Last posted
Total of 1000 posts
>>862 เลิกกันงงๆ ยังไงวะ? จะทำไงต่อไปก็ใช้ชีวิตต่อ หาอะไรสนุกๆ ทำ หาอะไรอร่อยๆ กิน เลิกคิดเลยไอ้พวกที่เลิกกับแฟนแล้วต้องมานั่งร้องห่มร้องไห้ฟูมฟายทำร้ายตัวเองประชดน่ะ มึงก็อาจจะแค่เข้ากันไม่ได้ เดี๋ยวก็ได้เจอคนที่เข้ากันได้เอง ส่วนเรื่องที่ต้องบอกคนอื่นมั้ย ถ้าเพื่อนสนิทถามกูก็คงเล่า แต่ถ้าคนไม่รู้จักไม่สนิทมาเสือกด้วยความอยากรู้อยากเห็น กูก็แค่บอกว่านิสัยรวมๆ เข้ากันไม่ได้จบ
>>866 ถ้าเป็นพวกมาพูดถึงผู้ชายอื่นผู้หญิงอื่นลองใจนี่ เป็นกูกูจะมองคนนั้นติดลบทันที ไม่ชอบพวกที่ชอบลองใจคนอื่น
ส่วนคำถามเบสิกมันไม่เชิงห้ามถาม แต่กูว่าถ้ามึงเอาแต่คำถามเบสิกๆ แบบนั้นถามทุกวัน คนที่มึงแอบชอบก็จะรู้สึกว่ามึงน่าเบื่อ ถ้ามากๆ เข้าอาจจะน่ารำคาญว่า ทำไมต้องมาอยากรู้ชีวิตประจำวันสามเวลาหลังอาหารวะ ไม่รู้นะคนที่ชอบก็อาจจะมี แต่คนไม่ชอบก็มีว่ะ สำหรับกูถ้ามีเรื่องคุยก็ทัก ไม่มีเรื่องคุยก็ไม่ทัก ก็คุยกันมาจนเป็นแฟนกันได้ว่ะ
>>867 คือทะเลาะกันแล้วเค้าบล็อกกูหมดเลยน่ะทั้ง fb และไลน์ กูเลยคิดว่าเค้าคงเกลียดขี้หน้ากูมากๆ จนไม่อยากพูดจาด้วยแล้วล่ะมั้งตอนนี้ กูก็ไม่ได้ตำหนิเค้านะ คือตอนทะเลาะกันกูพูดจาแรงมาก อารมณ์มันพาไป มันคงเป็นฟางเส้นสุดท้ายของเค้าอ่ะ ตอนวางสายก็ไม่ได้บอกเลิกกันนะ แต่หลังจากนั้นกูก็พบตัวเองอยู่ในสภาพที่ว่า... ก็เลยคิดว่าเค้าคงบอกเลิกกูทางอ้อมน่ะ ตอนนี้กูเจ็บชิบหายเลยว่ะ มือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูก แต่กูก็ผิดจริง ไม่มีแรงไปตื้อเค้าด้วย ก็คงต้องปล่อยเค้าไปว่ะ
ขอระบายต่อจาก >>868 อย่าเพิ่งด่ากูนะ กูไม่รู้จะไประบายที่ไหนจริงๆ กูก็อยากทำตัวให้มันสดชื่นนะ แต่มันแดกอะไรไม่ลงคอว่ะ ทุกวันนี้แม่งแดกน้ำเกลือแร่ประทังชีวิต ภาพอดีตแม่งวนมาหลอกหลอนกูชิบหายเลย กูกำลังพยายามทำใจอยู่ว่าอยู่ไปก็มีแต่ทะเลาะกัน เลิกกันไปก็ดีมันจะได้ไปเจอคนที่ดีๆ กว่า ตกลงกูมาถูกทางป่าวอ่ะ...
โม่งหญิงที่ชอบดูอนิเมะและตอนนี้แอบชอบเพื่อนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ และไม่ได้อยู่ไทย มึงยังอยู่ไหม รายงานกูหน่อย เป็นไงบ้าง โอเคป่าววะมึง
มารายงานมั่งได้มั้ยวะ ไม่รู้จะยังมีใครจำกูได้บ้าง
หลังจากไก่ไปหาอาเจ๊ในฝันรอบล่าสุด มันทำให้กูรู้ว่า เจ๊แกปิดความเศร้าของตัวเองไว้เยอะมาก. คือปกติกูจะเห็นแต่ตอนยิ้ม หัวเราะ แต่เวลาเฟล กูไม่เคยเห็น ในเฟชก็แทบไม่มี เคยตาไวเห็นแต่คลิกดูอีกทีก็หายไป เจ๊แกคงลบออก
กูไม่ใช่คนคุยเก่ง เลยให้เจ๊แกเล่าอะไรก็ได้มา แกเล่าเรื่องที่ไปกินห่าอะไรไม่รู้แล้วลมพิษเห่อทั้งตัวเกือบม่อง ตอนเล่าก็ยังไใ่หาย กูก็ตกใจ ไล่ไปหาหมอ แต่แกว่าแกโอเค กูเลยได้โอกาสถามโน่นนี่ไปเรื่อย แกพูดทำนองว่า แกก็มีเรื่องที่ทำให้เศร้าเหมือนกัน แต่เศร้าไปก็ไม่มีใครปลอบใจ แกเลยลืมๆ มันไป แล้วคอยรับฟังกับปลอบคนอื่นแทน
ฟังแล้วกูใจหายว่ะ กูรู้สึกว่า คนแบบนี้นี่แหละ ที่วันนึงจะลุกมาฆ่าตัวตายได้ง่ายๆแบบไม่มีใครเอะใจ กูก็พยายามบอกว่าคุยกับกูได้ ยังมีกูอยู่ แต่แกถอนหายใจใส่กูซะงั้น
"เรื่องบางเรื่องก็ไม่มีใครทำอะไรได้หรอกโม่งคุง(เค้าติดเรียกกูแบบนี้) ถ้าเราสามารถจัดการทุกอย่างได้จริง ป่านนี้คงมีแต่คนดีๆ อยู่เต็มไปหมดแล้วสิ คงไม่มีใครที่จัดการกับความอยากสารพัดในตัวจนคุมไม่ได้ แล้วกลายเป็นคนเลวหรอก จริงทั้ย"
กูฟังแล้วพูดไม่ออกเลย ไม่รู้ทำไมกูจำประโยคนี้แม่นชิบหาย
กูจะพูดยังไงให้เค้าไว้ใจกูกว่านี้ดีวะ เอาแบบพูดน้อยๆ นะ
>>875 กูยังอยู่ ขอบใจที่มึงยังจำได้และถามหากูนะ //กอด
คือมันยังไม่ค่อยมีอะไรให้กลับมารายงานเลยว่ะ หลังจากไปเที่ยวสวนสนุกวันนั้นมาเวลาเจอกันก็ทำตัวเหมือนปกติ คือกูก็พยายามทำตัวปกติ มันก็ทำตัวเหมือนเคยๆไม่มีมาสกินชิพเยอะๆหรือพูดจาชวนเข้าใจผิดแบบวันนั้น เรื่องเที่ยวอย่างที่บอกว่านัดไว้ไกลมาก(คืออาทิตย์หน้า)เพราะอิผู้ชีวิตมันยุ่ง เลยยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงแต่สรุปว่าไปกันแค่สองคนแน่ๆเพราะมันบอกเองว่าไม่ได้ชวนใคร แล้วถามกูกลับว่าอยากชวนใครมั้ยแน่นอนว่ากูไม่ชวนดิ แถมไปวันธรรมดาอ้างได้อีกว่าเพื่อนติดเรียน สังเกตว่าเวลาคุยเรื่องเที่ยวกันอยู่แล้วบังเอิญมีคนอื่นเข้ามาถามว่ามีอะไรกันมันก็ไม่ตอบนะ กูไม่ได้เข้าใจผิดใช่มั้ยว่ามันก็อยากไปกับกูแค่สองคน แต่กูอึดอัดว่ะ แม่งรู้สึกเหมือนแอบเป็นชู้กับมันยังไงก็ไม่รู้ อย่างตอนนั่งคุยเล่นกันแฟนมันก็คอลทางไลน์มาหาแต่มันไม่รับ(คือกูก็เสือกตาไวหันมองทันอีก) หรือเวลาคนอื่นมาทักเรื่องแฟนมันต่อหน้ากูแล้วมันบอกไม่รู้ๆ หรือกูต้องผสมโรงแซวมันทั้งที่ตัวเองหน้าชาอยู่เนี่ย คือกูเริ่มอยากสารภาพมันไปตรงๆเลยตอนที่ไปเที่ยวด้วยกันอาทิตย์หน้าว่ะ ไหนๆก็อยู่กันสองคนแล้ว อย่างเลวร้ายก็แค่กูอกหักแล้วก็บอกมันว่าเป็นเพื่อนที่ดีอย่างนี้กันต่อไปนะ กูจะได้เลิกมโนเข้าข้างตัวเองซักที；；
