ตั้งแต่ที่เปิดใจบอกแม่ว่าเป็นซึมเศร้า สิ่งที่แม่ทำอย่างแรกคือประกันชีวิต แบบ ถ้ากุตายละเขาได้ 2 ล้าน ละแบบ คนทั้งบ้านไม่มีใครมีนะ มีแค่กู แล้วแบบ กูกดดันตัวเองหนักมาก แล้วแม่เขาไม่ค่อยโอเคกับกูเท่าไหร่ เขามีกูเพราะพ่ออยากมีลูก แล้วพ่อกูทิ้งเขาไปแล้ว แต่กูก็พยายามเรียน สรุปกูเลิกเรียนเพราะทนไม่ไหว กูพยายามทำงานหาเงินช่วงนึง แต่กูทำไปเรียนป.ตรีไปไม่ได้ ไม่ไหวอ่ะ เงินแม่งหายาก ผญด้วย งานหนักๆเขาก็ไม่รับ จนกูดิ่ง กูเลยลาออก เพราะทนไม่ไหว เวลาต้องขอเงินแม่ แต่พอทำงานไปซักพักมันก็ไม่ได้ดีพอที่จะเอามาให้คนในครอบครัวเลย
เมื่อวานเขามาบ่นว่า ทำไมกูไม่ตายไปอ่ะ กูเลยแบบ เออ ไม่รู้ว่ะ กูทำอะไรผิดไปเหรอ กูรู้นะว่าเขาไม่ได้รักกูเท่าไหร่ แต่เขาปฏิเสธทุกอย่างที่กูพยายามไปทัิงหมดเลย กูอยากรุ้ว่ากุตายแล้วเขาจะแฮปปี้ใช่ป่ะ คือ เขาไม่ได้ดีกับกูมากหรอก แต่ก็ไม่ไล่กูออกจากบ้าน ตอนเด็กก็ไม่ได้สนิทกันมาก แต่แบบ เออ กูก็แค่แปลกใจแหละ เพราะกูคิดว่าเขาอาจจะรักกูบ้าง ซักนิด