Fanboi Channel

>>73 หรือจริงๆกูจะลากไอAมาด้วยดี? แม่งแนะปยมาแล้ว “you should haveee” (แบบมึงควรจะไปกับพวกB) แต่ตัวเองแม่งหายวันนั้นหน้ากี ไอสัสกูควรลากมันมาชดใช้กรรมกับกูดีมั้ยวะ???

มีอีกทางalternativeคือกูหาเพื่อนกูคนอื่นไปด้วย แต่ทีนี้ไม่รู้ว่าจะมากันมั้ย เพราะแต่บะคนยุ่งมากช่วงนี้

แต่กูจะตอบBไงดี บอกไปตรงๆหรือไม่ต้องบอก เพราะจริงๆมันแอบawkwardอ่ะ เอาเรื่องส่วนตัวมาเล่าให้คนแปลกหน้า //คือเตอกันครั้งเดียวเลย กูก็ไม่อยากพล่ามปัญหามห้ฝั่งนั้นฟัง แต่อีกมุมกูว่ามันก็แสดงถึงความจริงใจบอกตรงๆว่าเกิดอะไรขึ้น คือแบบวันที่Aมันไม่มามันมีปัญหาชีวิตไรด้วย(ข้ออ้างแหละสัส)กูก็เล่าให้Bไป เพราะว่าวันที่เจอกันครั้งแรกกับB ไอAมันก็เคยเล่าเรื่องนี้ อ่าค กูควรเอาไงดี แล้วไมมาทักกูวะBทั้งที่คอนคุยมึงก็คุยกับAเยอะกว่า ไมต้อวทาเป็นกูผู้รับกรรม บางทีก็อยากghostแม่งไปเลย แต่ก็รู้สึกผิด

>>73 กูควรตอบBไงดีอ่าโม่งงงง กูจะทําตามโม่งตัวแรกที่มาตอบ

>>75 นัดเยส B แล้วชวน A มาแจม sex dissolve problem การหลั่งอะดรีนาลีนช่วยรักษาอาการซึมเศร้าได้ แถม A ก็จะไม่ toxic positivity กับมึงอีก แล้วพวกมึงสามคนก็จะสนิทกันโดยที่ไม่ต้องอยู่กันสองต่อสอง วินๆทุกฝ่าย
ส่วนถ้าผลลัพท์ออกอีกทางนึง B ไม่เล่นด้วย มันก็จะเลิกยุ่งกับมึงเอง แล้วก็จะไปนินทากับ A จากนั้นจะไม่มีใครกล้าแฮ้งเอ้าท์กับมึงอีก มึงก็ไม่ต้องยุ่งกับสองคนนั้นได้โดยที่ไม่ต้องรู้สึกผิด ทางไหนมึงก็วิน
ไปทำตามอย่างที่บอกด้วย ผลเป็นยังไงอย่าลืมมาเล่า

>>73 ตาม >>76

>>76 พ่องมึง กูขอตีความจากนัดเยสเป็นนัดเที่ยวละกัน อาเครกูจะตามสัญญาที่Bอยากไปแฮงค์เอาท์ เดือนหน้านู่น ลากไอสัสAไปด้วย ครั้งเดียวแล้วก็พอ ขอบคุณ

กุมีเรื่องสงสัยซึ่งกุไม่สามารถหาคำตอบเองได้ เพื่อนกุอายุประมาณ 18 เริ่มติดต่อคุยกะคนต่างชาติในเชิงชู้สาว ในระยะเวลาประมาณ 1 เดือน ได้คุยกับคนต่างชาติไปแล้ว 3-4 คน ซึ่งตรงนี้กุสงสัยว่าเพื่อนกุไปหา contact คนพวกนี้มาจากไหน เพราะก่อนหน้านั้นนางไม่เคยคุยกะคนต่างชาติมาก่อนเลย ส่วนถ้าใครสงสัยว่าทำไมกุไม่ถามเพื่อนกุไปเลยตรงๆ นางไม่บอกกุจ้า เลี่ยงไปตอบเรื่องอื่นตลอด หากเพื่อนโม่งมีความเห็นอย่างไรโปรดตอบกุด้วย

อีสัส กูเข้าร้านค้าคู่อริ(ก่อนหน้านี้รักกันมาก กอดกัน จับมือกันหนุงหนิง) แต่เกลียดกันละแล้ววันนี้กูเข้าไปซื้อของปกติ แม่งเดินชักตาใส่กูเลย แล้วแม่งรีบถอดเสื้อทำงานออกไปอย่างไว อีดอก กูไม่ทักทายมึงหรอก มึงไม่ต้องห่วง กูเกลียดมึงยิ่งกว่าขี้ มึงไม่รู้หรอ

>>79 แอปหาคู่มีทุกชาติ เพื่อนมึงเป็นคนอีสานใช่ไหม

เบื่อเป็นหมาให้เพื่อนละ กุหมดความอดทน มาระบายกับกุก็ด่าผัวให้กุฟังทุกรอบว่าแย่แบบนั้น แย่แบบนี้ แถมทำร้ายร่างกาย กุก็เห็นทางออกเดียวคือเลิก แล้วแยกตัวออกมาอยู่เอง ไม่ต้องไปพึ่งมัน ในอนาคตถ้ายังอยู่กับมันอาจจะโดนคิลตายก็ได้ใครจะรู้ แต่สุดท้ายทางออกดีๆมีไม่เอา กลับไปหามันทุกรอบเพราะยังต้องพึ่งมันอยู่ ทั้งรถ ทั้งบ้าน ทั้งเงิน ทั้งเที่ยว มันเองก็มีของตัวเองนะบ้าน แต่ขาดเงินกับคนพาเที่ยว ก็เอาเหอะ จะใช้ชีวิตแบบนี้ก็ตามสบาย ชีวิตมึงมึงเป็นคนเลือกเอง แต่ถ้าแบบนั้นก็เลิกมาระบายกับกุเหอะถ้าในเมื่อมึงตั้งเป้าแล้วจะเก็บโกยจากคนแบบนี้มึงก็ต้องรับสภาพให้ได้อ่ะ

>>79 เขานับเมิงเป็นเพื่อนหรอ ไม่บอกเมิงเนี่ย555555+
กุว่าสังคมเพื่อนผญ น่าขยะแขยงนะ ไม่ใจแลกใจเหมือนผชที่เพื่อนกันเพื่อนตายมากกว่า

>>83 ผชแม่งเก

ถ้าเวลามึงอยากจะบ่นอะไร มึงบอกเพื่อนมึงว่าขอบ่นขอระบายได้มั้ย แล้วเพื่อนมึงพูดว่าได้ เพราะมันชินแล้ว ในแง่ว่ามันโดนคนบ่นใส่หรือระบายใส่เยอะ เป็นมึงมึงจะบ่นมั้ย
กูรู้สึกเหมือนกูผิดที่ก็อยากบ่น ทุกวันนี้กูแม่งก็ไม่ไปบ่นใส่ กูอึดอัด ส่วนมากก็บ่นใส่คนอื่นที่เขาฟังเอา
กูเบื่อชิบหาย

>>85 ถ้าในแง่คนโดนบ่นนะ ถ้าเพื่อนกุมาบอกว่าขอระบายได้ไหมต่อให้กุไม่อยากฟังหรือเบื่อที่จะฟัง การที่จะปฏิเสธแล้วบอกว่าไม่ได้นี่มันดูโคตรใจร้ายเลย เพราะสภาพเพื่อนเหมือนจะไม่ไหวแล้ว ต้องการคนรับฟัง กุก็ได้แต่บอกว่าได้ ทั้งๆที่ใจคนรับฟังแม่งก็อาจจะไม่พร้อมรับเรื่องหนักๆบ่อยๆเหมือนกัน จนหลังๆกลายเป็นกุใส่เอเนอร์จี้กับเรื่องที่เพื่อนเล่าไม่ถึง10%เพราะเหนื่อยที่จะฟัง ทางที่ดีก็เป็นที่ระบายของกันและกัน ไม่ใช่ระบายอยู่ฝ่ายเดียวแล้วอีกฝ่ายต้องรับไว้

กุกำลังตัดสินใจเรื่องการคบเพื่อนคนนึงอยู่ จะตัดก็ตัดไม่ขาดเพราะอยู่ด้วยกันมานาน และมันก็พยายามคีพความสัมพันธ์กุ แต่เวลาที่กุมีปัญหาแล้วมาระบายให้มันฟัง มันดูพยายามกดดันกุ กุอาจคิดมากไปเอง สมมุติถ้าแม่มึงป่วย แต่ไม่ถึงขั้นตายหรอก แต่ก็ป่วยเข้ารพ.อ่ะ ถ้ามึงทักไปหามัน มันจะพูดว่ามีกี่สาเหตุที่แม่มึงจะตายได้บ้าง คนเป็นโรคนี้อายุเท่านี้ส่วนมากไม่รอด ไปค้นพันทิปมาคนอายุเท่าแม่มึงเขาเป็นหนักแล้วก็ตายกันไปโคตรเยอะ สุดท้ายแม่มึงก็รอดเพราะก็ไม่ได้เป็นหนักอะไร ถ้ามึงโกรธว่ามันจะพูดแบบนั้นทำไม มันจะบอกว่าก็แค่พูดเฉยๆ หรือถ้าชีวิตมึงกำลังไปได้ดีซื้อบ้านซื้ออะไร มันจะเสนอหน้ามาอีกละแบบที่มึงไม่ได้ทักหา ว่าจะซื้อทำไม ทำไมไม่ดูยาวๆ บอกว่าที่มึงเลือกมามันไม่ดี ทำไมไม่ดูราคาถูกๆเหมือนที่มันดูไว้ อีกเรื่องกุเคยฝากมันซื้อของแต่มันเอาเงินกุไปหมุนใช้จ่ายในชีวิตมันแล้วกุก็ไม่ได้ของสักที แต่ตอนกุถามมันก็ทักมาขอโทษ ดูเสียใจที่ทำจริงๆ แล้วสัญญาว่าจะหาเงินมาคืนให้(ยังไม่ได้คืน) กุก็เลยไม่รู้จะโกรธดีไหมเพราะชีวิตมันก็ลำบากจริงๆและเงินที่กุเสียไปก็ไม่ได้เยอะขนาดนััน แต่เรื่องอื่นมันก็เป็นเพื่อนที่ดี กุเคยพยายามเลิกคบมัน แต่มันก็จะพยายามทักหากุตลอดไม่ให้เงียบกันไป และช่วงที่ทักมามันจะทำตัวดีมาก แชร์สิ่งที่มันชอบ เรื่องราวในชีวิตมันว่าเจออะไรมา ไปทำอะไรมาบ้าง หรือแชร์สิ่งที่สนใจร่วมกันมาคุยด้วยกัน อาจจะแค่ผีเข้าผีออกมั้งกุก็ไม่รู้