โม่งกูขอคำปรึกษาหน่อยกูกล้าพูดว่ากูสวยกูน่ารัก แต่นั่นแหละปัญหาของกูเพราะมันมีผู้ชายมาชอบกูเยอะมากซึ่งกูไม่ชอบ กูชอบชีวิตส่วนตัว กูรักสันโดษแล้วกูก็ยังไม่คิดเรื่องนี้ กูพยายามปฏิเสธแบบสุภาพสุดๆทุกคนแล้ว ขอโทษนะคะเราไม่คิดเรื่องนี้ ขอโทษค่ะ ฯลฯ กูพิมพ์ กูพูดจนปวดหัวขอโทษทั้งๆที่กูไม่ได้ผิดนี่แมร่งโคตรเป็นเรื่องประหลาดจริงๆ แล้วใครถ้ามาจีบกู แล้วกูดูออกกูจะพยายามหลีกเลี่ยงมันทันทีจะได้ไม่มาหวังอะไรกับกู แต่นั่นแหล่ะมันทำให้มีแต่คนเกลียดกูเพิ่มขึ้นจากชอบก็กลายเป็นเกลียด คิดว่ากูหยิ่งมั่งอะไรมั่ง ความเกลียดมันไม่ได้จบที่คนโดนหักอกน่ะสิ มันรวมถึงเพื่อนกูบางคนด้วย พวกที่สนิทๆก็ไม่มีอะไรหรอกนะมันไม่แคร์อยู่ละว่ากูจะเป็นคนยังไง แต่พวกที่ไม่สนิทน่ะสิกูดูรู้เลยว่าพวกมันเริ่มจะตีตัวออกห่างกู
มันอาจจะดูไม่น่าเชื่อเหมือนแต่งเรื่องแต่ยังไงมึงช่วยกูหน่อยนะ กูไม่รู้จะทำตัวยังไงดี เพราะกูไม่ใช่คนที่เฟรนลี่ ร่าเริงน่าเข้าหาซักนิด มนุษย์สัมพันธ์กูค่อนข้างจะแย่แล้วกูเป็นพวกมองโลกในแง่ร้าย ไม่สิมันก็มองโลกตามความจริงนั่นแหละ กูเลยพูดตรงๆเป็นอย่างเดียวกูไม่คิดอะไรกับใครกูก็พูดไปตรงๆ ดีกว่ามานั่งโกหกว่าไม่พร้อมหรือไว้ก่อนค่อยคุยกัน มันให้ความหวังเปล่าๆน่ะแต่ยิ่งทำแบบนี้ก็ยิ่งแย่ เพื่อนในห้อง นอกห้องดูจะเกลียดกูขึ้นเรื่อยๆเพราะไอนิสัยแบบนี้ ใครที่กูดูรู้ว่ามาจีบกูก็จะทำเมินๆพวกนั้นไป ทักแชทมากูก็พยายามจะไม่ตอบเด่วจะกลายเป็นให้ความหวังแต่ทำแบบนี้คนก็ยิ่งเกลียดกูเพราะคิดว่าหยิ่ง แต่ถ้าไปตอบก็ไม่ได้อีก แล้วคนที่มาชอบกูบางคนเพื่อนกูมันก็ชอบไอคนนั้นอยู่ด้วย ยิ่งหนักไปใหญ่
พูดตรงๆตอนนี้กูเหลือคนที่เรียกว่าเพื่อน ที่กูสนิทใจไม่ถึง 5 คนแล้วมึง ชีวิตม.ปลายกูมันเฮงซวยขึ้นเรื่อยๆ กูพยายามพูดให้น้อยลงเรื่อยๆจะได้ไม่ไปทำให้ใครเกลียดแต่มันก็ยิ่งแย่ กูไม่เข้าใจว่ากูควรทำยังไง นี่กูผิดหรอที่กูไม่ต้องการมีแฟน กูเคยโดนแกล้งจากใครก็ไม่รู้ด้วย แต่กูคิดว่าต้องเป็นเพื่อนที่มันไม่ชอบกูนั่นแหล่ะ มันเอาเทปกาวมาแปะเต็มโต๊ะกู โยนขยะอะไรมาด้วย กูว่ามันเริ่มจะคุกคามกูขึ้นเรื่อยๆ กูแค่อยากอยู่คนเดียวทำไมมันต้องมีใครมายุ่งกับกูนัก กูพยายามทำตัวให้ไม่เด่นที่สุดแล้ว พักเที่ยงกูก็ไปหมกตัวกูอึดอัดมาก มันก็ยังมีคนหาเฟส แอดเฟสกูมากูตั้งค่าแบบส่วนตัวโคตรๆจนเพื่อนไม่เห็นอะไรในไทม์ไลน์มันก็ยังมีเพื่อนของเพื่อนที่แอดมาได้อีก ยิ่งหนีก็ยิ่งแย่ กูอยากจะย้ายโรงเรียนแต่ก็กลัวจะเป็นแบบเดิม เออแต่ถ้ากูจะซิ่วไปเข้าหญิงล้วนล่ะทำไมกูคิดไม่ออกแต่แรกกูว่ามันต้องดีขึ้นแน่ๆแต่ค่าเทอมก็แพง... กูอยากจะใช้ชีวิตให้สงบๆทำไมมันยากนักหนา
กูขอคำแนะนำหน่อยกูควรจะทำตัวยังไงดี ส่วนย้ายที่เรียนกูจะเก็บไว้เป็นตัวเลือกสุดท้าย ช่วยกูหน่อยนะเพราะกูจะไปปรึกษาใครก็ไม่ได้จริงๆ เพื่อนกูที่สนิทๆมันก็ไม่ยอมเข้าใจกูเอาแต่บอกให้กูคบไปซักคน พ่อแม่ยิ่งไม่ได้ใหญ่ กูเพลียสังคมจังทำไมมันไม่ให้ความสำคัญกับนิสัยคนก่อน คนนิสัยดีกว่ากูมีตั้งเยอะแยะแถมอยากมีแฟนก็ไม่ไปสนใจกัน ไร้สาระจริงๆ
>>880
มึงเป็นผุ้หญิงนี่สิเลยไม่รู้จะบอกอะไร เล่าของกูให้อ่านนะ เพราะกูเป็นผู้ชายที่ตอน ม.ปลาย ใช้ชีวิตแบบที่มึงอยากเป็นอยู่ มีเพื่อนสนิทชิดใกล้แค่ 3 คน
แต่ฝั่งกูไม่มีใครคุกคามอะไรแม้จะโดนหาว่าหยิ่ง เพราะกูก็คุยไม่ค่อยจะตอบเหมือนกัน ช่วงแรกๆ อาจจะโดนโจมตีบ่อย
แต่นานวันเข้ามันจะดีเองแหละ เพราะคนรอบข้างจะเข้าใจ และลดการคุยกับมึงไปเอง ถ้ายังมีมาบ้างอีกก็ให้คิดว่าเป็นเสียงแมลงหวี่แมลงวันปล่อยผ่านไป
พิมพ์ๆ ไปของกูมันเรียกโลกส่วนตัวสูงมากกว่ามั้งเนี้ย ฮ่าๆๆๆ เอาเถอะ เผื่อจะเอาไปปรับใช้อะไรได้
>>880 โห ความทุกข์ของคนหน้าตาดี
ประเด็นปัญหาหลักๆของมึงคือ
1 ชีวิตมึงต้องการความเป็นส่วนตัวมาก
2แต่เพราะหน้าตาดีเกินเลยมีคนมาจีบตลอด
3มึงปฏิเสธหมดแต่นั่นดันทำให้เพื่อนของคนที่มาจีบมึงเกลียดมึงแทน
4มึงเจอคุกคามจากคนที่เกลียดมึง
มึงไม่มีแก๊งเพื่อนสาวเลยเหรอวะ ปกติคนหน้าตาดีแม่งจะต้องมีแก๊งที่แม่งกว่าจะฝ่าเข้าไปจีบยากมาก
>>882 >>883 ก็บอกอยู่นะว่ามีมึงลองย้อนไปดู แต่กูไม่ใช่คนเพื่อนเยอะอะไรนักเพราะกูไม่ค่อยคุยกับใครเท่าไหร่ กูไม่ใช่ประเภทชอบเข้าหาคนอื่น
แล้วกูก็เพิ่งเปิดเรียนมาไม่นานนัก เพื่อนส่วนใหญ่ก็เพื่อนจากม.ต้นนั่นแหล่ะ แก๊งกูก็มีแก๊งเดียวแล้วอีพวกนี้มันก็อยากให้กูมีแฟนจะตาย เพราะพวกมันมีกันเกือบทุกคนแล้วเลยหันมายัดเยียดให้กูแทน ส่วนจะคิดว่าเป็นเรื่องแต่งก็ไม่น่าแปลกเพราะคนสวยๆหรือพวกดาวรุ่น ดาวห้องมักจะเฟรนลี่กันทั้งนั้น ไม่ค่อยจะมีใครปัญหาแบบกูหรอก
