>>632 เจ็บแทนว่ะ
ช่วงนี้กูคิดอยู่ว่ากูไม่เหมาะกับการมีเพื่อนเลย พอเรียนจบแล้วก็ แยกย้าย ตามช่วงวัย ทุกคนมีชีวิเป็นของตัวเอง แต่กลายเป็นตัวกูที่มาแพนิกเมื่อความสัมพันธ์ไม่เป็นเหมือนเมื่อก่อน ความงี่เง่าของกูสมัยเด็กก็มีส่วน กูก็มานั่งคิดว่าทำเรื่องเหี้ยอะไรไปกับเพื่อนบ้างจนรู้สึกไม่อยากเป็นตัวเองเลย กูอยากเกิดใหม่ รีเซ็ตทุกอย่างเลย แต่จังดีที่มีแม่อยู่ถ้าแม่ไปแล้วกูก็ไม่รู้ว่าอยู่ยังไงเหมือนกัน ตอนนี้กูกลัวการสนิทกับใครแล้วต้องมาแตกหักว่ะ กูรู้ว่าเพื่อนๆกูไม่ชอบโม่งถ้าเค้ารู้ว่ากูชอบมาระบายเรื่องที่กูบอกใครไม่ได้แม้แต่แม่กู กูจะโดนเพื่อนเกลียดมั้ยวะ กูจะโดนเพื่อนเกลียดเพราะเล่นโม่งเปล่าวะ หรือจริงๆมันคงไม่ทันแล้ว เวลาเจอเพื่อนกูจะตื่นเต้นมาก จนบางทีปากพล่อยเรื่องไม่เป็นเรื่องแล้วกลับมาคิดได้ว่าคึกไปเปล่าวะ กูแบบ อ่า กูพลาดอีก
ละ กูเบื่อตัวเองจัง
แต่สำหรับเพื่อนร่วมงานงี้กูโอเคนะถ้าคุยอะไร เพราะไม่ได้สนิทกันมากแบบเพื่อนสนิท กูว่ากูคงกลัวการเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม แต่ถ้าเป็นอะไรใหม่ๆกูโอเค กับความสัมพันธ์เชิงธุรกิจกูว่าโอเคนะ ส่วนกูก็ไม่มีเพื่อนก็ทำอะไรคนเดียวได้อยู่แล้ว แต่ขาดคอนเนคชั่น
ช่วงนี้กูคงกลับไปนั่งอ่านหนังสือคนเดียวเหมือนเดิมก่อน ความคิดกูแย่ไม่ไหวเลยว่ะโม่ง