>>723 เพลงแด่มึง ลองตีความหมายเป็นเพื่อนดูhttps://youtu.be/FvOpPeKSf_4
Last posted
Total of 1000 posts
รำคาญแม่งชิบหาย คือลึกๆแม่งไม่น่าจะชอบกูแหละ เพียงเพราะกูฉลาดกว่า คือมาอยู่เมืองนอกที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษไง แล้วไอนั่นมันคุยภาษาท้องถิ่นที่นั่นไม่รู้เรื่องก็ชอบคิดว่าคนที่นั่นดูถูกว่ามึงโง่ หรือตอนที่กูช่วยคุยเจรจาแก้สิ่งที่มันพูดผิดมันก็ทําตัวงอนๆไป แบบดูออกว่าเก็บกดเขี่ยไรซักอย่าง แล้วก็มาเหวี่ยงใส่ ปวดหัวประสาทแดก กูอยู่ห่างๆจากแม่งละ
เวบาเรียนภาษาตัวเองแม่งก็ไม่ตั้งใจ ไม่ยอมปรับความเข้าใจcultureคนที่นี่ แล้วมาโวยวาย มาทําไมก่อนวะที่นี่ถ้าไม่ได้สนใจวัฒนธรรมหรือจะเข้าหาคน ไอวิชาที่มันมาเรียนไปเรียนประเทศพูดภาษาอังกฤษก็ได้ งง หรือเพราะไม่มีปัญญาไปต่อมหาลัยดีๆประเทศโลกที่1รึไงวะเลยมานี่
เหนื่อยใจหว่ะแล้วตอนหลังๆนี่แสร้งเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้ละ รู้ตัวเลยว่าตัวเองหน้าเสียหน้าบึ้งออกมาเลย มีแต่ปัญหาทั้งที่บ้านทั้งที่ทํางาน กูเส้าหว่ะ
เมื่อก่อนเจอคนแบบนี่ก็รำคาญนะ แบบไม่เข้าใจว่าไมต้องเอาปัญหาบางอย่างมาลงกับคนอื่นที่ไม่รู้เรื่อง แบบแม่งทะเลาะกับเมีบมาแล้วมาทำตัวห้วนๆใส่คนที่ทํางานไรงี้ แยกแยะไม่ออกเอาอารมณ์มาตัดสิน กูไม่ชอบคนแบบนี้เลยและกูไม่อยากเป็นคนแบบนี้ด้วย
เวลาเพื่อนถามไรแล้ว ไม่อยากตอบ ควรพิมไปว่าอะไรดี
นอกจาก อืม เออ โอเค
1) เผอิญมี clip ใน reel IG ผ่านตามาแล้วเราได้ฟังข้อความนี้ จุกๆอยู่เหมือนกันแฮะ "เราแก่ขึ้น แล้วเพื่อนน้อยลง" จริงแบบจริงมาก หลังจากตอนนี้ อายุใกล้ 40 เข้าทุกวัน เราเริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่ชัดขึ้น
2) ทั้งเพื่อน และเรา มีเวลามาเจอกันน้อยลง เจอกันยากขึ้น ทุกคนมีภาระหน้าที่ การงาน และครอบครัว โดยเฉพาะเพื่อนที่มีลูก หรือแต่งงานแล้ว แทบจะหายไปจากวงโคจรของเราเลย เพราะเวลาทั้งหมด ไปตกอยู่กับการให้ความสำคัญกับครอบครัว
3) เรามองว่าเพื่อนยังเป็นเพื่อนเสมอแหละ แต่แค่การให้ความสำคัญ จัดลำดับทางเวลา และการเข้าสังคมเพื่อไปเจอเพื่อน "มันยากขึ้น" มันมีอะไรให้ทำก่อน คำว่า 'เพื่อน' จึงมักจะมาทีหลัง มันหลวมมากขึ้น จนกระทั่งหายห่างกันไป
4) บางคนเราจากเป็น แต่บางคนเราจากตาย ความสัมพันธ์เป็นเรื่องไม่แน่นอน ขอแค่ว่า เราทำดีที่สุดในขณะที่มีลมหายใจรึยัง ทำเต็มที่กับทุกความสัมพันธ์ตรงหน้ารึยัง? ถ้ายัง ต้องรีบไปทำ เพราะวันหนึ่งที่ไม่มีคนเหล่านั้นแล้ว ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ เพื่อน หรือคนรัก เราจะไม่เสียใจ หรือเสียดายทีหลัง เพราะเราทำดีที่สุดแล้ว
5) พอเราโตขึ้น เราให้ความสำคัญกับการ "เลือกเพื่อน" มากขึ้น ละเอียดกับความสบายใจ และมองหาคุณภาพของเพื่อนที่มีจริต มี lifestyle ที่มันไปต่อกันได้ มันมี details มากขึ้น เพราะเราเหนื่อยกับเรื่องเป็นร้อยเป็นพันรอบตัว เราคงไม่อยากจะเหนื่อยกับเพื่อนอีก ดังนั้น เพื่อนในวัยที่โรยรามากขึ้น เรากำลังมองหาเพื่อนที่เป็น 'พื้นที่ปลอดภัย' มากกว่าความฉาบฉวย หรือคบไปแบบ toxic relationship
6) อย่างน้อย ก่อนจะลาจากความสัมพันธ์ไหนๆ ก็ขอให้เป็นการลาจากกันด้วยความรู้สึกที่ดี แม้การโดนทิ้งจะเจ็บปวดเสมอ แต่เราคงอยากให้เขานึกถึงแต่เรื่องที่ดีที่มีต่อกัน วันเวลาดีๆที่เราเคยมีให้กันและกัน มากกว่าสาปแช่งกัน การจากไปของเพื่อนคนหนึ่ง หรือตัวเราที่อาจจะไปก่อน ก็คงอยากให้มัน "เป็นความทรงจำที่สวยงาม มากกว่าเจ็บแค้นใจ"
7) เราเชื่อเสมอนะว่า ยิ่งแก่ เพื่อนเริ่มยิ่งหายไป เรื่อยๆ...ทั้งเรื่องเวลาที่มี และการเลือกคบเพื่อน เราเชื่ออย่างหนึ่งว่าตัวเราจะดึงดูดคนแบบเดียวกับเรามาเจอกันในที่สุด เราเป็นคนแบบไหน เราจะเจอเพื่อนแบบนั้นแหละ มันสะท้อนตัวเราเองจริงๆ
8 ) วันนี้อาจจะเพื่อนน้อยลง แต่ถ้าเรามีความสุขแล้ว ชีวิตเราลงตัวแล้ว ก็โอเคแล้วนะ การมีเพื่อนที่ดี ไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนเพื่อนมาก หรือน้อย แต่ขึ้นอยู่กับความสบายใจส่วนบุคคล คบใครแล้วส่งเสริมชีวิต มีความสุข ก้าวไปข้างหน้า ไม่สร้างความเดือดร้อน หรือความไม่สบายทางกายและทางใจ แค่นี้ก็เป็นเพื่อนที่ดีของเราได้แล้ว
"คุณเพื่อนน้อยลงบ้างไหม?"
ขอให้เพื่อนที่อยู่ตรงนี้ ข้างๆคุณเป็นเพื่อนที่ดีนะ
ฝากไว้ให้คิด
สมมุติถ้ากูไปแนะผญ(แนวชายทอมจ้า) อยากเห็นเขาแต่งตัวน่ารักๆ มันดูเสร่อปะ🥲
ถ้าเล่นเกมกับเพื่อนแล้วเล่นไม่เก่ง เพื่อนบอกเล่นดีแล้ว แต่กูรู้สึกว่ากูเล่นทีไรละเป็นภาระทีมอยู่ดี เคยพูดละว่าเกรงใจต้องมาแบกไก่แบบกู แต่มันก็อยากจะเล่นกับกูตลอด แบบนี้กูเล่นต่อได้ใช่ไหม กูก็อยากเล่นกับมันนะ แต่โดนแบกละกูแจกรัวๆก็เกรงใจมัน ใครมีเพื่อนที่เล่นเกมไม่เก่งแล้วยังอยากเล่นด้วยกันอยู่นี่มีจริงๆหรอ เพราะกูเวลาเล่นแล้วแพ้บ่อยกูเริ่มไม่สนุกอะ
ระบายหน่อย กุคงน้อยใจงี่เง่าไปเองแหละ แต่เวลากุพูดว่ากุอยากได้อะไรหรืออยากทำอะไรแต่ทำไม่ได้เพราะไม่มีตัง เพื่อนคนนึงก็จะชอบพูดขึ้นมาว่าตัวเองมีโอกาสได้ทำในสิ่งที่กูต้องการ แต่มันไม่เอา มันไม่ชอบ มันขี้เกียจ แม่มันพาไปทำตลอดแต่มันก็ชอบเบี้ยว แล้วมันก็จะพูดต่อว่า คิดดูดิ กุไม่อยากทำขนาดไหน กุหนีเลยนะเว้ย ไม่ยอมไปเลย ขนาดจ่ายเงินแล้วนะ แล้วกุที่อยากไปชิบหายแต่ไม่มีตังได้แต่น้อยใจในโชคชะตา ประเด็นคือมันไม่ได้เป็นแค่กับเรื่องนี้ อะไรโง่ๆอย่างตัดผม ยกตัวอย่างวูฟคัทที่ฮิตๆละกัน ถ้ากุบ่นขึ้นมาว่าอยากตัดวูฟคัทจัง มันก็จะพูดขึ้นมาว่า กุก็อยากตัดนะ แต่ไม่เอาอ่ะเสียดายผม ครั้งนั้นตอนกุพาแม่ไปตัดผมก็ว่าจะตัดอยู่ บอกแม่เรียบร้อยละแม่ก็เตรียมควักตังจ่าย แต่สุดท้ายกุก็บอกพี่ช่างตัดผมเขาว่าไม่ตัดแล้วค่ะ แล้วก็จะพูดเรื่องตัดวูฟคัทแล้วตัวเองไม่เอาวนซ้ำไปมาประมาณ2-3รอบ ประหนึ่งว่ามึงพูดเรื่องอะไรอยู่มันจะวนกลับมาประเด็นนี้เสมอ
>>707 ก็แม่เมิงเขาอยากทำอะไรให้สำเร็จ คนที่เขาเป็นperfectionist ที่เมิงทำควรขอโทษ และไปตัดให้แม่เขาทำภารกิจให้เสร็จสิ้น ไม่ใช่งอแง ไม่เอา เมิงต้องมีความมุ่งมั่น ไม่ใช่บ้าแฟชั่นไปวันๆ แล้วแบบนี้จะไปทำไรกินได้ ทำให้แม่ผิดหวังอีก
ไม่งั้นเมิงก็ไม่ต้องพูดว่าอยากทำไรดีที่สุด จำไว้นะ ตอนดีใจอย่ารับปากใครง่ายๆ ตอนเสียใจให้หุบปากอย่าเอ่ยอะไรออกมา
โลกไม่ได้หมุนรอบตัวเมิง คิดถึงผู้อื่นก่อนตัวเอง เสมอ
ไม่ก็เมิงอาจเป็นโรคซึมเศร้าต้องพาไปบำบัด
มาบ่นเฉยๆ เพื่อนเมทกูขี้ร้อน กุขี้หนาว เมทชอบปรับแอร์เย็นๆละประเด็นคือแอร์เป่าโต๊ะทำงานกุ ส่วนโต๊ะเมทคือมุมอับแอร์ กุหนาววววววววว อยากรวยโว้ย อยากอยู่ห้องคนเดียววว
>>708 ไอ้เหี้ยนี่มาอีกแล้วหรอวะ โทรลจากมู้แชร์ปัญหาที่ชอบแทงสวนด้วยการด่าคนต้นเรื่องแบบเสร่อๆ แต่ละคำพูดแม่งเหมือนไม่ได้กรองออกมาจากสมองเลย แม่งไม่รุ้ตัวด้วยซ้ำมั้งว่าตัวเองตีความผิด กุเคยเจอคอมเม้นแบบนี้หลายรอบละ ชอบทำตัวเหมือนคูล แต่จริงๆแล้วขยะ คอมเม้นแม่งเหมือนคนละเรื่องกับที่คนอื่นพูด จับแพะชนแกะมั่วซั่วเหมือนอ่านหนังสือไม่ออก
>>707 ไม่แปลก อีนั่นเพื่อนมึงมันเป็นพวกมองโลกแบบทุกอย่างหมุนรอบตัวมันไง ไม่ว่ามึงจะเล่าอะไรไปสุดท้ายแม่งก็จะทำให้เป็นเรื่องของตัวเอง เอาจริงแม่งก็ไม่ใช่คนน่าคบเท่าไหร่ อาจจะไม่สามารถพูดได้ว่ามันอยากเกทับมึงนะ บางทีมันแค่รู้สึกแบบนั่นเลยพูดออกมาตรงๆ แต่สันดานมันคือคนไม่รู้จักรับฟังอ่ะ เลยจะเอาแต่พูดเรื่องของตัวเอง ไม่ใช่แค่มึงหรอกที่ไม่ชอบคนแบบนี้ คนอื่นก็ไม่ชอบ เคยอ่านเจอหลักเกณฑ์ทางจิตวิทยาอยู่ว่ามันไม่มีใครชอบสถานการณ์แบบนี้อยู่แล้ว มึงอ่ะปกติ
ไอ้เหี้ย คนไทยมันอ่านจับใจความไม่ได้หรอวะ เรื่องทรงผมคือยกตัวอย่างไง โอ๊ย กุปวดหัว การศึกษาไทยมันทำอะไรกับคนไทย
ลองตัดทางธรรมชาติงดใช้โทรศัพท์มือถือ มีหนังสือ 1 เล่ม อ่านไปเรื่อยๆพอ เดียวนี้คนเรามันเสพติดอะไรไวๆหมด
ไม่ไว ไม่เอา
>>711 ก็ลองตัดเองไง ทําไมเป็นมันก็ต้องมีครั้งแรกกันบ้าง มึงค่อยใจเย็นๆลองทําดู ไม่ยากเว้ย มันมีวิธีhackทรงwolf cut คือเอายาวมามัดแล้วตัดทีเดียว ก็ทําเองนะ แต่กูไล่ผทเป็นหลายชั้นก็มัดหลายชั้นหน่อย แล้วค่อยๆซอยๆไปเรื่อยๆ เสร็จด้วยจัดทรงอีกทีให้เท่ากัน แล้วหนีบผมตัดทรงไร
ถ้าไม่รีบร้อนตัดทีเดียวเยอะๆมันก็ไม่พลาดหรอก ค่อยเป็นค่อยไป ปลกูตัวผู้นะ กูยังทําได้เลย ผมยาวแค่บ่า ความยากคือบางครั้งผมสั้นเกินที่จะมัด ก็ค่อยๆหาวิธีไป คือต้องเข้าใจstructure ของผมก่อนอ่ะ ว่าเป็นยังไง
เพื่อนไม่ค่อยว่าง เลยไม่ค่อยได้ติดต่อกัน
ยกเว้นตอนยืมตัง
ใครมีลิงก์มู้มหาลัยบ้าง จะมาถามว่าถ้าคณะจัดรับน้องเราไม่ไปได้มั้ย
จากนี้เป็นบ่นละ มึงข้ามได้ รับน้องของเราจัดหนึ่งอาทิตย์ นั่งรถตกวันละ200แล้วงบต่อเดือนไม่พอ ถ้าไปเงินจะไม่พอหมุนตอนเปิดเทอมอีก
>>720 ได้ดิ ไปทําเหี้ยไร แล้วสมัยของพวกมึงมึงอ้างสิทธิอ้างการเมืองไปถ้ามีใครจะมาดราม่า กูก็ไม่เอาสายรุ่นแต่ก็ได้เพื่อนมา เพราะสอบได้อันดับต้นๆของคณะ เดี๋ยวคนมันก็มาอยากเสนอตัวเป็นเพื่อนเองเวลาจับกลุ่มไรอ่ะ ถถถ ก็คบๆไปเอาคอนเนค
อ่อมหาลัยกูไม่มีข้อบังคับทำกิจกรรมด้วย มหาลับนั้นแหละ แต่แบบสมัยกูเมื่อ5ปีที่แบ้วแม่งยังมีคนเอ๋อบังคับกัน กูก็ไม่เข้าร่วม เกือบจะยื่นเรื่องไปอธิบดีแล้ว เรื่อวบังคับเก็บเงินทุกคน แต่มหาลัยสโลแกนเสรีภาพทุกตารางนิ้ว เอ๋อจัด พวกเหี้ยนี่
>>721 กูไม่จ่ายด้วย งงเงินเชี่ยไร แต่จบมาเป็นที่นักของอาจารย์ แล้วอาจจะได้เป็นอาจารย์ต่อ เพราะอาจารย์เขาอยากได้ตัวกูอะนะ ดังนั้นอย่าไปแคร์กิจกรรมคนป่าปัญญาอ่อน เรามามาทําอะไร มาเรียนครับ หรือมาทํากิจกรรมที่มันน่าสนใจ เช่นเข้าร่วมชมรมกีฬา ดนตรี อะไร เข้าร่วมการแข่งขัน ทำโปรเจ็ค เขียนบทความวิชาการส่งประกวด บลาๆ กิจกรรมรุ่นที่มีแต่เต้นๆนั่งๆลุกยืนๆเป็นทหารมันสําหรับพวกไร้ความสามารถและไร้สมองซะมากกว่า
ได้เพื่อนใหม่ที่นิสัยเข้ากันได้ดีมากๆมา แต่ทั้งนิสัยการแชทและอื่นๆแม่งเหมือนกับเพื่อนเก่าที่เลิกคบกันไปมาก คุยไปกุนึกถึงเพื่อนเก่าไป เจ็บเหี้ยๆ มีมแม่งยังเล่นอันเดียวกันเลย มีมมีเป็นล้านเสือกมาทรงเดียวกัน นิสัยการพิมพ์อีก หน้าตาทรงก็คล้ายๆกัน ขาวๆ ตี๋ๆ เหมือนคนความดันต่ำ แล้วมันจะจบแบบเดิมไหม5555 คิดถึงเพื่อนเก่าชิบหาย ขอโทษ แม่งพังแบบต่อไม่ติดแล้วจริงๆ แต่คิดถึงช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมากๆ น่าคิดถึงกว่าที่คิดทั้งๆที่ตอนนั้นโคตรขี้เกียจคุยด้วยเลย
