Fanboi Channel

บ่นหน่อย กูหางานใหม่โดยการพยายามสอบราชการที่กำลังรับกันอยู่ตอนนี้
ซื้อข้อสอบเก่ามานั่งอ่านแล้วกุมขมับจริงๆ ...ข้อสอบกว่า 80% เป็นการท่องจำระเบียบข้าราชการต่างๆ + ประวัติองค์กรมากกว่าที่จะสอบวัดความรู้ซะงั้น
ไอ้ของพวกนี้ที่จริงแล้วมันควรจะเป็นคู่มือไม่ใช่เหรอวะ ไม่ใช่ต้องมาเปลืองสมองนั่งจำ!!

ภายในปีนี้กูจะเรียนออนไลน์ในหมวดความรู้ใหม่ๆ เพื่อเตรียมตัวสำหรับเปลี่ยนสายงานภายในปีหน้า กูจะทำได้รึป่าวนะ เป็นกำลังใจให้กูด้วยนะ ถ้าทำสำเร็จเดี๋ยวกูเลี้ยงเบียร์ที่ร้านเล็กๆแถวสาทร มากันด้วยนะพวกมึง

>>222 เป็นกำลังใจให้นะ กูเคยตั้งเป้านี้ไว้ตอนโควิดรอบ 2 แล้วไฟฝ่อไปหมดละ ตอนนี้เห็นมึงฮึดแล้วกูฮึดตาม ว่าจะกับไปมีไฟอีกรอบ 555

>>222 สู้ๆ มึง >>223 มึงด้วย กูโชคดีได้เปลี่ยนสายก่อนโควิดมาพอดี เกือบไปแล้วกู

>>222 >>223 เห็นพวกมึงแล้วมีไฟเหมือนกัน อยากเปลี่ยนสายงานด้วย เดี๋ยวกูรอกินเบียร์

>>222 สู้ๆมึง รอบที่แล้วกูสำเร็จไปแล้ว ถึงจะไม่ถึงกับเปลี่ยนสายงาน แต่เป็นเปลี่ยน specialty ในสายงานเดิม กูขอเป็นกำลังใจให้

เรรียดว่ะพวกมึง กูเครียดจนอยากจะลาออก อยากย้ายประเทศ อยากหนีไปให้ไกลเลย เครียดจนถึงกับเก็บไปฝันทั้งๆที่บางทีไม่ว่าทำงานที่ไหนเราก็อาจเจอเรื่องพวกนี้ได้ตลอด

คือทำงานแล้วไม่เป็นไปตาทแผน เจ้านายก็เร่งจะเอาๆ คนทำก็ทำไม่ได้ กูก็แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปแล้ว แต่สุดท้ายก็เหมือนว่าทุกคนจะโทษว่าเป้นความผิดกุอยู่ดีทั้งๆที่กูรู้สึกว่ามันไม่ใช่ มาคิดๆดูถึงลาออกจากนี่ไปก็ไม่ได้หมายความว่าที่อื่นจะไม่มี โลกการทำงานมันก็งี้แหละ แต่ก็แบบไม่มีความสุขเลย อยากเลิกทำงาน ไหนจะเงินเดือนน้อยอีก

>>227 มึงหาช่องทางให้ตัวเองรึยังล่ะ แบบส่งใบสมัครไปที่ใหม่ไปงี้ กูไม่รู้นะ ที่ใหม่จะแย่กว่าที่เดิมมั้ย แต่ถ้าที่เดิมมันทำให้รู้สึกแย่จริงๆ และมีช่องทางไปแล้วก็ออกมาเหอะ

ถามคนที่มีนายหลายคน เวลานายมีความคิดเห็นไม่ตรงกัน ไม่ถูกกันเอง มึงทำยังไงกันวะ ทำตามใครสั่ง เลือกทำตามคนที่ใหญ่สุดสั่ง หรือทำตามคนที่เราเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาสายตรง (ตำแหน่งไม่ใหญ่เท่าอีกคน แต่ปกติทำงานใกล้ชิดกันที่สุด คือกูต้องพึ่งพาเขาตลอดอะว่าง่ายๆ แต่อีกคนแม่งก็ตำแหน่งใหญ่มากกกกกก) กูอยู่ตรงนี้แม่งลำบากใจสัสๆ อยากให้เธอไปคุยเธอไปคุยกับเขาก่อน (-_-)♫♪ แต่เขาไม่คุยกันเองเพราะไม่ถูกกัน

>>229 ควรทำตามคนที่มึงขึ้นตรง และใกล้กับมึงที่สุด
ถ้ามีปัญหาทีหลังก็โบ้ยไปหาคนนั้นแหละ

>>230 โอเค ขอบใจมากเลย ส่วนตัวคิดแบบนี้เหมือนกัน แต่บางทีก็ไม่แน่ใจ

เคยผ่านสัมภาษณ์ด้านเทคนิคแล้ว แต่มาตกตอนสัมภาษณ์กับผู้บริหาร ถ้าอยากสมัครอีกต้องควรนานแค่ไหนดี

ถามห้องนี้ได้ไหม คือกูอยากจัดฟัน แต่ว่าตอนนี้ไม่มีตัง ตอนนี้ใกล้เรียนจบแล้วเลยกะจะจัดตอนทำงาน จะไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม กูไม่เคยเห็นคนวัยทำงานจัดฟันเลย จะส่งผลเสียอะไรไหม เช่น เรื่องภาพลักษณ์

>>233 สบายใจได้ หัวหน้าเก่าเราอายุจะสี่สิบยังดัดฟันเลย

>>233 จัดได้ เพิ่งเรียนจบยังวัยรุ่นอยู่ กูก็เห็นจัดเป็นปกติยัน 30 นั่นแหละ แต่วัยแก่กว่านั้นไม่ค่อยเจอละ

ไปแดกเหล้ากันแล้วก็เอาบิลมาเบิกที่กู
กูเป็นหัวหน้าประเภทไหน ลูกน้องถึงไม่เกรงใจอะไรเลย
กูต้องเป็นหัวหน้าที่หัวใจสปอร์ตสิวะ ปลุกใจตัวเอง มองในอีกแง่ ลูกน้องเค้าทำงานให้มึงนะโว้ยยย

>>236 ใจสปอร์ตหรือหลอกง่ายเอาดีๆ มึงให้ครั้งนึงแม่งมีมาอีกแน่ ทำงานอะไรได้แดกเหล้าฟรีวะ

ช่วงนี้งานยุ่งๆ ว่ะ ก็ดี ได้เงิน แต่บางทีก็รู้สึกเหนื่อยชิบ ทำวันละ 7-14 ชั่วโมงทุกวันนี่ แอบอยากหยุดบ้าง 5555

มีใครได้เลื่อนตำแหน่งแล้วรู้สึกกดดันตัวเองมั้ย กูรู้สึกว่ากูไม่ดีพอสำหรับตำแหน่งนี้ เครียด ไม่รู้จะปรึกษาใครดี อยากพัฒนาตัวเอง อยากเก่งกว่านี้ แต่ไม่รู้จะไปทางไหนมืดมนสัส

>>239 ตั้งแต่ทำงานมายังไม่เคยได้เลื่อนตำแหน่งเลยว่ะ นี่กูอิจฉาแล้วนะ

เคยว่างงานกันนานสุดเท่าไหร่กันบ้างวะ

>>241 ของกูน่าจะ 3 เดือน แต่บอกก่อนว่ากูทำทุกงานไม่เกี่ยงวุฒิ
กูจบ ม.ดังพอสมควร แต่กูรับจ๊อบอ่ะ ติดผ้าม่าน/วอลเปเปอร์ ทำขนส่ง เฝ้าร้านยา(อันนี้ตรงสาย 55)

>>240 เอาตรงๆ ตอนยังไม่ได้เลื่อนก็อยากเลื่อนนะ ตำแหน่งน่ะไม่อยากได้หรอก อยากได้เงินเพิ่มเฉยๆ แต่พอเลื่อนแล้วอยากกลับไปอยู่จุดเดิมชิบหาย T_T เงินเดือนเท่าเดิมก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร งานก็ไม่กดดัน

>>243 ซักพักก็น่าจะปรับตัวได้มึง สู้ๆ

เบื่อชิบหาย พวกพอใกล้ๆเวลาเลิกงานละพึ่งมาปั่นๆๆๆงาน พอปั่นไม่เสร็จก็โทรมาโยนขอให้กุช่วยทำต่อให้เสร็จ คือกูก็เลิกพร้อมกับมึงป่าวคับ แค่ว่าอยู่คนละแผนกกันแล้วอ้างว่าขอความร่วมมือให้กูทำต่อหน่อย แล้วมึงก็เลิกงานตามเวลาเป๊ะๆๆ กลับบ้านไปพักผ่อนหน้าใส กูก็ทำงานงกๆๆกลับช้า กินข้าวดึก ถึงเวลาก็อาบน้ำนอน ผ่านไปอีกวันที่ไม่ได้ทำ 4 ทำ 8 อะไร นอกจากเก็บตกงานคนอื่นเรื่อยๆเนี่ยนะ อิสัส

หยุดยาว 9 วัน เย้

>>242 เอออยากถามพอดี คนจบป.ตรี ไม่เกี่ยงวุฒิ มึงเคยโดนแบบประมาณว่าเป็นจบสูงหรือภูมิฐานดี ลฯล มาทำงานงานเดือนต่ำ น้อยๆ แบบนี้บ้างไหม

>>244 ขอบคุณมากเลยนะ ;_; จะพยายาม

พรุ่งนี้กูต้องกลับไปทำงานแล้ว หลังจากมีเหตุให้ต้องหยุดไปสองเดือน ประหม่าจัง

>>249 เหตุไรวะ

>>247 โดนถามบ่อยพอสมควร แต่ไม่ได้โดนว่าหรือ อะไรนะ(ยังโชคดี) แรกๆ กูก็รู้สึกโดนทิ่มแทงนิดๆ (เพราะเค้าเรียกกูมีคำนำหน้า) แต่หลังๆ ก็ไม่เป็นไร ได้ตังดีกว่า
และก็คิดว่าคนที่ถามแค่อยากรู้เฉยๆ ไม่ได้รังเกียจอะไร แต่ก็สารภาพว่าทำใจนิดนึงเหมือนกัน ตอนทำงานแรกๆ

>>247 กูไงกูมีวุฒิทั้งนิติศาสตร์และบัญชีนะ มีใบอนุญาตทั้งคู่ แต่กูไม่ได้ทำงานพวกนั้นพอไปพูดแม่งคนอื่นทำหน้าเหยียดกูทันทีเลย

กูทำงานแบบโคตรจะตรงสาย 555 ชีวิตเรียบง่ายดีนะ ไม่โดนเหยียด ไม่โดนตั้งคำถาม เพิ่งรู้ว่าพวกทำงานไม่ตรงสายต้องเจอกับอะไรพวกนี้ขนาดนั้นเลย

กูจบบัญชีชีวิตการทำงานคือเป็น Engineer มาตลอด ตอนนี้เป็นนักแปล + มีพอร์ตหุ้น คนรอบตัวกูคือแบบอิหยังวะ 555

มาฝึกงานไกลๆเหนื่อยว่ะ

ไหนวันนี้ใครทำงานยกมือขึ้น o/

>>256 กู

>>256 เยอะแยะ

ตอนนี้เปิดร้านขายของแต่ยังไม่มีโปรแกรมทางบัญชีดีๆทำเลย ทุกวันนี้ใช้มือกับสมุด 1 เล่มล้วนๆ
สมมติว่าถ้าอยากได้ตัวโปรแกรมบัญชีที่ช่วยตัดสต็อกออกบิลให้เลยแบบนี้นี่มันต้องใช้งบประมาณไหน
มันมีโปรแกรมสำเร็จรูปขายไหมวะ?

กูตกงานมาเกือบปี ตอนนี้ได้งานก๊อกแก๊กแถวบ้าน(ตจว.) ทำมาได้เกือบผ่านโปรแล้ว แต่บอกตรงๆ ไม่มีความสุขเลย ไม่ได้สกิลห่าอะไรเลย แต่จะออกไปหางานต่อก็กลัวหาไม่ได้อีก แต่กูอยู่ตจว.แล้วงานสายกูไปกองที่กรุงเทพฯ-นิคมอุตสาหกรรมหมด ถ้ากูจะไปหางานต่อกูไม่ออกงานนี้เพื่อลงกรุงเทพฯ กูก็ไปสัมที่ไหนไม่ได้อีก เฮ้อ

>>260 ฟีลแบบตกงานมานานละพอได้งานสักงานละไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตะครุบไว้ก่อนหรือเปล่าวะ ถ้าอันนี้ก็เก็ตฟีลอยู่

ทำงานมา 10 ปี อิ่มตัวมาก เบื่อมาก รู้ตัวตลอดว่าถ้าคิดด้วยเหตุผล การมีงานทำได้เงินเดือนเต็มในยุคแบบนี้ถือว่าดีแค่ไหนแล้ว แต่คิดด้วยอารมณ์มันมีแต่ความเบื่อหน่าย หดหู่ เบื่อชีวิต เบื่อไปหมดทุกอย่าง อยากจะผลาญเงินหาความสุขใส่ตัว แต่ยิ่งผลาญเงินมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเก็บเงินได้น้อยลง ซึ่งก็แปลว่าระยะเวลาการทำงาน(เกษียณตัวเอง)ก็ต้องยิ่งยืดออกไปนานเท่านั้น ก็เลยไม่กล้าใช้เงินอีก ตอนแรกคิดว่าได้หยุดยาว 9 วันได้พักผ่อนชาร์จแบตจะดีขึ้น กลายเป็นยิ่งทำให้รู้สึกติดใจ ไม่อยากกลับไปทำงานหนักกว่าเดิม บ่นไปงั้นแหละ ยังไงวันจันทร์นี้ก็จะกลับไปทำงานเหมือนเดิม เพราะคนเราต้องดำรงชีวิตด้วยเหตุผล ไม่ใช่ด้วยอารมณ์นี่เนอะ

แต่กูรู้สึกโชคดีที่เกิดเป็นคนไทย ถ้าไปเกิดประเทศจีนหรือประเทศที่จีนหนุนกูต้องโดนใช้แรงงานหนักกว่านี้แน่ๆ

ของกูมันเป็นอารมณ์อะ ที่ทำงานกูดีนะ เจ้านายดี สังคมโอเค สวัสดิการดี ค่าตอบแทนน่าพอใจ ส่วนเรื่องงานเรื่องคนก็มีปัญหาบ้างตามปกติแต่รวมๆ คือดี บางทีกูก็จะคิดว่าโชคดีมากๆ แล้วที่ได้ทำงานที่ดีแบบนี้ แต่บางทีมันก็แบบ เบื่อมากกก เบื่อออ มันทำมา 10 ปีอะ ความเบื่อนี่บางทีแม่งก็กัดกินกว่าที่คิด

เพื่อนร่วมงานจงใจพาตัวเองเข้าพื้นที่เสี่ยง (จงใจแหละ อืม เพราะไปหลังเค้ามีประกาศเป็นพื้นที่สีแดง) พอไปปุ้บ วันต่อมาแจ้งที่ทำงานขอกักตัว 14 วัน (ไม่มีใบรับรองแพทย์ว่าเข้ารับการตรวจแล้ว) เจ้านายไม่กล้าทำอะไรเลยอนุมัติ
เราโดนสั่งให้รับงานส่วนของคนนั้น ช่วงที่แม่งไม่อยู่มาทำ คือ ก็ทำได้แหละ งานมันไม่ได้ยากอะไร แต่งานตัวเองก็มีอยู่
แค่จินตนาการว่า อาทิตย์หน้าต้องทำงานควบ โดยที่มันตีพุงอยู่บ้าน ก็หดหู่แล้ว...

>>265 มันได้เงินตามปรกติ?

>>266 ปกติ เป็นราชการ

>>267 ราชการมันงานใครงานมันไม่ใช่หรอวะ ไม่มีการก้าวก่ายเอางานชาวบ้านมาทำ

>>268 "ช่วยๆ กันหน่อย งานมันจะได้เสร็จตามเวลา"
อายุงานน้อยกว่า ตำแหน่งสูงกว่าสั่ง ก็ตามนั้น รึกุเป็นหน่วยราชการปลอม

>>268 ราชการนี่ถ้าหน่วยงานกากๆคือโยนงานกันโคตรมั่ว wfh ก็ไม่ได้ เพราะแม่งใช้เอกสารเยอะ

>>269 น่าจะปลอม

>>269 เสียดายภาษีต้องเอาไปจ่ายให้คนอย่างพวกมึง :(

ทำไมวันหยุด 9 วันมันผ่านไปเร็วแบบเน้

เชี่ย พรุ่งนี้วันจันทร์

โม่งทำงานต่างจังหวัด ตามอำเภอนอก ๆ ไม่ค่อยเจริญเท่าไร การขับรถยนต์ไม่เป้น ไม่มีรถยนต์ใช้ ชีวิตอนารถมากเลยว่ะ ไปไหนไกล ๆ ไม่ได้ เหมือนถูกขังอยู่ในบ้าน แหล่งบรรเทิงไม่มี ตะวันตกดินทุกคนเข้าบ้านนอนหมด ขนาดอยู่ในตัวอำเภอนะเนี่ย รถสาธารณวันหนึ่งมี 2 เที่ยว ไป-กลับ ถ้าขี่มอเตอร์ไซด์ไม่เป็นอนารถกว่านี้อีก

ส่งงานทางออนไลน์ได้ไม่ได้แปลว่าทำงานจากบ้านสบายๆ ควย กูก้ส่งงานออนไลน์มาตั้งแต่ทำงานที่ทำงานแล้ว มันก็ต้องมีการส่งออนไลน์อยู่ดี มันเป้นรเื่องสภาพแวดล้อมเรื่องการติดต่อกับเพื่อนร่วมงาน

ไอ้คนไม่ทำงานทำการทำไมแม่งชอบรู้ดีจังวะ กูไม่อะไรกะการปรับตัวนะ แต่กูเบื่อไอ้พวกที่ชอบมาพูดเหมือนมันสบายอ่ะ ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้มีงานทำ นั่งเล่นหุ้นเขี่ยๆไปวันๆ งานบ้านก้ใช้ว่าจะทำเป้นเรื่องเป็นราว

พรุ่งนี้ต้องกลับไปทำงานที่รักอีกแล้ว TT

ทำไมกูถึงรู้สึกไม่อยากทำงานขนาดนี้วะ เมื่อปีสองปีที่แล้วไม่เป็นแบบนี้นี่หว่า

ทุกวันนี้ก็ยังมองหางานใหม่อยู่เรื่อยๆ มี Headhunter มาติดต่อบ้าง แต่เรื่องติดต่อสัมงานยังไม่มี คือฟีลแบบงานปัจจุบันมันก็พอไปได้ แต่ใจรู้สึกว่าเราพยายามที่จะเข้าแต่มันไม่ลงล็อกกับชีวิต ยิ่งพอได้หยุดยาว (มี wfh ตรงฟันหลอเพราะไม่ได้ลา) อยู่บ้านยาวๆ แล้วทำให้มาถามตัวเองว่าเรายังต้องอยู่ตรงนั้นไปอีกนานเท่าไหร่วะ

แต่ตอนนี้ถ้าคือต้องอยู่คือต้องอยู่ว่ะ ยังต้องกินต้องใช้

กูทำงานมา 10 ปี เบื่อมาก แค่คิดว่าต้องทำไปอีก 20 กว่าปีกว่าจะเกษียณนี่นึกภาพตัวเองไม่ออกจริงๆ เฮ้อออ

>>279 เพื่อนโม่งเป็นร่างแยกกูแน่ๆ

หยุดยาว 9 วันผ่านไปแล้วหรือนี่ ; ;

>>259 ถ้าไม่ได้ขายอะไรซับซ้อนมาก ใช้ Excel ทำสต๊อค เอาก็ได้ ส่วนการออกบิลมึง manual เอาไหวป่าว

>>283 กูเห็นด้วย กูไม่มีตังซื้อ excel (จริงๆ คือแม่งแพง ขี้เกียจซื้อ เด็กๆ ใช้เถื่อน 55)
ใช้ google sheet ก็ได้นะใช้งานได้เหมือนๆ กัน

ที่ทำงานเพื่อนโม่งมีพวกกาฝากป่าว พวกนี้นะสไตล์ทำงานจะไม่ริเริ่มห่าเหวไรสักอย่างเลย ให้ตัดสินใจไรไม่ได้ คอยแต่รอคอมเมนท์คนอื่น รอแก้งานคนอื่นแบบจัดเต็มมาก คือมันมีอยู่ Project นึงของกูที่ต้องทำคู่กับมัน กูนัดประชุมเพื่อ Kick start project แล้วตอนคุยกันแม่งก็อ้ำๆอึ้งๆ พูดภาพใหญ่ๆวกวน พูดแต่ Ideal concept ห่าไรไม่รู้ กูเลยต้องกลั่นเอาที่แม่งพูดออกมาเป็นแบบจำลอง Product เพื่อให้มันเดินหน้าไปต่อได้ไง ทีนี้มาเลยไอสัส มหากาพย์คอมเมนท์ จนแทบจะรื้อสิ่งที่กูสรุปทั้งหมดออกแล้วแก้ให้ตามคอมเมนท์แม่งอ่ะ ในใจกูคิด แล้วตอนกูค่อยๆไล่ทีละไอเดีย ตัดช้อยส์ออก มึงนั่งอมห่าไรอยู่ แบบนี้แม่งเสียเวลาฉิบหาย กลายเป็นทำงานซ้ำสองสามรอบ เพราะมานั่งแก้ตามมัน แก้ตามหัวหน้า กว่าจะผ่านไปแต่ละ Project คือ เปลืองแรง เปลืองเวลาสัสๆ

>>284 google sheetแม่งฟังชันน้อยกว่า กูคนนึงที่ไม่ชอบ แต่เอาไว้กรอกข้อมูลดิบๆเก็บไว้ได้

>>286 LibreOffice, FreeOffice

>>285 คนโง่แต่ทำเป็นฉลาด พวกนี้ชอบพูดเหมือนมีอะไรนะ แต่จริงๆไม่มีอะไรอยู่ในหัวสมองมันหรอก กูทำงานกับคนแบบนี้อยู่เหมือนกัน แม่งย้ำคิดย้ำทำชห วนแก้แต่เรื่องเดิมอยู่5รอบ10รอบ มึงต้องเด็ดขาดระดับนึงอะ ถามให้ชัวว่าเอาอันไหน ผิดกูไม่แก้ละนะ มึงไปแก้เอง

>>285 อย่าไปยอม

บ.กูให้ wfh ได้ ละกูกลับมาทำที่บ้าน ตจว. ตั้งแต่หลังสงกรานต์ ยังไม่ค่อยกล้าบอกใครเลยว่ามา เพราะมาจาก กทม.กลัวคนรังเกียจว่ะ

>>290 ไปบอก จะได้รีบๆตรวจ มารู้ทีหลังสิมึงได้โดนเกลียดจริงๆแน่

>>291 ไปบอกใครก่อน ตอนกูมาก็ปกติมากไม่ได้มีคัดกรองอะไรเป็นพิเศษ ถ้าจะตรวจคือต้องเสียตังค์ตรวจที่ รพ.เองอ่ะ

>>292 ซึ่งกูก็ไม่ได้มีอาการใดๆ เลย ถ้าไม่สัมผัสเสี่ยงสูงเขาไม่ให้ตรวจป่าว

>>292 อ้าว แล้วมึงกลัวคนรังเกียจเรื่องไรล่ะ กูก็นึกว่ามึงหมายถึงโควิด

>>294 หมายถึงกลัวคนอื่นคิดว่ากูพาโรคมาด้วย ซึ่งกูก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นพาหะมั้ยเพราะไม่มีอาการอะไรมาจะครบอาทิตย์ละ จะไปตรวจให้มันรู้ๆ ไปก็ไม่มีตังค์ตรวจเองอีก เลยไม่บอกใคร(นอกบ้าน)ว่ากลับมาอยู่บ้าน เหมือนกักตัวกลายๆ แต่เพราะกักตัวที่บ้านมันสะดวกสบายกว่ากักเองคนเดียวที่คอนโดกทม.นั่นแหละก็เลยกลับมา เหมือนกลับมาแบบหลบๆ ซ่อนๆ ไม่กล้าบอกเพื่อนแถวบ้าน ...เออกูแค่มาบ่นนั่นแหละ

พอผ่านวันหยุดยาว 9 วันมาแล้ว รู้สึกว่าการหยุด 2 วันนี่มันไม่พอเลยว่ะ สมัยอายุยังน้อยเคยทำงาน จ-ส ได้หยุดวันเดียวด้วยซ้ำ ก็ทำได้ แต่พอแก่ตัวมาเหนื่อยล้ากับงานชิบหาย ความรับผิดชอบสูงขึ้น มีเรื่องให้ต้องคิดต้องทำมากมาย จากเดิมทำงาน 6 วันยังชิลล์ๆ กลายเป็น 5 วันทำงานที่แสนจะเหนื่อยล้า วันเสาร์ผ่านไปตอนไหนรู้ตัวอีกทีวันอาทิตย์ละ งงมาก 555

>>285 มี เยอะด้วย วิธีทำคือต้องสร้างเครดิตให้ตัวเองก่อน คนอื่นต้องเชื่อก่อนว่าแกเก่ง แกพูดละมีน้ำหนัก กะสองคือจดมินิ้ท ละเป็นคนส่งทุกครั้งหลังประชุม เขียนเลยว่าสรุปประเด็นอะไรบ้าง ถามซ้ำกี่รอบ วนอยู่กับที่กี่รอบให้คนอ่านละรู้ว่าปัญหาแม่งมาจากมันอะ ละฟีตแบคไป ถ้าหัวหน้ามันห่วย ก็ชงเรื่องไปให้คนใหญ่เท่าหัวหน้ามันไปฟาดทิ้ง สงครามพวกนี้ระยะยาวว่ะ ถ้าใจไม่ถึงพอปล่อยมันไปเหอะ พวกนี้เสียเวลาชีวิต

ใครเคยทำงาน แนวบริการที่ต่างประเทศไหมอะ กูอยากรู้มันต่างกับไทยไหม เลิกงานจนเรต 2 ชม รวมเก็บของงี้

เบื่องานจัด จบมาก็ทำเลย ตอนนี้ทนมาปีนึงละอยากลาออกมาพักจังเลยอ่ะTT มีคำแนะนำมะเพื่อนโม่ง

>>299 อย่าเพิ่งหุนหัน ใช้วันลาหยุดพักไปตามระบบก่อน ไว้รู้ว่าอยากออกมาทำไรต่อแล้วค่อยออก

>>300 อยากออกมาเรียนคอร์สออนไลน์เพื่อนเปลี่ยนสายงานอ่ะ5555

ช่วงนี้พอ wfh ละพอมาคิดเรื่องตัวเองที่อยากเปลี่ยนงานใหม่มันมาทุกที ตอนนี้กดไปแล้ว 2-3 ที่รอไว้ก่อน ยังไม่รู้ว่าต้องกดเยอะขนาดไหน แต่เซฟวันลาเผื่อไว้อยู่ หวังว่าจะเปลี่ยนงานได้นะ แต่ก็คงหวังลึกๆ แหละ สถานการณ์ช่วงนี้แม่มดูแววว่าเปลี่ยนงานยาก

>>301 คำนวณเงินเก็บ ค่าใช้จ่ายต่อเดือน ว่าพอใช้กี่เดือน แล้วอยากออกก็ออก ไม่ได้ก็เทคคอร์สตอนว่าง

ทางเลือกวัยทำงานมันก็ง่ายๆประมาณนี้แหล่ะ สำคัญคือจะลงมือทำเมื่อไร

>>302 กูก็อยากเปลี่ยน เพราะเบื่องาน งานมันก้ไม่มีอะไรมากเเหละชิวอยู่ แต่กูอยู่ไปนาน ๆ แล้วมันไม่ได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ ว่ะ อยากลองออกไปทำอะไรใหม่ ๆ บ้าง แต่ก็ติดที่ไม่มีเงินพอ เฮ้อ

>>303 เทคคอร์สตอนว่าทำไปละ ละก็ไปสอบใบเซอร์ได้มาละด้วยแต่ว่าไม่ีประสบการณ์สายนั้นเลยอ่ะสมัครไปก็ไม่มีใครตอบกลับมาเลย เลยอยากจะแบบออกมาเรียนเพื่อเปลี่ยนไปสายนั้นแบบจริงจังสักที ทำงานไปด้วยมันเหนื่อยเกิน สุขภาพจิตก็downลงเรื่อยๆอีกเพราะไม่โอเคกับงาน

ขอบ่นเฉยๆ ยุคโควิดก็พยายามหาทางประหยัด กลายเป็นยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ เสียเงินหนักกว่าเดิม

เห้อ มองไปทางไหนๆประเทศนี้มันก็จบเห่แล้วว่ะ ยอมเสี่ยงไปเป็นแรงงานในประเทศโลกที่ 1 ดีไหมวะ ทุ่มเทเงินเก็บที่มีทั้งหมดคงพอหาทางไปได้แหละ แต่อายุก็เริ่มเยอะแล้วด้วย ความสามารถที่มีก็คงเอาเรื่องทำอาหารไปหางานแหละ เห้อ หมดหวังแล้วจริงๆ

>>307 ยากนะเค้าคัดคน แอบไปนี่มีสิทธิโดนหลอกไปเป็นทาส แถมมีเรื่องเหยียดผิวอีก ช่วงโควิดเค้ายิ่งไม่ให้เข้า งานประเทศอื่นก็หายากเหมือนกัน ลำบากไปหมด

พวกมึง วันที่ออฟฟิศหักเงินเดือน เราไม่ต้องทำงานใช่มั้ยมึง คือออฟฟิศหักเงินลดเวลามาเป็นปีเพราะโควิด กูจะเอาวันที่หักเงินไปทำงานเสริม เงินเดือนไม่พอแดก อิหัวหน้าแม่งโยนงานให้ทำ กูไม่ว่างทำก็คอลมาด่ากูอะ ก้อกูไม่ได้ตัง กูไม่มีสิทธิไปทำงานอื่นเหรอวะ

หยุดยาว 4 วันโว้ยยยยยย

เออ กูไม่อยากให้ลูกค้าติดโควิด แต่กูก็ไม่อยากปิดร้านอ่ะนะ แม่งเอ้ย แต่กูกะว่า รบ. เอาไม่อยู่แน่ อยากปิด แต่ก็อยากได้ตัง วร้อยยยย

>>311 กูหมายถึงไม่อยากปิดโดยไม่ได้ชดเชยอ่ะนะ ถ้าได้ชดเชยกูจะปิด อยากปิดไม่ให้ติดกัน แต่ก็ไม่อยากปิดเพราะไม่มีตัง
555 อ่านที่ตัวเองเขียนละสับสนดี

มู้ซาลารี่อยู่นี่นี่เอง กูไม่ต้องเป็นหัวหน้าใครแล้วโว้ย โดนปลด
ลูกน้องย้ายไปขึ้นกับหัวหน้าคนใหม่ กูหัวเน่าเหลือคนเดียว ปลดจากการเป็นพนักงานประจำ

>>313 เอ้า ลาออกหรอหรือยังไง
ส่วนกุเพิ่งผ่านการสัมภาษณ์งานออนไลน์แต่สุดท้ายก็เงียบไป อีกครั้ง ฮือ.. ถึงจะมีงานเดิมรองรับอยู่ แต่เป็นงี๊เรื่อยๆ ก็บั่นทอนใจนิดนึงว่ะ

>>314 เก็ตฟีล สัมบ่อยๆ ละไม่ติดต่อกลับมานี่ท้อจริง ยิ่งแบบเป็นสิบๆ รอบนี่คือถามตัวเองละนะ ยังไม่รวมยื่นไปเป็นหลายๆ ที่แต่ไม่มีตอบกลับมาอีก

>>314 เอาใจช่วยว่ะ กูก็เพิ่งเจอมา ทำเทสก็ผ่านแล้ว สัมออนไลน์ก็ผ่านไป ถึงขนาดไปสัมที่ออฟฟิสอีกรอบ แต่สุดท้ายแห้ว โคตรเสียใจ

วันจันทร์อีกแล้ว และกูกำลังจะกลับไปเผชิญปัญหาที่ว่าอาทิตย์ที่แล้วตอนเค้าประชุมกันกูไม่มีอารมณ์ฟังเลยมัวแต่นั่งเล่นมือถือจนไม่รู้เรื่องเลยว่าเค้าคุยอะไรกันบ้าง จะเนียนไหวมั้ยเนี่ยกู...

พวกมึงรู้สึกยังไงกับการโดนสั่งให้หยุดงานยาวมั่งวะ
กูทำงานในมหาลัยฯ เงินเดือนไม่เยอะเท่าไร หมื่นเศษๆ แต่โควิตระบาดจนมหาลัยสั่งไม่ให้กูไปทำงานตั้งแต่ช่วงเมษาเป็นต้นมา ถึงจะได้เงินเดือนอยู่แต่รู้สึกชีวิตมันเฉาแปลกๆ ว่ะ เพราะได้แต่อยู่บ้านไปไหนไม่ได้

>>318 ดีแล้ว กูยังไปทำงานอยู่รู้สึกเฉากว่า แม่งวิตกจริตไปหมดอะวันๆมีแต่ข่าวไม่มีเตียงบ้างติดเชื้อเพิ่มบ้าง ยิ่งอยู่ กทม.ด้วยเพื่อนร่วมงานก็ยังคุยน้ำลายกระเด็นไม่ยอมใส่แมสเหมือนเดิม แม่งให้อยู่บ้านWFHไปเลยนั่นแหละดีละ

>>318 จะว่าเซฟก็เซฟแหละ แค่ว่าเราคงต้องหาไรทำบ้าง ตอนนี้คือก็ wfh อยู่ พยายามใช้ชีวิตให้บาลานซ์ที่สุดละ ส่วน >>319 อันนี้ก็ take care นะมึง สถานการณ์แม่งน่ากลัวจริงๆ แหละ

ของกูเนี่ยเข้าสภาวะจำศีลเลย นอนเยอะกินน้อย ไม่ได้ไปฟิตเนสเพราะเขาปิด คือแม่งเฉาจริงๆ
เคยคิดนะว่าได้หยุดยาวแล้วจะดี แต่หยุดแบบทำอะไรไม่ได้เลยนี้แม่งอึดอัดเหมือนกัน

>>321 รื้องานอดิเรกเก่าๆมาทำพอได้ป่าววะ

กูเนี่ย WFH แต่เสือกงานเร่งกว่าเดิม life clock พังไปหมด ใครได้ paid leave ก็จงคิดว่าโชคดีเถิด ไปฟิตเนสไม่ได้มึงก็ยังออกในบ้านได้นะ จะคาดิโอ, เวท, โยคะร้อน หรือริงฟิตก็เลือกเอาเลย

ของกูได้ WFH 100% ซึ่งก็ดีนะ กูเป็นคนที่ต้องเดินทางแล้วจะเหนื่อยมาก แถมคอนโดในเมืองมันก็อยู่ไม่สบายเหมือนบ้านด้วย
อยู่บ้านประหยัดค่าเดินทาง ค่าเสื้อผ้า ไม่ต้องแต่งตัว ได้นอนตื่นสาย เลิกงานเสร็จก็ไปทำอย่างอื่นได้เลย เนียนอู้งานง่าย ไม่ต้องกลัวใครรู้
แต่กูเป็นคนปกติชอบไปร่อนเดินห้าง หาอะไรอาหาร+เหล้ากินตามร้านนั่งหลังเลิกงาน พอไม่ได้ไปนานๆก็เซ็งๆเหมือนกัน
อาหารฝีมือตัวเองก็ดีตรงคุมปริมาณ วัตถุดิบอะไรเองได้ทุกอย่าง แต่กินไปนานๆก็เบื่อ อยากกลับไปนั่งร้านบ้าง อาทิตย์ละครั้งก็ยังดี

>>324 ปกติไปดื่มร้านไหนอ่ะเพื่อนโม่ง ร้านที่กูไปบ่อยๆปิดไป 2 ร้านแล้วเศร้าชิบหาย

>>325 กูไม่มีร้านประจำเท่าไหร่อ่ะ ส่วนมากกินร้านอิซากายะ โซนที่ไปบ่อยๆคือแถวธนิยะ-สุรวงศ์ แล้วก็อโศก-พร้อมพงศ์-ทองหล่อ-เอกมัย
พอดีเคยทำงานแถวนั้นแล้วหลังเลิกงานก็ไปเดินโต๋เต๋เล่น เจอร้านไหนน่าสนใจแล้วราคารับได้ก็ลองเข้ามั่วๆเปลี่ยนร้านไปเรื่อยๆ
ช่วงก่อนหน้านี้มีโอกาสไปธนิยะร้านที่เคยกินส่วนมากยังอยู่ดี ส่วนแถวอโศก-พร้อมพงศ์นี่มีเริ่มหายๆบ้าง ไม่รู้หลังจบรอบนี้จะยังเหลือยู่อีกกี่ร้าน
มีบางร้านไม่ปิดนะแต่กลับไปกินแล้วไม่อร่อยเหมือนเคย หรือบางร้านอาหารยังโอเคแต่บริการแบบเหมือนรำคาญลูกค้า เจอแล้วก็เสียความรู้สึก

https://youtu.be/dWNvlyycWzQ

https://youtu.be/TL470fJMi7w

https://youtu.be/xOBfWkV1N7w

มีใครโดนกักตัว แล้วโดนที่ทำงานแซะ ประนามมั่งว่ะ ประมาณว่าเป็นตัวปัญหาของทีม
ไม่เข้าใจทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย ทั้งที่ไม่ได้รู้ตัวว่าสัมผัสคนเป็นโควิด

>>328 ปัญหาคือพวกที่ติดรอบนี้มันมาจากที่เที่ยวกลางคืนอ่ะ พอใครเป็นเขาก็จะคิดไปก่อนเลยว่าเมิงไปปาร์ตี้มาแน่ๆ เมิงก็อธิบายไปดีๆแจ้งเป็นอีเมลให้ทั้งกลุ่มไปเลยว่าเมิงต้องกักตัวเพราะไปไหนมา เขาจะได้ไม่เหมาว่าเมิงเป็นคนกลุ่มนั้น
คนหายไปคนนึงมันก็ภาระจริง คนอื่นต้องมาทำงานแทน ถ้าไม่มีเพื่อนสนิทๆมารับหน้ารับงานไปสักคนก็ซวยไป

>>329 ถ้าอยู่ทีมเดียวกันแล้วตราหน้าคนในทีมในแง่ลบไว้ก่อนโดยไม่มีการพูดคุยกัน แปลว่า mindset ของทีมโดยรวมมีปัญหา การแก้โดยออกเมลชี้แจงก็ถูกในระดับนึง แต่ทางแก้ที่ถูกต้องคือออกจากทีม
ทั้งนี้คือถ้า >>328 ไม่ได้ทำตัวประมาทเองอะนะ

และแล้วหนึ่งในหัวหน้าที่กูทำงานด้วยก็เสียไปเพราะโควิท พอรู้ข่าวก็ใจหายเหมือนกันแฮะ ถึงตอนแกอยู่จะไม่ค่อยคุยกันเท่าไหร่ก็เหอะ ไวเหมือนกันนะ รู้ข่าวว่าแกติดโควิทตอนหลังสงกรานต์ เพิ่งเสียไปเมื่อคืนเอง ยังไม่ถึงเดือนเลย

>>330 +1

แป๊ปๆ พฤษภาแล้ว สถานการณ์งานเป็นไงกันบ้างพวกมึง

>>333 งานการพอได้ อย่างอื่นโคตรไม่ดี 555

>>333 ท่าทางจะไม่ค่อยดี กูเพิ่งย้ายงานตอนต้นปีแล้วชอบงานใหม่มาก เพื่อนดี หัวหน้าดี งานน่าสนใจ
อยู่มาได้แค่ 2 เดือนหัวหน้าแผนกที่เป็นคนก่อตั้งแผนกเลยลาออก แผนกโดนย้ายไปรวมกับอีกแผนกนึงที่กูไม่ชอบ culture เท่าไหร่
แถมมีปัญหาเรื่องโดนตัด budget อีก กลายเป็นโปรเจคหลักที่ป้อนงานเข้าทีมโดนเบรคไปชั่วคราว (หรืออาจจะถาวรก็ไม่รู้)
ตอนนี้คือทีมอยู่กันแบบงงๆงวยๆ ไม่มีงานทำเป็นชิ้นเป็นอันมาเกือบๆเดือนแล้ว มีแต่ช่วยทำโน่นนิดนี่หน่อยไปเรื่อยๆ
คนเก่งๆที่เป็นเสาหลักของทีมลาออกไปแล้ว 1 และกูรู้สึกได้ว่าคนรอออกมีอีกเยอะ อาจจะรอหมดโควิดกัน

รู้สึกเซ็งๆพอสมควร เพราะกว่ากูลาออกจากที่เก่ามานี่รู้สึกว่าต้องใช้ความกล้ามาก แล้วพอได้มาเจอที่ดีๆก็ดันกลายเป็นแบบนี้อีก
รอบนี้ถ้าจะย้ายอีกก็คงยากยิ่งกว่าเก่า เพราะศก.น่าจะยิ่งทรุดหนักกว่าเก่าไปอีก

>>333 พอจะเข้าใจฟีลอยู่ เรื่องคนทำงานที่ทำด้วยแล้วรู้สึกดีรู้สึกเข้ากันนี่มันดีจริงๆ
ทำเอานึกถึงสมัยทำงานที่แรก คือพอหัวหน้า (คนที่ตอนนั้นสัมเข้าทีม) เขาออกไปทำอย่างอื่น
ตอนแรกก็คิดว่าทีมน่าจะพอไปกันได้ แต่พอคนในทีมตอนนั้นเริ่มออกไปที่ละคนคือ อ่า อยู่ตรงนั้นจะเวิร์คมั้ยวะ

ตอนนี้อยู่ที่ที่สามละ แต่เอาจริงคือพอมาอยู่ตรงที่ปัจจุบันแล้วกลายเป็นว่าทำงานได้ แต่สไตล์กูรู้สึกไม่ค่อยคลิกกับทางออฟฟิศปัจจุบัน
ตอนนี้ช่วง wfh เลยกลายเป็นว่านอกจากทำงานก็มองหางานใหม่ไปด้วยเลย เพราะรู้สึกว่าอีกไม่นานกูก็ไม่น่าจะอยู่ต่อ (ถ้ายังไม่มีอะไรเปลี่ยน) แต่ก็ต้องพยายามคิดว่าถ้าเกิด ศก ยังเหมือนเดิม ถ้าไม่มีงานเหมือนต้องเอาตัวไปตายดาบหน้าแล้ว

กู >>336 จะตอบ >>335 เที่ยงคืนละเบลอตอบผิด

>>335 เคยมีประสบการณ์ประมาณนี้ แต่เป็นก่อนที่โควิดจะมา แบบว่าเข้าไปทำงานเพราะเมเนเจอร์กับเพื่อนร่วมงานคุยกันถูกคอทำงานร่วมกันได้ดี ทำได้ไม่กี่เดือนเมเนเจอร์ลาออก ละ บ.แม่งก็เหี้ย ไม่จ้างคนใหม่ด้วย ทำงานต่อกันไปเองตามอัตภาพ ทีมแตกอ่ะ มันอยู่ไม่ได้ มาเที่ยวกดดันเรื่องยอดเรื่องเซลล์กับพวกกูได้ไง กูทำงานส่วนของกูกันอย่างเดียวจะไปรู้เรื่องอะไรมากมายวะ มึงก็จ้างคนมาบริหารสิ จะมาเอาอะไรกับกู๊ สรุปออกกันยกทีมเลย ดีว่าตอนนั้นศก.มันยังไม่เหี้ยขนาดนี้ไง สรุปเพื่อนร่วมงานได้งานใหม่กันหมด บ.เจ๊ง

>>333 การออกจาก comfort zone สุดแสนจะทรมาน กลัวไปแล้วเหี้ยมากกว่าเดิม เพราะที่เดิมก็เหี้ยแต่ทนได้แค่นั้นเอง

กูพึ่งเคยเจอการไม่ชอบขี้หน้ากันระหว่างกัน แบบร้านต่างสาขางี้ แม่งชอบทะเลาะกันด้วยเหตุผล หีหมาสัสๆ แล้วเวลาสาขากูชอบทำตัวไร้มารยาทชอบย้อนถามกู มึงมาจากที่เดี่ยวกับกูปะ แบบอีเหี้ยยยยยย

แบบนี้ปกติมั้ยวะหรือกูยังไม่ชิน คือกูพึ่งมาทำงานออฟฟิศ อยู่แต่หน้าคอม แล้วพอเลิกงานกลับบ้านนั่งรถ รู้สึกมึนหัวเหมือนคนเมารถตลอดเวลาแต่ไม่ได้เมารถ ตึบๆที่ผาก

>>341 ใช้สายตามากไปป่าว ที่ทำงานแสงพอมั้ย หาวิตามินเสริมมั้ย

มีใคร WFH แล้วรู้สึกว่าเวลาประชุมจดจ่ออยู่กับการประชุมยากบ้างมั้ยวะ
ซัก 1 เดือนที่ผ่านมาพอเจอเรื่องไม่น่าสนใจหรือไม่ค่อยเกี่ยวกับกูทีไรใจลอยหลุดยาวทุกที
บางทีหนักๆก็เผลอหยิบมือถือขึ้นมาเล่นอีก

>>343 กูเป็นมานานละ เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา :(

>>343 ผมชัดๆ

ส่วนตัวคือพอเรียกเข้าไปฟังเฉยๆ แล้วแบบถ้ามีคนอื่นเข้าไปด้วย ถ้าไม่เกี่ยวกับกูนี่ก็รู้สึกไม่น่าสนใจละ แต่ถ้าต้องเป็นคนเดียวที่ทำตรงนั้น ยังไงก็ต้องสนใจแม้ว่าจะอยากหนีไปก็เหอะ

>>346 เสียเวลาเนอะ55555 กูก็ไม่อยากฟังไอ้ตรงที่ไม่เกี่ยวกับกู

โม่งวัยทำงานหาตัวเองยังไงวะ กูจะ 25 แล้วปีนี้แต่ยังหาตัวเองไม่เจอเลยว่ะ ลองทำมาหลายอย่างแล้วแต่ยังไม่รอดซักอย่างเลย

มึง ถามหน่อย ถ้าบริษัทที่ทำงานอยู่มีประวัติว่าเจ้าของเคยโกงเงินเป็นล้านนี่ เวลากูไปสมัครงานที่อื่นมันจะดูแย่มั้ยวะ คือกูไม่รู้ข่าวเลยเพราะเขาปิดข่าวเงียบมาก แต่คนวงในเขารู้ๆกันอยู่ เครียดว่ะเพิ่งทำมาได้สองเดือนเอง

เพิ่งสัมภาษณ์งานที่นึงได้ไป แต่อยากรอผลอีกบ.ก่อน ซึ่งผลจะออกประมาณวันอังคาร เราขอยืดให้คำตอบอย่างช้าได้วันจันทร์ ควรทำยังไงต่อไปดี

