเอบชอบคนในอินเตอร์เน็ตป่ะ ไม่ได้ชอบเเบบเน็ตไอเด้าหรือเห็นหน้าตาเเล้วชอบ เเต่พอคุยกันเเล้วชอบอะไรอย่างเงี้ย
มันไร้สาระป่าววะ กูก็เป็นผู้หญิงที่ใช้นางสาว อายุ16เเล้วนะ รู้ว่ารักบนโลกออนไลน์เเม่งไม่น่าเชื่อถือ ไม่เเน่นอน บลาๆๆ เเละไม่เคยคิดว่าทำไมกูต้องมาชอบคนจากอินเตอร์เน็ตได้
เเต่กูเเอบชอบคนๆหนึ่งในเฟสว่ะ(เขาไม่ได้เป็นเพื่อนกูที่เห็นหน้ากันตรงๆนะ เขาอยู่สมุทสงครามนู่นน) เเบบพอดีมันมีประเด็นที่กูกับเขาคุยกันถูกคอ(ไม่รู้มีใครเเถวนี้รู้จักสิ่งที่เรียกว่าคอมมูมั้ย ไม่เป็นไรกูจะข้ามมันไป)เเล้วมีบางครั้งที่เขาชอบทักกูมาก่อนบ่อยๆกูเลยชอบเขาอะไรอย่างเงี้ย ทีนี้ช่วงนี้พอกูไม่ได้คุยกับเขาเลย จะทักไปก่อนก็ไม่กล้าก็ก็เลยได้เเต่กดดาวติดตามเขาเเบบโรคจิตสตอล์คเกอร์ เห็นเขาคุยกับใครคนอื่นเเบบน่ารักๆกูก็จะนอยด์ๆเซ็งๆ บางทีเขาไม่ตอบเเชทกู ไม่สนใจกูเท่าที่ควรกูก็เเอบไปร้องไห้เงียบๆหลังหน้าจอโน้ตบุ๊ค
คือกูเริ่มต้นรู้จักเขาเมื่อเดือนเมษา จนตอนนี้รวมเเล้วกูชอบเขามาได้5เดือนเเล้วว่ะ
เเต่กูรู้ว่ามันไร้สาระใน เพราะชอบคนจากในเน็ตเเม่งไม่มีหวัง เเต่ตัวกูก็เลิกคิดถึงเขาเลิกตามเขาว่าทำอะไรไม่ได้ซักทีว่ะเเม่ง
ไม่ได้น้ำเน่าเเต่ทุกวันนี้กูฟังเพลงเศร้าเเล้วร้องไห้ทุกที เหมือนเด็กๆอ่ะโคตรเหี้ยเลยความรู้สึกนี้ เด็กเอาเเต่ใจเวลาเขาไม่สนใจกูกูก็จะโคตรเศร้า
กูควรทำไงดีวะ กูควรขอเเม่ตัดเน็ตทิ้งเเม่งเลยมั้ยถ้าจะทำใจไม่ได้ ไอสาสสสส ตอนนี้กูเศร้าจนไม่มีเเรงทำการบ้านเเล้วเนี่ย
กูอยากคุยอยากทักเขาจังเเต่ดูเขาจะมีคนสำคัญกว่าให้คุย กูควรทำใจยังไงดี
ห่างคอมเเล้วหาอย่างอื่นทำดีมั้ยวะ..
>>798 มึงอคติกับเน็ตเกินไป กูเล่นเน็ตมา 15 ปี เพื่อนตอนนี้บางคนรู้จักกันตั้งแต่ 10 ปีที่แล้ว
มันอยู่ที่มึงมากกว่าว่าจะดึงเค้าออกมาจากจอได้มั้ย ถ้ามึงชอบแล้วไม่ืำไร ก็หักดิบไปเลย ตามใจมึง แต่กูเชื่อว่ามันจะเป็นสิ่งที่หลอกหลอนติดค้างในตลอดชีวิตที่เหลือของมึง
นี่ปี 2015 แล้ว อินเตอร์เน็ตกลายเป็นสิ่งที่ทุกคนเข้าถึง แม้แต่อาม่าอากง
การจะมีความรักในเน็ตไม่แปลก กูทั้งเจอเองและเห็นคนอื่นมาเยอะ
>>799 อืมม โอเคเลยมึง กูเเม่งคงอคติกับอินเตอร์เน็ตเกินไปเเบบไม่ได้ตั้งใจจริงๆ คือกูอยู่ในสังคมที่เเบบ เพื่อนใกล้ตัวกูเเม่งเเอบชอบรุ่นพี่ รุ่นน้อง พี่ป้าน้าอาที่อยู่กันเห็นหน้ากันอะไรงี้ไงกูเลยคิดว่ากูที่ชอบคนในเน็ตนี่เเม่งเเปลกๆรึเปล่าวะ โอเค ตอนนี้กูเข้าใจละว่ามันไม่เเปลก กูคิดมากไปเอง orz
>>800 ยินดีด้วยมึงง โอ้ย คืออิจฉามึงมากอะ อยู่กันนานๆนะมึงงงง มึงพูดงี้กูขึ้นเลย พอมีกำลังใจขึ้นมาบ้าง ขอบคุณนะมึง555555555+
795-797 กูยังไม่บินไปไหนโว้ย แต่ช่วงนี้แค่ไม่ค่อยว่าง พอกูได้ทำงาน กูก็อยากทำเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนี้เลยรับจ๊อบไปติววิทย์-คณิตย์-อังกฤษ ให้สาวๆม.ปลายอยู่ บังเอิญคุยกับลูกสาวเจ๊คีย์เอกสารแล้วเขาให้กูช่วยติวให้
ไปๆมาๆเจ๊แกเห็นกูสอนดีลูกเขาเข้าใจก็มาคุยกับกูอยากให้กูมาติวให้ลูกสาวกับพ้องเพื่อนทุกวันเสาร์-อาทิตย์ ได้ตั้ง 200/3 ชม. สำหรับครูกากๆแบบกู
แล้วคือสอนง่ายมากเหมือนเพื่อนติวให้กันมากกว่า ไม่เข้าใจตรงไหนก็มาถามกู กูก็เตรียมแบบฝึกหัดปริ้นเอาจากหนังสือตอนม.4 เป็นชีท
ไม่ก็สอนการบ้านเขา ทำมา 2 วันนี่คุ้มมาก สอนไปทำงานไปชิลชิบหาย มีแต่ได้กับได้ น้องๆน่ารักไม่ดื้อไม่พูดมาก โอ้ย ชีวิตกูดีมาก
แต่ก็เหนื่อยสัสไหนจะมีงานที่บาร์อีกเวลานอนก็น้อยชิบหาย แต่ก็คุ้มดีใช้เวลาเกิดประโยชน์ แล้วพอไปม.ก็หายเหนื่อยเว้ย ความสัมพันธ์ของกูไปเร็วมาก ผลจากการ Stalk นี่ล่ะมันทำให้กูรู้จักเขาก่อนจะมาคุยกัน เลยรู้ว่าควรทำตัวยังไงเช้าๆมาเจอกันเขาก็โบกมือทักกูก่อนด้วย วันเสาร์นี่แม่เขาฝากเอาขนมแปลกๆมาขอบคุณกูที่ซื้อของไปฝากตอนป่วยฝากให้กูถึงร้านที่กูทำงานเลย มันเป็นขนมปังก้อนเล็กๆแต่มีครีมอยู่ข้างในกูก็ไม่รู้เรียกอะไรเพราะไม่ได้ถามมัวแต่เขิน สรุปการจีบสาวที่ดูยากๆนี่เข้าทางครอบครัวดีที่สุดจริงๆ
เอ้อ แล้วกูมีเบอร์เขาแล้วด้วยวันนี้เพิ่งได้มา แต่กูยังไม่กล้าโทรว่ะ โทรไปก็คิดเรื่องคุยไม่ออกแล้วกูไม่เคยจีบสาวผ่านการคุยโทรศัพท์ตรงๆ
ปกติเวลาจีบใครจะแค่แชทๆกันก็ได้แล้ว เลยเอาไว้คิดอะไรออกค่อยโทรดีกว่ากลัวโดนมองว่าหน้าม่อจะซวยเอา
แต่มีเบอร์นี่ใช่ว่าจะจีบติดรึไปไกลนะมึง อยู่ในม. คลาสเดียวกัน ภาคเดียวกัน วันนี้ได้กลุ่มแลปเดียวกันยังไม่คุยกันเลย กูไปทักเขาพูดอื้อๆ โอเค ใช่
ประมาณว่าไม่มีเรื่องคุยรึกูไปรบกวนเวลาเรียนเขายังงั้นล่ะ เอ้อ ลืมเล่าไปตอนขอเบอร์นี่เหตุผลเหี้ยมาก กูคิดอะไรไม่ออกเลยบอกเราเก็บของเธอได้
วันหลังเก็บได้อีกจะได้โทรไปบอก แต่ก็เก็บได้จริงๆนะ วันนี้กูเห็นแฟรชไดค์เขาตกเลยเอาไปคืนก็นั่นละได้เบอร์มาแบบงงๆแต่ก็นับว่าดีแล้วล่ะ
ถ้านับเป็นกราฟเส้น ความสัมพันธ์จาก 0 อาทิตย์กว่าๆแม่งพุ่งไป 40 เลยละมั้ง จริงๆก็ไม่คิดว่าจะได้ด้วยมันดูเร็วไปแต่ได้นี่ก็โชคดีสัสๆ
แต่ก็บอกยากว่าได้แต้มจริงมั้ยเพื่อนๆใหม่เขานี่มีเบอร์เขากันทุกคนแล้วล่ะ แต่มีตอนที่กูไปส่งรอบนั้นรอบเดียวที่ดูรู้ว่าเขาเขินหน่อยๆ แต่ตอนอื่นเหมือนเพื่อนเจอเพื่อนมากกว่า ส่วนเรื่องปัญหาความลึกลับของเขา กูว่าเขามีปัญหาจริงๆนั่นล่ะดูเหมือนคนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็พูดไม่ได้เลยทำตัวเงียบๆแทน จนกลายเป็นคนฟังมากกว่าพูด เอ้อ แต่พูดตรงๆชีวิตกูดีขึ้นมากจริงๆ จากปกติกูเป็นคนชอบเหม่อลอยในห้อง กลายเป็นคนตั้งใจเรียนแบบโคตรเด่น จากปกติกูไม่ค่อยสังเกตอะไรนักกลายเป็นคนช่างสังเกต จากขี้เกียจกลายเป็นขยันทำงาน จากไม่ค่อยมีเพื่อนมากนักเริ่มรู้จักคนมากขึ้น
ความรักนี่มันดีจริงๆ ถ้าตามที่กูวางแผนไว้ล่วงหน้า ทำตัวเหมือนเพื่อนกันทั่วๆไปแล้วค่อยๆอัพระดับไปทีละนิด ไม่เกินปีนี้น่าจะจีบติดแน่ๆ
ส่วนไอ้เรื่องความลึกลับรึปริศนาตอนเขาหายตัวไปไว้สนิทกันกว่านี้กูจะลองถามมาให้นะ เพราะขนาดกูฝากยัยเก๋ไปถามมันยังไม่ได้อะไรกลับมาเลย
แถมโดนตัดบทพูดใส่ด้วย ไม่ระวังความสัมพันธ์มีขาดได้ง่ายๆ ส่วนการ Stalk ถึงกูจะบอกว่าเลิกแล้ว แต่โดยนัยมันก็ไม่ - -
เพราะกูยังขับรถตามตอนไปทำงานอยู่ ยังคอยเดินตามตอนเลิก ตอนพัก ศุกร์ก่อนได้นั่งเพื่อนๆกูแล้วก็เขาด้วยซึ่งกูก็ยังแอบสังเกตพฤติกรรมเหมือนเดิม
เอ้อ เกือบลืม ถ้าให้นับบันทึกเหตุการลึกลับของเขา กูจดไว้นับได้ 4 ครั้งละ
ครั้งแรกตอนใส่สูทที่เจอกัน
ครั้งที่ 2 เบี้ยวนัดไปเที่ยว แต่พอตกเย็นใส่ชุดเดรสไปไหนไม่รู้
ครั้งที่ 3-4 วันเสาร์กับอาทิตย์ก่อนเลย เห็นแม่ใส่สูท เขาใส่ชุดเหมือนคนทำงานไปไหนไม่รู้
กูติดงานอยู่เลยไม่ได้ตามทั้ง 2 วัน อ้อ ปริศนาใหญ่ๆคือช่วงที่หายไป 3 เดือนตอนเขาอยู่ม.ปลายด้วย
แล้วก็เรื่องย้ายบ้านมา ณ ที่ปัจจุบันด้วย เขาหายไปก่อนจบ 3 เดือนก็แปลว่าหายไปตอนธันวาคม
จนยัยเก๋มาเจออีกครั้งตอนม.เปิดบังเอิญอยู่ที่เดียวกัน ก็ 7 เดือน หายไปเกินครึ่งปี
เจ๊คีย์เอกสารเล่าให้ฟังว่าบ้านเขาเพิ่งย้ายมา 4-5 เดือน แล้ว 2-3 เดือนช่วงที่หายไปเขาไปอยู่ที่ไหนละวะ
เพราะเพื่อนไปหาที่บ้านก็ไม่เจอใครเลย ก็แปลว่าเขาหมกตัวมา 4-5 เดือนสินะ คิดด้วยตรรกะกูต้องหนีอะไรบางอย่างแน่ๆ
เอาเป็นว่าไว้สนิทๆกันกว่านี้ก่อนกูจะถามเขาละกัน เพราะถ้าถามตอนนี้กลัวความสัมพันธ์จะปลิวไปซะก่อน ยังไงกูก็จะมาอัพเดทละกัน
เอ้อ กูมีอะไรจะปรึกษา เวลามึงจะโทรไปคุยกับใครซักคนที่เป็นเพศตรงข้ามถ้าคิดเรื่องคุยไม่ออกแต่อยากโทรจะทำไงดี
ไม่ได้เป็นแฟนกันด้วยน่ะ คือกูอยากโทรหาสาวลึกลับของกูมาก แต่คิดไม่ออกว่าจะคุยอะไรกลัวเฟลแล้วโดนวางใส่
กู >>766 นะ เขาเริ่มกลับมาคุยกับกูเกือบเหมือนเมื่อก่อนละ บอกว่าเมื่อสุดสัปดาห์ยุ่งมากๆ และเขาก็ติดเพื่อนด้วย แต่กูดูๆทรงแล้วเขาก็คงไม่ได้มองถึงความสัมพันธ์แบบแฟนกับกู ส่วนตัวกูเองกูโอเคกับเขานะ แต่มองว่ามันคงเป็นแค่ความหลงหรือเคลิ้มไปเองมากกว่า ไม่น่าใช่ว่ารักหรอก
คือกูว่ากูก็จะถอยละนะ แต่ลึกๆกูก็คิดไปเองว่าถ้าเขาไม่ได้เกลียดกู กูควรจะลองคุยต่อไปดีไหม เผื่อว่าสุดท้ายมันจะคลิ๊ก แต่กูก็รำคาญสถานการณ์ที่ไม่เคลียร์แบบนี้ มึงคิดว่าจะมีผู้หญิงที่ไหนที่ไม่รู้ว่าผู้ชายชวนกินข้าว = จีบ ไหมวะ หรือว่ามีผู้หญิงที่คิดว่ามีการกินข้าวกันฉันเพื่อนกับผู้ชายที่ไม่เคยเจอกันมาก่อนด้วย
บ่นหน่อย เกลียดเวลาที่อยู่ๆก็คิดว่าเขาเข้ามาจีบเรางี้ ตอนแรกกุก็เฉยๆ พอไปเรื่อยๆกุก็เริ่มหลงเขาขึ้นมา ผลสุดท้ายกลับกลายเป็นว่ากุคิดไปเองตั้งแต่แรกแล้ว สัส
>>809 แต่กูลืมเล่าไปว่านัดกินข้าวนี่คือถามว่ากินข้าวยัง เขาก็ตอบว่ายัง จากนั้นกูก็ชวนและอีกสิบนาทีต่อมาเราก็เจอกัน มันไม่ใช่นัดล่วงหน้าแบบเป็นวันๆอะไรนะ
กูว่ากูได้เป็นเพื่อนแน่ๆ ที่เขาคุยกับกูบ่อยตอนปิดเทอมก็คงเพราะไม่มีใครคุย จะเล่นไลน์กับเพื่อนๆเขาก็คงไม่มีคนมานั่งตอบทั้งวัน พอเปิดเทอมมีเพื่อนเรียนเพื่อนคุยเพื่อนเที่ยวก็คงเซย์กู้ดบายกับกูเป็นธรรมดา เฮ้อ
ช่างแม่มแล้วกัน ตอนนี้กูก็เริ่มเรียนหนักขึ้นแล้วด้วย เอาเป็นว่าถ้าเขาอยากคุยก็ให้ทักมาละกัน บายยย
หวัดดีเพื่อนโม่ง กู >>783 เองนะ กูกลับมาอีกครั้ง ไม่รู้มีใครจำกูได้มั้ย แต่มีคนบอกว่าให้กูมารายงานผล
สรุปกูบอกมันไปละ บอกหมดเลย ไอ้เหี้ย แต่มันเสือกบอกว่ามันไม่เคยคิดอะไรกับกูเลย มันขอโทษ โอ้วชิท
กูอยากตะโกนใส่หน้ามันเหลือเกินว่าที่ผ่านมาคืออะไร เอาเหอะ พอ ถ้ากูพิมพ์มากกว่านี้มันจะดูเพ้อๆ เพราะตอนนี้กูเจ็บมาก อย่างแรงด้วยมึง
ขอตัวไปแดกเหล้าแปบนะเพื่อน ยังไงก็ขอบคุณพวกมึงที่ฟังกูบ่นนะ
สวัสดีเพื่อนโม่ง กูคืออดีตสโตรกเกอร์ม.ปลายที่เคยมาบ่นๆเรื่องอาเจ๊คนนึง ไม่รู้ยังมีใครจำกูได้มั้ย
ช่วงนี้ชีวิตกูยุ่งหลายอย่างเลยไม่ค่อยได้คุยกับอาเจ๊เท่าไหร่ อาเจ๊บอกว่าหายยุ่งแล้วค่อยคุยก็ได้ เลยไม่ได้คุยบ่อยมากเหมือนแต่ก่อน
รู้อย่างนึงว่าอาเจ๊เอ็นดูกูแบบผู้ใหญ่เอ็นดูเด็ก ไม่รู้ทำไมรู้สึกแบบนี้ แต่แค่นี้กูก็ชื่นใจแล้วว่ะ สุดท้ายกูอาจอยากแค่มีใครสักคนที่รับความคุของกูแล้วคุยกันได้ก็ได้มั้ง?