>>723 เพลงแด่มึง ลองตีความหมายเป็นเพื่อนดูhttps://youtu.be/FvOpPeKSf_4
มีใครมีวิธีง้อเพื่อนมั้ย คือกูโดนเพื่อนโกรธแบบไม่คุยด้วย ไม่อยู่ด้วยกันเลยถ้าไม่มีเพื่อนในกลุ่มคนอื่น คือกูทำผิดกับมันจริงๆ(ขอโทษแล้ว) แต่เหมือนมันเคืองกูมาสักพักใหญ่ๆ(รู้จากเพื่อนคนอื่นในกลุ่มแล้วก็ก็สังเกตเองด้วย) กูควรไปง้อมันยังไงดีวะ เพื่อนผู้ชายด้วย ปกติโกรธงี้มีแต่เพื่อนสาว (กูผญ)
กุควรทำไงกับเพื่อนที่ชอบมานอนค้างหอ ใช้ไฟ ใช้น้ำกุเเบบไม่เกรงใจเเล้วก็ไม่ช่วยออกค่าหอวะ พอจะให้ช่วยเล็กๆน้อยเเม่งก็อ้างว่าไม่มีตังเเต่เสือกออกไปเที่ยวกินของเเพงๆได้
เสียใจโดนเมทเอากูไปนินทาให้แม่เค้าฟัง แม่เค้าก็โทรหาแม่กู สิ้นเดือนนี้จะหาห้องใหม่ แต่ยังต้องเจอกันบ่อยๆอยู่กลุ่มเดียวกัน ทำไงดีวะ
กุดีใจมากๆที่เพื่อนๆคอยดูแลกุ ขอบคุณมากจริงๆ แต่บางทีก็ทำเหมือนกุเป็นเด็กแบบเด็กเลยจริงๆ แล้วไม่ใช่แค่คนเดียว คนรอบข้างแม่งก็เริ่มเป็นไปด้วย
หลังจากนี้กุจะพยายามใช้ชีวิตด้วยตัวเองให้ได้ จะได้โตขึ้น สู้ๆนะตัวกุ เพราะคงไม่ใช่ทุกครั้งที่เพื่อนจะมาคอยดูแลกุได้ ในอนาคตถ้าต้องไกลกันกุเองก็คงจะชิบหาย
กูเบื่อคนประเภทที่ชอบบอกว่า "จริงๆกูเก่งนะ แค่ขี้เกียจเฉยๆ" มันก็หมายความว่ามึงไม่เก่งไง เพราะมึงยังทำไม่ได้ แต่คาดหวังให้คนชื่นชม คนพวกนี้เหมือนคิดว่าตัวเองมีพรสวรรค์ ทั้งที่จริงๆแล้วเนื้อหาที่มันรู้ก็แค่ตื้นๆง่ายๆ พอเจอเนื้อหาลึกๆกูไม่เห็นรอดสักราย
บ่นเฉยๆ มีคลาสนึงกูรู้จักคนนึงแล้วเขาชอบไปนั่งแถวที่มีผู้ชายคนนึงนั่งอยู่ ละเสือกให้กูนั่งคั่น แล้วพอสักพักใช่ปะ ผู้ชายก็จะทำลุกไปนอกห้อง แล้วกลับเข้าห้องมาเปลี่ยนที่นั่ง นั่งห่างจากกูออกไป พูดตรงๆ รู้สึกเสียเซลฟ์เอาเยอะอยู่ แบบกูก็ไม่ได้พูดเยอะหรือเสียงดัง จดด้วยเรียนด้วย ไม่ได้ทำตัวน่ารำคาญ แต่เขาย้ายที่นั่งอะ มันเหมือนกูทำไรผิดหรือไปรบกวนการเรียนเขาสัสๆ เขาเลยเปลี่ยนที่
ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับหัวข้อไหมแต่อยากระบายหน่อย กูตัดขาดจากสังคมตัดขาดจากเพื่อน ไม่เล่นโซเชียลไม่ติดต่อใคร เพราะกูไม่ชอบตัวเองที่เวลาเข้าสังคมแล้วต้องเอาใจคนอื่น มันเหมือนเป็นธรรมชาติของกูเอง กูทำตัวเฟียสๆหยิ่งๆไม่ได้ กูต้องเป็นตัวเอนเตอร์เทนให้ทุกคนสนุกเสมอ แล้วเพื่อนๆก็ขาดหวังกับกูตลอด แต่กูโคตรเหนื่อยโคตรอึดอัด กูเลยเลือกที่จะออกมาแล้วตัดขาดจากเพื่อนทุกคนไปเลย
กูก็มีความสุขดีอยู่ได้โดยไม่ต้องมีใคร กูสร้างแอคใหม่เป็นแอคอวตารไม่มีรูป เอาไว้พูดคุยในกลุ่มคอมมูต่างๆเกี่ยวกับเรื่องที่ตัวเองสนใจ ไปๆมาๆแอคนั้นก็ดันมีคนชื่นชอบอยากเป็นเพื่อน ชวนนัดเจอนัดมีทติ้งกันตลอด หนีไปเข้ากลุ่มดิสคอร์ดก็มีแต่คนส่งข้อความมาคุยส่วนตัว ขนาดแค่จะเข้าไปเล่นเกมก็ยังมีแต่คนแอดเพื่อนขอมาเล่นด้วย กูอยากเล่นคนเดียวชิลๆแต่ก็ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ไปกินข้าวร้านเดิมบ่อยๆแม่ค้าก็ชวนคุยจนสนิทกันทั้งๆที่กูถามคำตอบคำ ทำไมชีวิตกูมันเฟรนลี่จังวะ อยากอยู่คนเดียวบนโลกทำไมมันยากจัง
ทำไมคุยกับคนมันต้องใช้พลังงาน ใช้ความคิดเยอะขนาดนั้น แล้วกุเป็นตั้งแต่เด็กๆแก้ไรไม่ได้ เวลาคุยกับใครต้องคิดก่อนตอบตลอดแม้จะเป็นคำถามโง่ๆ กุก็จะคิดว่าปกติแล้วเขาจะตอบอะไรกันแล้วก็ตอบ เพราะให้ตอบความจริงกุก็คงไม่ตอบเพราะไม่สนใจ ช่วงนี้กุเริ่มคิดเรื่องบ้านในฝันบ่อยมากเลย ถ้ารวยกุอยากมีบ้านในป่าของตัวเอง ป่าเยอะๆๆเอาให้แน่ใจว่าจะไม่มีคน เงียบ สงบ กับบ้านเล็กๆสักหลังนึง กับคอมพิวเตอร์ อินเทอร์เน็ต แค่นี้กุก็อยู่ได้แล้ว
ทำไมคนที่ฮอตตอนมัธยม พอขึ้นมหาลัยแล้วกลายเป็นโนเนม ส่วนคนที่โนเนมตอนมัธยม กลายเป็นคนฮอตในมหาลัยวะ5555555555
>>750 เพราะความต้องการมันต่างกันไงล่ะ ตอนมัธยมมันโดนกดด้วยกฎระเบียบ คนที่ไม่ได้มีเล้าหน้าสวยมาตั้งแต่เกิดเลยเฉิดฉายไม่ได้ พอเข้ามหาลัยมันก็ได้ฟรีด้อมประมาณนึงเลยได้เวลาแต่งสวย
ส่วนคนที่อยู่มัธยมฮอตแล้วไมมหาลัยไม่ฮอตก็อาจจะได้ประสบการณ์การเป็นคนสวยไปแล้ว อาจจะเหนื่อยที่จะต้องดูแลจัวเองไปแข่งกับพวกกลุ่มแรกอีกก็เลยเหนื่อย ช่างแม่งไป หรืออาจจะดูแลเหมือนตอนมัธยมน่ะแหละ แต่กลุ่มแรกมันมาแรงกว่าเพราะมันเก็บกดมาตั้งแต่ตอนมัธยม แสงก็เลยไปหากลุ่มนั้นมากกว่า
หรืออีกเคสคือได้รับประสบการณ์แย่ๆจากการฮอตในวัยมัธยมเลยไม่อยากได้แสงแล้วเลยอยู่เงียบๆ แต่อีกกลุ่มมันยังเป็นเรื่องใหม่ของมันไงมันเลยเจ้าสู่การบริหารความฮอต
>>752 พวกดาวมหาลัยก็มีแต่พวกดันตัวเองขอทำกิจกรรมแล้วคิดว่าฮอต มึงดูหน้าดาวธรรมศาสตร์ ฮอตไหม
https://pbs.twimg.com/media/EGrWRxQVUAAthgP?format=jpg&name=large
ขอพื้นที่กุระบายด้วยความเศร้าโศก กุมีเพื่อนที่คบกันมานานมาก กุแคร์นางสุด แต่กุอาจไม่ใช่เพื่อนที่นางแคร์ที่สุด กุก็เข้าใจได้ ตอนนี้ก็เลิกคบแล้ว แค่มันยังเป็นตะกอนในใจกุ ตอนที่เพื่อนสนิทนางอีกคนมีแฟนแล้วนางอาจจะรู้สึกเหมือนโดนทิ้งก็ระบายความอึดอัดคับข้องใจ กุก็รับฟัง ถึงจะรำคาญที่แม่งไม่มูฟออนสักที แต่ก็คอยโอ๋ตลอด จนพวกนางกลับมาดีกันยังไงไม่ทราบ ก็ไม่ค่อยสนใจกุละ กุแอบรู้สึกเป็นส่วนเกินนิดหน่อย แต่ก็เข้าใจได้ คนมันคลิกกันเนอะ แล้วก็เพื่อนกุทั้งคู่ แต่กับคนอื่นๆ ที่นางรู้จักทีหลัง ก็สนใจมากกว่ากุ ค่อนข้างเมินกุบ่อย ละเวลาเล่นอะไรถ้าเป็นกุจะโดนบอกให้หยุด บอกว่ารำคาญ แต่พอคนอื่นเล่นกลับไม่ว่าอะไร เห็นดีเห็นงามตลอด ไม่พอใจก็แอบมาบ่น แต่ทนได้ ยิ่งคนที่นางชอบ เคารพนับถือ จะแซวจะแกล้งยังไงก็แบบ อุ๊ย เขาเล่นกับเราอะ เขาแซวเราอะ เขาสนใจเราอะ แต่พอกุเล่นดันไม่พอใจ โกรธ เลยเลิกคบไป เฟลเพราะคบกันมาหลายปีดีดัก แต่ความสัมพันธ์มันก็ต้องมีจบลงสินะ
>>760 ขอโทษถ้าทำรู้สึกแย่ แต่มันมองมึงเหมือนเป็นถังขยะทางอารมณ์ป่ะ มันเลยแสดงธาตุแท้กับมึงคนเดียว คนอื่นตี2หน้าใส่ แต่ถ้ารำคาญก็จะมาบ่นให้มึงฟัง เหมือนมึงมีค่าแค่นั้น บางทีการที่เราเผยธาตุแท้กับเพื่อนก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะสนิทกันที่สุดอ่ะ แค่มีไว้ระบายด้านแย่ๆ จะได้ไปทำด้านดีๆกับคนอื่นต่อ
รู้สึกนิสัยตัวเองแย่ลงว่ะ แบบว่าคิดไรก็พูด(ไม่ได้มีเจตนาไม่ดี)แล้วมันอาจจะฟังดูไม่ดีทั้งที่เมื่อก่อนเป็นคนที่แบบค่อนข้างโอเคขี้เกรงใจน่าเข้าหากว่านี้
กับเพื่อนกลุ่มปัจจุบันที่คิดว่าดีมากๆก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ เพื่อนแม่งชอบมาพูดเล่นแย่ๆใส่มากขึ้นเพราะสนิทกันแล้วกุก็พยายามปล่อยเบลอ
กลายเป็นกุเป็นตัวโดน พูดไรไปเพื่อนก็ชอบว่า แถมยังเล่นมุกเหี้ยๆอีก
เพื่อนส่วนมากนิสัยแย่ขึ้น ชอบนินทาคนอื่นละขำคิกคักกัน เอามาดูแล้วหัวเราะเยาะหรือมองเขาแง่ลบๆว่าเขาเข้าหาหวังผลเพราะเพื่อนกุมีคนติดตามนิดหน่อยไรงี้ กุไม่ชอบเลยว่ะแต่กุก็ไม่อยากเลิกเป็นเพื่อนกันกุชอบทุกคนแต่ทำไมทุกคนเปลี่ยนไปวะไอเหี้ย
>>760 พอโตกันแล้วมิตรภาพใสๆไม่หวังอะไรตอบแทนมันจะน้อยลงว่ะ ต่อให้ทำได้มึงจะไม่ใช่คนแรกๆที่เขานึกถึง กุกอดมึงแน่นๆนะเพื่อนโม่ง ไม่อยากให้มึงอยู่รอแบบจะมีใครซักคนมาเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวช่วยกอบกู้มึง แต่ให้มึงรักตัวเองมากๆพาตัวเองไปเที่ยว กินของอร่อยๆ มีความสุขกับตัวเองเยอะๆ แล้วมึงจะมองอะไรอย่างอื่นเป็นกำไรชีวิตของมึง สู้ๆ
>>762 คนอื่นก็คือคนอื่น แม้แต่เพื่อน มึงก็อย่าไปเชิดชูว่ามันวิเศษวิโศอะไรมาก มันด่ามึงก็ด่ากลับแม่งเลยถ้ามันเพื่อนมึงจริงมันจะเข้าใจเอง
ไม่มีเพื่อนว่ะ คือเป็นคนท็อกซิกอ่ะ ขี้อิจฉา ชอบวิจารณ์การเดทผู้ชายของเพื่อน ชอบพูดเรื่องออกกำลังกายให้เพื่อนอ้วนฟังทั้งที่เค้าไม่ถาม เป็นคนชอบแข่งขัน&มีแสตนดาร์ดสูงอ่ะละอยากให้ทุกคนมีเหมือนเรา ให้ขึ้นมาเทียบขั้นเราให้ได้ พอมานั่งคิดละกูท็อกซิกจังวะ เลยไม่ออกไปเจอใคร ไม่คุยกับเพื่อน ไม่สร้าวเพื่อนใหม่เลย แต่เหงาว่ะ ไปไหนคนเดียว
ขอวิธีทำให้เกลียดเพื่อนตัวเองที วิธีทำให้มองมันแต่ด้านแย่ๆ มองว่าไม่ควรเข้าใกล้ รังเกียจ ขยะแขยง อะไรก็ได้ให้กุเกลียดพวกมัน เพราะกุรู้ว่ากุไม่ได้ถูกนับเป็นเพื่อนด้วย แต่กุก็ยังนับพวกมันเป็นเพื่อนอยู่ดี โดนเมิน โดนข้ามหัว หัวเราะใส่ เศษเกิน ทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า กุก็ยังไม่โกรธ กุโมโหตัวเองเหมือนกันที่ไม่โกรธ ทำไมวะ แล้วกุจะเสียใจเพื่อ กุควรโกรธแล้วเลิกคบมองว่าพวกมันเหี้ยดิ กุเก็บมาเสียใจแล้วพยายามเข้าหาใหม่ให้โดนแบบเดิมทำไม เพราะเห็นกันมาตั้งแต่เด็กหรอเลยผูกพันธ์ ตัดไม่ลง แล้วทำไมมันไม่มองกุแบบเดียวกันบ้าง อย่างน้อยแค่เฟคใส่ตามมารยาทก็ได้ แค่ยิ้มให้หรือทักกันบ้างตามประสาคนรู้จักกุยังไม่มีสิทธิ์ที่จะได้เลยหรอ แม่งทำเหมือนกุเป็นตัวประหลาดหรืออะไรสักอย่างที่ต้องหลีกเลี่ยง กุอยากเกลียดพวกมันได้บ้าง ไม่อยากรู้สึกเจ็บหรือเสียใจที่มันไม่ได้มองกุเป็นเพื่อน เพราะจนตอนนี้กุก็ยังอยากเป็นเพื่อนกับมันอยู่เลย
ทำไมกุโดนเพื่อนวีน เพื่อนดุตลอดเลย เหมือนฮานะ แต่กุไม่ฮาเลยอ่ะ เสียใจ เพื่อนคนอื่นทำพลาดได้ไม่เป็นไร กุทำพลาดโด๊นน หรือยังไม่ทันทำอะไรกุโดนเข้าใจผิดด้วยซ้ำ ก็โด๊นน โดยไร้การขอโทษใดๆฮะมุง หรือคนอื่นแม่งทำเหมือนกุเป๊ะ จนกุได้แต่สงสัยว่ากุทำอะไรผิดคนอื่นแม่งก็ทำ ทำไมต้องโดนวีน ทำไมกุรับจบตลอด เออๆ ขอโทษละกัน แต่ตอนทำใส่กุไม่รู้สึกละอายใจหรือรู้สึกผิดบ้างหรอ ประหลาดคน
กูจะบ้า อยากให้คนอื่นเอาใจแต่ตัวเองต้องการเหี้ยไรก็ไม่รู้นะ เอาอย่างอื่นมาพูดใส่จนลืมแล้วก็โกรธที่คนอื่นลืม เป็นไรมากป่ะ
>>769 กูเข้าใจมึงนะ เคยเป็นแบบมึง แต่ก่อนตอนเด็กๆกูเป็นพวกเฮฮาดูไม่คิดเล็กคิดน้อย ดูใจดี ตอนนั้นไม่มีใครให้เกียรติอะไรกูหรอก แม้แต่รุ่นน้องยังตบหัวกูเล่นอะคิดดู พอกูโกรธคนก็คิดว่ากูโกรธเล่นๆเฉยๆ ทรมานจริงๆ
กูก็เลยใช้วิธีเฟดตัวออกมา ตอนนั้นมันเป็นชีวิตในโรงเรียนอยู่ห้องเดียวกันมันก็ยากแหละ เพราะทำงานกลุ่มก็ยังต้องพึ่งเพื่อนพวกนั้น แต่เวลากินข้าวพักเบรคไรงี้กูจะไปหาเพื่อนต่างห้อง คุยด้วยน้อยลง เล่นมุกน้อยลง เพื่อนก็คิดว่ากุซึมนะ พยายามง้ออยู่แต่กูก็ใจแข็งต่อไป ปัจจุบันกูเรียนจบทำงานละ วนกลับมาคบเพื่อนกลุ่มเดิม55555 แต่ทุกคนโตๆกันแล้วเลยไม่เป็นแบบนั้นกันแล้ว ทุกวันนี้นั่งด่าเพื่อนร่วมงานด่าหัวหน้ากันไม่ว่างมาคิดเรื่องบาดหมางอะไรละ55 เวลามันช่วยได้แต่ช้า ถ้าทนไม่ไหวก็ออกมาเถอะ หาเพื่อนใหม่ เหมือนจะยากแต่ค่อยๆเปลี่ยนดู
กูจอให่มึงตายก็ขอให้มึงตาย
