Fanboi Channel

>>120 ++++++

กุโคตรชอบเพื่อนที่มีพลังบวกเลย แบบอยู่ด้วยแล้วรู้สึกฮีลใจ มีความมั่นใจในตัวเองอะไรแบบนี้ เทียบกับเพื่อนที่งานโหดแต่คิดลบ กดดันตัวเองตลอดเวลา จนรังสีมันแผ่มาถึงเพื่อนคนอื่น กับเพื่อนที่เก่งกลางๆ แต่คิดบวก งานตอนนี้อาจจะไม่ได้ดีเท่าที่คิด แต่มันคิดว่ามันสามารถเปลี่ยนแปลงได้ มันสามารถดีกว่านี้ได้ โคตรจะรักมันเลย อยู่ด้วยแล้วรู้สึกอยากฝึกฝนตัวเองตลอดเวลา และชื่นชมความพยายามของตัวเองมากขึ้นด้วย ไม่ใช่มองแค่ผลลัพธ์ที่ออกมา

>>124 กุตามไอดอล 2คน คนนึงไปจับมือมีแต่พลังลบ คนนึงจับมือ มีแต่พลังบวก
มันคือการคืนสมดุล ไม่ให้ตัวเองหลงระเริงเกินไป
กับไม่ให้ตัวเองท้อแท้ จนเกินไป

คนนึงฝานเนี๊ยบกดดันตัวเองมากว่าคนอื่น ไม่เคยพอใจอะไรสักอย่าง แต่เท่าทันโลก
อีกคนนึงคิดแต่แง่บวก อาจจะโดนหลอกง่าย

สองสิ่งนี้มันต้องมีเพื่อให้มีความมั่นคง
จะขาดใครไปไม่ได้ อยู่ที่เมิงจะมีพลังเหนือมันไม่ให้พลังทั้ง2อย่างนี้มากระทบใจเมิงได้ไหม ถือเป็นการฝึกจิตไปในตัว

ถ้าเมิงแข็งแกร่งพอ ไม่โดนพลัง2อย่างนี้ทำลาย ต่อให้คนเอาปืนจ่อหัวเมิง ใจเมิงก็จะสงบนิ่ง
และหาทางแก้สถานการณ์ได้แน่

>>125 คำว่าสมดุลที่แหละคือสัจธรรมของโลก

>>126 ครับ อาจารย์โอบีวัน

ถ้าเมียของมึงเมา แล้วพูดไปเรื่อย แล้วมีอยู่ๆ ก็พูดกับเพื่อนผช ว่า (มึงเx็ดกูที ผัวกูไม่ยอมเx็ดกู) มึงว่ามันเคยมีซัมติ่งกันมาก่อนปะวะ

>>128 ยัง แต่เพื่อนเมิงน่าจะหล่อ เมียเมิงอยากโดน NTR

>>128 ไม่มี แต่เมียมึงน่าจะอยากโดนเพื่อนคนนั้น

กูน้อยใจ : ( แค่นี้แหละ

มีเพื่อนแต่รู้สึกไม่มีใครเลย ตัวคนเดียวมากๆ

อ่านอายาโนะโคจิสนุกกว่า

ถามหน่อย ถ้าเมิงบังเอิญไปรู้มาว่าเพื่อน mute ไลน์เมิง เมิงจะโกรธมะ?

กูรำคาญเพื่อนกุมากเพราะมันชอบพิมพ์ไลน์สั้นๆ แล้วกดส่งรัวๆ เช่น ประโยคนึง มันจะไม่พิมพ์ทีเดียวให้จบ แต่พิมพ์แค่ 1-3 คำแล้วกดส่ง สรุปมือถือกูสั่น 10-15 รอบ ได้เนื้อหาใจความมาประโยคเดียว อีกอย่างคือชอบไลน์มาตอนดึก ซึ่งกูนอนเร็ว ตอนแรกกุว่าจะบอกมันตรงๆ นะ แต่มาคิดดูแล้วมันก็เป็นสไตล์ใครสไตล์มัน ในเมื่อกุรำคาญ มันก็น่าจะปัญหาของกุไม่ใช่ปัญหาของเพื่อน กุเลย mute มันซะเลย ว่างตอนไหนค่อยเปิดไลน์มาอ่าน ซึ่งก็รู้สึกว่าชีวิตดีขึ้นมาก

ทีนี้เลยคิดเล่นๆ ว่าเกิดวันไหนโป๊ะ เช่น มันหยิบมือถือกุไปเล่นแล้วเห็น หรืออยู่ด้วยกันแล้วมันส่งไลน์มาแต่มือถือกุไม่สั่น มันจะโกรธมั้ย? ถ้าเป็นเมิงเมิงจะโกรธกันปะที่โดนเพื่อน mute? ทั้งไลน์กู mute มันคนเดียวเลย (ที่เป็นแชทเดี่ยว ไม่นับพวก group chat)

