Fanboi Channel

มีวิธียังไงบ้างไหมสำหรับพวกโม่งซาลารี่แมนในการไม่หลับในช่วงบ่าย(โดยเฉพาะที่ประชุมอ่ะ)
คือกูลองพยายามปรับตัวเองหลายอย่างแล้วนะ ทั้งนอนไวกว่าปกติ กินกาแฟก่อนเข้าประชุม เอาลูกอมเข้าไปกิน จนถึงขนาดพยายามนวดหน้าตัวเองรัวๆ ยันลุกไปล้างหน้าสุดท้ายแม่งก็กลับมาง่วงอีกว่ะ

กูใช้วิธี นอนกลางวันไปเลย กิืนข้าวเสร็จ พักแป๊บ นอนเลย 15 นาที ช่วยได้เยอะ

>>917 ลองหาอะไรมาบำรุงตาดูยัง

ปีนี้อายุ 28 แล้ว มีเงินเดือนพออยู่พอกิน เงินเก็บเดือนละหมื่น ไม่มีหนี้ แต่รู้สึกว่าพอเทียบกับคนอื่นแล้วเหมือนตัวเองยังมีไม่พอ ไม่ก้าวหน้า ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือว่าเรามีไม่พอจริงๆ

>>920 ถ้าทรัพย์สินทั้งหมดห้าหกแสน เงินเก็บเดือนละหมื่นก็โอเคนะ
เราเองแทบไม่มีเงินเก็บเลย เพิ่งเริ่มเก็บใหม่ แต่ตอนนี้เก็บได้เดือนละสามหมื่น

มีเงินเก็บถึงหมื่นเป็นสัญญาณที่ดี
ถ้าสมมุติเกษียณ 60
มีเวลาเก็บเงิน60-28= 32ปี= 384เดือน
เก็บเดือนละหมื่นทัังชีวิต384*10,000= 3,840,000 บาท ตีให้เป็นสี่ล้านเต็ม
ถ้าอยู่ถึง80ปี มีเงินให้ใช้สองแสนต่อปีอ่ะนะ

ดูแล้วมันยังน้อยไปแต่อนาคตอาจจะเก็บเงินได้เยอะกว่านี้อีกแถมยังไม่คิดเรื่องเอาไปลงทุนด้วย

อย่าสิ กูอิดฉา กูอายุ 24 เก็บได้แค่เดือนละพันเอง แง

เสื้อผ้า กระเป๋าใช้ข้าวของแบรนด์เนมกันมั้ยวะ

>>924 ใช้ของลดราคาตามห้างว่ะ หัวหน้ากูไม่ซีเรียส บอกว่าแต่งตัวให้มันดูเรียบร้อยก็พอ
ทุกวันนี้กูมีชุดทำงาน10ชุดใส่วนกันไป บางวันก็ใส่เครื่องแบบของบริษัท

>>924 ของแบรนด์นี่มึงหมายถึงแบบไหนวะ แบรนด์กีฬากับแบรนด์ยูนิโคล่นับป่ะ
ส่วนแบรนด์แพงๆ กูนานๆ ไปซื้อทีตอนเซลล์ บางอันมันสวยจริง ไว้ใส่ตอนอีเวนท์ออกงานสำคัญ

>>926 หมายถึงแบรด์แพงๆนั่นล่ะ

>>923 มา กูเป็นเพื่อน อายุ25 ได้อย่างต่ำพันนึง แต่ไม่เคยเกินพันห้า 555 จริงๆมันขึ้นอยู่กับความขยันกูด้วยแหละ งานละร้อย ถ้าจะทำให้ถึงหมื่น กูต้องทำวันละหกงานขึ้นไปสินะ ก็อยากอยู่แต่ไม่ไหวซักที...

>>924 กูใส่เสื้อผ้าตลาดนัดเอา 555

อย่าลืมคิดเผื่อตอนแก่แล้วเป็นโรคต้องเข้าโรงบาลนะพวกมึง;_; ป่วยทีเงินที่เก็บมาหายหมดอ่ะ

ส่วนใหญ่มันกินเงินเดือนก็โดนหักประกันสังคมไปแล้วแหล่ะ

>>930 ไม่อยากแก่เลยว่ะ ถ้าเลือกได้อยากตายตอนอายุ 30
แต่เพราะมันเลือกไม่ได้ เลยต้องมานั่งทำงานแทบตายเพื่อเก็บเงินไว้เผื่อแก่นี่แหละ

มันยังทันป่ะวะกับการสมัครงานตามบ. คือกูจบมาประมาณ3ปีแล้วไง ได้ทำแต่งานฟรีแลนซ์ ไปสมัครที่ไหนก็ไม่มีใครเอาซะที เพื่อนร่วมรุ่นได้ทำบ.มีประสบการณ์ไปถึงไหนต่อไหนแล้ว กูยังไม่ได้เริ่มอะไรเลย ไหนจะต้องสู้กับเด็กจบใหม่อีก เฮ้อ... หรือกูควรตัดใจกับการทำงานออฟฟิศจริงๆวะ

กูไม่ไหวแล้วกับงาน

งานกูทำงานตรงตามแผนงานเหลือเวลาอีกอาทิตย์นึงจะเสร็จ แต่อีกทีมงานเลทไปประมาณ 2-3 อาทิตย์
แทนที่จะเร่งอีกทีม กลายเป็นว่ากูโดนเร่งงานให้เสร็จในอาทิตย์นี้ (ขอให้เสร็จใน 2 วันด้วยซ้ำ) เพราะอยากให้ไปช่วยอีกทีม
พอกูบอกว่าไม่ได้ก็โดนเขม่นใส่อีก อ้าว เหี้ย มันเกี่ยวอะไรกับกูเนี่ย =_= ก็ไปเร่งอีกทีมสิวะ

กูลงกับโปรเจคนี้มา 3 เดือนเต็มๆ ลดทั้งเวลานอน เวลาทำอะไรส่วนตัว เสาร์อาทิตย์อยู่บ้านก็ทำ เพื่อให้งานมันเสร็จทัน
แล้วมาเจออะไรแบบนี้เนี่ยนะ...........