เห็นมีหนุ่มมาจีบอาเจ๊เรื่อยๆ แต่แกไม่เห็นจะสนใจอะไรใคร แกบอกว่ารำคาญ ผู้ชายเอะอะก็จะเย็ด กูเลยมานั่งนึก เออว่ะ กูอาจคิดหื่นบ้าง อยากลูบๆคลำๆ แต่ไม่เคยนึกอยากเย็ดเลยนี่หว่า เอาเข้าจริงถ้ามีโอกาส ไอ้ที่อย่กลูบๆคลำๆอาจไม่กล้าเลยก็ได้ จริงๆก็แค่อยากเห็นแกมีความสุขก็แค่นั้นเอง
นี่กูเริ่มบรรลุสัจธรรมอะไรสักอย่างป่ะวะ 555 แต่สุดท้ายกูก็ยังสับสนกับตัวเองอยู่ดี ว่ากูรักหรือแค่ชอบ
>>814 คำว่ารักหรือชอบ กูว่าสุดท้ายแม่งก็นิยามปะวะ
อยู่ที่ว่ามึงอยากจะทำอะไรมากกว่า
//โอ้โห หล่อสัสอะกู 555
แต่กูก็พอเข้าใจนะ เวลารู้สึกว่ากูชอบใคร แม่งก็ไม่ได้รู้สึกอยากเยว่ะ แค่อยากจับ กอด ดม กัด(?) อะไรแบบนั้นมากกว่า
ตอนที่เป็นแม่งก็สับสนสัสๆ ว่าตกลงกูคิดยังไงกันแน่ ไม่ได้คิดว่าอยากเป็นแฟน แต่ก็ไม่ใช่แค่พี่น้อง คนรู้จัก หรือเพื่อนธรรมดา สับสนชิบหาย
กูจบด้วยการบอกเค้าไปว่ากูคิดยังไงน่ะ... จบแบบเจ็บๆดี
>>812 ขอบคุณมากมึง กูจะพยายาม ตอนนี้แบบ ร้องไห้หนักมาก แต่อย่างน้อยก็โล่งละเรื่องนี้ ทีนี้คิดต่อว่าจะไปเจอหน้าแม่งอีกทียังไงดี
>>813 กูเกลียดในวงเล็บมึงมาก 5555555 แต่ก็ขอบคุณมากนะมึง กูคงแดกไม่ได้เยอะละ ตังหมด 5555555555
>>815 ไม่เป็นไรมึง ถึงมึงไม่ยุกูก็ตั้งใจจะบอกอยู่แล้วอะ เคลียร์ๆไปเลยให้แม่งจบดีกว่าไม่ต้องค้างๆคาๆ ถึงแม้ตอนนี้กูจะรู้สึกพังมากก็ตาม กูว่ามันคงไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลอะ กูคงกลับไปเป็นเพื่อนกับมันได้ อาจต้องใช้เวลาสักพัก ขอบคุณมากมึง
>>817 มึงตกคำว่าเนยปะ 5555 ล้อเล่น
พวกมึงไม่เป็นกันหรอ พอคิดไปถึงขั้นนั้นแล้วมันอี๋ๆอะ มันแลดูแลกของเหลวมากไปนิด
มันก็ไม่ใช่ไม่เคยคิดแหละ กูคิดว่าเวลาจริงๆถ้าได้ทำทุกอย่างที่อยากทำ (กอด จูบ etc. )
มันก็คงอยากทำ แต่มันไม่เคยถึงขั้นนั้นไง เลยอาจจะไม่กล้าจะคิดก็ได้ 555
มันฟีลคล้ายๆที่กูเคยอ่านกระทู้นึงอะ มันจะรู้สึกเหมือนทำเค้าเสื่อมเสีย(?)อะไรแบบนั้นด้วยมั้ง
>>818 กู 813 นะ กูแค่สื่อสารความในใจของโม่งไงละ 555 ดีแล้วละเว่ย แดกน้ำมะเขือเทศไป ถูกกว่าเยอะเลย ขอให้ทุกอย่างดีขึ้นสำหรับมึงนะ
พวกกูเหล่าโม่งพร้อให้มึงมาซบอกเสมอ
//ส่งคำขอแอดมินเปิดกระทู้ ที่ซ่องสุมของโม่งช้ำรัก .
กู >>814 อ่านเม้นท์แต่ละคนแล้วกูขรรม หมาเนยมาจากไหนวะ 55555555 แต่จริงว่ะ กูมองอาเจ๊เป็นนางฟ้าของกู ถึงไอ้บพ่อลุคจะแดกไปแล้วก็เหอะ จี๊ดชิบ ทำไมต้องเป็นไอ้เหี้ยนี่วะ เป็นคนอื่นยังดีซะกว่า
แต่ที่แน่ๆ กูกับอาเจ๊ไม่น่าจะลงเอยกันได้เลยว่ะ อาเจ๊แกโตแล้ว กูยังเด็กอยู่เลย
ว่าแล้วก็ขอระบายหน่อยแล้วกัน
กูเลิกกับแฟนคนแรกมา 5 ปีแล้ว ทุกวันนี้ก็คุยกันบ่อยๆแบบเพื่อนสนิท แต่กูยังทำใจไม่ค่อยได้เลย ตอนนี้กูจีบผู้หญิงอีกคนอยู่ เค้าก็ดูโอเคกับกูนะ แต่กูไม่กล้าเดินหน้าต่อว่ะ กูกลัวจะเสียใจทีหลัง ตัดสินใจไม่ถูก กูครึ่งๆกลางๆมานานมากแล้วเนี่ย อารมณ์แม่งติดอยู่กับที่ หน้าตากูมันก็ไม่ได้ดีหรอก ถ้ากูพลาดอีกนี่กูหาแฟนยากละ
เพื่อนโม่ง คือกุมีแฟน เราคบกันมาหลายเดือนละ แต่คือกุรู้สึกว่าเค้าไม่สนใจกุ กูเหงาจนตอนนี้รุ้สึกว่าหมดรักเค้าแล้วว่ะ แต่คือกุไม่กล้าบอกเลิกเค้า กลัวเค้าเสียใจ กุกะว่าจะปล่อยไปแบบนี้เรื่อยๆให้ห่างกันไปเอง แบบนี้จะเลวไปปะวะ
โม่งมือใหม่จีบสาวขอถามหน่อยดิ ห้องนี้คุยได้ปะ??
คือกุเป็นเฟรชชี่ปี 1 ใช่ปะ ที่งี้กูกำลังจะจีบรุ่นพี่ปี 3 รุ่นพี่ค่อนข้างดังพอสมควร
กูเคยคุยกับเค้าแค่ทางเฟสนิดหน่อย และกูเพิ่งไปพบตัวจริงพี่เค้ามา ก็แนะนำตัวคุยกันนิดๆหน่อยๆเกี่ยวกับการเรียนบ้างไรงี้
ถ้ากูจะชวนเค้าดูหนังเลยกระทันหันไปมั้ยวะ แล้วชวนนี่ชวนต่อหน้าหรือในไลน์ดีกว่า
กูขอระบายหน่อย
กูคิดถึงคู่เต้นวิชาลีลาศสมัยกูอยู่ม.5 จังว่ะ พวกมึงอาจจะไม่เชื่อแต่เค้าทั้งสวย ทั้งน่ารักเลยว่ะ แต่เสียดายไม่ดังจนเป็นดาวรร.เพราะไม่ชอบทำกิจกรรม
แต่ตอนเรียนวิชาลีลาศนี่เขามาขอคู่กับกูก่อนเลยด้วย ไม่ได้สุ่มรึคู่ขาดด้วย กูก็งงๆแต่ไม่ได้คิดอะไรนะ คงนึกว่ากูจะเต้นเป็นมั้ง เพราะกูเต้นบีบอยพอได้
คิดแล้วก็เศร้าที่กูไม่ลองคุยกับเขาดูตอนนั้น เพราะเหมือนเขาพยายามจะเข้าหากูแต่กูก็เฟดตัวเองเข้ากลุ่มเพื่อนเป็นเกราะตลอดทำให้ไม่ได้คุยกันซักที
แล้วตอนนั้นไม่รู้ทำไม เขาสวยมากน่ารักมากนะเว้ย แต่ไม่ได้อยู่ในสายตากูเลยคือดูจืดจางยังไงไม่รู้เรียกว่าไม่มีออร่าความน่าสนใจละมั้ง
แต่พอตอนนี้ผ่านมา 2 ปีครึ่งได้ กูคิดถึงแต่เขาตลอดเลยว่ะ เพราะมีวันนึงฝันเห็นตอนที่เต้นลีลาศคู่กับเขา เขายิ้มให้กูแล้วกูก็รู้สึกว่าเขาน่ารักมาก
พอรู้ตัวอีกทีก็ตื่นซะแล้ว จากนั้นกูเริ่มคิดถึงเพื่อนเก่าคนนี้ตลอดเลยว่ะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้วไม่ได้คุยกันมาจะปีนึงคงมีแฟนไปแล้วมั้ง
เออ แล้วกูก็ไม่ได้จบม.6 พร้อมเขาอีก เพราะไปเรียนต่อตปท.อายุเกิน 18 เด่วไม่ได้สัญชาติเลยต้องรีบไป แต่ก็มีกลับไปหาเพื่อนก่อนจะปัจฉิม
ตอนนั้นแหละเขาเดินมาทักกูกลางกลุ่มเพื่อนเลย เหมือนพยายามจะพูดอะไรบางอย่างแต่กูดันไปบอกว่าไว้เด่วเจอกันนะต้องรีบไปทำเรื่องผ่อนผันรด.
