>>700 อาจจะจริง กูเป็นลูกคนโตแต่กูรู้สึกตัวเองพึ่งพาไม่ค่อยได้ว่ะ อยากได้คนที่เป็นผู้ใหญ่กว่ามาคอยให้คำปรึกษาหรือดูแลกู แบบให้กูอ้อนได้ คงเพราะครอบครัวกูเลี้ยงกูมาแบบไม่ให้กูลำบากด้วย เรื่องงานไม่ใช่ว่าพนักงานโรงงานไม่ดีหรอกนะ ทุกคนนิสัยดีแต่ไม่ไหวว่ะ สังคมที่โตและเจอมาต่างกันมากเกินไป แค่วิธีคิดก็ไม่ไปด้วยกันแล้ว ส่วนวิศวะนี่ตกไปเพราะวิศวะโรงงานกูเป็นผู้หญิงเกือบหมด มีผชคนเดียวแต่เสือกแต่งงานมีลูกแล้ว(อายุน้อยกว่ากูด้วย แสดดดด) แต่กูกำลังจะเปลี่ยนงานเร็ว ๆ นี้แหละ เดี๋ยวไปลองหาในที่ทำงานใหม่ดูละกัน
ว่าแต่กูควรเปลี่ยนตัวเองมั้ยวะ เรื่องเสื้อผ้าหน้าผมกูว่ากูดูแลตัวเองได้ดีในระดับนึงนะ คือขอให้มึงนึกภาพคุสาวที่แต่งตัวแบบดูแลตัวเองน่ะ แต่หน้าตากูธรรมดาไม่สวยหรือน่ารักเลย เกิดมาไม่เคยมีใครชมว่าน่ารักอ่ะ(โอย พูดแล้วเจ็บเอง) หรือกุควรลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเองด้วยการแต่งหน้าดี? แต่ก็มีแผลใจเรื่องที่เคยเป็นสิวแบบหนักมากจนกลัวเครื่องสำอาง ไม่จำเป็นไม่อยากยุ่ง TT___TT มีช่วงนึงเป็นสิวหนักมากจนต้องใส่หน้ากากปิดแถมเคยโดนเด็กชี้ด้วยประมาณว่าอีนี่หน้าเยินจัง(กูก็ไม่ได้อยากให้มันขึ้นมาเต็มหน้าหรอก แสรดดด)
รู้สึกกูเริ่มหลุดประเด็นยังไงไม่รู้ กูแค่สงสัยว่าผู้หญิงที่เรียบ ๆ เงียบ ๆ ยังเป็นที่ต้องการและจะหาแฟนได้มั้ย อยากมีแฟนแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี พอตัวเองขาดทุนที่หน้าตาแถมไม่ค่อยกล้าเข้าหาคนอื่นก่อนเลยรู้สึกว่าสร้างโอกาสให้ตัวเองยากน่ะ
โอยขอบคุณนะที่ฟังกูพร่ำเพ้อ