กูจอให้มึงตายกุขอให้มึงตาขกุขอให้มึงตายมุงตาย นนต่เาอตสต่จาทจาตสายตายตายตายคายรายทน
>>773 ประเด็นคือเพื่อนสนิทกุทำไว้ดีอ่ะดิ มันไม่เคยแสดงสีหน้ารำคาญกุเลยนะ สักครั้งเดียวก็ไม่เคย มีแต่โห่วว แบบขำๆ แล้วก็กลับมาคุยเล่นตลกโปกฮากับกุต่อ ไม่มีหงุดหงิด กุจำทางไม่ได้ก็แค่เดินตามมันไป กุข้ามถนนไม่เป็นก็แค่เอาแขนเกี่ยวมันไว้มันจะดูซ้ายขวาให้แล้วบอกให้เดิน กุกลัวรถเฉี่ยวกุก็จะเอามือเกาะเสื้อมันไว้แล้วรีบเดินตาม หรือโชคเรื่องเพื่อนกุมันหมดกับคนนี้ไปแล้ววะ แล้วการคิดการอ่านเหมือนกันเกือบเป๊ะๆคงเพราะโตมาด้วยกันสภาพแวดล้อมเดียวกัน เวลาคิดเลยจะคิดเหมือนๆกัน เสียดายอยู่กันคนละรร. ละแพลนในอนาคตคือแยกกันคนละทางเลย กับเพื่อนกลุ่มปจบ.กุไม่เห็นภาพที่กุจะสามารถเกี่ยวแขนเดินเล่น เกาะเสื้อ กอด โดยที่พวกมันไม่รำคาญได้เลย ถ้ากุทำตัวป้ำๆเป๋อๆก็จะโดนหงุดหงิดใส่ คิดถึงเพื่อนTT ทำไมกุถึงไม่สามารถพกเพื่อนไปได้ทุกที่วะ
กุหดหู่สุดๆ วันเกิดกูแต่คนแฮปกูมีแค่พ่อแม่ แล้วก็แฟน เพื่อนกุไม่มีสักคน หรือจริงๆกุไม่มีเพื่อนวะ เอาจริงก้รุ้สึกเหมือนไม่ทีเพื่อนเลย เพื่อนสนิทกูก็ไม่เคยมี พวกสนิทถึงขั้นนึกถึงเป็นคนแรก ไปไหนไปด้วยไรงี้อ่ะ อยากมีเบสตี้กับคนอื่นเขาบ้าง แต่ลำพังเพื่อนธรรมดายังไม่มีเลย 555555 หดหู่สุดๆ เพื่อนที่คิดว่าสนิทด้วยก้เมินข้อความ เห้อ
ช่วยกุหน่อยโม่งหญิงหรือชายก็ได้ คือกุส่งเพลงๆนึงไปให้เพื่อนสาวคนนึงซึ่งรู้จักกันตั้งแต่ประถมหล่ะ แล้วก็ตอนนี้กำลังเรียนเอกญี่ปุ่นด้วยกัน เพลง Kawaii for myself เป็นเพลงญี่ปุ่นความหมายประมาณว่าไม่ได้น่ารักเพราะผู้ชาย ซึ่งเป็นเพลงทำนองน่ารักๆว้อย กุฟังแล้วชอบเลยไม่ได้คิดไรแล้วส่งให้นางฟังดู ตอนแรกนางก็บอกชอบทำนองน่ารักดี แต่ประเด็นคือกู2วันให้หลังมีทวิตหลุ่มส่องแอคนางอยู่ ปกตินางก็โพสต์บ่นไปเรื่อยแหล่ะ แต่2วันให้หลังนางก็โพสต์ภาพเพลงและก็บอกว่า "เพลงที่ให้ความหวังเฟมอย่างกูว่าผญญี่ปุ่นเริ่มรู้ในปิตา แล้วก็ทำลายความหวังกุไปต่อหน้าต่อตา มึงตั้งชื่อเพลงเพื่ออะไรในเมื่อจริงๆแล้วมึงก็อยุ่ใต้ตีนค--" แล้วกุแบบ เพลงนี้มันส่อความหมายไปในแนวนั้นได้ไงว่ะ mv ก็แค่ผญแต่งหน้าแต่งตัวสวยไม่ใช่เพื่อผู้ชายแต่ก็อยากได้แฟนอยู่ดีแค่นั้นเอง กูไม่ได้เฟลเพราะว่านางคิดแบบนั้น แต่แค่กูรุ้สึกแบบว่านางเปลี่ยนไปคนละคนจากที่รุ้จักกันเลย แล้วเวลาเจอกันจริงๆกูก็ไม่รุ้จะทำตัวไงดี ช่วยหน่อยเพื่อนโม่ง
>>780 สมัย ussr ผู้หญิงไม่มีเครื่องสำอางใช้เพราะรัฐบาลเน้นผลิตภัณฑ์ที่สำคัญมากกว่า[1] เฟมินิสต์ที่นั้นเลยจะเรียกร้องให้ผู้หญิงมีเครื่องสำอางใช้ ตรงข้ามกับ usa ที่เรียกร้องให้มีเครื่องสำอางน้อยลง
ปัจจุบันผู้หญิงรัสเซียเลยชอบเครื่องสำอางค์มากกว่า[2] เพราะเพิ่งมีสิทธิ์เลือกเป็นครั้งแรก ถ้าใครคิดว่าการให้ผู้หญิงมีตัวเลือกเป็นการอยู่ใต้ปิตา ก็น่าจะไปอยู่แถวตะวันออกกลางที่ผญห้ามใช้เครื่องสำอางและใส่ผ้าคลุมหัวปิดตัวมิดชิด หรือไปอยู่กลุ่มเฟมที่ไปดึงผ้าคลุมหัวสาวมุสลิมออกก็ได้ ไม่ว่าผญจะทำอะไรก็จะมีผชที่ต้องการให้มึงทำแบบนั้นทั้งนั้น ถ้ามึงคิดแบบนี้ก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว เป้าหมายของเฟมินิสต์คืออิสรภาพของผญ ไม่ใช่บังคับให้อยู่ให้กรอบที่ผญควรเป็น
ปล. กุชายแถมไม่ใช่แฟมด้วย
[1]https://www.racked.com/2017/8/28/16164052/cold-war-makeup
[2]https://www.washingtonpost.com/archive/politics/2004/04/29/for-russian-women-whiff-of-the-good-life/ad84b40a-1ae0-4b62-abc9-e7684247f6e0/
อยากหลุดพ้นแล้ว เหนื่อย เหนื่ยมากๆ ต่อหน้าเพื่อนก็ระบายไม่ได้อีก พอบอกเหนื่อย อยากจะร้องไห้ ก็จะบอกจะร้องทำไม ทำไมต้องร้อง ก็ทำแบบนี้ๆๆๆๆสิ คือกุไม่ได้อยากได้ทางแก้ แค่อยากได้ใครสักคนที่กุสามารถระบายด้วยได้ งอแงใส่ได้ ให้กุอ้อนได้ กุแค่อยากระบายความรู้สึกออกบ้างแค่นั้นเอง กุต้องเข้มแข็งตลอดเวลา กุต้องห้ามทำตัวเป็นเด็ก กุต้องโตมากๆ กุต้องเก่งมากๆ ขอเถอะ ปีหน้าขึ้นมหาลัยแล้วขอเพื่อนสักกลุ่มที่ใจดีมากๆกับกุที เพราะกุมั่นใจว่ากุเองก็ใจดีกับเพื่อนมากๆ และสามารถให้ความรักเพื่อนได้แบบสุดๆเลย กุชอบปลอบคนมากๆ กุเองก็อยากถูกปลอบบ้างสักครั้งเหมือนกัน
>>780 งงตรรกะเพื่อนมึงนิดหน่อย ทำไมการที่ผู้หญิงอยากแต่งหน้าเพราะอยากมีแฟน=อยู่ใต้ตีนปิตาอ่ะ ในเมื่อเฟม=อิสรภาพของผู้หญิงในการที่จะเป็นอะไรก็ได้ การที่ผู้หญิงอยากเป็นคนสวยเพราะอยากให้มีคนมาชอบมันก็ถือว่าเป็นเฟมอย่างนึงป่ะ หรือกูเข้าใจคอนเซปผิดวะ
ปล. เรื่องแอคหลุม ต่อหน้ามึงก็ทำตัวเหมือนไม่รู้ว่าเขามีแอคหลุมไปแหละ ขืนเขารู้ว่ามึงแอบส่องแอคหลุมเขาหน้าจะมองหน้ากันไม่ติดเปล่า ๆ
ควรเป็นกุไหมที่โกรธ งง มึงเป็นเหี้ยอะไร คิดว่าโดนโกรธเลยโกรธกลับงี้อ่อ ประสาทไอ้เหี้ย
เพื่อนรอบๆตัวบอกว่ากุนิ่งไป กุไม่มีเพื่อนเพราะกุนิ่งไป ไอ้เหี้ยใช่เรื่องหรอวะ กุไม่ได้นิสัยไม่ดี กุไม่ได้ทำตัวหัวขวด แต่กุไม่มีเพื่อนเพราะกุนิ่งเกิน คือ แล้วทำไงให้ไม่นิ่งก่อน ไม่เข้าใจ ทุกวันนี้กุพยายามยิ้มเวลารีแอคตอบกลับอยู่ แบบนี้ถือว่าใช่ป่าววะ อันนี้คือไม่นิ่งป่ะ หรือต้องหัวเราะด้วย ต้องตีคนข้างๆด้วยไหม ถึงจะดูสนุกสนาน เพราะไม่ใช่คนตลกเลยไม่มีเพื่อนหรอ ต้องยิงมุกตลอดเวลาป่าว หรือต้องทำเป็นขำเวลาคนเล่นมุก ไอ้เรื่องที่ไม่ควรนิ่งกุก็นิ่งชิบหาย งงกับตัวเองเหมือนกัน กุอาจจะแค่ความรู้สึกช้าก็ได้ แต่ภาพที่คนอื่นเห็นคือกุนิ่งไปแล้วไง ทำไงให้รีแอคกลับไวๆวะ ถึงจะไม่ได้อยากรีแอคอะไรด้วยก็เหอะ ไอ้ท่านเซิน คราวหลังคำไหนมันใช้ไม่ได้ก็บอกสิวะ ให้กุลบๆแก้ๆเอาเองหรอ
ทำไมช่วงนี้รู้สึกเหมือนคนรอบข้างเกลียดกุหมดเลยวะ คือไม่ว่าจะทำดีกับใคร เช่น เห็นใคนมีปัญหาก็ไปให้กำลังใจ หรือเห็นวันเกิดใครก็ไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้ แต่ทุกคนก็เมินข้อความกุหมดเลย อยู่ๆก็เป็นด้วยนะ กุงงมาก หรือกุวางตัวไม่ดีหรอ
กุคุยกับเพื่อนผญคนนึง คุยไปคุยมาก็เข้าเรื่องที่ว่าตอนมัธยมกุเคยชอบเป่าน้ำแข็งใส่เพื่อนแข่งกันและก็เอาน้ำแข็งราดหลังกัน (ซึ่งทำกันเล่นๆประสาเด็กน้อย) แล้วที่นี้นางก็บอกกูว่า มึงนี่มันชายแท้จริงๆ ซึ่งกุก็เอะใจนิดหน่อย แต่เพื่อไม่ให้เสียบรรยากาศกุเลยปล่อยผ่านและชวนคุยเรื่องอื่น กุเลยอยากจะถามว่ากุเล่นอะไรแบบนี้กับเพื่อนนี่ก็นับว่าเป็นชายแท้หรอว่ะ หรือนางแค่ปสด เสพทวิตแล้วหลอนไปเอง
>>792 อาจจะไม่ได้หมายถึงคำด่ารึเปล่า หมายถึงเล่นแบบที่เด็กผู้ชายเขาเล่นกันจริงๆ ห่ามๆไรงี้ ไม่ได้ด่า กุก็ไม่มั่นใจนะเพราะถ้าด่าคือเอ๋อเกิน
/ทำกุผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำอีก กุหวังพึ่งอะไรไม่เคยได้เรื่อง เวลามึงพึ่งกุ กุทุ่มสุดฤทธิ์ คิดแล้วคิดอีกเรื่องของมึง แต่ทีกุนี่มักง่าย คิดน้อย คิดไม่ถึง ไม่ใส่ใจ จนทำผิดๆหรือมีปัญหากว่าเดิม เจอบ่อยๆกุก็ท้อนะ ไม่อยากโกรธเพราะเป็นเพื่อนกันแต่กุผิดหวังมากกว่า ว่ามึงนี่มันไม่มีความรับผิดชอบจริงๆ
กุไม่เคยเข้ามู้นี้เลย ครั้งแรกมากๆ และกุอยากระบายโคตรๆ ยาวมากแต่ขอบคุณที่อ่าน กุไม่ไหวโคตร
คือเมื่อวันพุธกุมีเพื่อนตอนมัธยมปลายทักมา กุก็เออเพื่อนทักมาเว้ยไม่ได้คุยกันนาน ก็ทักมาคุยปกติเลย เรื่องเกม เรื่องนิยาย เรื่องสมัยเรียน กุมีไม่ชอบใจหลายอย่างมากๆแต่กุก็พยายามไม่สนใจ เช่น การพิมอันนี้กุไม่ชอบส่วนตัวของกุอยู่แล้วแต่กุไม่อะไรเพราะคนเราพิมไม่เหมือนกัน กุแค่ขัดใจเพราะกุรู้สึกว่าเหมือนมันพิมอยู่ในโลกจินตนาการ โลกนิยายอ่ะ(ฟีลพวกคำพูดเหมือนพวกพระเอกอนิเมะอ่ะ)แต่กุก็ปล่อยไป ตอบไม่ตรงประเด็นอันนี้กุขมวดคิ้วหลายรอบมากพยายามผล่อยแล้วมันก็วกมาตอบแบบนี้ตลอดเหมือนไม่ได้อ่านที่กุพิมจนกุถามแม่งซ้ำๆว่าได้อ่านมั้ย มันก้ตอบว่าอ่าน
ละทีนี้คุยสัพเพเหระไปเรื่อย อยู่ๆก็มาแนวตัดพ้อ ซึ่งกุก็ยังมองในแง่ดีว่าเพื่อนคงอยากระบาย คงอยากได้คำแนะนำ กุก็แนะนำไปเพราะมันยังหาตัวเองไม่เจอ ละมันพิมคำว่า"ต้องหาทางตัวเอง"ซ้ำๆกุเลยจับประเด็นได้เลยบอกมันว่าเออ มึงกำลังยึดติดกับคำนี้นะลองเปลี่ยนเป็นอยากลองทำอันนั้นอันนี้แทนสิไรเงี้ย เบื่อก็พักไปทำอย่างอื่นอยากทำก็ค่อยกลับมาทำ มีช่วงที่กุเปรียบเปรยด้วยว่า มึงยึดติดคำนี้เกินไปนะ มันเหมือนมึงท้องคำว่าคนนั้นเก่งจังต้องเก่งเหมือนเขาเงี้ย เปรียบให้เห็นภาพเฉยๆ แม่งโควทอันนั้นตอบกุว่าไม่นะรุ้จัดยืนตัวเอง กุงงมาก คือกุเปรียบให้เห็นภาพอ่ะ มีหลายข้อความมากที่มันโควทตอบหลุดประเด็นไปหมด กุพิมอะไรไปคือเหมือนมันไม่อ่านเลย มันตอบหลุดประเด็นจนกุถามซ้ำอีกว่ามึงได้อ่านมั้ย มันก็บอกว่าอ่าน จนแม่งพิมห่าไรของมันไม่รุ็มาแล้วจบมาด้วย บ้าใช่มั้ยล่ะแบบเหมือนเลียนแบบพวกพระเอกหลุดโลกในเมะอ่ะ ซึ่งกุไม่ชอบและกุเกือบด่ามาก เลยบอกแม่งพิมให้จบๆ กุจะได้พิมทีเดียว โดยรวมที่แม่งพิมมาคือมันเป้นอะไรที่ไม่ใช่เพื่อนที่อยากระบายให้เพื่อนฟังอ่ะ เหมือนมาหากระโถนมากกว่ามาทักทายเพื่อน แล้วมีหน้ามาพิมบอกกุว่าโล่งมาก รู็สึกโล่งมากเลยตอนนี้ กุคือไม่โล่งได้ไงวะอิเหี้ย ก็พ่นความห่าเหวอะไรของมันใส่กุก็ไม่รู้กุแทบไม่อยากจะอ่าน อ่านแล้วเหมือนพวกเลียนแบบอนิเมะพระเอกกุไม่อยากจะอ่านเลย พอกุพิมไล่เรียงเป็นข้อให้แม่งแบบดีๆเลย แม่งตอบกุหลงประเด็นไปหมด
จนกุถามมันรอบสุดท้ายว่าได้อ่านที่พิมมั้ยถามจริงๆ แม่งบอกอ่านนะ แล้วก็หลงไปชอบอ่านบทความบลาๆๆๆแล้วบอกว่า ผลลัพท์มักจบที่ว่าไม่รู้สิ ไม่เคยเจอ ไม่อยากรับรู้ แล้วไงต่อ เพื่ออะไร แปลกว่ามะ กุบล็อคแม่งทิ้งเลย
กุโอเคนะถ้าเพื่อนจะมาระบาย แต่กับเพื่อนที่ไม่ได้คุยกันนานแล้วมาทำห่าไรแบบนี้คือกุหมดความสงสารหรือความเห็นใจให้เพื่อนเลย กุยอมรับเลยนะว่าเอามาพิมแบบนี้คือเหี้ย แต่สิ่งที่กุได้รับจากแม่งมาคือกุรับไม่ได้มากอ่ะ มันเหมือนกุไม่ใช่เพื่อนเหมือนเป็นกระโถนมารองรับความฟัคอัพของมันเองที่มันจัดการตัวเองไม่ได้เลยมาหาคนรองรับแทน ให้ตัวเองโยนความฟัคอัพนั้นใส่แล้วก็มาบอกว่าโล่งมากๆโดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าอีกฝั่งเค้ารู้สึกไง แถมไม่อ่านสิ่งที่พิมไปเลย(กุพิมเรียกสติมันหลายรอบมากๆด้วย) จบละ ปัจจุบันกุบล็อคมันไปละ มาระบายเฉยๆเผื่อมีใครเคยโดนเหมือนกัน
พระเอกอนิเมะ ดาษๆอะดิ
https://youtu.be/9VoGKAx0XNk
ถ้ามันเป็นอายาโนะโคจิ มันคงไม่ทักหาเมิงหรอก
