Last posted
Total of 895 posts
>>478 กูผิดเองแหละที่เล่าได้แค่นี้จริงๆ ใจร้ายชิบหายมีกี่คนแล้วที่พยายามแล้วแม่งยังรู้สึกไม่เท่าคนอื่นทำอะไรก็เฟลไปหมด ลุกแล้วล้มอีกจนผิดหวังจนลองใหม่ผลก็เหมือนเดิม กูกากเองแหละกูยังไม่ดีพอกูเกิดมาจนดิ้นรนอยู่กับความจน กูต้องคิดอย่างงั้นจริงๆหรอวะแล้วทำไมไอนั่นแค่เพราะบ้านมันเกิดมารวยแล้วกูรู้สึกอิจฉามันบ้างทำไมชีวิตกูต้องเหี้ยกว่ามันอ่ะ
มึงคือกูแค้นมาก กูเกลียดคนคนนึงมาก มันแกล้งกูสมัยประถม มันทำให้กูไม่กล้าเข้าสังคม ทำให้กูไม่รู้จักการคุยกับเพื่อน แล้วกูก็แค้นฝังใจแล้วรู้สึกเหี้ยมาก เมื่อตอนต้นปีกูเลยระบายเรื่องนี้กับเพื่อน สรุปเพื่อนในนั้นแม่งเอาเรื่องไปบอกมัน ละครูเรียกกูมาคัยกับมัน กูโกหกว่ากูไม่ติดใจอะไรแค่เล่าเรื่องเฉยๆ แต่จริงๆกูแค้นมาก โกรธมาก ทุกวันนี้ยังเห็นหน้ามันอยู่ที่โรงเรียน กูอยากฆ่ามันให้ตาย กูสาปแช่งมันหลายรอบมาก ทำไมวะอีเหี้ย ไอ้ชิบหายเอ๊ย
ใครพอจะมีคาถาสาปแช่งแบบเห็นผลจังๆมะ กูไม่สนบาปบุญห่าเหวไรละ ยังไงชีวิตนี้ของกูก็เหมือนอยู่ในนรกแล้ว
>>488 มันยังแกล้งอยู่ป่ะ ถ้ามันยังแกล้งอยู่ก็หัดมวยซะ แล้วก็ชก ไม่งั้นก็ชกเลยไม่ต้องหัดมวย แต่อาจจะจบไม่สวยเท่าไหร่
ไม่ค่อยอยากพูดแบบนี้ ไอ้ที่บอกว่า มึงต้องประสบความสำเร็จ แต่จริงๆ ความรู้สึกตอนที่คนที่แกล้งมึงตอนเรียนอยู่ มาขอยืมตังมึงตอนเป็นผู้ใหญ่นี่เปลี่ยนโลกอยู่
>>488 แกล้งแค่ไหน กุโดนลิปควิกทาใส่มือ
โดนตบหัวดังโป๊ะทุกวัน เหมือนลูกแตงโม
โดนจับไอนั่นแกล้งกันบีบไปมา และตอนนั้น ป.6ป.5
โดนครูเอาไปบอกพ่อแม่ว่า กุเป็นเด็กออทิสติก เรียนรู้ช้า
ไม้เรียวฟาดก้น โดนตลอด มือก็โดนตลอด จนมือแดง
แต่... กุบอกว่าช่วงเวลานั้นมันดีที่สุดในชีวืตกุเลยวะ
และกุ้คยเกือบทำคนนึงตาบอด เพราะกุปล่อยพลังสัตว์ร้ายที่อยู่ในตีในตัวกุ เหมือนเทพสงครามตาต่อตาฟันต่อฟัน มันจะเป็นตราบาปไปชั่วชีวิต คนเราควรให้อภัยกันมากกว่า ตอนนี้เมิงแค่ยังมองไม่เห็นทางเท่านั้นเอง
โคตรเกลียดคนนัดไม่เป็นนัด พอใกล้ถึงเวลานัดติดต่อไม่ได้ ต่อให้มึงจะเป็นเพื่อนที่แสนดีในมุมอื่นแค่ไหน แต่ทำให้กุอยากตัดเพื่อนได้เลย โมโหชิบหาย
>>488 มึงยังเรียนมัธยมใช่ไหม? กูใบ้ให้นะ ไอเด็ก14เอาปืนกราดยิงที่สยามพารากอนอ่ะ โทษไม่หนักหรอก ละมึงก่อคดีตอนเป็นผู้เยาว์ ไม่มีใครมาจับมึงจำคุกมากกว่า10ปีแบบผู้ใหญ่ในข่าว มึงออกมาได้ มึงอ่านหนังสือ สอบเข้าหรือเรียนมหาลัยมหิดล จุฬา มันก็ยังทำได้เลย .... ถ้ามึงไม่ทำตอนนี้จะมีคนอื่นที่เป็นแบบมึงเพราะมันอีกหลายคน
กูจิตตก คนที่แอบชอบกูก็จิตตก กับเหตุการณ์เรื่องหนึ่งที่คล้ายๆกัน อยากจะเชียร์อัพนาง แต่ไม่ค่อยมีโอกาสให้คุยเลย
ถ้าได้คุยกันมันก็คงเหมือนเลียแผลให้กัน แต่มันกลายเป็นว่ากูเหมือนเศร้าx2เพราะเห็นนางเศร้าด้วยเนี่ยแหละ แต่กูมีสิทธิ์อะไรจะไปห่วงนางก่อนวะ กูแม่งเป็นคนนอก แต่สถานการณ์มันคล้ายๆกันมากตอนนี้ กูก็อย่กหาคนที่คุยเข้าใจนะ
หงุดหงิดอ่ะกูไม่รู้จะทำยังไงกะแม่งแล้ว กูไม่รู้จะหาอะไรมาทำให้มึงชอบให้มึงมีความสุข กูเหนื่อยมาก เบื่อสัส ค ง ย
ทำไมคนเราต้องกัดลิ้นตัวเองด้วย แล้วกัดด้วยแรงสำหรับเคี้ยวเนื้อหมูให้ขาดระหว่างที่กุกำลังกินอาหารอย่างมีความสุข โคตรฟีลแบดไอ้สัส อย่างเหี้ย จะเป็นแผลไหมเนี่ย
เฮ้อ พ่อกูไม่วางแผนชีวิต ความซวยเลยมาตกที่กูกับน้อง
เตือนแล้วก็ไม่ฟังเอาความคิดตัวเองเป็นที่ตั้ง สุดท้ายก็ต้องมาลำบากกูกับน้อง
ทำคัวหัวดวยเองแล้วมาบ่นอะไร กูทำอะไรให้มึงได้มั้ยอีหมาน
เห็นข่าวพวกยิงปืนขึ้นฟ้าแล้วแม่งงง ทำไมกูต้องเกิดมาร่วมประเทศกับประชากรสวะขยะโง่ดักดานพวกนี้ด้วยวะ
กุเริ่มเข้าใจอินั่นละ ในเฟสกุมันมีคนนึง ชอบบ่นเรื่องคนนึง เห็นนิดเห็นหน่อยไม่ได้ บ่นชิบหาย ก็ไม่รู้นะว่ามันมีเรื่องอะไรดัน แต่แม่งบ่นจนกูรำคาญ แต่วันนี้กูชักเข้าใจแล้วว่าทำไมแม่งเงาแค้นขนาดนั้น ถ้าโดนทำหมาๆใส่แบบไร้ความเห็นอกเห็นใจนี่มันน่าโมโห อาจจะยิ่งกว่ามีดราม่าหนักๆอีก
เมืองขี้ห ี หิมะตกแค่วันเดียว(ครึ่งชม.)แล้วก็ไม่ตกอีกเลย แถมมีทีท่าว่าจะร้อนขึ้นเรื่อยๆ พยากรณ์อากาศบอกจะตกแล้วก็ไม่ตก อุบาด เมืองตอแหล
ทำอะไรได้ดีไม่ควรแสดงออกจริงๆ กลายเป็นงานกุไม่เสร็จ แต่งานคนอื่นเสร็จฉ่ำ งานทุกคนดูเป็นเรื่องด่วนเรื่องสำคัญไปหมดยกเว้นกุ ด่วนมากก็ทำเองมึงก็ทำเองนะอีสัส
วันนี้กูไปร้านแมคมา กูยังไม่เก่งภาษาของที่นี่เลยยยยย กูเลยใช้วิธีการที่เคยทำเป็นปกติคือ ชี้เมนูที่อยากกินในใบเมนูแล้วบอกว่า ขออันนี้หน่อยค่ะ กูใช้วิธีนี้มาตลอดซึ่งไม่เคยมีปัญหา แต่วันนี้ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เข้าแมค พนักงานพูดอะไรซักอย่าง บลาๆๆๆๆๆๆหรือเปล่าคะ? กูก็ ห้ะ พนง.ก็พูดใหม่ กูก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดี แล้วพนง.ก็ชี้เมนูไปตรงที่เครื่องดื่มตั่งๆ กูเลือกโค้ก แล้วพนง.ก็โนๆๆๆ ละชี้เครื่องดื่มอื่นแล้วบอกว่าอันนี้โอเค กูเริ่มงงละ ก็อ่ะโอเค เอาอันนี้/จิ้มน้ำแอปเปิ้ล พอจ่ายตังเสร็จกูก็ไม่ได้ดูว่าเท่าไหร่กูจ่ายกับบัตร กูหิว แล้วกูได้น้ำผลไม้มา กล่องเดียว ใช่ ที่กูชี้ในทีแรกแม่งมีเบอร์เกอร์ด้วยนะ แต่ไม่รู้ว่าทำไมก็ได้น้ำผลไม้มากล่องเดียว กูคิดว่าเค้าลืมใส่เลยดูในใบเสร็จ อ่อ มันจิ้มน้ำผลไม้มากล่องเดียว ตังก็จ่ายแค่น้ำผลไม้ กูวางไว้ตรงนั้นแล้วเดินออกมาตากอากาศหนาวข้างนอกเกือบชั่วโมง กูเดินจนไม่รู้จะเดินไปที่ไหน กูเศร้าแล้วก็เหม่อลอยไปหมด
อยู่กับคนนึงถูกมองว่าเป็นคนขยันอยู่กับอีกคนถูกมองว่าขี้เกียจ ลูกค้าซื้อของเยอะกุออกไปช่วยคนอื่น อีกคนก็มองว่าทำไมกุไม่ยืนขายของตัวเอง คือตอนกุไปช่วยลูกค้ายังไม่มาพอกุช่วยได้ครึ่งนึงลูกค้ามา อีกคนเรียกกุไปขายฟังดูเหมือนกุไม่ทำงานเอาแต่ไปช่วยคนอื่น ไม่ยอมขายของตัวเองพอไม่ขายก็ไม่เกิดความผิดพลาดเหมือนคนอื่น ถ้าไม่ช่วยก็จะถูกมองว่าแล้งน้ำใจถ้าช่วยก็ไม่ได้ขายของตัวเองจนโดนมองว่าไม่ทำงาน ทั้งๆที่กุก็ไม่ได้ยืนว่างเฉยๆ ถ้าคนอื่นได้ขายของเยอะแล้วเกิดปัญหาขายไม่ครบของขาดก็ถูกมองว่าทำไมไม่เข้าไปช่วยทั้งที่ไม่มีลูกค้า บางครั้งก็ทำตัวไม่ถูกว่าต้องปฏิบัติตัวยังไง
ห้องข้างบนเสียงดังชิบหายเลยสาส สะดุ้งตื่นตลอดเลย T T รู้สึกพักผ่อนไม่เพียงพอ
กูทรมานชิบหายพวกมึง กูไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังดี เรื่องมีอยู่ว่าตอนเด็กๆสมัยกูอนุบาล พ่อของแม่กู(ตา) เลิกกับยายไปตั้งนานแล้ว แต่เขายังแวะมาหาแม่กูที่บ้านบ่อยๆ เอาเมียกับลูกใหม่มาพักบ้างเวลาเขาอยากมาเที่ยวในเมือง กูอาจจะจำไม่ค่อยได้ แต่กูจำได้ว่ากูเคยโดนตากับลูกใหม่มันลวนลามทางเพศ มันฝังใจกูทำให้กูพยายามลืม ถึงกูจะจำดีเทลไม่ได้แต่กูจำความรู้สึกตอนโดนลวนลามได้
จนตอนนี้กูโตแล้ว กูทำงานอยู่บ้าน ปรากฏว่าตาแม่งโดนครอบครัวใหม่ทิ้งเพราะแกเริ่มเป็นอัลไซเมอร์ ภาระเลยมาตกที่แม่กู ทีนี้แม่กูเห็นว่ากูอยู่ติดบ้านเลยเอาตามาให้กูดูแล เพราะแม่กูต้องดูแลยายอีกคนเหมือนกัน กูปฏิเสธไม่ได้เพราะบ้านที่กูอยู่ก็เป็นบ้านแม่อีก
ทุกวันนี้กูอยากจะฆ่*มันให้ตาย แม่งป่วยติดเตียงทำห่*อะไรไม่ได้ กูต้องคอยเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวเปลี่ยนแพมเพิสหาข้าวให้มันแดก ทนกับความประสาทของมัน บางครั้งกูเผลอเกือบบีบคอมันด้วยซ้ำ ใจนึงกูก็สงสาร แต่อีกใจที่กูจำได้ว่ามันกับลูกเคยลวนลามกู ทำให้กูอยากฆ่*มันจริงๆ ทุกวันนี้กูอยู่แบบทรมานมาก ไม่อยากตื่นมาดูแลมันเลย
เกลียดตัวเองจัง
ขอโทษวะเพื่อนโม่ง กูขอที่ระบาย กูขอบ่นเพื่อนร่วมงานคนนึง ตำแหน่งเดียวกับกู ช่วงแรกแม่งอย่างกับกูไปเx็ดแม่มันมา เจอหน้ากูแม่งต้องอารมณ์เสียใส่ พูดไรแม่งก็เหวี่ยง แบบรำคาญกู ตอนนี้แม่งพูดด้วยโทนเสียงสองแบบสาวน้อยน่ารักอ่ะไอ้สัส มางุ้ยมาเง้ย เxี้ยไรวะ ขนลุก ตอนมาทำงานมันไม่ทักกูนะ แต่มีปัญหาแม่งมีปากเดินมาขอความช่วยเหลือกู แล้วตอนนี้ที่กูต้องออกไซต์งานเกือบทุกวัน แม่งได้เข้าออฟฟิศนั่งทำงานสบายๆ แล้วตอนนี้คือแม่งแบบ โทนเสียงหัวเราะมันแบบคนที่ยกตัวเองสูงอ่ะ มันขำแบบเหมือนหัวเราะเยาะคนอื่นอ่ะ ขำสั้นๆรัวๆอ่ะ กูโคตรเกลียดเลย แม่งเป็นคนเห็นแก่ได้ มีอะไรเอาหมด ไม่มีเกรงใจ เอาให้คุ้ม อะไรที่เสียผลประโยชน์นะ มันจะไม่ยอมเด็ดขาด แล้วเวลาไปถามงานมันนะ ถ้ามันฟังดูเหมือนมันจะโดนถามเรื่องงานของตัวเองนะ แม่งจะขึ้นเสียงเลยเว้ย กับหัวหน้าก็ขึ้น อะไรที่มันจะผิดนะ แม่งจะโยนให้คนอื่น อะไรที่ดีนะมันจะรับ ตอนนี้โชคดีที่มันย้ายไปนั่งไกลๆแล้วนะ (แม่งย้ายไปคุยกับเพื่อนอีกคน บอกกูว่าย้ายเพราะหนาว แต่กูว่ามันรำคาญกูแหล่ะ ตรงที่กูนั่งแม่งร้อนอย่างกับอยู่แอฟริกา) เวลามีเรื่องที่กูต้องนั่งคู่ติดมันนะ กูอยากลุกออกไปแล้วลากลับบ้านเลย แม่งหัวเราะที พูดที ลมหายใจมันมาโดนตัวกูอ่ะ ไอ้สัสขนลุก สวยก็ไม่สวย ทำตัวน่ารังเกียจอีก พูดแล้วจะหาว่ากูเลว แต่กูอยากได้รุ่นน้องที่ทำงานไม่ก็เพื่อนร่วมงานเป็นสาวน่ารักๆไม่ได้เหรอวะ แบบไม่ต้องอยู่ในทีมกูก็ได้ แค่เห็นเดินไปเดินมาก็ชื่นใจแล้ว ดีกว่าเห็นอีนี่แม่งเดินไปเดินมาอ่ะ
ใครที่ไม่ชอบคนแก่ ลองแอบเอาแบตเตอรี่มอไซค์ต่อสายบวกลบแล้วสายทั้งสองเส้นไปจี้หน้าอกซ้ายคนแก่ครั้งละประมาณ30วิ-นาทีนึง ทำบ่อยๆ กับคนแก่ที่ร่างกายอ่อนแออยู่แล้วเจอไฟฟ้าเข้าไปรบกวนคลื่นไฟฟ้าหัวใจแบบนี้จะช่วยให้คนแก่ท่านนั้นไปโลกหน้าเร็วขึ้น จบแล้วสำหรับเรื่องแต่ง ขอบคุณที่สละเวลาอ่าน
>>517 ดูแลไอแก่นี่ด้วยทุกอย่างที่ราคาถูก ไม่ต้องสนถึงคุณภาพห่าไรทั้งนั้นจนมันตาย เรื่องมากนัก มึงลองทำไงก็ได้ หายจากบ้านไปเลยวันนึง ถ้ามันทำตัวบ้าๆอีกก็ทำอีก หรือบอกอย่างที่>>522 เล่ามาก็ได้ อีกวิธีคือพูดกล่อมแม่มึงเลยว่าคนแบบนี้จะเลี้ยงทำส้นตีนไร ตอนยังไม่ป่วยติดเตียงนี่ยังไม่ได้สนใจมึงกับแม่และยายมึงมากว่ากันเลย ... ป่วยติดเตียงแบบนี้นึกวิธีหลอกย้ายตามึงเอาไปทิ้งที่ไหนสักแห่งยากพอตัวจังวะ บ้านพักคนชราราคาถูกจัดๆนี่มึงหาไม่ได้เลยเหรอ?
