เพื่อนโม่ง กูอยากรู้ว่า ถ้าก้าวข้ามความสัมพันธ์จากเพื่อนมาเป็นแฟนเนี่ย แม่งต้องเปลี่ยนอะไรเยอะไหม? คือแบบ ใจนึงกูก็อยากลอง แต่ใจนึงก็กลัวกับระดับความสัมพันธ์ว่ะ ยิ่งกูเป็นพวกรักอิสระ กวนตีนไม่หน่อยเลยทำให้เพื่อนผู้ชายเยอะ เพื่อนก็ชอบรุมแกล้งกูกันเพราะกูชอบโวยวาย แล้วมีตัวนึงที่ชอบแกล้งกูบ่อยๆ กูก็ไม่อะไร มันก็ฮาดีแหละกูด่าไปยิ้มไปหัวเราะไป แต่วันนึงมันก็มาสารภาพกับกูว่ามันชอบกู กูก็ตกใจนะแต่ก็ไม่ได้อะไรแค่รับรู้ไว้มันก็บอกไม่ได้หวังอะไรบอกไว้เพราะอึดอัด ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เฮฮากันต่อไป (กูเคยเจอเพื่อนตั้งแต่เด็กๆของกูมันมาบอกชอบกู ตอนนั้นกูก็เกือบคบนะแต่ก็กลัวเพราะรู้จักกันมานาน กูเลยไม่ได้สานต่อ ยิ่งช่วงชีวิตเปลี่ยนแปลงเลยห่างๆไป นานๆก็นัดกันไปกินข้าวไรงี้ แบบสถานะเหมือนเป็นคนพิเศษของกันอะ มันเหมือเป็นความผูกพันธ์ที่ตัดไม่ได้แล้ว ขอบอกว่ากูมีแบบนี้อยู่สองคน)
แล้วทีนี้กูมีเพื่อนคนนึงที่สนใจอยู่ แต่ก็ไม่ได้ขนาดไปตามไปอะไรก็มองๆ(กูแม่งไม่ค่อยพยายามกับเรื่องแบบนี่เท่าไหร่) มันก็มาบอกชอบกู แต่ความรู้สึกมันต่างจากกูมากอะ มันจริงจังมาก ความรู้สึกกูมันก็ครึ่งๆกลางๆอะ พอมันบอกชอบกูนับแต่นั้นมันแสดงมาก เวลาไอคนแรกมาแกล้งกูมันนี่มองตาขวางเลย บอกไม่ชอบ ขนาดกูยังไม่ได้ตอบรับมัน มันเริ่มหึงหวงกูแล้ว กูเลยเริ่มคิดว่า การจะมีแฟนสักคนนี่มันน่าจะยุ่งยากว่ะ เพื่อนในกลุ่มก็มีแต่ผู้ชายมันก็ไม่ชอบในกูไปไหนกับเพื่อนเท่าไหร่ บางทีเพื่อนที่บ้านใกล้ๆกันกูก็ชอบติดรถเพื่อนกลับบ้าน แต่มันก็ไม่ชอบอีก เหมือนจะมีปัญหากับเพื่อนกูทุกคน แล้วถ้าจะคบกันมันต้องรู้เรื่องคนพิเศษของกูแน่ๆ(แถมคนนึงอยู่ตปท.เวลามาไทยก็มาอยู่บ้านกูนี่แหละ) กูนี่กลุ้มมาก คือสนใจมันก็สนนะ คิดว่าถ้าได้รู้จักกันมากขึ้นก็น่าจะพัฒนาความรู้สึกไปได้ไกลเลย แต่ถ้าเป็นแฟนกันกูว่ากูต้องปรับตัวเยอะมากเลยว่ะ มันเหมือนจุดที่กูต้องเลือกว่าจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยนดี กูจะทำไงดีวะ!?