>>350 กูเคยเป็น ตัดสินใจยากสัสๆ สำหรับกูก็มองว่าบริษัทแรกมันไงอะ ถ้าไม่สนใจก็ปฏิเสธไปค่อยหาที่อื่นแทนได้ บ.มีเยอะแยะ ถ้าแอบมีใจให้ก็ชั่งใจเอา
ตอนนั้นกูตอบตกลงไป เพราะบริษัทที่ได้ตอนแรกก็ค่อนข้างโอเคเลย ถ้าไม่ชอบค่อยว่ากัน (แต่สุดท้ายบริษัทอื่นที่เล็งไว้ก็โทรมาวันเดียวกันเป็นพรวนเลย ฮือ)
แนะนำแบบคนดี คนที่ชอบมักจะมาในเวลาที่ใช่ ชั่งน้ำหนักแล้วเลือกเลย เลือกไปแล้วก็อย่าเสียใจ
แนะนำแบบคนเลว เคยมีคนบอกกูว่า ให้ตอบตกลงไปก่อน เพราะช่วงทดลองงานฉีกสัญญาได้
หรือถ้าโชคดี ผลอีกบ.อาจจะออกไวก็ได้นะมึง

>>350 เหมือนกัน แต่กูตกลงเอาเลยเพราะเงินเดือนที่เขาเสนอให้มันโอเคกับกู แต่วันนี้บริษัทที่2แม่งโทรมา แล้วเสนอเงินให้มากกว่าอีก55555555 แต่กูตกลงทำที่แรกไปละ นัดวันเซ็นสัญญาแล้วด้วย แอบเสียดายแต่ก็คิดว่าการตัดสินใจแรกดีแล้วว่ะ ยังไงกูก็คงอยู่ทำซักปีแล้วลองย้ายไปทำงานอื่นต่อ

มีใครเคยสอบราชการไหมวะ(หรือทำขรก.อยู่) กูลองไปสอบเล่นๆภาคก. ไม่อ่านหนังสือดันผ่านซะงั้น รู้สึกไม่ยาก
ตอนเเรกเเค่อยากไปลองสอบเล่นๆไปมาๆอยากไปสอบให้ผ่านบรรจุได้ซะงั้น ภาคข. ภาค ค.นี่ยากไหมวะเพื่อนโม่ง พวกนี้มันต้องหาเเนวทางยังไงหรือต้องหาเเนวข้อสอบเก่าๆยังไง (ต้องดูข้อสอบเน้นๆของเฉพาะหน่วยงานไหม) เเล้วถ้ากูจบวิศวะมากูอยากไปสมัครหน่วยงานทำบัญชีไรงี้ได้ไหม หรือมันมีข้อจำกัดด้วยว่า เรียนจบไรมาต้องสอบหน่วยงานนั้นๆบลาๆ

ภาคก.กูก็ไม่ได้หาข้อมูลหรืออ่านสือไรเลย ดันเสือกผ่าน รู้สึกพวกเลข ,อังกฤษไม่ยากเลยข้อสอบบ้านเรา

>>350 >>351 ถ้าเกิดตอบตกลงไปแล้ว (ยังไม่ทำสัญญา) เกิดวันต่อมาดันได้อีกที่ ปฏิเสธไปเค้าจะว่าอะไรไหมวะ อีกที่คิดว่ามีโอกาสได้ 60% คือตอบคำถามทุกอย่างได้หมดนะ แต่ติดตรงภาษาอังกฤษที่ใช้ยังไม่ค่อยลื่น

>>354 ยังไม่ทำสัญญาก็ไม่เป็นไรหรอก

>>353 1.หลัก ๆ ดูตำแหน่งที่สมัครว่าต้องจบทางด้านไหนมา นักวิเคราะห์นโยบายและแผนปฏิบัติการ รับ ป.ตรี ทุกสาขาวิชา เห็นคนจบวิทยาศาสตร์มาทำตำแหน่งนี้ก็เยอะ เพราะรับทุกสาขาวิชา
2.ข้อสอบภาค ข ไม่ยากนะ ภาค ค คือการสัมภาษณ์ คะแนนทิ้งห่างกันไม่มากหรอก แต่วัดกันจริง ๆ คือภาค ข. เอาต้องทำให้ได้แล้วคิดว่าถูก 95% เป็นอย่างน้อย เพื่อให้อยู่ในลำดับแรก ๆ กรณีที่หวังไว้สูง ถ้าลดความหวังลงมาหน่อยคือ ขอให้ขึ้นบัญชีไวก่อน โชคดีอาจมีหน่วยงานอื่นมาขอใช้บัญชี ก็เอาไว้ก่อน ทำงานครบ 2 ปี ค่อยโอนย้าย

>>356 ภาคข.นี่ข้อสอบต้องดูว่าจะเข้าหน่วยไหนใช่ไหมวะเเล้วค่อยไปหาข้อสอบนั้นๆมา
95%เลยเหรอยากว่ะ... ข้อสอบมันเป็นยังไงอะที่ว่าไม่ยาก เป็นข้อสอบเกี่ยวกับองค์กรหรือคำนวณหรืออะไรบลาๆ เหมือนภาคก.ไหม

>>357 1.ใช่แล้วดูตามประกาศจากเวปกพ. เปิดสอบ ชีทราม (เมื่อก่อนนะ ) ตามกลุ่มในเฟสต่าง เนื้อหาตามประกาศที่สอบมันจะบอกมึงต้องไปดูอะไรบ้าง ยื่นพื้นเลย พรบ. บริหารราชการแผ่นดิน พรบ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน ระเบียบงานสารบรรณ พรก.กิจการบ้านเมืองที่ดี ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี แผนพัฒนา 12 อื่น ๆ อีกเยอะ คือมึงต้องเก็งข้อสอบเอาด้วยนะ เดาว่าข้อสอบจะออกตรงไหน ถ้ามึงทำได้ คือทำแล้วมีคำตอบในหัวเลยก็ใช่เลย
2.การสอบขึ้นบัญชีนะสมมุตนะ ข้อมูลอาจจะคลาดเคลื่อนนะเรียกจากความจำ ประกาศสอบรับนักวิเคราะห์นโยบายและแผน ของสป. มท. รับ 50 คน มีขึ้นบัญชีไว้ 2,500 คน กูสอบได้ที่ 89 ถึงเวลาเรียกหมดบัญชีจริง ๆ 200 คน ไม่มีเรียกเพิ่ม บัญชีมีอายุ 2 ปี นั้นหมายความว่ากูได้เป็นนะ พอเห็นภาพป่ะ แต่กูไม่ได้ไปรายงานตัว พอดีทำเรื่องย้านข้ามกระทรวงเรียบร้อยเลยสละสิทธิ์ พวกสละสิทธิ์ส่วนใหญ่จะเป้นพวกมือปืนหรือติวเตอร์ พวกลองข้อสอบ หรือพวกที่งานที่ดีกว่า แต่ก็นะประมาณ ประมาณ 6-7 คนได้ ไม่เยอะเท่าไร
3.ทริปการทำข้อสอบนะ สมัครก่อนเพื่อชิงความได้เปรียบลำดับเลขสมัครจะอยู่ต้น ๆ ชิงความได้เปรียบกรณีคะแนนเท่ากัน อ่านหนังสือให้หนัก ฝึกทำข้อสอบจากแแหล่งต่าง ๆ แข่งกับตัวเองล้วน ๆ กรณีกูข้อสอบ 100 ข้อ มันใจว่าถูกประมาณ 80 ข้อ นับข้อได้เลยว่ามันใจจริง ๆ แล้วพวกที่ได้ที่ 1 มันผิดไม่น่าเกิน 5 ข้อนะ สอบภาค ค คือการสัมภาษณ์ คะแนนไม่น่าต่างกันเยอะ

กูเพิ่งยื่นภาษีแล้วเจอขอใบรังรองการส่งเงินประกันสังคม คืองงว่าปกติมันต้องมีด้วนหรอวะ
แล้วก็งงๆว่าใบทวิปกติบริษัทจะมีเขียนให้ ทำไมของปีนี้ไม่มีหว่า ไปขอจากสำนักงานประกันสังคมไม่รู้ได้มั้ย

เพิ่งเริ่มทำงานได้สามเดือน บ.เขายังไม่ได้พูดเรื่องทำประกันสังคมให้เลยว่ะ หรือเขาทำให้แล้วแต่ไม่ได้บอกกูวะ กูจะเช็คได้มั้ยว่ามันเข้าประกันสังคมให้กูยัง

กูเมาไปทำงานไม่ไหวมา 3-4 วันละ จะกลับไปทำต่อก็ไม่กล้าอีก เสียภาพพจน์ไปหมดแล้ว จะออกก็ยังไม่ได้หางานใหม่เลย เอาไงดีวะกู

>>360 มันเอาเลขบัตรไปเช็คในเว็ปได้ป่ะนะ กูเคยทำอยู่

>>361 ไปทำงานซะ ไป ไป ไป ไป ที่ทำงานคงเกลียดมึงแล้ว แต่ถ้ามึงไม่ไปมันก็มีแต่จะแย่กว่าเดิม ไปทำงานให้สม่ำเสมอซะ ไป ไป ไป ภาพลักษณ์มันแดกไม่ได้ มึงจะเอาเงินที่ไหนมาแดกเหล้าถ้าไม่ทำงาน ไปทำงาน

ช่วงนี้รู้สึกว่าพอยังต้อง wfh อยู่แล้วคือสุขภาพกายกับสุขภาพจิตห่อเหี่ยวไปเยอะเลย ตอนนี้ที่ออฟฟิศคือหลายคนเริ่มได้กลับไปทำงานที่ออฟฟิศละ แต่กูดันอยู่ในพื้นที่ใกล้คลัสเตอร์เกิดใหม่ แล้วจะไปยังไงวะ แถมช่วงนี้พอเห็นอะไรเกี่ยวกับงานแล้วเหมือนจะรู้สึกคลื่นไส้ ขนาดไม่ครบปีกับที่ใหม่ยังรู้สึกขนาดนี้เลย ตำแหน่งกูคนเก่าอยู่ไม่กี่เดือนด้วย

ตอนนี้ก็ยื่นสมัครงานใหม่ไปเยอะพอสมควร แต่ช่วงนี้คงหวังเปลี่ยนงานยากมาก

>>364 กูปกติเป็นคนหลังเลิกงานชอบไปกินเหล้า+กินข้าวตามร้านนะ แถมบรรยากาศที่บ้านก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่
แต่บวกลบกับปัจจัยอื่นๆอย่างขี้เกียจเดินทาง แต่งตัว คอนโดนอนไม่สบาย ฯลฯ ถ้าเลือกได้อย่างเดียวกูอยากให้ WFH ไปตลอดเลยมากกว่า
จริงๆถ้าเลือกได้แบบตามใจชอบเลยจริงๆอยากได้แบบเข้าออฟฟิซอาทิตย์ละวัน หรือไม่ก็ 2 อาทิตย์เข้าวันนึงนี่จะสุดยอดมาก แต่คงหายาก
ทุกวันนี้กลายเป็นติดการที่ลุกออกมาจากเตียงแล้วขึ้นมาทำงานได้เลย เลิกงานปุ๊ปก็ปิดคอมไปทำอย่างอื่นไม่ต้องเดินทาง
ไม่อยากนึกว่าถ้าถึงวันที่ต้องกลับไปใช้ชีวิตตื่นแต่เช้า แต่งตัว เดินทางไปเข้าออฟฟิซจะเป็นยังไง

เพื่อนโม่งจบใหม่ใครเริ่มงานพรุ่งนี้วันแรกบ้างงง กูตื่นเต้นมาก
ขอให้เริ่มทำงานแบบปัง ๆ กันทุกคนน้าาา (ถึงจะต้อง wfh ก็เถอะ ;-;)

มีskill ด้าน Excel , Power BI, VBA , SAP แล้วตอนนี้กำลังจะลงเรียน SQL , Tableau เก็บใบเซอร์ออนไลน์เพิ่มเติม , TOEIC ได้ 750 มีรถขับไปทำ On-site ได้ ถ้าย้ายงานเลยตอนนี้ มีโอกาสจะได้งานใหม่ไวสุดใช้เวลากี่วันวะ ไม่ติดบริษัทเล็ก-ใหญ่นะ ต้องการประสบการณ์ กู 30 แล้ว พอดีเพิ่งย้ายสายงานมา

>>367 มึง 30 แล้ว มึงก็น่าจะรู้นะว่าควรได้งานใหม่ก่อนค่อยออก หางานไม่มีการันตีหรอกว่ากี่วันได้ ยิ่งตำแหน่งสูงเงินเยอะยิ่งพิจารณานาน

>>368 รู้ แต่มีเหตุบางอย่างที่กูควรออกเลยทันทีจะดีสุด แต่อยู่รองานใหม่ก่อนก็ได้ซึ่ง ถ้าอยู่รองานใหม่กูก็ต้องเหนื่อยเพิ่มขึ้นไง เลยหาข้อมูลต่างๆมาลองชั่งน้ำหนักดู

กูถามหน่อย มีบ.มาเสนองานให้แต่แม่งพอลองไปแล้วกลายเป็นว่าคนที่ยังไม่ฉีดวัคซีนแม่งต้องมานั่งทำงานนอกตึกตากแดดกลางแจ้งพัดลมก็ไม่มี จะเข้าไปทำงานในออฟฟิศได้ต้องฉีดครบ2เข็มเท่านั้นแค่จะเข้าห้องน้ำในตึกยังไม่ได้ พนง.คนอื่นแม่งก็ฉีดกันแล้วบอกให้กูทนๆไปเป็นเรื่องธรรมดา มันเกินไปไหมวะ กูคิดหนักมากเพราะไม่รับงานนี้ก็หางานอื่นไม่ได้สักทีหัวหน้างานก็เร่งให้คำตอบชิบหาย

>>370 พนักงานคนอื่นมันไปหาฉีดที่ไหนกันวะครบสองเข็มแล้ว ไวจัง

>>371 ของกูมีเพื่อนร่วมงานบางคนบ้านอยู่คลองเตยเลยได้ฉีดไปก่อนหน้านี้ละตอนมีคลัสเตอร์ ส่วนกูจองคิวปกติ กว่าจะได้คิวตั้งกลางเดือนก.ค.แน่ะ

>>371 ถ้าฉีดกันเกือบครบทั้งบริษัทแล้ว แสดงว่าบริษัทตั้งอยู่ในเคสเสี่ยงสูงที่มีคลัสเตอร์ป่าว? เพราะอย่างบ.กูตั้งอยู่พื้นที่ปกติ มีคนได้ฉีดแล้วน้อยมาก 99% ยังไม่ได้ฉีด

>>370 เนื่องจากกูมีความเห็นว่า % ตายหรือป่วยหนักจากซิโนแวคค่อนข้างต่ำ
ถ้าบ.สามารถจัดหาวัคซีนให้ฉีดได้ กูมองว่าโชคดีมากที่ได้ลัดคิวฉีดจนครบ 2 เข็มก่อนคนอีก 99% ในประเทศ

แต่ก็เข้าใจความพานิคของคนอีกกลุ่ม ก็ your choice ว่ะ ก็หางานที่อื่นไป

ว่าแต่มันงานแบบไหนกันวะ หาวัคซีนให้ได้ ไม่ฉีดให้ทำงานกลางแดด ดู post apocalypse ชิบหาย

>>370 กู WFH เปิดพัดลมแรงๆไม่เปิดแอร์ยังจะตายเอา บริษัทให้พนักงานนั่งตากแดดนี่กูว่าเหี้ยไปว่ะ ยังไม่ฉีดวัคซีนก็ไม่ใช่ข้ออ้างอยู่ดี

ฟังเพลงกันดีกว่าค่ะ
https://www.youtube.com/watch?v=I64YL2424eU

>>374 คงเพราะมันเป็นพนักงานใหม่ เพิ่งเข้าไปตอนเขาฉีดกันครบหมดแล้วอ่ะ แต่ถ้าแม่งจะกีดกันขนาดนี้ก็ไม่ควรรับสมัครพนักงานก่อนมั้ยวะ เป็นกูคงไม่ไหวอ่ะแบบนั้น คงลาออกไปแล้ว

เรียกกูไปช่วยแก้งาน โดยงานที่ให้แก้มันไม่ได้อยู่ในความรับผิดชอบของกูเลย กูแค่พอจะแก้ให้ได้เฉยๆ แล้วพอกูไปแก้ให้ซึ่งต้องใช้เวลาในการทำสักพักนึง แต่อยู่ๆมึงก็พูดขึ้นมาว่า "หรือจะให้xxxทำแทน" กูก็ยิ้มๆละบอก ขอเวลาอีกแปปนะครับ แต่ในใจกูนี่อยากจะลุกไปซัดแม่งซักป้าบนึง

ถ้าฉีดกันทั้งบ.แล้ว ก็แปลว่ามีภูมิกันหมดแล้วไม่ใช่เหรอวะ แล้วทำไมต้องกลัวคนที่ยังไม่ฉีดด้วย กูงง

>>379 เพราะวัคซีน(เท่าที่มี)มันแค่ลดความเสี่ยงตายไม่ได้ลดโอกาสติดน่ะสิ

ปีที่แล้วเงินเดือนโดนลด หายไปล้านนึง ตอนนี้อยู่บ้านlwp ยาวๆ
ถ้าโดน บ.เอาออก กุยังคิดไม่ออกเลยจะไปทำไรต่อดีว่ะ อายุก็หลักสามละ นี่คิดอยู่ว่าคงไปสอบราชการ รัฐวิสหากิจ พวกนี้

ตอนนี้ wfh ยังทำอยู่ที่บ้าน แต่ช่วงอาทิตย์ก่อนทางออฟฟิศเริ่มถามว่าเมื่อไหร่กูจะกลับออฟฟิศ ทั้งๆ ที่คนก็ยังกลับกันไม่หมด แถมแถวบ้านกูเสือกใกล้คลัสเตอร์ ญาติที่อยู่ด้วยก็บอกว่าไม่อยากให้ออกไปข้างนอก กูควรตอบออฟฟิศไปยังไงดีวะ

ระหว่างปลอดภัยแต่มีสิทธิ์โดนเอาออก กับออกไปเสี่ยงแต่ยังพออยู่ในงานได้ (อย่างน้อยก็อาจจะจนกว่าหมดสัญญา สญกับที่ทำตอนนี้จะหมดปลายกันยาด้วย) เอาไงดีวะ

เงินเดือนนี้กู 6300 😭😭😭 ไม่อยากกดบัตรเงินสดเลย

>>382 บอกไปเลย แถวบ้านกูมีคลัสเตอร์ สนใจเอากูไปแพร่มั้ย

กูจบใหม่เอี่ยม เพิ่งทำงาน รู้โพรไฟล์คนในทีมแล้วขนลุก ม.รัฐดังๆ ทั้งนั้น เกียรตินิยมหมดทุกคน แถมเหรียญทองมาอีกสอง จบโทนอก โอเค เข้าใจละว่าทำไมทีมเล็กแต่โพรดักทีฟสุดๆ ส่วนกูรู้สึกเป็นหมาหงอยมากเลย T_T ต้องสู้ๆ บ้างแล้ววว !!

ช่วงนี้กูทำตัวแย่มากๆ เป็นผลจากอาการ Mid-life crisis ป่าววะ ถึงเเม้อายุจะยังไม่เข้าเกณฑ์ เพราะกูเพิ่ง 30 เอง แต่การกระทำและความคิดหลายๆอย่างมันส่อไปในทางนั้นว่ะ คือช่วงหลังๆมานี้กูเริ่มไม่มีจิตใจทำงาน ทำแบบผ่านๆไป เช้าชาม-เย็นชาม สบช่องหน่อยก็อู้งาน คิดถึงแต่เรื่องการย้ายงานใหม่ การหาความท้าทายใหม่ๆ บางทีเป็นหนักมากจนอยากลาออกแล้วมานั่งๆนอนๆอยู่บ้านอ่ะ เผื่อจะมีแรงบันดาลใจทำอะไรสักอย่างขึ้นมา ซึ่งพฤติกรรมช่วงหลังมานี้มันส่งผลถึงความเชื่อใจและความเป็นทีมในแผนกของกูมาก คนในทีม หัวหน้า และลูกน้องกูก็มองกูด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป กูสังเกตุได้ อยากแก้ปัญหานี้ให้หมดไปทำไงดีวะ .

>>386 quarter-life crisis / mid-life crisis กูว่ามันส่งผลต่อหลายคนนะ จะว่าไป มึงรู้สึก burnout ป่าววะเนี่ย แต่ถ้าถามฟีลกู กูก็ฟีลนี้เหมือนกัน ช่วงนี้คือส่งสมัครงานใหม่ไปเยอะอยู่

>>386 >>387 อาการแบบนี้ กูเป็นตั้งแต่ช่วงจบใหม่เลยนะ 5555 จนปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่

>>386 ผู้หญิงใช่มะ สมควร อาการป้าแก่

>>389 ผู้ชาย อายุเพิ่งแตะ30

มึงถามงานกูว่าใช้ช้อยส์1 หรือ ช้อยส์2 พอกูถามกลับว่าแล้วปกติที่ผ่านๆมาเลือกใช้ช้อยส์ใหน มึงตอบว่า หึ ไม่รู้ กูก็เลยบอกไปว่า งั้น ช้อยส์1 ละกัน เหมือนตัวอื่นๆ แต่มึงสั่นๆหัวละบอก หึ ช้อยส์2 อีระยำสัส คือจะถามกูเพื่ออะไรถ้ามึงมีคำตอบแล้ว และ มึงโกหกกูในตอนแรกว่าไม่รู้คืออะไร

ล่าสุด กู >>387 ตอนนี้ตอบรับ Offer กับงานใหม่ไปละ ตอนนี้ก็เหลือแค่ว่ากูจะทำยังไงให้มัน Transfer งานไปได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ แต่กูก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเขาจะพอใจแค่ไหนตรงงานนี่แหละ พอกลายเป็นว่าอยู่กลางโปรเจคแล้วมันก็ต้องส่งต่อ

แต่กูให้เวลาที่เก่าไปเกินเดือนนึงแน่นอน ไปเริ่มงานใหม่ช่วงสิงหา รู้สึกว่า Offer ที่ให้มาตรงใจกว่าอยู่ที่เดิมเยอะ

ตอนนี้ท้าทายกับชีวิตกันยังไงบ้าง สำเร็จกันไหม

>>393 เสียตังค์ซื้อคอร์สเรียนออนไลน์ไปหลายหมื่น และจะมีอีกหลายหมื่นสำหรับค่าอุปกรณ์ทำงาน รอสิ้นปีเรียนจบคอร์สพอดี รับโบนัส ลาออก ไปเริ่มในสายงานใหม่ที่เลือกไว้

>>78 มันเป็นเรื่องของทัศนคติ​ มึงยกเครดิตให้ทุกคนในทีม/รับผิดแทนทีม เวลาผู้บริหารเขามองก็จะรู้สึกดีกับมึงว่ามีความเป็นผู้นำ รู้จักทำงานเป็นทีม มันเป็นแต้มบวกนะ

>>394 เรียนอะไรเสียเป็นหมื่นเลย

อยากรู้ว่าโม่งคิดยังไงกับแนวคิดของกูบ้างมั้ย
กุเคยคิดไว้ว่าอยากทำงานซักปีนึง แล้วลาออกไปพักผ่อน นอนเล่นที่บ้านซัก 2-3 เดือน แล้วค่อยกลับไปหางาน+ทำงานต่อ
กับอีกอันนึงคือ กุอยากลองทำงานหลายๆประเทศ แบบทำงานญี่ปุ่นซัก1-2ปี แล้วออกไปทำที่เมกาต่อ แล้ววนไปประเทศอื่นต่อเรื่อยๆ
มันแปลกมั้ยวะโม่ง
ปล.กุทำงานสายโปรแกรมเมอร์

>>397 กูชอบแบบมึง แต่งงานกัน

>>398 แต่งด้วยได้ป่าว อยู่กัน3คนเลย

>>397 ปัจจัยคือเงิน ถ้าโอเคอยากจะทำไรก็ทำ แล้วแต่ ประเด็นไม่ได้อยู่ที่แปลกหรือไม่ อยู่ที่ ทำได้หรือไม่

มีใครเคยเจอสถานการณ์ที่แบบ งานที่ทำอยู่ตอนนี้ เงินดี สวัสดิการดี มั่นคง เพื่อนร่วมงานดี หัวหน้าดี โอกาสเติบโตถือว่าเรื่อยๆ งานชิลไม่หนัก บริษัทดูแลดี แต่ดันไม่ชอบเนื้องานบ้างไหม
ไม่รู้สัมภาษณ์อีท่าไหนเลยได้ตำแหน่งไม่ตรงกับที่อยากทำ ถามว่าทำได้ไหมก็โอเคแหละ แต่ทำไปมันไม่มีความสุข รู้สึกตัวเองเรียนรู้ช้า เมื่อเทียบกับตอนฝึกงานที่กูเคยไปทำ ตอนนั้นไปทำงานเหมือนไปเที่ยว มีแต่เรื่องสนุก มีความสุขมากกับการทำงาน กู deliver งานรัวๆ
ตอนนี้อึดอัดมาก จะเปลี่ยนงานก็ทำใจไม่ได้ รู้สึกผิด ทุกวันนี้เรียนงานแบบทุกข์ทรมาน นานๆ ทีจะมีเนื้องานเกี่ยวกับสายที่กูสนใจโผล่มา กูกระดิกหางเป็นหมาเลย แต่พอกลับมาทำเนื้องานที่ทีมกูรับผิดชอบก็ห่อเหี่ยวเหมือนเดิม คือรวมทุกวิชาที่กูไม่ชอบตอนเรียนเข้าไว้ด้วยกันชัดๆ ... ถามพี่ในทีมทุกคนชอบตรงข้ามกับกูหมดเลยเลยมาลงเอยที่สายนี้ เหมือนมีกูที่ไม่ตรงสายหลุดมาคนเดียวอะ เศร้า

>>401 จากตอนแรกที่ไม่อยากเรียนต่อแล้ว ตอนนี้กูวางแผนเรียนต่อรัวๆ เลยเพราะอยากเปลี่ยนสายงาน รู้สึกไม่ไหวที่จะไปต่อแล้ว มันไม่ใช่ตัวกูเลย
หรือถ้าใครมีเทคนิคเริ่มต้นใหม่กับสายงานที่ตัวเองไม่ชอบ จนเปลี่ยนเป็นชอบได้ ช่วยแนะนำกูด้วย T_T

>>402 กูเป็นเหมือนมึงเลย กูเพิ่งค้นพบว่ากูชอบสายคอมชิบหาย อยากเรียนเป็นโปรแกรมเมอร์ว่ะ เรียนโค้ดในยามว่างอยู่ เคยคิดจะเก็บตังค์ก้อนใหญ่แล้วลาออกกลับไปสมัครเข้าเรียนมหาลัยอยู่ แต่ก็ว่าคงไม่เวิร์คมั้งสภาพเศรษฐกิจแบบนี้ เรียนจบมาคงเป็นเด็กจบใหม่เฒ่าด้วย 5555

ถ้าเป็นไปได้กูอาจจะลองทำงานไปแล้วเรียนปริญญาภาคพิเศษอีกใบดู แต่ไม่รู้จะไหวมั้ยนะ

>>403 สายนี้ไม่เน้นใบปริญญาเท่าไหร่นะ เน้นผลงานกับสกิลมากกว่า ลองทำโปรเจคขึ้นมาเองซักตัวสองตัวเอาไปยื่นสมัครงานดีกว่า ถ้าอยากเรียนเรียนก็เรียนคอร์สออนไลน์ของพวกมหาลัยต่าง ๆ ก็ได้ หรือไม่ก็ไป Bootcamp เอา เรียนมหาลัยใหม่ไม่คุ้มหรอก

>>403 กูคือ >>402 ตอนนี้กูก็ทำสายคอมอยู่นั่นแหละ กูเคยคิดว่ากูทำได้ทุกอย่าง แต่พอมาเจองานสายเน็ตเวิร์คแล้วขอพักก่อน อยากตะโกนว่า เกลียดงานตอนนี้ชิบหาย ToT
ป.ล. เห็นด้วยว่าไม่ต้องใช้ใบปริญญา ขนาดกูจบตรงสายมายังรู้สึกเสียเปล่าเลย เรียนสายอื่นแล้วค่อยย้ายมายังดูคุ้มกว่าอีก

>>401 ไมชอบก็ลาออก ทำงานให้สนุก มีความสุข กุก็เคยเป็นแบบนี้เหมือนกัน ที่ทำงานโคตรดี สภาพแวดล้อมแบบที่ชอบมาก คนในทีมก็โอเคเลย แต่เนื้องานแม่งทำกุเหี่ยว แต่กุเป็นพวกคิดเร็วทำเร็ว เลยตัดสินใจออกแต่เนิ่นๆเลย ทำใจก่อนออกประมาณ 2 วันมั้ง
>>404 >>405 เออ ไม่เน้นปริญญา แต่กุว่ามันมี gap ของความรู้ในเรื่องพื้นฐานอยู่ระหว่างพวกที่ย้ายสายกับพวกที่จบด้านนี้มาอะดิ อันนี้จากประสบการณ์กุเลยน่ะสิ แต่ใบปริญญาได้ใช้นะ ชื่อมหาลัยที่อยู่ในใบปริญญามันขายได้ เป็นแม่เหล็กดูดพวก recruiter ใน linkedin อย่างดี

>>406 ชื่อมหาลัยกูน่าจะไม่ดังพอ linkedin กูเหง้าเหงา เงียบกริ๊บเลย ;-; หรือโปรไฟล์กูไม่น่าสนใจพอกันนะ

>>397 กูก็อยากทำเหมือนกันว่ะ แต่เว้นงานไปหลายเดือนรายได้หายไปเยอะนะ
จะใช้จ่ายฟุ่มเฟือยไม่ได้ ถึงมีเวลาว่างมันก็รู้สึกอึดอัดไปอีกแบบอยู่ดี
แล้วการเปลี่ยนงานบ่อยๆ+มีช่วงที่เว้นไม่ได้ทำงานเยอะๆอีกนี่เวลาสมัครงานมันดูไม่ดีเท่าไหร่
แต่ถ้ามีประวัติทำงานต่างประเทศอาจจะมองเป็นปัจจัยบวกได้ (มั้ง)

ส่วนเรื่องทำงานญี่ปุ่นประเทศมันน่าไปเที่ยวนะ แต่สังคมการทำงานมันเครียดมาก
แถมสายโปรแกรมเเมอร์ก็ไม่ได้เด่น ไหนวัฒนธรรมเรื่องระบบอาวุโสที่ไม่ค่อยเหมาะกับงานสายนี้อีก
ถ้ามึงชอบญี่ปุ่นจริงๆจะลองดูก็ได้ แต่คุยกับเพื่อนที่เคยทำงานบริษัทญี่ปุ่นในไทยไม่มีใครให้ feedback ดีๆเท่าไหร่

การกดดันเด็กใหม่ให้เป็นงาน + การใช่คำพูดที่ดูลดทอนตัวเด็กใหม่นี้ ใครคิดว่ามันเวิรคหรอวะ

กูล่ะเครียด พอดีช่วงนี้มาช่วยพ่อที่ร้าน ลูกค้าแต่ละคนเหี้ยชิบหาย บางคนเป็นเจ้าลัทธิไรไม่รู้แล้วเสือกไม่เชื่อหมอแผนปัจจุบัน ไปเชื่อคาถาไรไม่รู้ ทีนี้แม่งเข้าร้านกูไม่ใส่แมสร้านกูระบบปิดติดแอร์ด้วย เสือกยืนคุยกับพ่อกูปากเปล่าไม่มีแมส น่ารังเกียจสัสวันนึงเจอลูกศิษย์ไปกี่คนแล้วไม่รู้ท่าทางจะไม่นิยมใส่แมสกัน ที่น่าโมโหคือพ่อกูก็ไม่เสือกพูดให้แม่งทำตัวมารยาททรามอยู่ได้ นอกจากจะเหนียวหนี้ขี้โม้ยังสกปรกอีก อยากไล่ไปไกลๆชิ่วๆ

>>408 คนรอบตัวที่ไปทำก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเครียด กดดัน อยู่ไทยแฮปปี้กว่า แต่ที่ไปคือกะไปเก็บเงินก้อนกัน ส่วนตัวโดนชวนบ่อยเหมือนกันนะไปทำงานญี่ปุ่นเนี่ย เพราะมี N1 แต่ที่ไม่ไปเพราะเป็นคนไม่ชอบความเครียดความกดดันนี่แหละ เคยถูกบริษัทส่งไปในฐานะ expat ยังทรมาน อยู่บ.ญี่ปุ่นในไทยรู้สึกว่ากำลังดี เป็น culture ที่กลืนๆ กันระหว่างไทยกับญี่ปุุ่น ไม่เครียดสุดโต่งแต่ก็ไม่เละแบบบ.ไทย เงินไม่เยอะเท่าไปอยู่ญี่ปุ่นแต่ก็พออยู่ได้แบบสบายๆ

บริษัทให้เลือกได้ระหว่างรับเงินเดือนเดือนละครั้ง กับรับเงินเดือน 2 อาทิตย์ครั้ง (เดือนละ 2 รอบ) เลือกแบบไหนดีกว่ากัน

เบื่อหัวหน้าตัวเองว่ะ รู้สึกจะเป็นพวกกลัวเสียหน้าเป็นที่สุดนะ ไม่สน4สน8อะไรหรอก เวลางานเกิดปัญหาขึ้นมาก็จะมาไล่บี้ที่ลูกน้องตัวเองก่อน โดยไม่ดูสาเหตุว่าแท้จริงน่ะ มันเพราะหน่วยงานอื่นทำชุ่ย โยนงาน ไม่มาช่วยกันทำงานไง หน่วยกูเลยต้องทำทั้งหมดทั้งๆที่ไม่ได้มีหน้าที่โดยตรง งานมันเลยออกมาไม่เรียบร้อย ละหัวหน้าหน่วยงานนั้นก็ปากหมาจังนะ ทำเป็นออกมาตำหนิการทำงานของพวกกู อย่าให้กูพูดความจริงเลย ซึ่งถ้ากูทนไม่ไหวจริงๆๆกูจะพูดละ

>>405 เห็นด้วยมาก ทำงานเป็น dev มาก็หลายปี ไม่เคยคิดเลยว่าการคุยแค่กับคอมไม่ต้องคุยกับคนจะทำให้กูประสาทแดกได้ จนกระทั่งกูต้องมาจับ infra ...แค่ทำได้เดือนกว่ากูก็จะบ้าตายแล้ว

อยากให้เงินเดือนขึ้นเร็ว กี่ปีเปลี่ยนงานดี ตอนนี้ทำเอ้าซอส

>>411 กูเรียนญี่ปุ่นเพราะความชอบ แต่ถ้าเรื่องงานก็คิดแบบมึง ไม่ค่อยชอบวัฒนธรรรมองค์กรของญี่ปุ่นเท่าไหร่ หุ่นยนต์เกิน

>>415 มึงต้องรู้ราคาตลาดอะ แล้วเปลี่ยนตอนที่มึงคิดว่าสกิลมึงเพิ่มจากเดิมมากพอที่จะไปเรียกเพิ่มจากที่ใหม่ได้ตามที่มึงแพลน

เป็น NEET มา 2 เดือนละ หลังจากเป็นซาลารี่แมนมา 10 กว่าปี
เงินชดเชย+เงินเก็บ อยู่ได้หลายปีอยู่ เนื่องจากไม่มีภาระอะไร
ปัญหาคือน่ากลัวจะชินกับชีวิต NEET จนไม่อยากกลับไปทำงานแล้วนี่สิ
ยิ่งสายงานที่ทำนี่กว่าจะฟื้น อย่างเร็วคงปลายปีหน้า อย่างช้าก็อีก 2-3 ปี หรืออาจนานกว่านั้น
กินๆนอนๆอยู่บ้านเฉยๆเดือนแรกก็รู้สึกช้านะ แต่เดือนที่ 2 แม่งโคตรเร็วเลย

“you either die a hero or live long enough to be a villian.”
กูว่าจะทํางานซีพีที่ต่างประเทศละ ไม่คิดว่ากูจะมาอยู่ในจุดนี้เลยหว่ะ จากคนที่แอนตี้CP

>>416 แล้วแต่ที่มั้ง ส่วนตัวทำงาน บริษัทญี่ปุ่นสาขาไทยก็ไม่เห็นเป็นหุ่นยนต์นะ ขออย่างเดียวห้ามสาย เกินโควต้า ที่เหลือตราบใดถ้าทำงาน แล้วบริษัทไม่ขาดทุนเค้าก็ปล่อยชิวไม่สนใจอะไร ประมาณว่ามึงจะดูหนังเล่นเกมเวลาทำงาน หรือจะพักเกิน ชั่วโมง หรือนอนระหว่างเวลาทำงานก็ได้ จะเข้าหรือไม่เข้า office ก็ได้

แต่งานต้องเสร็จ ส่วนเงินเดือนก็ไม่ขี้เหล่อะไร เค้าก็จ่ายให้เท่าพนักงานที่สาขาญี่ปุ่น

สังคมทำงานยุ่น คนยุ่นบางคนหนีมาอยู่ไทยด้วยซ้ำ หลังหมดสัญญาก็หางานในไทยทำต่อก็เห็นอยู่บ้างนะ บอกอยู่ไทยมีคนขับรถให้ บริษัทออกค่าที่อยู่ให้
กลับไปยุ่นต้องแหกขี้ตาไปเบียดๆกันบนรถไฟทุกเช้า แถมสังคมทำงานก็เครียดว่าระเบียบกว่าไทยเยอะ

แต่กูก็ดันมีหัวหน้าคนไทยที่ทำงาน(เก่งมาก) อันนี้แกไปแต่งงานกับเมียยุ่นเฉย บอกอยู่ยุ่นก็ไม่อะไรมากแฮปปี้ดี แต่เขาทำงานบริษัทของยุโรปที่ยุ่นนะ คงไม่เหมือนยุ่นแท้ๆ + แกเป็นคนบ้างานมาก บอกทำงานแล้วมีความสุขเหอๆ

>>418 กูเคยทำงานแบบเงินเดือนเยอะๆ แล้วก็เครียดมากกดดันมาก เลยออกมาพักเป็น neet เพราะมีเงินเก็บเหลือเฟือ + มีงานเสริมทำขำๆ พอใช้จ่ายชีวิตประจำวัน เงินเก็บไม่ลด (แต่ก็ไม่เพิ่มพรวดๆ แบบตอนทำงานประจำ) ตอนแรกกะว่าจะพักแค่ 1-2 เดือนแต่ติดใจในความสบายเลยยาวเลย กว่าจะงัดตัวเองออกมาสมัครงานอีกรอบได้ก็แทบแย่เหมือนกัน 555

>>419 มีวิธรไปไหม อยากไปทำงานตปทมั่ง

>>423 กูเอง>>419 คือรุ่นพี่เขาเป็นหัวหน้าบริษัทที่ประเทศนั้น เป็นรุ่นพี่เอกภาษาอ่ะ คือภาษานี้คนเรียนในไทยน้อยแต่เป็นประเทศดังๆ มันเลยง่ายต่อการจะหาทุนรัฐบาลเรียนต่อ หางานทําต่อ
แต่เป็นประเทศที่ไม่ได้น่าอยู่เลยนะ เป็นเหมือนประเทศไทย ค่าครองชีพพอๆกัน สังคมเถื่อนเรื้อนพอกัน รัฐบาลโกงกินพอๆกัน แต่เป็นเวอร์ชั่นที่อากาศหนาวกว่าและประเทศยิ่งใหญ่กว่า แนะนําว่าถ้าจะมาสายนี่ควรเตรียมใจ
แต่ประเทศนี้คือรัฐบาลเขาแจกทุนเยอะมาก มีให้ไปเรียนปรับภาษาก่อนด้วย คือดือ แล้วกูยังพอมีคอนแทครุ่นพี่คนนั้นไง ก็หวังว่าจะได้ทุนแล้วไปฝึกงานเลย สาธุ

ขอปรึกษาหน่อยเพื่อนโม่ง กูพึ่งสัมภาษณ์งานรอบสองไป เค้าบอกรอผลประมาณ 3 วัน แต่นี่ผ่านมาอาทิตย์หนึ่งแล้ว ยังไม่ติดต่อกลับมาเลย เมื่อวานกูส่งอีเมลไปหาHR จนตอนนี้HRก็ยังไม่ตอบอีเมลกู แบบนี้ถือว่าหมดหวังเปล่าวะ แต่กูเคยถามเค้านะว่าyes/no เค้าก็จะบอกผลใช่มั้ย ซึ่งนางHRก็ตอบว่าใช่ เพราะรอบแรกก็ยังแจ้งว่าผ่าน แต่รอบสองเงียบกริบ กูเส้าว่ะ ตอนนี้บริษัทที่ทำงานอยู่ก็ไม่ดี เงินเดือนโดนหัก อยากได้งานใหม่เร็วๆ พ่อแม่กูก็แก่แล้ว

>>425 กูเคยสัมภาษณ์งานมาหลายที่ ที่ที่ได้งานคือ hr โทรมาแจ้งวันเดียวกันและวันหลังจากที่สัมภาษณ์เลย ส่วนที่ที่ไม่ได้ แจ้งช้าเป็นวีค บางที่ก็หลายวีค เป็นทุกบริษัท ไม่เข้าใจเหมือนกันจะออกช้าทำไม รอดูคนลำดับก่อนหน้าสละสิทธิ์หรอ ??? หรือว่าคิดไม่ออกว่าจะเขียนเมลปฏิเสธยังไง ????? เจอแบบนี้น่าเบื่อมาก เสียเวลารอ
เอาจริงจะปฏิเสธก็บอกมาเลยก็ได้นะ เหอๆ เพราะถ้ากูไม่ใช่ first choice ของบริษัทไหน กูก็ถือว่าบริษัทนั้นก็ไม่ใช่หนึ่งในตัวเลือกสำหรับกูเช่นกัน

>>426 ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง กูจะร่อนเรซูเม่ต่อไปแล้วกัน

>>427 สู้ๆ นะมึงขอให้ได้งานดีๆ ยังไงก็ลองโทรไปถามดูเผื่อได้ เคยได้ยินเพื่อนกูได้ติดต่อช้าเหมือนกัน เหมือนบริษัทตัดสินใจนาน

>>424 โรมาเนียปะวะ

>>426 เหตุผลเขียนเมลไม่ใช่แน่ๆ พวกนี้ควรจะมีเป็น template ไว้แล้ว

>>426 ที่กูได้งานคือที่ผ่านการสัมไปเป็นสัปดาห์เพิ่งบอก ผลแต่มันก็เว้นไม่ถึงเดือนนะ เข้าใจว่ามีหลายขั้นตอน

>>431 สัปดาห์นึงก็ปกตินะ เพราะเขาก็ต้องสัมคนอื่นๆ ต่อด้วย

กู >>335 นะ ตอนนี้ถ้ารวมคนที่แจ้งออกแล้วแต่ยังไม่ถึงวันออก ก็จะเหลือกันแค่ประมาณ 1/3 แผนกละ ไม่รู้ยังมีคนจะออกที่ยังไม่แจ้งอีกรึเปล่า
คนที่ออกนี่ก็ระดับตั้งแต่หัวหน้าทีมย่อยยันรองหัวหน้าแผนกเลย เหมือนนั่งรอวันทีมล่มสลายยังไงไม่รู้ว่ะ
รู้สึกแย่สัสๆที่ย้ายออกจากที่แย่ๆมาเจอที่ดีๆทั้งที แถมไม่ค่อยกระทบจากเรื่องโควิดด้วย ก็ยังเสือกพังเพราะการเมืองในบริษัทแทน

>>429 https://www.wearecp.com/cpf-19052021/

กูเสนอรูปแบบงานไปเท่าไหร่ ไม่รับแนวคิดกูสักงาน บอกมันแก่ เอาท์ ไม่ดึงดูดคน
พอกูโดนดีดออกมาแล้ว เอาแนวที่กูเคยพร่ำบอก เสนอไว้ มาทำตามแบบนั้นหมดเลย
สัสเอ๊ยยยย แบบนี้เรียกกวนตีนแล้ว

หนักใจว่ะ แฟนไม่ให้ย้ายงาน คือที่ทำงานเก่ากูเงินเดือน 20k เลิกห้าโมง ที่ใหม่ 30k เลิกสามทุ่ม พวกมึงว่าคุ้มที่จะย้ายปะ แต่ที่กูเบื่อกับที่เก่าเพราะมันมีปหกับคนด้วยอะ ละตัวงานที่มันเริ่มจะอิ่มตัว ที่นี้กูอะอยู่คอนโดกับแฟน เค้าบอกว่ากลับดึกจะทำให้ไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน(แฟนยังเรียนมหาลัยอยู่) เธอบอกอยู่ด้วยกันงี้ก็เหมือนแยกกันอะแหละ แต่ใจกูอยากย้ายมากก

>>436 เนื้องานที่ใหม่เป็นยังไง การเดินทางเป็นยังไง กลับสามทุ่มมีเวลาพักผ่อนพอไหม คิดว่าจะอยู่ได้นานรึเปล่า มีโอกาสเติบโตไหม ต้องคิดหลายๆอย่างว่ะ

>>437 ที่ใหม่เอาตรงๆโอกาสโตน้อย(แต่ที่เก่าก็เหมือนกัน) เนื้องานสบายๆ เพื่อนกูทำอยู่ที่นั่นก่อนแล้ว เดินทางไกลกว่าที่เก่าประมาณ 10 กิโล ขับรถกลับกว่าจะถึงก็คงมีเกือบสี่ทุ่ม เนี่ยแหละแฟนถึงไม่อยากให้ย้าย ถ้ากูโสดคงไม่คิดหนักขนาดนี้อะ

>>438 ย้ายงานแล้วอัพได้หมื่นแบบนี้กูไม่เรียกว่าโอกาสโตน้อยนะ หรือหมายถึงโตในที่เดิมโดยไม่ต้องย้าย?
คบกับเด็กถ้าเจอคนไม่รู้จักโตจะเจอปัญหาอยากได้เวลาเยอะๆแบบนี้แหล่ะ ยังไงมึงก็ควรเอาเงินไว้ก่อน แฟนมันเลิกกันได้
ถ้าทำไปสักพักคิดว่าโอเคก็ย้ายหอไปอยู่ใกล้ที่ทำงานเลย ให้แฟนลำบากเดินทางไปมหาลัยแทน ยังไงฝั่งนั้นก็เวลาว่างเยอะกว่า

จะสัมภาษณ์งานสัปดาห์หน้าแล้ว คือจะกูพึ่งจบมหาลัยมาหมาดๆแล้วไปสมัครงานรัฐวิสาหกิจที่เขารับแต่วุฒิม.6 ไม่รับสูงกว่านี้ เลยใช้ม.6 สมัครไป แล้วตอนสัมภาษณ์เราสามาถเอาประสบการณ์การฝึกงานตอนอยู่มหาลัยไปเล่าได้ไหม เขาจะมองว่าตอนมหาลัยวุฒิมันสูงเกินรึเปล่า เพราะไม่งั้นก็จะไม่มีประสบการณ์ทำงานเลย

>>440 เล่าว่าฝึกงานแต่ไม่ต้องกล่าวถึงมหาลัยได้เปล่าอ่ะ เซฟๆไว้ก่อน

>>441 กลัวเขาถามต่อว่าม.6 มีฝึกงานด้วยหรอเพราะในใบ transcript ก็ไม่มีวิชาฝึกงาน

>>442 มีวิธีที่ทําให้เลี่ยงคําถามนี้อยู่นะ ลองไปคิดๆดู ตัวเอย่างแบบถ้าเขาถามว่าเคยฝึกงานงานมั้ย เราก็เล่าต่อเลยว่าอ่อเคยฝึก -ฝึกที่ไหน -ฝึกแล้วได้อะไรบ้าง แล้วก็เล่าต่อเรื่องความสามารถที่เราทําได้เลย เขาจะได้ไปโฟกัสเรื่องสกิลที่เราใช้ในที่ฝึกงานมากกว่า
-แต่ถ้าเกิดว่าทํายังไงก็กลับมาคําถามนี้ ก็บอกความจริงไปเถอะ
ส่วนตัวเราคิดว่าจะรับสมัครงานเขาเน้นดูว่าเป็นคนที่เหมาะสมกับงานนี้ ทํางานร่วมกับเขาได้มั้ย มากกว่านะ เรื่องวุฒิเขาคงไม่เคร่งขนาดนั้นหรอกกก แบบเหมือนตั้งรับวุิฒอย่างตํ่าไปอย่างนั้นก่อน

ทำงานอยู่ในเขตโรงงาน ละแวกข้างเคียงติดกันหมด ร้านข้าวที่ซื้อประจำก็ปิดเพราะติดโควิด บางบริษัทมีพนง.ติดก็ไม่ปิด รบ.สั่งWFHกูก็อุส่าดีใจไม่ต้องไปเสี่ยงแถวนั้นแล้ว ขอความร่วมมือเฉยอีเหี้ย กูก็ทำงานเหมือนเดิมในขณะที่

>>444 ในขณะที่ละแวกนั้นติดเกินร้อยแล้วแถมมีคนตาย2คนอีก

>>443 ขอบคุณมาก

>>444 มึงเก่งมากนะที่รอดอยู่ได้ บริษัทกู WFH แต่ให้ขออนุญาตเข้าออฟฟิศได้ตามจำเป็น เดือนที่แล้วทั้งเดือนกูขอเข้าแค่วันเดียวไปเคลียร์งานเอกสาร ช่วงสิ้นเดือน งดขึ้นรถไฟฟ้ายอมเสียค่าจอดขับรถส่วนตัวไปทำงาน ยังเสือกแจ็คพ็อตเข้าพร้อมคนที่ติดโควิดพอดี 555 ไปตรวจรอบแรกเป็นลบ กำลังอยู่ระหว่างรอผลรอบ 2 โดนไปรอบละ 3,000 บาท x 2 = 6,000 จย้าาา แต่ไปตรวจฟรีไม่ไหวจริงๆ แม่ง น่ากลัวมาก กูว่าจากคนไม่ติดจะไปติดตรงจุดตรวจนั่นแหละ ขนาดกูตรวจแบบเสียเงินยังคนเยอะชิบหายเลย

>>447 นึกถึง hr ที่ออฟฟิศเลย แจ๊คพ็อตติดจากน้องฝึกงาน กุล่ะสงสัย สถานการณ์แบบนี้ยังรับเด็กฝึกงานอีกหรอ ส่วนกุลอยตัว wfh ไปยาวๆ

>>448 นี่ไงถึงอยากให้สั่งWFHไปให้หมด พอใช้คำว่าพยายามWFHให้มากที่สุด หลายๆบริษัทก็ไม่WFH มหาลัยก็ให้เด็กฝึกงานฝึกon siteเพราะไม่ได้บังคับให้WFHอะนะ ปีก่อนกูก็โดนให้ฝึกon site

>>448 เออ โคตรแจ็คพ็อต ขนาดแถวบ.กูคือไม่มีคลัสเตอร์ไม่มีอะไรเลย แล้วทั้งเดือนกูเข้าแค่วันเดียว เข็ดชิบหาย TT.TT

กูสงสัยว่าเราควรกักตัวตอนไหนวะ เพราะร้านที่กูอุดหนุนก็ติดโควิดกันหลายร้านละ

พึ่งได้งานไม่นาน พอไม่ทำงานนานๆเข้า(ตกงานเป็นปี) พอเจอจี้แล้วกดดันใส่นี่แบบรับไม่ค่อยไหวเหมือนกันหวะ
พยามอธิบายหัวหน้าไปคือทำท่าแต่ ชู่ววว อะ โคตรเฟล
แต่ออกก็ไม่ได้อีก ไม่มีจะแดก
ปลอบผมหน่อยดิ -_-

>>452 เก่งแล้ว เชื่อว่าอย่างมึงดี๋ยวก็จะทำได้ดีขึ้นเอง ค่อยๆไปตามจังหวะตัวเองนะ

กูมีเพื่อนคนนึงที่บ้านพอจะมีฐานะหน่อยที่หยุดทำงานไปเรียนโท ซึ่งพอกลับมาปุ๊ปไม่นานก็ได้งานเงินเดือนเท่าๆกับกู
ซึ่งกูก็แอบรู้สึกจึ้กนิดนึง เพราะมันเป็นตัวเลขที่เยอะพอตัว และกูได้เงินเท่านี้เพราะเป็นสัญญาจ้างด้วย แต่เพื่อนได้เป็นประจำ
ก็พยายามไม่อยากคิดมากเท่าไหร่อ่ะนะ ไม่อยากตัดสินว่าเค้าไม่เก่งเท่ากูเพียงเพราะเค้าดูนิสัยเด็กๆหรือ ปสก. ทำงานน้อยกว่าด้วย
แต่ก็แอบรู้สึกไม่ได้นะว่าถ้าเพื่อนคนนี้ยังเป็นประจำได้เงินเดือนขนาดนี้ได้ กูซึ่งเป็นสัญญาจ้างก็น่าจะได้เงินเยอะกว่านี้ได้อีกพอตัวเลย
ขอแค่ตอนสมัครงานกล้าขอเยอะกว่านี้หรือขยันหางานมากกว่านี้หน่อย ไม่ใช่สมัครไม่กี่ที่แล้วพอเจอที่พอโอเคหน่อยก็ไม่หาต่อแล้ว

WFH แล้วทำงานของตัวเองได้เต็มที่ มีสมาธิ อุปกรณ์ที่บ้านพร้อมและครบครัน แต่ตามงานคนอื่นยากมากๆๆๆๆๆ กว่าจะตามตัวได้ก็ยากแล้ว เอาแต่บอกว่ายุ่งๆๆๆ ซึ่งกูก็ไม่เห็นไงว่ายุ่งจริงหรือแม่งอู้ เพราะขนาดอยู่หน้าคอมมันยังไม่ค่อยอยู่กันเลย ในโปรแกรมแชทของบริษัทก็ขึ้น away ทักไปกว่าจะตอบกลับมาผ่านไปเป็นชั่วโมง...