การที่ได้เจอกับมึงคือสิ่งที่แย่ที่สุดในชีวิตกูเลย
ใช่กูเกลียดมึง ที่กูไม่ไปแดกข้าวกับมึงเพราะกูเกลียดมึง พอใจยัง แค่มองก็รู้แล้วว่าน่ารำคาญใครจะอยากไปเสวนากับคนน่ารำคาญบ่อยๆวะ แค่เจอมึงตอนซื้อของกูก็อยากจะกัดลิ้นตายละ ถ้าไปนั่งแดกข้าวกับมึง2-3ชม.กูคงตายตั้งแต่ยังไม่กัดลิ้น เพราะงี้กูเลยไม่ไปกับมึงแม้มึงจะชวนกูไปกว่า10รอบ
อ้อแล้วการที่มึงได้ไปแดกข้าวกับเพื่อนกูมึงอย่าคิดว่าเค้าเป็นเพื่อนมึงนะ มึงคงไม่รู้ว่าระหว่างที่เพื่อนกูนั่งแดกข้าวกับมึงเค้าไลน์หากูว่ามึงมันน่ารำคาญสัสๆเอสแต่พล่ามเหี้ยไรไม่รู้ ทุกครั้งที่มึงไลน์มาชวนไปนั่นไปนี่ ้้ เพื่อนกูเอาแต่พูดว่ามึงไม่มีใครคบแน่ๆ พอไปด้วยครั้งนึงแม่งชวนเป็น10ครั้ง น่ารำคาญเหี้ยๆ ทั้งไลน์ ทั้งโทรจิกเพื่อนกูเป็นไก่ เป็นเหี้ยไรมากป่ะ ถ้ามึงหิวกูไปหาที่อื่น มึงมันไม่ได้แอ้มหรอก ไอนิปปงปลอมแสนน่ารำคาญ
หมอดูบอกว่ากูจะกลับมาเกิดเป็นคนไทยทุกชาติ
กุต้องตื่นมาเจอเหี้ยอะไรวะเนี่ย ช่วยด้วยยย กุก็ยิ่งแพนิคกับเพศผู้อยู่แล้วแล้วกำลังดีขึ้นเพราะเจอเพื่อนดีๆจากมัธยม ไอ้เหี้ยนี่ก็มาทำกุระแวงกว่าเดิม ที่ผ่านมากุอุตส่าเจอแต่ตัวผู้ดีๆ ไม่คิดไรเยอะ คนอายุมากก็มองกุเป็นลูกเป็นหลานเขา มึงเนี่ยอะไร ครีปปี้สัส
มาคอนฯเพื่อน หมามันมาเด้าขากูกูหลบแล้วก็ยังตามมาเย้ดขากูจนรู้สึกเปียกๆชื้นๆนิดๆที่ขา
กูใช้จังหวะที่เพื่อนไปรับข้าวแกรบข้างล่างหยิกหรรมมันมันร้องจนวิ่งไปที่อื่นแล้วไม่มาเด้าขากูอีก แต่มันซึมไปเลยอ่ะ นอนหมอบอย่างเดียวมันจะตายมั้ย กูอยากเปิดหรรมมันดูมากว่าเป็นไรหรือเปล่า อีเหี้ยถ้ากูกลับไปแล้วเพื่อนเห็นว่าหรรมมันช้ำหรืออะไรทำนองนั้นกูจะตอบเพื่อนว่าไงดี
กุอยากเริ่มต้นอะไรใหม่ทั้งหมด แต่กุรู้สึกว่ากุทรยศคนอื่นอะ
มึงต้องชดใช้มันด้วยการดูดหรรมให้มัน
กุสงสารพี่สะใภ้กุวะ เจอพี่ชายกุเมาไม่เคยดูแลไปคนชู้จนท้องอีก อยุ่บ้านแม่กุก็ประชดสารพัด กุห้ามก็ไม่ฟังบอกพี่สะใภ้กุตอแหล โทรมาร้องให้กับกุทุกวัน แต่ก่อนที่แต่งงานมา กุยังเรียนอยุ่ก็ช่วยทำอาหาร กับช่วยจิปาถะตลอด
ตอนนี้กุเอาหลานมาอยุ่กับกุละ อยากรับเป็นลูกบุญธรรมไปเลย แต่อายุห่างไม่ถึง (ห่าง 10 ปีเอง) ส่วนพี่สะใภ้ กุไม่กล้าชวนมาอยุ่วะ ยังเกรงใจพี่กุกับที่บ้าน แต่พี่กุก็บอกให้ออกจากบ้านไปอยุ่บ้านพ่อแม่ตัวเองที่ ตจวเลย คือจะเลิกถาวร
มีแม่เป็นโรคประสาท ดีแต่บ่น ทำตัวแบบชีวิตไม่มีความสุข ทำไมไม่รีบๆไปโลกหน้า กูเบื่อ
งานบริการไม่เหมาะกับกุจริง เจอลูกค้าประสาทหน่อยความร้อนกุวิ่งขึ้นหัวจี๊ดๆ จนพูดอะไรไม่ไตร่ตรองคิดอย่างเดียวคือขอให้กุได้สวน เพราะกุไม่ผิด
หนังหน้าชั้น ไม่แรร์สำหรับคุณแล้วสินะㅠㅠ
ฟันกุแตกกุเลยต้องระวังเรื่องอาหารการกินเรื่องเคี้ยวอาหารมากขึ้น อย่างน้ำแข็งกุก็ไม่เคี้ยวเล่นแล้ว แต่กระดูกอ่อนนี่กุเลิกเคี้ยวไม่ได้จริงๆว่ะ โคตรแซ่บ โคตรอร่อย ถวายฟันให้แม่งเลยละกัน
กุแดกอาหารหมารอบที่ล้าน โบร๋วววว
กูโดนพ่อแม่โกหกอีกแล้วอ่ะ
กูนั่งฟังมันพูดเรื่องของตัวเองหลายชั่วโมงโดยที่ไม่มีช่องไฟให้กูได้พูดเลย ว้าว คนแบบนี้ก็มีว่ะ
วันนี้เราเผลอไปลองอ่านโดจินโรคจิตมา เรากลัวมากจนเหมือนแพนิคอะ เรากลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับเราไหม จะมีใครได้แรงบันดาลใจจากโดจินไปทำจริงๆรึเปล่า เราอยู่บ้านกับแม่แค่สองคนจะมีใครเข้ามาทำอะไรเราไหม เราจะป้องกันตัวยังไง ถ้าโดนจับไปทรมานเราจะตายยังไง ถ้าเราหายไปเพราะถูกจับแฟนจะหาเราเจอไหม เครียดมาก กลัวมาก มากแบบมากๆ ขนาดกราดยิงยังมีอะ แล้วคนที่ทำอะไรแย่ๆตามโดจินมันก็อาจจะมีแค่ไม่มีข่าวออกมาก็ได้ แล้วถ้าอย่างงั้นต้องทำยังไง อึดอัดมากๆ กลัวมากๆ สงสารคนที่เขาอยู่คนเดียว ไม่รู้เขาจะกลัวแบบเราไหม ขนาดเราไม่ได้อยู่คนเดียวยังกลัวขนาดนี้
เป็นอะไรนักหนากับการจะให้กูขึ้นไปต่างจังหวัดด้วยกันวะ กูก็บอกสามวันหลังมื้ออาหารแล้วว่ากูไม่ไป
>>562 ตัดเรื่องภาษาเราแล้วคิดว่าคนที่กังวลจริงๆควรรับมือกับอะไรแบบนี้ที่แชร์กันว่อนยังไงอะ ไม่รู้หรอกนะว่าไปอยู่ในสังคมแบบไหนถึงชอบตัดสินว่าคนอื่นใช้คำแบบนี้มันเป็นอย่างที่ตัวเองคิดอะ ส่วนตัวรู้สึกแย่มากจริงๆ ระแวงไปหมดจนไม่อยากออกจากบ้าน ความยุติธรรมในประเทศเราก็พึ่งพาไม่ได้ ที่ทำได้ดีที่สุดก็มีแค่หาวิธีป้องกันตัวอะ แต่ทุกครั้งที่เจอข่าวแย่ๆก็อดระแวงไม่ได้ ปวดหัวอะ ไม่ชอบเลย ไม่อยากให้อะไรแย่ๆพวกนี้มันแชร์และหากันง่ายแบบนี้ด้วยซ้ำ ไม่น่ากดเข้าไปดู ไม่น่าเจอ อยากให้มันแบนๆไปซะให้หมด คนสมัยนี้ทักษะการแยกแยะต่ำมาก เราไม่ไว้ใจเลยว่าเวลาเขาเสพอะไรแย่ๆเข้าไป จะไม่เก็บมาคิดว่าอยากลองทำตามบ้างใช่ไหม พวกผู้ชายมันไม่มีอะไรให้เดือดร้อนหรอก แต่ผู้หญิงมันไม่เหมือนกันไง
เราไม่ได้อยากด่าใคร แต่เรามองว่าคนชอบอะไรแบบนี้แต่แยกแยะได้มันก็มี ก็รู้ แต่คนที่แยกแยะไม่ได้ก็มี อย่างพวกลูกคนรวยที่ทำอาจจะเพราะอยากลอง คิดว่าเท่ อยากเรียกร้องความสนใจ อยากดังอะไรแบบนี้ พวกเด็กมันหาเจอก็คงลองทำเลยมันไม่คิดอะไรหรอก พ่อแม่เลี้ยงดูมาดีก็ไม่ได้แปลว่าอีคิวจะดีอะ ถ้ามันจะมีให้เสพก็ควรมีให้เสพแบบแอบๆ เช็คอายุ ประเมินคนเสพว่ามันไม่ใข่บุคคลอันตรายใช่ไหม ซื้อไปเสพจะเสี่ยงรึเปล่า ส่วนในเว็บควรปลิวไปซะให้หมด ควรทำให้มันหายากๆเหมือนพวกสื่อวายสมัยก่อนอะ เพราะมันอันตรายมากจริงๆ คนวุฒิภาวะไม่ถึงแต่มีทุนทรัพย์จะทำเรื่องแย่ๆมันก็มีด้วย ใช่เรื่องที่คนทั่วไปต้องมาระวังเหรอ
ไอ้สัสขี้แสบตูดชิบหาย ป้าร้านข้าวแกงแม่งเล่นกุแล้ว
อย่าให้กูรู้ว่ามึงเป็นใคร มึงเจอกูแน่
มีเพื่อนผู้หญิงยืมเงินไปหมื่นต้นๆ ตอนแรกก็ยังไม่ได้ทวง ไม่ได้ใช้คืนไปหลายปี เราทวงถึงทยอยคืนให้แล้วดอกก็ไม่ได้เก็บด้วยนะ สักพักเงียบหายไป พยายามทวงในไลน์ เพราะไม่มีเบอร์ แล้วนานๆจะอ่านไลน์อีก แต่ก็บอกไม่มีเงิน ติดปัญหาชีวิตนู่นนั่น ไอ้เราก็เห็นใจเลยไม่ได้เงินคืนในเดือนนั้นๆ แต่ก็ยังเงียบหายไปอีก เลยไปทักในไอจีว่าให้อ่านไลน์ที สักพักผัวเธอมาเม้นตอบ มีอะไรกับแฟนผมมั้ยครับ ไอ้เราก็อยากพิมพ์ตอบกลับไปว่า ผมอยากได้เงินผมคืน แต่ก็กลัวหัวหมอเดี๋ยวหาว่าประจานอีก สักพักผัวกะเพื่อนทะเลาะกันคิดว่าเราเป็นกิ๊กทั้งๆที่มาทวงตังค์ สุดท้ายผัวไม่ยอมให้เงินเพื่อนเพื่อมาคืนเงินเรา ให้หามาคืนเราเอง เรานี่เซ็งสุดๆ
เทสๆๆ
กูว่ากูต้องเปลี่ยนแนวคิดตัวเองละ กูเองก็จะ25ในปีหน้าละ ดังนั้นความสัมพันธ์เพื่อนไรเนี่ยกูจะไม่ไปโอ๋แม่งละ ใครแม่งงอแงเป็นเด็กกูปล่อยแล้วสัส คือมึงโตกันแล้วไอเหี้ยกูโดนลากดิ่งสุขภาพจิตเสียไปด้วย
คือกูแคร์คนที่เป็นเพื่อนเว้ย กูเลยรับฟังช่วย แม่งกูเงินเดือนจะหมดแต่มันอยากไปคาแฟ่เปลี่ยนบรรยากาศ กูก็ไปเป็นเพื่อน กูต้องแคลเซ่ลงานต่างๆ อยู่ตามตลอดแทบจะเช็ดตูดให้แม่งเพราะกลัวว่าแม่งจะ ฆ่า ตัวตาย หรือทําอะไรโง่ๆ แล้วสุดท้ายคนอย่างแม่งก็กลับมารำคาญโกรธกู
>>572 กูคือคนสุดท้ายที่อยู่กับมึงแล้ว ที่เหลือไม่มีใครเอามึงแล้ว รู้ตัวเองนะครับ แล้วงอนแล้วอย่ากลับมาหากูอีก สาธุ มีจุดหนึ่งทีากูโกหกมันแล้วว่ากูอยากอยู่กับมันเพราะไม่อยากให้มันล้มเลิกอะไรบางอย่าง ซึ่งจุดๆนั้นกูรู้ตัวแล้วว่ากูโกหกตัวเอง กูไม่ไหวกับมันแล้ว เป็นคนที่เหลวไหลทางความคิด แม่งคิดมากคิดลบกับทุกคน แล้วกูก็โดนเองด้วยไง
อายุปานนี้แล้วนิสัยปัญญาอ่อนแล้วกูต้องตัดเพื่อนกูทําได้แล้วหว่ะ ไม่ไหวไอเหี้ย เป็นบทเรียนชีวิตละกันนะ แต่ขออย่ามาติดตัวกูอีกเลย
กูว่าที่มันโกรธกูเรื่องโง่ๆก็เป็นบุณที่กูทํามามห้กูหลุดพ้นจากแม่งละกัน ขอบคุณบุดด้า และต่อไปนี้จะใช้ชีวิตอย่างสงบสุขด้วยเทอญ ไอตัวไหนที่มันติดcurseหนักๆกูจะไม่เป็นฮีโร่ไปช่วยแม่งละ ไอห่านไม่ไหวหว่ะ
เมื่อวานเล่นแบล็คแจ็คเสียไป 7ล้าน ตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวเหลือไม่ถึงแสน กลางปีนี้จะต้องจ่ายค่าเช่าโรงรถอีก 6แสน กะว่าจะใช้ชีวิตสบายๆใช้ตังเดือนละ 2แสนชิลๆไม่ต้องทำงาน แต่ต้องมาเริ่มหาเงินใหม่ โคตรเซ็งไม่อยากทำอะไรเลย พอวันนี้จะเริ่มตั้งไข่ใหม่ก็ถูกนายทุนที่เคยมีปัญหากันไว้มากดอีก
ทะเลาะกับที่บ้านเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องจนหงุดหงิดไม่มีสมาธิทำงานเลยวันนี้ ปกติวันหยุดกูจะเป็นจันทร์กับศุกร์ที่เหลือทำงานหมด วันศุกร์นี้แม่กุต้องไปหาหมอกระดูกตอน11โมง ซึ่งเดินทางรถติดยังไงก็ไม่เกินชม.อยู่แล้วเพราะรพอยู่ใกล้บ้าน แกอยากจะออกตอน8:30 แต่กุขอเป็น9โมงได้มั้ยเพราะช่วง8โมงกุมีธุระต้องคุยงานก่อน แกก็ยังยืนกรานจะไปตอน8:30ให้ได้ อยากไปรอหมอ (เป็นรพ.รัฐ) เถียงกันไปมาจนแม่กุพูดมาว่าถ้าไม่อยากไปนักก็ไม่ต้องไป กูก็โมโหเลยมีพูดขึ้นเสียงไปว่าทำไมต้องพูดแบบนี้ ก่อนหน้านี้กูก็ลางานพาไปมาตลอดทุกครั้ง นี่กุขอแค่เปลี่ยนมาออกจากบ้านตอน9โมงได้มั้ยเพราะหมอนัด11โมง รพรัฐยังไงแม่งก็ไม่เคยได้ก่อนเวลาอยู่แล้ว แค่นี้ทำไมต้องมาตะคอกใส่กูว่าไม่อยากไปนักก็ไม่ต้องไปด้วย คนในบ้านก็มาบอกกูพูดขึ้นเสียงกับพ่อแม่ได้ยังไง คือกูอายุ28แล้ว เออกุยอมรับกูขึ้นเสียงเพราะโมโห แต่พูดด้วยเหตุผลว่าไม่ใช่ไม่อยากไปแต่ขอ9โมงได้มั้ยก็เจอประโยคเดิมๆย้อนกลับมาว่าไม่อยากไปนักก็ไม่ต้องไปตลอด อยากให้กูเป็นลูกเหี้ยไม่สนใจจริงๆมากว่างั้น
>>576 ทำใจว่ะ เถียงกับคนแก่เหมือนเถียงกับกำแพง ข้อมูลแกเต็มจนรับอะไรใหม่ๆอัพเดทอะไรไม่ได้แล้ว บอกจะเอาอะไรก็ต้องเอาอย่างนั้น ถึงจะบอกเหตุผล100ข้อหรือหาอะไรที่ดีกว่ามาให้แกก็ไม่เอา รพ.รัฐถ้าหมอนัดแล้วไม่จำเป็นต้องไปก่อนเวลา ไป 10โมงครึ่งยังได้เลย ไม่ได้เหมือนคนมาใหม่ที่ต้องรีบไปรอคิวแต่เช้า
แนะนำมึงเงียบๆแล้วหายไปเลยได้ยิ่งดี นานๆทีค่อยกลับมาเยี่ยม ดีกว่ามาทะเลาะกันทอกซิกทั้งสองฝ่าย
>>577 >>579 ขอบใจเพื่อนโม่ง แต่กูยอมๆตัดปัญหาไปละ เรื่องขึ้นเสียงกุยอมรับว่ากูก็ผิดเพราะตอนนั้นกุขึ้นเสียงเพราะโมโหจริง กุเป็นคนคุมอารมณ์ไม่ค่อยอยู่ด้วย บางทีเครียดๆเรื่องงานมาเจอเรื่องแบบนี้ต่อที่บ้านแต่เช้าแม่งก็หลุดเหมือนกัน ก็อยากจะปรับตัวเองอยู่แต่ก็มีปัญหาเรื่องขึ้นเสียงกับคนในบ้านมาหลายหนละตอนนี้กูก็พยายามอยู่เงียบๆไม่คุยกับใครเขาอยากได้อะไรก็คงยอมๆไป ตัดปัญหาเอา
ไม่เจอหน้ากันนาน หนังหน้ามึงยังอุบาดเหมือนเดิมเลยนะ เห็นแล้วไม่หิวข้าว
มึงใช้หน้าตาอุบาดๆของมึงตกได้แค่โอจี้ซังเท่านั้นแหละ
ในรูปว่าหน้าเหี้ยแล้ว ตัวจริงแม่งโคตรเหี้ย ทั้งเตี้ย ทั้งอัปลักษณ์ ทั้งอ้วนขาเบียด
