>>500 มึง กู 495 เองนะ มึงคือกูร่างโคลนอ่ะ เนื้องาน วันหยุด เงิน และแพลนออกงาน
กูรู้ว่าไม่ได้มีกูคิดคนเดียว แต่เจอคนคิดเหมือนกัน ก็มีแรงสู้ต่ออีก 2 เดือนนิดๆ
ขอระบายหน่อย ล่าสุดวันนี้เจอพี่ๆที่ทำงานคุยกับนายญี่ปุ่น แบบคุกเข่าที่พื้น กูกลับมานั่งคิด เฮ้ยยังมีภาพนี้อีกหรอวะ
คืออาจจะมีคนว่ากูก็ไม่ต้องทำ ก็ยืนๆไป แต่มึงคิดภาพทั้งออฟฟิศนอบน้อม นั่งยองคุยงาน
กูรู้สึกว่าอ้าวเห้ย กูเป็นใครวะ เออถ้าถามว่าทำงานมาตั้งนานไม่รู้หรอว่าอะไรยังไง จริงๆก่อนหน้านี้คนประสานงานจะหัวใหม่ๆ สไตล์ฝรั่ง
ปีนี้เปลี่ยนคน พี่แกเล่นคุกเข่าคุย ไอ้คนติดต่องานแบบกู คือยืนยิ้มแห้งเลยว่ะ