>>796 การพิมมันแบบเหมือนพวกพระเอกอนิเมะอ่ะมึง ที่แบบตัดพ้อชีวิตเงี้ย ขออนุญาตใช้คำไม่ดี เหมือนพวกพระเอกแนวๆลูซเซอร์อ่ะ ตอนแรกก็เข้าใจนะความคนเรามันก็ต้องมีช่วงที่อยากตัดพ้อบ้าง แต่ของมันคือพิมมาเหมือนกุนั่งดูเมะแนวพระเอกลูซเซอร์เอามือล้วงกระเป๋าแล้วพูดอ่ะ ภาพในหัวกุแม่งงี้เลย อดทนในการไม่กดvoiceส่งไปด่ามันมาก
อยากรู่ว่ามันพิมไงถึงเหมือนพระเอกอนิเมะจนทำมึงไมน์เบรควะ ยกตัวอย่างประโยคมาหน่อยดิ
>>799 ของกุไม่น่าเหมือนมันแต่แค่อยากมาแชร์เฉยๆฮาดี แม่งแปะรูปอนิเมะตลค.ชายเท่ๆ ทำหน้าเก๊กขรึมลงกลุ่มห้อง แล้วพิมพ์ด้วย
".....ประโยคเหี้ยไรที่เกลาคำคล้ายๆคำในการ์ตูนโชเน็น แนวๆแข็งแกร่งขึ้นซะอย่ายอมรับความอ่อนแอ กุเจอมาหนักกว่ามึงอีก กุแม่งมากประสบการณ์อยู่ในความมืดมิดมาก่อน ประกอบกับเครื่องหมาย ! " พร้อมแปะภาพตลค.โตมันหรือกลุ่มโตมัน เวลาพิมพ์อะไรก็จะมีเครื่องหมาย หึ! ฮะฮ่า! ...(จุดก่อนพิมพ์เหมือนคนแก่อ่ะ) ไอ้เหี้ย กุฮา55555555555555555555555555555 เพื่อนกุรำคาญกันชิบหายแต่กุนั่งขำ ชอบมาก ชอบแคปไปให้เพื่อนเก่ากุดูด้วย ฮาแตก
>>799 คล้ายๆพวกพระเอกลูเซอร์อ่ะมึง คือพิมไปมันจะเหมือนก็คำปกติ แต่ตอนกุอ่านมันเหมือนตัวอักษรที่เกิดภาพเลยอ่ะ5555555555555 แต่อันที่ทำกุกำหมัดอดทนไม่กดโทรไปด่ามันคือมันพ่นห่าเหวของมันมาแหละ ละมันพิมคำว่า "บ้าใช่ไหม บ้าใช่ไหมล่ะ" มันพิมงี้จริงๆ กุถอนหายใจหนักมากกกกก ละยิ่งหัวเราะ"ฮ่าๆ" แบบเนี้ย คือกุไม่ชอบอ่ะ มันเหมือนกุนั่งอ่านนิยาย นั่งอ่านพวกมังงะอ่ะ
>>800 กุส่งแชทให้เพื่อนเพื่อนกุก็ขำ ขำตรง"บ้าใช่ไหม บ้าใช่ไหมล่ะ" แต่กุคือขำไม่สุดเพราะมีแต่คำว่าเหี้ยไรเนี่ยในหัว
กุอธิบายมันพิมให้เห็นภาพยากมาก เพราะมันเป็นแชทที่แม่งพิมหลงประเด็นไปเยอะโคตรๆ แค่กุบอกมันว่าเลิกอ่านนิยายนะ มันยังตอบกุยาวมาก กุจำได้แค่ไม่อ่านนานแล้ว แต่มีดูอนิเมะบ้างบลาๆๆๆๆ ห่าเหวไรแม่งกุไม่ได้อ่านเลย กุท้อ
>>801 กุรู้จักคนนึงคล้ายแบบนี้เหมือนกัน ถ้ามันไม่พูดมันจะเป็นคนหน้าตาดีนะ แต่พอพูดแล้วรู้สึกแบบ มึงจะเอาไรจากกุวะ มึงต้องการอะไร ลอยอยู่ในหัวเต็มไปหมด ตัวอย่างเช่น มันส่งรูปแผลมา บอกว่าตีกับเพื่อน แล้วก็พูดราวๆนี่นะโดนรุมมาแต่ก็รอดมาได้ แล้วก็พูดวนไปวนมา ถามว่ากุคิดไง พอกุตอบ มันก็พูดวนไปวนมาเหมือนไม่อ่านแล้วก็กลับมาหัวข้อเดิมว่านี่โดนรุมเลยนะเนี่ย อะไรงี้ เพื่อนมึงกะกุคนเดียวกันป่ะวะ
>>802 เออทำไมส่วนมากพวกเหี้ยนี่หน้าตาดีวะ ถ้ามันทำตัวดีๆ สังคมรัก คนรักมันจะตายห่า ทำตัวหล่อเก๊กๆสาวก็ติดตรึมละ แต่สุดท้ายของกุที่รู้จักก็ไม่มีใครคบมันนะ เพราะวีรกรรมมัน มันไม่ได้เอ๋อแค่คำพูดอ่ะ การกระทำมันก็ด้วย มากๆเข้าหน้าตาก็ไม่ได้ช่วยไรมึงนอกจากคนพึ่งรู้จักแรกๆอ่ะนะ พอรู้นิสัยเขาก็พากันยี้กันหมด ทั้งคนคุย ทั้งเพื่อนเก่า
>>804 เล่าไปกุโม่งแตกแน่เพราะค่อนข้างเฉพาะเจาะจง เอาเป็นว่ามันชอบโกหก ชอบโม้ประวัติตัวเองดั่งพระเอกซีรี่ย์ แต่ไม่มีอะไรจริงสักอย่าง แม้กระทั่งสถานที่เที่ยว สถานที่เรียน พ่อ แม่ แฟน โกหกแถไปเรื่อย แล้วโกหกแบบจับได้เหมือนเด็กอยากมีตัวตนเลยโกหกว่าเป็นลูกครึ่งงี้ ไม่ใช่คนไทย พึ่งหัดเรียนไทย จะได้ดูเด่นๆ โกหกว่าเคยไปนู่นไปนี่มาแล้วที่หรูๆ คือชินๆ คนมันเลยไป เคยทำนู่นทำนี่ที่คนไฮโซๆเขาทำกันมาหมดละ สรุปภาพก็จากกูเกิ้ลเอามาโชว์ แล้วบอกว่าตัวเองเป็นคนถ่ายไว้ตอนไป แต่ไม่มีรูปตัวเองสักรูป คนเลยยี้กันหมด
>>802 ไม่น่าใช่555555555555 เพราะของกุคือเอาแบบตัดเรื่องบิวตี้สแตนดาร์ดออกไปมันหน้าตาธรรมดาเลย ตอนเรียนม.ปลายก็ปกติดี จบมามีเจอกันบ้างก็ยังปกติ ผ่านไป2-3ปีเองมั้ง มาตอนนี้กลายเป็นแบบนั้นไปแล้ว ยังงงๆอยุ๋เลย จะบอกว่าเพระาไม่ค่อยเจอคนก็ไม่น่าใช่ ต่อให้ดูแต่เมะมันก้ต้องแยกแยะได้ป่าววะ แต่เจอมันพิมเพ้อมากุที่รับมือกับความtoxicได้ยังต้องยอมอ่ะ ไม่ไหว5555555555
>>804 เคสของเพื่อนกุคือมันเป็นคนอยากเป็น someone อยากโดดเด่น อยากเป็นที่หนึ่ง อยากให้คนยอมรับ มันจะพยายามพูดเกทับคนอื่นบ่อยๆแบบนี่นะ มันทำงี้ได้เลยนะ ทำแบบมันได้ป่าว หรือพูดขึ้นมาว่าคนอื่นบอกว่ามันเก่งสุด เก่งกว่าไอ้ x อีก ทำไมไอ้ x ไม่เก่งเลยวะ ไอ x ควรต้องเก่งกว่ากุดิเพราะ บลาๆๆ พอเราแสดงความเห็นไปมันก็จะแบบ ไอ้ x มันต้องเก่งกว่าดิ ทำไมกุเก่งกว่าอ่ะ บลาๆๆ วนไปวนมาจนกุงงว่ามึงต้องการให้กุพูดว่าไร ให้กุอวยมึงหรอ มห้กุพูดออกมาเลยใช่มั้ยว่ามึงเก่ง ไอ้ x กาก ไรงี้
หรือบางทีจะทำเหมือนตัวเองเป็นคนสำคัญ เช่น มีคนมาจอให้ช่วยติวหนังสือหน่อย มันก็จะแบบ ให้มันช่วยหรอ อยากให้มันช่วยจริงๆหรอ แล้วก็ทำท่าแบบกุเป็นที่ต้องการเหลือเกินในโลกนี้ มึงมาขอให้กุช่วยเพราะกุเก่งไง พูดออกมาสิว่ากุเก่ง ไรแบบนี้อ่ะ
มุมนึงก็น่ารำคาญนะ แต่ก็ฮาดี 555555 แต่ถ้าอยู่ด้วยกันบ่อยๆ มึงจะปวดหัวสัสๆแล้วจะเริ่มเครียด
>>808 เหมือนเพื่อนในสาขากุคนนึงเลย55555555555555555555 เจอกันครั้งแรกเปิดเทอมก็toxicใส่กุชิบหาย ละความคนเจอกันเป็นปีแรกอะ พูดแต่ละคำคืออึ้งมากนะว่าทำไมมายเซ็ตแบบนี้ บางเรื่องไม่ได้น่าภูมิใจเลยแต่เล่าแบบพราวมาก เช่นเรื่องชกต่อยเงี้ย งงเว่อ งงกว่าคือเคยพูดเรื่องความเท่าเทียมทางเพศอ่ะ แล้วมาบอกงั้นกุก็ต่อยมึงได้ดิเพราะผญ.เท่าเทียมผช.แล้ว กุงงเลย มีสิทธิอะไรจะมาต่อยหน้าคนอื่นวะ แล้วขี้เหยียดอีกเพราะแม่งเคยเหยียดไปถึงการศึกษาพ่อแม่กุมาแล้ว ปีแรกกุนี่ดิ่งโคตร(แต่ตอนนี้ทำไรกุไม่ได้ละ toxicมากุก็ทำกลับ555555555555)
ตอนเด็กๆมีเพื่อนคนนึงขายขนมเป็นเมอแรงค์ ( อันที่จริงคือนางไม่ได้ทำ นางก็ไปรับต่อมาจากคนในเฟซเหมือนกัน ) และกูอยากแดกมาก กูเลยฝากชีซื้อ ,เรื่องมันผ่านมาน่าจะเกือบสิบปีแล้วมั้ง กูยังไม่ได้แดกเมอแรงค์เหี้ยนั้นเลย เศร้าว่ะ
เรื่องของเรื่องคือกูพึ่งนึกได้เมื่อไม่นานมานี้กูเลยทักไปบอกนางว่าแบบเออขอเงินคืน แล้วนางก็บอกว่าเรื่องเมื่อตอนเด็กๆลืมไปได้แล้วมั้ง ตอนนี้ก็ดูรวยดีอ่ะมาคิดมากอะไรกับเงินไม่กี่ร้อย ปล่อยผ่านบ้างมั้ยชีวิตจะได้สดใส หัดยิ้มบ้างนะใช้ชีวิตเหมือนเครียดตลอดเวลา กูปรี๊ดแตกเลย มันจะแค่บาทนึงมึงก็ต้องคืนกูอีสันดาน กูไม่ได้ขี้งกแต่เงินนั้นมันควรเป็นของกูโดยชอบธรรมค่ะ และเรื่องเหี้ยนี้มันปล่อยผ่านไมไ่ด้ค่ะ เรื่องเงินมันไม่เข้่าใครออกใครหรอกนะ
>>812 ริดไรมากหยุมหยิม สิ่งที่มึงได้กลับมาคือการโดนแซะ เสียศักดิ์ศรีไปขอเงินคืนไม่กี่กะตัง มันจะมองว่าเราจนอ่ะดิมามายด์มากกับไม่กี่บาท ไม่อายเรอะ รู้แหละว่าพวกยืมไม่คืนหร่อโกงก็สันดานชาติหมา แต่กูก็ไม่มีวันไปทวงกับอะไรหลักร้อยและเงินเมื่อชาติที่แลัววะ ถ้าเป็นก้อนใหญ่ๆหลักพันหรือยืมเยอะๆหรือทำธุระกิจอะไรแล้วไม่ให้เงิน เอ่อแบบนี้ค่อยน่าทวงตาล้างแค้นสาปส่องไปสิบๆชาติ
ไอพวกนิสัยจิ้งจอกนี่ถ้าโดนครั้งเดียวก็ควรห่างได้แล้ว มึงเล่นแอดเฟสคบกันมา10ปีแล้วค่อยมาทวงเงิน
พอกุใช้ชีวิตด้วยคำว่าเดี๋ยวก็ตายแล้ว ทำให้กุปล่อยวางไปเยอะเลย ไม่เครียดเวลาแชทหาใครหรือคุยกับใคร รู้สึกแย่เพราะคำพูดใครก็ไม่เก็บมาคิด เพราะคิดว่าชีวิตคนเรามันสั้นนิดเดียวแปปเดียวก็ตาย เพราะงั้นกุจะมามัวรู้สึกแย่เพราะเรื่องไร้สาระพวกนี้จนกินเวลาชีวิตกุก็น่าเสียดายเกิน กุมองความสุขของตัวเองเป็นหลักดีกว่า ถึงจะทำได้ยากแต่กุจะพยายาม ไม่มองใครเป็นเพื่อนจนเอาใจไปแลกเกินไปแล้วด้วย พอกุยอมใครมากๆเพราะมองว่าเป็นเพื่อนกลายเป็นโดนเอาเปรียบทุกที พอกุทำหยิ่งใส่เชิ่ดใส่ไม่สนใจจะเป็นเพื่อนด้วยแล้วก็ชอบเข้าหา กุเหนื่อยจะทำงั้นแล้วเหมือนกัน โฟกัสตัวเองดีกว่า
>>800
กูว่ากูพอจะรู้ว่าจะหาคนแบบเพื่อนมึงเจอได้ที่ไหน
>>>/game/17284/617/
>>>/game/17508/11/
อยากสัมผัสประสบการณ์เต็มๆเชิญมู้นี้ >>>/game/17508/recent/
ช่วงนี้เหมือนมีปัญหาเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่มพยายามเลี่ยงๆกุยังไงไม่รู้ อย่างในแชทเวลาคุยปกติพอกุเข้าไปตอบแล้วเพื่อนก็ทิ้งหายกันตลอด เป็นเหี้ยไรกุอยากถาม ทั้งที่เวลาพวกแม่งมีปัญหาอะไรกุก็คอยช่วยมันตลอด กุดูแลตัวเองได้แต่กุก็น้อยใจพวกมันเหมือนกันว่าทำไมพอตากุขอให้มันช่วยบ้างขอคำปรึกษาจากพวกมันบ้าง แม่งแต่ละตัวตอบกุแต่คำตอบหมาๆไม่ผ่านความคิดแบบขอไปทีทั้งนั้น คุวย
การที่มีเพื่อนแต่เพื่อนไม่แคร์เรา ไม่เคารพความรู้สึกเรา ทำให้เรารู้สึกเหงาใจจะขาดทั้งๆที่มีเพื่อน แค่นี้มันก็ชัดแล้วนะ มึงเลิกหลอกตัวเองสักที เจ็บกับพวกมันมากี่ครั้งแล้ว ก็ยังคิดจะพยายามใหม่ คิดว่าเราคือเพื่อนกัน คิดว่าไม่เป็นไรนั่นเป็นนิสัยของเพื่อนเราต้องรับให้ได้ รับๆๆๆๆรับมาอย่างเดียวแต่ไม่มีใครรับความรู้สึกรับตัวตนมึงบ้างเลย สุดท้ายก็เลยเป็นแค่เบี้ยล่างให้เพื่อนมึงไง มันไม่ได้มองมึงเป็นเพื่อนด้วยซ้ำ ก็แค่ให้เกาะๆไว้เพราะจำเป็น
เคยไม่พอใจเพื่อนออนไลน์คนนึง แล้วไม่คิดจะปรับความเข้าใจกัน กูเฟดจากเขาไปเกือบปี เรื่องหยุมหยิมมาก แค่พูดไม่เข้าหูอะ แต่กูก็เป็นฝ่ายกลับไปหาเขาอีกทีนะ แล้วก็เคลียร์ใจกัน ตอนนั้นที่เฟดไปเพราะกูไม่ได้มองว่าเขาเป็นเพื่อนจริงๆ เลยไม่สนใจจะเคลียร์ ตัดๆไปเลยง่ายกว่า แต่พอกลับมาได้ทำความรู้จักกันอีกที กูคิดว่าเราน่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ บวกกับรู้สึกผิดที่เคยทิ้งเขาไปแบบดื้อๆ ก็เลยอยากชดเชยความผิด ด้วยการไม่กั๊กตัวตนแล้ว มีอะไรก็แชร์เขาหมด เพราะคิดว่าอยากเป็นเพื่อนกันจริงๆ อยากให้รู้ทุกเรื่องของเรา เรื่องในชีวิตประจำวัน แลกเปลี่ยนความสนใจ และเราก็อยากรู้ทุกเรื่องของเขา แล้วกูเป็นคนติดแชทมาก ถ้าว่างก็ชอบส่งแชทหาเพื่อนตลอด แต่กูก็บอกก่อนแล้วนะว่าถ้ามีอย่างอื่นทำก็ทำไป ค่อยมาตอบก็ได้ กูแค่ไม่ทีไรทำเลยชอบส่งแชทหาชาวบ้านเฉยๆ ตอนแรกเขาก็บอกให้กูเป็นตัวของตัวเอง แต่ผ่านมาสองเดือน มาบอกว่าเขาเหนื่อยกับการต้องคอยตอบแชทกู เขาเป็นที่ปรึกษาให้กู คอยตอบคำถามกู แต่กูไม่เคยให้อะไรกลับเขาไปได้เลย แล้วเขาก็สงสัยว่ากูเป็นไรทำไมต้องไปแชทหาเขาถี่ขนาดนั้น มาบอกว่ากูก็มีแฟนอยู่แล้วแท้ๆ เลยอยากให้เรามีระยะห่างกันมากกว่านี้ ระหว่างนี้เขาอยากขอเวลาส่วนตัว อาจจะเป็นสัปดาห์หรือเป็นเดือนๆ เขาไม่รู้เหมือนกัน กูเฟลอะ เป็นกูเองที่เข้าหาเขามากเกินไป แต่เจตนากูไม่มีอะไรเกินเลยคำว่าเพื่อนเลยนะ ทำไมเขาถึงเมนชั่นแฟนกูอะ มีอะไรกูก็เล่าให้แฟนฟังตลอดจริงๆ กูคงเผลอล้ำเส้นอะไรบางอย่างหรือเปล่านะ ตอนนี้กูก็ไม่ได้ทักอะไรเขาไปแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกมึนๆอึนๆอยู่
