กูสงสัยจังว่ะโม่ง ไอ้ที่สอนๆแพล่มกันมาตั้งแต่เด็กๆเลยกูโคตรจะสงสัยมานมนาน
ที่ว่าพ่อแม่ลำบากเหนื่อยยากแค่ไหน จนยังไงก็หาของมาให้ลูก ฟังดูเหมือนจะซึ้งใช่ไหมมึง
แต่กูไม่คิดว่ามันซึ้งนะ กูคิดว่ามันคือความเห็นแก่ตัวของพ่อแม่ที่ให้เด็กเกิดมาลำบากมากกว่าว่ะ
รู้ตัวว่าจน ดูแลให้เด็กมีคุณภาพชีวิตที่ดีไม่ได้จะมีทำหอกอะไร บางบ้านแม่งจนชิบหาย หลังคาสังกสีกากๆ มีลูกไป 8 คน
ไม่มีใครโตมาเป็นเด็กที่ดีซักคน เพราะพ่อแม่ส่งเรียนไม่ไหว ไอ้เด็กพวกนี้บางคนก็ไปเสพยาเป็นขี้ยาไป บ้างก็เป็นโจรเป็นมาเฟีย
บ้างก็ไปขายตัวเป็นกะหรี่แลกเงิน เพราะไม่มีความรู้เลยเนื่องจากไม่ได้เรียน แบบนี้ควรโทษเด็กรึไงวะว่ามันไม่รักดี ไอ้ห่า
ประเทศไทยมีเหี้ยไรก็โทษแต่เด็กๆๆๆ กูไม่เห็นผู้ใหญ่แม่งโทษตัวเองเลยวะ อย่างกู กูว่ากูมีฐานะพอสมควรกูยังไม่กล้ามีลูกคนที่ 3 เลย