>>134 แล้วแต่คน ถ้าเป็นกู กูก็คงไม่สนหรอก แต่กูไม่ใช่เพื่อนมึงไง
แต่สมมุติว่า เป็นคนนิสัยง๊องแง๊ง อาจจะเคืองก็ได้ แต่มึงไม่ผิดหรอก ทำๆ ไปเหอะ

>>135 ขอบใจมาก เป็นเพื่อนผู้หญิงง๊องแง๊งคนนึงเลยแหละ แต่ช่างเถอะ แค่ระวังไม่ให้โป๊ะก็น่าจะพอ 555

พวกมึงเปิดแจ้งเตือนไลน์กันด้วยหรอ
กูเปิดแค่จุดแดงๆ ที่แอพ ปิดทั้งเสียงทั้งสั่น เปิดแจ้งเตือนทำเหี้ยอะไร น่ารำคาญจะตายห่า ยังไงก็เช็คไลน์แทบจะทุก 5-10 นาทีกันอยู่ละ

>>134 แล้วแต่คนน่ะแหล่ะ ส่วนตัวกูไม่อ่ะ ละกูนี่แหล่ะชอบพิมกวนตีนแบบนั้น แต่กุไม่โกดนะเพราะมันมิ้วกูให้เห็นในคาบตอนกวนมันเลย 5555 อีกอย่างกูปิดแจ้งเตือนไลน์ทุกอย่างอยู่ละ กูมิ้วคนอื่นได้ คนอื่นก็มิ้วกูได้ตามสบาย แฟร์ๆ

กูรู้สึกแย่มากที่เป็นคนขี้หวงเพื่อน เห็นเพื่อนไปสนิทกับคนอื่นมากกว่ากูก็นอยประสาทแดกจนจะตายห่าละ ไม่ชอบความรู้สึกพวกนี้เลยว่ะ เห็นแล้วรู้สึกนอยฉิบหายแต่ทำไรไม่ได้เลยเพราะมันคงไม่นับว่ากูเป็นเพื่อนสนิทมันด้วยซ้ำ กูจะบ้า

>>139 ต้องแยกก่อนว่ามันไปสนิทกับคนอื่นมากกว่าจริงๆ หรือมึงแค่คิดไปเอง

>>137 กูเปิดนะ กูวัยทำงาน บางทีก็ไลน์เรื่องงานมาบ้าง / เวลาทำงานไม่เช็คมือถือทุก 5-10 นาทีนะ ไม่งั้นไม่ต้องทำงานทำการกันพอดี เช็คเฉพาะเวลามีแจ้งเตือนเข้ามาเท่านั้น

กูเคยอยู่ทั้งสองฝั่งของสมการ ไม่รู้จะตอบไงดีขอเล่าแบบระบายยาวๆละกัน
ข้อแรก การนอยหวงเพื่อนเป็นเรื่องปกติ กูก็เคยเป็น สำคัญแค่มึงแยกแยะให้ได้ ไม่ประสาทแดกก็พอ การมีเพื่อนมันเป็นความสัมพันธ์หลวมมีได้หลายคน แน่นอนว่าสำหรับเพื่อนสนิทมึงก็อาจอยากให้เขาแคร์หรือสนิทกะมึงมากกว่าคนอื่น แต่ถึงยังไงอย่างงั้นเหอะ อย่าใช้เพื่อนสนิทเป็นนักจิตประจำตัว หรือพึ่งพามากเกินไป สุดท้ายคนเรามีชีวิตเป็นของตัวเอง ไม่มีใครมีหน้าที่มารับผิดชอบอารมณ์ความรู้สึกของตัวเรานอกจากตัวเราเอง เขาอาจจะยินดีทำให้มึง แต่สุดท้ายคนที่จะฉุดตัวเองจากปากเหวกได้มีแค่ตัวมึงเอง ถ้ามึงเป็นเพื่อนที่ดีมึงก็คงไม่อยากลากคนที่มึงแคร์ลงนรกไปกับมึงใช่มะ ลองดูตัวอย่างในห้องโม่งความรักก็ได้ ให้ยืมเงินเป็นหมื่นก็แล้ว พยายามนู่นนี่นั่น สุดตัวสมเป็นเพื่อนตายหายากเกรด S ใครเปิดกาชาเจอในชีวิตนี่โคตรคุ้ม ถึงเวลาสุดท้ายถ้าไม่ไหว ก็ต้องปล่อย และควรจะปล่อยด้วย ไม่งั้นมึงก็จะวนติดลูป หรือคอยช่วยเพื่อนมึงให้ติดลูปเหี้ยๆวนเวียนอยู่ในนรกที่สร้างขึ้นมาให้กันและกัน