>>823 อันนี้ที่กุเป็นนะ มาแชร์เฉยๆ ถึงจะบอกว่าถ้ายุ่งก็ไปทำอย่างอื่นก่อนค่อยตอบก็เหอะ แต่พอเห็นแชทเด้งมาแล้วกุเลื่อนปัดทิ้ง พอกุไปทำอย่างอื่นความรู้สึกอึดอัดกังวล รู้สึกผิดที่ไม่ไปตอบ ความรู้สึกค้างคาว่ายังทำอะไรไม่เสร็จมันจะตีเข้ามาว่ะ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าที่ให้ไปทำอย่างอื่นก่อนอ่ะ ลิมิตรการรอของคู่สนทนามันอยู่ที่เท่าไหร่ ก็เลยรีบๆตอบให้มันพ้นๆไปซะ การทักมาถี่ๆรัวๆแล้วคู่สนทนาแม่งกำลังไหลยาวเล๊ยย กำลังเล่าลื่นๆ เครื่องติดจัดๆ จะให้กุชิ่งหนีตอนนั้นเลยก็เสียมารยาทอีก กลายเป็นต้องฝืนตอบเรื่องที่ไม่ได้สนใจจะฟังรอให้แม่งหมดเรื่องจะพูดหรือหาจังหวะตัดจบให้ได้ กุอยากไปเล่นเกมมากกว่า
ถ้าเพื่อนเริ่มทำตัวเหมือนแฟน มึงจะทำยังไงให้มันกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนวะ เดี๋ยวนี้มันเริ่มอ่อย หยอด บอกรักถี่ๆละอะ เมื่อก่อนไม่เป็นแบบนี้ กูทำตัวไม่ค่อยถูกเลยเพราะนับมันเป็นเพื่อนจริงๆ
เพื่อนคืออะไร
ขอวิธีจัดการกับความเหงาเวลาอยู่ในสังคมหน่อย กุมีกลุ่มเพื่อนแต่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ กุก็เลยปล่อยวางและมองว่าเดี๋ยวก็ไม่ได้เจอกันแล้ว กุเลยไม่คาดหวังในความสัมพํนธ์แล้วว่าเราจะสนิทกัน แต่ปัญหาคือกุรู้สึกเหงาเวลาเห็นคนอื่นอยู่กันเป็นกลุ่ม กุรู้สึกเป็นตัวประหลาด ให้ไปอยู่กับกลุ่มอื่นตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วด้วย กุแคร์สายตาชาวบ้านว่าเขาจะมองกุยังไง เพราะมันก็เห็นได้ชัดอยู่ว่ากุไม่เข้ากับใครเลย
>>832 กูเคยเป็นเหมือนมึงนะ ตอน ม.ปลาย
กูไม่รู้ว่าตอนนี้มึงยังม ปลาย หรือมหาลัยแล้ว แต่อย่างแรกที่ต้องทำเลยคือ ออกมาจากจุดที่มึงรู้ว่าไม่ใช่ที่ของตัวเอง ทีนี้มึงอาจจะถามต่อว่า มึงเหงาจะให้อยู่กับใคร เชื่อกูเถอะ อยู่คนเดียวดีกว่าอยู่จุดที่เราไม่สบายใจ ไอกลุ่มเพื่อนสนิท สักวันมึงจะเจอเอง ถ้าไม่เจอก็ต้องควานหา ทำงานอดิเรกที่ชอบ ทำสิ่งที่ตัวเองชอบไปเรื่อยๆ เจอคนที่อยากคุยด้วยมึงก็ approach เองไปเลย เดี๋ยวมึงก็เจอกลุ่มที่ใช่เอง
กุชอบอยู่กับกลุ่มเพื่อน ที่ไม่ถือสาอะ ด่าไอเหี้ไอสัตว์ กันสนุกได้ ไม่ใช่ต้องมามารยาทอะไรมากมาย
ซึ่งแน่นอน ไม่มีผญ ประเภทนี้
>>832 กูก็เป็นสมัยกูเรียนมหาลัย55555 ซักพักเดะมึงก็เจอเพื่อนนอกกลุ่มที่คลิกกัน ในกลุ่มก็มีไว้เพื่อให้รู้ว่ากูมีกลุ่มก็พอ คิดไว้เสมอว่าสุดท้ายแล้วเพื่อนเดี๋ยวก็เฟดไป กูทุกวันนี้ก็อยู่แต่กะตัวเอง แฮปปี้นะ ตราบใดที่มึงไม่ไปเทียบตัวเองกะคนอื่น เพราะชีงิตและนิสัยคนเราแม่งต่างกันอะ
กุเคยมีเพื่อนที่สนิทมากอยู่คนนึง แต่ก่อนคุยกันเยอะมากแต่พอเขาได้ไปเจอกับเพื่อนกลุ่มอื่นที่คุยสนุกกันมากกว่าเขาก็ค่อย ๆ หายไปจากชีวิตกุ เป็นความผิดที่กุหรือเปล่าวะที่ไม่สามารถคุยให้สนุกได้ คือกุเป็นคนคุยไม่เก่งอยู่แล้วและคิดว่านี่อาจจะเป็นที่ตัวตนของกุ กุพยายามจะคุยให้เก่งแล้วแต่ทำไปได้ไม่นานก็รู้สึกว่าฝืนตัวเองเลยไม่ทำต่อ กุควรจะจัดการความรู้สึกยังไงดีวะ...ปล่อยให้เพื่อนกุไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มใหม่แล้วตัวกุ fade ตัวเองออกมาเงียบๆจะดีไหมวะ ? เอาตามตรงความรู้สึกของกุตอนนี้คือไม่อยากจะไปยุ่งเกี่ยวกับเพื่อนคนนี้แล้วแต่ในใจลึกๆ มันก็มีหลายความรู้สึกที่ทั้งรู้สึกผิด รู้สึกเหงา รู้สึกเสียดาย รู้สึกน้อยใจ ที่มันกลายเป็นแบบนี้
เห็นข่าวหยกโดนเพื่อนอุ้มลงรถแล้วคิดว่าไง ครูไม่กล้าไปแตะตัวหยกกลัวเป็นข่าวเลยสั่งนักเรียน หรือคิดว่าหยกเพื่อนเกลียดมากเพราะเพื่อนโดนล้างสมองหรืออะไรก็แล้วแต่จนต้องแบกลงจากรถ
แล้วผู้ชายด้วยนะที่แบกลง ปกติเขาให้แตะเนื้อต้องตัวกันได้ขนาดนั้นรึ
>>843 ปกติป่ะวะเด็กอายุ 16-17 ถ้ามีคนทำอะไรแปลก แล้วทำให้ตัวเองเดือดร้อนก็พาลเกลียดเขาไปหมดอ่ะ บางคนแค่เห็นคนอื่นสบาย ตัวเองลำบากก็เกลียดกันแล้วนิสัยแบบเด็กๆอ่ะ ทั้งๆที่มองดูดีๆ เพื่อนไม่ได้เป็นคนผิดแต่คนที่ทำให้เราเดือดร้อนต่างหากที่ผิด ครูจัดการเหี้ยไรไม่ได้เลย
แค่อุ้มทำเป็นเดือดร้อน เด็กสมัยนี้เยกันตั้งแต่อายุ 13-14 แล้ว ทั้งยินยอมและไม่ยินยอม
Wokeละ ให้อุ้มไปไม่ได้ เมิงให้ ผญ อุ้มก็บอกใช้งานแรงงานผญ ผู้ชาย ไม่ยอมอุ้มวะ
พอให้ผชผญ อุ้ม หยก ก็บอกโง่จังจะให้อุ้ม2คนทำไม
ครูไม่อุ้มใช้แรงงานเด็กก็ด่าครูชุ่ย สุดท้าย
ทำอะไรก็มีคนด่าอยู่ดี สรุปถ้า ผญ บุกเข้ามาบ้านเมิงพร้อมปืน กุก็ห้ามยิงสวนกลับสินะ
หยกมีสิทธิ์อะไรก่อน รถบัส เขาจ่ายกันหมด ค่าเทอมเขาจ่ายเมิงเป็นใครถึง เข้ารถได้ ถ้าเป็นผช โดนต่อย ลากตัวลงจากรถแล้ว ไม่มาเสียเวลาอธิบายดีๆหรอก
เลิกใช่ข้ออ้างเพศแม่นะ ดูอภิสิทธิ์เหลือเกิน
เรื่องหยกไม่ได้ไปเข้าค่ายนี่กูว่าเพื่อนมันไม่ชอบขี้หน้าเลยพยายามจะบีบมากกว่า ครูก็สนับสนุนอีกคอยเชียร์อัพให้เด็กไล่กันเอง ไม่ต่างจากการรุมบุลลี่เลย ถึงหยกมันจะเป็นบ้าสุดโต่ง แต่ก็ไม่สมควรจะถูกปฏิบัติแบบนี้ว่ะ มาอ้างว่าไม่ได้จ่ายเงินค่าไปค่ายพอจะโอนจ่ายก็ไม่ให้จ่าย ลองคิดว่าไม่ใช่เรื่องการเมืองแต่เป็นเด็กคนนึงที่โดนเพื่อนและครูบีบออกเพราะไม่ชอบขี้หน้า เป็นสังคมในโรงเรียนที่โคตรแย่ กี่ปีก็ไม่เคยเปลี่ยน
>>851 บีบอะไรหล่ะ คือมันหลุดจากสถานะนักเรียนแล้ว เป็นคนนอกเข้ามาขัดขวางจราจร
คุณจะเอาเงินมายัดแล้วขอไปค่ายก็ไม่ได้ คิดเหรอว่าหยกมันมาเพราะอยากไปค่ายจริงๆ? อยากมาเรียนจริงๆ? Agendaจริงๆคืออยากเรียกร้องเรื่องการแต่งกายแล้วเล่นบทVictimว่าตัวเองโดนสังคมกดขี่คนความคิดเห็นต่าง
แต่แยกแยะหน่อยว่าเหตุการณ์นี้นักเรียนในชั้นแม่งไม่ได้มีเจตนาร่วมกับแม่ง เพราะทะลุวังสายสุดโต่งเกินและร้องการปกป้องสิทธิผลประโยชน์ตัวเองมันผิดตรงไหน กับไอคนนอกเนี่ย
คือค้องเน้นเรื่องการหมดสภาพนักเรียน แล้วคุณจะมาใช้ตังค์ยัดเพื่อไปค่ายไม่ได้ จะเสรีนิยมขนาดไหนแต่เสรีภาพมันไม่ได้มี100%นะ เพราะหากมนุษย์ทุกคนมีเสรีภาพ100%แม่งก็จะไปทับสิทธิคนอื่น เมื่อคุณอยู่ในสังคมคุณก็ต้องเคารพกฎเกณฑ์บางส่วนด้วย
แล้วกฎเกณฑ์จารีตประเพณีมันมาจากไหนหล่ะ? มันมาจากสภาพแวดล้อมทางสังคมที่มนุษย์มันตกลงกันทําเป็นธรรมเนียมใานานแล้วว่าอะไรควรผิดถูก ถ้ามันไม่มีความเป็นธรรมและเอื้อผลประโยชน์ให้กับคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง กลุ่มคนทางสังคมที่เหลือแม่งจะลุกฮือขึ้นมาเอง แต่กรณีหยกแม่งมาเดี่ยว ไม่หาแนวร่วม แล้วบ้ง ยังไม่เข้าใจความต้องการตัวเอง ยังไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน มีแต่เบียวเพราะยังเด็ก เลยโดนสังคมเพื่อนไม่เอาแล้วไง
Fuck around and you find out ของแท้ โดนคนบ้ามาหนุนทําน้องเขวหลุดไปเลย
นี่ก็เป็นเหตุผลว่าทําไมลิบร่านหรือส้มไม่เอาทะลุวัง น๊จร๊
ไม่ใช่การบูลลี่ห่านไรเลย แล้วมึงจะให้เพื่อนๆทําไง จูบหยกหนึ่งทีแล้วอุ้มท่าเจ้าหญิงลงไปพร้อมเรียกแกร็บให้เหรอ
ถ้ามึงเป็นคนจริง ทําเพื่อคนอื่นจริง ป่านนี้เพื่อนปกป้องละ บอกเลย ไอพวกคนที่เป็นคนที่เพื่อนร่วมชั้นรักและเอนดูอ่ะ
>>852 ที่มาขวางหน้ารถมันก็เป็นเหตุการณ์หลังจากนั้นแล้ว การที่หยกไม่ได้เป็นนักเรียนก็ยังไม่ได้ข้อสรุป คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติบอกแล้วว่าไม่มีสิทธิ์ที่จะไม่รับหยกเป็นนักเรียนจากเหตุผลที่กล่าวอ้างว่าหยกไม่มีผู้ปกครองที่แท้จริง อีกอย่างมันไม่ใช่เรื่องที่เพื่อนนักเรียน จะมาเกี่ยวข้องเลย การที่เพื่อนออกมาพูดว่าไม่ชอบหยกไม่อยากอยู่ร่วมกับหยก เพราะหยกเข้าเรียนหลังแปดโมง เข้าเรียนหลังเคารพธงชาติ เหมือนโดนครูล้างสมองมาพูดแทนอ่ะ มันเดือดร้อนเพื่อนยังไง
แล้วเรื่องที่นักข่าวมาตามถ่ายหยก มาโทษหยกว่านักข่าวไม่เซ็นเซอร์หน้าเพื่อนๆ มันใช่หรอวะ ถ้าบอกว่าเกลียดขี้หน้ามึงเพราะมึงบ้ามึงเบียวมึงปัญญาอ่อนแบบนี้ยังพอเข้าใจได้ แต่นี่ที่เพื่อนพูดมาแต่ละอย่างเหมือนเตี้ยมๆกันมา ครูก็ยิ่งแล้วใหญ่สั่งให้นักเรียนรุมไล่หยก พูดออกมาได้ไงคำแบบนี้ เรียกตัวเองว่าครูได้หรอ
>>857 ธรรมชาติของสัตว์สังคม ยอมรับเถอะ คนที่มันโดนมองว่าไม่เข้าพวกก็จะโดนบีบออก เป็นสันชาติญาณที่รู้ว่าถ้ามีตัวชิบหายในกลุ่มต้องโดนกีดกันออกเพื่อที่ส่วนรวมจะไม่ได้ชิบหาย มนุษย์เป็นสันว์เห็นแก่ตัว นี่คือโลกความเป็นจริงไอหนู อิอิ
แล้วมันคอมม่อนเซ้นท์นะเรื่องฝ่ายเพื่อนหยกโดนละเมิดก็มีสิทธิเชิญให้หยกออก แต่มันไม่ฟังไงเหมือนมึงที่กําลังหลงประเด็นรวมกันอยู่ว่าอะไรคืออะไร เรื่องว่าโดนถอนก็เร่่องโดนถอน เรื่องค่าเทอมก็เรื่องค่าเทอม อันนี้มันเรื่องค่าย ไม่ทีส่วนเกี่ยวข้องแล้วแต่เสือกมานั่ง อารมณ์เหมือนเอาคนขอทานแล้วอยู่ๆไฮแจ็ครถมึงขึ้นมานั่งสิแล้วบอกกูจะไปกับมึงเดี๋ยวกูออกค่านํ้ามันให้ กูก็เคารพสิทธินะเพราะกูจะออกค่าน๊้ามันให้มึง ไรเงี๊ยะ ถ้าไม่เข้าใจก็น่าจะอยู่ในสังคมยากหน่อยนะหนู อิิิิิิอิิิิิิ
ส่วนตัวกูว่ามันไม่ได้เตี๊ยมไรหรอก กูรู้ดีสันดานนิสัยเด็กเป็นไง กูก็เคยโดนกีดกันเพราะทําตัวเสร่อเอง รู้ดีว่าทุกคําพูดมันมาจากความคิดไอเด็กพวกนั้น ไม่ใช่โดนสอนมาให้พูด แม่งพูดเหมือนสลิ่มที่บอกร่านโดนชักจูงโดนล้่งสมองไงยังงั้น
>>858 ค่าเทอมมันรวมอยู่ในค่าเข้าค่าย มึงได้ดูข่าวดูคลิปบ้างป่าวเนี่ยสักแต่จะด่าน้อง โรงเรียนแอบโอนเงินคืนโดยไม่ได้แจ้งอะไรเลย ไม่มีแม้แต่ใบเสร็จหรือหมายเหตุว่าโอนมาค่าอะไร มัดมือชกว่าน้องไม่ได้จ่ายค่าเทอมค่าเข้าค่าย เพราะว่าโรงเรียนไม่มีสิทธิ์ไล่น้องออกเลยต้องใช้วิธีนี้แกล้งเด็ก แบบว่ากูไล่ออกไม่ได้กูก็ไม่รับเงิน ไม่จ่ายค่าเทอมก็แปลว่าไม่ใช่นักเรียน แบบนี้มันใช่วิธีการที่ถูกต้องหรอ กูรู้ว่าวุฒิภาวะน้องมันก็แย่ แต่วิธีที่ผู้ใหญ่ทำกับเด็กแย่กว่า อีก 10 ปี พวกมึงถึงจะมาเห็นใจน้องกันเหมือน เนติวิท
>>859 ส่วนเรื่องเพื่อนอย่างที่บอกว่าน้องมันวุฒิภาวะแย่จริง แต่การที่โดนกระทำแบบนี้มันก็ไม่ถูก ถ้ามึงเคยโดนมาก็น่าจะรู้นะ ไม่ชอบก็แค่ไม่ต้องมายุ่งกัน แต่มาทำเป็นถามไถ่แกล้งเป็นห่วงเพื่อเอามาโจมตีน้องทีหลัง แล้วปลุกระดมคนอื่นให้มาร่วมไล่น้องอีก แย่มากนะคนแบบนี้
จะห่วงหยกไปห่วงเด็กไร้โอกาศที่อยากเรียนกว่ามั้ย ไร้สาระชิบหัย
กูอาจจะคนนอกเกินไปที่วิจารณ์เด็ก แต่ถ้าอยากสร้างเรื่อง แล้วตัวเองไม่เดือดร้อน แถมเพื่อนรัก โน่น ไอเห้ เนติวิทย์ กวนตีนอย่างมีสมอง
นักปฎวัติจากภายในได้ผลดีกว่าพวกมาเห่าบ้าบอเสียเส้น นักปฎิวัติจากภายในต้องแทรกซึมเข้าไปแล้วเริ่มปฎิวัติจากภายใน เช่นจะปฎิวัติกระทรวงการศึกษาก็ต้องทะลวงลึกเข้าไปข้างในของอธิการบดี อ่าห์ เย่ห์
