>>641 ถ้าใช้ชีวิตจอมปลอม แบบนั้นไม่เอาหรอก นั่นคือการไม่ยอมรับตัวตนของเราในอดีต
ถ้าไม่มีเราในอดีต ก็ไม่มีเราปัจจุบันและอนาคต เราไม่สามารถแก้ไขอดีตได้ แต่เราให้อภัยตัวเองได้
ดัดแปลงแก้ไขอดีต มันไม่ใช่การทรยศตัวเองหรอกหรอ เราจะสูญเสียตัวตน ในอนาคต เมื่อเราสามารถลบทุกอย่างได้
ต่อให้ความจำเสื่อม ตัวเราทั้งในอดีต ปัจจบุัน อนาคต ใครจะว่ายังไง ตัวเราก็คือตัวเรา อยู่ดี
จำไว้นะชีวิตที่ซื่อสัตย์กับตัวเองไม่ใช่เรื่องน่าละอายเลย แต่การมีชีวิตอยู่ด้วยการโกหก มันจะต่างอะไรกับความตาย
แบบนั้นนะ ไม่เรียกว่าการมีชีวิตหรอก มองย้อนไปด้วยน้ำตาที่ไหลริน มันก็แค่ปอยฝน ตกหลงบนไหล่เบาๆ ของฉันเท่านั้นเอง
ไม่มีอะไรการันตี ว่า อนาคตอันแสนไกล จะเป็นเป็นของเราจริงๆ ก็ต่อเมื่อเราได้ขังอดีตไว้ในอุโมงค์ที่ดำมืด วันนี้ในปัจจุบันมันถึงเปร่งประกายที่สุด
bitter truth is always better than a sweet lie.