>>87 คบห่างๆก็พอ อะไรที่มึงไม่สบายใจก็แกล้งๆตอบๆปัดๆไป ไม่ต้องคุยบ่อย นานๆคุยทีดีกว่า

วันนี้กูมาเที่ยวห้างแห่งนึงแล้วเจอเพื่อนสมัยมัธยมที่พูดได้ไม่เต็มปากว่าสนิท แต่ก็คุยกันบ้างพอสมควร
ซึ่งช่วงใกล้และหลังเรียนจบด้วยความที่ยุ่งๆกับมหาลัย เลยไม่ได้ติดต่อกันเลย ไม่รู้กระทั่งว่าเค้าเรียนคณะอะไร มหาลัยไหน
กูสองจิตสองใจว่าจะทักดีมั้ย เพราะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าจะจำกูได้มั้ย หรือจำได้แล้วจะอยากคุยมั้ย
สุดท้ายกูก็เดินออกมาจากร้านนั้นกับห้างโดยไม่ได้ทัก แต่พอกลับมาถึงบ้านแล้วดันรู้สึกเสียดายขึ้นมา
รู้สึกว่าอย่างน้อยก็น่าจะลองทักดู เค้าจำไม่ได้หรือไม่อยากคุยก็ไม่เห็นเป็นไรเลย โอกาสจะบังเอิญได้เจอกันอีกคงแทบไม่มีแล้ว

กุเบื่อเพื่อนกุจัง คิดว่ากุโง่ พอเจอตอบยับ ก็เสือกเงียบจ้าาาา

>>90 wannabe

>>87 เหมือนอีคนคุยห่ากุเลย แรกๆก็คุยกันดีจนมันมีคนคุยอีกคน กุรู้อยู่แล้วว่ามันมีเพราะมันเคยแค้ปหน้าจอมาให้กูแล้วติดแชทที่คุยกับอีกคน(จริงๆมีอีกคนด้วย แต่คนเขาเฟดตัวออกไปก่อน) ชีวิตกุกลัวการเป็นมือที่สามเป็นเมียน้อยที่สุดแล้ว ช่วงที่มันคุยซ้อนแม่งเหี้ยกับกูมาก เล่าไรให้ฟังมันก็แซะตลอด ขัดตลอด หานั่นนี่มาติ ไม่มีไรดี หาเรื่องยั่วกุที่เป็นคนโคตรรรใจเย็นจนปรี้ดแตกด่ามันได้ บางวันก็โทรมาอารมณ์เซ็ง(มาคิดๆมันน่าจะทะเลาะกับอีกคนแล้วมาลงที่กุ) เอาเรื่องที่เคยคุยแล้วทะเลาะกันมาคุยใหม่ เวลาแบบนี้กุจะรู้ตัวเลยว่าเดี๋ยวโดนมันหาเรื่องแน่ๆ แรกๆกุก็ไม่ค่อยอยากคุย หลังๆกุจับนวมเตรียมสู้ มาดิไอ่สัส แล้วก็ทะเลาะกัน

ช่วงที่มันท้อกสิคจัดๆ กูก็เฟดตัวออกมากะหักดิบไป สรุปแม่งมาตาม คอยทัก คอยคุย แต่พอกุดีกับมันเหมือนเดิมมันก็เหี้ยใส่อีก กุเลยห่างออกมาเรื่อยๆ
ทุกวันนี้ห่างกันมากกก ไม่คุยไรกันแล้ว เป็นมันทักมาก่อนตลอด กุก็คุยนิดหน่อยแล้วก็ปล่อยเบลอไป ถามว่ามันดีกับกุไหม มันดีนะ แต่มันไม่ใช่จุดที่สนิทกันคุยกันได้เหมือนเมื่อก่อนแล้ว แค่ทักกันผ่านๆ เหมือนได้สุขภาพจิตกลับมาไม่ต้องกลัวไม่ต้องระแวงโดนมันหาเรื่องแล้ว แต่เสียคนสนิทไป เหงานิดหน่อย แต่เคสกุมันเป็นคนคุยที่สนิทกันมากๆ ถ้าไม่คิดจะเอาเป็นแฟนก็เลิกคุยไปดีกว่า

กุขอระบายหน่อย กุละอึดอัดกับเพื่อนกุที่ไม่ชอบตอบแชท เป็นอะไรมากปะ คือกุไม่ได้ชวนคุยเรื่อยเปื่อยเลยนะ สมมตินัดไปเที่ยวกัน มีคนบิดไม่ไป กุเลยถามต่อ ว่าที่เหลือจะเอายังไง ไม่มีใครตอบกู ถ้าต่อหน้ามันเมินกุ กุก็จะเกทนะว่ามันไม่ชอบกุ ก็จะได้ถอยห่าง แต่อันนี้ต่อหน้าก็คุยดี แต่ในแชทไม่ยอมตอบ บางคนขนาดคุยเรื่องงาน ยังไม่ตอบกุ เป็นไรกันวะ
ละบางคนทะเลาะกับแฟนละ มาพาลหงุดหงิดใส่เพื่อนคือกุโคตรไม่ชอบ อยากออกจากกลุ่มนี้โว้ยย ทำไงดีให้ออกมาเนียน ๆ

มอกูจะมีจัดคอนเสิร์ตรับน้อง ถ้ากูอยากมีเพื่อนกูควรไปร่วมงานด้วยหรือไม่

>>93 เพราะมึงไม่ได้เป็นคนสำคัญขนาดนั้นในกลุ่ม

>>94 จริงๆไม่ต้องไปก็มีเพื่อน คอนเสิร์ตส่วนมากคนเขาน่าจะนัดเพื่อนกันไปอยู่แล้วหรือเปล่า แต่ถ้าไปแล้วทำตัวจอยๆเฮฮา คุยได้หมด มึงก็จะมีแก๊งที่คุยได้ด้วยเพิ่มเวลาเดินสวนกันงี้

>>94 ถ้ามีคอนมึงไม่ได้เพื่อนหรอก ทุกคนก็โฟกัสคอนกันทั้งนั้น มึงต้องไปรับน้องแบบมีกิจกรรมรับน้องร้องรำทำเพลงปรบมืออะไรโง่ ๆ อย่างงั้นอะจะได้เพื่อน หรือซวยจัดก็เจอพี่เนียน

เพราะมึงเลย กูเลยไม่ได้นอน อีห่า ไม่ชอบคุยกับคนก็ไปคุยกับรากมะม่วง

>>94 เห็นด้วยส่าคอนแม่งไม่เจอหรอกเพื่อนเสร็จคอนก็แยกย้าย ไปเข้าคลับชมรมไรวี้ดีกว่า ทํากิจกรรมแล้วมันไม่ปัญญาอ่อน เข้าไปหลสบๆชมรม ไปเข้าค่าย ได้เพื่อนแน่นอน ใากทําด้วยกูเด็กมหาลัยรุ่นโควิดไอสัสชีวิตวัยมหาลัยกูวววว หายไปหมด

เริ่มเข้าใจคำว่าเพื่อนหลายๆกลุ่มแล้ว เมื่อก่อนไม่เคยเข้าใจ คิดว่าเพื่อนยังไงก็คือเพื่อน เราทำอะไร เราจะไปไหนก็ลากเพื่อนเราไปด้วย แต่พอโตมาเลยรู้ว่าเพื่อนบางคนมันก็ไม่เหมาะกับบางที่ กุเลยต้องมีหลายกลุ่มเอาไว้ เพื่อนทำงาน เพื่อนเที่ยว เพื่อนในกลุ่ม เพื่อนในกลุ่มบางคนไม่เก่งเรื่องการทำงาน กุก็ไปหาเพื่อนทำงานแทน เพื่อนทำงานชอบอยู่เฉยๆ ไม่ชอบออกไปพบแสงแดด กุก็จะไปกับเพื่อนเที่ยวแทน เพื่อนเที่ยว ก็เหมาะแค่เที่ยวเฉยๆ บางทีพอมาอยู่ในกลุ่มด้วยแล้วมันไม่ซิงก์กับคนอื่นๆ ซึ่งทั้งหมดนี้ก็สนิทกันดี กุไม่ได้ชอบใครมากน้อยกว่ากันเลย

สำหรับกุเพื่อน มีแค่ความหมายเดียว เพื่อนกันเพื่อนตาย
เพื่อนปลอมเปลือกกุไม่ต้องการ
https://www.youtube.com/watch?v=Mpf0BZJFfNQ