กูเห็นบางคนอ้างว่าเป็นดาราย้อมผมไปโรงเรียนได้ ทั้งที่แม่งไม่ได้มีงานในวงการเลย แต่หยกย้อมไม่ได้ คือมึงแทนที่จะทำให้มันถูกต้องแต่ยอมรับการโกหกตอแหลซุกปัญหาไว้ใต้พรมหรอ
>>864 ดาราไอดอล เขาสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียน ไม่ใช่ทำชื่อเสีย แบบ หยกนิ
เมิงอัดเสียงจะแฉครู ครูเลยรู้สึกว่าไอเด็กนี่มันไม่ไว้หน้าครูเลย ทำอะไรที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นบ้างไหม หรือเอาแต่สร้างความเดือดร้อน ไร้สาระ สังคมจะเลือกเอง
เพื่อนไม่ชวนไปทัศนศึกษาสักคน ยังสะเออะมา
เพื่อนมึงเอ๋อหมดแล้ว พาไปเข้าโรงพยาบาลที
มึงเชื่อดิอีพวกเพื่อนหยกจบม.ปลายไปโตไปทำงานถึงจะคิดได้ว่าพวกมันแม่งโง่ตามเกมผู้ใหญ่ไม่ทัน ไม่รู้ว่าเค้าหลอกใช้พวกมันให้บีบเพื่อนตัวเอง ช่วยมันทำลายชีวิตเด็กคนๆนึง สบายเลยอิพวกครูไม่ต้องเสียมือลงมือเอง จะทำมาพูดดีเข้าตัวยังไงก็ได้แต่ที่พวกมันยังโง่ติดหล่มเดิมๆ นี่คือเรื่องจริง
ไอโม่งหลอนว่าเพื่อนหยกโดนท่องบทนี่สลิ่มเก่าหรา ตามอ่านมาซักพักละ หรือเป็นคนจากทะลุวังแน่ๆ
นี่ไงพวกเอ๋อสายคอนเซ็ปท์สายอุดมการณ์แต่เสือกไม่มองรายละเอียดปลีกย่อย ไอโรงเรียนหยกแม่งมันคอนเซอร์ชหอยู่แล้ว ไม่ใช่พวกรรดาราย่านใจกลางเมืองนะ ไปเรียกน้องให้มันแยกหัวข้อให้มันถูกก่อน
กลายเป็นว่าเรื่องที่แย่จริงๆไม่ใช่เพื่อน แต่เป็นความคิดในหัวกุเอง เป็นความจริงที่อะไรหลายๆอย่างกุกับเพื่อนเข้ากันไม่ได้ แต่เราก็ไม่ได้เกลียดกัน เราไม่ได้ทะเลาะกัน อะไรที่กุไม่เข้าใจเพื่อนหรือมองว่ามันไม่แคร์ความรู้สึกกุ มันจงใจเมินกุ จริงๆเพื่อนมันก็แค่เป็นแบบนั้นโดยธรรมชาติอยู่แล้ว แต่แค่ความคิดในหัวกุมันทำให้ทุกอย่างแย่ลง ชีวิตเราจะเป็นยังไงแม่งขึ้นอยู่กับมุมมองจริงๆว่ะ เพราะกุมองว่ามันแย่ กุมองว่าตัวเองแปลกแยก กุก็เลยเผลอแยกตัวเองออกจากสังคมโดยไม่รู้ตัวเพราะจิตใต้สำนึกกุมันคิดแบบนั้น แต่ถ้าช่วงไหนที่กุพยายามเปลี่ยนมุมมองมองโลกในแง่ดี กลายเป็นวันนั้นไม่มีเรื่องแย่ๆเลย จริงๆเรื่องที่กุคิดว่าแย่มันก็อาจจะมีเหมือนปกตินั่นแหละแต่แค่กุไม่ได้ไปโฟกัสเฉยๆมันก็เลยกลายเป็นวันที่ดีของกุ กุคงต้องพยายามปรับมายด์เซ็ทตัวเองสินะ ให้เลิกคิดเล็กคิดน้อยเก็บทุกอย่างมาคิดได้แล้ว กุควรโฟกัสที่ตัวเองไม่ใช่มานั่งกังวลว่าใครจะเกลียดใครจะรักใครจะมองกุยังไง เพราะสุดท้ายก็มีแค่ตัวกุที่จะอยู่กับกุไปตลอด คนที่กุควรแคร์คือตัวกุเองต่างหาก กุชอบแคร์ความรู้สึกคนอื่นว่าเขาจะอึดอัดกับสิ่งที่กุทำไหม แต่กุไม่เคยแคร์ความรู้สึกตัวเองเลยว่าเป็นยังไง กุจะรักตัวเองให้มากขึ้น
ถ้าเกินเยียวยาก็ต้องตัดแม่ ตัดลูกได้ สายเลือดข้นกว่าน้ำกุไม่เชื่อนะ สันดานเกิดมายังเด็กเปรตขนาดนี้
ไม่ใช่เอาแต่บ้าเพื่อน ไม่เรียนหนังสือ ไม่มีอนาคต ต้องแคร์เพื่อนขนาดนั้นเลยหรอ ต้องการให้เพื่อนยอมรับ เข้ากลุ่ม
ไปนอนข้างถนนเถอะ
มันยังเป็นมู้เพื่อนอยู่ไหมเนี่ยสัส
เพื่อนติดคุกแต่กูทำอะไรไม่ได้เลย
เวลาไปตปท.กับเพื่อน ควรใช้อินเทอร์เนตของใครของมันป่ะวะ
กูโดนขอเกาะตั้งแต่ยังไม่ได้ไป
>>881 กูว่าเรื่องเพื่อน แฟน ครอบครัว มันแล้วแต่วัฒนธรรมกลุ่มก้อนของใครของมัน แล้วแต่ความสะดวกใจของแต่ละคน อย่างกูเคยเป็นคนออกปากเองด้วยซ้ำว่ามาใช้เน็ตกับกูนี่ ไม่ต้องแยกกันสมัครให้เปลือง เพราะกลุ่มกูไม่มีใครติดโซเชียลไง หลักๆ ไปเที่ยวก็คือเที่ยวแหลก มือถือมีไว้แค่ถ่ายรูป ค่อยมานั่งไถเล่นโซเชียลกันตอนกลับโรงแรมแล้ว นอนเล่นบนเตียง ซึ่งกูก็เสียบชาร์จแชร์ hot spot ให้สบายๆ แต่ถ้าจะให้แชร์ทั้งวันจนแบตกูหมด กูก็ไม่แชร์เหมือนกัน ส่วนของมึง ถ้ามึงไม่อยากแชร์ ไม่สะดวก ก็บอกไปดิ เป็นเพื่อนกันมันควรคุยกันได้ตรงๆ อยู่ด้วยกันแล้วสบายใจดิวะ ไม่งั้นจะเป็นเพื่อนกันไปทำไม
https://youtu.be/Bd-Gju4bnW0?si=pRa-6TGQKCBGgt3j
วัยรุ่นสมัยนี้ไม่เคยฟังหรอ ไม่ใช่คบแต่เพื่อนให้สังคมยอมรับ
รวยจนไม่เกี่ยว เก่งโง่ไม่เกี่ยว แต่ใจเราเชื่อมถึงกันหรือเปล่า
คิดยังไงที่เพื่อนหยกออกมาเขียนป้ายประท้วงหน้ารั้วโรงเรียน โดยที่ครูก็ปล่อยให้ทำกันไม่มีเตือนไม่มีห้าม ยังคิดว่าไม่มีผู้ใหญ่คอยอยู่เบื้องหลังอีกไหม
https://twitter.com/itmydefinition/status/1702705733241126961
นิยามของintrovertที่แท้จริง
หยกจักรวาลalternate ถือar15ปืนรั้วไปกราดยิงเพื่อนๆและครูที่โรงเรียน
https://youtu.be/xVPvzX-AeSM?si=631cKBlHaLYUc9Hn
วัยรุ่นสมัยนี้ไม่เคยฟังหรอ ไม่ใช่คบแต่เพื่อนให้ใจเราเชื่อมถึงกัน
สังคมมันมีกั่นแย่งชิงดี การบุลลี่ จะเชื่อใจใครได้หรือเปล่า
อะไรคือการที่กูส่งไอจีคนที่มาจีบไปให้ดู แล้วสิ่งแรกที่พูดถึงคือคนคุยมึงดูไม่ค่อยมีตัง ไอ้เหี้ย งง เกิดมาไม่เคยเจอ เพื่อนคนอื่นเขาก็ทักแค่ว่าทรงดูดีอยู่นะ อีนี่มาเวย์ฉีกเฉย
บางทีบางคนก็ไร้ยางอายนะ ด่าคนอื่นเป็นวรรคเป็นเวร แต่ตัวเองทำให้เขาลำบากชิบหาย
เรื่องปกติ ผู้หญิงมองผู้ชายที่เงิน ผู้ชายมองผู้หญิงที่รูปลักษณ์
ไม่ว่ามึงจะพยายามบิด พยายามบอกว่าหญิงชายเท่าเทียมแค่ไหน แต่มายด์เซ็ตของแต่ละเพศส่วนใหญ่มันคือแบบนี้ และมันเป็นทั่วโลกด้วย
เรียกได้ว่ามันคือสัญชาตญาณของแต่ละเพศก็ว่าได้
ผู้หญิงมองที่เงินเพราะคิดถึงเรื่องอนาคต เรื่องลูก ครอบครัวเป็นหลัก
ผู้ชายมองรูปลักษณ์เพราะคิดเรื่องเยเป็นหลัก
>>896 ถูกต้อง มันคือสัญชาตญาณตามหน้าที่ของเพศ หน้าที่สืบพันธุ์ เน้นจ้องสืบพันธุ์อย่างเดียวที่เหลือช่างแม่ง กับหน้าที่ในการปกป้องเผ่าพันธุ์ให้เจริญเติบโตและอยู่รอด น้อยคนจะเอาชนะสัญชาตญาณได้ ก็พอมีบ้าง แต่น้อย นี่เป็นสาเหตุนึงด้วยที่ทำให้เพศชายมีนิสัยกล้าได้กล้าเสีย กล้าเสี่ยงมากกว่าเพศหญิงที่จะชอบความมั่นคงปลอดภัย ซึ่งแน่นอนว่าก็จะมีคนที่เอาชนะสัญชาตญาณตัวเองได้เช่นกัน แต่น้อย
>>896 สัญชาตญาณ ตั้งแต่อดีต มันบังคับเรา แล้วทำไมกูต้องทำตาม เจตนารมย์นั้น ที่มันต้องการควบคุมเรา?
แบบนั้นจะต่างไรกับเดรัจฉาน
กุชอบ ผญ ที่จิตใจมากกว่า รูปลักษณ์ดี พวกนี้มันก็มีเหมือนหมู่ดาว บนทองฟ้า ไม่ได้แตกต่างกันเลย
กลับกันเลย ผญ ชอบความมั่นคงปลอดภัย? >> ทำอะไรเองไม่เป็นมากกว่า เลยต้องพึ่งผู้ชาย
>>898 มีกุคนนึงนี่ไง
มึง กูขอระบายหน่อย กูมีเพื่อนคนนึง อยู่บ้านเป็นนีทไม่ทำงานอะไรมาหลายปีมาก
เวลาคุยกันเรื่องอะไรก็ตาม มันจะบอกว่ามันเคยทำ เคยไป เคยไปต่างประเทศ เคยไปกินร้านนู้นนี้ เคยมีแฟนเป็นดารา มีหมอมาจีบ มีคนเกาหลีมาจีบ แค่ไปโรงพยาบาลหมอก็ชอบมัน หรือถ้ามันไม่เคยทำ มันก็จะมีเพื่อนที่เคยทำตลอด มีเพื่อนเคยทุกอย่างที่เป็นหัวข้อสนทนา
ถ้าไม่ค่อยมีคนสนใจ มันจะบอกว่ามันป่วย ไม่สบาย เป็นโรค เป็นลม เคยผ่าตัด เคยความจำเสื่อม เคยกินยาล้างท้อง
บอกว่าบ้านรวย มีเงินเป็นล้าน แต่จะไปเที่ยวไหน มันต้องเป็นคนบอกว่าไม่มีตังค์ตลอด
จนกูเหนื่อยจะฟังเลยเลิกคบกับมันเลิกคุยกับมัน
ทั้งที่มันก็ไม่ได้มุ่งร้ายหรือทำร้ายอะไรกู มันคงเป็นแค่คนเหงาloserคนนึง หรือกูควรใจดีกับมันมากกว่านี้วะ
>>900 เพื่อนมึงเป็นนีท เกาะที่บ้านแดก ลึกๆในใจมีปมด้อยแน่นอน เลยพยายามสร้างตัวตน สร้างความทรงจำที่ประสบความสำเร็จหรืออยากเป็นอยากได้อยากมีเพื่อเป็นเกราะป้องกันตัวเองเรื่องที่ตัวเองเป็นนีทไม่ทำงานการเกาะที่บ้านกิน กูคิดว่าตราบใดที่มันไม่ได้ทำร้ายใครก็ปล่อยๆมันไปรับฟังเหมือนเป็นเรื่องตลกไปไม่ต้องใส่ใจอะไรมาก
>>904 ไอ้นี่พูดถูก ถ้ากูเป็นมึงกูคงคิดดีๆว่าอยากให้มันอยู่ในชีวิตต่อไปไหมอ่ะ ถ้ามันไม่มีมึงกูก็ไม่รู้แล้วว่ามันจะมีใครเป็นเพื่อนอีกไหม ถือว่าเมตตาสัตว์ไปก็ได้ แต่ถ้าเซฟความรู้สึกมึง มึงมีอะไรให้ทำอีกเยอะในชีวิต มีเรื่องที่ต้องแคร์อีกมาก มันไม่ใช่เพื่อนที่ดี เรียกว่าเพื่อนยังแปลกๆเลย อยู่กับมันแล้วไม่มีความสุข รู้สึกอึกอัด รู้สึกฝืนที่ต้องอยู่กับมัน ก็ลองตัดคนออกไปจากชีวิตบ้าง อย่าไปแคร์มากแคร์ตัวมึงเองก่อน แต่ถ้ามันไม่ได้เดือดร้อนอะไรมึงขนาดนั้นก็คบๆต่อ เผื่อมึงเปลี่ยนมันเป็นคนปกติได้ก็แล้วกัน กูเองสมัยเรียนก็มีเพื่อนแบบนี้อยู่ไม่ได้หมายถึงเป็นนีทนะ หมายถึงนิสัยสร้างตัวตน เวลามันคุยด้วยกูก็พยายามใจดีกับมันให้มากๆ เพราะรู้ว่าคนอื่นไม่สนใจมันหรอก แต่ให้ขนาดคบเป็นเพื่อนไปไหนไปกัน คอยคุยด้วยตลอดนี่ก็ไม่ไหวว่ะ
>>900 เพื่อนเมิงติ่งเกาหรอวะ กุเคยเจอพวกติ่งเกา อยู่แถบอีสาน พอมีหนุ่ม มาจีบ หรือพ่อแม่บังคับเนี่ยละ แปปๆได้ลูก เลย แต่มันยังตามพวกดาราเกาหลีอยู่นะ ขับมอไซไม่เป็น แฟนก็ค่อยๆสอน เริ่มจากขับออกจากหน้าปากซอย แต่ดีมีผัวทำงานเนี๊ยบพอใช้ได้ ฉาบปูนไม่ไหว ให้ทำงานทาสีได้ ถ้าเพื่อนเมิงอยากทำงานสบายๆ
แล้วเรียนจบอะไร เมิงไม่ต้องมีความรู้เมิงก็ลองไปเป็นเด็กเสิร์ฟต่างประเทศก็ได้นิ ไม่มีตัง ก็เป็นกรี่เอาก็ได้ อายุยังไม่เยอะ ถ้าเมิงเป็นเพื่อนเมิงควรแนะนำ หรือหาผู้ชาย ให้มันก็ได้ เพื่อนมันต้องช่วยเพื่อนหางานไหมวะ
แต่อย่างแรก เลิกดูซีรีย์เกาหลีก่อนเลย อยากได้พระเอก หล่อเป็นหมอแบบนั้น กุเจอมาเยอะ แม่งแปลกๆทุกคนอะ
เห็นด้วยกับ >>904 และ >>905 กูก็มีเพื่อนแบบนี้บ้าง เพื่อนที่ตัวเองมีปมเลยพยายามสร้างตัวตน พยายามอวยตัวเอง กูก็รับฟัง บางทีก็ช่วยเออออ ทำเป็นว้าว หรือช่วยอวยมันเป็นการปลอบประโลมหัวใจมันบ้าง แต่ถ้าช่วงไหนเยอะจนรำคาญกูก็จะฟังเฉยๆ ไม่หือไม่อือหรือบางทีก็อ้างว่ายุ่งทำตัวห่างๆ ไป คนแบบนี้ไม่ได้มีพิษมีภัยอะไรแค่บางทีก็น่ารำคาญ อยากคบหรือไม่แล้วแต่มึงเลย คนเรามีสิทธิ์ที่จะเลือกคบเพื่อนอยู่แล้ว แต่กูคบได้นะ อย่างที่บอกว่าช่วงไหนรำคาญก็แค่ห่างๆ หน่อย คนอวยตัวเองสำหรับกูก็ยังดีกว่าพวกชอบนินทาว่าร้ายคนอื่น อวยตัวเองมันไม่ทำร้ายใคร แค่น่ารำคาญบ้างตลกบ้างเท่านั้นแหละ 555
เพื่อนตายก็ใส่ซองสิวะ
แม่งเอ๊ย กูก็ไม่อยากไปเหมือนกันแหละไอ้เหี้ย ใครจะอยากไปวะลำบากเปล่าๆ กูไปในฐานะคนนอก จะไปดูอะไรสนุกๆเฉยๆนะเว้ย ไม่ใช่ไปให้โดนใช้ ไปเป็นคนใน ไปตั้งแต่เช้าตรู่ แม่ง แต่ปฏิเสธก็ไม่ได้อีก รู้ว่าเดี๋ยวผิดใจกันอีก ดูก็รู้ว่าอยากให้กูไปชิบหาย ร่ายยาวขนาดนั้น ถ้าไม่ไปแม่งก็นอยกูอีก
หยุดเบียวดิ๊
ไอ้โม่งเอ๋อมู้ไอดอลที่มันไล่ไปตอบโง่ๆทุกมู้ให้ sirn แบนมันไปได้ไหมวะ
