กูกำลังจะขึ้นม.5 ก่อนหน้านี้เกรดกูอยู่ในระดับดี เพื่อนรอบตัวกูเรียนเป็นบ้าเป็นหลัง ส่วนกูแม่ไม่มีเงินเลยได้แต่นั่งเป็น NEET อยู่บ้านมองคนอื่นไปเรียนกัน
กูนั่งเรียนข่านอคาเดมีขำๆ นั่งเรียนคอร์ส edX ไปวันๆ เปิดยูทูปเรียนโอเพ่นคอร์สมหาลัยดังๆ รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง แต่กูสนุกที่ได้ลืมๆชีวิตจริงของกู ได้ลืมว่าเพื่อนกูกำลังแข่งเรียนกันเป็นบ้าเป็นหลัง กูยอมรับเลยว่ากูอิจฉาพวกที่มีทุนได้เรียนพิเศษ กูไม่ได้คิดนะว่าการเรียนพิเศษคือทุกอย่าง บางคนไม่เรียนแม่งก็อยู่รอดได้ แต่สำหรับกูเหรอ ฮ่ะๆ ที่โรงเรียนอย่างเดียวกูไม่ไหวว่ะ
กูแอบคิดนะ กูเรียนสิ่งที่กูอยากรู้ แต่พอจะแอดเข้ามหาลัยกูกลับไม่ได้ใช้เลยซักอย่าง กูต้องใช้เลขฟิสิกส์อังกฤษที่เรียนในหลักสูตร กูเรียนในระดับมหาลัยในเน็ตแล้วสนุกไปตอนนี้มันดูไร้ค่าแปลกๆว่ะ แต่ทำไงได้ แม่กูไม่มีเงินให้กูไปเรียนพิเศษ กูอยากเข้ามหาลัยให้ได้เพื่อแม่ว่ะ กูยอมทิ้งความตั้งใจแรกของตัวเองมาตั้งเป้าหมายเข้าคณะที่แม่อยากให้กูเข้า จบมากูจะได้มีงานทำแล้วเอาเงินมาให้แม่
กูมาสะดุดตอนช่วงนึงที่ครูที่โรงเรียนกูเปลี่ยนคน แม่งเหี้ยมาก สอนเร็วฉิบ กูไม่รู้เรื่องเลย หลังจากนั้นกูก็ล้มยาว พอแม่กูส่งไปเรียนพิเศษตอนที่ยังพอจะมีเงิน กูรู้สึกว่าแม่งใช่สำหรับกูมากอ่ะ คือจะให้ทำไงวะ กูเอาชีวิตไปผูกกับการเรียนพิเศษแล้ว
ถ้ามึงจะบอกให้กูช่วยตัวเองอ่านหนังสือเอง ดูเนื้อหาบทเรียนล่วงหน้าจากเน็ต กูก็อยากทำนะ แต่กูเป็นคนสมาธิไม่ค่อยดีด้วยเลยนั่งเปิดเน็ตศึกษาเรื่องที่กูจะเรียนในม.5 ไม่ค่อยเกิดประโยชน์สูงสุดเท่าไหร่ มันความรู้สึกไม่เหมือนกันกับเรียนคอร์สมหาลัยขำๆ กูจะเรียนแล้วเกิดผลสูงสุดได้เมื่อกูนั่งเรียนกับครูว่ะ กูเคยลองอ่านหนังสือเองตอนหยุดเรียนพิเศษไปช่วงที่ครูคนเดิมสอนวิชานั้น กูทำไม่ได้เลยว่ะ หัวมันตื้อๆไม่เข้าใจบทเรียนตั้งแต่ในห้องแล้ว พอไม่เข้าใจก็ถามใครไม่ได้ กูเอาไปถามครูคนอื่นที่โรงเรียนแม่งก็ไม่เคลียร์เลย กูท้อ กูไม่ใช่คนหัวไม่ดีขนาดที่จะไม่เข้าใจแม่งทุกอย่าง แต่ถ้ากูไม่เข้าใจอะไรตั้งแต่ต้นกูจะงงยาวมากถ้าไม่มีคนอธิบายให้เคลียร์น่ะ
มึงจะด่ากูก็ได้ที่กูมีแนวคิดแบบนี้ มันคงเหี้ยนะที่กูพึ่งตัวเองได้ไม่ดีเท่าไหร่ กูอยากเรียน และกูก็ไม่อยากคิดโทษแม่ด้วย กูคิดว่ากูจะเก็บเงินเรียนเอง
คนอื่นมองว่ากูเป็นคนมีกำลังใจดีมาตลอด แต่ความจริงแล้วไม่เลยว่ะ สิ่งที่กูทำคือพยายามหนีความจริง กูควรทำยังไงดีวะ กูไม่ไหวแล้วเหี้ย กูเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนรอบตัวกูด้วย กูจะร้อง กูหมดกำลังใจ กูไม่ไหวกับการพยายามหลอกตัวเองว่ากูมีแรงสู้แล้วว่ะเพื่อนโม่ง