มึง กูบ่นกระทู้นี้ถูกรึเปล่าวะ
กูเป็นผู้หญิงนะ
กูเหงาว่ะ กูอยากมีแฟนแต่นิสัยกูเป็นคนเงียบ ๆ แถมยังเป็นคุอีกต่างหาก หน้าตาก็งั้น ๆ คือไม่ได้แย่แต่ก็ไม่ดี เรียบ ๆ อ่ะ แล้วกูกลัวผู้ชายว่ะเพราะเรียนเซนโยจบจนประถม ถึงม.ปลายจะเข้าสหแล้วก็มีเพื่อนผู้ชายแต่กูก็จะรักษาระยะห่าง นอกจากเป็นเพื่อนที่คุยเรื่องการ์ตูนกัน
กูไม่แต่งหน้าด้วยเพราะผิวกูเคยมีปัญหาสิวระเบิดเต็มหน้า ตอนนี้รักษาดีขึ้นแล้วแต่มันทำให้กูกลัวการใช้เครื่องสำอาง การแต่งตัวกูก็แต่งแบบผู้หญิงนะ เลือกเสื้อผ้าที่มันน่ารัก ไม่ได้เสื้อยืดกางเกงยีนเป็นรู ไม่ปล่อยตัวเองอ้วนแผละ
แต่ปัญหาคือหน้าตาอันราบเรียบและนิสัยไม่กล้าเข้าหาคนอื่นว่ะ กูรู้ว่าต้องเปลี่ยนแต่ไม่รู้จะแก้ยังไง กูไม่ค่อยมีเพื่อนผู้ชาย ไม่ชอบดื่มเหล้า ไม่ชอบเที่ยวผับหรือกลางคืน เลยกลายเป็นว่ากูไม่มีโอกาสได้เจอผู้ชายเลย ใครมีคำแนะนำบ้าง ปล.เรื่องรักในที่ทำงานคงไม่มีโอกาส กูทำงานแผนกออฟฟิศในโรงงานว่ะ เป็นประสานงานซึ่งกูขอโทษล่วงหน้าแต่บอกตามตรงว่ากูไม่สามารถคบกับหนุ่มโรงงานได้ สังคมต่างกันเกินไปว่ะ
กูเหงามาก อยากมีคนมาใส่ใจกูนอกจากพ่อแม่หรือครอบครัวบ้าง ไงดี บางเรื่องกูก็ไม่อยากเล่าให้พ่อแม่ฟังเพราะเดี๋ยวเค้าจะเป็นห่วงกูน่ะ หรือที่จริงกูแค่ต้องการที่พึ่งไม่ได้ต้องการแฟนวะ...
แต่ก็อยากมี อายุจะสามสิบแล้วยังเปลี่ยวมาทั้งชีวิตเลย
ปล.มีรุ่นพี่ที่แอบชอบนะ แต่เค้าไม่เล่นไลน์หรือเฟสเลย ไม่รู้จะติดต่อไง กระซิก