ย้าย
>>>/lounge/475/ ปัญหาหัวใจ
>>>/lounge/1426/ ปัญหาหัวใจดวงที่ 2
Last posted
Total of 1000 posts
ย้าย
>>>/lounge/475/ ปัญหาหัวใจ
>>>/lounge/1426/ ปัญหาหัวใจดวงที่ 2
มู้ใหม่ชื่อก็ยังมุ้งมิ้งที่สึด โอ้ยยยย
มึง กูมีเรื่องมาระบาย
กูลืมรักแรกไม่ได้ว่ะ TT ตอนนั้นรู้จักกันตอนประถมละแบบ เพื่อนมันก็ล้อ กูก็รำคาญ แต่ตอนนั้นมันดีมาก ยังกับโชโจมังงะอ่ะ 55555555 เขินแปป แต่ด้วยความที่เด็กแล้วเขินเพื่อน กูก็ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไง รู้แค่รู้สึกดีเวลาคุยด้วย พอใกล้ๆจะจบป.6 มันก็มาสารภาพว่า เราชอบแก แล้วแกชอบเรามั๊ย ... กูก็เล่นตัวไปอี๊ก ไม่บอกหรอกนะ สุดท้ายก็เรียนจบไปทั้งอย่างงั้น พอขึ้นม.ต้นกูก็ย้ายมาอยู่หญิงล้วน ส่วนมันก็ย้ายไปเรียนอีกที่ ก็คุยกันในเฟสบ้าง ไปๆมาๆก็คุยกันแค่วันเกิดของคนใดคนนึง ช่วงหลังๆกูก็รู้สึกว่ามันคงมีแฟนไม่ก็จีบๆใครอยู่แต่ก็ไม่กล้าถามตรงๆ ก็เฮิร์ทเล็กๆ ตั้งใจจะตัดใจไปตั้งนานแล้วนะ ตอนนี้ก็คิดแต่ว่าทำไมตอนนั้นไม่บอกชอบไป กูเสียใจนะที่เพิ่งมารู้ตัวทีหลังแต่ทำไรไม่ได้ พล็อตแม่งเหมือนการ์ตูนเลยเนอะ 555555555
โอเค ขอบใจที่อ่ายที่กูเวิ่นเว้อ ตอนนี้ก็ทำใจอยู่ แต่แม่งยากจัง T____T ฮรือออออ
เป็นค.ทรงจำที่ดีนะ แต่กูเสียใจจริงๆ ถ้าเลือกได้ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย
กูว่ากูชอบเพื่อนตัวเองว่ะ คือคนอื่นในกลุ่มมันจะติดการ์ตูนหน่อยๆ เล่นเกมขอตังใช้ไปวันๆ แต่คนนี้มันมีความจำเป็นต้องทำงานหาเงินใช้เอง ขยัน คุยด้วยแล้วรู้สึกดีมากๆ ชอบคนแบบนี้ว่ะ ความคิดเป็นผู้ใหญ่ดี
สาว ม ปลายที่มาทํางาน parttime ที่ทํางาน ยิ้มน่ารักมากมาย :)
โม่ง กูรู้สึกผู้ชายคนนึงที่เพิ่งมาเป็นเพื่อนกูจะจีบกูว่ะ มันทักกูเช้าสายบ่ายเย็นก่อนนอนไม่พอ พอกูเงียบไม่ตอบมันแม่ง ส่งมารัวทุกช่องทางเลย ทั้งเฟส ทั้งไลน์ ทั้งsms กูกลัวว่ะมึง กูไม่ชอบใครที่พยายามมาเป็นเจ้าของกู กูอยากควบคุมชีวิตชาวบ้านมากกว่า ถูกชาวบ้านพยายามมามีส่วนร่วมในชีวิตกูว่ะ
