จะรักษาโรคจูนิเบียวยังไงดีโม่ง พี่ชายกูอายุปาเข้าไป 28 ละยังเบียวไม่เลิก ก็ไม่เชิงเบียวหรอก แต่มันดูไม่เป็นผู้ใหญ่เลยซักนิด
เมื่อกี้กลับบ้านมายืมตังกู 800 เชี่ยยย กูจะมีมั้ยยยกูเพิ่งม.5 แล้วกูอยากจะว่าหลายรอบละ คิดจะเข้าห้องกูก็เปิดพรวดเข้ามาไม่มีเคาะอะไรเลย บางวันกูใส่ชั้นในอยู่ในห้องตกใจชิบหาย มันโตแล้วจริงๆเรอะ แล้วกูให้ยืมอะไรไปไม่เคยได้คืน กูก็ไม่ทวงนะ เพราะกูจะดูความรับผิดชอบมันหน่อย ชัดเลยมันลืมรึไม่อยากคืนไม่รู้ของกูหายไปตลอดกาล แล้ววันเกิดกูก็ไม่เคยได้อะไรจากมันเลยมีแต่กูให้มันอย่างเดียว ตอนนั้นกูยังใสๆอยู่ แต่ยิ่งโตกูยิ่ง be harsh no remorse มากขึ้น แถมไร้ความรับผิดชอบไม่พอมันยังทำตัวเป็นเด็ก ต้องให้กูไปปลุกทำงาน เพราะแบบนี้มึงเลยไม่ได้แต่งงานยังไงล่ะคะโอนี่จัง มีแฟนกี่คนก็ทิ้งหมด แล้วที่อุบาทกว่านั้นมันมีรถแต่ไม่เคยขับไปส่งกูที่รร.ซักวัน ทางเดียวกับที่ทำงานมันด้วย ขากลับวันไหนฝนตกมันก็ไม่เคยโทรมารับ ห่า ยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิดบางวันกูต้องเดินตากฝนไปรอแท็กซี่ร่มก็ไม่มี