Last posted
Total of 1000 posts
>>487 แต่งงานกับพี่น้องหรือญาติ มันแค่เพิ่มโอกาสการเป็นโรคทางพันธุกรรมเท่านั้นเอง ไม่ใช่ทุกคนจะมีลูกเอ๋อหรือเป็นโรคนะ
อธิบายง่ายๆคือ ถ้ามึงมียีนด้อย(ที่ทำให้เกิดโรค) พี่น้องหรือญาติที่มึงแต่งงานด้วย ก็มีโอกาสมียีนด้อยนั้นมากกว่าคนอื่น(เพราะมันถ่ายทอดทางพันธุกรรม) คือจะมีหนือไม่มีก็ได้ แต่โอกาสมีมันมากกว่าคนอื่นที่ไม่ใช่ญาติอ่ะ ถ้าสมมุติว่ามียีนด้อยนั้นทั้งคู่ ลูกที่ออกมาก็จะมีโอกาสเป็นโรคนั้นสูง
>>489 ใกล้ชิดมากมันผิดผีหว่ะ. แล้วไอ้ที่ต้องจัดตระกูลเพื่อไม่ให้ญาติใกล้ชิดแต่งกันก็มีหลักฐานตั้งแต่สี่พันปีก่อนที่ราชาประดิษฐ์แซ่ขึ้นมาเพื่อบ่งบอกว่าเป็นคนตระกูลไหนจะได้ลดปัญหาเรื่องพวกนี่ พวกอียิปต์ที่แต่งแบบพี่น้องมันเห็นผลชัดเลยว่าปลายๆตระกูลจะได้ทายาทที่อ่อนแอขี้โรคประจำ ตรวจกระดูกแล้วผิดปกติล้วนๆ
>>489 ยุโรปสมัยก่อนมีเจ้าชายคนนึงของรัสเซีย ชื่ออเล็กเซย์มั้ง เป็นโรคธาลัสซีเมีย สืบไปสืบมาถึงได้รู้ว่าคนแรกที่เป็นพาหะโรคนี้คือควีนคนนึงของอังกฤษ แต่งงานข้ามไปข้ามมาในวงเครื่องญาติแหละ สุดท้ายราชวงศ์ยุโรปเป็นพาหะโรคนี้กันหมด 55555
มีครั้งนึงที่ไม่มีคิงปกครองอังกฤษ ก็เลยไล่เชื้อสายใกล้ชิดของราชวงศ์ สุดท้ายไปเชิญเจ้าชายคนนึงของเยอรมันมาปกครองอังกฤษ(น่าจะเป็นจอร์ชที่ 1) พูดอังกฤษยังไม่ได้เลย
>>494 ฮีโมฟีเลียเป็นโรคบนโครโมโซม X ผู้หญิงต้องมียีนของฮีโมฟีเลียบนโครโมโซม X ทั้งสองตัวถึงจะเป็นโรค แต่ผู้ชาย แค่ตัวเดียวก็เป็นได้แล้ว และโครโมโซมนี้ ลูกชายจะได้มาจากแม่
ควีนวิคตอเรีย (ที่เป็นพาหะ) ส่งลูก ๆ ไปแต่งงานกับราชวงศ์อื่น ๆ ทั่วยุโรป เลยทำให้ราชวงศ์ทั่วยุโรปเป็น หรือเป็นพาหะของโรคนี้ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกันกับการแต่งงานระหว่างเครือญาติ ถ้าผู้หญิงที่เป็นพาหะแต่งงาน ไม่ว่าจะเป็นญาติหรือไม่เป็น ลูกชายก็มีสิทธิเป็นโรคนี้ห้าสิบเปอร์เซนต์อยู่แล้ว
ไอ้เรื่องนี้มันดังเพราะมีแฝงในปวศ.ยุโรปเช่นองค์ชาย อเลกซิส โอรสคนเล็กของพระเจ้าซาร์คนสุดท้ายของรัสเซีย เป็นโรคเลือดไหลไม่หยุดเลยไปเรียกบาทหลวงเถื่อน รัสปูตินเข้าราชสำนักเพื่อใช้วิธีสะกดจิตห้ามเลือด ซึ่งไอ้รัสปูตินนี่ก็เป็นโหรเหี้ยยิ่งกว่าหมอแหยมเป็นเหตุให้ราชสำนักอ่อนแอ จนโดนปฏิวัติด้วย
เรื่องพวกนี้เป็นโดมิโน่หน่ะ กรรมพันธ์ไม่ดี,เป็นโรคร้าย,จิตใจอ่อนแอ,พวกเหี้ยหวังผลประโยชน์จะเข้ามาล่อลวง,ความเสื่อมของวงศ์ตระกูล
การที่ทายาทสมบูรณ์แข็งแรงไว้ก่อนย่อมเป็นสิ่งที่ดี
ณ ตอนนี้ญาติลูกพี่ลูกน้องนามสกุลเดียวกัน แต่งงานกันเยอะมั้ย
ฟ้องหย่านี่ขั้นตอนดำเนินการยุ่งยากมากมั้ยวะ คือกูอยากให้แม่เลิกกับพ่อมากๆแต่ทุกวันนี้ที่ต้องทนอยู่เพราะแม่กูหารายได้เองไม่ได้และพี่กับกูก็ยังเรียนอยู่แค่มัธยม ที่ผ่านมาทำร้ายจิตใจไม่พอ วันนี้แม่งเริ่มกลับมาทำร้ายร่างกายแล้วว่ะ กูสุดจะทนละจริงๆ แต่ก็เป็นห่วงเรื่องเงิน ถ้าเราฟ้องหย่าแล้วให้เค้าจ่ายค่าเลี้ยงดูได้มั้ย
เซงว่ะ พ่อแม่กูเป็นโรคห่วงลูกมากๆ กู20แล้วยังโดนห้ามไปเที่ยวทะเลกับเพื่อน ขนาดไปแค่เช้าเย็นกลับนะยังโดนห้าม โคตรอยากจะร้องไห้
อยากเอาลูกพี่ลูกน้องว่ะ เห็นตอนเปียกน้ำแล้วมีอารมณ์เลย กูมองเค้าแล้วเค้ามองกลับมา แล้วมาล้อกูว่าหน้าแดงด้วย
ญาติทางแม่ที่เป็นลุงกูแมร่งขี้เหนียวและงกมากๆที่แย่กว่านั้นคือครอบครัวมันทั้งลุง เมีย ลูกๆมันไม่เคยมางานศพพ่อกูวันเดียวทั้งที่ตอนมันมีปัญหาก็ได้พ่อกูมาช่วย โม่งๆทั้งหลายบอกกูทีว่าจะเอาไงดี
กูนี่โทรมาทุกวันวันล่ะห้าเวลาเลย ราวกับกลัวกูฆ่าตัวตาย
>>507 ญาติเหี้ยๆนี่ตัดไปไม่ได้เหรอวะ มีชีวิตก็ไม่ได้ดีขึ้น มาหาเอาแต่ผลประโยชน์ ไม่ไปงานศพเลยกูรู้สึกว่ามันแย่อ่ะ คืองานก็จัดหลายวัน ไปตอนกลางคืนก็ได้ ถ้าติดธุระจริงๆเช่นอยู่ตปททั้งครอบครัวงี้ ส่งข้อความมายังได้
ลุงมึงไม่ไปเพราะอะไร ขี้เกียจเหรอ หรือเกลียดพ่อมึง
กูละเพลียเพื่อนกูชิบหาย แม่งไม่โทรหากูนานละสัส อยู่ดีๆแม่งโทรมาบอกจะเข้ามาหากูที่บ้าน จะให้กูพาไปเติมน้ำมันปั้มป้ากูฟรีๆ ควยเถอะครับ พอกูบอกไม่ให้แม่งบอกขี้เหนียวอีกสัส ต่างคนต่างทำงานแล้ว ใช้ตังมึงเองสิวะ
อีแม่หน้าหีอีสัส กูละเบื่อมันชิบหายอยากออกไปจากบ้านนี้จริงๆเลยหว่ะ แต่มันไม่ยอมให้กูไปไง มันอยากได้ขี้ข้าประจำบ้าน กูก็ต้องเป็นโถขี้โถเยี่ยวให้มัน ถ้าเกิดเลือกที่เกิดได้จริงๆกูก็ไม่อยากเกิดมาอยู่ในที่ๆอับจนqโคตรจัญไรที่มีแม่เหี้ยๆกับพ่อเวรๆอยู่หรอกไอห่า วันนี้อีกเหมือนกันกูต้องมาแก้งานให้แม่สัสหมาที่เรื่องมากของกูอีก พอกูแก้งานไม่ได้ก็มาด่ากู!!! กูละเบื่อและเซ็งกับมันมากๆ จะฆ่ามันให้ตายห่าก็ไม่คุ้มขนหน้าแข้งกูที่จะต้องติดคุกเพราะมัน กูละเซ็งจริงๆเลยที่ต้องมาอยู่ในบ้านเหี้ยๆกับอีแก่เหี้ยๆแบบนี้! อีสัสนรกแม่เหี้ย!กับไอพ่อระยำอัปรีย?ที่มีดีแค่ใช้หัวควยเย็ด สัสห่า!!!!!!!
>>512 ถ้ามึงมารับรู้แบบกูมึงจะต้องรู้บ้างหล่ะว่าทำไมมึงถึงมองกูแบบนี้ มึงไม่รู้หรอกนะว่ามันแย่แค่ไหน ต่อให้กูพบหมอทางจิตเป็นร้อยๆคนก็ทำให้กูมีชีวิตที่ดีขึ้นไม่ได้หรอก ชีวิตที่อยากหนีได้แต่หนีไปอย่างยากลำบาก ถ้าหนีได้แล้วโดนตามกลับมาชีวิตกูไม่ต่างจากทาสเน่าๆในบ้านเส็งเครงหลังนึงเลยนะกูบอกไว้ก่อน
กูก็เกลียดแม่เหมือนกันว่ะ
กูเกลียดแม่ กูคิดว่ากูควรจะตายก่อนแม่เพราะกูไม่อยากจัดงานศพให้มัน
แม่กูเป็นคนโง่ไม่บันยะบันยังที่ชอบคิดว่าตัวเองฉลาด เห็นแก่ตัว ขี้อิจฉา โลภมาก ต้องการตัวตน ชอบดูถูกคนอื่น ตอแหล ขี้ประจบ ไม่เคยคิดถึงความผิดของตัวเองแล้วก็ปากหมาที่สุด
ตอนแรกกูก็อยากฆ่าแม่ แต่กูว่ากูเป็นฝ่ายไปเองดีกว่าเพราะกูไม่กล้าฆ่าคนอื่นหรอก แต่มันควรสำนึกผิดกับสิ่งที่มันทำกับกู กับพ่อแล้วก็พี่ แต่กูก็ไม่รู้ว่ามันจะสำนึกรึเปล่าเพราะมันโง่ ชอบโทษคนอื่นยกเว้นตัวเอง กูเลยคิดว่าตอนกูตายกูต้องบอกให้คนอื่นรู้สันดานเหี้ยๆของมัน กูจะไม่ให้มันโทษคนอื่น คนอื่นต้องรู้ว่ากูตายเพราะกูไม่อยากอยู่ร่วมโลกกับมัน
มึงกูอึดอัด คือบ้านกูฐานะค่อนข้างดี แต่เล็กกูก็นอนกับพี่เลี้ยง สักพักเค้าก็ย้าย แต่ป้าก็มานอนห้องเดียวกับกู บางทีกูก็แบบอยากเป็นส่วนตัวป้ะวะ ขกมากๆก็อยากใส่แต่ชั้นในนอนไรงี้ แล้วแบบป้าก็ขี้บ่น สี่ห้าปีป้าก็คืนดีกว่าแฟน สองสามเดือนต่อมาก็มีญาติมาขออยู่ด้วยเพราะต้องทำงานในกรุงเทพ คือกูแบบอึดอัด นี่กูเห็นแก่ตัวป่ะวะอยากมีห้องนอนคนเดียวแม่ง กูคุยกับแม่อ่ะ แม่ก็บอกว่า จะเป็นอะไรไปญาติๆเราทั้งนั้น แต่กูอยากมีเพื่อนที่ส่วนตัวว่ะ
มึง กุเป็นหนี้เพราะกุช่วยค้ำประกันให้คนในบ้านว่ะ
แล้วกุก็ตกลงกับเจ้าหนี้ว่ากุจะจ่ายแทนเดือนละ 3,000 แทนเค้า โดยที่มันเป้นหนี้ที่กุไม่ได้ทำเลย
เดือนล่าสุดกุช็อตจริงๆเนื่องจากกกุโดนล้วงกระเป๋าไปตอนกลับบ้านช่วงสงกรานต์ แล้วกุขอผ่อนผันเจ้าหนี้ แม่งไม่ยอม บอกไม่ใช่ปัญหาของมัน
แล้วมันโทรมาจิกกุถึงที่ทำงาน ขู่จะมาประจานกุที่ออฟฟิศวันจันทร์
กุอยากรู้ว่าแบบนี้สามารถทำได้ด้วยเหรอวะ กุไม่ได้กะไม่คืน กุแค่ขอจ่ายเลท
ปวดหัวมาก หนี้ก็ไม่ได้ทำ ต้องโดนเจ้าหนี้ด่าเสียๆหายๆแทนอีก เหี้ยเอ้ย
>>527 มึงควรไปบีบให้คนที่มึงค้ำจ่ายว่ะ ด่าแม่งให้เสียหมาไปเลย กูเกลียดเหี้ยพวกนี้มาก ตัวเองทำแต่เสือกทิ้งขี้ไว้ให้คนอื่นเช็ด ส่วนมึงลองหาข้อกฎหมายดูว่าจะตอกอีเจ้าหนี้กลับไปได้ไงบ้าง บอกมันว่าแน่จริงก็มาเลย กูเรียกตำรวจไว้รอ การประจานลูกหนี้แบบข่มขู่คุกคามผิดกฎหมายแน่ๆล่ะ
แม่กูสอนว่าไว้ว่าห้ามค้ำประกันใครว่ะ ต่อให้เป็นพี่น้องกันก็เหอะ เรื่องเงินเรื่องหนี้ทำผิดใจกันฆ่ากันตายมาเยอะแล้ว
>>528 เห็นด้วย ต่อให้ขู่ตัสัมพันธ์กูก็ไม่ค้ำให้ใครเหมือนกัน เวลามีปัญหามาทีไม่เคยคุ้มเลย พอมีคนช่วยค้ำ ไอ้พวกนี้แม่งก็เบี้ยวกันง่ายเพราะคิดว่าหนีได้ มีคนรับหน้าให้อยู่แล้ว แต่กูสงสัยอย่าง คนค้ำมันฟ้องเรียกเงินจากคนหนีไม่ได้หรอวะ เห็นเจอกรณีอย่างงี้ทีไรก็คนค้ำจ่ายตลอด ลูกหนี้สบายแฮ
>>529 ไม่ได้มั้ง การค้ำประกันเนี่ยคือว่า เจ้าหนี้เวลาจะปล่อยกู้ มันต้องการอะไรสักอย่างมารับประกันว่ามันจะได้เงินคืน ส่วนใหญ่เป็นที่ดินเป็นรถหรืออะไรก็ได้ ถ้ามันไม่มีอะไรเหลือติดตัวสักอย่างแต่จำเป็นจะต้องใช้เงิน เจ้าหนี้จะเอาอะไรรับประกันว่าจะได้เงินคืน ก็"มึง"นี่ไงที่รับประกันว่าเจ้าหนี้จะต้องได้เงินคืน เพราะมันมีต้องเซ็นต์ยินยอมจ่ายแทนอะไรนี้ไว้อยู่แล้วด้วย ตั้งแต่วันที่เซ็นต์ยินยอม หนี้ของ"มัน"ก็เป็นหนี้ของ"มึง"เรียบร้อยแล้ว ส่วนจะไปทะเลาะกันยิงกันถือว่าไม่ใช่เรื่องของเจ้าหนี้
การเกลียดญาติซักคนในบ้านนี่มันผิดมากป่ะวะ
กูไม่เคยเกลียดพ่อกับแม่กูเลยนะ แต่กูเกลียดพี่น้องพวกเขามากว่ะ
กูรู้สึกผิดนะ กูพยายามมองว่าอย่างน้อยตอนเด็กๆเขาก็เคยช่วยเลี้ยงกูมา แต่เขาชอบเอากูไปด่าให้คนอื่นฟังลับหลัง(แต่กูรู้ไง)+เสี้ยมให้กูกับคนอื่นทะเลาะกัน แล้วมาทำเป็นไม่รู้เรื่องไม่ใช่ความผิดเขา กูไม่โอเคมากว่ะ พ่อแม่กูก็รู้เรื่องแต่ไม่มีใครช่วยอะไรกูเลย กูอาจจะคาดหวังมากไปเองที่อยากให้เขาช่วยเป็นพยานแก้ต่างให้คนอื่นรู้ว่ากูไม่ได้ทำแบบที่เขาด่านะ TT กูเหนื่อยว่ะโม่ง มีวิธีรับมือกับเรื่องแบบนี้มั้ย ขอแค่วิธีกำจัดความรู้สึกแบบนี้ก็ยังดี
>>534 มึงหนีออกห่างจากญาติมึงได้มั้ยหล่ะ? ถ้าหนีได้หรือเลี่ยงได้ก็ทำซะ แล้วอีกอย่างนึงนะ พยายามให้พ่อแม่มึงเกลียดอีญาติตัวดีคนนี้ไว้ก็ดี เพราะพ่อแม่มึงอยู่ข้างญาติมึงรึเปล่ามันเลยยิ่งทำแบบนี้ ถ้าดึงพ่อแม่มึงมาอยู่ข้างมึงได้อะไรๆก็ง่ายขึ้น หรือไม่มึงก็ป่วนมันแม่งซะเลย มึงไม่พอใจอะไรมันก็แอบทำลายข้าวของมันแม่งทีละชิ้นๆ ถึงเค้าจะเคยช่วยเลี้ยงมึงมาก็จริงนะ แต่ดูจากที่มึงเล่ามามันคงมีหวังผลอะไรซักอย่าง หรือถ้าสันดานญาติมึงเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว(อันนี้มึงต้องดูเองนะ)กูว่าอย่าไปสำนึกบุญคุญเลยเหอะ ทำให้มันออกไปจากชีวิตมึงได้ยิ่งดี ไม่งั้นมึงจะได้สันดานมันมาแล้วคนรอบตัวมึงอาจจะเกลียดตัวมึงด้วยในตอนท้าย
อยากฆ่าญาติตัวเองมาก
อึดอัด
อัพตัสลงเฟสก็ไม่งาม
ขออัพลงในนี้ละกัน
//นอน
กูเบื่อๆๆๆๆๆๆ
พ่อกูมีเมียน้อย แม่กูไม่รู้กูไม่อยากให้รู้ ซึ่งมีกูเนี่ยรู้ เคยเห็นตอนคุยไลน์กัน พ่อกูไม่รู้ว่ากูรู้
แม่งกูรับไม่ได้ว่ะ มันทำลายนิยมความรักของกูเลยอ่ะ คิดว่าอยากได้ผัวแบบพ่อ แล้วแม่งมาเจอพ่อแบบนี้ กูหมดศรัทธาไปช่วงนึง ซึ่งหลังๆกูทำเป็นไม่สนใจ พยายามทำใจไม่มองไม่ไร จะคุยไลน์ก็คุยไป เพราะพ่อกูแก่แล้ว ความสุขของพ่อเล็กๆน้อยๆ แต่กูอึดอัดว่ะ กูไม่อยากให้พ่อกูเป็นแบบนี้เลยอ่ะ บางวันบอกงานเยอะๆๆๆ ไม่รู้ไปหามันหรือเปล่า แล้วอีชู้เหี้ยเนี่ย แม่กะกูก็รู้จัก รู้แค่เปนลูกน้องพ่อที่สนิทกันมานานมาก ซึ่งกูไม่รู้ว่าเป็นชู้กันมานานเท่าไหร่แล้ว พอคิดงี้กูก็สงสารแม่ โดนสวมเขามานานเท่าไหร่แล้วว่ะ มีแอบไปหากันบ้างหรือยังไงก็ไม่รู้
แล้วตัวกูเองเนี่ยก็โดนนอกใจมาเหมือนกัน ไอเหี้ย นี่คือกรรมที่พ่อกูทำกับแม่กู แล้วมันมาตกที่กูหรอว่ะ อึดอัดสัด ระบายกับใครไม่ได้เลยไอเหี้ย อึดอัดโว้ย ขอพื้นที่ตรงนี้ให้กูหน่อยเถอะ
ของแม่งแย่ว่ะ จะระบายลงเฟสลงไลน์ก็ไม่ได้เว้ย โคตรไม่ชอบลุงป้าตัวเองเลย เห็นแก่ตัวขี้เสือกแถมขี้นินทาอีกทั้งคู่ด้วยนะจ๊ะ ชอบมาขอความช่วยเหลือกู แต่พอกูจะให้ช่วยหน่อยทำหน้าหนี ขนาดกูไปกินข้าวด้วยยังคิดเงินกูสัส
แม่มึงเจ๋งเว่อร์ กูก็เคยเอาไปเอาบอกแม่กูนะ แม่กูก็บอกช่างเค้าเถอะลูก--: แม่ก็เอือมๆอยู่เหมือนกันแต่แกไม่พูด บอกเลยถ้าไม่จำเป็นจริงๆกูไม่อยากเจอลุงป้าด้วยซ้ำ
ตอนนี้กูไม่อยากจะทำไรแล้วหว่ะ กูเป็นคนที่ช่วยทำงานบ้านให้ดูสะอาดเรียบร้อยนะ พอกูทำออกมาจนดีแล้วอ่ะแม่งไม่เคยด่ากูเลยนะแต่พอกูทำแย่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละเสือกด่ากูสารพัดอ่ะ ตอนนี้กูรู้สึกว่าตัวกูไร้ค่าสัสๆอ่ะ แม่กูไม่เคยเห็นค่าในสิ่งที่กูทำลงไปเลยหว่ะ วันนี้แม่กูมันเสือกกลับบ้านมาเร็วไง ปกติกลับดึกละทีนี้แม่งน้องกูวันๆไม่ทำไรเล่นแต่เกมกับนอนๆ กินๆไปวันๆอ่ะ ทำให้กูทำความสะอาดบ้านเหี้ยไรก็ไม่ได้ ทำแล้วก็เลอะอีกๆ กูเลยทำงานบ้านไม่ได้เสือกโดนด่าที่กูคนเดียวอ่ะ กูเลยรับผิดชอบเฉพาะตัวกูคือทำเฉพาะส่วนที่กูค้างไว้แล้วไม่ทำเหี้ยไรให้เลย แต่พอกูทำแบบนั้นแหละแม่งก็มาไล่ด่าๆกูถึงห้องอีก กูไม่รู้จะทำไงละหว่ะ ช่วยงานบ้านก็โดนด่าต่อให้ไม่ทำห่าไรเลยก็โดนด่า ทุกวันนี้กูคิดว่าระหว่างทนๆไปยอมโดนกดหัวให้ด่าเหมือนหมาไปวันๆแล้วเรียนต่อจนจบกับหนีออกจากบ้านมาทำงานตั้งตัวกับชีวิตเองใหม่เลยอันไหนจะดีกว่ากันวะโม่ง คือ อายุกูก็19ละไง แต่ยังตัดสินใจยากหว่ะ เพราะกูชั่งน้ำหนักความสำคัญไปไม่ถูกเลย
>>549 เค กูเคยไปถามเพื่อนอีกคนมาเพราะตอนนั้นกูเบื่อปัญหาทางบ้านมาก แม่งบอกกูว่าถ้ามึงสายแข็งจริงมึงย้ายออกมาเลย หางานทำเองส่งเรียนเอง แต่เพื่อนกูคนนั้นตอนที่มันออกมาหาเงินเช่าห้อง/ส่งเรียนเองมันอยู่ปี1นะ ตอนนี้น่าจะเคลียร์กับทางบ้านแล้วมั้ง แต่การย้ายออกมาหาเงินเลี้ยงตัวเองนี่ก็เป็นการพิสูจน์ที่ชัดเจนนะว่ามึงเลี้ยงตัวเองไหวแล้ว ไม่จำเป็นต้องอยู่กับครอบครัวมึง
ไอ้เหี้ยเอ้ย ใครเคยมีแม่ที่เอาแต่ว่ามั่งวะ ไอสัส แม่งไม่ฟังเหตุผลเหี้ยอะไรซะอย่าง เอาแต่จะด่า กุอยากรุวิธีที่ทำให้เขาฟังเหตุผลมั่งทำไงดีวะ
กูมีความฝันของกูอยู่ แต่ไม่ว่าจะสำเร็จรึล้มเหลวกูก็จะไม่เหลืออะไรอยู่ดี มันแปลกใช่มั้ย กูก็ว่าแปลกแต่กูก็ทิ้งมันไม่ได้
มันเป็นเหมือนเหตุผลว่าทำไมกูยังอยากมีชีวิตอยู่ แต่คนรอบตัวก็ไม่เคยเข้าใจเอาแต่ยัดเยียดความคิดของตัวเองให้กู
ว่าต้องเป็นเหมือนแบบคนนู้น คนนี้ ทำไมกูทำแบบนี้ไม่เหมือนคนอื่น กูกำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมไม่ทำอะไรเลย เอาแต่สร้างอุดมคติให้กู
คือทั้งหมดมันก็เพราะความฝันกู บางทีมันก็มีสิ่งที่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน เวลา ณ ตอนนี้ก็ไม่มีวันทำได้อยู่ มันเป็นแบบนั้นล่ะ
มันต้องใช้เวลาไปเรื่อยๆ แล้วเวลาที่มีสิ่งที่ไม่ว่าจะพยายามยังไงก็ทำไม่ได้ กูควรจะทำอะไรล่ะ? กูต้องทำเหมือนคนอื่นเป็นแบบคนอื่นงั้นหรอ
เปรียบเทียบเข้าไปสิ ยัดเยียดเข้าไปสิ ชีวิตอยากจะให้แค่ทำงาน หาเงินงั้นหรอ แค่นั้นมันเรียกว่าชีวิตยังไงถ้าไม่สามารถคิดเองได้
กูเบื่อกูเคลียด กูอยากพูดทุกอย่างใส่หน้าแม่กู ใส่คนรอบตัว แต่คนที่มันมีอีโก้สูงๆมันคงไม่ฟังอะไรหรอก
แล้วหากวันนึงฝันกูต้องมาล้มเหลวลงเพราะอีโก้ อุดมคติที่คิดกันขึ้นมาเอง กูว่ากูขอฆ่าตัวตายดีกว่าว่ะ
ชีวิตของแต่ละคนมีใครมีคำตอบเหมือนกันบ้าง คำตอบที่ถูกมันก็ขึ้นอยู่กับความพอใจของแต่ละคน
แต่ก็เอาเถอะยังไงความฝันกูมันก็บ้าบอแบบนี้ล่ะ ถ้าล้มเหลวกูก็กะไว้แล้วว่าจะฆ่าตัวตาย ถ้าสำเร็จทุกอย่างรอบตัวที่เคยทำมาก็หายไปอยู่ดี
กูบอกไว้เลยนะ ผู้หญิงวัย45+ยุคนี้(genไรวะ) นี่ ถ้าเป็นแม่คนนี่ตรรกะวิบัติเยอะอะ อยู่ด้วยไม่มีความสุขหรอก แนะนำให้ออกมาอยู่เอง
>>555 อันนี้จริงหว่ะ แต่บอกตามตรงว่างานพวกพนักงานเด็กเสริ์ฟไรงี้ไม่รู้แม่งจะรับกูมั้ยนี่สิ เพราะกูเป็ ผช ก็จริงนะ แต่หุ่นกูผอมมากอ่ะ จะเรียกว่าขี้ก้างก็คงใช่ ถ้าหนีออกจากบ้านไปแล้วกลัวจะหางานไม่ได้เพราะรูปร่างกูเองนี่แหละ อย่างอื่นไม่ห่วงนะ ห่วงแต่ว่าจะหางานไม่ได้แล้วไม่มีตังค์จ่ายค่าเช่าห้องอ่ะ
>>556 มึงเขียนเรซุเม่ไว้ที่เวปสมัครงานทั่วไป กุลงวันนึงแม่งโทรมาเป็นสิบสาย แต่มึงต้องเลือกงานดีๆนะโว้ย
หุ่นกุก้าง+กุจบแค่ปวช
กุได้งานเงินเดือน13,000(+ข้าวกลางวันบางวัน) แต่มีข้าวให้มึงหุงเองฟรี+ชากาแฟโอวันตินฟรี(กุแดกก่อนทำงานทุกวัน ไม่อั้นแต่มึงต้องชงเอง) เข้างาน8โมงครึ่ง เลิก5 โมงหยุดเสาร์ทิต หยุดราชการ คริสมาสก็หยุด เป็นสโตรคีปเปอร์
หางานมันไม่ได้ยากอย่างที่คิด แต่ตอนนี้กุออกมาละ
กุเห็นด้วยว่าถ้าแค่จะทำงานมีมากมายหาง่าย
กุเห็นเซเว่นแถวบ้านกุเปิดรับกะกลางคืนบ่อยมาก
แต่ถ้าจะหางานที่ดูคุ้มค่ากะสกิลนั่นแหละกุว่าหายาก
เวลากูตัดสินใจอะไรเองพ่อแม่กูชอบมาโวยวายว่าทำไมไปคิดเองไม่ปรึกษาเค้า หรือไม่ก็บังคับให้กูเปลี่ยนใจไปเลือกทางที่กูมองว่ามันไม่ดี
พออธิบายไปเค้าก็ไม่ฟัง บอกแต่ว่ามันดีๆๆๆ ชั้นถูก แกผิด
แต่พอมีเรื่องอะไรไปปรึกษาเค้าเค้าดันมาด่ากูกลับว่าเรื่องแค่นี้ไม่รู้จักตัดสินใจเองแล้วก็บ่นๆๆๆๆ แต่ไม่เคยช่วยให้ความเห็นอะไรที่มันเป็นประโยชน์เลย เบื่อ...
ทำไมพวกญาติๆกูแม่งตอแหลกันจังวะ
กูสงสาร แม่ และ ตัวกูมาก โดนเอาเปรียบมาตลอด
กูนี่โคตรเครียดเลย มาเรียน ตจว แม่ก็โดนพวกแม่งทำให้เครียด กูรู้เรื่องกูก็เครียด
กูปรึกษาใครก็ไม่ได้ แม่งเครียดสะสมมาก ระบายกะใครก็ไม่ได้ เครียดจนเลือดกำเดาไหลทุกวัน
ทำไมคนดีๆถึงอยู่ยากวะ คนเหี้ยๆนี่โดนเอาอกเอาใจ
แม่งโมโห ระบายลงเฟสไม่ได้อีก ห่า หวุดหงิด
ญาติเวร ไม่อยากนับญาติเลย กูเกลียดพวกแม่งตั้งแต่อยู่ประถมละ อีพวกปลิงเอ้ยยยยยยยยยยยยยยย
รวยไง โดนดูด
กูขอระบาย คือญาติกู ซึ่งเป็นพี่น้องกับแม่กู ลูกเขาเป็นเมียน้อยเศรษฐีจีน มีลูกชายด้วยกัน แล้วมาพูดอวดในวันรวมญาติไรงี้ว่ะ เรียกว่าน้องAนะ
น้องAเก่งยังงั้นยังงี้ วันนี้พ่อเขาซื้อ...มาให้ด้วย เรียนโรงเรียนนี้ บลาๆๆ แล้วก็บอกว่าลูกเขาอ่ะโชคดีผัวรวย ซื้อบ้านซื้อรถให้โอนเป็นชื่อหมด แล้วก็บอกอีกว่า ที่บ้านใหญ่ไม่รู้ แบบเต็มที่ กูก็ได้แต่ฟังเฉยๆ ในใจคิดว่า เรื่องเป็นเมียน้อยชาวบ้านนี่มันน่าอวดตรงไหนวะ แล้วมันไม่ใช่แบบกูทำงานหาเงินเองไรงี้ แต่นี่กินน้ำใต้ศอก สัส เบื่อมาก เจอทีไรพูดแต่เรื่องนี้ตลอด คงเห็นเป็นเรื่องปกติสินะ
ทำดีไม่เคยจำ ทำแย่จำชิบหาย เหี้ยแม้ง
พี่น้องแม่กูแต่ละคนปลิงทั้งนั้น ทำไมกูและแม่ต้องทำงานใช้หนี้แทนพวกมันด้วย แม่กูก็ใจดีกลัวน้องเล็กแกถูกเจ้าหนี้ฆ่า ใช้ให้แทนอีก แม่กูทำงานไม่เคยหยุดเลย แต่ไอ้พวกนั้นกลับหน้าระรื่นเที่ยวไปทั่ว โพสรูปอวด ชีวิตดี้ดี เงินมีทำไมทวงแล้วไม่ยอมให้วะ กูอยากชี้หน้าด่าแม่ง โตจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว ยังจะให้แม่กูตามเช็ดตูดให้อีก!
กุเป็นผญ. สูง 170 แต่กุสามารถอุ้มพ่อสูง180upหนัก80ลอยยกพื้นได้หลายวิ นิปกติป้ะวะ...... มีใครทำได้ป่ะวะอยากรู้
คือ กูมีเรื่องมาปรึกษาเรื่องมรดกหว่ะ พ่อกับแม่กูปกติไม่ได้ดทะเบียนสมรสอยู่แล้ว ละทีนี้ก็แยกกันอยู่แล้ว แต่ก็มีไปมาหาสู่กันบ้างแต่แทบไม่คุยกันเลยนะ ทีนี้ปัญหาที่กูกังวลใจคือ พ่อกูมันสันดานเหี้ยและเห็นแก่ตัวมากๆ มันไม่เคยเห็นกูเป็นลูกคนนึงเลยอ่ะ แล้วมันยังคิดที่จะควบคุมให้กูอยู่ภายใต้คำสั่งมันด้วยนะ สมบัติทุกอย่างมันจะเอาให้หมด ไม่ให้ตกถึงมือกูเลย หรือน้องกูมันก็ไม่คิดจะให้ แต่แม่กูยังเป็นไม้กันหมาได้อยู่ บ้านที่กูอยู่แม่กับพ่อกูเป็นเจ้าของบ้านอย่างละครึ่งเป็นสมบัติชิ้นเดียวที่แม่กูมี กูเคยบอกแม่กูให้เขียนพินัยกรรมไว้แต่แม่กูไม่ยอมทำ แล้วคราวนี้ที่กูกังวลคือ พ่อกูต้องมีเมียเก็บเมียเล็กเมียน้อยแน่ๆ แล้วถ้าเกิดแม่กูเป็นอะไรไปขึ้นมากูกลัวว่าบ้านที่กูอยู่จะโดนเมียน้อยกับพ่อกูมายึดนี่แหละ เพราะถ้าแม่กูเสียแต่ยังไม่มีหลักฐานในการมอบมรดกให้กู มันก็หมายความว่าทุกอย่างตกเป็นของพ่อกูเลยไง โม่งคนไหนพอรู้กฎหมายเรื่องพวกนี้บ้างวะ ถ้าเกิดพ่อกูมันจะหาเรื่องยึดจริงๆกูจะสู้คดีในศาลยังไงดี ญาติๆฝั่งแม่กูก็เห็นแก่ตัวมากๆ ถ้าไม่ได้ผลประโยชน์อะไรแม่งก็ไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยหรอก
>>570 เขาได้เซ็นรับรองบุตรในใบเกิดป่าวอ่ะ วาร์ปไปอ่านนี่ดูนะ …สิทธิในการรับมรดกของบุตรนอกกฎหมาย >> https://m.facebook.com/Athena.thai.law/posts/677458482274705
ช่วยได้เท่านี้แหละ
>>570 อ้าวนึกว่าเรื่องมรดกฝั่งพ่อ
แก้ๆ
ก็ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันนิ ถึงจะมีลูกด้วยกันมรดกของแม่ก็ต้องส่งต่อให้ลูกอยู่ดี
ฝั่งเขาไม่มีสิทธิ์อะไร ถึงลูกจะไม่รับมรดก ก็จะตกไปที่บิดามารดา(ตายายของจขกท.)
