>>237 มึงลองเทียบ
-โอกาสในการได้งานทำในเมือง
-คอนเนคชั่นรุ่นพี่ที่ได้เงินดี มีปัญญาแนะนำที่ฝึกงานให้เลือกทำในเมืองได้
-อิสระในการเลือกทำกิจกรรมมหาลัย บางมหาลัยไม่สนการเข้ากิจกรรมเลย บาง ม.บังคับ บางหลักสูตร(นานาชาติ)มึงจ่ายแพงแบบเท่าเงินเดือนหมื่นห้าทั้งปี เหมือนยัดเงินให้ไม่ต้องทำกิจกรรมใน ม. เพื่อขอจบ เรื่องแบบนี้มีตั้งนมนาน ไปสืบดู
-ค่าเทอม และเวลาที่มึงขอเลื่อนการจ่ายค่าเทอมของแต่ละ ม. ถ้าทางบ้านมึงหมุนเงินไม่ทัน
แล้วที่สำคัญสุดเลยนะ ไอพวกสาขาวิชาที่ไม่ค่อยมีข่าวอะไรเลยออกมาเนี่ย น่าห่วงว่าปิดข่าวหรือมีเรื่องเสียๆหายๆในอดีตเยอะแต่มันไม่ดังเพราะคนในจังหวัด/คนต่อต้านรับน้องไม่ให้ความสงสาร/เห็นใจ ละที่สำคัญคือ บ้านนอกในสายตากูคือไม่มีอะไรเลย เทียบกับ กทม. ยังไง กทม. แม่งเจริญสุดและสายงานมึงนะ จุฬาก็มีเปิดสอน ถ้าเอาความคิดกูนะ ...จุฬาคือยังไงก็เป็นมหาลัยที่เฟรนลี่กับคนเรียนสุดในตอนนี้
ปล. 1 จุฬา นับตั้งแต่เปลี่ยนหลักสูตรมา3-4รอบ กูไม่เห็นว่าต้องมาไล่วิ่งทำกิจกรรมเพื่อขอจบถ้าไม่นับเด็กหอใน
ปล. 2 จุฬา ถ้ามึงพรูฟได้ว่าพ่อแม่มึงจนจริง มีข้าราชการเซ็นรองรับให้ มีทุนคณะหรือทุนสถาบันให้เปล่าไม่ต้องใช้ทุน
ปล. 3 จุฬามีทำโครงการแจกเครื่องแบบใช้แล้วให้รุ่นน้องใช้ต่อแบบฟรีๆ
ปล . 4 ...3 ปล. ที่กูว่ามามีใน มมส. ไหม? เทียบดูเอา ถ้ามึงไม่ติดจุฬามึงอย่ายอมแพ้ง่ายๆนะ ให้พ่อแม่มึงเก็บเงินค่าเทอมเผื่อไปให้มึงลองใหม่ปีถัดไปดู หรือลองอีกอันก็ มธ. ก็ได้ อันนี้ก็มีให้มึงเรียนTU100ไรนั่นให้ผ่าน ก็แค่นั้นจริงๆ ลองอ่านคำแนะแนวคนอื่นดูอาจจะเปิดโลกทัศน์มึงมากขึ้นกว่านี้