>>872 หางานใหม่ให้ได้ก่อนแล้วค่อยลาออกที่เดิม ช่วงนี้เศรษฐกิจแย่หางานยากเกาะงานเก่าไปก่อน
>>874 กู >>865 ช่วงชีวิตที่กูชอบที่สุดคือช่วงทำงานใหม่ๆอย่างที่บอก ไม่ต้องคิดไรมาก ได้เงินเดือนใช้ให้เปรม อยากทำไรก็ทำอยากซื้ออะไรก็ซื้อ
ช่วงที่ทุกข์ที่สุดคือหลัง 35 รู้สึกเลยว่าโดนหลอมด้วยระบบจนกลายเป็นคนจำพวกที่กูตอนวัยรุ่นเกลี่ยด พอร์ตกาก ภาษาแย่ ไม่ค่อยมีพักพวก ตามรุ่นเดียวกันในสายงานไม่ทันแล้วคนอื่นเค้าไปดวงจันทร์กันแล้ว กูยังต๊อกต๋อยอยู่เลย มีครอบครัว เมียคาดหวังคือไมไ่ด้พูดตรงๆหรอกแต่รู้ว่าคาดหวังในตัวกูไว้สูงเลยแต่งด้วย(อ้าวอีนี่หวังสบายนี่หว่า) พอกูตกงานตอนโควิดเลยเฟลทำตัวกับกูแย่ลง มองว่ากูเป็นภาระ กว่าจะหางานใหม่ได้ก็ปีกว่าลูกพี่เก่าลากเข้าให้ (เส้นสายโคตรสำคัญ) แต่เงินเดือนลดไป 20 กว่า% ก็ต้องเอาๆไว้ก่อน ตอนนี้ความสุขในชีวิตกูมีอย่างเดียวคือการได้เล่นกับลูก ได้ดูลูกกูเติบโตเนี่ย
กูโคตรคิดถึงตอนทำงานใหม่ๆตอน 20 กว่าๆ จันทร์ถึงศุกร์ทำงาน เสาร์อาทิตย์ไปซื้อ DVD แผ่นอนิเมยกแพคมาเปิดนอนดูโง่ๆตั้งกะตื่นยันจะนอนอีกรอบ เบื่อก็ไปนั่งเล่นเกมมั่งอ่านมังงะมั่ง เงี่ยนก็ไปออน. ไม่ต้องคิดถึงพอร์ต ไม่ต้องคิดถึงการพัฒนาตัวเอง ไม่ต้องคิดถึงการหาพักพวกในที่ทำงาน
T_T