แต่หลังจากวันนั้นกูก็ไม่ได้ไปรร.เก่าอีกเลย เพราะมัวแต่เที่ยว วันสุดท้ายเพื่อนนัดจะให้ไปถ่ายรูปห้องกูก็ไปไม่ได้เพราะเอกสารรด.แม่งมีปัญหา
ตอนกลับก็เลื่อนเที่ยวบินเร็วขึ้นเพราะแม่งมีพายุใหญ่เพื่อนเลยไม่ได้ไปส่งจะโทรบอกก็แบตหมด เพื่อนเลยมาไม่เจอกูแล้วเขาเหมือนจะมาด้วยว่ะ
กูรู้สึกว่าตัวเองนี่มันโง่จังที่ดูความรู้สึกคนอื่นไม่เป็น หลังจากกูฝันวันนั้นนี่กูจำสายตาเขาได้แม่นเลย คือมันไม่ใช่สายตาแบบเพื่อนคิดกับเพื่อนแน่ๆ
พูดแล้วก็เสียดายว่ะ ตอนนี้กูไม่เจอสาวๆอายุรุ่นราวคราวเดียวกับกูอีกเลยเพราะต้องไปเรียนโรงเรียนภาษาซึ่งแม่งมีแต่คนแก่ๆอายุ 40+
ก่อนหน้านั้นที่กูมาแรกๆก็มีสาวไทยอายุพอๆกับกูมาคุยด้วยอีก 3 คน แต่ไม่ใช่สเปคกูเพราะ คนนึงดูสก๊อยๆ อีกคนอ้วนไป อีกคนน่ารักพอสมควรแต่แฟนเก่าแม่งยังตามตื้ออยู่ กูรู้สึกรำคาญที่มีคนมาคอยตามบางทีก็ทำเหมือนกูเป็นเจ้าของเลยลบไลน์ลบเฟสทิ้งไปหมด เพื่อนเก่าที่คุยก็มีแต่คนสนิทๆไลน์เพื่อนสาวสวยรร.เก่ากูก็หายไปด้วย แต่จริงๆกูก็ไม่เคยคุยไลน์กับเขาเลยล่ะนะ มีครั้งนึงเหมือนเขาทักมาเป็นสติ๊กเกอร์ แต่กูกดอ่านแล้วแบตหมดพอดี กำลังจะตอบเลยไม่ได้ตอบ จากนั้นก็ลืมไปเลย พอเปิดมาอีกทีเขาบอกว่าโทษทีส่งผิด กูก็บอกแค่โอเค แล้วก็หายเข้าเงามืดไป
ชีวิตวัยรุ่นกูไม่เคยมีความรักสมหวังซักครั้งทั้งๆที่มีคนเข้ามาตั้งหลายคนแท้ๆ เออ ตอนม.5 กูก็กำลังตามจีบคนๆนึงอยู่พอดี แต่เขาปฏิเสธกู พยายามหลบหน้ากู ทั้งๆที่ก็ไม่ได้หน้าตาดีอะไรออกจะธรรมดาค่อนไปทางขี้เหร่ด้วย ไม่รู้กูชอบไปได้ยังไงตอนนั้น คงเพราะกูคิดว่าความรู้สึกสำคัญกว่าหน้าตามั้งเลยตามแต่เขาไม่ได้สนใจใครอื่นจนพลาดคนดีๆที่ดูเหมือนอยากจะคุยกับกูไปเยอะแยะ ไหนจะตอนม.4 ที่กูไปช่วยเพื่อนสาวนิสัยโคตรดีห้องเดียวกันทำงานคอมจนเขาเหมือนจะอยากคุยกับกู แต่กูก็เฟดตัวเองเข้ากลุ่มเพื่อนอีก ไหนจะรุ่นพี่นักวอลเล่ห์ที่กูปัดบอลให้เขาจนเขาแอดเฟสมาทักกู แต่กูก็ลืมเปิดแจ้งเตือนจนไม่ได้อ่านข้อความเขา ไหนจะสาวสวยห้อง 9 ศิลป์ภาษาที่แอดเฟสกูมา แล้วโพสหน้าวอลล์กูว่า แต้งแอดจ้า ชื่ออะไรหรอ แต่กูกลับไม่ได้ตอบเขาเพราะเหี้ยอะไรก็ไม่รู้ ไหนจะเพื่อนห้อง 4 สาวแว่นสายวิทย์ที่มาให้กำลังใจกูตอนกูเล่นวงโรงเรียนแล้วแป้ก มีบอกว่าเป็นแฟนคลับกูในเฟสด้วย แต่กูก็บอกไปแค่โอเคขอบใจมาก ไหนจะสาวศิลป์ฝรั่งเศสรร.อื่นที่กูบังเอิญไปเจอเขาเพราะเดินหลงตอนเข้าค่าย ได้เดินคู่กันไปจนพาเขาไปส่งถึงที่พักด้วย แล้วเขาก็ขอไลน์กู แต่ว่ากูจำไอดีไลน์ตัวเองไม่ถูก เลยให้เข้าผิดไปเลยไม่ได้ติดต่อกันอีก พอมาเจออีกทีในเฟสบุ๊คเขาแม่งเป็นถึงเน็ตไอดอลแอดไปก็ไม่ได้แล้วเพื่อนเต็มข้อความไปก็คงไม่ตอบ ไหนจะรุ่นน้องแฟนเก่าเพื่อนสนิทกูที่กูไปปลอบตอนเขาเลิกกับเพื่อนกู จนเขาเหมือนจะชอบตามๆกูแต่กูก็ทำเหมือนเดิมคือตั้งบาเรียแล้วไปเตะบอลเล่นบาสกับกลุ่มผู้ชายเยอะๆจนเขาไม่กล้าทัก
ยังไม่หมดสัสต่อ
ย้อนไปให้ไกลกว่านั้นอีก ไหนจะตอนม.2 ที่มีสาวหัวเหม่งคนนึงเหมือนจะชอบกูแต่ว่าหน้าตาไม่ผ่านสำหรับกูตอนนั้น จนตอนม.ปลายกลายเป็นดาวสายวิทย์ ไหนจะสาวอ้วนที่กูชอบเล่นมุขเสี่ยวๆกันสนุกๆกับเขา แต่ดูเหมือนเขาจะจริงจังแต่ว่ากูก็สร้างบาเรียอีกจนพอเขาย้ายรร.ไปเตรียมอุดมณ์แล้วลดหุ่นแม่งยังกะนางแบบเคยคุยกันว่าจะนัดไปกินข้าวกันแต่กูก็ไม่ได้ไปเพราะลืม ไหนจะสาวหมวยดัดฟันใส่แว่นที่ตอนนั้นดูค่อนข้างขี้เหร่แต่ขาวมาก เขาชอบล้อชอบแกล้งกูบ่อยๆเพราะกูขี้อายพอสมควรตอนม.ต้น แต่หนักเข้าๆมีล๊อกคอกอดคอ แต่ว่าจนจบม.ต้นกูก็ไม่ได้คุยอะไรจริงจังกับเขาเลย จนพอขึ้นม.ปลายก็ไม่โดนแกล้งอีกแล้ว เพราะเขากลายเป็น 1 ในแก๊งนางฟ้าห้อง EP มีล้อกูเล่นบ้างนิดหน่อยแต่ก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว คิดแล้วก็เสียดายคนนี้มาก พ่อเป็นถึง CEO บ้านอย่างใหญ่ ยังไม่หมดนะสัสไหนจะสาวฟันเหยินที่เป็นเพื่อนสาวหมวยตอนม.ต้น คนนี้ก็ชอบแกล้งกูเหมือนกันแต่ออกจะเป็นแนวคู่กัดมากกว่าเพราะกูกล้าด่าคืนไม่มีอาการเขิน จนพอขึ้นม.ปลายเขาไปดัดฟันเท่านั้นล่ะสัส สวยติดแก๊งนางฟ้า EP ไปอีกคนช่วงม.5 เป็นลีดสีแดงด้วย ฮือออ
ย้อนไปอีกสัสกูจะระบายให้หมด ตอนประถมก็มีนะสัส 2 คนแน่ะ แล้วทั้ง 2 นี่สวยสุดในตึกด้วย ตอนประถมนิสัยกูต่างจากตอนม.ต้นมากเพราะกูค่อนข้างขี้แกล้งแล้วก็นักเลง แกล้งคนนู้นคนนี้ไปทั่วจนเพื่อนแทบจะไม่คบ เพราะคนแก๊งเดียวกับกูก็โดนแกล้งไปด้วย สุดท้ายเลยโดนอาจารย์จับไปนั่งคนเดียวมุมห้อง แต่ก็มีคนนึงยังคุยกับกูสาวสวยคนที่ 1 ตอนนั้นเขาช่วยกูทั้งเรียน ทั้งการเข้าสังคมหาเพื่อนให้กู เวลากูแกล้งคนอื่นก็คอยตีกูว่าอย่าทำ
แล้วก็ไม่รู้ทำไมกูไม่กล้าทำเขาคืนปกติผู้หญิงก็ไม่เว้นนะ จนตอนใกล้จบป.6 เขาบอกอยากเข้าที่เดียวกับกูเว้ย แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็สอบไม่ติด
เลยไปเข้าเอกชน ช่วงม.1 เขาพยายามโทรมาหากูด้วย แต่กูกำลังติดเกมส์ Xshot เลยไม่ได้รับซักครั้ง แม่กูเรียกไปรับกูดันไปบอกว่าให้วางไม่รู้จัก จนเขาไม่โทรมาอีกเลย ปัจจุบันอยู่เอแบคและกำลังจะเข้าวงการพริตตี้ ฮือออออออ
คนสุดท้ายนี่ถ้าให้นับคงเป็นรักแรก เพราะกูก็ชอบเขาด้วยแต่กูคงโง่เกินไป รึไม่เข้าใจว่าการชอบใครมันเป็นยังไงเพราะยังเด็กอยู่
เริ่มสมัยป.5 เลย ตอนนั้นกูไปค่ายของการไฟฟ้า วาดรูปอะไรซักอย่างส่งไปแล้วดันติดไปฟรีไม่เสียอะไรซักบาท รู้สึกจะได้ไปชลบุรีมั้ง
อ่าวคุ้งกระเบน กูจำได้แม่นเป็นค่ายปลูกป่าชายเลน อาจจะดูเหมือนเรื่องแต่งรึหนังแต่กูรับรองว่าจริงอยากรู้อะไรเกี่ยวกับค่ายกูบอกได้หมดข้อมูลค่ายปีนั้นก็ยังอยู่ในเน็ตเลย กูไปรู้จักเขาได้เพราะกูเห็นเขานั่งร้องไห้อยู่ริมทะเลตอนพัก แต่กูดันไปสาดน้ำทะเลใส่เขาตามนิสัยขี้แกล้งช่วงเด็กๆ จริงๆควรจะร้องหนักกว่านี้แต่นี่ดันโกรธแล้วสาดกลับ ไปๆมาๆก็กลายเป็นเล่นน้ำกันไป เล่นไปซักพักเหนื่อยก็เลยได้คุยกัน กูจำได้แม่นเลยว่าเขาร้องไห้เพราะมีไอ้อ้วนตัวนึงไปเหยียบรูปที่เขาวาดในช่วงกิจกรรมทำให้กลุ่มเข้าแพ้ กูก็บอกว่าไม่เป็นไรแล้ววาดให้เขาใหม่ในกระดาษของกู เขาชอบเลยเว้ยบอกว่าสวยมาก แล้วรู้สึกจะไปเก็บเปลือกหอยเล็กๆแถบนั้นเอามาเจาะรูแล้วเอาสายสินในข้อมือเข้ารอย ทำเป็นกำไลข้อมือสองเส้น วันนั้นนี่จะจากกันพอดีด้วย เขาก็บอกนะสัญญากันถ้าเจอกันอีกมาเป็นสามีเราแล้วก็ให้เปลือกหอยกูมาอันนึงบอกจะได้ไม่ลืมถ้าเจอกันตอนโต (อันนี้เรื่องจริงเว้ยกูจำได้แม่น) แต่ถ้าในความคิดกูคงเลียนแบบละครนั่นล่ะ
หลังจากวันนั้นกูก็ลืมทุกสิ่งตามสูตรไปเข้ารูทเด็กเกรียนขี้แกล้งเหมือนเดิมจนเจอสาวแว่น อะไรต่างๆที่กูเล่าไปทั้งหมด จนช่วงม.3 เห็นจะได้มั้งกูป่วยไปรพ.สิริราช เจอเด็กผู้หญิงคนนึงหน้าตาคุ้นๆ แล้วน่ารักเหี้ยๆด้วย ถึงไม่เห็นหน้าชัดเจนเพราะใส่ผ้าปิดปากแต่ดูตาก็รู้ว่าสวยมาก เหมือนเขาจะมองมาทางกูเว้ย กูไม่ได้คิดไปเองแน่ตอนนั้นกูชอบหลีสาวๆนะ แต่จีบไม่เป็นกูจำได้แม่นแน่นอน เขาใส่กำไลข้อมีเป็นเปลือกหอยเก่าๆอยู่ด้วยเว้ย แต่ว่าก็ไม่ได้ทักกันนะได้แต่มอง กูกลับไปเชคที่บ้านดูรูปตอนไปเข้าค่ายกูเลยเจอเลย ใช่เลยกูจำได้หมดละ แต่ก็ทำเหี้ยไรไม่ได้เขาไม่ลืมสัญญาแต่กูลืมหมดแล้วก็หาตัวไม่เจออีกเลยตลอดกาลลล ควยยยยย กูยืนยันอีกครั้งว่ากูไม่ได้แต่ง และกูไม่ได้ดูอนิเมะรึโดจินแน่นอน กูแค่อยากระบายเรื่องจริงของกูให้คนอื่นได้รู้บ้าง เพราะไปเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็หาว่ากูดูหนังมากไปแล้วกูก็ลืมเรื่องพวกนี้ไม่ได้ซักที แต่หลังจากที่กูเสียเวลาพิมพ์ทั้งหมดไป กูว่ากูโล่งขึ้นมาก ขอบใจโม่งที่เป็นโถส้วมให้กูระบาย กูจะลืมเรื่องรักๆชอบๆความเหงาโง่ๆให้หมดแล้วโฟกัสการเรียนอย่างเดียวซะที
กูลืมสาวประถมอีกคนไป คนนี้เป็นช่วงป.3 ตอนนั้นกูดูชินจังมากไป กูเลยเที่ยวไปไล่เปิดกระโปรงเขาไปทั่ว
โดนครูตีก็แล้วแต่กูก็ไม่เข็ด คราวนี้เปิดกระโปรงครูเลย สาวคนนี้ไม่ใช่ครูหรอก แต่เป็นหมวยอีกคน ปากออกจะจัดๆหน่อย
คนนี้โดนกูแกล้งทีก็ด่ากูที แต่ด่าแบบสุภาพนะว่านิสัยไม่ดี ลามก อะไรแบบนั้นรร.ประถมกูค่อนข้างดีด้วยมั้ง
จนจบประถมก็ไม่ได้คุยไรกันอีก ไปเจออีกทีตอนม.4 ดันได้ที่เรียนพิเศษด้วยกัน รุ้สึกจะชื่อ The Brain มั้ง แรกๆก็จำกันไม่ได้
เพราะนิสัยกูเปลี่ยนไปมาก แต่พอครูเรียกชื่อจริงนั่นแหละเขามาทักเลย เพราะตอนนั้นกูดูนิสัยดีเป็นคนละคน
คุยกันไปคุยกันมาก็แลกเฟส เป็นเบสเฟรนเรียนพิเศษกับกู แล้วก็มีช่วงนึงเหมือนจะคุยๆกันด้วย แต่กูก็ไปชอบสาวขี้เหร่เล่นตัวคนนึงซะก่อน
