Last posted
Total of 1000 posts
>>973 กูก็คล้ายๆมึงเลย แทบจะเป๊ะ กูก็รู้สึกน้อยใจมาตลอดเหมือนกันเพราะเหมือนกับรู้อยู่แก่ใจว่าตัวเองเป็นที่ 2
ละคนเก่าของแฟนกูคือดีกว่ากูทุกอย่างเลย หน้าตา หน้าที่การงานเอยอะไรเอย ขนาดกูยังชอบเขาเลยสัสเอ้ย โอ้ยท้อ กูกดดันตัวเองมาก พยายามทำให้ตัวเองดีขึ้นแม้ว่าแฟนจะไม่ได้เรียกร้องก็เถอะ กูมันปสด.
มึง กูมีแฟนผู้หญิงคนนึงเป็นรุร่นพี่ที่โรงเรียน กุม5 แฟนกุเค้า ม6 ตอนนี้แฟนกุอยู่ปี 2
ระหว่างคบกันนางบอหไม่อย่างลงรูปคู่ เสียเรทติ้ง (เป็นดาวโรงเรียน ตอนนั้นยอดฟอล 3-4 หมื่น) กุเลยโอเคๆ คงกลัวพวกงานรีวิวลดกุเข้าใจได้
ปรากฏว่าปัจจุบันดุจับได้ว่าแฟนกุไปคุยกับรุ่นพี่ที่คณะ ซึ่งไอ้รุ่นพี่คนนี้เเม่งจีบเเน่นอนแล้วมันก็ไม่รู้ด้วยว่ากุมีตัวตนอยู่ แบบมาเม้นในไอจีว่า น่ารักตลอดเลยนะครับ บลาๆนุ้นนี้ แถม กุเข้าไปส่องบ้านเเม่งรวยสัส ขับเบนซ์ ขับพอร์ช ตระกูลผู้ดีเลย มีแต่รูปเที่ยว ตปท.
จนกุไปถามแฟนกุมะคืนว่าสรุปเรื่องของเราเอายังไง แฟนกุบอก หมดรักนานแล้วเพราะกุไม่สนใจ กุไม่เคยลงรูปคู่ ไม่เคยเเสดงความเป็นเจ้าของ อ้าวไอ้สัสก็ตอนแรกบอกกูว่าไม่ให้ลงไป
เเม่งเอ้ยยย สุดท้ายผญ เเม่งก็หน้าเงินหรอวะไอ้เหี้ยเอ้ยยยย
ฝากแง่คิดด้วยละกัน Every man has in himself the most dangerous traitor of all - อายาโนะโคจิ
>>976 มึงต้องเข้าใจก่อนว่าผู้หญิงไทยมันหน้าเงิน ชอบขายหีเอาสบาย เป็นโกลดิกเกอร์คอยจับผู้ชายรวยๆหรือฝรั่งรวยๆ ไม่งั้นฝรั่งมันไม่เรียกประเทศไทยว่าเมืองหลวงกะหรี่โลกหรอก ไม่งั้นมันไม่ตีตราว่าผู้หญิงไทยง่ายโยนเศษเงินให้นิดหน่อยก็แบหี๋ให้แล้ว ทางที่ดีคือหาเมียเป็นคนประเทศอื่น กูโชคดีมากที่ไม่ได้มีแม่เป็นผู้หญิงไทย
กุแอบชอบเพื่อนสนิทแล้วอยากบอกชอบเขา แต่ก็ไม่กล้าบอกเขาไปตรงๆ (เอาจริงๆก็กลัวผิดหวังด้วยแหละ) มันจะมีวีธีบอกชอบเขาอ้อมๆมั้ยวะ เผื่อเราจะพอเดาคำตอบเขาได้ หรือกุควรหยุดเพราะเขาเป็นเพื่อนเรา
กูเป็นคนที่ไม่กล้าคุยเรื่องรักหรืออนาคตกับแฟนเลย เพราะกูลองกี่ครั้งก็จบที่ทะเลาะ เขาปัดเหมือนไม่พร้อมจะมีความรัก ไม่อยากมีเป้าหมายร่วมกัน ไม่มีความโรแมนติก กูเองก็เริ่มเข้าใจว่าการที่คนหนึ่งไม่กล้าชวนคุยอีกไม่ใช่เพราะงี่เง่าอย่างเดียว กูเหนื่อยจะพยายามแล้ว
ทำไมถึงไม่มีใครชอบกูเลยวะ แบบกูไม่มีสเนห์ดึงดูดผู้ชายขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมทุกคนมองกุเพื่อนหมด หรือกุต้องทำไงให้ฮอตวะ