แล้วก็ผู้สืบสันดานคนอื่นๆ ต่อๆไป พ่อจขกท.ไม่ได้แอ้มหรอก อย่าให้เขามาเนียนฉกไปหน้าด้านๆได้ เข้มแข็งเข้าไว้ แต่มรดกฝั่งพ่อจขกท.มีสิทธิ์นะ ไปศึกษาให้ดี
>>571 ถ้าจำไม่ผิดในสูติบัตรอ่ะมีนะ ทั้งสองคนเลย สมัยกูเกิดนี่คือสมัยที่ยังรักกันใหม่ๆเลย
>>572 เข้าใจไรผิดไปมั้ย งั้นท้าวความก่อนนะ เมื่อก่อนพ่อกับแม่กูไม่ทะเลาะรุนแรงแบบนี้นะ บ้านที่กูอยู่อ่ะเป็นบ้านที่ร่วมกันซื้อมาทั้งคู่เลย แม่กับพ่อกูเลยมีสิทธิ์ในทรัพย์สินตรงนี้ทั้งคู่ ทีนี้คือสงสัยว่าถ้าแม่กูเสียอ่ะ พ่อกูก็ยังอยู่และเป็นเจ้าบ้านในทะเบียนด้วยไง แล้วแม่กูก็ไม่ยอมทำพินัยกรรมไว้อีก ถ้าพ่อกูจะหาเรื่องยึดบ้านอ่ะ กูจะสู้คดียังไงดีนี่แหละ
>>573 แล้วแม่มีสิทธิในบ้านหลังนั้นตามกฎหมายมั้ย มีหลักฐานมั้ยว่าสิทธิครึ่งนึงเ้นของแม่ ถ้ามี มึงก็จะมีสิทธิครึ่งนึงเหมือนกันถ้าแม่ตายไป แต่ถ้าไม่ก็ต้องไปฟ้องเอาจากฝั่งพ่อ เค้าเซ็นรับรองบุตรไปแล้วนิ เค้าต้องรับผิดชอบพวกมึงยันบรรลุนิติภาวะน่ะแหละ แต่ถามว่าจะได้มรดกอะไรมั้ย กูไม่รู้เหมือนกัน แต่พ่อไล่มึงออกจากบ้านไม่ได้หรอก
ถ้าพ่อมึงเขาไม่โอนสมบัติให้เป็นของเมียน้อย พอเขาตายแม่งก็เป็นของมึงแน่นอน เว้นแต่เค้าจะไปจดทะเบียนกะเมียน้อยน่ะสิ อันนี้แหละน่ากัวล แต่ถ้าเป็นทายาทและมีใบรับรองแล้วกูว่าน่าจะฟ้องได้นะ ลองปรึกษาทนายดูก่อนมั้ยล่ะ
ไอแม่เหี้ยสัสหมากูละเบื่อแม่งชิบหายเลยอีดอกทอง แหกปากได้แปกปากดีตั้งแต่เช้ายันเย็นอีสัสหน้าหี กูละเบื่อสัสๆอ่ะ ตื่นเช้ามาแม่งก็ด่ากู พอกูจะแดกข้าวเสือกไม่ให้กูแดก แล้วตอนเย็นก็มาถามว่าทำไมไม่แดกข้าว จัญไรมากอ่ะ ขนาดจะอาบน้ำยังไม่ให้กูอาบเลย กูรำคาญมากละอ่ะ ทำห่าไรมันก็ไม่พอใจ กูละปวดหัวจริงๆ ทำไมกูต้องเกิดมาเป็นลูกอีแม่เหี้ยๆแบบนีด้วยวะ? เครียดชิบหาย ถ้ามันด่ากูแล้วตังค์ลอยมาหาทุกๆวันกูจะไม่มาระบายในนี้เลยดวกส์
กูเห็นพ่อแท่ทะเลาะกันมาตั้งแต่อนุบาล บอกจะหย่าจะหย่ากันจนสุดท้ายกูก็ชิน
พ่อกูเมาแล้วทำตัวน่าสมเพชมาก เห่าคลานเหมือนหมา ด่าว่าคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย มีจะข่มขืนแม่กูด้วย
คือกูเข้าใจนะว่าเป็นเพราะเหล้า แต่มันก็ไม่ใช่ภาพที่น่าดูหรอกล่ะนะ แม้แต่เด็กอนุบาลมันยังเข้าใจเลย
พ่อกูไม่ค่อยกลับบ้าน กูอยู่กับแม่ตลอด แต่เวชาพ่อกลับมากูจะดีใจมากเพราะอยู่บ้านแม่ก็ไม่เล่นกับกู ตอนแรกกูนึกว่าพ่อเล่นกับกูเพราะอยากเล่น เห็นเป็นลูก แต่กูไปได้ยินมาพอดีว่าพ่อบอกกูเป็นเด็กมีปัญหา เข้ากับใครไม่เป็นเลยต้องมาเล่นกับพ่อ ควรพาลูกไปโรงบาลจิตเวช คือตอนนั้นกูเล่นได้นะ แค่กูไม่ชอบเล่นกับคนที่ไม่สนิท เอาง่ายๆ กูเด็กโลกส่วนตัวสูง แต่พ่อกูบอกว่านั่นคือผิดปกติ บ้าบอ55
พ่อกูเป็นคนที่โลกหมุนรอบตัวเอง เผด็จการ และมีแนวคิดที่กูรังเกียจมาก อย่างข่มขืนผู้หญิงตอนเมาไม่ผิด ข่มขืนผู้หญิงที่แต่งตัวโป๊ไม่ผิดเพราะมันอ่อยเอง มีเมียน้อยได้ถ้าเมียหลวงดูแลไม่ดี กินเหล้าได้ถ้่อยากกินถึงตับจะพังไปแล้วก็ตาม เหยียดเกย์ เหยียดเพศ ชอบพูดไม่ดีกับคนอื่น(อารมณ์นินทาเขาลับหลัง ทั้งๆที่บางทีก็เป็นคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ) ไม่ยอมรับสิ่งที่แตกต่างจากอุดมคติของตัวเอง บอกว่าให้คบคนเพื่อประโยชน์ในวันหน้า(อันนี้ก็ไม่ผิดซะทีเดียวหรอก แต่กูไม่ชอบ) แล้วก็ไม่เคยทำงานอย่างสมควรนับถือสำหรับกูเลย(มีรับของใต้โต๊ะ ใช้คนทำอย่างอื่นแทนมือเท้าตัวเอง จิกใช้คนอื่นไม่พอใจก็สั่งปลด หาแพะรับบาปโยนความผิดให้ ตอแหลเพื่อให้รอด)
ตอนแรกก็ก็คิดแค่ว่าเขาอายุเยอะแล้ว เขาคงมีแนวคิดต่างจากเรา กูก็ยอมๆปล่อยๆไป จนกระทั่งวันนึง
แม่งไปมีเมียน้อย ครอบครัวไม่กลับมาหา ทิ้งแม่กูร้องไห้อยู่คนเดียว เหลือกูอายุสิบกว่าต้องมาปลอบ
เข้าใจนะว่าเรื่องที่เล่าคือโคตรคลิเช่
แต่คือ...กูควรเคารพคนอย่างนี้จริงๆเหรอ?
คนที่ทิ้งลูกเมียไปได้ซึ่งๆหน้า แล้วพอเมียน้อยหลอกกินตังค์ก็คลานเข่ากลับมาตายรังที่บ้าน คนที่กินเหล้า เอาแต่เมาอยู่กับเพื่อนแทบไม่เคยกลับมาบ้าน แล้วก็ทำงานอย่างไม่สมเกียรติกับตำแหน่งนั้น?
กูเข้าใจและกูรู้ว่ามันเป็นอีกทางเลือกหนึ่งในการใช้ชีวิต
แต่เขาก็ควรจะเข้าใจว่ากูไม่ใช่เขา อย่ามาเสือกเปลี่นนอะไรในตัวกูให้เป็นแบบตัวเองเด็ดขาด เพราะเขาทำตัวไม่น่าเคารพสำหรับกูเลย
หลายคนพร่ำบอกว่ากูควรเคารพเขาเพราะเขาเป็นคนให้กำเนิดกู กูก็พยายามคิดแล้วนะ แต่ทำไมวะ ทำไมเราต้องเคารพคนที่มีแนวคิดทุเรศงี้ด้วย คนแบบนั้นสมควรให้การเคารพนักเหรอ ถึงจะเป็นพ่อก็ตาม?
ผู้ให้กำเนิดแล้วไงวะ ทำตัวอย่างนี้ไม่มีค่าพอให้กูยอมรับหรอก
แต่ถึงจะพูดไปแบบนี้ กูเองก็ปล่อยวางไปนานแล้วแหละ เขาทำอะไรมาก็ไม่ตอบโต้อะไรให้มันวุ่นวาย เออๆออๆไปจะได้จบเรื่อง เพื่อความสบายใจของแม่กู
แต่กูสงสัยจริงๆนะ คนแบบนี้สมควรให้เคารพนักรึไง
ขอคำปรึกษาหน่อย
คือกูซื้อของมาชิ้นนึง ราคาหลายพัน แต่ไม่ค่อยได้ใช้ เพราะช่วงนั้นยุ่งๆ
เลยให้น้องเอาไปยืมก่อน (กูกะน้องไม่ได้อาศัยอยู่ด้วยกัน)
ทีนี้ อยู่มาวันนึง กูอยากได้คืน กูก็ทักแชทไปบอกน้องมัน ว่ากูขอเอาของคืน
มันบอกว่า ก็เก็บตังค์ซื้อเอาใหม่ดิ
คือไอ้ที่มันใช้อยู่ กูก็ทำงานแลกเงินซื้อมานะ อีเชี่ยยย -*- แล้วกูก็ไม่ว่างไปเอา สรุปกูเลยยังไม่ได้คืนซักที
เพื่อนโม่งช่วยคิดหน่อยว่า จะพูดทวงของคืนยังไงดี ไม่ให้หักหาญน้ำใจกัน
อาศัยให้แม่เอาของคืนมาให้หน่อย เวลาแกกลับไปบ้าน ก็ไม่ได้ความ..
มีญาติเป็นปรสิตเกาะครอบครัวกูกิน ตัวเองไม่ทำมาหาแดกอะไร รำคาญเหลือเกิน ค่าน้ำค่าไฟก็ไม่ออก
>>575 คือแม่กูมีชื่อเป็นเจ้าบ้านในทะเบียนบ้านแล้วอ่ะ มึงจะเรียกว่าไม่มีสิทธิ์อีกเหรอ? แต่ถ้าเอาจริงๆแล้วแม่กูก็มีสิทธิ์นะ ที่กังวลๆคือ ถ้าแม่กูตายแล้วพ่อกูมีสิทธิ์ในบ้านที่กูอยู่100%นี่แหละ กลัวชิบหาย เพราะพินัยกรรมก็ไม่ยอมทำอ่ะ กูเลยกังวลมาก
ปล.ขอโทษนะที่ตอบนานไปหน่อย พอดีธุระเยอะสัส คิดถึงบอร์ดโม่งชิบหาย
แวะมาระบายความอัดอั้น
กูเกลียดญาติฝ่ายพ่อกูคู่นึงชิบหายเลย แม่ง ตัวเองไปปอกลอกคนอื่นมาจนรวยแล้วคิดว่าจะมาชี้นิ้วสั่งใครก็ได้เหรอ เหี้ยเอ๊ย แล้วยังชอบดูถูกคนอื่นอีก แม่งก็แค่วัวลืมตีนที่ทำเป็นลืมกำพืดของตัวเองเท่านั้นล่ะวะ ชอบมาหลอกพ่อกูให้ไปทำงานให้แล้วก็เลี้ยงข้าวนิดๆหน่อยๆแต่จริงๆแม่งก็หลอกใช้แรงงานแหละวะ พ่อกูนี่ก็เหลือเกิน รักพี่น้องจนไม่สนว่าเค้าเอาเปรียบ กูอยากจะเหวี่ยงแต่ก็ติดอยู่ที่พ่อคนเดียวนี่แหละ แล้วยังบังอาจไปด่าลูกพี่ลูกน้องกูที่ทำโต๊ะบอลอีก ไปบังคับเค้าว่าต้องเปลี่ยนชื่อนามสกุลนะเวลามีปัญหาคดีความขึ้นมาคนในครอบครัวจะได้ไม่เดือดร้อน โอ๊ยยยย อีควาย แม่ง กูสงสารพี่คนนั้นจับใจชิบหาย แม่พี่เค้าก็มาร้องไห้ตอนงานรวมญาติให้แม่กูฟังอีก สัสเอ๊ย ละชอบทำเป็นปากดีบอกสมบัติที่มีจะยกให้หลานหมด /แม่งไม่มีลูกอ่ะนะ แต่ชอบทำตัวน่ารำคาญเวิ่นเว้อเสือกโน่นเสือกนี่ไปเรื่อยอีก แม่กูโคตรโกรธตอนมันมาพักอยู่บ้านละเสือกเอาตู้เสื้อผ้าจากบ้านเก่ากูทิ้งไปโดยไม่ขออนุญาตแม่ก่อนทั้งๆที่ของตัวเองก็ไม่ใช่ แล้วไหนจะนิสัยปัญญาอ่อนที่ไปเช่าบ้านเก่ากูอยู่ละเสือกกลัวผี จนต้องระเห็จไปนอนบ้านใหญ่ ไปนอนบ้านนู้นละยังไม่วาย ทำตัวปัญญาอ่อนไม่ยอมนอนกันสองคนด้วยเหตุผลว่ากลัวผีแม่ตัวเอง เฮ้ยยยย นั่นแม่ตัวเองเลยนะ นี่มึงเคยทำอะไรไว้ตอนเค้ายังมีชีวิตรึเปล่าถึงต้องหลอนขนาดนั้นอ่ะ เลยไปรบกวนเบียดเบียนคนบ้านนั้นอีกจนลูกพี่ลูกน้องกูที่อยู่บ้านนั้นทนไม่ไหวต้องมาเปิดใจกับกูนี่ล่ะ และทั้งหมดทั้งมวลนี้กูจะอดทนจะไม่อะไรเลยถ้าแม่งไม่บังอาจมาเอากล่องหนังสือของกูที่อยู่บนบ้านเก่าไปชั่งกิโลขาย เหี้ยยยยย หนังสือเก่าๆทั้งของกูของแม่ของพี่ที่สะสมมาอยู่นั่นทั้งหมดอ่ะ ควยควยควย มาอ้างว่าปลวกจะแดก แดกหัวมึงสิ กูอยู่บ้านนั้นเป็นสิบปียังไม่เคยเจอปลวกเลยอีเหี้ย กูโคตรโกรธอ่ะ อยากตัดญาติแม่ง เจ้าตัวแม่งก็หน้าด้านหน้าทนไม่ได้รู้เรื่องเลยว่าจนตอนนี้หลานกี่คนๆก็ไม่เอาแม่งแล้ว นี่ยังนึกไม่ออกว่าชีวิตบั้นปลายแม่งจะเป็นไง แต่ที่แน่ๆกูไม่เลี้ยงอ่ะบอกเลย เผลอๆจะไม่เผาผีด้วยเหอะ สัส คับแค้นใจชิบหาย มีญาติหัวควยแบบนี้กูขอยอมไม่มีดีกว่า เกิดชาติหน้าฉันใดอย่าได้มีสายเลือดเดียวกันอีกเลยเถอะสัส
>>585 เอ้า ก็กูไม่รู้นิ ตอนแรกมึงบอกว่าพ่อมึงเป็นเจ้าบ้านนี่นากูเลยคิดว่าแม่มึงน้องมึงเป็นแค่ผู้อาศัย ถ้าแม่มีสิทธิตามกฎหมายมึงไม่ต้องกลัวเลย เพราะถ้าแม่ตายสิทธิของแม่จะส่งต่อมาให้มึงกับน้อง เพราะพ่อแม่มึงเค้าไม่ได้จดทะเบียนกัน พ่อมึงจึงไม่มีสิทธิอะไรในตัวแม่มึงทั้งนั้นรวมทั้งสิทธิในทรัพย์สินของแม่มึงด้วย ทุกอย่างที่เป็นของแม่จะถูกส่งต่อมาให้ทายาทคือมึงและน้องเท่านั้น เพราะงั้นตอนนี้อะไรที่สามารถทำให้เป็นของแม่ได้ก็ทำซะ
กูว่ามันจะด่าว่า ญาติคู่เหี้ยนี่ ตัวเองก็ไม่ได้ดีอะไรนักหนาแต่วิจารณ์คนอื่นแบบไท่อดกลั้นมากกว่าว่ะ คือคนพวกนี้แม่งอยู่ยากจริงเพราะเรื้อนเขาไปทั่ว คอยพูดจี้จุดอ่อนคนอื่นไง แต่คนอื่นเขาไม่อยากทะเลาะด้วย ไม่งั้นด็ทะเลาะกันทุกวันแหล่ะ
โต๊ะบอลอ่ะผิดเป็นไปได้ก็เลิกซะนะ
รำคาญเวลาโดนจี้ พอคิดจะทำอะไรสักอย่างแล้วโดนสั่งให้ทำจะหมดอารมณ์ทำในทันที
แม่บ่นกูกี่วันๆกูก็ไม่ทำอ่ะ เลิกบ่นเมื่อไหร่จะทำเอง รำฯ
เหี้ยนานๆทีจะมามู้นี้ สดๆร้อนๆ ย่ากูจะยกร้านของครอบครัวให้ป้ากูทำคนเดียวเพราะว่า เค้าเริ่มเอิมับการทำงานของป้ากูเช่น ขายของได้ไม่ให้ตังย่า ย่ากูไม่ได้ตังจึงยกให้แล้วเอาค่าเช่ามาวันละ5000บาท แล้วที่กูเครียดคือส่วนนึงของรายได้จะจ่ายเป็นค่าเทอมกู ซึ่งกูเรียนอินเตอจ่ายค่าเข้าไปแล้ว กูเครียดมากๆ แต่พ่อกูบอกส่งไหวแต่ต้องรัดเข็มขัดกันสักหน่อย กูควรทำไงดีวะ ลาออกมาเรียนรามดีไหม หรือ กัดฟันเรียนไป กูแม่งไม่อยากให้เค้าได้ร้านไปนะกูกลัวเค้าทำพัง เพราะป้ากูกากมากเรื่องบริหารเคยทำร้านหายไปแล้วร้านนึง(แต่ย่ากูลืม) กลัวเค้าจะเอาร้านไปใช้หนี้ทีนี้กูคงหมดหวังเลย เฮ้อๆ
กูละจะบ้าตายกับแม่ปัญญาอ่อนของกูหว่ะสัส วันนี้กูทำกับข้าวช้าหน่อยแม่งก็ด่ากูนะ แต่กูก็พยายามทำทุกวันนะ ไม่ได้ว่าจะไม่ทำเลย เพราะในตู้เย็นก็มีกับข้าวอยู่เยอะแยะแต่แม่งแปลกสัสๆอ่ะ ไม่แดก!!! มาด่ากูเฉยว่ากูเห็นแก่ตัวที่ไม่ทำกับข้าวให้มันแดก คือ งงชิบหายอ่ะ? เมื่อวานนี้กูก็ทำไปชามนึงใหญ่ๆให้แล้วป่าววะ? แล้วมันที่ซื้อๆมาแม่งแทบไม่แตะอ่ะ ช่วงนี้นะแม่งทำตัวง่อยชิบหายเลย เชื่อกูมั้ยว่าการที่กูต้องทำกับข้าวให้มันแดกแต่ละที แม่งมันเหมารวมด้วยว่ากูต้องเอากับข้าวออกมาจากตู้เย็นแล้วเวฟพร้อมเสริ์ฟให้มัน
กูนี่WTF!!อ่ะ นิยามไรของมันวะ!! แม่กูกับน้องกูมันมีมือมีตีนครบ32นะ!! แต่กูต้องทำให้พวกมันอ่ะ พอไม่ทำให้เสือกด่ากูสารพัด แถมขู่อีกว่าจะไม่ซื้อกับข้าวมาให้กูทำแล้วอีก จะบ้าตายกับตรรกะแม่กูจริงๆอ่ะ กูถามจริงๆเหอะโม่ง ใครเคยเจอปัญหาแนวๆนี้มั่งมั้ยวะ? ประมาณว่าคนในบ้านงี่เง่าแบบเกินเหตุอ่ะ ทุกวันนี้กูละเบื่อ เครียดมากๆ เดาใจไม่ถูกเลย หรือว่ากูควรออกไปจากชีวิตจากแม่กูดีวะ ปริญญาก็อยากเรียนให้จบๆนะ แต่วุฒิกู ม.6 มันก็ยังพอหางานพนักงานซักที่ได้อยู่ ถ้าหนีได้ก็อยากจะไปให้ไกลๆแล้วไม่ต้องกลับมาอีกหว่ะ เงินทุนตอนนี้กูก็มีนะ ประมาณหมื่นกว่าๆ แต่ดูความงี่เง่าและเอาแต่ใจของแม่กูก่อนว่าระดับไหน กำลังคิดอยู่ว่าระหว่างทนเรียนต่อให้จบกับแอบหางานทำจนได้ซัก2-3หมื่นแล้วค่อยหนีเลยอะไรจะดีกว่ากัน นี่ก็ใกล้เปิดเทอมละคิดไรต่อไม่ไปจริงๆหว่ะ
>>597 มึงนึกถึงตอนเค้าเช็ดขี้ อาบน้ำให้มึงตอนเล็กๆนะ
ตอนเค้าหาข้าวหาน้ำให้มึงกิน ตอนเค้าคลอดมึงมา
เค้าเลี้ยงมึงมาเหนื่อยสารพัด เพื่อให้มึงมาพูดลับหลังเค้าแบบนี้เหรอวะ
เรื่องที่เค้าใช้มึงทำกับข้าวกูไม่รู้นะ
แต่ยังมีลูกๆอีกมากในโลกนี้ ที่แม่ไม่สามารถกินข้าว เดิน หรือแม้แต่จะพูดคุยได้ด้วยซ้ำ คนพวกนี้เหนื่อยกว่ามึงอีกนะ
ถ้าวันนึง มึงไม่มีคนที่เฝ้ารอกินกับข้าวฝีมือมึง
แล้วมึงจะรู้สึกเอง
อีกอย่างนะเดี๋ยวนี้กูก็มีเรื่องงี่เง่าแบบแม่อยากใช้ให้ไปทำบางอย่าง วันละ5เรื่องได้ซึ่ง กูเปลี่ยนแนวคิดแบบ งอแงไม่ทำแล้วเจอดราม่า ,เป็นรีบๆไปทำ แล้วกลับมาเอนจอยชีวิตต่อ กูก็เลือกวิธีที่กูจะเอนจอยชีวิตลอดแล้วสุขภาพจิตกูดีแบบผิดหูผิดตาเลย จากเมิ่อก่อนหน้าตาดำคล้ำเพราะเครียดทุกวันเดี๋ยวนี้ไม่เครียดแล้วมีเวลาเล่นกีฬาด้วยได้วิ่งลดน้ำหนักอีกยิ่งโคตรจะสุข
ใครมีวิธีแก้ปัญหาพ่อแม่เชื่อฟอเวิร์ดเมลล์แต่เสือกไม่เชื่อหมอแนะนำบ้าง
มันยังไม่รู้จัก การคำนวณทางเลือกในชีวิต มึงจะ
A.ไม่ทำแล้วดราม่า
B. มึงจะรีบๆทำแล้วไม่เจอดราม่างี่เง่าหนึ่งเรื่อง มึงเลือกเอาเองนะ มึงไม่เชื่อกูมึงก็ไปถามเพื่อนๆมึงได้ว่าควรใช้ทางเลือกไหน
อย่างน้อยๆมึงทนๆไปให้จบตรีเถอะ ทำงานรับจ้างนิดหน่อยๆด้วยวุฒิ ม.6 เงินมันไม่พอใช้หรอก ไหนจะค่าที่พักอีก
จบตรีแล้วหางานที่เงินเดือนพออยู่เองได้แล้วค่อยไปก็ยังไม่สาย ถ้าตอนเรียนมหาลัยอยากเลี่ยงเค้าก็สมัครมหาลัยไกลๆหน่อยแล้วขออยู่หอเอา
ทนๆไปหน่อยเหอะ หรือถ้าจะทำอะไร คิดให้รอบคอบนะ อย่าใจร้อน
พวกมึงกูมีน้องคนหนึ่งผู้หญิง ป.6
แม่งไม่ชอบอาบน้ำ ไม่ชอบสระผม ไม่ชอบแปรงฟัน บางครั้งแม่งไม่อาบน้ำไปรร.เป็นอาทิตย์ๆ
ไม่ยอมนอน และก็ไปสาย ชอบโกหก บางวันโดนด่าให้ลุกไปรร. มันก็ทำเหมือนไปพอบ่ายๆพี่กูมาเจอมันนั่งดูหนังในคอม
ไม่รู้จะทำไงว่ะ คือมันด่าไปมันก็เท่านั้นมันไม่ฟัง มันเถียงในใจตลอด ชักสีหน้าใส่
แล้วพ่อก็มาว่า ว่ามันเอาแบบพวกกู (กูและพี่อีกคน) ส่วนพี่อีกคนก็มาว่ากูว่าตามใจน้องเกินไป
พวกมึงมีวิธีไรแนะนำมั้ยว้ะ พ่อกูเริ่มบ่นน้อยใจแล้วลากกูมาประชดด่าแล้วเนี่ย 5555
ปล.ความจริงกูรู้สึกเฉยๆเพราะน้องมันไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับกู + ไม่ได้เห็นเป็นน้อง + กูทำงานอยู่คนเดียวที่อื่นแล้ว
แต่สงสารพี่กูมากกว่ามันท้องอยู่ด้วย กลัวว่าน้องกูมันจะคลั่งฆ่าพี่กูตายไปซะก่อน ยิ่งเอาแน่เอานอนไม่ได้
มันเคยยคิดจะแทงกูตอนเด็กๆ น่ะ
>>610 มันโดนแกล้งที่โรงเรียนหรือมีอะไรทำให้ไม่อยากไปเรียนหรือเปล่าวะ. ต้องแอบตามไปดูบ้างนา
เรื่องด่านี่ขอให้งดก่อนเพราะไม่ได้ผลว่ะลองปรึกษานักจิตวิทยาเด็กดูนะว่าจะให้ใครเข้าไปคุยเข้าไปปรับทัศนคติได้หรือเปล่า,
เด็กผู้หญิงมันน่าจะเติบโตด้วยการเลียนแบบผู้หญิงใกล้ตัวแบบต้องรักสวยงาม,ตัองเป็นระเบียบนะ ที่มีปัญหานี่คือไม่มีตัวอย่างผู้หญิงให้เด็กมันเลียนแบบด้วยหรือเปล่าวะหรือว่าเด็กมันเห็นผู้ใหญ่เข้าบ้านมาก็ดูแต่ทีวีหรือเปล่า
>>611 ทั้งกูทั้งพี่ก็เป็นผู้หญิงหมดแหละ มันไม่โดนแกล้งหรอกที่รร.