ยังมีข้อความในเฟสอยู่เลยที่เขาถามว่ามีคนที่ชอบรึยัง กูบอกไปว่ามีปุ๊ป บอกดีใจด้วยนะ คือคำๆนี้มันไม่น่าจะบอกสำหรับเพื่อน จากนั้นเขาก็หายไปเลย
ปิดเฟสปิดอะไรหมดไม่น่าใช่บล๊อกเพราะกูสมัครเฟสใหม่ไปหาแล้ว เดอะเบรนแม่งก็หมดคอสพอดี โทรไปก็ไม่ได้เพราะเขาอยู่รร.ประจำ จุฬาภรณ์มั้งถ้าจำไม่ผิด บทสรุปชีวิตรักเหี้ยๆ กูมีคนเข้ามามากมายแต่แห้วทุกคนมันเป็นเพราะเหี้ยอะไรกัน ตัวกูเองรึโชคไม่ดี ตอนนี้ไม่มีใครเข้ามาเลยแม่งเหงาสัสๆอ่ะ
แต่เอาเถอะกูจะทุ่มเทความรักลงการเรียนให้หมดละ คู่แท้ไม่ต้องหามันก็คงมาหาเอง
>>834 กูอ่านเรื่องของมึงแล้วนึกถึง 5cm per sec เลยว่ะ เนื้อเรื่องมาแนวเดียวกับมึงเลย รักครั้งแรกในวัยเด็กที่ยังติดค้างในความทรงจำ ตอนจบบีบหัวใจมาก เดินสวนกันตรงทางรถไฟพอรถไฟวิ่งผ่านสาวคนนั้นก็ไม่อยู่แล้ว กูว่ามันRealดี ในโลกจริงไม่มีความรักสมัยเด็กที่ผูกพันจนกระทั่งถึงวัยทำงานหรอก แนะนำให้มึงลองหามาดูนะ หรือถ้ากลัวมันบีบหัวใจมากลองอ่านแต่สปอยก็ได้
>>835 มึงก็สปอยไปแล้วนี่
>>834 กูเข้าใจ กูเคยชอบผู้หญิงคนนึงตั้งแต่ ม.1 น่ารักมาก เคยได้เป็นแฟนกันด้วย แต่กูแม่งทำอะไรไม่ถูก มึงนึกภาพออกมั้ย คนที่คุยกับผู้หญิงไม่ค่อยได้อะ คืออายๆเขินๆตลอด เหมือนกูเป็นโรคกลัวผู้หญิงระดับนึงเลยมั้ง นั่นแหละ คบได้ไม่นานเลิกกัน เพราะกูเป็นซะแบบนี้ ตอนนี้ผ่านมา 10 ปีแล้วกูยังนั่งร้องไห้คิดถึงมันอยู่เลย ความรู้สึกคือไม่มีผู้หญิงคนไหนดีได้ขนาดนั้นอีกแล้ว ถ้าตอนนั้นกูไม่โง่กูพวกกูคงรักกันจนถึงทุกวันนี้
ทำตัวเองล้วนๆ พวกมึงนี่หัด YOLO บ้าง
นึกว่าการ์ตูนฮาเร็ม เรื่องอย่างยาวเลยสัส กูหลับไปตื่นนึงมา มาอีกสองโพสนี่อย่างโหด
>>838 ฮาเร็มมันก็ต้องเป็นคนหลายๆคนในช่วงเวลาเดียวกันว่ะ ของกูแต่ละคนแต่ละช่วงเวลา ผ่านไปทีละคนๆ
แล้วกูก็ไม่ได้บอกว่าเขาชอบกูทุกคนนะ แต่กูคิดว่าถ้าบางทีได้คุยกันอาจจะได้คบกับคนเหล่านี้ซักคนก็ได้น่ะ
แต่เหมือนยิ่งเวลาผ่านไปคุณภาพของสาวที่เข้ามาในชีวิตก็ลดลงเรื่อยๆ ตั้งแต่กูมาตปท.ก็อย่างที่เล่าไป
เจอสก๊อย เจออ้วน อีกคนมีผัวคอยตามแล้ว ปัจจุบันแม้จะไม่มีใครแต่กูก็สัมผัสกลิ่นอายของ Milf ได้พอสมควร
เพราะรอบตัวกูแม่งมีแต่สาวรุ่นแม่ 40+ ไม่สินั่นไม่สาวแล้วล่ะ
>>835 โอเคเด่วกูจะลองไปหาดู จริงๆจากที่มึงสปอยมาไม่คิดว่าจะบีบหัวใจกูเท่าไหร่นะ
เพราะกูลืมรักแรกไปได้เป็นปีๆแล้ว ถ้าคิดในมุมมองของกูกูสงสารคนที่รอแต่กูกลับลืมมากกว่า
ที่กูระบายไปจริงๆมันเป็นความรู้สึกประเภทเสียดายโอกาสมากกว่า เพราะตอนนี้กูก็ไม่ได้รักใครแล้ว
ตอนแรกนึกว่าอาจจะชอบสาวลีลาสสมัยก่อน แต่จริงๆก็แค่คิดถึงเพื่อนนั่นล่ะ สรุปแล้วกูนี่มันเสียโอกาสไปเยอะแยะจริงๆ
>>839 กูเข้าใจนะ กูว่าเมะเรื่อง 5cm มันดูสมจริงตรงที่ตอนจบพระเอกไม่ได้เห็นแม้แต่หน้าของผู้หญิงที่เดินสวนด้วยซ้ำ มันก็ตรงกับโลกจริง ความรักความผูกพันในวัยเด็ก มันก็จบลงที่อยู่ในความทรงจำของใครซักคนแค่นั้นแหละ ฝ่ายที่ถูกคิดถึงเค้าคงไม่มาคิดถึงอะไรด้วย เค้าก็ใช้ชีวิตของเค้าไป
กูชอยผู้หญิงคนนึงเพราะแม่งคิดว่ากูชอบเพื่อนมันว่ะ ได้ไกล้กันกูก็ชอบมากขึ้น ก็ก็บอกชอบมันตลอดนะ แต่ก็ไม่เคยเชื่อเลย
>>846 กูพยายามจะเป็นเพื่อนกะเค้าเหมือนเดิมละ กูไม่รู้จะทำไงคือพอเค้าเห็นกูร้องไห้หนักมากเค้าก็รู้สึกผิด เหมือนเค้าจะนอยๆเออทีนี้กูก็นอยกับเค้าด้วย คือไรไม่รู้ กูไม่อยากให้เค้ารู้สึกว่าเค้าเป็นต้นเหตุทำให้กูเป็นแบบนี้ คือมันความผิดกูเองไงที่ไปรู้สึกแบบนี้กับเค้าอะ กูงงชีวิตมาก กูควรห่างๆเค้าสักพักดีมั้ยเนี่ย หรือทำเหมือนปกติที่เคยทำ เค้าอึดอัดใจกับเรื่องของกูปะวะ แต่จะให้กูเลิกร้องไห้ก็ไม่ได้อะ กูไม่ไหวอะ จริงๆ
สาวมอปลายใสๆน่ารักดีนะ กูก็ชอบมอง55555 แค่มองเฉยๆไม่เป็นไรหนิ /โดนต่อย
ขอบ่นแฟนเก่ากุแปปสัส หงิดมาก ดูถูกกูยันวันกูขอเลิก ชิบหายมากๆ
กูยังคิดว่าทนผช.แบบนี้ไปได้ยังไงนะ คิดแล้ว เฟลแปลกๆ กูเคยทำร้ายคนรอบตัวเพราะแฟนคนนี้เพราะแบบรักมาก
แล้วดูที่เขาทำกับกูดิ เวรกรรมมั้ง
>>830 นี่กูเองนะ กูก็ว่าจะเลิกคิดแล้วนะ แต่ก็เลิกไม่ได้เพราะบรรยากาศรอบตัวมันชวนนึกถึงทุกที
เมื่อวานกูไปเดินเล่นในเมืองเขามีงานเทศการดนตรีย้อนยุค ก็มีแต่ลุงๆป้าๆไปน่ะ เห็นพวกแกเต้นรำกันกูนึกถึงอีกเลย
คิดไปมากๆเลยตัดสินใจเปิดเฟสกลับไปส่องสาวลีลาสสมัยม.ปลายซะหน่อย จริงๆกูแค่อยากรู้ว่าเขาเป็นไงบ้างก็เท่านั้น
ปรากฏว่ากูอึ้งพอสมควรว่ะเฟสเขาไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลยเว้ย รูปโปรตั้งไว้เมื่อ 2 ปีก่อนก็ไม่เปลี่ยน
แล้วมันเป็นรูปที่กูถ่ายให้เขาช่วงวันสอบลีลาสพอดีว่ะ จำได้ว่าเขาอยากให้กูถ่ายให้จะเอาไปตั้งรูปโปร ไม่นึกว่าจะยังไม่เปลี่ยนรูปเลย
ส่องไปส่องมากูเห็นโพสสเตตัสประมาณว่าอยากลืมใครซักคนบ้าง คิดถึงใครซักคนบ้าง กูว่ากูไม่ได้มโนแน่ๆรอบนี้
เพราะมีเพื่อนเขามาโพสชื่อย่อกูเป็นรหัสว่ามันไปแล้วตัดใจเถอะอะไรแบบนั้น แต่ก็น่าจะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ กูกับเขาอยู่กันคนละซีกโลก
อีกอย่างกูไม่คิดจะกลับไทยด้วย ถ้าจะกลับก็คงหลังอายุ 30 เรื่องเกณฑ์ทหารก็กะจะเกณฑ์ที่นี่ละ คือไม่มีอะไรติดค้างที่ไทยอีกกูก็ไม่อยากสร้างบ่วงให้ตัวเอง สรุปแล้วกูควรจะทักเขาไปดีมั้ยวะรึปล่อยให้เขาลืมๆกูไปเอง กูไปดูเรื่องที่ >>835 มันแนะนำมากูรู้สึกว่ากูเข้าใจความรู้สึกคนรอมากเลยว่ะ
แต่ก็ไม่รู้จะทักไปว่าไงว่ะไม่ได้คุยกันเป็นปีละ รึแค่ออนให้เห็นบางทีเขาอาจจะทักมาเปล่าวะ? กูรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ค้างคามาเป็นปียังไงไม่รู้
ช่วงปีก่อนที่กูกลับไปก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขา แล้วเหมือนเขาก็มีเรื่องจะพูดด้วย กูควรจะทำไงดีวะ
เออ แต่คิดไปพิมพ์ไปกูก็ว่ากูไม่ควรไปปลุกอดีตที่กำลังจะหลับไปว่ะ เพราะอยู่มหาลัยแล้วไม่นานคงเจอคนดีๆแล้วลืมกูไปเอง
ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่ะทำไมต้องกระวนกระวายเรื่องที่มันผ่านมาเป็นปีด้วย เอาเป็นว่าขอพื้นที่ให้กูคิดไประบายไปนิดนึงนะ
>>848 >>850 กูคุยกับมันละ สรุปคือกูขอห่างกับมันสักพัก รอกูเห็นหน้ามันแล้วไม่ร้องไห้ให้ได้ก่อน เหอๆ กูถามมันแล้วเรื่องนึงที่กูสงสัยมานาน เรื่องที่มันบอกชอบกูคือ มันบอกเล่นๆ ไม่ได้คิดเหี้ยไรเลย มันทำเพราะประชดคนที่มันชอบแล้วเขาไม่ชอบมันกลับ กูจุกเลยสัส เหมือนที่ผ่านมากูคิดไปเองคนเดียวงั้นดิ เหี้ยสุดพลัง กูไม่เข้าใจในการกระทำของมันหลายอย่าง แต่กูคิดว่ากูไม่ต้องเข้าใจก็ได้ เข้าใจไปก็ไม่ได้อะไร สุดท้ายคำตอบมันก็ออกมาแล้วคือมันไม่ได้ชอบกู เซ็ง กูไม่ไหวจริงๆ เดินไปที่ไหนแม่งแฟลชแบ๊คนู่นนี่ กูต้องท่องพุทโธๆๆ ปล่อยวางรัวๆ เจอกันอีกทีกูคงจะโกนหัวบวชได้แล้วละเพื่อนโม่งทั้งหลายเอ๋ย
>>849 /ตบบ่ามึงนะ เดี๋ยวนี้มึงกับมันยังคุยกันได้อยู่ปะ
>>851 มึงเต๊าะเด็กมัธยมหรอวะ .... ระวังคุกนะมึง ไม่ก็รอเด็กมันโตก่อน /เดี๋ยวๆ
เพื่อนโม่ง พวกมึงเคยหึงแฟนกันมั่งมั้ยวะ แฟนคนปัจจุบันกูเสือกชอบเช็คเรตติ้ง กูหึงชิบหายจนแทบจะลากมันเข้าป่าข้างทางไปตบอยู่แล้ว มึงว่ากูควรเลิกกับมันก่อนที่ซักวันจะทำหยั่งงั้นจริงๆดีมั้ย เพราะมันคงไม่เลิกแรดง่ายๆ
。・:*:・゜’|￣￣￣￣￣￣￣|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’|830ซังXโทรลคุง.|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’|_____________|。・:*:・゜’
。・:*:・゜’。・:*: ||:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’ʕ•ᴥ•ʔ ||。・:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’/ づ"。・:*:・゜’。・:*:・゜’
。・:*:・゜’v v 。・:*:・゜’ :*:。・:*:・゜’
กูเบื่ออออกูเหงาาาาากูเพิ่งเลิกกะแฟนฮืออออออ
การจบแบบดีๆ กับการอยู่ต่อแบบเลวร้ายแต่พอจะมีหวังว่ามันจะดีขึ้น แค่ไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหน มึงว่าอันไหนโอเคกว่ากันวะ
ถามเล่นๆ คนที่ชอบ/คบอยู่ตอนนี้ มึงชอบเขาเพราะอะไรกัน
>>867 เป็นคนๆเดียวที่แคร์กูจริงๆ แคร์ออกมาจากใจ แต่ปกติมันก็เป็นคนแบบนั้นแหละ คงไม่ได้ทำกับกูคนเดียวหรอกมั้ง คือกูเก็บกดมาตั้งแต่เด็กๆ โดนคนรอบตัวดูถูกตลอด กูคุยจริงจังกับใครไม่ได้เลย รวมถึงคนในครอบครัว จนกูมารู้จักกับมัน คุยกันถูกคอจนเริ่มสนิทกัน มันเป็นคนคุยง่าย คอยให้กำลังใจกูบ่อยๆ เพราะมันกูถึงมีความสุขกับชีวิตมาได้เรื่อยๆแบบนี้ ถึงตอนนี้กูจะไม่ได้คบเป็นแฟนกันแล้วก็เถอะ มันก็มีแฟนใหม่แล้วด้วย กูหาโอกาสตอบแทนมันอยู่ ถ้ามันมีปัญหาหนักใจกูก็พร้อมเอาชีวิตบัดซบของกูไปช่วยมันเต็มที่ ยังไงกูก็คงรักใครเท่านี้ไม่ได้อีกแล้ว