กุสงสัยเรื่องนึงเลยอยากมาระบายในเชิงปรึกษา คือกุเคยมีเพื่อนยุคนนึงรู้จักกันไม่นาน แต่สนิทกันเร็วมาก มาขออยู่กุกับกูเพราะที่บ้าน toxic กุก็ให้เขาอยู่เพราะกุเคยอยู่ในจุดเดียวกับเขามาก่อนแต่ของกุดันซวยที่ไม่มีใครช่วยกุเลย นางเคยโดนสังคมบอยคอทอ่อนๆเพราะดันไปทะเลาะกับคนนึงๆที่คอนเนคชั่นเยอะกว่า คือนางไม่คุยกับใครเลยเพราะนางบอกไม่ชอบ อยากอยู่กับกูสองคนมากกว่า ทีนี้กูก้ลงไปช่วยเคลียเพราะกูก็เคยโดยบอยคอทและเหมือนเหตุผลเดิมกับข้อก่อน ตอนเขาย้ายมาอยู่กุก้ไม่ได้ให้เขาออกค่าใช้จ่ายอะไร แค่ให้ทำงานบ้าน เพราะตอนแรกเขาเสนอจะให้กุเดือนละ 400 แต่กุดูทรงละไม่มีปัญญาจ่ายหรอก กุเลยให้ทำอย่างอื่นแทน ตอนกุเป็นเพื่อนกับเขาอ่ะคือนางก็ไม่เอาคนอื่นด้วยเหตุผลว่ารำคานส่วนกูเองก็ไม่ค่อยชอบมายเซทคนรอบตัว มันเลยกลายเป็นฟีลเพื่อนดูโอ้ที่มีเหี้ยไรก็คุยกัน ละเม้าคนอื่นไปทั่วเหมือนกัน
ทีนี่กุอ่ะยอมรับว่ากุทะเลาะกับนางในห้องเป็นบางครั้ง แต่กุมีข้อเสียคือกุติดนิสัยขึ้นเสียง ซึ่งนางไม่ชอบแบบ trigger เพราะนางเป็นซึมเศร้าด้วย แล้วหลายๆครั้งต้นเหตุความไม่พอใจก็มาจากนางอย่างการที่กุคุยโทรศัพท์แล้วนางฟังจากที่กูพูดข้างเดียวไม่รู้ใจความอีกฝั่งก็เข้ามาเสือกเชิงสอนกุ ซึ่งกุให้นางหยุดพูดก่อนเพราะนางไม่รู้อะไร นางก็บอกให้กูอะหยุดจนกูมีน้ำโห ละก็ปัญหาที่แบบเกิดจากความน่ารำคานบางอย่าง แต่ทั้งนี่ทั้งนั้นคือกูขอโทษนางตลอด แต่นางไม่ขอโทษกุเลยกุก็ไม่ว่าอะไรเพราะกุคิดว่านางคงมองตัวเองเป็นคนโดนกระทำมากกว่า
จนภายหลังนางเริ่มหายเป็นซึมเศร้า แต่กูอ่ะเริ่มเป็นเองเพราะมีเรื่องงาน เรื่องเงิน แล้วก็ค่าใช้จ่ายที่กูออกให้นางและกูไม่กล้าบอกกูกลัวไปกดดันนาง จนวันนึงเพื่อนไปพูดใส่นางว่ากูด่านางลับหลังซึ่งกูไม่เคยทำ มีอย่างเดียวที่กูเคยพูดก็คือนางอาบน้ำช้ากับแต่งตัวนานฉิบหาย แล้วนางอ่ะโมโหเป็นฝืนเป็นไฟมาก กูเองก็เครียดหลายอย่าง กูเลยขอโทษขอโพยนาง แต่นางไม่เชื่อเลยเว้ย กูเลยไปโวยใส่เพื่อนว่าเออทำไมมึงไปพูดให้กุทะเลาะกันวะ กุไม่เคยพูดเลยนะเว้ย แม่งก้พิมคำเดียวว่าขอโทษ แล้วเหมือนจะไปฟ้องนางคนในห้องกุว่ากูโวยวาย นางก็ถากถางกูเรื่องนี้อีก สุดท้ายกูเครียดหนักมาก กูเลยเผลอทำร้ายตัวเอง และนางเห็นเว้ย ซึ่งนางก็ปลอบนะแต่เหมือนไม่เต็มใจ
หลังๆมานางก็เริ่มไม่กลับห้องไปนอนกับ ผช แล้วกูมีงานที่ต้องทำกับนางไงแล้วนางไม่ยอมทำ กูก็บอกตลอดว่าไปนอนกับผชได้ แต่เอางานไปทำด้วย รวมถึงงานบ้านที่ตกลงนางก็เริ่มไม่ทำแต่กุก้ไม่ได้ว่าอะไรเพราะข้อตกลงของกูมันไม่ใช่เชิงบังคับ แล้วจังหวะชีวิตช่วงนี้กูมีเรื่องค่องเกี่ยวกับคนในเชิงชู้สาวอยู่หน่อยๆ คือมีผชคนนึงเขาสนใจกุมั๊ง อันนี้กุไม่แน่ใจ แต่คือกุอ่ะไม่สนใจ กุกำลังอยู่ในช่วงเพิ่งเลิกกับแฟนแล้วสนใจความสัมพันแบบไม่ผูกมัดมากกว่า เขาขับรถมารับกุไปกินข้าว กุก็ไปเพราะกุสงสัยไงไม่เคยคุยกันมึงชอบกุได้ไง แล้วหลังจากกินข้าวก็ไม่ได้สานสัมพันกันต่อเพราะกูไม่ชอบ ทีนี่กูมารู้ภายหลังว่านางคนที่ยู่กับกูโกหกกูด้วยการแอบหนีไปนอนกับผชที่มารับกูแล้วไม่ยอมกลับห้องมาทำงาน ผัดเป็นเดือน กุไม่โกธรเรื่องผช เพราะกุไม่ชอบ กุบอกด้วยซ้ำว่าคุยต่อได้เลย จนถามนางไปนางมาจับได้ว่านางพูดเรื่องผชกุกับเขา กุเลยรู้ว่าอ่าว มึงขายกุนิทำไมต้องเอาเรื่องส่วนตัวกุไปพูดให้คนแปลกหน้าฟังด้วย คืคุยกันปกติก็ไม่น่ามีเรื่องกุ แถมพูดในเชิงว่ากุผชเยอะด้วยทั้งที่มีคนเดียว แต่นางมีตั้ง 3-4 คน กุเลยพูดเรื่องผชนางบ้าง นางก็โกธรที่กูพูด
สุดท้ายนางก็มาขนของออกจากห้องกู แล้วเอาเรื่องที่กูทำร้ายตัวเองอ่ะไปอ้างกับคนอื่น แถมเล่าเรื่องส่วนตัวกูหมดเปลือก แถมงานก็ไม่ทำเองให้คนอื่นทำให้ แล้วให้เหตุผลว่าทำไมให้คนอื่นช่วยไม่ได้อ่ะ แล้วกูก้ไม่กล้เถียงเพราะคนส่วนใหญ่แม่งมองกุผิดไปแล้ว ไม่มีใครรู้ว่านางผัดงานไปนอนกับผช เงินที่ยืมกุก็คืนทันทีทั้งที่ไม่คิดจะจ่ายมาตั้ง 4 เดือน แล้วเบรมเรื่องที่เม้ามอยกับคนอื่นใส่กูคนเดียวหมดทั้งที่ก็พูดก็ทำเหมือนกัน กุมารู้ทีหลังว่านางเคยเป็น VJ แล้วมีประเด็นแบบนี้มาก่อน ตอนเรียนก็ให้แฟนจ่ายค่าเทอมให้ ตอนออกมาจากบ้านก็ไม่ได้มีแพลนหางานทันทีใช้เงินเก็บให้หมดก่อน พอรัดตัวก็ทักไปขอแฟน แถมอยากรีเทินกับแฟนเก่าแต่แฟนเก่าไม่เล่นด้วยเคยมาพูดใส่กุว่าสิ่งเดียวที่เสียดายคือแฟนเก่านางรวย ประเด็นคือในวันที่มาขนของนางเอาเพื่อนมาด้วยแล้วเพื่อนนางก็ด่ากูว่ากูเป็นบ้าควรไม่หาหมอ ซึ่งเพื่อนที่มาด้วยเองก็เป็นซึมเศร้าและเคยทำร้ายตัวเองมาก่อน เอาล่ะกุบ่นมาตั้งยาว สิ่งที่กุยังตั้งคำถามถึงทุกวันนี้คือกุผิดที่กูทำร้ายตัวเองหรือผิดที่กุดันไปช่วยผิดคน...
จะมารู้ตัวว่าตัวเองไม่ไหวแล้วก็ตอนที่นั่งๆอยู่ก็ร้องไห้แบบไม่มีเหตุผลเนี่ยแหละ เหมือนความเครียดมันสะสมเข้าเรื่อยๆ จนสุดท้ายแม่งก็ระเบิดออกมาหมด ถ้าสุดท้ายปลายทางของทุกคนก็คือต้องตาย แล้วเราจำเป็นต้องพยายามใช้ชีวิตกันขนาดนั้นเลยหรอวะ
ไอ้สัสโคตรโง่เลยกู พึ่งรู้ว่า google play store gift card ญี่ปุ่นแม่งใช้ได้ที่ยุ่น คว่ยจนิงๆ
อี ห น ้า ห นั ง ห ี
ปฏิหารห่านจิกอะไรล่ะ แม่ง
เซ็งอ่ะ สั่งทำสินค้ามาจากร้านนึง ร้านก็ทำผิดไซส์แต่ยังพอใส่ได้เลยเอามาใส่ ใส่แค่ไม่กี่วันหาย เพราะตรงตัวล๊อคเค้าทำไม่ดี ทำหลวม แล้วคือราคาก็ไม่ได้ถูก แต่สินค้าไม่ได้มาตรฐานเลย กุนอยมาก เสียดายเงิน เสียดายเวลา เสียดายของ แล้วนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พอสั่งทำแล้วทำออกมาไม่ดี กุชอบสไตล์เค้านะแต่ถ้าสินค้ามันกากแบบนี้คงต้องเลิกแล้วว่ะ ไปหาร้านอื่นดีกว่า
ห้องข้างบนแม่งเจาะเหี้ยอะไรตอนนี้วะ เจาะมาจะชั่วโมงละ กลางวันทั้งวันไม่เสือกเจาะ ไอ้เวร
แมวกูเป็น FIF ว่ะ ไม่รู้เป็นได้ไง หมอบอกมีโอกาสตาบอด 2 ข้าง 90% แต่ข้างขวากูว่าบอดแน่ๆ น้องยังเดินมาหากูได้ ยังไม่ชนของในบ้าน
แม่งเป็นความรู้สึกที่หนักมากพอๆ กับคนในครอบครัวเสียเลยว่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี ได้แค่ภาวนาให้น้องตาไม่บอด
ค้นพบว่ารอบข้างไม่มีใครให้คุยด้วยเรื่องที่หนักใจได้เลย
>>598 ปกติของสังคมสมัยนี้หว่ะ ทำใจซะ คิดไว้ซะว่าคุยไปมันก็ไม่ได้ช่วยให้มีอะไรดีขึ้นมาหรอก ได้แต่ระบาย ปัญหามันก็ยังคงอยู่ตรงนั้น บางทีพูดมากไปมึงอาจจะกลับมาregretที่หลังก็ได้เพราะที่ยอมฟังอ่ะ มึงไม่รู้หรอกคนนั้นที่ฟังมึงอยู่ เชื่อใจได้แค่ไหน
คือโตมาเป็นวัยทํางานแต่บะคนแม่งก็มีปัญหาอะไรแตกต่างกัน ต้องจัดการกับปัญหาตัวเอง บางทีเวลาคนมาระบายอะไร เป็นเรื่องไม่แปลกที่บางคนจะไม่มีsympathyมาฟังกับมึง มันไม่ได้แปลว่าอีกฝ่ายแม่งจะเหี้ยอะไร100%หรอก บางทีฝ่ายนั้นแม่วไม่ได้มาประสบปัญหาเลยไม่เข้าใจมึง
สุดท้ายแล้วปัญหาเรื่องยากๆอะไรทั้งหมด ตัวมึงเองรู้คําตอบอยู่แล้วว่าต้องทําอย่างไร แต่ถ้ามันอึดอัดอั้นใจอยากระบายก็ไปหาคนมาฟังไม่ว่าจะจิตแพทย์ คนแปลกหน้าตามผับบาร์ เพราะบอกเลยคนรอบตัวมึงจริงๆแม่งไม่ช่วยรับฟังไรหรอก สมัยนี้มันหายาก
>>600 แบบคนที่พูดกับphotosetหรอ กุว่าแบบนั้นมันน่าสมเพชเกิน กุไม่เคยคุยคนเดียวเลย
ข้างบ้านกุก็เคยถามนะ ว่ากุมีเรื่องเครียดไหม มาระบายได้ เป็นลุงแก่ๆหัวล้านคนนึง เขาอาจจะหวังดีกับกูหรือเปล่าไม่รู้
แต่กุไม่มีอะไรให้ระบายเลยสักอย่าง แถมยังมายืมเงินกูอีก ไม่คิดว่าจะได้คืนหรอก
อันนี้ไม่ใช่เรื่องแย่หรอกแต่เป็นความโง่ของกูเอง กูนัดทำฟันที่ห้างแห่งหนึ่งผ่านเฟสบุค แล้วทีนี้มันมี2ร้านโซนเดียวกัน ไอ้กูก็หลับหูหลับตาเดินเข้าร้านที่เคยทำมาก่อนเมื่อต้นปีที่แล้ว พนักงานงงเลยทักว่านัดผิดร้านรึเปล่า ดูอีกทีคนละชื่อนี่หว่า เขินจังเลย ต่อไปไม่กล้าเข้าแล้ว 5555
โอเค กูอยากตายละตายวันนี้เลยก็ได้นะ
ปกติกูไม่มีแนวคิดอยากตายนะ แต่ช่วงไม่กี่วันมานี้รู้สึกทำอะไรล้มเหลวไปซะทุกอย่างแล้วเป็นอย่างต่อเนื่องมาหลายวันละ
พอเป็นงั้นแม่งก็เริ่มตั้งคำถามแล้วว่า ไอ้ที่กูทำไปทั้งหมดนั้นเพื่ออะไร? ชีวิตมีค่าอะไร? จะอยู่ต่อไปให้ทรมารทำไม? สู้พ้นๆ ทุกข์ไปเลยหรือไปเริ่มใหม่ในภพหน้าจะดีกว่ามั้ย?
ตอนนี้อาการยังมีน้อยๆ แต่ถ้าสถานการณ์ยังเป็นงี้อยู่คงมีแนวโน้มว่าความคิดนี้จะรุนแรงขึ้นว่ะ
>>606 ถ้าเมิงไม่เคยคุยกับตัวเองในหัว เมิงก็ไม่เป็น กุไม่เคยมีตัวตน ที่สองอยู่ในตัว
เมิงยอมแพ้บ้างก็ได้ ไม่ยอมแพ้แล้วจะชนะได้ไง แค่สนุกกับชีวิตก็พอ กุไม่รู้คนอื่นมีปฏิทานหรือปณิทานยิ่งใหญ่อะไรนะ
ในทางจิตวิทยาจะมีเทวดากับนางฟ้าในหัว ส่วนกุมีแต่ตัวกูเท่านั้น ข้าจะเป็นนายของข้าเอง
มี1ไม่มี2 ถ้ากุทำอะไรผิดไป หัวใจ กุจะช่วยเตือนกูเอง หัวใจพูดไม่ได้ ไม่มีเจตจำนง หรือที่เรียกว่าพลังแห่งใจ
เพิ่งคิดได้ ว่าแต่เคยมีนักกีฬา esportที่คิดสั้นเพราะperformanceไม่เป็นใจดังหวัง
ทั้งที่คนนี้บ้านรวยมีกินมีใช้ก็ไม่หมดแท้ๆ กุก็ไม่เข้าใจพวกนี้เหมือนกัน
เหมือนพวกนี้ยอมรับกับความพ่ายแพ้ผิดหวังไม่ได้
ถ้าผิดหวังแพ้ก็ต้องตาย แต่ชีวิตคนเรามันจะสมหวังทุกเรื่องเลยหรอ จะยอมแพ้บ้างก็ไม่เป็นไร
กุว่าเมิงต้องมีทัศนคติแบบนี้ก่อน สิ่งที่ชนะสมควรชนะ เหมือนเกมpokerเนี่ยละ เมิงไม่จำเป็นต้องชนะทุกตา
แต่เมิงสามารถกินตังคนอื่นได้ รู้จักการยอมแพ้ เพราะแบบนี้อาจทำให้กุเล่นpokerเก่งด้วย
เพราะคนในโต๊ะกุมันอยากเอาชนะกู แต่สำหรับกู ชนะ ไปก็เท่านั้น
อยู่ที่ว่าตอนคุณแพ้คุณเสียเท่าไร และชนะคุณชนะเท่าไร นั่นละที่สำคัญ
>>608 ก็คงคล้ายๆกับพวกเรียนเก่งมากๆนั่นแหละแต่พอมาเจอผลการเรียนที่แย่จนเกินวิสัยมันก็ปรับตัวไม่ได้กับความล้มเหลว ลองให้มันมาอยู่ในโลกธุรกิจที่มีการลงทุน การหักหลัง การใช้เหลี่ยมคนเป็นตัวตั้งตัวตีดูนะ หรือให้เป็นมุมมองแบบประโยคท้ายของมึงอ่ะ อันนี้โอเคกับชีวิตกว่าเยอะ ได้เห็นได้ลองได้หัดล้ม ได้หัดยืน แม่งได้เห็นโลกหลายมุมมากขึ้นเยอะ
the house always wins
>>612 มาเสริม context ให้แอดเทียนครับ เนื่องจากก่อนหน้านี้มีโม่งคนนึง (นามสมมติ ไอโอคุง ชอบสิงอยู่มู้ tof ในห้องเกม) บอกว่าตัวเองเล่นหมากรุกเก่งเลยโดนโม่งถามว่ารุกฆาตกับรุกจนต่างกันยังไง แต่ไอโอคุงก็หนีไม่ยอมตอบ โม่งก็ไล่ตามถามเรื่อยๆไม่ว่าไอโอคุงจะไปโผล่ที่ห้องไหน จนเกิดเป็นที่มาของประโยค สอนผมเล่นหมากรุกหน่อยครับ ข้างต้น
วันนี้กูแอบตดละได้กลิ่นตดตัวเองทั้งที่ไม่ได้กลิ่นมานานแล้ว เลยแอบไปเปิดดูในห้องน้ำว่ามันปริ้ดออกมามั้ย
ตอนเด็กเคยรวย พอโตมาบ้านล้มละลาย มองเพื่อนที่โตมาด้วยกันแล้วเขามีพร้อมแล้วรู้สึกอิจฉาวะ
ติดต่องานไป ไม่มีสัญญาณตอบรับ
คนอื่นติดต่อไป ได้เฉย เอิ่ม อ่า....