>>934 กูว่ามึงควรสงบปากสงบคำทำตามเจ้านายฟ่ะ คือเจ้านายมันจะเล่นเกมส์การเมืองหรืออีกทีมมีเด็กเส้นหรือเปล่าเขาก็ไม่บอกมึงใช่ป่ะแต่เขามีภารกิจต้องทำงานให้ทันอยู่ดี ที่เขาจะโยกมึงไปก็เพราะเขาเชื่อว่ามึงงานได้มีประสิทธิภาพนะ กูเข้าใจว่าบางทีแผนที่วางไว้กับเรื่องจริงมันจะไม่เหมือนกัน แต่ต้องยึดหลักให้งานของกลุ่มเสร็จ

งานนี้มึงควรเงียบทำให้เสร็จแล้วค่อยคุยกันหลังจบงานว่าความเป็นมาเป็นยังไงกับเจ้านาย แล้วห้ามไปงัดในที่ประชุมเด็ดขาดนะมึง

กูเคยทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กใน รร.เอกชน ตอนนี้ลาออกมาแล้ว
แรกๆก็ดีนะ งานสบาย ทำวัน5คาบ มีเวลาพักให้ ส่วนมากเด็กที่ดูแลก็พูดรู้เรื่อง (มีออทิสติกกับสมาธิสั้น)
แต่ความเหี้ยก่อนกูลาออกมาคือมีผู้ปกครองคนหนึ่ง ลูกอาการหนักมาก อยู่ประถมต้นแต่ยังพูดไม่ได้ ฉี่ราดกางเกงถ้าไม่พาเข้าห้องน้ำ
ซึ่งมันเกินมาตรฐานของแผนก แต่ด้วยความที่เป็นโรงเรียนเอกชน ผู้ปกครองจ่ายเงินมา ก็ต้องรับเข้ามาเรียน
ความซวยก็ตกอยู่ที่กู ด้วยความที่กูเริ่มมีเงินเก็บแล้วเลยลาออกมาอยู่ต่างจังหวัดกับครอบครัวดีกว่า

จริงๆเรื่องนี้กูไม่อยากโทษใครหรอก กูเข้าใจหัวหน้าว่าระบบ รร.เอกชนมันเป็นแบบนี้ เน้นทำกำไร ใครจ่ายเงินก็ส่งลูกมาเรียนได้
ส่วนแม่เด็กเองก็เหมือนหลอกตัวเองอยู่ ลูกอาการหนักขนาดนี้ส่งเข้า รร.ก็ไม่คุ้มหรอก จ้างพี่เลี้ยงดูแลที่บ้านดีกว่า ไม่เปลืองค่าเทอม
ส่งมาโรงเรียนสุดท้ายครูกับพี่เลี้ยงก็เหนื่อยเปล่า ค่าเทอมแพงไม่ได้แปลว่าเด็กจะอาการดีขึ้น
แต่เหมือนแม่เค้าไม่ยอมจะให้ลูกอยู่ในโรงเรียนให้ได้

>>935 กูจะทำตามที่มึงบอกนะ แต่วันนี้กูได้กลับบ้านห้าทุ่มแน่เลยว่ะ

>>936 เหมือนกูจะจำได้ลางๆว่ามึงเคยแวะมาเล่าครั้งนึงแล้ว แต่ก็ดีใจด้วย 555

เฮลโหล่ว กุออกจากงานแล้ว
กุบ่นให้ใครเขาฟังเขาก็บอกให้กุรีบๆออกจากงาน
-งานหนัก
-ทำหกวันต่ออาทิตย์
-ไม่มีโอที
-ไม่มีสวัสดิการ ประกันสังคม
-บางวันเลิกสองสามทุ่ม
-พักเที่ยงสามสิบนาที
-โดนเจ๊มนุษย์ป้าที่ทำงานโขกสับเพราะเป็นเด็กใหม่
-เงินเก็บแทบไม่เหลือเพราะโดนค่าหอเอาไปหมด
คิดๆแล้วกุทำที่นั่นไปได้ไงตั้งนาน
/ปาดเหงื่อ
-_- คือกุออกมาแล้วเขาจะจ้างกุทำพาร์ทไทม์ด้วยเพราะยังไม่มีใครมาทำหน้าที่แทนกุ แต่ขอบายยยยยยยดีกว่าแจ้ะ

>>939 โรงงานนรกแถวไหนว่ะ บอกชื่อได้ม่ะกูจะได้ระวังตัวไว้

ฮึกๆๆๆ กุต้องเช็ดโต๊ะ เก็บขยะบ.ไปทิ้งทุกวัน
กุต้องเก็บแม้แต่ทิชชู่ในถังขยะห้องน้ำ กุโดนแกล้งใช่ไหม กุไม่ใช่แม่บ้านนะ
กุรู้สึกว่า Self Esteem ความเป็นมนุษย์ของกุร่อยหรอลงทุกวันที่กุทำงานที่นั่น
อีเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