จะดูยังไงว่าผู้หญิงมันเกลียดเราจริงๆรึซึนเดเระใส่วะ กูโคตรงงทำดีก็โดนด่า พอไม่ทำดีอยู่เฉยๆก็โดนด่าอยู่ดี
สรุปจะเอายังไงกับกูมึงก็บอกมาตรงๆสิวะ เกลียดกูก็ให้พูดมาตรงๆไม่ใช่ทำท่าทางเหมือนซึนเดเระทำเป็นบอกว่าไม่ชอบแต่รับของกูไว้
อะไรของมึงเนี่ยอีห่า
กูว่าจะไปเดทกับสาวที่คุยด้วยครั้งแรกว่ะ แต่ยังไม่ได้คบกันนะ เขาบอกว่าแล้วแต่กูเลยอยากนำไปไหน
พวกมึงว่าควรพาไปไหนดีวะวันอาทิตย์นี้อ่ะ นิสัยเขาเป็นพวกเงียบๆชอบฟังมากกว่าพูดใกล้เคียงกับระดับคนใบ้
เวลาจะตอบอะไรจะแค่พยักหน้าแบบนั้นอ่ะ โลกส่วนตัวดูจะมีพอสมควรแต่ก็ไม่ใช่คนหยิ่งอะไรนะ
กูว่าจะพาไปอวาเรี่ยมมึงว่ามันมุ้งมิ้งไปไหมวะ กลัวเขาจะหาว่ากูนึกว่าเขาเป็นเด็ก พาไปหอสมุดแห่งชาติก็กลัวว่าเขาจะคิดว่ากูล้อเป็นหนอนหนังสือ
เพราะปกติก็บ้าหนังสืออยู่ละ จะชวนไปห้างกูก็ว่าเขาไม่ชอบคนเยอะๆ คือกูไม่รู้เลยว่าเขาชอบไปไหน เพราะเลิกเรียนปุ๊ปกลับบ้านปั๊ปเลย
รึคิดอะไรไม่ออกพาไปท้องฟ้าจำลองแม่งเลย นั่งดูดาวง่ายๆดี
881 ท้องฟ้าจำลองตอนนี้ห้องดูดาวปิดอยู่อะมึง แต่มีนิทรรศการวิทยาศาสตร์อยู่ กูแนะนำพวกพิพิธภัณฑ์ มิวเซียมสยาม นิทรรศรัตนโกสินทร์ไรงี้ เสร็จแล้วก็ไปเที่ยววัดไรแถวนั้นต่อ ลองเอาไปถามเขาก่อนดูก็ได้ว่าเขาโอเคไหมถ้าจะไปที่นี่
>>803 นี่กูโม่ง Stalker เองนะ กูมีเรื่องอยากปรึกษาโคตรๆ แต่กูขอเล่าอัพเดทความสัมพันธ์ก่อนละกัน
ตอนนี้ความสัมพันธ์กูกับสาวลึกลับของกูมาระดับเพื่อนละเว้ย คือเขาเริ่มเข้าหากูก่อนมากขึ้น บางทีกูนั่งๆอยู่ก็มาทักเองเลย
จริงๆที่เหมือนจะสนิทกันมากขึ้นเพราะเรื่องแม่เขาละมั้ง ตอนนั้นกูซื้อของไปฝากแถมไปส่งเขาอีก ช่วงเรียนภาคฟิสิกส์
กับแลปกูก็ได้อยู่กรุ๊ปเดียวกับเขาตอนเล็คเชอร์นี่ก็ได้เพื่อนช่วย Swap ให้ ช่วงเย็นก็มาเจอกันอีกแถมตอนกลับบ้านก็ยังเห็นกัน
คือไม่ว่าเขาจะไปไหนแทบจะเห็นกูเกือบทุกเวลา มีหลายครั้งเหมือนกันที่เขามองกูแบบสงสัยแต่กูก็ตีเนียนเป็นมองไม่เห็นแล้วทำงานไป
แล้วก็มีกูโทรไปหาเขา 2-3 ครั้ง ตอนแรกก็อ้างว่าจะปรึกษาเรื่องเรียนเพราะเขาเรียนเก่งกว่ากู หลังๆก็ตีเนียนชวนคุย
แรกๆก็เงียบๆหน่อยเหมือนกูพูดอยู่คนเดียวบางทีก็นึกว่าเขาวางสายไปยังวะ แต่พอกูเงียบๆเขาก็บอกไม่เล่าต่อล่ะ
ประมาณว่ากูก็เล่าเรื่องตัวเองให้เขาฟังอ่ะนะ คุยๆกันไปเขาก็เริ่มคุยกับกูก่อนมั่งแล้วเว้ย ว่าเบื่ออยู่บ้านมาก
ตอนนี้เขามีงานประจำอยู่ซึ่งมันโคตรเหนื่อยต้องกลับมาเขียนมาทำต่อทุกวันแต่กูก็ไม่ได้ถามต่อนะว่าเขาทำอะไร
ซักพักเขาก็บอกว่าคุยกับกูแล้วสบายใจ ไม่ยุ่งกับชีวิตเขามากไป คือเหมือนเขาจะชอบฟังแต่ไม่ชอบให้คนถามคำถามเขากูรู้จุดๆนี้ดี
แต่กูก็งงๆบริบทของกูเหมือนกันว่าเขามองกูเป็นเพื่อนรึคนรู้จัก รึคนคุยด้วยเฉยๆ แต่เอาเถอะ
คุยๆกันไปอีกเขาก็บอกว่าวันที่ 9 เดือนนี้แม่กับพ่อจะไปทำงานอเมริกาทั้งคู่ประมาณ 3 อาทิตย์ จากนั้นไปต่อแคนนาดาอีกอาทิตย์นึง
ถึงจะกลับไทย กูนี่โหเลย บ้านเขาทำธุรกิจอะไรวะเนี่ย ดูภายนอกเหมือนบ้านคนฐานะปานกลางคาบไปสูงนิดๆ แต่ไปไกลแบบนั้นแล้วแปปเดียวด้วย
ตอนนั้นกูก็คิดไม่ออกแล้วล่ะว่าจะคุยอะไรต่อจะถามว่าทำอะไรก็ไม่กล้าอ่ะนะ เขาเพิ่งบอกไปว่ากูไม่ถามมากแต่เล่าเก่งเขาชอบฟังกูพูด
แล้วก็นึกไม่ถึงเลยเว้ย เขาบอกเห็นกูทำงานแถวนี้ ถ้าไม่รังเกียจเขาขอติดรถกลับด้วยได้มั้ย ทางบ้านเขาไม่ชอบให้กลับเองแม่เขาก็จะไม่อยู่ละ
น้องสาวเขาก็มีลูกจ้างมารับกลับบ้านทุกวันเหมือนกัน แล้วเสียงแบบประหม่าๆหน่อยๆมึงคิดภาพนะ ฟินสัสๆ 2 วันมานี้เขาเริ่มกลับพร้อมกูแล้วด้วย
กูเลยคิดอยุ่เนี่ยจะซื้อรถมือ 2 ดีป่าววะ มอไซค์นั่งไปไกลๆก็อันตรายสำหรับเขา ตอนนี้เพื่อนก็เริ่มพูดๆกันละด้วยว่ากูคบกับเขารึยัง
กูแบบดีใจสัสๆ ไม่นึกว่าการ Stalker คนจะทำให้ได้ดีได้แม่งมีแต่ Gain กับ Gain แต่จะว่าไปก็เร็วเหมือนกันนะ กูได้คุยกับเขาน่าจะ 2 อาทิตย์เองมั้ง
ได้ไปส่งแล้ว เครดิตทั้งโชคทั้งเพื่อนด้วยล่ะที่มันช่วย Propaganda นิสัยกูแบบเกินจริงให้เขาฟัง อย่างยัยเก๋งี้มันแคปข้อความมาให้ดูตอนที่คุยกับเขา
ดันไปบอกว่า XX มันดีมากนะเว้ย ผู้ชายแบบนี้คิดดีๆนะแก ถ้าไม่ชอบเราขอนะ กูแบบเห้ย มึงเว่อไปป่าว เอาเป็นว่าความสัมพันธ์เป็นไปด้วยดี
ต่อนะ กูเล่ารวดเดียวเลย ยาวไปก็ปวดตาก็ขออภัยกูย่อความไม่เก่ง
ทีนี้มาเรื่องประวัติเขาว่ะ รู้สึกกูจะเคยเล่าไปแล้วมั้งว่ากูรับติววิทย์ให้ลูกสาวเจ๊ร้านคีย์เอกสารอยู่ วันเสาร์ที่ผ่านมานี้ได้คุยกับเขาเรื่องบ้านตรงข้าม
ก็บ้านสาวลึกลับหรือแจนของกูนี่ล่ะ คุยไปคุยมาเขาก็บอกว่าเด็กผู้หญิงบ้านนี้อ่ะอยู่รร.เดียวกับเขาเว้ย เข้ามาเรียนกลางเทอมด้วย
กูคิดว่าต้องเป็นน้องสาวเขาแน่ๆ เลยถามไปอีกว่าทำไมมากลางเทอมกูได้คำตอบว่าเพิ่งกลับจากอเมริกามา นิสัยน้องเขาก็คล้ายๆพี่
คือเงียบๆเหมือนกัน แต่น้องนี่จะขี้อายด้วยนี่จากที่ฟังมานะ สรุปให้กูเดานะ ช่วงที่แจนหายไป 3 เดือนกว่าๆก่อนจบม.ปลายคืออาจจะไปอยู่อเมริกา
แต่มันก็มีเรื่องขัดๆอยู่คือเจ๊เจ้าของร้านบอกว่าบ้านเขาเพิ่งย้ายมาอยู่ 4 เดือนกว่าๆ ม.เปิดช่วงปลายๆมิถุนา รร.เขาจบช่วงมีนา เขาหายไปน่าจะช่วงธันวา
ก็อาจจะเป็นไปได้ว่าช่วงที่หายไปคืออาจจะไปอเมริกา ไม่ได้ป่วยอย่างที่บอกรร. แต่ทำไมต้องปิดละวะ แถมยัยเก๋ก็บอกว่ามีใบรับรองแพทย์
ถ้าไปอเมริกา 3 เดือนกว่าๆก็แปลว่า อีก 4 เดือนกว่าๆก็เพิ่งกลับมาไทย (แต่น้องเขาเพิ่งกลับจากเมกา? กูงงๆเองละ)
แต่ยังได้แค่มั่วเพราะไม่รู้ว่าเขาได้ไปเมกาด้วยไหม แต่ถ้าใช่จริงๆทำไมต้องปิดว่าไปเมกาละวะ แถมใบรับรองแพทย์มันปลอมได้ด้วยหรอ? กูงงใหญ่
แล้ววันเสาร์วันเดียวกันนั่นล่ะ ช่วงประมาณตี 3 กูทำงานร้านอาหารเสร็จไอบอสเพื่อนอักษรกูมันส่งไลน์มาบอกประมาณทุ่มนึงได้แต่กูไม่ได้อ่าน
มันบอกวันนั้นมันก็ทำงานพิเศษพอดีคือรับให้เช่าโปรเจคเตอร์ก็ไปติดตั้งตามโรงแรมที่มีสัมมนามันก็ไปทำที่ริเวอร์ไซด์เสร็จแล้วเลยเพิ่งออกมา
ตอนกลับบังเอิญเห็นแจน มันบอกว่าว่าเจอแจนเข้าไปในโรงแรมโรยัลริเวอร์แต่แบบใส่สูทเลยมันยืนยันว่าไม่ได้ตาฝาดด้วย แล้วมีคนแต่งตัวเหมือนนักธุรกิจ มากันเป็นกรุ๊ปเล็กๆเหมือนจะไปสัมมนา มีทั้งเอเชียทั้งฝรั่ง แต่ที่น่างงคือเขาเพิ่ง 18 แต่ไปสัมมนาหรอวะ แล้วกูยังไม่เห็นรถเขาออกจากบ้านช่วงทุ่มนึงรึก่อนหน้านั้นด้วยเพราะตอนนั้นกูก็ติวให้น้องๆอยุ่คีย์เอกสารไปพลาง กูก็ไม่เคยเล่าให้มันฟังเรื่องนี้นะคงไม่น่าจะโม้
วันอาทิตย์ต่อมากูเลยฝากมันให้ถามพวกช่างเทคนิคเชี่ยนให้หน่อยว่าเขามีสัมนาอะไรที่นั่น แถมตอนค่ำๆอีก ไอเหี้ยลึกลับกว่าเดิม
ตอนแรกมันส่งไลน์ไปถามช่างที่มันรู้จักที่ไปทำวันนั้นที่นั่นอ่ะนะ แต่รู้สึกแกจะตอบช้า มันเลยไปถามอีกคน ปรากฏว่าได้กันคนละคำตอบ
อีกคนบอกองค์กร SGCSH อะไรซักอย่างมาจัดสัมมนาประชุม (กูก็ไม่รู้ว่าองค์กรอะไรหาแล้วไม่มีเลย ช่วยกูหาหน่อย)
แต่ช่างอีกคนถามเจ้าหน้าที่ให้เลยแต่เขาบอกว่าไม่มีสัมมนารอบนั้นชื่อนั้นนะ มันก็ถามคนที่บอกว่าเป็นองค์กรอีก เขาก็บอกว่ารู้แค่นี้ฟังจากช่างด้วยกันมาอีกที คือถ้าเป็นจริง องค์กรบริษัทนี่มันเป็นบริษัทอะไรวะ กูลองพิมพ์หาดูเติมทั้ง Cooperation ทั้ง Company เจอแต่ Signal controller shelf
คาดว่าน่าจะใช่เพราะมันเป็นตัวย่อ SG = Signal CSH = Controller shelf
แล้วก็หาไปหามาเจอ Olympus terumo biomaterials Corp. แต่อ่านๆไปรู้สึกจะเป็นบริษัทเกี่ยวกับการวิจัยพวกยาและวิทยาศาสตร์นะไม่น่าเกี่ยวกับไอ้ที่กูหา แต่มันดันไปอยู่ในรายการที่กูเสิร์ชได้ไงไม่รู้ แล้วก็ไม่รู้อยู่ดีว่ามันไม่ใช่ SGCSH มั้ยเพราะกูมั่วมากมีแค่ 2000 กว่ารายการเองด้วยว่ะ แล้วก็ไม่รู้ว่าใช่แจนจริงมั้ย เพราะรถเขาไม่ได้ออกจากบ้านเลยนะ แต่ช่วงเช้าจะออกจากบ้านรึเปล่ากูก็ไม่รู้ว่ะ เพราะกูเพิ่งมาตอนบ่ายๆ ค้นๆไปก็สนุกดีว่ะ บางทีเขาอาจจะเป็นคนขององค์กรลับก็ได้ แต่ดูๆไปก็แปลกๆ คนขององค์กรลับจริงๆคงไม่ทำตัวให้น่าสงสัยหรอกมั้ง ถ้าจะพรางตัวแค่ทำตัวเฟรนลี่เหมือนคนทั่วไปจะเนียนกว่า แต่กูก็ไม่รู้ว่าอะไรจริงได้แต่มั่วบางทีอาจจะไม่ใช่เขาก็เป็นไปได้เหมือนกันเพราะไม่มีรูปหลักฐานบอสมันอาจจะเจอคนหน้าเหมือน
แต่ถ้าเขาทำงานกับ Olympus terumo ก็แปลกๆเพราะพ่อแม่ไปเมกา แต่นี่มันบริษัทยุ่นแล้วรู้สึกจะไม่มีฐานที่ตั้งในไทย เอาเถอะมั่วไปก็ไม่ได้อะไร