>>94 มอ องครักษ์ เปล่าวะ ว่าแต่การหาเพื่อนในมหาลัย ตอนรับน้อง เมิงไม่มีเลยหรอ
ถึงต้องโหยหาคำว่าเพื่อนขนาดนั้น

รักลูกก็ปล่อยลูกไปดูโลกบ้างเถอะ เพื่อนกุสดใสไร้สมองอย่างกับโพนี่ในทุ่งลาเวนเดอร์ไม่เคยเจอโลกกว้างไปกันใหญ่ละ เข้ากทม.ไปสุขุมวิทซื้อของก็ถามเขาทุกร้านว่าโอนได้ไหม มึงไม่ได้ซื้อของข้างทางร้านแถวบ้านไหมเพื่อนน แล้วที่บ้านไม่ให้นั่งมอไซค์ยัยโพนี่กุก็เชื่อฟัง จะนัดไปเที่ยวกันทีก็ต้องดูว่าพ่อไม่ก็น้องมันมาส่งได้มั้ย อีกไม่กี่ปีมึงจะ30แล้วนะเว้ยยย

>>103 ถ้าโอนไม่ได้เดียวนี้ก็เชยไง
เพื่อนเมิงก็น่ารักดีนะ

>>104 กุอาจบ่นจนเล่าข้าม ไม่ใช่มันอยากโอน ตอนแรกมันหาที่กดเงินกุก็บอกมันไปว่าโอนได้ แต่มันคงไม่แน่ใจเลยถามเขาทุกร้าน เพื่อนกุไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้ร้านเขารับโอนกันทุกร้านแล้ว ร้านแถวบ้านกุยังรับโอนเกือบจะทุกร้านแล้วอะไรกับแถวนั้น

>>105 so you're just hating on that bitch for a littlest of reason

>>106 กุบ่นเพราะหงุดหงิด แต่มันทำให้กุหงุดหงิดก็ไม่ได้หมายความว่าเกลียดมันกับบ้านมัน ไม่งั้นกุจะคบกับมันมายันทุกวันนี้เหรอ

>>106 เพราะมันเป็นเรื่องเล็กและเป็นแค่ความหงุดหงิดที่ไม่ถึงขั้นเกลียด กูเลยได้แต่หาที่บ่นเพราะบอกให้ที่บ้านมันเปลี่ยนไม่ได้ และก็บอกมันไม่ได้เดี๋ยวมันเครียดไม่ก็นั่งกลุ้ม

กูอยากตะโกนดังๆว่า เอ้า อี ห่า นี่
เกินจะบรรยายละ

มึงๆ พวกมึงมีวิธีจัดการกับคนแบบนี้ยังไงวะ?

คนประเภทที่ถามเราไปงั้นๆ แล้วไม่ได้ฟังเราตอบด้วย แต่หันไปคุยกับคนอื่นต่อจังหวะที่เราตอบ เหมือนเราเป็นอากาศ กูถามมึงไปงั้นแหละ

เช่น ถามกูว่ากูไปวิ่งที่สวนทุกวันไหม พอกูตอบว่า ก็ไม่ท.. แม่งหันไปคุยกับคนอื่นต่อ แล้วไม่กลับมาคุยกับกูด้วยนะ เหมือนกูให้แร์ไทม์มึงแค่นี้แหละ คือแม่งมารยาททรามมาก เหมือนกำลังกวนตีนกูอยู่

>>110 ก็ทำแบบนั้นคืน มึงก็ถามมันบ้างแล้วไม่ต้องฟังให้จบ ถามไปงั้นๆ

>>110 ถามคำตอบคำ

ตอนนี้กูมีF อยู่คนหนึ่ง คบกันแต่ไม่ได้เน้นเรื่องอย่างว่าอย่างเดี่ยว ระหว่างที่คบพวกกูก็ไม่ได้มีคนอื่นเพราะแบบไม่ได้รู้สึกโหยหายเำราะ กูโอเคที่พวกกูอยู่กันแบบนี้ แต่พวกกูก็ไม่ได้เป็นแฟน
แต่มันมีบางจังหวะ ที่F กูไปคุย กับคนที่มันเคยชอบ
กูบังเอิญไปเห็น กูไม่ได้รู้สึกโกรธ,ไม่พอใจนะ แต่กูรู้สึกฟิลเหมือนกำลังเสียเพื่อนเลยวะ กูควรทำตัวยังไงดี🤣🤣

>>113 กุจะด่ามึง 🤭🤭🤭🤭

>>113 เราไปซื้อหนังสือมาอ่านแล้วนะ

>>115 หนังสืออะไรวะ หนังสือชื่อเจ้าหญิงกับเจ้าชายเย็นชาป่าว

กุไม่ได้ไปรร.(กุมอปลาย)เพิ่งได้เจอกลุ่มที่ดีที่กุคิดว่ามันจะไม่แตก แต่มันก็มีรอยร้าวจนได้ มันเริ่มจากที่มึงมาพูดกับกูว่าอยากจะออกจากกลุ่ม พูดเหมือนอยากเลิกคบพวกกู ตอนนั้นกูไม่น่ารั้งมึงเลย ตอนนี้อยากให้ไปให้พ้นหน้าชิบหาย ไม่ต้องฝืนแล้วก็ได้ถ้าจะทรีตพวกกูเหมือนขี้แบบนี้ อยากลบไอจีแต่อีกใจ เพื่อนกูก็อยู่นี่กันหมด ทำไมกูต้องลบบัญชีเพราะคนๆเดียวด้วย =_="
คือเดี๋ยวจะวันเกิดอีนี่แล้ว กูว่าจะให้ของขวัญนาง(เพราะนางก็ให้กู)แต่เจอตอบกลับมาแบบ... กุพอเลย เอาไปแค่คำอวยพรนะ

จะหาว่ากุเหยียดก็ได้ แต่ที่กุเลิกคบมึงส่วนนึงก็เพราะคนรอบตัวที่มึงเลือกคบอ่ะ จากเมื่อก่อนมึงยังดีๆอยู่เลย ทำไมเดี๋ยวนี้คบแต่พวกขี้ยา เมากัญชา ทรงแค่ละตัวไม่มีอนาคต มึงเองก็รู้ดีว่ามันเป็นอย่างนั้นแต่มึงก็ไม่เลิกคบ ในเมื่อมึงไม่เลิกคบพวกมันงั้นกุเลิกคบมึงเอง กุไม่เห็นอนาคตในตัวมึงแล้วว่ะ ไม่ว่าจะแฟนที่มึงเลือก หรือคนรอบตัวแฟน หรือเพื่อนมึง มึงรู้ไหมมึงกำลังจะกลายเป็นพวกนั้นแบบช้าๆแล้วนะถ้าไม่รีบออกมา หรือมึงคิดว่าไลฟ์สไตล์แบบนั้นมันเท่ มันดิบเถื่อน ก็ตามใจมึงเหอะ

อีควาย มาถามนิสัยผู้ชายที่มึงกำลังจะเอามาเป็นแฟนว่าเป็นยังไง กูเล่าในมุมมองของกูว่ามันนิสัย แบบนู้นนี่นั้น พอมึงคบกัน มาบอกว่ากูไปว่าร้ายผัวมึง
แล้วมาถามหาแม่มึงหรออีควาย มึงลองถามเพื่อนๆหรือคนรู้จักผัวปัจจุบัน ที่เขาไม่รู้ว่าพวกมึงแอบคบกัน คำตอบคงไม่ต่างจากที่ตอบมากหรอก

กูรำคาญคนที่self esteemต่ำมากตอนแรกนึกว่าด้อยค่าตัวเองas a joke(เพราะกูก็เป็น)แต่แม่งหนักจริงอะ หน้ามันไม่ได้เหี้ยนะแต่ด้อยค่าตัวเองตลอด แต่ก็ไม่เห็นจะพัฒนาตัวเองนะบอกอยากให้แม่เลิกวิจารณ์อยากให้ชอบที่มันเป็นมัน
กูเห็นใจนะแต่รำคาญมากกว่าว่ะคนแบบนี้โคตรน่ารำคาญเลย

>>120 ถูก ด้อยค่าตัวเองแต่ไม่พัฒนาหรือเปลี่ยนแปลงอะไร กุไม่เข้าใจว่าแล้วจะด้อยค่าตัวเองทำไม ในเมื่อทำแล้วตัวเองรู้สึกแย่ รู้สึกไม่ดี ไอ้คนฟังก็ปลอบไปเหอะว่ามันดีขึ้นได้ๆ มันพัฒนาได้ แม่งก็ไม่ฟังแถมไม่เปลี่ยนแปลงอะไร แต่ด้อยค่าตัวเองเหมือนเดิม เพื่อ

เออ น่ารำคาญ รำคาญจนเบื่อ สนุกได้แปปๆก็รู้สึกแย่อีกละ มองคนอื่นใครก็ดีกว่าไปซะหมด แม่ง กูก็รำคาญตัวเองเหมือนกัน อยากเกิดมาเป็นคนมั่นหน้ามั่นโหนก อีโก้สูงเท่ายอดเขาพระสุเมรุชิบหาย ทำอะไรตามใจตัวเองก็ต้องกลัวนั่นนี่ คนเข้าใจพยายามช่วยก็ดีได้ไม่นาน โดนคนบั่นทอนก็ยิ่งแย่ไปใหญ่ โครตเชี่ย

