หลายๆคนก็คงฝืนตัวเองเพื่อจะมีเพื่อนเหมือนกันหมดสินะ กุนึกว่ากุเป็นคนเดียวพอมาโม่งเจอเต็มเลยสัส55555 ฝืนชอบนู่นชอบนี่ทั้งๆที่กุไม่ได้ชอบแต่เพื่อนในกลุ่มชอบกุก็ต้องชอบตามเพื่อให้มันไหล ไม่ติดขัด กุต้องคอยฟังคนอื่นพูด แต่ไม่เป็นไร โดยส่วนตัวกุชอบฟังคนอื่นพูดหรือเล่าต่างๆถึงแม้กุไม่เข้าใจแต่กุก็เต็มใจที่จะฟังนะ สนุกดี แต่พอกุจะพูดบ้างกลับไม่มีใครฟังกุเลยสักคน เลยกลายเป็นคนอื่นก็ไม่รู้จักกุจริงๆสักคน เวลาคุยเรื่องๆนึงกันก็คิดว่ากุไม่เข้าใจ ทั้งที่กุเข้าใจดี กุตาม กุชอบด้วย แต่ไม่ใช่กุไม่เข้าใจหรอกมึงอ่ะไม่เข้าใจกุ คิดไปแล้วว่ากุต้องไม่รู้จีกแน่ๆทั้งที่กุรู้จักดี ตอนกุเล่าไม่รู้จักฟังบ้างล่ะไอ้สัส ละบางเรื่องความคิดไม่ตรงกันกุก็ไม่อยากขัดเพราะยาวแน่ บางเรื่องได้แต่อือๆออๆไป แต่ความจริงมึงกับกุมองกันคนละมุมคนละจุดเลยสัส จะไปขัดก็ไม่ได้อีก เสือกเป็นพวกเชื่อมั่นในความรู้สึกหีแตดไรไม่รู้ ซึ่งกุไม่เก็ท แบบ กุบอกว่าเป็นเพราะสัญชาตญาณ มันก็จะบอกว่าเป็นเพราะจริงๆแล้วน้องเขาอ้างว้างโดดเดี่ยวเดียวดาย ไม่มีใครมอบความรักความอบอุ่นให้ชีวิตน้องเขา น้องเขาหว่าเว้เหมือนโลกเป็นสีเทาไร้สีสันมาตลอก เขาเลยต้องหาใครมานอนด้วยทุกคืนๆ ถ้าเป็นนี่ นี่ก็จะทำเหมือนกันนะ แต่กุมองยังไงก็สัญชาตญาณกระต่ายมันสืบพันธุ์ตลอดเวลาอยู่ละ แต่กุก็ไม่เถียง มันจะมองมุมนั้นก็เรื่องของมัน แต่บางเรื่องกุก็รำคาญ บางเรื่องมึงไม่ได่ผิดก็เอาแต่บอกว่า เราไม่โทษใครหรอก เราโทษตัวเองดีกว่า ไม่ได้ทำให้มึงดูดีขึ้นมาเลยสัส ในสายตาคือมึงโง่ล้วนๆไม่สู้เพื่อตัวเองทั้งๆที่มึงไม่ได้ผิดเหี้ยไรเลย ได้แต่อยู่ใต้ตีนเขาเพราะคติไม่โทษใครโทษตัวเองนีาแหละอีเหี้ย