แต่กูคาใจมาก แม้ตอนนี้ความสัมพันธ์จะมาได้ด้วยดี กูได้ไปส่งเขาที่บ้าน เพื่อนๆเริ่มแซว ช่วงเย็นๆกูกับเขาก็มานั่งเล่นกีต้าฟังเพลงกันด้วย ตอนเขารอแม่กลับ แล้วดูเขาจะตามกูมากขึ้นด้วย ปกติตั้งแต่เริ่มคบเพื่อนจะไปอยู่กับเพื่อนมากกว่า พักนี้เข้าหากูบ่อยขึ้นตั้งแต่กูโทรไปคุยกูว่าเขาน่าจะเริ่มๆชอบกูแล้วล่ะมั้ง ที่จะปรึกษาก็คือพวกมึงว่ากูควรพูดเรื่องนี้กับเขาดีมั้ยวะ? ไม่เขาบอกไม่ใช่กูก็จะไม่ซักต่อ กูว่าจะพูดไปว่า เอ้อ แจน วันเสาร์ไปทำไรโรยัลริเวอร์อ่อพอดีบอสมันไปทำงานแล้วบังเอิญเห็นน่ะ มึงว่ามันจะแปลกๆป่าวพูดไปแบบนี้ รึกูไม่ควรพูดดีวะ ถ้าเกิดพูดไปแล้วเขาบอกว่าใช่กูไม่รู้จะทำไงต่อ
รึบางทีอาจจะเปลี่ยนไปอีกก็ได้ เพราะพอมีเพื่อนถามเรื่องช่วงที่หายไปเขาก็จะเลี่ยงคำถามทุกที กูกลัวว่าถามไปเลเวลความสัมพันธ์กูลดแน่ๆว่ะ
ทำไงดีวะ รึควรจะเพิ่มระดับ priority การ Stalk แล้วแอบสืบต่อไปดีวะ ตอนแรกก็ว่าจะเลิกพฤติกรรมแบบนี้เพราะบางทีก็ไปเห็นชุดชั้นในเขาที่ตากไว้แม่งดูโรคจิตแปลกๆแต่มามีเรื่องแบบนี้กูสงสัยหนักมากว่ะ ถ้าเป็นพวกองค์กรลับจริงๆแล้วมีกูที่ตาม Stalk จนรู้จะเป็นยังไงวะ
กูขอสรุปความสงสัยแปปจะได้เอาไปปริ้นเก็บเป็นข้อมูลด้วยเลยไหนๆก็พิมพ์มายาวๆละ
1.บ้านเขาทำธุรกิจบางอย่างที่ต้องเดินทางไปต่างประเทศอาจจะบ่อยๆ
2.น้องสาวเขาเพิ่งกลับจากอเมริกาซึ่งเป็นตอนที่ม.กำลังจะเปิดเทอมพอดี
แต่ว่าโรงเรียนม.ปลายมันเปิดเทอมไปครึ่งนึงแล้ว มีความเป็นไปได้ว่าเขาจะไปเมกาด้วย
3.เขาย้ายบ้านทำไม
4.ช่วงที่เขาหายไป เขาไปอเมริกา
5.ทำไมต้องปิดไม่บอกใครว่าไปเมกา(ถ้าไปจริงตามที่กูคิด) ทำไมต้องปลอม(อาจจะ)ใบรับรองแพทย์
6.เขาเกี่ยวข้องกับ ไอ้ SGCSH นั่นไหม แล้วก็บริษัท Terumo อะไรนั่นอีก บอสมันเห็นเขาไปสัมมนาจริงไหม
7.เขาเป็นใครกันแน่วะสัสสสสสสสสสสส
กูเจอละ Terumo มันอยู่ใกล้ๆกับโรงแรมเลยนี่หว่า แต่ไอบอสมันก็ไม่ได้บอกว่ามันเป็นบริษัทนี้ สรุป SGCSH นั่นมันคืออะไรกันแน่วะ - -
กูมีลางสังหรณ์แปลกๆว่าไม่ควรเข้าไปยุ่งยังไงไม่รู้ แต่บางทีอาจจะเป็นพวกอัจฉริยะไรงี้ก็ได้เลยได้ทำงานเร็ว โอ้ย กูคิดมากไปละ
มึงคิดมากไป อาจจะแค่บังเอิญคงเป็นแผนการสัมมนามากกว่าไม่ใช่ชื่อบริษัท ส่วนอายุ 18 ทำงานถ้าเก่งแบบอัจฉริยะจริงบ.นอกมันก็รับนะ
cold spring harbor laboratory ป่าวเป็นหน่วยงานวิจัยที่อยู่ในอเมริกา SG กูไม่รู้มั่วเอาเหมือนกัน แต่ถ้าเขาเป็นหน่วยงานลับจริงมึงก็ไม่ควรไปยุ่ง
http://www.csh-asia.org/ กำลังจะมีประชุมที่เอเชียด้วย แต่ฐานองค์กรอยู่ในจีน SG อาจจะเป็น Secret group ก็เป็นได้
ยิ่งพ่อแม่มีงานบินบ่อยๆแบบนั้นคงใหญ่พอตัว อาจจะได้พ่อแม่ช่วยเข้าไปก็ได้ กูว่าไม่แปลกมั้ง
ไหนว่าไม่เล่นโซเชี่ยวละไหงแคปข้อความมาโปรโมตได้วะ
จากลักษณะบทสนทนาแม่งไม่น่าจะสั้นขนาดแมสเซจคุยกันได้
กู >>766 กูเบื่อกับการอยู่แบบอึนๆ เลยบอกเขาไปว่าเดี๋ยวจะเลิกทักเขาไปละ เขาก็ตกใจมากถามรัวๆว่าเขาทำผิดอะไร กูก็เลยบอกชอบเขาไปเลย เขาก็บอกว่าไม่จริงมั้ง แน่ใจเหรอ มันอาจไม่ใช่ก็ได้ บลาๆ กูขี้เกียจต่อความแล้วก็เลยตอบว่าแน่ใจ ช่วยตอบได้ไหมว่าเรามีโอกาสจะพัฒนาความสัมพันธ์กันหรือเป็นแค่เพื่อนดีกว่า เขาก็บ่ายเบี่ยงไปมาบอกว่าไม่อยากเลือก เขาไม่รู้อะไรเลย เขาเองก็มีคนอื่นมาคุยๆอยู่ด้วยเหมือนกัน บลาๆ สุดท้ายกูก็ขอให้เขาเลือก และเขาก็ให้กูเป็นเพื่อน
ปัญหาแม่งยังไม่จบ คือเขาดราม่าต่อว่า ต่อไปนี้จะคุยกันไม่ได้แล้วใช่ไหม กูก็เลยตอบไปแบบแมนๆว่าคุยได้สิ ในเมื่อรู้ว่าเป็นได้แค่เพื่อนก็เข้าใจแล้ว สุดท้ายกูกับเขาก็ยังคุยกันอยู่บ้าง แต่สถานการณ์โดยรวมคือจะเป็นกูที่ทักไปก่อนตลอด แต่เขาก็ตอบกลับมาดีปกติ มีการชวนคุยถามกลับบ้าง ไม่ใช่แค่ตอบส่งๆไป
คือมันทำให้กูเซ็งยิ่งกว่าเดิมอีก เคยลองไม่ทักไปวันนึงเขาก็ไม่ได้ทักกูกลับมา เลยงงมากว่าเป็นอะไรวะ ตอนนี้กูอยากจะเลิกคุยเลิกทักไปแต่มันก็เหมือนยังตัดไม่ขาด กูไม่ได้เจ็บหนักนะ แต่แค่รู้สึกดีใจเวลาเขาตอบไลน์กลับมา แล้วก็จะมารู้สึกว่า เหี้ยยยย กูไม่ควรรู้สึกแบบนี้
กูควรทำไงดี ช่วยคิดหน่อยยย
กูเป็นผญหน้าเหี้ยแล้วชอบแอบมองคนที่ชอบบ่อยๆ แล้วแม่งก็เสือกหันมาเห็นกูมองมันทุกครั้งเลยอิเหี้ย แม่งต้องคิดว่ากูโรคจิตแน่ๆ ตอนแรกมีคุยกันบ้างแต่ตอนนี้แม่งไม่คุยไรกับกูเลย TT ทำไงดี
มาอัพเดทเร็วๆล่ะ ถ้ามึงหายไปเกินอาทิตย์นี้กูจะถือว่ามึงบินไปแล้ว
>>898 ทำใจหายๆไปเหอะมึง กูตอนนี้สถานะเดียวกะมึงเลยเว้ย
มะนไม่ใช่เราไม่แคร์เขา แต่เราต้องแคร์ตัวเองมั่งนะเว้ย
กูอะ พยายามตัดๆไปเว้ย ต้องมีการให้รางวัลตัวเองที่แบบ ไม่ทักได้ในรอบเวลา 555
แบบ อาทิตย์นึง เดือนนึง อะไรงี้ พอไม่เห็นมันก็ลืมๆอย่างมึงว่า
ล่าสุดครึ่งปีละ //แต่ก็มีนัดกินข้าวกินอะไรกลุ่มเดียวกันปกติอะนะ แค่ไม่คุยกันสองคนแล้วถ้าไม่มีธุระ
เขาทักมากูดีใจเป็นลูกหมาเลย หมดกันที่กูพยายาม555
นี่ไม่มีอะไร แค่แบบมาระบาย ฮือๆ จับมือไว้แล้วไปด้วยกันเถอะมึง วังวนนี้มันทรมาทรกรรม... หลุดๆมันให้พ้นๆ ไม่งั้นก็วนเวียนชีวิตไม่ไปไหนอยู่งี้
คนเราควรจะเดินไปข้างหน้าว่ะ กูคิดว่านะ
รีบออกจากวังวนนี่เถอะมึง กูติดมาจะสิบปีแล้ว โคตรแย่
>>908 มึงเลือกเลย มึงจะตัดตอนนี้ หรือมึงจะรอเจ็บนานๆกว่านี้เจ็บมากกว่านี้ ไม่รู้ดิ
ถ้ายังพอทน มันยังเป็นเพื่อนกันได้ แต่ถ้าเขาไม่แคร์ความรู้สึกมึงบ้างเลย มันจะเป็นเพื่อนกันได้จริงหรอวะ
//ว่างั้นงี้ คุยกะมึงเสร็จกูเพิ่งไปบลอคมันมาว่ะ เพราะช่วงนี้กูหน่วงสัสๆ
กุ 903 เอง..
กู >>910 เอง ไม่นึกว่าจะมีเพื่อนร่วมชะตากรรมเยอะขนาดนี้
>>913 ไม่งี่เง่าหรอกมึง ถึงปากจะบอกเออกลับไปเป็นเพื่อนเหมือนเดิมนะ แต่ความรู้สึกตัวเองมันเกินนั้นไปเยอะแล้วรึเปล่าวะ อยู่ๆจะให้ลดระดับไปเป็นเหมือนเดิมมันคงยาก ต้องใช้เวลา ถ้าเป็นเพื่อนกันก็คุยกันไปเลยตรงๆ อย่างของกูแม่งเป็นเพื่อนสนิทกันมาเลยคุยง่ายหน่อย กูขอเวลาทำใจมันก็เข้าใจกูนะ
>>914 กูก็เพื่อนสนิท แต่มันไม่เข้าใจกูอะ
มันบอกแค่นี้ก็เลยต้องทำตัวห่าง เสียเพื่อนเลยหรอ
แล้วมันก็พยายามทักทำเอาใจใส่กู ทำดีใส่กู
คือกูเข้าใจนะว่ามันก็ไม่อยากเสียเพื่อน พอกับที่กูก็ไม่อยากเสียมันในฐานะเพื่อนเหมือนกัน
เพราะกูกับมันก็เคยสนิทกันมากๆ จนสำหรับกูมันเหมือนพี่น้องกูไปแล้วด้วยซ้ำ
แต่หลายๆอย่างที่มันทำใส่กูก็ทำความรู้สึกกูเสียไปหมดแล้วอะมึง
กูไม่อยากทำให้มันรู้สึกว่ากูทิ้งมันหรือไม่อยากเป็นเพื่อนมันนะ
แต่กูก็ทนอยู่แบบนี้ ทำตัวเป็นลูกหมาต่อไปไม่ได้
สิ่งที่มันเหมือนจะไม่เข้าใจคือ ทุกครั้งที่มันทักมา กูก็จะดีใจกระดิกหาง แล้วกูก็ตืองมานั่งจิตตกร้องไห้อีกเป็นเดือนๆที่มันหายหัวไปอีก ทรมานเหี้ยๆเลย
จนบางทีก็รู้สึกว่า จริงๆมันเกลีดยกูหรือเปล่า
หรือมันจงใจทำให้กูรู้สึกแย่ เพราะมันก็น่าจะรู้ว่าทำแบบนี้ กูจะรู้สึกยังไง
ฮือออ ขอโทษที่ระบายยาวนะ ช่วงนี้กูดาวน์จังๆ ขอบคุณพวกมึงมาก
>>915 มันอาจจะไม่ได้คิดไปถึงขั้นนั้นเปล่าวะมึง แบบ จะว่าไงวะ คือที่มันทำดีกับมึงก็เพราะอยากเป็นเพื่อนกับมึงต่อไปแหละ ไม่ได้คิดว่ามันเป็นการต่อความหวังให้มึงดีใจเก้อ จะให้มันไม่ทักมาเลย ไม่คุยกันเลยมันก็ยังไงอยู่มันคงห่วงมึง แต่แค่ในฐานะเพื่อนไง มึงท่องคำนี้ไว้เลย แค่เพื่อนๆๆๆ เนี่ย กูท่องทุกครั้งที่มันทำดีกับกู สลับกับท่องพุทโธ 555 ตลกตัวเองสัสๆ
ถ้ามึงไม่โอเคกับแบบนี้จริงๆคุยกันตรงๆอะดีกว่าแต่ถ้าลองคุยกับมันแล้วมันไม่เข้าใจ มึงต้องเว้นระยะห่างออกมาเองแล้วแหละ ทำแบบเนียนๆ มันชวนไปไหนก็ไม่ต้องไปทุกครั้ง ไปบ้างนิดหน่อยบางทีพอ ไรแบบนี้อะ ไม่งั้นมึงจะเจ็บเองแบบนี้ไปเรื่อยๆ
เราจะผ่านมันไปด้วยกันเว้ย สู้นะมึง
กูบอกไว้เลยการที่เลิกกันเเล้วยังเป็นเพื่อนหรือยังคุยกันนี่เป็นอะไรที่ดีที่สุดเเล้ว
ดีกว่าเเย่ๆเเล้วเข้าหน้ากันไม่ติด
ถึงจะอยากกลับไปคุยไปเป็นเพื่อนมันก็ไม่ทันเเล้วเพราะมึงไม่รู้ว่าอีกฝ่ายคิดยังไงไปเเล้ว
ไม่มีโชคชะตาเเบบในละครที่เเต่ละคนหวังว่าจะได้กลับมาคุยกันดีๆโดยบังเอิญ
เพราะงั้นรักษาอะไรได้ก็รักษาไว้เถอะ
พูดเเล้วจะร้องไห้ ฮือออออออ
>>917 เลิกแล้วยังคุยกันอยู่เรื่อยๆนี่มันทำใจลำบากจริงๆนะเว้ย
พอมาเจอกับตัวเนี่ยกูถึงเข้าใจว่าทำไมส่วนใหญ่เลิกกันแล้วมันไม่ค่อยเป็นเพื่อนกันต่อ
มันต้องการเวลาจริงๆ คุยกันแบบเพื่อนเรื่อยๆนี่แม่งทำใจโคตรยากเลย
ไม่ได้แปลว่าตัดขาดกันนะ กูเข้าใจความรู้สึก >>915 นะ แฟนเก่ากูนี่ก็เคยเป็นเพื่อนสนิทมากๆกัน พอเลิกแล้วกูบล๊อคทุกอย่างไปสองปีได้ อธิบายให้มันเข้าใจดีๆ พอโอเคแล้วก็กลับไปคุยใหม่ ตอนนี้ก็กลับมาเป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนเดิมแล้ว