กูใส่ใจมึงมาตลอดนะ กูแคร์มึงเสมอ ต่อให้สิ่งที่ทำ มึงไม่ได้ขอให้ทำ กูทำให้เองก็เถอะ กูคิดเสมอว่ามันคือสิ่งที่เพื่อนทำให้กันได้แค่นั้นแหละ กูไม่ได้หวังอะไรจากมึงเลย ต่อให้กูใส่ใจมึงแทบตาย ที่ได้รับกลับมาคือความตึงโป๊ะตึงเปรี๊ยะเหวี่ยงใส่กูแบบไม่มีเหตุผล กูก็ไม่คิดน้อยใจ เพราะกูถือว่ากูตั้งใจทำให้มึงเองไม่ได้หวังให้มึงตอบแทนอะไร แต่ตอนนี้กูเริ่มเหนื่อยละ ดูเหมือนกูพยายามเข้าหามึงอยู่ฝ่ายเดียว พยายามดีด้วยแค่ฝ่ายเดียว ขอให้มึงเจอเพื่อนที่จริงใจกับมึงที่สุดในโลกเลยนะ นะคะ เอาให้สุดเหวี่ยงกันไปข้าง กูอยากรู้เหมือนกันว่ามึงจะมีเพื่อนรูปแบบไหน
ทําไมพวกคุถึงมีนิสัยชอบป้ายยาววะ คือกุรับฟังได้ว่ามึงชอบอะไร ไม่ได้หมายความว่ากูชอบเหมือนมึง พวกนี้น่ามคานขนาดไม่อ่านแชตแล้วมันยังส่งอะไรมาป้ายยาอีก แม่งชอบอะไรเงียบๆคนเดียวไม่เป็นเหรอวะหะ
ตอนนั้นเพื่อนกำลังจะจมน้ำ คลื่นแรงมาก มีเพื่อนอีกคนลงไปช่วยแทน ส่วนกุได้แค่มอง กุสมเพชในความอ่อนแอของตัวเองมาก ยิ่งมันพูดว่า “เมิงเห็นกุจะจม แต่กุไม่เรียกให้เมิงช่วย” เหมือนว่าถ้ามันเรียกกุต้องช่วยมันแต่นอน
ทั้งที่กุรู้อยู่เต็มอกว่า กุสู้กับคลื่นทะเลไม่ไหว
ต่อให้เมิงเรียกให้กุช่วย กุก็ไม่ลงไปเสี่ยงชีวิตกับเมิงหรอก และเมิงคงต้องจมลงสู่ท้องทะเลเป็นแน่แท้
เพื่อนตายอะไรมันน่าหัวเราะสิ้นดี กุถึงต้องแข็งแกร่งขึ้นให้ได้ และวางแผนเตรียมพร้อมกับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด กุจะไม่ทอดทิ้งเพื่อนอีกแล้ว กุไม่ใช่คนแบบนั้น
ถ้ากุแข็งแกร่งมากพอ กุก็จะปกป้องคนที่กุรักได้
>>923 พวกเพื่อน คุ มันชอบ2D hololiveเปล่า แล้วก็พยายามขายเกม เกนชิน คอสเพย์เกมนั้น และบอกว่าcoolเจ๋ง
เปล่าเด็กพวกนี้เยอะนะ ถ้าไม่ชอบตามมันก็จะไม่ใช่พวกมัน
กุไม่เคยไหลไปตามกระแสพวกนั้นเลย ถ้าสมัยก่อน to love ru darkness , เนกิมะ , มาคอสฟอนเทีย
เมิงก็บอกไปตรงๆสิ กูกับเมิงต่างกัน กุไม่เคยชอบ2D
แต่สำหรับกุมันก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไรไหม มันก็ชอบของมัน แสดงpassionมันออกมา
ดีกว่าเพื่อนที่เอาแต่นินทาไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ กุว่าแบบนั้นมันมลพิษมากกว่านะ
พลังบวก ย่อมดีกว่าพลังลบ
>>925 กูก็คนตรงๆ บอกแม่งไปเลย สัสกูเฉยๆ กูไม่ได้ชอบ ขกเล่น แม่งยังไม่หยุดป้ายยา ปลมันไม่ได้ทํากับกูแค่คนเดียวด้วย เป็นพวกหลงตัวเองแม่งพล่ามอย่างเดียวไม่ฟัง พลังลบพอๆกับพวกขี้นินทา ตอนนี้กูก็แกล้งทําเป็นไม่อ่าน เพราะต้องทํางานกับพวกมันไง จริงกูก็คุ แต่ไม่ได้อยู่ด้อมเดียวกับมัน กูก็ชอบของกูเงียบๆ เลยไม่เข้สใจว่าไอพวกบอก ป้ายยาๆ เป็นเหี้ยไรมาก
อายุ 32 ไม่มีเพื่อน เคยมีเพื่อนที่คิดว่าสนิท แต่ก็ห่างๆกันไป บางคนเลิกตอบแชทกู บางคนก็คุยทีนึงก็ถามคำตอบคำ ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะมาอยู่ในจุดนี้ จากคนที่ตอนเด็กๆเคยมีเพื่อนเยอะ บางคนก็โคตรเหงาเลย แต่ก็อดทนให้ความรู้สึกมันผ่านไป
กุขก คุยกับเพื่อน เมิงจะถามไรเยอะแยะ เอาเวลาไปหาผัวหาเมียออกลูกดีกว่าไหม
แม่มเอย ตู้เสื้อผ้าที่บ้านเก่าอายุเกือบ20ปีในบ้านขึ้นรา+ปลวกหนัก
พอบอกคนในบ้านว่าสภาพมันแย่มากๆแล้วควรทิ้งก็ไม่มีคนสน
จะขนทิ้งอย่างน้อยก็เขตนอกบ้าน(แต่ยังอยู่ในรั้วบ้าน)ก็ไม่ไหว แม่มอยู่ชั้น2แต่กุตัวเตี้ยไร้แรงไม่มีคนช่วย
พอจะหาข้อมูลว่าจะทิ้งแบบจริงจังก็มีแต่กทม.ส่วนกุอยู่ต่างจังหวัดอีก แม่มจะทิ้งไงดีวะ?
แจ้งเทศบาลจะรับทิ้งป่าว? พวกรถรับขนของย้ายหอจะรับทิ้งมั้ยวะ?
มีเพื่อนสนิทคนนึงกูไม่ถูกกับแฟนมันตั้งแต่แรกเจอเพราะนิสัยเอาแต่ใจขี้โมโหด่าเพื่อนกูต่อหน้ากูแบบToxic relationshipแน่ๆ ก็มาแอบบอกมันตรงๆว่าถอยเหอะว่ะคนนี้ไม่โอเคอย่างแรง แต่ไม่รู้อะไรเข้าสิงแม่งมันดันไปบอกแฟนมันเรื่องที่กุบอกมัน แฟนมันก็โวยวายโอเคกูเลยถอยออกมา ทีนี้เพื่อนในกลุ่มที่ได้เจอกับแฟนมันทุกคนก็บอกเหมือนกันว่าไม่โอเคว่ะแล้วมันก็ค่อยๆเฟดตัวออกไป ไม่มานั่งกินข้าวด้วยกันเหมือนแต่ก่อน แต่ที่งงคือแม่งบล็อคกูทั้งๆที่ไม่ได้ยุ่งกับมันนานละนะหรือเพราะว่าช่วงหลังมันเห็นชีวิตกูดีขึ้นเงินเดือนมากขึ้นเท่าตัวแล้วเงินเดือนมากกว่ามันเยอะหรือเปล่าเพราะกูกับมันเรียนจบสาขาเดียวกันต่างกันแค่มหาลัย (กูลงClose freindว่าบ.ปรับเงินเดือนเพื่อซื้อใจให้ทำงานที่เดิม) เพราะจากที่เห็นคือมันก็ดิ่งพอตัวยังคบแฟนคนเดิมเพื่อนแทบไม่มีแล้วเพราะเพื่อนเฟดออกหมด มันก็ใช้ชีวิตเดิมๆไปของมัน ที่มันบล็อคเพราะเห็นกูก้าวหน้ากว่าหรอวะกูงงหรือแฟนแม่งเห็นละหมันไส้เลยบล็อคกู สุดท้ายนี้ขอให้พวกมึงจำไว้นะToxic relationshipจะพาชีวิตมึงแย่เสียสุขภาพจิตแล้วโยงไปถึงเรื่องต่างๆในชีวิตแน่นอน
กูทำงานกลุ่มแล้วไปขอเพื่อนคนนึงมาอยู่กลุ่มด้วย ซึ่งกูเพิ่งมารู้ว่ามันไม่อยากทำงานกับพวกกูเพราะเครียดไป แบบมันมีปมว่ามันไม่เก่งเท่าคนอื่นในกลุ่ม ไม่กล้าพูด ยิ่งพูดด้วยยิ่งกลัว กูทำไงดีวะกูรู้สึกผิดที่เอามันมาอยู่ด้วยกันแถมต้องทำด้วยกันไปอีก 3 เดือน
ใกล้จะเปิดเทอมแล้ว ถึงเวลากุต้องไปชดใช้กรรมอีกแล้วสินะ ท่องไว้อีกแค่4เดือน พวกมันก็ไม่ได้ผิดหรอกแต่แค่กุรู้ตัวดีว่าเข้ากันไม่ได้เลยจริงๆ กุพยายามมองแง่บวกแล้วว่าเพื่อนมันก็นิสัยเป็นงั้นปกติไม่ได้คิดร้ายอะไร แต่ยิ่งกุอยู่กับพวกมันกุยิ่งรู้สึกเหงา รู้สึกโดดเดี่ยว เหมือนโดนทิ้งให้อยู่คนเดียวทั้งๆที่อยู่ด้วยกัน รู้สึกถูกด้อยค่า กลายเป็นคนไม่กล้าทำอะไร ไม่กล้าแสดงออก กลัวแสดงออกแล้วจะทำให้เพื่อนหงุดหงิดรำคาญอีก กลายเป็นแค่จะพูดสักคำนึงยังยากเลย เพราะพูดไปไม่ถูกเมินก็โดนขมวดคิ้วใส่ว่าจะพูดอะไร และพูดทำไม ทั้งๆที่เมื่อก่อนกุเป็นคนมีความมั่นใจในตัวเองเยอะแท้ๆ อะไรที่กุเคยมั่นใจว่ากุทำได้ดี กลายเป็นกุไม่มั่นใจเลย กุเป็นคนที่พรีเซนต์ได้คล่องและตื่นเต้นตลอดที่จะได้พรีเซนต์ เป็นครั้งแรกเลยที่พอได้อยู่กับพวกมันแล้วกุเริ่มเข้าใจความรู้สึกของคนที่ไม่อยากพรีเซนต์ กุความมั่นใจในตัวเองต่ำลงจนไม่เชื่อว่าตัวเองจะพรีเซนต์ได้ กลัวพูดผิด กลัวพูดไวไป กลัวจะโดนพวกมันด่าเพราะทำพลาดอีก จนกุไม่เชื่อใจตัวเองแล้วว่ากุจะทำอะไรได้บ้างถ้าพวกมันไม่บอกว่ากุทำอะไรได้ กุรู้สึกว่ามันไม่เคยเปิดใจให้กุเลย กุพยายามปรับตัวเองให้เข้ากับมัน เพราะเชื่อคำที่มันบอกว่า เราเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่พอกุฮึดกับตัวเอง สร้างบรรยกาศแง่บวกตั้งแต่เช้า ทั้งฟังเพลง ทั้งคิดบวก แต่พอไปเจอมันแล้วโดนเมินซ้ำๆ โดยขมวดคิ้วใส่ตลอดเวลากุจะพูดด้วย โดนขึ้นเสียงใส่โดนดุเหมือนกุทำอะไรผิดตลอดเวลาทั้งๆที่คนอื่นก็ทำแต่มึงไม่เคยไปอารมณ์เสียใส่มันเลย มันคงผิดที่เป็นกุแค่นั้นแหละ กุขอแค่พรอย่างเดียวตอนขึ้นมหาลัย เพื่อนไม่ต้องสนิทรู้กันทุกเรื่องก็ได้ แต่ขอแค่เป็นพลังบวกให้กัน ไม่ทำให้ลำบากใจกันทั้งคู่ และกุก็มั่นใจว่ากุเป็นคนที่เทคแคร์คนเก่งคนนึงเลย เลยหวังว่าจะถูกเทคแคร์กลับบ้างเหมือนกัน แค่ช่วยพากันไปในทางบวกไม่พากันดิ่งลงเหวกว่าเดิมก็พอแล้ว กุคงแค่เพ้อฝันไปเอง กุยังเป็นเพื่อนที่ไม่ดีพอเปล่าวะ ถึงได้มามีปัญหาเรื่องเพื่อน
>>938 กดดันแหละ กูเคยกากมาก่อนจนเก่งอันดับ1 กูเลยเข้าใจทั้ง2มุมมอง แต่แต่ละคนมันไม่เหมือนกันอ่ะ บางคนไม่อยากโดนกดดันมากเราควรจะให้เพื่อนทําส่วนที่ง่ายๆ แต่บางคนก็รู้สึกว่าตัวเองไม่มีส่วนร่วมที่ดีพอแล้วจะน้อยใจ คือเราหางานที่เพื่อนถนัดหรือสนใจแล้วให้มันทําส่วนนั้นหรือสามารถช่วยเพื่อนโดยการติวๆหรือไกด์ทิศทางของงานได้
พยายามให้เพื่อนengageเยอะๆ คุยๆปรึกษาเยอะๆถ้ามึงเห็นใจเพื่อนนะ การคุยปรับความเข้าใจกันมันหาทางออกได้ดีสุดว่าเพื่อนต้องการอะไร
เพราะบอกเลยกูคนเหี้ย5555 กูไม่ได้แคร์เพื่อนในกลุ่มเท่าไหร่ในด้านสภาพจิตใจ เพราะกลุ่มกูแม่งคนมาเกาะอ่ะ เป็นพวกเหลวไหลสัสๆเลย กูเลยเผ็ดกลางกลับไป เพราะงานกูก็ไม่อยากแบกคนเดียว ถ้ามันก็อปงานมาแปะกูก็ไล่ให้กลับไปทําใหม่ กูดุด้วยแหละคนเลยกลัว มึงนี่น่าจะคนดีในระดับหนึ่งเลยหว่ะแคร์เพื่อนด้วย เพราะตอนที่กูกากๆอยู่กับคนเก่งๆ เขาก็ไม่ซีเรียสไรหรอกแต่แม่งเมินไปเลยก็มี ซึ่งสําหรับกูกูไม่โอเค555
กุรู้สึกการเกาะกลุ่มและกุเป็นหนี้คนเกาะยังไงไม่รู้วะ กุอยากตอบแทนเขาที่ทำให้กุจบมาได้ แต่เขามีแฟนแล้ว ถ้าเราจะNRTมันก็ไม่เหมาะปะ
ทีแรกกูกับเพื่อนก็รักกันดีแหละ จนกระทั่งให้มันยืมตัง
รู้งี้ไม่ให้ดีกว่า
โอ๊ยยยยย มันเข้าใจยากเหี้ยอะไรขนาดนั้นวะ นั่นก็ไม่เอา นี่ก็ไม่เอา กุเสนอทางให้ก็เถียงคำไม่ตกฟากคิดไปเองว่ากุหมายถึงอีกอย่าง ทั้งๆที่กุพูดมันคืออีกอย่าง มึงจะเอาไงวะไอ้เหี้ย
ไม่ได้เข้าโม่งมานาน มาอ่านแล้วนึกถึงสมัยตอนกูยังเป็นคนประสาทแดก เครียดกับปัญหาความสัมพันธ์กับเพื่อนเยอะๆ แล้วมาบ่นในโม่ง
ตอนนี้ก็ยังมีปัญหาแหละ แต่ไม่ค่อยทุกข์ใจเท่าเมื่อก่อน แนะนำว่าอย่าไปคิดมาก แต่คนที่คิดมากก็คงทำไม่ได้อยู่ดี 5555
เคยเจอประเภทที่เลิกคบแล้วแต่ยังมาตามด่าอยู่มั้ย
เออเจออยูา กูต้องทำยังไงหรอเพื่อนโม่ง พอดีกูเคลียร์ปัญหาแล้วนะเดือนสองเดือนได้ละ แต่ยังโดนหยิบไปนินทาหยิบไปด่าอยู่
>>948 แล้วทําไมต้องแคร์ กูไม่รู้ว่ามึงเจออะไรมา แต่กูเคยโดนใส่ร้ายแล้วเอาไปนินทาจนคนที่ไม่รู้จักกูจริงๆแบนหมด แต่กูไม่ได้ไปแก้ข่าวอะไร กูตั้งใจทํางานอยู่กับเพื่อนที่กูแคร์พอ กูไม่ได้สนใจว่าร้ายใครไม่เคยเอาเปรียบใคร ช่วยอะไรก็ช่วยได้ ทํางานให้ดีที่สุดจนได้รับการยอมรับ จนสุดท้ายสังคมมันก็เข้าใจกูเองว่ากูไม่ไดเหี้ยตามคํานินทาของใครบางคน การกระทํามันจะproofเองว่ามึงเป็นคนยังไง โดยที่ไม่ต้องไปใช้ปากหาพรรคพวกนินทากันไปมา
แม่ง เจอคนประสาทแดรกแล้วไม่เรียน กูไม่อยากอยู่กับมันแต่สถานการณ์มันทำให้มันต้องมาตามติดกู คือกูก็independentอยู่แล้ว ต่อไปนี้กูจะทําให้แม่งยิ่งตามกูไม่ทัน แล้วให้มันกดดันจนต้องลาออกเอง
แต่ช่วยไม่ได้คือกูพยายามชวนเรียรชวนไรแล้วแม่งไม่ทํา แล้วยืมตังค์กูแล้วชอบทำเนียน กูต้องทวงไอ่ห่า ขอให้เป็นซึมเศร้าหนักขึ้นแล้วรีบๆไป*ตายเถอะนะ กูก็เป็นซึมเศร้าแต่กูไม่เคยทําตัวอ่อนแอหรือทำตัวToxic ดังนั้นกูไม่อายno guilty shitเลยที่จะมีความคิดอยากให้มึงล่มจมcorrupted mother fucking degenerated
fuck you spoiled kid but your family is not actually rich stupid undeveloped brain fat diabetic ugly ass hope you give up your life asap your breath stinks ugly ass both your appearance and inside are rotten your existence’s nothing but to make fertilizer when ever you die
i don’t want to be near you fucking leave me alone and do suffer alone
cunt