กูเบื่อหัวหน้าที่ทำงาน บางเรื่องทุกคนทำผิดกฎได้ไม่โดนว่า แต่กูโดนหัวหน้านินทาว่าทำ ทั้งๆ ที่กูทำงานมาจะสองปีละยังไม่เคยทำซักครั้ง
ถ้าคนอื่นพูดกูเฉยๆ แต่หัวหน้ากูมันจ้องเล่นงานกูอยู่ เพื่อนร่วมงานกูทำผอดทุกอย่างที่กูโดนด่า แต่มันไม่โดน แถมคุยเล่นกันตลอด
บางอย่างไม่ใช่หน้าที่กู แต่มนุษ์ป้าสั่งให้กูทำกูก็ทำ พอมันมาเจอด่าว่าไม่ใช่หน้าที่เราทำทำใม แต่ไม่ด่าคนสั่ง พอกูเอาไปให้มนุษ์ป้าทำ บอกไม่มีมารยาท
บางอย่างเป็นงานของมนุษย์ป้าแต่ให้กูทำตลอด จนกูไม่รู้แล้วว่าเป็นงานใครกันแน่ แถมงานมันต้องมาก่อนงานกูด้วย หัวหน้าก็ไม่ช่วยอะไรเลย
เบื่อวะ ถ้ากูมีเงินเก็บแล้วไม่มีหนี้กูคงลาออกละ เหมือนกูโดนทุกอย่างอยู่คนเดียว ทั้งๆ ที่คนอื่นหนักกว่ากูกลับไม่โดนแม้แต่จะบ่น
กูไม่กลัวงานหนักนะ ทุกวันนี้กูทำโอฟรีไม่เคยบ่น ออกเงินตัวเองให้งานเดินก็เคยทำ ไม่เคยได้คำชมก็รับได้ แต่ไม่เคยช่วยแบบนี้กูรับไม่ได้วะ

กุเห็นคนในที่ทำงานกุก็โดนเหมือน >>942 แต่กุเป็นบุคคลที่สามมองจากข้างนอกกุบอกได้เลยว่าทำไมคนนั้นถึงโดนเพ่งเล็ง

เหตุผลคือไอ้คนนั้นอะมันทำงานได้ออกมาค่อนข้างกากถ้าเทียบกะคนอื่นๆในทีม
อารมภ์คล้ายๆเมิงเล่นเกมส์แบบเป็นทีมแล้วแพ้ส่วนใหญ่ไอ้คนที่กากสุดในทีมจะโดนปาขี้ก่อนนะแหละไม่ว่าเมิงจะทำถูกหรือผิด

กูยอมรับนะว่ากูกาก แต่คนอื่นทำงานมาเป็น10ปี กูเด็กคนเดียวในแผนก บางทีก็มีพลาดบ้าง กูก็พยามแก้ใขทุกอย่างแล้ว หลังๆ แทบไม่พลาดเลย
พี่แผนกอื่นบอกว่าเพราะกูไม่ค่อยเข้าหานาย ไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกะแผนกตัวเอง ไปสนิทกะแผนกอื่นมากกว่า คนในแผนกเลยมองกูเป็นคนนอกวะ

เมืองไทยไม่เข้าหานายอยู่ยาก เด็กรุ่นใหม่หลายคนตายตรงนี้ละ เข้าหาผู้ใหญ่ใม่เป็น คิดว่าตัวเองเด่งโดยใม่ใช้เส้นสายกับนาย มึงคิดใม่ผิดนะที่เมืองนอก แต่เมืองไทยทำงานเข้าตานายสำคัญหว่าทำงานตามจริงเยอะ

เมิงเล่นการเมืองไม่ดีไง

ขอปรึกษา ตอนนี้กุออกจากงานมา กุพอมีเงินเก็บก้อนนึง และที่บ้านซัพพอร์ทกุได้ โอเคกับทุกอย่างที่กุเลือก
คุยกับที่บ้านแล้ว ถ้ากุอยากไปต่อนอก เขาให้กุไปได้ปีหน้า อันนี้ไม่มีปัญหา
แต่หนึ่งปีนี้ คือกุว่าง...
-woof รอบโลก เขียนบล็อก เขียนหนังสืออะไรไป
-ต่อป.โทด้านธุรกิจไม่ก็อาร์ตที่ไทย อาจจะดรอปปีหน้าไปญี่ปุ่นสักเทอม แล้วกลับมาต่อโทให้จบ
-เรียนต่อเซมมงด้านอาร์ตเป็นคอร์สๆแบบที่ใช้ได้จริงที่ไทยให้โปร แล้วลุยด้านธุรกิจไปเลย กุอยากลองทำออกแบบลายผ้า ทำกระเป๋ารองเท้ามานานแล้ว
-กลับไปทำงานสายแปลฟรีแลนซ์เลี้ยงชีพไปพลางๆ
-ขายของออนไลน์
พ่อแม่กุคือ ไม่ต้องทำออฟฟิศก็ได้ ขอให้มีเงินเลี้ยงตัวเองก็พอ ชิวๆ กุก็ชิว อิห่าชิวเกิน
นอกจากญี่ปุ่นแล้วกุไม่มีอะไรที่ชอบเป็นพิเศษ แต่เป็นเด็กอาร์ตๆด้านศิลป์
เคยขายของมาก่อน เขียนเรื่องก็ได้ ธงในใจกุแม่งมีเยอะเกิน แล้วต้องตัดสินใจภายในเดือนนี้แล้วแต่กุยังคิดไม่ตกเลย
พ่อกุยังไงก็ได้ - แม่กุอยากให้ต่อโทธุรกิจ - ส่วนใจกุอยากเรียนเซมมง+แปล+ลองขายของดู woof นี่เก็บไว้เป็นตัวสำรอง

>>947 woof แปลว่าอะไร

เอาแค่ความเป็นไปได้นะ
เรียนต่อโทธุรกิจ จบมาหางานทำ +++++
ลองขายของ +
เซมมง ไม่รู้จัก
แปล. +++
Woof. - เหมือนหนีไปเที่ยวมากกว่า
เขียนหนังสือ ถ้ามีสกิลให้หก+ ถ้าไม่มีสกิล--

ถ้าเป็นวัยรุ่นมากจะWoof ทำงานแลกที่อยู่ที่กิน,เขียนประสบการณ์ ระยะปีนึงอาจจะเปลี่ยนอะไรหลายอย่างในตัวได้ แต่อาชีพต่อจากนี้ยังต้องดิ้นรนอีกเยอะเลยหว่ะ ถ้าคิดจะเขียนหนังสือต้องเข็นจนตีพิมพ์ขายได้จริงถึงจะไปทางนี่ได้