กูอึดอัดหว่ะเพื่อนโม่ง คือได้งานที่ใหม่ยังอยู่ช่วงฝึกงาน4เดือน กูทำมาเข้าเดือนที่3 แต่ความรู้สึกกู คนรอบข้างเปลี่ยนไปแบบหน้ามือเป็นหลังทรีน คือตอนเข้ามาแรกๆทำดีสารพัด พอผ่านมา2-3เดือน เริ่มเจอหัวหน้าทีมโยนงาน ทั้งที่งานเขาต้องตรวจแต่ไม่ตรวจ พอเจอปัญหาก็มาโยนใส่กู มาบอกว่ากูชอบลืมไม่ยอมจด อ่ะคือกูดูแลลูกค้ากี่คนก่อน แล้วกูมาใหม่ยังทำงานไม่คล่อง ไหนจะแจ้งงานส่ง ทำเอกสาร บลาๆๆๆ ทีตัวเองลืมกลับไม่ผิดเลย มาอคติกับกูตั้งแต่เร่ิมทำงานวันแรกแค่เรื่องสีผม(ทั้งที่กูทำมาก่อนเข้าทำงานที่นี่ตั้งนานแล้ว แล้วหัวหน้าใหญ่ไม่ว่าอะไร) ละมาจู้จี้จุกจิก ประสาทแดก เอาแต่ตัวเอง มาว่าแต่กูโดยผ่านอีกคน คือทำไมไม่รับคนมีประสบการณ์มาทำงานตั้งแต่แรกวะ มารับกูทำไมแล้วบอกว่าสอนงานได้ อ่ะสอนแต่เสือกมาคอยกด อีกคนก็ชอบมาวุ่นวายกับกู กูโครตรำคาญคนมาวุ่นวายมาก ขนาดที่กูอยากเบือนหน้าหนี ละคนนนี้ความรู้สึกกูคือชอบตบหัวแล้วลูบหลังอ่ะ โดยเฉพาะชอบมาแตะตัวกูทั้งที่กูไม่ชอบ ทำเป็นบอกว่าพี่สังเกตุงั้นงี้ อ่ะสังเกตหรือขี้เสือก กูเลยคิดว่าจะออกตอนเดือน4 เดือนสุดท้ายของฝึกงานเพราะไม่อยากทน พอไปเล่าให้พ่อแม่ฟัง ก็เอาแต่บอกให้กูอดทนอย่าหนีปัญหา คือ ถ้ากูไม่ชอบไม่อยากทนจะให้กูทนทำไม ถ้าบอกว่าทำงานได้เงิน คือที่ไหนๆก็ทำงานแล้วได้เงินอ่ะ แต่ทำงานแล้วตัวกูต้องสบายใจด้วยป่ะวะ ไม่ใช่ทำไปละอึดอัด

>>456 หางานใหม่ได้ง่ายๆ แน่ๆ ใช่มั้ย คือช่วงนี้ก็พูดยากว่ะ ถ้าเป็นช่วงดีๆ ไม่มีโควิด กูหนัลหนุนออกโล้ด ตอนนี้ยังไงเกาะงานไว้ก่อนดีกว่า ถ้ายังหาที่ใหม่ไม่ได้ กูเองก็ยังทนจนน่้ำตาตก มันหางานใหม่ไม่ได้

เดี๋ยวนะมึง แม่กูทำงานในหน่วยงานรัฐชั้นเดียวกันกับ พนง.ที่ติดโควิด แต่หน่วยงานไม่ยอมให้แม่กูWFHกักตัวอยู่บ้าน ทำไมทำแบบนี้วะ ไม่เข้าใจ ไม่กลัวเป็นคลัสเตอร์ใหม่หรอวะ

>>457 ตอนนี้กูกำลังมองหางานใหม่อ่ะ แต่งานที่ตรงสายที่จบมาเลยส่วนมากอยู่ในกทม.ทั้งนั้น เลยคิดว่าออกมานอนโง่ๆดีกว่า ไม่ก็อาจจะทนทำไปจนกูไม่ไหวแบบหมดความอดทนจริงๆ กูก็ไม่ชอบนะพวกหน.ที่แก่แล้วแก่เลย ไม่คิดจะปรับเข้าหาเด็กรุ่นใหม่ แต่จะให้เด็กรุ่นใหม่ปรับความโบราณเข้าหา

>>458 แล้วเป็นงานแบบที่WFHได้ด้วย เกี่ยวกับเก็บตัง.....

ล่าสุดมี พนง.อีกคนไปตรวจแล้ว ผลเป็น+เหมือนกัน กลายเป็นว่ามี พนง ติดไป2คนแล้ว นอกนั้นยังไม่ได้ไปตรวจแต่ไม่ได้ให้กักตัวนะ เฮ้อ

>>453 วันนี้โฟกัสงานมากๆจนไม่พลาดเลย หนชมด้วย
รู้สึกดีชิบหาย ขอบคุณสำหรับกลจ<3

ปีนี้ปี2021แล้ว ไอพวกยังทำเอกสารด้วย WORD สมควรไปเป็นปุ๋ยนะ

>>463 แล้วต้องทําด้วยไรวะ

>>463 เอกสารแบบไหนอ่ะ บ่นในฐานะคนรับเอกสารป่ะเนี่ย

>>464 EXCEL สิ กูว่ามันจัดวางโครงง่ายกว่านะ

>>465 กูบ่นในฐานะคนที่ต้องมาคอยปรับอัพเดทเอกสารในระบบงานใหม่ทั้งหมด

แล้วแต่ประเภทเอกสาร ไม่งั้น Microsoft ไม่ทำมาทั้ง Word Excel PowerPoint หรอก เค้าทำมาให้หลากหลายก็เพื่อให้ตอบโจทย์เอกสารแต่ละประเภท ไม่ใช่เอะอะก็ตะพึดตะพือใช้แต่ Excel แม่งทุกอย่าง เคยเจอคนทำจดหมายหา supplier ด้วย Excel แล้วมาถามกูว่าทำไงให้จดหมายออกมาแบบข้างหน้าข้างหลังตรงกันสวยงาม แม่งอยากจะ facepalm รัวๆ

แต่ถ้าเป็นงาน data แน่นอนว่าก็ต้อง Excel อะนะ

ที่ทำงานเพิ่งมีคนติดโควิดในห้องเดียวกับกูเลย แล้วให้พ่นแอลกอฮอลวันเดียววันต่อมาให้มาทำต่อ เป็นพวกมึงจะไปกันปะ

>>469 ไป ผ่านมาตั้งวันนึงแล้วนะ

>>469 ที่ทำงานกูก็ทำแบบมึง แม่งเซ็งชิบหาย

>>470 มึงประชดใช่มั้ย55555 กูเพิ่งเจอหน้าคนติดเมื่อ2วันที่แล้วเอง แม่งไม่คิดจะให้กักตัวอะไรเลยหรอ

>>472 ปกติต้องดูตามเกณฑ์กรมควบคุมโรคว่าใกล้ชิดแค่ไหน ถ้าแค่เจอหน้ากัน พูดคุยกันเล็กนอน ใส่หน้ากากทั้งคู่ แบบนี้ไม่ถือว่าเสี่ยงสูง ถือว่าแค่เสี่ยงต่ำ ไม่ต้องกักตัว แต่ถ้ามีการพูดคุยกันเกิน 5 นาที (ตัวเลขนาทีไม่แน่ใจนะ) ฝ่ายใดฝ่ายนึงไม่ใส่หน้ากากหรือไม่ใส่ทั้งคู่ หรือกินข้าวด้วยกัน แบบนี้ค่อยเป็นเสี่ยงสูง

ที่ทำงานกูไม่ยอมให้คนป่วยลายันตรวจเจอโควิด แม่งคนในแผนกมีอาการแล้วแต่ก็ต้องมาทำงาน ความใจแคบของหัวหน้ากู แล้วยังปิดข่าวด้วยนะ ไม่ยอมปจ้ง พนง.ตรงๆว่ามีคนติดโควิด ให้ไปรู้กันเอง

>>472 กูอ่านผิดเหรอ กูนึกว่ามึงหมายถึงมีคนติดโควิดซึ่งคนคนนั้นใช้ห้องเดียวกับมึง คนติดโดนเอาไปกักแล้ว ห้องเอาไปทำความสะอาดแล้ว วันต่อมามึงต้องใช้ห้องนั้น ถ้าเป็นกรณีนี้ กูว่ามันก็แค่ห้อง น่าจะใช้ได้ แต่ถ้าหมายถึงคนที่ติดเชื้อยังมาทำงานต่อได้นี่ไม่รู้แล้ว...

>>472 ไม่ได้ประชดหรอก ที่ทำงานกูก็ไม่ได้ให้กักตัว

บางคนเค้าคิดว่าถ้าตัวเองไปเจอผู้ป่วย ต้องกักตัวทันที (แบบดาราไงที่เวลาเจอคนป่วยมามักจะประกาศกักตัวทันที เพราะถ้าไม่กักตัว คนมารู้ทีหลัง แม่งทัวร์ลงอีก) แต่ในความเป็นจริงมันต้องดูด้วยว่าเจอแบบใกล้ชิดเลเวลไหน ได้มีการป้องกันทั้งสองฝ่ายมั้ย ค่อยตีเป็นเสี่ยงสูง (กักตัว) หรือเสี่ยงต่ำ (ไม่ต้องกักตัว) เอาจริงๆ กูว่าทุกวันนี้เราไปเซเว่น ขึ้นบีทีเอส เราเจอคนติดโควิดแบบไม่รู้ตัววันนึงไม่รู้กี่สิบกี่ร้อยคน อยู่ในอากาศปิดด้วยกัน แต่เพราะมีการป้องกันทั้งคู่ ทุกคนใส่หน้ากาก มันก็เลยเป็นเสี่ยงต่ำ
ป.ล. กูว่าบีทีเอสนี่แม่งน่ากลัวสุดแล้ว น่ากลัวกว่าที่ทำงานเยอะ ระยะห่าง 1 เมตรแม่งโคตรไม่มีอยู่จริง

กูว่าในออฟฟิซมีคนติดแล้วยังให้มาทำงาน พยายามกลบข่าวอีกนี่เหี้ยเกินนะ แอบเอาไปฟ้องนักข่าวหรือหน่วยงานรัฐซักหน่วยได้ป่าววะ

>>478 จริง แล้วพอมีคนติดคนนึง แล้วมันก็เจอคนติดเพิ่มเรื่อยๆ เมื่อวานก็มีเพิ่มมาคนวันนี้ก็มีเพิ่มมาอีก คือแม่งพอมีคนนึงติดแล้วมันแพร่ไปเรื่อยๆไง

เรื่องจริงจากที่ทำงานกูเอง คือเจอคนติดเรื่อยๆเลย ไม่เข้าใจว่าทำไมปล่อยให้ทำงานต่อโดยไม่ให้กักตัว ถ้าอยู่คนละชั้นกันกูพอเข้าใจนะแต่นี่ทำงานชั้นเดียวกันแดกข้าวก็แดกโต๊ะเดียวกัน

มีใครรู้บ้าง ทำงาน true ดีมั้ย

ที่ทำงานกูคนที่ไปตรวจเจอโควิดทีหลังอะ คือขอหัวหน้ากักตัวแล้วแต่หัวหน้าบอกถ้ากักต้องไปตรวจนะ ไปรพ.ก็ไม่รับตรวจก็เลยมาทำงานทั้งๆที่มีไข้แบบนั้น ไอ้ห่าหัวหน้า แล้วตัวเองก็ไม่มาทำงานด้วยนะ ลูกน้องไม่มีวันตายว่างั้น

มึงบอกว่าเอกสารนี้รอได้ ยังไม่ต้องเซ็นต์ กูก็บอกว่าเดี๋ยวคนเซ็นต์เอกสารจะเข้ามาตอน 12.00 แล้วมึงก็ถามกูอีกตอน 08.30 , 09.00 , 09.15 , 09.50 , 10.20 อยู่นั่นละว่าคนที่เซ็นต์เอกสารจะมาตอนไหน คือสมองมึงมีปัญหาไรป่าววะ ความจำเสื่อม หรือเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำป่าววะ

>>483 ตกลงคนเซ็นมากี่โมงนะ? 5555555555

กูเชื่อว่าเกือบทุกคนไม่มีใครอยากให้ถึงวันจันทร์ แต่ช่วงนี้กูยิ่งไม่อยากให้มาถึงจริงจัง บรรยากาศในการทำงานแม่งหดหู่กันทั้งทีม
แนวทางการทำงานก็สะแปะสะปะ คนทะยอยลาออกกันไปเรื่อยๆ ระบบหลายๆอย่างที่เคนเซ็ตๆกันมาทะยอยล่มทะยอยพัง
คนที่ยังอยู่ก็รู้แค่งูๆปลาๆ กู้คืนมาได้มั่งไม่ได้มั่ง อยาคตของแผนกโคตรมืดมน
คนที่ออกไปบางคนชอบพูดว่ามันคือโอกาสของคนที่ยังอยู่ได้เติบโตขึ้นมาแทน แต่กูรู้สึกว่าตัวเองแก่แล้วมั้ง ไม่ได้อยากได้อะไรแบบนี้แล้ว
อยากทำงานสบายๆในทีมบรรยากาศดีๆ รายได้ไม่ต้องเยอะ แต่ก็ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเกินตัวมากกว่า

ตอนนี้เจอความท้าทายอะไรกันบ้างแชร์กันหน่อย

>>486 ออกจากบ้านไปทำงานทุกวัน ในสำนักงาน200คนที่มีพนักงานไปตรวจโควิด ติดเพิ่มทุกวัน วันละคน-2คน

จบใหม่ ทำงานที่แรก ได้ทำงานที่ออฟฟิศอยู่เดือนครึ่ง หลังจากนั้น WFH มา 5 เดือนละ เรียนรู้งานยากมากๆ ช่วงแรกทักไปของานทุกวัน เค้าก็ปัดให้ไปถามคนอื่นแทน หลังๆเลยไม่ทักไปถาม รอเค้าสั่งงานมา ว่างๆก็นั่งอ่านงานเก่าๆ อัพ skill ภาษาอังกฤษ มีงานมาก็พยามเต็มที่ แต่มันก็ยังไม่ดีพอ ล่าสุดโดนประเมินว่าไม่กระตือรือร้นอีก ท้อมากๆ ไม่รู้จะทำไงกับชีวิตดีแล้ว

>>487 น่ากลัวจัง รักษาตัวดีๆนะ

>>487 ไม่ WFH กันหรือ
หรือว่ารูปแบบงานไม่สามารถทำได้

>>489 แต้งมากมึง ทุกวันนี้ถอดแมสแค่ตอนกินข้าวกับกินน้ำ
>>490 WFHได้แต่หัวหน้าไม่ได้เข้ามาดูงานเลย พนักงานเลยทำงานแบบเดิม ไม่ได้ปรับให้เป็นWFH

>>486 มึงใช้คำได้ฟังดูดีจังวะ สำหรับกูตอนนี้อยากเรียกว่าความชิบหายมากกว่าความท้าทาย 555

ลูกน้องในทีมติดโควิด ซึ่งแน่นอนว่ากูต้องรับงานมาทำมากกว่าเดิม เมื่อไหร่มันจะจบๆไปวะ แม่ง

ถึงไม่ติดโควิด แต่สภาพจิตใจก็แย่หว่ะ กังวลเต็มไปหมด
งานกูออกมาจากจิตตกๆ มึงว่ามันจะออกมาดีไหม
แต่คนก็ว่าเป็นข้ออ้าง คนอื่นเค้าไม่เห็นเป็นไร คนอื่นเค้าก็ยังทำกันได้ตามปกติ
กูอยากลีฟวิทเอาท์เปย์สักเดือน หยุดงานแบบหยุดจริงๆ ไม่มอนิเตอร์อะไรเลย
แต่แม่ง กลับมากลัวตกงานแทนหน่ะสิ

>>493 ลองคุยกับหัวหน้ายัง ตอนกูดาวน์หนักๆ (ไม่เกี่ยวกับโควิด นานแล้ว) จนไม่ไหวไปขอลาออก เจ้านายขอให้กูใจเย็น อย่าเพิ่งออก ถ้าเหนื่อยก็ leave without pay 1 เดือนไปพักผ่อนแล้วค่อยคิดใหม่ แต่ตอนนั้นกูไม่เอานะ เพราะกูคิดว่ามันไม่ใช่การแก้ปัญหา เนื่องจากตอนนั้นปัญหากูคือเรื่องงานล้วนๆ ไม่ใช่เรื่องอื่นแบบเรื่องโควิดแบบมึง ลาไป กลับมาก็เจอปัญหาเดิมอยู่ดี แต่ของกรณีมึงก็อาจจะช่วยได้อยู่ ต้องรู้ position ตัวเองอะว่าสำคัญแค่ไหน ถ้าที่ผ่านมามันใจว่าทำงานดี เป็นประโยชน์ต่อทีม ต่อองค์กร เดือนเดียวเค้ายอมรออยู่แล้ว ดีกว่ารับคนใหม่ สอนงานใหม่ แต่ถ้าเดิมๆ ไม่ได้ทำตัวดีเท่าไหร่อำนาจต่อรองก็จะต่ำ

ตอนนี้กำลังรอดูท่าทีที่ใหม่อยู่ เซ็นสัญญาแล้ว เริ่มงานเดือนหน้า แต่ก็คิดแหละว่าถ้าจะต้องเข้าไปดูเนื้องานแรกของที่ใหม่ก่อน กับตอนนี้ที่เดิมเหลืองานส่งมอบให้ไม่กี่วันละ คือก็ต้องเข้าไปคืนคอมอยู่ดี คือช่วงสองวันที่ออกจากบ้านต้องเซฟตัวเองขั้นสุด

อันนี้ก็บอกว่าที่เก่านี่ก็ดีอยู่ตรงจัดการความปลอดภัยพนง ดี แต่กูเลือกจะย้ายเพราะตรงนี้มันเป็นสัญญาจ้าง ละใกล้หมดสัญญาด้วย เลยคิดว่าหาประจำดีกว่า นี่อาจจะโชคดีที่ดันหางานได้ก่อนโควิดจะพีคแบบช่วงเดือนนี้

>>496 ยินดีด้วยเพื่อนโม่ง กูก็กำลังหางานใหม่ งานปัจจุบัน กูอยู่ในสายงานที่โดนกระทบจากโควิด เงินโดนลด ไม่มีจะกินแล้ว

>>224 กลับมาจากหยุดยาว 5 วันแล้วขี้เกียจชิบหายเลย จากที่ปกติก็ขี้เกียจอยู่แล้ว OTL

>>498 ขอโทษ มือลั่นไปโดน ไม่ได้ตั้งใจจะชี้

>>498 จริงๆ ยิ่งได้หยุดยาวยิ่งขี้เกียจ หยุด 5 วันอยู่บ้านทั้ง 5 วัน เปิดทำงานมาก็ WFH อยู่บ้านอยู่ดี เบื่อมาก อยู่บ้านมากี่เดือนแล้ววะ พยายามต่อสู้กับสภาพจิตใจตัวเองทุกวัน ต้องอยู่กับชีวิตแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนวะ พยายามจะอดทน ไม่งอแง เพราะรู้ว่ามีคนลำบากกว่าเราเยอะ คนที่ตกงาน คนที่ยังต้องออกไปทำงานเสี่ยงโควิดทุกวัน แต่แม่งก็หดหู่ว่ะ

>>500 WFH นี่ก็ทำกูเฉาประมาณนึง เพราะแต่ก่อนชอบออกไปหาอะไรอร่อยๆกิน ไม่รู้กลับไปร้านประจำจะยังเหลือซักเท่าไหร่
แต่ตอนนี้ที่รู้สึกแย่สุดคือบรรยากาศในทีมที่มันแย่ลง กับที่บ้านที่อยู่แล้วรู้สึกแม่งไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยนี่แหละ

งานก้ไม่มีระบบ​ คนทำงานแม่งก้ทำงานโคตรชุ่ย​ คนอื่นเค้าทำอะไรไว้แม่งไม่เคยไปตามดูตามศึกษาเลยว่าเขาทำกันยังไง​​ เหมือนแม่งมาทำงานคนเดียวอะ​ แก้ปัญหาก้แก้ส่งๆ​ ส่งคู่มือใช้งานให้ลูกค้ามันยังใช้ผิดตัวเลยกูจะบ้าตาย​ รีบๆลาออกไปได้ละบอกจะออกไม่เห็นออกสักที​ รำคาญ​

งาน รปภ งานรายวัน เงินออกทุกสองอาทิตย์ ตกเดือนละหมื่นสองรวมหักเงินวันหยุดแล้ว พออยู่พอกินพอใช้ได้ในช่วงโควิด อยากให้คนที่ไม่มีที่หัวนอนมาสมัครทำกันเยอะๆ เพื่อจะได้มีรายได้ต่อลมหายใจรอวันที่โลกกลับมาปกติอีกครั้ง

"บัตรพนักงานบริษัทแบบห้อยคอ ของบริษัทใหญ่ มีชื่อเสียง" มีส่วนทำให้พนักงานเกิดความภาคภูมิใจ หรือไม่? เมื่อออกไปที่สาธารณะ
https://pantip.com/topic/40869752

wfh วันนี้ งานไม่มีแต่เหนื่อยชิบหาย เปิดดูไฮไลท์จีบหนูหน่อยฯ ละนั่งขำจนแฟนด่า

เบื่องานเขียนโค้ดโว้ย

ถ้าพวกมึงต้องเลือกระหว่างงานสองงานนี้ พวกมึงตัดสินใจยังไง

งานแรก
-ผลกระทบจากโควิดโดยตรง พวกท่องเที่ยว การบิน โรงแรม
-เงินเดือนโดนหัก + อาจมีการพักงานในอนาคต
-ทำงาน office hour
-งานชิล

งานสอง
-ไม่ได้รับผลกระทบจากโควิด
-เงินเดือนไม่โดนหัก เรทเงินเยอะกว่างานแรก
-ทำงานเป็นกะ เสาร์ อาทิตย์
-งานอาจจะหนักกว่างานแรกนิดๆ

ประกันสังคมตัองจ่าย 3 เดือนก่อนเหรอวะ ถึงจะไปใช้บริการพบหมอได้

>>507 งานสอง ถ้ามีข้อมูลมาแค่นี้อ่ะนะ

>>507 งานสองดีกว่าเยอะ ว่าแต่ทำไมมึงยังลังเลวะ มีอะไรมากกว่านี้ใช่มั้ย

>>507 งานแรกอโกด้าแน่เลยว่ะ

>>507 งานสองเช่นกัน

ขอถามแบบคนโง่ไอทีสุดๆ เลยนะ IT เค้าสามารถรีโมทมาดูว่าเราทำอะไรอยู่โดยที่เราไม่รู้ตัวได้มั้ย?

ปกติถ้ามีอะไรเค้าก็รีโมทมาเรื่อยๆ แหละ แต่เค้าจะแจ้งก่อนถามก่อนว่าสะดวกมั้ย และระหว่างที่เขารีโมทมา หน้าจอ desktop กูมันจะเปลี่ยนไปอะ เพราะงั้นกูจะรู้ว่าตอนนี้เค้ารีโมทมาอยู่ ตอนนี้เค้าออกไปละ แต่อยากรู้ว่ามันมีวิธีรีโมทแบบที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยมั้ย

ลืม bump

ถามเพราะอยากรู้เฉยๆ นะ ไม่มีอะไรจะปิดบังซ่อนเร้น คอมเป็นทรัพย์สินบริษัท ไม่เคยเอามาใช้ส่วนตัว ไอทีจะรีโมทมาเมื่อไหร่จะตรวจดู log อะไรก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ไม่ได้ถามเพื่อจะไปตั้งค่าป้องกันอะไร แค่จู่ๆ ก็นึกอยากรู้ขึ้นมา

มีพี่โม่ง HR หรือพี่โม่งผู้จัดการที่เคยสัมภาษณ์คนหรือเปล่า อยากถามว่า การสัมภาษณ์งาน(กับระดับบนๆหน่อย) นี่เขารู้ตัวตนของคนถูกสัมภาษณ์ หรือเขาอยากฟังในสิ่งที่เขาอยากฟัง คือบางทีไม่รู้ควรจะเป็นตัวเองขนาดไหน

ทำไมคนทำอาชีพขับรถรับจ้าง วิน รถตู้ รถเมล์ แท็กซี่มักเป็นคนขี้โมโหวะ คนดีก็มีแต่คนไม่ดีล่อไปครึ่งนึง ชอบด่าผู้โดยสารเวลาไม่มีเหรียญย่อย นั่งสุดสายก็บ่น บางทีแกร๊บไปจอดผิดฝั่งของถนนก็ด่ากูว่าทำไมไม่ไปตรงนั้น เหมือนมาเป็นเพราะทำอาชีพอื่นไม่ได้อะ หลังจากนี้กูเจอคันไหนโวยวายจะแจ้งให้หมด กูจะแจ้งแล้วรถตู้ตัวดี ชอบให้นั่งอัดจนจะล้นแต่เสือกเก็บแพงขึ้น พ่อมึงตาย

ทำงานด้วยความรู้สึก insecure ในทุกๆ วันนี่มันส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตจริงๆ

ตอนนี้มีใครใช้ชีวิตกันแบบชิล ๆ ไม่ต้องกลัวโดนเลิกจ้างงานหรือตกงานมั่่ง ปิดกิจการ ยอดขายไม่ดีมั่ง
ไม่ต้องกังวัลผ่อนบ้าน รถ หรือจ่ายรายเดือนอื่น ๆ

>>519 ผ่านโควิดมาเกือบสองปี ที่ทำงานยังไม่เคยมีการเลิกจ้างใดๆ ทั้งสิ้น มีคนลาออกก็รับเข้าใหม่ตามปกติ กิจการยังดำเนินปกติ ยอดขายยังดี WFH แต่จ่ายเงินเดือนเต็มเท่าเดิม เพิ่มเติมคือช่วยค่าไฟ ... แต่ตอนนี้มีปัญหาอย่างอื่นในที่ทำงาน (ซึ่งไม่ได้เกี่ยวกับโควิดเลย) ทำให้กลัวตกงานว่ะ กลัวเขาจะบีบออก เลยทำงานแบบหวั่นใจทุกวัน ส่วนเรื่องหนี้สินโชคดีว่าไม่มี รถยนต์ซื้อสด บ้านอยู่กับพ่อแม่ ส่วนเรื่องรายจ่ายต่างๆ ก็ยังมีเงินเก็บพออยู่ไปได้สักระยะ แต่หางานใหม่คงยากมากๆๆๆๆ T-T

>>519 กูเป็นพนักงานสัญญาจ้าง สัญญายาวถึงสิ้นปี ไม่น่ามีการโดนเลิกจ้างก่อนจนกว่าจะถึงตอนนั้น
ไม่มีหนี้สินหรือต้องผ่อนอะไรใหญ่ๆ ก็ยังพออยู่ได้เรื่อยๆ กิจการก็คงพอไปได้ แต่ได้ยินคนที่เป็นประจำโวยกันว่าตอนต้นปีขึ้นเงินเดือนน้อยมากๆ
ตอนนี้บรรยากาศทีมไม่ค่อยดี หลัง re-org กันแบบมั่วซั่วแล้วทุกอย่างก็ดิ่งลงเหวเรื่อยๆ คนลาออกกันเป็นว่าเล่น
ไม่รู้ว่าหลังจากหมดสัญญาจะได้ต่อมั้ยถ้า ศก. มันเน่าลงเรื่อยๆ หรือไม่ก็กลัวเจอแบบบีบให้ออกด้วยการยัดงานมาเยอะๆให้อยากไปเอง

ทำงานราชการมา 2 ปี ไม่ชอบเนื้องานมาก (งานไม่ค่อยจบในเวลางาน มีรับเรื่องร้องเรียน เขียนข่าวให้หน่วยงาน ออกพื้นที่บ่อย) รู้สึกงานมันจับฉ่ายและโดนรองรับอารมณ์

แต่ติดตรงโควิดนี่ล่ะ เสี่ยงลาออกตอนนี้เลยดีไหมวะ เงินเก็บ 2 แสน + มีบ้านที่ต่างจังหวัดให้กลับไปพักผ่อน

>>521 เป็นควยอะไรกันวะต้องใช้ไทยคำอังกฤษคำ ทำเป็นเท่รึใง

>>523 low effort troll

>>523 พวกคิดว่าถ่อยแล้วเท่

>>525 ชั่ยคราฟเพ่ เท่ป้าว 😒😏😏😏😎

>>518 เป็นเหมือนกันเพื่อนโม่ง ทำงานไประแวงไป เหนื่อยกับสังคม เหนื่อยกับภาระงาน เหนื่อยกับการต้องมานั่งคอยระวังตัวอยู่ตลอดเวลา โคตรไม่มีความสุข แต่ก็ต้องทนฝืนต่อ เพราะไม่รู้ออกไปทำไร เหนื่อยว่ะ

การที่กูใจดีมีอะไรพอช่วยได้กูก็ช่วยแม้เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆกูก็ช่วย เลยทำให้ทุกคนมองกูเป็นกระโถนสินะ อยากบ่นอะไรก็บ่นให้กูได้ยินเดี๋ยวแม่งก็รีบตั้งหน้าโง่ๆของแม่งไปช่วยเองอ่ะ และไม่ต้องคิดเกรงใจไรหรอกแม่งมาช่วยแล้วไม่พอใจก็ด่าแม่งได้แม่งไม่โมโหหรอก เออ ขอบใจจริงๆ ที่ทำให้กูรู้สึกโลกนี้มันน่าอยู่น้อยลงไปอีกวัน

ปรึกษาหน่อยเพื่อนโม่ง ถ้าสมัครงานที่นึง แล้วเขามีเทสให้ทำ แบบ ให้เวลาอาทิตย์นึงส่งงาน แต่งานประจำที่เดิมมึงก็ยังต้องทำอยู่แล้วเสือกยุ่งมากๆ ไม่มีเวลาจะทำเทสต้องหามรุ่งหามค่ำ เงินก็ไม่ได้ พวกมึงจะทำมั้ยวะ จริงๆ งานเดิมกุก็โอเคนะแค่ว่าถ้ามีโอกาสขยับขยายก็ไป ไม่ได้ก็อยู่ กูก็เลยแบบ นี่กูต้องเหนื่อยขนาดนี้ไปทำไมวะเนี่ย แม่ง พอ(สำหรับวันนี้) ปิดคอมนอนดีกว่ากู

>>528 ก็ได้แต่หวังว่ามึงจะฉลาดขึ้นในเร็ววันนะ แต่ดูจากการพร่ำเพ้อก็น่าจะยากอยู่ เหมือนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าปัญหาที่แท้จริงมันคืออะไร... (ยกเว้นเป็นเด็กจบใหม่ เพราะเป็นช่วงเพิ่งได้รู้จักโลกการทำงาน เดี๋ยวก็ฉลาดขึ้นเอง)

>>529 ขึ้นอยู่กับหลายๆปัจจัย เช่นอยากย้ายงานขนาดไหน ที่ใหม่ดูน่าจะดีมั้ย เทสใช้เวลาทำมากแค่ไหน
ช่วงที่กูหางานใหม่กูโชคดีว่างานที่ทำอยู่มันไม่ยุ่งมาก แล้วไม่โดนตรวจงานรายวัน ก็มีแอบไปทำเทสได้
หรือบางเทสกูก็ยอมทำหลังเลิกงาน/วันหยุด เพราะเห็นว่าที่ใหม่ดูน่าจะดี แล้วโจทย์มันน่าสนใจ ไม่ดูเป็นเทสโง่ๆเท่าไหร่ ถือว่าลองวิชาตัวเองไป
อันนี้กูไม่แน่ใจว่าถ้ามึงยุ่งมากจนไม่ไหวจริงๆ แต่ยังสนใจงานนี้อยู่ขอ recruiter ว่าขอเลื่อนส่งจะน่าเกลียดมั้ยนะ

เมื่อไม่นานมานี้กูก็เจอแบบนี้เลย ตอนนั้นกูเลือกเคลียร์งานประจำก่อน แล้วมาปั่นเทสตอนดึกๆ สุดท้ายยอมแพ้เหนื่อยจนทำไม่ไหวจริงๆ กูคิดว่าถ้าได้ทุ่มเวลาทำเทสจริงๆจังๆกูว่าได้งานนี้แน่ แล้วตลกร้ายคืองานที่กดดันให้ทำเนี่ยยกเลิก เวลาที่ทำมาเป็นเดือนสูญเปล่า

>>530 แล้วปัญหาจริงๆคืออะไรคะ ไม่เอานะ ที่มาแบบว่า เดี๋ยวก็รู้อะไรแบบนี้ พูดเหมือนเท่ แต่ที่จริงคงบอกอะไรม่เป็นหรอกมั้งแนวๆนี้

>>533 เอ๊าาา ก็ปัญหาคือมึงไม่ฉลาดพอที่จะรู้จักอยู่เฉยๆ อย่าไปเสือกอะไรที่ไม่ใช่หน้าที่ไง ต่อให้โดนร้องขอก็ต้องรู้จักปฏิเสธแบบที่จะไม่ทำให้คนอื่นขัดใจ ช่วยบ้าง เลี่ยงบ้าง ไม่ใช่ช่วยไปซะหมด แล้วก็ต้องช่วยให้เค้ารู้ตัวด้วยว่านี่กำลังช่วยอยู่นะ ไม่ใช่หน้าที่กู ถ้าช่วยไปทั่วใจดีแบบโง่ๆ ก็จะเดือดร้อนตัวเองแบบนั้นแหละ ไปทำงานนะไม่ได้ไปทำการกุศล

จะทำบัตรเครดิตใบแรกมีอันไหนแนะนำมั่งครับพี่โม่ง ผ่อนเฉยๆไม่ได้เอาคะแนนอะไร อยากได้แค่ฟรีค่าทำเนียมตลอดชีพกับ cash back

>>535 ใบแรกของกุเป็นfirst choice โปรแคชแบคขั้นต่ำ8000 บางอันใช้แต้มแลกเงินคืนได้อีก ค่าธรรมเนียมฟรี ถ้าใช้ถึงยอดเท่าไหร่ไม่รุ้ต่อปี มีขอผ่อน3เดือน0%
แต่ก็ดูไลฟ์สไตล์มึงด้วยว่าเน้นแนวไหน กิน/เที่ยว/ช็อป
ถ้าพวกเที่ยว/ร้านอาหารกุว่าktcก็โอ
เครือนี่ก็สำคัญ visa, mastercard, jcbไรงี้ มีโปรต่างกันไปอีก ไม่ได้เน้นซื้อของไปเที่ยวญี่ปุ่นเป็นพิเศษก็เอาสองตัวแรกดีกว่า บางเว็บไม่รับjcb,unionpay อย่างเช่นyoutube

ใบรับรองแพทย์สมัครงาน เดี๋ยวนี้ที่คลินิกขอไม่ได้แล้วหรอ ไปมา 3-4 ที่ ขอไม่ได้เลย บอกแต่ใช้ทำใบขับขี่ขอได้ แต่สมัครงานขอไม่ได้

>>535 แนะนำว่าปกติใช้แอพธนาคารอะไรอยุ่ก็ให้สมัครของธนาคารนั้น มันผูกบัญชีจ่ายบิลได้สะดวกดี ถ้ามีหลายแอพก็ดูอีกที ส่วนตัวที่กูชอบจะมี
- Krungsri JCB ใช้เวลากินอาหารญี่ปุ่นกับเติมน้ำมัน (แต่ก่อนยังพอได้เที่ยวญี่ปุ่นบ้าง) แลกพ้อยต์เป็นแคชแบ็คได้บ่อยอยู่
- Central ผูก the1 ใช้เวลาเข้า tops หรืออื่นๆ เครือเซนทรัล, ใช้เวลาจ่ายตังค์ผ่านแอพ dolphin (เลิกใช้ true money wallet ไปเลย)
- Aeon BigC แต่ก่อนชอบใช้เวลาซื้อของบิ๊กซีเพราะมันลดราคาแบบเห็นจะๆ บนบิลเลย สะใจดี แต่เดี๋ยวนี้เลี่ยงเข้าบิ๊กซีละ
แต่บัตรที่ใช้เป็นหลัก ผูก paypal, youtube premium, netflix ช็อปปิ้งออนไลน์ต่างๆ กลับเป็นบัตร SCB Family+ ที่ผูกกับบัญชีออมทรัพย์ ไม่ได้มีเหตุผลพิเศษ แค่มันสะดวกดี ปกติใช้ SCB Easy มาตลอด (แต่แอพ U Choose ของกรุงศรีก็ทำดีนะ ใช้สะดวก) ปล.ทุกใบไม่มีค่าธรรมเนียมรายปี

>>537 ไม่เคยถูกขอใบรับรองแพทย์เพื่อสมัครงานแฮะ เคยแต่ขอผลตรสจสุขภาพ หลักๆ น่าจะตรวจเลือดตรวจฉี่แล้วเอาผลตรวจยื่นแทนได้มั้ง ลองถาม HR ดู

คิดว่าซื้อพวก SSF ไว้ลดภาษีนี่ซื้อช่วงนี้ดีมั้ย หรือรอต่อไปมันลงหนักกว่านี้

เพื่อนโม่งเคยตำแหน่งกับเงินเดือนขึ้นแล้วกดดันกับงานที่ยากขึ้นบ้างไหม

>>541 กำลังว่าจะมาถามคล้ายๆ กันนี้พอดี จะถามว่ามีใครบ้างเคยโดนเลื่อนตำแหน่งขึ้นไปแทนอีกคนที่ถูกย้าย โดยที่รู้ดีแก่ใจว่าถ้าไปแผนกนั้นต้องเจองานยากและกดดันแน่นอน ส่วนมากก็คงลองสู้กันดูก่อนซักตั้งใช่มั้ย ถ้ามันไม่ไหวจริงๆ ค่อยหาทางอื่นต่อ (พูดแบบซอฟต์ๆ ไปแล้วว่าไม่อยากไป แต่ก็รู้แหละว่าถ้าคุยกันด้วยเหตุผล มันก็คงต้องไป)

>>538 มันจะมีบัตรSCB MCard อันนี้กูได้มาแล้วจาก2ปีก่อนยังไม่ใช้งานบัตรเลย ตัวนี้ถือว่าโอเคไหมวะ? มันเป็นบัตรvirtual cardที่มีอะไรเยี่ยงบัตรเครดิตมาก(แต่เป็นเดบิต) สมัครได้แล้วกูไม่ชัวร์ตรงที่ว่าเอาไปใช้บนpaypal , หรือแพลตฟอร์มตัวอื่นๆได้ไหมนี่ดิ กลัวว่าใช้ได้แค่ในเครือเดอะมอลล์หรือเป็นแค่บัตรคูปองโง่ๆที่มาพร้อมกับส่วนลด สิทธิพิเศษบลาๆ ทำห่าไรมากกว่านี้ไม่ได้

กูอ่ะ ชอบงานปัจจุบันมากกก แต่กูรู้สึกว่างานหนักไม่คุ้มค่าตอบแทนมากๆ ซึ่งตอนแรกก็ไม่อะไร แต่ช่วงนี้เริ่มรู้สึกว่ะ ว่ากูอยากจะเลื่อนตำแหน่งให้มันสมกับงานที่กูทำอยู่บ้าง ซึ่งกูก็แย๊บๆถามไปนะ แต่เค้าก็ทำเหมือนไม่เข้าใจในสิ่งที่กูจะสื่อแล้วก็ไปแก้ปัญหาที่ปลายเหตุอ่ะ ไม่ยอมมาจัดการเรื่องตำแหน่งกูให้ชัดเจนซักที เวลาใช้งานก็ใช้กูมั่วไปหมด คือใช้งานเหมือนกูเป็น Lead แต่ยังให้กูอยู่ตำแหน่งเดิมอยู่นั่นแหละ ทั้งๆที่กูท้วงไปแล้วก็ยังไม่ยอมยกเรื่องนี้มาคุย

ก็รู้แหละว่ามันยากเพราะบริษัทรายได้น้อย แต่กูก็ไม่ชอบการทำงานเกินสโคปแบบนี้เลยว่ะ อย่างน้อยให้เลื่อนตำแหน่งมันก็ยังดีกว่าให้ย่ำอยู่ตำแหน่งเดิม แต่รีเควสงานมากขึ้นทุกวันแถมสโคปก็ไม่ชัดเจนว่าจริงๆแล้วกูรับผิดชอบอะไรกันแน่ คือถ้ามันมีการปรับโครงสร้างอย่างน้อยมันก็รู้สึกว่าชีวิตมีความก้าวหน้า ตุ้มค่าที่พยายาม อันนี้เหมือนไม่ว่าจะพยายามทำตัวเป็นประโยชน์ขนาดไหน ทำงานมากเท่าไหร่ หาเงินให้มากแค่ไหน ก็ยังถูกดองอยู่ที่ตำแหน่งเดิม แม่งรู้สึกว่าถึงไม่เคยเกี่ยงงานแต่ก็ไม่เติบโต เหมือนทุ่มเทไปก็ยังอยู่ที่เดิมอ่ะ แม่งพาลเริ่มหมดไฟแล้วเพราะไม่รู้ว่าพยายามไปเพื่ออะไรเหมือนกัน ไม่โอเคเลย

>>544 ตรงข้ามมาก ทางนี้ไม่อยากเลื่อน โดนบังคับเลื่อน ตอนนี้อยากขอลดตำแหน่งด้วยซ้ำ ได้เงินเพิ่มมาเกือบหมื่นแต่ความเครียดและความรับผิดชอบที่เพิ่มมาแม่งไม่คุ้มเลย

กูเครียดๆกับตัวเองว่ะ รู้สึกว่าไม่สามารถเรียบเรียงความคิดในหัวได้ ทำให้ตอนพูดกับตอนเขียนมันติดขัดไปหมด เวลาสื่อสารกับใครก็พูดจาเยิ่นเย้อ ติดพูดว่า'แบบ'มากๆจนเซ็งตัวเอง ตำแหน่งกูเป็นตำแหน่งที่ต้องexpressไอเดียตัวเองออกมาด้วย รู้สึกหมดความมั่นใจในการพูดเลยว่ะ แม่งอยู่ๆก็เป็นแบบนี้ เมื่อก่อนกูไม่ใช่คนเรียบเรียงความคิดไม่ได้อะ

>>546 มันมีพวกคอร์สปรับบุคลิกภาพอยู่นะ แต่ไม่รู้หรอกว่าได้ผลแค่ไหนเพราะไม่เคยคิดจะไปเรียน

>>522 หาจ็อบเสริม เช่น ขายของออนไลน์หรือทำสวน รีบสร้างเครือข่ายทั้งในงานนอกงาน ตามวงเหล้าจะสร้างได้ง่ายมาก ๆ

>>544 มองลู่ทางส่งต่องานให้ทุกอย่างไม่สะดุด แล้วหาทางไปต่อใหม่สิ
ว่าแต่เรทเงินเดือนมึงเท่าไหร่ ถึงรู้สึกว่างาน lead มันเกินสโคป

รู้สึกอึดอัดเวลาเริ่มงานใหม่ตอนช่วง WFH จังเลยว่ะ ทำงานมาได้เดือนนึงแล้ว แต่ยังไม่เคยเห็นหน้าสมาชิกในทีมเลยว่ะ สงสัยอะไรก็ได้แต่ถาม manager แต่เค้าก็งานยุ่งชิบหาย

มีใครที่พอทำงานใหม่ๆแล้วเห็นพี่บางคนในแผนกรู้สึกว่าแม่งเป็นผู้ใหญ่โหลยโท่ย
แต่พอมาถึงวันนี้ที่ทำงานมาหลายปี ก็รู้สึกว่าตัวเองก็กำลังจะกลายเป็นแบบนั้นบ้างมั้ยวะ 555

ถ้าเพื่อนโม่งเผลอก็อปแปะลิงค์เว็บโป๊ในช่องแชทที่ทำงานเพื่อนโม่งจะทำยังไง?