>>120 ++++++

กุโคตรชอบเพื่อนที่มีพลังบวกเลย แบบอยู่ด้วยแล้วรู้สึกฮีลใจ มีความมั่นใจในตัวเองอะไรแบบนี้ เทียบกับเพื่อนที่งานโหดแต่คิดลบ กดดันตัวเองตลอดเวลา จนรังสีมันแผ่มาถึงเพื่อนคนอื่น กับเพื่อนที่เก่งกลางๆ แต่คิดบวก งานตอนนี้อาจจะไม่ได้ดีเท่าที่คิด แต่มันคิดว่ามันสามารถเปลี่ยนแปลงได้ มันสามารถดีกว่านี้ได้ โคตรจะรักมันเลย อยู่ด้วยแล้วรู้สึกอยากฝึกฝนตัวเองตลอดเวลา และชื่นชมความพยายามของตัวเองมากขึ้นด้วย ไม่ใช่มองแค่ผลลัพธ์ที่ออกมา

>>124 กุตามไอดอล 2คน คนนึงไปจับมือมีแต่พลังลบ คนนึงจับมือ มีแต่พลังบวก
มันคือการคืนสมดุล ไม่ให้ตัวเองหลงระเริงเกินไป
กับไม่ให้ตัวเองท้อแท้ จนเกินไป

คนนึงฝานเนี๊ยบกดดันตัวเองมากว่าคนอื่น ไม่เคยพอใจอะไรสักอย่าง แต่เท่าทันโลก
อีกคนนึงคิดแต่แง่บวก อาจจะโดนหลอกง่าย

สองสิ่งนี้มันต้องมีเพื่อให้มีความมั่นคง
จะขาดใครไปไม่ได้ อยู่ที่เมิงจะมีพลังเหนือมันไม่ให้พลังทั้ง2อย่างนี้มากระทบใจเมิงได้ไหม ถือเป็นการฝึกจิตไปในตัว

ถ้าเมิงแข็งแกร่งพอ ไม่โดนพลัง2อย่างนี้ทำลาย ต่อให้คนเอาปืนจ่อหัวเมิง ใจเมิงก็จะสงบนิ่ง
และหาทางแก้สถานการณ์ได้แน่

>>125 คำว่าสมดุลที่แหละคือสัจธรรมของโลก

>>126 ครับ อาจารย์โอบีวัน

ถ้าเมียของมึงเมา แล้วพูดไปเรื่อย แล้วมีอยู่ๆ ก็พูดกับเพื่อนผช ว่า (มึงเx็ดกูที ผัวกูไม่ยอมเx็ดกู) มึงว่ามันเคยมีซัมติ่งกันมาก่อนปะวะ

>>128 ยัง แต่เพื่อนเมิงน่าจะหล่อ เมียเมิงอยากโดน NTR

>>128 ไม่มี แต่เมียมึงน่าจะอยากโดนเพื่อนคนนั้น

กูน้อยใจ : ( แค่นี้แหละ

มีเพื่อนแต่รู้สึกไม่มีใครเลย ตัวคนเดียวมากๆ

อ่านอายาโนะโคจิสนุกกว่า

ถามหน่อย ถ้าเมิงบังเอิญไปรู้มาว่าเพื่อน mute ไลน์เมิง เมิงจะโกรธมะ?

กูรำคาญเพื่อนกุมากเพราะมันชอบพิมพ์ไลน์สั้นๆ แล้วกดส่งรัวๆ เช่น ประโยคนึง มันจะไม่พิมพ์ทีเดียวให้จบ แต่พิมพ์แค่ 1-3 คำแล้วกดส่ง สรุปมือถือกูสั่น 10-15 รอบ ได้เนื้อหาใจความมาประโยคเดียว อีกอย่างคือชอบไลน์มาตอนดึก ซึ่งกูนอนเร็ว ตอนแรกกุว่าจะบอกมันตรงๆ นะ แต่มาคิดดูแล้วมันก็เป็นสไตล์ใครสไตล์มัน ในเมื่อกุรำคาญ มันก็น่าจะปัญหาของกุไม่ใช่ปัญหาของเพื่อน กุเลย mute มันซะเลย ว่างตอนไหนค่อยเปิดไลน์มาอ่าน ซึ่งก็รู้สึกว่าชีวิตดีขึ้นมาก

ทีนี้เลยคิดเล่นๆ ว่าเกิดวันไหนโป๊ะ เช่น มันหยิบมือถือกุไปเล่นแล้วเห็น หรืออยู่ด้วยกันแล้วมันส่งไลน์มาแต่มือถือกุไม่สั่น มันจะโกรธมั้ย? ถ้าเป็นเมิงเมิงจะโกรธกันปะที่โดนเพื่อน mute? ทั้งไลน์กู mute มันคนเดียวเลย (ที่เป็นแชทเดี่ยว ไม่นับพวก group chat)

>>134 แล้วแต่คน ถ้าเป็นกู กูก็คงไม่สนหรอก แต่กูไม่ใช่เพื่อนมึงไง
แต่สมมุติว่า เป็นคนนิสัยง๊องแง๊ง อาจจะเคืองก็ได้ แต่มึงไม่ผิดหรอก ทำๆ ไปเหอะ

>>135 ขอบใจมาก เป็นเพื่อนผู้หญิงง๊องแง๊งคนนึงเลยแหละ แต่ช่างเถอะ แค่ระวังไม่ให้โป๊ะก็น่าจะพอ 555

พวกมึงเปิดแจ้งเตือนไลน์กันด้วยหรอ
กูเปิดแค่จุดแดงๆ ที่แอพ ปิดทั้งเสียงทั้งสั่น เปิดแจ้งเตือนทำเหี้ยอะไร น่ารำคาญจะตายห่า ยังไงก็เช็คไลน์แทบจะทุก 5-10 นาทีกันอยู่ละ

>>134 แล้วแต่คนน่ะแหล่ะ ส่วนตัวกูไม่อ่ะ ละกูนี่แหล่ะชอบพิมกวนตีนแบบนั้น แต่กุไม่โกดนะเพราะมันมิ้วกูให้เห็นในคาบตอนกวนมันเลย 5555 อีกอย่างกูปิดแจ้งเตือนไลน์ทุกอย่างอยู่ละ กูมิ้วคนอื่นได้ คนอื่นก็มิ้วกูได้ตามสบาย แฟร์ๆ

กูรู้สึกแย่มากที่เป็นคนขี้หวงเพื่อน เห็นเพื่อนไปสนิทกับคนอื่นมากกว่ากูก็นอยประสาทแดกจนจะตายห่าละ ไม่ชอบความรู้สึกพวกนี้เลยว่ะ เห็นแล้วรู้สึกนอยฉิบหายแต่ทำไรไม่ได้เลยเพราะมันคงไม่นับว่ากูเป็นเพื่อนสนิทมันด้วยซ้ำ กูจะบ้า

>>139 ต้องแยกก่อนว่ามันไปสนิทกับคนอื่นมากกว่าจริงๆ หรือมึงแค่คิดไปเอง

>>137 กูเปิดนะ กูวัยทำงาน บางทีก็ไลน์เรื่องงานมาบ้าง / เวลาทำงานไม่เช็คมือถือทุก 5-10 นาทีนะ ไม่งั้นไม่ต้องทำงานทำการกันพอดี เช็คเฉพาะเวลามีแจ้งเตือนเข้ามาเท่านั้น

กูเคยอยู่ทั้งสองฝั่งของสมการ ไม่รู้จะตอบไงดีขอเล่าแบบระบายยาวๆละกัน
ข้อแรก การนอยหวงเพื่อนเป็นเรื่องปกติ กูก็เคยเป็น สำคัญแค่มึงแยกแยะให้ได้ ไม่ประสาทแดกก็พอ การมีเพื่อนมันเป็นความสัมพันธ์หลวมมีได้หลายคน แน่นอนว่าสำหรับเพื่อนสนิทมึงก็อาจอยากให้เขาแคร์หรือสนิทกะมึงมากกว่าคนอื่น แต่ถึงยังไงอย่างงั้นเหอะ อย่าใช้เพื่อนสนิทเป็นนักจิตประจำตัว หรือพึ่งพามากเกินไป สุดท้ายคนเรามีชีวิตเป็นของตัวเอง ไม่มีใครมีหน้าที่มารับผิดชอบอารมณ์ความรู้สึกของตัวเรานอกจากตัวเราเอง เขาอาจจะยินดีทำให้มึง แต่สุดท้ายคนที่จะฉุดตัวเองจากปากเหวกได้มีแค่ตัวมึงเอง ถ้ามึงเป็นเพื่อนที่ดีมึงก็คงไม่อยากลากคนที่มึงแคร์ลงนรกไปกับมึงใช่มะ ลองดูตัวอย่างในห้องโม่งความรักก็ได้ ให้ยืมเงินเป็นหมื่นก็แล้ว พยายามนู่นนี่นั่น สุดตัวสมเป็นเพื่อนตายหายากเกรด S ใครเปิดกาชาเจอในชีวิตนี่โคตรคุ้ม ถึงเวลาสุดท้ายถ้าไม่ไหว ก็ต้องปล่อย และควรจะปล่อยด้วย ไม่งั้นมึงก็จะวนติดลูป หรือคอยช่วยเพื่อนมึงให้ติดลูปเหี้ยๆวนเวียนอยู่ในนรกที่สร้างขึ้นมาให้กันและกัน

ข้อสอง ความสนิทสำหรับมึงคืออะไร บางคนสนิทกันคือคุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่คุยเป็นเดือนก็กับมาต่อติดได้ไม่มีข้อกังขา แบบนี้คือว่าด้วยความเชื่อใจ บางคนสนิทคือความถี่ ต้องคุยกันทุกวัน ถึงเวลาชีวิตไม่อำนวยก็ต้องเผื่อเวลาให้กันเสมอ บางคนสนิทอยู่ที่ความละเอียดอ่อน ช่างสังเกต คอยช่วยเหลือยามลำบาก ฯลฯ คนเรานิยามความสนิทไม่ตรงกัน มึงยังอายุไม่เยอะ สำคัญคือถ้าอยากได้เพื่อนสนิทแบบที่มึงต้องการมึงก็มีโอกาสอีกเยอะที่จะเจอคนไทป์เดียวกัน