ออกแบบลายผ้าลายกระเป๋าลองเอาไปส่งให้มืออาชีพดูทีว่าเขาคิดว่าเราเหมาะกับงานไหม ถ้าได้ก็ลุยด้านนี้ได้

เซนมงมันออกแนวเรียนเฉพาะทางอะไรแบบนี้น่ะ
ความจริงไอ้ที่มึงบอกมาหลายอย่างมันก็ทำพร้อมกันได้นะ เช่น เรียนต่อในไทยไปด้วย รับแปลงานไปด้วย ขายของออนไลน์ไปด้วย ถ้ามึงบ้านรวยมีทุนเจ๊งได้ไม่เป็นไร กูว่ามึงก็ลองทำไปเลยเหอะหลายๆ อย่าง จะได้ดูว่าอันไหนมันเวิร์ค อันไหนที่มึงชอบ แล้วค่อยปล่อยจากสิ่งที่มึงไม่ชอบไปทำสิ่งที่มึงชอบเต็มตัว
ขอนอกเรื่องนิด มึงจะใช้ทับศัพท์ทำหอกอะไรวะ ภาษาอังกฤษยังโอเคนะกูถือว่าเป็นภาษาสากล ถึงไม่รู้ยังไงทุกคนก็สามารถก็เอาไปค้นคว้าเปิดดิกได้ แต่เซมมงนี่ใครมันจะไปรู้กับมึงวะ แล้วเค้าจะไปเปิดดิกยังไง เวลาสื่อสารต้องให้คนอื่นรู้เรื่องด้วยดิไม่ใช่รู้อยู่คนเดียว ถ้าแค่นี้คิดไม่ได้มึงก็ไม่ควรไปแปลงานว่ะ

เพื่อนโม่งใครทำงานราชการบ้าง?? พอดีกูโดนบังคับให้ไปเชียร์กีฬาสงตรีนไรไม่รู้ มีในแผนก3คนรวมกู ถ้าไม่ไปเป็นไรเปล่าวะ

>>951 ถ้าตำแหน่งมึงไม่สูงหนือไม่ใช่เด็กเส้นพยายามตามใจนายไว้ก่อน ถ้าจะหนีก็เอาข้ออ้างที่ฟังขึ้นเช่นพ่อแม่ป่วยหนัก

>>952 ส่วนมากก็เด็กเส้นแหละที่เข้ามาได้
แต่ที่กูไม่อยากไปเพราะ ในตรงกับ เจเฟสแหละมึง

>>951 อยู่ที่บอสเมิงอย่าเดียวว่ะ โดดแล้วเมิงจะเป็นไรป่าว ถ้าบอสชิวๆไม่ว่าอะ หรือไม่ก็แค่บนๆ ด่าๆ หนักหย่อบยบอสอาจให้เมิงทำบันทึกชี้แจงทำไมโดด

มีใครโดนที่บ้านกดดันเรื่องเรียนโทหนักๆบ้างวะ แบบจะให้ไปเดี๋ยวนั้นเดี๋ยวนี้ เมืองไทยก็ไม่เอาจะเอานอก
หนักๆเข้าก็จะเอาอเมริกาประเทศเดียว ยุโรปไม่เอา ญี่ปุ่นไม่เอา
แถมคิดเป็นตุเป็นตะว่าจบกลับมาปุ๊ปจะได้เป็นผู้บริหารเงินเดือนหลักแสน แต่ที่บ้านไม่ได้มีเงินให้นะ ให้กูไปหาทุนเองอีก
อธิบายอะไรไปเค้าก็ไม่ฟังซักอย่าง (แต่ชอบพูดว่ามีอะไรให้คุยกัน เออ เจริญ)
เค้าพูดทุกครั้งที่เจอหน้ากัน หรืออยู่ๆก็โทรมาพูด คือมันทำลายสุขภาพจิตกูมากจนจะไม่ไหวอยู่แล้วว่ะ

>>955 มึงโชว์เทพเกินไปว่ะ มึงต้องรู้จักหัดโชว์โง่ โชว์ควาย โชว์กาก โชว์เหี้ย แน่นอนไม่มายุ่งกับมึงแน่

>>955 ไอเหี้ย นี่มันภาพลักษณ์พระเอกละครไทย จบโทเมืองนอก เป็นผู้บริหารเงินเดือนหลักแสน 55555555

>>955 กล้าหักดิบป่าวล่ะ

ถ้าพูดเรื่องต่อโทเมืองนอกก็ตัดบทวางสายไปเลย ทำไปเรื่อยๆ บ้านช่องมีไม่ต้องกลับ อย่าเจอหน้ากันซักสามสี่เดือน ถ้ามีเพื่อนฝูงรู้จักพ่อแม่ก็เตี๊ยมให้บอกว่าท่านไม่สบายใจ เครียดเวลาเจอพ่อแม่กดดันให้ต่อโท สุดท้ายพ่อแม่ท่านจะลดความคาดหวังลงขอแค่ให้ท่านกลับไปเยี่ยมบ้านเป็นครั้งคราวก็พอ

บางครั้งคำพูดไม่มีค่า เพิ่มระยะห่างนี่แหละเวิร์คสุด

>>955 มึงแม่งลูกไม่รักดีว่ะ พ่อแม่หวังดีพูดแนะนำมึงก็ไม่ฟังเอง แก่ไปแล้วจะเสียใจนะ

>>955 ทำไมเค้าถึงคิดว่ามึงจะมีทุนส่วนตัวเองขนาดนั้นวะ รายได้มึงตอนนี้เยอะ? เงินเก็บก็เยอะ? เทพมากชิงทุนได้? ไปรับจ๊อปที่นู่นแล้วจะได้เงินเยอะพอค่าเรียน?