>>617 ฝันร้ายของกูเลย เป็นความกลัวสัสๆอย่างนึง
บ้านพอมีกะตัง มีธุรกิจส่วนตัวที่ทำเงินพอสมควรแต่ปัญหาก็เยอะ แต่พ่อแม่ก็แก่แล้วสุขภาพไม่ค่อยดี กูคิดว่ากูบริหารธูรกิจที่บ้านไม่ไหวว่ะ กูก็ยังเรียนไม่จบดี กว่าจะกลับไปช่วยงานที่บ้านไม่รู้จะมีเวลาให้กูเรียนรู้ลองผิดลองถูกเท่าไหร่ พ่อแม่กูทำงานไม่ไหวขึ้นมาเหลือแต่กูบริหารนี่น่าจะเจ๊งบ๊ง อับอายขายขี้หน้าให้ชาวบ้านนินทาเยาะเย้ย การใช้ชีวิตแบบคนมีเงินเหลือเฟือที่ทำมาก็จะทำไม่ได้ เป็นผู้ดีตกอับไรงี้
>>620 เชี่ย สถานะมึงแม่งบีบหัวใจกว่าชิบหาย ของกูยังดีที่มีล้มบนฟูกบ้าง แต่มึงอย่าคิดว่ามึงนอยคนเดียว โลกกูในตอนนที่ชีวิตแบบมึงก็สีเทาเหมือนกัน มองไปทางไหนเห็นเพื่อนกินนั่นนี่ได้ กูได้นั่งนับเงินในกระเป๋า บางวันเงินไม่พอเดินจากรร.ถึงบ้าน20โล วันไหนโบกรถไม่ทันตอนต่อรถก็ต้องทนเดินเอาๆ จักรยานที่มีใช้ก็พอขับพอขี่ได้ เสียก็ต้องปล่อยไปไม่มีเงินซ่อม ตอนนี้อยู่ในฐานะที่แบบบัตรคนจนก็สมัครไม่ได้ละ(แต่ชีวิตเหมือนเด็กอายุ21เพิ่งตั้งไข่ได้)ก็ไม่ได้มีความเติบโตอะไรในสายงาน ขอให้อายุช่วง30ของมึงเจอโอกาสสักอย่างแบบคนรอบตัวสักวันนะโม่ง ถ้าชีวิตดีขึ้นแล้วรีบถีบตัวเองแรงๆให้ไปไกลกว่าที่คิดเลยนะ อย่าอยู่เมืองไทย หาโอกาสชีวิตให้ได้นะมึง สู้ๆ
มันก็เป็นความเสี่ยงแหละนะทำธุรกิจ
แต่ถ้าเป็นพนักงานออฟิศก็คือไม่เสี่ยง แต่ชาตินี้ก็ไม่รวย ชีวิตพออยู่ได้ ไลฟ์สไตล์ก็ได้แค่ระดับนึง
พอไปเห็นคนที่ที่บ้านทำธุรกิจก็แบบว่า ทำงานชิวๆ เที่ยวตปท.ปีละ5-6ครั้ง ไปยุโรป ญป ไปร้านอาหารหรูๆ เต็มไปหมด ส่วนกุได้แค่ญปปีละครั้ง หรือไปร้านตามห้างกินบุฟเฟ่ก็พอรับไดละ
ดูแล้วสะใจชิบหาย พวกตุ๊ดเกย์ควรโดนแบบนี้แหละ พวกวิปริต
https://www.youtube.com/watch?v=G3jJiDH8LCc
อยู่บ้านตื่นเช้ามาพ่อแม่หาข้าวกินวางไว้ให้ตลอด อยากกินตอนไหนก็กิน ไม่มีอด มาอยู่หอกุต้องหาข้าวกินเอง ขี้เกียจโคตรๆ แทนที่กุจะต้องเดินลงจากหอไปซื้อข้าวที่แม่งซ้ำๆกัน กุยอมแดกมาม่าอยู่บนหอไม่ก็สั่งเอาดีกว่า
คือเขาเป็นเพื่อนที่ดีนะ แต่บางทีกูก็โดนวีนแบบงงๆเพราะกูดันไปทักเขาในตอนที่เขาอารมณ์ไม่ดีแล้วโดนคำพูดไม่ดีกลับมา
เกลียดอีแก่แม่บ้านของพวกคนรวยในคอนโดชิบหาย ไม่รู้จะทำตัวใหญ่คับฟ้าไปถึงไหน เอาแต่ใจเหี้ยๆ
ต่อให้เธอใจร้ายกับเราขนาดไหน เราก็ยังเชื่อใจเธออยู่ กูมันคนบ้าชัดๆ
กุซื้อของเขาแถมให้ ผกดผข
ข้างบ้านยืมเงินไป 5,000 กุก็คิดว่าเขาไม่มีทางคืนกุแน่ๆ เพราะขับมอไซ รับจ้าง กับบี้ขวดขาย
และกุไม่ได้หวังให้เขาคืนเงิน ถ้าเขาจะมายืมเงินกุอีก แล้วกุคงอ้างบอก ของเก่ายังไม่คืนเลย จะมีหน้ามายืมอีกหรอ
ข้างบ้านคนนี้ เขาช่วยกุไว้ตอนเด็ก กุตกบันได 14 ขั้น แล้วเขาส่งกูไปโรงพยาบาลได้ทันเวลา
ตอนนี้เขาคงสำนึกผิดละ ที่ไม่มีเงินคืน ไม่รู้จะมาไม้ไหนอีก แต่กุคงไม่ให้ยืมแล้วนะ
ว่าแต่อากาศร้อนๆ ช่วงนี้ วัชพิชเติบโตดีเกิน
คนเช่าบ้านกูไม่จ่ายค่าเช่ามา 2 เดือน ติดต่อก็ไม่ค่อยได้ โว๊ะ อยู่คนละจังหวัดอีกตะหาก
พอกูปฏิเสธมั่งก็ไม่เอากูเลยสินะ ดีที่ได้รู้ถึงความเห็นแก่ตัวของคน
ไม่เคยฟังเพลงที่เพราะขนาด รู้สึกดีที่ได้เกิดมา
เพลงข้างๆ เหมือนเราคลอดใหม่ๆลย.วินาทีนั้น
กุรู้ได้เลยทันที เธอคือสิ่งที่วิเศษสุดในโลกนี้
เจ้าไก่เน่าของผม
My retarded one dimensional thinker colleges need to die
คราเคราะห์ มักมาในโอกาส
สายแปลกๆโทรเข้ามารู้ข้อมูลเราอย่าไปคิดเยอะให้เครียด มิจฉาชีพมันเล่นกับจิตใจเรา
ไอเหี้ย กุพึ่งทำงานได้ไม่ถึงสองอาทิตย์ กุจะทำทุกอย่างเป็นไหมล่ะไอชิบหาย ก็มาสอนกุสิกุจะได้เป็น ช่างแม่มึงเหอะ เดี๋ยวกุก็ออกละ
กุมีเพื่อนผช.เยอะมาก วันนี้เพิ่งไปเจอเพื่อนของเพื่อนมา กุเล่นเกมแล้วกวนตีนเพื่อนขำๆ กุเลยแซวว่าถ้าโกดก็ขอจังๆที่หน้ากุเลยมา สิ่งที่กุจะสื่อคือมุขชกหน้า แต่เพื่อนของเพื่อนกุเล่นต่อในเชิงราด...ใส่หน้า ในตอนนั้นกุก้ตอบขำๆกลับ ตอนนี้กุมานอนรู้สึกผิดที่ตัวเองขำแทนที่จะด่าว่าแม่งไม่มารยาท เพราะไม่อยากทำบรรยากาศเกมกร่อย
ทำไมคนบางแบบแม่งมั่นจังวะ มึงไม่รู้เหรอว่าคำแนะนำมึงเนี่ย คนเชื่ออาจหายนะอ่ะ ถึงจะธรรมชาติคัดสรรค์ก็เหอะ
ห้องข้างบนกูมันทุบเหี้ยอะไรทุกตี5วะเนี่ย กูสะดุ้งตื่นตลอด แม่งนอนไม่พอมาเป็นเดือนแล้ว ค.วย ค.วย ค.วย ค.วย ค.วย ค.วย ค.วย ค.วย
ไอ้เหี้ยกูเหนื่อยจะโมโหแล้วขอแช่งให้พวกมึงเจอแบบที่กูเจอละกัน ตายสะๆๆๆๆๆๆๆๆๆชิเนนนนนนนนน่
ในฝันกูจะเข้าห้องน้ำแต่อีห้องนั่นมีคนนั่งขี้อยู่ กูเลยไปเข้าห้องอื่น...
พรุ่งนี้วันจันทร์
เมื่อกี๊ตอนจะพิมพ์ดันเจ็บอกซ้ายจี๊ดดดดดตอนจะหาว นึกว่าจะถึงเวลาตายละ
เมื่อวานพึ่งตรวจพบร้อนในดวงเบ้อเริ่มบริเวณริมฝีปากด้าน วันนี้เจอสิวก้อนเป้งๆในโพรงจมูกอีก ละพรุ่งนี้ดันมีพรีเซนต์งานช่วงเช้า บ่ายไปพบลูกค้าคนสำคัญ ตกเย็นมีนัดดินเนอร์หมูย่างเกาหลีกับคนคุยอีก เชี่ยไรนักหนาวะเนี่ย โลกแตกทีเหอะ
ทำไมเพลงวัยรุ่นตลาดล่างเด้งเป้า เด้าพื้นชอบโผล่มาฟีดกูจังวะ (ปล.ไม่ใช่เพลงของภาคนั้น)
ห่อข้าวมากินเองมันดูน่าสงสารมากเลยหรอวะ แดดมันร้อน คนก็เยอะ กูไม่อยากออกไปแออัดให้เหนื่อยทั้งๆที่เป็นช่วงเวลาพัก จะกดแอปไรเดอร์มาส่งแม่งก็ต้องรอ(ไม่ชอบแว้บไปแอบกดในเวลางาน) วันนี้ทำมากินเองพูนๆ พวกมรึงหัวเราะกันใหญ่ เยาะเย้ยว่ากลางเดือนเอง ช๊อตแล้วหรอจ๊ะ บ้างก็บอกจะกดแอปให้แล้วสิ้นเดือนค่อยคืน คือกูจะบอกว่าข้าวที่พวกมึงแบกหน้าไปร้อนแดดดำแดดไปกิน แม่งก็ข้าวสวะๆว่ะ ข้าวกรรมกร ข้าวชั้นต่ำอ่ะ กูห่อมาเอง ทำเอง เลือกแต่ของดีๆ เนื้อหมูเนื้อไก่เบทาโกร(ไม่สนับสนุนCP) เกรดระดับ S-Pure บางวันก็ได้เนื้อ Thai-Wagyu มา ปรุงกับน้ำมันคาโนร่าใช้ไฟต่ำๆ ปรุงรสชาติด้วยดอกเกลือธรรมชาติดึงรสชาติเนื้อแท้ๆออกมา คาร์บกูก็เกรดดีกว่าพวกมรึงทั้งแผนก ใช้ข้าวหอมมะลินาน้ำฝนผสมกับควินัวอัตราส่วน70-30 แล้วก็มีผักเคียง บล็อคโคลี่เอย เบบี้แครอท เอามาผัดเนยฝรั่งเศสแท้ หรือถ้าวันไหนขี้เกียจก็สลับเป็นต้นอ่อนทานตะวัน ไม่ผ่านกระบวนการความร้อนกรุบๆ อัตราส่วน ข้าว-เนื้อ-ผัก จัดเป็น 20-50-30 มีประโยชน์โคตรๆอ่ะ
ทำงานที่รายล้อมไปด้วยพวกหมูตัวเมียแม่งประสาทแดกจริงๆนะ กว่าจะเริ่มทำงานได้ต้องไถแอปสั่งกาแฟ เอาถูกๆแปะส่วนลดอีก ละสั่งแยกน้ำแข็ง เพื่ออะไรรู้ป่ะ แม่งได้กลัวละลายหรอก มันจะเอามาเทใส่แก้วสตาบั๊ค แก้วเยติปลอมๆ เพื่อไม่ให้ใครล้อ ชีวิตยุ่งยากชิบหาย
ผลิตภัณฑ์ของบริษัทก็ทั่วไปไม่มีอะไรพิเศษ แต่ต้องทำเหมือนว่ามันดีซะเหลือเกิน พวกมึงต้องมาซื้อกันนะ น่าเบื่อชิบหาย ช่วยทำออกมาให้มันดีจนกูอยากบอกต่อหน่อยเถอะ ทำงานเหมือนทำบาปต้องหลอกคนไปวันๆ จะบอกความจริงกับลูกค้า ว่าไปซื้อที่อื่นก็ได้ หาอันที่ดีกว่าถูกกว่ายังได้เลย แต่กูน่าจะโดนไล่ออกทันที
ตอนแรกจะเข้ามาบ่นเพิ่มไม่บ่นแล้ว นึกว่ากระทู้ให้บ่น ที่ไหนได้มีคนรอเสือกอยู่ด้วย
ใครจะบ่นต่อจากกูก็คิดดูดีๆนะ บ่นไปแล้ว มึงอาจจะเจอคนมาตอบเสือกแบบกูก็ได้
น่าจะเปลี่ยนชื่อกระทู้เป็น "แบ่งปันมา เดี๋ยวพรี่บูลลี่ซ้ำให้เอง" 555555555 เหีัยจัด ไอเวร
จริงๆแล้ว กูมีปญ.ซื้อเองนะ กูซื้อเอง10อันยังได้เลย
แต่อย่างน้อยมันทำให้กูรู้สึกว่าไม่ได้โดนใส่ใจตั้งแต่แรกเลยไม่ได้อยู่ในความคิด เป็นแค่อากาศที่มีชื่อเล่น กับชื่อจริง แล้วก็นามสกุลแค่นั้น
มึง มันระบายได้แหละ แต่มันก็เสียบกันได้ คนอื่นที่ระบายก็ไม่ได้โดนเสียบกันหมด ถ้ามันไม่มีไรแปลกๆ มึงก็ไม่ปล่อย ไปตอบมันก็เข้าทาง
This bitch bent the rule just to spite me...
