>>456 กูเข้าใจนะ อารมณ์ความไม่เคยมั่นใจได้ของคนที่เป็นรองในความสัมพันธ์อะ มันกังวลอยู่เรื่อยกับอะไรแบบนี้
ในฐานะที่กูเป็นคนหน้าตาเหี้ยๆ แต่พอจะมีคนน่ารักๆยอมคบกับกูอยู่บ้าง
และกูก็ทำมันชิบหายไปแล้วทุกครั้ง
กูคบคนที่ดีกว่ากูมากๆมา 4 คน และทั้ง 4 คนกูมีความรู้สึกแบบที่มึงว่ามาตลอด
แต่ปัญหาที่ทำให้เลิกกันไม่ใช่เรื่องที่มึงกำลังกังวลอยู่เลยเว่ย แต่มันคือความ "ไม่เคยมั่นใจส้นตีนอะไรได้สักที" ของตัวกุเองนี่แหละ มันทำให้ความสัมพันธ์แม่ง clingy อะ คือตัวเราจะพยายามยึดเหนี่ยวแม่งไว้มากไป กลัวนู่นกลัวนี่ไปหมด เพราะเราแม่งรู้ข้อพร่องตัวเอง แล้วหาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไมเขาต้องคบกับเราไง
คือกูจะบอกเลย เราต้องมีดีเหี้ยอะไรสักอย่างนะ เขาถึงคบกับเรา เพียงแต่เราแม่งไม่คิดว่าความดีนั้นของเรามันมีน้ำหนักมากพอ เลยทำให้เราเป็นคนแบบนี้
ตอนนี้คือมึงควรจะเข้มแข็ง และทำเรื่องของตัวเองให้ได้ด้วยตัวเองมากที่สุดว่ะ เลิกคิด เลิกชั่งน้ำหนักความสำคัญของตัวเอง ลองมั่นใจในคนที่เราคบอยู่ดูว่ะ ว่าท้ายที่สุดแล้วมันอาจจะไม่ได้มีอะไร นอกจากการไม่ได้คุยกันเปิดใจเฉยๆ
เพราะทั้ง 4 คนที่กุเคยเลิกไปคือมาจากความพารานอย+clingy ของกุเองล้วนๆ ไม่ได้เกิดจากคนอื่นเยอะแยะที่มาชอบเขาเลย แต่มันเกิดจากน้ำหนักของกุที่ยัดเยียดไปให้เขาแบกไว้ว่ะ