ข้อสอง ความสนิทสำหรับมึงคืออะไร บางคนสนิทกันคือคุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่คุยเป็นเดือนก็กับมาต่อติดได้ไม่มีข้อกังขา แบบนี้คือว่าด้วยความเชื่อใจ บางคนสนิทคือความถี่ ต้องคุยกันทุกวัน ถึงเวลาชีวิตไม่อำนวยก็ต้องเผื่อเวลาให้กันเสมอ บางคนสนิทอยู่ที่ความละเอียดอ่อน ช่างสังเกต คอยช่วยเหลือยามลำบาก ฯลฯ คนเรานิยามความสนิทไม่ตรงกัน มึงยังอายุไม่เยอะ สำคัญคือถ้าอยากได้เพื่อนสนิทแบบที่มึงต้องการมึงก็มีโอกาสอีกเยอะที่จะเจอคนไทป์เดียวกัน

ข้อสาม คนเราเกิดมาคนเดียว ตายคนเดียวเป็นเรื่องจริง ยกเว้นว่ามึงเป็นกัปตันเครื่องบิน 555 ถ้ามึงอยู่คนเดียวโดยประสาทแดกไม่ได้ มึงก็อยู่กับคนอื่นโดยประสาทแดกไม่ได้เหมือนกัน สมองมนุษย์มันออกแบบมาให้ปราถนาสิ่งที่ตัวเองคว้าไม่ได้ อะไรที่มันให้กับตัวเองได้ คนเราเลยมักจะไม่เห็นคุณค่า แต่เพราะไม่เห็นคุณค่าในสิ่งเหล่านั้น ตอนได้จากคนอื่นก็เลยไม่รู้ราคา

สำคัญคืออย่าติดลูปแบบที่คำถามของ >>140 แบบที่กูเจอมาคือแม่งกูสนิทกับมันสุดละ จนกระทั่งแม่งทำตัวงี่เง่า ไม่เชื่อใจ แอบสตอล์ค ใส่ Spyware ลงมือถือลงคอมกู ซึ่งแม่งคิดไปเองล้วน ๆ เพราะกูคุยกะแม่งแทบทั้งวัน แถมมันเองก็ส่องดูได้ โง่ชิบหาย หลอนสร้างความทรงจำมโนเอง คือแม่งยังพูดรู้เรื่องแต่เสียเปล่าทางการสื่อสารว่ะ ตลกคือสองสามเดือนแรกกูไม่รู้ตัวด้วยซ้ำเพราะกูเชื่อใจมันมากว่าเป็นเพื่อนสนิทที่สุด ถ้ามีอะไรมันก็คงจะมาคุยบอกกู แต่เสือกเล่นละครน้ำเน่าประสาทแดก แถมหลอกกูหลายอย่าง พอถึงเวลาแม่งก็ล้างความจำตัวเอง หรือโกหกก็ไม่รู้ ถ้าไม่แคบแชทไว้คุยกับแม่งจะยากมาก สุดท้ายแม่ง Self-Fulfilling Prophecy เลยจัดให้สมใจ ทุกวันนี้กูเลยตัดขาดทุกช่องทาง เพราะเสียเวลาชีวิต เก็บไว้เป็นบทเรียนชีวิตเวลาเจอคนมีธงแดงคล้าย ๆ กันก็พอ

>>143 เพื่อนหรือเมียเนี่ยไอ้เหี้ย หลอนชิบหาย สาธุขอให้ชีวิตกุอย่าเจอแบบนี้

>>143 เพื่อนเมิงน่ารักดีวะ

>>143 ยาวไปไม่อ่านครับ

>>140 ไม่รู้เหมือนกัน กูอาจจะแค่ประสาทแดกไปเองก็ได้ กูไม่กล้าคิดว่าตัวเองสนิทกับคนอื่นเท่าไหร่เพราะเค้าอาจจะไม่ชอบหน้ากูก็ได้

>>142 >>143 ขอบคุณมาก ๆ ที่รับฟังนะ กูอ่านที่มึงพิมพ์ทั้งหมดเลย แม่งโคตรปลดล็อกความรู้สึกพวกนี้สัส ๆ เลย แล้วก็ดีใจด้วยนะที่มึงหลุดพ้นจากคนแบบนั้นได้ ขอขอบคุณจากใจจริง