มีแฟนจ้าแต่อีกฝ่ายไม่สนใจกูในสถานะแฟนเลย ถ้ากูไม่เริ่มก่อนก็ไม่ทำอะไรให้เลย
ตอนนี้มาอยู่ตปท. ละกลับมาเจอเพื่อนชายสมัยประถมมัธยมที่แอบชอบมาตลอด ละเค้าดูมีใจให้แบบอยากเป็นแฟน แต่กูอยากเป็นแค่ FWB กับเค้านะ เพราะไม่ได้ชอบเค้าในฐานะ ideal partner แล้ว แต่ก็อยากเติมเต็มความฝันในวัยเด็กที่ได้หวานแหววกับเค้าอ่ะ คำถามคือกูควรเป็นเพื่อนกับเค้าต่อไป หรือขอเค้าเป็น FWB ดี แต่ไม่อยากเป็นแฟนก้บเค้านะ มันจะทำร้ายจิตใจเค้าป่าว
ตอนนี้คสพ.กุกำลังมาถึงช่วงเปราะบางว่ะ ในที่สุดวันนี้แฟนกุก็พูดยอมรับออกมาตรงๆแล้วซักทีว่าความคิดอะไรหลายๆอย่างของกุกับเขามันสวนทางกัน ซึ่งจริงๆก็เป็นสิ่งที่กุรู้สึกมาสักพักใหญ่ๆแล้วล่ะ ตอนนั้นกุคิดบ่อยมากว่าคสพ.ของกุกับเขามันจะไปได้ถึงขั้นไหน ที่ผ่านมากุรู้สึกว่ามันคงหยุดอยู่ที่แค่คำว่าแฟนแบบนี้ไปเรื่อยๆจนกว่าใครคนใดคนหนึ่งจะหมดความอดทน ใครคนใดคนหนึ่งได้เจอคนอื่นที่ดีกว่าแล้วแยกย้ายกันไป ซึ่งในที่สุดวันนี้ก็ได้เปิดอกคุยกันตรงไปตรงมาจริงๆซักที ก่อนหน้านี้กุก็คิดอยู่ในหัวตลอดว่าถ้าเลิกกันมันจะดีกว่าไหม อย่างน้อยกุก้คงไม่ต้องมาถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้ จนเมื่อก่อนหน้านี้ไม่นานก็ทะเลาะกันครั้งใหญ่ถึงขั้นเกือบจะเลิกกัน ตอนนั้นก็เป็นกุที่ยังทำใจเลิกกันไม่ได้ พอถามเขาว่ายังรักกันอยู่มั้ยแล้วเขาตอบมาว่ารัก กุเลยกัดฟันกลืนความเสียใจทั้งหมดลงคอไปแล้วก็ตัดสินใจลองดูอีกที อย่างน้อยครั้งนี้ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดเป็นครั้งสุดท้าย
จริงๆนอกเหนือจากเรื่องที่ทัศนคติบางอย่างไม่ตรงกันแล้ว มันก็มีเรื่องอื่นอีกหลายๆอย่างที่เป็นประเด็น อย่างเรื่องที่บ้านกุไม่ค่อยเห็นด้วยที่กุคบกับเขา หรือเรื่องที่เขางานยุ่งมากจนแทบไม่มีเวลาคุยกัน อะไรทำนองนี้แล้วก็อย่างอื่นหลายๆอย่าง พอทุกอย่างมันค่อยๆสะสมพอกพูนในใจกุ ค่อยๆถ่วงให้ใจกุรู้สึกหนักอึ้งขึ้นทุกวัน จนบางทีกุก็อยากจบคสพ.นี้ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเพราะไม่อยากรู้สึกเจ็บปวดอีกแล้ว แต่พอว่างได้มาเจอกัน ได้คุย ได้ฟังคำว่ารัก กุก็รู้สึกเหมือนไอ้ที่กุเสียใจ คิดมาก รู้สึกแย่มากมายทั้งหมดทั้งมวลมันเป็นแค่สิ่งที่กุคิดไปเอง แต่แล้วพออะไรๆมันเหมือนจะดีขึ้นก็ดันวนลูป แล้วก็เป็นวงจรซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้อยู่เป็นปีๆ