ข้อสาม คนเราเกิดมาคนเดียว ตายคนเดียวเป็นเรื่องจริง ยกเว้นว่ามึงเป็นกัปตันเครื่องบิน 555 ถ้ามึงอยู่คนเดียวโดยประสาทแดกไม่ได้ มึงก็อยู่กับคนอื่นโดยประสาทแดกไม่ได้เหมือนกัน สมองมนุษย์มันออกแบบมาให้ปราถนาสิ่งที่ตัวเองคว้าไม่ได้ อะไรที่มันให้กับตัวเองได้ คนเราเลยมักจะไม่เห็นคุณค่า แต่เพราะไม่เห็นคุณค่าในสิ่งเหล่านั้น ตอนได้จากคนอื่นก็เลยไม่รู้ราคา

สำคัญคืออย่าติดลูปแบบที่คำถามของ >>140 แบบที่กูเจอมาคือแม่งกูสนิทกับมันสุดละ จนกระทั่งแม่งทำตัวงี่เง่า ไม่เชื่อใจ แอบสตอล์ค ใส่ Spyware ลงมือถือลงคอมกู ซึ่งแม่งคิดไปเองล้วน ๆ เพราะกูคุยกะแม่งแทบทั้งวัน แถมมันเองก็ส่องดูได้ โง่ชิบหาย หลอนสร้างความทรงจำมโนเอง คือแม่งยังพูดรู้เรื่องแต่เสียเปล่าทางการสื่อสารว่ะ ตลกคือสองสามเดือนแรกกูไม่รู้ตัวด้วยซ้ำเพราะกูเชื่อใจมันมากว่าเป็นเพื่อนสนิทที่สุด ถ้ามีอะไรมันก็คงจะมาคุยบอกกู แต่เสือกเล่นละครน้ำเน่าประสาทแดก แถมหลอกกูหลายอย่าง พอถึงเวลาแม่งก็ล้างความจำตัวเอง หรือโกหกก็ไม่รู้ ถ้าไม่แคบแชทไว้คุยกับแม่งจะยากมาก สุดท้ายแม่ง Self-Fulfilling Prophecy เลยจัดให้สมใจ ทุกวันนี้กูเลยตัดขาดทุกช่องทาง เพราะเสียเวลาชีวิต เก็บไว้เป็นบทเรียนชีวิตเวลาเจอคนมีธงแดงคล้าย ๆ กันก็พอ

>>143 เพื่อนหรือเมียเนี่ยไอ้เหี้ย หลอนชิบหาย สาธุขอให้ชีวิตกุอย่าเจอแบบนี้

>>143 เพื่อนเมิงน่ารักดีวะ

>>143 ยาวไปไม่อ่านครับ

>>140 ไม่รู้เหมือนกัน กูอาจจะแค่ประสาทแดกไปเองก็ได้ กูไม่กล้าคิดว่าตัวเองสนิทกับคนอื่นเท่าไหร่เพราะเค้าอาจจะไม่ชอบหน้ากูก็ได้

>>142 >>143 ขอบคุณมาก ๆ ที่รับฟังนะ กูอ่านที่มึงพิมพ์ทั้งหมดเลย แม่งโคตรปลดล็อกความรู้สึกพวกนี้สัส ๆ เลย แล้วก็ดีใจด้วยนะที่มึงหลุดพ้นจากคนแบบนั้นได้ ขอขอบคุณจากใจจริง

>>147 กูคงให้คำแนะนำอะไรไม่ได้ ได้แต่ผลัดกันบ่นแหล่ะ เพราะกูก็ไม่คิดว่าตัวเองบรรลุสัจธรรม หรือเอาตัวเองรอดอะไรขนาดนั้นหรอก แต่เรื่องพวกนี้จริง ๆ มึงไม่ต้องคิดมากก็ได้ ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำก็พอ มึงอายุไม่เยอะยังมีโอกาสเจอคนง่าย ๆ อีกมาก ทั้งในมหาลัยอีก ในชีวิตนี้คนเราผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป ถ้าโชคดีก็ได้เดินบนถนนเส้นเดียวกันนานหน่อย ความทุกข์หลายอย่างของคนเราก็คงมาจากที่เราไปยึดโยงโน่นนี่นั่นว่าเป็นของเราล่ะมั้ง กูจะไม่บอกว่ามึงไม่ควรจะกลุ้ม ไม่คิดมาก หรืออะไรหรอก กูคิดว่ามนุษย์ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเจ็บปวด มีความสุข ในรูปแบบของตัวเอง ส่วนตัวกูเจอกับหลายคนที่กูสนิทด้วย เปิดใจด้วย แต่ถึงเวลาไม่ว่าจะด้วยปัจจัยใด ๆ เราก็ต่างต้องแยกไปในทางของตัวเอง กูรู้ว่ากูไม่สามารถละทิ้งทางที่กูเดินเองเพื่อเลียบตามใครได้ และกูก็ไม่ปราถนาให้ใครจะเดินตามทางกูเช่นกัน สำคัญคือกูหวังให้พวกเขาโชคดีในทางที่เดินไป และเวลาดีๆที่มีให้กันมาตลอด เท่านั้นก็เพียงพอสำหรับกูแล้ว แต่ก็นะกูไม่ได้เป็นพระอิฐพระปูนหรอกบางทีกูก็อยากให้พวกเขาได้เห็นงานที่กูทำเหมือนกัน และถ้าโชคดีสักวันก็อาจจะมาเจอกันใหม่ก็ได้ การเลือกที่จะให้โดยหวังผลตอบแทน มันก็ทำให้เราได้รับหลาย ๆ อย่างเหมือนกัน
>>146 ว่าไปนั่นตอนมันไม่ผีเข้ามันก็น่ารักดี รักสัตว์ ชอบช่วยเหลือคนอื่น แล้วช่วยแบบทุ่มเทจริง ๆ ข้อเสียคือพอผีเข้าปุ๊ปเหมือนจดบัญชีไว้เลย 555 กับพูดไม่รู้เรื่องนี่แหล่ะ เหมือนอยู่คนล่ะมิติ เป็นพวกแบบขึ้นสุดลงสุดอ่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นตลอดกูคงเลี่ยงตั้งแต่เห็นธงแรก ๆ ละ แต่ช่วงนั้นจิตกูอ่อนแอพอดี เลยรับแรงกดดันมันไม่ไหวด้วย ความสัมพันธ์ท็อกซินมันปรบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกนะ สุดท้ายมันก็เป็นเรื่องของคนที่ดึงด้านที่แย่ที่สุดของกันและกันออกมา
>>148 ขอบคุณมากโม่ง กูขออวยพรให้มึงมีชีวิตที่ดีล่ะกัน ถึงกูคิดว่าคำพูดกูมันคงอวยพรใครไม่ได้หรอกนะ 55555

กูเพ้อเหี้ยไรเนี่ยย ฟฟฟฟ แต่ไหนๆอยู่ในโม่งละก็โพสเลยละกัน 5555

กูรำคาญเพื่อนในเน็ตชอบทักแชทมาเล่าเรื่องต่างๆที่มันพบเจอในชีวิตประจำวัน
กูอึดอัดอะ คือไม่ได้อยากรู้
คือนานๆทีมาเล่าก็ได้ แต่ไม่ใช่ว่าขยับตัวทำห่าอะไรก็รายงาน จะบอกตรงๆยังไง ขอ space ยังไงให้เสียน้ำใจน้อยที่สุดวะ

ล่าสุดบอกตื่นมาเบื่อๆไม่รู้ทำไรเลยทักแชทกูเล่น ไอ้สัส กูไม่เคยทักมึงไปก่อนเลยด้วยซ้ำ ทำไมอ่านบรรยากาศไม่ออกวะว่ากูไม่ได้อยากคุยกับมึงขนาดนั้น

>>150 บอกว่างดเล่นโซเชียลสักพัก จำศีล detox บลาๆ ว่าไป
ไม่ก็ไม่ต้องไป อ่าน ตอบ ยกเว้นตอนสะดวก mute ไว้ก็ได้ อยากได้ความถี่ประมาณไหน มึงก็เปิดอ่านประมาณนั้น
ไม่ก็คือคุยตรงๆไปเลยน่ะแหล่ะ

>>151 ก่อนหน้านี้คือบอกไปว่าจะตอบตอนว่าง ช่วงนี้ยุ่งๆอยู่ แต่คือพอมันเห็นกูไม่ตอบ ก็ส่งข้อความมารัวๆเหมือนคิดว่าแจ้งเตือนกูมีปัญหา เรื่องเก่ายังไม่ทันตอบ มันเอาเรื่องใหม่มาคุยแล้ว บางทีก็มาขอความเห็นกูนั่นนี่ กูตอบปัดๆไปว่าไม่รู้ ก็จี้อยู่นั่นว่าลองตอบดูๆ คนเหงาสัส แต่กูว่าจะลอง mute ยาวๆดู แต๊งโม่ง

>>150 เหมือนกูเลยยยยย อยากบอกมากว่า ไม่ได้อยากรู้วววว 555 คนบ้าอะไรเล่าแม่งแทบทุกเรื่องในชีวิต เก็บไว้ในใจคนเดียวบ้างไม่ได้เหรอ เวลาคนอื่นพูดไม่เห็นฟัง ทำไมคิดไม่ได้บ้างว่า ทีมึงยังไม่อยากฟังเรื่องของคนอื่นเลย แล้วอะไรทำให้มึงคิดว่าคนอื่นจะอยากฟังเรื่องมึงขนาดนั้น?