>>881 ก็ประมาณว่าไม่ต้องแคร์ใครมากนักสินะ กูก็พยายามทำอยู่นะ ใครจะเกลียดกูก็ไม่ได้คิดมากนักหรอก กูคิดแค่ตอนทำงานกลุ่มครูไม่ให้อยู่กับกลุ่มเพื่อนกู จะทำยังไงมากกว่า กับที่เป็นปัญหาคือพวกก่อกวนคุกคามนั่นแหล่ะ จะค้อนสายตาใส่ รึนินทากูก็ไม่แคร์หรอกเพราะเป็นเรื่องของพวกนั้น แต่พวกที่มันมาแกล้งกูจนมีผลน่ะสิ ที่เอาเทปมาติดโต๊ะมันไม่ได้ทำน้อยๆมันทำทั้งโต๊ะเลยมึง กูก็ไม่อยากจะโวยวาหาคนทำเดะจะมีปัญหาเปล่าๆแต่มีครั้งแรกครั้งที่ 2 มันก็ต้องมี
ส่วนประเด็นหลักกูคงจะพิมพ์ตามอารมณ์มากไป >>882 สรุป
1.กูต้องการความเป็นส่วนตัวสูง
2.กูควรจะทำตัวยังไงดีกับพวกที่ไม่ชอบกู แล้วก็มาจีบกู แต่กูว่าพูดไปตรงๆมันก็น่าจะถูกแล้วนะ ดีกว่ามานั่งปั้นหน้าติงต๊องแล้วทำเขินอายบิดไปมาทั้งที่ไม่ได้ชอบน่ะ แต่ถึงกูไม่ชอบก็บอกแบบดีๆไปทุกคนนะ ทำไมบางคนมันต้องมาเกลียดกูด้วยกูผิดอะไรกัน
3.แต่ยังไงหลักๆที่กูแคร์คือผลประโยชน์ของตัวกูมากกว่า ประโยชน์ที่ว่าก็คือตอนจับกลุ่มทำงานแล้วมีการสุ่มเลขที่ ถ้ากูเข้ากับใครไม่ได้คะแนนก็คงออกมาไม่ดี เพื่อนกูมีแค่ 5-6 คนที่ไว้ใจได้ก็พอแล้วที่เหลือก็นับเป็นคนร่วมห้องไปละกัน จะเข้ากับคนร่วมห้องอื่นๆด้วยนี่ต้องหัดปั้นหน้าด้วยสินะ
รู้สึกเหมือนกูมาโพสผิดมู้เลยแฮะ มันมู้ปัญหาความรัก แต่กูดูเหมือนจะไม่ใช่เลยมันน่าจะเป้นปัญหาจากการหักอกชาวบ้านจนสังคมเกลียดนิสัยกูมากกว่า - - แต่ไหนๆก็ถามแล้ว ใครเคยหักอกชาวบ้านมั่ง แล้วมึงทำตัวยังไงกับคนที่โดนหักอกอ่ะถ้าคนที่มึงหักอกไม่ได้มีคนเดียว เวลาเจอมึงทักหรือเมิน ถ้ามันคุยกับมึง มึงจะทำยังไง? แล้วเพื่อนพวกมันล่ะ มันมองมึงยังไงบ้าง? กูถามแบบนี้น่าจะถูกกว่ามาปรับตัวกูเอง กูเริ่มง่วงๆแฮะถ้าพิมพ์อะไรดูมึนๆก็ขอโทษทีนะ
>>884 จะให้เมินกูก็ทำอยู่เรื่อยๆ แต่เหมือนยิ่งเมินยิ่งแย่ กูก็อยากคุยกับพวกที่ไม่ชอบกูเหมือนกันแต่ไม่รู้จะเคลียยังไงเอาแค่ห้องกูก็พอ กูก็อยากจะบอกมันแบบที่มึงบอกนั่นแหละ ไม่ใช่กูจะรู้อะไร ที่กูแคร์มีแค่งานที่มีผลต่อคะแนนกูก็แค่นั้นแหล่ะปัญหามันไม่ใช่แค่คนไม่ชอบเยอะ
กูพอนึกภาพมึงออก มึงเป็นสาวคูลซึนเดเระ อยากมีเพื่อนแต่ไม่มีเพราะนิสัยและความคิดมึงมันกาก หน้าตาดีมีคนจีบเยอะแต่ก็ไปทำนิสัยแย่ๆใส่ มึงนี่มัน Loser ชัดๆ เข้าสังคมไม่ได้เพราะเป็นคนพูดจาขวานผ่าซากห่วยแตก มนุษย์สัมพันธ์แย่จนเพื่อนไม่คบสินะ ประเด็นไม่ได้อยู่ที่คนจีบมึงเยอะ มันอยู่ที่นิสัยมึงตังหากล่ะ อ่านๆไปกูยิ่งรู้ว่ามึงเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย ไม่ค่อยจะแคร์คนอื่น จนคนอื่นเริ่มห่างจากมึงไปถึงค่อยมาแคร์ แล้วที่มึงทำมันมีแต่จะทำให้คนเกลียดเพิ่มขึ้นทั้งนั้น ยิ่งพวกหน้าตาดีๆยิ่งโดนจับตา ใครบอกชอบมึงมึงไม่ชอบก็ไม่ต้องไปเมินมันสิวะ แคร์มันหน่อยถึงจะไม่ชอบ ยิ่งมึงเมินยิ่งสร้างแผลใจ พอมันเอาไปปรึกษาเพื่อนมัน เพื่อนมันก็จะเกลียดมึงไปด้วย
สรุปนะ มึงไปแก้นิสัยมึงซะ หัดเข้าสังคมคุยกับกลุ่มอื่นบ้างให้เพื่อนมึงช่วยคุยก็ได้ถ้าคุยไม่เก่ง จริงๆจะปฏิเสธใครที่มาชอบมันไม่มีปัญหาอะไรขนาดนี้หรอก ถ้านิสัยมึงไม่แย่จริงๆน่ะ แยกโลกส่วนตัวกับโลกส่วนรวมออกซะด้วย ถ้ามึงยังอยากมีที่ยืนในส่วนรวมน่ะ
>>877
พูดแบบไม่เข้าข้างมึง เป็นกูกูก็คิดแหละโม่ง.......... เอาจริงๆต่อให้กูเป็นบุคคลที่สามที่เดินผ่านมากูก็คิดอยู่ดีแหละอย่างน้อยๆก็คิดว่าว่า ทำไมไม่บอกวะ ?
เรื่องสารภาพรัก อันนี้กูก็คงบอกให้มึงอั้นไว้ก็คงจะไม่ได้ เพราะมันขึ้นอยู่กับความรู้สึกของมึงแล้วล่ะ อืมม จริงๆแล้วกูว่าก็ดูเป็นโอกาสที่ดีนะ
ความรู้สึกเรื่องเป็นชู้น่ะกูพอเข้าใจนะ แต่กูว่ามันขึ้นอยู่กับว่าหลังจากที่มึงสารภาพรักแล้ว อิผู้จะทำตัวชัดเจนไปทางไหน ย้ำอีกทีว่าต้องชัดเจนเท่านั้นนะโม่ง เช่น ถ้าสมหวังก็ควรบอกเลิกสาวคนนั้นซะ อาจจะยังไม่ต้องคบกันกับมึงทันทีแต่แบบว่าไม่ควรที่จะทำให้เรารู้สึกเป็นแค่ตัวสำรองหรือชู้อะไรทำนองนี้นานเกินไป กูให้ลิมิตวันบอกเลิกสัก2อาทิตย์3วันละกัน (กูแค่กะๆเอานะ มึงไม่ต้องคิดมากตรงนี้ล่ะ /แน่ะ รู้นะคิดไปแล้ว)
ทีนี้ก็จิตใจมึงแล้วนะ ขอพูดกลางๆแบบที่ทุกคนควรพูดว่าอยากให้มึงเผื่อใจไว้บ้าง แต่อย่าเก็บไปกลัวนะ ทำใจสบายๆ มโนในแบบของมึงต่อไปในระหว่างนี้ สารภาพรักไม่ใช่เรื่องที่ผิดและกูเชื่อว่าอิผู้นั้นเข้าใจมึงอยู่แล้ว สู้ๆนะโม่ง ถ้าผิดหวังกูยังอยู่ตรงนี้ /กอด
หวัดดี กูโม่งอกหักที่เพิ่งเลิกกะแฟนนะ กูขอมาระบายชีวิตตัวเองต่อ ไอ้เหี้ย กูยังแดกอะไรไม่ลงอยู่เลยว่ะ มันไม่อยากอาหารเลย แต่ที่แย่คือกูต้องแดกมื้อเช้ากับแม่ แล้วแม่กูแม่งเสือกทำไข่กระทะเงี้ย กูอยากอ้วกแต่ต้องแดกๆ ให้หมดเพราะไม่อยากให้แม่แกรู้อะไร
ตอนนี้กิจวัตรประจำกูคือตื่นมาเช็คเฟสอดีตแฟน พอเห็นว่ามันบล็อกกูอยู่กูก็เจ็บๆ ดี เสร็จแล้วก็ไปเพ้อต่อในไลน์ที่มันบล็อกกูไปแล้ว กูถือว่าบล็อกแล้วมันไม่เด้ง ไม่มีใครอ่าน กูเลยเพ้อเต็มที่เลยว่ะ แม่งเอ๊ย กูรู้สึกป่วยมากๆ แต่ก็หยุดตัวเองไม่ได้ว่ะ พวกมึงว่าถ้ามันมาบอกเลิกกับกูให้เป็นเรื่องเป็นราวแทนที่จะเงียบหายไปแบบนี้ มันจะทำให้กูทำใจง่ายขึ้นป่าววะ...