กูเคยไปอยู่ มันอยู่กับอีกกลุ่ม กลุ่มกลางๆพวกกลุ่มที่เข้าพวกแบบตัวเด่นๆไม่ได้แต่ก็ไม่ได้เด็กเนิร์ด
ที่มันไม่อยากไปรร.ก็เพราะมันขี้เกียจเองนี่แหละ
ล่าสุดมันลืมนัดเรียนพิเศษหรือไม่ก็มันเนียนแกล้งลืม เลยโดนพ่อตัดไฟ
แล้วพ่อก็โทรมาด่าพี่กู พี่กูก็มาระบายกับกูอีกที
คือมันเหมือนเด็กเก็บกดว่ะ เวลาพูดไรสอนไรก็ทะลุผ่านหูเลย กูก็ไม่รู้จะทำไงว่ะ
ญาติพี่น้องทางแม่กูชอบเหยียบย่ำดูถูกคนในตระกูล กลัวแต่ครอบครัวกูจะได้ดีกว่าพวกมันวะ ยายกูก็รักลูกหลานไม่เท่ากันด้วย มีลูกทั้งหมด4คน แม่กูคนโตสุดคนละพ่อกับอีก3คนนั่น แม่กูทำดีแค่ไหนก็ไม่เคยว่าแม่กูดีเลยเงินทองให้ไปเท่าไหร่ก็ไม่เคยมองว่าดี เขารักลูกคนที่2-4 โดยเฉพาะลูกสาวคนที่3เพราะเอาเงินมาให้เยอะกว่าแม่กู สมัยก่อนแม่กูไม่มีเงินซื้อรองเท้า นร.ให้พี่สาวจะเปิดเทอมแล้ว แม่กูเลยไปขอยืมยายแกบอกไม่มีแม่กูหันหลังเท่านั้นละ ยายกูพูดขึ้น เออแล้วA(ลูกอิน้า3)มียังวะเดี๋ยวไปกดเงินมาซื้อให้ก่อน แม่กูนี่น้ำตาไหลเลย แม่กูเดือดร้อนไปหาอิน้า3ด่าแม่กูสารพัดอย่างหมูหมา พอคนอื่นรู้จักกันสองวันไปหาเท่าไหร่ว่ามาเลยคะ พวกมันชอบทำตัวหน้าใหญ่ใส่คนอื่นต้องหรูดูดีรวยไว้ก่อนชอบเวลาที่คนอื่นเอาใจยกยอว่ารวย(ที่จริงโคตรเน่าเฟะรวยหนี้รวยสินเศรษฐีสัสๆ) มีวันนึงกูต้องไปทำงานที่ร้านของอิน้าคนที่3 พนักงานขาด ยายมาเรียกกูไป กูเลยถามลูกสาวของน้า..ละไปไหน ไม่เคยเห็นมาช่วยงานเลย ยายบอกกับกูว่าพี่เขาเรียนเยอะ แล้วอีกอย่างเขานะเป็นลูกคนรวย เราหน่ะมันลูกคนจนพี่เขาไม่ต้องทำงานก็ได้ กูนี่แบบห๊ะ? มันใช่หรอวะ เหอะถ้ามึงไม่หาเงินมันก็หมดได้เหมือนกันหละวะ มีก้ไม่ถึงสิบล้านรวยตายห่าเลย สมควรมาพูดแบบนี้กับกูไหม ลูกคนมีเงินที่กูรู้จักเขาก้ทำงานนะ แล้วดูสิกูเลิกเรียนตอน4โมงเย็น ให้กูรีบเข้าร้านไม่งั๊นหักเงินเลิกเที่ยงคืนให้เงินกู วันละ100 - -* ถ้าหักกูก็เหลือแต่ฮีละค่า การบ้านก็ไม่ได้ทำ พนักงานคนอื่น 350+ เห็นกูเป็นลูกเป็นหลานร้อยเดียว555 กูไม่ไปก็ด่าให้กู แม่กูออกรถใหม่พอเขารู้กันหูผึ่งทันที ไม่วายที่จะบอก หน้าอย่างมันจะมีปัญญาส่งหรอ? เอ้าแทนที่พวกเขาจะยินดี ดูถูกพวกกูมากทุกเรื่องเลยจนกูไม่อยากไปยุ่งด้วยหรอก ชอบหาเรื่องพวกกูด้วยจนทะเลาะกันใหญ่โต ตัดญาติกันไป ก็ดีกูไม่อยากนับญาติกับพวกมันหรอก ยิ่งพวกกูมีชีวิตดีขึ้นเท่าไหร่พวกมันก็ยิ่งอยู่ไม่สุขดิ้นๆๆ กลัวแต่พวกกูจะได้ดี พอปีนี้แม่กูซื้อบ้าน ไม่วายใช้ให้คนอื่นมาเสือกรีบให้ไปดู ว่าพวกกูซื้อหลังเท่าไหร่อะไรยังไง รีบบอกให้อิน้าคนที่3 มาซื้อหมู่บ้านเดียวกับกู จะมาอยู่ใกล้พวกกูเพื่อ? ปัญญาอ่อนชิบหาย บ้านพวกมันก้มียังผ่อนไม่หมดเลย กุละเพลียมาก เรื่องเหี้ยของพวกมันให้เขียนก้ไม่หมดดูถูกคนอื่นไปทั่วด้วย ใครทำอะไรก้ขอให้ได้อย่างนั้นละ แต่ก็ดีดูถูกพวกกูเอาไว้ให้มากๆ กูจะไปให้สูงกว่านี้ แต่เวลาที่เศรษฐีไม่มีจะแดกอย่างพวกมันล้มเมื่อไหร่ กูนี่ละจะเหยียบพวกมันให้จมเลย กูรอคอยเวลานั้นอยู่ อีกไม่นานคงหมดเพราะความเว่อร์กับหน้าใหญ่ใจโต ดีแล้วที่กูไม่ต้องมานับญาติกับพวกมัน
>>616 กูเคยเจอคล้ายๆกันนี่ละ ตอนหลังแม่กูรอเวลาพูดบอกว่า ตอนเด็กกูเคยโดนหมาบ้านคนรวยกัดแล้วเขาเดินไปคุยจะให้เอาหมาไปตรวจโลกเขาเคยเจอเศรษฐีร้อยล้านพูดว่า"ที่อยู่นี่อยากได้เงินเหรอ" แม่กูด่าหน้าโรงงานเลยว่า "สมบัติหีแตดของมีงมีเป็นพันล้านกูก็ไม่อยากได้หรอกเพราะกูไม่ได้หวังได้ของมึง" เจ้าของหมามันต้องหลบเลยแล้วส่งคนพากูไปโรงพยาบาล
จำไว้แล้วกันว่าถ้าโดนคนรวยทับถมมากๆก็เอาไปด่าได้ มึงจะแคร์อะไรกับญาติที่รวยกว่า มันรวยแล้วมันแบ่งให้มึงใช้ป่ะ ถ้าไม่แบ่งให้มึงจะเกรงใจมากกว่าคนปกติรอบข้างมึงทำไม
มึงกูทำไงดี คือกูรู้สึกว่าแม่กูแก่ หัวรั้น โอเว่อร์ ไม่มีมารยาท คือกูไม่ควรรู้สึกแบบนี้หรือเปล่า แต่กูก็เหนื่อย
คือว้นนี้วันเกิดกู กูก็เออไปกินข้าวกับพ่อแม่ ก็ไปกันเป็นครอบครัว ก็นั่งแท็กซี่จากคอนโดไป ทีนี้กูก็พึ่งรู้ว่าเพื่อนสนิทกูจะไปกินร้านอาหารเดียวกัน กูก็บอกพ่อกับแม่อ่ะ ว่าเอ้อ นี่เพื่อนก็จะไปกินร้านเดียวกันเลย แม่กูก็เงียบ กูก็ แม่เป็นอะไร แม่ก็บอกว่า ไหนบอกว่าจะไปกินกันเป็นครอบครัว กูก็บอกว่า อ้าว คือไม่ได้นัดนะ พึ่งรู้เหมือนกัน แม่ก็ดูหน้าแบบไม่พอใจ แล้วก็บอกว่าช่างเถอะ แต่กูก็ยังคาใจ แบบเอ๊า กูผิดอะไรไป ทำไมแม่ต้องชักสีหน้าใส่ ทำไมแม่ต้องเหวี่ยงใส่กู
คือมันไม่ใช่แค่เรื่องนี้อ่ะ แม่หัวรั้นมาก ไม่ฟังใคร ใจร้อน หลายครั้งที่ธุรกิจล้มเพราะความไม่รอบคอบ ฟังเพื่อนแนะนำมากไปของแม่ กระทั่งตอนไปเที่ยวญี่ปุ่น แม่ก็ตักๆๆๆอาหารจนพูนอ่ะ คนอื่นมองแม่ก็ไม่สน
ตอนนี้กูรู้สึกเหนื่อย ไม่อยากอยู่กับแม่ กูควรทำไง เครียด
กูสงสัยกับพวกมึงสัสๆเลยนะว่าคิดยังไงที่มาขอคำปรึกษาในบอร์ดนี้ มึงแน่ใจกันมั้ยว่าคำตอบที่ได้มามันจะช่วยมึงจริงๆ เพราะเท่าที่กูอ่านๆมายังไม่เจอเรื่องที่ปรึกษาแล้วได้คำตอบชัดเจนในเรื่องส่วนตัวเลยนะ ถึงกูอ่านไม่จนถึงเริ่มกระทู้แต่ก็พอๆเดาได้อ่ะว่าหาคำตอบดีๆซักตัวไม่เห็นเจอ เจอแต่ห่าไรไม่รู้บางทีดูแล้วกระดากลูกตาสัสๆอ่ะ แล้วสงสารคนที่มาถาม มาระบายด้วย
>>621 ถ้าเจ้าตัวไม่พร้อมจะให้ข้อมูลสภาพแวดล้อมโดยละเอียดก็ตอบชัดเจนมากไม่ได้อยู่แล้ว มึงจะให้ตอบละเอียดได้ขนาดไหนกันวะ กูเคยเอาเรื่องกูมาปรึกษาเหมือนกัน ไม่ได้คำตอบหรอกแต่ก็ได้มุมมองอะไรใหม่ๆบ้าง เคสกูมันยากว่ะ ไม่ใช่ญาติผู้ใหญ่ทะเลาะกันหรือเด็กน้อยเบื่อบ้านแบบที่เห็นบ่อยๆในนี้ ซึ่งไอ้พวกนี้แก้ง่ายเข้าขั้นกระจอก ตอบได้ในประโยคเดียว แค่ไม่กล้าทำ
คือ อ่านผ่านๆตั้งแต่ต้นๆกระทู้ตามไอ >>621 ละรู้สึกเหมือนคนมาตอบแม่งแบบเอาครอบครัวตัวมันเองเป็นศูนย์กลางสัสๆอ่ะ ทำหยั่งกับว่าตัวมันเกิดในครอบครัวที่มีแต่คว่ามสุข พ่อแม่รักกันดี ญาติพี่น้องไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน แล้วพอมาอ่านโม่งที่พูดคุยระบายหน่อยแม่งก็ทำเป็นรับไม่ได้ ดัดจริตเหี้ยๆ บางคนแม่งก็ตอบแบบควายๆ กูละจะบ้าตาย คนระบายหน่ะกูไม่ค่อยซีเท่าไหร่ แต่คนที่จะมาถามจริงๆอ่ะดิ ต้องมาเจอพวกเหี้ยๆนี่ตอบทีประสาทจะแดกเหมือนกัน
เออ บางทีก้ไม่ใช่ทองเนื้อเก้าป้ะวะ
เบื่อกูแล้วมาตามหากูทำเหี้ยไร
พอกูไม่กลับแม่งก้หาพวกสิมึง ประจานว่ากูอกตัญญู
ไม่มีใครเขาอยากนั่งฟังแต่เรื่องแย่ๆแชร์แต่เรื่องความผิดเดิมๆ
เห็นพ่อเหี้ยไม่พอกูยังต้องมานั่งฟังมึงบ่นว่าพ่อกูยังงั้นยังงี้ เออออ กูเหนแล้ววว ไม่เหนมึงด่าตัวเองมั่งเลอะ
ตบตีกันเองกูไม่ยุ่งเสือกบอกกูอกตัญญู เอ๊าหมอยยย
พอเหอะ กูได้ยินมามากพอละตั้งแต่เป็นวุ้นอยู่ในหีมึงล้ะอีดอก
รู้สึกผิดแต่เสือกไม่แก้ไข
ยัดเยียดว่ากูไม่ค่อยพูดกะมึงเพราะกูเก็บกดเหมือนมึง
โห๊ะอีเหี้ย ผุจนเปลี่ยนโลงร้อยรอบล้ะมึงยังคิดได้แค่นี้
ตัวเองว่าคนอื่นได้หมด คนอื่นคือผิด ถ ถ ถ เก็บปากไว้สั่งสอนตัวเองเหอะ
อย่าอ้างว่าผู้ใหญ่กว่าล้ะมาข่มกู สวะ
*หาคนเลี้ยงดู@กาน่าPavo-PP*
แม่ไม่เข้ใจกูว่ะ มีเหี้ยอะไรลากเข้าเรื่องเรียนหมด กุไม่อยากรู้สึกแย่กับแม่เลยหวะ แต่กุอดรำคาญแม่ตัวเองไม่ได้ บางทีมันเกินความหวังดี มันคือความคาดหวัง หวังเป็นนู้น เป็นนี่ กุเบื่อชิบหาย ถ้าเลือกได้กุแม่อยากใจแตกให้จบๆไปไอ้เหี้ย เบื่อ
#กูมาระบายเฉยๆ
#รำคาญจิงๆนะ
#อยากให้ความรู้สึกหายไป
คิดยังไงกับพวกจีบกัน3-4คนอยู่นั้นละโดยไม่เกรงใจคนอื่นในไลน์กลุ่มคณะ180คน ซึ่งที่เหลือได้แต่นิ่งเงียบ เอือมสุดๆรำคาญชิบพายยยยสาสสสสสสส มึงยังไม่ได้เจอหน้ากันเลยนะเว้ยยยยยยยยย ว้อยยย
เรื่องบางอย่างมันพูดกับคนอื่นไม่ได้ แค่ได้ระบายได้ฟังอื่นกูก็พอใจแล้ว
ไม่ได้คาดหวังคำตอบเลิศเรออะไร บางทีก็รู้สึกว่า เออเนอะ เหี้ยคล้ายๆกูก็มี
เหี้ยกว่ากูก็มี ก็มีกำลังใจหน่อย
มีแฟนเป็นญาติ นามสกุลเดียวกัน อยากรู้ทัศนะคติของคนภายนอกต่อเรื่องนี้หน่อยนะ
ลูกพี่ลูกน้องอ่ะ ค่อนข้างล่อแหลมว่ะ แต่ถ้าไม่ได้โตมาจากบ้านเดียวกันมึงก็อยู่เงียบๆไม่ต้องไปบอกให้คนรอบข้างรู้ก็ไม่มีอะไร
ถ้าอย่างจีน พ่อผัวเป็นพี่น้องกับแม่ยายก็แต่งได้ว่ะ พ่อผัวแซ่A ผัวแซ่A, แม่ยายแซ่Aแต่งแล้วเปลี่ยนเป็นแซ่B เมียก็แซ่B แบบนี้ไม่ผิด
อีแม่ชาติเหี้ยสัสนรก ชั่วชาติห่า!!!! กูละเบื่อจริงๆกับการที่ต้องมานั่งทำงานให้มึงงกๆตามใจมึงแต่ด่าๆกูเอาๆๆๆๆๆๆๆเนี่ยอีสันขวานชาติอัปรีย์!! ทำห่าไรก็ด่าว่ากูไม่ทำ ตอแหลใส่ชาวบ้านว่ากูเหี้ยอย่างนั้น กูแย่อย่างนี้ทั้งๆที่กูคือลูกมึงนะเว้ยไอจัญไร มึงนี่ไม่ควรสร้างครอบครัวมาให้กูทนทุกข์ทรมานกับมึงเลยอีแม่หน้าหีโคตรชาตินรกส่งมาเกิด ด่าไรไม่ได้ ความผิดตัวเองก็ไม่ยอมรับ จัญไรชั่วโคตรชิบหาย ด่าคนอื่นเหี้ยแต่เอาดีเข้าตัวเองอยู่คนเดียว ทีกูจะหนีละแม่งก็ตอแหลยืมเงินกูไปจนกูหนีไปตั้งตัวไม่ได้สัสดอก มีแม่แบบมึงนี่มันโคตรระยำซ้ำซ้อนรอคอยความชิบหายวายวอดแก่ตัวกูคนเดียวเลยไอสัส ใครทำอะไรใส่มึงก็มาระบายที่กูๆ กูจะหนีก็รั้งกูไม่ให้ไปแต่แกล้งมายึดของๆกูที่น้ำพักน้ำแรงกูหามา อีแม่เลวสัส คนอย่างมึงมันเรียนดี งานดีเพราะเหยียบหัวคนอื่นมาป่าววะ ทุกวันนี้ญาติๆเกลียดกูแบบเข้าไส้ก็เพราะมึงอีแม่สัสนรกโคตรสถุลจองหองสันดานหมาห่ารากเลวทรามต่ำช้าควยระยำอีเหี้ย!!!!!!!!!!!
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>กิจกรรมประกวดแม่เหี้ยประจำบอร์ดโม่ง<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
.
.
เนื่องในวันแม่แห่งชาติ ประจำปี 2559 ใครที่คิดว่ามีแม่ที่ทำตัวเหี้ยที่สุด เลวที่สุด นรกที่สุด จัญไรที่สุด เป็นมารร้ายที่ทำให้ชีวิตมึงไร้ความสุขมากที่สุด จงถ่ายภาพ คลิป หรือหลักฐานใดๆก็ตามลงมาที่บอร์ดโม่งพร้อมคำอธิบายและเหตุผล รวมถึงชื่อ-นามสกุลของแม่มึงด้วย ส่งมาแค่1โพสท้าชิงต่อ1 IDเท่านั้น(ถ้าจับได้ว่าโกงจะปิดการแจกรางวัล) สำหรับโพสที่เขียนได้โดนใจมากที่สุด สอดคล้องกับความเป็นจริงและดูน่าเชื่อถือ รวมทั้งดึงดูดคนให้มาดูความเหี้ยของแม่ตัวเองมากที่สุด จะได้รับรางวัลดังต่อไปนี้
.
.
*******รางวัลสำหรับผู้ชนะเลิศอันดับ1*******
-รางวัลเงินสด 2,5000 บาท
-โทรศัพท์มือถือ ยี่ห้อ Samsung Galaxy S7 edge มูลค่า 26,900 บาท
-คอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ค ยี่ห้อ Acer รุ่น Aspire V3-575G มูลค่า 17,000 บาท
******รางวัลสำหรับรองชนะเลิศอันดับ1*******
-รางวัลเงินสดมูลค่า 1,5000 บาท
-โทรศัพท์มือถือ ยี่ห้อ Huawei Mate 8 มูลค่า 19,990 บาท
-คอมพิวเตอร์แท็บเล็ต ยี่ห้อ Samsung GALAXY Tab 3 V 7.0" มูลค่า 5,000 บาท
รางวัลปลอบใจอีกสามรางวัล(ตามการตัดสินของกูเอง) รวมมูลค่ากว่า 1
>>645 (ต่อๆสัส เมื่อกี้เผลอเลื่อนปุ่มผิด) ....รวมมูลค่ากว่า 1 แสนบาท!!!
กูแจกจริงถ้ามึงกล้าโพสลงในกระทู้นี้ ตามรายละเอียดที่ได้กล่าวไป หมดเขตการท้าชิงวันที่ 30 กรกฎาคม 2559 ประกาศผลวัน ที่12 สิงหาคม 2559 แล้วผู้โชคดีกูจะบอกแหล่งติดต่อไปให้ที่บอร์ดแห่งนี้อีกทีนึง
อันนี้อันนี้กูระบายเลยญาติพี่น้องกูแม่งมีแต่คนเรียนเก่งพวกแบบลูกท่านหลานเธอแม่งมีแต่คนเรียนเก่งเก่งแล้วกูเป็นคนที่เรียนโง่มากแล้วแม่ก็ถามว่าอยู่นั่นแหละต่อมหาลัยในนี้ไงแม่งโคตรอยากตบ แล้ แล้วแม่งไอ้พวกแบบคะแนนกูก็น้อยมันกูก็ตอบเหี้ยอะไรคณะอะไรไม่ได้สักเรียนสายศิลป์อีกเหี้ย
กุเพิ่งรู้ว่านินทารับฟังปัญหาได้ด้วยในนี้ กุจะระบายเรื่องพ่อเหี้ยๆได้มั้ยวะ เอาปืนกระแทกหัวแตกไป 4 เข็ม มีแผลทั้งตัวขู่กูห้ามแจ้งความ
กุเจ้าของเม้น >>649 นะ อยากรู้ว่ากูเป็นใคร เดาจากกลุ่มโอตาเกะแล้วกัน
กูมีปัญหากับพ่อกู พ่อกูเบื้องหน้าคือตำรวจพิทักษ์สันติราษฎร์แสนดีได้เกียรตินิยมรามคำแหง แท้จริง เรื่องบริหารครอบครัวทุเรศเหี้ยๆ มีเมีย 4 คน กิ๊กเป็นสิบๆราย หย่ากับเมียทุกคนเพราะทำร้ายร่างกาย รวมถึงกูด้วยโดนหางเลข โดนตั้งแต่ปี 49 ปีละครั้งสองครั้ง ซึ่งสองครั้งแรก ไม้แขวนเสื้อหัก ช้ำเลือดช้ำหนองทั้งสองรอบ เมาเหล้าเข้าบ้านโวยวายเป็นสูตรสำเร็จของละครไทย จนปีนี้ นั่งเล่นเฟซอยู่ดีๆ (วันเกิดเหตุมันไม่ได้ให้กูไปมารุยะ กูก็อยู่บ้าน) แม่งเปิดประตูมาชกหน้ากู แล้วหาว่าติดต่อกูไม่ได้ ไม่ได้เอาผ้าไปส่งรีด (ตอนที่แบตหมด กุขี่รถเข้าบ้าน-โทรมาพอดี) แล้วถามว่าค่ารีดผ้าหายไปไหน กุบอกว่าเอาไปกินข้าวตอนบ่าย มันก็ตบกูอีกทีแล้วพังข้าวของในห้อง ฉีกโปสเตอร์ที่กุมัดเก็บไว้หมดเลย แล้วเปิดหน้าต่างโยนทิ้ง หนังสือราวๆ 40 เล่มได้ กูเลยโมโหแล้วถามว่าทำเหี้ยอะไรวะ หนังสือไม่เก-- กูพูดไม่ทันจบแม่งเดินเข้ามาถีบกูลงที่นอนแล้วเอาปืนฟาดไปที่หัว มันจะชกกููแต่กูขัดขืน แล้วเมียคนที่ 4 มันมาห้าม มันก็ปากดีท้ากูต่อย กูบอกกูไม่อยากต่อยกูไม่ชอบ มันบอกว่าไอ้ใจหมา กูให้หมัดนึงแล้วค่อยเจอกู แต่กูไม่ตอบมันเลยจะต่อยกูอีกแล้วก็โดนห้้ามอีก
มันบอกว่า เงินกูไม่ได้เอาไปแดกข้าว เอาไปซื้อหนังสือการ์ตูน (ซึ่งกูไม่ได้ซื้อตั้งแต่ 2 เดือนที่แล้ว ตังหมดกับบุฟเฟต์ไม่ก็ค่าเดินทางงานต่างๆ) ซึ่งกูก็ยอมรับว่ากูติดกูชอบไอดอลเพลง ส่งวนของที่มึงฉีกน่ะ ตังกู 2550 บาท ค่าทำงานพาร์ตไทม์ AFA ปีก่อนล้วนๆ ตังมึงอ่ะ อยู่นอกตู้เสื้อผ้า ข้างในตู้นั่นของกูซื้อเอง แล้วไล่โพนทะนา บอกรองวิชาการกับครูประจำชั้นว่าจะลาออก เพราะกูเป็นคนเริ่มหาเรื่อง แล้วไปทำร้ายมัน ถามจริง กูตัวเล็กกว่ามึงเกือบสองเท่า ประวัติทะเลาะวิวาทไม่มี จะไปต่อยใครได้วะ ผลสรุป ตอนนี้กำลังสอบกลางภาค จะให้กูเซ็นออกแล้วแม่กูจริงๆจะรับไปเรียนต่อที่ ตจว. แต่แม่กูยากจน (มันเอาเงินแม่กูไป 62000 ตอนปี 51 ไม่คืนเพราะมันบอกว่าไม่มีลายลักษณ์อักษร) ตอนนี้กูรับพฤติกรรมเหี้ยๆที่ทำกับครอบครัวตัวเอง แม้กระทั่งเมียคนปัจจุบันก็ตาม (ในมือถือมันลืมลบข้อความ SMS โอนเงินให้กิ๊ก-ลูกน้อง ผญ. แต่เมียคนนี้โลกสวย บอกเรื่องนานแล้วมั้ง ถ้าไม่สร้างปัญหาในบ้านก็ไม่เป็นไร) กูรอวันจัดเตรียมเอกสารย้ายศูนย์ รด. กับเรื่องเรียน แล้วรอแม่กูออกจาก รพ. พักฟื้นจนสิ้นเดือนก่อน
มันบอกลูกน้องมันแล้วก็เมียมันว่าอย่าให้กูไปแจ้งความ ซึ่งกูรู้เรื่องก็เออออไปก่อน แต่กูก็จะเอาเรื่องนี่ไปแจ้งผู้กำกับ ผู้บังคับบัญชาทีหลังจากกูย้ายสัมภาระ เพราะกูจะจบ ม.6 แล้วแต่กลับมีปัญหาเลยยุ่งยาก
เพื่อนโม่ง กูมีเรื่องปรึกษาหน่อย
กูเกลียดแม่กู ทีนี้พ่อกะแม่หย่ากัน แล้วแม่เค้าจะเอากูไปอยู่ด้วย กูไม่อยากไปไง แต่ทรัพย์สินแม่กูมันค่อนข้างเยอะ ถ้ากูหนีไปอยู่คนเดียวเรื่องเงินเรื่องมรดกตัดไปได้เลย ถ้าไปอยู่กะแม่ก็ทนต่อไปอีกสิบๆปีกว่าแม่จะตาย พวกมึงช่วยกูเลือกหน่อยระหว่างเงินกะอิสรภาพเอาอะไรดี?
อ้อ ตัดเรื่องไปอยู่กะพ่อได้เลย แม่งเหี้ยๆกัน มีเมียน้อยกูไปอยู่ด้วยก็เป็นหมาหัวเน่าแน่
พ่อกูติดยา เล่นยามายึ่สิบกว่าปีแล้ว ตอนนี้มันคงไปทำลายสมองจนพ่อกูไม่ปกติเหมือนเดิม สั่นๆ พูดก็ติดขัด บุคลิกเสียไปหมด พ่อคิดว่ากูไม่รู้ จริงๆกูรู้มาตั้งแต่กูเรียนประถมแล้ว กูไม่รู้จะบอกพ่อว่ายังไงดี พ่อก็อายุจะห้าสิบแล้ว กูอยากให้เขาเลิกยาให้ได้สักที ถึงพ่อจะเหี้ยยังไงกูก็รักของกู
แล้วยายกูก็เหมือนเป็นโรคประสาทที่ไม่ยอมไปรักษา ฉุนเฉียว โมโหง่าย กรี๊ดๆ ชอบเรียกร้องความสนใจ อายุหกสิบแล้วยังขาดผู้ชายไม่ได้ ชอบหาผัวเด็กมาเลี้ยงไว้ตลอด แย่งจากเมียคนอื่นเขามาบ้าง คนล่าสุดเป็นพระเพิ่งสึกออกมา อายุแค่สามสิบกว่าๆเอง ยายเคยทะเลาะกับกูถึงขั้นถีบกู ตบกู จนกูหอบของหนีออกจากบ้าน ไม่เคยกลับไปเหยียบบ้านยายหลายปีแล้วทั้งๆที่ยายเป็นคนเลี้ยงกูตอนเด็กๆแท้ๆ
บ้านกูพื้นเพห่วยแตก บ้านแตก แต่กูกระเสือกกระสนจนจบม.ชื่อดังแห่งหนึ่ง กำลังจะรับปริญญาตุลานี้ กูไม่อยากให้ยายมาเลย มาแล้วก็กลัวไปทะเลาะกับพ่อ กลัวเขาเอาผัวพระเขามาด้วย กลัวมาอาละวาดใส่กูในงานรับปริญญา กูรับตรงๆเลยว่ากูอาย ถึงจะไม่อายที่ตัวเองพื้นเพไม่ดี บ้านนอก แต่อายที่ยายเป็นแบบนี้ อายเพื่อน อายเจ้านายกับพี่ที่ทำงานที่เขาจะมา กูเครียดไปหมด ไม่อยากไปง่ายรับปริญญาแล้ว
ไม่ก็พอใกล้รับมึงหนีออกจากบ้านเลยพอรับเสร็จค่อยกลับ 555
>>664 เหยดเข้ยายมึงแม่งโหดสัส กูนี่นกมาเป็นชาติและขอเคล็ดลับยายมึงหน่อย
ถ้ามึงกลัวเค้าทะเลาะกันมึงก็ให้เค้ามาคนละวันกันดิวะ ให้ยายมึงมาวันซ้อมเงี้ย คนน้อยด้วยมึงก็อายน้อยกว่านะ หรือมึงจะให้มาคนละเวลา ให้ยายมึงมาตอนเย็นๆหน่อย มาถ่ายรูปแล้วกลับด้วยกันไปเลยอะไรงี้
มึงคือกูเพิ่งซื้อวินโดว์จริงมาลงโน้ตบุ๊ค พ่อกูสงสัยว่าทำไมต้องซื้อของจริง(แพง ลงได้เครื่องเดียว) ทีคอมที่บ้านยังใช้เถื่อนได้เลย กูจะตอบพ่อว่าไงดี มึงช่วยกูหน่อย
เชี่ย ช่วยกูด้วย พ่อกูเพี้ยนไปแล้วเค้าเป็นโรคประสาทแล้วอยู่ๆจะเอาที่ดินของที่บ้านไยกให้คนอื่นตั้งครึ่ง แค่เค้ามาทำดีด้วยนิดหน่อยก็ลืมคนในบ้าน จะหย่ากะแม่ จะไม่ให้อะไรแม่เลยแล้วจะเอาที่ดินที่เป็นมรดกกูไปยกให้คนอื่นครึ่งนึง ไอคนนั้นแม่งก็เจ้าคารมพ่อกูชอบมาก จะมีวิธีแก้เกมให้พ่อยกที่ดินให้กูคนเดียวมั้ยวะ
>>665-667 ขอบคุณพวกมึงมาก แต่ดูท่าแล้วยายกูไม่ยอมมาวันซ้อมแน่ๆ เขามาจากตจว.ด้วย คงอยากจะมาวันจริงชัวร์ๆ ส่วนเรื่องผัวเด็ก เขาสวยไง ในหมู่บ้านถือเป็นคนมีเงินด้วย ผู้ชายเลยหาง่าย สายเปย์ไงมึง
>>670 ยายกูก็เคยเป็น ผัวเก่าคนก่อนเขาถึงขั้นเอาป้ายขายที่มาปักตรงหน้าบ้านว่าขายบ้านกับที่ 4 ไร่ วิธีแก้ที่แม่กับน้ากูใช้คือค่อยๆตะล่อมตอนเขาใจเย็นๆ แล้วพาไปโอนที่เป็นชื่อแม่กับน้ากูให้สิ้นเรื่องสิ้นราว ทีนี้พอจะยกให้ใครก็ทำไม่ได้แล้ว
>>670 ป้ากูเป็นคล้ายๆแบบนี้เลยเกือบจะโอนที่ให้คนอื่นละ สาเหตุที่จู่ๆแกเห็นคนอื่นดีกว่าคือแกไม่สนิทกับคนในครอบครัวน่ะ แบบลุงกับลูกก็ไม่ค่อยให้ความสนใจแก แล้วแกก็รู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีค่าเลยสนคนอื่นมากกว่า หลังๆไปทำกิจกรรมด้วยกันทั้งครอบครัวแล้วดีขึ้นก็โอนให้ลูกหมดเรื่องหมดราว
>>670 ประสาทขั้นไหน มีหลักฐานการรักษามั้ย มีประวัติติดสุราหรืออะไรที่เป็นเหตุว่าพ่อมึงสติไม่สมประกอบบ้าง
ถ้ามีหลักฐานเช่น คลิป หรือภาพถ่ายว่าพ่อมึงเพี้ยนจริงด้วยยิ่งดี
ให้ มึง/เเม่มึง(ภารรยาที่ถูกต้องตามกม.)หรือปู่ย่าตายายมึงก็ได้ ไปยื่นคำร้องต่อศาลให้พ่อเป็นบุคคลเสมือนไร้ความสามารถ/บุคคลไร้ความสามารถ/วิกลจริต ตั้งให้มึงหรือเเม่มึงเป็นผู้อนุบาล/ผู้ปกครอง/ผู้พิทักษ์ หลังจากนั้นนิติกรรมที่พ่อมึงจะไม่สมบูรณ์ ต้องได้รับความยินยอมจากมึงหรือเเม่มึงก่อน หรือบางนิติกรรมอาจทำไม่ได้เลยถือเป็นโมฆะ พ่อมึงก็จะโอนที่ให้ใครไม่ได้อีก
กูเบื่อญาติฝั่งผัวพี่กูชิบหาย แม่งเอ้ย
แม่งเหี้ยไรไม่รู้ ควยเสือกกับลูกพี่กูชิบหาย
มานั่งจี้ นั่งจับ เอาเพื่อนลูกเค้ามาจับมาอุ้ม ไอ้สัส เด็กพึ่งเกิดมาสองวัน แถมมีหน้ามาบอกไม่ให้พี่กูอุ้มบ่อยบอกเดี๋ยวเด็กมันติดแม่ ควยยย น่ารำคาญชิบหาย ตอนแรกแม่งฝั่งั้นบอกว่าไง นั่นไม่ใช่หลานพวกมัน ไอ้สัสพอออกมาเบ้าแม่งเหมือนพ่อมันๆ พูดอยูรได้ มีหน้ามาตั้งชื่อให้เองอีก กูล่ะเซ็ง
>>674 เคยไปหาจิตแพทย์แต่กูบอกแม่กูเรื่องนี้ละ แม่กูบอกไม่ได้ พ่อไม่ได้เป็นขั้นนั้น ซึ่งกูก็ไม่รู้ว่าพ่อเป็นหนักขนาดไหน แต่สำหรับกูคือหนักมาก ขู่ฆ่าแม่ทุกวัน เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย พ่อกูติดเหล้าอ่ะ
กูเคยบอกแม่ให้ถ่ายคลิปแม่ก็ไม่ยอมทำซักทีจนตอนนี้เหมือนจะทำไรไม่ได้แล้ว เลยอยากเกลี้ยกล่อมให้แกยกที่ดินทั้งหมดให้กูซะจะได้ไม่เป็นปัญหาเอาทีหลัง มีวิธีเด็ดๆมั้ยวะ
>>676 เพื่อนโม่งเอ้ยติดเหล้า ทำความเสียหายแก่ตนเองและครอบครัวนี่ครอบครัวสามารถยื่นคำร้องให้พ่อมึงเป็นบุคคลเสมือนไร้ความสามารถได้
เพียงเเต่มึงต้องมีหลักฐาน อย่างน้อยก็ช่วยป้องกันการทำนิติกรรมบางอย่างได้ เช่นเรื่องโอนที่ กูว่ามึงหาทางเเบบนี้ง่ายกว่าหาวิธีกล่อมพ่อมึงอีก
เรื่องคลิปเวลากลับบ้านมึงก็ให้ช่างเเอบติดกล้องวงจรปิดสิ ขอเเม่มึงช่วยดูท่าเเม่มึงจะไม่ยอม มึงเป็นลูกบรรลุนิติภาวะเเล้วทำเเทนได้เลย
มีอีกวิธี เเต่ค่อนข้างเหี้ยที่ไม่รู้ว่าทำลงไปเเล้วจะได้ผลรึเปล่า ผลที่ตามมาอาจเสียมากว่าดี ยิ่งพ่อมึงสติไม่ค่อยดีอยู่เเล้วด้วย กูไม่เเนะนำดีกว่า
น้องเอาแฟนมานอนกอดในบ้านแต่ไม่ได้มีไรกัน แต่เวลามันจู๋จี๋กันกูก็นั่งอยู่ในห้องด้วย นี่ปกติป้ะ กูไม่เคยรับมือเรื่องแบบนี้ แอบรำคาญ ขนาดกูไปนั่งเป็นเชิงเตือนและ
แม่เหี้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มีวิธีชวนคุยดีๆไหมวะ คือกูเซ็งตอนกูลงไปแดกข้าวกับครอบครัวแล้วพ่อกูมักจะคุยแต่เรื่องการเมืองบ้าง/เรื่องข่าวฆาตกรรมแย่ๆ(ข่าวข่มขืนงี้)บ้าง กูเคยพยามคุยเรื่องอื่นแล้วนะแต่เขาก็ชอบวกกลับมาที่เรื่องพวกนี้อยู่ดี กูไม่ค่อยโอเคกับการคุยอะไรด้านลบแบบนี้อะมึง แม่งคุยแล้วตึง แถมบางทีมีพ่วงคำด่าอะไรมาอีก จนตอนหลังกูไม่ลงไปแดกข้าวล่ะยกข้าวขึ้นมาแดกหน้าคอมตลอด แต่กูก็ไม่อยากทำตัวห่างเหินแบบนี้อะ
พวกมึงว่า milf กับ incest อันไหนเกิดขึ้นได้มากกว่าในชีวิตจริงวะ
milf สิวะ
incest นี่คนเกือบ90%ของทั้งหมดเลยนะ ที่พี่น้องพ่อแม่จะสวยหล่อขนาดไหนก็ไม่มีอารมณ์(เท่าที่เคยอ่านๆในนี้อะนะ)
milf นี่เยอะแยะ
กูกับหลานสาว(นามสกุลเดียวกัน)แอบๆคบกันอยู่ว่ะ แล้วที่นี้พี่กูรู้(พ่อแม่ของหลานสาวกูเองแหละ) ห้ามให้กูยุ่งเกี่ยวกับหลานสาวว่ะ แต่กูก็แอบๆนัดเจอกันบ้างมีกอดจูบลูบคล้ำยังไม่ได้เย็ด ตอนนี้กูกะคบกันแบบจริงและเปิดเผยว่ะ พี่กูห้ามแน่นอน พ่อแม่กูได้แต่ปรามๆไม่ถึงขั้นห้ามเด็ดขาด ทำไงดีว่ะแบบนี้
ก็แล้วแต่เลยละกัน ถ้าอยากคบกันก็เอาไปหอะหลานสาวมึงนี่เนอะ
แต่จะบอกความจริงเลยมึงไม่ต้องไปทำเป็นพูดหรือพิพม์ในว็บต่างๆเลย
เพราะทำแบบนี้ไปก็ได้แค่พวก loser พิมพ์ความเห็นใจมึง แต่เวลามึงมีปัญหาจริงๆไม่มีใครช่วยมึงหรอกนะ
มึงเตรียมตัวตรียมใจละกัน
>>694 ปัญหาก็คือพวกกูเป็นโม่ง พวกกูจะยอมรับยังไงก็ได้ แต่ในชีวิตจริงมึงต้องไปเคลียกับญาติ เคลียกับใครอีกหลายคน แล้วมึงก็จะทำใครคนอื่นอีกหลายคนเดือดร้อนไง มึงคงยังไม่ได้คิดถึง พี่มึงดูก็รู้ว่ารับไม่ได้ พ่อแม่มึงจะมองหน้ากับลุงป้าน้าอาไม่ติด ตระกูลเขาตัดสัมพันธ์กันเพราะมึงคนเดียวมึงรับได้เหรอ
แล้วอีกอย่างหลานมึงอายุเท่าไร ถ้ายังเด็กแล้วเป็นแค่ puppy love สมมติว่าเลิกกัน อะไรที่มันพังไปแล้ว มันเป็นตราบาปติดตัวไปชั่วชีวิตมึงเลยนะ
คิดดีๆ ทางที่ดีตัดใจแล้วไปหาคนอื่นตั้งแต่ตอนนี้ ไปบอกกับพี่มึงว่าคิดเป็นแค่น้องสาว
>>695 ผู้หญิงปกติมีเคยคบเลิกกันเข้ากันไม่ได้ กับหลานคุยๆเล่นๆปกติไปๆมาๆ ก็คบกันจริงจัง
>>696 ปัญหาที่ว่ามาพยามแก้ไขในทางที่ดีขึ้น ตอนนี้ก็พยามพูดเคยว่าเราจริงจัง แฟน(หลาน)เราก็จริงจัง พิสูจน์ให้เห็น ถ้าเกิดตระกูลตัดความสัมพันธ์ขึ้นมาจริง กูคิดว่าช่วยเหลือตัวได้ว่ะ การงานมั่นคง เพียงแต่กูยังไม่รวย ตามสเปกที่พี่(พ่อแม่)ต้องการ แล้วยังมีพวกพ้องที่กูคิดว่าให้ความช่วยเหลือกูได้ในยามยากลำบาก เด็กอายุ 20+ วัยมหาลัย เลิกกันเป็นเป็นเรื่องของอนาคตว่ะ กูก็รับได้ว่ะ