>>152 พวกส่งรัวๆ นี่แม่งเกลียดชิบหาย ความเกรงใจไม่มี ไม่สนใจว่ามันจะไปรบกวนใครบ้าง ในเมื่อมันยังไม่มีความเกรงใจ เราก็ไม่ต้องไปเกรงใจมัน มึง mute ถาวรไปเลย กู mute แล้วชีวิตดีมากกกกกก

คนพวกนี้โชคดีนะที่มาเจอคนรำคาญ นี่ไม่อยากคิดว่าถ้าเจอพวกร้ายลึกนี่จะเป็นยังไง เล่นเล่าให้ฟังทุกเรื่องขนาดนี้ 5555 หรือจะไม่เจอเพราะคนประเภทนั้นรู้สึกว่าเล่าให้ฟังง่ายไป จนรำคาญกันนะ
ส่วนตัวกูแนะนำให้มิ้วอ่ะ เหมือนอาจารย์มหาลัย ถ้าเป็นคนที่ตอบเด็กนอกเวลาตลอดเด็กถามทั้งวันแน่ แต่คนที่เปิดเมลล์กะนรอบๆเป็นเวลาสุดท้ายเด็กเรียนรู้กันเองว่าต้องส่งตอนไหนประมาณไหน ต้องเขียนคำถามยังไงให้ได้คำตอบคุ้มสุด แล้วก็จะอยากถามกันในคาบเยอะขึ้นด้วย
>>153 กูโคตรเบื่อมากเลยพวกทีชอบให้คนอื่นฟังเรื่องตัวเอง แบบยัดเยียด แต่พอถึงที่ครอื่นเล่า ดันตัดบทบ้าง ไม่ฟังจ้า เป็นกูจะมิ้วลืมเลย

>>155 เอาจริง ส่วนมาก พวกที่ชอบเล่าเรื่องตัวเองเยอะๆ ไม่เกรงใจว่าคนอื่นจะรำคาญมั้ย ไปเจออะไรมาก็ชอบมายัยเยียดบอกต่อให้เรา ร้อยละ 90 คนประเภทนี้ไม่ฟังคนอื่น ถึงเวลาคนอื่นพูดบ้าง จะฟังแบบผ่านๆ ขอไปที ไม่สนใจ หาแต่จังหวะจะพูดแทรกเรื่องของตัวเอง

เวลาเพื่อนมึงมีขีวิตอยู่แล้วส่งอะไรมาให้พวกมึงดู ให้รู้ด้วยว่าถ้าเพื่อนมึงตายเมื่อไรมันจะไม่มีอะไรส่งมาถึงมึงอีกเลย แล้วมึงจะเสียใจว่าตอนเพื่อนมึงยังไม่ตาย กูไม่น่ารำคาญมันเลย กูควรใช้เวลากับคนที่คิดถึงกูมากกว่านี้ ความตายมันน่ากลัวเพื่อน ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนและครอบครัวมึงเถอะ ชีวิตคนเรามันสั้นจนไม่มีเวลามากพอจะมาเกลียดกันหรอกนะ

อย่าต้องเสียใจที่หลังแบบกู

>>157 ไม่อะ กูเฉยๆ กูให้ความสำคัญกับเวลาในชีวิตปัจจุบันมากกว่ามานั่งพร่ำเพ้อว่าน่าจะอย่างนั้น น่าจะอย่างนี้ รำคาญก็คือรำคาญ ถ้าเพื่อนกูกับกูดันอายุยืน 90 ปีกูต้องทนรำคาญไป 90 ปีงี้? ไร้สาระ คนมีสำนึกควรมีความเกรงใจ เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง อย่างน้อยถ้าชอบเล่าเรื่องตัวเอง ก็ควรตั้งใจฟังเรื่องของคนอื่นด้วย ไม่ใช่เอาแต่จะเล่า พอถึงทีคนอื่นบ้างแม่งไม่ฟัง ตัดบท พูดแทรก

>>158 งั้นมึงก็แค่ทำแบบที่มันทำกับมึงบ้างแล้วบอกมันไปว่า กูอยากให้มึงฟังเรื่องของกูบ้างวะ ช่วยฟังกูหน่อยได้ป่ะๆ แบบตรงๆไหม? ก่อนที่จะตัดบทว่ารำคาญแล้วไม่สื่อสารอะไรตรงๆไปก่อน

เพื่อนที่ชอบพูดก็จะอยู่กับเพื่อนที่เงียบๆเป็นผู้ฟังที่ดีไม่แทบไม่เล่าเรื่องตัวเองให้ใครฟัง
แต่ยังดีที่ไม่ได้คุยกันผ่านเน็ต แต่เจอหน้ากันก็จะแบบนั้นกุเป็นผู้ฟังที่ดี และไม่ค่อยเล่าเรื่องตัวเอง
ขืนเล่าเรื่องตัวเองกลัวเพื่อนจะมองไม่เหมือนเดิม แค่รู้ว่ามีแฟนมา4คนพอ ส่วนคนคุยทั้งหลาย(ไม่บอกใคร จนกระทั่งเพื่อนมาถาม คนนี้ก็เคยคุย คนนั้นก็เคยคุย) มีfwb นัดนู่นนี่ พวกพูดๆนี่ไม่กลัวโดนเอาไปนินทาไปใส่ไข่กับเพื่อนคนอื่นเหรอวะ
ขนาดกุเป็นคนไม่พูดเรื่องตัวเอง นานๆอัพเดทชีวิตที ยังได้ยินเรื่องนินทาตัวเองมาบ้างเลย

>>159 เหมือนมึงมีปม ละโมเมว่าคนอื่นตัดบท มึงคือคนน่ารำคาญคนนั้นสินะ

>>159 เหมือนมึงไม่เคยเจอคนแบบนี้จริงๆ พวกนี้ฟังไม่ทันบทจะตัดบทมึงคืนละโม้เรื่องตัวเองทับ ถ้ามึงเศร้า มันจะเศร้ากว่ามึง ถ้ามึงเครียดมันจะเครียดกว่ามึง ถ้ามึงเหงามันจะเหงากว่ามึง ถ้ามึงหิวเด็กในแอฟริกาจะหิวกว่ามึง ข้อไหนมันอ้างไม่ได้มึงจะได้เจอกับคนจากทั่วทุกมุมโลก แล้วก็ไม่ได้เชิงปลอบนะว่ามีคนแย่กว่าเรา คือพวกที่ปลอบแนวนี้ก็มีอยู่แหล่ะ กูไม่ชอบแต่เจตนายังดี แต่ไอคนประเภทนี้มันจะตัดบทมึงแบบจุกจริงๆ แบบหนึ่งประโยค ละถึงเวลาก็เพ้อเรื่องความน่าสงสาร ชีวิตประจำวันของตัวเองต่อ แต่พอไม่มีคนรับฟังก็ทำตัวน่าสงสาร โพสต์ตัดพ้อนู่นนี่นั่นว่าไม่มีคนสนใจ สันดานหมาชิบหาย แต่ส่วนใหญ่ไม่รู้ตัวนี่แหล่ะปัญหา

>>162 มึงก็โมเมไม่ต่างจากโม่งที่มึงด่านะ ส่วนตัวกูเคยเจอทั้งแบบที่มึงเล่ามา และแบบคนที่ชอบเล่าชอบแชร์ทั่วๆไป ถ้าเป็นคนแบบที่มึงเล่ามาตัดออกไปก็ดีแล้ว ที่ >>157 พูดไว้ก็ถูกชีวิตคนเราสั้นเกินกว่าจะเกลียดกัน แบบนี้จะมองได้สองทางก็ได้
คือ ไม่ต้องเสียเวลามานั่งเกลียดคนท็อกซิก ตัดออกไปจากชีวิตได้เลย มึงจะมานั่งเกลียด นั่งคิดถึงคนที่มึงเกลียดไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอกนะ หรืออีกแบบก็คือเพื่อนบางคนก็ชอบแชร์ ชอบเล่าเฉยๆ ถ้าเขาไม่ได้ไปทำอะไรให้มึงมากกว่านั้น มานั่งเกลียดกันไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ลองพูดคุยปรับความเข้าใจกันหน่อยก็ดี กูมีเพื่อนที่ชอบฟลัดเหมือนกัน แต่ปรับความเข้าใจกันจริงจังแล้วก็เข้าใจกันได้ ถึงจะใช้เวลานานหน่อยก็เถอะ ส่วนประเภทแรกอย่าไปเสียเวลา ตัดออกไปเลย

แต่ถ้าเมิงมีชีวิตยืนยาวไร้สิ้นสุด เราสามารถเกลียดกันได้
ว่าไปไม่รู้กุสาปแช่งคนไหม แต่กุนอนฝันร้ายเจอผีมาหาบ่อย และแปลกคนในครอบครัวกุไม่เคยเจอผี แต่กุเป็นคนเดียวที่เจอ แต่ไม่เชื่อเรื่องผี

บางทีการแช่งคนมันก็มีข้อแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมปะวะ โลกเราลี้ลับจริงๆ