>>147 กูคงให้คำแนะนำอะไรไม่ได้ ได้แต่ผลัดกันบ่นแหล่ะ เพราะกูก็ไม่คิดว่าตัวเองบรรลุสัจธรรม หรือเอาตัวเองรอดอะไรขนาดนั้นหรอก แต่เรื่องพวกนี้จริง ๆ มึงไม่ต้องคิดมากก็ได้ ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำก็พอ มึงอายุไม่เยอะยังมีโอกาสเจอคนง่าย ๆ อีกมาก ทั้งในมหาลัยอีก ในชีวิตนี้คนเราผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป ถ้าโชคดีก็ได้เดินบนถนนเส้นเดียวกันนานหน่อย ความทุกข์หลายอย่างของคนเราก็คงมาจากที่เราไปยึดโยงโน่นนี่นั่นว่าเป็นของเราล่ะมั้ง กูจะไม่บอกว่ามึงไม่ควรจะกลุ้ม ไม่คิดมาก หรืออะไรหรอก กูคิดว่ามนุษย์ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเจ็บปวด มีความสุข ในรูปแบบของตัวเอง ส่วนตัวกูเจอกับหลายคนที่กูสนิทด้วย เปิดใจด้วย แต่ถึงเวลาไม่ว่าจะด้วยปัจจัยใด ๆ เราก็ต่างต้องแยกไปในทางของตัวเอง กูรู้ว่ากูไม่สามารถละทิ้งทางที่กูเดินเองเพื่อเลียบตามใครได้ และกูก็ไม่ปราถนาให้ใครจะเดินตามทางกูเช่นกัน สำคัญคือกูหวังให้พวกเขาโชคดีในทางที่เดินไป และเวลาดีๆที่มีให้กันมาตลอด เท่านั้นก็เพียงพอสำหรับกูแล้ว แต่ก็นะกูไม่ได้เป็นพระอิฐพระปูนหรอกบางทีกูก็อยากให้พวกเขาได้เห็นงานที่กูทำเหมือนกัน และถ้าโชคดีสักวันก็อาจจะมาเจอกันใหม่ก็ได้ การเลือกที่จะให้โดยหวังผลตอบแทน มันก็ทำให้เราได้รับหลาย ๆ อย่างเหมือนกัน
>>146 ว่าไปนั่นตอนมันไม่ผีเข้ามันก็น่ารักดี รักสัตว์ ชอบช่วยเหลือคนอื่น แล้วช่วยแบบทุ่มเทจริง ๆ ข้อเสียคือพอผีเข้าปุ๊ปเหมือนจดบัญชีไว้เลย 555 กับพูดไม่รู้เรื่องนี่แหล่ะ เหมือนอยู่คนล่ะมิติ เป็นพวกแบบขึ้นสุดลงสุดอ่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นตลอดกูคงเลี่ยงตั้งแต่เห็นธงแรก ๆ ละ แต่ช่วงนั้นจิตกูอ่อนแอพอดี เลยรับแรงกดดันมันไม่ไหวด้วย ความสัมพันธ์ท็อกซินมันปรบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกนะ สุดท้ายมันก็เป็นเรื่องของคนที่ดึงด้านที่แย่ที่สุดของกันและกันออกมา
>>148 ขอบคุณมากโม่ง กูขออวยพรให้มึงมีชีวิตที่ดีล่ะกัน ถึงกูคิดว่าคำพูดกูมันคงอวยพรใครไม่ได้หรอกนะ 55555

กูเพ้อเหี้ยไรเนี่ยย ฟฟฟฟ แต่ไหนๆอยู่ในโม่งละก็โพสเลยละกัน 5555

กูรำคาญเพื่อนในเน็ตชอบทักแชทมาเล่าเรื่องต่างๆที่มันพบเจอในชีวิตประจำวัน
กูอึดอัดอะ คือไม่ได้อยากรู้
คือนานๆทีมาเล่าก็ได้ แต่ไม่ใช่ว่าขยับตัวทำห่าอะไรก็รายงาน จะบอกตรงๆยังไง ขอ space ยังไงให้เสียน้ำใจน้อยที่สุดวะ

ล่าสุดบอกตื่นมาเบื่อๆไม่รู้ทำไรเลยทักแชทกูเล่น ไอ้สัส กูไม่เคยทักมึงไปก่อนเลยด้วยซ้ำ ทำไมอ่านบรรยากาศไม่ออกวะว่ากูไม่ได้อยากคุยกับมึงขนาดนั้น

>>150 บอกว่างดเล่นโซเชียลสักพัก จำศีล detox บลาๆ ว่าไป
ไม่ก็ไม่ต้องไป อ่าน ตอบ ยกเว้นตอนสะดวก mute ไว้ก็ได้ อยากได้ความถี่ประมาณไหน มึงก็เปิดอ่านประมาณนั้น
ไม่ก็คือคุยตรงๆไปเลยน่ะแหล่ะ

>>151 ก่อนหน้านี้คือบอกไปว่าจะตอบตอนว่าง ช่วงนี้ยุ่งๆอยู่ แต่คือพอมันเห็นกูไม่ตอบ ก็ส่งข้อความมารัวๆเหมือนคิดว่าแจ้งเตือนกูมีปัญหา เรื่องเก่ายังไม่ทันตอบ มันเอาเรื่องใหม่มาคุยแล้ว บางทีก็มาขอความเห็นกูนั่นนี่ กูตอบปัดๆไปว่าไม่รู้ ก็จี้อยู่นั่นว่าลองตอบดูๆ คนเหงาสัส แต่กูว่าจะลอง mute ยาวๆดู แต๊งโม่ง

>>150 เหมือนกูเลยยยยย อยากบอกมากว่า ไม่ได้อยากรู้วววว 555 คนบ้าอะไรเล่าแม่งแทบทุกเรื่องในชีวิต เก็บไว้ในใจคนเดียวบ้างไม่ได้เหรอ เวลาคนอื่นพูดไม่เห็นฟัง ทำไมคิดไม่ได้บ้างว่า ทีมึงยังไม่อยากฟังเรื่องของคนอื่นเลย แล้วอะไรทำให้มึงคิดว่าคนอื่นจะอยากฟังเรื่องมึงขนาดนั้น?

>>152 พวกส่งรัวๆ นี่แม่งเกลียดชิบหาย ความเกรงใจไม่มี ไม่สนใจว่ามันจะไปรบกวนใครบ้าง ในเมื่อมันยังไม่มีความเกรงใจ เราก็ไม่ต้องไปเกรงใจมัน มึง mute ถาวรไปเลย กู mute แล้วชีวิตดีมากกกกกก

คนพวกนี้โชคดีนะที่มาเจอคนรำคาญ นี่ไม่อยากคิดว่าถ้าเจอพวกร้ายลึกนี่จะเป็นยังไง เล่นเล่าให้ฟังทุกเรื่องขนาดนี้ 5555 หรือจะไม่เจอเพราะคนประเภทนั้นรู้สึกว่าเล่าให้ฟังง่ายไป จนรำคาญกันนะ
ส่วนตัวกูแนะนำให้มิ้วอ่ะ เหมือนอาจารย์มหาลัย ถ้าเป็นคนที่ตอบเด็กนอกเวลาตลอดเด็กถามทั้งวันแน่ แต่คนที่เปิดเมลล์กะนรอบๆเป็นเวลาสุดท้ายเด็กเรียนรู้กันเองว่าต้องส่งตอนไหนประมาณไหน ต้องเขียนคำถามยังไงให้ได้คำตอบคุ้มสุด แล้วก็จะอยากถามกันในคาบเยอะขึ้นด้วย
>>153 กูโคตรเบื่อมากเลยพวกทีชอบให้คนอื่นฟังเรื่องตัวเอง แบบยัดเยียด แต่พอถึงที่ครอื่นเล่า ดันตัดบทบ้าง ไม่ฟังจ้า เป็นกูจะมิ้วลืมเลย

>>155 เอาจริง ส่วนมาก พวกที่ชอบเล่าเรื่องตัวเองเยอะๆ ไม่เกรงใจว่าคนอื่นจะรำคาญมั้ย ไปเจออะไรมาก็ชอบมายัยเยียดบอกต่อให้เรา ร้อยละ 90 คนประเภทนี้ไม่ฟังคนอื่น ถึงเวลาคนอื่นพูดบ้าง จะฟังแบบผ่านๆ ขอไปที ไม่สนใจ หาแต่จังหวะจะพูดแทรกเรื่องของตัวเอง

เวลาเพื่อนมึงมีขีวิตอยู่แล้วส่งอะไรมาให้พวกมึงดู ให้รู้ด้วยว่าถ้าเพื่อนมึงตายเมื่อไรมันจะไม่มีอะไรส่งมาถึงมึงอีกเลย แล้วมึงจะเสียใจว่าตอนเพื่อนมึงยังไม่ตาย กูไม่น่ารำคาญมันเลย กูควรใช้เวลากับคนที่คิดถึงกูมากกว่านี้ ความตายมันน่ากลัวเพื่อน ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนและครอบครัวมึงเถอะ ชีวิตคนเรามันสั้นจนไม่มีเวลามากพอจะมาเกลียดกันหรอกนะ