กูไม่ชอบญาติแฟนกูว่ะนางเป็นญาติห่างๆแต่สนิทกันมากไปแหละ ให้แฟนกูไปรับไปส่ง แฟนกูก็ห่วงมันชิบหาย อยากตบว่ะ
>>697 กูก็ไม่ได้หมายถึงว่าเรื่องแค่ตัดพ่อตัดแม่กับมึง มึงจะช่วยเหลือตัวเองได้มั้ยอันนั้นมันเรื่องของมึง
ที่กูจะบอกก็คือพ่อแม่มึงเค้าจะตัดสัมพันธ์กับญาติคนอื่นๆโดยที่มึงเป็นต้นเหตุ ญาติบางคนเค้าไม่รับจริงๆ เค้าก็จะไปด่าพ่อแม่มึงเลี้ยงลูกมายังไง พี่มึง(ลูกของลุงมึงใช่มะ) พ่อกับลุงก็จะขัดใจกันเพราะเรื่องนี้ เขาเป็นพี่น้องกันมา30-40ปีต้องมาขาดญาติกันเพราะมึง ใจมึงไม่แคร์พ่อกับแม่เลยเหรอวะ
เอาเถอะ ถ้าใจคนมันรักไปแล้วอะไรในโลกนี้ก็ทำได้ ก็ลองดู มันก็คงไม่ได้แย่ขนาดนั้น
กูมีแม่ทำตัวเป็นพุทโธเลี่ยนอยู่บ้านหว่ะ แล้วชอบบังคับให้คนในบ้านไปทำบุญเข้าวัดกับมัน ใครไม่ไปแม่งจะด่าว่านอกรีต ไม่สนใจศาสนา มีใครเคยเจอปัญหานี้แบบกูมั่งมั้ยวะ คือ มีตรรกะโคตรปัญญาอ่อนเลย ประมาณว่าใครที่นับถือศาสนาพุทธต้องถูกบังคับให้ไปทำบุญหว่ะ ส่วนวัดที่แม่กูไปแม่งก็ไม่ออกแนวธรรมกายหรืออะไรนะ ดูเรียบง่ายดี ไม่ต้องพิธีรีตองอะไร แต่ทำไมมันปรับทัศนคติแม่กูไม่ได้เลยวะ เพราะนับวันแม่กูยิ่งเข้าวัดยิ่งกลายเป็นพวกพุทโธเลี่ยนสายธรรมกายอ่ะ เข้าวัดต้องเอาเงินถวายพระ ต้องสวดตามนั้นตามนี้ แล้ววันไหนไม่พอใจอะไรกูก็จะด่ากูกลางวัดเลยก็มี คือ เหมือนคนบ้ามาทำบุญสัสๆอ่ะ ประมาณว่ากูไม่ตามใจนี่คือด่ากราดไปทั่วอ่ะ(ดีนะแม่งไม่ด่าหลวงพ่อกับหลวงพี่ในวัดด้วย) แล้วตอนท้ายเสือกบอกว่าหวังดีกับกู ทั้งๆที่ด่ากููแบบล่มจมชิบหายอ่ะ(แช่งเลยก็มีนะ) โม่งเคยเจอคนในครอบครัวเป็นงี้กันมั่งมั้ยอ่ะ กูละเซ็งสัสๆ ทุกวันอาทิตย์นี่แทบไม่อยากจะตื่นนอนอ่ะ ถ้าตื่นมาแล้วต้องโดนบังคับไปทำบุญตลอด แล้วคือกูต้องอ่านหนังสือยันตี2-3ในวันหยุดสุดสัปดาห์ พอไปวัดมันสวดมนต์ทำสมาธิไรงี้สติมันไม่มาจากการอดหลับอดนอนหรอก นับวันกูนี่จะบ้าเหมือนแม่กูละ วันไหนระเบิดก็คงเส้นเลือดในสมองกูแตกตายละมั้ง
>>705 เอาง่ายๆ มึงฝึกตั้งคำถามกับแม่มึงเอาให้จนมุมเช่น เพราะเหตุใดทำไมต้องแบบนี้ ทำแบบอื่นไม่ได้หรือ ทำไมต้องทำวัดนี้ ทำไต้องทำเท่านี้ ฝึกต้องถามไปเลยๆ ถ้าแม่มรึงงี้เง่าก็งี้เง่ากับกลับ ที่สำคัญอย่าอายต่อหน้าคนเยอะๆ ยิ่งมึงทำแบบคนบ้าได้ยิ่งดี ประกาศก้องว่ามึงเป็นลูกหลานใคร ทำแบบนี้ เค้าไม่ยุ่งกับมึงเองแหละ อีกวิธีหนึงคือเปลี่ยนศาสนาหรือลัทธิอะไรก็ได้ไปเลยเปลี่ยนจริงๆเลยนะ พอเหตุการสงบไม่มายุ่งกับมรึง ก็เปลี่ยนกลับมาเหมือนเดิมหรือไม่นับถืออะไรเลยก็ได้
>>705 บ้านกูไม่หนักเท่ามึงแต่เจอมาคล้ายๆกัน โตขึ้นมาหน่อยกูก็ทำเฉยๆ เค้าด่าๆบ่นๆกูก็เดินหนีทำเป็นไม่ได้ยิน เค้าลากไปวัดกูก็ไปเดินเล่นรอบๆรอไป
เค้าเอาสร้อยพระมาให้ใส่กูก็ถอดวางไว้ในลิ้นชัก เค้าบังคับให้ใส่กูก็เฉไฉว่าลืมมั่ง เป็นแผลที่คอเลยยังไม่ใส่มั่ง
สุดท้ายเหมือนเค้าก็ทำใจได้แล้วก็เลิกยุ่งเรื่องนี้กับกูไปเอง แต่เรื่องอื่นก็ยังตามมาบังคับชีวิตกูอยู่เรื่อยๆ
กูหงุดหงิดแม่ตัวเองวะ กูไม่อยากให้เขามายุ่งมาตีสนิทกับกูอะ เขาชอบตะโกนเรียกกูสั่งกูหลายๆรอบ คือกูฟังครั้งเดียวกูก็รู้ก็ทำแล้ว
พูดธรรมดาก็ได้เสียงดังทำไม ไม่ชอบ เคยบอกเขาไปทีหนึ่งว่าสั่งหรือเรียกแค่ครั้งเดียวได้ไหมไม่ชอบฟังอะไรหลายๆรอบ
เขาดราม่าใส่กูเลย ใช่สิทำอะไรก็ผิด แม่ไม่อยู่จะดีกว่าใช่ไหม ทุกวันนี้นู่นนี่นั่นก็รู้สึกแย่แล้ว แน่นอนว่าทุกครั้งที่กูขอหรือถามอะไรจะมาแนวนี้ทุกที
จนกูไม่อยากคุยไม่อยากยุ่ง แค่นึกภาพว่าขัดใจเขาแล้วจะเป็นแบบนั้นแล้วมันหงุดหงิด รู้สึกต้องทนไปเรื่อยๆแบบแสดงออกอะไรมากไม่ได้
เวลาญาติหรือยายมาก็ให้กูไปรับหน้า ทั้งๆที่กูไม่เต็มใจแต่เขาก็ยังยัดเยียดกูให้ไปหาญาติๆ บางทีญาติมีอะไรก็จะพูดแบบให้กูไปช่วยไหมให้กูไปด้วยไหมโดยที่ไม่ถามกูว่ากูเต็มใจจะทำจะไปไหม แล้วถ้ากูไม่ทำเดี๋ยวก็มีปัญหาอีก ถ้าบ่นเขาก็ดราม่าอีก นี่กูมีสิทธิออกเสียงอะไรได้บ้างวะ
ทดๆอยู่ไปเถอะ หาตังได้เมื่อไรก็ค่อยย้ายออกไปก็ได้
>>712 ไม่ได้วะ ถ้ากูออกมีปัญหาแน่นอนได้ระบายแล้วค่อยดีหน่อย ไม่กล้าไปบ่นกับใครเลยวะ กูเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยนะปต่พอหงุดหงิดสะสมทุกวันแม่งเบื่อวะ แล้วกูทำอะไรไม่ได้เลยต้องทำตามที่เขาสั่ง เพราะถ้ากูไม่ทำก็ไม่มีใครทำ ซึ่งเอาขริงๆต่อให้เขาไม่สั่งกูก็ทำอะ
กูโคตรไม่ชอบเลยที่เขาคิดว่าที่กูทำ เพราะเขาสั่ง หลายๆอย่างกูทำของกูเองตามจิตสำนึกอยู่แล้วต่อให้/ม่สั่งกูก็ทำไง
นิทราครูได้ป่าวว่ะ 555 กูมีเรื่องเล่ากูคุยกับเพื่อนกูในกลุ่มเรื่องจะเรียนอะไรดีต่ออะไรดี แล้วอีครูที่เป็นอจประจำห้องกูอ่ะพูดมาว่า จะจบมั้ยหรอก อย่างพวกเธอ คนในกลุ่มนี้เอ้าใส่เพื่อนกูคนนึงพูดนอกจากไม่ให้กำลังใจยังซ้ำเติม ปล.อิครูคนนี้เคยคุมห้องสายวิทย์เก่งๆไงรรกูเอ้ะอ้ะเด็กวิทย์ๆห้องกูที่เป็นสายศิลป์นี้เหี้ยไปเลย แล้วมีอีกครูแนะแนวกูไปขอคำปรึกษาเรื่องมหาลัยเสือกมาพูดใส่เชิงมึงไม่ต้องเรียนคงไรประมาณเนี้ย 5555 ย่ำแย่
มีต่อ ครูห้องปกครองรรกูจะดูถุงเท้าโบวผม(คือยาวกว่าสายเสื้อในต้องตัด) ห้องสายศิลป์แบบพวกกูก็โดนไปจ้า ห้องอีเด็กวิทย์อีEIS(ขี้เย็ด)ปล่อยๆทำไรได้หมดแม่งมันเป็นทุกรรป่าวว่ะพวกแบ่งชนชั้นห้อง
นินทาครูกูว่ามึงควรไปมู้การเรียน
อรแม่เหร้ยด่าทั้งวันอยู่ด้ายหว่สัสกุรัมคานแม่มชิบหายเลยอิเหี้ย กุแดกข้าวมึงก็ด่ากูอาบน้ามมึงก็ด่ากรุ หัวควยสัสฟไอแม่โคดระยำ ย
น่าหีว่ะ. ทามมายกุต้องเกิดมาเป็นลุกอีเหี้ยนี่ด้วยวะ
วานไหนเมิงอยู่บ้านมึงก็ด่ากุอิแม่จัญไร รังเกียจกูมากไม่ฆ่ากุหั้ยตายวะสัส ให้กุทอรามานด่ามึงทามมมัยอีควาย. แก่ละยางง่าวอีก กุจะหาตังค์เองก้อด่ากุ จะทำกับข้าวก้อด่ากุ จะทำความซาอาดบ้านก็ด่ากู ทามห่าอารัยก้อจะด่ากู แล้วกูม่ายทำก้อด่ากุ แม่มโรคจิดสัสๆเลยหว่ะ วันนี้ตื่นมากุเครียดมั่กๆกับอีแม่เหี่ยนี่
>>719 แปล อีแม่เหี้ยด่าทั้งวันอยู่ได้ว่ะสัสกูรำคาญแม่งชิบหายเลยอิเหี้ย กูแดกข้างมึงก็ด่ากูอาบน้ำมึงก็ด่ากู d_ck head สัสไอ้แม่โคตรระยำ หน้าheว่ะ
ทำไมกูต้องเกิดมาเป็นลูกอีเหี้ยนี่ด้วยวะ
>>720 วันไหนมึงอยู่บ้านมึงก็ด่ากูอิแม่จัญไร รังเกียจกูมากไม่ฆ่ากูให้ตายวะสัส ให้กูทรมานด่ามึงทำไมอิความ แก่ละยังง่าว(?)อีก กูจะหาตังค์เองก็ด่ากู จะทำกับข้าวก็ด่ากู จะทำความสะอาดบ้านก็ด่ากู ทำห่าอะไรก็จะด่ากู แล้วกูไม่ทำก็ด่ากู แม่งโรคจิตสัสๆ เลยว่ะ วันนี้ตื่นมากูเครียดมากๆ กับอิแม่เหี้ยนี่
>>722 นี่ก็ภาษาคนนะ มันอ่านไม่ออกหรอไง ไม่เข้าใจ___
กูว่างแปลเล่น 5555555555
ไม่เข้าใจวัยรุ่นสมัยนี้เลย
ภาษาคนพ่อมึงสิ กูอ่านไม่ออกเห็นใจกุมั้ย
ว่ะฮ่า
กูเคยทะเลาะกับแม่จนขั้นตบตีกันอ่ะ เพราะแม่งี่เง่ามึงลองหัวแข็งใส่อ่ะให้แกรู้สึกว่าเราไม่ชอบ
ไม่อยากเชื่อว่าจะมีภาษาสก๊อยในโม่ง แปลว่าเว็บเราเริ่มอยู่ในจุดตกต่ำเหมือนไฮไฟว์แล่วป่าววะ
กูว่ากวน
มึงต้องแยกนะระหว่างภาษาสก๊อยกับพาสาทิพ
สาทุบุนโยเร
ส่งสัยนะคะ มีคนรู้จักมัยหรือพอรู้ข้อมูลมั้ย ว่าใครเคยได้เสียกับลูกสาวตัวเองแล้วตั้งท้อง เด็กมันยอมด้วยนะ ใครที่เคยได้เสียกับลูกสาวตัวเอง ตั้งท้อง เด็กยอมด้วย มีมั้ย ขอข้อมูลหน่อยนะคะ
>>743 เราเองนะ มีข้อมูลของต่างประเทศเป็นข้อมูลเก่าแล้วบางรายไม่เต็มใจ อยากได้ข้อมูลเพิ่มเติมนะ http://www.ranthong.com/smf/index.php?topic=29098.0;wap2
http://news.mthai.com/hot-news/world-news/413142.html
พ่อแม่ใครเป็นบ้าง คือกูทำงานหาเงินเองนะช่วยพ่อช่วยแม่ส่งของถามว่าหนักมั้ยสัสๆอ่ะทำทุกอาทิตย์ช่วยแต่แม่กูชอบมาค้นกระเป๋าเงินแล้วพูดกูไม่มีเงินเก็บนู่นนี่บางครั้งจนกูรำคานไม่โต้ตอบ แม่งจะไม่ให้กูใช้อะไรเลยรึไง ว่ะ
คือเขาใจป่ะพ่อแม่อ่ะต้องการว่าเรามีเงินมั้ยคือพอใีแม่งไม่ให้ต้องแลกกับความเหนื่อยกับเงินน้อยนิดลำบากมากเกิดมาแบมือขอไม่ได้
อีกเรื่อง พ่อแม่ใครเป็นบ้างคือมีลูกทั้ง4คนกูคนที่2คนโตพี่กํมีเงินมีงานแล้วแต่แบบ4คนเนี้ยมีลูก2คนคนละแม่กูตามใจชิบหายโดยเฉพาะลูกชายคนเดียวคนสุดท้ายเรียกลูกรักนู่นนี่บางครั้งมันไม่มำงานบ้านแม่แม่งด่ากูอีกว่าไมไม่ทำทั้งๆกูแบ่งหน้าที่แล้วแล้วมันเสือกร้องไห้อ่ะทั้งๆตอนอยู่กับกูนี่ไม่ร้องโคตรน่าหมั่นไส้อ่ะคือถ้าไม่มีมันสองคนฐานะบ้านกูจะดีมาก
โม่งโม่งที่น่ารัก
เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่าพ่อกูเคยเล่นหุ้นได้เงินเยอะมากกก จนมาวันนึงเจ๊งหุ้นแต่ที่บ้านก็ยังมีไรแดกนะ และเพราะมีอะไรแดกนี่เอง พ่อกูจึงไม่ทำงานมานานนมร่วม 15 ปีจนเงินมันหร่อยหรอไปเรื่อยๆ ตอนนี้ก็เหลือแบบพอกินพอใช้ต้องประหยัด กูกะน้องทำงานแล้วก็มีช่วยที่บ้านตลอดเหมือนเป็นเงินเดือนให้ตลอด แต่แบบประเด็นหลักคือกูไม่ภูมิใจในตัวพ่อกู ทั้งๆที่เค้าก็รักกู แต่เค้าไม่พยายามทำอะไรในชีวิตเลยหลังจากเสียหุ้น วันๆเอาแต่นอนกะกิน(ซึ่งยังอุตส่าห์ขับรถไปรับส่งกูอีก) นอกจากนั้นแล้วพ่อกูก็ยังขี้โม้เหี้ยๆเลย โม้อวดชาวบ้านแบบโง่ชิบ อวดไปทั่ว ชอบโม้ถึงสมัยที่เค้ายังไม่เสียหุ้นมีเงินเยอะแยะ ตัวพ่อกูเองทำเหี้ยไรไม่เป็นเลยนอกจากพูดจาเลียคนรวย ไม่ทำงานหนัก ใช้อุปกรณ์อะไรก็ไม่เป็น ทำงานบ้านไม่ได้ งานอื่นๆอะไรก็ไม่เป็นจริงๆมึง
และสาเหตุจากพ่อกูนี่เอง กูรุ้สึกไม่อยากมีความรัก ไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากมีลูก อยากย้ายออกไปอยู่คนเดียวด้วย แต่กูป๊อด ไม่อยากหักหลังทั้งพ่อกะแม่
สรุปนะว่ากูรักพ่อแม่แต่ไม่มีความภูมิใจ และเงินคือปัญหาสำหรับกู เพราะกูต้องเป็นเสาหลักของบ้านแต่กูยังเป็นไม่ได้เพราะห่วย สรุปกูก็ลูซเซ่อพอกันกะพ่อกูนี่หล่ะ เศร้าเหี้ยๆ
>>756 กูขอแยกประเด็น
1.การเลี้ยงดูพ่อ-ผลลัพธ์ท้ายที่สุดมึงต้องดูแลพ่อเมิงอยู่ดีว่ะ แค่ตอนนี้เมิงต้องเริ่มเลี้ยงก่อนเท่านั้นแหละเงินให้พอประมาณ เก็บไวใช้เลี้ยงดูพ่อมึงตอนป่วยติดเตียงหรือเป็นอัลไซเมอร์ ตอนนั้นหมดเงินอีกเยอะ
2.ความภูมิใจ-พ่อมึงคนธรรมดาปกติทั่วๆไปมนุษย์จี้เหม็น กิน ขี้ ปี้ เยี่ยว หาได้ตามปกติทั่วๆไป ไม่มีอะไรโดดเด่น
3.ชีวิตมึงยึดติดพ่อมึงมากเกินไปว่ะ ปล่อยว่าง ช่างแม่ง ใช้ชีวิตในสิ่งที่มึงเป็นหรืออยากจะเป็น
>>757 มึงตอบเร็วมาก
แต๊งกิ้วสำหรับคำแนะนำของมึง
กูจะเศร้าเวลาดาวน์ ซึ่งตอนนี้กูดาวน์มากพอดี
ปกติจะแกล้งๆลืมก็สามารถใช้ชีวิตปกติได้
กูรุ้สึกว่าชีวิตกูไม่มีอิสระจริงๆด้วยหล่ะ เพราะกูเป็นคนระวังตัว กลัวแมร่งไปหมด เน้นทำตามความเหมาะสม
กูคงต้องรอให้พ่อแม่ตายๆไปก่อนกูถึงสามารถทำอะไรตามใจกูได้จริงๆ จิตกูมันยึดติดแบบนี้
พ่อกูก็ loser นะ แต่ก่อนก็ทำบริษัทกับญาติพี่น้องแล้วเสือกไปค้ำ บริษัทเจ๊งหมดตูดเป็นหนี้ พี่น้องเลิกคบ ตอนนี้ก็ไม่ทำงานทำงานการมา 10 กว่าปีแล้ว ตอนเด็กๆ กูก็ภูมิใจในตัวพ่อกูนะ เป็นคนมีหลักการ มีความรู้ ใช้เหตุผล แต่ตอนนี้ไม่เหลืออะไรแล้ว พอโตมากูเพิ่งเข้าใจว่ามีเหตุผลของพ่อกูแม่งโคตรตะบักตะบวย ไม่มีห่าอะไรเลย กลวงทั้งนั้น
พ่อกูยังดีไม่ขี้โม้ ไม่เสือกเรื่องชาวบ้าน แต่เสือกใช้เงินเก่งเอาการ ค่าใช้จ่ายพ่อกู แม่กูรับผิดชอบทั้งหมด ลูกๆ มันก็ดูแลตัวเองได้ แต่ถ้าให้กูเลี้ยงพ่อกูแบบที่แม่กูทำนี่กูไม่ไหวแน่ๆ อาจจะดูเหี้ยๆ แต่กูคิดเสมอเลยนะว่าถ้าจะตาย ให้พ่อกูตายก่อนแม่กู ไม่งั้นชีวิตกูฉิบหายแน่ๆ ยังดีว่าปัญหาอื่นไม่มี ก็เลยอยู่ไปได้เรื่อยๆมั้ง
บ่นหน่อยเหอะว่ะ คนบ้านกูไม่ค่อยมีใครมีความรับผิดชอบเลย โดยเฉพาะกับข้าวของๆกูเนี่ย
อย่างกูมีโต๊ะทำงาน กูวางข้าวของๆกูไว้อย่างมีระเบียบ พอคนที่บ้านกลับมาบ้านก็จะเอาของๆตัวเองมาวางบนโต๊ะกูเลย วางทับข้าวของๆกูเนี่ยแหละ บางทีมีเอาเสื้อผ้าตัวเองมาวางไว้บนคอมกูเลย แล้วก็ทิ้งไว้งั้น ไม่เก็บ เวลาผ่านไปก็เอามาวางเพิ่มขึ้นเรื่อยๆๆๆ จนในที่สุดก็กองเต็มโต๊ะจนกูทำงานไม่ได้ ต้องย้ายไปทำตรงอื่น ตรงนั้นก็กลายเป็นที่กองสุมข้าวของแบบรกๆและกูก็ไม่ได้ใช้โต๊ะอีกเลย เก็บเท่าไหร่ก็เอามากองไว้ที่เดิม ไร้ระเบียบและความรับผิดชอบมาก
กูแขวนเสื้อไว้ทำหล่นก็ไม่เก็บให้ ปล่อยไว้จนหมามาฉี่ใส่อ่ะมึง แล้วกูเพิ่งมาเห็นตอนเน่าแล้ว อย่างแค้น บางทีกูตากผ้าไว้ แล้วราวเต็ม พอมีคนจะมาตาก แทนที่จะจัดหาทีให้ตัวเองให้ได้ดันไม่ทำ เอาตากทับผ้ากูเลย กลายเป็นผ้ากูไม่แห้ง เหม็นอับ ราขึ้น กูล่ะสุดจะทน จะซักผ้าขี้ริ้วแต่หาที่ใส่ไม่ได้ก็เอามาใส่ตระกร้าผ้ากูเฉย
เอารองเท้ากูไปใช้ก็ไม่เก็บมาวางให้ถึงที่ คือกูต้องไปตามหาเอาเองถึงจะเจอ ของบางทีหยิบไปใช้ไม่ขอ พอกูหาไม่เจอก็หงุดหงิดอีก เซ็ง
ติดปัญหาเรื่องเงินเลยย้านออกมาอยู่คนเดียวไม่ได้ อยู่บ้านเองไม่ต้องเสียค่าเช่า แต่ก็นะ ต้องทนเอา
น้องพึ่งถอย e coupe
ส่วนตัวกุยังขับมอไซอยู่เลย55
บางทีก็เบื่อที่ใจอ่อนโอนเงินให้พี่เวลาเดือดร้อน จนกูจะไม่มีแดกแล้วจริงๆ
>>765 หึหึหึ ที่แท้ก็ไอจนขี้ครอกหมาไม่มีเงินจะดิ้นรนเป็นอันทำอะไรนี่เอง โง่อย่างมึงที่ไม่หัดจะทำความเข้าใจอะไรก็ดักดานอยู่อย่างนั้นแหละวะ คิดเองมั่งก็ดีนะ โม่งมันช่วยไรมึงไม่ได้หรอก อย่างมากมันทำได้ก็แค่พรรณาห่าเหวไรผ่านตัวอักษรเท่านั้นแหละ ถ้ามันช่วยมึงได้จริงกูคงให้มึงล้านนึงได้ละไอสวะ
เพลง วิญญาณ ลอยมาเลยสัส 555
พ่อแม่กูชอบบ่นว่ากูทำงานที่ต้องกลับดึกบ่อยๆ เงินก็ให้น้อย เอาแต่พูดว่าให้กูเปลี่ยน
พอกูหางานที่เงินดีกว่า แถมไม่ต้องทำโอฟรีได้ ดันมาห้ามกูเปลี่ยน ด่ากูซะเลอะเลยว่าไม่มีหัวคิดมั่ง
แถมมีการมาแช่งกูอีกว่าเดี๋ยวจะโดนบังคับให้ต้องไปทำงานเสาร์อาทิตย์มั่ง เดี๋ยวต้องหอบงานกลับมาทำมั่ง
คือยังไม่ได้เริ่มงานเลย ถ้าทำแล้วมันมีปัญหาค่อยบ่นได้ป่ะวะ งานก่อนตัวเองก็บ่นแท้ๆ ทำแบบนี้ต้องการอะไร?
>>768 >>769 กูแค่มาบ่นเฉยๆมึงจะเดือดทำไม อีคิวต่ำชิบหายพ่อแม่ไม่รักหรอ กูไม่ได้มาขอให้โม่งช่วย อย่าทำตัวให้เหมือนกับที่ตัวเองด่าคนอื่นสิ ในชีวิตเก็บกดมากที่โดนคนอื่นเหยียบย่ำ ขี้แพ้ซะจนต้องมาเหยียบคนที่มีปัญหาต่อในเน็ตเลยหรอ น่าสงสารจังเลย วิธีแก้ปัญหาที่มึงเสนอกูมาบางทีมึงคงต้องเก็บไว้ใช้เองแล้วล่ะ ก็ขอให้ผ่านพ้นวันคือนอันมืดมนไปได้นะ หุหุ
>>772 อยู่เองมันอยู่ได้กูเห็นด้วย แต่ว่าอยู่บ้านมันประหยัดกว่า กูมีหนี้อีกหลายที่ต้องช่วยพ่อแม่ส่งและต้องเก็บเงินเรียนต่อด้วย อะไรประหยัดได้กูก็จะทำอ่ะมึง ให้ออกไปจ่ายค่าโน่นนี่ก็เสียดาย ข้าวของฟุ่มเฟือยก็ไม่ได้ซื้อ เพราะงั้นเลยไม่อยากย้ายออกจากบ้านถึงคนในบ้านจะมีพฤติกรรมแบบนี้ก็ตาม
>>770 ยังมีชีวิตอยู่ดีเว้ย ยังต้องหารค่าน้ำไฟกะคนอื่นอยู่เลย 555
>>775 ด่าตัวเองทำไมวะสัส ใครกันแน่วะที่พ่อแม่ไม่รัก ครอบครัวมึงไม่เอาแม้แต่ของๆมึงและเค้ายังไม่อยากจะเห็นค่าหรือดูแลให้มึงเลยหว่ะ ส่วนเรื่องโดนเหยียบย่ำนี่คงเป็นมึงมากกว่านะ แม้แต่หมายังต้องเยี่ยวใส่ น่าสมเพชจังหว่ะไอสัส โง่ไร้ปัญญาละยังปากดีอีก หุหุหุ
กูละขำที่มึงเป็นเหมือนโถส้วม โถขี้ หรือแค่ขยะที่รีไซเคิลไม่ได้ในบ้านให้คนเค้าถ่มถุยนะ แล้วไม่ต้องมาให้กำลังใจกูหรอกนะ เอาไว้พูดกับตัวมึงเองเถอะ 5555555+
>>776 อุ้ยเจ็บหรอเธอ โง่จัง พ่อแม่กูรักกูนะคนที่บ้านที่กูพูดถึงไม่ได้บอกว่าพ่อแม่ซะหน่อย รีบตัดสินโดยไม่รู้อะไรเลยสมกับเป็นมึงจริงๆว่ะ ยกตำแหน่งให้เลย จุ๊ฟๆ
แล้วเห็นมึงเอเรื่องหมาเยี่ยวใส่เสื้อผ้ากูมาโจมตีว่ากูถูกเหยียบย่ำนี่กูขำกร๊ากเลยว่ะ ไอ้เหี้ยยยย กะหมามึงก้เอามาคิดเนอะ คือของมันตก หมามันก็ฉี่ใส่ไม่สนว่าเป็นของใครทั้งนั้นแหละ ไม่ได้จำเพาะเจาะจงว่าต้องเป็นกู แม่งก็เยี่ยวใส่ทุกสิ่งในบ้านอ่ะ แค่อันนี้เสื้อกูมันตกแล้วไม่มีคนเก็บให้แค่นั้น นี่คิดว่าแม้แต่หมาก็แบนกูหรอเนี่ย คิดไปได้ 5555
แล้วกูพูดถึงความรับผิดชอบของคนในบ้านต่อสิ่งของของคนอื่นมันไม่มี ปกติมันทำของใครตกมันก็ไม่เก็บแต่กูซวยสุดไงเลยมาบ่น ดันเจอขยะอยากกดคนอื่นอีก เพลีย ชีวิตจริงคงต่ำตมมาก อ่ะไม่เป็นไรให้อภัยถือว่าช่วยนะ
>>776 เอ้อ ลืมบอก กูจะไม่ตอบมึงละนะเดี๋ยวคนอื่นเค้ารำคาญว่ามาเถียงเหี้ยไรกับโทรลอยู่ได้ เพราะดูแล้วคงหาอะไรจากมึงไม่ได้หรอก ถ้าเห็นคอมเม้นกูแล้วเกิดคลั่งคุมสติไม่ได้แล้วจะตอบให้ได้ก็เรื่องของมึงละนะ แต่กูไม่ตอบกลับมึงแล้ว กลัวว่าถ้าหายไปเฉยๆเดี๋ยวจะน้อยใจ ยิ่งเปราะบางอยู่ บายดวกส์
กูอยากระบายเรื่องที่บ้านกูจัง สภาพทู้นี้นี่กูพูดได้มั้ยวะ กุซึมเศร้ากุอ่อนแอ lol
>>783 กูแค่เครียดนิดหน่อยที่พ่อแม่กูวาดฝันอนาคตให้กูซะสูงมาก ได้พวกทุนคิงทุนรัฐบาลอะไรเงี้ย ทั้งที่ความจริงแค่เรียนที่รร.กูก็ขึ้นคอแล้ว เขาอยากให้กูมุ่งมั่นสอบชิงทุนอ่ะ (แบบอ่านนสประวัติศาสตร์โลกล่วงหน้า) แต่กูไม่ไหวว่ะ แล้วแต่ละอย่างที่เขาอยากให้กูติวเพื่อทุนมันก็ห่างไกลจากคณะที่กูอยากเรียนมาก พอบอกไปตามตรงว่าขอเอาที่รร.กับแอดปกติให้รอดก่อนเขาก็หาว่ากูฝันต่ำ แล้วญาติกูคนเดิมเพิ่มเติมคือเสือกทุกงานก็เข้ามาผสมโรงด่ากู คือกูแค่ไม่เข้าใจเฉยๆว่าทำไมทุกคนถึงทำเหมือนรู้จักขีดความสามารถกูดีกว่าตัวกูเอง แล้วกูก็ไม่ได้ฝันต่ำอะไรซักหน่อย กูก็มีความฝันสูงๆของกูเหมือนกัน ที่อยู่ในขอบเขตที่กูพอจะอัพความสามารถตัวเองให้ไปถึงความฝันนั่นได้ แต่ไม่มีใครเคยถามกูซักคนว่าความฝันกูคืออะไร
ตอนนี้กูดีขึ้นละ ตั้งแต่เห็นข้อความของมึง ฮือออออ แต๊งนะโม่ง รักว่ะ (//จูบซอกคอ)
>>784 ขนตูดกูนี่ลุกเลยสัส ถึงกูจะหน้าตาดีแต่ไม่ได้ให้มึงลวนลามง่ายๆนะเว้ย//ขอขากถุยให้ตัวเองสามรอบติด
คือกูจะบอกว่าเข้าใจมึงนะ ครอบครัวไทยเดี๋ยวนี้แม่งมีพ่อแม่อย่างกับโคลนความคิดกันออกมาไอ้สัส แต่มึงอย่าไปโกรธเขานะเว้ยเพราะเขาอยากให้มึงได้ดี ไม่อยากให้มึงลำบากตอนทำงาน(ที่บ้านกูก็เป็น กูรับปากดิบดีแต่สุดท้ายกูก็แอบไปสอบคณะที่ชอบ อิอิ)อันนี้มึงต้องชั่งน้ำหนักความคิดมึงนะว่ามึงรักพวกเขามากกว่าตัวเองรึเปล่า แต่ถ้ามึงรักตัวเองไม่อยากลำบากใจตอนทำงานแนะนำให้ทำแบบกู แต่ถ้ามึงรักพ่อแม่มึงมากมึงก็ไปสอบให้พวกเขานะ ได้หรือไม่ได้นั่นอีกเรื่อง กูเชื่อเว้ยถึงพวกเขาแม่งจะบงการชีวิตชิบหายยังไง แต่ถ้ามึงเชื่อในความคิดของตัวเอง(ที่ไม่บ้าบิ่น)ยังไงเขาก็รับมึงได้อยู่แล้ว จุ้ฟๆ รักนะ
ปล.ส่วนเรื่องญาติกระทั่งคนข้างบ้านบลาๆนี่ช่างหัวมัน มันไม่ได้เกิดมมึงมา ไม่ได้เลี้ยงมึงไม่ต้องไปสนใจมันโฟกัสแค่ตัวมึงกับครอบครัวพอ
กูรู้สึกเหมือนเวลากูจะทำอะไรแต่ละอย่างนี่พ่อแม่กูจะหาเรื่องมาขัดกูได้ตลอดแบบไม่มีเหตุผล ขอให้ตัวเองได้ขัดกูไปงั้น
เหนื่อยว่ะ
ทำไมแม่ต้องมาว่าดูด้วยวะ กูไม่เข้าใจ ขออกตัวว่ากูเป็นเด็กสปอย เวลามีอะไรอยากได้ก็ให้แม่หาให้ แต่คือกูไม่บังคับไง กูเป็นคนเรื่องมาก ถ้าไม่ได้แบบที่กูจะเอากูก็ไม่เอา กูก็บอกแล้วว่าไม่มีก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องเอามา ก็ยังจะซื้อมาให้กูอีก ยัดเยียดให้กู แล้วก็บอกให้กูใช้ๆ ไป แล้วพอไม่ใช้ก็มาว่ากู ก็กูบอกว่าแล้วว่าถ้าไม่มีก็ไม่ต้องซื้อมา แล้วกูผิด บางทีกูก็อยากตายไปให้จบๆ ชีวิตมีแต่โดนด่า น่าเบื่อสัสๆ ทำไมต้องมายุ่งกับชีวิตกูจัง กูเคยพูดกับเขาไปแล้วหลายรอบด้วยว่ากูไม่ชอบให้บ่น จะบ่นไปทำไมในเมื่อกูก็หูซ้ายทะลุหูขวา กูไม่เคยจำ ยังไงก็ไม่ทำอยู่ดี แล้วกูเป็นพวกสมาธิสั้น กูกำลังทำอะไรอยู่ พอมาบ่นกูก็ทำไม่ได้ จะอ่านหนังสือกูก็อ่านประโยคเป็นสิบ จนทั้งวันนั้นคืออะไรก็ไม่เดิน กูต้องการพื้นที่เงียบๆ สงบๆ เคยพูดไม่รู้กี่รอบแล้ว กูโคตรเบื่อ ทำไมต้องพูดมากด้วยวะ อยู่แบบไม่ต้องพูดนี่จะเป็นอะไรมาก กูทำอะไรก็ชอบมามองกู ถามกู คือกูไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับกู มองกูเป็นอากาศจะได้ไหม
>>787 กูขอ +1 ว่าถ้ามีปัญหาแบบนี้ให้มึงลองออกไปอยู่คนเดียวดู แต่จากที่มึงเขียนมาว่าเป็นเด็กสปอยกูเลยไม่อยากแนะนำเท่าไหร่ เพราะไม่ใช่ว่าออกไปละจะได้กระดิกตีนนอนชิวๆเงียบๆเหมือนไปพักผ่อนชายทะเล ใจเย็นๆนะเพื่อนโม่ง มีไรมาระบายเอาดีกว่า อย่างน้อยที่บ้านก็มีข้าวฟรีไฟฟรีน้ำฟรีให้นะ
>>787 +1 อีกหนึ่งเสียงจากกู ทนๆอยู่ไปจะดีกว่า ถ้าวันไหนมึงว่างๆหรือไม่เรียนไม่ทำงาน ส่วนเรื่องสมาธิสั้น มึงลองหาที่ๆคิดว่าไปอยู่ซักพักแล้วเกิดความสงบดูนะ แอบแม่มึงไปก็ได้ จะวัด โบสถ์ ห้องสมุดในห้าง ลองซักที่ดูนะโม่ง(เป็นกู ต่อให้เสียเงินค่ารถเมล์กูก็ยอมทำถ้ามันเงียบจริงๆ) หรือศูนย์เยาวชนในกทม.ก็ได้อ่ะ(ถ้ามึงอยู่ในกทม.นะ) กูก็เริ่มรู้สึกละว่าคอม มือถือ มันมีส่วนทำให้คนรอบข้างสมาธิสั้นมากขึ้นหว่ะ ทั้งเด็กทั้งแก่เป็นหมด ส่วนจะหาที่ระบายมึงมาลงโม่งนี่แหละ จะต่อproxyมาเกรียนหรืออะไรอันนี้ก็อีกเรื่องนึงนะ
ถ้ามึงโตมาได้ขนาดนี้ มึงควรจะเริ่มเรียนรู้ว่าทุกอย่างที่มึงได้มามันไม่ได้ดีเสมอไปนะ ทุกวันนี้กูใช้ของที่ตัวเองซื้อมามันยังรู้สึกว่าไม่ได้ดีไปซะหมดหรอก อะไรที่แม่มึงซื้อมาให้แล้วใช้ไม่ค่อยดีก็ลองปล่อยๆวางยอมใช้มันเท่าที่มึงใช้ได้มั่งก็พอแล้ว
แม่บอกว่ากูน่ารำคาญที่สุด อยากให้หุบปากไป
กูรู้สึกว่ายิ่งโตขึ้นมายิ่งเข้ากับพ่อแม่ตัวเองไม่ได้มากขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกอยากจะแยกจากกันไปแบบต่างตนต่างอยู่ไปเลย
ทำไมสังคมไทยถึงตีบุญคุณค่าน้ำนมเป็นอนันต์วะ เลี้ยงกูแค่ 6 ปีแม่งทวงบุญคุณกูได้เรื่อยๆ เลย
คือกูโพสพร่ำเพ้อของกูในเฟสถึงแฟนเก่ากูแต่แม่กูเสือกมาด่ากู นี่กูผิดหรอว่ะ กูโพสเพ้ออ่ะ แม่งคือแบบนอกจากไม่เข้าใจความรู้สึกกูแล้วยังมาบังคับ
กูรู้สึกเหนื่อยกับการที่พ่อแม่กูเหมือนเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ไปหมดทุกเรื่อง ไม่เคยคิดจะฟังกูพูดหรือเข้าใจที่กูพูด
บางเรื่องคนอื่นพูดทั้งที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรก็เชื่อเป็นตุเป็นตะ แต่เสือกไม่เชื่อกูซะอย่างงั้น
หลายเรื่องกูคิดจะทำอะไรก็ขัดกูไปซะหมดแบบเหมือนสักแต่ว่าขอให้ได้ขัดกู เรื่องไม่เป็นเรื่องก็ประสาทแดกตีโพยตีพายเป็นเรื่องใหญ่
เวลาปรึกษาอะไรก็ไม่เคยคิดจะให้ความเห็นที่มีประโยชน์ เอาแต่บ่นอย่างเดียว แต่เสือกบอกว่ามีปัญหาอะไรให้คุยกับพ่อแม่
ชีวิตกูก็มีเรื่องเครียดอื่นๆอยู่แล้ว มีพ่อแม่ที่ทำตัวแบบนี้ใส่กูอีกแทนที่จะช่วยให้กูดีขึ้นดันเอาแต่ทับถมให้กูรู้สึกแย่ลงอีก
กูเหนื่อยแล้ว และกูก็รู้แล้วว่ากูไม่สามรถจะทนใช้ชีวิตอยู่กับเค้าที่เป็นแบบนี้ไปจนกว่าเค้าจะตายได้หรอก
แต่จะทิ้งเค้าหนีหายไปเฉยๆมันก็ไม่ได้เพราะกูก็ดันเป็นลูกคนเดียวอีก ญาติๆคงล่าตัวกูแน่
>>799 ถ้าออกได้มึงออกมาเหอะ ผู้ใหญ่บางคนแม่งก็เกินเยียวยา อ้างๆไปอยากสร้างตัว อยู่ที่ใหม่สะดวกกะงาน ไรก็ว่าไป โดนด่าก็ทำหูทวนลมซะ โทรด่าก็อ้างงานยุ่งเครียดไม่รับแม่ง(งานก็เครียดจริงด้วยนี่หว่า) พ่อแม่บางคนไม่มีบุญคุณไม่มีประโยชน์ สร้างความเดือดร้อนอีกก็ต้องเฉดหัวทิ้งมั่ง เพียงแต่ต้องทำเนียนๆหน่อย
คือมึงคิดว่าแค่มีตังแล้วอยู่ๆนึกจะย้ายออกก็ออกกันดื้อๆได้ง่ายๆจริงดิ?