ทนเป็นเศษเพื่อนในกลุ่มไม่ได้ พอจะแยกตัวหาสังคมใหม่ เริ่มสนิทกับใครเข้าอีเพื่อนเริ่มเอาละ กุคุยกับAเริ่มสนิทกันก็จะ Aมันนู่น Aมันนี่ โคตรแย่ โคตรนิสัยเสีย กุเริ่มสนิทกับ Bก็เอาอีก บอกBแม่งโคตรไร้สาระ คิดเล็กคิดน้อย เอาแต่ใจ ตอนเป็นเพื่อนด้วยไม่รักษานะ พอกุจะไปเสือกกันซีน ไม่รู้หวงเพื่อนหรือแค่ไม่อยากเห็นกุหลุดพ้นไปมีเพื่อนคนอื่น อยากให้กุจมทุกข์เป็นตัวด้อยในกลุ่มงี้แหละ
มันมีจริงหรอวะประเภทกลุ่มที่ฟังเรื่องAกับBทะเลาะกันแต่ CDEF มารุมแซะๆ A เพราะฟังเรื่องจากBฝ่ายเดียว
เลือกกลุ่มเพื่อนผิดชีวิตเปลี่ยนจริงๆ กูไม่น่าเข้าไปนั่งกับกลุ่มนั้นแต่แรกเลย เข้ากันไม่ได้ ถ้าออกมา เพื่อนคนอื่นก็จะมองว่ากูเป็นคนมีปัญหาแน่ๆ เพื่อนในกลุ่มก็คงเขม่นกูแล้วฝั่งนั้นคนมันเยอะกว่า ส่วนกูตัวคนเดียวไง ถ้าออกมาจะไปอยู่กับใคร คนอื่นก็จับกลุ่มกันไปหมดแล้ว จะอยู่คนเดียวไปเลยก็ยากตรงทำงานกลุ่มอีก งานกลุ่มเยอะเหี้ยๆ
หมายถึงทำดีกับทุกคนไปซะ จะได้สนิทกับทุกคนไป ไม่ต้องทนอึดอัดกับกลุ่มเดียว24 ชั่วโมงน่ะ
สำหรับคนแบบกูทริคในการเข้าสังคมคือ คิดให้น้อย พูดให้เยอะ เพราะเสือกเป็นคนคิดมาก คิดไปเรื่อย กังวลแม่งไปหมด พอเลิกคิดแล้วลองเน้นพูดเยอะๆดู พูดเหี้ยไรก็ได้ อยากพูดมึงก็พูดไม่ต้องคิดเยอะ กลายเป็นเข้าสังคมได้ดีขึ้นเฉย เพื่อนๆก็เข้าหามากขึ้น คุยเล่นด้วยมากขึ้น ดีจัง
ทำยังไงถึงจะเมคเพื่อนได้ว่ะ ทั้งชีวิตกูไม่มีเพื่อนสนิดเลย
ก็รู้มาบ้างว่ากลุ่มเพื่อน3คนมีคนนึงต้องเป็นเศษ ก็เตรียมใจไว้แล้วแต่ไม่ได้คิดว่าจะหนักขนาดนี้ เหมือนกุไม่มีตัวตนเลย555 คุยกัน2คน เดินกัน2คน ถ้าลองเปิดปากคุยด้วยก็จะไม่ค่อยฟัง กลับไปคุยกัน2คนเหมือนเดิม เราเงียบผิดปกติขนาดไหน ระดับไม่พูดเหี้ยไรเลย มันก็ไม่สนใจเพราะมันไม่ได้แคร์หรือรับรู้ด้วยซ้ำว่ามึงเงียบลง เหมือนโลกนี้มีแค่เราและนาย เพื่อนสนิทเบสเฟรนด์โดะสุดๆ ส่วนกุคืออะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน
>>965 กูแนะนำทริคให้ กูเคยอ่านเจอว่าทริคในการเข้าสังคมคือ คิดให้น้อย พูดให้เยอะ เพราะเสือกเป็นคนคิดมาก คิดไปเรื่อย กังวลแม่งไปหมด พอเลิกคิดแล้วลองเน้นพูดเยอะๆดู พูดเหี้ยไรก็ได้ อยากพูดมึงก็พูดไม่ต้องคิดเยอะ กลายเป็นเข้าสังคมได้ดีขึ้นเฉย เพื่อนๆก็เข้าหามากขึ้น คุยเล่นด้วยมากขึ้น
>>965 มึงต้องอยู่กับเพื่อนกลุ่มนี้อีกกี่ปี ถ้าตอนนี้มอปลายก็ไม่กี่ปีมึง อาจจะเบลนด์อินไปก่อนว่ะทำเหมือนเคย แต่ถ้าทำตัวปกติแล้วทนไม่ได้แนะนำให้มึงหาเพื่อนกลุ่มอื่น ลองมองหาคนที่ดูไม่มีเพื่อนสนิทตายตัวอะ อาจหาเป้นคนที่อยู่คนเดียวบ่อยๆมึงหาโอกาสไปคุยกับเค้า ถ้ามึงไม่ซีเรียสมากก็อยู่คนเดียวได้นะกุมหาลัยนี่ก็ไม่มีเพื่อน มีคุยบ้างแต่ไม่สนิทไม่มีกลุ่มงี้ ใช้ชีวิตคนเดียวเป็นเรื่องธรรมดามึง เวลาทำงานกลุ่มก็หาเอา พอยิ่งโตขึ้นมึงยิ่งต้องอยู่คนเดียวให้เป็นว่ะ สุดท้ายแล้วเรามีแค่ตัวเองที่อยู่ด้วยกันจนวันลงโลงกุคิดงี้ ส่วนตัวกุไม่อยากมีเพื่อนเท่าไหร่ด้วย รุ้สึกสังคมมหาลัยมันเฟคสัด บางคนตีสนิทเพื่อที่จะขอลอกงาน นี่กุยังโดนอยู่เลยทำเองไม่เป็นมั้ง คนดีๆก็มีแหละแต่กุอินโทรเวิดอยุ่กับคนแล้วอึดอัด เวลาคุยเล่นชิทแชทเกททูโนวกันกุรุ้สึกเสียเวลา ตอนนี้กุมีแต่เพื่อนสนิทจากตอนมอปลายที่คุยแชทกันทุกวัน บอกไม่ถูกเลยว่ะ ต้องถามว่ามึงรักเพื่อนสองคนนี้มากไหม ถ้าไม่ก็ออกมา ตีสนิทกลุ่มอื่น กับเพื่อนสองคนนั้นก็ทำตัวเหมือนเดิมนะแต่แค่มึงค่อยๆเออกเพื่อให้คสพมันยังเป็ยเพื่อนกันได้อยู่ อย่าแบบอยู่ดีๆไปบอกต่อหน้าว่าตัดเพื่อนงี้ไม่แนะนำ นอกจากมึงคิดดีแล้วอะนะ
เพื่อนรักกูคีพคาร์ไม่ติดมือถือ ไม่ชอบตอบแชท ต่อให้สำคัญแค่ไหนก็จะอ่านช่วง8โมงเช้าเวลาเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นคือรอมัน8โมงเช้าของอีกวันถึงจะตอบ กูทักถามเรื่องงานแม่งก็ตอบ8โมงเช้า ก็ไปว่ามันไม่ได้มันงานกูคนเดียว แต่เมื่อคืนอยู่ๆแม่งก็ทักหากูตอน4ทุ่ม บอกลืมคีการ์ดเข้ามาไม่ได้ ลงมารับหน่อย กูเห็นข้อความแล้ว แต่ไม่ตอบแม่ง ไม่รู้ด้วยว่าเข้ามาได้หรือไม่ได้ 8โมงเช้ากูถึงจะตอบมัน สรุปมันอ่านไม่ตอบเลยแม่ย้อย55555555 พรุ่งนี้เจอกันกูควรทำหน้าไงดีวะ
>>970 เฉลยคือ ไม่รับเหมือนกัน
มันออกตัวแรงๆเลย มีอะไรพิมพ์ทิ้งไว้ 8โมงเช้าถึงจะตอบนะ เวลาทำงานกลุ่มแล้วมีคนจากเซคอื่นมา นางก็พูดงี้กับเค้า แต่ยังดีที่ไม่มีปัญหาเรื่องงานกับที่นางไม่ตอบแชทนอกจาก8โมงเช้า
เมื่อคืนกูเลยทำด้วย ไม่ชอบแชทมึงจนกว่าจะ8โมงเช้าเหมือนกัน ทั้งที่กูเห็นแล้ว แล้วกูก็ตกใจสัสๆที่มันทักมาตอน4ทุ่ม
อยากรู้วิธีบิ้วความสัมพันธ์ให้สนิทกันขึ้นเรื่อยๆ เป็นตัวเองขึ้น ทั้งกับรุ่นพี่รุ่นเพื่อนเลย ความประทับใจแรกมันก็ต้องทำตัวดีๆให้คนอื่นชอบอยู่แล้วใช่ป่ะล่ะ ถ้าจะเริ่มพูดคำหยาบหรือทำตัวเปรตๆเนี่ยต้องเริ่มตั้งแต่ตอนไหน กุเป็นคนหน้าตาแนวเหยื่อสุดๆแบบไม่มีพิษมีภัยกับใคร พอสร้างความประทับใจแรกแบบแสนดีเหมือนคนอื่นดันกลายเป็นหนักไปเลย ทุกคนติดภาพจำนั้นกันหมด กุพูดคำหยาบทีก็ตกใจกันชิบหาย หรือควรเป็นตัวเองตั้งแต่แรก? แต่ความประทับใจแรกกุก็อยากสร้าง
ความประทับใจ ผิดหน่ะ
เมิงเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นได้ไหม ให้ผลประโยชน์เขาได้ไหม ทดแทนบุญคุณได้ไหม
คนเราก็มีแค่นี้
กูไม่แน่ใจว่าถามถูกห้องรึเปล่า กูเจอปัญหาเพื่อนร่วมงานที่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยมหาลัย
คือกูเจอเพื่อนตัวเองทํางานพลาด พอบอกจุดผิดพลาดมัน
แต่แม่งไม่ค่อยยอมรับความผิดของตัวเอง ทําตัวเหวี่ยงใส่ เล่นพรรคเล่นพวกเอากูไปแขวนไปนินทา
กูก็ยอมจบด้วยการแก้จุดที่มันทําผิดให้ เพราะไม่อยากมีเรื่องทะเลาะกัน
ตอนนี้มันถึงจุดที่กูต้องเลือกระหว่าง บอกเจ้านายเรื่องนี้แต่เพื่อนกูแม่งมีสิทธิ์โดนไล่ออก กับ นิ่งเงียบแล้วฝืนเก็บขึ้ให้มันต่อ
คือกูกําลังจะได้เลื่อนขั้น แล้วงานมันจะเยอะกว่าเดิม ถ้าฝืนเก็บขี้ให้มันต่อกูจะเป็นฝ่ายที่พังทั้งร่างกายและสภาพจิต
ถ้าบอกเจ้านายแล้วแม่งโดนไล่ออก มันกับกูน่าจะขาดกัน กูกับมันเมื่อก่อนเคยสนิทกัน
มาห่างเอาก็ตอนทํางาน ที่นิสัยมันเริ่มเปลี่ยน ใจนึงกูก็สงสาร แต่อีกใจกูก็ไม่อยากจะฝืนทรมาณตัวเอง ไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตดี
>>979 แล้วทำไมงานเพื่อนมึงถึงต้องมาส่งผ่านมึงไม่ส่งตรงกับเจ้านายมึงล่ะ
ความสัมพันธ์ในที่ทำงานมึงกับเพื่อนมึงคืออะไร
มึงเป็นหลีดเพื่อนมึงใช่หรือไม่
ถ้าใช่มึงก็คอมเม็นต์ไปให้มันแก้มาไม่ต้องดราม่า ไม่ต้องไปแก้แทน comment เป็นทางการให้มันไปแก้มา
ถ้าไม่ใช่ก็ไม่ใช่เรื่องของมึง เป็นเรื่องของเจ้านายมึงกับเพื่อนมึง
เพื่อนมึงนี่ปากพล่อยดีว่ะ รู้ยันชีวิตประจำวันกูเลยทั้งๆที่มึงบล็อกกูไปแล้วเนี่ย
เวลากูเครียดเรื่องเพื่อนกูชอบดูอันนี้เพื่อเติมเต็มชีวิตhttps://youtube.com/shorts/74FheYvJIZQ?si=NI1I3PpJYRZiUw6e
กูขอที่ระบายนิดนึง มึงไม่ได้ตอแหลแกล้งโง่หรอก มึงเลือกที่ยืนตั้งแต่วันนั้นแล้ว ขอให้พวกมันชห.กันใหัหมดเลยจ้า
อยากให้พึงระลึกไว้ว่าเพื่อนไม่ใช่ไดอารี่ประจำวัน ถ้าอยากได้แค่คนคอยเล่าว่าเจออะไรมาบ้างแต่ละวันแล้วได้รีแอคชันตอบกลับ เข้าข้างในทุกๆเรื่อง แนะนำคุยกับบอท ถ้ามึงเล่าเรื่องของตัวเอง กุเล่าเรื่องของตัวเอง เราต่างรับฟังกันจะไม่ว่าอะไรเลย นี่เล่าอยู่คนเดียว เหมือนเรื่องมึงมันน่าสนใจมาก ทั้งๆที่โคตรน่าเบื่อ ต้องทำเป็นฟังเพื่อรักษาน้ำใจทั้งๆที่มันรบกวนเวลานอนกุ เวลาส่วนตัวกุ ไม่เคยจะเข้าใจว่ากุไม่ว่าง ไม่สะดวกคืออะไร
ใช่สิ เราไม่ใช่เพื่อนของเธอ เธอคงจะอึดอัดใจกับเราใช่มั้ยล่ะ ต่อให้เธอพูดว่าเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่วันแรกก็เถอะ คงจะโกหกใช่มั้ยล่ะ รังเกียจกันเป็นขี้ขนาดนั้น เราชอบเธอจริงๆนะ อยากสนิทด้วยจะตาย แต่เราคงจะทำเกินไปนั่นแหละ ทั้งที่พยายามห่างแล้ว แต่เสียดายเวลาที่อยู่ด้วยกันมากๆเลย เรานึกภาพตอนพูดน้อยเวลาอยู่กับเธอไม่ออกเลย
กูเป็นผู้ชายคนเดียวในแผนก ทำงานร่วมกันมันก็มีรุ่นน้องผู้หญิงมาคุยเรื่องทั่วไปที่ไม่ใช่เรื่องงานบ้าง คุยแบบแบบผู้หญิงอะ ถ่ายรูปลงอินสตาแกรม แฟชั่นนักร้องนักแสดง ซึ่งกูไม่เข้าใจหรอก แต่คุยตามน้ำไประดับนึงมันก็ไม่ยากมาก
มันก็มีคนประเภทที่กูไม่ถูกใจด้วยไง แบบฉุนเฉียว ขี้นินทา พูดบ่นแต่เรื่องไม่น่าฟัง แล้วก็ชวนกูคุยบ่อยเหลือเกิน กูก็ไม่อยากแสดงออกให้มันประเจิดประเจ้อว่ากูไม่อยากคุยด้วย ก็อยากเป็นมิตรให้บรรยากาศที่ทำงานมันไม่บูด แต่แบบ มึงพูดอะไรกูไม่เข้าใจ ไปโกรธคนอื่นด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทำตัวร้ายกาจใส่คนอื่นแล้วก็ภูมิใจมาอวด รบกวนคนอื่นทำงานนี่มันสนุกหรอ เพื่อนผู้หญิงมึงไปไหนหมดถึงต้องมาบ่นให้กูฟัง
>>987 ผญ ก็งี้ละ ดูดราม่า ปญอ ในxดำตอนนี้ได้เลย
คุยกับผญ มีแต่เสียเวลา บางทีผญก็อยากชนะในเรื่องไร้สาระนี่ละ เคยไปแดก หมาล่า อยู่ กุกินแต่ไม้เขียว5บาท น้ำก็ไม่กิน ผญมันจะกินแข่งกับกูที่กินจุ
ว่ากินได้เก่งกว่า ซึ่งไม่รู้จะแข่ง กินจุกินไหว ทั้งที่ไม่ใช่บุฟเฟ่ไปทำไม ถ้ากุเอาจริง กินแบบสวาปาม มีหรอกุจะแพ้
กุต้องกินแบบผู้ดี คงมาดเอาไว้บ้าง
แล้วพวกนี้ไม่ต้องทำนายอนาคตมนุษย์ป้าในวันข้างหน้าแน่นอน
กินจุในที่นี้ใครปิดเตาก่อนแพ้
ตอนแรกก็งงนะ ไอ้พวกที่สนิทกันแล้วสักพักอยู่ๆจะห่างกันแล้วไม่สนิทกันเหมือนเดิมได้ไง กลายเป็นหลุดวงโคจรกันไปเลยทั้งๆที่ไม่ได้ผิดใจอะไรกัน แต่กุน่าจะเริ่มเข้าใจละ ไม่ต้องรอมหาลัยหรอก กุกับมึงอาจจะจบกันตอนนี้แหละ สิ้นปีคุวย สิ้นปีความสัมพันธ์เดิมๆก็สิ้นไปด้วยละ แต่อะไรที่ทำให้กุรู้สึกไม่สบายใจหรือต้องทนกุก็ไม่ชอบเหมือนกัน รักสบาย อยากมีแต่ความสบายใจรอบๆ ก็เลยกลายเป็นปีนี้กุตัดคนออกไปจากชีวิตกี่คนแล้วก็ไม่รู้
เพื่อนที่ยอมตายแทนกันได้ บุกน้ำลุยไฟ เมิงมีเพื่อนแบบนั้นไหมละ
>>993 คำว่าเพื่อนของเมิง ไม่มีทางเหมือนคำว่าเพื่อนของกุไง น่าเศร้านะที่เมิงไม่มีเพื่อนแบบนี้แม้แต่คนเดียว
ออกจากกะลาบ้างเคยเรียน รด เข้ากรมทหารจับปืนบ้างไหม คนที่หลงยุคคือเมิงต่างหากที้ไม่รู้จักโลกกว้างใหญ่
วัตถุเจริญขึ้นจิตใจคนกลับตกต่ำ เพื่อนแท้เป็นแบบไหน กุก็ยืนยันคำเดิมไม่เปลี่ยน
ปีใหม่แล้วอย่าสันดานเหี้ยด่าทุกแพลทฟอร์มนะค่ะ
999-9999 ต่อติดตาย
เพื่อนกันเพื่อนตายตลอดไป
นั่นคือความหมายของเพื่อน นั้นแปลว่าฉันไม่ได้โดดเดี่ยว
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.