กูคบกับแฟนมาเกือบ 10 ปี เขาดีกับกูมาก เรียกว่าเป็นแฟนที่ดีมากๆ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เราอยู่ด้วยกันประมาณ 4-5 ปี แต่ว่าแยกกันอยู่เพราะปัญหาทางบ้าน กูกับเขาคบกันระยะไกลประมาณ 2 ปี ไม่มีอะไรผิดปกติ จนกูได้ข่าวจากพ่อแม่เขาว่าแฟนกูเสียแล้วจากอุบัติเหตุ กูไปบ้านเขาจัดการข้าวของเขา เขามีคอมเครื่องหนึ่ง กูเข้าได้เพราะเรารู้รหัสกันตลอด พอเข้าคอมเขาไปกูถึงกับช็อคเลย เขาคุยกับผู้ชายคนอื่น ทำแอคล็อค คอลเสียว 18+ เป็นเด็กเสี่ย โดยที่กูไม่รู้ เพราะไม่เคยมีเรื่องอะไรแบบนี้เลย กูทั้งเสียใจอยู่แล้วยิ่งรุ้สึกเสียใจหนักเข้าไปอีก ทั้งโกรธ ทั้งจุก
ตอแหล ขี้อะไรตั้ง18นาที กูไม่รับสายมึงหรอกนะ มึงไอคุยกับกิ๊กใช่มั้ย
รู้ทั้งรู้ว่าแอบมีใจให้กัน แอบคุยๆกันทั้งที่ยังคบกูอยู่ แต่ก็ต้องยอมรับว่ากูซัพพอร์ทได้แค่เท่านี้ ได้ไม่เท่าเค้าคนนั้นไง เค้ามีรถขับพาไปเที่ยวไปรับ-ส่งได้ กูมีแค่มอไซด์เก่าๆคันนึง เค้าที่บ้านมีกิจการ ให้เธอออกจากงานมาและดูแลค่าใช้จ่ายให้เธอได้ แต่กูยังเคลียร์หนี้ตัวเองอยู่งกๆเลย กูพยายามที่สุดแล้ว ดูแลให้ทุกอย่างมากที่สุดแล้ว มันไม่ผิดอะไรเลย ถ้าเธอจะเลือกในสิ่งที่ดีกว่า
ไม่รู้จะบ่นในกระทู้ไหนดี
เติมเงินในเกมเนี่ย ถ้าอารมณ์มันกำลังเดือดๆ กดเติมรัวๆ มีเดือนนึงกูเสียไปเป็นแสนเลยว่ะ
ตอนเติมเงินก็รู้สึกว่า เออไม่กี่พัน วันไหนไปกินอาหารดีๆก็เสียเป็นพันเหมือนกัน ไม่ได้แพงมาก
แต่กูไม่ได้นับว่าเติมเงินไปกี่ที เติมแล้วเติมอีก สุดท้ายมาสำนึกตอนเห็นบิลค่าบัตรเครดิต
เอาจริงก็ไม่ได้เข็ดนะ ตอนนี้ก็ยังเติมเงินเล่นเกมกาชาอยู่ ก็ระวังขึ้นนิดนึง
บางเดือนเสียเกือบๆพันนึง แต่บางเดือนก็เสียแตะหมื่นอยู่ดี
คนอื่นเสียเงินเยอะอย่างงี้ไหมวะ
ของกูเสียราวๆ 50k มากสุด เผื่อมึงอยากรู้ แต่ปกติ เกือบพัน
>>668 >>669 เมิงขาดความยับยั้งชั่งใจไง กุเล่นเกม ไม่ขอเอ่ยนามนะ เป็นmmorpg กาชาที่ดีที่สุดในโลก
จิตใจเมิงอ่อนแอเอง ตอนนี้ กุยังมีเพชร 130,000 ยังไม่ได้ใช้เลย
กุเติมเพราะกุไม่ได้อยากเก่ง แต่กุอยากสนับสนุนผู้พัฒนาว่ะ มีบิกินี่ มีความโมเอะ มีความเป็นญี่ปุ่น
เติมแล้วแฟชัน มีรถสวยๆขับ
ว่าไปเด็กรุ่นใหม่เดียวนี้ ข่าวฆตต เยอะนะ เพราะเกมกาชา ด้วยละมั้ง ที่นิยมแต่เกมง่ายๆเด็กน้อยเข้าว่า
หลายคนก็ทำแบบกุไม่ได้
Gambling addicts
เพื่อนโม่งถามอะไรหน่อยดิ การที่เราจะรักตัวเองได้ต้องเห็นแกตัวใช่ไหม
>>678 ไม่เกี่ยวการที่จะมีความสุขได้
ต้องเป็นผู้ให้ก่อน
เมื่อมีความสุขเราก็จะรักตัวเอง
ลองคิดดูถ้าพ่อแม่ เราเห็นแก่ตัว จะให้กำเนิดลูกทำไม ฮอโมนเปลี่ยนต้องอุ้มท้อง 9 เดือนภาระ
คำถามเมิงจะได้เกิดมาดูโลกไหม. ไม่ใช่พ่อแม่เสียสละเงิน. เสียสละเวลา. เสียสละร่างกายให้เราถือกำเนิดมาหรอกหรอ นั่นละความสุข
>>678 ไม่เชิงนะคิดว่า ได้ทำอะไรที่ตัวเองอยากแบบไม่ลำบากใจ หรือสงสัยในการตัดสินใจของตัวเองนั่นแหละความสุขจริง ๆ สมมุติคิดว่า “ต้องเห็นแก่ตัว” เลยปฏิเสธไม่ช่วยคนอื่นแต่สุดท้ายมานั่งรู้สึกผิดเองทีหลัง แบบนึ้ก็ไม่ใช่ความสุขแท้จริงหรอก นี่ว่าการเจอบาลานซ์อะโคตรความสุขของจริงเลย ไม่ได้ให้คนอื่นจนตัวเองลำบาก แต่ก็ไม่ได้เห็นแก่ตัวถึงขั้นตั้งคำถามว่าทำไมกุไม่แคร์โลกรอบตัวเลย/ทำไมกุแย่จัง ประมาณนี้ (แค่ความเห็นกุคนเดียวนะ และกุพูดเปรียบเปรยแบบกว้างมาก ๆ )
รำคาญเด็ก
กุบล็อคมึงเพราะไม่อยากเห็นค่ะ ไม่ได้เข้าไปสืบราชการลับ ไม่เหมือนมึงที่ส่องเสือกแซะค่า
เอาเปนว่าลาก่อนอีควาย กุจะไปใช้ชีวิตของกุละ มึงก็คอยประสาทแดกต่อไปละกันว่ากุรอเสือกชีวิตมึงอยู่ กร๊ากกกกกกกกกกกกก
เพิ่งเคยเจอโมเม้นต์ถูกกีดกันไม่ให้ทำงานอะไรเลย บ้านก็ใช่ว่าจะมีตังค์ ยังจะมาขังให้เอาแต่อ่านหนังสือเตรียมสอบราชการเตรียมเป็นทหารตำรวจอย่างเดียว ไม่คิดจะปล่อยไปทำอาชีพอื่นรอเลย อึดอัดฉิบหาย เข้าใจละทำไมในหนังถึงได้กระเหี้ยนกระหือรืออยากออกจากบ้านมาใช้ชีวิตของตัวเองขนาดนั้น
กุเป็นผญ ตอนกุป4 กุโดนเพื่อนในซอยบ้านที่เรียนรรเดียวห้องเดียวกันจูบ ตอนแรกกูเข้าในว่ามันชอบกุ แต่ผ่านไป 2-3 ครั้งกุเพิ่งมารู้ตัวว่ามันไม่ได้ชอบกุ มันแค่ทำกับกุเพราะอยากทำ กุพยายามที่จะหนี ด้วยความที่แม่มันกับแม่กูเป็นเพื่อนกันมันเลยขู่จะเอาเรื่องเสียๆของบ้านกุไปปาวๆที่รร กุเลยต้องยอม กุพยายามบอกแม่อ้อมๆว่ากุกำลังเจอกับอะไรแต่แม่กูบอกให้กูพูดอะไรระวังปาก สุดท้ายกุเลยต้องทนจนกุขึ้น ป6 กุตัดสินใจว่ากุจะหนีแล้วกุจะโดนบูลลี่ก้ช่างมัน สุดท้ายกุก้โดนจริงๆทั้งครูทั้งเพื่อนรุมกุหมด แลกกับการที่กูจะไม่โดยเรื่องอย่างว่า
ที่ตลกกว่าพอขึ้นม.ต้นกุกับมันย้ายเรียนที่เดียวกันแล้วนรกจากการที่กูปฎิเสธก้ตามกูมาด้วย ปัจจุบันกุเป็นคนที่กล้าปฎิเสธคน แต่เรื่องเหี้ยนั้นก็ฝังใจกุมาก ที่กุพยายามขอให้ผู้ใหญ่ช่วยก้ไม่มี ตอนนี้กุเรียนจบแล้ว กุเลยเอาเรื่องนี้ไปสารภาพกับคนในบ้าน
เขาตอบกุมาว่าเรื่องมันก้ผ่านมานานแล้ว แก้ไรไม่ได้ก้ปล่อยๆผ่านไป กุควรทำไงกับเด็กป4 ในวันนั้นที่โตมาเปนกูในวันนี้วะ กุขอความช่วยเหลือในช่วงเวลาไหนก้ไม่มีใครช่วยกุเลย
>>686 ตอนป.4 กุเกือบฆ่าเพื่อนด้วยกัน.ปัญหาเมิงจิ๊บจ๊อยมากนะ กุไม่เคยขอให้ใครช่วยเลย
แม้แต่ครั้งเดียว เพราะเป็นผู้ชายห้ามอ่อนแอ
ถ้าคนในห้องไม่ห้ามกุคงฆ่ามันจริงๆแล้วหล่ะ
แล้วกุก็มีศัตรูหลายคนนับไม่ถ้วน มากกว่าเมิงเยอะ อย่าถามว่าทำไมกุมีศัตรูเยอะ แล้วต้องใช้กำลังสู้กันด้วย แขนขาหัก เข้า รพ จมน้ำ มีหมด
สุดที่เมิงจะจินตนการได้ แต่เมิงโดนจูบ ร้องจะเป็นจะตาย?? อ่อนแอสิ้นดี
>>685 มึงเก่งมากที่โตและทนมาขนาดนี้แต่อดีตมันเปลี่ยนหรือลืมไม่ได้แต่ถ้าจะระบายกูจะอยู่ตรงนี้นะ
>>687 เสือก มึงจะฆ่าเพื่อนตอนป.4 เรื่องเหี้ยไรกูไม่สนนะ แต่การที่มึงบอกกระทู้ 685 อ่อนแอสิ้นดีเพราะแค่โดนจูบ กูไม่แปลกใจเลยที่มึงจะมีอริดูปากตัวเองก่อน ละอายใจบ้างว่าพิมพ์ไรมา บางคนมันมีเรื่องฝังใจไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่มันก็ฝังใจจนลืมไม่ลงนะมึงมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่คนเราจะไม่เหมือนกันอ่ะ ขอโทษนะที่ว่าแรงแต่การที่มึงมาพิมพ์แบบนี้มึงมันน่าสมเพชว่ะ และอีกอย่างผู้ชายผู้หญิงก็อ่อนแอได้เหมือนกันมึง
>>688 เรื่องฝังใจของกู คือในอดีต กุอ่อนแอเกินไป ถ้ากุแข็งแกร่งกว่านี้ กุสามารถปกป้องตัวเอง ปกป้องคนที่กุรักได้
เอาง่ายๆ ชีวิตเมิงยังดีกว่ากู บางคน โดนธนูปักเต็มหลัง แต่ก็ยังเข้มแข็งแล้วมีสติกว่าใคร ส่วนพวกเมิงก็แค่โดนธนูปักดอกเดียวร้องจะเป็นจะตาย
https://i.imgur.com/MRoN54p.png
เอาภาพไปดูเผื่อเมิงไม่เข้าใจที่กุจะสื่อ
>>690 ไม่มึง มันไม่มีใครเข้าใจที่มึงสื่อเลย ฟังนะประเด็นpointที่กูกับคนอื่นด่ามึงว่าเสร่อคือ มึงบอกเจ้าของคอมเม้นที่ 685 “แค่โดนจูบ ร้องจะเป็นจะตาย?? อ่อนแอสิ้นดี” คือปัญหามึงกับเขามันไม่เหมือนกันเว้ย และบางทีปัญหานั้นต่อให้มันเล็กมันก็เป็นจุดๆนึงที่กลายเป็นเหมือนปมฝังใจได้ มึงเข้าใจไหมเนี่ย? มึงไม่สามารถเอาปัญหามึงมาเปรียบเทียบว่าอะไรเรื่องเล็กเรื่องใหญ่กว่ากันเพราะคนเราเจอไม่เหมือนกันมึง และมึงไม่สามารถเสร่อหรืออยู่ในจุดที่ไปพูดว่าแค่เจอเรื่องแค่นี้ร้องจะเป็นจะตายได้
ประเด็นใจความสำคัญมันอยู่แค่ตรงนี้เลย ตรงที่มึงปากไม่ดีไปว่าเขาแล้วมึงไปเปรียบเทียบกับปัญหามึงว่ามึงเจอปัญหาใหญ่กว่าเขาอ่ะมันเลยดูเสร่อ
มึงๆ มันมีโทรลตัวนึง(เป็นอย่างน้อย)อยู่ในนี้ ลักษณะการพิมพ์มันก็จะซ้ำๆ คนห้องเกมไม่คุยด้วยแล้วมาระรานในนี้
พวกมึงอาจจะเศร้า แต่สังเกตดูเหอะ แบบกูแน่ กูเก่ง หลายมู้ในนี้เลย กูไปไล่เตือนได้ไม่หมดหรอกนะ พวกมึงก็อดทนดีที่ไล่ตอบมัน
กุเกือบฆ่าคน กุทำคนเข้า รพ กุโดนคนทำร้าย มีดบิน ปา แต่หลบได้ทัน
มือหัก โดนเขียนโต๊ะ เป็นคนที่ทุกคนในห้องเกลียด เอาเปรียบคนอื่น ไร้ใจ ต่อยผู้หญิง
โดนแก๊ง โรงเรียนอื่นมาต่อย โดนบาสอัดหน้า อยู่ด้วยความหวาดระแวงตลอด โดนเพื่อนผู้ชายจับของลับ กำแน่นๆ ทุกวัน โดนคนอื่นถกกางเกงพร้อมใช้ไม้บรรทัด วัดขนาดอวัยวะเพศ โดนบังคับเล่นเกม นับมีดกับนิ้ว
และอีกมากมายที่พวกเมิงสุดจะจินตนาการได้ และผู้ปกครอง หรือ คนอื่นไม่มีใครรู้เลยสักคนเดียว
https://i.imgur.com/mytvEZr.png
ปัญหาพวกเมิงเล็กจริงๆว่ะ กุไม่เคยร้อง ไม่เคยบ่นสักแอะ ทำไมชีวิตกุต้องเป็นแบบนี้ด้วย
ถ้าจะผิดก็แค่เรื่องเดียว กุอ่อนแอเกินไป ทำให้กุต้องหนีหรือหลบเลี่ยง แต่ถ้ากุแข็งแกร่งพอ กุเผชิญหน้ากับมัน
มันก็ง่ายๆแค่นี้เอง การที่เมิงต้องอ้อมฟ้องนั่นนี่ ก็เพราะเมิงอ่อนแอยังไง คนที่แข็งแกร่ง เขาเดินเป็นเส้นตรง ไม่เดินอ้อม
พูดไปเมิงก็คงไม่เข้าใจหรอก ประสบการณ์มันต่างกัน
แต่ไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไร กุก็ยังเป็นกุคนเดิมเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลงแม้แต่วินาทีเดียว
เมิงจะยอมเป็นขี้แพ้ตลอดชีวิต หรือจะสู้จนตัวตาย นั่นคือสิ่งที่เมิงเลือกเอง
ฝากไว้ให้คิด แต่ไม่น่าจะคิดได้
>>694 ถ้าอายุมึงเพิ่งมา12-14ปีได้เอาช่วง3-4ปีที่ผ่านมานี้นะ เอาปืนใครสักคนไปเป่าคนที่มึงเกลียดแม่งไม่ติดคุกหรอก ยิ่งกราดยิงพวกผู้ใหญ่ระยำๆที่ไม่สนใจอะไรมึงด้วยแถมๆไปยิ่งดี เลวครั้งนึงเอาให้สุดๆไปเลย จากนั้นถ้าต้องเลวอีกทีก็เอาแค่ครั้งเดียวอย่าเกิน17ก็เป็นพอ เดี๋ยวศาลตัดสินเข้าคุกผู้ใหญ่ละหวานเจี๊ยบเรือนจำตรงนั้น
>>695 การฆ่ามันก็แค่การแก้ปัญหาอย่างนึง แต่ไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหาทั้งหมด
กุว่ามนุษย์เราควรจะรักกัน ไม่เป็นศัตรูกัน เหมือน โลกไร้เขตแดน
กุเคยทำผิด เอาอิฐแดงๆ ไปขว้างใส่พี่ผญ (แค่หมันไส้เฉย) จนเขาต้องเข้ารพ นอนicu แถมยังจะเสียโฉมอีกต่างหาก
เป็นกูเองที่ไม่รู้จักจัดการอารมณ์ของตัวเอง จนกุรู้สึกผิดมาจนถึงทุกวันนี้ แต่พี่เขาไม่มาโกรธแค้นกูเลย ยังทักทายกุด้วยรอยยิ้มเหมือนเดิม I have no enemy กุว่าอยากจะเห็นโลกที่เป็นแบบนั้นนะ
อยู่ๆเพื่อนก็อ่านไม่ตอบใส่แต่เล่นโซเชียลอะไรปกติ เข้าดิสคอดมาก็ทำเหมือนเราไม่มีตัวตน และเรามั่นใจว่าเราไม่ได้ไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจแน่ๆอะ ถามเพื่อนคนอื่นก็ให้เหตุผลว่ามันเป็นแบบนี้ปกติของมัน แม่ง คุยๆกันอยู่ทุกวันอยู่ๆก็หาย ส่งข้อความไปเท่าไหร่ก็อ่านไม่ตอบ จริงๆมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกหรอก หลายรอบละ ถ้าอยากเลิกคบพวกกูมากก็ไปเลยดีไหม
เหี้ยมากกุค้องเรียนเพิ่มปีนึงเพราะลงผิดวิชาไอ้สาสสสสสสส
กูบิดน้องตัวเองTT พี่ขอโทษที่ทำให้เศร้านะน้อง
ยกโทษให้พี่ด้วย ขนาดกูสนิทกูยังบิด
อยู่คอนโด พิมพ์ห้องเกมไม่ได้แล้ว ฮือออออออ
ใครเล่น Rov บ้าง กูขี้เกียจขุดหากระทู้มันขอถามในนี้
มันมีกิจกรรมชวนเพื่อนส่งโค้ดรับสกิน กูอยากขอแอดชื่อมึงสักคนแล้วบอกโค้ดกูหน่อย กูจะกดโค้ดให้มึงได้แต้มทุกวัน เพราะกูจะได้กดรับแต้มกิจกรรมได้ มึงเข้าเกมแค่ครั้งเดียวเพื่อรับแอด+บอกโค้ดกูพอ ไม่ต้องทำไรทั้งนั้น
เพื่อนกูไม่มีใครเล่นสักคน ถามในเฟสแม่งให้แต่โค้ดไม่ให้กูแอดเพื่อนควายกันชิบหาย โง่นักกูก็ไม่กดให้ จนใจละต้องมาซบอกโม่ง
เออกูลืมว่าถ้ามึงบอกชื่อให้กูแอดพวกมึงจะโม่งแตก กูชื่อ ChocoSesame ถ้าแอดมาแล้วจะบอกโค้ดกูทางแชทหรือทางโม่งกะได้ แชทอาวีมันกะโปกขึ้นบ้างไม่ขึ้นบ้าง บอกในโม่งกะได้ แค่โค้ดมึงไม่น่าโม่งแตก ขอบคุณ
คนคุย อ้วนสัส แต่กูโอเคนะมันก็เป็นคนดี แต่ที่รับไม่ได้เลยคือมันหน้าเหมือนคนที่กูเกลียดเข้าไส้ แต่มันก็็ดูพูดดีเพราะคนที่กูเกลียดปากหมา กูเลยยอมคุยต่อ จนมาวันนึง มันเริ่มออกลายละ ปากก็เริ่มหมาเหมือนคนที่กูเกลียดเช่น กูบอกว่ากูไม่สบาย พรุ่งนี้ไม่ได้ไปม. แล้วแม่งก็จะทำประมาณว่ากูป่วยการเมือง แล้วลงท้ายว่าหยอกๆ (หยอกแม่มึงนะไออ้วน) แล้ววันนึงแม่งคอลมาตอนกูทำการบ้าน ละกูใส่แว่นอยู่ แม่งก็แบบ อู้ วันนี้ใส่แว่นด้วย ใส่ทำไม (เบาหวานลงตามึงหรอถึงไม่เห็นว่ากูทำการบ้านอิควาย) หนักสุดเลยคือกูเอนหลังจะนอนละ มันก็ถามว่าใส่แว่นนอนด้วยหรอ (กูถอดสิไอสัสแต่ยังคุยกับมึงอยู่ไง) กูเลยพอละ ทั้งโง่ ทั้งปากดีไม่จริงเลยเลิกคุย แม่งทักมาไม่หยุด โทรก็ไม่หยุดจนมันบอกว่าให้ทำไรก็ยอม ละไล่แอดเพื่อนกูด้วยนะ กูเลยขอดูหรรมแม่ง มันก็ส่งมาให้กูดูเลยนะ อันเล็กๆ เท่าเห็ด กูไม่คิดว่ามันจะกล้าส่งหรรมอันเล็กๆ ของมันให้กูดูจริงๆ กูเลยกลับไปคุย (กูเคลียกับมันตรงๆก่อนว่าที่ขอแบบนั้นเพราะไม่คิดมันจะทำ กูแค่รำคาญ ถ้ามันรับไม่ได้ก็จะเลิกมาวุ่นวาย) พอหลังจากเหตุการณ์นั้น แม่งอัปเดรดขึ้นจ้า เวลากูลงสตร.ของกินก็มาเม้นว่าอยากกิน กินเธอนะ หรือเจอรูปของกินก็ชอบพูดอยากกิน อยากกินเธออ่ะ แม่งพูดไม่หยุดจนกูเบื่อเลยบอกมันหรรมเล็กก็เจียมตัวหน่อย มางอแงว่ากูไม่เหมือนเดิมเพราะมันหรรมเล็ก (คือกูรำคาญค่าาช่วยพูดอะไรอื่นหน่อยนอกจากจะกินเธอๆๆๆๆๆ) อยู่ๆวันนึงแม่งก็พูดโพล่งขึ้นมา ช่วยตัวเองวันละกี่หน เราชักทุกวันเลยนะ นึกถึงเธอแล้วมัอารมณ์ กูแบบเอาล่ะ ไม่น่าขอดูหรรมมันเลย แม่งนี่มันคุหื่นกามชัดๆ อ่ะแน่นอนว่ากูไม่ตอบแชทมัน อยู่ๆมันก็ส่งข้อความมาตอนตี4 ว่าขอดูกูช่วยตัวเองหน่อย ส่งคลิปมาก็ได้ ค.ว.ยค่ะ5555555555 ไอ้อ้วนนี่คิดว่ามึงเป็นใครจะมาดูกูเบ็ด กูเลยบอกแม่งว่ากูมีชู้ บาย ที่ไม่รับสายมึงเพราะกูเน้ดกับชู้อยู่ เออมันก็เลิกพูดจาหื่นกามซักที อาเมน
อย่ารอช้า รีบกรอกโค้ด <ROV_CtISR1q> ในกิจกรรม สกินฟรี ชวนเพื่อนกลับมาเล่น และรับรางวัลด้วยกันเลย!