เว้นแต่มึงไม่มีเงิน + ไม่บรรลุนิติภาวะ
มึงก็คงออกไม่ได้ล่ะมั้ง เดานะ
มีแต่พวกบอกให้ทิ้งพ่อแม่กับก้มหน้ารับกรรมไป ใจคอพวกมึงจะไม่มองทางเลือกกลางๆกันหน่อยหรอ
อย่างลองคุยกันจริงๆจังๆ หรือลองหาพวกรับปรึกษาปัญหาครอบครัวไรเงี้ย
>>816 มึงคิดว่าการที่อยู่ๆจะทิ้งพ่อแม่ออกไปจากบ้านเฉยๆหรือการทนต่อไปเรื่อยๆในทางปฏิบัติแล้วมันจะดีกว่าจริงๆหรอวะ
วิธีกลางๆใช้แล้วไม่ได้ผลค่อยใช้วิธีตัดปัญหาก็ยังได้ ไม่ต้องไปยุให้ครอบครัวคนอื่นเค้าแตกแยกหรือถ่มถุยกันขนาดนั้นก็ได้มั้ง
ไอ้พวกที่ออกมาโชว์พาวว่าตัวเองออกมาอยู่เองได้ง่ายๆนี่พูดจริงหรือเห็นมีคนนำเลยออกมาถามถุยคนอื่นเอาสนุกไม่รู้
>>817 แยกกันอยู่ หรือออกมาอยู่คนเดียว คือการทิ้งพ่อแม่หรือว่ะ มึงใช้ตรรกอะไรคิืดว่ะ ในเมืื่อทัศนคติไม่ตรงกัน มันตัวเลือกอยู่หลักๆไม่มีตัวเลือก
1.ชนกันมึงไม่ยอม พ่อแม่มึงไม่ยอม พังทั้งคู่
2.ยอมทั้งคู่ กูคิดว่าเป็นไปได้อยาก พ่อแม่มึงไม่ยอมอยู่แล้ว
3.พ่อแม่มึงไม่ยอม มึงยอม ทำใจเถอะ
4.มึงไม่ยอม พ่อแม่มึงยอม เป็นไปได้ยากว่ะ
ดีที่สุดคือแยกมาอยู่คนเดียวว่ะ
>>817 โชว์พาวควยไรล่ะไอ้ห่า กูคนนึงที่ออกมาอยู่คนเดียวเพราะพ่อกูมันเอากิ๊กใหม่มาอยู่พร้อมลูกมันคนนึง จะให้กูอยู่ทำพ่องมึงหรอไง ปัญหาบางอย่างแม่งไม่ใช่มันนั่งจับเข่าคุยแล้วจะหายนะไอ้สัส ถึงกูจะไม่มีปัญหากับลูกมันก็เถอะ แต่ตัวแม่มันนี่นะ.. อยู่แล้วเสียสุขภาพจิตสู้ออกมาอยู่คนเดียวดีกว่า
พวกมึงคิดไงกับการที่ครอบครัวหวังพึ่งเงินมึงที่ได้จากการทำงานให้มาปลดหนี้ครอบครัวคนเดียววะ
กูแค่รู้สึกว่า บริหารเงินไม่ดีเอง แล้วมาผลักภาระให้คนอื่น แต่พูดแบบนี้กูก็ใช้หนี้ให้อยู่ดีอ่ะ แค่บางทีกูเหนื่อยใจเฉยๆ หนี้แม่งก็ไม่ใช่น้อยๆ
>>822 รู้สึกเหี้ยจริงแต่ต้องยอมรับ กูช่วยได้เท่าที่ช่วยได้ว่ะ ได้เงินเดือนมาก็แบ่งให้เขาส่วนนึง อีส่วนก็เก็บไว้บริหารเอง
อนาคตกูก็ต้องมีครอบครัวเหมือนกัน ถ้ากูไม่ตั้งหลักตัวเองมัวแต่จมปลักไปกับหนี้ของพ่อแม่ตลอดชีวิตก็ไม่ได้ว่ะ
เพราะพ่อแม่เองก็ทำงานอยู่เหมือนกัน หนี้เป็นสิ่งที่พ่อแม่สร้างขึ้นมาเองเขาก็ต้องปลดเอง กูแค่คอยหนุนในบางครั้ง
กูมีหน้าที่เลี้ยงดูพ่อแม่ไม่ให้ลำบากตามหน้าที่ กูรักพ่อแม่นะ แต่ไม่ได้อินขนาดรักพ่อแม่มากกว่าตัวเองเหมือนหลายๆ คน
พ่อที่ทำตัวไม่ช่วยเหลือเรื่องเงิน ประมาณว่าไปให้แม่กดหัวทำงานหาเงินเลี้ยงลูกแบบกูแล้วพ่อยืมเงินจากแม่แล้วไม่คืน พอทวงเงินคืนแม่งให้เงินไม่ตรงไว้ คิดว่าพ่อกูเหี้ยมั๊ย?
ต่อจาก >>824 แบบว่าพอกูจะขอเงินจากพ่อแม่งก็บอกว่าไม่มีเงินให้ไปขอกับแม่ แต่พอแม่กูไม่อยู่ติดธุระกูจะขอกับพ่อก็บ่ายเบี่ยงแต่ก็ขอมาได้ไม่เต็มใจ คราวนี้ แม่มาทวงเงินพ่อเพราะแม่กูไม่มีเงิน พ่อก็ทำตัวบ่ายเบี่ยงแบบที่กูกล่าวไว้ สันดานพ่อกูมันเหี้ยจริงมั๊ย? ช่วยตอบหน่อย
กูก็เบื่อเหมือนกันเวลาที่ต้องไปใช้หนี้ให้แม่
เงินเดือนกูก็ไม่เยอะ เงินเดือนแม่กูเยอะกว่าอีก แยกกันอยู่ตั้งแต่เด็กละ ชอบมาขอยิมเงินกู เพราะบริหารเงินตัวเองไม่เป็น แต่สุดท้ายกูก็ให้อยู่ดี เศร้าว่ะ
มู้หน้ากูขอให้ไปขุดมู้เก่ามาคุยนะ. คอมเมนต์ยังร้อยกว่าๆอยู่เลย
คือกูปรึกษาหน่อย ญาติกูมันมาอยู่บ้านกูจะครบปีละ กูรำคาญแม่งมาก งานบ้านไม่เคยช่วยักครั้งเลย แล้วค่าไฟค่าน้ำค่าเน็ตแม่งไม่เคยช่วยสักบาทเลย ไอ้เหี้ยกูเกลียดแม่งมาก แล้วคือแม่งเอาลูกเอาเมียมาด้วยนะ ลูกแม่งก็ชอบกรี๊ดแบบไร้สาเหตุชอบกวนตีนกูด้วย แต่กูไม่ชอบเด็กเลยชอบหนีหน้าแม่ง ลูกแม่งตอแหลเก่งสัส ไปทำโต๊ะที่เป็นกระจกแตก แต่แม่งโทษกูอีเหี้ย ตอนนั้นกูนั่งเล่นอยู่ห่างเป็นเมตร กูโดนพ่อแม่ด่าอีก ไอ้ชิบหาย กูเกลียดเมียแม่งมาก ล้างจานก็ไม่เป็น งานบ้านทำเหี้ยไรไม่เป็นสักอย่างข้าวก็แดกแต่ของหรูๆราคาแพงๆ แดกน้ำแร่น้ำปกติแดกไม่ได้นะอีห่าไม่ดูเงินตัวเอง บ้านแม่งก็ไม่มีจะอยู่แต่ใช้เงินอย่างหรู เคยไล่ไปอยู่บ้านญาติมันก็ไปแต่อยู่ได้ไม่ถึงอาทิตย์ก็โดนเขาไล่เพราะนิสัยที่ใช้เหมือนบ้านกู กูบอกให้พ่อไล่ตอนแรกๆพ่อกูปฎิเสธ แต่หลังๆก็อยากให้แม่งออกจากบ้านทั้งครอบครัว แต่พ่อกูก็เกรงใจ เฮ้อ....
ยังไม่รวมที่มันเคยโกงเงินพ่อกูเป็นล้านนะ แม่งยังไม่ใช้ให้สักแดงเดียว กุไม่เคยคิดว่าชีวิตครอบครัวจะต้องตกต่ำเพราะแม่ง แล้วยังมีหน้ามาเหยียบบ้านกูอีก จากแต่ก่อนที่ครอบครัวกูแทบจะมีเหลือใช้ ตอนนี้ต้องมาประหยัด เงินค่าของใช้แม่งยังไม่เคยออกเลย โฟม น้ำตาสระผม ควยยยยย แล้วกูมีบ้านเก่าอยู่พอกูก็ยกให้แต่แม่งไม่เอา คือคงไม่มีคนมาบรนนิบัติให้แม่งอะสัส ขอโทดกูหัวร้อนอยู่
>>828 เหี้ยชิบหาย ถ้ายังเกรงใจอยู่เกรงว่ามันจะฉุดครอบครัวมึงต่ำลงนะ ต้องให้พ่อพูดอ่ะ ต้องเลิกเกรงใจซักที ถ้าไม่ออกจริงๆก็ต้องให้มันออกค่าใช้จ่ายในบ้าน ค่าน้ำค่าไฟทั้งหมดเลยก็ได้ยิ่งดี ถือว่าเป็นค่าเช่าไม่ให้อยู่ฟรี ค่าผงซักฟอกจิปาถะก็ให้ตั้งกองกลางมาเลยเก็บต้นเดือนทุกเดือน ไม่จ่ายก็ต้องจ่าย ไม่งั้นมึงต้องมารับภาระดูแลอีกครอบครัวนึง ไหวหรอ มึงจะแย่เอานะ
ถ้ามัรจะออกไปอยู่บ้านที่มึงจะยกให้อยู่จริงๆ ทำสัญญาเช่าไว้ด้วย เดี๋ยวก็โดนฮุบหรอก
กูเซ็งหว่ะ คือพ่อแม่กูมีหน้ามีตาแล้วแม่งวางตัวยากชิบหาย อึดอัดสัส พลาดแม่งไม่ได้เลย คือกูก็ไม่ได้เป็นเทพมาจากไหน จะมาหวังอะไรไว้สูงขนาดนั้นวะ บางทีกูก็อยากใช้ชีวิตง่ายๆ เรียนมหาลัยใกล้บ้าน จบออกไปทำงานธรรมดาๆบ้าง นี่แม่งจะเอาให้กุเป็นเจ้าคนนายคนอย่างเดียวเลย เครียดสัด
ใครมีพ่อชอบวางอำนาจ หวงแต่หน้าตาของตัวเองแบบกูมั้ง เอะอะก็เอาเงินฟาดหัว ไม่เคยคุยกับกูเลยยกเว้นตอนเมา เจอหน้ากันไม่คุยกับกูเลย
พอทำไรไม่พอใจก็บอกไม่ส่งเรียนหนังสือ จะทำเหี้ยอะไรก็พูดอยู่นั่นว่ากูส่งเสียมึง มึงห้ามทำตัวเหลวไหล ห้ามทำตัวเป็นขี้ปากชาวบ้าน ต้องเรียนให้ดี มหาลัยที่เข้าต้องชั้นนำ ห้ามเที่ยว ห้ามคบใคร ทำอะไรไม่พอใจก็ซ้อม พอกูไม่พูดด้วยหน่อยก็จะบอกอยู่นั่นแหละว่ากูต้องเลี้ยงดูนะ เพราะกูส่งเสียมึง
อันนี้ไม่ใช่พ่อแม่กู แต่เป็นแม่แฟน กูกับแฟนเพิ่งจบ แล้วแม่แฟนกูเป็นมะเร็งระยะเริ่ม แต่เหมือนแกเป็นคนป่วยชอบดราม่าอะ หาเรื่องด่าแฟนกูวันละหลายๆรอบว่าไม่สนใจไม่ดูแล ทั้งๆที่แฟนกูก็เป็นคนพาไปรพ.ตลอด คอยหยิบจับนั่นนี่ให้ตลอด วันดีคืนดีด่าเรื่องไม่มีอนาคตไม่มีงานทำ แต่ซักพักก็เปลี่ยนใจมาด่าเรื่องถ้าหางานทำจะไม่สนใจดูแล แฟนกูสุขภาพจิตเสียมากเวลากลับบ้าน มาบ่นกับกูตลอดว่าเครียด แต่กูช่วยอะไรไม่ได้เลย โคตรเซ็ง
เพื่อนโม่งทำไงดีวะ เพื่อนกูมีแม่ที่ชอบทำร้ายร่างกายนาง น้องชายนางก็ไม่เข้าข้างนาง ครอบครัวนางตรรกะค่อนข้างเพี้ยนว่ะ
วันนี้นางเกือบถูกแม่นางฆ่า ปกตินางอยู่หอไม่ค่อยกลับบ้านไง พอกลับทีไรเกิดเรื่องตลอด แม่นางควบคุมอารมณ์ไม่ได้
ช่วงหลังคุณภาพชีวิตเพื่อนกูเริ่มต่ำลงว่ะ นางเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ไม่สำคัญ เรื่องนอกเหนือจากดูแลให้คำปรึกษากูคงช่วยไม่ได้ อย่างให้พาแม่นางไปหาหมอโชคดีที่ญาตินางยังให้ความช่วยเหลือ แต่หลังจากนี้กูควรช่วยเพื่อนกูยังไงต่อไปดี
>>836 เหมือนกับว่าแม่จะไม่ใช่คนที่เลี้ยงเพื่อนกูมาว่ะ ให้ย่ารึยายเลี้ยงนี่แหละ กว่าจะได้มาอยู่ด้วยกันก็โตแล้ว ซึ่งกูมารู้ทีหลังว่าแม่เริ่มทำร้ายเพื่อนตั้งแต่ตอนมาอยู่ด้วยกัน อาจมีปมตั้งแต่ตอนยังเด็กด้วยซ้ำ ตรงนี้เพื่อนกูไม่ได้เล่า พอแม่เขากลับมากินยาก็หาย คือแม่เขามีอาการทางจิตอยู่แล้วอ่ะเกิดจากเครียดจนเพี้ยนไปเลย กับคนอื่นโดนแค่อารมณ์ขึ้นๆลงๆใส่ แต่โดยรวมคือคนอื่นจะเอาอกเอาใจเขาไง ส่วนเพื่อนกูทำตัวเป็นปรปักษ์ ไม่โอนอ่อนตาม ซึ่งตรงนี้กูมองว่าเพื่อนกูก็ดื้ออ่ะนะ มันมีตัวละครอีกเยอะว่ะ แม่เขาเหมือนอึดอัดหลายเรื่องพอทะเลาะกับเพื่อนกูปุ๊ป คือจะฆ่าให้ตายเลยว่ะ
ตอนนี้กูได้แค่คอยปลอบเพื่อน แต่เพื่อนกูนางก็ดูโอเค(มั้ง) จนกูว่ามันดูสบายดีเกินไปว่ะ เหมือนมันเก็บๆเอาไว้แม่งเหมือนจะเกิดพายุงั้นอ่ะ กูว่าเพื่อนกูก็เริ่มพังแล้ว กูอยากช่วยแต่ไม่อยากไปวิจารณ์อะไรมากยังไงก็แม่เขา แต่ถ้าไม่ยุ่งเกิดอะไรเลยเถิดไปทำไง กูทำตัวไม่ถูกเลยว่ะ=_=; ดีใจที่มึงมาตอบนะเว้ย
>>837 เม้นบนๆกูพูดถึงน้องชายไปด้วยนี่หว่า คือคนน้องนี่แม่เลี้ยงมา แม่ตามใจน้องมากว่ะ ปกติน้องจะเข้าข้างเพื่อนกูเรื่องเลยดูซอฟท์ๆแต่ประเด็นรอบนี้ น้องมันไม่ไงกูไม่บอกที่มาที่ไปแล้วกัน ยาว+ไม่สมควร พูดได้แค่ว่าเพื่อนกูไม่ผิด ผิดแค่ตรงที่ไม่เอาใจแม่นี่แหละ กูเดาว่าmotiveคือน้องมันคงโมโหแล้วพูดจนแม่เพื่อนกูประสาทแดกจะฆ่าเพื่อนกูอ่ะ /เหมือนเพื่อนกูทำให้ลูกรักโกรธไม่พอใจงี้ เฮ้อ สงสารว่ะ
>>837 เออเพื่อนมึงเจอคล้ายกูนิดหน่อยแต่อาการกูไม่หนักขนาดนี้ แค่ไม่ชอบนิสัยกัน ไม่ค่อยอยู่ด้วยกันเลยไม่เข้าใจกัน ไม่ค่อยแสดงออก แถมมีชู้ด้วยเหี้ยมากใจกูนี่สลาย แต่กูมีแฟนที่ดีรับฟังทุกเรื่องกูก็ดีขึ้นอะนะ
อันนี้แม่มีอาการทางจิตด้วยยิ่งทวีคูณอ่ะ ญาติๆน่าจะช่วยกันมากกว่านี้หน่อย น้องกะแม่มึงอาจคิดว่าเพื่อนมึงไม่รักเค้าไม่เห็นใจเค้าว่าต้องเครียดต้องเหนื่อยไรงี้ป่าววะ มีปมเครียดเรื่องอะไร พ่อเพื่อนมีน้อยรึเปล่า ทำงานหนัก บ้านไม่มีเงิน ไม่ค่อยสนิทกัน ฯลฯ สิ่งที่มึงทำได้ก็เป็นที่ปรึกษารับฟังอะ กลัวเพื่อนเก็บกดก็บอกแกให้สบายใจว่าเห้ยมีไรบอกได้นะ เป็นห่วง ถ้าพูดอย่างดีแล้วยังบอกว่าไม่เป็นไรก็ตามนั้นแล้วว่ะ ตัวเพื่อนถ้าอยากดีขึ้นไม่อยากระเบิดก็ต้องร่วมมือกะมึงด้วยการเปิดใจระบาย แต่อาจจะมีเรื่องที่บอกไม่ได้เขาเลยไม่บอกก็ได้น่ะ นั่นก็เป็นสิ่งที่เค้าเลือกเอง พาไปผ่อนคลายสนุกไรบ้างมึงจะได้ไม่เครียดด้วย
กูเดาว่าน้องเพื่อนมึงน่าจะ 20 ลงไป แม่สปอยล์มากกว่าก็งี้อ่ะว่ะ คุยกันมากกว่ารู้จักมากกว่าเข้าข้างมากกว่า เค้าคงลืมคิดว่าแม่แกก็ทำตัวไม่ดีกับเพื่อนมึงจะให้มาเห็นใจทำดีแม่มึงก็ต้องสงบด้วย เล่นจะฆ่ากันเป็นกูก็กลัวอะยังไม่สตรองขนาดนั้น
พวกมึงว่ากูทำถูกป่าววะ กูบอกให้ลูกพี่ลูกน้องกูย้ายออกมาจากบ้านมันเว้ย คือมันก็เพิ่งอยู่ม.ปลายด้วยไง
แต่ที่กูบอกให้มันย้ายเพราะว่าแม่มันได้ผัวใหม่เป็นไอ้สวะขยะสังคมขี้คุกมา วันๆแดกแต่เหล้าถามว่าทำไมยังคบ
ก็ให้เหตุผลว่าเหงาแต่ไม่แคร์ลูกสาวตัวเองเลย แล้วน้องกูมันก็มาบอกกูว่าไอ้พ่อเลี้ยงมันไม่น่าไว้ใจ ชอบมาด้อมๆมองๆมัน
บางทีก็มาทำเป็นจับตัว พอมันบอกว่าอย่ามายุ่งก็โดนแม่ด่าหาว่ารังเกียจ เห็นว่ามีวันนึงไอ้ส้นตีนนั่นมาแอบดูมันอาบน้ำด้วย
กูเลยบอกให้มันย้ายออกมา เดะกูจะซื้อคอนโดให้ ทีนี้เลยมีปัญหาไง มันก็ทะเลาะกะแม่ แม่มันบอกถ้าย้ายออกไปก็อย่ากลับมาอีก
จะไม่ส่งค่าเทอมให้ด้วย รังเกียจอะไรผัวมันขนาดนั้น เออ เอาเข้าไป กูเลยบอกน้องกูว่าอยากจะเป็นคนรึเป็นหุ่นยนต์ มันเลยเลือกจะเชื่อกู
แล้วแม่มันก็ไม่ส่งค่าเทอมให้จริงๆด้วยนะมึงบอกจะไปอยู่กะพี่มึงก็ไปเลย เดิมทีกูก็เกลียดคนพรรคนี้อยู่ละ กูเลยจะทำทุกอย่างที่ขัดใจแม่งนี่ล่ะ
ตอนนี้กูผ่อนทั้งคอนโด ส่งทั้งค่าเทอมน้องยังดีมีปู่กะย่าช่วย สัสเลี้ยงดูยังกับลูกแน่ะกู ตอนนี้ก็จะครบปีนึงละ กูเลยเริ่มเข้าใจ
ว่าคนเป็นพ่อแม่ถ้าลูกทำอะไรไม่พอใจมันรู้สึกยังไง แต่ทั้งนี้กูก็คิดว่าแม่มันทำไม่ถูกอยู่ดีวะ คือไม่เป็นห่วงลูกตัวเองเลยรึไงวะให้อยู่กะคนแบบนั้น
แล้วน้องกูมันก็ไม่ใช่เด็กมีปัญหาอะไร ออกจะเรียบร้อยซะด้วย คือบอกอะไรก็เชื่อฟัง เว้นแต่จะทนไม่ไหวจริงๆ กูไม่เข้าใจว่ามึงตัดแม่ตัดลูกกันได้
เพราะควยอันเดียวเนี่ยนะ ประสาทแดกชิบหาย
>>841 มึงบอกน้องมึงด้วยนะ แม่เหี้ยๆยังนี้ ตัดแม่ลูกกันขนาดนี้ด้วย ให้ตัดจริงเลย ต่อไปเป็นเหี้ยไรไม่ต้องช่วย ไม่ต้องติดต่อมันอีกด้วย ให้ผัวใหม่มันดูแลละกันดูสิจะไปได้ซักกี่น้ำ กูเห็นพ่อแม่เหี้ยๆพวกนี้พอแก่หรือชีวิตบัดซบหมดสภาพก็จะซมซานมาหา+ทวงบุญคุณลูกที่ตัวเองไม่เคยเหลียวแล แล้วลูกก็ต้องยอมเพราะสังคมไทยสวะๆยังยึดติดกะบุญคุณท่วมหัว กูอยากให้น้องมึงใจแข็งไว้ อย่าไปยึดติดว่าออกมาจากมดลูกใครมากเกินไปนัก ถ้าแม่งจะดูแลตอบแทนบุญคุณใครก็ไปดูแลปู่ย่าดีกว่า ละอย่าให้อีแม่มันอ้างว่ามันก็ลูกของปู่ย่าละ คนละคนกันเว้ย
เดี๋ยวแม่งมีข่าว ยายถูกทิ้ง ไม่มีลูกหลานเหลียวแล 55555
>>847 นั่นดิกูก็ไม่เข้าใจ สังคมไทยแม่งอะไรกะเรื่องพ่อแม่นักวะ พ่อแม่เหี้ยแต่เสือกไปด่าลูกว่าไม่เลี้ยง ให้เกิดมานี่มันมีบุญคุณห่าเหวอะไรขนาดนั้นเลยหรอวะ น้องกูตอนตัดสินใจออกจากบ้าน ก็โดนพวกลุงป้าด่าว่าไม่เชื่อฟังพ่อแม่เป็นเด็กไม่ดี พอมันบอกเหตุผลก็โดนด่าว่าเถียงอีก กูละเชื่อเลย
สังคมหัวโบราณแบบนี้แหละที่ทำให้เด็กมีปัญหา เมื่อก่อนกูเคยเจอมาแบบมัน กูเลยไม่อยากให้มันเจออะไรแบบกูอีก
เดะมันจบม.ปลายกูก็จะพาไปเรียนตปท.ละเห็นมันบอกอยากเป็นนักวรรณกรรม แต่นับวันกูยิ่งทำตัวเหมือนพ่อมากกว่าพี่ขึ้นทุกวันจนมันก็แซวเรียกกูว่าพ่อละ 555
เออ แต่เอาจริงๆนะ ตั้งแต่สมัยก่อนละ กูว่าปู่ย่าตายายนี่เขารักเรามากกว่าพ่อแม่อีกนะ พวกมึงคิดแบบกูไหม
มีใครเบื่อบ้านไม่อยากกลับแบบกูบ้างวะ กูไม่อยากกลับไปเจอแม่เลี้ยงอ่ะ พอเห็นกูเหมือนจะได้ดีกว่าลูกตัวเองก็มาแซะกู(แต่กูรักน้องนะ กูแค่ไม่ชอบแม่เลี้ยง)
ล่าสุดนี่ก็เล่าเรื่องลูกหลานคนอื่นให้พ่อกูฟัง ตอนแรกกูไม่ได้เอะใจอะไร หลังๆมาเริ่มมี แกคิดว่าแกเก่ง เลยจะเลือกเรียนอะไรก็ได้ สอบติดไอ้นี่ก็ไม่เอา ไปเรียนนั่นก็ซิ่ว ไม่ชอบ ไม่อยากเรียน กูจากอารมณ์ดีๆ อารมณ์เสียเลยแม่ง เพราะกูก็คุยกับพ่อกูแบบนี้เหมือนกัน ถ้าไม่ใช่คณะนี้กูไม่เรียน มันไม่ใช่ อย่าให้กูสอบติดนะมึงง ฟฟฟฟฟ
(ถ้าพวกมึงจะถามว่าทำไมถึงคิดว่าแม่เลี้ยงแซะ เพราะตอนนางพูดประโยคนั้น นางก็พูดเสียงดังขึ้นมาเฉยๆ ซึ่งตลอดหลายปีที่อยู่ร่วมกันมา แซะกูทีไรก็เพิ่มระดับเสียงตลอด เพราะจะให้กูได้ยิน)
เรื่องบุญคุณนี่มึงทำอะไรไม่ได้นะ ประเทศที่มีกะหรี่ส่งออกแต่สวมหน้ากากเมืองพุทธ ธัมมะ ธัมโมเหลือเกิ๊นน คนไทยจิตใจงาม ช่วยเหลือดูแลซึ่งกันและกัน กูเห็นแม่งเป็นเกือบทุกครอบครัวอ่ะที่พังเพราะญาติตัวเอง เดี๋ยวก็ยืมเงิน เดี๋ยวก็เสือกชีวิตคนอื่นจนพัง พอพังก็บอกว่ามันโง่เองกูไม่เกี่ยว ไอ้ห่าหนีมาอยู่ตปท.สภาพจิตดีขึ้นเยอะ ลำบากหน่อยแต่ช่วยเหลือตัวเองได้นี่แหละสบายใจชิบหาย
เพื่อนโม่ง วันนี้เราจะข้ามถนนแล้วโดนคนขับมอไซค์หาว่าตัดหน้าเค้าจนรถล้ม...