กู >>955 นะ
>>956 กูก็เคยคิดงั้นนะ แต่มาแกล้งทำตอนนี้มันคงไม่ทันแล้วมั้ง...
>>957 พ่อแม่กูไม่ได้ดูละครไทยนะ แต่เหมือนเค้าไปเชื่อที่ญาติๆเป่าหูมา จริงๆกูก็ไม่เข้าใจว่าอะไรทำให้เค้าคิดไปได้ขนาดนั้นทั้งที่ตัวเองก็จบโทเมืองนอกทั้งคู่ แล้วตัวเองได้เป็นผู้บริหารเงินเดือนหลักแสนเรอะ? ก็เปล่า
>>958 ตอนนี้ยังไม่ถึงขั้นหักดิบแต่กูก็แสดงออกมากนะเวลาเค้าพูดเรื่องนี้ ซึ่งจะหนีหายไปเลยอาจจะยากเพราะทุกวันนี้เค้าตามมาหากูถึงหออาทิตย์ละครั้งอยู่แล้ว
กูจะลองคิดต่อละกันว่ามันมีวิธีกระทุ้งให้เค้ารู้ตัวแรงกว่านี้ แต่ไม่แรงถึงขนาดจะตัดขาดกันมั้ย
>>959 ไอ้ซักวันต้องไปเรียนน่ะกูก็เข้าใจ แต่จะมาไล่บี้ให้ไปเดี๋ยวนั้นเดี๋ยวนี้มันไม่ใช่เปล่าวะ มันต้องใช้เวลาเตรียมตัว หาเงิน แล้วก็คิดให้รอบคอบเปล่าวะว่าอยากต่อสายไหน
แล้วมันก็ไม่ใช่ว่าจบมาชีวิตจะดีกลายเป็นไฮโซอะไรอย่างที่เค้าคิดด้วย ออฟฟิซกูก็จบโทนอกตั้งหลายคนไม่เห็นชีวิตมันจะดีกว่ากูตรงไหน
>>960 เงินเก็บส่วนตัวกูมีไม่เยอะหรอก ไม่พอจะเรียนต่อแน่ๆล่ะ แต่เค้าเห็นเกรด ป.ตรี กูมันพอดูได้เลยนึกว่ากูเก่งพอจะหาทุนเต็มจำนวนได้ง่ายๆล่ะมั้ง
อย่าว่าแต่ขอทุนเลย แค่ให้มหาลัยระดับสูงๆหน่อยรับกูเข้าเรียนกูยังไม่เห็นทางเลย

>>961 ให้กุเดานะคือมึงเรียนเกรดเยอะตั้งแต่เด็กแน่เลย คนอื่นเลยนึกว่ามึงเก่ง

มึงต้องดูว่าไอ้ญาติที่มาเป่าหูเข้าใจว่ามึงเก่ง หรือจริงๆแล้วคือพวกขี้โม้ชอบโทรมาอวดเรื่องลูกให้ฟังป่าว แม่กุเจอญาติคนนึงชอบยอลูกนี่ประจำเลย แต่กุพอแม่กุเล่าให้ฟังแล้วกุเถียงไง ว่าอันไหนมันคือคำสรรเสริญ อันไหนข้อเท็จจริง

วิธีแก้มึงต้องเล่าความเป็น loster ให้พ่อแม่เขาฟังบ้าง เขาจะได้รู้ที่เขาคิดว่ามึงเก่งๆ จริงแล้วยังมีคนเหนือกว่า

>>955 >>961 มึงเหมือนกุมากเลย แต่กุพึ่งจบตรีมาเกือบปีนึง ลาออกจากงานแล้วที่นึง
ที่บ้านก็กดดันจะให้กุเรียนต่อโทให้ได้เลย คือเอะอะพอพูดเรื่องการเรียนก็จะวกกลับมาที่ลองๆสอบหาที่เรียนดู
เป็นตั้งแต่กุจะหางานทำกับตอนนจบใหม่ๆแล้ว พอกุจบปุบจะให้กุต่อโททันทีเลยจ้า แต่กุบอกไม่
อยากลองหางานทำก่อน
ถ้าต่อนอกหาทุน ถ้าต่อในทุนไม่ทุนก็ได้ แต่ขอให้เรียนไว้ก่อนเขาคิดว่าถ้าเรามาเรียนตอนหลังมันจะไม่ไหว
บ้านกุไม่ได้รวยด้วย ถึงเขาจะออกค่าเรียนให้แต่กุอยากให้เขาเก็บเงินไว้ใช้ส่วนอื่นมากกว่า
ถ้าจะต่อโทจริงๆอยากใช้เงินตัวเอง
ต้องรื้อฟื้นวิชาใหม่หรืออาจไม่อยากเรียนอีกเลย แต่กุต่างตรงที่ว่าแต่ก่อนกุโง่นะ ควายมาก
กุพึ่งมาเรียนได้เกรดดีๆช่วงม.ปลายกับตอนจบมหาลัยเนี่ยแหละ
ตัวกุกูเข้าใจที่พ่อแม่กุคิดนะ แต่ต่อโทยังไงก็ต้องเน้นสอบกับติวใหม่อีกรอบไม่ใช่เอาเกรดตอนของจบตรีมายื่นง่ายๆ
กุยังไม่รู้เลยว่าถ้าเรียนจะรอดไหม จากใจคนจบเอกชนและตอนแอดมิชชั่นแอดไม่ติดเพราะกุไม่เก่ง และโง่
แต่พอมาเรียนเอกชนกลายเป็นว่าเกรดกุสูงเข้าหน่อยเท่านั้นล่ะ พูดมาประจำเลยถ้าไม่หางานทำงานต่อก็เรียนไปก่อนสะ
เรียนไปก่อนๆๆๆ อะไรๆก็หาที่เรียนไปก่อนกุไม่รู้จะต่อด้านไหนที่ไม่ใช่ด้านเดิมก็ให้เรียนไปก่อนๆๆเห้ออ

ถ้าทํางานเอกชนถึงอายุ 40 กว่าแล้วยังไม่ได้เป็นระดับหัวหน้า บริษัทจะยังจ้างอยู่ไหม

