ขอโทษวะเพื่อนโม่ง กูขอที่ระบาย กูขอบ่นเพื่อนร่วมงานคนนึง ตำแหน่งเดียวกับกู ช่วงแรกแม่งอย่างกับกูไปเx็ดแม่มันมา เจอหน้ากูแม่งต้องอารมณ์เสียใส่ พูดไรแม่งก็เหวี่ยง แบบรำคาญกู ตอนนี้แม่งพูดด้วยโทนเสียงสองแบบสาวน้อยน่ารักอ่ะไอ้สัส มางุ้ยมาเง้ย เxี้ยไรวะ ขนลุก ตอนมาทำงานมันไม่ทักกูนะ แต่มีปัญหาแม่งมีปากเดินมาขอความช่วยเหลือกู แล้วตอนนี้ที่กูต้องออกไซต์งานเกือบทุกวัน แม่งได้เข้าออฟฟิศนั่งทำงานสบายๆ แล้วตอนนี้คือแม่งแบบ โทนเสียงหัวเราะมันแบบคนที่ยกตัวเองสูงอ่ะ มันขำแบบเหมือนหัวเราะเยาะคนอื่นอ่ะ ขำสั้นๆรัวๆอ่ะ กูโคตรเกลียดเลย แม่งเป็นคนเห็นแก่ได้ มีอะไรเอาหมด ไม่มีเกรงใจ เอาให้คุ้ม อะไรที่เสียผลประโยชน์นะ มันจะไม่ยอมเด็ดขาด แล้วเวลาไปถามงานมันนะ ถ้ามันฟังดูเหมือนมันจะโดนถามเรื่องงานของตัวเองนะ แม่งจะขึ้นเสียงเลยเว้ย กับหัวหน้าก็ขึ้น อะไรที่มันจะผิดนะ แม่งจะโยนให้คนอื่น อะไรที่ดีนะมันจะรับ ตอนนี้โชคดีที่มันย้ายไปนั่งไกลๆแล้วนะ (แม่งย้ายไปคุยกับเพื่อนอีกคน บอกกูว่าย้ายเพราะหนาว แต่กูว่ามันรำคาญกูแหล่ะ ตรงที่กูนั่งแม่งร้อนอย่างกับอยู่แอฟริกา) เวลามีเรื่องที่กูต้องนั่งคู่ติดมันนะ กูอยากลุกออกไปแล้วลากลับบ้านเลย แม่งหัวเราะที พูดที ลมหายใจมันมาโดนตัวกูอ่ะ ไอ้สัสขนลุก สวยก็ไม่สวย ทำตัวน่ารังเกียจอีก พูดแล้วจะหาว่ากูเลว แต่กูอยากได้รุ่นน้องที่ทำงานไม่ก็เพื่อนร่วมงานเป็นสาวน่ารักๆไม่ได้เหรอวะ แบบไม่ต้องอยู่ในทีมกูก็ได้ แค่เห็นเดินไปเดินมาก็ชื่นใจแล้ว ดีกว่าเห็นอีนี่แม่งเดินไปเดินมาอ่ะ