ยกเว้นว่า 2 ปีสำหรับกูแม่งไม่พอว้อย T T ทุกวันนี้กูยังทำใจไม่ได้เลยสัส รักมันชิบหาย
มันทำใจลำบากแต่กูก็ดีใจที่ยังได้คุยนะ TvT
แต่ถามว่าอยากคัมแบ็คไหมนี่บอกเลยว่ามาก ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมต้องเป็นฝั่งกูที่ยังรู้สึกแบบนี้อยู่ทั้งที่อีกฝ่ายเขาเลิกสนใจกูได้แล้วอะ 5555
>>916 คือมันก็มีเรื่องก่อนหน้านี้อะมึง
คือเป็นทางนั้นที่หายๆไป กูก็ตาม ซึ่งเข้าใจแหละว่าคงจะน่ารำคาญไป
แต่ทางนั้นแม่งก็ทักกูมาแบบ ทักห่าอะไรนักหนา น่ารำคาญ ประมาณนี้
กูก็เลย งงๆ เลยห่างๆ ไปเว้ย มีระเบิดใส่ไปนิดหน่อย เรื่องแบบ อ่าวห่า เป็นเหี้ยไรมาลงกะกูวะ (ตอนนั้นกูยังไม่ได้ชอบมัน)
ทีนี้พอกูบอกชอบมัน จู่ๆมันก็เริ่มเข้าหากูแต่กูก็ไม่อยากคุยกะมันแล้วอะ
อยากได้เวลาทำใจ อยากไปเจอคนอื่นบ้าง กูจะได้ลืมๆเรื่องเหี้ยๆ
เพราะช่วงนั้นชีวิตกูแม่งพินาศมาก ยิ่งโดนเรื่องมันครอบงำยิ่งแบบ พินาศคุณสอง
พอแม่งยิ่งรุกใส่ จนกูแบบ ควย เป็นเหี้ยไรเนี่ย ปล่อยกูปัยยยยยยย ไอ นี้ด ฟรีด้อมมมม
กูก็เลยกลับไปคุยกับมันเหมือนเดิม ทีนี้คุณห่านั่นแม่งก็ทำตัวห่างเหินกะกูอีก
พอเรื่องมันมาเรื่อยๆ กูเข้าใจว่ามันก็มีปัญหาอะไรของมันแหละ
แต่เอาเรื่องที่ไม่เกี่ยวกะกู กูไม่รู้อะไรเลยมาลงกะกู มันก็ไม่ใช่ปะวะ
แถมพอกูอธิบายอะไร พยายามพูดอะไรก็ไม่เคยจะฟัง ขอเวลามันก็ไม่ฟัง
พอกูถามมันว่าแล้วจะเอาไงล่ะ มันก็บอกให้อยู่กันไปแบบนี้แหละ
คือจนกูรู้สึกว่า มันไม่ได้เห็นกูเป็นกูเลย ไม่สนใจสิ่งที่กูคิดเลย ไม่เชื่อใจอะไรกูเลย
แต่แค่อยากให้กูเป็นอะไรที่มันอยากให้เป็น คิดอะไรอย่างที่มันคิดว่ากูคิด
แล้วมันก้โทษว่า เพราะกูทำตัวให้มันคิดแบบนั้นเอง
จนกูไม่เหลือความเชื่อใจอะไรให้มันแล้วอะ
แม้แต่ที่มันพูดว่าหวังดีกับกูนั่นนี่ กูก็ไม่รู้ว่า มันคิดอะไรอยู่
เพราะมันเป็นคนแบบท่ต่อให้เกลียดก็ยิ้มต่อหน้าแล้วเข้าไปคุย แล้วค่อยๆทำลายอีกฝ่ายได้
กูแม่งกลัวคนแบบนี้มาก แต่ก็ดันมีเพื่อนสนิทแบบนี้เยอะ5555
กูก็พูดตลอดว่าอยากคุยนะ อยากให้ได้ฟังสิ่งที่กูคิด อยากรู้ว่ามันคิดอะไร
แต่มันก็ชอบเหมารวมว่า สิ่งที่กูคิดแม่างไม่ใช่ความจริง กูคิดไปเองมั่ง อะไรมั่ง
สิ่งที่กูอยากรู้จากมัน รู้ไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมามั่ง
กูเหนื่อยกับความรู้สึกแบบนี้แล้ว กูรู้สึกทนไม่ไหวแล้ว... T_T
สำหรับกู เป็นเพื่อน อย่างน้อยก็ควรจะเชื่อใจกันและเชื่อว่าอีกฝ่ายหวังดีกับตัวเอง
วิธีการจะถูกหรือผิดก็อีกเรื่อง
แต่คนที่รู้อยู่แล้ว(เพราะเคยพูดให้ฟังบ่อยๆ)ว่า ทำเรื่องนี้ แล้วมึงจะเสียใจมาก แล้วยังทำ มึงคิดว่า ยังควรจะเป็นเพื่อนเขาต่อไปป่ะวะ...
>>917 กูก็เคยคิดแบบมึง แต่พอมันพังทีนึงมันก็พังยาวๆไปเป็นลูกโซ่ สุดท้ายพอกูประคองไว้ฝ่ายเดียกูก็ทนไม่ไหวอะ
ไปๆมาๆ เหมือนกูเป็นแค่ที่รองรับอารมณ์เวลาันอารมณ์เสียหรือไม่มีใครเฉยๆ
ความสัมพันธ์กูก่อนหน้านี้ก็เคยเป็นแบบนี้ว่ะ
ซึ่งสุดท้ายก็พังแบบ เกลียดขี้หน้ากันไปเลย
เลยไม่รู้ว่าจะไปทางไหนดีเหมือนกัน
>>919 ใช่ รู้สึกเหมือนมึงเลย ทำไมกูยังเป็นแบบนี้ทั้งที่เขาไปไหนต่อไหนแล้ว คิดแบบนี้แล้วกูเฟลมาก 555
ช่วงนี้กูก็พยายามขยายวงคนรู้จัก หาคอนเนคชั่นมั่ง พัฒนาสกิลการงานมั่ง หานู่นนี่ทำ
แบบ เรื่องนั้นเหี้ย แต่อย่างน้อยชีวิตด้านอื่นก็ขอก้าวหน้าเหอะ
มันก็ดีขึ้นนะ
ช่วงเวลาพินาศสุดของกูคือตอนเดินกลับบ้านคนเดียวกับเวลาก่อนนอน ที่พยายามหลับอะ 555 ช่วงนั้นคือทรมานเหี้ยๆ
ยังไงก็ขอบคุณพวกมึงมากนะ ที่ช่วยพูดให้กูได้คิดอะไรหลายๆอย่าง //กอดๆ
ขอโทษที่พิมพ์ยาวๆนะ
กูเคยแอบชอบเพื่อนสนิท สุดท้ายก็อกหัก ตอนนั้นอยากจะห่างกับมันมากๆ ทั้งที่มันบอกว่ายังคุยกันได้เหมือนเดิม
ผ่านไปเกือบ4ปี มาคิดอีกทีตัวกูในตอนนั้นแม่งโคตรงี่เง้าเลยว่ะ 5555 เค้าอุตส่าห์เปิดทางให้คุยต่อได้เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแต่กูกลับถอยออกมาเอง พูดแล้วก็คิดถึงอยากกลับไปคุยกับเค้าอีกครั้ง
>>922 เพื่อนกูก็บอกไปเป็นเพื่อนเหมือนเดิมได้ แต่กูทำใจไม่ได้ว่ะมึง กูแม่งคิดเกินเลยไปแล้ว ยิ่งใกล้มันยิ่งจะชอบมันมากกว่าเดิม ถ้าชอบมันมากขึ้นกูจะเริ่มหวงเริ่มนอยนั่นนี่ เลยอยากห่าง ฮือกูไม่อยากทำแบบนี้เลยแต่กูไม่รู้จะทำไง กูว่าถ้ากูผ่านอีช่วงนี้ไปได้ย้อนกลับมานึกก็คงคิดแบบมึงว่ะ(...) แต่ ณ ขณะนี้แม่งไม่ได้จริงๆ ฮืออ
กลับตัวกฺไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง //เปิดให้เป็นธีม
มีวิธีไหนที่จะทำให้ไม่รู้สึกนอยเวลาเห็นคนที่ชอบตั้งสถานะลอยๆเหมือนพูดกับผู้ชายคนอื่นไหมวะมึง ขอสันติวิธีแบบที่ไม่ใช่บล็อก ลบ อะไรงี้นะ กูพยายามตั้งสมาธิให้จิตใจสงบละก็ไปหาอะไรทำ ได้ผลดีพอควร แต่พอว่างๆ ก็ไปนึกถึงมันอีก เช่นตอนนั่งขี้
จะลบเฟซลบไลน์อะ มึงก็ลบเขาไปจากใจไม่ได้หรอก สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวมึงก็คือการใช้ชีวิตโดยที่มีเขาอยู่แค่เพียงในใจโดยไม่ต้องมารู้สึกเจ็บก็พอ
จีบเด็กสวนใหญ่ต้องทำยังไง .____.
กูตั้งปณิธานว่าอยากได้เด็กสวนใหญ่สักครั้งก่อนจบชีวิตมัธยม
5555555555555555555555555
แม่ง กลายเป็นห้องโม่งช้ำรักไปแล้วสัส น้ำตาท่วม แงงงงง
สู้ๆนะพวกมึง ในฐานะที่กูเคยผ่านจุดนี้มาได้ กูอยากบอกว่าพวกมึงรักษามิตรภาพดีๆไว้เถอะ กูก็เคยเป็นจีบรุ่นน้องคนหนึ่งแต่เธอบอกว่าเห็นกูเป็นพี่
ตอนนั้นกูก็เงิบก็เฟลนะ แต่ก็คิดว่าเอาวะได้คุยต่อก็ยังดี ตอนนั้นน้องเข้าสอบเข้ามหาลัยได้ก็เริ่มห่างๆกัน แต่เมื่อวานได้นัดกินข้าวกันอีกรอบหนึ่ง
เธอก็น่ารักดี เหมือนวันแรกๆที่ได้เจอกันอ่ะมึง กูยังคิดอยู่เลยว่าตอนนั้นตัดสินใจถูกจริงๆที่ไม่ถอยออกไปจากชีวิตเค้าแล้วเลือกที่จะยอบรับสภาพ
กูเข้าใจนะว่ามันพูดง่ายทำยาก ก็ขอให้พวกมึงเข้มแข็งขึ้นเร็วๆนะ ซักวันที่ย้อนกลับมามองมันอาจจะเหมือนในเม้น >>917 >>922-923
http://pantip.com/topic/34143139
โคตรจะลักลั่นย้อนแย้ง แม่ง
อืมม พอเข้าใจฟะ แบบว่าตื้อหนักเกินก็บอกว่าคุกคามแต่ไม่ตื้อเลยก็หาว่าไม่มีความอดทนเหรอ
กูเลิกกับแฟนเก่าคนก่อนมาหลายปีละ
ด้วยสันดานของกูที่เป็นพวกไม่ชอบคุยกับมนุษย์บนโซลเชียลเนทเวิคเท่าไหร่
เลยไม่ค่อยได้คุยกันอีกเลย แต่มีออกไปกินเบียร์หรือดูหนังบ้างครั้งสองครั้งในรอบสี่ห้าปี(แน่นอน กับเพื่อนคนอื่นๆด้วย)
พอดีคืนนี้กูดันไปกดเจอโพสท์ที่เขาทำแท็กโพสท์เพลงที่ชอบ 5 เพลงนั่นนี่
แล้วมันมีบางเพลง หรือบางแนวที่กูเป็นคนลองให้เขาฟังตั้งแต่ตอนคบกัน
แล้วมันมีความรู้สึกที่บอกไม่ถูกแล่นขึ้นมา เหมือนกูทิ้งอะไรบางอย่างไว้ในชีวิตเค้า
แม่งเหมือนบังคับให้กุย้อนไปถึงตอนที่คุยกันอยู่หลังจากเลิกกันแล้ว
มันมีประโยคนึงเค้าพูดว่า "มึงเป็นแฟนที่ดีที่สุดที่กุเคยคบเลยนะ" น้ำตากูร่วงแหมะเลยว่ะ
แบบ แม่งเกิดอะไรขึ้นวะ แล้วทำไมตอนนี้กูกับเขาถึงอยู่กันไกลแบบนี้
แม่งบอกไม่ถูกจริงๆว่ากูเสียใจหรือเศร้าเหี้ยอะไรอยู่
กูเป็นห่าอะไรต้องมารู้สึก แบบนี้ ตอนนี้
ควย เฟสบุค
แฟนกูแม่งโตจนอายุ 24 แล้วสมองมันยังเป็นเด็กอยู่เลยสัส ไม่ได้เข้าใจหน้าที่กูเลยเพราะแม่งไม่ได้ทำงานไง
ไม่เป็นไรกูยินดีเลี้ยงจนกว่ามึงจะหางานได้ ตอนนี้เลยมีแค่กูที่ทำงานหามรุ่งหามค่ำ
แต่ไอ้ความเหนื่อยล้าเนี่ยมันไม่ได้ทำให้กูสดชื่นเลย เพราะพอกลับบ้านมาแม่งก็เอาแต่บ่น
กูจะพักผ่อนก็ไม่ได้ ใช้กูทำนู่นทำนี่ ช่วยงานบ้านบ้อบอคอแตก บ้านก็บ้านกู คนทำงานก็กู
แต่มึงไม่ได้ทำงานมึงอยู่บ้านเฉยๆ ทำไมไม่ทำไปล่ะสัส กูแบบทะเลาะกับแม่งบ่อยมากเรื่องปัญญาอ่อนแบบนี้
รอกูทนไม่ไหวก่อน ถ้าผู้หญิงแม่งจะปัญญาอ่อนแบบนี้ ไม่มีเงินก็ไม่เอากู มีเงินก็เรื่องมาก พอให้เงินมากไปแม่งขี้เกียจเลย
สรุปมึงต้องการอะไรจากกูนัก อยู่บ้านเฉยๆมีเงินใช้ไม่พอต้องการคนใช้ด้วยหรอสัส
แล้วพอกูจะออกไปทำงานก็มางี่เง่าใส่กู หาว่ากูไปมีกิ๊กบ้างอะไรบ้าง แท็กเฟสกูมาเป็นไอ้พวกเว็บเพจคำคมหัวควยประชดกูเต็มไปหมด
มึงจะแท็กก็ตั้งส่วนตัวสิวะ เฟสกูไม่ได้มีไว้คุยเล่นแบบมึงอย่างเดียวนะงานกูต้องเดินทาง แล้วไปที 2 อาทิตย์ถึงเดือนนึง
ถามว่ากูทำไปทำไมก็เพื่อให้มึงมี่เงินใช้นี่แหละสัส แล้วบางทีกูคุยกับมันไม่ได้เพราะงานกูเวลาไม่แน่นอนบางทีทำถึงตี 3 ไม่หลับไม่นอน
กูก็ไม่ได้รับสายมันทีนี้เป็นบ้าบอใหญ่ โทรไปฟ้องพ่อกับแม่กูอีกหาว่ากูไปมีกิ๊ก มีเหี้ยไรกูจะเอาเวลาที่ไหนไปมีมึงนี่มัน...
