>>105 เรื่องกูว่าแย่แล้ว เรื่องพ่อมึงหนักกว่ากูอีก ฝากบอกพ่อมึงด้วยว่าท่านโครตเก่งว่ะ อดทนได้ถึงขนาดนี้ กูนับถือจากใจ ถ้าไม่กลัวโม่งแตกกูอยากไปนั่งคุยกับท่านจริงๆ ว่ะ ;__;
คือตอนนี้กูเคว้งว่ะ กูไม่รู้ว่ากูจะทำยังไงมห้เค้ามองว่ากูเป็นลูกที่ดี กูยอมรับว่าเก็บกดมาแต่เด็กแล้ว กูตั้งหน้าตั้งตาเรียน พี่กูคนเหี้ยๆ นั่นไม่เรียนเลย แต่พ่อแม่ก็ออกมอไซค์ให้ กูไม่อยากเรียนไกลบ้าน พ่อแม่ก็บัคับให้กูไปเพราะเป็นมหาลัยดัง กูไม่อยากทำงานที่ๆ พ่อแม่ฝากให้แต่ก็จำใจต้องไป สุดท้ายกูก็ชิงลาออกแล้วหางานใน กทม. เลย มาอาศัยบ้านพี่กูอีกคนซุกหัวนอนเอา ตอนมีเงินกูส่งให้พ่อแม่ตลอดนะ พี่กูอีกคนก็ยังชมว่ากูเก่ง ส่งเงินให้พ่อแม่ ช่วยแกออกค่าใช้จ่ายในบ้าน เลี้ยงผู้ชาย (กูโดนเกาะแดก รู้ตัวช้าว่ะ 555) แถมยังช่วยแกเก็บเงินซื้อรถ
กูว่ากูทำทุกอย่างดีที่สุดแล้วว่ะ พอเจอแบบนี้กูเลยไม่รู้จะอยู่ไปทำไม ถ้าพี่กูอีกคนที่พาหนีมาไม่ขอร้องให้กูอยู่ กูคงฆ่าตัวตายไปแล้ว เพราะกูไม่ไหวจริงๆ กูยอม กูทนมาตลอด แล้วดูสิ่งที่กูได้รับสิวะ ฮือ T_T
ขออีกนิด ถ้ากูตัดขาดไปเลย กจะถูกมองว่าเนรคุณมั้ยวะ???
เรื่องนี้พี่กูอีกคนแกยังเน่าในเหมือนกัน ปัญหาคนละแบบ พอกูถามแกเรื่องนี้ แกก็ตอบไม่ได้
ทางพี่กูอีกคน ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ไง อยู่กับลุงป้าแต่เล็ก พ่อแม่ยกให้ ก็โอเค พี่กูมันไม่ได้คิดน้อยอกน้อยใจอะไร แต่มันเริ่มมาระเบิดก่อนกูเจอเรื่องนี้ไม่นาน คือในบ้านโน้น พี่กูคนนี้มันเป็นคนเล็กสุด แต่เพราะบ้านโน้นมีแต่ลูกผู้หญิง พี่กูเลยกลายเป็นลูกคนโตไป ความรับิดชอบมาเต็ม มีอะไรก็เหนื่อยก่อน
พอเมื่อเร็วๆ นี้ พี่สาวพี่กู (ลูกพี่ลูกน้องสินะ) มันมีผัวฝรั่ง ไอ้ฝรั่งเสือกตืด ลุงป้ากูโครตเห่อฝรั่ง เอะอะก็ (ชื่อฝรั่ง) แล้วพี่กูที่ทำงานส่งเงินให้งกๆ ทุกเดือน ที่บ้านเรียกไปก็ยอมลางานไป ใช้เป็นทาสก็ทำ พี่กูมันก็ไม่ไหว ระเบิดกับทางโน้นไปยกนึง ลุงป้ากูเหมือนจะดีขึ้นพักนึง แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม
ไม่เห็นหัวพี่กูไม่ว่า เสือกใช้เงินเก่งกันเหลือเกิน สร้างปัญหาให้พี่กูไปตามล้างตามเช็ดตลอดเลย พี่กูไม่สติแตกก็บุญแล้ว มันก็บ่นกับกูว่า มันอยากตัดขาดมากเลย แต่ติดที่คำว่า บุญคุณ นี่แหละ
ตอนนี้มันเลยมองว่ากูสบายกว่ามันตรงที่ตัดขาดกับที่บ้านแล้ว แต่ของมัน ยังทำไม่ได้ - -' กูเองก็ไมรู้จะช่วยมันยังไง