กูเคย hurt แต่ต่อมาเข้าอ่างสบายตัว แล้วเลิกคิดหาเมียใหม่
กูหมายถึงเลิก hurt นะมึง
โม่งสวยไม่อยากมีแฟนนี่กูว่ามึงทำอะไรไม่ได้ว่ะ กูเข้าใจมึงนิดหน่อยที่ไม่อยากมีแฟน แต่มึงสวย ผู้ชายมันไม่สนเหี้ยอะไรหรอก คนมันวัยเจริญพันธุ์ ยังไงมันก็ต้องเข้าหามึง มึงก็ทำได้แต่ don't give a fuck แต่ขนาดเพื่อนในกลุ่มมึงยังอยากให้มึงมีแฟน มึงก็คงทำอะไรไม่ได้แล้ว ลองหาสังคมที่ไม่ต้องเห็นหน้า+เป็นรสนิยมของมึงอาจจะช่วยให้มึงผ่อนคลายได้ เช่นไปเล่น Face กวนตีนชาวบ้านไปเลย เออ มึงไม่ได้เป็นเลสอะไรใช่มั้ยวะ ถ้ามึงมาสเต็ปนี้ กูว่าเดี๋ยวมึงก็ได้ผัวแล้วก็เลิกบ่นไปเองหละ 5555
>>891 มึงอย่าดักคอเรื่องวันสิ555 กูก็หวังว่าจะได้คำตอบที่ชัดเจนกลับมาเหมือนกัน ตอนนี้ขอเขียนสคริปก่อนละกันว่าจะบอกมันยังไงดี เรื่องเผื่อใจกูก็พยายามอยู่นะ อย่างตอนจำลองสถาณการณ์ในหัวกูก็คิดแต่กรณีที่อกหักว่ะ คิดแล้วเศร้าก็ร้องไห้ตอนนี้ซะให้พอเวลาเจอจริงๆกูจะได้ไม่ร้องไห้ฟูมฟายต่อหน้ามัน ถ้าอาทิตย์หน้าเป็นไงแล้วกูจะกลับมารายงานนะ
>>885 กูพอจะเข้าใจมึงนะว่ามึงเป็นพวกรักสันโดษ แต่ทำไงได้ในเมื่อมึงสวย คนสมัยนี้มันก็อยากเข้าหาคนสวยๆ หน้าตาดีๆก่อนทั้งนั้น แต่นิสัยมึงไม่รับแขกก็เลยทำให้พวกที่เข้าหามึงเกลียดมึง เพราะงั้นกูว่ามึงไม่ผิดหรอกคนมันเข้าหามึงเอง แต่เสือกรับนิสัยมึงไม่ได้เอง มึงก็ไม่ใช่พวกชอบเข้าหาคนอื่นใช่มั้ยล่ะ แต่สังคมมันเป็นแบบนี้มึงจะไปเปลี่ยนสังคมมันก็ทำไม่ได้ มึงก็คงต้องยอมเปลี่ยนตัวเองนั่นแหละ
ประเด็นไม่ใช่คนชอบมึงเยอะหรือหน้าตาดีเกินแล้ว ตรงนั้นมันแก้ไขไม่ได้ มึงมีเพื่อนใช่มั้ยล่ะ มึงทำตัวยังไงกับเพื่อนมึง มึงก็ทำกับคนอื่นแบบนั้นแหละ ไม่ต้องไปฝืน เมินหรือหยิ่ง หรือปรับตัวใหม่ เป็นตัวของมึงเองนั่นแหละเดะมึงก็จะมีเพื่อนใหม่ๆเอง ส่วนพวกที่มาคอยตามจีบมึงไม่ต้องไปแคร์มันหรอก ปฏิเสธดีๆนั่นก็คือมึงแคร์มันแล้ว ไม่อยากให้ความหวังนั่นก็ด้วย ในเมื่อมันอยากหาเรื่องเองมึงก็คุยๆกับมันไปเลย คุยแบบเพื่อนน่ะ เด่วแม่งก็ทนไม่ไหวโดนเรียกว่าเพื่อนมากๆมันก็หายตัวไปเอง แถมมึงจะไม่มีอริผุดออกมาด้วย
>>898 กระทืบไลค์รัวๆ คนเรามักโทษสิ่งรอบตัวก่อนคนอื่นเสมอแหละ กูบอกเลยว่าที่มึงมีปัญหาไม่ใช่เพราะมึงสวย แต่เป็นเพราะนิสัยอะไรบางอย่างในตัวมึงนั่นแหละ เพราะถ้าปัญหามันเกิดจากความสวย คนสวยทุกคนในโลกนี้คงมีปัญหาเหมือนมึงหมดแล้ว ปัญหามันคือนิสัยมึงนั่นแหละที่ทำให้คนรอบข้างมึงคิดแบบนั้น แม้แต่เพื่อนมึงยังไม่สนใจมึง ไล่ๆ มึงให้ไปมีแฟนตัดปัญหา แต่คนสวยคนอื่นๆ เค้าไม่มีปัญหานี้เลย มีแต่เพื่อนช่วยเป็นไม้กันหมาให้ด้วยความเต็มใจ เพราะเพื่อนเค้ารัก คนรอบข้างไม่เคยมองว่าหยิ่ง เข้าใจได้ว่าสวยแต่ไม่อยากมีแฟน ถ้ามึงไม่แก้ที่ตัวเอง ชาตินี้มึงก็จะเจอปัญหาเดิมแล้วก็หลงระเริงไปเองว่าเป็นเพราะว่าตัวเองสวย
สวัสดีชาวโม่ง กูโม่งคนที่โดนแฟนทิ้งแล้วกลับมาขอกูคืนดีแล้วแม่งก็ทิ้งกูอีก คือกูจะมาบอกว่า กูแม่งกลัวการเริ่มต้นใหม่แล้วว่ะ เอาตามตรงกูอยากมีแฟนนะ กูไม่ค่อยชอบการอยู่คนเดียวซักเท่าไหร่ แต่พอกูจะเริ่มไปจีบใครซักคนหรือจะเริ่มต้นใหม่กับใคร ไอ้ความทรงจำเหี้ยๆแม่งก็กลับมาหลอนกูอยู่นั่นแหละ กูกลัวว่าเวลาที่กูทุ่มเทให้กับใครคนนึงไปแล้วถ้าเขาทิ้งกูอีกล่ะ แบบอีแฟนเก่าที่ทำกับกู แม่งทิ้งแล้วกลับมาคืนดีแล้วทิ้งกูอีก อย่างกับกูเป็นถังขยะเลยสัส นี่ถ้ากูไม่ตัดใจเอามันออกจากชีวิตกูคงได้ลงกินเนสบุ๊คไปแล้ว "ผู้ชายที่โดนผู้หญิงคนเดิมทิ้งไปหาผัวใหม่บ่อยที่สุดในโลก"
กูโม่งอกหักมารายงานตัวต่อ ตอนนี้แม่งนอนไม่หลับว่ะเหี้ยเอ๊ย เครียดจนท้องเสียอีกตะหาก ผ่านมาสามวันน้ำหนักกูลดไปสองกิโลล่ะ แต่กูยังมีชีวิตอยู่โดยหวังว่าวันพรุ่งนี้จะดีขึ้นนะเว้ย รักพวกมึงทุกคน
กูโม่งอกหักนะ ตอนนี้กูพยายามหันเหความเศร้าไปใช้กับสิ่งที่เป็นประโยชน์และทำความเข้าใจตนเอง กูเลยเอาบทความนี้มาฝากพวกมึง 5 ขั้นตอนของการสูญเสียและโศกเศร้า (The 5 Stages of Loss and Grief) ไว้พวกมึงอกหักเหมือนกูเมื่อไหร่ค่อยมาอ่านก็ได้
1. ปฎิเสธและทำตัวโดดเดี่ยว
ปฎิเสธความจริงทุกอย่าง (ไม่จริง แม่งยังไม่ได้ทิ้งกู โฮววววววว) เพื่อเอาตัวรอดจากความช็อกสัดๆ
2. โกรธ
พานโมโหแม่งเลย สัด ถ้ามึงพูดดีๆ ไม่ชวนกูทะเลาะนะ...
3. ต่อรอง อ้อนวอน
กูขอโทษนะที่ไม่ได้ทำตัวดีๆ กับมึงมากกว่านี้...
4. หดหู่
.............
