ปกติเลือกแฟนพวกมึงดูเรื่องงานอดิเรกด้วยปะวะ วันนี้กูเพิ่งนึกหงุดหงิดที่ชวนแฟนทำสิ่งที่ชอบไม่ได้เพราะนางไม่สนใจ ก่อนจะคิดได้ว่า ใครมันจะชอบเหมือนกูได้หมดทุกอย่างวะ กูทำหมดเลยทั้งวาดรูป เล่นดนตรี ร้องเพลง เต้น อ่านหนังสือ แต่งนิยาย โปรแกรมมิ่ง วิเคราะห์เรื่องต่างๆ วิชาการ ฟิสิกส์ สังคม เศรษฐกิจ ซึ่งกูมีเกณฑ์หาแฟนที่ต้องทำเรื่องพวกนี้ด้วยกันได้ทั้งหมด ต้องลายมือสวยเป็นอย่างน้อย เก่งวิชา drawing ต้องร้องเพลงเทคนิคถูกต้องและ in tune ต้องฟังเพลงคลาสสิค คณิตวิทย์ต้องถามอะไรตอบได้ ชวนวิเคราะห์ด้านวิชาการต้องตอบได้ห้ามอ้ำอึ้ง ภาษาอังกฤษในเกณฑ์ดีมากเพราะกูชอบส่งคอนเท้นท์อังกฤษให้แสดงความคิดเห็น แถมยังชอบคนเรียนเก่งกว่าทั้งที่เกรดกูจะชนเพดานอยู่แล้ว
ทั้งที่กูไม่ซีเรียสเรื่องรูปร่างหน้าตา ฐานะ แต่ดูๆ ไปกูก็สเป็คสูงเหมือนกันนะเนี่ย -.- ซึ่งคนอื่นดูภายนอกคงคิดแค่ว่ากูเอาไม่เลือกแหง แม่ก็ด่ากูทุกวันว่าได้แฟนไม่หล่อไม่รวย พ่อก็ไม่ยอมรับแฟน ตอนแรกเกือบเชื่อคำคนอื่นแล้วคิดว่าแฟนตัวเองแย่ไม่ได้เรื่องละ แต่พอมาคิดทบทวนแบบนี้แอบภูมิใจในแฟนตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย