กูมันไม่มีดีอะไรซักอย่างเลย โง่ก็โง่ สวยก็ไม่สวย พูดก็ไม่เก่ง แถมยังยาจกอีกต่างหาก ไม่แปลกเลยที่จะไม่มีใครเอากู ไม่แปลกเลยที่จีบใครก็ไม่ติด กูควรสำเหนียกตัวเองได้แล้ว ว่ากูมันไม่เหมาะกับใครเลย กูไม่ควรชอบใครเลย แต่บางทีกูก็เหงา บางเรื่องกูคุยกับครอบครัวไม่ได้ บางเรื่องก็ก็พูดกับเพื่อนไม่ได้ กูอยากจะซบใครซักคนตอนที่รู้สึกว่างเปล่าอย่างตอนนี้ กูก็อยากทำอะไรบางอย่างที่เพื่อนทำให้กูไม่ได้ด้วย ทีแรกกูคิดว่ากูแค่เง่น แต่เปล่าเลยกูชตอ ก็แล้ว แต่ก็ยังต้องการใครซักคนอยู่ดี