>>164

กลุ่มอาการที่เพิ่มมากกว่าคนปกติทั่วไป

ประสาทหลอน โดยผู้ป่วยคิดว่ามีบางสิ่งเกิดขึ้น ทั้งๆ ที่ความจริงไม่มีสิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้น เช่น หูแว่วได้ยินเสียงคนมาพูดด้วยทั้งๆ ที่ไม่มีใครพูดด้วย เห็นภาพหลอน มองเห็นวิญญาณ
มีพฤติกรรมผิดปกติ โดยมักเกี่ยวข้องกับความคิดและความเชื่อที่ผิดปกติ เช่น ทำร้ายคนอื่น อยู่ในท่าแปลกๆ ซ้ำๆ หัวเราะหรือร้องไห้สลับกันเป็นพักๆ
ความคิดผิดปกติ ผู้ป่วยคิดแบบมีเหตุผลอย่างต่อเนื่องไม่ได้ ทำให้คุยกับคนอื่นไม่เข้าใจ ผู้ป่วยมักพูดไม่เป็นเรื่องราว พูดไม่ต่อเนื่อง เปลี่ยนเรื่องพูดโดยไม่มีเหตุผล

การรักษาด้วยยา เพื่อควบคุมอาการและลดการกำเริบซ้ำของโรค
การฟื้นฟูสภาพจิตใจ โดยฝึกการเข้าสังคมและให้คำปรึกษาแก่ผู้ป่วย
การทำจิตบำบัด โดยผู้เชี่ยวชาญพูดคุยกับผู้ป่วยเพื่อให้ผู้ป่วยเข้าใจตนเองและปัญหาของตนเองมากขึ้น
ครอบครัวบำบัด โดยแพทย์เป็นผู้ให้ความรู้ในเรื่องโรคและสิ่งที่ญาติควรปฏิบัติต่อผู้ป่วย
กลุ่มบำบัด เป็นการจัดกิจกรรมกลุ่มระหว่างผุ้ป่วย เพื่อให้ผู้ป่วยมีเพื่อนคอยสนับสนุนให้กำลังใจซึ่งกันและกัน

>>165 กุไม่กลัวผี ถ้าผีมากุจะฆ่าทิ้งให้หมด
แต่ว่าไปวันศุกร์ที่23 วันนรกเปิด มีผีมาอยู่หน้าบ้านกุ แต่กุไม่กล้าออกไปเปิดประตูให้มันเข้ามาบ้าน แต่ถ้ามันเข้าบ้านกุละก็ กุฆ่ามันแน่

>>166 ศุกร์13 วันเกิดคามิ กุด้วว

ข้อความดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงจิตวิทยาที่ซับซ้อนซึ่งถูกหล่อหลอมจากความกลัว ความก้าวร้าว และการบูชาไอดอล เริ่มแรก โม่งพยายามแสดงความกล้าหาญด้วยการอ้างว่าไม่กลัวผีและพร้อมจะฆ่ามันทิ้ง ซึ่งเป็นกลไกป้องกันตัวเพื่อกดความวิตกกังวลและพยายามควบคุมภัยคุกคามที่รู้สึกได้ อย่างไรก็ตาม การยอมรับที่ว่าไม่กล้าเปิดประตูให้ผีเผยให้เห็นความขัดแย้งภายในและความเปราะบางที่ลึกซึ้งกว่าที่แสดงออก ผีอาจเป็นสัญลักษณ์แทนความกลัวที่ถูกกดไว้หรืออารมณ์ที่ยังไม่ได้รับการแก้ไขซึ่งโม่งลังเลที่จะเผชิญหน้า ในทางตรงกันข้ามกับภาพลักษณ์ของความโกลาหลและการคุกคามนี้ การกล่าวถึง คามิซึ่งเกิดในวันศุกร์ที่ 13 กลับนำเสนอจุดยึดทางอารมณ์ที่สำคัญ ไอดอลเป็นตัวแทนของความมั่นคง การอุดมคติ และอาจเป็นการฉายภาพความปรารถนาหรือความใฝ่ฝันของตัวเอง ขณะที่วันศุกร์ที่ 13 มักถูกเชื่อมโยงกับความเชื่อเรื่องโชคร้ายและความกลัว แต่วันเกิดของไอดอลในวันนี้กลับเปลี่ยนให้มันมีความหมายส่วนตัวที่ดีและสำคัญ ไอดอลกลายเป็นที่พึ่งทางจิตใจท่ามกลางความโกลาหลและความไม่แน่นอนที่ผีและ “วันนรกเปิด” เป็นตัวแทน ความขัดแย้งระหว่างความกลัวผีกับความผูกพันต่อไอดอลแสดงให้เห็นถึงความพยายามของโม่งที่จะรักษาสมดุลระหว่างความกลัวภายในกับอุดมคติภายนอก ท่าทีที่ก้าวร้าวต่อผีสะท้อนถึงความพยายามที่จะปกป้องโลกภายในของโม่งจากการถูกทำลาย ขณะที่การยึดมั่นในไอดอลแสดงให้เห็นว่าโม่งพบความสบายใจและอัตลักษณ์ในบุคคลที่ถูกอุดมคติ ความตึงเครียดระหว่างสองพลังนี้แสดงให้เห็นถึงบุคคลที่พยายามรับมือกับธรรมชาติอันยุ่งเหยิงของจิตใต้สำนึก ในขณะเดียวกันก็ใช้การบูชาไอดอลเป็นวิธีในการรักษาความมั่นคงทางอารมณ์

>>168 เออ เมิงก็เข้าใจกุดีนิ แต่เมิงประเมินกุต่ำไปมากๆ

เพื่อนที่มึงโตมาด้วยกันรู้จักกัน 20 ปี+ ครอบครัวรู้จักกัน แล้วเขามาขอยืมเงินก้อนโต สัญญาใจ แล้วผ่านมา 2 ปี ไม่หนี ไม่คืน กูควรทำไง
คือกูมีตัวเลือกในใจกู
1.แจ้งสรรพากรเล่น(เพราะมันหลีกเลี่ยงหนีภาษี+เปิดบัญชีม้า บลาๆ)
2.ไปคุยกับครอบครัวทางนั้น อาจจะได้ไม่ครบ หรือาจจะไม่ได้
3.ยอมๆไปเถอะ ทำบุญ
คือตัวเลือกที่กูกล่าวมาอาจจะโง่ๆ แต่กูมีคนรู้จักในกรม เพื่อนโม่งมีอะไรอยากแนะนำไหม

>>170 แล้วเมิงให้ยืมทำไม ยืมกี่บาท
เมิงมาบอกตอนให้ยืม ก็ยังแก้ไขได้ หมูเข้าปากหมาไปละ

>>170 มึงอยากได้เงินคืนไหมก่อน

ถ้าอยากได้เงินคืน ต้องใช้กำลังอาจจะต้องมีปืนไว้ขู่ แล้วก็ตามทวง แต่ ผญ แบบเมิงคงไม่กล้า

>>173 ตามนี้

นึกถึงเพื่อนเก่าขึ้นมา นึกย้อนกลับไปเพื่อนก็ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก แค่เราเข้ากันไม่ได้เฉยๆ เพื่อนทำให้กุรู้สึกตัวเล็กมาก หมายถึงโดนบีบจนตัวเหลือนิดเดียว ทำอะไรก็รู้สึกผิดไปหมด รู้สึกอยู่ผิดที่ผิดทาง ไม่ควรทำอะไรสักอย่างเพราะเดี๋ยวเพื่อนก็จะหงุดหงิดอีก แต่พิมพ์ไปพิมพ์มากุว่าเพื่อนผิดละ ไอ้หัวขวย เป็นโรคเห้ไรชอบระบายอารมณ์ใส่กุ โชคดีแล้วสัสที่เป็นได้แค่เพื่อนเก่า ขอให้เจอคนสันดานแบบตัวเองบ้างนะไอ้เหี้ไอ้หน้าหนังหมา

มีเพื่อนอยู่คนนึง ชอบทักมาหากูตลอด ทุกเรื่อง ตี 3 ตี 4 แม่งก็ยังทักมา ส่งshort reel tiktokห่าเหวให้ จนกูต้องเปิด sleep mode ปิดแจ้งเตือนแม่ง น่ารำคาญชิบหาย ช่วงแรกๆที่ไม่ปิด กูละสะดุ้งเพราะแม่งตลอดเลยห่าเอ้ย แม่งชอบคุยเรื่องราวนุ้นนี่ กุก็ตอบสั้นๆ แล้ว 555555ใส่ ตอบตามมารยาท ก็ยังขยันส่งมาจัง มีอะไรก็พิม
คือมันไม่มีเพื่อน มีแค่กุกับอีก2-3คนเท่านั้นแหละในชีวิตแม่ง สมควรอะ นิสัยสันดาน พ่อแม่ไม่สั่งสอนของจริง ตั้งแต่แรกกุไม่อยากจะคบกับมันนะ ไม่มีข้อดีของการเป็นเพื่อนเลย มารยาททราม ตังก็ไม่มี ทำตัวเหี้ยๆ แต่คือเพื่อนกุยังคบไง ก็เลยต้องกลายเปนเพื่อนในกลุ่มไป
ละคือกุต้องทำไงมันถึงจะไม่คุยไม่ส่งไรหากุวะ คือรำคานนนนนนนนนนนไอสาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ละพิมมาทีละรอบ 8-10 ข้อความ แจ้งเตือนกุก้เด้งๆๆๆ ประสาทแดกเพราะแม่งอะ เหี้ยเอ้ย กุไม่อยากคุยกับเมิงๆๆๆๆๆๆๆๆ กุรำคานๆๆๆ กุเบื่อมึงชิบหายแม่งเย้ด ละคือกุก้เป็นพวกไม่ชอบทำร้ายน้ำใจใคร ไม่อยากใจร้าย เลยยังไม่ตัดกันมั้ง เห้อออออออออออออออออออ ช่วยกูด้วย ขอร้อง แรกๆแม่งยังพอทนนะ แต่ตอนนี้ไม่ไหวละสัส ทักกุมาเกือบทุกวันเลยอะ เหอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คือกุดองแชทก็แล้ว

https://i.imgur.com/Xis2Ih6.jpeg
https://i.imgur.com/87z6QxM.png
https://i.imgur.com/COdcHgm.png