>>964 แล้วแต่บ. บ.เก่ากูเพียบ บ.ก่อนหน้านั้นไม่มีเลย ไม่รู้ออกเองหรือโดนบีบออก

ตอนนี้กุกำลังเป็นว่าทีซาลารี่แมน
มี2ทางเลือกหลักๆก็เรียนต่อกับทำงาน
กุไม่เข้าใจผู้ใหญ่หลายๆคนว่าต้องจบโทก่อนถึงทำงานได้?(จบโทสตาร์ทสูงกว่าตรีนิดเดียว?)
พยายามจะให้ไปเรียนต่อ
แต่กุเรียนจบมายังไม่รู้จะเรียนอะไรต่อเลย กุเรียนสายภาษา ซึ่งผ่านมา4ปีสกิลมันตันแล้ว
ต้องเก็บประสบการณ์ต่อเอาเอง (คำคัพท์ +ใช้จริง)
ตอนนี้ต้องพยายามหางานให้ได้ก่อนที่จะถูกส่งไปนอก - -

อายุใกล้สามสิบแต่ยังไม่เคยทำงานบ. จะมีโอกาสมั่งมั้งวะ

มีใครจบมาได้งานแฮปปี้มีความสุขไหม เล่าให้กูฟังที รู้สึกเหมือนยูโทเปีย คือสวยงามแต่แม่งไม่มีอยู่จริง สัมผัสไม่ได้
กุอยากได้ตัวอย่างบ้าง เพื่อนร่วมรุ่นกูเปลี่ยนงานกันเป็นว่าเล่น กุเห็นจากสิบคน มีคนที่มีความสุขกับงานที่เลือกแค่คนสองคนเอง

หวัดดี เราเป็น นศฝึกงาน พอระบายหน่อย
พอเปลี่ยนจากการเรียนมาเป็นการทำงาน แม่งคนเรื่องจริงๆ
ที่เรียนมาไม่ได้ใช้ มาเรียนรู้ใหม่เอาที่ทำงาน
แล้วแบบงานง่ายๆ เช่น พวกดราฟท์โลโก้ อะไรเงี้ย เรากลับไม่มีปัญญาที่จะทำมันให้ได้ดีๆ
รู้สึกเฟล เหมือนทำอะไรไม่เป็น พี่เค้าก็สอนแล้วสอนอีก กูก็เข้าใจนะ แต่ทำไมตอนกูทำมันไม่เหมือนพี่เค้าทำวะ
พอใจละ บาย

>>966 สายภาษากูว่าใบสอบสำคัญกว่าป.โทนะ อย่างมึงเรียนภาษาอังกฤษ ถ้าคะแนน TOEIC 900 หรือโทเฟลเกือบเต็มกูว่านายจ้างคงอยากได้มากกว่าป.โท ภาษาญี่ปุ่นป.โทกับ N1 กูว่าN1คุ้มกว่าเรียกเงินเดือนได้เยอะกว่า ป.โทอีกมึง

>>968 จบกฎหมายแต่ไม่ได้ทำงานสายกฎหมาย ทำงานสายครู ก็มีความสุขดีนะอยู่กับเด็กๆสบายใจไม่เครียด

>>969 เก็บEXPไปเรื่อยๆเดี๋ยวกูเก่งเอง

>>968 มีว่ะแต่มึงต้องพยามหาว่ะ อย่างกูเพื่อนร่วมงานดี บอสดี มีชัยไปมากกว่าครึ่ง เหี้ยบ้างบางครั้งแต่ก็พอออยู่ในลักษณะที่พอจะรับได้บ้าง ส่วนตัวเนื้องาน มีหนักบ้างเบาบ้างปนๆกันไป มีเครียดบ้างเป็นครั้ง แต่ก็พออยู่ในลักษณะที่พอจะแก้ไขได้

คำว่าความสุข 100% มันไม่มีจริงหรอก ทุกงานมันก็มีทั้งสุขและทุกข์คละเคล้ากัน ของแบบนี้มันต้องลองประเมินดูว่ามันคุ้มที่จะอยู่ไหม สภาพแวดล้อมในการทำงาน เงินเดือน หนทางเติบโต ความมั่นคง ไม่ใช่เอะอะทุกข์นิดทุกข์หน่อยก็ลาออกๆ หรือว่าทนจนเป็นควายดักดานเพียงเพราะไม่กล้าจะก้าวออกไปจากที่เฮงซวยแล้วปลอบใจว่าตัวเองเป็นคนมีความอดทนเป็นเลิศ
ความจริงสุขทุกข์มันอยู่ที่ใจนะ ไม่คิดไรมากก็สบายใจดี แต่ก็ควรคิดบ้าง คิดด้วยเหตุและผล ไม่งั้นจะกลายเป็นดักดานอยู่กับอะไรที่ไม่ควรอยู่ทั้งที่ความจริงเรามีศักยภาพและทางเลือกที่จะไปได้ไกลกว่านั้น แต่คิดเยอะไปก็ร้อนรนร้อนรุ่มหาความสุขไม่ได้

มีใครมีปสก.ทำงานในสำนักงานกม.บ้างไหม
พอดีจะได้ไปฝึกงาน อยากรู้บรรยากาศคร่าวๆ
ปล.กุ>>966 เรียนสายภาษา เค้าจะให้ไปฝึกแปลเอกสาร
>>970 ตอนนี้เรียนภาษาจีน กำลังจะสอบเอาระดับสูงสุด(hsk6 ตอนนี้อยู่ที่5) กำลังรื้อฟื้นอังกฤษ
กุว่าสอบเอาอีใบพวกนี้สำคัญกว่าเรียนโทเหมือนกันแต่ที่บ้านความเชื่อย้อนยุคนิดหน่อย

>>968 งานที่แรก เคยงึกงานที่นี่มาก่อน

ได้งานตั้งแต่ยังไม่ได้อนุมัติจบ เป็น IT Startup

เงินเดือนโดยเฉลี่ยสูงกว่าเพื่อนร่วมรุ่น

โดนผลักดันให้ทำงานสำคัญๆ รวมถึงติดต่อกับคนระดับสูงของฝั่งลูกค้า/Partner

สภาพแวดล้อมเหมือนครอบครัวเพราะคนน้อย (10 กว่าคน)

