เวลามีงานละครของโรงเรียนหรือกิจกรรมที่ต้องออกมาแสดงหน้าชั้น กูทำแบบขอไปทีว่ะ บางอันก็แย่
แต่ชีวิตกูที่กูคิดว่าแสดงได้ดีที่สุดคือตอนสัมภาษณ์งาน 5555 ก็ไม่ถึงกับตอแหล แค่เตรียมบทไปก่อน
แล้วพอสัมภาษณ์จริงก็ใส่อารมณ์ระดับออสก้าร์เข้าไปด้วย กรรมการสัมภาษณ์ถามอะไรกวนตีนก็ยิ้มตอบ
(ถือว่าเป็นการทดสอบการคุมอารมณ์) จุดสำคัญที่ทำให้กูได้งานคือเรื่อง "ความอยากทำ" ว่ะ
รุ่นพี่ที่ชวนกูมาบอกว่าถ้าอยากได้งานตำแหน่งนี้อย่าใช้คำว่า "อยากลอง" ให้ใช้คำว่า "อยากทำงานนี้"