วันไหนกูทนไม่ไหวจริงๆกูไล่กลับบ้านแม่งเลย เมียเมออะไรกูไม่ต้องการแล้ว กูเริ่มเข้าใจพวกคุทั้งหลายแล้วล่ะว่าทำไม 2D มันถึงดีกว่า
แถมยังฮีลลิ่งหัวใจได้ด้วย หาเงินมาให้ใช้ ให้สบายก็ยังไม่พอใจ ช่วงพักร้อนก็พาไปเที่ยวที่ๆอยากไปหมดแล้ว นี่กูยังต้องทำงานบ้าน
ยังต้องคอยส่งรูปให้มันดูว่ากำลังทำอะไรอยู่ บอกให้ไปเรียนต่อให้จบก็ไม่ไป อยากทำงานเลย แล้วมึงจะไปทำงานอะไรละวะป.ตรีก็ไม่จบ
กูหมดรักเมื่อไหร่ผู้หญิงแบบนี้จะไม่ได้เข้ามาในชีวิตกูอีก กูจะสะสมเงินสร้างห้องสมุดในบ้านแม่งเป็นคุแม่งก็ดีกว่าเจอเมียงี่เง่าแบบนี้
>>942 ทนคบมาได้ไงวะเพื่อน นิสัยแบบนี้กูผู้หญิงด้วยกันยังยี้เลย ไม่เอาไหน เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อมากๆ เรียนก็ไม่จบไม่พยายามแถมยังดักดานขี้เกียจอีก มึงเลิกให้เงินมันเถอะแล้วให้มันไปเรียนต่อ ถ้าแม่งไม่ยอมก็ให้มันกลับบ้านมันไปเลย นี่ก็เพื่อตัวมันเหมือนกัน โง่ขนาดลำดับความสำคัญไม่ได้ สงสัยจะเกาะมึงไปทั้งชีวิตมั้ง นี่ถ้าไม่มีมึง ไม่มีพ่อแม่คงตายห่า กูเกลียดคนแบบนี้ว่ะ กาก
ผู้ชายก็อยากให้ สาวตัวจริงๆ มาทำหวานๆ ใส่บ้างนะ ;_;
เออ มึงทนไปได้ไงวะ..
2D ไม่ดีตรงไหนวะ ;___;
ถ้าเป็นมึงจะทำไงกันวะ
คนที่จีบกูอยู่(เรียกว่าคุย ๆ กัน?)แม่งมาสารภาพกับกูว่าตอนแรกจีบกูเล่น ๆ ไม่นึกว่ากูจะเล่นตอบ
พอพูดงี้กูอยากตัดแม่งทิ้งจากสารบบเลย จริง ๆ กูก็โอเคกับมันอะ แต่เรื่องนี้กูรับไม่ได้จริง ๆ ตอนแรกเป็นเพื่อนกันจนสนิทด้วย กูก็ไม่อยากตัดเพื่อนด้วย จะว่าชอบก็เกือบละ แต่แม่งเอ๊ย
อย่างน้อยมันก็สารภาพว่ะ ดีกว่าคบกันแล้วรู้ทีหลัง
เป็นกูคงถามมั้งแล้วตอนนี้ล่ะ รู้สึกยังไง?
เปลี่ยนเป็นเพื่อนก็ได้นี่หว่าถือซะว่าเป็นเรื่องตลกๆไป ถึงตอนนี้มึงอาจจะฮาไม่ออกแต่อย่าถึงขั้นตัดความสัมพันธ์เลยมึงเก็บเค้าไว้เป็นเพื่อนก็ได้
รอให้คนที่กูชอบเลิกกันแฟนเนี่ยกูแย่ป่าววะ กูรู้สึกไม่ค่อยดีเลย แต่กูรักเค้าจริงๆ กูรู้สึกได้ว่าคู่มันไปไม่น่ารอดอะ
แล้วถ้ามันเลิกจริงกูจะไปจีบยังไงให้มันเนียนๆดีวะ
แฟนกูไม่เคยอยู่ใสเวลาที่กูต้องการเลย ตอนนี้กูรู้สึกแย่มากๆ คุยเฟสอ่านแต่ไม่ตอบ โทรไปก็ปิดมือถือ อยากเลิกจัง แต่กูก็ไม่อยากอยู่คนเดียว
ขอที่กูบ่นหน่อย คือกูแอบมองผู้หญิงคนนึงในรุ่นกูมานานละ นางเป็นคนที่กูว่าสวยมากหุ่นเป๊ะเรียนเก่งแต่ติดออกเนิร์ดๆนิดนึง
กูเคยพยายามเข้าไปเข้าตีสนิทแล้วรู้สึกว่าคุยกันไม่ค่อยได้เท่าไหร่เลยถอยออกมา สุดท้ายตัดใจไม่ลงซะทีเดียวก็แอบมองอยู่เรื่อยๆ
คนมาจีบนางนี่ก็มีเยอะอยู่ แต่ผ่านมาปีนึงก็ยังไม่เห็นมีแฟนซะที
พอขึ้นปี 2 กูเห็นว่าน้องรหัสกูเป็นผู้หญิง ก็อุตส่าห์หวังไว้เยอะแต่พอเจอตัวจริงแล้วไม่ผ่าน ถึงจะขาวหมวยไม่อ้วนเรียบร้อยเฟรนลี่
แต่เป็นผู้หญิงที่ออกเป็นป้ำๆเป๋อๆ นิสัยก็ออกเนิร์ดๆลุยๆเพิ้งๆ แถมแต่งตัวไม่เป็นเลย ว่าง่ายๆไม่ค่อยมีความเป็นผู้หญิง แต่ไม่ใช่ทอม
ไปๆมาๆไม่รู้ทำไมนางฟ้าของกูก็ไปสนิทกับน้องรหัสกูได้ เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ถ่ายรูปคู่ลงเฟส แถมน้องรหัสกูก็เริ่มกลายเป็นผู้หญิงหวานๆมากขึ้น ซึ่งกูก็ไม่ได้สนใจมาก
แต่ไอ้ที่พีคคือสุดท้ายไม่รู้ยังไงนางฟ้าของกูจับอีน้องรหัสกูแดกเฉยเลย สึด เห็นไม่มีแฟนซักทีกูก็นึกว่าเป็นสเปคสูงไม่ก็บ้าเรียนจนไม่สนใจเรื่องรักๆซะอีก
กูช๊อกชิบหาย เสียดายของด้วย แต่เค้ามีความสุขกันก็คงดีแล้วมั้ง
>>961 อ่านแล้วขำปนสงสาร ทำใจซะนะมึง
>>966 มึงก็เวอร์ไป มึงรู้ได้ไงว่าคนที่ >>961 ชอบไม่ได้มองคนที่หน้าตา ฟังจากที่บอกน้องรหัสมันก็ต้องดูดีประมาณนึงแค่ไม่ใช่สไตล์ที่ชอบ
แต่มันจะถูกใจนางฟ้าของ >>961 รึเปล่าก็เป็นอีกเรื่อง กูว่าผู้ชายจะชอบผู้หญิงสวยๆหรือได้น้องรหัสพี่รหัสเป็นผู้หญิงแล้วจะแอบหวังให้เป็นสาวน่ารักๆมันก็เรื่องปกติว่ะ
มีใครคบกับฝรั่งบ้างไหม เป็นไงบ้าง (ไม่คุยเรื่องเย็ดนะมึง เอาเรื่องทั่วๆไปก่อน)
กุหลงรักเพื่อนแบบไม่รู้ว่าว่ะ เฟรนด์โซนแหงๆ :'( ทรมานชิบหายกว่าจะได้บอกคงรอเรียนจบ
มึง กุเหมือนจะแอบชอบๆบอสตัวเอง แล้วมันน่ารำคาญมาก เขาพูดอะไรเล็กๆน้อยๆ กูก็เก็บมาคิด เฮ้อ
กุมีบอสสองคน บอสญ บอสช บอสชดูวางตัวกะกูไม่ถูก และกูก็เข้ากะบอสญได้ดีกว่า
แล้วกุก็แอบปลื้มบอสช. แต่ถ้าให้พูดตรงๆคือกุไม่ได้หวังอะไร อารมณ์แบบปลื้มๆกรี๊ดๆ เดี๋ยวก็หาย
ทำไงให้กุหายคิดมากดีวะ
>>953 >>954 แต่ตอนนี้มันจีบกูต่ออยู่ และเพื่อนในกลุ่ม(เพื่อนคณะ) แม่งรู้กันหมดแบบเข้าใจว่ากูคุย ๆ กับอินี่อยู่ กูก็ไม่รู้จะบอกทุกคนยังไงว่ากูเลิกคุยแล้ว เพราะกูไม่ได้ตัดเพื่อน ก็อยู่ด้วยกันเหมือนเดิมอะไรงี้ ;__;
ส่วนความรู้สึกกูนี่ไม่แน่ใจว่ะ คือกูว่ามันก็ดีแต่กูไม่มีโมเม้นท์ตื่นเต้นที่ได้คุยกัน หรือความรู้สึกทำนองนั้นแล้ว กูมองมันเป็นเพื่อนจริง ๆ แต่ที่กูคุยกับมันต่อเหมือนปกตินี่มันเหมือนยื้อเค้าไว้รึเปล่า ส่วนตัวกูว่ากูรอคนที่ดีกว่านี้ก็ได้?
>>974 มึงเป็นใครกูยังไม่รู้เลย 5555555555
เมื่อเย็นกูดันทำแย่ๆใส่เพื่อนคนที่กูแอบชอบไปแล้วว่ะ รู้สึกแย่และเหมือนงี่เง่าอะ
เพราะเพื่อนอีกคนดันแซวเรื่องไม่เป็นเรื่องตอนกินข้าวกัน ทำนองว่า เอ้างั้นทำไมสองคนนี้ไม่เป็นแฟนกันไปเลยละ
- - กุเลยอารมณ์นอยเลย เพราะกุไม่ได้คิดเล่นๆกับคนที่มึงแซวไงเคไหม 5555 กลับห้องมาร้องไห้เลย ทรมานชิบหาย รู้แน่ๆว่าเฟรนด์โซนถ้าบอก
บอกไปก็มองหน้ากันไม่ไหวอีก เพราะเขาเหมือนเคยพูดดักๆทางมา(เหมือนรู้ตัวไงก็ไม่รู้) กูควรทำไงดี เก็บต่อไปใช่ไหม
แต่กูจะเป็นคนที่แบบคิดยังไงออกมาทางสีหน้าหมด ต้องทำยังไงถึงจะปกติวะ มันแบบ อึดอัดมาก บอกไม่ถูก
แอบรักเกย์ว่ะ คือ..กูชอบเขาตั้งแต่ตอนที่ยังไม่รู้ว่าเป็นเกย์ น่ารัก นิสัยดี สูง ขาว หุ่นดี ชายในฝันเลยว่ะ แต่พอรู้ว่าเป็นเกย์ก็ยังไม่เลิกชอบนะ คิดว่าจะหยุดชอบ แต่พอเจอกันก็อดไม่ไหว พอลองห่างๆไป แม่งเสือกถามอีก โกรธอะไรเราเหรอ มีอะไรไม่พอใจบอกเราได้นะ กูใจอ่อนทุกที หรือกูต้องอกหักไปจนวันตายวะ ไม่คิดจะมองใครเลย
เลสยากตรงไหนวะ โดนผู้ชายซักทีเดี๋ยวก็หาย เห็นมีแต่พวกแอ๊บ
กุหลับไปแล้วฝันว่าหนุ่มคนนึงที่บตัดผม แล้วพอกุมาทำงานวันรุ่งขึ้น กลายเป็นฮีตัดผมจริงๆ ตกใจเลยอ่ะ
กุแอบชอบผู้หญิงในรุ่นตัวเองว่ะ คือเรียนสาขาเดียวกัน แล้วทีนี้เค้าแอดเฟซกุมา กุก็แบบเพ้อไปเลย ถึงมันจะเป็นแค่การแอดเฟซตามมารยาทก็เหอะ แต่สงสัยเค้าจะมีคนที่ชอบอยู่แล้วว่ะ แถมเพื่อนเค้าก็เยอะมากก ไม่รู้จะเข้าไปคุยได้ยังไง
ปล. เรียนคนละเซคทุกวิชา
ปล2. กุไม่หล่อ เป็นแค่คนจืดจางในสาขาเลย
>>992 งั้นก็ลาก่อยยยย กูบอกเลย
คือบางทีต่อให้มึงหล่อก็อดแดกได้เหมือนกันนะเว้ย ก็เหมือนกับผู้ชายล่ะ บางทีผู้หญิงก็มองคนหล่อไม่เหมือนกัน ไอ้คนที่ชาวบ้านเขาบอกว่าเท่ สาวเจ้าอาจบอกว่าเสร่อกะได้ หรือเจอพวกรสนิยมประหลาด ไม่ชอบผู้ชายผมตรง ไม่ชอบผู้ชายสูงเกินไป(ผู้หญิงเตี้ย) ชอบเฉพาะผู้ชายใส่แว่น ชอบเฉพาะผู้ชายผมยาว อย่างเพื่อนกูคนนึงก็เคยเลิกคบกับผู้ชายคนนึงทั้งที่เพิ่งเป็นแฟนกันได้ 11 วัน ด้วยเหตุผลที่ว่าผู้ชายเคยมีแฟนมาแล้ว 3 คน และผู้ชายเป็นคนทิ้งหมดเลย มันบอกว่าได้เป็นคนทิ้งดีกว่าคนทิ้ง ไอ้ห่านั่นแม่งคงงงมาก ถึงขนาดมาดักรอที่คณะเป็นสัปดาห์ๆ
เมิง ที่นี่มีทั้งโม่งหญิง โม่งชายทั้งนั้นแหละ ไม่ต้องห่วง
กล้าได้ อาย อด ของแบบนี้
กูไม่ใช่มัน แต่กูจบวิทย์คอม อิอิกำ
ตั้งมู้ใหม่เร็ว
ตั้งมู้ใหม่เร็ว
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.