อย่าต้องเสียใจที่หลังแบบกู

>>157 ไม่อะ กูเฉยๆ กูให้ความสำคัญกับเวลาในชีวิตปัจจุบันมากกว่ามานั่งพร่ำเพ้อว่าน่าจะอย่างนั้น น่าจะอย่างนี้ รำคาญก็คือรำคาญ ถ้าเพื่อนกูกับกูดันอายุยืน 90 ปีกูต้องทนรำคาญไป 90 ปีงี้? ไร้สาระ คนมีสำนึกควรมีความเกรงใจ เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง อย่างน้อยถ้าชอบเล่าเรื่องตัวเอง ก็ควรตั้งใจฟังเรื่องของคนอื่นด้วย ไม่ใช่เอาแต่จะเล่า พอถึงทีคนอื่นบ้างแม่งไม่ฟัง ตัดบท พูดแทรก

>>158 งั้นมึงก็แค่ทำแบบที่มันทำกับมึงบ้างแล้วบอกมันไปว่า กูอยากให้มึงฟังเรื่องของกูบ้างวะ ช่วยฟังกูหน่อยได้ป่ะๆ แบบตรงๆไหม? ก่อนที่จะตัดบทว่ารำคาญแล้วไม่สื่อสารอะไรตรงๆไปก่อน

เพื่อนที่ชอบพูดก็จะอยู่กับเพื่อนที่เงียบๆเป็นผู้ฟังที่ดีไม่แทบไม่เล่าเรื่องตัวเองให้ใครฟัง
แต่ยังดีที่ไม่ได้คุยกันผ่านเน็ต แต่เจอหน้ากันก็จะแบบนั้นกุเป็นผู้ฟังที่ดี และไม่ค่อยเล่าเรื่องตัวเอง
ขืนเล่าเรื่องตัวเองกลัวเพื่อนจะมองไม่เหมือนเดิม แค่รู้ว่ามีแฟนมา4คนพอ ส่วนคนคุยทั้งหลาย(ไม่บอกใคร จนกระทั่งเพื่อนมาถาม คนนี้ก็เคยคุย คนนั้นก็เคยคุย) มีfwb นัดนู่นนี่ พวกพูดๆนี่ไม่กลัวโดนเอาไปนินทาไปใส่ไข่กับเพื่อนคนอื่นเหรอวะ
ขนาดกุเป็นคนไม่พูดเรื่องตัวเอง นานๆอัพเดทชีวิตที ยังได้ยินเรื่องนินทาตัวเองมาบ้างเลย

>>159 เหมือนมึงมีปม ละโมเมว่าคนอื่นตัดบท มึงคือคนน่ารำคาญคนนั้นสินะ

>>159 เหมือนมึงไม่เคยเจอคนแบบนี้จริงๆ พวกนี้ฟังไม่ทันบทจะตัดบทมึงคืนละโม้เรื่องตัวเองทับ ถ้ามึงเศร้า มันจะเศร้ากว่ามึง ถ้ามึงเครียดมันจะเครียดกว่ามึง ถ้ามึงเหงามันจะเหงากว่ามึง ถ้ามึงหิวเด็กในแอฟริกาจะหิวกว่ามึง ข้อไหนมันอ้างไม่ได้มึงจะได้เจอกับคนจากทั่วทุกมุมโลก แล้วก็ไม่ได้เชิงปลอบนะว่ามีคนแย่กว่าเรา คือพวกที่ปลอบแนวนี้ก็มีอยู่แหล่ะ กูไม่ชอบแต่เจตนายังดี แต่ไอคนประเภทนี้มันจะตัดบทมึงแบบจุกจริงๆ แบบหนึ่งประโยค ละถึงเวลาก็เพ้อเรื่องความน่าสงสาร ชีวิตประจำวันของตัวเองต่อ แต่พอไม่มีคนรับฟังก็ทำตัวน่าสงสาร โพสต์ตัดพ้อนู่นนี่นั่นว่าไม่มีคนสนใจ สันดานหมาชิบหาย แต่ส่วนใหญ่ไม่รู้ตัวนี่แหล่ะปัญหา