อยู่โสดมา19 ปี พอ20ปีแม่งป๊อบปูลาร์ขึ้นมาอย่างงงๆ มีแต่คนเข้ามาหา มันคอมเม้นที่สถานะกูในเฟสเลยนะมึง เพื่อนกูถามนี่แฟนกูเหรอ กูอ้ายอาย กูไม่อยากเป็นแฟนมัน ไม่ใช่มันไม่หล่ออะไรนะ กูรู้สึกมันไม่มีคุณค่าอะไรพอให้กูได้รู้สึกเป็นผู้นำเลยว่ะ น่ามคานมาก ทำไงดี มันชอบพูดเป็นนัยๆ ว่าเออไปเดทกันมั้ย แค่เราสองคนเงี้ย หรือไม่ก็พูดจะพาไปนั่นไปนี่นะครับ หรือจะพาไปเลี้ยงนะ รีบเข้าเมืองมาได้มั้ย กูปฏิเสธตลอดเลยนะมึง ทำไงดีวะ ไม่อยากเสียเพื่อน แต่ไม่อยากเป็นมากกว่าเพื่อน กูfriendzoneใส่ผู้ชายที่พยายามเข้าหากูทุกคนเลยนะ กูชอบล่ามากกว่าถถูกล่าว่ะมึง
กุมีเพื่อนต่างชาติคนนึงที่คบมานานอะ เจอกันน้อยมาก คุยไลน์กันแทน ช่วงหลังๆมามันบอกงานยุ่งมาก เลิกเที่ยงคืนงี้ ไลน์ไปก็ผ่านไปเกือบวันกว่าจะอ่าน คือไงดีอะ กูชอบมันอะ กุเหงามากที่ต้องมารอมันตอบ กุเลยเข้าไปเล่นเวบหาเพื่อนมั่งหาคู่มั่งแม่งเลย แต่ยิ่งคุยกับคยอื่นกุก็ยิ่งคิดถึงมัน เหี้ยเอ๊ยยยยย เอาไงดีวะกู
อ่านมู้นี้แล้วแอบเซ็งตัวเองทั้งในฐานะที่แอบชอบใครแล้วมักจะเป็นคนเก็บอาการไม่ค่อยอยู่ ทำตัวน่ารำคาญจนเค้าแหยง
แต่เวลามีคนมาชอบแล้วเค้าทำตัวน่ารำคาญใส่กูก็เป็นฝ่ายทนไม่ได้ซะเอง กูนี่ช่างเป็นคนบัดซบจริงๆ
พวกมึงชอบความรักเเบบไหนที่สุดวะ?
รักแบบคนที่เรารัก เขารักตอบเรา
พี่สาว-น้องชายฮับ
คนที่กูชอบ ชอบกูบ้างงงงงงง เหี้ยยย แม่งไม่เคยเลยยยยย
สมัยนี้คนที่รักคนๆนึงจริงๆ หวังจะแต่งงานกับเค้า แล้วไม่เคยคิดจะล่วงเกินอะไรเขาก่อนจะแต่งงาน(และไม่ยุ่งกับคนอื่นเช่นกัน) มันแปลกมากเหรอวะ
เมื่อตอนปีใหม่กูเคยไปดูหนังกับสาวสองคน แต่มีเพื่อนกูไปด้วย กูชวนเพื่อนไปเพราะอยากให้บรรยากาศมันเกิดความสนุกสนานไม่เกร็ง เดือนต่อมากูนัดสาว1ใน2คนนั้นไปกินข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งได้(สาวA) หลังจากนั้นก็ได้คุยกันต่อนิดหน่อย แล้วก็ค่อยๆห่างๆกัน ไม่ได้คุยมากเหมือนเมื่อก่อน สำหรับเดือนมีนามีโปรฯร้านอาหารที่เดิมที่กูคิดว่ามันน่าสนใจดี กูอยากชวนสาวสองคนนั้นไปด้วยกันอีก ความรุ้สึกของกูคือไม่ได้คิดจะจีบเป็นแฟนแล้ว แค่อยากเจอหน้าอยากคุยด้วยอีกครั้ง กูทักไปหาสาวA เธอก็ตอบกลับมาสั้นๆว่า โปรฯใหม่ออก เร็วจุงง กูก็ตอบไปว่าโปรฯนี้กว่าจะถึงก็อีกนาน(เกือบๆปลายเดือนมีนา)เดี๋ยวใกล้วันจะทักไปอีกที