คือไม่รู้เรื่องกฎจราจรอะไรละเอียดอะนะ เลยอยากรู้ว่าตัวเองผิดมั้ย
เริ่มจากเราออกจากซอยกำลังจะข้ามถนนตรงทางข้าม(กากบาทสีเหลืองในสี่เหลี่ยม)ซึ่งเป็นถนนสองเลน เลนฝั่งใกล้เราเป็นไฟแดงแถมอีกเลนไม่มีรถ รถยนต์แถวนั้นติดไฟแดงก็จอดกันหมด เราก็เลยเดินลงจากฟุตบาทไปหนึ่งเก้าอยู่ตรงช่องว่างระหว่างฟุตบาทกับถนนคือกำลังจะข้ามแหละแต่ยังไม่ได้ไป ปรากฎว่ามีมอไซค์มาจากทางขวาวิ่งมาอย่างเร็ว แล้วก็ล้มตรงหน้าเรา เค้าบอกว่าเราไม่มองขวา ไม่ดูว่ารถเค้าวิ่งมา ซึ่งตอนเราลงจากฟุตบาทเราก็มองเห็นว่ามีมอไซด์อยู่หลังๆรถยนต์แต่ไม่คิดว่าเค้าจะแทรงขึ้นมา ไม่รู้ว่าเค้าเตรียมออกซ้ายเลยไม่ต้องรอไฟแดงรึเปล่า ถามว่าแบบนี้เราผิดมั้ย
>>853 แนบรูป รถที่ล้มคือสีส้ม http://imgur.com/a/SAxdm
พ่อแอดเฟสบุคมา ควรรับไหมวะ ในขณะที่เฟสเราแม่งแชร์ ky แชร์ผู้ชาย พร่ำเพ้อหนุ่มๆ ลงเพลงอกหัก
กูมีพี่ชาย แต่กูไม่ยอมรับมันเป็นพี่มันแปลกไหมวะมึงกูเกลียดมันมากด้วย ตั้งแต่เกิดมากูคุยกับมันไม่กี่ครั้ง มันหนีออกจากบ้านตอนกูเด็กๆ แล้วก็กลับมาใหม่ ไม่ยอมเรียนพ่อแม่ก็หาของที่มันอยากได้พวกรถ โทรศัพท์ มีแต่ของหรูๆมันก็กลับมาเรียนไม่ถึงปี แล้วก็ทำแบบนี้อีกวนลูปไปเรื่อยๆ พ่อแม่กูเสียเงินให้มันตั้งเยอะ ตอนนี้มันก็หยุดไม่ไปเรียนแล้ว ทำตัวเกเรมาก กูไม่ชอบหน้ามัน กูกลัวอนาคตมันกูพยายามเตือนบอกมันหลายครั้ง มันก็ไม่เคยฟังใครเลย วันๆก็กินขี้ปี้นอน กลับบ้านตี3-4บ้าง ถ้าพ่อแม่ตายขึ้นมามันก็เกาะใครกินไม่ได้แล้ว กูกลัวมันจะมาเกาะกูแดกเพราะคำว่า พี่น้องที่เกิดมาจากแม่เดียวกัน :<
>>859 อืม กูมีพี่ชายคนนึงคล้ายๆพี่มึงงี้ ไปเที่ยวจ่ายเช็คเด้งให้พ่อแม่เอาเงินไปไถ่เอาเช็คออกมา จนบ้านกู จากที่พอมีพอกิน ตอนนี้หนี้ท่วมกบาล พ่อแม่เอาบ้านไปจำนอง แล้วใครใช้หนี้ กูไง เพราะมันกลายเป็นหนี้พ่อกับแม่ไปแล้ว จะทนดูพ่อแม่แก่ๆลนลานหาเงินใช้หนี้ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้กูก็ทำงานงกๆ เงินตัวเองไม่ได้ใช้ ส่งหนี้หมด (เฉพาะดอกเบี้ยอย่างเดียวเดือนละหมื่นสอง) เรียนต่อก็ไม่ได้เรียน คิดว่าชีวิตกูคงจบแบบอนาถาแน่ๆ
ถ้ากูกับน้องสนิทกันเกินไปจนโดนเพื่อนแซวอะไรว่าเหมือนแฟนมากกว่าพี่น้องนี่ ควรจะทำตัวให้มันห่างๆบ้างดีมั้ยวะ ไม่ใช่อะไรหรอกกูกลัวหาแฟนไม่ได้
- -
กูขอระบายด่าครอบครัวตัวเองหน่อย คือเมื่อประมาณ2-3ปีที่แล้วอยู่ๆกูก็มีปานขึ้นที่ไหล่(ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีปานเลย)แล้วมันลามอะมึงแดกหัวไหล่กูไปหมดแล้วแต่ดีที่แม่งไม่โผล่ออกมา(เดี๋ยวกูหมดสวยเลย) กูเลยไปบอกแม่ แม่ก็พาไปหาหมอผิวหนังก็ไปนั่งปรึกษากัน เขาบอกว่ารักษาได้แต่ต้องมาเลเซอร์หลายครั้ง แล้วก็ต้องมารักษาผิวหนังอีกเกือบปีมันถึงจะกลับเป็นปกติ แม่ก็ขออย่าพึ่งเพราะจะเอาเงินไปทำอย่างอื่น เอออันนั้นกูก็ไม่ขัดใจอะไร แต่พอกลับเว้ยอยู่ๆแม่กูก็พูดขึ้นว่าไปหาหมอผีกัน กูนี้แบบWHAT!?กูก็บอกปฏิเสธไปนะหลายครั้งด้วย จนกูทนไม่ไหวกูเลยไปดู(ส่วนตัวกูไม่เชื่อเหี้ยไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้แต่แรกแล้ว) อีดอกที่ทำให้กูโมโหสัสๆเลยคือแม่งบอกให้แม่กูเอาเงินไปให้มันด้วย กูก็บอกไม่ต้องกลับแต่แม่กูก็ทำเสือกโง่ด้วยนะ ความจริงแม่กูควรเอาเงินที่ให้หมอผีเหี้ยนี้ ไปให้หมอผิวหนังดีกว่ามะ?ใบประกอบวิชาชีพก็มีถูกต้อง(กูนั่งตรวจชื่อแล้ว) กูงงกับเรื่องเหี้ยนี้มาก
>>867 แล้วมีอีกเรื่องคือกูไปเปิดตัวว่าชอบผู้หญิงพ่อแม่กูด่ากูเลย ตั้งแต่เกิดมากูก็ไม่เห็นพ่อแม่รังเกียจอะไรแบบนี้นะ พ่อกูก็เป็นคนตลก ชิลๆกูก็นึกว่ารับได้ อันนี้ผิดที่กูเองไม่ได้สังเกต หลังจากนั้นเวลาเห็นตุ้ดหรือพวกที่ชอบเพศเดียวกันพ่อกูก็ชอบพูดว่าพวกผิดเพศ คืออีดอกกกกกกกกก เจ็บกระดองใจ
ผิดเพศเหี้ยไร คนเราเกิดมาเลือกเพศได้ไหมสัส แล้วคิดว่ากูเปลี่ยนความชอบได้เหรอตั้งแต่เกิดมากูก็รู้ตัวเลย แต่กูมาแน่ใจตอนกูโตเลยบอกแค่นั้น
แล้วกูก็พยายามอธิบายเรื่องแบบนี้มาเป็นปีๆแต่เสือกไม่กระดิกหรือเปิดใจกูเลยชั่งแม่งละสัสมีเมียขึ้นมาก็ไม่ต้องบอกใคร แล้วเรื่องที่แม่งไม่ควรเชื่อเสือกเชื่อ อย่างเช่นพระหรือคนเหาะเหี้ยไรเนี้ย แล้วเอาเงินไปบูชามัน ครอบครัวกูจะจนเพราะแบบนี้แหละ
ถ้ากูเอาไปโพสต์พันดริฟท์กูคงโดนด่าแล้วว่าเป็นลูกอกตัญญู ขอบคุณโม่งที่ทำให้กูมีพื้นที่ระบายสัสไปละ
พ่อแม่หัวโบราณแต่ดันนึกว่าตัวเองความคิดก้าวหน้าทันโลกนี่ยังมีทางเยียวยามั้ยวะ
มึง ปัญหากูมันอาจจะไร้สาระ แต่กูแค่อยากระบาย มึงจะเลื่อนผ่านกูไปก็ได้ กูไม่เข้าใจเลยว่ะ ว่าทำไมผู้ใหญ่ต้องคิดว่าการอธิบายคือการเถียง แบบคุยปัญหาธรรมดากันดีๆ แม่งก็กลายเป็นปัญหาว่ากูเถียง กูไม่เคารพเค้าเฉยย คือแบบ...ทำไมไม่มีใครฟังกูเลยวะ เป็นกันทั้งบ้านไอ้สัส พอกูเงียบ ก็บอกเป็นใบ้เหรอ มีอะไรทำไมไม่บอก เงียบทำไม พูดกันมาตรงๆเลยสิ แล้วพอกูพูด ก็กลายเป็นกูพูดวกวนกวนตีน กวนตีนเหี้ยไรหล่ะ กูตอบมึงธรรมดานี่แหละควย แต่มึงแค่ยอมรับไม่ได้ว่ามึงอะผิด ตีโพยตีพายไปเอง ตัดปัญหาโดยไม่พูดแม่งเลยสัส (แล้วแม่งก็หาว่ากูเป็นเด็กเก็บกด เด็กมีปัญหา เพื่อนไม่คบ มาหมดด) ถ้าใครรู้บอกด้วยละกันว่ากูต้องทำไง ห่าเอ้ยยยกูร้องไห้ทำไมวะเรื่องส้นตีนแค่นี้5555555555555
จะถูกจะผิดแม่งก็จะไม่มีฟังคำอธิบายเลยเหรอวะ กูฟังเค้าแต่เค้าแม่งไม่ฟังกู แม่งโคตรไม่แฟร์ เพราะแค่ว่ามึงเป็นผู้ใหญ่เลยเลือกแต่จะพูด จะมองแค่ด้านของตัวเองเนี่ยนะ เกินเยียวยาว่ะคนพวกนี้ กูจะพูดไปทำไมวะในเมื่อไม่มีใครฟัง เจอที่ร.ร.แล้วยังมาเจอที่บ้านอีก เบื่อสัสๆ ช่างแม่งเลยละกันค่ะอีดอกกกก
>>873 เอาเคสล่าสุดละกัน จริงๆแม่งมีกว่านี้อีก ก็เค้าไปส่งกูที่ร.ร.เพราะฝนมันตก
เค้า เลิกเรียนกี่โมง
กู บ่าย 3
เค้า งั้นจะมารับสัก 4 โมง วันนี้ทำงาน
พอตอนเย็น กูเลิกก่อนเวลา คือเลิกบ่าย 2 กูก็เลยโทรบอกเค้า ว่ากูเลิกแล้วนะ แบบให้รู้เฉยๆว่าเออนี่เลิกแล้วนะ แล้วก็เผื่อเค้าจะให้กูกลับ2แถวเอง หรืออาจจะแวบมารับกูได้ เพราะกูเลิกก่อนเวลาไรงี้ แต่พอกูโทรไปก็....
กู หนูเลิกเรียนแล้วนะ พอดีครูไม่เข้า
เค้า (น้ำเสียงเหวี่ยงๆ)แล้วจะให้ทำไง ก็ตอนนี้ทำงานอยู่ จะออกไปรับได้ไง
กู ก็โทรบอกเฉยๆ ไม่ได้จะให้มารับ
เค้า โทรมาหยังงี้ แปลว่าจะให้ไปรับไม่ใช่รึไง ก็บอกแล้วว่าทำงาน เลิกแล้วก็รอไปสิ จะมาโทรเร่งทำไม
กู ก็โทรบอกเฉยไม่ได้เหรอ ทำไมล่ะ
เค้า อย่ามาพูดจาวกวน จะรอหรือจะนั่งรถกลับบ้านก็ตามใจ....แล้วก็ตัดสายไป
กูก็เลยเดินกลับบ้านเพราะตอนนั้นมันไม่มี2แถว มันมีแต่ตอนบ่าย3ลงไป(จังหวัดกู2แถวมันน้อย) ไกลสัสๆ เดินประมาณชั่วโมงได้ สัก 4 โมงเค้าก็กลับมาบ้าน แล้วก็เจอกู.....
เค้า ก็บอกจะไปรับ4โมง ทำไมต้องโทรมา ต้องการอะไร ที่โทรมาถ้าไม่ได้ต้องการเร่งให้มารับแล้วมันจะอะไรอีก
กู ก็โทรบอกเฉยๆ ให้รู้ว่าเลิกแล้ว ไม่ได้คาดหวังให้มารับสักหน่อย บอกไปแล้วในโทรศัพท์ แล้วก็เผื่อ...(แม่งตัดบทกู)
เค้า แล้วทำไมต้องพูดจาวกวน ชั้นจะบอกอะไรให้นะ ชั้นไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ ชั้นโตแล้ว อย่ามาเถียง จะพูดอะไรหัดมีสัมมาคารวะซะบ้าง ไม่รู้จักวางตัวให้ดี มิน่าถึงไม่มีเพื่อน ทำตัวเหมือนคนเก็บกด
ประมาณนี้แหละมึง จับใจความได้แค่นี้ ตอนนั้นหัวกูตื้ออยู่ อึ้งกับตรรกะ แล้วกูก็เงียบ คำพูดของกู พูดไปก็เท่านั้น ปลงอย่างเดียว ตอนนี้เค้าน่าจะลืมแล้วมั้ง เพราะเค้าก็ทำตัวปกติกับกู ดูจะดีผิดปกติด้วย555 ตอนนี้กูก็เลยทำตัวปกติใส่เหมือนกัน แต่กูยังไม่ลืมว่ะ อึดอัดสัสๆ แต่ก็ต้องทำเป็นไม่มีไรเกิดขึ้น กูไม่อยากเป็นคนงี่เง่าแบบที่กูด่าคนอื่น ที่ชอบทำเมินเวลาหลังมีเรื่องกัน
กูรำคาญความไร้ระเบียบของน้องกูมากเลย กูกลับมาจากทำงานก็จะมาเจอห้องรกๆตลอด ทั้งๆที่บอกให้รักษาความสะอาดแม่งก็ไม่ทำ กินอะไรเสร็จก็ไม่ทิ้ง ชอบพาเพื่อนมานอนบ้านแล้วก็เอาของส่วนตัวของกูไปใช้แบบไม่ขอ อย่างผ้าเช็ดตัวเงี้ย ควรหรอวะ ใช้เสร็จก็ไม่เก็บให้ด้วยวางกองไว้กับพื้นนั่นแหละ กูกลับมาก็ต้องมาคอยจัดห้องตลอดพอมันมาก็ทำรกอีก วางของระเกะระกะ รำคาญมากอยากเผาห้องแม่งไปเลย อยู่กับคนไม่มีระเบียบชีวิตโครตเฮงซวยแต่เพราะเป็นพี่น้องจะไล่แม่งออกไปก็ไม่ได้ แต่ขอให้รักษาความสะอาดก็ไม่ทำ กูต้องทนอยู่ทุกวันประสาทจะแดก แม่งกูเริ่มเข้าใจความรู้สึกของพี่สาวญี่ปุ่นที่มันฆ่าน้องชายตายเพราะน้องไม่รักษากฎแล้วว่ะ อยู่กับคนที่ไม่เคารพกฎอะไรเลย ไม่เคารพใครเลยแม่งทำให้ประสาทเสียจริงๆนะเว้ย
แม่กูเป็นพวกไม่สนชีวิตลูกอย่างกูเหี้ยอะไรเลยยกเว้นพ่อว่ะ มีหน้าที่แค่ตื่นมาให้ตัง ไล่ไป รร กลับบ้านไล่ไปอ่านหนังสือ ทุกวันนี้กูไม่ได้คุยกันเลย จะขอเงินก็ไม่ให้ จะขอเหี้ยไรก็ไม่ให้ แถมบ่นหาว่ากูไร้สาระ ทุกวันนี้กูมีกางเกงแค่สามตัว ใส่แม่งวนอยู่จะห้าปีแล้ว ขอซื้อก็ไม่ให้ จะซื้อยามาแดกแก้ไข้ก็ไม่ได้ แต่พอพ่อกูบอกว่าให้ตังลูกไปสิ แม่งแจ้นไปซื้อให้กูเสร็จสรรพเลยแถมเอ็นดูกูด้วย ไม่พอยังบิกให้กูทดแทนบุญคุณทุกครั้งที่ซื้อของให้กู ทั้งๆ ที่ปกติอยู่ในบ้านเดียวกัน เดินสวนกันยังไม่คุยเหี้ยไรสักคำ รำคาญวังวนนี้ชิบหายเลยว่ะ แต่กูยังเรียนมัธยมอยู่เลย เบื่อชิบหาย เบื่อโว้ย
กูเพิ่งเรียนจบแล้วย้ายไปอยู่บ้านกับรูมเมทที่เคยอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง อยู่กันสองคนไม่มีคนอื่น รูมเมทกูทำงานได้สองเดือนแล้ว ส่วนกูเพิ่งกลับมาไทยได้เดือนกว่าๆ ไปสัมภาษณ์งานมาบ้างแต่ยังไม่ได้สักที ถ้าหาไม่ได้ก็ว่าจะไปเรียนต่อ ตอนนี้กูไม่ได้ขอเงินที่บ้านแล้ว ใช้เงินเก็บ+เงินเหลือจากไปเวิร์ค เหลืออยู่เกือบครึ่งแสน คือใช้ได้อีกหลายเดือนอ่ะ
ปัญหาคือญาติๆของรูมเมทชอบมาจี้ถามรูมเมทกูว่ากูจะเอาไงกับชีวิต เมื่อไรจะได้งาน จะเรียนต่อหรือจะทำอะไร ถามซ้ำอยู่นั่นล่ะ กูไม่เข้าใจว่าเขาจะมาเผือกมาสอดอะไรชีวิตกูวะ เงินที่ใช้ก็เงินกู กูไม่ได้ขอเงินรูมเมทใช้สักหน่อย แล้วก็ไม่ใช่ว่ากูอยู่ในห้องทั้งวันซะที่ไหน กูออกไปข้างนอกทุกวัน ไปฟิตเนส ไปเรียนภาษา คือพ่อแม่พี่น้องกูก็ไม่ได้เดือดร้อนกับการที่กูยังหางานไม่ได้ อย่างมากก็ถามว่าถ้าหางานไม่ได้จริงๆจะเรียนต่อเลยมั้ย เรื่องงานรูมเมทกูก็โดนญาติด่าตลอด มันทำงานเงินเดือน 25,000 ให้มันลาออกไปทำราชการ คือทะเลาะกันเรื่องซ้ำๆเดิมๆ โคตรน่ารำคาญอ่ะ
หนักสุดเลยคือแม่รูมเมทเคยมาค้างเอานิยายที่กูวางไว้ในที่ของกูไปอ่าน โดยใช้คำพูดแบบ นิยายที่วางไว้ตรงโต๊ะไปไหน จะอ่าน คือไม่ถามเลยว่าหนังสือใคร พอกูไม่อยากให้ เขาก็แบบ ทำไมอ่านไม่ได้เหรอ เหมือนบีบให้กูต้องส่งให้ไปอ่ะ กูไม่โอเค ที่บ้านกูก็ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ บ้านกูเลี้ยงปล่อยอ่ะ ลูกมีอิสระ มีพื้นที่ส่วนตัว มีเวลาส่วนตัว แล้วก็แบบชอบโทรจิกกูเวลาโทรหาลูกสาวเขาไม่ติด พูดเรื่องซ้ำๆเดิมๆใจความเดิมอยู่นั่น กูประสาทเสียชิบหาย บล็อกเบอร์แม่งทุกคนไม่ให้โทรมา แม่งอึดอัดมาก ความอดทนหมดลงเรื่อยๆ กลายเป็นกูกับเมทแม่งทะเลาะกันเพราะประสาทเสียทั้งคู่มาหลายรอบละ กูจะไม่ทนละ ถ้ากูได้งานเมื่อไหร่กูจะย้ายออก
กูโม่งหญิงนะ จะทำยังไงให้สนิทกับพี่ชายดีวะ ตอนนี้เค้าปีห้าแล้ว ห่างกับกู 6 ปี เมื่อก่อนไม่ถูกกันแต่เดี๋ยวนี้เข้าใจกันแล้ว แต่อยากจะสนิทแบบคุยกันได้ทุกเรื่องว่ะ ทำไงดี
>>882 เมิงน้องแท้ใช่ไหมถ้าใช่กุมีแชร์ประสบการณ์กุ(พี่ชาย)
กุกะน้องเคยเป็นแนวว่าไม่คุยกันช่วง ม ปลายเหมือนกัน
พอช่วงมหาลัยน้องกุเป็นฝ่ายเข้าหากุก่อนเริ่มจากว่าขอให้กุช่วยทำนู่นทำนี่หน่อย แต่ไม่ใช่แบบให้ทำไรยากๆลำบากๆนะ แบบช่วยหยิบของบนชั้นหน่อย
หรือไม่ก็มาขอยืมการ์ตูนอ่านประมาณนี้
แล้วก็เริ่มมีว่าไปเที่ยวซื้อหนมมาฝากกุ เวลากินกะครอบครัวตอนเลือกร้านก็คุยกันดีๆเอาร้านนี้ไหมคือเริ่มคุยดีนะ ทางกุเห็นน้องกุเริ่มคุยดีกุก็เลยเริ่มเข้าหาน้องกลับมั่ง เจอขนมก็ซื้อมาฝากบ้าง อะไรๆก็ดีขึ้น
พวกมึงมีใครมีน้องหรือพี่เป็นตุ๊ดมั้ยวะ น้องกูเป็นตุ๊ด กูไม่รู้จะทำตัวยังไงว่ะ กุต้องทำเหมือนมันเป็นน้องสาวหรือน้องชายวะ
คนแก่นี่เขาชอบคิดว่าเด็นด้อยกว่าหรือแก่แล้วทำอะไรก็ได้หรือเปล่า ยายกูอ่ะ ชอบด่าแม่ แล้วเมื่อกี้ยังด่ากูอีกว่าโง่ ทำอะไรผิดหรือยังอยากรู้ เพิ่งตื่นโดนด่าว่าโง่เนี่ย เพิ่งหลับไปได้ 3 ชั่วโมงเอง สาเหตุคือพัดลมไอน้ำพัง น้ำในเครื่องเลยไหลมาเต็มที่นอน (นอนพื้น) พอเถียงกลับบ้างก็ด่าด้วยคำหยาบบลาๆ ตบท้ายด้วยคำว่าไม่มีอนาคต โตไปหาไรแดกได้ โดนบ่อยจังคำนี้กูอ่ะ ทั้งๆที่กูมีความฝัน เป้าหมายชัดเจน แถมเรียนเกรดดีใช้ได้ นี่ก็ยังด่าแม่กูอยู่ กูร้องไห้ยังโดนด่าเลย ว่าพ่อตายแม่ตายหรือไง แล้วก็พูดแบบกูไม่น่าเกิดมาเป็นภาระเลย รำคาญหว่ะ ถ้ายายตายกูคงไม่ร้องไห้แบบที่ยายพูดจริงๆแหละ
ไม่ต้องให้คำแนะนำไรก็ได้ กูมาระบาย
มึง พ่อกูบาดเจ็บจากการที่เค้าไปทะเลาะกับคนอื่นมา คือเรื่องก็จบแล้วแต่เค้าเอาแต่คิดว่าจะฆ่าคนนั่นให้ได้ แล้วมือเค้าเหมือนจะหักด้วย พอบอกว่าให้ไปหาหมอก็ไม่ยอมไป จะยอมตายแต่จะฆ่าคนที่ทะเลาะด้วย คือกูคิดว่ามันงี่เง่ามาก พูดอะไรก็ไม่ยอมฟังแบบนี้นี่คือปฎิเสธการรักษาใช่รึเปล่าวะ แล้วต้องทำไง เค้าบอกว่าให้กูเคารพการตัดสินใจของเค้า ไม่ไปคือไม่ไป แบบนี้ต้องทำไง ปล่อยไปหรอ? ในแง่กฎหมายถ้ามันเป็นงี้กูมีความผิดอะไรด้วยมั้ยวะ แล้วคนที่ทะเลาะกับเค้าจะไปเอาผิดอะไรได้มั้ยวะ
>>891 ไม่มีว่ะ ใครพูดก็ไม่ฟัง ป้ามาพูดก็ไม่ฟัง
>>892 จนปัญญาแล้วว่ะ ด่าแล้วก็ยิ่งแย่ ประชดก็แล้ว ร้องให้ขอร้องแล้ว ตะล่อมๆแล้ว บอกเป็นห่วงไปก็ไม่ช่วย เค้าเอาแต่พูดว่าเค้าจะทน ถ้าจะตายก็ตาย คือแค่มือหักไม่ตายหรอก แต่เอาแต่คิดว่าจะตายๆๆจะไม่ไปหาหมอ ไม่ยอมให้ใครรักษา เหมือนประชดชีวิตอ่ะ ซึ่งกูก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว คือตอนนี้กูก็ทำใจละสัส กุปลงมาหลายปีเพราะเค้าเมาจนเสียไปหมดแล้ว แล้วตอนนี้ทำงานไม่ได้ก็ชอบคิดว่าตัวเองไร้ค่า กูเครียดจนจะป่วยทางจิตละแม่ง นี่ต้องมากลัวอีกว่าถ้าเกิดไรขึ้นกะเค้ากูจะมีความผิดทางกฎหมายอะไรมั้ยที่ไม่พาเค้าไปรักษา ชีวิตกูแม่งพังไปหมดตั้งแต่เด็กเพราะเค้าแดกเหล้าเนี่ยแหละ แม่ง
ยิ่งวันรับปริญญามาถึงกูก็ยิ่งเครียดขึ้นทุกวัน แม่กูเขาจะให้ยายมาวันจริงให้ได้ แล้วคือกูไม่คุย ไม่เจอหน้ายายมา 3 ปีแล้ว เพราะกูเคยทะเลาะกับยาย แล้วเขาด่ากูสารพัด อีอกกตัญญู อีหลานทรพี กูมันไม่เจริญ อีกเยอะอ่ะ ไม่ให้กูไปเหยียบบ้านเขา กูก็ไม่ไป ขยะแขยงที่เขาชอบมีผัวเด็ก ขาดผู้ชายไม่ได้ด้วย (เคยเล่าไปละรอบนึงบนๆ) ดราม่าควีนของจริง กูไม่อยากให้มาเลย อายเพื่อน เดี๋ยวมาดราม่าร้องไห้ตีอกชกหัว กลัวเขาเอาผัวเด็กเขามาด้วย
>>893 ไม่โดนหรอก ยกเว้นแต่หนักมากจนคนแถวบ้านมึงเอาไปแจ้งตำรวจ ซึ่งจริงๆ คงไม่ขี้เสือกขนาดนั้นหรอกมั้ง คือมึงก็ดูพยายามพาไปแล้วเขาไม่ยอมไปนี่นะ ไม่งั้นมึงก็พาหมอมาที่บ้านแทน บังคับไปเลย
จะว่าไปเรื่องไม่ทำงานแล้วคิดว่าไร้ค่า กูก็มีปัญหาเหมือนกัน แฟนพ่อกูอยู่บ้านก็ทำงานบ้านนู่นนี่ แต่พ่อกูเลิกงานมาแล้วชอบบ่นว่าเหนื่อยทำงานหนักนอนเฉยๆ สบายนักนี่ กูรู้สึกว่าบรรยากาศแม่งมาคุมากเลย กูอยากหาอะไรให้เขาทำสร้างรายได้เขาจะได้รู้สึกดีขึ้นอะ มีคำแนะนำไหม
พ่อแม่กูทะเลาะกันเป็นเด็กๆเลย ประชดกันไปประชดกันมา ความซวยมาตกที่กูตลอด โกรธกันก็ขับรถหนีออกจากบ้าน ไม่เหลือรถให้กูใช้ไปซื้อของหาอะไรกินมั้งเลย ฝนก็เสือกตกหนักอีกช่วงนี้ ร้านค้าแถวบ้านก็ไม่มี
ด่ากันเสร็จก็ชอบมาเอาอีกคนมาด่าให้กูฟัง ไม่เห็นแก่ความรู้สึกลูกบ้างเลย
อยากจะบอกไม่ต้องมาด่ากันให้กูฟังงงงง พอกันทั้งคู่แหละเว้ย
กูจะตั้งใจอ่านหนังสือ หางานเลี้ยงตัวเองได้ตามยถากรรม แล้วกูจะไม่กลับมาเหยียบที่บ้านอีก (ถ้าไม่ประสาทแดกไปก่อนน่ะนะ)
ใครมียายโลจิกบ้าๆเเบบกูบ้าง
เรื่องคือยายกูมีลูก 5 คน เเม่กูเป็นคนที่สาม
เวลามีปัญหา พาไปหาหมอ พาไปจัดการเรื่องที่ดิน เรื่องสวนยาง เรื่องคุยกับคนเช่าที่โรงงาน พาไปวัด ช่วยทำกับข้าวไปทำบุญสารพัด เเม่กูเป็นลูกคนเดียวที่เป็นตัวตั้งตัวตีเรื่องยาย เพราะลูกคนอื่นไม่มีใครสนใจ ทำมาเป็นสิบปีละ
เเล้วไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา ยายกูใส่ชื่อน้ากูที่เป็นคนสุดท้องในฉโนดที่ดินสวน 50 กว่าไร่ (มีร้อยไร่ เเต่เเบ่งเป็นสอง กันเรื่องนายทุน) ซึ่งไอเรื่องนี้ตอนใส่ชื่อ ไม่รู้เเม่กูอยู่ด้วยรึป่าว จำรายละเอียดไม่ได้ ประมาณว่าน้ากูตั้งใจจะเอาที่ดินสวนเป็นตัวประกันกับทางเข้าบ้านเมตรนึงที่ติดกับบ้านป้า(ที่เป็นลูกคนโต)
เเล้วมาบอกว่าเดี๋ยวค่อยเเบ่งอีกทีตอนเเบ่งสมบัติ
คือเเม่กูไม่ได้ต้องการสวนอะไรหรอกนะ ทำเพื่อส่วนรวมตลอด บัญชีสวนอะไรเเม่กูก็โพสต์ลงไลน์ตระกูลทุกครั้ง เเค่อยากจะให้ยายกูเห็นความสำคัญบ้าง นี่อะไร รักลูกไม่เท่ากัน
น้ากูปากเสีย ด่าเเม่ตัวเอง กับข้าวก็ไม่ทำต้องให้เเม่ที่เกือบเเปดสิบทำกับข้าวเเล้วเดินเอามาส่งให้เกือบทุกเย็น พาไปหาหมอก็ไม่เคยพา
พอถึงคิวของตัวเองก็ไม่ยอมพาไปตามนัด ปล่อยให้เเม่ตัวเองทรมาน เข้าสวนที่เป็นธุรกิจของตระกูลกับพี่น้องคนอื่นก็ไม่เคยเข้า
ถึงขั้นให้คนเเปดสิบถือขวดเนสต์เล่เเบบหูหิ้วเข้ามาให้ถึงบ้านอ่ะคิดดู
เเล้วมาอ้งโน่นอ้างนี้ว่าน้องมันลำบากอย่างโน้นอย่างนี้
เเม่กูเสียใจ หลังจากนี้กับยายกับน้าจะไม่มีทางเหมือนเดิม ทำไรไปไม่เคยเห็นค่า เวลามาร้องโอดโอยเเม่กูไม่สนใจล่ะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของลูกทุกคนผลัดกันเเทน
บอกตามตรงโคตรเจ็บ มียายไร้เหตุผลเเบบนี้
เหี้ย
แม่กูรักลูกที่เกิดจากคนละพ่อมากกว่ากูอีกอย่างอีลูกคนสุดท้องเป็นผชประคบเป็นลูกแง่จนมาวันนึงแม่กูทะเลาะกับกูเพราะเรื่องส่วนตัว(มาเสือกอะแหละ)แล้วนางบอกตัดมั้ยตัดแม่ลูกกูเลยตัดกูบาปมั้ยกูผิดมั้ยแต่พอตัดแล้วสบายใจมาขอเงินพี่ใช้ ปล.แม่คนนี้ไม่เคยรักกูหรอกมีแต่ซ้ำเติม
กูเคยบ่นในนี้ แต่ไม่มีใครตอบกู กูย้ายมาอยู่บ้านญาติรูมเมทที่เป็นบ้านว่าง ข้างล่างเป็นสำนักงาน นานๆเจ้าของบ้านจะเข้ามาที
จู่ๆญาติมันก็เป็นไรไม่รู้ ปั้นปึ่งใส่กู ไหว้ก็ไม่รับไหว้ มาวันนี้เจอกูก็ยกมือไหว้ตามปรกติ เขามองกูด้วยหางตาแล้วกระแทกประตูปิดใส่กู กูงงมากว่าไม่พอใจอะไร ทำไมไม่คุยดีๆ เขาเป็นผู้ชาย แก่กว่าแม่กูอีก กูผู้หญิงอายุยี่สิบต้นๆเอง
พอตกตอนเย็นโทรมาหาเมทกูว่ากูจะอยู่ที่บ้านเขาตลอดไปเลยเหรอ ทำนองว่าไล่กูออกจากบ้าน ซึ่งไม่ตรงตามที่คุยกันไว้ตอนแรกที่เขาจะให้กูอยู่กับเมทได้ถึงปีหน้า เพราะเมทกูเป็นผู้หญิงต้องอยู่ทาวน์โฮมสามชั้นคนเดียว ทำงานเลิกดึกมันอันตราย
