อยากลาออกจังว่ะ แต่เพิ่งทำงานใหม่ได้เดือนกว่าหลังว่างงานมา3เดือน เงินเก็บก็ไม่มี แล้วก็ไม่มีจะให้เก็บหรอก เพราะหักค่ากินค่าอยู่ แม่งก็พอตัวจนเกือบไม่พอ ไม่อยากขอแม่แล้ว น้องก็ยังเรียนปีสุดท้าย พี่แม่งก็ยังลุ่มๆดอนๆ (แต่อย่างน้อยมันเป็นข้าราชการละ ก็ดูจะมั่นคงกว่ากูที่เป็นสายโรงงานอยู่) จะไปสายราชการ ก็ได้แต่รอสอบ ละอีกพ.ปี65 (ปี64สมัครไม่ทัน) ไม่รู้ว่าชาติไหนจะเปิดรับสมัคร จะให้ญาติช่วยวิ่งหางานอบต.อะไรทำนองนั้นให้ก็ไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณ แต่หาสอบงานราชการก็ไม่ค่อยจะมีเปิดเลยแม่ง ไม่อยากทำสายเอกชน/โรงงานแล้ว ค้นพบแล้วว่าตัวเองแม่งไม่ชอบงานด้านนี้ ไกลบ้านด้วย อยากกลับไปอยู่ใกล้บ้าน ใกล้ครอบครัว จะลาออกไปทำขนมขายก็ติดที่ไม่มีทุนไม่มีที่ เบื่อว่ะ ล้มเหลวชิบหายเลยชีวิตกู พื้นฐานทางบ้านก็พยายามซัพกูมาดีตลอด ถึงจะไม่ยอมให้กูเรียนสายที่อยากเรียนก็เถอะ แต่สุดท้ายกูมันไม่เอาไหนเองแหละ เลยต้องมาทำงานงกๆ ทนฟังคำด่าคำว่า ได้แต่มาร้องไห้ที่ห้องคนเดียวทุกวัน เหนื่อยเหี้ยๆ