>>726 มึงงง กูถามในแชทโลกแล้วก็ไม่มีใครแอด ถามพวกมึงก็ไม่มีใครแอด กูไม่ได้โง่ แต่กูแค่ขี้เกียจกับดวงซวย มาบ่งบอกสมองสติไรมึง
ละอีกอย่างถ้ากูส่งให้พวกมึงอะ แต้มพวกมึงก็ขึ้น ได้ประโยชน์ทั้งคู่ ส่งให้ตัวเองมันก็ไม่มีใครได้ประโยชน์เลยนะเว้ยยยยย ถ้าเล่นก็แอดกูมาาา ไม่ต้องกดโค้ดกูทุกวันก็ได้ แค่ให้กูได้กดโค้ดมอบความรักให้มึงก็พอ โดกิ 🩷
แค่เล่นrovก็ตลาดล่าง ไม่มีใครอยากเสวนาด้วยหรอก
กูเบื่อชิบหาย วงการเหี้ยๆที่มีแต่คนเหี้ยๆแต่ก็ไม่เลิกไม่ไปให้มันพ้นๆซักที
เออ เห็นไอดอลรับจ็อบไปร้องเพลงบนเวที
คนกินเหล้าก็เมาหัวทิ่มไม่ได้สนใจเพลง
ส่วนไอดอลก็มองผน้ง คนดื่มก็มีอยู่ไม่กี่คน น้อยกว่าไอดอลอีก
แอดมาหาห ีแม่มึงเยสหรอแอดมาแล้วลบหน้าห ี
วันนี้ได้รู้จักรุ่นน้องคนนึงมา คิดว่าน่าจะจบใหม่ ไม่ก็ทำงานมาปีสองปี ขับ BMW ป้ายแดง
สมเพชตัวเองว่ะ กว่ากุจะได้ซื้อรถคันแรกก็ปาเข้าไปเกือบ 30 แล้ว
กุรู้วิธีจัดการความรู้สึกตัวเองแหละ แต่แค่อยากระบายความ Negative feeling เฉยๆ
>>735 Are all human beings truly equal?" These days everywhere you go there's talk about the fight for equality. while we are all equal at birth, pretty soon, things begin to change.
Truth be told, at the end of the day, equality is just a fantasy. And most of us go through life denying the fact that we live in a Capitalism.
ไม่เท่ากันตั้งแต่อยู่ในท้องแล้ว บางคนมีแม่ขาว สวย หุ่นดี บางคนมีอีแม่เป็นนิโกรผมหยิกอ้วนดำเป็นตุ่ม
จิงคับ บางคนเกิดมาโชคร้ายได้49 บางคน52ปกติ คนโชคดีได้ 54, 56
ไหนจะพวกมี5นิ้ว บางคนแจ๊คพ๊อตได้7นิ้ว ไม่มีทางเท่ากันหรอกคับ
เหนื่อยว่ะ ที่บ้านไม่รักษาความสะอาดกันเลย ทำแล้วก็ยังกลับมาสกปรก เพราะคนที่บ้านไม่ช่วยกันดูแล
กูควรซื้อคอนโดอยู่คนเดียวแล้วเทแม่งให้หมดเลยดีไหม
เพื่อนโม่ง ผมอยากได้ความเห็นแบบเอาจริง ๆ ไม่ Troll
ผมประเมินชีวิตตัวเองมาแล้วจากเงื่อนไขดังกล่าว แต่ก็อยากฟังความคิดเห็นจากคนอื่นที่มองมาด้วย
1. มีหนี้ 4 ล้านโดนโกงมา จริง ๆ โดนโกงมาเยอะกว่านั้น แต่จ่ายหนี้ไปแล้วล้านนึง
2. ตอนนี้หนีไปทำงานต่างประเทศ เก็บเงินส่งกลับพ่อแม่ที่ไทยได้เดือนละ 55,000 บาท
3. เงินนี่พ่อแม่เก็บไว้ให้เรา
4. ตั้งใจจะหนีหนี้ไป 10 ปีจนหมดอายุสืบทรัพย์ อาจจะไม่ต้องจ่ายหนี้เลย
5. พอครบ 10 ปีจะโดนฟ้องล้มละลาย 3 ปีกลับมาทำงานประจำที่ไทย ได้เงินเดือนเท่าไหร่ก็ตามจะโดนหักเหลือ 2 หมื่นบาท พอครบ 3 ปีหมดหนี้
6. ตอนนี้อายุ 37
7. เงินเก็บเดือนละ 55,000 บาท อาจจะได้มากขึ้นทุก ๆ 2-3 ปีจากการย้ายงาน
เพื่อนโม่งคิดว่าชีวิตเราเป็นไงเช่น
- fucked up มาก
- ไม่ดีไม่แย่ ถัว ๆ แล้วปกติ
- ก็แย่อยู่นะ แต่ในความแย่ยังมีความโชคดี
>>746
พิมพ์รายละเอียดยาวๆ จะโม่งแตก เอาคร่าว ๆ นะ
คนรู้จักผมติดการพนัน มันมาแต่งเรื่องโกหกให้กูกู้เงินไปช่วยมัน
โดยมันทำหลักฐานปลอมให้ผมเชื่อว่ามันจะเอาเงินมาคืนผมได้
โดนจริงเยอะกว่า 4 ล้านไปพอสมควรเพื่อน แต่ 4 ล้านนี้คือต้นทุนหนี้ล่าสุดที่เหลือ
หนี้กูเป็นหนี้สถาบันการเงินหมดอ่ะเพื่อน ไม่ใช่นอกระบบ พวกนี้มันทำตามระบบขั้นตอน
ไม่ได้มีเรื่องการใช้ลูกปืนหรือกำลังข่มขู่ พอตามไม่ได้มันก็ขายหนี้ไปบริษัทรับซื้อหนี้
ซึ่งพวกนี้ก็ซื้อหนี้ทีนึงแบบลดราคามาเป็นก้อนใหญ่ๆ พวกนี้ทำธุรกิจเป็นระบบไม่มีเรื่องความแค้น
>>747 โอเค เอ็นดูเขาเอ็นเราขาด แล้วเมิงได้เยเพื่อนเมิงขัดดอกไหมวะ
โทดทีกุก็พิมแบบนี้ในโม่งเป็นประจำนิสัยอยู่ละ
กุก็ไม่รู้ว่าหนี้ในระบบ เขาจะไล่บี้ยังไง แต่กุว่าเขาก็ไม่โง่จนยอมเสียเงินไปฟรีๆหรอกวะ
มีอะไรทรัพย์สินในชื่อเมิงบ้าง กุคงไม่ต้องสอนจระเข้ว่ายน้ำ
ชีวิตเมิงตอนนี้ก็ดูชิวๆดี
>>749 คนรู้จักผมมันโกงคนไปทั่วเกิน 20 คนโดยแฉลงเน็ตแล้ว
มันอยู่ไทยไม่ได้เพื่อน โกงคนไปร่วมสิบล้าน มันหนีไปต่างประเทศ
จนมันไปอยู่กินมีลูกกับฝรั่งที่นั่นแล้ว
คนที่ไทยโดยมันโกงแบบหนี้ขั้นต่ำ 2 ล้านมีอย่างน้อย 4-5 คน
นี่คือเท่าที่รู้นะ ที่ไม่รู้นี่คืออีกเท่าไหร่ไม่รู้
>>749 ไม่มีทรัพย์สินอะไรชื่อตัวเองเลย
คนเป็นหนี้ NPL พุ่งนะเพื่อน แบบเก็บหนี้ไม่ได้เป็นเรื่องปกติเลย
หนี้ครัวเรือนไทยจ่อเร่งตัวแตะ 91.4% ต่อ GDP ภายในสิ้นปี 2567 หนี้บัตรเครดิต ลีสซิ่ง และสินเชื่อส่วนบุคคล โตเร็วสุดในรอบทศวรรษ
>>753 ชีวิตมึงบดซบเพราะมึงไม่สืบลูกหนี้มึงก่อน แต่กูไม่เข้าใจว่าชีวิตมึงไม่เคยให้ยืมเงินมาก่อนเหรอวะ? กูนี่ให้ยืมตั้งแต่ป.5จนพอรู้ว่ามันมีคนสันดานไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย นับแต่นั้นมาถ้าไม่จำเป็นจริงๆหรือกูจะทดสอบสันดานคนกูจะไม่ให้ยืมเลย และกูบอกไว้เลยว่าการปล่อยหนี้ที่ดีที่สุดคือการรู้หมดไส้หมดพุงว่าลูกหนี้มึงมีอะไรมาค้ำประกันได้ มีอะไรที่มูลค่าแม่งสมน้ำสมเนื้อให้เก็บไว้ได้บ้าง เช่น ทองคำ , บ้าน , ฉโนดที่ดิน ก็ว่าไป แต่กูเหลือเชื่อกับมึงอย่างนึงนะ ....มึงไม่มีทรัพย์อะไรเลยแล้วชักชวนให้เจ้าหนี้กล้าปล่่อยกู้ยอดมากกว่า4ล้านได้ไง? เป็นกูถ้าแบบประเทศไทยจะล้มแบบเวเนเผื่อกูทำมั่ง
พอเจ็บป่วยอะไรทีครอบครัวดีแต่ซ้ำเติม เหมือนกูตั้งใจอยากไปป่วยงั้นแหละ นอกจากขับรถไปกลับแล้วทำอะไรบ้าง ดีแต่พล่าม เรื่องมากจนหมอเค้ายังไม่อยากจะคุยด้วยทั้งที่ไม่ใช่เคสมึง
เมื่อไหร่จะตายๆกันไปให้หมด
>>755 แต่ก็สงสัยไม่น้อยอ่ะ ไปกล่อมสถาบันการเงินมายังไงให้มึงติดหนี้ระดับหลักล้านได้วะ? สมัยมึงอยู่ไทยนี่ไม่มีทรัพย์สินห่าไรเลยด้วยละมึงใช้เคล็ดอะไรทำให้เค้ากล้าปล่อยเงินให้มึงวะ? ต่อให้เอกสารค้ำประกัน ฉโนด หรืออะไรๆเป็นของปลอมนี่กูไม่เชื่ออ่ะว่าธนาคารแม่งจะโง่กันได้ขนาดนี้ กูจะเริ่มเข้าใจว่านี่คือเรื่องแต่งก็ตรงนี้แหละ หรือเงินเดือนในงานที่ไทยตอนนั้นมึงได้มากกว่าห้าหมื่นตอนนี้แล้วตำแหน่งสูงจัดๆยังไงกูก็ยังเอ๊ะอยู่นะ เพราะกู้เจ้าแรกมาแล้ว จะกู้เจ้าต่อไปเขาก็ต้องสืบเครดิตบูโรก่อน
ไปเกิดใหม่ให้หมดเลย ไป
ตาย
ไป.ตาย
ไป
ตาย
ไป
กูโดนพวกโอตะแม่งรุมด่า ทั้งที่กูก็เป็นคุ แต่คงเพราะกูไปแหย่รังแตนเข้า ใครจะไปรู้วะว่าไอ้กัปตันมันร้องเพลงห่วย แต่ต้องห้ามบอกว่าห่วย กูก็ดันไปพูดแทงใจดำพวกมัน แม่งเสียเวลาชิบหาย
ผมไปโพสในบอร์ดนิรนามแห่งนึง
มันมีทู้นึงให้คนมาโพสต์เรื่องราวแย่ ๆ ได้
ผมเลยโพสต์เรื่องราวตัวเองลงไป
มีคนมาพิมพ์ให้รู้สึกแย่ว่าเป็นโทรลเอ๋อ ทั้งที่ผมพิมพ์ความจริง
ถ้าแยกแยะโทรลไม่ได้ก็เลิกเล่นโม่งไป
ในโม่งมีแต่คนชั่ว
คนดีจะเรียก ไอโอ
ถ้าโม่งชั่ว ก็อย่าชั่วตามโม่ง
ใช้ความดีชนะความชั่วแบบกู
สวัสดี อยากมาแชร์บ้าง เราเคยมีความสุข เคยมีชีวิตที่ดี พ่อแม่รวยมีบ้าน3 หลัง แต่พอโควิดมา โดนลดเงินเดือนกัน ปู่ย่า เ สี ย เพื่อนที่มีก็ค่อยๆ ห่างไป ไม่ก็โดนอดีตคนสนิทนินทาจนเสียเพื่อนรอบๆ ตัวไปเยอะมาก เสียใจมาก อาจารย์ที่สนิทก็มาพูดจา SH ใส่แต่คนรอบตัวด่าเราบอกว่าเราไปอ่อยเค้าเอง
สุขภาพจิตเห้มาก ทำงานไรก็แพนิค หวังว่าจะดีขึ้น
อวยพรให้ทุกคนเจอแต่เรื่องดีๆนะ 55
>>773 มึงก็เหมือนกันเพื่อนโม่ง แค่ในจังหวะชีวิตตอนนี้ของมึงมันอยู่ในจุดดิ่งลงเฉยๆ ทุกคนต้องมีจุดแบบนี้ในชีวิตบ้างแหละแค่มากน้อยต่างกัน แต่กุเชื่อว่าในอนาคตกราฟชีวิตมึงมันจะวิ่งขึ้นนะ มันต้องมีเหตุผลที่ชีวิตมึงต้องเจออะไรขนาดนี้ อาจจะเพื่อเจอโอกาส เจออะไรบางอย่างในอนาคต ในอนาคตมึงอาจจะประสบความสำเร็จสัสๆก็ได้ อย่าพึ่งยอมแพ้ในตัวเองนะเพื่อนโม่ง
: 「運命なんて、信じているのはバカだけだ。」: "Fate is something only idiots believe in."คำพูดนี้สะท้อนถึงความคิดของ Ayanokoji ที่มองว่าโชคชะตาเป็นความเชื่อของคนที่ไม่ยอมรับความจริงหรือความเป็นจริงของชีวิต.