กูพูดไปแบบนั้นแต่ความรู้สึกในใจกูคืออยากให้ทั้งสองคนไปด้วยอีกครั้งว่ะ อยากให้เค้ายืนยันว่าจะไปแน่นอนเร็วๆ แต่จะไปเซ้าซี้มากกูก็กลัวเค้ารำคาญ
โอ้ยยย กุมโนชิบหายเเล้ว เห็นคนที่ชอบทวิตไรนิดเดียวก็ไปไกลละ สัดดดดดดด ช่วยกุด้วยเพื่อนโม่ง
มีใครเป็นโรคกลัวความใกล้ชิดบ้างป่ะวะ
แบบกลัวว่าจะมีใครสำคัญแล้วต้องสูญเสียไป
ก็เลยทำตัวเหี้ยๆ เพื่อให้ไม่ค่อยมีใครยุ่ง
แล้วกูก็ทำร้ายคนที่หวังดีไปหลายคนมาก
กูนี่เหี้ยจริง
มึงไม่ได้กลัวความใกล้ชิด มึงกลัวที่จะเข้าสังคม กลัวจนมึงคิดไปเองว่ากลัวการสูญเสีย บ้านอยู่แถววะ ตะวันออกไกลหรอ สงครามเช้าเย็นยิงกันคนตายทุกวันหรอ เลิกคิดหาข้ออ้างให้ความกลัวของมึงดูดีเหอะ มึงไม่จำเป็นต้องวิ่งถวินหามิตรสหายให้ทั่วหล้าหรอก ที่มึงต้องทำก็แค่เป็นมิตรกับทุกคนที่เข้ามาหามึงไม่ว่าจะรูปแบบไหน แสดงออกอย่างเป็นมิตร แต่ไม่ใช่ให้ใจใครไปจนหมด มึงไม่ต้องเชื่อกูก็ได้ กูก็แค่แนะนำจาก ปสก อย่างน้อยที่สุดกูก็เชื่อว่ามึงจะเจอหลายๆอย่างที่จะทำให้มึงดีขึ้น เพื่อน โอกาศ บทเรียนราคาแพงที่มึงต้องเจอเองถึงจะรู้ซึ้ง สิ่งเหล่านี้มึงอาจต้องใช้ในอานาคต
เจ็บมากี่ครั้งละ
แล้วคนเหี้ยๆที่มึงว่ามาตอนแรก นี่เป็นครั้งแรกของมึงหรอเลยทำให้มึงปิดใจแล้วพอเจอครั้งต่อๆไปตัวมึงเองยังจำความเจ็บตอครั้งแรกได้เลยทำอะไรโง่ๆลงไปแล้วมานึกเสียใจภายหลัง หรือว่า มึงเจอคนเหี้ยในทุกๆครั้งวะ ถ้าเป็นอย่างแรกมึงต้องกล้าเปิดใจแล้วล่ะอย่างที่กูบอกเริ่มแค่จากการแสดงออกอย่างเป็นมิตรแต่อย่าให้ใจไปจนหมด คือแก้ที่ตัวมึง แต่ถ้าเป็นอย่างหลัง มึงมันก็แค่โชคร้ายอย่าคิดมาก คนเหี้ยๆคบไปก็เจอแต่เรื่องเหี้ยๆ
กูแม่งชอบรุ่นพี่คนนึงมานานละ ในห้องกูแทบจะรู้หมดอ่ะเพราะกูแทบจะป่าวประกาศ แต่กับรุ่นพี่จริงๆนี่กูไม่กล้าคุยด้วย ยังไม่รู้จักกันเลยด้วยซ้ำ วันนี้กูมารู้ว่ามีเพื่อนกูอีกคนชอบเหมือนกัน เห้อ เพื่อนคนนั้นดีกว่ากูทุกอย่างเลย ก็รู้นะว่าถึงเพื่อนคนนั้นจะไม่ชอบรุ่นพี่แต่กูก็คงไม่ได้คบกะพี่เขาอยู่ดีเพราะกูอายโครตตต จะแอดเฟซพี่เขายังไม่กล้า แต่ถ้ากูไม่ได้กูก็ไม่อยากให้คนอื่นได้อ่ะ เหมือนหมาหวงก้างเลยกู แงงงงง