>>551 กูเองงงงงงงง 555

>>552 ไปตัดควยทิ้ง

สมมุติพวกมึงอยู่ในวัยกลางคน มีลูกมีเมียต้องรับผิดชอบ หน้าที่การงานสูงประมาณนึง เงินเดือนค่อนข้างสูงพอประมาณ โอกาสเติบโตในองค์กรยังมี แต่อยากออกไปทำสตาร์ทอัพไล่ตามความฝันวัยเด็ก

พวกมึงจะเลือกยังไงวะ

พอเรียนจบพักกันกี่เดือนถึงจะเริ่มหางานกันอะ กุลองหย่อนๆไป3-4บยังไม่มีติดต่อมาเลยเห็นเพื่อนหลายคนเริ่มทำงานกันแล้วเหมือนกุยังไม่มีงานอยู่คนเดียวจบมากุยังไม่รู้เลยอยากทำไนละเสดกิจแบบนี้อีกกุเครียด

>>556 ว่างอยู่เดือนครึ่ง..

ที่บ้านไล่กูให้ไปสมัครอยู่นั่นแหละ

>>556 กูหาตั้งแต่ยังไม่จบ หาเรื่อยๆ นั่งเปิดเว็บสมัครงานแทบทุกวัน มาได้งานจริงๆตอนจบมาแล้วครึ่งปี... (กูรุ่น 2558 นะ)

>>555 ถ้ามันเป็นความฝันวัยเด็กก็ต้องทำแล้วแหละ ทำแล้วไม่สำเร็จดีกว่าไม่ได้ทำในเมื่อเรามีโอกาสอะไหนๆเงินเดืนมึงก็สูงพอประมาณหนิ กูว่ารอผ่านช่วงโควิดเชี่ยนี้ไปก่อนสักพักก็ได้

กูเพิ่งย้ายงานมาไม่นานมาก จากตอนแรกที่กูชอบมาก เจอปัญหาการเมืองในบริษัทกลายเป็นคนในทีมออกกันจนจะเกลี้ยงทีมในเวลาไม่กี่เดือน
รูปแบบงานก็เปลี่ยนไปเพราะปัญหาทีมไม่มีคน รู้สึกโคตรช้ำ แต่จะออกไปหางานตอนนี้ก็ลำบาก แถมหางานรอบก่อนก็ทำกูหมดแรงไปแล้วด้วย OTL

>>555 ดูช่วงเวลาด้วย ตอนนี้เศรษฐกิจแบบนี้ ธุรกิจของมึงคิดว่าจะทํารายได้ได้มั้ยหล่ะ

>>560 สู้ๆเพื่อน พวกกูคงช่วยไรมากไม่ได้นอกจากรับฟัง

>>556 ตอนเรียนจบคือขอพักก่อนสองเดือน แต่ช่วงก่อนหมดสองเดือนคือก็เริ่มหย่อนๆ ไปบ้างแล้ว แต่กว่าจะได้งาน เออ เกือบหกเดือนอ่ะ รู้สึกว่านานเลยแหละ (แต่ช่วงว่างหลังพักคือก็ไปหารายได้พิเศษอยู่ พอต่อชีวิตไปได้หน่อย

>>560 เป็นกำลังใจให้นะมึง ช่วงนี้หางานลำบากจริง กูก็เพิ่งย้ายงานมา กำลังจะผ่านเดือนแรกเนี่ย

>>556 ส่วนกูหาตั้งแต่ปี 4 เพราะดันมีบริษัทออฟเฟอร์งานมาตอนช่วงขึ้นปี 4 พอดี เลยเหมือนบังคับให้ต้องรีบหาที่อื่นมาชั่งใจว่าจะเลือกที่ไหนดี มาได้อีกทีก็ 3-4 เดือนก่อนจบมั้งจำไม่ได้ละ
แต่ความจริงก็คือบริษัทดีๆมารับทีหลังเยอะมาก (ช่วงเดือนจบ-หลังจบ 2-3 เดือนนี่หละเพราะเด็กจบใหม่หางานกันเยอะ) มึงก็อย่ากดดันตัวเอง ค่อยๆหาไป ขอให้ได้บริษัทดีๆ งานที่อยากทำ และเพื่อนร่วมงานที่ดีด้วย

บัตรเครดิตใบแรกพวกคุณใช้ของอะไรกันวะ

>>565 อยากเตือนว่า อย่าใช้เลยคุณ ไม่มีหนี้คือสิ่งที่ดีที่สุด โดยเฉพาะช่วงเศรษฐกิจแบบนี้
แต่น่าจะห้ามไม่ได้ อันนี้ให้คุณตัดสินใจเอง

หรือไม่งั้นก็ใช้บัตรเดบิตก็พอครับแบบผม ถ้าบัตรเดบิตผมเชียร์ เขียว กับ ม่วง ช้อปปิ้งออนไลน์ผ่านฉลุยตลอดแทบไม่เจอปัญหาอะไร

>>565 อย่ามีบัตรเดบิตเลยครับโผมมม จะทำก็ทำบัตรเครดิตดีกว่า การคิดดอกเบี้ยมันต่างกัน ถ้าจะมีหนี้ก็มีด้วยเครดิตดีกว่า เดบิตคิดดอกเบี้ยตั้งแต่เริ่มใช้วงเงิน แต่บัตรเครดิตมีระยะปลอดหนี้อยู่นะ ถ้ารูดใช้ จ่ายเต็มตามรอบบิล ก็คือไม่โดนดอกเบี้ยเลย สิ่งที่เดบิตทำได้เครดิตทำได้ดีกว่าทุกอย่าง ใบแรกของเราคือ SCB Family+ ไม่เก็บแต้มแต่มี cash back ใช้มาสิบกว่าปีแล้ว

>>567 ปล. ดอกของเดบิตหมายถึงกรณีที่ใช้วงเงินเกินออมทรัพย์นะ แบบถอนส่วนที่เป็นสินเชื่อออกมาอ่ะ

>>555 ขึ้นอยู่กับว่ามีเงินเก็บมากน้อยแค่ไหน ถ้าคิดว่าออกมาแล้วมีเงินพอให้ลูกเมียไม่ลำบากไปซักระยะก็ลองสตาร์ทอัพดูก็ได้ ต่อให้ล้มเหลวก็อาจจะพอเหลือเงินเก็บมาทำอะไรต่อยอดเอง กูก็วัยกลางคน แพลนชีวิตทีแรกอยากเปิด บ.เล็กๆ ของตัวเอง ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนกูคิดว่าเงินเก็บยังไม่พอเลยเบรคฝันตัวเองก่อน

>>566 มึงพูดเหมือนทุกคนใช้บัตรเครดิตคือต้องใช้เงินเกินตัวจนโดนดอก บางคนเค้าใช้เพราะเก็บแต้ม เอาโปรลดราคา ซื้อของออนไลน์ง่ายก็มีมั้ย

>>566 ตั้งแต่ใช้บัตรเครดิตชีวิตกูดีขึ้นเยอะ เงินเก็บก็เยอะขึ้นจากที่ไม่เคยเก็บได้เลย เพราะชีวิตกูจำเป็นต้องซื้อของชิ้นใหญ่เต็มไปหมด พอเก็บเงินซื้อเองทีไรเงินแม่งหายไปทั้งบัญชีตลอดทั้งๆที่ซื้อของแค่ชิ้นเดียว ไม่เคยเก็บได้เกินห้าหมื่นเลย แต่พอทำบัตรแล้วเวลาซื้อของก็ไม่ต้องจ่ายก้อนใหญ่ ค่อยๆผ่อนจ่ายเอา พอผ่อนจ่ายเงินเดือนมันก็ไหวพอมีเหลือใช้ พอมีเหลือก็เอามาเก็บได้ กลายเป็นซื้ออยู่2-3 อย่างแต่มีเงินเก็บเพิ่มขึ้นทุกเดือน คุณภาพชีวิตแม่งก็ดีขึ้น สิ้นปีนี้กูก็หมดหนี้บัตรเครดิตละ ดอกเบี้ยยังไม่ต้องจ่ายซักบาทเลย

การคิดแบบมึงมันคือการบริหารหนี้ไม่เป็นอ่ะ เลยเลือกที่จะไม่มี ปลอดภัย แต่ชีวิตก็ไม่ได้อะไรดีขึ้นอ่ะ ก่อนมีบัตรกูลำบากชิบหาย จะทำไรก็ไม่ได้ติดที่ไม่มีตัง อันนี้เหมือนมีทุนสำรองเพิ่มขึ้นมามันก็ขยับขยายได้ ถ้ามีวินัยและมีการวางแผนดีพอ หนี้บัตรเครดิตแม่งไม่ใช่ปัญหาเลย พวกที่เป็นหนี้หัวโตคือใช้เกินตัวไม่รู้จักบริหารมากกว่า

>>566 บางอย่าง ใช้บัตรจ่ายถูกกว่านะเว้ย แล้วบัตรเดบิทเนี่ย ลองต้อง refund ทีจะซึ้งใจ

กุ >>565 เองนะ ไม่นึกว่ากุจะโดนยำซะเละ แต่ก็ขอบคุณสำหรับมุมมองใหม่ๆจากพวกมึงด้วย
กูเคยใช้บัตรเครดิตมาก่อน แต่กูไม่โอเคอะ กูรู้แล้วว่ากูไม่เหมาะกับทางนี้
กูเลยไปบัตรเดบิตซึ่งพบแล้วว่าเหมาะกับกูมากกว่า

>>571 บริหารหนี้ไม่เป็น ชอบว่ะคำนี้ ถึงจะแทงใจ แต่กูก็บริหารหนี้ได้ห่วยแตกจริงๆ เลยเลือกไม่มีไปเลย
ชีวิตแต่ละคนไม่เหมือนกันด้วย กูซื้อของชิ้นใหญ่ไม่ค่อยบ่อย กุเลยเก็บตังค์แล้วซื้อชิ้นเดียวเป็นครั้งคราวได้
และยินดีกับมึงด้วยที่กำลังจะหมดหนี้บัตรเครดิตแล้ว

กูก็เลยบอก >>565 ตั้งแต่ในโพสแล้วว่า เอ้อ กูห้ามไม่ได้ สุดท้ายตัวเองก็ต้องเป็นคนตัดสินใจเองนะ

^^ ผิดๆ บรรทัดแรก กุ >>566

บริษัทปิดกิจการจนได้หว่ะ โควิดนานไปหน่อย เจ้าของบริษัทบอกจะมีชดเชยตามกฎหมายนะ แต่เงียบกริบเลย ยังไม่กล้าบอกเมียที่บ้านเลย ตกงานตอนนี้มัน.... น่าจะยากในการหาใหม่ กูคงต้องไปหาอะไรมาขายแล้ว

>>575 ตบบ่ามึง บอกเมียเหอะ ให้เขารู้เร็วจะได้ร่วมแก้ปัญหาครอบครัวไปด้วยกัน

เริ่มทำงานมาปีนึง ช่วงแรกๆก็กระตือรือร้นเรียนรู้อยู่หรอก แต่ตอนนี้ในเริ่มท้อ เริ่มไม่อยากให้ถึงวันจันทร์ ส่งงานไปก็โดนด่า ไม่ดีขึ้นซักที พวกงานประเภทต้องใช้ความรู้ technical จ๋าๆ เนี่ยใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะเชี่ยวชาญอะ เบื่อสภาพตัวเองตอนนี้ละ orz

แป๊บๆ จะวันจันทร์อีกแล้ว เบื่อออออออออออ เดือนหน้าไม่มีวันหยุดเลยด้วย เศร้าาาาา

มีใครฉีดวัคซีนไขว้ไปแล้วเป็นไรบ้างไหม นี่กำลังจะไปฉีด sv+az แต่กลัวเรื่องผลข้างเคียง ถ้าไม่ฉีดก็ไปทำงานยากอีก

พรุ่งนี้วันจันทร์ อ่าห์

วันนี้เพิ่งวันจันทร์เองเหรอเนี่ย นึกว่าวันอังคารแล้ว T_T หนทางช่างอีกยาวไกล เฮ้อ

ทีมกูช่วงนี้คนออกเป็นระยะๆเลย แล้วทุกครั้งที่ออกกันไปชุดนึงหัวหน้าก็ขะชอบพูดว่าเค้าดีใจนะที่คนเก่งๆยังเหลืออยู่
คือรู้นะว่าเค้าพยายามปลอบใจกับพูดให้เรารู้สึกว่าเค้าเห็นคุณค่าของเรา แต่รู้สึกเหมือนความคาดหวังแม่งทับถมมากกว่า OTL

ถามนิด ปกติกับคนที่ตำแหน่งสูงกว่าแต่อายุเท่ากันหรือน้อยกว่า พูดค่ะ/ครับกันมั้ยอะ? หรือพูดปกติ ในกรณีกูเอง กูอิงตามอายุมากกว่าตำแหน่งอะ พูดค่ะคะเฉพาะกับคนที่แก่กว่า แม้จะตำแหน่งต่ำกว่ากูก็พูดค่ะคะ แต่ถ้าอายุเท่ากันหรือน้อยกว่ากูจะพูดปกติ

>>583 ไม่เกี่ยวกับอายุนะสำหรับเรา
ถ้ายังไม่รู้จักกันดีก็ครับเสมอ

ตั้งชื่อลูกให้กูหน่อยดิ ขอมีคำว่า"จัง"ข้างหลัง

>>585 เอาชื่อพ่อแม่มารวมกันแล้วเติม"จัง"

wfh แล้วขี้เกียจชะมัด

อยู่ดีๆที่บ.ก็ปรับตำแหน่งให้เป็น senior พร้อมขึ้นเงินเดือน แรกๆก็ดีใจนะที่ได้เงินเพิ่ม แต่พอทำไปซักพักเริ่มรู้สึกว่าสกิลกูยังไม่พอที่จะเป็น senior ว่ะ แถมความรับผิดชอบก็เพิ่มขึ้น ตอนนี้เหนื่อยชิบหายเลย TT

>>585 หิวจัง

>>588 อิจฉามึงจัง กูนี่ทำงานเหมือนซีเนียร์+โปรเจกเมนเนจ แต่ไม่ได้ตังเพิ่ม ไม่ได้อัปตำแหน่ง กูเหนื่อย

>>585 เทมปุระจัง

>>585 น้องจริงจัง

วันศุกร์แล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

>>592 กู+ชื่อนี้555555

>>585 น้องน่ารักจัง

>>595 เดี๋ยวผีก็ขโมยไปหรอก🤣🤣

มีใครทำงานสายครีเอทีฟ/มาร์เก็ตติ้งบ้างปะ อยากรู้ว่าใช้วิธีอะไรให้มีไอเดียเจ๋งๆบ้างมั้ย กูเป็นเด็กจบใหม่เพิ่งมาทำงานด้านนี้แล้วนึกอะไรดีๆไม่ค่อยออกเลย เครียดๆว่ะ เวลาเขาเสนออะไรกันก็ไม่กล้าพูดเพราะคนอื่นพูดเรื่องที่คิดไปแล้วหรือไม่บางทีคนอื่นก็พูดดักทางความคิดเรา ประมาณว่าพอฟังเขาก็รู้สึกว่าความคิดตัวเองมันใช้ไม่ได้ เสนอมาแล้วยังไงต่อ เอาไปต่อยอดอะไรได้บ้างงี้อะ เซ็งๆตัวเองว่ะ ทำงานมาสี่เดือนละยังไม่เก่งขึ้นเลย ทำได้แค่taskรายวันที่ไม่เน้นความสร้างสรรค์มาก พยายามจะทำตัวใฝ่รู้ตามเทรนด์บ้างแต่ก็เริ่มไม่ถูก เครียดอะ เด็กใหม่ที่เข้ามาพร้อมกันได้พิจารณาขึ้นเงินเดือนไปแล้ว กูเหมือนหยุดอยู่กับที่เลย

>>597 แค่สี่เดือนเองมึง ถ้าอ่านแค่ตรงนี้กูว่ามึงน่าจะฝึกให้กล้าพูดกล้าออกความเห็นมากกว่า ถ้าไอเดียมึงแย่ก็ให้เขาตีตกมาจะได้เรียนรู้ว่ามันแย่ยังไง ไม่ต้องรู้สึกเสียหน้าหรือรู้สึกผิดอะไร ยิ่งเป็นเด็กยิ่งมีพื้นที่ให้มึงผิดพลาด เอาให้เต็มที่เลย ส่วนที่เพื่อนได้ขึ้นเงินเดือนเพราะผ่านโปรหรือเปล่า บางคนมีเงื่อนไขตอนสัมภาษณ์รับเข้าทำงานนะ แบบเสนอค่าตัวเท่านี้ โดนต่อราคา ตกลงกันที่เงื่อนไขว่าถ้าผ่านโปรถึงจะให้เงินเดือนตามที่ขอ อะไรประมาณนั้น

>>597 แต่ก่อนกูเคยอยากทำงานสายโฆษณา คิดเอาเองว่าดูงานเยอะๆ จะดี ชื่นชมไปกับงานที่แปลกๆ ใหม่ๆ ทั้งหลาย แต่ถ้าถามกูตอนนี้กูว่าแบบนั้นช่วยได้แค่เปิดหูเปิดตาแต่ไม่สามารถคิดงานแบบนั้นได้ ทางที่ดีดูเยอะแล้วต้องวิเคราะห์ด้วย ลองนึกเล่นๆ ดูก็ได้ว่างานที่คนอื่นทำออกมาอ่ะ เขาน่าจะถูกบรีฟมายังไง อะไรคือคีย์เวิร์ดที่ต้องพูด ถ้าไม่สื่อสารแบบนี้จะสื่อแบบอื่นได้หรือเปล่า ลองตั้งโจทย์เดียวกันกับตัวเองดูว่าถ้าเป็นเรามันจะออกมาเป็นยังไง

เบื่อพวกมาขอวันนี้จะเอาพรุ่งนี้ คิดว่าคนอื่นเค้าไม่มีงานมีการในมือกันรึไงวะ

อยากมีโมเม้นบ่นงานกับเพื่อนร่วมงานบ้าง ในแผนกกุมีแต่รุ่นพี่อายุมากๆแล้ว จะบ่นเรื่องงานก็เกรงใจแถมกลัวโดนเขามองว่าไม่สู้งาน แต่เหนื่อยจังว้อย งงพวกระดับบนๆเปลี่ยนงานไปมา บรีฟเปลี่ยนไปเรื่อยตามใจceo อยากไปเมาปลิ้นที่ร้านเหล้าT_T

ตอนนี้สถานการณ์ทีมของกูมันไม่ค่อยจะดี คนออกจนแทบจะเกลี้ยงทีม
แต่กูก็รู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะออกไปหางานใหม่ละ ตั้งใจว่าจะอยู่ไปเรื่อยๆ รอมันแย่มากจนไม่ไหวแล้วจริงๆถึงจะไป
ที่นี่มันก็ยังดีตรง งานสบาย ไม่เร่ง ใช้งานไม่หนัก เงินกับสวัสดิการโอเค
อยู่ดีๆก็ดันมี head hunter โทรมา คุยกันแล้วเค้าบอกว่าเค้าคิดให้กูหมดเลยว่ามาตราฐานการย้ายงานก็เงินเดือน +20% ละกัน
ซึ่งในความรู้สึกกูแม่งเป็นตัวเลขที่เยอะจนกูรู้สึกกลัวเลย แบบตกใจว่านี่มาถึงวันที่กูจะเงินเดือนขนาดนี้แล้วหรอ
ถ้าตอนเป็นเด็กจบใหม่คงดีใจ แต่ตอนนี้เครียดมากกว่า เงินเดือนขนาดนี้ความคาดหวังคงเยอะ แถมงานหนักแหงๆ
ตัวกูในตอนนี้ไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับชีวิตเท่าไหร่ละ อยากอยู่สบายๆ งานไม่ต้องหนักไม่ต้องเครียดมากกว่า
ใจนึงก็คิดว่ากูอยู่เฉยๆเค้ามาชวนถึงที่ก็ไม่อยากปิดโอกาสตัวเอง แถมที่เก่ามันก็ไม่ค่อยน่าอยู่แล้วด้วย
แต่อีกใจนึงก็รู้สึกขี้เกียจแล้ว แบบอยากให้ไปสัมภาษณ์แล้วมันไม่ดีจังจะได้ตัดใจไปเลย ไม่ต้องคิดมาก
พออายุเริ่มเยอะแล้ว ศก. ไม่ดีนี่รู้สึกแม่งตัดสินใจอะไรแบบนี้ยากชิบหาย

>>585 ติ้วจัง

>>602 กูเปนแบบมึงเลย ไม่ได้รู้สึกมีความทะเยอทะยานอะไร งานเงินโอเคไม่เด่น มีเวลาทำนู่นนี่

เพิ่งทำงานได้เดือนนึง ปกติต้องให้เงินที่บ้านกันไหมวะ พอโดนบังคับอ้อมๆให้โอนเงินส่วนหนึ่ง (ไม่เยอะหรอก ประมาณ10%) ให้ แล้วรู้สึกแปลกๆเพราะเหตุผลที่ต้องให้

คือเค้าไม่ได้ต้องการรีบใช้ แต่ให้ทำเพราะเป็นการ "ตอบแทนบุญคุณ" และเป็น "หน้าที่ที่ลูกพึงกระทำ" คือให้อะให้ได้แหละ แต่แม่งทำให้กูนั่งคิดกับตัวเองว่ามันใช่จริงๆเหรอ แนวคิดนั้นมันถูกแล้วเหรอ คือมันก็ใช่อย่างที่พูดแหละ แต่ก็ขัดใจอยู่ดี
ส่วนนึงคงเพราะได้เงินเดือนครั้งแรก เลยรู้สึกงกๆ แบบกูตั้งใจทำงานมา แต่เค้ายิ่งบอกว่า สมัยเค้าเนี่ย เงินเดือนแรกให้พ่อแม่หมดเลย

ควย คือกูแค่ยอมรับให้มันจบๆไปก็ได้ แต่มันอดเก็บมาคิดไม่ได้ กูอาจจะเป็นคนเหี้ยที่ไม่กตัญญูมั้ง แต่ไม่เข้าใจ mindset นี้จริงๆอะ ทำไมการให้เงินถึงเป็นการแสดงความรักและความรับผิดชอวะ แล้วแม่งก็คิดไปเรื่อย คนเราทำงานไปทำไม หาเงินไปทำไมวะ ตายห่าไปก็หายหมด แล้วกูอยู่ไปทำไมวะเนี่ย
แม่งคิดจนกูนอนไม่หลับอะ วันนี้ต้องพรีเซนต์งานแท้ๆ บัดซบชิบหาย งานเข้าทีนึงก็เข้าแม่งรัวๆเลย เกลียดตัวเองที่คิดมากชิบหาย

งานบริการประเทศไทยแม่ง black company ชัดๆ

กุเกลียดการเร่ง กรี๊ดดดด

>>605 มันหลายหลากแล้วแต่แต่ละครอบครัวมากเลย บางครอบครัวก็เชื่อว่าลูกจะต้องเลี้ยงพ่อแม่ยามแก่ บางครอบครัวเป็นหนี้เป็นสินส่งลูกเรียนแล้วก็หวังว่าลูกทำงานเอาเงินมาใช้หนี้ที่บ้าน บางครอบครัวพ่อแม่ดูแลตัวเองได้อยู่แล้วแต่เก็บเงิน(บางส่วน)ลูกไว้ก็คือออมให้ลูกนั่นแหละเพราะรู้ว่าช่วงเพิ่งได้เงินเดือนนี่แหละที่คนมักจะใช้เงินไม่คิดหน้าคิดหลัง มีเท่าไหร่ใช้หมด บางครอบครัวพ่อแม่ดูแลตัวเองได้และเชื่อว่าลูกจัดการเรื่องเงินตัวเองได้ก็ไม่ยุ่งเงินลูกเลย (ส่วนมากคือแยกกันอยู่แล้ว ไม่ได้อาศัยบ้านพ่อแม่) มึงลองเทียบกับครอบครัวตัวเองดูละกัน ทุกวันนี้อาศัยกินอยู่กับเขาหรือเปล่า ลองถามดูว่าครอบครัวมีหนี้หรือเปล่า หรือถ้าไม่สบายใจมากๆ ลองถามเขาไปตรงๆ ว่าเอาเงินส่วนนั้นไปทำไมหรอ

>>605 ส่วนตัวกูแม่(หัวหน้าครอบครัว)บอกเลยว่าไม่ต้องให้เขา เขาดูแลตัวเองได้ ตอนจบใหม่ๆ กูก็เลยไม่ได้ให้ ผ่านไปประมาณสองปี แม่ตาย แล้วก็เลยได้รู้ว่าแม่แบกหนี้ไว้เยอะที่ลูกๆ ไม่รู้ กูเชื่อว่าส่วนหนึ่งคือค่าเทอมกูด้วย บอกตามตรงกูเสียใจมากที่เขาไม่เคยให้กูเข้าไปมีส่วนกับการเงินครอบครัวเลย คงมองว่ากูยังเด็กยังดูแลตัวเองไม่ได้ ปัจจุบันกูส่งเงินเดือน 5% ให้พ่อวัยเกษียณทุกเดือน จริงๆ ก็อยากให้ได้มากกว่านี้นั่นแหละ พยายามอยู่ กูยังโชคดีมีพี่สาวคอยดูแลความเป็นอยู่เขา แต่กูไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันเลยส่งเป็นเงินแทน

>>605 กูไม่รู้ว่ามันคือความกตัญญูมั้ยนะ กูว่ากูก็ไม่ได้รักพ่อเท่าไหร่ ไม่ค่อยสนิทกัน แต่กูแค่ยอมให้พ่อที่ไม่มีเงินเก็บเขาแก่ไปแบบอนาถาไม่ได้ อย่างน้อยก็ให้พอมีกินใช้ ถ้าจะรู้สึกผิดก็จะรู้สึกผิดกับแม่มากกว่า แล้วก็รู้สึกเกรงใจพี่มากๆ ที่ต้องรับภาระดูแลคนแก่ไป

>>602 ถ้าเป็นกูกูจะลองสัมภาษณ์เล่นๆ ดูเคมีกับทางแผนกด้วย ยิ่งช่วงโควิดงี้ง่ายเลยสัมภาษณ์ออนไลน์สบายสุดๆ ไม่ต้องถ่อไป การสัมภาษณ์แบบไม่ได้หนีตายจากที่เก่าเนี่ยดีที่สุดแล้ว เพราะมึงสามารถเป็นตัวของตัวเองได้เต็มที่ อยากถามไรถาม อยากตอบไรตอบ เนื่องจากไม่ได้แคร์ว่าจะต้องได้งาน แต่ถ้ามันดีแบบดี๊ดีจริงๆ ค่อยไป

สายไอทีเงินเดือนเยอะจริงหรอ เซ็งว่ะ เฟลตัวเองไงไม่รู้ เพื่อนกูจบใหม่ที่กูรู้สึกว่าความสามารถพอๆ กันแต่จบคนละสาย (วิศวะเคมี) ได้เงินเดือนมากกว่ากูเกือบ 20k เฟลมาก แถมสวัสดิการหรูหราหมาเห่า บริษัทขนาดพอๆ กัน เป็นอินเตอร์เหมือนกัน มีวิธีไม่ให้คิดมากยังไงวะ ทั้งเรียนทั้งทำงานเหนื่อยแทบตาย ได้กลับมามีแต่คำชมๆๆๆ คำชมที่กินไม่ได้ กูหิวเงิน กูอยากได้เงิน อยากมีชีวิตสบายไม่ต้องเครียดเรื่องเงินสักที อิเหี้ยย รู้แหละว่าเงินเยอะความคาดหวังก็เยอะ แต่กูเป็นหัวหน้าครอบครัว พ่อก็ป่วย หนี้สินเยอะแยะ เครียดทนไม่ไหว อยากมีชีวิตมีความสุขสักที แล้วไอ่พวกเด็กสมัยนี้เรียนสายคอมกันทำไมเยอะแยะ ตลาดคนจะล้นตาย ในอนาคตค่าแรงสายนี้ถูกเหมือนขี้แน่ๆ ไอ่เหี้ย อุตส่าห์ทิ้งสิ่งที่ตัวเองชอบและคนเก่งเยอะมา ไม่น่าเลยกู เฟล

>>612 สายนี้คนเรียนจบเยอะ แต่คนทำงานได้จริงน้อย ไม่นับคนมีประสบการณ์แม่งอยากเลิกทำกันอีก เงินเดือนแม่งถึงได้พุ่งเอาๆ

>>611 เดี๋ยวยังไงกูก็คงลองสัมภาษณ์ดูก่อน แค่รู้สึกห้ามใจตัวเองไม่ให้ประสาทแดกล่วงหน้ายาก 555
สงสัยคงเพราะเครียดหลายๆเรื่องอยู่ด้วย

มีใครเป็น UX Designer บ้างวะ กูขอปรึกษาหน่อย
คืออยากรู้ว่าสโคปงาน UX นี่มันต้องถึงขนาดไหนวะ เพราะตอนนี้กูรู้สึกเหมือนกูแบกทั้งบริษัทไว้ทั้งหมดเลยว่ะ แบบผู้บริหารให้แนวทางกูมาว่าอยากทำแพลตฟอร์มใหม่ แล้วให้กูออกไอเดียว่าจะทำไร หากลุ่มผู้ใช้มาว่าถ้าทำแล้วจะขายใคร ใครจะจ่ายเงิน แล้ววางโครงสร้างทั้งหมดว่าควรจะมีฟีเจอร์อะไรบ้าง แล้วร่างขึ้นมาทั้งแอปว่าจะเป้นไง แล้วให้เอามานำเสนอ ซึ่งบริษัทก็มีคนทำตำแหน่ง Business Development แต่กูก็ต้องทำที่ว่ามาทั้งหมด จนตอนนี้สงสัยว่า UX ต้องทำขนาดนี้เลยหรอ เหมือนเป็น Product Owner เลย หรือว่านี่ปกติวะ กูงง

คือตลอดมาเข้าใจว่า UX ไม่ได้ต้องมาคิดเรื่องหาเงิน ไม่ได้ต้องมากำหนดว่าจะทำโปรเจคอะไร แต่เป็นคนรับคำสั่งมาอีกทีว่าจะต้องทำโปรเจคอะไร จะขายใคร ขายยังไงจากฝ่าย Business แต่อันนี้เหมือนข้อมูลที่ Business พูดก็เป็นข้อมูลที่กูเป็นคนสรุป เหมือนทุกๆอย่างเป็นไอเดียกูหมด จนกูรู้สึกเหมือนทำงานคนเดียวว่ะ หรือ UX ต้องรีเสิสให้ Business ด้วยหรอวะ งง

>>615 มึงโดนบิสิเนสขโมยผลงานแล้วเนี่ย ลองตั้งคำถามกับผู้บริหารดู ดูเชิงว่าเขาต้องการปั้นมึงหรือกำลังเอาเปรียบมึงอยู่กันแน่

>>616 กูรู้สึกว่าผู้บริหารเองก็ไม่รุ้ว่าสโคปงานจริงๆของกูอยู่ที่ไหนกันแน่อ่ะ มันเลยออกมารูปแบบนี้ ซึ่งกูก็ไม่รุ้เหมือนกันว่าเค้ารู้รึเปล่าว่าข้อมูลหลายๆอย่างกูเป็นคนหามา การวางวันและเวลาของโปรเจคหลายๆ ครั้ง หรือการติดต่อประสานงานกูก็เป็นคนทำ

คือกูเน้นการทำงานร่วมกันอ่ะ ไม่เคยเคลมว่านี่คือกูทำ หรือกูเป็นคนรัน ขอแค่โปรเจคสำเร็จเป็นพอ ทีมทุกคนจะได้เท่ากันหมด แต่ตอนนี้เริ่มรู้ว่าสถานการณ์มันเริ่มไม่ใช่ว่ะ คือพอมีไรกูก็ชอบแชร์กับทีมนะ เช่น Business จะถามว่าทำไงอันนี้ กุก็จะแชร์โนวฮาวของกูให้เค้า เผื่อเป็นข้อมูลตัดสินใจสำหรับการไปพัฒนาธุรกิจต่อ แต่ว่าสุดท้ายพอถึงเวลาสรุปว่าจะทำไรต่อมันเหมือนเป็นความคิดกูทั้งดุ้นไปเลยอ่ะ ไม่ได้เอาไป developed เพิ่ม ซึ่งแม่งเลยไม่ชัดเจนเพราะตอนกุเสนอไปมันเป็นแค่ไอเดียหยาบๆ แล้วก็เอาไอเดียหยาบๆมาให้กูทำการบ้านต่อว่าเพื่อจะสำเร็จต้องทำไรบ้าง มีไรบ้าง แล้วกุแบบ เอ๊ะ เหมือนคิดแล้วเล่าให้ฟัง แล้วก็ทำต่อเลยโดยไม่ได้มีใครมาช่วยให้มันชัดเจนขึ้นอ่ะ จนสงสัยว่านี่มันใช่ UX หรอวะ นี่กูกำลังทำไรอยู่

ก่อนหน้านี้ไม่ได้แคร์เรื่องเครดิตนะเพราะรู้สึกว่าทีมร่วมกันทำจริงๆ จนมาวันนี้อ่ะ วันที่ต้องมาหาคำตอบของโปรเจคคนเดียว

ช่วงนี้มีใครเปลี่ยนงานแล้วเจอที่ใหม่ WFH 100% บ้างอะ? การเรียนรู้งานราบรื่นดีมั้ย

>>617 ได้ลงไป dev ด้วยไหมล่ะ ทำมาขนาดนี้แล้ว

>>619 เหลือแค่ dev เนี่ยแหละ ที่ยังไม่ได้ทำ

>>620 ลืมถาม บริษัทนี่มีพนักงานเยอะมั้ย ถ้าไม่เยอะมันก็ประมาณนี้นี่แหละ
ไปหาๆ ดูว่าทำ role อะไรไปบ้าง จะได้อ้างอิงถูกเวลาไปบริษัทหน้า
แล้วต่อไปก็ใส่เครดิตไว้เยอะๆ ล่ะกัน

>>597 กูทำอยู่ที่ฟีโนฯโฆษณาจ๋าๆเลยเหนื่อยสัดเงินเดือนไม่เยอะมาก(ขอบ่น)แต่พอมีเก็บแต่ประสบการณ์เบิ้มๆเลย คือของกูถ้ามีไรสงสัยทีมกูช่วยกันปรึกษากันได้ มึงมีทีมมั้ยล่ะ ถ้ามีมึงควรเปิดปากบ้าง

เมื่อไหร่จะวันที่18นะ วันที่18เมื่อไหร่กูจะซัดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆให้พุงกางเลยแม่ย้อย

มันจะมีไอ้อีประเภทนึง เห็นกูพักสายตา พักผ่อนจากงานหน่อยไม่ได้ จะต้องแปร๋นเข้ามาถามงานหรือโยนงานให้ ทั้งๆที่มันก็เป็นเรื่องเดิมๆทำแบบเดิมๆแก้แบบเดิมๆ แต่เหมือนพวกแม่งมีระบบความจุสมองแค่ 32 mb คือจุได้นิดเดียวแล้วที่จุก็ไม่พ้นเรื่อง คนนั้นมีเมียยัง เมียอยู่ไหน เงินเดือนเท่าไร ส่วนเรื่องงานหรือสกิลการทำงาน แม่งเหมือนเขียนทับวนๆไป เริ่มวันใหม่ก็จะฟอแมทตัวเองทำให้สมองกลวง ต้องคอยถามกูซ้ำๆๆๆ น่ารำคานสัสๆๆๆๆ

กุรู้ละทำไมบอห่านี่คนเก่งๆมันไม่อยู่กันนาน คนในเยากออกคนนอกอยากเข้าที่แท้ ระบบเหี้ยมากกก

ต้องย้ายงานด่วนละกู ไม่ชอบแบบนี้เลย งานที่ทำอยู่มันไม่ได้สร้างสรรค์หรือได้ใช้ศักยภาพอะไรเลย เป็นฟันเฟืองชิ้นนึงในระบบ มีหน้าที่แค่ทำยังไงก็ได้ให้ตรวจออดิทผ่าน กูชอบการสร้างสรรค์ ชอบคิดอะไรใหม่ๆ กูไม่มีโอกาสได้ทำตามความคิดตัวเองเลย

เหนื่อยว่ะ งานหนัก มีเรื่องให้คิดเยอะ แถมกูต้องมาทำงานเป็นคนประสานงาน ต่อรองเวลานู่นนี่ ทั้งๆที่ตามหน้าที่จริงแล้วมันก็ไม่ใช่หน้าที่กู แต่ถ้าไม่ทำก็ไม่มีคนทำ คนในทีมก็ไม่ค่อยทำตามคำสั่ง สั่งแบบนึงได้อีกแบบนึง ขอวันนี้ได้มะรืน เหมือนคำสั่งกูแม่งไม่มีความหมายอ่ะ พยายามไปแต่คนอื่นไม่เอาด้วยมันก็เฟล อยากออกละ แต่ติดที่กูมีแพชชั่นกับโปรดักซ์นี้มากเหลือเกิน อยากทำให้มันสำเร็จ แต่มันเหนื่อยที่ต้องมาคุมคนที่ไม่ได้อยากให้เราคุมอ่ะ

มีงานไหนที่แอดแวนเจอร์ ผจญภัย แล้วได้รายได้ดีบ้างอ่ะ อยากเป็นทหารเมกานะแต่สมัยนี้เขาลดเงินสนับสนุนทัพอ่ะ เพราะส่งครามยืดเยื้อในตะวันออกกลางไม่ทั่ประโยชน์อะไรได้ สุดท้ายก็ถอนทัพ และรับทหารใหม่น้อยลง อย่างกูคนต่างชาติก็น่าจะยากขึ้นด้วย
แต่นอกจากนี้คิดไม่ออก ก็อยากเป็นนักโบราณคดีนะ แต่มาเริ่มตอนปโทจะทันมั้ย แล้วสมัครงานบต่างชาติ รายได้หลักล้านต่อปี แต่ไม่แน่ใจเรืองการสมัครเลย
จะเปนไรดีีีีีี กูไม่อยากทํางานออฟฟิศ หัวไม่แล้นสัสๆ 😭

>>628 ยูทูปเบอร์ช่องท่องเที่ยว

ถามเพื่อนโม่งรีมังหน่อย ได้ทำประกันชีวิต/สุขภาพกันปะ ถ้าทำจ่ายเบี้ยประกันตกปีละเท่าไหร่กัน

>>630 ทำแต่ประกันออมทรัพย์ 10/5 ไว้ลดหย่อนภาษี (ฐาน 20) เบี้ยปีละ 100k

คิดถึงชีวิตปกติว่ะ ตอนนี้นั่งดูทีวีเปื่อยๆมาก จริงๆศุกร์ค่ำแบบนี้กูคงชิลอยู่สักบาร์แถวธนิยะแล้ว สั่งเอดะมาเมะกินแกล้มกับไฮบอล อีกสักแปปๆก็ได้เวลาย้ายไปทองหล่อ ก็กลับไปเอาเสื้อที่รถมาเปลี่ยน เพื่อไปเต้นในผับ ใช่ ไปคนเดียว เต้นคนเดียว พอผับปิด ถ้าควงเด็กออกมาด้วยก็จะพาไปส่ง แต่ถ้าออกมาคนเดียวคงแวะร้านญี่ปุ่น และกินดื่มจนประมานตีสี่ค่อยกลับห้อง เห้อ เมื่อไหร่มันจะปกติวะ

>>628 เคยเห็นงาน คล้ายๆ งานอาสาของอเมริกา ที่ไหนมีภัยพิบัติ ชาวบ้านต้องการความช่วยเหลือ ทีมอาสาก็จะแห่กันไปที่นั่นเพื่อช่วยเหลือเรื่องต่างๆ อาสาได้ย้ายบ้านกันรัวๆ กูอยากไปทำบ้าง

ไม่ก็หมออาสาที่ถูกส่งไปถิ่นทุรกันดาร ไกลปืนเที่ยง

>>628 Bravo 6 going dark

>>632 คิดถึงร้านญี่ปุ่นเหมือนกัน แต่กูเป็นสายกินเหล้า+อาหารอย่างเดียว ปกติอยู่แต่ร้านอิซากายะ ขี้เกียจเดินทางด้วยปกติคืนนึงเลือกไปได้แค่โซนธนิยะ ไม่ก็พร้อมพงศ์-ทองหล่อไปเลย ไปลงร้านไหนก็อยู่ร้านนั้นร้านเดียว อยู่อย่างดึกก็เที่ยงคืนพอ พวกผับบาร์ไปหิ้วผู้หญิงนี่ไม่ใช่แนว

>>635 นึกถึงสมัยทำงานอโศก คืนวันศุกร์คือไปอิซากายะโคตรบ่อย แต่ช่วงทำอยู่สีลมนี่โควิดพอดี อิซากายะอยู่ใกล้ๆ ไปไม่ได้อีก เซ็งค่อด

สมัยที่ยังไม่เกิดโควิดแก๊งค์ชายโฉดที่ทำงาน+เครื่อข่าย นัดกันไปกินเหล้าแล้วต่อด้วยอาบอบนวดหรือไปต่อกันที่ร้านนวด ที่ทำงานบางแห่งมีงบเอ็นเตอร์เทรนไว้เพื่องานนี้โดยเฉพาะ อยากรู้ว่านี่คือเรื่องปกติ ที่ทำ ๆ กันใช่ไหมว่ะ

>>637 เอนเตอร์เทนมีแต่โต๊ะพูล การ์ดเกม ให้เล่นในออฟฟิศ งบเอนเตอร์เทนไม่เคยมีนะ ไม่ใช่ว่าเป็นงบ training แล้วเอาไปใช้ผิดที่ผิดทางใช่มั้ย

>>637 ไม่เคยเห็นเคสนี้ แต่ถ้ามีจริงกูว่าแม่งไม่แฟร์เลย เพราะการที่จะชอบเที่ยวชอบดื่มชอบตีกระหรี่ไม่ได้เป็นกิจกรรมของทุกคน ซึ่งถ้าเป็นคนที่ไม่ใช่สไตล์นี้แม่งก็อดใช้สวัสดิการเลยอ่ะ พวกงบเอนเตอร์เทนแม่งควรจะเป็นงบที่ใช้กับกิจกรรมกลางๆที่ทุกคนทำได้มากกว่า

>>635 ก็ไม่ได้กะไปหิ้วหรอก แต่บางทีมันอารมณ์+สถาณการพาไป แต่ตอนนี้เหงาโค่ดๆ กินอยู่ห้องเปิดเพลงคนเดียวมันก็ไม่สนุกว่ะ หลังสถานการณ์ดีขึ้นจะเหลือร้านประจำสักกี่ร้านวะ เท่าที่รู้ตอนนี้ร้านโปรดกูปลิวไป 4 ละ แต่เดี๋ยวคงมีร้านใหม่ๆมาแทนมั้ง

KY เพื่อนโม่งกูท้อจัง ตอนนี้กุอายุ 25 จะ 26 ละ ทำงานประจำสายออกแบบบริษัทสตาร์ทอัพเงินเดือนน้อยนิดเท่าเด็กจบใหม่(เอาจริงมันคือฐานเงินเดือนบอกุแหละ แม่งขึ้นแค่นิ) มีงานอดิเรกเป็นงานวาดรูป เพิ่งเริ่มรับงานคอมมิชได้เมื่อไม่นานมานี้เอง

กูสับสนกับอนาคต ไม่รู้จะทุ่มเวลาให้ตรงไหนดี กูรู้สึกว่าไม่อยากทำงานสายออกแบบไปจนแก่ แพชชั่นกูมันละลายหายไปตั้งแต่ตอนเรียนแล้ว (คือทำได้ จบงานได้ แต่งานกุมันไม่ได้คอนเซปหรือดีไซน์หวือหวาขนาดนั้น) แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะรับวาดรูปจนเป็นงานประจำไปตลอดได้ไหม(กำลังพยายามอยู่) หรือถ้าทำอย่างอื่นก็ไม่มีอะไรที่อยากทำเป็นพิเศษ

กูเครียดที่กำลังแก่ลงทุกวันแต่รู้สึกชีวิตยังไม่มีทิศทางอะไรเลย เพื่อนกูแทบทุกคนถ้าไม่รวยก็เก่งอ่ะ ทำไมชีวิตกูไม่มีสักอย่างเลยวะ ยิ่งมาเจอโควิดยิ่งเคว้งคว้างสัสๆ ทำงานอยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยม รู้สึกเหมือนโลกข้างนอกไม่มีอยู่จริง เอากุออกไปจากตรงนี้ที

ถามอีกอย่าง มีใครเคยไปเวิคแอนด์ฮอลิเดย์ของออสบ้างไหม กูอยากไปแต่กลัวจะเสียเวลาที่จะเก็บประสบการณ์ในสายงานไปปีนึง มันคุ้มที่จะแลกกันไหมวะ

>>637 ไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้นะ แต่ที่ได้ยินบ่อยคือพวกเซลล์มีงบเอ็นเตอร์เทนพาลูกค้าไปอาบอบนวด

>>640 พอดีกูเป็นพวกชอบกินเงียบๆด้วยเลยไม่ไปร้านแนวนั้นเลย ร้านประจำที่กูชอบมากๆหายไปแล้ว 2 ร้าน
ร้านที่นานๆไปทีก็หายไปหลายร้านอยู่ บางร้านก็ไม่หายนะ แต่คุณภาพอาหาร/การบริการมันตกจนเสียความรู้สึก ไม่อยากกลับไปกินแล้วก็มี
ร้านที่กูชอบบางร้านมันเป็นร้านเก่าแก่ที่เปิดมานานด้วย มีร้านใหม่ๆมาต่อให้เป็นอาหารแนวๆเดียวกันมันก็แทนกันไม่ได้อยู่ดี คิดแล้วเศร้าว่ะ

>>642 พวกเซลล์เบิกงบเอ็นเตอร์เทนลูกค้ากินส่วนต่างสบาย เด็กก็ได้เอาฟรี ๆ เงินบริษัทจ่าย

>>641 อายุยังน้อยอยู่เลย มีโอกาสไปหาประสบการณ์ได้ก็ไปเลย กูรู้สึกว่ามันเป็นความรู้สึกเคว้งคว้างชั่วคราวที่ปกตินะ ไม่ต้องไปนอยด์เรื่องเลือกทางเดินชีวิตมาก อยากลองอะไรก็ลอง กู 35 แล้วก็ยังลังเลจะทำไอ้นู่นดีหรือไอ้นี่ดี ต้องคิดต้องเลือกไปตลอดนั่นแหละ ทางนี้ก็จากนักออกแบบตอนนี้เป็นเดฟแล้ว บางทีก็อยากเป็นครูสอนพิเศษ หรือจะลงทุนอสังหาปล่อยเช่าดีนะ(รอนทท.มา) ไปเรื่อยแหละ โอกาสมาทางไหนก็เอา

>>641 ถ้าลังเล แสดงว่ามึงพาตัวเองมาแตะๆขอบของ Comfort zone แล้ว เหลือเพียงแค่กดปุ่ม Yes แล้วก็ปล่อยตัวเองไปผจญกับชีวิตอีกบทหนึ่งที่มึงกำลังเขียนเองขึ้นมาใหม่ ถ้าตอบ No ก็กลับไปนับที่หน้า 1 ใหม่ และค่อยๆเดินออกมาแตะขอบฟ้า Comfort zone อีกครั้ง กูเองตอนนี้ 28 แล้ว มีหลายครั้งที่ลังเล และตัดสินใจ No แล้วพอมองย้อนกลับไป บางทีถ้าตอบไปอีกแบบ กูตอน 28 ก็คงไม่ต้องมานั่งถามตัวเองซ้ำๆทุกวันว่าอยากทำไรกับชีวิตกันแน่ๆ สนับสนุนให้ลองนะ มีเวลาล้มอีกเยอะ

>>642 ก่อนโควิดมาก็หายไปร้าน 1 ละ ตรงแถวสะพานควาย ร้านอยู่บนไทยโชอ่ะ เลยได้ขึ้นไปนั่งเปื่อยร้านบนสุดแทน บรรยากาศดีนะ จิบไปดูวิวรถ BTS วิ่งผ่านไปจนไม่เห็นรถนั่นแหละถึงรู้ว่า ซวยละต้องนั่งแท๊กซี่กลับอีกละ 555 เห้อ ช่วงนี้แม่งเหงาๆจริงนะ เมื่อก่อนไปเที่ยวคนเดียว ดื่มคนเดียว ยังไม่เหงาเท่าตอนนี้เลย

>>641 มึงเป็นพวกที่ตอน มปลายเลือกเรียนแบบที่ตัวเองชอบ เลือกงานที่รัก ไม่สนอย่างอื่นรึเปล่าวะ ถ้าเป็นแบบนั้นก็สมควร อยากเก๋าอยากเจ๋งอยากทำตามที่คัวเองต้องการแบบไม่แคร์โลก สุดท้ายเป็นไง

>>646 มึงอคติกับคนอื่นที่เขาได้เรียนอย่างที่ชอบหรือเปล่าเนี่ย ตอนเด็กโดนบังคับเรียนมาหรอ

>>647 เปล่าว่ะ กูเลือกเรียนที่ตอบโจทย์ตลาด career path ยาว 20 30 ปี ไม่มีใครบังคับกู

>>647 มันแค่มาโทรล เมินๆไป

กดดันกับงานจนอยากตายเลยอะ คือเพราะกูเป็นคนไม่ชอบตั้งคำถาม เวลาประชุมหรือทำงานกูก็ไม่ค่อยมีความคิดเห็นอะไรในงาน ถ้ามันไม่ได้ชัดเจนมากๆหรือเป็นจุดที่กูสนใจอยู่แล้วจริงๆ ซึ่งกูก็พยายามให้ตัวเองสงสัยละนะ แต่มันนึกไม่ออกอะ
แล้วกูมีปัญหาด้านการสื่อสารด้วย คุยกับใครก็ไม่รู้เรื่อง
แล้วคือรู้ว่าทักษะตรงนี้สำคัญกับงานในทุกๆสาย แต่กูทำมันไม่ได้ซักที แต่ก็ต้องประชุมทุกวัน ทำอะไรแบบนี้ทุกวัน กูเลยโคตรอยากตายเลยอะ อยากตายๆไปเลยจะได้ไม่ต้องทำงานนี้อีก กูท้อว่ะมึง

>>648 แล้วงานออกแบบนี่มันไม่ตอบโจทย์ตลาดยังไงวะ 5555 ต่อให้มีงานรองรับยังไงคนมันเบื่อมันก็เปลี่ยนอยู่ดี

>>650 ปรึกษาหมอก่อนนะ อยากตายไม่ใช่อาการปกติ

>>648 พิจารณาจากอะไรถึงแน่ใจว่าสายที่เลือกจะมี Path ยาว 20-30 ปี ? มีความเสี่ยงที่จะโดน Wave 5 disruption ไหม?
และขอคำตอบด้วยว่า อาชีพอะไรที่จะมี Career path ยาวๆขนาดนั้นได้.