เท่าที่กูรู้มานะที่เจอเฉพาะยอดคน เขาไม่เคยเชื่อในโชคชะตาเลย รู้แต่ว่ามันเป็นสิ่งที่ต้องไขว่คว้ามาด้วยตัวเองเท่านั้น แล้วพวกนี้มันคือตัวเอกของโลกไง แต่มึงคือตัวประกอบโง่ๆแค่นั้นแหละ
หรือจะให้กูแปลเป็นไทยมีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่เชื่อในโชคชะตา
กุพึ่งเสีย 700 ให้เว็บพนัน ด่ากุแรง ๆ ที กุแม่งโง่ชิบหาย หรือใครมีปสก. บอกกุหน่อยว่าให้เอาตรงนี้เป็นบทเรียนแลัวเลิกยุ่งการพนันไป หรือเล่นต่อให้ครบพันเผื่อฟลุกได้แล้วค่อยเลิก หรือถ้าไม่มีปสก.ก็ด่ากุจมดินได้เลย กุแม่งโง่ เสพติดอะดรีนาลีนตอนปั่นสล็อต
แจ้งเตือนมิจฉาชีพนะครับ
มีคนใช้เบอร์ 06-1995-2962 โทรมาหาผม พูดจาลีลา ไม่ยอมบอกชื่อ สุดท้ายลองเช็คแล้วเป็นเบอร์มิจฉาชีพที่โทรมาเอาเสียงเป้าหมายไปทำเป็น AI เพื่อหลอกลวงคน
ถ้ามีโทรศัพท์เสียงผมโทรไปหาใครเพื่อขอยืมเงิน หรือขอความช่วยเหลืออะไร อย่าหลงเชื่อนะครับ ส่วนเบอร์นี้ เซฟเก็บไว้ป้องกันตัวนะครับ
โอเคกุโทรไปบอกครอบครัว เพื่อนๆแล้ว สบายใจ
กันไว้ดีกว่าแก้
มีใครเรียนภาษาพม่าบ้างวะ โดนเบอร์แปลกโทรมา ขึ้นว่าเบอร์จากไทย แต่น่าจะพม่าเพราะฟังไม่รู้เรื่อง พูดไม่รู้เรื่อง น่าจะมีคนเคยโดนเหมือนกุหลายคนนะ ที่เป็นเสียงคนพม่าหลายๆคนคุยกันแล้วโทรมาฟังไม่รู้เรื่อง มีใครที่ฟังพม่ารู้เรื่องแล้วเคยโดนโทรบ้างไหม ตอนแรกหงุดหงิด ตอนนี้กุเริ่มอยากรู้ละมันโทรสุ่มทำไมวะ แบบมันต้องการอะไร จะถามอะไร พูดอะไรกับเราอยู่
กุเจอของๆแฟนเก่ากุในห้อง กุเลยเอาของไปส่งคืนให้มันที่หน้าห้องโดยที่ไม่ได้บอกแม่งเพราะไม่อยากคุยกับมัน
เจอแม่งโทรมาด่าว่ากุทำตัวน่ากลัว คุกคามมัน นี่กุผิดเหรอวะกะอีแค่วางของใส่ในกล่องไปรทิ้งไว้เฉยๆ
>>788 ได้นั่นเรื่องของเมิง มันขโมยของเมิงได้
ก็ไม่ใช่ว่าเมิงจะทำตัวไม่มีมารยาทกลับ คนละกรณี
แต่เวลาไปหาใคร โทรก่อนเป็นมารยาทก็ดีนะ เดียวเอาของไปให้ มันไม่ได้ยากนะ บ้าน หรือ คอนโด แฟนเมิงไม่ใช่ร้านสะดวกซื้อ
หรืออะไร งง เรื่องมารยาท เมิงเป็นผู้ชายเลยหยาบกระด้างอะดิ ขี้เกรงใจคนอื่นบ้าง
กุเบื่อตัวเองที่เป็นคนง่ายๆว่ะ อยากรักตัวเอง เห็นคุณค่าของตัวเองมากกว่านี้ กุเป็นคนหัวอ่อน เคยมีแฟนแค่คนเดียว แล้วก็มีอะไรกับแฟนคนนี้ตั้งแต่คบกัน3เดือนแล้วก็เลิก หลังจากนั้นก็โสดมาไม่เคยมีใคร จนไปชอบคนนึง ชอบมากๆ แต่ก็เสือกเป็นคสพแบบแค่fwbเพราะกูชอบเขาเลยมีอะไรกับเขา อยู่แบบนี้มา1ปีกว่าๆ เขาคงคิดว่ากูง่ายแหละ แต่คงไม่รู้หรอกว่าปกติใครมาทักมาเต้าะมาจีบกูไม่เล่นด้วยเลย กูวางตัวดีกับเพื่อนผชมาก ไม่ยอมให้ใครไปส่งบ้านไม่ไปร้านเหล้าไม่อยู่กับใครสองต่อสอง ไม่แต่งตัวโป๊ รูปที่ลงไอจีก็มีอุส่าแต่งตัวสวยๆน่ารักๆแฟชั่นแมชชุดสวยๆ แต่เสือกมีแต่คนอยากเห็นกูโป๊มากกว่า ฮ่าฮ่า อนาถชีวิตตัวเองจัง
กูแถมให้เรื่อง Domestic Violence (ความรุนแรงในครอบครัว)
เรียงลำดับจากมากไปน้อยได้แก่ ญญ > ญช > ชช
คู่เกย์ผู้ชายตีกันน้อยสุดนะเออ
บ่นๆ แสรส กูทวงงานกูผิดเหรอ ก็มึงไม่ส่งตามเวลา
วันนี้กุขี้ไม่ออกวะ กลัวจะไปวิ่งแล้วมันจะพุ่ง
วันนี้ตี 3 48 กุก็นอนไม่หลับเหมือนเดิม
สังเกตว่า influ IT ตัวTop ยุค y2k. เริ่มหมดมนขลัง ไม่ว่า เจ้าพ่อ หรือ เจ้าหญิงIT ต่างหมดมุข หรือหนีตัวเองไม่ออก ถึงสร้างคนใหม่ก็ไม่วาย สร้างCloning ตัวเองขึ้นมา หารู้ไม่ว่า คนดูอยากเห็นบุคลิกอื่นๆ ในช่องของคุณ ตัวอย่าง สโลแกนของคุณหนุ่ย ว่า รีวิวที่ดีต้องมีราคา เอาไปใส่ปาก ป๋าเต็ต ทำให้ดูแย่และเชยเอามากๆ ไม่รู้ทำไม สุดท้าย จุดยืนของcontent creator คือ บุคลิค ที่โดดเด่น แต่หลากหลายครับ อย่าcloning ตัวเองออกมา แต่สร้างคนใหม่ ในแนวความเชื่อที่ตรงกัน อันนี้บอกยาก เรื่องความเชื่อครับ แต่จำเป็น ตัวอย่างที่น่าสนใจ คือ ทีมงานปัญญา ที่รักษาความเป็นไทย แต่หลากหลาย มากพอ อาจเพราะเค้ามีคนคิดหลายคน เลยได้เปรียบ ก็ได้ คุณหนุ่ยมีคนเดียว เลยยากมากที่จะหลุดออกจากความสำเร็จเก่าๆ / แนะนำให้นั่งดูคลิปน้องเญอปรางนานนาน เค้าไม่สามารถดึงบุคคลิกที่Authentic ในตัวเค้าออกมาได้เลย ยิ่งดูยิ่งเหมือนคุณหนุ่ยในเวอร์ชั่นเฌอปรางค์ ระวังอย่าไปบอกเค้าให้พูดประโยค แบบป๋าเต๊ดนะ จะยิ่งไปกันใหญ่
ติดตามมาตลอดนะครับ ไม่ได้ติเพื่อทำลาย แต่แอบลุ้นให้ก้าวหน้าไปตลอด เราคนยุคเดียวกันครับ
ปล ลองเปิดใจ หาCreative director มาทำงานหนักแทน เรานั่งดูความเปลี่ยนแปลง การRebrand BT ขึ้นมา มันดูหรูหรา แต่มันยกได้แค่image บริษัทดูเป็นเอเจนซี่ ค่าตัวคงแพงขึ้น แต่ไม่ยกระดับความน่าเชื่อถือในด้าน Creative เลยนะครับ อยากให้พิจารณา ด้วยความจริงใจครับ
โชคชะตาน่ะมันถูกกำหนดมาแล้ว
ดูอย่างกูเป็น neet นั่งๆ นอนๆ ก็มีแดก เดี๋ยววันที่ 16 ก็ถูกรางวัลที่ 1 อีก 2 ใบได้อีก 12 ล้าน สบายๆเลย
พวกเมิงจะทำยังไง ถ้ารู้ว่าพ่อเป็นเกย์วะ
หลังจากใช้ชีวิตมาเป็น30ปี
แต่แม่กับน้องสาวไม่รู้เลย กุกะจะไม่บอกใครเลย
คงเก็บไว้ก้บตัวกู มันดีแล้วใช่ไหม ที่คนอื่นไม่ต้องรู้ความจริง ไม่งั้นพวกเราคงมองหน้ากันไม่ติดอีก
>>813 มึงต้องมองผลที่ตามมาถ้ามึงบอกความจริงออกไปว่าพ่อมึงเป็นเกย์
- มึงกับพ่อมองหน้ากันไม่ติดแน่นอน
- บ้านแตก
- อาจจะตามมาด้วยการแยกกันอยู่ของพ่อแม่มึง หรือพีคสุดคือหย่า
- ถ้าเพื่อน/ญาตมึงรู้มึงคงรู้ผมที่ตามมาที่จะเกิดกับมึง/น้องมึงนะ
ก็ต้องถามต่อว่า พ่อมึงเคยทำอะไรไม่ดีกับมึงไม้ล่ะ
เอาจริงๆ พ่อมึงได้ประโยชน์จากการที่มึงแฉด้วยซ้ำ (ไม่ต้องปิดบังตัวตน)
ส่วนคนที่ฉิบหายสุดคือ มึง ตามด้วยน้องสาวมึง แล้วก็แม่มึง
ถ้าไม่เป็นกูกูก็คงเก็บเป็นความลับขำๆเอาไว้จนวันตายน่ะแหละ
อิเหี้ยอิสัส กรี๊ดดดดดดดดด โลกแตกพรุ่งนี้เลยได้โปรด
กูว่านะ
แม่งทำงานกลับมาเหนื่อยๆยังต้องมาเจอว่าหมาตัวเองโดนรถเหยียบตายอีก คนอยู่ในเหตุการณ์บอกน้องตายคาที่เพราะน้องตัวเล็กน่าจะเข้าล้อเต็มๆ ขอให้ตอนโดนน้องเจ็บแค่แปปเดียวนะ ตอนพิมพ์มือยังสั่นอยู่เลย
รู้สึกว่าตัวเองแม่งขี้แพ้มาก จบมา 1 ปีเพื่อนๆเริ่มทยอยได้งานกันแล้ว ในขณะที่กูแค่ไปสมัครพาร์ทไทม์ร้านสะดวกซื้อเขายังไม่เอา ฟาสต์ฟู้ดก็ไม่เอา พวกบริษัทยื่นเรซูเม่กับไปสัม ลงข้อมูลเว็บสมัครงานก็ไม่มีใครติดต่อมาเหมือนกัน ในขณะที่เพื่อนบางคนไม่ต้องไปยื่นใบสมัครอะไรก็มีคนมาติดต่อมาเสนองานให้ บางคนคือใช้โชคล้วนๆเพราะผู้ใหญ่รู้จักกันด้วยซ้ำ มันเศร้ามากเลยว่ะ เหมือนถูกปฏิเสธโดยสังคมเลยอะ ไร้โอกาส ไร้ความสามารถ ไร้โชค เหมือนกูไม่มีอะไรดีสักอย่าง พอมีเพื่อนๆโอบรับคอยกอดปลอบ ก็กลายเป็นว่าเหมือนกูกลายเป็นคนที่ใช้ชีวิตไม่เป็นโล้เป็นพายคนเดียวในกลุ่ม ทุกคนเขามีชีวิตมีงานมีเงินหลุดจากพ่อแม่กันหมดแล้ว ส่วนกูแค่งานร้านสะดวกซื้อเขายังไม่เอา ตัวกูเมื่อหลายสิบปีก่อนไม่คิดเลยว่าตัวเองจะตกต่ำขนาดนี้ ไม่ร้องไห้แล้วแต่ก็ซึมๆหลับแบบเคล้าความเศร้าทุกคืนเลย
>>822 เมิงเป็นผญหรอวะ ไอดอลที่กุชอบ เคยกล่าวไว้ว่า "ไม่มีหรอกคนที่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง
ต้องมีอย่างนึง ที่ตัวเรา ทำได้ดีแน่ๆ"
อย่างน้อย เมิงยังมีบ้านให้กลับ มีพ่อแม่ ที่เขาคอยซัพอยู่ใกล้ๆ
เด็กสมัยนี้แม่งคิดแบบเมิงซะหมด มีข่าวนิสิตนักศึกษา กระโดดตึกตาย มอกู อีก
ชีวิตไม่ยาก ถ้าเมิงมีสติ
และอย่าให้ใครมาปลอบใจเมิงได้ ไม่ต่างไรกับเยาะเย้ย มันน่าสมเพช
ใครทุกวันนี้เอาแต่คิดว่าตัวเองไม่มีความสำคัญต่อโลกใบนี้สักนิด คนอื่นไม่มีเราก็อยู่ได้ คนอื่นมีความสุขมากกว่าด้วยถ้าไม่มีเราอยู่ เราถามตัวเองเสมอว่าเรามีอะไรที่สำคัญหรือทำให้อยากมีชีวิตอยู่ต่อ บางทีเราเหนื่อยกับสังคมสมัยนี้ด้วยไม่เข้าใจว่าทำไมเวลาไม่พอใจนิดหน่อยถึงโพสแขวนทั้งๆ ที่รู้จักกันมานาน เราเหนื่อยมากๆ
ยิ่งช่วงที่รักไม่สมหวังเราใช้ชีวิตแทบจะทิ้งเวลาไปเสียเปล่ามากๆ เอาแต่นอนหรือนั่งเล่นเกมอย่างเดียวให้เวลาผ่านไป จนบางทีเรารู้สึกตัวเองทุ่มเทเรื่องเรียนไม่พอ เราคิดมากไปมั้ยนะ แค่ใช้เวลาเสียเปล่าเพื่อมูฟออนจากความรักมันเสียดายเวลานะ เราเสียความรู้สึกจนไม่อยากรักใครอีก
เรารู้สึกตัวว่าตัวเราไม่สำคัญต่อโลกใบนี้หรอก ถ้าสำคัญคนอื่นคงมีความสุขเวลาได้อยู่กับเราหรือเจอเราแล้วนะ เราแค่อยากพักอย่างสงบบ้าง
ขออภัยที่ปล่อยพลังงานลบนะ เรารู้สึกอยากหายไปทุกอย่างคงดีขึ้นแน่ๆ
>>824 คนเราก็ไร้ค่าไร้ความหมายหมดนั่นละ
แต่เมิงเชื่อในโชคชะตาไหมละ เส้นผมเส้นดียวสามารถฆ่าคนได้ ข้าวสาร1เม็ด สามารถจุนเจือคนทั้งแผ่นดินได้ เมิงต้องมองสิ่งรอบๆตัว ในวันธรรมดา มีความสุขกับเรื่องเล็กๆน้อยๆ
กุเชื่อว่า เมิงต้องมีค่ากับอะไรบางอย่างแน่นอน
กุก็ไม่รู้ว่าเมิงมีชีวิตอยู่แล้วจะได้อะไรกลับมา
แต่พวกเราก็เหมือนกัน เป็นเศษธุลีดิน ไร้ค่าไร้ความหมาย เราคือสิ่งมีชีวิตที่เกิดจากดาวเคราะห์ชื่อโลก ถ้าเมิงเลิกยึดติด ตัวกูของกูได้ เมิงจะเห็นความสวยงามของธรรมชาตินะ
อยากปรึกษากับคนที่เห็นโพสนี้
อยากรู้ว่าแต่ละคนมีอะไรที่ทำให้รู้สึกมีแรงใจในการใช้ชีวิตไม่คิดที่อยากหายไปมั้ยครับ อยากได้เอเนจี้หรือมีไฟกลับมามากๆ🙏
>>826 กุไม่เคยคิด อยากหายไปนะ แต่มีเด็กอายุ15คนนึง ตอนนี้เธออายุ 17 แล้ว อาชีพไอดอล
จากที่กุใข้ชีวิตเปื่อยไปวันๆ เราก็อยากให้เธอเป็นที่นิยมมากว่านี้ ดังไกลไปต่างประเทศ ซึ่งเธอทำได้แล้วละ
มันทำให้กุต้องอยากใช้ชีวิต ถ่ายรูป ถ่ายแฟนแคม ตัดคลิป ใช้การวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์เปย์โหวต ให้ใข้เงินน้อยสุด แต่ได้ผลลัพธ์ดีสุด
เหมือยเราเข้าใจตัวเธอเลยว่ามีนิสัยังไง รวมถึงทำให้เธอเป็นที่รู้จักมากขึ้น แจกข้าวน้ำให้คนไร้บ้าน โฆษณาบนรถตุ๊กๆ
เราไม่รู้เส้นทางข้างหน้าจะสมหวัง แต่อย่างน้อย ระหว่างทางเดินนี้ ที่กุและเขาจับมือไปด้วยกัน
มันไอ้เปลี่ยนกุไปตลอดกาลแล้ว
กูออกไปด้วยชอบบ่นว่ากูคือตัวซวยเรียกฝน งานไม่มี
พอกูไม่ไปด้วยก็มาดีใจ แต่เสือกตื้อเป็นหมาอยากให้ออกไปด้วยเป็นส้นตีนไรนิ
เบื่อสัด กูทำไรก็ผิด ทีคนอื่นทำไม่กูไม่โดน พอกูทำบ้างโดนยับ คอวอยอ
โอ้ยอีเหี้ย ไม่ต้องได้ทำห่าอะไรกันและ ยังไม่ทันได้ทำไรเอากูไปวิ่งส่งของด้วยและ คิดว่างานได้ภายใน2ชั่วโมงมั้ง ส้นตีน
วันนี้ขี้ไม่ออก จะไปสิ่งตอนตี5ได้ยังไง
มีเวลาทั้งวันให้ทำไม่ทำ มาทำตอนสองทุ่ม อีเหี้ย