มีไอเดียหรือมีอะไรจะแย้ง พูดได้ตลอด รับฟังเสมอ

มีของกินสารพัดบริการในออฟฟิศฟรี

เปิดปีนี้ด้วย Company Trip ที่ฮ่องกง

สวัสดิการมีประกันสุขภาพ/ประกันชีวิต เพิ่มเติมจากประกันสังคม

โบนัสปีละ 2 ครั้งตามผลงาน

กุอยากทำเสื้อยืดขาย ไปลงคอร์สออกแบบลายผ้าแล้ว แบ่งออกเป็นแนว 1.น่ารัก ขายผู้หญิง 2.เท่ๆ ขายผช.
ทุนเสื้อคอตต้อนผสมโพลีเอสเตอร์ตัวละหกสิบ ค่าพิมพ์เริ่มต้นสี่สิบแบบเอสี่ ดิจิตอลปริ้นติ้งนะ แบบหลายๆสี แล้วราคาจะถูกลงเรื่อยๆถ้ากุพิมพ์เยอะขึ้น
กะว่าทุนตัวละร้อย ขายตัวละสองร้อย จะเริ่มจาก 1.ขายในเฟส 2.หาตลาดนัดลง 3.หาหน้าร้าน ขายส่งฝากร้านอื่น
พวกมึงมีไรแนะนำไหม ตอนนี้กุกำลังคิดว่า เปิดเริ่มแรก ควรมีสักยี่สิบลาย นอกจากวาดเองแล้วจะลองจ้างน้องที่รู้จักที่มีฝีมือทางวาดรูปด้วย
ยอดเดือนนึงโดยเฉลี่ย กุอยากขายให้ได้สองร้อยตัว 200x200 = 40,000 ทุน 50% แล้วค่อยขยับขยาย กุคิดว่าเป็นไปได้นะ
กุจะเริ่มเปิดเพจหาพรีออเดอร์ก่อน จุดขายของร้านกุต้องอยู่ตรงที่ลายแฮนด์เมดที่ไม่เหมือนร้านอื่น
[ปัญหา] 1.มีร้านไหนที่ทุนจะถูกกว่าตัวละร้อยไหม กุต้องหาร้านมาเทียบหลายๆร้าน 2.เปิดเพจแล้วคนจะซื้อของกุไหม แล้วกุจะลงตลาดไหนดีมีใครแนะนำไหม 3.ฝากขายหน้าร้านนี่พอเป็นไปได้ไหม กุจะถือเสื้อยืดกุเดินดุ่มๆๆไปคุยกับเขาเลยหรือส่งเมลไปก่อนดีวะ (ส่งเมลน่าจะเหลวนะ กุคงต้องหน้าด้านหน่อยสินะ?)

[แผนโฆษณา]
1.ซื้อโฆษณาเฟสบุค
2.ส่งเสื้อฟรีไปให้เน็ตไอดอล,เพจ,แล้วขอให้เขาเขียนเชียร์โฆษณาร้านหน่อย
3.google adword / SEO < ไม่แน่ใจว่าจะดีไหม

>>976 ข้อ 2 นี่อย่าคิดว่าฟรีนา หลักพันถึงหลายหมื่น ขึ้นกับคนที่จะจ้าง

ต้องขายเสื้อได้กี่ตัวถึงจะพอค่าจ้างล่ะนั่น

กุโดนไม่ผ่านโปร นี่จะเดือนนึงแล้วบ.เก่ายังโทรมา ไลน์มาถามงานเก่ากุอยู่เลย
ทั้งที่กุทั้งเซฟไฟล์ลงฐานข้อมูลบ. ทำใบต่องานให้แล้ว
รู้สึกเสียสุขภาพจิต เปลี่ยนเบอร์ดีไหมวะ...

>>978 น่าเกลียดจังว่ะ กุว่าเปลี่ยนเลยก็ดีนะ

มึง กูอยากรู้ว่าบริษัทเค้าจะแจ้งว่าเราผ่านไม่ผ่านโปรตอนไหวะ กูทำบริษัทต่างชาติ กูติดโปร 6 เดือน นี่จะครบ 6 เดือนอาทิตย์หน้านี่ละ เค้าไม่บอกเหี้ยอะไรกูเลยเนี่ย

>>980 ถ้าเขาไม่แจ้งก็ควรไปถามเอาตรงๆเลยนะ
พี่กุเคยทำผ่านไป 2 เดือนไม่บอกอะไรเลย เงินเดือนก็ไม่ขึ้นให้ พอไปถาม โดนบอกว่า "ลืม"
//ห่า ตั้งสองเดือน ดีที่ยอมอัพเงินให้ย้อนหลัง

>>981 เชี่ย ลืม... กูละเสียวของกูจริงๆเนี่ย ไม่ใช่อะไรอยู่ๆมาบอกกูไม่ผ่านนี่กูจะฉิบหายมาก ค่ากินค่าบ้านจะไม่มีจ่ายเอา ละงานไม่ได้หาง่ายๆ

6 เดือนมันเกิน 119 วันแต่ไม่ถึง 1 ปี ตามกฎหมายหากให้ออกโดยมิได้ทำความผิดร้ายแรงต้องจ่ายชดเชย 1 เดือน หากบอกกะทันหันต้องให้ค่าตกใจอีก 1 เดือน คำว่าผ่านโปรไม่ผ่านโปรไม่มีในกฎหมาย

>>983 ขอบคุณมึงมาก กูใจชื้นขึ้นเยอะ แต่ความซวยของกูอยู่ที่ว่ากูไม่ได้ทำงานที่ไทยนี่สิ แล้วกฏหมายแรงงานที่นี่ภาษากูก็ยังไม่แข็งแรงขนาดที่จะไปอ่านให้ทะลุปรุโปร่ง เดี๋ยวกูลองไปแย็บๆถามโต๊ะข้างๆ ถ้าไทยมันยังมีกฏหมายรองรับ กูว่าที่นี่ก็ต้องมีเหมือนกันล่ะวะ...

>>984 อ้าว นึกว่าทำบ.ต่างชาติในไทย นี่ต่างชาติแบบต่างชาติจริงๆ เลยสินะ

>>985 ใช่ ทำมา 6 เดือน Culture Shock ไม่เว้นแต่ละวัน 5555

>>980 6 เดือนนี่มึงอยู่อินเดียป่ะวะ

กุ >>986 นะ >>987 เปล่า กุทำประเทศอื่น แต่บริษัทกุมีไซท์อยู่ที่อินเดีย ฝรั่งเศส ละก็ญี่ปุ่น มันก็เลยมีเรื่องแปลกๆตลอด

>>988 กฎหมายแรงงานคิดตามแต่ละประเทศ หลายประเทศมีการกำหนดการทดลองงาน หลายที่ออกเพราะไม่ผ่านโปรไม่มีค่าชดเชย

ตั้งใจทำงานต่อไปนะ โดยทั่วไปถ้าทดลองงานต้องมีการฟีดแบ็คเป็นระยะ ถ้าไม่เคยโดนเรียกด่าโอกาสผ่านค่อนข้างสดใส

สบายใจยัง :)

>>989 กูไม่รู้คัลเจอร์บ.อื่นเป็นไงนะ แต่บ.กูถ้าให้ทำงานไปเรื่อยๆ ไม่มีการเรียกไปคุยอะไรก็คือผ่านโปรนั่นแหละ ไม่มีการพูดถึงเป็นพิเศษ แต่ถ้ามีเรียกเข้าห้องไปคุยส่วนตัวนี่มึงเตรียมเก็บของได้เลย อ้อ ของกูไม่มีปรับเงินเดือนด้วย ตกลงกันตั้งแต่ตอนสัมภาษณ์แล้วว่าได้เท่านี้ไปตลอด 1 ปี ปีหน้าค่อยว่ากัน

>>989 >>990 สบายใจขึ้นเยอะอ่ะ กูไม่เคยโดนเรียกไปด่านะ มีแต่แบบถามว่าเป็นยังไงบ้าง ซึ่ง 6 เดือนมี 1 ครั้งถ้วน ซึ่งถ้าอ้างอิงจากที่พวกมึงว่าเค้าคงไว้ใจกูบ้างสินะ... เรื่องเงินเดือนกูไม่ซีเรียส ขอบคุณมากนะ ดีใจ ฮืออออ

ขณะตอนถูกสัมภาษณ์รู้สึก nervous มากๆ พูดไม่เป็นคำเลย จะแก้ในส่วนนี้ยังไงดีครับ

>>992 ซ้อมเยอะๆ เหมือนเวลาจะต้องพรีเซ้นท์หน้าชั้นอะ ซ้อมพูดคนเดียวซ้อมกับกระจก

สัมพาดบ่อยๆเดี๋ยวก็ชินแรกๆกุก็เป็นประเดิมที่แรกไปสัมพาดรอยเตอเลยเมิงรู้สึกได้เลยว่ากุสัมพาดกากสัดๆ
สำหรับคนที่ไม่เคยกุแนะนำไปสัมพาดที่เมิงไม่อยากได้ก่อนซัก 2-3 ที่แล้วค่อยไปของจริงวะ
เมิงได้รู้แนวการถามในสายงานด้วยว่าเขาอยากได้ไรในสายงานที่เมิงทำ

>>994 มึงพูดแล้วกุจิ๊ดเลยแรกๆกุตื่นเต้นเวลาเขาถามมาเป็นแบบ>>9 92 เลยโดยเฉพาะตอนเขาถามเกี่ยวกับพวกค้นหาตัวเอง

แต่หลังจากที่รอยเตอร์สัมภาท์ทางโทรศัพท์ พอไปที่อื่นรู้สึกหายประหม่าไปเยอะ

ปล.รอยเตอร์กุสมัครผ่านเว็บไป เค้าโทรมา2รอบ ถ้ากุไม่ผ่านตั้งแต่สัมภาท์โทรศัพท์เค้าจะโทรบอกมั้ยวะ ;_;

>>995ไม่บอก กุไม่เคยเจอที่ไหนที่จะโทรกลับมาบอกว่าเมิงไม่ผ่านนะจ๊ะ5555+
ถึงทุกที่มันจะบอกว่าแล้วจะติดต่อกลับมาก็เหอะ

ส่วนมากไม่ผ่านแล้วจะหายเงียบ แต่ก็มีบางบริษัทนะที่เมลมาบอกว่าไม่ผ่าน ขอบคุณที่สนใจ

กูเคยเจอบริษัทญี่ปุ่นส่งเมล์มาแจ้งว่าไม่ผ่านว่ะ เลยรู้สึกชอบบริษัทนี้ไปเลย ถึงเขาไม่เอากู แต่กูก็รู้สึกดีที่บอกตรงๆว่ะ บางบริษัทบอกเดี๋ยวติดต่อกลับไป กูรออยู่นานจนตัดใจ ไปหาสมัครงานที่อื่น เสือกโทรมาบอกรับกูละ ไม่ทันแล้วพี่

>>998 เออ เจอเมลจากบ.ญี่ปุ่รเหมือนกัน เป็นที่เดียวที่ตอบกลับด้วย ก็ดี จะได้ไม่ต้องเสียเวลารอเก้อ คือแบบจะสมัครใหม่ที่อื่นก็กลัวเค้าจะรับแล้ว แต่ถ้ารอแต่ไม่รู้ว่าจะเอามั้ยมันก็ทรมานพอกัน 555

>>629 ลองดูแล้ว ใช้ได้นะ หาเงินมาได้ละ 1,050 บาท 5555