5. ยอมรับ
มันไม่รักกูแล้ว~~~ แต่กูไม่เป็นไร~~~ //กู่ร้องพลางวิ่งไปมาในสวนดอกไม้
ตอนนี้กูเหวี่ยงๆ ไปมาระหว่างข้อ 1-4 ว่ะ หวังว่าจะไปถึงเสตจ 5 ในเร็วๆ นี้
>>910 อกหักทุกครั้งกูไม่เคยพร่ำเพ้อไรเหมือนมึงเลยว่ะ คนไหนจบคือจบ ตัดมันออกจากชีวิต กูเคยโดนนอกใจมันแอบไปเย็ดกับคนอื่น กูเคยอ้อนวอนให้มันกลับมาร้องห่มร้องไห้ มันเอากับใครกูก็ไม่สน แค่ขอมันกลับมา พอเลยจุดจุดนั้นแล้วกูรู้สึกตัวเองเเม่งน่าสมเพชสัส มึงต้องก้าวข้ามจุดนั้นให้ได้แล้วคิดให้ได้ว่ะว่า โลกนี้ไม่ได้มีแค่มัน ถ้ามึงยังไม่เชื่อ มึงมั่วเลย ทำตัวให้ดูดี คุยกับคนเยอะๆ เข้าหาสังคมเยอะๆ จีบคนโน้นคุยคนนี้ แต่ไม่ต้องเอาสักคน สักพักลองกลับไปดูเฟสแฟนเก่า มันก็เจ็บ แต่มันก็ไม่เจ็บเท่าเดิมอ่ะ ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ถ้าไม่อยากลูปแบบนี้อีก มึงจงมองคนให้ดีก่อนจะคบหาเป็นแฟนกัน อย่าเอาใครมาเป็นแฟนเพราะแค่เหงา หรือแค่มันทำให้วูบวาบหัวใจ พวกนั้นไม่มีค่าพอให้มึงเสียเวลาด้วยหรอก
ปล. คนส่วนใหญ่แม่งชอบเดินเกมผิดตรง อกหัก > เหงา > หาคนปลอบใจ > รักคนปลอบใจ > โดนทิ้ง > เหงา > ลูป บางทีควรตบหน้าตัวเองแล้วเลิกเหงาให้ได้ด้วยตัวเองบ้างนะสัส ไม่ใช่กูไม่เคย กูเคย ขับรถตอนตีสี่ร้องไห้จนตาเบลอ ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหา (คนที่กูคบอายุเยอะกว่า เหมือนโดนแม่ทิ้งเลยสัส) แต่มันไม่มีใครอกหักไปตลอดกาลหรอก อกหักมันไม่เจ็บเท่ามึงยอมเป็นของตายให้เขาเข้ามาดูดดื่มแล้วก็ไป โดนกั๊กเหี้ยกว่าอกหักเยอะ จะมีแฟนก็ไม่ได้ จะเรียกแม่งว่าแฟนก็เรียกได้ไม่เต็มปาก
มึงคิดยังไงกับผู้หญิงที่ชอบให้ความหวังผู้ชายไว้หลายๆคน โดยที่ตัวมันเองก็มีคนที่มันชอบหรือคบกันอยู่แล้วบ้างวะ เช่น เวลาทะเลาะกันแม่งก็มาหากู พอกูไม่เอาแม่งก็ไปหาอ่อยคนใหม่ พอคนใหม่หลงมัน มันก็ทิ้งไปอีกที พออีกคนเริ่มไม่สนใจมันมันก็จะกลับมาให้ความหวังใหม่ วนไปเรื่อยๆ แล้วมีวิธีไหนที่จะทำให้ผู้หญิงแบบนี้หยุดอยุ่ที่กูคนเดียวบ้างไหม ?
>>912 มึงใจเด็ดว่ะสัด กูอิจฉามึง ฮือ...คือกูอยู่ในขั้นตอนการปฎิเสธความจริงสัดๆ เพราะแฟนกูไม่ได้บอกเลิกกะกูตรงๆ แต่แม่งทะเลาะกันแล้วแบนกูทุกการติดต่ออ่ะ กูเลยหน้าชาไปแบบงงๆ กูไม่โกรธมันนะ แต่กูรู้สึกผิด เพราะกูเป็นผู้หญิงกวนตีนท้าขอเลิกมาหลายรอบ มันก็ง้อกูตลอดไงกูเลยได้ใจ คราวนี้แม่งไปจริง กูเลยบ้าไปเลย คือด่าได้นะ กูรู้ว่ากูผิด ตั้งแต่มันแบนกู กูก็ไม่ได้ไปทำอะไรกวนใจมันอีกเลย คงเพราะไม่มีโอกาสด้วยล่ะ 555
อ่านที่ผ่านๆมา จะว่ากูอ่อนแอยังไงก็ช่าง กูขอระบายหน่อยเหอะ ไม่อยากพร่ำเพ้อรกเฟซให้ชาวบ้านสมเพชเล่น
อิดอก แม่งทำเสียเวลาชีวิตกูชิบหาย ตะก่อนเห็นมาอ้อนนักอ้อนหนา พี่จ๋าอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ใช้สถานะคลุมเครือกันมาตลอดวะ ถึงจะทั้งรักทั้งเอาอะไรมาประเคนกูตลอด พอถึงวันหนึ่งกูบอกรักมันไป มันก็บอกว่ารักกูเหมือนกันแต่เราคงรักกันไม่ได้ อ้าว...ทำไมวะ ถามเท่าไรก็ไม่ยอมอธิบาย จากนั้นหน้ามือก็เป็นหลังมือ ไปหนุงหนิงกับคนอื่นแทนแล้วแคปที่หนุงหนิงมาให้ดูบนเฟซ ออกแนวเย้ยกู จากที่เคยพี่จ๋าพี่จ๋าก็กลายเป็นรำคาญ ตอบแบบขอไปที จากที่ทักมาก่อนก็ไม่ทักมาเลย ทิ้งกูหายไปเป็นวัน ต่อให้กูหายไปมันก็ไม่สนใจ เอาอะไรที่มันชอบมาให้มันดูมันก็ไม่สนใจอีกแล้ว อีกคนแม่งไม่ได้ทำอะไรมากนี่กรี๊ดกระดี๊กระด๊าเป็นหมาเจอนายเลย แกล้งถามว่านั้นแฟนไหมก็ทำเฉไฉบอกไม่แน่ใจ ไม่ชัวร์ ไม่ใช่ แต่แม่ง....ไม่ต้องมาโลเล กูเจอมันมาตั้งนานย่อมดูออกว่ามันชอบคนโน้นนนน ทุกอย่างที่ทำกับกูไปทำกับเขาแทน ทำไมกันวะทำไม? กูไม่ดีตรงไหน จะคบไม่ได้คบ อีเชี่ย แล้วก็มาโกหกว่าไม่ได้เป็นอะไรๆๆๆ เลิกตอแหลได้แล้ววววว
พอล่ะ ระบายตูมเดียวจบ แม่ง เกะกะชีวิตชิบเป๋ง ไม่น่าเจอมันเลยวะ
ของกูไม่เชิงอกหักว่ะแต่คล้ายๆ คือเวลาได้สนิทกับผู้หญิงซักคนผมจะติดเฟรนโซนแล้วจบลงด้วยมิตรภาพดี.........แล้วก็ค่อยห่างๆกันไป
คือช่วงพีคเป็นอะไรที่มีความสุขนะ คุยกันได้ตลอด ไปกินข้าวกัน ดูหนังกัน มีอะไรก็คุย เจอหน้ากันได้บ่อยๆ แต่มันก็หยุดแค่นั้นที่ความเป็นเพื่อนที่ดีหรือรุ่นพี่ที่ดี พอผ่านช่วงที่พีคสุดๆไปแล้วก็ค่อยๆลดระดับลงมา คือกูก็เข้าใจและว่าโลกเรามันก็เป็นแบบนี้ ถ้าไม่ได้จบลงที่แฟนหรือการแต่งงาน สุดท้ายคนที่เคยเจอหน้ากันคุยกันได้ เวลาผ่านไปแม่งก็กลายเป็นแค่คนรู้จัก กูเคยคุยกับรุ่นน้องคนหนึ่งข้ามปี ช่วงปีใหม่55 ตอนนั้นน้องแม่งอยากเข้าม.เดียวกับที่กูอยู่เลยมีอะไรหลายอย่างคุยกัน คืนนั้นแม่งสไกป์กันข้ามปี แต่พอน้องสอบติดก็เริ่มห่างๆ กูก็เรียนจบหางานทำ น้องแม่งก็มีเพื่อนใหม่ สุดท้ายก็ห่างๆกัน เมื่อเร็วๆนี้มีโอกาสได้เจอกันไปกินข้าวด้วยกันมื้อหนึ่ง ความรุ้สึกมันก็ไม่เหมือนตอนที่รู้จักกันใหม่ๆว่ะ
ก็ไม่ได้คิดมากอะไรนะ จบแบบนี้ก็ยังดี เก็บความทรงจำดีๆไว้ก่อนจาก แต่ก็แอบเศร้าว่ะ สาวคนล่าสุดที่กูคุยด้วยก็เริ่มวนLOOPเดิมและ กูเจอน้องเค้าที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ตอนน้องทำงานก็ได้คุยกันนิดหน่อย เริ่มสนิทกันมากขึ้นตอนน้องเค้าลาออก แต่ตอนนี้น้องเค้าเรียนจบกำลังจะได้งาน คงกลับไปลูปเดิมๆ ที่พอได้งานก็เริ่มห่างๆกับกูอีก ..........เฮ้อ
มึง กูขอระบายหน่อย
หวังว่ารอบตัวกูจะไม่มีคนเล่นบอร์ดโม่ง 555
คืองี้ กูมาเรียนต่อต่างประเทศ แล้วสังคมคนไทยที่นี่ก็ ไม่ได้แย่แต่แม่งปีกูเป็นอะไรที่ข่าวคาวเรื่องชายหญิงแม่งเหี้ยมาก ปีก่อน ๆ กูไม่รู้แต่ปีกูนี่จังไร
