กูโม่งแมวเลียเอง กูมาอัพเดตแล้ววว
กูไปคุยกับจิตแพทย์มาแหละ พี่หมอใจดีมาก ได้ยากลับมานิดหน่อย สรุปว่ากูเครียดลงกระเพาะ
ส่วนหมา ให้หมอมาฉีดยาที่บ้านสามวันจนโอเคแล้ว แต่น้องกลับมากินข้าวปกติได้แล้ว แต่ยังเดินกะเผลกๆอยู่ เพราะขาหลังโดนชนจนบวมข้างนึง แค่ไม่ตายกูก็ดีใจละ
แม่กูกลับวันที่ 27 กูเลยให้หมอโทรคุยกับแม่กูเรื่องขนมแมวเลีย มึงรู้ไหม กูกับหมออธิบายแทบตาย แม่กูตอบกลับมาแค่ สงสารแมว เวลามันไม่ได้กินแล้วน่าสงสาร กูเลยบอก งั้นถ้ามันเป็นโรคไตตายก็ไม่ต้องอย่ามาเสียใจทีหลังละกัน ป่วยการจะคุยกับพวกทาสแมวรุนแรง
กลับมาที่อีแมวเหี้ย ตั้งแต่ที่กูพิมพ์วันนั้น(17/03) กูไม่ให้มันแดกเลย ขนมแมวเลียกูเอาไปให้เพื่อนที่เลี้ยงแมวหมดแล้ว ช่วงแรกๆมันพาลไปทั่ว วิ่งชนของกระจุยกระจาย ปกติแมวกูมันไม่ร้องเมี้ยวนะ มันร้องอุ่กๆๆๆ (ลองทำเสียงตาม ทุเรศมาก) นอกบ้านก็ไม่ให้มันออก กลัวแมวกัดหมา ขี้เกียจอาบน้ำให้แม่งด้วย พักหลังจนถึงตอนนี้เริ่มโอเคละ ไม่อาละวาดเท่าเมื่อก่อน แต่ตอนกลางคืนทีไร เวลากูเดินผ่านชอบร้องโหยหวนเหมือนเรียกร้องความสนใจ ตอนจะนอนก็ยังมายืนทำตาแป๋วขอเข้าห้องกู พอให้เข้าก็มาดูดผมกูดังจ๊วบๆ อีแมวเหี้ย
ส่วนแม่ ถ้ากลับมากูก็จะบอกความจริงไปนั่นแหละ ว่าขนมแมวเลียเอาไปให้เพื่อนแล้ว ทีนี้จะด่าหรือจะซื้อมาใหม่ก็ไม่สนแล้ว อุตส่าห์ดัดสันดานให้ ถ้าจะซื้อขนมกลับมาให้มันเป็นบ้าวนลูปเหมือนเดิมก็จัดเอาเองละกัน
รอมันตาย กูจะซื้ออลาสกันมาลามิวท์มาเลี้ยงเป็นเพื่อนหมาอีกตัว!!