ก่อนหน้านี้มีปัญหาไร้สาระมาก คือห้องน้ำเสีย เขาจะเอาช่างมาซ่อมตอน 9 โมง กูถามว่ามาบ่ายได้มั้ย เมทกูนอนตี 5 สงสารมั้ย แม่งเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต ซึ่งกูก็ไม่เข้าใจ แล้วบ้านมันชอบยุ่งกับชีวิตกูมาก กูก็พยายามอดทน ไม่พูด ไม่วีน เมทกูจะไปเคลียร์ว่าเขาเข้าใจผิดอะไร แต่มันจะมีประโยชน์อะไรวะ เขาแสดงอาการไม่ดีใส่กูแบบนั้น กูเองก็เสื่อมศรัทธา อยู่ต่อไปแม่งก็ต้องมีเรื่องอื่นอยุ่ดี
ตอนนี้บอกตรงๆว่ากูเคว้ง ถึงจะทำท่าไม่เป็นอะไรแต่ใจแม่งไม่ดี อยากร้องไห้ มันไม่ทันได้ตั้งตัว พรุ่งนี้กูจะหอบของไปนอนหอเพื่อนก่อนสักสัปดาห์แล้วหาหอใหม่อยู่ไปด้วย รู้สึกแย่เหี้ยๆ แย่ตั้งแต่ที่เขากระแทกประตูใส่กูแล้ว
ทีแรกกูเจอเรื่องเหี้ยๆมา กะจะมาอ่านในนี้ว่ามีคนเเย่กว่าตัวเอง แต่ไปๆมาๆอยากบ่น เมื่อกี้กูจะลงไปอุ่นข้าวแดกข้างล่าง ช่วงนี้เป็นงานศพปู่กู ญาติมาเต็มบ้าน ป้าๆพวกนี้เเหละสัส ฝูงป้า พอกำลังจะลงไปได้ยินชื่อกู เเม่งนินทากูอยู่อีสัส กูทำงานที่บ้าน กราฟฟิก อีลลัส ฟรีเเลนซ์ ไม่ค่อยออกไปเที่ยวไหน นานๆทีออกไปชอปปิ้ง เพราะเพื่อนส่วนมากก็มีบนเนต (ไอ่สัส ลูเซอร์ 555 TT) เพื่อนที่สนิทนอกเน็ตแม่งก็ชอบชวนไปที่เปลืองตังค์ นัดเจอทีร้านหรูๆไม่ก็ผับ กูเลยไม่ค่อยไป แม่งก็เทกูกัน แต่ก็ช่างแม่งไม่ได้เเคร์เพราะกูมีแฟนแล้ว แต่ประเด็นคือ แม่งบ่นว่ากูไม่ค่อยออกจากบ้าน เป็นเด็กมีปัญหา ไม่ยอมไปงานเผาปู่เมื่อวาน แต่แต่แต่กูติดงาน ต้องส่งงานลูกค้าวันเสาร์ แล้วงานอื่นก็มีมันเร่งมาก แต่วันอื่นในงานศพคือกูก็ไปช่วยมาแล้ว กะเเบ่งเวลาไว้แล้วว่ายังไงๆถึงจะทันและกูไม่ต้องโต้รุ่งจนเสียสุขภาพ (กูเป็นโรคกระเพาะต้องเเดกข้าวตรงเวลา นอนตรงเวลา) เสือกมาหาว่าที่กูทำงานที่บ้าน ไม่มีใครเค้าทำงานที่บ้านกัน โกหก นู่นนี่ ลูกมันขยันทำงานเติมลมยาง กูก็ไม่เคยจะไปดูถูกนะสัส 555 แต่แบบว่าลูกมึงอาจจะบิ๊กแฟนการเติมยางรถ แต่กูก็มีความชอบอะไรแบบของกูเปล่าวะ หาว่างานใช้แรงขยันกว่างานใช้สมอง กูนี่หมดคำพูด เรื่องนี้อาจสรุปว่ากูต้องเสียเงินไปนั่งทำงานร้านกาเเฟฮิบๆเพราะไม่มีออฟฟิศเหมือนพนักงานเงินเดือนเค้า TT (กูเร่งเก็บเงินหาเงินเยอะๆเพราะว่าจะรีบจรลีไปจากประเทศไทย 5555555 เพราะมีแววจะกระทบกับอาชีพกูที่ทำงานกับต่างชาติบ่อยครั้ง)
กูมาบอกได้อย่างนึงว่าพวกมึงต้องทำใจว่ะเรื่องรักไม่เท่ากันนี่ยังไงก็ก็มีอยู่แล้ว แต่อย่างน้อยเค้าก็รักมึงถึงจะน้อยกว่าอีกคนก็เหอะอย่าคิดมากๆ
>>902 จริงๆออกมาก็ดีแต่กูเองก็อยากให้มึงเคลียร์เหมือนกันนะ ไหนๆก็จะออกแล้วเอาให้ชัดเจนไปเลย
>>903 อันนี้กูเกลียดสัส ทำฟรีแลนซ์ผิดตรงไหน หาเลี้ยงตัวเองได้ทำไมคนอื่นชอบเสือกจัง อยู่บ้านก็ไม่เปลือง สบายก็สบาย เงินก็มี ทำไมชอบเทียบกะคนอื่นวะ ยังกะอาชีพเติมลมมันสูงส่งนักแหละ ยังกะมันใช้สมองมากกว่างั้นแหละ อีดอกด่าไม่กลัวเข้าตัวเลย งานศิลปะไม่ต้องใช้สมองนี่เอาอะไรคิดวะอีโลกแคบ ไอสัสขึ้น
>>902 มึงคนเดียวกับที่บอกว่าอยู่ห้องกับรูมเมทแต่ไม่มีงานทำปะ กูว่าถ้าย้ายมาอยู่ในบ้านเค้าแบบนี้มึงพูดอะไรมากไม่ได้ว่ะ ถ้าเค้าอคติเค้าก็จะมองว่ามึงมาขออาศัยอยู่ดี ต่อให้จ่ายค่าเช่าก็เหอะ ย้ายออกคือทางเดียว สู้ๆ อย่าคิดมาก
>>903 print statement paypal ใส่กรอบติดข้างฝาห้องรับแขก เดือนละรูปๆ เดี๋ยวก็เงียบๆกันไปเอง
>>906 แต่กูดูแลหลานเขาทุกอย่างเลยนะ เมทกูไม่ใช่พวกที่จะอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้ กูซักผ้าให้แม้กระทั่งถุงเท้าและชุดชั้นใน ดูแลตั้งแต่ปลุกตอนตื่นยันตอนนอน ไปรับไปส่งไม่ให้มันหลับในขับรถชนใครตาย แล้วกูก็ขายของออนไลน์ด้วยกัน ร้านกูก็ช่วยทำทั้งตอบลูกค้า ส่งของ ไม่ใช่ว่ามาเกาะกินเฉยๆ อาศัยเขาอยู่ไงมึง แล้วกูคิดภาพไม่ออกเลยว่าถ้ากูหายไปแบบกะทันหันไม่ทันได้ตั้งตัว มันจะอยู่ยังไง
ตอนนี้เมทกูก็ไม่ยอม อารมณ์แบบว่ากูไม่ได้ทำอะไรผิด จู่ๆจะมาไล่กูให้ออกทันทีได้ยังไง มันอยากให้กูทนอยู่จนเขาย้ายออกของ เพราะเขาก็จะไม่มายุ่งอะไรแล้ว แต่จริงๆกูอยากย้ายไปอยู่หอใกล้ๆเมืองกว่านี้มากกว่า มันจะได้ไม่เหนื่อยเดินทาง ประหยัดค่าน้ำมันด้วย
ส่วนน้ามัส กูงงว่าเขาเป็นอะไรของเขา คืออาการที่แสดงออกแม่งไม่ปกติ เขาไม่คุยไม่เคลียร์ แต่มาทำตัวแบบไม่เป็นผู้ใหญ่เลยอ่ะ มาปึงปังๆ มองด้วยหางตา ไม่พูดไม่รับไหว้ ตลกมากๆ มันขำในความบัดซบ
พี่กูแม่งขี้ขโมยวะ กูล็อคห้องไว้ ซ่อนเงินไว้ก็ยังหาเจอ แล้วกูจะชอบย้ายที่ซ่อน แม่งยังหาเจอ แล้วขโมยแต่ละทีแม่งหลักหมื่น กูอยากไล่แม่งออกจากบ้านมาก แต่พ่อแม่ขอไว้คือมันบ่อยเกินละ
พวกมึง กูคือ >>903 ปัญหาใหม่มาอีกและว่ะ หลังจากงานศพปู่ พ่อกูก็โดนฝูงป้ากลุ่มเดิมบังคับให้บวช แล้วประเด็นคือ ถ้าพ่อกูบวช แม่กูต้องทำงานหนักมากขึ้น ซึ่งจะซวยถึงกูด้วยที่ต้องไปช่วยงานที่บ้านอีก (แต่กูก็มีงานของกูอยู่ไง) คือซวยเป็นทอดๆ ฝ่ายนั้นเค้าก็กดดันมาด้วย แล้วพ่อกูก็ยังไม่ตัดสินใจ ดูไปก่อน แต่ไม่เข้าใจว่าป้าๆแกจะให้บวชทำไมในเมื่อบวชแล้วใจไม่สงบอยู่ดี กูล่ะเบื่อ
เอาจริงๆนะ กูมีความคิดที่เห็นแก่ตัวอยู่ว่ะ คือกูอยากย้ายออกจากบ้านแล้วหาอพาร์ทเม้นอยู่คนเดียวทำงานของตัวเองช่างแม่งที่บ้าน แต่พวกมึงเคยเป็นมั้ยวะ แบบว่าอารมณ์นึงก็รำคาญปัญหาที่บ้านแบบโว้ย กูไม่ยุ่งไม่สนแล้ว กูจะสนแต่ตัวเองแล้ว อีกอารมณ์ก็แบบเป็นห่วงที่บ้านว่ะ ห่วงพ่อแม่เหน็ดเหนื่อย ถึงกูจะสามารถหาเงินได้ระดับที่แบ่งให้พ่อแม่ใช้ต่อเดือนโดยไม่กระทบอะไร แต่พ่อแม่กูก็ชอบทำงาน+ปัญหาญาติคาราคาซังอีก ก็เหมือนไม่ได้พักผ่อนอยู่ดี ญาติยืมตังค์อีก ญาติเสือกอีกเช่นบังคับให้บวชเป็นต้น
หลังจากพ่อแม่กูจิกให้ไปเรียนต่อโทมานานในที่สุดเค้าก็หมดความอดทนกับกูเลิกไปเองแล้ว อาห์ ฟินนนนน
>>917 บางทีแม่งก็จำกัดอายุนะเมิง ถ้าอายุเกิน25นี่เตรียมตัวบ๊ายบายได้เลยกับทุนในหน่วยงานต่างๆ ต่อให้เกรดดี แต่มาเอาทุนช้าไปก็พลาด จริงๆกูก็อยากต่อโทเหมือนกับ >>916 นี่แหละ แต่ที่บ้านแม่งต้องพึ่งพากูตอนเรียนจบ กูเลยต้องหาทางที่จะให้ครอบครัวพากันเลี้ยงตัวเองให้รอดก่อนไง ไม่ใช่เป็นปลิงมาดูดกูคนเดียวอ่ะนะ กูจะได้ไปเรียนต่อนอก หรือพยายามสอบทุนให้ได้แบบไม่ต้องติดห่วงอะไร ถึงหัวกูจะบื้อทื่อ และมีสันดานขี้เกียจติดตัวมาตั้งแต่แบเบาะก็เถอะ
กู >>914 คือตอนกูโพสเนี่ย เค้าบอกว่าจะเลิกบ่นแล้ว ถ้ากูไม่อยากเรียนจริงๆก็จะไม่พูดแล้ว กูก็เงียบๆคิดว่าจบเรื่องซะที
วันนี้สุดท้ายก็กลับมาพูดอีกแล้ว แค่เปลี่ยนแนวเป็นประชดว่าอยากจะให้ชีวิตจบอยู่แค่นี้ก็ตามใจ
อยากเป็นขี้ข้าเค้าจบตรีทำงานก๊อกๆแก๊กๆก็ตามใจ พ่อแม่จะไม่บ่นแล้วนะ นี่คือเหี้ยอะไรว้าาาาาาาาาา
>>918 กูไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าหลายทุนจำกัดอายุขนาดนั้น อีกไม่กี่วันกูก็จะ 25 แล้วด้วย ไม่ทันแล้วล่ะ 555
>>919 เรียน 3d อนิเมชั่น ใช่ สายนี้ไม่เน้นวุฒิแต่กูเรียนจบมาไม่ตรงสาย เรียนอย่างอื่นมาเลยไมมีความรู้เกี่ยวกับอนิเมชั่นเลยแม้แต่น้อย ศึกษาเอาเองก็รู้สึกว่ามันมั่วๆหน่อย ยังงงๆ กูเลยอยากเรียนเป็นจริงเป็นจัง แต่จะไปเรียนตรีใหม่ก็ไม่ไหวนานเกิน แม่ไมอยากให้เรียนตรีแล้วด้วยเลยว่าจะลงโท แต่ที่บ้านการเงินขัดข้องกูก็ไม่กล้าลงเรียนกลัวมีปัญหาและน่าเสียดาย กู25 แล้วว่ะ
กูตัดขาดกับแม่มาสักพักแหละเพราะเรื่องที่กูโพสเพ้อถึงผชที่แม่บังคับให้เลิก โพสเชิงแบบกูเสียใจนะ แล้วแม่งวันไหนร้ายๆจะมาทำเสียงของโครมครามใส่ทั้งๆอยู่อยู่ในห้องเฉยๆเออแล้วเขามีลูกเขานะลูกคนละพ่อกับกูกูต้องมาอยู่กับพี่ที่พ่อคนเดียวกันเงินก็ไม่มีใช้อดๆยากๆ แม่แม่งเปย์แต่ลูกใหม่
กูโคตรเสียใจอ่ะทำลายรักแรกของกูไม่พอยังทำให้กูแย่
มีใครมั้ยวะที่ตัดครอบครัวเลย มันจะดูอกตัญูปะ
ไอย่าเหี้ยแก่แล้วก็ตายๆไปสัสขี้บ่นชิบหายควย เรื่องดีๆไม่เคยพูดชอบหาแต่เรื่องมาด่ากุจะมีซักวันมั้ยที่มึงจะไม่บ่นควย
>>924 เมื่อก่อนกูเคยด่ายายกูแบบนี้นะ แบบกูโครตเกลียดยายกูเลย หาเรื่องให้กูกับแม่กูตลอด แต่ไม่ถึงขั้นแช่งให้ตายหรือเจ็บป่วยอะไร หลังๆกูเห็นสภาพคนแก่สิ้นฤทธิ์ สภาพที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้วลูกหลานต้องคอยดูแล ความทรงจำก็เอ๋อๆได้บ้างไม่ได้บ้าง กูคิดว่าในอนาคตตัวกูที่ไม่มีลูกเมีย ถ้าตัวกูต้องอยู่ในสภาพแบบนี้แม่งคงลำบาก กูเลยสลายความแค้นในอดีตไปทันที ตอนแกเสียกูก็บวชให้แกด้วยความเต็มใจของตัวกูเองเลย อาจจะเพราะตัวกูอายุมากขึ้นด้วยละมั้ง เรื่องในอดีตเลยปล่อยวาง
ขอบ่นเรื่องพ่อกูหน่อย อย่าคิดว่ากูพาดพิงการเมืองนะเหมือนจะใช่แต่ไม่ใช่ คือพ่อกูฟังastvมาตลอดและเชื่อแม่งมาก ไอ้เรื่องการเมืองน่ะช่างเหอะแต่เสือกเชื่อเรื่องพวกน้ำด่าง น้ำมันมะพร้าวอะไรหลายแหล่ที่แม่งพูดในรายการด้วยนี่สิ ไอ้ ป. พัวxxx ที่พูดแม่งก็ไม่ใช่หมอ พ่อกูหมอฟันไม่รู้ทำไมเชื่อจัง ใครห้ามก็ไม่ฟังแถมโดนด่าว่าโง่รู้ไม่เท่าไอ้ ป. ตอนนี้ทั้งบ้านต้องเปลี่ยนมาใช้น้ำมันมะพร้าว แล้วพ่อกูก็ไม่แดกมันเลย แต่กินน้ำมันมะพร้าวเป็นช้อนๆ และแดกน้ำด่าง ตอนนี้ร่างกายผอมเห็นกระดูก เดินกะย่องกะแย่ง ไม่รู้จะอันตรายรึเปล่าวะ
>>926 กูคิดว่ามึงต้องลองเข้าหาพ่อมึงแบบเป็นมิตรอะไม่ใช่ตั้งเป้าว่าเขากำลังงมงายเพราะเขาจะต่อต้านมึง แบบมึงก็ลองไปถามๆพ่อมึงดูว่าทำไมพ่อคิดว่ามันดี มันมีประโยชน์อะไร พ่อมึงเป็นหมอฟันก็คงอีโก้สูงอยู่นะ พอพ่อมึงบอกว่ามันดียังไงมึงค่อยบอกว่าของกินปกติมันก็ดีเหมือนกันไรงี้ บางทีคนอายุมากๆจะเริ่มมีอาการหลงผิดฟ่ะต้องค่อยๆทำความเข้าใจกัน
มีใครมีพ่อแม่ประเภทที่เรื่องเล็กๆน้อยๆก็ชอบโวยวายจนเวอร์อย่างเดียว แต่ไม่คิดจะฟังห่าอะไรเลยบ้างมั้ย
อยู่ด้วยแล้วปวดหัว ซักวันคงได้ประสาทแดกตามเค้าไป
กูมาขอระบายหน่อย มีใครมีผู้ปกครองที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาไหม
คือกูสับสนกับครอบครัวของกูมาก เค้าสอนกู ไม่ให้ทำแบบนี้ แต่เค้าดันทำเอง
เค้าอยากให้กูเป็นคนมีเหตุผล แต่เค้ามักจะใช้อารมณ์เป็นหลัก
หลายๆอย่างที่เค้าพูดและทำมักจะย้อนแย้งในตัวมันเองอ่ะ แล้วกูสับสนมากๆ ว่าตกลงกูต้องทำไง
พื้นฐานการเลี้ยงดูของกู โดนเลี้ยงมาแบบโรบอทอ่ะ บอกอะไร ต้องทำแบบนั้น แล้วไม่ได้มีเหตุผลรองรับ กูจำได้แค่ว่า เค้าบอกให้ทำ กูก็ต้องทำ พอโตขึ้นมา กูถามเค้าว่า ทำไมถึงไม่อธิบาย เค้าบอกว่า ไม่มีใครมีเวลามานั่งอธิบายหรอก เอ๊าาาาา แล้วกูจะเป็นคนมีเหตุผลได้ไงวะ ในเมื่อเลี้ยงกูด้วยคำสั่ง
จนโตขึ้นมา กูก็ยังไม่ค่อยมีอิสระในการใช้ชีวิต แบบ กูก็อยากแรดบ้างอ่ะมึงงง อยากย้อมผมสีประหลาด อยากลองแต่งตัวเผ็ชๆออกนอกบ้านบ้าง แต่กูทำเชี่ยไรไม่ได้เลย กูไม่ใช่สาวน้อยเรียบร้อยเหมือนผ้าพับ กูเป็นผ้ายับๆที่อยากกระโดดออกไปใช้ชีวิตให้สมกับการเป็นวัยรุ่นบ้าง
แล้วอีกเรื่องนึงที่คาใจมากๆคือ เค้าบอกว่าเลี้ยงมา ไม่ได้หวังให้เธอมาเลี้ยงชั้นหรอก แต่แบบหลายๆทีก็ชอบพูดว่า โตขึ้นมาก็หัดดูแลพ่อแม่บ้างเหมือนที่เค้าดูแลเธอ พาไปกินของดีๆแพงๆ กูนี่กรีดร้องในใจแบบ ว๊อทดาาาเฮคคคคคคคคค
เฮ้ยคุณณณณ ตกลงเอาไงงง คุยกับตัวเองก่อนไหมมมมมมมม
สังคมไทยอ่อนไหวกับความกตัญญูมากๆ แต่ในความคิดกูคือ ถามว่าที่กูเกิดมาเนี่ย แม่ตั้งท้อง ถามว่าใครอยากให้ท้อง กูเหรอ? กูก็เปล่านะ
คือแม่พร้อมใจที่จะมีลูกขึ้นมา บทบาทของแม่ก็คือเลี้ยงดูลูก ให้ความรักความอบอุ่นป่ะวะ
ถ้าพ่อแม่เลี้ยงมาด้วยเงิน ถ้าลูกรอด โตไป ก็จะเลี้ยงด้วยเงินเหมือนกัน ไม่ได้ให้ความรัก
แต่ถ้าเลี้ยงด้วยความอบอุ่น ยังไงลูกก็อยากอยู่ด้วย ทำอะไรดีๆให้รึเปล่า(ดีมาดีกลับไม่โกง) ไรเงี้ย
กูตรรกะเพี้ยนป่ะวะ ถ้ากูเพี้ยนด่ากูได้นะ กูงงกับชีวิตมากๆ
>>931 มึงก็ต้องเข้าใจ บางทีเค้าเลี้ยงมึงมาให้เป็นในสิ่งที่เค้าเป็นไม่ได้ หรือสิ่งที่แบบ ideal อ่ะ อันนี้พูดจรืง ปลงๆไปเหอะ กูว่าคือเรื่องที่เค้าพูดว่าไม่ได้ให้มาเลี้ยง แต่ก็ไม่ให้หาย มาหาบ้างไปกินข้าวด้วยกันบ้าง แต่ไม่ได้จะอยู่ด้วยไรงี้มั้ง
เรื่องการเลี้ยงดูกูเข้าใจนะ overprotective อ่ะ เพราะมึงเป็นผู้หญิงพ่อแม่เลยเป็นห่วง จริงๆถ้ามึงอยากทำไรก็ทำตราบเท่าที่มึงดูแลตัวเองได้ กูเคยขอไปเข้าค่ายแต่ไปนอนหอเพื่อนแล้วเข้าผับ(กูอยู่มหาลัยอยากไปกับเพื่อนบ้าง แต่กูอ่านแล้วรู้สึกว่ามึงยังเด็กอยู่เลย) พ่อแม่กูไม่ให้ใส่กระโปรงที่สั้นกว่าเข่าครึ่งคืบ กูก็ซื้อมาแอบๆไว้
จริงๆไม่เห็นมีไรน่าสับสนเลย มึงต้องลองหัดเข้าใจคนอื่นอ่ะ แล้วก็ยอมรับมัน กูเชื่อว่าที่มึงบ่นๆมึงมีความเห็นของมึงในใจอยู่แล้ว
>>932 ไม่ใช่อ่ะมึง คือเหมือนมันเป็นเรื่องบุญคุณอ่ะ เป็นเชิงแบบมึงโตแล้ว อย่าลืมกลับมาดูกูด้วย ไรทำนองนี้
มึง กูจะอยู่ปีสามแล้ว อีกปีกูก็จะเรียนจบแล้ว กูยังทำเชี่ยไรไม่ค่อยได้เลยมึง เบื่อ เบื่อกับการอยู่ในกรอบที่ตีไว้ อึดอัด
คือกูรู้ลิมิตตัวเองนะว่าอะไรควร อะไรทำได้ อะไรทำไม่ได้ กูก็มีเส้นของตัวเอง
กูพยามเข้าใจนะมึง กูทำแล้ว และกูเหนื่อยมากเลย แบบโดนว่าแรงๆ โดนหงุดหงิดใส่ กูต้องมานั่งหลอกตัวเองทุกๆครั้งว่า เค้าอาจจะเหนื่อย ไม่เป็นไรหรอกๆ กูบอกตัวเองมายี่สิบปี จนกูเริ่มทนไม่ไหวแล้วมึง กูเหนื่อยมาก กูอยากใช้ชีวิตของกูบ้าง
>>933 ถ้างั้นอีกปีเดียว มึงก็ขอย้ายอยู่หอ จะบอกว่าใกล้ที่ทำงานอะไรก็ว่าไป จริงๆเรื่องบางเรื่องอย่างเช่นกลับไปกลับมาอย่าเอาไปใส่ใจเลย เพราะถึงใส่ใจเค้าก็ยังเป็นอย่างเดิมนั่นแหละ แล้วเอาจริงมึงปีสามแล้วอ่ะ บางเรื่องตัดสินใจเอง ดื้อกับพ่อแม่บ้างก็ไม่เห็นเป็นไร เรื่องของมึงล้วนๆ
พ่อกูก็อาจจะเป็นพ่อในฝันของใครหลายคน เลี้ยงลูกแบบปล่อยๆ ไปไหนก็ได้ ให้ดูแลตัวเองได้
แต่บางครั้งก็รู้สึกว่า ปล่อยกูเกินไปมั้ย จะว่ากูขาดความอบอุ่น อยากเรียกร้องความสนใจก็ได้
เพราะรู้สึกว่าพ่อไม่ค่อยสนใจจะเป็นห่วงกูเลย เจอหน้ากันก็เจอแค่ตอนเย็น กลางคืน ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมาก
หลายครั้งเลยที่กูต้องอยู่บ้านคนเดียว กูแอบหนีไปเที่ยวกรุงเทพก็ไม่มีใครรู้หรอก (แม่กูทำงานอยู่ตจว. หลายเดือนเจอกันที)
เวลากูเจ็บป่วย แค่ถามอาการ แล้วหายาให้กูแค่นั้น หลายครั้งเป็นอะไรเรื้อรัง เวลากูเจ็บแผล เป็นหนอง ก็ปล่อยให้มันอยู่อย่างนั้นแหละ
ไม่เคยถามเกรด ไม่รู้ว่ากูได้เกรดเท่าไหร่มา 2 ปีแล้วมั้ง กูไปเรียนในกรุงเทพฯไปกลับปริมณฑลทุกวันก็ไม่เคยถามกูซักคำว่าเหนื่อยมั้ย เรียนเป็นยังไง
มีปัญหาอะไรมั้ยก็ไม่เคยถามกู ให้อยู่กับแม่ที่เข้มงวดกับกูแต่ถามไถ่เป็นห่วงกูตลอดยังจะดีกว่าอีก
กูเหนื่อยมาก ทั้งเรื่องเรียน สุขภาพ เกรด สังคม งาน อนาคต กูท้อมาก แต่มันเหมือนภูเขาไฟที่ปะทุอยู่ข้างในอ่ะไม่ระเบิดออกซักที สะสมจนกูจะบ้า ไม่มีใครคอยรับฟังกูเลย
บ่อยครั้งที่กูอยากจะร้องไห้มากๆ กูท้อมากๆ อยากตะโกนจนหมดแรง อยากให้ใครซักคนปลอบ ก็ไม่เคยมีใครอยู่ในช่วงเวลานั้นกับกู
มีครั้งที่กูแอบร้องไห้ต่อหน้า ก็ไม่คิดเข้ามาปลอบกู ใครบอกว่าแล้วทำไมถึงไม่บอกไปตรงๆว่ากูต้องการอะไร
กับคนในครอบครัวมันสื่อสารกันยากกว่ากับเพื่อนอีก สนิทที่สุดแต่ก็ดูเหมือนห่างเหินที่สุด...
>>931 กูเห็นด้วยกับที่ว่านะ ลูกไม่ได้เลือกเกิด พ่อแม่ตะหากเป็นคนเลือก ทำไมสังคมต้องทำเหมือนลูกเป็นหนี้บุญคุณต้องตายแทนมากๆวะ ในเมื่อการเลี้ยงดูเป็นหน้าที่พ่อแม่อยู่แล้วทำไมต้องหวังว่าลูกจะต้องตอบแทน ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่เราไม่ได้ขอ ถ้าให้ความรักแะการสั่งสอนที่ดีลูกก็จะรักและกลับมาตอบแทนเพราะรักอยู่ละ ทำไมต้องบังคับให้เป็นหน้าที่ด้วยวะ
I have a แม่ I have a เหี้ย = แม่เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยนนย
I have a แม่ I have a โคตรเหี้ย = แม่โคตรเหี้ย
แม่เหี้ยแม่โคตรเหี้ยยยยยยยยยยยนนนนนนะดำ้ส่ทาเี้้
>>937 ของแบบนี้มันต้องพอดีๆว่ะ ปล่อยมากจนเหมือนไม่แคร์เลยมันก็แย่ไปอีกแบบ
กูเจอพ่อแม่ overprotective ชอบบังคับ (แต่คิดเอาเองว่าตัวเองให้อิสระลูก)
แถมเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ แต่ดันเชื่ออะไรบ้าๆบอๆ แถมเอามายัดหัวคนอื่นอีก
กูบอกเลยว่ามันอึดอัดมาก พูดอะไรไปเค้าก็ไม่เคยฟัง สุดท้ายทุกวันนี้กูพูดครั้งเดียวพอแล้วที่เหลือก็ไม่สนใจ
ต้องทำเป็นไม่สนใจปล่อยให้เค้าคิดเอง คุยไปเดี๋ยวก็ทะเลาะกันเสียสุขภาพจิต แค่ฟังเค้าบ่นแล้วพยายามเมินก็แย่พออยู่แล้ว
บางครั้งก็คิดนะว่าอยากจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อื่นไกลๆแล้วทิ้งเค้าตัดขาดไปดื้อๆซะเลย
หมามึงไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคนไอเหี้ย กระแดะอยากเลี้ยงจังไอหมาเหี้ยเนี่ยควยมีปัญหาซื้อแต่ไม่มีปัญญาเลี้ยงไอ้เหี้ย กูเพิ่งจัดห้องดีๆไปเมื่อวานพอมึงมาเท่านั้นแหละไอเหี้ยหมาแม่งขี้เต็มเลยแล้วมึงก็นอนไม่รู้เหี้ยไรเลยมึงนอนดมไปได้ไงวะคนเหี้ยอะไรทุเรศชิบหายเกิดเป็นผญป่าวๆควย
กูเบื่อนิสัยพ่อกับแม่ว่ะ ทำไมดื้อจังว้าาาาา กุเตือนบอกเป็นล้านรอบว่าให้เลิกซื้อของออนไลน์ หรือจะซื้ออะไรก็ให้ปรึกษากันบ้าง ชอบแอบซื้อดีนัก เป็นไง เจอทั้งขายโก่งราคา ทั้งของไม่ถูกใจ ล่าสุดพ่อซื้อกางเกง ซึ่งงงงกุก็เคยบอกแล้วว่าเสื้อผ้าอย่าซื้อออนไลน์ ของจะได้ไม่ตรงเสป็กเลย (ใครขาช็อป รู้ๆๆกันอยู่เนอะ) สู้ไปร้าน ไปดูของจริงดีกว่า
แม่ง กางเกงทรงเด็กแว๊นอ่ะมึงงง ขาลีบๆ หลุดตูดๆ ถามว่าพ่อกุจะใส่มั้ย? ไม่!!
กุล่ะเสียดายตังชิบหาย แต่บ่นก็ไม่ได้ เพราะเงินพ่อกุเอง กุเตือนไม่รู้ยังไงแล้ว
กุก็ซื้อออนไลน์นะ แต่กุซื้อเฉพาะหนังสือไง
มึงกูจะให้แม่กูทำบุญน้อยๆลงยังไงดีวะ คือแม่กูเป็นโรคซึมเศร้าก็เลยเข้าหาทางธรรม มันก็ดีแหละ แต่เดี๋ยวนี้เวลาไปไหนก็ซื้อของไปถวายวัดเยอะมาก ทั้งๆที่บ้านก็ค้าขายอ่ะมึงไม่ได้รวย แล้วชอบปิดร้านไปวัด ไปทำบุญ ไปต่างจังหวัด เดือนนี้แม่งแทบไม่ได้เปิดร้าน พอปิดร้านก็ไม่มีตังค์เลย กลับมาก็ไปแต่วัด ไปทำบุญ ไม่ค่อยอยู่บ้าน บริจาคเงินเป็นหมื่น คือกูไม่อยากเป็นมารขัดนะ แต่บางทีกูก็ว่ามันเกินไป พ่อกูก็คิดอย่างนั้น
มึงเกลียดแม่แท้มึงมั้ยแบบ จริงๆกูไม่ได้คุยกันสักพักแหละเพราะนางบอกเองเว่ยจะตัดกูกูก็ไม่อะไร แล้ววันนี้มาด่ากูว่ากูไม่เห็นหัวนางบลาๆสัสเถอะแล้วเข้าข้างลูกใหม่คนละพ่อชิบหายแม่งกูไม่สบายกูให้มันถูกับกวาดพื้นอีเหี้ยไปฟ้องๆว่ากูโวยวายใส่ไรบ้างนู่นนี่แล้วปกติรถก็ไม่ให้กูใช้เสือกมาด่ากูไปไปจุดเทียนให้พ่อหลวงบ้างว่ากูไม่รักชาติ กูและอยากจะฆ่าทิ้งครอบครัวแม่งเกลียด
คนข้างบ้านมู้นี้ด้วยป่าว?
เกลียดแม่ตัวเองผิดม่ะ???
