>>587 กูเข้าใจคำว่าน้อยแต่คุณภาพนะ แต่เหมือนกุเป็นโรคจิตอย่างที่บอกอ่ะ คือกุต้องการเป็นคนสำคัญของทุกคน อยากถูกรัก เหมือนโหยหาการยอมรับจากสังคมมากๆ มันอาจจะมาจากปมตอนเด็กที่กูเคยถูกเพื่อนทั้งห้องรุมรังแกเลยอยากได้รับการยอมรับจากคนหมู่มากอ่ะ พอรู้สึกว่ามีคนตึงใส่กู กูก็ไม่สามารถปล่อยวางและโฟกัสกับคนที่ชอบกูได้เลย กูมีแต่พยายามจะทำไงให้คนที่ไม่ยอมยอมรับกูด้วย อะไรแบบนี้อ่ะ กูอยากได้รับความรักจากทุกคนมากๆเลย ยิ่งถ้าสมมติบางคนเคยดีๆกันแล้ววันนึงอยู่ๆก็ออกห่างไปสนิทกับคนอื่นแทน หรือเห็นเค้าเดินมาคุยกับคนอื่นที่ไม่ใช่กู กูยิ่งรู้สึกแย่แบบสุดๆ แล้วก้อิจฉาไปด้วยเลย