>>654 โอ้วว!!!

มนุษย์เงินเดือนที่ทำจ้อบเสริมเป็นเจ้าของกิจการขนาดเล็ก ตอนนี้ยังทำอยู่ต่อกันไหม ไปต่อไหวไหม

>>656 เพิ่งปิดร้านแซลมอนที่เอาเงินเก็บมาลงทุน ตอนนี้กลับสู่โหมดซาลารี่แมน 100%

>>650 ใจเย็นๆมึง ของแบบนี้มันฝึกกันได้ มึงต้องคอยสังเกตคนที่ถามบ่อยๆว่าเค้าถามอะไร เดี๋ยวมันก็มาเอง อีกอย่างมึงต้องจดจ่อเข้าไว้ เตรียมสมุดบันทึกไว้ใกล้ๆตัว ที่กูเจอบ่อยคือคนที่ไม่ค่อยถามอะไรเลยบ่อยๆเนี่ย มันเพราะยังไม่เข้าใจเรื่องที่ประชุมอยู่เท่าไหร่ เลยก็ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน

>>641 กูรู้สึกแบบเดี่ยวกันเลยมึง มากอดๆกันหน่อย เพราะของกูทำงานพวกใช่วุฒิต่ำกว่า ป.ตรี ทำงานแม่งเงินก็น้อย เกินชม กฏหมายกำหนดอีก
สวัสดิการณ์กากกว่าพวกงานบริษัทอีก มันทำให้กูรู้สึกท้อในชีวิต สัสๆ เหมือนเกิดผิดประเทศยังไงไม่รู้

โอย ทำงานไปจะอ้วกไปทุกๆสิบนาที วันนี้ต้องประชุมสรุป Project ที่จะรันบ่ายนี้ด้วย เมื่อคืนไม่น่าลองเปิดแจ๊คชิมๆดูเลย สรุป ยาวววววว คนเดียวกลมนึงยัน ตีสี่ ไม่ไหวๆ

>>660 ทีหลังแบ่งกูบ้างดิโม่ง เหล้าที่ตุนไว้จะหมดบ้านละ

กินเหล้าคลายเครียดเรื่องงานช่วยได้จริง ๆ ว่ะ ลืมความทุกข์ในช่วงสั้น ๆ ได้ ก็ยังดี

>>644 >>645 ขอบคุณนะมึง ไฟกุกลับมาละ กุพร้อมก้าวออกนอกคอมฟอร์ทโซนแล้ว!
>>659 กู 641 เอง กอดมึงนะเพื่อนโม่ง มาหางานใหม่กันเถอะ กูจะอัพเดตพอร์ทเตรียมหางานใหม่แล้ว แล้วก็ไม่รู้ว่ามึงทำงานสายไหนแต่ลองเช็คดูไหมว่าสกิลที่มึงมีเป็นที่ต้องการในประเทศไหนบ้าง เผื่อมีช่องทางย้ายไปแบบ skilled immigrant ได้ไรงี้ เราจะไม่ติดอยู่ตรงนี้ตลอดไปเว้ยย

>>663 กู 659 นั่งๆส่องได้พวกโซนยุโรปวะ ซิกๆ

กูรู้สึกเหี้ยจัดๆว่ะตอนนี้ คือบริษัทกูแม่งบริษัทเล็กๆ ทุกคนทำงานหลายตำแหน่งมาก แล้วที่นี้มันมีคนเข้ามาใหม่ในตำแหน่งกึ่งๆหัวหน้า แต่แม่งไม่มีความรับผิดชอบเท่าไหร่เลย เก่งแต่พูดอย่างเดียว คือพูดจาน่าเชื่อถือ ดูเป็นคนรันระบบงานไรงี้ แต่คนทำจริงๆคือกูทั้งหมด ซึ่งกูก็ไม่ไรเท่าไหร่ในตอนแรก แต่ตอนนี้แม่งเหี้ยตรงที่ด้วยความพูดเก่งของเค้าแม่งทำคนเข้าใจไปหมดเลยว่าเค้าเป็นคนรัน แล้วกูถูกวางให้อยู่ในโพสิชั่นเล็กๆอันนึง เวลาแนะนำตัวกูก็จะแนะนำแค่นั้นเหมือนไม่ใช่คนสำคัญ แต่ว่าทำงานหลังบ้านจริงๆคือกูรันแทบทุกอย่างกูวางระบบงาน วางระยะเวลา ติดตามโปรเจค คอยประสานทั้งกับลูกค้าและฝั่งทีมพัฒนา แต่สิ่งที่คนนอกเข้าใจคือเค้าเป็นคนลีด ส่วนกูไม่มีส่วนร่วมอะไรใดๆนอกจากงานตามสโคปกู

คือแม่งเหี้ยว่ะ เหมือนโดนขโมยความดีความชอบ ขโมยโปรไฟล์ ถึงเจ้าตัวจะไม่ได้แสดงออกหน้ารับเครดิต แต่ก็ไม่เคยให้เครดิตอะไรกูเหมือนกัน เพราะถ้าพูดไปก็เหมือนเค้าไม่ทำงาน แล้วเหี้ยกว่าเครดิตคือเงินก็ได้เยอะกว่ามาก ได้ทุกอย่างไปจากน้ำพักน้ำแรงของกู ต่อให้คิดว่าช่วยๆกัน แต่ก็รู้สึกเหมือนโดนเอาเปรียบแบบไม่รู้ตัวว่าเอาเปรียบกันอยู่อ่ะ หรือกูเรื่องมากเกินไปหรอที่อยากได้รับชื่อตำแหน่งที่เหมาะสมกับงานที่ทำจริงๆ หรือได้เครดิตด้วยอ่ะ

>>665 มึงอย่าไปทำส่วนที่ต้องเป็นงานเขาสิ ถ้าเจ้านายไม่ได้โปรโมทให้มึงเป็นลีด แต่เลือกที่จะหาลีดมา ก็ต้องปล่อยให้แม่งทำงานที่มันควรจะทำ ถ้าระบบมันจะพังก็เป็นความรับผิดชอบของเขา มึงต้องวางมือแล้วทำในส่วนของตัวเองไป ถ้าเจ้านายมึงโอเคเขาก็จะรู้เองแหละว่าข้อผิดพลาด(ถ้าเกิด)จะเกิดจากตรงไหน แต่ถ้าเจ้านายไม่โอเคมึงก็ควรจะมองๆ ที่ๆ ดีกว่าไว้ด้วยนะ

กูเอ็นดูน้องที่เพิ่งเข้าทีมมาว่ะ ช่วง WFH คอลประชุมกันแป๊ปๆ เอเนอจี้ทีมก็จะดูเซื่องๆ หน่อยอ่ะนะ ถ้าเป็นตอนที่ยังอยู่ออฟฟิศกันคงสนุกกว่าปรับตัวเข้าหากันได้มากกว่านี้ ไม่รู้น้องเขาจะรู้สึกเหมือนถูกทิ้งๆ ขว้างๆ มั้ยนะ

>>667 อาจจะมีรู้สึก ผมก็เพิ่งเข้างานช่วงที่เขาwfhกันหมาดๆ อาจจะต้องมีกิจกรรมมีทติ้งเล็กๆร่วมกัน ไม่ก็ทักไปชวนคุยหน่อยมั้ง (ถ้าไม่ติดว่าคิดว่าเด็กใหม่ควรเป็นฝ่ายเขาหารุ่นพี่นะ)

>>666 แต่ลีดแม่งเสือกเอางานตัวเองมาให้กูทำอะดิ แบบพอประชุมกันเค้าก็จะบอกให้กูไปทำในสิ่งที่มันเกินสโคปกูทุกอย่าง อย่างครั้งนึงบอกให้กูเตรียมข้อมูลให้ลูกค้า กูเตรียมเสร็จแม่งบอกให้กูไปติดต่อลูกค้าเลย แล้วกูคิดในใจแบบทำไมไม่ทำเองวะ มันหน้าที่เค้าชัดๆ แต่ก็ทำๆไปเพราะอยากให้งานมันเดินต่อไปได้ แล้วบางทีแม่งก็ขาดการติดต่อลูกค้าไปเลยจนกูต้องไปกระตุ้นว่าเจ้านี้ยังไงไปตามมา บอกว่าจะทำไรก็ไม่ทำจนสุดท้ายงานแม่งไม่เดินมันก็กระทบกูด้วย กูเลยต้องเข้ามาจัดการให้มันไปต่อได้ แต่คนได้เครดิตแม่งก็เสือกเป็นเค้าคนเดียว

แต่กูก็เข้าใจที่มึงพูดนะว่าถ้าแม่งไม่ทำก็ปล่อยให้มันพังไปเลย แต่กูก็แบบเสียดายมั้ง คือกูปั้นโปรดักซ์นี้มากับมือตั้งแต่ตอนมันยังไม่เกิดเลยแล้วอยู่ๆจะต้องปล่อยให้มันพังเละเทะเพราะคนไม่รับผิดชอบ มันก็เสียดายว่ะ แต่พอกูเข้าไปยุ่งเพื่อให้มันอยู่ต่อได้ กูก็เหนื่อย ลำบาก ไม่ได้ไรซักอย่าง

กูควรปล่อยวางแล้วลาออกไปเลยดีกว่ามั้ยนะ

>>669 ถ้าบ.เล็กขนาดเข้าถึงเจ้าของได้ก็คุยกับเขาก่อน ว่าเนี่ยมึงรู้สึกว่าสถานการณ์ตอนนี้มันเป็นงี๊ๆ นะ ลองเสนอตัวไปก็ได้ว่ามึงมั่นใจว่ามึงจัดการงานตรงนี้ได้ขอโปรโมทได้มั้ย แล้วดูฟีดแบ็คว่าเจ้านายจะว่าไง แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะอยู่ต่อมั้ย กูว่ามึงดูรักงานนี้นะมึงบังคับให้ตัวเองปล่อยวางแล้วออกไปเฉยๆ ไม่ได้หรอก

KPI แผนกกู ไปขัดแย้งกับของอีกแผนกนึง หัวหน้ากูก็ทำไรไม่ได้ เอาแต่พูดว่า ช่วยๆกันเถอะ / ไปหาวิธีทำมาให้ได้ สรุปคือไรรู้มั้ย กูก็แค่โดนด่าจากทั้งสองแผนกทุกเดือนๆไง ห่วยชิบหาย

ช่วงก่อนหน้านี้คนทีมกูลาออกกันไปเกือบหมด แล้วก็มีจะรับ team lead เข้ามาใหม่คนนึง
ตอนหัวหน้าแผนกบอกชื่อ ชื่อเค้าเล่นซ้ำกับพี่ในทีมที่กูเคยทำงานในบริษัทเก่าเมื่อนานมาแล้ว แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
วันนี้เห็นชื่อจริงที่มัน register เข้ามาในระบบก่อนเค้าจะเข้ามาทำงาน ปรากฏว่าแม่งเป็นพี่คนนั้นจริงๆ
แต่ปัญหาคือกูว่าเค้าไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ว่ะ เป็นคนขี้ลืมมาก ทำงานมาตกๆหล่นๆตลอด คุยก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง ทักษะด้านคนก็ไม่ดี (ซึ่งกูเองก็ไม่ได้ดีหรอก)
รวมๆคือไม่เหมาะกับงานเป็น lead เลย แต่กูก็ไม่ได้เจอเค้ามา 5 ปีแล้วนะ ไม่รู้มันแฟร์มั้ยที่จะเอาอดีตมาตัดสิน
แต่ด้วยความที่เค้าก็อายุไม่ได้น้อยแล้ว (น่าจะเกิน 45) ส่วนตัวไม่ค่อยเชื่อว่าเค้าจะเปลี่ยนไปได้มากเท่าไหร่
ตอนนี้แค่นึกถึงอนาคตตอนต้องทำงานกับเค้าก็เครียดแล้วว่ะ ไม่พ้นกูต้องแบกงานเองแล้วยังต้องนั่งเถียงเรื่องไม่เป็นเรื่องทั้งวันแหงๆ OTL

กูเพิ่งจบใหม่ ทำงานครั้งแรก บอกก่อนว่าตัวกูไม่มีปัญหาเรื่องไม่กล้าถามคำถาม แต่พี่ที่สอนงานเวลาสอนอะไรชอบย้ำบ่อยมากว่ามีอะไรก็ถามได้ แต่อย่าถามจุกจิก (พี่แกมาสอนงานกุวันละ 2-3 ครั้ง สอนเรื่องใหม่ตลอด แต่ย้ำงี้ทุกครั้ง) แล้วก็ปิดท้ายอีกรอบว่ามีอะไรก็ถามได้ อยากรู้ว่าอันนี้พี่แกแค่พูดดักเฉยๆ หรือว่ารำคาญที่กุชอบถามอ่า มีใครเคยสอนคนทำงานใหม่ไหม ต้องอยู่ในฟีลไหนถึงย้ำบ่อยๆ ว่าอย่าถามจุกจิกอะ

กูทำงานได้จะครึ่งปีล่ะ จู่ๆ กูก็รู้สึกว่างานในแผนกเทมาที่กูหมด (แผนกกูมีตำแหน่งเดียวกัน 3 คน) แถมกูได้ทำงานเพิ่มนอก JD อยู่คนเดียวอีก
อาทิตย์ที่ผ่านมากูทำงานหัวปั่นไม่ได้พักอยู่คนเดียว เงยหน้ามาเจอ 2 คนทีเหลือนั่งฟังเพลงชิวๆ นี่มันเหี้ยอะไรวะ

>>673 แค่เดานะ เค้าอาจจะเป็นคนที่เวลาทำงานเสียสมาธิง่าย เลยอยากให้สงสัยอะไรก็รวมมาถามทีเดียวเยอะๆ ไม่ชอบแบบบสงสัยทีก็ถามทีไปเรื่อยๆ
หรือไม่ถ้าสายงานมึงเป็นอะไรที่หลายๆเรื่องมัน google เองได้ เช่นโปรแกรมเมอร์ ก็อยากให้ลองไป google เองก่อน แล้วติดจริงๆค่อยมาถาม

>>673 บางทีเขาก็พูดดักไว้ก่อนโดยไม่ได้อ้างอิงจากตัวมึงแต่อ้างอิงจากคนอื่นที่เคยๆ เจอมาอ่ะ อาจจะเคยเจอคนที่สะกิดถามจุกจิกซ้ำๆ มาก่อน

>>672 ถือว่าซะว่าให้โอกาสเขาพิสูจน์ตัวเองอีกรอบ ยังไงก็ต้องถูกประเมินในช่วงทดลองงานแหละนะ

คนที่ไม่ได้อยู่หน้าคอมตลอด หรือ ไม่ว่างเลย ควรลงทุนพวก คริปโต อะไรพวกนี้ปะ

>>678 คริปโตหุ้น เล่นระยะยาวก็คุ้มนะ

>>678 ซื้อเหรียญใหญ่ๆไว้ และอย่าลืม ซื้อตอนแดง

>>678 งั้นหุ้นเหมาะกว่านะ ไม่หวือหวาเท่า

วันนี้งานโคตรรัดตัว แหกหัวตื่นมาประชุมตั้งแต่ 07:00 และต่อด้วยรับออดิทตั้งแต่ 09:00-11:00 เสือกนึกออกได้ว่ามีพรีเซนต์งานอีกประชุมนึงเลยขอแว้บออกไปพรีเซนต์แบบ ยังไม่ได้อ่านสไลด์ที่ปั่นมาทั้งคืนอีกที ด้วยความลนและไม่ได้อ่านทวน เลยค่อยๆอธิบายช้าๆ ใช้เวลาแต่ละสไลด์นานกว่าปกติ
คือต้อง เอา Pointer ชี้ทีละจุดๆ กลายเป็นหัวหน้าชมว่าพรีเซนต์ดีเฉย เออ

>>682 สุดยอดมากเพื่อนโม่ง

>>682 เก่งมากนายสัส วันก่อนกูก็เพิ่งหัวปั่นแบบนี้เหมือนกัน แต่เป็นเพราะคนอื่นนะ ผลออกมาก็เหียกสัส

ใครเคยเจอสถานการณ์บริษัทเป๋เพราะพิษเศรษฐกิจและเพื่อนร่วมงานพร้อมใจกันลาออกลอทใหญ่บ้างมั้ย คนที่อยู่ต่อนี่อยู่ด้วยฟีลไหนกันอะ

>>685 อยู่ด้วยฟีลหวาดๆ หวั่นๆ ว่ากูควรหางานใหม่ด้วยมั้ยนะ + งานค่อนข้างท่วมหัวเพราะต้องทำงานของคนที่ออกไปด้วย

>>685 ของกูคนออกเยอะมากๆจนแทบเกลี้ยงแผนก แต่เพราะการเมืองในบริษัทมากกว่าโควิด
กูตอนแรกก็อยากไปเหมือนกัน แต่สัมแล้วไม่ได้ที่ๆถูกใจเลยเหนื่อยละ อยู่ต่อก็ได้วะ ที่นี่มันยังได้ WFH 100% ด้วย
ยังดีที่หัวหน้าเค้าก็ไม่รับงานเกินตัว แต่ปัญหาคือความรู้เกี่ยวกับงานส่วนที่คนเก่าๆทำทิ้งไว้มันหายไปมากกว่า
แต่ก็รู็สึกดาวน์ๆมากพอสมควร นึกภาพว่าถึงวันจันทร์ต้องกลับไปทำงานก็เซ็งแล้ว

ลูกคุณหนู กับผัวทั้ง10มันยังอยู่ในห้องนี้ ตอบในห้องนี้ ทั้งห้องมีแต่พวกมันคุย ลูกคุณหนูไอ้เอ๋อ กับผัว10คนไอ้เอ๋อทั้งหลายอยู่ในห้องนี้

ลูกคุณหนู กับผัวทั้ง10มันยังอยู่ในห้องนี้ ตอบในห้องนี้ ทั้งห้องมีแต่พวกมันคุย ลูกคุณหนูไอ้เอ๋อ กับผัว10คนไอ้เอ๋อทั้งหลายอยู่ในห้องนี้

ลูกคุณหนู กับผัวทั้ง10มันยังอยู่ในห้องนี้ ตอบในห้องนี้ ทั้งห้องมีแต่พวกมันคุย ลูกคุณหนูไอ้เอ๋อ กับผัว10คนไอ้เอ๋อทั้งหลายอยู่ในห้องนี้

ลูกคุณหนู กับผัวทั้ง10มันยังอยู่ในห้องนี้ ตอบในห้องนี้ ทั้งห้องมีแต่พวกมันคุย ลูกคุณหนูไอ้เอ๋อ กับผัว10คนไอ้เอ๋อทั้งหลายอยู่ในห้องนี้

ลูกคุณหนู กับผัวทั้ง10มันยังอยู่ในห้องนี้ ตอบในห้องนี้ ทั้งห้องมีแต่พวกมันคุย ลูกคุณหนูไอ้เอ๋อ กับผัว10คนไอ้เอ๋อทั้งหลายอยู่ในห้องนี้

ลูกคุณหนู กับผัวทั้ง10มันยังอยู่ในห้องนี้ ตอบในห้องนี้ ทั้งห้องมีแต่พวกมันคุย ลูกคุณหนูไอ้เอ๋อ กับผัว10คนไอ้เอ๋อทั้งหลายอยู่ในห้องนี้

ลูกคุณหนู กับผัวทั้ง10มันยังอยู่ในห้องนี้ ตอบในห้องนี้ ทั้งห้องมีแต่พวกมันคุย ลูกคุณหนูไอ้เอ๋อ กับผัว10คนไอ้เอ๋อทั้งหลายอยู่ในห้องนี้

จบมาทางสายศิลปะ ไปสมัครเป็นพนง.ธุรการโรงเรียนจะรอดมั้ยวะ

>>695 คิดว่า พนง.ธุรการมีสกิลอะไรที่มึงไม่มีบ้างล่ะ แต่เอาเข้าจริงกุเดาเลยนะ งานโรงเรียน จะรอดไม่รอดไม่ได้อยู่ที่เนื้องานเลยว่ะ อยุ่ที่คนล้วนๆ

>>695 ไม่ลองสมัครพวกกราฟฟิคเอาล่ะ ใกล้สายกว่า ต่อยอดได้ด้วย

เหล่าซาลารี่แมน เคยให้แฟนคุยกับที่บ้านครั้งแรกแล้วที่บ้าน คุยเรื่อง จะไปขอ(พูดแบบกว้างๆ) ทำงานเก็บเงินก่อน อีกหน่อยย้ายมาาอยุที่บ้าน นุ้นนี่นั่น ป่าววะ คือกุอายุใกล้ 30 แล้วพึ่งเปิดตัวแฟนกับที่บ้านครั้งแรก แล้วที่บ้านขอคุยด้วย คุยครั้งแรก แม่งถึงระดับนี้เลยหรือ กุว่าแฟนกุก็ตกใจหน่อยๆ นะ

เสาร์นี้กูจะโดด ไม่ทำโอที เพื่อจะไปลุยบางแสน จองห้องพักแม่งสักคืน เรียกเด็กๆขาประจำมาสักคน แล้วเมาปลื้นให้รั่วเลยอิสัส อาทิตย์นี้แม่งงานเยอะ ชิบหาย

>>698 เจอครั้งแรกพ่อแม่กูก็ไม่ได้ออกตัวแรงขนาดนั้นนะ

ทำไมตอนทุกอย่างมามันต้องมาพร้อมๆกันวะ ทีตอนว่างก็ว่างชิบหาย ควย

หวัดดีเพื่อนโม่ง ที่ทำงานกู WFH ตั้งแต่เดือนเมษา ทำ1หยุด3 เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ
สบายเหมือนปิดเทอมสมัยเรียน แต่เดือนหน้าจะกลับมาทำงานเต็มรูปแบบแล้ว
แต่เพราะกูติดความสบายช่วง WFH สิ่งที่กูทำคือเตรียมวางแผนการอู้งานเอาไว้
ตอนนี้กูลิสรายชื่ออนิเมะที่จะแอบอู้ไปดูในห้องน้ำ ส่วนเวลานั่งโต้ะกูเตรียมมังงะ,Light novel
ไว้อ่านตอนไม่มีคนมอง จริงๆกูมี Nintendo switch ด้วยแต่เครื่องมันใหญ่หลบสายตายาก
คงต้องเก็บไว้เล่นที่บ้าน สรุปว่าพ้น WFH เมื่อไร เวลางานในออฟฟิซของกูจะใช้ไปกับ
ดูอนิเมะ อ่านมังงะ อ่าน Light novel ส่วนเวลาทำงานจริงๆ เหลือซักชั่วโมงก็พอ

กูนี่ช่างเป็นพนักงานเหี้ยดีเด่นจริงๆ

>>702 กูก็อู้เยอะเหมือนกัน แต่นึกไม่ออกเลยว่าเข้าออฟฟิซแล้วจะอู้ยังไงได้วะ แม่งประชุมเยอะชิบหาย ยังดีที่ของกูยังไม่ได้ให้กลับเข้าไปเร็วๆนี้

>>703 กูใช้วิธีหาจังหวะออกมาดื่มกาแฟอ่ะ ถ้างานไม่ยุ่งแกล้งอู้เนียนๆ ครึ่งเช้า15 นาที ครึ่งบ่าย 15 นาที ทั้งวันก็อู้ได้ครึ่งชั่วโมงละ

อึดอัดโว้ยย กุมีคู่หูที่ต้องทำงานด้วยกันสองคนที่มีนิสัยทำงานแค่พอเฉียดเส้นตายไม่ให้โดนด่า กับหัวหน้าแสนชิวที่เห็นว่ามันก็ไม่นับว่าผิดอะไรเพราะถ้าไม่เกินเส้นตายหน.ใหญ่ก็ไม่มาจี้อะไรกับเขา ทีนี้เวลาคนอื่นเขารีบๆ จะเอาก็ชอบทักกุมา บางทีมันตอบมั่งไม่ตอบมั่ง ออกไปข้างนอกมั่ง กุก็ต้องเป็นคนตอบคำถามแล้วสุดท้ายก้ทำให้มันอ่ะ ตัวหน.เองมีไรก็ถามกุใช้กุ นานๆครั้งจะใช้มันเพราะเขาก้เคยบอกว่ากุเข้าใจง่ายทำละเอียดกว่าเพื่อน ไอ้สัส มึงรุ้ว่าเด็กทำงานห่วยก็เทรนมันสิวะ ไม่ใช่โยนงานให้คนอื่นแทน กุอยากพูดกะหน.ใหญ่มากแต่พี่ๆ กุดูสภาพแวดล้อมแล้วว่าพูดไปจะดูไม่ดีเพราะหน.ใหญ่ไม่ใช่คนจะเปิดใจขนาดนั้น น่าจะเอาไปนินทาแล้วปล่อยให้เงียบไปเองมากกว่า กุอยากออกมาก แต่บ.ดีมากเลย คือทัศนคติเบื้องบนหลายๆ อย่างรับรุ้ได้ว่าสนใจพนักงานอ่ะ ไม่ได้ใช้ทำงานอย่างเดียว เลี้ยงดูดีเลย ติดที่แม่งดันมีแต่เพื่อนร่วมงานรักสบายจนลำบากกุเนี่ย

>>705 จริงๆ ถ้ามึงทำไหวก็ทำไปเหอะกุว่า ไม่ต้องเปรียบเทียบปริมาณงานกับอีกคนหรอก แต่ถ้าอดเทียบไม่ได้ก็ให้คิดว่าเงินเดือนมึงกับเพื่อนอาจจะไม่เท่ากันก็ได้ หรือถ้ารู้เงินเดือนกัน ก็ลองคิดดูว่า ถ้าวันนึงอีกคนออก หน.เขาคงจะไม่รั้งเพราะรู้ว่ามึงทำแทนมันได้หมด แต่ถ้ามึงจะออกเขาอาจจะรั้ง มึงก็เรียกเงินที่สบายใจไปเลย

อยากแดกsubwayอ่ะแต่ออกไปไม่ได้ มันโทรสั่งได้ป่ะ บอกบุญคนท้องทีได้บุญนะเพื่อนโม่ง

>>707 เยอะแยะ Lineman, Grabfood, Panda, Robinhood

>>706 ประเด็นคือมันบอกกุว่ามันไม่ออกเพราะอยุ่นี่สบายดี มีเวลาไปส่งของขายออนไลน์เยอะดี สลัด (ตอนนี้ วฟฮ) กุหัวเราทั้งน้ำตาแหละ แต่คงทนต่อไปอย่างมึงว่า

มีใครเคยเป็นหนุ่มบาร์โฮส บ้างไหมวะ

ในที่สุดก็ได้กลับมานั่งดื่มในร้านตามปกติของคืนวันศุกร์แบบที่ควรจะเป็นสักที

>>711 อยากไปมั่งแต่ที่บ้านไม่ยอมให้กูออก โคตรเซ็ง

>>711 อิจฉามึงงง อยากแดกเหล้าชิหัย

ปีหน้าจะจบละโว้ยยยยยยกูใจหายชิบหายต่อไปต้องทำงานหาแดกเองแล้วใครมีไรแนะนำกูได้มั่งไหมเนี่ยกับการเป็นผู้ใหญ้

>>714 กู 28 ละยังไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่เลย

>>715 เหมือนกัน ยังคงสั่งของเล่นมาทุกเดือน เก็บเงินแต่งคอมแรงๆไว้เปิดทำงานละปิด ชอบดูการ์ตูนตอนกินข้าวเช้า สังสรรค์เฮฮาทุกวันหยุด

>>715 เหมือนกัน กู 29 ใกล้ 30 ละ

วันนี้ชวดดีลลูกค้าเพราะวิธีพรีเซ้นของคนในทีม แต่กลายเป็นหัวหน้ามองว่าเป็นความผิดของกูที่เตรียมข้อมูลดิบให้ แบบนี้ต้องทำไงวะ

เหมือนหัวหน้าเค้าก็ไม่เก็ตในสิ่งที่ทำ หรือตัวลูกค้าเท่าไหร่ คนพรีเซ้นก็ไปพรีเซ้นในแนวที่มันไม่ดึงดูดลูกค้าจนป่านนี้กูก็คิดว่าลูกค้าก็ยังไม่เห็นภาพด้วยว่าจะเสนออะไรให้เค้า พอกลับมาประชุมกลายเป็นความผิดกูที่รีเซิสไม่ดีพอ ไม่เข้าใจลูกค้า แต่กูก็พูดไรมากกว่านี้ไม่ได้อีกไม่งั้นก็พาดพิงคนพรีเซ้น แถมดูแก้ตัวว่าไม่ใช่ความผิดตัวเอง กูกำลังจะขอโปรโมตอยู่ด้วย แบบนี้คงไม่ได้โปรโมตชัวร์ ยังไงดีวะ หางานใหม่ไปเลยดีมั้ยวะ เหมือนทำไงก็ไม่ดูดีขึ้นในสายตาเค้าแล้ว

มันจะมีไอ้คนนึง เป็นคนของแผนกข้างๆที่มีบางส่วนงานต้อง Co กันนิดหน่อย มันจะไม่มีปัญหาเลยถ้าต่างคนต่างทำงานให้เต็มที่ แต่ไอนี่แม่งชอบมาจุ้นงานของแผนกกูตลอดๆ ชอบมาโวยวายเสียงดังว่าทำไมไม่ทำแบบนั้น ทำไมต้องทำแบบนี้ แล้วแม่งหนักขนาดพอจุ้นมากๆแล้วไม่มีใครฟัง มันก็โทรไปหาหัวหน้าของกูอีกทีว่าให้สั่งลูกน้องคุณทำแบบนี้ซิๆๆๆ หัวหน้ากูก็เนอะ คนของตัวเองไม่ฟัง ฟังเเต่คนอื่นตลอดๆ ละพองานมีปัญหามา มันก็หายเเว้บไง อ้างว่าคนละแผนกกัน รับผิดชอบคนละส่วนนะ หน้าส้นตีนจริงๆคนแบบนี้

กูคิดถึงขนมปังอันนั้นอ่ะ กูเคยกินมาเมื่อ6-7ปีที่แล้ว ญาติซื้อมาให้จากกทม. ที่แป้งอย่างบางงงแต่ไส้เยอะมาก เกือบครึ่งกล. ได้มั้ง55555 อันละ50-60 แต่กูยอมมม มันคุณภาพพพ มันคือร้านไหนน อยู่ที่ไหนนน

>>720 ขนมปังวังหลัง

>>721 โอ้ะ ร้านอยู่แถวไหนพี่โม่ง

วันจันทร์กำลังจะมา...

ปาร์ตี้ฉลองนั่งดื่มในร้านได้ เมื่อคืนเลยจัดหนักทั้งๆที่วันนี้ทำงาน ซาโจ้ซังก็รู้งานดีละเกิน เอากับแกล้มมาให้ลองเรื่อยๆยังกะบุฟเฟ่ต์ เลยดื่มไปเยอะมากๆๆ แต่เช็คบิลมาเเค่ห้าร้อยกว่าเอง เรียกแท๊กซี่กลับตอนตีสาม แล้วมาแฮงค์ที่ทำงานตอนเช้า วันนี้เลยฟิตเป็นพิเศษ ใครโยนงานมาให้ทำก็ ครับๆ เพราะกูแฮงค์ รับงานไว้ก่อนค่อยๆนั่งทำไป อิอิ

>>722 น่าจะวังหลังเบเกอรี่มั้งนะ ที่เด่นๆก็มีแค่อันนี้อะ

ทำงานเข้าเดือนที่ 4 ยังรู้สึกตัวเองกากๆใหม่ๆอยู่เลยว่ะ เขาคาดหวังกับเด็กจบใหม่ให้เก่งในกี่เดือนวะ

>>726 กูพึ่งผ่านโปรมาเอง(แต่ก็5เข้า6ละ) ก็ยังไม่เก่งพอนะ ไม่เข้าใจอะไรกูก็ถามพี่ๆในสายงานตลอด กูว่าเขาแค่ดูอ่ะว่าเราทำงานได้ไหม เรื่องเก่งไม่เก่งค่อยพัฒนาประสบการณ์ต่อเอา

มีความรู้สึกว่าหัวหน้าจะเนียนยัดเยียดตำแหน่ง team lead ให้กูเลยว่ะ แต่ตอนนี้ยังไม่มีลูกน้องเป็นตัวเป็นตนนะ กำลังหาคนรับเข้ามาเพิ่ม
เวลาไปสัมภาษณ์คนหรือแนะนำตัวกับคนอื่นนอกทีมเค้าบอกว่ากูเป็น team lead หน้าตาเฉยเลย หลายรอบแล้วด้วย เหมือนตั้งใจ
จริงๆก่อนหน้านี้กูไม่อยากเป็น team lead เท่าไหร่แต่เร็วๆนี้มีบางอย่างทำให้กูเปลี่ยนใจ ถ้าเค้าจะเนียนให้กูเป็นกูก็ควรเนียนรับสินะ
แต่แค่รู้สึกว่าอยากให้กูเป็นก็น่าจะบอกกันดีๆสิ ไม่ใช่ทำแบบนี้

>>728 ตำแหน่งเพิ่มเงินเพิ่มมั้ย

วันนี้วันศุกร์แล้ววววว

>>730 หาร้านได้ยัง แถวๆพัฒพงษ์เริ่มกลับมาคึกคักละนะ วันศุกร์ต้นๆเดือนแบบนี้ต้องยากิโทริแกล้มเบียร์เย็นๆ

>>729 ไม่เชิงเพิ่มจากการได้เลื่อนตำแหน่ง คือกูได้เปลี่ยนจากพนักงานสัญญาจ้างเป็นประจำแล้วได้เงินเดือนเพิ่ม
แถมตอนจะรับเป็นประจำเค้าว่ากูอยากเป็น lead มั้ย กูบอกว่าไม่แล้วเค้าก็ท่าทางโอเคด้วย เลยงงว่าทำไมตอนนี้จะให้กูเป็นแล้ว
แต่คิดว่าปัญหาหลักๆคือในทีมคนเหลือน้อยแล้วนี่แหละ เลยอยากให้คนเก่าๆมาลองเป็นก่อน
ยังดีที่ความรับผิดชอบมันยังไม่ได้มีอะไรเพิ่มมาก เพราะทีมยังอยู่ในช่วงวุ่นวายฝุ่นตลบ หลายๆอย่างยังไม่ชัดเจนอยู่

>>731 กูมีร้านยากิโทริที่ชอบมากอยู่แถวมณเฑียรมอลล์ ไม่รู้จะยังอยู่มั้ย ไม่ได้ไปตั้งแต่ตอน wave 2 แล้ว
แถมช่วงนี้มา WFH อยู่นอกตัวเมืองอีก จะรอเลิกงานแล้วค่อยถ่อเข้าไปถึงกลางเมืองก็ไปไม่ไหวอีก OTL

หลังจากล็อคดาวน์มานานจัดๆ ตอนนี้เริ่มผ่อนคลายละก็ได้กลับมาสำรวจร้านที่ไปดื่มบ่อยๆ บางร้านก็ปิดไปเข้าใจได้ ร้านที่เปิดต่อก็เอาใจช่วยเข้าไปนั่งดื่มสัก3-4แก้ว ได้คุยกับเจ้าของก็ดีใจนะ แกไม่ได้แค่ขายของอ่ะ แกขายกำลังใจ พลังใจด้วย แกบอกว่ามนุษย์เงินเดือนแบบกูที่ดูภายนอกก็ไม่มีปัญหาชีวิตอะไร อยู่คอนโดดีๆย่านเศรษฐกิจ มีเงินแดกของอร่อยๆทุกวัน มีรถขับไปพักผ่อนต่างจังหวัด สุดท้ายก็มีเรื่องเครียดอยู่ดี ทุกคนนั่นแหละ ดังนั้นแกเลยชอบเปิดร้าน ชอบเจอลูกค้ามาดื่ม มาคลายทุกข์กันไป ได้คุยกันก็ไม่เหงาดี เออ ชีวิตมันต้องแบบนี้ดิวะ.

>>733 อยากมีโมเม้นแบบนี้บ้าง ร้านแบบนี้เป็นบาร์หรอมึง
ปกติกูไปนั่งร้านอิซากายะไม่ค่อยได้คุยกับเจ้าของหรือพนักงานเลย สั่งนั่งกินคนเดียวเงียบๆแล้วก็เช็คบิลกลับซะมาก

น้องที่ทำงานชอบทักมาให้ช่วยช่วงมืดๆ 3-4 ทุ่ม ถ้ากูตัดใจเมินไปเลยนี่จะดูเหี้ยปะวะ สงสารน้อง แต่กูก็ขี้เกียจ

พี่โม่งขอปรึกษาหน่อย กูเพิ่งกำลังจะได้ทำงานที่เเรก
กูอยากรู้ว่างานเเรกควรทำกี่เดือน,กี่ปี เเล้วใบผ่านงานสามารถขอได้ต้องกี่ปี
พวกเรื่องหลักๆในวัยทำงานที่ไม่เกี่ยวกับตัวงานควรรู้อะไรบ้าง เช่น ประกันสังคม ลาออกต้องได้อะไรบ้างพวกนี้ มีอะไรหลักๆที่ควรศึกษาไหม

>>736 -งานที่แรกควรทำขั้นต่ำ 1 ปี ถ้าจะเอาแบบสวยๆก็ 2-3 ปี แต่ถ้ามีโอกาสที่ดีกว่าก็ย้ายงานได้
-ใบผ่านงานขอได้หลังผ่านโปร
-ควรศึกษาเกี่ยวกับ สิทธิประกันสังคม กับกฏหมายแรงงานเพิ่มเติมก็ดี แต่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยสนใจหรอก
-ลาออกก็ควรขอใบผ่านงาน อันนี้ต้องขอเอง

>>736 กี่เดือนก็ได้ แต่ก่อนออกมึงควรได้ที่ใหม่ก่อนค่อยออก

>>735 3-4ทุ่มนี่ดึกเกิ๊น ถ้าไม่คอขาดบาดตายมึงเมินไปเลย น้องต้องรู้จักเวล่ำเวลาบ้าง ขนาดกูเกินห้าโมงกูก็ไม่ติดต่องานใครแล้วถ้าไม่เร่งด่วนจริงๆ

>>736 เหมือน >>737 ตอบ แต่เพิ่มเติมคือ ไปขอเอกสารรับรองเงินเดือนไว้ก็ดี แล้วดูว่าที่เก่าได้สมัครกองทุนสำรองเลี้ยงชีพอะไรไหม ถ้ามีก็ไปถอนล่วงหน้าด้วย

กรณีถ้าต่ำกว่า 6 เดือนลาออกไปสมัครที่ใหม่ อันนี้เวลาสมัครที่ใหม่ไม่ต้องไปเล่าประวัติการทำงานก็ได้ มันจะดูเหมือนเราไม่ทนงานเปล่าๆ

>>735 งงว่าทำไมมาขอเวลานั้นวะ มันเลยเวลาเลิกงานมานานแล้วนะ ถ้าไม่ใช่อะไรที่ด่วนจริงๆก็ค่อยมาช่วยดูเช้าวันต่อไปก็ได้
>>736 เห็นคนอื่นตอบเยอะ กูเสริมอีกเรื่องละกันคือเรื่องการลดหย่อนภาษี โดยเฉพาะพวกซื้อประกันหรือกองทุนจะช่วยลดได้เยอะมาก
>>740 อาจจะแล้วแต่สายงานมั้ง กูว่าถ้าไม่ได้น่าเกลียดแบบไม่ถึงเดือนออกก็ใส่ไว้ก็ได้ ใน resume ก็ได้
ถ้ามีช่วงแหว่งเวลาสัมภาษณ์งานจะโดนถามอีกว่าช่วงที่หายไปนี่คือไปทำอะไร

>>741 กำลังจะมาเสริมเรื่องนี้พอดี ตอนจบใหม่ทำงานปีแรก กูไม่รู้เรื่องภาษีอะไรเลย โดนหักเต็มไม่พอ ตอนยื่นจริงเจอจ่ายเพิ่มจ้า 555 T.T เพื่อนรุ่นเดียวกันไม่มีใครรายได้ถึงเกณฑ์ด้วยไง เลยไม่ได้เอะใจเรื่องนี้มาก่อนเพราะไม่มีใครพูดถึง เรื่องอื่นๆ ยังมีคุยเม้ามอยปรึกษากันปกติ ตอนนี้เหรอ หึหึ ทำใส่ excel คำนวณไว้ก่อนเลย จะได้วางแผนถูกว่ายอมรับได้ที่จะจ่ายที่เท่าไหร่ ต้องซื้ออะไรยังไงเท่าไหร่เพื่อกดฐานลงเท่าที่รับไหว ตอนยื่นจ่ายจริงตรงกับที่คำนวณเองทุกสตางค์ เขี้ยวลากดินจ้า 555

ทำไมไม่หนีภาษี

กูกำลังกังวลกับงานที่เเรกมากเลยว่ะพี่โม่ง คือพื้นฐานความรู้ตอนเรียนกูก็ไม่ได้เเน่นมากเเต่ก็กำลังจะได้ลองเข้าไปทดลองงาน ไปเเบบไม่รู้อะไรเลยตอนนี้เเต่กูก็เรียกเงินเดือนต่ำๆนะ กูคิดมากไปปะวะ มีใครทำวิดวะบ้างไหม ตื่นเต้นชิบเลย ไม่รู้จะทำได้ไหม

กูแม่งไม่สามารถทำงานกับผู้หญิงได้จริงๆว่ะ โดยเฉพาะคนที่สายบงการ คือกูผู้หญิงเป็นคนสายชอบจัดการงานให้มันเป็นระเบียบเรียบร้อยเหมือนกัน แล้วพูดตรงไปตรงมาด้วย เช่น จะให้ใครทำไร เพื่อไร ก็พูดตรงๆไปเลยว่าจะให้ทำงี้นะ หรือใครจะให้กูทำไรก็จะถามไปเลยว่ารายละเอียดเป็นไง เวลาพูดโทนนี้กับผู้ชายแม่งไม่เคยมีปัญหาเลยเว้ย แต่พอพูดกับผู้หญิงรู้สึกว่าแม่งขัดๆไปหมด แล้วจุดนึงก็จะรู้สึกว่าผู้หญฺงคนนั้นจะเริ่มไม่ชอบกูที่กูมาสั่งนั่นนี่

ตอนนี้กูทำงานกับคนนึง เมื่อก่อนกูเป็นลูกมือกูก็เคารพเค้าที่เค้าเก่งกว่ากู จนตอนนี้กูเก่งวขึ้นละ กูสามารถเมเนจอะไรเองได้ละ ในขณะที่เค้าดูงงๆ อึนๆ ไปกับทุกอย่าง ไม่ค่อยช่วยแก้ปัญหาไร จนกูหวังพึ่งพาเค้าไม่ได้ กูเลยมาทำเองทุกอย่าง แล้วแม่งเลยทำให้เค้าเหมือนถูกลดบทบาทต้องมาตามกู แล้วกูก็รู้สึกเหมือนเริ่มโดนเกลียด

คือถ้าเค้าทำงานดีอย่างแต่ก่อนกูก็ไม่ต้องมาทำเองหรอก แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ไง ซึ่งทำงานกับผู้ชายไม่เคยมีปัญหาไรแบบนี้ แต่ผู้หญิงมักจะไม่ชอบกูอยู่เรื่อยๆเลย

สวัสดีวันศุกร์ที่15ตามชื่อมู้เลยนี่หว่า
พรุ่งนี้ก็วันเสาร์แล้ว ช่วงนี้งานใกล้ส่งมอบ เหนื่อยชิบหาย

ฝนตกปรอยๆทั้งวันแถมตั้งแต่เช้าก็ประชุมกับบรรดาท่านๆที่เอาแต่พูดเรื่องสวยหรู อุดมคติ วาดฝัน แม่งไม่เคยลงมาดูหน้างานจริงๆที่แทบจะขูดเลือดขูดเนื้อทำกันละ เฮ้อ ว่าแล้วก็หาร้านยากิโทริบุฟเฟ่ต์อร่อยๆแกล้มวิสกี้ญี่ปุ่นแก้เซงหน่อยดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ปิดประชุมเสร็จก็จะไปสิงร้านประจำทันที เพราะเคอร์ฟิวมันขยับไปเป็น 23:00-03:00 ก็เป็นเวลาที่กูเข้าและออกจากร้านอีกทีพอดี ฮาฮา

ขอคำแนะนำโม่งหน่อย ตอนนี้กูอายุ 25 เรียนจบบัญชีมา 2 ปีเพราะเรียนช้า

ปี 63 ที่กูเรียนจบกูทำงานในห้าง 05-10/63 แล้วก็ออกเพราะรู้สึกว่าแม่งเหนื่อย อยากทำงานออฟฟิศที่แม่มน่าจะสบายกว่า
กูเป็นนีทมาจนกูได้งานตอน 02/64 ทำบัญชีแบบโคตรลูกกระจ็อก งานไม่ใช่สมองเลยเพราะหัวหน้าไม่ไว้ใจกูให้ทำอะไรสำคัญๆ แล้วกูก็กากด้วย ทำได้ 4 เดือนไม่ผ่านโปรถูกให้ออก
ตอนนั้นกูท้อมากๆเลยว่างงานมาจนตอนนี้

คำถามคือตอนนี้กูเล็งว่ากูควรไปทำข้าราชการดีไหม หรือควรลองพยายามกับบัญชีที่กูลืมที่เรียนไปเกือบหมดแล้วดี แล้วก็พยายามอ่านเพื่อรื้อฟื้นความรู้ทั้งๆที่เรียนจบมา 2 ปีแต่มีประสบการณ์แค่ 4 เดือน มันดูจะยากมากๆที่จะหางานทางนี้ได้แล้วอะ หรือมันพอมีทางอยู่

แล้วก็กูคิดว่าระหว่างที่กูทำงานกูอยากฝึกภาษาละค่อยหาลู่ทางไปทำงานที่ญี่ปุ่น เพราะกูชอบภาษาญี่ปุ่นมาก ตั้งใจว่าจะสอบให้ได้ N2 อยู่ แล้วก็สอบทักษะเฉพาะไปทำงานที่นั่นสามปี เงินเดือนน่าจะเยอะพอตั้งตัวได้

เพื่อนโม่งมีไรจะแนะนำกูไหม กูตันๆไม่รู้จะเริ่มทำอะไรยังไงดี ไม่ได้หางานมานานแล้ว ก่อนหน้านั้นมีแต่ไปสัมไปสมัครตามที่พี่กูหามาให้ แต่ตอนนี้กูจะตั้งใจแล้ว ช่วยแนะนำกูทีนะ

>>748 ราชกาลกว่าจะสอบเข้า กว่าจะบรรจุ กว่าจะชเลียไต่ลำดับขึ้น กูว่ามึงจะหมดไฟไปมากกว่านะ ลองกลับไปทบทวนตัวเองว่าอยากทำอะไร หรือชอบงานด้านบัญชีอยู่แล้วก็ลุยใหม่อีกรอบ มันมีทางอยู่โดยฝึกทักษะ Excel, Access เพิ่มเอา เพราะค่อนข้างเป็นทักษะสำคัญของยุคนี้ละ และก็ไปสอบ TOEIC เก็บคะแนนไว้ด้วย จะได้มีภาษีดีกว่าเวลาไปสมัครงาน ส่วนภาษาญี่ปุ่นก็สู้ๆนะเพรากูก็พยายามอยู่เหมือนกัน

>>749 ไม่มั่นใจว่าชอบไหมเพราะไม่ได้แตะเนื้องานจริงๆ แต่อยากลองดูอีกครั้งเพราะเสียดายที่เรียนมา เลยไม่อยากจะปล่อยให้ลืมไปเฉยๆอะ

ปัญหาหลักตอนนี้ของกูมีเรื่องการสัมภาษณ์เพราะกูตื่นเต้นง่าย ทุกครั้งที่สัมภาษณ์งานกูบอกได้เลยว่ากูทำได้แย่มาก กูท้อจนไม่รู้ว่าควรเริ่มต้นยังไง ตอนนี้เลยบอกแม่ให้ลองหางานให้หน่อยแล้วก็ระหว่างนี้จะหาคลิปฟื้นความรู้ตัวเอง+จะเตรียมสอบโทอิคตามที่มึงบอกดู ขอบคุณนะ

ใครมีไรแนะนำกูมึงบอกกูได้เลย กูจะจดเป็น yo do list ไว้เพื่อทำ ไม่อยากเป็นนีทแล้ว

>>750 อีกอย่างจากที่ทำงานเก่าที่กูไม่ผ่านโปรเพราะกูทำงานช้า เรียนรู้ช้า แล้วก็ไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น เพราะกูพยายามตั้งใจทำงานให้ดีที่สุดแต่มันก็ออกมาไม่ดีสักที ทำผิดบ่อยมาก จะถามหัวหน้าให้เคลียร์หัวหน้าก็ไม่ค่อยว่างสอนงานมาสอนแปปๆก็โดนเรียกตัว ถามคนอื่นบางทีเขาก็ตอบไม่เหมือนกันจนบางทีกว่าจะรอ กว่าจะทำเสร็จเลยนานมากๆ ขนาดเป็นพวกงานง่ายๆ

>>750 สัมภาษณ์เยอะๆ อาศัยช่วงโควิดนี่แหละดีเลยเพราะส่วนมากสัมภาษณ์ออนไลน์ ไม่เปลืองค่าเดินทาง สมัครไปหว่านๆ เอาแค่ประสบการณ์สัมภาษณ์ก็ถือว่าคุ้มแล้ว ตอนกูจบใหม่ สัมภาษณ์ที่แรกๆ ตื่นเต้นมาก พอสัมภาษณ์หลายที่เข้ามันก็ชิน คำถามบางทีเจอที่แรกตอบได้ไม่ดี พอเจอที่ 2-3 ก็ตอบได้ดีละ เพราะคำถามเดิม เรามีเวลาคิดมาก่อนแล้ว
เรื่องการเรียนงาน อย่าคิดว่าจะมัวแต่รอให้คนอื่นสอน บริษัทไม่ใช่โรงเรียนแล้ว ให้รู้จักรื้อหาไฟล์งานเก่าๆ มาดูแล้วศึกษาเอง เช่น พวกข้อมูลรายเดือน ให้ลองทำข้อมูลเก่า ทำให้มันได้เท่ากับเขา ถ้ามันเท่าหมดตรงหมดทุกเดือน แสดงว่าเราทำถูกละ ก็จะมีความมั่นใจในการเอาวิธีการนั้นไปทำข้อมูลสำหรับเดือนใหม่ ถ้ามึงหัวช้า เรียนรู้ช้า มึงต้องปฏิสัมพันธ์กับคน ก็จะได้ตัวช่วย ถ้ามึงฉลาด เก่ง มึงถึงจะมีสิทธิ์อินดี้ได้ ต้องมีทักษะอย่างใดอย่างนึงนะ จะมาหัวช้าแล้วอินดี้ไม่ค่อยเข้าหาใครด้วยแบบนี้ไม่ได้ มีแต่ความตั้งใจอย่างเดียวไม่พอ เป็นผู้ใหญ่มันไม่ง่ายแบบตอนเรียนแล้ว แต่ถ้าไปได้ดี ผลลัพธ์มันคุ้มค่า มันคือเงินและอนาคตอันสดใส สู้ๆ

น้อง hr(ทั้งทีม) ที่บ.กูน่ารักกันจังว่ะ คือหน้าตาก็น่ารักนะ แต่ที่กูรู้สึกประทับใจคือการทำงาน คำพูดคำจา วิธีการสื่อสารดีจัง ตั้งแต่ทำงานละเปลี่ยนบ.มาเจอ hr หลักๆ มาประมาณ 4 แบบ แบบน้องๆ พวกนี้อยู่ด้วยแล้วสบายใจ วางใจ อยากให้ความร่วมมือด้วยที่สุดแล้ว รักษาผลประโยชน์ให้พนักงาน ติดต่อง่าย พูดจาดี ให้เกียรติทุกคน นานๆ ทีกูมาอวยบ.หน่อย 555

>>753 ยกตัวอย่างให้หน่อยดิว่าน่ารักจนอยากทำให้คนอยากร่วมมือด้วยต้องเป็นไง คือกูเป็นคนตรงๆ แข็งทื่อ ถึงจะเป็นผู้หญิงเสียงน่ารัก แต่ก็พูดแต่หลักการและเหตุผลจนมันดูไม่น่ารัก แล้วตอนนี้ต้องมาประสานงาน ดูแล dev ที่เป็นผู้ชายทั้งทีม ต้องพูดยังไงดีที่จะไม่ถูกกด แต่ก็ไม่กดหัวคนอื่น

>>754 พอดีช่วงนี้ยัง wfh อยู่ก็จะเป็นแชททาง ms team แทบทั้งหมดอ่ะนะ ก็ไม่ได้อะไรเป็นพิเศษเลยพิมพ์สุภาพแอบมีมุกตลกนิดๆ หน่อยๆ โดยรวม บ.กุจะคุยแบบเท่ากันเป็นเพื่อนกันนะ ไม่มีแบบว่าแก่กว่าหรือตำแหน่งสูงกว่ามาข่มกัน แต่กูว่าที่ทำให้รู้สึกดีกับทีมก็จะมีเรื่องที่ทำให้รู้สึกว่าแคร์พนักงานดีเช่น แจ้งว่าได้ส่งชื่อพนง.ทุกคนให้ ปกส.เพื่อรับเงินชดเชยแล้วตาม sheet นี้ใครตกหล่นไม่มีชื่อรีบแจ้ง / แจ้งสิทธิ์การเปลี่ยนแปลงเงินสมทบ provident fund. มีแจ้งเตือนก่อนหมดเขต / ติดต่อง่าย บอกว่า process ถึงตรงไหนยังไงชัดเจน หลักๆ ก็คือทำงานดีไม่ได้ปกป้องแค่ผลประโยชน์ บ.แต่ปกป้องพนง.ด้วย แค่นั้นแหละ เพราะงั้นเราก็เลยอยากให้ความร่วมมือยินดีช่วยงานเล็กๆ น้อยๆ กลับไป อย่างเวลาขออาสาสมัครทำนู่นนี่ เฝ้าคนพ่นยาฆ่าเชื้อ ขอข้อมูลการฉีดวัคซีน(ไม่บังคับ) เวลาจัดกิจกรรมก็รุ้สึกสบายใจที่จะเล่นด้วย ...จริงๆ มันคงเป็นวัฒนธรรมองค์กรด้วยนั่นแหละไม่ใช่แค่ hr หรอกเนอะ แต่พอดีวันนี้น้อง hr มาหาอาสาสมัครนางแบบถ่ายรูปให้อีกทีมแล้วมีเล่นมุกกันโบ๊ะบ๊ะกูเลยคิดว่า เออน่ารักดีว่ะ

>>753 ขอเม้าท์ต่อเรื่อง hr อีกหลายแบบที่เจอมา
- แบบ บ.เล็ก hr มีคนเดียวและมักจะควบกับดูแลเรื่องบัญชีไปด้วย งานคงจะล้นจนรู้สึกว่าไม่ค่อยได้อะไรเท่าไหร่ เราต้องหาข้อมูลต่างๆ เองเพื่อปกป้องผลประโยชน์ตัวเองพวกเรื่องปกส. ภาษี เบิกจ่ายอะไร ไม่ค่อยมีกิจกรรมเทรนนิ่งอะไร มีแค่เอ้าท์ติ้งปีละครั้งเป็นธรรมเนียม
- แบบ บ.ใหญ่ ที่เคร่งมาก รู้ได้ว่า hr แบบว่าเก่งนะ แต่ พนง.กลัว ไม่กล้าเข้าหา ถ้า พนง.มีความรู้หน่อยก็ติดต่อ hr ทำนู่นนี่ได้ ไอ้ที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็คืออยู่ไปแบบนั้นแหละ hr เขาไม่ค่อยมาสนผลประโยชน์ พนง. เท่าไหร่ ตอนที่อยู่ก็รู้สึกว่าไม่แย่ แต่พอเจอที่ที่ดูแลกว่า+มีความรู้มากขึ้นก็ค่อยเข้าใจว่าเราพลาดอะไรไปบ้าง
- แบบ บ.ใหญ่ ที่เหี้ยมาก hr เลีย บ.สุดตีนเอาเปรียบพนักงานสุดๆ อยู่ดีๆ ลดสวัสดิการ พนง. จัดกิจกรรมเอาหน้ายังไงก็ได้ให้มีผลงานแต่ใช้เงินน้อยที่สุด (ก็คือใช้งาน พนง.ให้หนักกว่าเดิมอีก) จนเข็ดหลาบไม่อยากให้ความร่วมมือใดๆ สุดท้ายก็ต้องลาออกมา ส่วนคนที่อยู่ก็คือต้องยอมโดนกดไป

>>756 แต๊งกิ้วที่มาแชร์เรื่องhrนะมึง เรียนจบไปกูคงไม่พ้นงานนี้ จะได้เปลี่ยนนิสัยตัวเองด้วย

ภายในสองเดือน คนในทีมลาออกติดๆ กันเกินครึ่งทีมแล้วว่ะ เป็นแค่ของบริษัทกูที่เดียวมั้ยแบบนี้ ใจนึงก็เศร้า ทุกอย่างกำลังลงตัวเลย อีกใจนึงก็อยากเตรียมคิดหาทางหนีทีไล่ไว้เนิ่นๆ เพราะสักวันก็คงเป็นตากูไปเหมือนกัน

>>758 ถึงฤดูสมัครงานละไง เป็นธรรมดาแหละ แต่ว่าวันนี้ลูกน้องกูหายหัวไปไหนโว้ยยยยยยยยย ถ้าแม่งลานี่หมาเลยนะ เพราะมันก็ปล่อยลูกน้องคนๆอื่นๆลาไปหมดแล้ว ถ้าลากันหมดสุดท้ายก็คือกูต้องไปทำงานแทนพวกแม่ง ก็จะกลายเป็นว่าวันนี้งานกูไม่คืบหน้าเลยเพราะต้องดึงงานของลูกน้องมาทำก่อน ถ้าไม่ทำ หัวหน้ากูก็ด่าอีก ไอัสสส

สองเดือนนี้โดนฟีดแบ็คเรื่องงานกับการสื่อสารกับคนในทีมติดๆกันจนกลัวการพูดกับการทำงานไปเลย ที่ผ่านมากูคิดว่ามันโอเคมาตลอด แต่จริงๆแล้วคนอื่นไม่รู้เรื่องกับสิ่งที่กูพูดหรืออธิบายอะ ซึ่งแม่งวิกฤตมากอิเหี้ย ถ้าเป็นงี้กูจะทำงานให้สำเร็จได้ยังไงวะ
แม่งเป๋เลยอะ คือกูต้องทำยังไง ต้องพูดแบบไหน เขียนแบบไหน ถึงจะสื่อสารให้คนเข้าใจได้ ความมั่นใจที่เคยมีคือหายเกลี้ยงเลย จนตอนที่พิมพ์อยู่กูก็พานิค ต้องอ่านซ้ำสามสี่รอบแล้วพิมพ์แก้ๆเพราะกลัวคนอื่นจะอ่านไม่เข้าใจ โคตรเหี้ยอะ
แล้วงานล่าสุดที่ส่งไปก็เหมือนน่าจะยังไม่โอเค พี่ในทีมเลยต้องลงมาดู ยิ่งรู้สึกแย่กับตัวเองเข้าไปใหญ่เลยว่ะ

กุทำงานสายดีไซน์ งานอะไรที่ต้องจัดสวยๆหน่อย กุทำไปกี่อันรุ่นพี่ตามแก้ทุกอันเลย แทบจะเหมือนจัดใหม่เลย กุรู้ว่าตัวเองเซ้นส์กราฟิกไม่ค่อยดีนะ แล้วก็ไม่ได้ซีเรียสกับการโดนแก้งานด้วย แค่กลัวพี่เขาจะรำคาญมั้ยวะว่าทำไมอีเด็กนี่ทำไม่สวยเลย จบคณะเดียวกันมาจริงมั้ย ทำๆไปกูก็ยิ่งไม่กล้าปรับไม่กล้าขยับอะไรแล้ว กลัวทำไปแล้วดูสะเหล่อ แต่ไม่ทำกูก็ดูเป็นคนอู้งานไม่ขยับเม้าส์อีก

มาบ่น รู้สึกไม่มั่นใจในการไปลุยงานที่ใหม่ซะอย่างนั้น

มีใครเคยว่างจัดๆไหมวะ กูเพิ่งย้ายงานมาเเล้วรู้สึกว่างสัดๆ ว่างขนาดที่เล่นคอมยันเลิกงานได้ หัวหน้ากูก็ว่างเหมือนกันนั่งเล่นเหมือนกัน
ตอนว่างๆที่ทำอะไรกัน ตอนนี้เเม่งรู้สึกไม่ไหวละ ว่าจะฝึกภาษาหาหนังสืออ่านเเม่งเลยว่างขนาดนี้

>>761 ปกติมึง ไม่รู้ว่าทำงานมานานหรือยัง แต่พอทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จับทางได้เองว่างานมันต้องออกมาประมาณไหน และพี่มึงชอบแบบไหน จะทำยังไงให้งานผ่านไรงี้ เดี๋ยวเซนส์มึงก็เข้าที่เอง สู้ๆ เพื่อนโม่ง

KY อยากรู้เทคนิคเขียนเมลสมัครงานหรือ cover letter ให้น่าสนใจอ่ะ คือกูอยากลองเปลี่ยนแนวงานที่ทำดู แต่ติดที่ว่าโปรเจกต์ที่เคยทำมายังไม่มีงานแนวที่อยากทำนั้นเลย เลยอยากรู้ว่าจะทำยังไงให้ hr สนใจดี5555

>>763 ลงเรียนออนไลน์ เก็บใบ cer ไปก่อนเวลาว่างๆ

>>758 โดนมาคล้ายๆกันเลย แต่กูเป็นคนที่ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะหนีดีมั้ยวะ สุดท้ายคนอื่นหนีกันหมด
กูกลายเป็นคนไม่กี่คนที่ยังเหลืออยู่ ตอนนี้รู้สึกว่าแม่งนรกตรงต้องมานั่งงมของที่คนเก่าๆทำทิ้งไว้แบบไม่มีใครให้ถามนี่แหละ
แต่ขี้เกียจย้ายงาน คงอยู่ๆไปก่อนถ้าไม่เจออะไรที่แย่ๆจนรับไม่ได้จริงๆ
>>763 กูทำสาย IT ถ้าว่างจัดๆก็หาข้อมูล ศึกษาพวกเทคโนโลยีใหม่ๆไปเรื่อย

>>760 วิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้าคือ ต้องบอกคนในทีมไปว่าอันไหนไม่เข้าใจห้ถามเดี๋ยวนั้นตอนนั้น กูพร้อมตอบเสมอ

>>761 จะดีที่สุดถ้ามึงรู้ว่าพี่เขาปรับงานมึงเพราะอะไร ถ้าทำความเข้าใจเองไม่ได้ ก็อาจจะต้องให้พี่เขาช่วยอธิบาย เพราะถ้ายังไม่รู้ปัญหา มันก็ยากที่จะหาวิธีแก้

รำคาญโว้ย พวกมึงนั่งทำงานกันสองคนไปเงียบๆไม่ได้หรอวะ ต้องคุยกันนู่นๆเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย แล้วแค่นั้นไม่พอ ยังหันมาถามกูอีกนะ ใช่ป่าว ใช่มั้ย ใช่เนอะ หน้ามึงสิอีสัส กูไม่ได้คุยอะไรเลย อยู่นอกวงสนทนาเพราะกูกำลังเร่งทำงานอยู่ แต่ก็เสียสมาธิเรื่อยๆจากที่มึง ใช่เนาะ ใช่ป่าว ใช่มั้ย ทุกๆ 2-3 วิเนี่ยแหละ

ยัง ยังไม่สุด แล้วคือพวกมึงคุยๆๆกันพอมีอะไรที่ไม่รู้ก็หันมาถามกู ใช่ป่าว เค้าเรียกอะไรนะ มันอยู่ตรงไหนนะ หน้าพ่อแม่มึงมั้งสัส คอมก็มีไม่เซิร์จหาเองวะ กูแกล้งไม่สนใจ นิ่งๆ ก็ถามจี้ๆอยู่นั่นแหละ อุส่าเข้ามาทำโอทีสะสางงาน ดันมาเจอพวกงานไม่ทำมาเม้ามอยด์กินโอทีไปวันๆอีก สัสเอ้ยยยยย

>>769 หาซื้อหูฟังใหญ่ๆ เอาไว้กันขาเม้าท์ บางทีกูก็ครอบไว้ยังงั้นแหละไม่ได้เปิดไรฟัง แค่กันคนทัก (แต่ตอนนี้ยัง wfh อยู่ ดีจังโว๊ย)

คุ้นๆว่ามีโม่งบอกว่าเปลี่ยนงานให้ย้ายพวกกองทุน Provident Fund ไปด้วย
กูสงสัยว่าทำไมต้องย้ายด้วยนะ กูเห็นพี่ที่ออฟฟิซกูหลายๆคนมีแต่คนบอกว่าไม่ควรย้าย ให้แช่ไว้ที่เดิมปลอดภัยกว่า

>>771 it’s not a choice ja ต้องย้ายไปเป็นของที่ทำงานใหม่

ไม่รู้คุยเรื่องการเงินห้องนี้ได้ไหม เเต่อยากปรึกษาพี่โม่งหน่อย
กูสงสัยว่าวิธีลงทุน ออม เเบบง่ายที่สุด เเบบว่าเราไม่มีเวลาจัดการเอง ศึกษา หรือนั่งเล่น มีอะไรที่ง่ายๆไหมนอกจากฝากประจำ มันมีอะไรที่เเบบตัดบัญชีเองได้ปะ
นอกเหนือจากฝากประจำเอง พวกกองทุนง่ายๆอะไรพวกนี้เเบบกดเข้าไปซื้อทิ้งไว้ได้เลย ไม่มีเล่นหุ้นหรือดูกราฟอะไรพวกนี้เลย
มันมีเเบบไหนง่ายสุด สะดวกสุด ถ้ามีเเบบตัดออโต้ให้ยิ่งดี

เงินเดือนขึ้น 500 นี่คือกำลังบีบให้กุออกปะวะ5555555

กรุงเทพใช้อาทิตย์ละ 800 พอป่ะว่ะ
มื้อละ 50 ก้1050 ขนาดไม่แดกหนม เห้อ

>>773 มีพวก robo adviser อ่ะ ที่ให้ ai เลือกกองทุนให้ ลงทุนครั้งแรก 5,000 บาท เลือกตัดบัญชีอัตโนมัติแบบรายเดือนได้

>>773 ลองเซิร์จ กองทุนรวมแบบ DCA ดู ง่ายสุดก็เปิดบัญชี/ซื้อกับธนาคารที่ตัวเองใช้อยู่นั่นแหละ

>>774 เมื่อปีที่แล้วกูไม่ขึ้น ปีนี้ก็มีแววว่าจะไม่ กูควรสละเรือแล้วมั้ยวะ

>>774 ตั้งแต่ทำงานมาสามที่กุขึ้นประมานนี้ตลอดเลยนะ 500 700 900 ไม่เคยขึ้นถึงพันเลย ไม่ได้เลื่อนตำแหน่งอ่ะนะ อาศัยย้ายงานปรับเงินเดือนเอา นึกว่าขึ้นแบบนี้คือปกติซะอีก

มึง เครียดว่ะ กูเหมือนวางตัวในที่ทำงานไม่เป็นเลยอะ เผลอพูดอะไรข้ามหน้าข้ามตาหัวหน้าตลอด ทั้งที่ความจริงคือแค่เกรงใจแล้วก็รู้สึกว่าตัวเองทำได้เฉยๆเอง อย่างเขาจะให้คนมาช่วยงาน แต่กูรู้สึกว่ากูยังได้อยู่ กับคนที่ช่วยเขาก็มีงานของเขา กูเลยบอกว่ากูทำเองได้ มันไม่ยากด้วยอะ

แต่พูดออกไปละเหมือนมันข้ามหน้าคำสั่งพี่เขามาก กุเครียดอิเหี้ยยยย เหมือนเป็นคนที่เผลอทำอะไรแบบนี้บ่อยด้วยอะ

พวกมาถามงานแล้วพึมพำๆถามเองตอบเองแม่งโคตรน่ารำคาญเลยนะ อย่างเช่น งานนี้ส่งตอนไหน/ไม่รู้ , เอกสารนี้มีแก้ไขรึเปล่า/ขอดูก่อน คืออีพวกนี้คราวหน้ามาถามกูจะเงียบละนะ ถ้าพึมพๆตอบเองอีกจะตบเเม่งเลย น่ารำคาญสัสๆ

เพิ่งทำงานได้แค่เดือนเดียว ต้องเรียนรู้งานไปด้วย ต้องสอนงานน้องจูเนียร์ที่เพิ่งเข้าพร้อมกันไปด้วย แต่โดนบอกว่าไม่ผ่านโปรมันดูโหดไปมั้ย

>>782 เห้อ

มีคนเข้ามาใหม่ขยันมาก มากแบบมากเกิน วันหยุดเสร่อทำงาน ตอบเมล์ กูที่สะสมความดีมาตลอดดูขี้เกียจไปเลยทั้งๆที่กูทำงานตามเวลา เลยคิดว่าถ้ามีพิจารณาเลื่อนขั้น ยังไงเค้าก็เลือกคนเสร่อขยันทำงานวันหยุดใช่มั้ยวะ เซ็งชิบหาย

>>780 เหมือนกูเลย ละเป็นคนปากไวด้วย แก้ไม่หาย สุดท้ายนายกูคือคนที่ชินกับกูไปเอง 555 โชคดีมีนายดี เน้นเหตุผลไม่เน้นอารมณ์หรือเรื่องจุกจิกไร้สาระ

อายุ 29 ได้เงินเดือนแค่ 28k มันถือว่าโอเคมั้ยวะ กูควรดีใจใช่มั้ยวะ หรือมันธรรมดามากใครๆก็ทำได้

ปกติเวลาส่งresume ไม่ใส่รูปตัวเองมันแปลกมั้ยนิ
(สมัครงานสายกราฟฟิค)

>>787 กูสาย IT กูก็ไม่ใส่ แต่ถามว่าแปลกมั้ยก็คงแปลก เพราะเวลาสัมภาษณ์คนเข้าทีมก็เห็นเค้าใส่กันทุกคน

>>787 ถึงคนจะบอกว่าฝรั่งเขาไม่ใส่กัน ต่างๆ แต่ถ้าไม่ได้ไปสมัครบ.นอกก็ใส่ๆไปเถอะ

>>788 >>789 thxโม่ง

ลาป่วย เดือน 1-2 วัน ต่อเดือนมึงถือว่าเยอะป่ะว กูทำงาน 6/อาทิตย์

>>791 กูลาป่วยปีละ 1-2 วัน แต่กูทำงาน 5 วันอะนะ เข้าใจว่าทำงาน 6 วันมันเหนื่อย ร่างกายน่าจะพังง่าย จะป่วยบ่อยก็ไม่แปลกเท่าไหร่มั้ง ขนาดกูได้พัก 2 วันต่อสัปดาห์ เดือนไหนไม่มีวันหยุดนักขัตฤกษ์กูยังรู้สึกเหนื่อยๆ เลย

>>792 ลืมไป อีกอย่างกูมีพักร้อน 20 วันด้วยแหละ เลยไม่ค่อยใช้ลาป่วยเท่าไหร่

แก้ความขี้เกียจทำงานยังไง งานส่งพรุ่งนี้แล้วแต่กูยังไม่เริ่มซักหน้า รู้สึกเหนื่อยสะสมจากงานก่อนๆจนพาลไม่อยากทำงานใหม่อะ อยากพักไรงี้

>>794 แล้วการที่งานสะสมมันไม่รู้สึกเหนื่อยกว่าเดิมเหรอวะ กุมีความรู้สึกงานมันสะสมแล้วเครียด จัดการให้มันเสร็จอะไรที่ทำเสร็จเร็ว ระหว่างทำงานยังไม่เสร็จก็หาพักไปช่วงนั้นมจะบอกทำงานอื่นให้เสร็จจะได้รีบพัก นี่มันไม่ใช่เลย555ทำเสร็จงานอื่นก็มาต่อ พักระหว่างงานละดีละ

>>792 อ่อ กูลืมบอกว่ากูไม่มีลาพักร้อน 555+

ผ่านมาจะจบปีละ อีพวก WFH คงทำงานอยู่แต่บ้านสบายหีจนไม่อยากกลับมาเข้าออฟฟิศล่ะสิ ทำ WFH อยู่บ้านแต่เสือกได้ OT เยอะกว่าพวกกูที่เข้าออฟฟิศอีกนะ แล้วอย่ามาอ้างว่าทำงานตลอดทั้งวัน หน้ามึงอ่ะ กูยังเห็นมึงเผลอลง IG ไปเที่ยวคาเฟ่ใสๆ ในเวลางานอยู่เลย ถุย กลางวันเที่ยวคาเฟ่ พอเย็นเข้าหน่อยทำทีเปิดคอมปั่นงานแล้วมานับ OT สบายสัสๆไปเลย ส่วนพวกกรรมกรออฟฟิศอย่างกูนี่โดนบีบทุกอย่าง งานต้องเสร็จในเวลานี้ๆ ถ้าเกินก็ไม่จ่าย OT ให้ แถมออกมาทำงานมีความเสี่ยงติดเชื้ออีก

>>797 ที่มึงควรด่าคือนายจ้างมึง ไม่ใช่เพื่อนร่วมงาน ต่อให้คนอื่นทำหรือไม่ทำงานอยู่ซีกโลกไหน ได้หรือไม่ได้โอที เงินเดือนหรือสวัสดิการมึงก็ไม่เพิ่มอยู่ดี โมโหให้มันถูกจุดหน่อยโว๊ยไอ้พวกแรงงานที่ยอมให้นายจ้างเอาเปรียบอยู่ได้

สอบถามเรื่องผ่านโปรไม่ผ่านโปรหน่อยว่ะ กูทำงานมาสองเดือนละเเต่วันๆไม่ได้ทำอะไรเลยว่ะ ไปดูงานนู้นนี้ เเต่ไม่มีงานที่ต้องรับผิดชอบเลย
หัวหน้าบอกให้เรียนๆรู้ไป จนกูชักสงสัย ปกติการผ่านโปรเขาวัดจากอะไรวะ ต้องมีผลงานด้วยปะ

>>799 ตอบยาก แล้วแต่บริษัท แล้วแต่ตำแหน่ง แล้วแต่ลักษณะงาน ความคาดหวังย่อมไม่เท่ากัน ปกติเค้าจะมี KPI มีเกณฑ์ในการประเมินอยู่แล้วนะ อย่างระดับจูเนียร์บริษัทกูช่วงโปรฯ มีหน้าที่แค่เรียนรู้งานตามที่รุ่นพี่สอน และทำงานง่ายๆ ตามแต่รุ่นพี่สั่งเท่านั้นเอง เพราะงั้นแค่ทำตามที่รุ่นพี่สั่งบวกกับไม่ขาดลามาสายบ่อยๆ จนน่าเกลียด ก็เห็นผ่านโปรกันหมดทุกคน แต่กับคนที่เข้ามาแบบระดับซีเนียร์หรือเมเนเจอร์ มีประสบการณ์มาแล้วก็คงไม่ใช่ เกณฑ์ก็คงจะเป็นอีกแบบ

ปรึกษาเรื่องรายได้พอลิเศษได้ปะ กูทำงานประจำออฟฟิศ แต่วาดรูปได้และอยากอัพขายต่างประเทศ(งานกูไม่ใช่พวกแนวอนิเมอะไรแบบนั้นน่ะ) แบบเน้นขายขาดไปเลย กดซื้อก็จบไม่ต้องติดต่อกันอีก (เพราะด้วยเวลากูไม่สะดวกรับคอมมิชชั่น) พอจะมีเว็บแนวนี่ไหม ไม่เอาNFT

>>801 *พิเศษ

>>801 ขายปกนิยายสำเร็จรูปไปฝากตามเพจ

>>801 จริงๆ จะมาแนะนำ NFT แต่ในเมื่อมึงไม่เอา งั้นก็ลองไป stock photo ดูละกัน

คนทำงานสาย marketing ปกติหาไอเดียจากไหนกันวะ กูเพิ่งเริ่มย้ายมาทำสายนี้ ยังจับทางไม่ค่อยได้เท่าไหร่

>>804 กูไม่ได้ต่อต้านNFTหรอกนะ แต่กูไม่มีทุนลงน่ะ ค่าแก๊ซแพงเกินไปหน่อย กูมันสายเน้นจำนวนมากกว่าตั้งใจทำภาพเดียวนานๆออกมาเป็นผลงาน 55 ขอบคุณมากนะ

>>806 ทำสติ๊กเกอร์ไลน์ ทำสติ๊กเกอร์คอลเลคชั่นเป็นชุดๆไป ช่วงแรกก็วาดๆแล้วสั่งทำเอง ให้ร้านสติ๊กเกอร์ตัดให้ แล้วเอาไปนั่งขายตามงาน pop up ต่างๆ

https://mobile.twitter.com/Firr/status/1456324664628846599
โคตรเหี้ย 555

งานกุก็ค่อนไปทางสายไอทีอยู่ ตอนนี้จบใหม่สตาร์ทสองหมื่น ไม่ได้เป็นคนเก่ง เงินเดือนจะถึงสามหมื่นก่อนอายุ30ได้ไหมวะ
ทั่วๆไปแล้วเงินเดือนสามหมื่นส่วนใหญ่ได้ตอนอายุเท่าไหร่กัน

>>809 ปกติเท่าที่ถามส่วนใหญ่สักประมาณ 25-26 น่าจะเริ่มแตะสามหมื่นแล้ว แต่กูเพิ่งแตะสามหมื่นตอน 27 (แบบมีโอที) ส่วนปีที่แล้วคือได้เกือบสี่หมื่น เออ ทัน 30 พอดี กูมองว่ามันอยู่ที่จังหวะงาน เงินที่เสนอ ถ้ามีแผนเปลี่ยนงานแบบปีสองปีครั้งน่าจะ hop ได้พอควร

>>809 กูว่าน่าจะทันสบายๆนะ แต่เรื่องแบบนี้มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวมึงอย่างเดียว มันขึ้นกับบริษัทและสภาพเศรษฐกิจด้วย
ถ้าซีเรียสเรื่องอยากได้เงินเยอะๆ แล้วยินดีเอาสวัสดิการ/ความมั่นคงไปแลก
แนะนำว่าถ้าทำไปจนคิดว่าตัวเองรู้เรื่องประมาณนึง สามารถทำงานแบบไม่ต้องถามคนอื่นเยอะๆแล้ว ก็ลองย้ายไปเป็นพวก outsource สัญญาจ้างเอา

ทำไงดีวะ ที่ทำงานปัจจุบันเนื้องานเรียนรู้จนหมดแล้ว แต่งานมันเริ่มรูทีนซ้ำๆละไง แถมยังต้องเข้ากะ อดหลับอดนอนไปอีก พอทีนี้อยากย้ายงานใหม่ ก็ดันติดตรงที่ฐานตรงนี้มันสูงมากๆ คือมันชนเพดานเมเนเจอร์ของที่อื่นๆ แต่กับที่นี่ตำแหน่งแต่ซุปทั่วๆไปเอง ปัญหาคือ กูเบื่องานแนวกรรมกรของที่เดิม แล้วอยากย้ายไปแนวบริหารที่อื่นๆ แต่ติดตรงเงินเดือนมันต่ำกว่าปัจจุบันไง คือกูต้องยอมหั่นลงครึ่งนึงเลย ซึ่งก็ไม่พอใช้กับภาระปัจจุบัน

>>812 ตำแหน่งงานอื่นที่เดิมล่ะ?

กูเหนื่อยงานว่ะ คือกูรู้สึกว่ากูเวิกโหลดมาก ทำทุกอย่าง อันที่ไม่อยากก็ต้องทำ ขนาดหน้าที่คนอื่นกูยังต้องมาทำเพราะคนอื่นไม่ยอมทำ แล้วก็ไม่ยอมคุยกัน ส่งไรให้ไปก็เงียบใส่ ประสานงานช้าชิบหายจนโดนลูกค้าด่า แล้วกูก็ต้องมาตามขอโทษ พอแม่งเสียหายก็โทษกูอีก

คือแม่งโคดน่ามคาน วันนี้มีแต่เรื่องวุ่นวาย กูอยากเลิกทำแต่ก็ไม่อยากทิ้ง แต่แม่งเบื่อจริงว่ะ จะโฟกัสกับไรก็ไม่ได้เลยเพราะทุกคนชอบโยนงานมาให้กูทั้งหมด ปฏิเสธไปก็ไม่มีใครยอมทำ กูก็ต้องมาทำอีก เบื่อว่ะ อยากลาออก แต่ก็ไม่อยากออกในเวลาเดียวกันเพราะเสียดายสิ่งที่ทำมา แต่ก็เหนื่อย และเบื่อมาก

>>813 ก็ยังไม่เปิดรับซะที

ทำงานที่บ.เล็กๆ ที่แผนกปกติมีสามคนคือกุกับพี่ที่สอนงานอีกสองคน กุทำได้ไม่ถึงเดือนพี่คนนึงลาออก ทำต่ออีกเดือนนึงพี่อีกคนก็ลาออกอีก ออกแบบปุบปับมากมีเวลาสอนงานที่ต้องส่งต่อแค่วันเดียว แล้วกุก็ต้องทำในส่วนของทั้งแผนกคนเดียวทั้งที่ยังทำงานไม่ทันพ้นช่วงทดลองงานเลย เหมือนกลับไปเริ่มต้นใหม่หมดเวอร์ชั่นไม่มีคนสอนแล้ว (กุกับพี่เขาดูแลลูกค้าคนละส่วน ซึ่งพี่เขาจะดูลูกค้ารายใหญ่ที่มีเงื่อนไขพิเศษเยอะแยะมากๆ แถมยังเป็นเอกสารคนละแบบกับที่กุทำมาตลอดช่วงกุเรียนงานแรกๆ และลูกค้าแต่ละคนเอกสารไม่ซ้ำกันสักคน) ปรึกษาใครก็ไม่ได้เพราะคนอื่นไม่รู้รายละเอียดในเนื้องานพี่เขาเหมือนกัน เขาก็เปิดรับคนเพิ่มนะ แต่ไม่รู้จะมีคนมาสมัครเมื่อไร กุจะตายอยู่แล้ว ภาระงานเพิ่มเท่าตัว แถมที่เพิ่มมายังเป็นงานที่ไม่ถนัดแล้วไม่มีคนสอนอีกต่างหาก (เครียดเพราะงานเยอะก็ส่วนหนึ่ง หลักๆ คือกุเครียดเรื่องไม่รู้จะไปต่อยังไงเพราะไม่มีคนสอนว่าต้องทำยังไง เห้อ ใครเคยประสบปัญหาทำนองนี้แล้วแก้ไขยังไงมาแชร์ได้นะ กุท้อมากเลยตอนนี้)

กูไม่รู้เป็นเหี้ยอะไร กูไม่อยากทำงานอะไรเลยอะ รู้ว่าต้องทำ รู้ว่าไม่ทำกูแย่แน่ โดนห้องเย็นแน่ๆ แต่กุบังคับร่างตัวเองให้ทำไม่ได้เลย พอคิดว่าจะแตะงานกุก็นั่งน้ำตาไหลเป็นบ้าเป็นบอ กุไม่อยากทำเหี้ยไรแล้ว กุอยากอยู่เฉยๆ เล่นดนตรีเล่นแมวไปวันๆ แค่คิดว่าต้องทำงานกุก็ใจสั่นมือสั่นไปหมด รู้สึกแย่ชิบหายเลย กุไม่อยากเป็นแบบนี้เลยอะ

ที่ทำงานเป็นกันไหมว่ะ จะมีพวกเพื่อนร่วมงานมาขอยืมเงิน หรือขอให้ค้ำประกัน ถ้าไม่ให้ยืมเงิน ไม่ค้ำประกันให้ จะแสดงอาการไม่พอใจ ไม่ทักทาย ไม่คุยด้วย ถ้าคุยก็แค่เรื่องงานกรณีจำเป็นจริง ๆ

>>818 ดีแล้วที่มึงไม่ค้ำให้ และดีแล้วที่คนพวกนี้ไม่ทักไม่คุยเพราะไม่น่าคบหาอยู่แล้ว ถ้าเกิดมึงค้ำไปแล้วแม่งเบี้ยวนี่แม่งก็จะหายหัวไปจากชีวิตมึงเลยแหละ

>>817 เป็นเหมือนกัน เพิ่มเติมคือช่วงนี้หงุดหงิดง่ายมาก พร้อมจะกินหัวทุกคนในที่ทำงาน

อยากลาออกมานอนโง่ๆ ใช้เงินเก็บทั้งหมดที่มีให้เกลี้ยง แล้วก็ตายๆ ไป เบื่อโว้ยยยยย ทำไมเกิดเป็นคนมันต้องเหนื่อยต้องฝืนแบบนี้ด้วยวะ

อยากลาออกมานอนโง่ๆ แต่เงินเก็บก็ยังไม่มีสักแดง อีชิบหายยยยยยย ทำงานด้านท่องเที่ยวเงินเดือนกุเหลือ40% มาตั้งแต่โควิดระบาด จนตอนนี้แม่งก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย แทบไม่พอยาไส้ เงินเก็บไม่เหลือแล้ว งานนอกก็ไม่ไหวแล้ว กุอยากตาย หนี้ก็เต็มไปหมด รายจ่ายเท่าเดิม รายรับลดเอาๆ ทำไมกุต้องลำบากขนาดนี้ด้วยวะ สบิ่มก็บอกว่ากุไม่ประหยัด จะประหยัดยังไงในเมื่อไม่เหลือเงินให้ใช้ ควย

มีใคร WFH แล้วรู้สึกเสียนิสัยไม่กล้าออกจาก comfort zone มั้ยวะ

>>823 กูเอง

>>823 กูด้วย เบื่องานสัสๆ แต่ไม่กล้าออกเพราะที่นี่มัน WFH 100% ได้
ไปหางานใหม่ถ้าต้องเข้าออฟฟิซก็ขี้เกียจ ไม่ต้องเข้าออฟฟิซก็ไม่เคยเจอคนในทีมตัวเป็นๆก็คุยงานลำบากอีก
อยู่ที่นี่ต่อก็ได้วะ

ควยกูเกลียดพวกมึง ที่WFHเวลาประชุมแล้วเงี่ยบฉี่ ไอเชี่ย เหนื่อย เจอหน้าจริงอยากจะต่อยคนละซักหมัด

>>823 กูที่ออกจาก WFH 100% แห่งหนึ่งเพื่อไปเข้า WFH 100% อีกแห่งหนึ่ง 5555555

>>827 เชี่ยยย ดีจัด บอกหน่อยหายังไง กูลองใช้คีย์เวิร์ด remote หาที่ จdb แล้วไม่ค่อยเจอประกาศเลยว่ะ

ขอบ่นหน่อย มันบ่นลงเฟซไม่ได้ อายุจะ40ละ เงินเดือนยังไม่ถึง2หมื่นเลย ท้อใจจังวะ

>>829 หารายได้ทางอื่น

พรุ่งนี้วันลอยกระทองหรอวะ เห็นลูกน้องและ Co มาถามว่าจะไปไหนๆ พอบอกว่าไม่ลอย ทำไมมองหน้ากูแปลกๆวะ จะเสียเวลาไปเบียดๆคนเอาขยะไปปล่อยทำไม พรุ่งนี้กูคงเลิกงานไวหน่อยแล้วไปวอร์มให้กรึ่มๆที่ร้านคูชิคัทสึแถวพร้อมพงษ์(วันก่อนนายพาไปเลี้ยงเลยติดใจ) พอได้ที่แล้วก็คงย้ายไปร้านเกะแถวๆธนิยะ ไม่ได้ไปนานละแวะไปดูหน่อย ละก็คงยาวจนร้านปิดแหละ เสาร์มีประชุมบ่ายๆตื่นสายได้ อิอิ

>>827 กูได้ WFH 100% ที่ใหม่ 2 ที่ แต่ที่นึงเค้าพูดเลยว่าจะเจอกวนตอนดึกๆกับวันหยุดบ่อยนะ ส่วนอีกที่เจอเนื้องานเป็นส่วนที่ไม่ชอบพอดี
สุดท้ายเลยคิดว่าทนอยู่ที่เดิมกับงานน่าเบื่อๆดีกว่า อย่าหาเรื่องใส่ตัวเลย เงินก็ไม่ได้ให้เยอะด้วย

>>831 คนไม่ไปลอยกระทงนี่มันแปลกขนาดนั้นเลยหรอวะ
ว่าแต่ร้านคูชิคัทสึที่มึงพูดถึงนี่ใช่ที่อยู่ใกล้ๆกับร้าน Custard Nakamura รึเปล่า กูเห็นมานานแล้ว แต่ยังไม่ได้ลองซักที

>>832 ใช่ อร่อยดีนะ มันมีเมนูเยอะดี ซูชิ ราเมง ข้าวด้งต่างๆ ใกล้รถไฟฟ้าด้วย กินเสร็จละหิ้วตัวเองไปต่อง่ายดี