>>162 มึงก็โมเมไม่ต่างจากโม่งที่มึงด่านะ ส่วนตัวกูเคยเจอทั้งแบบที่มึงเล่ามา และแบบคนที่ชอบเล่าชอบแชร์ทั่วๆไป ถ้าเป็นคนแบบที่มึงเล่ามาตัดออกไปก็ดีแล้ว ที่ >>157 พูดไว้ก็ถูกชีวิตคนเราสั้นเกินกว่าจะเกลียดกัน แบบนี้จะมองได้สองทางก็ได้
คือ ไม่ต้องเสียเวลามานั่งเกลียดคนท็อกซิก ตัดออกไปจากชีวิตได้เลย มึงจะมานั่งเกลียด นั่งคิดถึงคนที่มึงเกลียดไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอกนะ หรืออีกแบบก็คือเพื่อนบางคนก็ชอบแชร์ ชอบเล่าเฉยๆ ถ้าเขาไม่ได้ไปทำอะไรให้มึงมากกว่านั้น มานั่งเกลียดกันไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ลองพูดคุยปรับความเข้าใจกันหน่อยก็ดี กูมีเพื่อนที่ชอบฟลัดเหมือนกัน แต่ปรับความเข้าใจกันจริงจังแล้วก็เข้าใจกันได้ ถึงจะใช้เวลานานหน่อยก็เถอะ ส่วนประเภทแรกอย่าไปเสียเวลา ตัดออกไปเลย

แต่ถ้าเมิงมีชีวิตยืนยาวไร้สิ้นสุด เราสามารถเกลียดกันได้
ว่าไปไม่รู้กุสาปแช่งคนไหม แต่กุนอนฝันร้ายเจอผีมาหาบ่อย และแปลกคนในครอบครัวกุไม่เคยเจอผี แต่กุเป็นคนเดียวที่เจอ แต่ไม่เชื่อเรื่องผี

บางทีการแช่งคนมันก็มีข้อแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมปะวะ โลกเราลี้ลับจริงๆ

>>164

กลุ่มอาการที่เพิ่มมากกว่าคนปกติทั่วไป

ประสาทหลอน โดยผู้ป่วยคิดว่ามีบางสิ่งเกิดขึ้น ทั้งๆ ที่ความจริงไม่มีสิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้น เช่น หูแว่วได้ยินเสียงคนมาพูดด้วยทั้งๆ ที่ไม่มีใครพูดด้วย เห็นภาพหลอน มองเห็นวิญญาณ
มีพฤติกรรมผิดปกติ โดยมักเกี่ยวข้องกับความคิดและความเชื่อที่ผิดปกติ เช่น ทำร้ายคนอื่น อยู่ในท่าแปลกๆ ซ้ำๆ หัวเราะหรือร้องไห้สลับกันเป็นพักๆ
ความคิดผิดปกติ ผู้ป่วยคิดแบบมีเหตุผลอย่างต่อเนื่องไม่ได้ ทำให้คุยกับคนอื่นไม่เข้าใจ ผู้ป่วยมักพูดไม่เป็นเรื่องราว พูดไม่ต่อเนื่อง เปลี่ยนเรื่องพูดโดยไม่มีเหตุผล

การรักษาด้วยยา เพื่อควบคุมอาการและลดการกำเริบซ้ำของโรค
การฟื้นฟูสภาพจิตใจ โดยฝึกการเข้าสังคมและให้คำปรึกษาแก่ผู้ป่วย
การทำจิตบำบัด โดยผู้เชี่ยวชาญพูดคุยกับผู้ป่วยเพื่อให้ผู้ป่วยเข้าใจตนเองและปัญหาของตนเองมากขึ้น
ครอบครัวบำบัด โดยแพทย์เป็นผู้ให้ความรู้ในเรื่องโรคและสิ่งที่ญาติควรปฏิบัติต่อผู้ป่วย
กลุ่มบำบัด เป็นการจัดกิจกรรมกลุ่มระหว่างผุ้ป่วย เพื่อให้ผู้ป่วยมีเพื่อนคอยสนับสนุนให้กำลังใจซึ่งกันและกัน

>>165 กุไม่กลัวผี ถ้าผีมากุจะฆ่าทิ้งให้หมด
แต่ว่าไปวันศุกร์ที่23 วันนรกเปิด มีผีมาอยู่หน้าบ้านกุ แต่กุไม่กล้าออกไปเปิดประตูให้มันเข้ามาบ้าน แต่ถ้ามันเข้าบ้านกุละก็ กุฆ่ามันแน่