เริ่มด้วยคดีหนึ่ง หญิงชอบชาย นางก็ตามตื้อ เวลาเมามายก็ตะโกนชื่อชายว่าชอบ รัก บลา ๆ ๆ อีฝ่ายผู้ชายแม่งก็ใช้ประโยชน์จากความรักเค้า ให้หญิงทำกับข้าวให้โน่นนี่นั่นแต่บอก ไม่ได้ชอบเธอนะ คิดกันแบบเพื่อนเพราะผมมีแฟนแล้ว(หล่อเหี้ย ๆ ) แต่ที่จริงหน้าตาหญิงมันไม่สเป็คแม่งไง แต่พอตอนหลังที่ชายนี่ไปเจอสาวคนใหม่ที่สเป็คมันนี่แจ้นไปจีบเค้าเลย แฟนที่เมืองไทยนี่หายไปจากสมองแม่ง แต่สาวสองแม่งไม่เล่นด้วยกับอีเหี้ยนี่ มันเลยเบนเป้าไปสาวสาม อีสาวสามก็เสือกนิสัยกระหรี่ มีแฟนอยู่แล้วทั้งชายหญิงก็ยังเอากันแต่ต่อหน้าคนอื่นบอกแค่เพื่อน ไม่มีอะไรกันเล้ยยยย อีผู้ชายเหี้ยถึงกับย้ายบ้านไปนอนบ้านหญิงแล้วตอนนี้ สุดท้ายอีสองตัวนี้ก็เลิกกับแฟนเก่าทั้งคู่แต่ความสัมพันธ์ยังเป็นแค่เพื่อน ไม่คบออกหน้าแต่เอากันเรียบร้อย
คดีสอง หญิงหนึ่งมีแฟนอยู่แล้วแต่หมั่นไส้หญิงสองเพราะผู้ชายที่มันติดใจ(ผชก็มีแฟนอยู่แล้ว)มาแอบชอบหญิงสอง แต่ล่าสุดกูได้ข่าวว่าอีหญิงหนึ่งกับชายคนนี้แม่งได้กันแล้วว่ะ ทั้งที่ก่อนหน้านี้แฟนอีหญิงหนึ่งก็เพิ่งมาอยู่กับมันประมาณสองเดือน
คดีสาม อีชายที่เหลือทุกตัวที่อยู่ที่นี่มีแฟนอยู่ที่เมืองไทยอยู่แล้ว เวลาเห็นในเฟสดูรักกันดี๊ดี แต่ลับหลังก็ไล่จีบสาวคนโน้นคนนี้ไปทั่ว เห็นสาวไม่เล่นด้วยก็เปลี่ยนเป้าไปเรื่อย ต่อหน้าดูมีมารยาทแต่อย่าให้เมานะมึง แม่งมือปลาหมึกชิบหาย แต่อีพวกนี้ไม่ได้ยุ่งกับสาวไหนถึงขั้นเอากัน
กูละเบื่อ อีพวกที่มีแฟนแล้วก็ไม่รู้จักรักษาแฟน หรือเพราะกูหัวโบราณไปวะ ต้องมานั่งอึ้ง ทึ่ง กับพฤติกรรมเหี้ย ๆ ของอีพวกชายโฉดหญิงชั่วพวกนี้
>>926 สังคมเด็กไทยตปท.ส่วนใหญ่คบไม่ค่อยได้ทั้งนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นสก๊อยกับเด็กแว๊นที่แม่ไปทำงานพัทยาแล้วได้ผัวฝรั่ง
พอไปอยู่ก็จะจับกลุ่มกันได้เฉพาะพวกสก๊อยกับแว๊นด้วยกัน จากนั้นเรื่องชู้ๆผัวๆเมียๆก็จะตามมา...เป็นภาระให้ประเทศเขาอีก เพราะแดกสวัสดิการแต่ไม่ตั้งใจเรียน
ท่ดๆกูใส่อารมณ์กับประสบการณ์ส่วนตัวมาบ่นมากไป ไม่แปลกหรอกมึง เรื่องพวกนี้นับว่าปกติสำหรับเด็กไทยในเมืองนอก 75% เป็นแบบที่มึงเล่านั่นแหล่ะ
กูโม่งอกหักมารายงานตัวต่อ ถ้ากูโพสต์บ่อยอย่าด่ากูนะ พวกมึงคือที่พึ่งหนึ่งเดียวของกู กูเริ่มกินนอนเป็นปรกติแล้วว่ะ แม่งหิวเหี้ย สภาพจิตใจกูก็ว่าเริ่มคงที่แล้วนะ เดี๋ยวให้ใจนิ่งมากกว่านี้เมื่อไหร่กูจะเขียนเมล์ไปขอโทษมัน คือไม่ได้ขอคืนดีแล้วนะ แต่ขอโทษสำหรับความชั่วที่กูเคยทำใส่มันเฉยๆ ถ้ามันเกลียดกูมากขนาดไม่ยอมอ่านก็ไม่เป็นไร ถือซะว่าเขียนระบายใส่กระดาษเปล่าวะ
>>923 อันนี้กูถามเฉยๆ นะ ถ้าแฟนมึงบล็อกเฟสตัดขาดมึงไปเลย มึงจะรู้สึกคาใจอยากติดต่อมั่งป่าววะ หรือยังไงก็ได้ช่างหัวแม่งไม่เกี่ยวกะกูล้าววว
>>928 ดีละมึง มึงดีขึ้นกูก็ดีใจด้วย ผู้ชายแค่คนเดียวหาใหม่ได้ รักตัวเองให้มากๆ แต่เมื่อมึงพร้อมมีคนใหม่เมื่อไหร่ ปรับนิสัยตัวเองด้วย หัดใจเย็นๆ ด้วยเหตุผลบ้าง ไอนิสัยขี้เหวี่ยงวีนเอะอะท้าเลิกเนี่ยเลิกได้แล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนทนได้ กูบอกเลยหมดโปรหมดความอดทนเมื่อไหร่แม่งไปแน่นอน กูไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนที่ชอบท้าเลิกแฟนจบดีซักคน
>>930 อืม ขอบใจหลายๆ โม่งคุง กูยังกลัวๆ ตัวเองอยู่ว่าถ้าเขียนเมล์ส่งให้มันไปแล้วจะเกิดความหวังลมๆ แล้งๆ ขึ้นมาอีก พอมันไม่ตอบหรือตอบกลับมาแบบไอ้เหี้ยกูดีใจชิบหายที่มึงไสหัวไปให้พ้นจากชีวิตกูไรงี้กูคงกลิ้งตกเหวอีกรอบ
ต่อไปกูจะทำใจเย็นๆ คือปรกติกูก็เป็นคนนิ่งๆ ไม่ใช้อารมณ์นะ แต่พออยู่กะอดีตแฟนแล้วแม่งเหมือนผีเข้าเลยว่ะเหี้ยเอ๊ย กูคิดว่าจากนี้กูคงอยู่เป็นโสดแหละ อายุกูก็เยอะแล้วด้วย ไลฟ์สไตล์แบบนั่งเฝ้าเพจเจ๊ต่ายเพจคนโสดแล้วกดไลค์รัวๆ นั่งเพ้อหาผู้ชายสองมิติแม่งคงเข้ากับกูมากกว่ามีแฟน...
>>929 กูก็ว่างั้นอยู่เพื่อนโม่ง เคยลองแกล้งหายไปวันนึงไม่มีทักมาหาเลย เมื่อวานก็ลองทักไปแกล้งถามว่าไม่คิดถึงกันเลยเหรอ? มันบอกว่าคิดถึงแต่เกรงใจกลัวทักตอนยุ่ง วันนี้ลองออกจากแชท (มันเป็นแชทกลุ่มที่มีแต่หลายตัวเองหลายเฟซกับมันสองเฟซ) แล้วก็ออกจากกรุ๊ปที่อยู่กันสองคนด้วย ทุกอย่างเหลือเฟซสำรองไว้ส่อง ฮึฮึฮึ ไม่มีเข้ามาดู มาถาม มาสงสัยเลย ถ้ามันคิดถึงกูจริงๆจะเข้ามาดูมาทักมาอะไรแล้วเวลานี้ โอเค กูอาจจะคิดมากไป อยู่ในช่วงทดสอบมัน ส่วนใหญ่แม่งไม่มีการตอบกลับมาเลย ตอแหลจริงๆให้ตาย อย่าเอาคำสวยหรูอะไรมาพูดเล้ย ไม่ได้ชอบก็บอกไม่ได้ชอบ ไม่ต้องแอ๊บหนูคิดถึงพี่
มาหลอกแดกหรอ? มันจะแดกอะไรวะ ที่ผ่านมาแค่คุยหนุงหนิงงุ้งงิ้งแบบแฟนในสถานะเพื่อน กูว่ามันไม่ได้เฟรนด์ลี่ มันแรดมากกว่า
>>933 มึงเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงวะสัส จุกจิกๆคิดเยอะยังกะผู้หญิง ของงี้ก็เห็นๆอยู่ว่ามันกั๊กมึงไว้ เผื่อวันไหนไม่มีใครเอา กลับมาหามึงมึงก็เอาอยู่ดี ปากมึงทำบอกมันตอเเหลงู้นงี้ แต่ใจมึงนี่ปฏิเสธสัสๆ อย่าคิดว่ากูไม่รู้ คนจะตัดใจ เค้าตัดใจจริงไปนานแล้ว ไม่มีมานั่งสังกงสังเกตุหรอก
เฮ้อ.. มันจะเข้าข่ายปัญหาหัวใจป่าวว่ะ
คืองี้ กูสนิทกับแมวแถวบ้านตัวนึงได้2วัน กูปั่นจักรยานไปหามัน พอมันเห็นกูมันจะมาคลอเคลีย มานังเนีย กูก็เล่นกับมัน นั่งคุย ลูบๆ พาไปเดินเล่น
แล้ววันนึง มันมีหมาหลุดมาจากบ้านตรงข้าม มันทำท่าจะไล่กวดแมว กูก็ปั่นจักรยานรอแมว แมวก็จะวิ่งก็วิ่งไม่สุด หันมามองกู แล้วพอหมามันเริ่มไล่ แมวตัวนั้นก็หนี กูก็ปั่นจักกรยานหนีหมาเหมือนกัน ;_; ทีนี้แมวมันก็มุดเข้าบ้านหลังนึงไป ซึ่งบ้านหลังนั้น... มันก็มีหมา,...... ;__; แงๆๆๆๆๆ พอมาอีกวันมันก็หายไป...... กูขี่จักรยานไปดูทุกวันเลย จนวันนี้กูคุยกับแม่ แม่บอกว่า มันตายแล้ว! กูนี่ใจหล่นวูบเลย... แม่บอกว่า ป้าแม่บ้านมาบอกว่ามีแมวโดนหมาฟัดตายน่ากลั้วน่ากลัว... ;___; จิตกูตกเลยโม่ง กูอึนเลย กูมาคิดอีกทีว่าทำไมกูไม่อุ้มมันกลับมาบ้านด้วยว้ะ ทำไมกูถึงขี้ขลาด คิดอะไรไม่ได้ ฮืออออ กูเสียใจมาก กูไม่รู้ว่ากูควรทำไง กูอยากขอโทดมัน ซื้ออาหารให้มันกิน แต่ทำอะไรไม่ได้อีกแล้วว่ะ.. ขอโทดที่มาระบายนะโม่ง (._.)