>>44 ไม่มีใครที่เขาไม่ทำให้มึงเจ็บได้ร้อยเปอร์เซ็นหรอก
อยู่กันไปเรื่อยๆ ยังไงๆ กูว่ามันก็ต้องมีเรื่องที่ไม่เข้าใจกัน ทะเลาะกัน เหี้ยใส่กัน
กูว่ามันเรื่องปกตินะ (ถ้ามีคนที่เข้ากันได้แบบ ร้อยเปอร์เซ็น ไม่ทำเลาะกันเลย กูว่ามันก็น่ากลัวอยู่นะ 555)
มันก็อยู่ที่ว่ามึงรับมันได้มั้ย ถ้าเหี้ยมาก ก็ปล่อยดแม่งไปตามทาง ถ้าไม่มากพอ ก็พยายามซ่อมความสัมพันธ์ซะ
เข้าใจมึงนะ ไอฟีลแบบ เหี้ย เรื่องนี้อีกแล้วหรอวะ เรื่องนี้อีกแล้วหรอวะ
แต่คือถ้ามึงปิดใจไป แล้วไม่มาเสียดายทีหลังว่า เหี้ย ตอนนั้นถ้าเปิดใจละก็... กูว่าก็ไม่ได้เป็นเรื่องน่าเดือดร้อนอะไร
แต่มึงก็อยากได้ใครที่อยู่กับมึงใช่ไหมละ มึงก็ได้แค่ ลอง ลอง ลอง จนกว่ามึงจะเจอนั่นแหละ
อันนี้คือความคิดของกูน่ะ เวลาเจอเรื่องแนวๆนี้
กูก็อยากปิดใจนะ ไม่ต้องให้ใครมาก แล้วก็ไม่ต้องเจ็บเอง
แต่กูทนไม่ได้ สำหรับกู คนที่เหี้ย ก็ผ่านไปแล้่ว คนที่เข้ามาใหม่ อาจจะไม่เหี้ยก็ได้
อาจจะเรียกว่าเป็นความคิดเพ้อๆก็ได้ แต่กูก็ไม่อยากเป็นคนที่ ไม่ลองพยายามเข้าใจคนอื่น แต่เรียกร้องอยากให้คนอื่นมาเข้าใจนะ
เพราะขนาดพ่อแม่กู ยังไม่เข้าใจกูเลย
เพราะงั้นจะเปิดใจได้หรือไม่ได้ กูก็ปล่อยไปตามธรรมชาติ
แล้วถ้ามันพัง กูก็ร้องไห้ เสียใจ หรืออะไรก็ตาม แล้วก็ต้องยอมรับละวะ
ก็ถือซะว่า เออ ช่วงเวลาที่ดีๆ มันก็เป็นความทรงจำดีๆ แล้วก็ต้องปล่อย..
กลับมาเป็นคนรู้จักกันได้ ไม่เกลียดขี้หน้ากันก็ดีถมถืดแล้ว
แต่อย่างว่า คนเรา ผ่านมาก็ผ่านไปว่ะ
มันก็มีจุดที่ต้องอิ่มตัว
ผัวเมียแม่งยังมีจุดที่เบื่อกันเลยนะมึง
ถ้ากุพิมพ์ไม่ถูกจุดก็ มาพิมพ์คุยกะกูต่อเอาละกัน ช่วงนี้กูอินเรื่องนี้มากเกินไปนิด 55
เหงาจังเลยเพื่อนโม่ง
กูละเบื่อพวกชอบแซวจริงๆ แซวจนกูคิดจริงแล้ว
กูไม่กล้าจีบผญเลยว่ะ ไม่ใช่แค่ไม่รู้จะเริ่มยังไง
แต่กูกลัวว่าเขาจะเอาไปบอกเพื่อนแล้วแม่งก็มาแซวมาล้อ กูอายนะแม่เยส
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.