พญานาคแพ้โดรน โจรแพ้กล้อง คนมีของมนต์ดำกลัวการพิสูจน์
ถ้าประเทศกูกากนักละมึงกากแค่ไหนถึงต้องมาอยู่วะ
กลับดาวขยะขาลงไปเลยไอพวกเวรเอเลี่ยนต่างดาว
รำคาญคนว่ะ
ข้าวเดี๋ยวนี้แพงจังวะ
แมวเข้าบ้านกุ แมวจร กุเตะมันไป แต่เตะไม่แรงมาก
เพราะกุพยายามไล่มันออกจากบ้านแล้ว
ถือว่ากุทำเกินกว่าเหตุไหม มันคงไม่ตายเพราะกุเตะหรอกนะ จ้องจะเข้าบ้านกุตลอด
พรมพื้นเลอะหมด ทั้งรองเท้ากุ รอยตีนแมวจร
ถ้ามันตายกุไม่ผิดใช่ไหมวะ กุฉีดสเปย์มังคุดเตือนมันแล้ว
ทั้งที่กุให้อาหารทุกวันด้วยซ้ำจ้องแต่จะเข้าบ้านกุตลอด
กูอยากหายไปจากโลก กูรู้สึกเหมือนเป็นก้อนโง่ ๆ ที่หายใจได้ กูเหนื่อยเกินไปแล้ว แต่ยังมีสิ่งที่กูต้องทำ ทำไมวะ
ทุกวันนี้กูเบื่อเรื่องเล็กๆน้อยๆในชีวิตมาก เบื่อที่ต้องขี้ต้องเยี่ยว เบื่อที่เล็บกับผมยาวต้องคอยตัด
ถ้าพระเจ้ามันสร้างมนุษย์ขึ้นมาจริงๆ ต้องบอกว่าฝีมือการสร้างของมึงห่วยแตกมาก ร่างกายมนุษย์มีแต่ข้อเสียน่าเบื่อเต็มไปหมด
โทรศัพท์กุตกพื้นเต็มไปด้วยหินที่มันเอาไว้ผสมปูนอะ ไม่แตก ใส่เคสฟิล์มจากจีน
พีคกว่า คือ มีคนเก็บมือถือให้กุ ก่อนเก็บเอง
และคนนั้นขายข้าวราดแกง ที่ขายตอนเช้า
ที่กุเคยซื้แ บังเอิญ ว่ากุใส่กางเกงไม่ดี กางเกงกากๆ กระเป๋าไม่ลึก
สรุปว่า กุต้องซื้อ กางเกงใหม่ ก่อน
แต่มือถือปกติดี กุใช้พิมอยู๋
กุอยากตายเห้ ๆ กุมองไม่เห็นอนาคตกุเลย ในขณะที่เพื่อนร่วมชั้นกุคนอื่นนั่งอ่านหนังสือเตรียมเข้ามหาลัยแทบตายกุยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอยากทำอะไร กุไม่ได้คิดถึงแพลนที่จะทำในอนาคตเลยเพราะกุคิดว่าตัวเองน่าจะตรัยห่าไปตั้งแต่ตอนอายุ 16 แล้ว แต่แม่งกุกระจอกแล้วก็กลัวตายเกิน กุอยากอิเซไกไปเกิดใหม่เป็นก้อนขี้มังกร
สุขภาพไม่ดีว่ะ สมัยก่อนไม่เข้าใจว่าคนแคร์เรื่องสุขภาพกันมากขนาดนั้นทำไม พอมีอายุถึงเริ่มเข้าใจ
กุแม่งโคตรห่วยเลย ไม่เก่งอะไรสักอย่าง ไอ้ที่ทำได้ดีก็ไม่ได้ทำได้ดีขนาดกินขาด คนอื่นเขาก็ทำกันได้ กุมาอยู่ตรงนี้ทำไม ผลาญเงินพ่อแม่เล่นๆหรอ ขอโทษ จะพยายาม ไม่อยากให้ผิดหวัง แค่กุผิดหวังกับตัวเองก็เยอะพอแล้ว อยากรักตัวเองมากขึ้นเหมือนกัน
เอาเวลาที่เจอเรื่องแย่ๆ พอให้เก็บเงินได้หลาย ๆ แสน
แล้วเอาไปเทรด Forex ได้แล้ว
ผมเทรดไม่กี่วันได้มาแล้ว 450,000
กูมีเพื่อนคนๆหนึ่ง วันๆเอาแต่เล่นคอมละลายเงินไปกับแฟ้มเก็บภาพ photoset ไอดอล ก่อนหน้านี้มันติดเกม แต่ตอนหลังเกมใกล้เจ๊งก็เลยเลิกเล่น ทุกวันนี้นั่งเป็นเหม่งอิคคิวซัง ดีที่มีเน็ตเลยไม่ออกไปก่อภาระสังคม ตอนเด็กๆพวกกูติดโรงเรียนดัง แต่สงสัยอยู่แล้วโดนรังแกไม่ได้รับการยอมรับ มันเลยโตมาไม่เป็นผู้เป็นคน คนข้างนอกก็มองว่ามันสุภาพดี แต่สมัยก่อนเป็นพวกประหลาด เอะอะ อาละวาด ทำร้ายร่างกายคนอื่น ชอบคิดว่าตัวเองเจ๋งฉลาดกว่าคนอื่นมากเพื่อเป็นการกลบปมด้อยของมันเอง จริงๆแล้วคือรู้ว่าเพื่อนแม่งไม่ยอมรับ มีรอบนึงมีเรื่องกันทำคนเกือบตาบอดด้วย ทุกวันนี้เอาแต่เพ้อเรื่องแปลกๆให้พวกกูฟัง สงสัยเกมมันเจ๊งเลยไม่มีที่ระบายความคลั่ง อายุก็แก่สามสิบกว่าปีละ คนอื่นเขาทำงานทำการมีครอบครัวหมดแล้ว มันยังนั่งดูไอดอลเพ้อเรื่องแนวคิดการ์ตูนอยู่เหมือนเด็กมัธยมว่ามันเป็นอายาโนะโคจิ บรรลุแล้ว มีความแข็งแกร่ง จริงๆคือหูหนวกตาบอด สมองพิกลพิการ ไม่พัฒนา ไม่รับรู้โลกความจริง ทุกวันนี้เกาะแม่แดกอยู่ กลวง หลวม ไร้ความสามารถ
มีเพื่อนคนนึง = น้องเอ๋อเล่าเรื่องตัวเอง
เหี้ย กูดูผิดตัวแท็กผิด กูเอ๋อเอง แม่งยั่วเยี้ยไปหมด ด่าไม่ถูกละไอเหี้ย
>>859 มึงทำแบบนี้ไปก็ไม่ได้อะไรนะ คนพวกนี้ในชีวิตจริงรู้สึกไม่ได้รับการสนใจยอมรับเท่าที่ตัวเองควรจะได้เลยมาเป็นโทรลในเน็ต มึงจะแซะมัน ด่า มันก็ฟินหมด แต่มึงเล่นจัดทำชีวประวัติให้มันแบบนี้คือมันฟีดโทรลอย่างราชาเลยนะ เหมือนมึงเอาฟูลคอร์สมีลมาเลี้ยงมันอ่ะ มึงไม่ต่างจากการเป็นแฟนคลับมันเลย
ดูเหมือนว่าหลายๆคนถูกกำหนดเอาไว้แล้วน่ะว่า จะได้รู้ความลับนี้ตอนที่ยังไม่ตาย หรือ ได้รู้ตอนที่ตายแล้ว เพราะบอกเท่าไหร่เค้าก็ยังเดินไปลงเหวเหมือนเดิม
กุสั่งออนไลน์ บานอฟฟี่ แต่ร้านปิด อส จ่ายเงินไปแล้วจะได้เงินคืนไหม อยากกิน ชูเฟล แต่ไม่มีใครทำขายเบย
ทำไมสังคมบังคับให้คนเพิ่งจบหางานทำเลยวะไม่เข้าใจ
https://www.blognone.com/node/142581
พวกบริษัทแรงงานทาสอวยเลียดากกันเอง แต่ก็มีพวกไลฟ์โค้ชเทวดาในไทยเอาข่าวนี้ไป romanize ว่าทำงานหามรุ่งหามค่ำเป็นเรื่องดีงาม work life balance เป็นเรื่องไร้สาระ
แอพส้มอย่างแย่เลย แม่ค้าอย่างเราคิดค่าขนส่งเพิ่มโดนขนส่งหักออกไปหมดเลย ไม่ได้ค่ากล่องค่าเทปค่าบับเบิ้ลที่แพ็คเลย แถมโดนหักคมช.หักนู่นนี่ไปอีกรวมๆเกือบ10%ของราคาขาย
สรุปขาดทุนยับ แอพส้มเฮ็งซวยเอ๊ย
>>874 นับตั้งแต่เห็นไอelonห่านี่โม้ว่า2020เราจะอยู่ดาวอังคารกันได้ไม่พอกับโม้เรื่องHyperloopนั่นนี่อีก กูว่าการหนีออกมาไม่ทำงานร่วมกับคนแบบนี้อ่ะดีสุดละ แม่งลูกน้องมันทำทุกอย่างแต่มันรับเครดิตคนเดียว โตมาได้เพราะทำนาบนหลังคนชัดๆ มิน่าขนาดลูกยังไม่เอามันเป็นพ่อเลย
>>876 สมัยก่อนกูบอกคนอื่นละว่า hyperloop แม่งแค่ scam ที่อีลอนมันสร้างมาไม่ให้ California HSR สร้างสำเร็จมันจะได้ขายรถไฟฟ้าต่อ พวกแม่งก็ไม่เชื่อ สมัยนั้นคนแม่งเทิดทูนอีลอนชิบหาย แล้วก็ชอบเอาเอกสารของ ธ มาแปะที่พวกที่แปะแม่งไม่เคยอ่านจริงๆสักกะตัว มีกูเนี่ย research จริงๆอ่านจริงๆ แม่งดูมั่วชิบหาย ประเมิณราคาต่ำกว่า HSR อีกที่มีอุตสาหกรรมขนาดใหญ่รองรับอยู่แล้ว แต่ไอเหี้ยคือจับแมกเลฟยัดใส่ท่อ ไอสัส มันจะถูกกว่าได้ยังไง พอถามแม่งจะพล่ามเรื่องพี่น้องตระกูลไรต์กะในอดีตคนไม่คิดว่าเครื่องบินบินได้บลาๆๆ ไอเหี้ยกูไม่ได้บอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ในเชิงวิศวกรรม แต่ในเชิงเศรษฐกิจมันไม่คุ้ม ไหนจะเรื่องความปลอดภัยและการก่อการร้ายอีก ถ้าเทคเหี้ยนี่ดีไร้ที่ติจริงแม่งไม่ตอบคำถามกันมาวะ มาวาทกรรมกันทำไม
เอาจริงไอ hyperloop มันก็มี use case อยู่ แต่มั่นใจได้เลยว่าไม่ใช่เร็วๆนี้อีกหลายทศวรรษหน้าอาจโดนขุดกลับมาทำก็ได้ เพราะเทคที่เรามีตอนนี้มันก็พร้อมละ แค่มันยังไม่มีประสิทธิภาพพอในตอนนี้ ซึ่งโครงการรถไฟ เราต้องใช้ต้องสร้างกันในตอนนี้ไง จะบอกว่าควรวิจัยเอาเทคอะไรก็แล้วไป แต่ไม่ใช่เอามาขัดขวางโครงการรถไฟ
เหมือนเพิ่งมาตาสว่างตอนอีลอนซื้อทวิตกันนี่แหล่ะ
บอกว่าจะหลุดจากลัทธิบูชาตัวบุคคล สุดท้ายก็บูชาตัวบุคคลอยู่ดี
มึงคือกูอายุ20ต้นๆ กูอยากจะทราบว่าการที่พ่อกูจับตัวกู กูไม่ยอมก็ยังจับ ถึงขั้นเอามือสอดเสื้อสอดกางเกงกูแล้วมาบอกว่าอยากแกล้งอันนี้มันปกติจริงๆหรอวะ ทำทุกวันเลยนะ
โดนกระดาษบาดมือว่ะ ก็คงโดนๆกันอยู่แล้ว แต่จะมีโดนบ่อยเท่ากูมั้ย กูคงโง่สุดในสามโลกละ
>>878 อันนี้เมิงโง่ไม่รู้จริงๆหรอวะ
พ่อแม่จับตัวกุ กุยังไม่ให้จับเลย
น้องสาวขอกอด กุก็ไม่กอด
ไม่ใช่อะไรกุไม่ชอบแตะตัวตั้งแต่เกิดมาแล้ว
และยิ่งโควิด กุก็ยิ่งไม่แตะตัวมากขึ้น
จริงๆ เรื่องจับตัว ถ้าไม่ได้ขออนุญาติ ต่อให้พ่อแม่แท้ๆก็จับตัวเราไม่ได้ จำไว้สอนลูกด้วย
จนหลายคนบอกว่า กุไร้ใจ
หลังจากฝึกฝน หน่อง ตาม chatgpt ตามบันไดโง่ๆ
เข่ากุเจ็บเหมือนวิ่ง 100กิโล
กุฝึกผิดทางใช่ไหมเนี่ย กุควรต้องเจ็บน่อง ทำลายกล้ามเนื้อสิ ไหงกุเจ็บเข่าได้
เข่ากระดูกพัง แล้วแก้ไม่ได้ด้วย แดกแคลเซียมไปก่อนละกัน รู้สึกเข่าเจ็บๆเป็นอาทิตย๋ละ ใช้แรงมากไม่ได้
เหียกุเมาและกลับมานอนโซหาแบบสภาพดูไม่ได้เลย กระโปรงเปิด นมโผล่ อ้วกแตกข้างๆอีก ไม่กล้าสู้หน้าอากุเลย ดีไม่ฟ้องพ่อกุ
พลาดโอกาสดีดีหลายอย่าง เศร้าจัง
ทำไมต้องเป็นกูที่มาแบกภาระให้แม่งทุกอย่างเลยวะ หนี้ก้อนแล้วก้อนเล่าที่ต้องไปจ่ายปิดให้แม่งแทน จนลำพังกูมีเงินแค่พอซื้อกินตามสั่งตามใจตัวเองได้แค่มื้อเดียว มื้อที่เหลือต้องทำกินเองเพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย ทำไม
คนที่เปิดซิงมึงแล้วขออัดคลิปไว้
คนที่หลอกเยมึงทั้งๆที่มีเมียแล้ว
คนที่ได้ตอกมึงตอนไปเที่ยวร้านเหล้า
คนคุยที่มึงทักผ่านๆไป2วันก็ได้ตอก
แฟนเก่ามึงที่ให้ตอกแล้วยังต้องไปกูหนี้ยืมสินมาให้มันใช้
แฟนเก่ามึงที่แม้จะโคตรท๊อกซิกแต่เพราะตอกมันส์มึงเลยตัดไม่ขาดและกู้หนี้ให้มันใช้เช่นเคย
คนที่ได้ ONS กับมึง
คนที่เป็น FWB กับมึง
ทำไมคนพวกนี้ไม่เห็นต้องมารับภาระอะไรหนักแบบกูเลยวะ แต่ก็ได้เสพสมร่างกายมึงตอนที่ยังสาว ยังสวย หุ่นดี สภาพกีไม่โบ๋
แล้วทำไมเป็นกูที่ได้กินของเหลือแล้วยังต้องมารับภาระหนี้สินแทนจากทั้งหมด
ความซิงไม่มีให้ อดีตที่เหลวแหลก ร่างกายที่อ้วนฉุ โรคประสาทที่หนักขึ้นทุกวันๆ พร้อมภาระหนี้หลายสิบธนาคาร
กูควรจะได้เจอคนที่ดีกว่านี้ไหมวะ ถ้าความรักมันไม่ค้ำคอ กูคงไปจากชีวิตมึงได้ง่ายแล้ว
น้อยใจชิบหายเลยว่ะ
>>891 กุไม่อยากให้เมิงวางยาเบื่อมันนะ
ไม่งั้นเมิงจะกลายเป็นคนเลว ฆาตกร ทันที
กุถึงได้บอกไงว่า ให้หาคนซิงเป็นแม่ของลูก
แม้จะดูเหมือนใช่เพียงใด แต่มันไม่ใช่
In this world, those who are kind are those who are weak. They will die soon as they've become tools for the devils
All because of that wickedness, the evil deeds transcended in turn of their weakness
กุจะพูดสั้นๆนะ คนที่แข็งแกร่ง คือคนดี ส่วน คนอ่อนแอ คือความชั่ว
และในที่นี้แฟนเมิงหน่ะ อ่อนแอ!
แต่ผู้ชายตัดสินใจใช้ขีวิตด้วยความรัก ก็ได้ตัดสินใจที่จะตาย
เพราะความรักเช่นกัน พวกเราไม่เหมือนผญ พวกเราเป็นผู้วิเศษกว่า และมีอุดมการณ์มากกว่า
"คนที่อ่อนแอหรือถูกความเลวร้ายกระทำ อาจกลายเป็นคนเลวในที่สุด" เพราะความเจ็บปวดหรือการถูกเอาเปรียบอาจผลักดันให้พวกเขาทำสิ่งที่ไม่ดีเพื่อตอบโต้หรือปกป้องตัวเอง
มันสะท้อนแนวคิดที่ว่า "ความอ่อนแอ" อาจถูกใช้เป็นข้ออ้างหรือเป็นแรงผลักดันให้เกิดการกระทำชั่วร้ายต่อไปได้ เช่น คนที่เคยโดนรังแกหรือกดขี่ อาจเลือกที่จะกลายเป็นผู้กดขี่คนอื่น เพื่อหลีกเลี่ยงการเป็นเหยื่ออีกครั้ง
คำถามคือ ตอนนี้เมิงยังเป็นตัวของตัวเองเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า นั่นละคำตอบ
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.