>>93 ของกูก็เป็นปีที่มีอะไรเกิดขึ้นเยอะพอควร
- ต้นปีหนีตายจากที่เก่ามาได้งานใหม่ที่อะไรๆก็ดี ทั้งเนื้องาน และเพื่อนร่วมงาน
- อยู่ไปได้แป๊ปเดียวเจอการเมืองในบริษัทเล่นงาน หัวหน้าแผนกลาออก แผนกโดนโยกไปไว้ใต้แผนกอื่น
- คนในทีมไม่พอใจกัน ทะยอยลาออกกันรัวๆ แป๊ปเดียวคนหายเกือบหมด ไอ้คนที่นิ่งๆมาตลอดจนนึกว่าจะอยู่สุดท้ายก็หนีไปด้วย
จากตอนกูเข้าจากตอนแรกมีกันประมาณ 20 คน หายเหลือแค่ 3 คนไม่รวมกูกับคนที่รับเข้ามาแทนทีหลัง
- เค้าก็พยายามซื้อใจให้กูอยู่ต่อแบบสุดตัว ได้ปรับเป็นพนักงานประจำแบบไม่โดนลดเงิน
- เค้าถามว่ากูอยากเป็นหัวหน้าทีมมั้ย เพราะด้วยอายุงานและความสามารถเป็นได้ และตำแหน่งก็ว่าง
แต่กูไม่เอาเพราะไม่อยากรับผิดชอบอะไรเยอะแยะ สุดท้ายก็เนียนให้กูต้องเป็นอยู่ดี
ถ้าจะทำแบบนี้ก็ไม่น่ามาถามกูแต่แรกนะว่าอยากเป็นมั้ย บอกมาตรงๆเลยว่าขอให้กูเป็นไปก่อนจะดีกว่า
- งานที่คนเก่าทำทิ้งไว้แล้วไม่เคยมีปัญหามาตั้งนาน หลายๆส่วนดันมาออกอาการเอาตอนเค้าออกไปกันหมดแล้ว
ไอ้คนใหม่ที่ไม่ได้รู้เรื่องเลยว่าเค้าทำอะไรทิ้งไว้กันบ้างก็ต้องรับกรรมโดนมองว่าเป็นคนสร้างปัญหา+มาแก้งานแทนไป
- พักหลังรู้สึกว่าหัวหน้าพยายามชมกูแบบเวอร์ๆจนไม่เป็นธรรมชาติ ชมในห้องแชทของทีมบ่อยๆ
ซึ่งกูไม่ชอบอะไรแบบนี้เท่าไหร่ อีกอย่างกูก็ชักระแวงว่ากูทำงานดีจริงๆ หรือเค้าแค่กลัวกูลาออกวะ
- คนในทีมกำลังจะออกอีกคนแล้ว และเป็น role สำคัญที่มีอยู่คนเดียวเพราะหาคนเพิ่มยังไม่ได้ด้วย
ด้วยความรู้ที่กูมีก็ไปทำแทนไม่ไหวอีก ไม่รู้จะยังไงกันต่อไป แต่หยุดปีใหม่ก็ไม่อยากคิดแล้ว เปิดกลับมาค่อยคิดละกันวะ