พอมาวันนี้ ที่เขายอมรับออกมาตรงๆว่าเขาก็สงสัยว่ากุกับเขาจะไปกันรอดไหม พอได้ยินแล้วใจนึงมันก็โล่งใจว่ากุไม่ได้คิดไปเองคนเดียว แต่อีกใจมันก็ยังเสียใจอยู่ดีแฮะ ทั้งที่พยายามเตรียมใจ เตือนตัวเองไว้เสมอๆแล้วก็เถอะ แต่จนตอนนี้เขาก็ยังไม่ได้บอกเลิกกุหรอก เขาบอกว่าเราลองดูกันอีกหน่อยแล้วกัน แล้วก็ตกลงกันว่าถ้าเจอคนที่ดีกว่าก็ขอให้บอก อย่างน้อยก็อยากจากกันด้วยดี เป็นพี่น้องที่ดีต่อกันต่อไป กุก็รับปากไปแล้วล่ะ แต่ไม่รู้ว่าถึงเวลาจริงจะทำได้มั้ย เพราะกุคงทำใจไม่ได้ง่ายๆขนาดนั้น
ก็เพิ่งได้รู้กับตัวก็ตอนนี้เองว่าแค่รักอย่างเดียวมันไม่พอจริงๆ
>>992 fwb นี่คือมี sex กับเค้าด้วยช่ะ คือถ้าผช.มันอยากเป็นแฟนแต่เอ็งบอกว่าให้ได้แค่ fwb มันจะเฟลๆแป๊กๆหน่อย (คือถ้าผช.มันเป็นแค่เพื่อนไปขอ fwb อ่ะพอได้ แต่ถ้าเค้ามีใจแล้วขอตรงๆไม่ได้) + เสียเพื่อนไปเลย มองหน้ากันไม่ติดจบไม่สวย
เพลย์เซฟสุดคือชวนไปดินเนอร์แกล้งเมาให้ไปส่งลากขึ้นเตียง เช้ามาค่อยบอกว่าไม่ได้คิดแบบแฟน fwb ได้มั้ย บลาๆ
พยายามมูฟออนจากเขา ขมจริงๆ
แอบชบอคนๆนึง ช่วงนี้เห็นเขาดูเรียนหนัก เลยอยากซื้อพวกเครื่องดื่มบำรุงขวดเล็กๆไปให้ แต่ไม่อยากให้เขารู้ว่ากูเป็นใคร ถ้ากูเอาไปวางบนโต๊ะเขาพร้อมโน้ตให้กำลังใจ แต่ไม่บอกชื่อจะดูน่ากลัวไปมั้ยนะ กูญ เขาช นะ
ถ้าเกิดตกลงแค่ว่าขอทดลองเป็นแฟนกันดูก่อนละค่อยคบจริงจังๆ ถ้าจะคบหาดูใจกันนี่คือเรื่องปกติก่อนจะยกระดับความสัมพันธ์ของคนยุคนี้ไหม? หรือบางทีไม่คนส่วนมากไม่ยกมาคุยเพราะหลายๆครั้งให้จังหวะกับเวลามันช่วยบอกแทนคำพูดหรือยังไงวะ? ปกติเรื่องคบเป็นแฟนชั่วคราวกันก่อนนี่มีใครเขากันกันป่ะ?
>>995 ผู้ชาบแตาละคนก็คิดไม่เหมือนกัน เรื่องทัศนคติfwb ด้วย สำหรับกูเองไม่ได้จริงใจไม่ได้ให้ค่ามากกับfwb อารมณ์เหมือนเพื่อนคบไว้ไปแดรกหมูกระทะไรงี้ ถ้าจู่ๆคนที่กูชอบจริงๆจังๆมาบอกกูว่าเป็นfwb กูจะเปลี่ยนอารมณ์ไม่ทัน เจ็บแหละสัสแต่กูจะเก็กegoแล้วทำเป็นขยะแขยงใส่เลิกคุยหายไปจากชีวิตแม่งเลย งอน โทษทีกูผชสันดานสถุล ถถถ อิอิ
fwb เอาจริงๆควรหาทำกับคนที่ไม่ใช่เพื่อนสนิทนะเพื่อป้องกันการหึงหวง เพราะเวลาเรามี sex กันสมองมันจะมีการหลั่งสารเคมีที่ทำให้รู้สึกผูกพันธ์กับคนคนนั้น
ถ้ามี sex กับเพื่อนที่รู้จักกันประมาณนึงมันจะไม่รู้สึกผูกพันธ์ เหมือนมี sex กันเพื่อระบายความเงี่ยนอย่างเดียวงี้ น้ำแตกแล้วแยกย้าย ไม่มีมากระหนุงกระหนิงออดอ้อน
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
