>>620 เชี่ย สถานะมึงแม่งบีบหัวใจกว่าชิบหาย ของกูยังดีที่มีล้มบนฟูกบ้าง แต่มึงอย่าคิดว่ามึงนอยคนเดียว โลกกูในตอนนที่ชีวิตแบบมึงก็สีเทาเหมือนกัน มองไปทางไหนเห็นเพื่อนกินนั่นนี่ได้ กูได้นั่งนับเงินในกระเป๋า บางวันเงินไม่พอเดินจากรร.ถึงบ้าน20โล วันไหนโบกรถไม่ทันตอนต่อรถก็ต้องทนเดินเอาๆ จักรยานที่มีใช้ก็พอขับพอขี่ได้ เสียก็ต้องปล่อยไปไม่มีเงินซ่อม ตอนนี้อยู่ในฐานะที่แบบบัตรคนจนก็สมัครไม่ได้ละ(แต่ชีวิตเหมือนเด็กอายุ21เพิ่งตั้งไข่ได้)ก็ไม่ได้มีความเติบโตอะไรในสายงาน ขอให้อายุช่วง30ของมึงเจอโอกาสสักอย่างแบบคนรอบตัวสักวันนะโม่ง ถ้าชีวิตดีขึ้นแล้วรีบถีบตัวเองแรงๆให้ไปไกลกว่าที่คิดเลยนะ อย่าอยู่เมืองไทย หาโอกาสชีวิตให้ได้นะมึง สู้ๆ