กูว่าการเริ่มงานใหม่แบบ WFH100% สำหรับงานสายกูมันยากมากๆ นี่ยังโชคดีอยู่มานาน รู้งานหมดทุกอย่างอยู่แล้วเลยทำจากที่บ้านได้ไม่ยาก แถมอยู่มานานเลยมีคอนเนคชั่นประมาณนึง คนยังพอเกรงใจบ้าง เลยยังพอตามงานได้ เห็นรุ่นน้องๆ ที่เข้าใหม่ช่วงนี้แล้วสงสารเลย เพราะมันมีพวกเหี้ยๆ ในแผนกอื่นทีมอื่นที่ WFH แต่ทำตัวเหมือน AL หายหัวทิ้งคอม away โทรศัพท์ไม่รับ ตามงานประสานงานยากชิบหาย เด็กมันก็เพิ่งเข้า ตำแหน่งก็ต่ำ พาวเวอร์อะไรก็ไม่มี ตามอะไรไม่ได้ต้องมาขอให้พี่ๆ ช่วย น้องมันก็ท้อมันก็เครียดที่จบงานเองไม่ได้ ไหนจะเรื่องเรียนงานแบบออนไลน์อีก งานกู technical จ๋าๆ สมัยก่อนที่นั่งประกบข้างกันสอนกันยังเข้าใจยากเลย อันนี้แม่งออนไลน์ ... แต่อยู่บ้านแม่งก็สบายจริงๆ สบายจนติดใจ จนงอแงไม่อยากกลับไปเข้าออฟฟิศ ไม่อยากตื่นเช้า อาบน้ำ แต่งหน้าแต่งตัว

>>828 กูทำแนวๆไอทีอะ งานแรกกูทำบ.สัญชาติไทย ตอนแรกก็เข้าออฟฟิศทุกวันปกติ แต่โดนโควิดบ.เลยปรับตัวให้ยืมคอมกลับไปทำงานที่บ้านถาวรเลย แต่งาน 2 กูได้งานของต่างประเทศ เขาติดต่อกูมาทาง LinkedIn แล้วเขาก็ให้ remote work แค่นั้นแหละ

เบื่อโว้ยยยยยยย เบื่อพวกสมองปลาทอง ดาต้าที่เคยให้ไปแล้วก็มาขออีกอยู่ได้ เขียนเมลเหมือนกูเป็นฝ่ายบกพร่องที่ไม่ส่งดาต้าให้ครบ พอกูเวิร์ดเมลเดิมกลับไปให้ (เป็นหลักฐานด้วยว่าเคยส่งไปแล้ว) เขียนแบบสุภาพว่าตามอีเมลที่เคยส่งให้เมื่อวันนี้ๆ นะ แม่งก็มาประชดแดกดันกูว่าความจำดีเหลือเกินเนอะ อีดอก เอาเวลาแดกดันกูไปแดกแปะก๊วยเถอะ! ก่อนขอคนอื่นไม่คิดจะ search เมลตัวเองหาก่อนกันเลยเหรอไงวะ กูทำประจำ คนอื่นเค้าไม่ทำกันรึไง

>>833 ไว้มีโอกาสกูลองไปดู
>>834 ถึงกูจะได้งานที่ WFH 100% ก็กลัวๆที่จะไปด้วยเหตุผลแนวๆนี้ด้วย กลัวไปแล้วเจอถามไปแล้วเงียบ ไม่มีใครช่วย
ส่วนเรื่องไม่อยากเข้าออฟฟิซแล้วนี่กูก็เป็น พอได้ WFH แล้วรู้สึกปัญหานอนไม่พอนี่แทบจะหายไปเลย แถมไม่เหนื่อยเดินทางอีก

>>834 เข้าใจฟีล ปัญหา WFH คือเรื่องการประสานงานนี่แหละ ถ้าประสานไม่ดีคือพัง ส่วนข้อดีคือท้ายๆ ที่เล่า + >>837
ปกติถ้าไปออฟฟิศต้องตื่นแบบเช้ากว่าเวลางานเข้า 3-4 ชั่วโมงเพราะจากบ้านไปก็ไกลนิดนึง แต่พอ WFH คือชั่วโมงเดียวก่อนเข้ายังได้
กับมีเวลาใช้เครื่องที่บ้านทำงานฝิ่นไปด้วย หารายได้หลายทางหน่อย (ไม่ค่อยอยากใช้เครื่องออฟฟิศทำเท่าไหร่)

ไม่ต้องใส่หน้ากากทั้งวัน กดซักผ้าก่อนเข้างาน พักเที่ยงตาก เข้าประชุมไปด้วยให้ขนมแมวไปด้วยได้ ชีวิตโคดดี 555

ขอมาแชร์เรื่องประสบการณ์ทำงานที่ญี่ปุ่นหน่อย พอดีกูอยากถกประเด็นต่อจากห้องตู้ปลา

>>840 ที่มึงเคยถามไว้ใช่ไหม? ว่าตกลงทำงานบริษัทญี่ปุ่นในไทยกับทำงานที่ญี่ปุ่นต่างกันยังไง >>>/animanga/14131/141

อันนี้ไม่ต้องบอกก็คงรู้ว่างานอะไรแต่ละสายมันก็ต่างกันอยู่แล้ว แต่ที่มึงเคยยกตัวอย่างในกระทู้ตู้ปลาเรื่องหัวหน้าขว้างเก้าอี้ลงมาด่าจากชั้น2 ไอ้แบบเนี้ย มึงจะเอามาเหมาว่าคนญี่ปุ่นเขาทำงานกันอย่างงี้ไม่ได้ เพราะอันแบบนี้ถ้าทำที่บริษัทกูคือเอาผิดแจ้งความกม.แรงงานได้เลย กับความคิดเรื่องพาวเวอร์ฮาราสเมนท์นี่ก็ค่อนข้างสำคัญ ไม่ใช่ว่าเขาให้ทำกันได้ปกติ ที่ที่ทำก็มีแน่นอน แต้ให้รู้ไว้ว่ามันผิด

กูถึงได้ไม่ชอบการไปสรุปให้คนอื่นฟังว่าประเทศญี่ปุ่นเหมาะจะไปเที่ยวอย่างเดียวไม่เหมาะจะไปอยู่จากปากคำของคนที่ไม่ได้ทำที่ญี่ปุ่นเองด้วยซ้ำ

เพราะถ้าถามกู ประเทศที่เหมาะจะไปเที่ยว ปลดปล่อยทำอะไรก็ได้ตอนมีเงิน แต่ให้อยู่ยาวๆแล้วทรมาณสัดๆนี่ไม่มีที่ไหนที่เหมาะเท่าไทยในประสบการณ์ของกูอีกแล้ว

กูอยู่ญี่ปุ่นมา6ปี ไอ้การที่โดนคนทำแย่ๆใส่ มีไหม มี แต่ถามว่ามันเยอะไหม ก็ไม่เยอะขนาดนั้น เทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่คนไทยปฏิบัติต่อแรงงานต่างชาติในประเทศ
แล้วบริษัทกู มึงจะหาว่าโชคดีเลยพูดได้ ก็อาจจะใช่ในสายตาของคนที่อาจจะได้ไปอยู่ที่แย่ๆ แต่กฏหมายคุ้มครองแรงงานที่นี่มีอยู่ ถ้ามันแบล็คมากจริงๆ มึงก็สามารถฟ้องได้ บริษัทดีๆเขาก็พยายามหลีกเลี่ยงที่จะทำผิดตรงนี้กัน เพราะจะทำให้อิมเมจไม่ดี

สุดท้ายคือมึงต้องรู้ว่าตัวเองอยากจะทำอะไร แล้วที่ที่จะทำมึงจะเจออะไรบ้าง ถ้าทำความเข้าใจได้แล้วไปทำมันก็ไม่ได้แย่ ให้กูพูดตรงๆคือกูรู้สึกอยู่ที่นี่แล้วมีความเป็นมนุษย์มากกว่าตอนอยู่ที่ไทย ไปที่ไหนแล้วคนก็ไม่มีมารยาท ไม่รู้จักหน้าที่ เข้าเซเว่นพนักงานก็คุยตะโกนข้ามหัวกู จ่ายเงินแล้วก็ไม่ขอบคุณ ไม่มีมารยาท

ที่ญี่ปุ่น กูคิดว่า กูพยายามปรับตัวให้เข้ากับเขา ทำหน้าที่กูดีๆแล้วเขาก็แฟร์ๆกับกู ก็โอเค กีฟ แอนด์เทค

ถ้าเป็นโรงงานที่ไทย มึงจะคิดก่อนเลยคือนายญี่ปุ่นแม่งหยาบคาย ทำกับคนไทยแย่ๆงี้ได้ไงวะ!? อาจจะเพราะ1.เขาอาจจะดูถูกมึงว่าเป็นชาติที่ด้อยกว่าจริง แต่2.คือ ส่วนนึงก็ต้องยอมรับด้วยว่าคนไทยก็ไม่ได้ทำงานตามระบบหรือรักษาหน้าที่แบบที่ญี่ปุ่น สิ่งที่พวกนายญี่ปุ่นที่บริษัทแม่ส่งมาทำต่างชาติจะปฏิบัติมันจะออกมาไม่มีทางเหมือนที่ทำกับที่ทำงานที่ประเทศญี่ปุ่นเองอยู่แล้ว อาจจะด้วยความเครียดและอื่นๆ เลยต้องใช้วาจารุนแรงถึงจะสื่อสารได้ในความเห็ยของพวกนั้นที่รู้แต่ภาษาญี่ปุ่น ซึ่งอันนี้กูไม่อาจทราบว่ามึงไปเจอเหี้ยอะไรมาบ้าง พูดไปก็จะกลายเป็นกูไปแสนรู้แทนงานมึงอีก แต่มึงก็น่าจะพอเก็ตไอเดียที่กูพูดนะ ว่ามันจะฟีลต่างกันยังไง

แล้วอีกอันที่ต่างกันคือ งานโรงงานญี่ปุ่นในไทย มันคืองานโรงงาน... ถ้าให้เดามึงอาจจะเป็นล่ามโรงงานมั้ง?อันนี้กูไม่รู้นะ เดาล้วนๆ แต่งานบนโลกนี้ไม่ได้มีแต่งานโรงงาน คนเป็นกราฟฟิกดีไซน์ คนเป็นโปรแกรมเมอร์ คนเป็นเกมครีเอตเตอร์ คนเป็นอนิเมเตอร์ อาจารย์สอนภาษา หรือแม้แต่คนวงการบันเทิง พวกนี้ทำงานอยู่ในวัฒนธรรมที่ต่างจากงานโรงงานแบบคนละเลเยอร์ และงานพวกนี้ เอาแค่บริษัทญี่ปุ่นที่ไปเปิดในไทย การปฏิบัติข้างในก็จะเป็นคนละอย่างกันกับงานของมึงแล้วแน่ๆ ไม่ถึงขั้นต้องไปเทียบบริษัทพวกนี้ในญป.เลยด้วยซ้ำก็เป็นคนละแบบกัน

สุดท้ายคือก็แล้วแต่ว่ามึงไปทำที่ญี่ปุ่นแล้วมึงเข้าใจวัฒนธรรมของเขา หรือบริษัทที่มึงจะเข้าได้รึเปล่า
ที่กูเจอคนไทยมาทำงานญป.แล้วบ่นเยอะคือเกินครึ่งเป็นพวกที่มาแล้วไม่รู้จะไปยังไงต่อ เลยหว่านแหสมัครบริษัทอะไรก็ได้ไป ขอแค่ได้อยู่ต่อ เขาต่อวีซ่าให้ แล้วสุดท้ายก็ได้บริษัทแย่ๆ กับงานที่ตัวเองไม่ได้อยากทำ และวัฒนธรรมองค์กรที่อาจจะไม่ค่อยดี อันนี้คนที่ปรับตัวได้แล้วแฮปปี้กับชีวิตก็มี แต่บางส่วนคือจะทนไม่ไหวแล้วกลับไทยไปพูดต่อๆกันว่า เออ สุดท้ายกลับไทยดีกว่า ญี่ปุ่นเอาไว้เที่ยวพอแล้ว อันนี้ไม่ได้ว่าทุกคนนะ แต่คนที่กูรู้จักหลายคนที่พูดคำนี้คือมึงไม่ตั้งใจตอนเป็นนักเรียน หางานดีๆเองด้วยแหละ เลยไปจบกับที่แย่ๆ เลยเจอประสบการณ์แย่ๆ

อย่างเช่น มึงบอกว่ารุ่นน้องมึงอยู่ญป. แล้วบ่นหลายๆอย่างให้มึงฟังว่าอยากลาออกใช่ไหม?　แล้วรุ่นน้องมึงลาออกกลับไทยมารึยังล่ะ?　ถ้ายังก็อาจจะพอสรุปได้รึเปล่าว่า ต่อให้ปากพูดว่าอยากกลับ แต่ลึกๆแล้วก็รู้สึกว่าอยู่ญป.ก็ยังดีกว่ากลับทำงานไทย ส่วนถ้ากลับแล้วก็ดีใจด้วย ที่ค้นพบว่าอะไรเหมาะรึไม่เหมาะกับตัวเอง

ที่ร่ายมายาวไม่ใช่อะไร ที่ไหนจะเหมาะกับเที่ยวอย่างเดียว ไม่เหมาะไปอยู่ มึงไม่ออกมาพูดแทนคนอื่น ยิ่งในกรณีที่มึงไม่ได้มาทำที่นั่นๆเองด้วยซ้ำ

ส่วนในกระทู้อควาโทปนั่น การที่มาบอกว่า กูพอ กูจบแล้ว แต่ใส่คห.ตัวเองมายาวเหยียด นี่มันเหมือนมัดมือชกให้จบที่คห.ตัวเอง ทั้งๆที่คนก่อนหน้าเขาบอกว่าโอเคจบเถอะมาแล้วแท้ๆ แต่มึงมาจ่อท้ายแล้วตัดจบเองเฉยงี้อะ กูเลยรู้สึกว่าแม่ง ทำงี้ไม่จบหรอก คนที่มึงโควทเขาก็อยากต่อ ไอ้ตอนคนเถียงเรื่องจิยุมันเลยไม่จบไง ต่างคนก็ต่างอยากต่อ

>>841 โอเคได้ฟังแชร์จากมุมมาเยอะล่ะ กูเคยไปเรียนที่นั่นมาปีนึง ยอมรับว่า ปสก การทำงานเลยไม่เยอะ
ส่วนสาเหตุกูกลับไทยคือหมดเงินเรียนต่อ กูเลยกลับมาทำงานที่ไทยก่อนเพราะภาษาตอนนั้นกูอ่อนมาก
ไม่ใช่ไรกูยังใช้เงินพ่อแม่ แล้วกูก็ไม่เก่งพอเอง กูเลยกลับมาเริ่มทำงานที่ไทยกับภาษา N3 แรกที่ๆทำงานกูก็แฮปปี้มากล่ะ เพราะเจอเจ้านายใจดีให้โอกาส แบบกูไม่ได้เริ่มเรียนภาษาตั้งแต่มปลาย กูมาเรียนเอาตอนจบมหาลัย กูเป็นพวกไม่ตรงสายแล้วเพิ่งเจอว่ากูชอบญี่ปุ่นกูเลยอยากไปเปิดโลกก็สมัครเรียนไปนั่นล่ะ

แต่ยอมรับกูไม่ได้เก่งพอจะหางานที่ญปได้ เลยสมัครมาเป็นล่ามโรงงานที่ไทย แบบโรงงานเพิ่งเปิด ซึ่งช่วงสองสามปีแรกก็มีความสุขกับการทำงานดี แต่มันเริ่มนรกแตกตอนเจ้านายคนแรกของกูเกษียรกลับไป พอมาเจอกับเจ้านายคนที่สองที่เขาแบบ เออติดหญิง แล้วกูพูดไรไปเขาก็ไม่เชื่อกู เพราะสังคมโรงงานมึงคงรู้เรื่องระบบเล่นพรรคเล่นพวก พอเราไม่ใช่พวกเขา แบบเพื่อนแทงกัน เพื่อขึ้นไป แล้วนายคนที่สองก็ดันไม่เชื่อใจกูเพราะกูก็ไม่รู้ว่าเพื่อนร่วมงานไปพูดอะไร แต่กูสัมผัสได้ว่า เขายิ้มต่อหน้านะ แต่ภายในคือเขาไม่เชื่อใจอะไรกูเลย แล้วกูก็ไม่เข้มแข๊งพอที่จะทนบรรยากาศสังคมแบ่งพวก แบบกูเป็นพวกที่อยากทำให้ทุกคนเข้าใจกัน แต่กูทำไม่สำเร็จเองล่ะ เพราะกูไม่ทันคนจริงๆ จนกูท็อคซิกเองเลยลาออกมา ตอนนี้กูทำงานเปลี่ยนบไปก็หลายที่เหมือนกัน แต่ใจกูคงแบบไม่เคยเจอเจ้านายจริงใจเหมือนคนแรก

แล้วคนญปที่มาทำที่ไทยก็มีทั้งดีและร้ายต่างๆกันไปนั่นล่ะ เลยเป็นเหตุที่มากุเลยว่าสังคมในตู้ปลามันโคตรดีมาก กูคงไม่มีวันกลับไปสัมผัสการทำงานแบบนั้น เพราะพอกูลาออกจากที่ทำงานที่แรก กูก็ยังหาบ.ที่เข้ากับกูไม่ได้จริงๆ จนตอนนี้กูมาทำฟรีแลนซ์เป็นจ๊อบๆไปก็สบายใจดีถึงเงินไม่ดีเท่ากับการทำงานประจำก็เถอะ

ทีนี้ส่วนรุ่นน้องกูทำงานกฏหมายจ๊ะ แต่นางมีสามีเป็นญี่ปุ่นแล้ว บ.ที่ทำก็แนวๆพวกมาต่อวีซ่า ไกล่เกลี่ย ว่าความ ซึ่งมันจะเจอผู้หญิงไทยมาแต่งงานกับคนญปเยอะ แล้วปัญหามันก็แล้วแต่กรณีด้วย แต่ที่น้องกูมีปัญหาคือ มันรู้สึกว่า อะไรที่เกี่ยวข้องกับภาษาไทยงานมันจะโหลดมาที่มันคนเดียว แล้วหัวหน้าที่เป็นทนายความเจ้าของบ.ก็ทรีตกับมันไม่ค่อยดีในช่วงหลังๆ อย่างเรื่องสัญญาการขึ้นเงิน ช่วงนี้มันก็ติดโควิดเนอะ น้องกูเลยโดนลดเงินเดือนค่าเดินทาง เพราะเจ้านายจะให้เวิร์คฟอร์มโฮมเยอะ แต่มันก็ติดเรื่องไปทำเอกสาร สุดท้ายก็ต้องนั่งรถมาทำงาน แต่ทีนี้ก็ไม่มีค่าเดินทางให้ตามแบบที่คุย แต่น้องกูก็แบบอยู่มาตั้งแต่บ.ไม่มีอะไรจนมาหลายปี มันเลยฟีลแบบเหมือนคนอยากจะเลิกแต่ติดกับการผูกพัน แต่นั่นล่ะ มันก็ชีวิตน้องเขา กูก็เชียร์ให้ลาออกหาที่ใหม่ในญป.ไป เพราะยังไงมีบ้านที่ซื้อไว้และน้องกูก็ไม่อยากกลับไทยเพราะหลายๆเรื่องที่มันเฮงซวยอยู่แล้ว

ทั้งนี้ที่กูว่ามันไม่เหมาะกับการไปอยู่ ก็เพราะไอ้เรื่องปรับตัวไม่ได้ ซึ่งกูก็เห็นด้วยกับจุดนี้ของมึง กูก็ไม่ได้บอกนะว่าไทยเป็นที่ๆดีที่จะอยู่ แต่คือ ที่กูอยากสื่อคือ บ.ญี่ปุ่นมันไม่ได้ดีทุกที่ แต่มันอาจจะมีบริษัทที่ดี ซึ่งจะหาเจอไหมก็แล้วแต่คนด้วย แต่คือเรื่องเงินอ่ะ ปัจจัยหลักเลย ซึ่งก็ไม่ใช่ทุกคนจะเจอสิ่งที่อยากทำ อย่างกูก็มีรุ่นน้องอีกคนที่เจ้านายท็อคซิคชิบหาย แต่ทนอยู่เพราะเงินมันดีนั่นล่ะ กับหัวหน้าบางแผนกยังดีกับเขาอยู่มันเลยทำให้ทนอยู่กันไป

เอาจริงๆกูไม่ใช่ว่าไม่อยากหางานไปอยู่ที่ญปนะ แต่อย่างที่บอก กูยังหาบที่มันเข้ากับกูไม่เจอ ตอนนี้เลยแบบเออกูพอมีเงินหาเลี้ยงตัวเองได้ตอนนี้ กูเลยยังไม่ขยับไปไหน แต่ถ้าประเทศกูมันจะตกต่ำลงไปกว่านี้กูก็มองหาทางหนีทีไล่อยู่ แต่เงินที่กูหาได้ตอนนี้กูก็ยังสบายดี กูเลยว่ามันก็แล้วแต่คนล่ะ สุดท้ายมึงก็ต้องหาที่ๆเหมาะกับตัวเองให้เจอ

>>842 ส่วนในกระทู้นั่นก็ยอมรับว่ากูดันไม่จบเองซึ่งก็เป็นนิสัยแย่ของกู ฟีลแบบเออ คนขอให้จบแต่กูอยากพูดเอง อันนี้ก็ขอโทษมึงด้วยว่ะ ส่วนที่กูปี้ดกับเรื่องยกตนข่มท่านนั่นก็เพราะกูยังโมโหอีแอนตี้จิยุที่ก็ใช้คำพูดแบบเดียวกัน กูเลยเดือดไป ซึ่งก็ยอมรับว่า กูนิสัยไม่ดีเองตรงนี้ล่ะ ส่วนที่ยกเรื่องรุ่นน้องมาต่อ กูแค่อยากจะเสริมเพิ่มเติมว่า คนทำงานในแวดวงนี้มันเจออะไรมาบ้าง เอาจริงๆ ตู้ปลามันเป็นเมะที่แบบกูดูแล้วเออมันฮีลลิ่งได้ เพราะมันเป็นสังคมการทำงานที่แบบ ถัากูเจอผู้คนดีๆแบบนั้นมันก็คงดี กูเลยเอาปสก.ที่ฟังมาและเคยเจอมา ว่ากูไม่เคยเจออะไรดีๆมานานมากแบบในเรื่องนั้นนั่นล่ะ

>>843-844 มั้งหมดทั้งมวลนี่ กูไม่ได้มีปัญหาอะไรกับมึงนะ แล้วก็มึงไปเจออะไรดีไม่ดีมา มันเป็นอีกเรื่อง กูมีปัญหาอย่างเดียวแค่เรื่องที่มาพูดแทนคนอื่นว่าที่ไหนเหมาะไปเที่ยวอย่างเดียวไม่เหมาะไปอยู่ อันนี้มันแล้วแต่คนเลยว่าเขาสบายใจจะอยู่แบบไหน มึงพูดแทนคนอื่นไม่ได้ ยอมรับแหละว่าเพราะกูได้งานดีๆที่ตั้งใจอยากจะทำด้วย แล้วเพื่อนที่บ.กูก็ปรักทุกข์กันได้ด้วย ที่สำคัญคือแทบไม่เคยโดยเหยียดในที่ทำงานเลยด้วย เลยไม่ค่อยมีปัญหา กับอย่างที่บอกมาก่อนหน้าคือ คนที่พูดประโยคนี้ต่อหน้ากูที่เคยเจอ เกินครึ่งคือเป็นพวกที่ใช้ชีวิตแบบไม่หนักแน่นแต่แรกแล้วด้วย เลยทำให้กูไม่ค่อยชอบเห็นคนพูดประโยคว่า ญี่ปุ่นเหมาะเที่ยวไม่เหมาะอยู่ ถ้าให้พูดเลยว่ากูทำงานอะไร กูทำงานอนิเมชั่น ชีวิตกูใกล้เคียงกับอนิเมเรื่องชิโรบาโกะพอสมควร คืออยู่บนตารางเวลาที่อาจจะเกิดความชิบหายได้ตลอด แต่สำหรับกู ความชิบหายแบบนี้มันคือเรื่องสนุก กูเลยแฮปปี้กับมันอยู่ ถึงมันจะหนักก็ตาม กูก็ไม่ได้ตรงสายเหมือนกันนั่นแหละ ทำงานอย่างอื่นมาก่อน ก่อนจะเสริมภาษาตัวเองเพิ่มจนN2แล้วย้ายสายงาน

ส่วนไอ้ ที่มึงปรี้ด น่าจะหมายถึงคนอื่นแล้วล่ะ เพราะกูไม่ได้พิมพ์ว่ายกตนข่มท่าน อะไรนั่นเลย แค่พอเห็นมึงพิมพ์ต่อมายาวๆทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขาเบรกกันไปแล้ว กูก็แค่ร้สึกว่า แม่ง กูก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูน มันก็ต้องอยากโต้ตอบต่อเป็นธรรมดา แต่ไม่งั้นกระทู้อควาโทปน่าจะเละพอควร...

ในความเห็นกู ไอ้อควาโทปนี่เรียลไหม ระดับมันก็พอกับชิโรบาโกะนั่นแหละ เรียล แต่เรียลแบบใจดี ของจริงมีจุดที่เครียดกว่าเยอะ แต่อีกแง่คือ ของจริง พนักงานใหม่อายุน้อยก็ไม่โดนมอบหมายหน้าที่สำคัญหนักๆระดับเป็นเด็สค์ของอนิเมออริจินัลเรื่องใหม่ หรือได้รับผิดชอบโซนเปิดใหม่ของควาเรียมใหญ่สุดในเกาะหรอก... ดังนั้นก็เลยบอกคนนึงในนั้นที่มาพูดประโยคคล้ายๆมึงไป ว่าไม่ควรเอามาเป็นบรรทัดฐานมาก มันเป็นอนิเมน่ะ...

ส่วนเรื่องหางานของมึงนั่น มันอยู่ที่ว่ามึงอยากจะทำอะไร กูไม่ใช่ล่ามมืออาชีพ คงจะออกความเห็นอะไรไปมากไม่ได้ ประสบการณ์ที่เจอล่ามไทยญป.มามันก็มีหลายแบบ แต่ที่ตรงกันคือ ล่ามไทยจะขาดความเข้าใจบริบทของคำที่ใช้ในเนื้องาน ซึ่งก็เป็นอะไรที่เข้าใจได้แหละ เพราะล่ามแค่รู้ภาษาญี่ปุ่น แล้วแปลกลับไปมาได้ก็น่าจะยากแล้ว มึงก็ใจเย็นๆแหละ ซักวันมึงก็คงเจอคนดีๆอีกบ้างแหละมั้ง แต่กูก็เข้าใจว่าล่ามมันก็เหมือนเครื่องแปลอะ ต้องมารองรับอารมร์คนแล้วส่งต่อไปอีกคนไม่ให้เปลี่ยนบริบท กูคนนึงล่ะไม่ทำแน่ๆ

อันนี้พูดให้ฟังเล่นๆ ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร แต่ในงานกู เคยไปรับจ็อบเสริมที่อื่น เจอล่ามที่แปลศัพท์เฉพาะผิดๆมา กูก็มานั่งทำลิสท์คำศัพท์ที่ใช้ในการทำอนิเมส่งไป ให้ทำงานสมูทกันมากขึ้น ครั้งนึงที่ไปรับงานพิเศษ เกี่ยวกับตู้ปาจิงโกะจากอนิเมหุ่นชีวะกลชื่อดัง แล้วบ.นั้นจ้างบ.ไทยช่วยทำอยู่พอดี ล่ามที่บ.ไทยจ้างน่าจะไม่เคยดูอนิเมเรื่องนี้ แปลอะไรแบบเข้าใจผิดไปแบบคนละเรื่องเดียวกัน โชคดีที่กูค่อนข้างรู้เรื่องนี้ละเอียด เลยแก้ให้ได้ แต่อ่านที่เขาแปลผิดๆมาแล้วก็เข้าใจเลยว่า... มหาลับคณะสอนภาษาคณะไหนก็ตาม คงไม่มีคำว่า A**フィールド หรือ プログレッ**ナイフ　สอนหรอกมั้ง...www

สำหรับกู กูแฮปปี้กับการทำงานในบ.ญี่ปุ่นในไทยมากกว่าบ.ญี่ปุ่นในญี่ปุ่น อ้อ เคสของกูคือเทียบออฟฟิศกับออฟฟิศนะ ไม่เคยทำงานโรงงาน แล้วก็ไม่ใช่ล่ามด้วย ทำงานเป็นส่วน core business ส่วนตัวกูก็ยังเห็นด้วยว่าญี่ปุ่นในสายตากูเหมาะไปเที่ยวมากกว่าทำงาน แต่คนอื่นจะคิดแบบไหนก็แล้วแต่ สุดท้ายคนเราก็ตัดสินจากประสบการณ์ขอตัวเองอยู่แล้ว ส่วนคนที่ไม่มีประสบการณ์ก็ฟังแค่เป็น reference พอ

>>841 จะบอกว่า คนที่บอกว่า ยุ่นเหมาะไปเที่ยว ไม่เหมาะไปทำงาน นั่นคือกระผมเอง
แต่อันที่เขียนนั้นใส่ * เพิ่มไปแล้วนะว่า ไม่เกี่ยวกะไปทำงานแบบ skill labor
ยังไงดีละ คือต้องการสื่อว่า ยุ่นนะ ทรีต คนที่เหนือกว่า ดีมากถึงดีเวอร์
แต่กับคนที่ด้อยกว่า สับไม่เลี้ยง อยู่
ยังจำสายตาเหยียดหยามของป้ากิวชูได้เลย 555
ดังนั้น เลยตั้งธงไว้ว่า ถ้าจะไปยุ่น ต้องไปในสถานะที่ทางโน้นต้องทรีตเราดีเท่านั้นนะแหละ
นี่ก็แพลนไว้ว่าชีวิตนี้จะไปเหยียบทุกภาคให้ครบ นี่ขาดแค่ ฮอกไกโด โทโฮคุ ชิโกกุ กะ ชูโกกุ นะ
ตามนี้นะ เดี่ยวคาใจกัน

อ่อ แล้วถ้า คำพูดเรื่อง เหมาะไปเที่ยว ไม่เหมาะไปทำงาน มันดูอ่อนโลก ดูขัดใจคนทำงานจริง อะไรยังไง ก็ขออภัยไว้ตรงนี้ละกัน
จริงๆ เชื่อว่าคนพูดคำนี้ ร้อยละ 70 คือคนที่ไปเที่ยวญี่ปุ่นประจำนะ ไม่ได้เกลียดประเทศนี้หรอก รักเลย
แต่ก็เหมือนชีวิต คนบางคนเหมาะเป็นเพื่อน ไปเที่ยวไปเฮฮาด้วย แต่จะไม่ทำงานด้วยกันเป็นแฟนกันนะ เดี่ยวเสียเพื่อน ฮา

>>848 กูเป็น white collar ทำงานในส่วน core business เขาทรีตกูดีมากๆ กูยังไม่ชอบเลย กูไม่ชอบความสัมพันธ์ที่เต็มไปด้วยความอ้อมค้อมและตอแหล เหนื่อยเรื่องงานละยังต้องมาเหนื่อยอ่านบรรยากาศอีก ยกเว้นเจอคนญี่ปุ่นสมัยใหม่ที่หัวนอกหน่อย อันนั้นค่อย relax หน่อย อยู่กับพวกญี่ปุ่นจ๋าเหมือนต้องเกร็งตลอดเวลา กูถึงชอบบ.ญี่ปุ่นในไทย เพราะมันมีความผสมผสานกลมกลืนไปแล้วบางส่วน

>>850 คือ ทรีตดีแบบนี้ มันเหมาะกะไปเที่ยวด้วยไงครับ แบบรู้สึก VIP จัง คุ้มตังทุกเยนที่จ่ายเปย
จริงว่า ถ้าไปอยู่เลย เจอสวมหน้ากากแบบนี้คงอึดอัด แต่อยู่ที่คนด้วยละ
ถ้ารักสันโดษแบบคิระ โยชิคาเงะ คงสวรรค์เลย ดีจังทุกคนกางบาเรียใส่กรู กูกางบ้างไม่แปลก
ถ้าต้องเจอมะนุดป้าเมืองไทย คิลเลอร์ควีนก็คงเอาไม่อยู่ ฮา

>>851 รักสันโดษแล้วสวรรค์งั้นเหรอ คิดผิดแล้วจ้า อย่าลืมนะว่ามึงต้องไปโนมิไก ที่ในเชิงปฏิบัติถือเป็นส่วนนึงของงานด้วยซ้ำ แล้วโนมิไกของไทยยังชิลล์นะ ไปกินแบบบรรยากาศกันเองสนุกสนาน แต่ของญี่ปุ่นเหมือนมึงไปทำงานในวงเหล้าอะจ้าาา ต้องรินเหล้าให้คนใหญ่คนโต ต้องพูดจาเอาใจให้เข้าหูคนเมา ต้องอ่านบรรยากาศสุดๆ ฯลฯ เหี้ยยิ่งกว่าตอนทำงานอีก ยกเว้นมึงจะเป็นคนใหญ่คนโต ซึ่งเค้าไม่มีทางเอาไกจินเป็นคนใหญ่คนโตอะนะ

กูว่าบริษัทไทยยังเหมาะกับคนรักสันโดษมากกว่าอีก คนส่วนมากไม่ค่อยมายุ่งกันหลังเลิกงาน แยกย้าย ยกเว้นใครสนิทกันก็นัดไปกินกันเอง ส่วนกินเลี้ยงทีมก็แค่นานๆ ทีเวลามีคนเข้าใหม่/ลาออก แต่ของญี่ปุ่นแม่งกินกันเป็นสรณะ ไม่ไปไม่ได้ ของไทยกูยังไปมั่งไม่ไปมั่ง หรือบางคนไม่ไปเลย ก็ไม่มีใครว่าอะไร เข้าใจว่ามัน introvert ก็ปล่อยมันไป ไม่มีผลกับเรื่องงาน แต่ของญี่ปุ่น ลองหัวหน้าชวนแล้วมึงไม่ไปสิจย้าาาา หึหึ

>>853 555 ลืมเรื่องกินเหล้าหลังเลิกงานสนิทเลย เคยเห็นตรงหน้าร้านย่านชินเซนไค แม่งร่ำลากันหน้าร้านโคตรพิธีรีตอง ตัวเด็กแม่งโค้งแล้วโค้งอีก เออ เหมือนทำงานเลย ฮา
แต่ถ้าเป็นคิระ ไม่ต้องห่วงเขาครับ
คิลเลอร์ควีนจัดให้ ไอ้พวกชอบสังสรรค์ในบริษัทไม่นาน มันจะขาดงานหายไปหาศพไม่เจอ
คิระ โยชิคาเงะ คนนี้ต้องการแค่มีชีวิตที่สงบสุขเท่านั้น

พนวันจันทร์อีกแล้ววววววววว

เหนื่อยจังวะกุอยากกลับเปนเด็กจังชิวๆไปเรียนกับเพื่อนๆที่ดี ตอนนี้มาดูตัวเองเบื่อชิบหายโอ้ยยยยย ไปแต่งตัวแล้ว

>>856 เหมือนกัน เมื่อก่อนไม่ชอบเรียนนะ แต่พอโตก็รู้สึกว่าอยากกลับไปเรียนอีกรอบ ชีวิตผู้ใหญ่แม่งซับซ้อน ตอนเป็นเด็กแค่เรียนเก่งก็ประสบความสำเร็จในช่วงวัยนั้นแล้ว ผู้ใหญ่แม่งไม่ได้มีอะไรวัดได้ง่ายๆแบบนั้นอ่ะดิ

กูแปลกป่าววะที่ชอบวัยทำงานมากกว่าวัยเรียน ชีวิตก็พูดได้ไม่เต็มปากว่ามีความสุขหรอก แต่มันก็ยังดีกว่าตอนเรียน
ส่วนนึงเพราะไม่มีครอบครัวด้วยล่ะมั้ง เลยภาระน้อยหน่อย งานก็ไม่ได้โดนทำโอฟรีบ่อย
รู้สึกชีวิตมีอิสระมากกว่าเยอะ มีเงินเป็นของตัวเองอยากซื้ออะไรก็ได้ซื้อ มีสิทธิมีเสียงในบ้านมากขึ้น
สมัยเรียนเกรดกูก็ไม่ได้น่าเกลียดเลยนะ แต่กูโคตรเกลียดวังวนชีวิต เข้าคลาส-ทำการบ้าน-อ่านหนังสือ-สอบ แบบแค่นึกถึงก็รู้สึกแย่แล้ว
เสียดายอย่างเดียวคือเพื่อนมหาลัยต่างคนต่างยุ่งจนไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่นี่แหละ

กูบ้านจนก็ชอบวัยทำงานมากกว่านะ สมัยเรียนกูต้องทำงานพิเศษไปด้วยเช่นพวก mk เซเว่น
พอเรียนจบมาทำงาน ทำงานมันได้เงินอะเลยชอบมากกว่า ทำงานไปเฉยๆ รอท้ายเดือนรับเงิน
เเต่ถ้าพูดถึงความเครียด ทำงานเครียดกว่าเพราะต้องรับผิดชอบ เรียนมันเฉยๆรับผิดชอบตัวเองเเค่ช่วงสอบ

>>859 +++ พวกที่ชอบวัยเด็กอยากย้อนกลับไปวันเด็กเพราะเกิดมาสบาย กูว่าเป็นผู้ใหญ่ได้รายได้ดีตอนนี้เป็นอิสระมากกว่าแต่ก่อนอีก

>>858 ตอนแรกกูนีกว่ากูแปลก เพิ่งรู้ว่ามีคนเป็นเหมือนกันเยอะเลย กูมาจากครอบครัวพอมีพอกิน ไม่รวย ที่บ้านเข้มงวด กูชอบช่วงเวลา 20 กว่าที่สุด มันร้เสึกว่าตัวเองทำอะไรก็ได้ ไม่มีใครมาบงการ ตอนเด็กๆต้องประหยัดเพราะหาเงินไม่ได้ แต่พอมีรายได้เข้ามาตอนนี้กูก็จัดพิซซ่า ชาบู สเต็กเกือบทุกวัน ชอบมาก

>>845 ทำอนิเมชั่นที่ญี่ปุ่นเหรอ ทำยังไงถึงเปลี่ยนสายไปทางนั้นได้ล่ะ ทำตำแหน่งไหนเหรอ

>>862 ก็เรียนจบมาทำงานสายที่เรียนมาแล้วก็ทำพอร์ทไปด้วย ซักพักแล้วลาออกไปฟิตภาษา+ศึกษาเพิ่มที่ญป.แล้วเริ่มสมัครงาน ตอนนั้นวัย20กลางพอดี ถ้าจะเปลี่ยนสายก็คือตอนนี้แล้วเลยวัดใจลองพยายามดู

ขอให้ลูกหนี้คืนตังภายใน3วันด้วยสาธุๆ
หนุจะตายแล้วข่ะ ฮือ

>>861 กูก็ชอบช่วงนั้นช่วงที่เริ่มทำงานใหม่ๆ วัยเด็ก+วัยรุ่นเป็นอะไรที่กูยี้มาก เงินก็ไม่มี พ่อแม่คาดหวัง+เข้มงวด แม่กูก็เป็นพวกวิตกจริต วิตกทุกอย่างในชีวิตกู เรียนเสร็จต้องกลับบ้านเลยห้ามไปเที่ยวไหน ชีวิตวัยเรียนกูเครียดมาก กูคิดอยู่แค่ว่ากูอยากจะไปจากบ้านนี้ กูเลยขยันเรียนจนกูจบวิศวะ ม.อันดับต้นๆ (ทั้งๆที่หัวกูไม่ให้แต่กูก็ไถจนกูจบได้แหละ จำได้ว่าตอนเข้ากูติดอันดับที่ 10 จากข้างท้าย 555) แล้วมาทำงานในกรุงเทพแม่งโคตรมีความสุข แค่กูส่งเงินไปให้ที่บ้านที่เหลือเป็นของกู กูพึ่งจะได้เข้าโรงหนังก็ตอนกูทำงานนี่แหละมึงเชื่อป่ะ สุขสุดๆ

แต่พอ 30++ แม่งก็เจอการเมืองใน บ. + มีครอบครัวอีก ความรับผิดชอบมหาศาล

>>865 กอด ๆ พึ่งจะได้มีชีวิตของตัวเองก็ตอนเรียนจบหางานทำได้ว่ะ กินเหล้า เข้าร้านเหล้า สูบบุหรี่ เที่ยว ออน. ร้านนวด กว่าจะทำได้ก็ตอนเรียนจบหางานได้ทำได้ ใจแตกเตลิดไปพักหนึ่วก็กบับมาได้

เป็นฟรีแลนซ์มาตลอด งานที่เคยทำก็เป็นทำทีมเล็กๆ

พอต้องมาทำงานประจำ เจอคนกลุ่มใหญ่ที่กูไม่รู้จักใครเลย (ดูสนิทกันทั้งกลุ่มแล้วด้วย)
ในห้องเดียวกันแล้วเครียดเลยว่ะ

มีวิธีแนะนำการรับมือเรื่องนี้มั้ย

>>867 เดี๋ยวก็ชิน

>>863 ขอบคุณครับ
>>867 ไม่รู้จักใครก็รู้จักสิ คงต้องใช้เวลาปรับตัวล่ะ ขอให้สนิทกับเขาได้นะ

ตอนนี้กูจะ 30 แล้ว ถึงทำงานแล้วจะมีอิสระมากขึ้น แต่ก็ยังไม่เคยรู้สึกว่ามีชีวิตเป็นของตัวเองจริงๆเลยว่ะ
ตอนเรียนถึงจะอยู่หอ แต่ก็ไม่มีเงินทำอะไรไม่ได้ แถมเรียนกับทำโปรเจคก็สูบเวลาว่างไปแทบจะหมด
พอทำงานช่วงหลัง 25 ค่อยดีขึ้นหน่อย แต่พอเจอโควิดต้องกลับมาอยู่แต่บ้านไม่ได้ออกไปไหนนี่อึดอัดสัสๆ
เหมือนยังไม่ทันได้รู้สึกว่าพอใจกับการใช้ชีวิตตามใจชอบเลยก็ถึงเลข 3 ซะแล้ว
เห็นเพื่อนที่แต่ก่อนเฮอาปาร์ตี้กันบ่อยๆก็เริ่มจริงจังกับชีวิต เริ่มมีครอบครัว เลิกเหล้ากันแล้ว
มีกูนี่แหละที่ยังไม่รู้สึกว่าได้ทำอะไรตามใจชอบจนพอใจเลย

>>870 เหมือนกูเลย ของกูลาออกกลับมาทำงานที่บ้านหลายปี ตอนนี้รู้สึกหมดไฟในชีวิต ทั้งๆที่สบายดี มีเงิน แต่เหมือนแพชชั่นอะไรมันหายไป จะทิ้งงานที่บ้านก็ไม่ได้ ไม่มีคนดูแลอีก แฟนก็ไม่มี เหงาสัส
กูยังไม่รู้จะเอาไงต่อไปกับชีวิตดีเหมือนกัน

ปรึกษาหน่อยสิสหายโม่ง กูอายุ27ละเเต่เพิ่งทำงานนะ ตอนนั้นก็ดีใจมากๆที่ได้ทำตอนที่กูอายุเริ่มเยอะเเต่ทีนี้สายที่กูทำอยู่มันเป็นสายวิชาชีพว่ะ(วิศวะ)
เเต่กูก็ทำมาจะครึ่งปีละเเต่กลับไม่ได้ประสบการณ์อะไรเลยว่ะ ว่างชิบหาย ได้ทำเเต่เอกสารไรนิดหน่อย
ตอนเเรกกูคิดว่าจะทนอยู่ให้ได้ปีนึง เพราะถ้ากูอยู่ไปตลอดโดยที่ไม่มีอะไรพัฒนาเเม่งยากเเน่ๆละสำหรับการย้ายงานเพราะใกล้เลข3
กูควรพัฒนาอะไรดี ตอนนี้เเม่งไม่รู้จะทำอะไรนอกจากฝึกภาษาอังกฤษให้เทพ ไปสอบโทอิคให้ได้ซัก 800 900 เเต่ในส่วนของเนื้องานเเม่งถ้าลาออกไปกูไม่รู้จะเอาอะไรไปขายเพื่อสมัครงานเลย เหมือนความรู้เเทบไม่ต่างกับตอนเรียนจบ

>>872 มึงทำวิศวะสายไรอ่ะ อย่างของกูถ้าเป็นสายเทคแล้วกูว่างงานไม่มีไรทำ กูก็จะเอาเวลางานมาทำโปรเจคส่วนตัว หาไอเดียใหม่ๆ อัปโปหรเจคขึ้น git ไม่ก็ลองปล่อยโปรดักซ์ให้คนโหลดไปใช้เลย ซึ่งก็จะกลายเป็นพอร์ตได้

กู >>857 กูไม่ได้หมายความว่าไม่ชอบวัยทำงานนะ แต่กูมองว่าชีวิตวัยทำงานมันเครียดกว่า มีความซับซ้อนกว่าทั้งเรื่องการวางตัว การหาความสุขใส่ตัว การคบคน ไหนจะความรับผิดชอบต่อตัวเอง และสังคมรอบข้าง มันมีไรให้ต้องคิดเยอะกว่าสมัยเด็ก นอกจากเรื่องนี้แล้วกูก็ชอบเหมือนพวกมึงคือการที่สามารถหาเงินได้เอง มีอิสระเสรีมากที่สุด สุขสบายที่สุด

แต่อย่างที่บอก พวกเงื่อนไขการใช้ชีวิตของกูตอนนี้แม่งเต็มไปด้วยความซับซ้อน และความรับผิดชอบ มันเหนื่อยอ่ะ เมื่อเทียบกับตอนเด็กแบบที่วันๆเอาแต่เล่นดินทราย ไปเรียน เล่น ผจญภัย จะคบใครก็คบไม่ต้องมาคิดลึกซึ้ง มีความสุขกับอะไรง่ายๆ แบบนั้น ถ้าอยากเป็นคนเจ๋งก็แค่เรียนให้เก่งก็มีแต่คนรักแล้ว พ่อแม่ก็จะชม กูไม่ต้องมานั่งคิดว่ากูต้องพัฒนาตัวเองด้านไหนเพื่อจะวิ่งให้ทันโลกปัจจุบัน แบบกูนึกภาพวันหยุดสมัยเด็ก กูตื่นเก้าโมงมาดูช่อง 9 การ์ตูน นั่งดูยาวยัน 11 โมงก็ออกไปเล่นนอกบ้านไม่ก็เล่นเกม ไม่ต้องมาคิดว่า เหี้ย กูต้องพัฒนาตัวเองนะ กูต้องทำไงให้ได้เงินเดือนเยอะ ไม่ต้องรู้สึกว่าถูกสังคมทอดทิ้งถ้าไม่เก่ง