อีเหี้ยยเอ้ยย พี่กูแม่งขโมยตังค์กูสัส 700-800 กูเก็บไว้ครบพันจะฝากธนาคาร สนตีนชิบหาย นอกจากจะเป็นนีท บ้าพนัน แม่งยังขี้ขโมยอีก เอารถกูไปใช้จนน้ำมันหมด+รถพังกูยังพอทนได้นะ ขโมยขนมกูแดกเริ่มปรี๊ดแล้วว่ะ มาขโมยตังค์กูอีควยย ศรีจะไม่ทน!!! กูควรไปทุบประตูถามเอาตังค์แม่งเลยดีมั้ย แต่แบบไม่สนิทอะ(นี่ขนาดไม่สนิทนะ..) มันเป็นลูกพี่ลูกน้องย้ายมาอยู่ด้วย อายุ 30 แล้วยังไม่มีงานทำ(เรียนยังไม่จบเลยสัส)ไถตังค์แม่มันไปเป็นเดือนๆ น้ากูส่งเรียนอาชีวะ แม่งก็เอาค่าเรียน ค่าอุปกรณ์(ตอแหล) ไปเล่นพนัน ติดหนี้มาก็เอารถที่น้ากูซื้อให้ไปจำอีก ใบหนี้แม่งส่งมาบ้านรัวๆ นอกจากใบหนี้แล้วยังมีเจ้าหนี้มาตามถึงบ้านอีก ห่ามึงเอ้ยย แล้วใช่กูไปบอกว่าไม่อยู่ สำนึกบุญคุณกันมั้งมั้ยสัส กูจะเอาอีปลิงเหี้ยนี่ออกจากบ้านยังไงดีวะสัส จะพูดกะมันยังไงดี ขนาดน้ากูจับได้ว่าแม่งเอาตังค์น้ากูไปคาหนังคาเขา มันยังปฏิเสธหน้าตาเฉย (จะด่าเหี้ยก็สงสารเหี้ย) มึงเป็นตัวอะไรวะเนี่ย!!ทำไมจังไรได้ขนาดนี้ แงงงงงงง ตังค์กูววว ไม่อยู่วันเดียวเองฟัคค
>>954 มีใครคอยโอ๋มันอยู่มั้ยอีพี่จัญไรของมึงอ่ะ ถ้ามันทำจนมึงเหลืออดมากๆเข้าแนะนำหากล้องซักตัวตั้งไว้ในจุดที่พี่มึงมาจิ๊กของซะ แล้วถ่ายคลิปเป็นหลักฐานไว้ ถ้ามันไม่ยอมรับก็แจ้งความพร้อมหลักฐานลากหัวมันเข้าคุกเลย ไหนจะติดพนันอีก ก็ตามมันไปถึงบ่อนแล้วแอบแจ้งจับทลายบ่อนตรงนั้นเลย(แต่เล่นพนันนี่มึงต้องเนียนนะ) ส่วนอีเจ้าหนี้ตามถึงบ้านมึงก็ไม่ต้องเกรงใจแล้ว บอกพิกัดให้เค้าไปกระทืบถึงที่เลยมึง เอาให้แม่งน่วม พยายามทรมานแม่งเยอะๆ ตามนี้
>>955 น้าๆ กูมั้ง เวลาพี่กูทำไร น้ากูก็จะเข้ามาตามเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้ตลอด แล้วก็พยายามผลักมันไปไกล แต่แม่งไม่ไป55555 ก็เลยมาอยู่กะกู กูพึ่งไปเคาะประตูถามแม่งเมื่อกี้ ทำเนียนไม่อยู่ห้อง(แต่เสือกล็อกห้อง ทั้งๆที่ปกติแม่งไม่) กูก็เลยพูดไปเลยหน้าห้องว่าแบบ"กูรู้นะว่ามึงอะขโมยไป เพราะยายกู น้ากู เค้าไม่ขโมยหรอก รถกูก็ให้ยืม น้ำมันกูก็เติมให้ ทำไมต้องมาขโมยของกู ไม่ใช่แค่ของกูของคนอื่น กูไม่อยากให้มึงทำแบบนี้ กูว่ามึงอะน่าสงสาร กูเลยอยากทำดีด้วย แต่มึงทำแบบนี้...." (งั้นก็ขาดกันเลยละกัน)<----ตรงนี้จะพูดแต่ไม่ได้พูดเพราะร้องไห้ก่อน5555 ด้วยพอกูร้องไห้เท่านั้นแหละ แม่งวิ่งทำหน้าขึงขังมาเลยสัส555 แล้วมันก็ถาม "อะไรมึง อะไร จะร้องทำไม ไม่ได้เอาไป ยังไม่รู้เลยว่าเอากระเป๋าไว้ไหน มีอยู่ 200 เอาไป แล้วก็หยุดร้อง ไม่อยากโดนน้าด่า" แต่กูก็...สวยไง5555 กูบอกว่า " โอเค ถ้าบอกไม่ได้เอาไปก็ไม่ได้เอาไป กูเชื่อใจมึง แต่เงินอะกูไม่เอา เพราะน้ากูจะใช้คืนให้อยู่ แล้วกูก็จะบอกน้าว่าไม่ต้องด่ามึง ถ้ามึงไม่ได้เอาไปก็ไม่ต้องคืนกู" แม่งก็พยายามให้นะ แต่กูไม่เอา555 กูอยากแบบตัดอะ แล้วก็ให้น้ากูตัดด้วย ไม่ต้องคุยกันแล้วต่อไป กูไม่โกรธ แต่ก็ไม่เชื่อใจ ไม่คุย ไม่ทำดีกับมึงแล้ว (ก็มึงเหี้ยเองนี่หว่า) แต่น้ากูโทรไปด่ามันแล้วอะ55 สัส เสียแผน แม่งโวยวายด่ากูใหญ่เลยแงงง น้ากูบอกว่าจะสร้างบ้านให้มันอยู่แยกไป เพราะงั้นทนอีกหน่อย กล้องก็คงไม่ได้ติดแล้วล่ะ เจ้าหนี้มันเอารถไปจำแล้วจ่ายไปแล้ว(แต่ก็คงมีเจ้าใหม่แหละ555) ขอบคุณนะ:) กูโอเคแล้วล่ะ
กูขอนินทาเพื่อนในนี้
ปกติกูเป็นคนไม่เกลียดใครง่ายๆ เอาเป็นว่าเกิดมาทั้งชีวิตกูเคยเกลียดคนอื่นครั้งเดียวในชีวิต คนไม่ดีๆในชีวิตที่ผ่านเข้ามาทำให้กูรำคาญ คันๆเท่านั้น
กูมีคนที่กูโคตรรรรำคาญ ยาวนานมาก
เพื่อนกูเอง แม่งแรด
>>958 กุเองสัสสสส มือไปโดน ที่สำคัญทอสับกาก เด้งออกหลายครั้งละ เพลีย
เพื่อนกุต่อหน้าบอกรักกุ บอกว่ากุเปนเพื่อนตายงั้นงี้ แต่มันยืมตังกุไปไม่คืนมาสองปีละ
กุทวงตลอดนะ นางก้มีวิธีบ่ายเบี่ยงตลอด
ครั้งแรกที่ทวงหลังจากผ่านไปปีนึง ไอ้สัสกุอึ้ง
นางบอกจะจ่ายตอนเย็น จนผ่านไปคืนนึงก็ไม่โอนมา กุเลยไปถามว่าทะไมไม่โอน นางบอกว่ากุไม่ให้เลขบัญชี กุสตั๊นนเลย พอกุให้เลขบัญชี เสือกไม่โอน
ครั้งต่อๆมาก็อ้างไม่มีนี่นั้นตลอด กุทวงมาเป็นสิบรอบละ กุเคยไม่มีเงินจนต้องกินวันละ40บาท จนต้องไปทวงมัน มันกะไม่คืนกุ ถูกล่ะว่ามันไม่รุว่ากุไม่มีแดกขนาดนั้น แต่กุค่อนข้างมั่นใจว่าช่วงเวลานั้นมันมีแดกมากกว่ากุแน่นอน
กุเลยเจ็บใจ กุควรเลิกคบ แล้วทิ้งเงินไปถือว่าทำบุญ
หรือว่ากุควรเอามาให้ได้ก่อนแล้วค่อยเลิกคบดีวะ
กุถ่อไปหามันที่ต่างจังหวัด เพราะมันเหงาแล้วบอกกูว่าจะคืนเงินที่นั้น กูเลยไปหา ถ้าวันนั้นมันคืนเงินกูครบ กูยังใจดีพอคุยเป็นเพื่อนมันได้
แต่พอกูไปแล้วมันบอกว่าไม่มีเงิน แล้วบอกให้กูไปหามันใหม่อีกนะ กูควรทำไงดี รำคาญหัวใจกูมากเลย
ทุกวันยังคุยกะมันดี ไม่เคยด่ามันเลยนะ แต่อึดอัดตัวเองแทน กุไม่ชอบตอแหลสักนิด ความอดทนกุเสือกสูงด้วย เฮ้อออ
ขอระบายเพิ่มเติม อิดอก แรดขนาดนี้ไงผัวถึงทิ้ง โง่หรือโง่ที่ฝากชีวิตไว้กับผู้ชายหน้าหี แทนที่จะแรดคิดถึงผุชาย หัดเอาเวลาไปตั้งใจเรียนหนังสือสะนะ ไม่เปลืองค่าเหล้าเคล้าน้ำตา แล้วเอาเงินมาคืนกุสะที ครวยยย
เซงฟ่ะ แม่กูเป็นอะไรไม่รู้เวลากูป่วยชอบด่ากู สภาพจิตใจกูก็ไม่ค่อยดี โดนด่าหาว่าแกล้งป่วยขี้เกียจไปเรียน บอกว่าปวดหัวก็ชักสีหน้าใส่ทำเป็นถอนหายใจ แล้วไม่เคยดูแลอะไรด้วยนะไม่ใช่ว่าด่าเพราะห่วง กูก็ต้องไปหายาแดกเองต้องไปหาหมอเอง ขนาดพ่อกูเป็นงูสวัดยังด่าพ่อกูเลย แม่งคนป่วยแทนที่จะให้กำลังใจเอาแต่บั่นทอนจิตใจกันอยู่นั่นแหละ แบบเหมือนแกมองว่าคนป่วยเป็นภาระของแกทั้งๆที่ไม่มีใครไปรบกวนแกอะ เวลาแกป่วยพวกกูก็ดูแลดีทำไมคนอื่นป่วยแกไม่คิดถึงจิตใจคนอื่นมั่งว้าาาา
พวกโม่งกูมีเรื่องอยากปรึกษา
คือกูมีน้องสาวไม่แท้คนนึง กูรักน้องสาวคนนี้มาก แล้วเมื่อวันก่อนน้องสาวกูมาบอกกับกูว่า ลุงกูชอบไปลวนลามน้องสาวกูบ่อยมาก ซึ่งลุงคนนี้เนี่ยเป็นคนชอบลวนลามตั้งแต่เด็กๆแล้ว แต่ก็ไม่ค่อยได้ใส่ใจอะไรเพราะยังเด็กอยู่ ทีนี้ปัจจุบันน้องสาวกูก็โตแล้วไง อยู่ในช่วงวัยรุ่นละ ลุงกูแม่งก็ยังทำนิสัยเดิมๆกับน้องสาวกูอยู่อีก แต่ว่าจะแอบๆทำ ไม่ให้คนอื่นๆรู้ ขนาดกูยังไม่รู้จนน้องสาวบอกกูนี่แหละ น้องกูบอกว่า บ่อยครั้งมากที่ลุงกูจะเอามือไปตีตูดจับนม แล้วก็จะทำเหมือนแกล้งหยอกเล่นไรเงี้ย บางครั้งก็พูดจาลวนลามด้วยเช่น "ไปเปิดห้องกัน" หรือชอบทักไลน์มาตอนกลางคืนดึกๆตีหนึ่งตีสอง น้องกูพยายามที่จะปลีกตัวออกห่างนะ แต่ด้วยความเป็นญาติก็ออกห่างไม่ได้มาก เวลาลุงกูไปบ้านน้องสาวกู น้องสาวกูก็จะล๊อคประตูอยู่แต่ในห้อง ซึ่งกูก็เห็นดีด้วยนะ แต่ตัวกูไม่รู้เลยว่ะว่าจะทำยังไง จะไปบอกคนอื่นๆให้ช่วยกูก็ไม่มีหลักฐานแน่นอะไรขนาดนั้น
กูควรจะทำยังไงดีที่จะปกป้องน้องสาวกูจากลุงแบบนี้ได้บ้างวะ
ขอระบายหน่อย ใครเจอแบบนี้มั่งวะ ที่บ้านสปอยล์น้องสาวมากๆ อาจจะเพราะนางตัวเล็ก อ้อนเก่ง คือสปอยล์หนักมากแบบรถเมล์ไม่กล้าให้ขึ้น คือมันปีสามละไง แต่พอกะกูนะ เหมือนเขาคาดหวังว่า กูต้องทำให้ได้ทุกอย่างตามที่เขาอยาก แบบต้องใช้ชีวิตแนวนี้ บลาๆ กูทำงานหาเงินซื้อหนังสือเอง แต่ช่วงนี้ซื้อเยอะแหละ เพราะปีที่แล้วไม่ได้ซื้อเลย แม่ก็ด่า เงินก็เงินกูไง แล้วกูก็ไม่เคยไปเที่ยวอะไรนะ ใช้แค่กะหนังสือ พอกูอ้วนก็กดดันกูทุกวัน ซึ่งจริงๆแล้วกูก็กดดันตัวเองอยู่แล้วนะ จากผอมมาอ้วนอ่ะ คือคนละเรื่องเลย เงินกูก็ให้เขาบ้าง ซึ่งพ่อแม่กูทำงานอยู่ มีเงินเยอะกว่ากูเยอะ กูก็ให้เป็นพิธี ตาม%เงินเดือน แต่เขาจะคิดว่า กูต้องซื้อของนู่นนี่ให้น้องด้วยแบบไม่ให้คิดตังของที่น้องฝากซื้อ แต่ถ้ากูเผลอฝากของปนไปกะเขานี่ทวงกูทันที ญาติกูก็อีก พอรู้เงินเดือนกู นี่พูดไม่เลิกว่า รวยๆ พี่ที่เป็นหมอเรียนต่อเงินเดือนน้อยกว่า ซึ่งแบบ ตอนมันใช้ทุนก็เงินเยอะกว่ากูเยอะมะอ่ะ แล้วชอบเรียกให้กูเลี้ยง ถึงจะขำๆแต่พูดทุกครั้งที่เห็นหน้ากูก็เซ็งอ่ะ อีกเรื่องคือเพื่อนกูบางคนยังไม่ทำงาน พ่อแม่กูก็บอกว่า กูต้องเลี้ยงเพื่อน โอ๊ย อิสระทางการเงินของกู TT
ทำงานไรอ่ะ ? ฟรีแลนด์พาร์ทไทม์ ?
>>966 >>967 ออดิท เรื่องอื่นเขาดีนะมึง ยกเว้นเรื่องเงินเนี่ย ชอบมาจุกจิกๆ หาว่า กูเขี้ยวกับคนอื่น กูเลยเพลียใจ ตอนกูจบมาใหม่ๆ คอนโด รถไรงี้เขาก็ซื้อให้ใช้นะ แต่กูเป็นคนติดบ้านไงมึง คนอื่นจะมองแบบบ้านนี้รักกัน อบอุ่น บลาๆ กูกำลังคิดว่า เพราะงี้ปะวะ เขาถึงคิดว่า กูต้องมีเงิน แบบไม่เห็นต้องซื้ออะไร ต้องเปย์น้อง เปย์เพื่อน ซึ่งกูว่าไม่ใช่ไง หรือแม่กูเข้าวัยทองวะ โอ๊ย
>>968 มึงทำ big4 ปะหรือทำโลคอลเฟิร์ม กูกูอยากรู้ที่อื่นนอกจาก big4 นี่รายได้ดีไหมงานแย่กว่ารึเปล่าเห็นเขาบอกของ big4 ระบบดีกว่าบ.อื่น
ขอโทษที่นอกเรื่องนะมึง แต่กูคิดว่ากูคงเข้าไม่ได้แน่ๆด้วยชื่อสถาบัน ถึงจะแอบมั่นใจลึกๆว่าถ้าได้ทำข้อสอบอาจมีโโอกาสผ่านก็ได้ก็ตามแต่เขาคงไม่รับใบสมัครกูเพราะด้วยชื่อสถาบัน TT
>>971 ถามพี่ได้ไหม ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ อ่านตำราฝรั่งที่เป็นifrs เทียบกับที่ครูสอนในห้องแล้วเขาสอนลงบัญชีไม่เหมือนกันอ่ะ ของฝรั่งเข้าใจง่ายกว่า มันต้องทำแบบไหน อาจารย์2คนบอกไม่เหมือนกัน คนนึงต้องเป๊ะ อีกคนบอกไม่ ดูแค่report แล้วตอนทำงานbig4ใช้ภาษาอังกฤษหมดเลยรึเปล่าอะ แต่cpaสอบภาษาไทยใช่ป่ะ
>>971 ขอบคุณมากๆเลยมึง เดี๋ยวกูว่าจะฟิตภาษาอังกฤษให้แข็งขึ้นหน่อยให้น่าสนใจมากขึ้น ตอนไปสมัคร HR จะได้ไม่เขี่ยเรซูเม่กูทิ้ง 555555
เพราะ ม.กูชื่อเสียงไม่ค่อยดี กูอยู่เองยังรู้สึกเลยว่า 85% แม่งมีแต่พวกไม่เอาไหน แต่กูพลาดเองละที่อยากเรียนแบบสบายๆไม่เครียดไม่แข่งขัน ใกล้บ้าน เกรดนี่อย่างสวยเลย สุดท้ายมากลุ้มเรื่องหางานแทน
ส่วนเรื่องของมึงนี่สู้ๆนะ บ้านกูไม่ค่อยคุยกันเท่าไรเลยไม่มีปัญหา กูไม่ค่อยชอบให้ใครมาจุกจิกด้วยละเลยรู้สึกดีที่เขาไม่ใส่ใจอะไรกูมากนัก
>>976 ใช้แค่บวกลบคูณหารเท่านั้นแหละ เรื่องคิดเลขสบายมากใช้ครื่องคิดเลขได้ แค่มึงเข้าใจการคำนวณ เข้าใจโจทย์ เขียนบันทึกถูก เขียนแพลตฟอร์มถูก คิดดอกเบี้ยเป็นก็พอ เน้นแค่ความเข้าใจกับความจำนิดหน่อย ถ้ามึงทำการบ้านเองทุกครั้งมึงทำข้อสอบได้อยู่แล้ว
เงยหน้ามองชื่อมู้นินทาพี่น้องแต่นอกเรื่องซะไกลกูรู้สึกผิดที่เปิดประเด็นเลยวะ 5555
กูเบื่อแม่กูที่พยายามกรอกธรรมะใส่กู ซึ่งกูรำคาญมาก และ พาลทำให้กูอคติกับศาสนาพุทธ พอกูพูดอะไีเกี่ยวกับธรรมะขัดกับแม่กู แม่กูจะอารมณ์เสีย แล้วบอกว่ายังควบคุมอารมณ์ไม่ได้เพราะไม่ได้โสดาบัน
>>980 กูเข้าใจมึงเลย พ่อกูก็บ้าเรื่องพวกนี้แล้วพยายามยัดหัวลูกแบบหน้ามืดตามัว แถมทำตัวประสาทแดกชอบตีโพยตีพายเกินเหตุ
กูเป็นคนแพ้ควันมาตั้งแต่เด็กแล้ว โดยเฉพาะควันธูปได้กลิ่นแล้วจะคลื่นไส้มากๆ แต่พอกูบอกพ่อกูว่ากูไม่อยากเข้าไปในโบสถ์เพราะแพ้ควันธูป
กลายเป็นโดนพ่อด่า หาว่าเป็นคนชั่ว นับถือปีศาจ แล้วก็บังคับให้กูเข้าไปนั่งเวียนหัวคลื่นไส้ ตอนเด็กก็ยังไม่คิดไรมากนะ
โตขึ้นมามองย้อนกลับไปกูมองว่าเป็นพฤติกรรมที่เหี้ยมากสำหรับคนเป็นพ่อแม่
>>980-981 พวกมึงนี่พอๆกับกูเลยหว่ะ ของกูนี่ถึงขั้นบังคับให้ไปวัดนนะมึง คือถ้ากูไม่ไปแล้วจะด่ากู ว่ากูบาปหนา บลาๆ ทั้งๆที่กูก็มีสิทธิ์ปะวะที่จะไปหรือไม่ไป? พอกูไปละทำตัวไม่ถูกใจแม่งก็เสือกด่ากูอีกแหนะสัส บางทีด่ากลางวัดเลยก็มี กูตั้งคำถามาตลอดอ่ะว่านี่เหรอวะ? ลักษณะของคนเข้าวัดทำบุญ? กูมองว่าถ้าเข้าวัดทำบุญจริงๆมันต้องจิตนิ่ง พูดอะไรมีเหตุมีผลหรือหาหลักธรรมจากในวิชาศาสนามาพูดใส่กูนะ แต่นี่ไม่มีเลยนอกจากจะด่าด้วยอารมณ์ จนกูต้องเคยมาขอคำปรึกษาอยู่รอบนึงในโม่ง แล้วกูไปลองบอกว่าพฤติกรรมแบบนี้อ่ะพวกวัดธรรมกายชอบทำกันกับคนอื่นๆ(แล้วช่วงนั้นข่าวพระธัมมชโยมันเป็นประเด็นดังด้วย) แค่นั้นแหละแม่กูเลิกพากูไปวัดทันที บางทีพวกมึงลองอ่านวิชาศาสนาเยอะๆแล้วเถียงกลับด้วยหลักธรรมวิชาการพวกนี้รัวๆเลย อย่างเช่นเรื่องสังโยชน์ไรงี้อ่ะ ลองไปตั้งคำถามใส่พ่อมึงดูว่าการที่บังคับให้เข้าไปแบบนั้นมันทำให้จิตเข้าสู่นิพพานได้มั้ย ทำไมต้องให้เข้า แล้วลองเอาหลักกาลามสูตร 10 หรือหลักสังโยชน์เข้าเถียงดูถ้ามันคือปัญหาหลักของมึง
>>982 เพิ่มเติมนะ หนังสือพระพุทธศาสนาที่กูอ่านละพอจะเอาไปเถียงกับคนในบ้านได้เป็นหนังสือวิชาความรู้คู่คุณธรรมของรามคำแหงหว่ะ อ่านเล่มเดียวแล้วแถได้108เลย มันมีe-bookแจกฟรีอยู่ พอดีกูเรียนรามเลยต้องสอบวิชานี้ ถ้าอะไรที่แม่งระบุไว้ในหนังสือละเสือกไม่มีรายละเอียดกูแนะนำค้นgoogleประกอบไปด้วย พอดีกูไม่อยากให้บ้านกูแม่งบ้าลัทธิพระพุทธศาสนาอะไรอีกไปมากกว่านั้นละ เดี๋ยวนี้แม่ง หมอปลา อ.อุบล คนอวดผี ห่าเหวไรเยอะแยะสัส ยิ่งตัวเป้งๆก็ธรรมกายเลย แม่กูก็ยิ่งหูเบา ถ้ากูไม่พูดอะไรยั้งไว้ก็คงงงมงายชิบหายอ่ะ
กูมองว่าถ้ามีปัญหาแล้วรำคาญพ่อแม่มากก็ไปตัดรำคาญ ส่วนตัวกูไม่ได้นับถืออะไร แต่ก็ไม่ได้บอกพ่อแม่ เพราะรู้ว่าบอกแล้วต้องมีปัญหา เรื่องบางเรื่องปล่อยๆไปเหอะ คือเค้าก็เชื่อของเค้าอ่ะ เปลี่ยนยาก
พวกมึงเคยมีพ่อแม่ที่แบบโดนคนไม่ชอบขี้หน้ามา โดนคนอื่นด่าทอใส่มาแล้วกดดัน เครียด สุดท้ายเอามาลงที่โม่งมั่งมั้ยวะ? นี่กูเจอมาบ่อยสัสๆเลยกับแม่กูอ่ะ ไอห่า ด่าเหี้ยไรก็เอากูไปเหมารวมกับคนเหี้ยๆที่เคยเจอมา พอจะให้กูทำไรหน่อยเสือกมาพูดดีด้วย ป้ากูก็ตามๆกันแต่รายนั้นกูกับน้องโหวตให้แม่งไปไกลๆส้นตีนละ ก่ะจะตัดขาดญาติมิตรเลย เพราะแม่งพอตัวเองมีกินมีที่ซุกหัวนอนมองคนในบ้านกูเหมือนหมูหมา พอตกงานละก็ทำมาปากอ่อนสัส
ว่าแต่ถ้าพ่อแม่พวกมึงโดนกดดันจากพวกเจ้านาย หรือลูกน้องที่มาจากที่ทำงานก็ดีหรือที่อื่นก็ได้พวกมึงจะไปเล่นงานพวกแม่งมั้ยวะ? หรือว่าสมควรจัดการที่พ่อแม่ตัวเองก่อนเป็นอย่างแรกดีที่เข้ากับคนอื่นยาก(ซึ่งกุมองว่าแม่กูไม่ไช่แบบนั้น) โม่ง ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้มั่งมาเล่าสู่กันฟังหน่อย จะจัดการพวกเหี้ยนี่ยังไงดีวะ ทำแม่กูเครียดทุกๆวัน อยากเล่นงานสัสๆแต่มันเป็นคนในที่ทำงานแม่กูแล้วเสือกกร่างไอห่า จะไปดักกระทืบ ทุกรถไรงี้ก็ยากเพราะมันอยู่โรงงานชั้นดี มีที่จอดรถในรั้วโรงงานเลย ส่วนลูกเมียมันบ้านไกลสัส จะทำควยไรก็ลำบาก
กูขอระบายนะ คือกูพยายามทนกับสภาพที่บ้านจนเริ่มจะทนไม่ไหวหลายต่อหลายที ได้แต่ทำใจยอมรับแต่มันก็มีความรู้สึกเครียดอยู่ในอกน่ะแหละว่ะ ขอเริ่มจากสภาพทั่วไปของครอบครัวกูแล้วกัน มีสมาชิกสี่คน พ่อ แม่ พี่สาว กู แล้วทุกคนก็เป็นคนอารมณ์ร้อนทุกคน โดยเฉพาะพ่อ ที่หงุดหงิดง่ายมาก สามารถไม่พอใจได้กับทุกสิ่งทุกอย่างและกับทุกคน (บ้านเกือบแตกมาหลายครั้งเพราะพ่อแม่อารมณ์แรงทั้งคู่และเริ่มจากประเด็นขี้ประติ๋วส่วนมาก อาทิเช่น แม่เข้าห้องน้ำเลยออกจากบ้านช้า พ่อหิวแต่แม่หรือพนักงานร้านทำอาหารช้า แม่ไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่างที่พ่อรู้แล้วถามเขาพ่อก็ด่า ตอนต้องไปธุระแม่บอกว่าลูกกินข้าวอยู่ไม่ต้องรีบเร่งมากก็ได้เพราะเผื่อเวลาไว้้แล้วส่วนหนึ่งพ่อก็ขึ้นเสียงด่าเสียงดังกลางร้านอาหารว่าถ้าออกไปแล้วเกิดยางระเบิดมีรถชนตายห่ากันข้างหน้าร้านเนี่ยยังทันมั้ย มึงรู้แล้วจะพูดทำห่าอะไร ทำนองนี้)
ในวัยเด็กกูเคยโดนทำร้ายร่างกายและจิตใจมาแล้วตั้งแต่จำความได้จนถึงปัจจุบันอายุ 30 กว่าแล้วยังนึกกลัวจนไม่อยากอยู่ใกล้ ไม่อยากเห็น ไม่อยากสนทนาด้วย เพราะสิ่งที่เจอมาตลอดถึงแม้จะมีช่วงที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดบ้าง ซึ่งกูคิดว่าการไม่ได้อยู่ด้วยกันเป็นเรื่องดีแล้วเพราะนิสัยแบบนั้นของเขาและทุกอย่างที่เค้าทำมันคือการกดดันให้กูและคนอื่นในชีวิตของเขาทำตามที่เขาต้องการ ซึ่งกูโดนมาจนรู้สึกว่าชีวิตไม่ใช่ของกูแล้ว อย่างเรื่องเรียนที่บังคับให้เรียนให้สาขาที่ตัวเขาเองสนใจและคิดว่าน่าจะดี และกูสรุปให้เลยว่าไม่ดีต่อตัวกูและสุขภาพจิตมาก ทำให้กูที่ตั้งใจจะเรียนต่อเอกคิดว่าไม่อยากเรียนห่าอะไรแล้ว และ 4 ปีที่เรียนโทคือหมดอาลัยตายอยากสุดๆขนาดที่คิดว่าในเทอมสุดท้ายก็พยายามที่สุดแล้วกับสิ่งที่ไม่ถนัด ไม่ชอบ ไม่สนใจ แถมยังเกลียดด้วย ถ้าแม่งจะไม่ผ่านไม่จบ กูก็ช่างแม่งเอา 4 ปีนี้ทิ้งชักโครกไปเถอะ ถึงรู้ว่ามันแย่กับความคาดหวังและเงินค่าส่งเสียจากเขาที่จะถูกกูทำลายสิ้นก็ตาม แต่โชคดีที่ฟ้ายังเมตตา กูจบได้สำเร็จ และแน่นอนพ่อก็เตรียมป.เอกไว้ให้กู แต่กูขอพักจากการเรียนต่อด้วยสาเหตุข้างต้น
แล้วต่อมาสภาพการของกูคือ หางานยากเพราะเรียนมาตลอดไม่เคยทำงานที่ไหน ไร้ประสบการณ์แต่อายุเยอะแล้ว และสาขาที่เรียนมาโคตรเฉพาะทางขนาดห้าปีรัฐบาลจะเปิดสักตำแหน่งมั้ยยังสงสัย บริษัทเอกชนคือไม่มีแน่นอน
กูพยายามหางานห่าอะไรก็ได้ตามที่พ่อกับแม่บอก สุดท้ายได้งานแต่พ่อกับแม่ก็ไม่ให้เอาเพราะเงินเดือนไม่คุ้มปริญญาโทจุฬา แล้วไง กูก็หางานต่อไปในการกดดันของพ่อแม่ พี่ และญาติพี่น้องมากมาย ซึ่งหาได้แต่งานที่ไม่ค่อยดี แต่กูก็บอกเอาเพราะตอนนั้นคิดว่าต้องรับส่งแม่ที่ยังทำงานอยู่ และงานนี้บอกมีเวลาให้ครอบครัวแล้วโดยสรุปงานนั้นก็กินเวลาในชีวิตกูไปจนเวลาให้ตัวเองยังไม่มีเลยไม่ต้องพูดถึงครอบครัว และเงินยังไม่ได้เลยเพราะถือว่ายังไม่บรรลุขีดของการทำงานในสายนั้น
กูก็เก็บเงียบเรื่องไม่ได้เงินแล้วตอบรับงานของคนรู้จักที่เงินได้ต่ำตมแถมต้องย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด กูก็บอกพ่อแม่แล้วไปเลย อยู่ได้เกือบปี ความที่เศรษฐกิจไม่ดีรายรับไม่เป็นไปตามคาดในที่สุดแผนกที่กูทำก็ถูกยุบไปท่ามกลางความสะใจของพ่อแม่ที่คัดค้านมาตลอด (จริงๆคือคัดค้านแม่งทุกงานที่กูทำเพราะอยากให้ได้ดีกว่านั้น)
จากนั้นกูก็อยู่แบบหางานไปช่วยธุระของที่บ้านไป แล้วเพื่อนกูแนะนำให้เรียนภาษาเพิ่มเผื่อจะหางานได้มากขึ้น กูก็ไปเรียนและเริ่มสนุกกับมัน หลังจากนั้นกูก็พอได้งานบ้างจากเส้นและตัวเองอีกหลายงาน แต่เพราะยังหางานประจำที่พ่อแม่พอใจไม่ได้ (เค้าจะพูดทุกครั้งที่ได้งานว่าให้ออกแล้วหางานอื่น) จนว่างงานพักใหญ่และกูรู้ว่าถ้าได้คงเป็นแบบเดิม แล้วอายุมันเยอะจนหางานยากมากๆ เขาก็บอกไปทำงานเป็นเด็กปั๊มไปมีรับสมัครอยู่ เหมือนโดนตบหน้าอ่ะมึง เงินเดือนหมื่นกว่าบอกน้อยไปให้ลาออก มาตอนนี้บอกเด็กปั๊มได้วันละ100-200ก็เอา
มาปัจจุบันคือบังคับกูทำงานการเกษตร คือว่ากูไม่เคยมาทางนี้เลยสักนิดและร่างกายกูไม่ให้กับการทำงานแบบนี้เลย แต่เพราะเขาบังคับก็เลยต้องทำ เพราะเขาบอกไม่ทำก็ออกจากบ้านไปเลย ไม่มีเงินให้ด้วย ไปหากินหาอยู่เอาเอง กูก็จะไปแล้ว รู้สึกทนไม่ไหวที่ถูกบังคับขนาดนั้นเพื่อทำในสิ่งที่พ่ออยากทำ ไม่ได้ถามความเห็น ไม่ได้รับฟังเลยด้วยซ้ำว่ากูจะทำมั้ย สนใจมั้ย แต่ข้อแรกคือ เงินที่มีคงอยู่ได้ไม่เกินครึ่งปีถ้าไม่มีงานหรือที่พัก ข้อสองคือ ถ้าไปก็เหมือนตัดขาดกับพ่อแม่ครอบครัวไปเลย ก็คิดอยู่ทั้งที่อารมณ์ขึ้นน่ะแหละ เลยตัดสินใจว่าทนไปก่อน รอมีเงินมีหนทางมากพอค่อยไป
ต่อนะ
กูก็ทน ตั้งแต่เรื่องที่ว่างานง่ายนิดเดียวจนมาถึงจุดที่ว่าทั้งวันกูต้องทุ่มแรงกายแรงใจอยู่กับงานห่านี่ตั้งแต่เช้ามืดยันจะเช้าของวันถัดไป แดกก็แทบไม่ได้แดก นอนก็แทบไม่ได้นอน วันไหนพ่ออยากทำอะไรสักอย่างไม่มีคนช่วยก็สบถด่าดังลั่นจนได้ยินกันไปเป็นกิโล ทั้งที่ไม่จำเป็นต้องทำก็จะเอาให้ได้ แค่ตัวเองอยากจะทำำทุกคนต้องรองมือรองตีนทิ้งงานอื่นกันให้หมด แล้ววันดีคืนดีจู่ๆจะให้กูไปฝึกงานที่ฟาร์มอื่นก็บอกเอาวันสองวันก่อนหน้า โดยการบังคับให้ไป ไม่มีถาม ไม่บอกเหตุผลแค่กูต้องไป
คราวนี้มาเรื่องรถอีก พ่อบังคับกูขับรถกะบะเกียร์กระปุก ทั้งที่กูไม่เคยขับ ขับเป็นแต่เกียร์ออโต้ที่โดนบังคับเมื่อเกือบสิบปีก่อน แล้วกูทำห่าอะไรระหว่างขับก็คือผิด โดนด่าใส่อารมณ์ตลอด จะหักพวงมาลัยมากไปน้อยไป เปลี่ยนเกียร์ไม่ลื่น ไม่คล่องดังใจเขา ให้ออกถนนใหญ่มีรถอะไรมาก็เตรียมโดนด่า ขนาดไม่มีรถยังโดนด่า จนขนาดแม่ที่ได้นั่งด้วยในระยะเวลาสั้นๆยังบอกทำนองว่าจะด่าจะไม่พอใจขนาดนี้ก็อย่าเพิ่งให้กูขับเลย (ซึ่งกูขับมาเป็นวันที่สามวันที่สี่แล้วโดนด่าตลอดแบบนี้จนใจแป้วหลายแป้วแล้ว ประมาณว่ากูยอมทำห่าอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องมาขับรถ) พ่อได้ยินแม่พูดนี่ด่าเปิงทะเลาะเสียงดังใหญ่โต
ในสภาพนี้ สภาพจิตกูแย่มาก ต้องพยายามทนทำสิ่งที่ตัวเองไม่อยาก ริดรอนทั้งกายและใจ และต้องรับคำด่าทุกรูปแบบทุกเช้ากลางวันเย็นก่อนนอน จนบางทีอยากหนีไปหรือตายห่าให้มันจบๆไปว่ะ
ไม่รู้ว่าจะขอคำแนะนำอะไรดี เพราะไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหาได้มั้ย แต่กูรู้สึกจะไม่ไหวแล้วว่ะ
>>988-989 เดาๆว่าบ้านมึงมีฐานะพอควร และรายได้หลักๆมาจากเกษตร ฟาร์ม ปศุสัตว์ แต่มีโอกาสทางนึงจะเลือกได้ ถ้าตัวมึงไม่เรื่องมาก พยายามสลัดสิ่งที่มันดูจุกจิกของมึงออกให้หมด ลองหางานที่มึงอยากทำดูถึงรายได้ไม่มากก็พยายามกลบเกลื่อนพ่อแม่มึงไปก่อนว่าได้งานดีๆทำแล้ว เออ จะว่าไปอย่างนะ มึงจบ ป.โท กับสิ่งที่มึงไม่ชอบมาได้นี่กูนับถือมึงจากใจเลย
มึงอยากลองเริ่มต้นชีวิตใหม่ใน กทม. มั้ยหล่ะ เอาทรัพย์สมบัติมึงมีทั้งหมดแล้วแอบหนีออกจากบ้านมาไม่ต้องให้เค้ารุ้เลย มาตั้งต้นชีวิตใหม่ใน กทม. มีงานระดับหมื่นกว่าๆให้มึงเลือกเยอะแยะ ถ้ามึงหาไม่ได้จริงๆกูแนะนำ ผจก. ฝึกหัดตามร้านKFC, McDonald, 7-eleven อ่ะ ได้ตำแหน่งอัพเรื่อยๆเป็นรอง ผจก. ร้าน 10ปีได้เป็นระดับคุมร้านเลย แล้วร้านพวกนี้รับ ป.ตรีทุกวุฒิ ลองทำให้พ่อมึง(ตัวยุให้มึงเป็นแบบนี้) โหยหามึงดูสักครั้งนะ ถ้าเค้าไม่มีมีมึงแล้วจะเสียอะไรไปบ้าง ลองใจกล้าแอบหนีไปจริงๆดูซักตั้งนะ สู้ๆนะมึง แต่มีอีกทางนึงคือ สู้เรียนจนจบ ป.เอกแล้วทำงานสอนในเป็นอาจารย์ฝึกหัดมหาลัยเลยซึ่งกูไม่ค่อยแนะนำเพราะเดี๋ยวเส้นเลือดในสมองมึงจะแตกตายซะก่อน
>>991 กูมองว่ามันเจอคนในบ้านเลี้ยงดูปลูกฝังจนกลายเป็นพวกที่ยอมคนไปแล้วหว่ะ แล้วเสือกมีฐานะด้วยมั้ง เลยไม่ต้องดิ้นรนเองเพราะพ่อแม่หากินหาใช้ให้ไรงี้ เห็นสำนวนการพิมพ์ละกูว่าไม่ใช่ระดับจนๆอ่ะ อย่าไปว่ามันมากเลยเหอะนะ คนแบบนี้น่าสงสารมากกว่า ชีวิตจะย่างเข้าครึ่งค่อนละยังไม่มีอิสรภาพทางการใช้ชีวิตเลย
>>990 >>992 ขอบคุณนะที่แนะนำและเห็นใจกู เรื่องทางบ้านกูไม่ถึงกับจนแต่ก็แค่พอมีพอกินพ่อแม่เป็นข้าราชการแต่เกษียณแล้ว แต่พ่อยังรับสอนที่มหาลัยไม่เด่นไม่ดังในต่างจังหวัดอยู่เลยบังคับให้ย้ายจากกรุงเทพไปอยู่ที่นั่น พ่อเงินเดือนไม่มากมายอะไรแต่อยากจะสร้างบ้านและทำฟาร์มเกษตรโดยให้แม่กูออกเงินค่าสร้างบ้านทำฟาร์มและใช้จ่ายในบ้านเกือบทั้งหมด และยังมีหนี้เอาบ้านที่กรุงเทพไปจำนองธนาคารเอาไว้คราวที่พ่อตั้งบริษัทแล้วล้มละลาย ส่วนกูในช่วงที่ไม่มีงานก็ไม่เคยขอเงินพ่อแม่ยกเว้นแต่ตอนเรียน อาศัยอดข้าวเอากินถูกๆวันละมื้อ ใช้เท่าที่จำเป็น เพิ่มเติมว่าก่อนที่โดนบังคับมาทำการเกษตรที่ต่างจังหวัดกูกำลังจะร่วมกับเพื่อนที่อายุมากกว่า (รุ่นพ่อแม่) จะทำร้านแนวแฮนด์เมดที่กูไปเรียนการอาชีพมา ตกลงกับเค้าว่าสัดส่วนลงเงินกูน้อย (จริงๆคือแทบจะไม่ได้ลงเงินเลยเพราะกูไม่มี) แต่กูลงแรงเยอะแทน เพื่อนกูโอเค แต่พ่อแม่ไม่ให้เลยบอกตัดถ้ากูไม่มาทำฟาร์มต่างจังหวัด
>>991 กูก็รู้แหละว่ามันดูไม่โตไม่เด็ดเดี่ยวและโดนมือโดนตีนพ่อแม่จนน่วมแล้วพูดด่าทำร้ายจิตใจแต่เด็กมันก็กลัวว่ะ แค่พูดอธิบายก็ยังโดน หาว่าเถียงผู้ใหญ่คำไม่ตกฟาก เลวระยำมากที่เกิดมา แต่กูก็จะพยายามเข้มแข็งขึ้นให้ได้นะ
ถ้าเอาตีนยัดปากพ่อเหี้ยซักเปรี้ยงจะเป็นไงวะ แก่จะลงโลงแล้วตะลุมบอนขึ้นจริงๆสู้มึงไม่ได้หรอก ลองพยายามยั่วให้แม่งลงมือก่อนแล้วสวนให้สาหัสทีเดียวไปเลยจะทำให้มันสงบปากสงบคำมั่งปะวะ
มีพ่อจัญไรแม่หน้าหี ค่วยัยัค่่้ยย่ย้ส้ยเย
โคตรพ่อนรก แม่โคตระระเหี้ย ญาตินำพาเสียๆหาย พี่น้องจัญไรชิบหายวายวอด
กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ควย หีออบิทัลเย็ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.