เอาแบบเข้าใจง่ายๆมันเหมือนคนไม่เคยแดกของดีๆมันมักจะคิดว่าไอ้ที่กินอยู่ทุกวันนะดีที่สุดในชีวิตมันแล้ว จะต้องดินรนแดกแพวๆยากๆทำไมให้ลำบาก ชีวิตมันต้องการแค่นี้ คนแบบนี้เปล่าประโยชน์ที่จะอธิบายอะไรด้วยเพราะมันไม่ฟังมึงหรอก และมันก็มักจะมีมุมมองต่อสังคมแค่ระยะแคบๆอยู่รอบตัวมันเอง
ไม่ได้จัดท์นะว่าอยู่โสดมันแย่ แต่การที่มึงโสดก็ไม่ได้แปลว่านั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตมึงเหมือนกันมึงแค่ไม่กล้าโยนเหรียญออกไป แต่แรกเพราะความสบายใจมากกว่า