ทุกวันนี้พอถึงวันหยุดแค่กูจะนอนดู netflix แบบไม่คิดไร หรือนั่งเล่นเกมที่ตอนนี้มีปัญญาซื้อของแท้แล้วก็เล่นแบบสบายใจไม่ได้ มันเหมือนสังคมแม่งกดดันให้กูเพอเฟก ต้องเก่ง ต้องได้ไปต่างประเทศ ที่ไม่ว่าจะพยายามมากเท่าไหร่แม่งก็ไม่เคยดีพอ มันไม่เหมือนตอนเด็กที่แค่มึงสอบได้ที่ 1 ทุกคนก็อู้หูละ นี่เหมือนมึงต้องเป็น ceo ร้อยล้านมึงถึงจะได้รับการยอมรับอ่ะ พอทำไม่ได้ก็เสือกมารู้สึกไร้ค่าอีก แล้วยิ่งพออายุมากขึ้นก็ยิ่งตระหนักว่าเวลาแม่งเหลือน้อยลงเรื่อยๆ อะไรที่ตอนเด็กคิดว่าจะได้ทำ ก็ยังไม่ได้ทำ สุดท้ายก็กลวัว่าจะไม่ได้ทำ แต่พอจะทำก็ติดเงื่อนไขอื่นๆในชีวิตเช่น การวางแผนอนาคตอะไรอื่นๆอีก แม่งซับซ้อนมากเลย กูก็ไม่รู้จะปรับไมน์เซ็ทยังไง

เมื่อก่อนไม่เคยเป็นงี้เลย แต่ยิ่งโตความคาดหวังก็ยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆจนเหนื่อยว่ะ กูอยากเป็นเด็กเพราะอยากกลับไปมีความสุขง่ายๆแบบที่เคยเป็นอ่ะ แค่นั้นแหละ กูแค่อยากออกไปผจญภัยกับเพื่อนโดยไม่ต้องมาสนใจว่ากำลังทำให้ชีวิตเสียเวลาไปเปล่าๆ

>>872 หางานใหม่ให้ได้ก่อนแล้วค่อยลาออกที่เดิม ช่วงนี้เศรษฐกิจแย่หางานยากเกาะงานเก่าไปก่อน
>>874 กู >>865 ช่วงชีวิตที่กูชอบที่สุดคือช่วงทำงานใหม่ๆอย่างที่บอก ไม่ต้องคิดไรมาก ได้เงินเดือนใช้ให้เปรม อยากทำไรก็ทำอยากซื้ออะไรก็ซื้อ
ช่วงที่ทุกข์ที่สุดคือหลัง 35 รู้สึกเลยว่าโดนหลอมด้วยระบบจนกลายเป็นคนจำพวกที่กูตอนวัยรุ่นเกลี่ยด พอร์ตกาก ภาษาแย่ ไม่ค่อยมีพักพวก ตามรุ่นเดียวกันในสายงานไม่ทันแล้วคนอื่นเค้าไปดวงจันทร์กันแล้ว กูยังต๊อกต๋อยอยู่เลย มีครอบครัว เมียคาดหวังคือไมไ่ด้พูดตรงๆหรอกแต่รู้ว่าคาดหวังในตัวกูไว้สูงเลยแต่งด้วย(อ้าวอีนี่หวังสบายนี่หว่า) พอกูตกงานตอนโควิดเลยเฟลทำตัวกับกูแย่ลง มองว่ากูเป็นภาระ กว่าจะหางานใหม่ได้ก็ปีกว่าลูกพี่เก่าลากเข้าให้ (เส้นสายโคตรสำคัญ) แต่เงินเดือนลดไป 20 กว่า% ก็ต้องเอาๆไว้ก่อน ตอนนี้ความสุขในชีวิตกูมีอย่างเดียวคือการได้เล่นกับลูก ได้ดูลูกกูเติบโตเนี่ย

กูโคตรคิดถึงตอนทำงานใหม่ๆตอน 20 กว่าๆ จันทร์ถึงศุกร์ทำงาน เสาร์อาทิตย์ไปซื้อ DVD แผ่นอนิเมยกแพคมาเปิดนอนดูโง่ๆตั้งกะตื่นยันจะนอนอีกรอบ เบื่อก็ไปนั่งเล่นเกมมั่งอ่านมังงะมั่ง เงี่ยนก็ไปออน. ไม่ต้องคิดถึงพอร์ต ไม่ต้องคิดถึงการพัฒนาตัวเอง ไม่ต้องคิดถึงการหาพักพวกในที่ทำงาน
T_T

>>875 กูกะมึงมีจุดร่วมกันอยู่อย่างคือถูกสังคมคาดหวังให้เก่ง ต้องคอยพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ พอทำไม่ได้ หรือทำได้ไม่ดีพอก็จะไม่มีความสุข เนี่ยแหละคือชีวิตผู้ใหญ่ที่กูอยากหนี แต่รูปแบบสังคมมันเป็นแบบนี้กูก็ไปไหนไม่ได้ โดยเฉพาะในประเทศนี้ที่อะไรๆก็ดูจะแพงขึ้นไปหมดจนหามาได้เท่าไหร่ก็ไม่พอเติมเต็มชีวิตตัวเองอ่ะ สุดหมายเหมือนกูอยู่บนลูวิ่งสายพานที่ถ้าหยุดวิ่งเมื่อไหร่กูจะโดนลากลงนรกทันทีอ่ะ

คือวัยเด็กกูอยากไปต่างประเทศ อยากไปเล่นหิมะ อยากเล่นเซิร์ฟ ปีนเขา เข้าป่า จดบันทึกการเดินทาง แต่พอมาดูเงินตอนนี้เมื่อเทียบกับภาระ และความเสี่ยงในอนาคตเพราะสวัสดิการในประเทศทรีตกูยังกับสวะ มันไม่สามารถจริงๆว่ะที่จะพาตัวเองออกไปผจญภัยใช้ชีวิตอย่างที่ต้องการ แค่เดินทางท่องเที่ยวในประเทศด้วยระบบคมนาคมเหี้ยๆ แม่งก็ไม่เอื้อให้กูออกไปใช้ชีวิตที่ไหนเลยด้วยซ้ำ กูไม่กล้าใช้เงินซื้อประสบการณ์แพงๆ เพราะกูกลัวว่ากูจะวิ่งหนีค่าครองชีพไม่ทัน กูเลยต้องพยายามเก็บเงิน วางแผนอนาคต ผ่อนบ้าน พยายามทำให้ตัวเองมีรากฐาน แต่เวลาเดียวกันกูก็กลัวว่าช่วงเวลามันจะผ่านไปจนรู้ตัวอีกทีกูก็แก่หง่อมไม่สามารถทำไรอย่างที่อยากทำได้แล้ว ความลำบากมันน่ากลัวเว้ย สุดท้ายกูก็หมกมุ่นอยู่กับการทำไงให้ตัวเองมีเงินเดือนเกิน 5 หมื่นให้ได้ เพื่อที่จะรวยพอไปใช้ชีวิตแบบไม่ต้องกังวลซะทีจนต้องกดดันตัวเองแบบนี้

ปัญหาแบบผู้ใหญ่แม่งซับซ้อน และมืดแปดด้านเหี้ยๆ เพราะกูไม่สามารถยอมให้ตัวเองล้มได้เลยอ่ะ แต่ตอนเด็กกูไม่จำเป็นต้องแคร์อะไรแบบนี้เลย ชีวิตเด็กแม่งไม่มีอิสระเพราะถูกพ่อแม่ตีกรอบก็จริง แต่ปัจจุบันกูก็ยังถูกระบบตีกรอบอยู่ดี ต่างกันคือตอนเด็กอย่างน้อยไม่ไหวก็ยังกลับไปหาพ่อแม่ได้ แต่โตแล้วต้องดูแลตัวเองจะเอาแต่หวังพึ่งคนอื่นไม่ได้อ่ะ กูก็เลยอยากกลับเป็นเด็ก อยากมีความสุขกับเรื่องง่ายๆโดยไม่ต้องคิดถึงภาระ และแผนการใช้ชีวิตแบบทุกวันนี้อ่ะ กูเหนื่อย

>>874 จริงๆการสอบไดที่1มันก็ยากปะวะ มึงโตมาแล้วมองย้อนไปอาจจะมองว่าก็แค่นั้รก็มีคนชมแล้ว แต่สำหรับมึงตอนเด็ก แม่งไม่ใช่ง่ายนะเว้ย วารพัดเวื่อนไขในห้องเรียน ไหนจะอาจารย์แก่ๆโง่ๆหัวโบราณห้ามมึงใช้เครื่องคิดเลข กับจดหนังสือตามที่มันเขียนบนกระดานดำให้ทัน(จดทำเหี้ยไรวะ...ก็แจกใบให้อ่านสิควาย)

เรื่องอยากเป็นคนเจ๋ง แม่งก็ยากอีก มึงต้องมีดวงสุ่มการ์ดทาโซ่SSRไม่ก็สุ่มไพ่ดราก้อนบอลสีทองโอเดงย่าให้ได้ ไม่งั้นมึงก็เป็นแค่พวกเด็กสะสมดาดๆตามกระแสในสายตาตัวเอง

แล้วตอนนี้มึงแก่แล้ว จะเอาเงินไปทุ่มซื้อตู้มเลยก็ได้ไง แต่ตอนเด็กมึงได้ค่าขนมวันละ25บาท สุ่มได้มากสุดวันละ5ห่อ (กรณีที่มึงไม่แดกอะไรเลยทั้งวัน) มึงเห็นเพื่อนเล่นโปเกม่อนโกลซิลเวอร์กัน มึงอยากไปเล่นกับเขา แต่มึงมีแต่เกมบอยขาวดำโง่ๆ ไปอ้อนแม่ซื้อคับเลอร์กับตลับโกบซิลเวอร์ให้ แม่มึงก็ตอบกลับมาว่า ก็มีอันเก่าแล้วไง เล่นอันเก่าไปสิลูกเหมือนกันแหละ จบเลย ต้องทำสัญญาซาตานสอบได้เกรด4ทุกวิชาเพื่อแลกเกม แล้วจะเอาเวลาไหนไปเรียนหนังสือวะ...ก็การ์ดโอเดงย่ากูยังไม่ออกเลย แม่งเหนื่อยสัด

สำหรับกูเป็นเด็กแม่งไม่ได้ง่ายเลย...

มีเงืนเก็บอยู่ได้สักปีนึง ออกมาพักสักเดือนสองเดือนดีป่ะวะ งานแม่งทำburnoutสัสๆ ละสกิลก็เริ่มถดถอยยิ่งทำ ปล.สายdev

เริ่มทำงานแล้วรู้สึกสนุกดี สังคมเหมือนเด็กมหาลัย แล้วทีมอื่นก็มองทีมกูเป็นเด็ก อยู่ในออฟก็ทำตัวเหมือนเด็ก เหมือนมีหัวหน้าห้องคอยบอกเพื่อนว่าอย่าเสียงดังเดี๋ยวครูเดินมาด่า

กู >>858 >>870 อันนี้แค่แชร์เรื่องของตัวเองให้ฟังเฉยๆนะ
ตอนเริ่มทำงานใหม่ได้งานแรกเป็นพนักงานประจำบริษัทใหญ่ กูก็เป็นพวกไฟแรงอยากเติบโตเร็วๆแหละ
ยิ่งจบมาเกรดดีด้วย ก็ยิ่งมีความคิดว่าตัวเองออกตัวได้ดีแล้ว ควรจะไปได้ไกล ก็กดดันตัวเองมาก
แต่ด้วยความที่ติดอะไรหลายอย่าง ทั้งวัฒนธรรมทีมที่เน้นให้คนโชว์ออฟ, ทำโอฟรีเยอะๆ คนอื่นวัยใกล้ๆกันที่เค้าก็เก่งเหมือนกัน หัวหน้าคนแรกเหี้ย
เลยลาออกมาแบบรู้สึกค่อนข้างเฟลๆ รู้สึกว่าอยู่มาตั้ง 3 ปีนิดๆ เงินเดือนเพิ่มมานิดเดียว แถมไม่ค่อยได้เรียนรู้อะไร
แต่ก็พยายามไม่คิดมาก ได้งานใหม่เป็นพนักงานสัญญาจ้างที่เลือกเพราะเห็นตัวเลขเงินเดือนเค้าให้เยอะดี
ก็เจอสังคมใหม่ที่คนเป็นอีกสไตล์ คนไม่ได้การศึกษาสูง ทะเยอทะยานหรือบ้างานเท่า (แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเค้ารายได้น้อยกันนะ)
แล้วความที่ตอนย้ายเงินเดือนกูได้เพิ่มเยอะ กับสังคมรอบข้างมันไม่ทำให้กูรู้สึกบีบมาก กูก็เลยเริ่มรู้สึกช่างแม่งกับชีวิตลงได้

ตอนนี้ก็อายุจะ 30 ละ เรื่องยุ่งยากอะไรหลายอย่างในชีวิตวัยผู้ใหญ่กูก็ไม่ค่อยแคร์อะไรมาก ด้วยความที่กูไม่มีครอบครัวด้วยนี่แหละ
งานเข้าสังคมอยากไปก็ไป ไม่อยากก็ไม่ไป ประจบหัวหน้าไม่เป็นจนโดนบีบออกมาทีนึงก็ไม่แคร์ ก็แค่หางานใหม่
เรื่องเลือกคบเพื่อนในที่ทำงานก็เหมือนโชคดี ถ้ากับคนตำแหน่งระดับเดียวกันก็ไม่ค่อยมีปัญหาการเมืองในออฟฟิซอะไร
ก็ตั้งใจจะอยู่ตำแหน่งเดิมไปเรื่อยๆนี่แหละ ไม่อะไรกับชีวิตมากละ เงินเดือนกูไม่เยอะถึงขั้นใช้ล้างผลาญแบบไม่ต้องคิด แต่ก็พอกินสบายๆ

ก็ไม่รู้นะว่กูคิดน้อยกับชีวิตไปมั้ย แต่กูรู้สึกว่าเหมือนกูใช้ความพยายามกับตอนเรียนกับช่วงจบใหม่ไปจนหมดแล้ว
ให้กูต้องมาพยายามอะไรสุดตัวแบบตอนนั้นคงไม่เอาอีกแล้ว อยากอยู่สบายๆไปเรื่อยๆ
ตอนนี้ปัญหาที่จะเกิดในอนาคตแน่ๆคงเป็นเรื่องพ่อแม่ที่แก่ตัวลงเรื่อยๆ แถมไม่มีพี่น้องช่วยเลยนี่แหละ
แต่กูก็ไม่อยากคิดอะไรมากแล้ว ถึงเวลาปัญหามันเกิดก็ค่อยว่ากัน

>>878 เพื่อนโม่งว่าไงกันครับ

>>881 ลองหาฟรีแลนซ์ทำแทนดิ เผื่อได้งานที่ท้าทายเพิ่ม ตอนไหนอยากรับก็รับไม่อยากรับก็พักไป ตอนอยากกลับไปทำประจำเรซูเม่จะได้ไม่ว่างมีไรไปบอกเขาด้วย

>>881 อย่าเลย เดี๋ยวพักแล้วพักยาว

สายdevหางานไม่ยากมั้ง เห็นเพื่อนกูสายโปรแกรมเมอร์จบวิศวคอมหางานง่ายมาก ถ้ามีสกิลตามที่รับประกาศส่วนใหญ่จะหาง่าย (จากที่ฟังเพื่อนมา)
เเต่สายอื่นนี่อย่าเลยเห็นเพื่อนกูคนนึงทำวิศวโรงงาน อยากอินดี้ลาออกมาพัก ตอนนี้ยังบ่นหางานยากอยู่เลย

การส่งเมลไปถามผลสัมภาษณ์งาน เป็นการเสียมารยาทรึเปล่าวะ
ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้ว เงียบมากเลย

>>880 ถามได้ป่ะว่าตอนนี้มึงอายุเท่าไหร่ เงินเดือนเท่าไหร่

>>885 กูเคยโทรไปถามหลังสัมภาษณ์ 1 อาทิตย์ แล้วเขาเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ ตามเรื่องให้กูวันนั้นเลยสรุปว่าได้งาน จริงๆงานมันเอาคนได้ภาษาอังกฤษและจีน ซึ่งกูได้แต่อังกฤษ กูเดาว่ามันคงกะจะดองชื่อกูไว้จนกว่าจะมีคนอื่นที่คุณสมบัติพร้อมกว่า แต่เสือกไม่มีไง เลยเอากูก็ได้ หยวนๆ 55555

>>885 จะ mail ไปถามก็ได้ แต่ตามปรกติเกินอาทิตย์ไม่มีการโทรกลับมาเป็นที่เข้าใจกันว่าเค้าไม่รับน่ะ
ส่วนถ้าสัมภาษณ์ผ่านส่วนมากจะบอกว่าผ่านวันที่สัมภาษณ์เลย หรือถ้ามีรอบสองถ้าไม่เย็นเกินไปก็มักจะโทรกลับมาภายในวันนั้น

ทำงานก่อนหยุด ส-อา

>>888 >>887 ตอนไปสัมคุยเรื่องทดลองงาน เรื่องเงินกันเเล้วด้วยน่ะ
แต่ตอนจบบอกให้รอทางบ.แจ้งไปอีกที สัปดาห์หน้ากูลองโทรหรือเมลไปถามดีกว่า ขอบคุณโม่งมาก

ถ้ายังไม่เซ็นสัญญามีโอกาสโดนเททั้งนั้นว่ะ กูยังเคยเลยทำเทสข้อสอบของบ.ผ่าน คุยเงินเดือนเเล้วอะไรเเล้ว จะนัดเซ็นสัญญาอีกที
พอก่อนวันนัดเท

ของกูนี่บ.ที่คุยกันถูกคอสัมดีตอบดีเทลได้หมด บอกอยูในระบบนะยังไม่ได้คัดออกนะเดี๋ยวคุยกับเมเนเจอร์ก่อนนะ...แล้วก็หายไป
บ.ที่ผลสัมเหี้ยๆเค้าถามอะไรมาก็ตอบไม่ค่อยจะได้มึนๆงงๆ เสือกเรียกเซ็นต์

เบื่อโว้ยยยยยยยยยยยยย หน่วยงานกูมันคือหน่วยงานเบ๊ชัดๆ เพราะอีตัวหัวหน้าใหญ่สุดมันหน้าบางใครสั่งอะไรมาก็รับจบ ครับๆๆๆ ทำให้ครับๆๆ แล้วแม่งก็มาโยนให้พวกกูทำอีกที ทั้งๆที่บางงานแม่งก็เห็นกันชัดๆว่าอยู่คนละ Field กันเลย ถ้ามึงลองไปแหกตาดูใน JD ก็จะเห็นเค้าเขียนแล้วไงว่าหน่วยงานนี้ๆรับผิดชอบนะ แต่เผอิญมันมีส่วนที่หน่วยกูเข้าไปใช้ด้วยกระจิ๊ดนึง อีพวกนั่นก็เอาง่ายยัดๆๆมาให้ะพวกกูดูแลแม่มเลย ใช้คำง่ายๆโยนมาว่า ใครใช้ก็ต้องดูแลไป เอางี้เลย งั้นถ้าพวกมึงเข้าห้องน้ำไปขี้เยี้ยว ก็ไม่ต้องจ้างแม่บ้านมาละ พวกมึงไปตักขี้เยี่ยวเช็ดทำความสะอาดกันเองละกันสัส กลับมาที่หน่วยงานกูต่อ คือพอมันรับงานมากเข้าๆๆ งานที่ทำอยู่ประจำมันก็ออกมาไม่มีคุณภาพไง เพราะกลายเป็นว่าแม่มด่วนหมดทุกงาน แล้วไอ้หัวหน้ามันก็จะมาประชุมทำทีถามว่าทำไมงานห่วย ทำไมเพอร์ฟอร์มม๊านส์พวกเอ็งตกละห๊าๆๆ โถ กูอยากจะงัดแม่งหลายทีละติดที่รุ่นพี่กูห้ามไว้ไง เอาเหอะ ทนๆไปก่อน ถ้าได้งานใหม่กูออกแน่ แล้วกูจะส่งเมลล์วิจารณ์ระบบการทำงานขององค์กรณ์กูแม่มทั้งหมดเลย มีที่ไหนวะ หน่วยงานนึงทำหน้าที่แค่ส่งเมลล์ทวงว่างานนี้เสร็จยังๆ งานนี้แก้นะ ทั้งๆที่ใน JD แม่งระบุว่าหน่วยงานแม่งต้องทำเองทั้งหมด

กูเบื่องานที่ต้องมีไมนด์เซทลูกค้าคือพระเจ้าชิบหายเลยว่ะ จริงๆก้ไม่ใช่ลูกค้าแต่เป็นพาร์ทเนอร์
คือกุเป็นทีมที่ต้องติดต่องานกับทั่วโลกละทีนี้ระบบที่ใช้มันเก่า บางทีอีพวกนี้มันกดผิดกดถูกทำให้ยังไม่ได้เงิน ละกุมีหน้าที่ต้องสืบบวกอธิบายว่าทำไมมันไม่ได้ ทำไมเงินจ่ายไม่ผ่าน(เพราะมึงใส่ข้อมูลมาผิดไงสัด) เวลาเจอพวกหัวร้อนกุอยากตอบแบบส่งๆ ห้วนๆบ้าง แต่จิตใจอันดีงามของกุมันเป็นทาสจนเคยตัว บวกค่านิยมเบื้องบนที่มองว่าเราต้องนอบน้อม อธิบายละเอียดๆเขาก้เข้าใจเอง (จริงๆ ก้คงทุกที่แหละ มันภาพลักษณ์บ.เนอะ) แต่นานวันเข้ามันทำให้กุชินกับการเป็นฝ่ายยอมคนจนกลายเป็นคนหงอๆ ไปเลย สรุปก้คือขอกุมาหนีความจริงที่นี่หน่อย มีงานอะไรที่เราไม่จำเป็นต้องอ่อนข้อมั้ยวะ แบบทำมาถูกก้ผ่าน ไม่ถูกก้คือไม่ผ่าน จบอย่ามาดราม่า ช่างหัวมึง รึต้องเป็นสรรพากรอย่างเดียว

เซ็งตัวเองอะ เป็นคนที่ทำงานได้ไวแต่งานไม่เรียบร้อย100% จะมีจุดโหว่ตลอด และสาเหตุหลักๆก็คือกุไม่สื่อสาร ไม่ถาม ไม่เอะใจกับงานมากพอ ประมาณว่ามีอะไรให้ทำก็ทำโดยไม่มีข้อสงสัย ไม่มีการส่งต่อข้อมูลกับเพื่อนร่วมงาน ซึ่งกูก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นงั้นเลย
กูรู้ตัวว่าเป็นคนสื่อสารไม่เก่งอะ ไม่ค่อยคุยกับใคร ทักทายใคร เป็นประเภทที่คุยกับคนได้ปกติถ้าเจอหน้ากันหรือมีoccasion แต่ถ้าไม่มีอะไร กูก็ไม่ได้คุยกับใคร
กูกลัวจะกลายเป็นคนที่เพื่อนร่วมงานไม่ชอบเพราะทำงานด้วยยาก ไม่ยอมอัพเดตข้อมูลอะ มีใครพอแนะนำเรื่องการสื่อสารส่งต่อข้อมูลในทีมบ้างมั้ย กูไม่อยากเป็นภาระเพื่อนร่วมงานอะ

กู >>895
เพิ่มเติมว่านี่เป็นงานแรกของกู ตั้งแต่เริ่มงานจนปัจจุบันก็wfh 100%มาจะครึ่งปีละ แต่กูติดนิสัยขี้เกรงใจเวลาส่งข้อความหาคนอื่นจริง ไม่รู้ว่าจะส่งคำถามยังไงให้ดูไม่เยอะเกิส

>>895 ลองหาใครสักคนคอยส่งให้ช่วยรีวิวงานดูอีกทีมั้ย หัวหน้าทีม หรือ รุ่นพี่ก็ได้

>>894 ถ้าไม่ใช่พวกราชการกูนึกออกแต่ audit แต่เป็น audit ก็ไม่ได้ ชี้ถูกชี้ผิดชาวบ้านได้ขนาดนั้น บางทีก็ต้องมีหยวนบ้าง
>>895 เรื่องนิสัยชอบทำงานเร็วแต่ไม่เรียบร้อยนี่กูสงสัยว่ามันเป็นที่สภาพแวดล้อมกับวัฒนธรรมทีมด้วยมั้ย
อย่างแต่ก่อนกูเคยอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้นแล้วก็คิดว่าเป็นปัญหาที่นิสัยตัวเอง
แต่พอเปลี่ยนงานแล้วเจอที่ใหม่ที่มันเน้นให้ทำงานเรียบร้อย แต่ไม่เน้นปริมาณ พอมีเวลาค่อยๆคิดค่อยๆทำกูก็สามารถทำงานเนี้ยบๆได้นะ

>>898 ก็ไม่ได้เถรตรงขนาดน้านน 555 แต่ขอบใจที่มาช่วยคิดนะ

>>894 มึงปรับไมน์เซ็ตตัวเองได้นะ ต้องอย่ามองว่าที่ตัวเองทำอยู่เพราะต้องมองว่าลูกค้าเป็นพระเจ้า จากที่มึงเล่ากูก็รู้สึกว่างานมึงไม่ได้จะต้องหงอขนาดนั้นนะ แต่ต้องควบคุมสติและตอบกลับอย่างสุภาพเฉยๆ กูว่าการปรับอารมณ์ตัวเองน่าจะสำคัญกว่า มึงต้องมองใหม่ว่า มนุษย์ทุกคนมีทั้งดีไม่ดี เรื่องของมัน มึงแค่มาช่วยแก้ปัญหาให้คนพวกนั้น เวลาคนมันหัวร้อนมา มันไม่ได้ด่ามึง มันแค่หัวเสียกับระบบ(หรือตัวเองที่ไม่เข้าใจระบบ) อย่าไปเก็บมาเป็นคำด่าของตัวเอง ที่มึงพูดดีกับเขา ไม่ใช่เพราะเป็นทาสหรือยอมเขา แต่เพราะมึงมีเมตตา ที่ไม่เก็บการกระทำแย่ๆ ของเขามาคิดมาก มึงอภัยให้เขาได้ ถ้าคิดแบบนี้กูว่าดีต่อใจกว่านะ

>>880 กูเป็นคล้ายมึงเลยแฮะ ตอนเรียน ตอนเริ่มทำงานไฟโคตรแรง แต่ตอนนี้ใช้ชีวิตแบบไม่สนเรื่องประสบความสำเร็จอะไรละ โดนคนมองว่าไอ้นี่ไม่ประสบความสำเร็จก็ช่างแม่ง เลิกงานก็ดูvtuber ต่อพลาโม เล่นเกม ไปวันๆ พอจะมีเงินเหลือเก็บบ้างบางส่วน ส่วนที่แบ่งไว้ลงทุนก็เอาไปโยนลงกองทุนไว้โง่ๆเพราะขี้เกียจมานั่งดูกราฟ, นั่งเช็คtwitter เช้า-เย็น เรื่องสกิลในสายงานก็คิดเอาเองว่าทำไปเรื่อยๆเดี๋ยวมันก็คงค่อยๆพัฒนาขึ้นเองละ
อาจฟังดูเปื่อยๆแต่การที่ไม่ต้องไปคอยวิ่งไล่ตามอะไรซักอย่างตลอดเวลาเหมือนเมื่อก่อน กูก็รู้สึกมีความสุขกับทุกวันนี้ดีนะ

ถามโม่งที่เคยทำงานวุฒิราวๆมัธยมปลายหน่อยดิ .... เงินเดือน 99xx ต้องทำแม่งทุกตำแหน่งในนั้น(ขึ้นกับว่าตอนนั้นมีคนทำงานในร้านกี่คน ถ้าคนน้อยก็ควบตำแหน่งชิบหาย) กูเข้ามาทำได้จะ2สัปดาห์ละ ที่กูไม่อยากทำและโดนด่าชิบหายคืองานแคชเชียร์เพราะกูไม่มีประสบการณ์ แล้วงานมันไม่ใช่แค่ว่ารับเงิน-ลูกค้าจ่าย-ทอนเงิน คือ ทำไปๆมาๆแม่งคล้ายเซเว่นเลย ต้องเป็นเป็ดให้ได้ หลังรับเงินต้องไปทำของ แพคของส่งอีก แล้วระบบสแกนจ่ายอย่างเยอะ กูทำมาได้เกือบจะสัปดาห์แล้วกูไม่แม่นนี่คือหัวหน้างานคาดหวังกูมากไปหรือกูกากอะไรยังไงอ่ะ? นี่คือแคชเชียร์กับแพคของกูไม่แม่นก็ตีว่ากูจำอะไรไม่ได้สักอย่างในช่วงที่กูทำมาเกือบเดือน เป็นพวกโม่งเจองี้คือออกดีไหมวะ? มันเริ่มเปรยๆเชิญกูละ ..... ใบ้ให้ว่าเป็นร้านในเครือห้างดัง มีหุ้นในตลาดหลักทรัพย์(ราคาหุ้นตอนนี้30กว่าบาท)

>>902 มึงกาก มึงไม่สู้งาน มึงไม่ทน มึงมีทัศนคติขี้แพ้

อ่านถึงตรงที่มึงพยายามจะใบ้ชื่อห้างแล้วสมเพชชิบหาย มีเวลาไปดูราคาหุ้นแต่แค่งานแคชเชียร์โง่ๆง่ายๆก็ยอมแพ้ มีเวลาว่างก็จดเนื้อหาไว้แล้วเอามาท่องจะได้ทำงานได้คล่องไวๆ นี่เสือกเอาเวลามาคิดคำใบ้ประจานนายจ้าง คงจะเจริญในเร็ววันอยู่หรอก
แล้วบ่าย3วันจันทร์นี่คือนอกเวลางาน?

>>903 อ่านมึงสองรอบจบ อดสงสัยไม่ได้เลยว่าคนแบบมึงทำงานแนวนี้เป็นไหมวะ? เคยไหมลงมาหาเงินเองสมัยเรียนในสายงานบริการ-ร้านอาหาร? หรือมีปัญญาสุดคือขอตังค์พ่อแม่แดกจนจบ ป.ตรี นั่งบิดควยบิดหีแต่บนเก้าอี้สำนักงานหรือเป็นข้าราชการงั่งๆสักหน่วยงานอะไรงี้ป่ะ? แดกยามั่นมาเยอะหรืออะไร? ความเอ๋อแดกในโคตรบรรพบุรุษกำเริบเพราะแค่กูพยายามใบ้ประจานนายจ้างกับแค่กูพยายามทนกับความหวังสูงสัสๆของนายจ้างร้านที่แม่งอยากได้คนสติปัญญาระดับพระพุทธเจ้ามากๆมายืนแคชเชียร์เหรอ? เคยไปเป็นเด็กเซเว่นไหม เคยทอดไก่KFCป้ะ? เคยลองงานครัวในร้านมากี่ครัวเพื่อบอกว่ากูแย่สารพัดแค่เพราะประจานนายจ้างจริงๆ? หรือว่าเคยทำงานบนเตียงกับยืนตามย่านสถานบันเทิงเยอะจนไม่รู้ห่าไรมามั่นหน้าด่าท่าเดียว ..........อ๋อ ที่สงสัยเพราะคำถามทิ้งท้ายโง่ๆของมึงอ่ะนะ งานสายนี้เขาเบรกหน้างานแล้วระบบไม่เสีย คนมาสำรองแทนดันได้เขาก็ต้องให้คนมาเบรกจ้ะ

>>902 อ่ะ เสริมให้ในนี้จะได้ไม่มีโม่งโง่ๆแสดงความเอ๋อแดกอีก กูละนึกว่าลุงส ลิ่ ม แถวบ้านมาดิ้นด่ากูทั้งๆที่ตัวเองก็บริหารประเทศเหี้ย
-ที่เคยทำมา2สัปดาห์ เพิ่งมาขึ้นแคชเชียร์โง่ๆนี่ได้4-5วันนะดีออก ที่เหลือขึ้นแป้งกับทำส่วนผลิตขนมจ้ะ
-4-5วันนี้คือเริ่มเจอคาดหวังให้รู้ทุกอย่างของตรงนี้ รับมือกับลูกค้าถล่มให้ได้ ทั้งๆที่ไม่ได้ผ่านตำแหน่งนี้เลย งานครัวกับเด็กเสิร์ฟล้วนๆจ้ะ
-โปรแกรมPromise ไม่ค่อยแปลกใจ แต่นี่โปรแกรมPOSซึ่งไม่เคยเจอมาก่อน ถ้ากูเคยใช้ในเชิงแคชเชียร์ด้วยกูยอมรับแต่โดยดีหรอกว่าเจอร้านนี้กูไม่สู้งานจริง
-ใช้โปรแกรมเหี้ยนี่มันเหมือนกับการเข้าเล่นไลน์ครั้งแรกของพวกมึงในชีวิตอ่ะ แค่เพิ่มมาว่ามึงถูกกดดันให้ต้องรู้แบบกดไวสัสๆว่าต้องเข้าตรงไหนๆเวลามีออเดอร์ไรมา ลูกค้ามาขอแบบนี้ต้องทำไง
-ทุกคนก็บอกกับกูว่าทำบ่อยๆแล้วมันจะจำได้ไปเอง จดเนื้อหาเอามาท่องเวลาว่างอะไรก่อน? ทำงานเจอมันทุกวัน โพยมีจดข้างเครื่อง แค่ไม่บอกวิธีใช้คู่กับฟังก์ชันในโปรแกรม มันเลยเข้าใจยาก แล้วท่องจำทำส้นตีนไรไม่ใช่สอบO-NETปีละครั้งเจอแล้วติดตัวทั้งชีวิตอีห่า
-อ๋อ ใช่ งานที่นี่ ตอนเก็บอุปการณ์ต่างๆ ต่อให้มึงเก็บถูกstationของมัน แต่ว่าผิดนิดหน่อย เช่น จากซ้ายไปขวา หน้าไปหลัง ชั้นบนไปชั้นล่าง ทั้งหมดนี้คือมองเห็นได้ง่ายๆนะ มึงโดนด่าหีแหกนะจ๊ะ
-รอยขนแมวนิดๆก็เจอด่าหีฉีกเช่นกัน เรียกง่ายๆว่าถ้าผิดเยอะก็คงบานเท่าถ้ำขุนน้ำนางนอนเลย

เอาแค่นี้ก่อนให้อีกงั่งๆแบบ >>903 มาดิ้นๆอีก แอบขำในความองุ่นเปรี้ยวของแม่ง

แคชเชียร์ น่ารักกดช้ากุไม่ว่า กุจะได้อยู่กับเขานานขึ้น โรแมนติกว่าไหม
ส่วนถ้าเป็นป้าแก่ๆกดช้า เมิงไปถูพื้นเถอะ

ทำไมวัยทำงานกูถึงรู้สึกว่าความสุขกูมันหายไปวะ มีงานการทำนะสบายดี แต่รู้สึกเหมือนเดี๋ยวนี้เวลาอยากเล่นเกมดูหนังมันไม่สนุกแล้วอ่ะมันระแวงไปตลอดเลยว่ากูต้องพัฒนาตัวเองนะเว้ยเดียวไม่ก้าวหน้าจะเล่นเกมไม่ได้ไปหาความรู้ดีกว่าไหม ละเหมือนความสุขกูมันหายไปหมดเลยอ่ะ พี่ๆใครแนะนำกูได้มั่งวะ ตอนเรียนกูนั่งเล่นเกมชิวๆดูหนังนั่นละก็โคตรมีความสุขละ ทำไงดีวะ

>>904 >>905 อยู่กับทัศนคติแบบนั้นไปทั้งชีวิตเถอะว่ะขี้แพ้ อย่าลืมเอาที่พิมพ์นี่ไปด่าหาพวกในทวีตด้วยนะ จะได้มีคนมารุมด่านายทุนเยอะๆให้สบายใจว่ามึงยิ่งใหญ่มากที่ไม่ยอมเป็นทาสนายทุนอีกต่อไป unskilled labor

>>907 เหมือนกันว่ะ เพิ่งบ่นไปในโม่งเนี่ยแหละ รู้สึกต้องพัฒนาตัวเองตลอดเวลา

ปัญหาหลัก salary man เลยมึง คือต้องพัฒนาตัวเองตลอด ทั้งงาน ทั้งบุคลิค ทั้งความสัมพันธ์ในที่ทำงาน สำหรับคนชอบอยู่คนเดียวแบบกูแม่งเหนื่อยสัส แล้วถ้ามึงยังเป็น salary man อยู่คือหยุดไม่ได้ด้วย ต้องทำไปเรื่อยๆ ต้องพัฒนาตลอด

กูใส่หูฟังประชุมออนไลน์อยู่ ถ้าตามสำนึกมารยาทแบบที่ปัญญาชนพึงมีนะเค้าจะพยายามไม่เรียกคุย พยายามไม่ส่งเสียงรบกวนเข้ามาหรอก แต่นี้มึงเรียกกูย้ำๆๆๆจนกูต้องถามว่ามีอะไร แล้วสิ่งที่มึงจะคุยก็คือข้อมูลวันนัดหมายประชุมที่เป็นเรื่องของตัวมึงเอง เพียงแค่มี CC เมลล์ถึงกูเท่านั้น มึงสติปัญญาโง่เง่าลืมง่ายไร้ความพยายามที่จะแค่กดค้นหาในช่อง Inbox เมลล์ด้วยตัวเอง แล้วก็ทำให้กูสมาธิหลุดจากประชุม ฟังข้อมูลประชุมไม่ต่อเนื่อง ส่วนมึงพอได้คำตอบไปก็ไปนั่งสบายหีเล่นติ๊กต๊อกต่อ กูควรทำยังไงกับมึงดีวะ

>>908 5555 ยิ่งด่ากลับยิ่งเห็นความเอ๋อ ทาสนายทุนเหี้ยไรก่อน รุมด่านายทุนควยไร เกี่ยวไรกันก่อน แค่สงสัยว่างานกับรายได้ตรงนี้มันอยู่ถูกที่ถูกเวลาไหม คนมันtoxicไปไหมแค่นั้นเอง เก็บความมั่นไปคลุกข้าวแดกกับหมาเหอะอีเวร สุดท้ายมึงก็แค่ลูกอีขี้เหยียดสินะ ระวังละกันว่ามึงมีลูก วันนึงลูก หรือตัวมึงมาเป็นunskilled labourขึ้นมาหวังว่ามึงคงไม่ไปกระโดดระเบียงห้างตาย หรือหารถมารมแก๊สตัวเองกับเตาอั้งโล่นะอีสัส คนอย่างมึงก็ดีแต่พ่นสิ่งเหี้ยๆใส่ชาวบ้านเขาไปทั้งชีวิตอ่ะนะ

>>910 กูถามนะ มันต้องพัฒนาตัวเองตลอดแล้วรายได้มึงไม่ขยับเลย มันคุ้มแค่ไหน? หรือมึงจะสื่อความคิดมึงในกรณีที่ทำตรงนี้แล้วรายได้เติบโตขึ้นเรื่อยๆจาก บ. ที่ทำงานอยู่รึเปล่าวะ?

>>907 ลองทำตารางเวลาแล้วใส่เวลาพักเข้าไปก่อนอย่างอื่นเลย เท่านี้ก็ไม่ต้องรู้สึกผิดละ

>>913 โตว่ะ รายได้โตขึ้น การพัฒนาตนเองในด้านต่างๆมันมีผลกับการย้ายงานไปบ.ที่ให้เยอะขึ้น มีผลต่อการเลื่อนตำแหน่ง การพิจารณาโบนัส ขึ้นเงินเดือน
ถ้ามันไม่โตมึงจะทำไปทำไม ถามแปลกๆ

>>914แต้งวะ วิธีนี้น่าจะเวิคแบบเวลานั้นๆที่กำหนดมึงไม่ต้องคิดไรละอยากทำไรทำถือเปนรางวัลชีวิต ขอแค่วันละ ชม ให้กุได้ย่อนกลับไปรู้สึกเมหือนเดกๆมะ่งเหอะ

กุผิดปกติอะไรวะ พอทำออฟฟิศโรงงานกุก็ไม่ค่อยถูกจริตกะสังคมเขา คือไม่ได้ดูถูกแต่พอเก็ทป่ะมันไม่คลิกกับวิธีคิดวิธีพูดจาของคนที่นั่น พอทำงานกรุงเทพออฟฟิศหรูๆ กุก็หน่ายความฉาบฉวย คุยด้วยแล้วรุ้สึกตกยุค เรื่องงานกุเป็นคนหัวไว แต่บ้างานจัดๆ ทำที่ไหนได้ปีสองปีกุก็ล้า เคยคิดจะไปทำสวนทำไร่คนก็บอกเสียดายความฉลาด เหี้ยเอ๊ย ทำไมกุไม่เหมาะกับที่ไหนสักที่วะ จะสามสิบแล้วยังมาเบียวอะไรอีก

>>915 ว่าก็ว่าเถอะ mindset มึงดีไง แต่ถ้าไปทำงานกับนายจ้างไม่ดี มันพัฒนาแค่ไหนคุณค่ามึงก็เท่าเดิม หรือมึงพัฒนาให้เก่งมากๆแล้วไม่เจ้านายเห็นความพยายามเลยมึงจะเห็นอะไรอีก มันถึงได้มีวาทกรรม ขยันผิดที่สิบปีก็ไม่รวย ขยันถูกที่ปีเดียวก็รวยได้ไง

>>907 จากประสบการณ์ส่วนตัวกู ที่พอเริ่มทำงานได้ซักพักแล้วเริ่มไม่สนุกกับงานอดิเรกเก่าๆของตัวเอง แต่อาจจะคนละสาเหตุกัน
- บางทีอาจจะเริ่มอิ่มตัวกับงานอดิเรกเก่าๆแล้ว ลองเริ่มมองหางานอดิเรกใหม่ๆที่ยังไม่เคยลองมาคั่นเปลี่ยนบรรยากาศบ้างก็ได้
ไหนๆก็เข้าวัยเริ่มทำงานเริ่มมีเงินแล้ว ลองนึกๆดูว่ามีอะไรที่เคยอยากทำแต่ตอนเรียนติดเรื่องเงินบ้างมั้ย
- การพัฒนาตัวเองถ้าจะให้ดีกูว่าลองดูว่ามีอะไรที่มันทำแล้วสนุกด้วยก็ดี จะได้ไม่ต้องรู้สึกว่าทำทีนึงมันต้องฝืนใจทำ
แล้วก็อย่าไปตึงมาก บางช่วงถ้าเบื่อก็เบรคบ้างก็ได้
- อะไรที่ทำแล้วรู้สึกว่ามันฝืนมากไปก็เลิกๆซะบ้างก็ได้ ปลงบ้างก็ได้ แต่ของแบบนี้มันอธิบายบอกกันด้วยคำพูดไปคงไม่ได้
กูว่าเป็นอะไรที่ต้องให้แต่ละคนได้รู้สึกแบบนั้นด้วยตัวเองเมื่อถึงเวลา

>>915 กูว่าเรื่องรายได้เพิ่มรึเปล่านี่มันหลายปัจจัยมาก คือถามว่าพัฒนาตัวเองนี่เป็นปัจจัยนึงมั้ย ตอบแบบทั่วๆไปก็คงใช่
แต่บางครั้งรายได้จะเพิ่มจะลดมันก็มากับอะไรที่เราควบคุมไม่ค่อยจะได้อยู่หลายทาง
เช่น โบนัส/การเพิ่มเงินเดือนที่ขึ้นผลประกอบการบริษัท คนออกตำแหน่งเลยว่างให้ขึ้นแทน พวกงานหาคนด่วนเงินเยอะอยู่ดีๆก็ลอยมาหา

เวลาว่างๆชอบดึงหมอยตัวเอง ดึงซะโล้น

รู้สึกไม่รู้ว่าตัวเองทำถูกมั้ย คือพี่ๆที่ทำงานมีเรื่องกัน ส่วนกูเป็นเด็กใหม่ที่ได้แต่ฟังเขาคุยออนไลน์แบบตัวลีบๆ ไม่กล้าทักไปถามพี่ที่เป็นประเด็นและเป็นพี่ที่สนิทกันระดับนึงเลยว่าเขาโอเคมั้ย ที่ทำแบบนั้นเพราะกูรู้สึกตัวเองไม่อยู่ในจุดที่พูดอะไรได้อะ กลัวอีกว่าจะกลายเป็นการleadว่ากูเข้าข้างฝั่งไหน กูยังทำงานไม่ครบปีเลย ไม่กล้าออกตัวอะไรว่ะ ไม่อยากมีเรื่องแต่ก็ไม่รู้ว่าจะดูกลายเป็นกูไม่ใส่ใจคนอื่นมั้ย

>>922 มันก็ถือเป็นการอยู่เป็นอย่างนึงนะ

>>922 มึง ว่าก็ว่านะ เรื่องแบบนี้มีทุกที่อ่ะ ขนาดในงานแบบไร้ทักษะยังมีเลย แล้วอีกเรื่องที่ค่อนข้างเจอบ่อย ไอพวกแบ่งพรรคพวกเนี่ย ถ้ามีผู้ชายอยู่เยอะคือมันจะแบ่งพรรคพวกน้อยมากๆ มีแต่ผู้หญิงที่อยู่กันเยอะๆแล้วมาแบ่งกลุ่มเสี้ยมหีเสี้ยมแตดกัน(บางทีทอมกับกะเทยก็ตัวตั้งตัวตีนั่นแหละนะ) ทำมาให้เกลรยดคนนั้น ไม่ชอบคนนี้ บ้าบอคอแตกมากๆ มึงลองหางานที่ผู้ชายอยู่ๆกันแล้วเรื่องแบบนี้มันจะไม่ค่อยเกิด เชื่อกู ไม่รู้ทำไม แต่เจอแบบนี้บ่อยจริงๆ

>>924 เหมือนกัน แม่งโคตรน่ารำคาญ พอกุไปคุยกับคนที่แม่งเกลียด แม่งก็มาทำกริยาไม่ดีใส่กุทั้งๆที่กุช่วยเหลือพูดจาดีกับมันตลอด แถมมีแต่คนแก่ๆแล้วทั้งนั้น ไม่รู้จักโตทั้งๆที่ปากบอกแยกแยะได้

>>924 ในทีมกูมีแต่ผู้ชายก็ยังเจออยู่ดี คงเป็นความซวยสินะ...

จะซื้อกองทุนลดภาษีนี่จังหวะนี้ดีมั้ยโม่ง หรือน่าจะลงได้มากกว่านี้

ผู้ชายส่วนใหญ่ถ้ามีปัญหาเรื่องงานจบในงาน ออกมาข้างนอกแดกเบียร์ด้วยกันต่อได้
ผู้หญิงถ้ามีเรื่องกันในงาน จะหาเรื่องมานินทาอีกฝ่ายถึงจะไม่ใช่เรื่องงาน แบ่งพวก แดกดัน กระแน๊ะกระแหน โพสเฟส 9ฯ9
รุ่นน้องกูผู้หญิงมันสายลุยงานมันยังหงุดหงิดเลย มันบอกอยากได้เพื่อนร่วมงานผู้ชาย

กู >>922 เอง ขอบคุณทุกคนที่มาตอบนะ กูผญ พี่ๆก็ผญผชคละๆกัน ลืมบอกว่าเขาทะเลาะกันเรื่องงานนะ ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว แต่ตอนนี้ก็เคลียร์เรียบร้อยแล้ว ไม่มีใครผูกใจเจ็บ แฮปปี้กันหมด(คิดว่า) กูก็ดิ้นรนหาหนทางวางตัวต่อไป

>>928 ที่ล่าสุดที่กูเจอสังคมผู้ชายดีมากๆนะ เพราะโดนนายใช้งานหนักเลยต้องมานั่งแดกเหล้าหลังเลิกงานกันประจำ แต่ที่ก่อนกูเจอพวกผู้ชายขี้อิจฉานี่แหละแทงกูลับหลังยับๆ คือแม่งแล้วแต่ที่ล่ะมั้ง..

ส่วนตัวกูนะ เวลามีคนที่กูไม่ชอบขี้หน้าออกจากงานกูโครตดีใจเลยนะ แต่ระหว่างที่มันอยู่กูจะพยายามไม่ไปเฉียดใกล้ตัวมันเลยถ้าไม่จำเป็น