เราทำงานแทบจะทุกอย่างในบ้านแล้ว ขณะที่น้องไม่ทำอะไรเลย คนทั้งบ้านเราดูแลอยู่คนเดียว เราเหนื่อย บ่นก็ไม่ได้ มันก็เถียงกลับ พอเราด่ามัน พ่อแม่ก็ไม่พอใจลงมาทำเอง แล้วบ่นเหมือนแค่นี้ก็ทำให้ไม่ได่ แล้วทำไมไม่ให้น้องทำบ้างวะ หรือเวลาเค้าไม่ได้ดั่งใจกับน้องก็มาบ่นให้เราฟัง เราก็บอกว่าให้ไปบอกมันสิมันจะได้รู้ตัว ก็บอกว่า ถ้าพูดบ่นด้วยไม่ได้ ต่อไปก็จะไม่พูดด้วยแล้ว หรือไม่ว่าเค้าจะทำไรผิด เค้าก็จะบอกว่ากูเป็นพ่อแม่มึงนะ กูพูดไม่ต้องเถียง กูไม่ผิด ผิดไม่ได้ ทำไรก็หาว่าเถียง เหนื่อยจังเลย บ้านก็ไม่ได้ใหญ่ ทำไมไม่ช่วยกันทำ กินข้าวกล่อง แค่ช้อนส้อมก็ไม่ล้างเอง ซื้อน้ำมาให้ แค่หยิบไปละแช่คืนบ้างก็ไม่ทำ เหนื่อย เบื่อด้วย ไม่ไหวแล้ว ทำไมต้องมากดดันลูกคนโตตลอด บอกตลอดว่าอยากให้เราดูแลตอนแก่ เราจะเก็บเงินให้ก้อนนึง ทำประกันชีวิต ถ้าเราตายเค้าจะได้มีเงินใช้ตอนแก่ เราจะได้ไม่ต้องรู้สึกผิดอีก ทำอะไรเราก็รู้สึกไม่ดี รู้สึกแย่ รู้สึกผิด จนตอนนี้คิดว่าจะทำแต่อะไรอีกอยากทำ ดูแลเค้า อีกไม่กี่ปีจะได่ออกจากโลกนี้สักที เหลืออยู่อย่างเดียว นรกน่ากลัวไหม ตายไปจะทรมานมากหรือเปล่า แล้วยังต้องใช้กรรมอีกหรอ แค่จะตายยังหาว่าเป้นกรรมหนัก ทำไมแม้แต่วิธีตายเรายังเลือกให้ตัวเองไม่ได้เลย