>>936 ไม่เป็นไร มันเกิดขึ้นได้ว่ะ ถ้าตัวเองสะดวกก็ลองรับลูกแมวจร หรือตัวที่เจอแล้วไม่มีใครสนใจมาเลี้ยงดู เลี้ยงดี เลี้ยงในบ้าน พาไปฉีดยาตามกำหนด เอาให้อยู่ด้วยกันนานๆเลย อย่างน้อยก็จะมีแมวที่ต้องตายโดยใช่เหตุน้อยลงอีกตัวนะ
แมวกุตอนรับมาเลี้ยงใหม่ๆ
https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfa1/v/t1.0-9/10622821_1563145447247326_2852783857242272668_n.jpg?oh=23891c951fe20512ff856b44a3663dc9&oe=560D4C36&__gda__=1439337149_c58527d7c555e17efb800ded784e2507
ทำบ้านให้อยู่
ปัจจุบัน
หล่อ
>>936 กูเศร้าาาาาาา ลูกแมวมันตายง่ายอยู่แล้ว กูเคยเจอคล้ายๆมึงนะ เป็นแมวขาเป๋พับๆ เวลาเดินจะเอาข้อด้านบนลง ขี่จักรยานผ่านมันก็ทัก พอเล่นกับมันแล้วมันก็จะวิ่งตาม พอกูขี่จักรยานไปมันก็วิ่งตาม เอาขาพับๆวิ่งขโยกๆ กูก็คุยกับพี่กูว่าจะเอามาแล้ว แต่แม่ไม่ยอม... วันนึงแม่กูก็ขี่จักรยานกลับบ้านมาพร้อมกับไอ้แมวตัวนี้ แล้วบอกว่าก็มันวิ่งตามไม่เลิก กูดีใจมาก ; ; แล้วมันก็มาอยู่บ้านกู
กูนี่เหลือบไปดูหัวมู้เลยครับ คิดว่าเข้าห้องโม่งรักสัตว์
โทดๆกูแซวเล่น จริงๆกูก็ชอบแมวนะ ทั้งแมวทั้งหมาเลย เนื้อมันเคี้ยวอร่อยดีอะ
กูว่ามีบรรยากาศแบบนี้มั่งก็ดีนะ เข้ากระทู้นี้มาแล้วแทบจะจมกองน้ำตาตาย มีอะไรใสๆ คั่นเวลามั่งก็ดี
ทำไมเเมวกูมันชอบมาบ้านกูเองวะ ตอนนี้สี่ตัวละ
ไม่รวมก่อนหน้านี้อีกเป็นสิบ
เหลือบมองหัวมู้ เค กูคุยด้วย กูก็อยากเลี้ยงแมวแต่บ้านกูมีหมาเป็นฝูงที่แต่ละตัวรักแมวและสัตว์ทุกชนิดดั่งกระสอบทราย ขนาดหมาด้วยกันเองกินข้าวหม้อเดียวกันยังฟัดกันจะตายทุกวัน กูไม่สามารถเอาแมวเข้าบ้านได้จริงจัง เคยมีแมวจรจัดหลงเข้าบ้านกูนี่ต้องจับหมาล่ามล่อแมวลงจากต้นไม้เอาไปปล่อยนอกบ้านไม่งั้นหมาฟัดตายหมด สารภาพว่าที่ช่วยไม่ทันก็มีบ้างว่ะบางที คิดแล้วกูก็เศร้า หมากูซาดิสจริง สอนไงก็ไม่ฟังเลย
กูโม่งอกหัก ต่ออีกนิดนะ ตอนนี้จิตใจกูฟื้นฟูขึ้นมากแล้ว ขอบคุณพวกมึง กูเขียนจดหมายไปขอโทษมันล่ะ แต่คิดว่ามันคงเกลียดกูมากจนโยนทิ้งทั้งที่ยังไม่ได้อ่านล่ะมั้ง ซึ่งก็ไม่เป็นไรวะ อะไรที่ทำผิดไปกูก็อยากขออโหสิกรรมเฉยๆ ผ่านลมผ่านแล้งก็ยังดี ถ้าเป็นผู้ชายกูคงหนีไปบวชทำใจล่ะ 555
กูโม่งแมวเอง กูขอโทษนะ มันเกี่ยวกับจิตใจกูก็เลยเอามามู้นี้เลย (._.)
บ้านกูไม่ให้เลี้ยงแมวแต่เขาก็พูดส่งๆอ่ะ ปัจจุบันคือก็มีสิงสาราสัตว์ มีแมวมานอนที่สนาม แม่กูก็หาได้ว่าอะไรไม่ แต่กูคิดว่าถ้ากูพาตัวนั้นกลับมาคนที่บ้านกูต้องเข้าใจและให้เลี้ยงแหละ...
แมวจรจัดกูอยากรับเลี้ยงบ้าง แต่พอกูคิดถึงแมวตัวนั้นที่กูรับผิดชอบมันยังไม่ได้ .. แล้วจะเอาน้องแมวอื่นมาเลี้ยงกุจะไหวเหรอ เศร้าว่ะ กูกลัวไปหมดเลย กลัวรับผิดชอบอีกชีวิตทั้งเล็กหรือใหญ่ไม่ได้อีก
>>954 คือถ้ามึงจะเอาเข้าบ้านมาแล้วก็เลี้ยงให้จริงจังว่ะบอกตรงๆ เลี้ยงแมวก็เหมือนเลี้ยงคน มีต้องพาไปฉีดวัคซีน ป้อนข้าวป้อนน้ำให้อาหาร ยิ่งถ้าลูกแมวนะมึงเอ๊ย ยังกะเลี้ยงเด็ก พอแก่ๆ มีป่วยก็ต้องพาไปรักษา โรคคนแก่เหมือนคนหมดโรคหัวใจความดันมะเร็งโน่นนี่ ถ้ามึงคิดว่ามึงทำไม่ได้ไม่มีความมั่นใจ พอเลี้ยงไม่ไหวจริงๆ ขึ้นมา เอาไปปล่อยกูว่ามันแย่กว่าเดิมอีก แมวจรมันก็มีวิถีของแมวจร มันจะสู้ชีวิตกว่าแมวที่ถูกเลี้ยงมา แต่ถ้าถึงคราวเคราะห์กรรมของมัน ก็ต้องถือว่ามันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ว่ะ มึงลองคิดดูดีๆ ละกัน
มู้หน้านี่จะชื่อ รักใสๆหัวใจสี่ดวง แบบที่มู้เก่าว่าไว้มั้ยครับ
พวกมึงยินดีกับกูด้วยกูกำลังจะอัพคลาสเป็นจอมเวทในอีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว อีห่ากูจะเวอจิ้นไปจนตายมั้ย
พวกจอมเวทย์อัดตูดกันเองก็ไม่จอมเวทย์ละ
กูคือโม่ง >>887 ขอกูมาระบายหน่อย
คือพอใกล้วันที่กูจะสารภาพกับมันแล้วกูเครียดว่ะ มองอะไรก็ดิ่งไปหมด คือกูกลัวอะไรๆมันจะไม่เหมือนเดิม(ไปในทางที่เลวร้ายลง)จนกูเริ่มป๊อดขึ้นมาอีกละ แถมกูยังคิดมากจนเมื่ออยู่ต่อหน้าอิผู้กูไม่สามาถทำตัวเป็นปกติได้แล้ว คือจะเริ่มมึนๆเศร้าๆขนาดอิผู้ยังต้องมาเป็นห่วง ถามนู่นนี่นั่นเป็นอะไรมั้ย มีอะไรเล่าให้มันฟังได้นะ คือกูอยากตะโกนใส่แม่งว่าเป็นแบบนี้เพราะมึงนั่นแหละ อิห่าาาาา ฮืออออ บอกตรงๆถ้าเกิดต้องอกหักแล้วกูไม่อยากให้มันมาเป็นห่วงอะไรกูแบบนี้เลย มันเหมือนให้ความหวังกูน่ะ ถึงการกระทำของมันอาจจะเป็นห่วงเพื่อนแบบธรรมดาๆก็เถอะแต่กูคิดมากว่ะมึง
>>966 งั้นก็ไม่ต้องบอกเงียบปากแล้วเป็นลูซเซอร์ไปตลอดกาลซะ อกหักเพราะได้บอกความรู้สึกไปดีกว่าอกหักเพราะไม่ได้บอก ดียังไงอย่างน้อยๆเขาก็รับรู้ว่ามีคนคนนึงชอบ
กูเคยมีประสบการณ์มาก่อน ชอบแล้วไม่ได้บอกเนี่ย กูคิดอยู่ตลอดถ้ากูพูดไป วันนี้กูก็คงจะมีเขาอยู่ข้างๆ แต่ตอนนี้ถึงจะบอกไปก็คงจะไม่ได้ละเพราะเขามีแฟนไปซะละ เพราะงั้นมึงรีบบอกตอนที่ยังมีโอกาศซะไอ้ควาย