>>166 ศุกร์13 วันเกิดคามิ กุด้วว

ข้อความดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงจิตวิทยาที่ซับซ้อนซึ่งถูกหล่อหลอมจากความกลัว ความก้าวร้าว และการบูชาไอดอล เริ่มแรก โม่งพยายามแสดงความกล้าหาญด้วยการอ้างว่าไม่กลัวผีและพร้อมจะฆ่ามันทิ้ง ซึ่งเป็นกลไกป้องกันตัวเพื่อกดความวิตกกังวลและพยายามควบคุมภัยคุกคามที่รู้สึกได้ อย่างไรก็ตาม การยอมรับที่ว่าไม่กล้าเปิดประตูให้ผีเผยให้เห็นความขัดแย้งภายในและความเปราะบางที่ลึกซึ้งกว่าที่แสดงออก ผีอาจเป็นสัญลักษณ์แทนความกลัวที่ถูกกดไว้หรืออารมณ์ที่ยังไม่ได้รับการแก้ไขซึ่งโม่งลังเลที่จะเผชิญหน้า ในทางตรงกันข้ามกับภาพลักษณ์ของความโกลาหลและการคุกคามนี้ การกล่าวถึง คามิซึ่งเกิดในวันศุกร์ที่ 13 กลับนำเสนอจุดยึดทางอารมณ์ที่สำคัญ ไอดอลเป็นตัวแทนของความมั่นคง การอุดมคติ และอาจเป็นการฉายภาพความปรารถนาหรือความใฝ่ฝันของตัวเอง ขณะที่วันศุกร์ที่ 13 มักถูกเชื่อมโยงกับความเชื่อเรื่องโชคร้ายและความกลัว แต่วันเกิดของไอดอลในวันนี้กลับเปลี่ยนให้มันมีความหมายส่วนตัวที่ดีและสำคัญ ไอดอลกลายเป็นที่พึ่งทางจิตใจท่ามกลางความโกลาหลและความไม่แน่นอนที่ผีและ “วันนรกเปิด” เป็นตัวแทน ความขัดแย้งระหว่างความกลัวผีกับความผูกพันต่อไอดอลแสดงให้เห็นถึงความพยายามของโม่งที่จะรักษาสมดุลระหว่างความกลัวภายในกับอุดมคติภายนอก ท่าทีที่ก้าวร้าวต่อผีสะท้อนถึงความพยายามที่จะปกป้องโลกภายในของโม่งจากการถูกทำลาย ขณะที่การยึดมั่นในไอดอลแสดงให้เห็นว่าโม่งพบความสบายใจและอัตลักษณ์ในบุคคลที่ถูกอุดมคติ ความตึงเครียดระหว่างสองพลังนี้แสดงให้เห็นถึงบุคคลที่พยายามรับมือกับธรรมชาติอันยุ่งเหยิงของจิตใต้สำนึก ในขณะเดียวกันก็ใช้การบูชาไอดอลเป็นวิธีในการรักษาความมั่นคงทางอารมณ์

>>168 เออ เมิงก็เข้าใจกุดีนิ แต่เมิงประเมินกุต่ำไปมากๆ

เพื่อนที่มึงโตมาด้วยกันรู้จักกัน 20 ปี+ ครอบครัวรู้จักกัน แล้วเขามาขอยืมเงินก้อนโต สัญญาใจ แล้วผ่านมา 2 ปี ไม่หนี ไม่คืน กูควรทำไง
คือกูมีตัวเลือกในใจกู
1.แจ้งสรรพากรเล่น(เพราะมันหลีกเลี่ยงหนีภาษี+เปิดบัญชีม้า บลาๆ)
2.ไปคุยกับครอบครัวทางนั้น อาจจะได้ไม่ครบ หรือาจจะไม่ได้
3.ยอมๆไปเถอะ ทำบุญ
คือตัวเลือกที่กูกล่าวมาอาจจะโง่ๆ แต่กูมีคนรู้จักในกรม เพื่อนโม่งมีอะไรอยากแนะนำไหม

>>170 แล้วเมิงให้ยืมทำไม ยืมกี่บาท
เมิงมาบอกตอนให้ยืม ก็ยังแก้ไขได้ หมูเข้าปากหมาไปละ

>>170 มึงอยากได้เงินคืนไหมก่อน

ถ้าอยากได้เงินคืน ต้องใช้กำลังอาจจะต้องมีปืนไว้ขู่ แล้วก็ตามทวง แต่ ผญ แบบเมิงคงไม่กล้า

>>173 ตามนี้

นึกถึงเพื่อนเก่าขึ้นมา นึกย้อนกลับไปเพื่อนก็ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก แค่เราเข้ากันไม่ได้เฉยๆ เพื่อนทำให้กุรู้สึกตัวเล็กมาก หมายถึงโดนบีบจนตัวเหลือนิดเดียว ทำอะไรก็รู้สึกผิดไปหมด รู้สึกอยู่ผิดที่ผิดทาง ไม่ควรทำอะไรสักอย่างเพราะเดี๋ยวเพื่อนก็จะหงุดหงิดอีก แต่พิมพ์ไปพิมพ์มากุว่าเพื่อนผิดละ ไอ้หัวขวย เป็นโรคเห้ไรชอบระบายอารมณ์ใส่กุ โชคดีแล้วสัสที่เป็นได้แค่เพื่อนเก่า ขอให้เจอคนสันดานแบบตัวเองบ้างนะไอ้เหี้ไอ้หน้าหนังหมา