ใครเพื่อนมึงวะ ไอ้จิตเวช

>>178 นะ... ตลอดมานี้ นายไม่เห็น เลาเป็นเพื่อนนายหรอ
ไหนบอกว่าจะมีเรา เราและนาย
มุแง้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้

>>179 เป็นเพื่อนตอนไหนวะ ถามจริง

>>180 เราเป็นแค่คนคั่นเวลาสินะ T^T

ที่นายหวังก็แค่กางเกงโยคะ เป็นเราเองที่คิดไปเอง

ที่นายหวังก็แค่กางเกงโยคะ เป็นเราเองที่คิดไปเอง
แต่สายลมดอกไม้ฟางฝุ่นกระจาย เศษเล็กหอมเหงาจูบเกลื่อนใบ
เสียงแกรกกรากของนาฬิกาคู่เก่า กระจายดวงตาลับลึกมองหาคำใหม่
ความมืดมิดที่ซ่อนแสงในมุมมอง เปลี่ยนแปลงไปในเส้นสายที่ไม่เคยเข้าใจ

ฝนตกข้างหมอน ระบายไปในหลุมหนาว
ลำแสงสาดมาแต่เป็นภาพตัดในจิต
สิ่งที่นายว่า มันคือเชือกที่พันพาต่างโลก
ยามที่แสงเงารู้จักซ่อนรอย รอยที่ไม่จำเป็นต้องเห็น

เมฆหมอกล่องลอยหายไปในทางที่ไม่รู้
อย่าถามว่าใครหยิบคีบพลับพลึงแล้วใส่
เป็นเรื่องเล่าจากปลายฝันที่ถูกฉีกออกจากการกระทำ
แต่ก็ยังคงตามหาอยู่ในระยะห่างของสีดำและขาว

กระแสเสียงหอมอ่อนๆ จากสมัยที่ยังไม่มีอะไร
ซึ่งอาจไม่เกี่ยวกับการมองดูดวงจันทร์ว่าใครจะกลับมาหา
มันคือแค่จังหวะของข้าวโพดที่ร่วงจากหลุมลึก
ในตอนที่เราไม่เข้าใจว่าโลกทำไมมันหมุนแบบนั้น

มังกรสลับเส้นใยใยแก้วที่ขีดเส้นทางบนท้องฟ้า
เคลื่อนร่างเลื้อยเลือนอยู่ในภูมิประเทศแห่งความพ่ายแพ้
ร่างของพวกมันสะท้อนกลับเป็นดวงดาวลึกลงไปในห้วงท้องทะเล
ไม่มีใครรู้ว่าแสงนั้นคือการหยุดเวลาหรือการเริ่มต้นของจักรวาลใหม่

ดวงตาทั้งคู่ของนกเหล็กที่บินพลิ้วท่ามกลางการยืนอยู่ในอวกาศ
สะท้อนแสงสีทองที่ร้อนระอุจนเงาของเวลาถูกเผาเป็นฝุ่น
ในแอ่งมังกรที่อัดแน่นไปด้วยกระจกสะท้อนลวงตา
เสียงดนตรีที่คลื่นทะเลและทุ่งหญ้าสัมผัสกันจนเกิดเป็นประกายแสงข้ามพันปี

และในท้องฟ้าที่เราไม่สามารถจับต้องได้ ฝูงผีเสื้อเงิน
เริงร่าอยู่ในกระแสแห่งความฝันที่เป็นอมตะ
พวกมันสยายปีกไปตามลมหายใจของต้นไม้พูดได้
แผ่นดินใต้เท้าเริ่มละลายเป็นแม่น้ำอสูรที่ไหลย้อนกลับไปในขณะเวลา

สิ่งที่เราเห็นเป็นเพียงภาพลวงตา จากโลกที่ไร้คำอธิบาย
ตัวเราคือผีในกระจกฝีมือของเทพที่ไม่เคยรู้จัก
เสียงฝีเท้าที่เดินผ่านความว่างเปล่า ความสับสนของห้วงหายใจ
ทุกอย่างพยายามจะอธิบาย แต่สิ่งที่เป็นอยู่กลับไม่มีทางเข้าใจ

ที่นายหวังก็แค่กางเกงโยคะ เป็นเราเองที่คิดไปเอง
แต่เส้นทางที่เราผ่านไปนั้นไม่เคยจบสิ้น, มันหมุนวนอยู่ในโลกแห่งพริบตา
ดวงดาวบนท้องฟ้าที่หายไปแล้วก็กลับมาใหม่, เสียงของอสูรกายที่ร้องครวญในถ้ำ
กลายเป็นบทเพลงแห่งการเริ่มต้น, ฝันที่สะท้อนจากแสงแดดสีเงินในน้ำลึก

ใต้ผิวโลก, รากไม้แห่งป่าอันไม่มีที่สิ้นสุดค่อยๆ ขยับขยายไปยังปีกแห่งเวลา
ที่มุมหนึ่งของท้องฟ้า สายฟ้าเริ่มก่อตัวเป็นอาณาจักรของเงา
มังกรไฟและสัตว์แปลกประหลาดกลายเป็นเพื่อนร่วมทางในท่ามกลางการเดินทางที่ยืดยาว
ทุกข์และสุขสลับไปมา, เหมือนวงล้อที่ไม่เคยหยุดหมุนในจักรวาลที่ไม่มีการแบ่งแยก

เสียงกระซิบของเทพเจ้าที่ถูกลืมจางหายไปในกระแสลมแห่งตำนาน
ทุกสิ่งที่เคยเป็น ได้มลายไปในความฝันที่ถูกซ่อนในความทรงจำของดวงดาว
เราพบว่าตัวเองกำลังเดินไปในวงกลม, สถานที่ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ฝ่ามือที่เคยทักทายตอนยังเป็นมนุษย์กลับสัมผัสกับแสงทุ่งหญ้าในช่วงเวลาเดียวกัน

ข้างหน้า, ร่างนั้นเริ่มเปลี่ยนแปลง กลายเป็นดวงวิญญาณที่รอคอยการกลับคืน
ไม่มีการเริ่มต้น, ไม่มีการสิ้นสุด ทุกสิ่งถูกบีบอัดเป็นแค่ความทรงจำในลมหายใจเดียว
การเกิดและการตายทำให้เราหวนกลับไปยังแหล่งกำเนิด, แหล่งที่เราหลีกหนีไปตลอดเวลา
และทุกครั้งที่ลมหายใจหยุดนิ่ง, เราก็เริ่มต้นใหม่ ในวิถีของวงจรเวียนว่ายตายเกิด

ดั่งภาพที่เคยเป็น, ร่างในกระจกไม่เคยเปลี่ยนแปลง แต่ก็ไม่มีทางรู้ว่ามันคือใคร
เราคือเงาที่สะท้อนจากตัวเองในมิติที่ไม่มีขอบเขต, และไม่มีการวัดระยะทาง
ทุกย่างก้าวบนเส้นทางนี้เป็นการฝึกฝนที่จะเข้าใจว่าไม่มีอะไรที่จะคงอยู่
จนกว่าเราจะกลับไปสู่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง, เพื่อวนรอบ, เพื่อเรียนรู้การเป็นและการดับไป

>>183 โม่งแรพเปอร์ โย่วๆ

ทะเลาะเรื่องกูกับมึงแล้วแฟนกูเกี่ยวอะไร

>>187 ทะเลาะเรื่องกางเกงโยคะ?

https://imgur.com/u3CG6c7

>เป็นเลา
>แซะเรื่องที่มันขยันพิมพ์กลอนที่เขียนมาด่าผู้อื่นความแรงระดับลดคุณค่าความเป็นมนุษย์ประดับไว้ในpin discord
>โดนส่งติ๊กเกอร์เนิร์ด
>เลานั่งไดรฟ์ถึงข้อผิดพลาดในบทของมัน
>เริ่มด่าแรงขึ้นเรื่อยๆในแชท
>มันหมดความอดทนบล็อคเราเฉย
>คนอื่นในห้องที่เราก็แซะบ่อยเพราะคุยไม่รู้เรื่อง ก็เริ่มพากันบล็อคเลา
>ตามบาย

>>188 ชอบกางเกงโยคะมากนักเหรอมึง
https://pin.it/5lM1tF8TI

>>191 ขอบคุณครับ

เออ กุไปปลุกเพื่อนถึงเตียงนอน มันเป็นบ้านนะ กุขึ้นไปบนเตียงเลย แล้วก็เขย่ามันตอนหล้บ มันตกใจไปครึ่งชั่วโมงได้ เหมือนขวัญหาย
กุก็ผู้ชายนะ แต่กุไม่เคยชอบ ผญ ให้มันเห็นเลย
มันเลยคิดว่ากุเป็นเกย์เปล่าวะ

ไปๆมาคิดดู ทำไมกุจะโดนหาว่าเป็นเกย์
บ่อยจังวะ อาจจะเพราะกุไร้ใจหรือเปล่าวะ
แล้วปกติ พวกเมิงเคยปลุกเพื่อนถึงเตียงนอนแบบกูป่ะ

โธ่ไอ่สัส เบียวแล้วเสือกเป็นเกย์อีก

กุไม่ได้เป็นเกย์ แต่กุก็โมเอะอยู่ละมั้ง
เพราะคนก็ระบุเพศกุไม่ได้ กุอาจจะรักตัวเอง
หรืออาจจะแต่งงานกับตัวเองก็ได้
ครึ่งซีกชาย คนี่งซึกหญิง

มึงเป็นเกย์>>195