ตอนยังมีโอกาศมึงก็บอกซะ อย่าปล่อยให้เป็นไอ้ Loser แบบกู ถ้าบอกแล้วอกหักอย่างน้อยมันก็ไม่คาใจมึง แต่ถ้าไม่บอกมึงจะไม่แน่ใจกับความรู้สึกแล้วเก็บมันไปตลอดแบบกู ตอนนี้กูกำลังเรียนฟิสิกส์และอวกาศ นี่กูพูดจริงๆกูจะเป็นนักวิทย์สร้างไทม์แมชชีนแล้วไปตบหัวตัวเองในวัยเด็กตอนอายุ 14 ไอ้สัสเล่นตัวนักไม่ยอมบอกกูเลยเป็น Loser ยันทุกวันนี้ เพราะงั้นบอกซะ
การไม่สารภาพรักกับคนที่ชอบมันเกี่ยวกับการเป็น Loser ตรงไหนวะ - -
ขอระบายยาวๆหน่อย
คือสมัยผมเรียนมอปลายเคยแอบชอบเพื่อนสนิทอยู่คนนึง แล้วมันก็มีแฟนไปปกติ
แต่ก็ชอบมาเกาะๆแกะๆผมอะนะ ผมก็ไปส่งบ้านบ่อยๆ ก็ตัดใจไปละว่าเออมันมีแฟนแล้ว
ก็ประมาณ2-3ปีต่อมาสมัยมหาลัยละ มันท้องกับแฟนเรียบร้อย แล้วมีเรื่องประมาณว่าแม่ผัวไม่ถูกใจมัน
เลยหาเมียให้ลูกชายตัวเองก็เลยแยกกันทั้งๆที่มันท้องอยู่ ทีนี้ผมก็ทักๆไปตามประสาเพื่อนเก่า
แล้วคุยไปคุยมาก็รู้เอาตอนนี้แหละว่ามันเลิกกับแฟนแล้ว แล้วผมก็สารภาพไปว่าผมแอบชอบมันมาตั้งแต่มอปลายละ
มันก็รับรู้ แล้วก็เหมือนจะโอเค(เหมือนจะนี่ผมก็ไม่แนใจเหมือนกันว่ะ) ก็คุยๆกันมาเรื่อย
แต่แบบเหมือนผมโดนบ่ายเบี่ยงว่ะ แบบว่าพอขอนัดเจอกันทีไรบอกว่ายุ่งมาก สรุปตอนนี้ยังไม่ได้เจอกันเลย
หรือแบบว่าผมแม่งเป็นตัวคั่นเวลาเฉยๆวะ เอาไว้คุยๆแก้เซ็งรอเวลาแฟนมันกลับมาคืนดีงี้เปล่า คิดแล้วเฟล
มาระบายแต่เช้าแป๊บ อยากขอคำปรึกษาจากเพื่อนโม่งด้วย
คือตอนนี้กูคบกับเพื่อนสนิทมาครึ่งปีแล้ว กูเป็นฝ่ายบอกชอบ มันก็ตกลงโอเค กูก็ดีใจที่มันรับรักกูนะ แต่ตอนนี้ที่คบกันอยู่ มันเหมือนกูวิ่งตามเขาไงไม่รู้ว่ะ อะไรๆก็ทำให้ เห็นเขามีความสุขกูก็ดีใจ พยายามเข้าหาหรือวิ่งตามตลอด แต่เขาดูเฉยๆยังไงก็ได้อะ...
เช่น กูพยายามไปหาเขา อยากเจอหน้า กูก็ถามว่าสะดวกมั้ย ยุ่งเปล่า อยากเจอมั้ย เขาก็ตอบว่าแล้วแต่กู พอกูไปปุ๊บเขาก็นั่งอ่านหนังสือเฉยๆไม่ได้คุยไร กูก็พยายามชวนคุยนะ เขาก็ตอบมาแต่ เออ อื้ม อ่อ แล้วก็เมินกูเหมือนอากาศไป
จริงๆแม่งมีหลายเรื่องที่เหมือนเมินๆ
พอกูลองถามดูว่าที่ตกลงคบเพราะสงสารกูหรือเปล่า เขาก็ตอบว่าไม่ใช่ เขาก็รักกู ไม่เชื่อความรักเขาหรอ คือทะเลาะเรื่องนี้กันบ่อยมากตั้งแต่คบกัน
ก็กูไม่รู้นี่ กูไม่ได้อ่านใจเขาได้ว่าคิดอะไรอยู่ ตอนเป็นเพื่อนสนิทกันยังไม่เมินกันแบบนี้เลย กูควรจะทำยังไงว่ะ
>>981 กูเคยเลิกกับผู้หญิงแบบนี้มาแล้วครั้งนึงนะ
จริงๆแล้วคือมันไม่มีอะไรเลย แค่เขาไม่เติมให้เราบ่อยๆน่ะ
มันปรับได้ อย่างง่ายที่สุดก็ที่ตัวเราเอง
ทำให้ตัวเองสบายใจ แล้วไม่ต้องไปเรียกหาหลักฐานอะไรบ่อยๆ
เอ็นจอยกับสิ่งที่มีนั่นแหละ บางคนเขาก็เป็นของเขาแบบนั้นจริงๆ
เห็นที่นิ่งๆ ในใจเขาก็รักเรานั่นแหละ แต่เรื่องของการแสดงออก
ไม่ใช่สำหรับทุกคน
อย่าทำผิดซ้ำแบบเดียวกับกูล่ะ 55
>>983 คิดซะว่ามึงเล่น Dark Souls อะ
คำบอกรักที่ชาตินึงจะหลุดมาที มันมีความหมายเยอะนะเว้ย
แต่ถ้ามึงตะบี้ตะบัน บีบปากบังคับให้เขาพูด นอกจากจะไม่ได้แล้ว เราจะ frustrate เองด้วย
สุดท้ายคนเราคบกัน มันก็อยู่ที่การหาพื้นที่ตรงกลางที่สบายใจแค่นั้นจริงๆว่ะ
ผ่อนๆ ชิวๆ ไม่ต้องผลัก ไม่ต้องดัน อยู่กันยาวๆ
>>976 กูเคยเป็นแบบมึงเดี๊ยะๆเลยว่ะ จากเฉยชาสุดท้ายก็กลายเป็นไม่ได้คุยกัน ละสุดท้ายกูก็เลิกกับมัน5555555555 ตอนแรกแม่งเหี้ยมากอยู่ก็ๆหายไป ทิ้งให้กูงงว่ากูทำเหี้ยไรผิดวะ กว่าจะมาบอกเลิกกูก็เกือบปีด้วยเหตุผลว่าไม่ได้ชอบกูแล้ว จนถึงทุกวันนี้กูก็ยังคิดอยู่นะว่าที่ผ่านมามันคงเป็นแค่ความสงสารน่ะแหละ
มึงว่ากูบ้าไหม พรุ่งนี้กูจะได้สัมภาษณ์งานละ เป็นแลปวิจัยในประเทศๆนึง กูคิดว่าถ้ากูเอาไอ้ที่เขียนมาทั้งหมดยื่นให้เขาไปอย่างเดียวนี่ได้งานชัวๆ
เพราะตำแหน่งก็ว่างแต่เหตุผลหลักๆที่กูจะมาทำงานไม่ใช่เพราะกูอยากได้ตังค์ หรืออยากจะวิจัยพลังงานห่าเหวมาช่วยใคร กูอยากตบหัวตัวเองตอนเด็กว่ะ
พูดง่ายๆตรงๆกูจะบอกเหตุผลนี้กับเขาไปด้วยว่ากูจะย้อนเวลาไปตบหัวตัวเองให้ดูแลเมียดีๆก่อนที่มันจะตาย นี่กูจริงจัง เพราะกูคิดมาตลอดแล้วว่าคนเรามันจะมีชีวิตไปทำไมกันวะ คำตอบก็เพราะมึงมีแรงบันดาลใจหรือความฝัน แต่ไลฟ์โกลกูมันสำเร็จไปหมดแล้วว่ะ พ่อแม่ก็ตายไปหมดละที่กูเหลืออยู่ก็มีแค่นี้แหละที่ต้องมาแก้ปมชีวิตตัวเองถึงโอกาศมันจะไม่มีหรือกูจะตายก่อนได้เห็นเครื่องย้อนเวลา แต่มันก็คงเป็นส่วนนึงว่ากูได้ทำเพื่อมีกูบ้างแล้วยังไงไปเล่าให้ใครฟังมันก็มีแต่คนหาว่าบ้าอยู่ละ กูบ้าแบบไร้ตัวตนดีกว่า
มู้ใกล้เต็มแล้ววว
ตั้งมู้ใหม่แล้ว วิ่งควายกันเถอะ >>>/lifestyle/1839/
ควาย
ควาย
ควาย
ควาย
ควาย...
วิ่งควาย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.