>>431 มึงอ่านจับประเด็นกูดีๆ นะ กูหมายถึงคนรอบตัวคนป่วยญาติครอบครัวที่กลัวว่าจะโดนคนนินทาว่าเป็นโรคจิต เช่นพ่อแม่ไม่กล้าพาลูกไปรักษาเพราะกลัวคนอื่นหาว่าโอยลูกคุณพบจิตแพทย์เหรอ เป็นโรคจิตวิปริตเหรอ ซึ่งมันไม่ใช่ กูถึงบอกว่าคนไทยมีความคิดผิดๆ แล้วก่อนจะเป็นโรคซึมเศร้ามึงไม่เคยมีเพื่อนสนิทเลยรึไงวะ หรือเป็นแม่งมาตั้งแต่เกิด??? เพื่อนกูตอนเป็นมันก็ไม่บอกกูเหมือนกัน เหมือนมันวิตกจริตเก็บกดอยู่คนเดียวแหละ แต่สุดท้ายพอมันตัดสินใจหาหมอโดยไม่บอกใคร คือมันอยากหายเพราะมันเริ่มอยากตายรัวๆ แล้ว วันๆ คิดถึงแต่เรื่องฆ่าตัวตาย พอกินยาอาการดีขึ้นมันถึงมาเล่าให้กูฟัง กูก็รับฟังทุกอย่างที่มันเล่า จนถึงตอนี้ก็ต้องคอยดูๆ มันไม่ให้กลับไปเป็นอีก กูถึงบอกไงว่าใครที่มีพี่น้องลูกญาติเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้า มึงจงทำตัวเป็นผู้รับฟังที่ดี ไม่ใช่เอาแต่ปฏิเสธไม่เป็นหรอกๆ มึงเศร้าเหรอมึงต้องหาอะไรทำให้หายเศร้าดิ ออกไปโน่นนี่บลาๆๆๆ ซึ่ง ณ จุดๆ นั้นคนป่วยมันไม่ฟังหรอกมันไม่ได้อยากฟัง มันแค่อยากหาที่ระบาย ซึ่งวิธีแก้แบบนี้คนส่วนใหญ่มักไม่เข้าใจ เวลาไปหาหมอ หมอก็นั่งฟังเรื่องของมึงนั่นแหละ ซึ่งถามว่ามึงเป็นโรคซึมเศร้ามึงมาระบายในนี้มันไม่ได้อะไรหรอก มึงระบายแป๊บๆ เหมือนจะสบายใจขึ้น มีคนเตือนสติ แต่เดี๋ยวมึงก็กลับมาเป็นต่อ เพราะคนที่คนป่วยต้องการให้เข้าใจ ไม่ใช่คนในนี้ ไม่ใช่โม่ง แต่เป็นคนรอบตัวเขา กูถึงแนะนำให้หาหมอ
ส่วนเรื่องการรักษาถ้ามึงจนมากๆ จริงๆ อันนี้ก็ช่วยไม่ได้ว่ะ กูไม่รู้จะแนะนำยังไงเลย ถ้ามีตังค์พอจะรักษาได้กูก็แนะนำให้หาหมอ เพราะพอคนติดจะตายบางทีมันไม่คิดอะไรมากหรอกมันไปเลย ส่วนไอ้ >>430 เท่าที่กูอ่านแล้วคือมันอยากหาย จากการที่มันมาพิมพ์ระบายในบอร์ดกูว่าอาการมันยังไม่หนัก คนที่อาการหนักมากๆ นะกูจะบอกให้ไม่มีมาบ่นในบอร์ดหรอก