https://hilight.kapook.com/view/74744
โดยคุณเคี้ยง หนุ่มหน้าตาดี วัย 30 ปี เล่าให้ฟังว่า... ตนเล่นเกมตั้งแต่อายุ 7 ขวบ โดยคุณพ่อเป็นคนซื้อตู้เกมเอามาไว้ในบ้าน แต่ก็เล่นตามประสาเด็กคือไม่ได้ติดอะไรมาก เล่นเพื่อความผ่อนคลาย และใช้ฝึกสมอง ส่วนการติดเกมอย่างจริง ๆ จัง ๆ นั้น เริ่มตั้งแต่ตอนที่ตนไปเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษในช่วงมหาวิทยาลัย ตอนแรกตนไปก็ตั้งใจเรียนอย่างเต็มที่ สภาพแวดล้อมนั้นไม่มีเพื่อนคนไหนติดเกมเลย จนกระทั่งไปเจอเพื่อนคนหนึ่งที่เขาชอบเล่นเกมซึ่งเป็นเกมที่ตนชอบเล่น และเล่นเป็นประจำมาก่อนหน้านี้ จึงขอเขาเล่น จากนั้นก็สนิทกันมากขึ้น วัน ๆ ก็ไปหาเขาไปขอเขาเล่นจนกลายเป็นติดเกมไม่รู้ตัว...
สำหรับเกมที่เขาติดนั้นเป็นเกมวางแผนและต่อสู้ ซึ่งออนไลน์สู้กับคนทั่วโลก มันเลยเพิ่มความท้าทายที่จะเอาชนะเข้าไปอีก แถมยังมีห้องสำหรับสนทนาเลยทำให้เรามีโลกอีกโลกหนึ่ง ซึ่งเป็นโลกแห่งเกม ส่วนเกมนี้ คุณเคี้ยงบอกว่า เขาต้องการเล่นเพื่อเอาชนะเฉย ๆ ไม่ได้มีการพนันอะไรเข้ามาเกี่ยวข้องทั้งสิ้น
จากจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ ก็กลายเป็นปัญหาที่ยิ่งใหญ่ เมื่อคุณเคี้ยงเล่นจนลืมที่จะเรียน ความฝันที่ครอบครัวอยากให้ลูกชายเรียนจบวิศวะจากประเทศอังกฤษเริ่มริบหรี่ลง เนื่องจากคุณเคี้ยงไม่เข้าเรียนเลย และมีอาการติดเกมอย่างหนัก จนถึงขั้นลงแดง หลับตาก็จะเห็นมอนสเตอร์ในเกม ในหัวก็นึกถึงวิธีวางแผนที่จะเอาชนะคู่ต่อสู้อย่างเดียว เรียกได้ว่าโฟกัสอยู่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวเท่านั้น
ส่วนทางบ้านคุณเคี้ยงตอนแรกก็ไม่รู้ เพราะคุณเคี้ยงก็ไม่ได้อยากให้รู้อยู่แล้ว... จนกระทั่งเมื่อการเรียนของคุณเคี้ยงเริ่มตก จนทางอาจารย์ได้ติดต่อไปยังทางบ้านและแจ้งว่า คุณเคี้ยงการเรียนแย่ และไม่มาเรียนเลยทำให้คุณแม่ตกใจมาก โดยคุณเคี้ยงกล่าวว่า ตอนนั้นก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าทำให้ครอบครัวผิดหวัง มันเหมือนมีฝ่ายอธรรมกับธรรมะค้านกันอยู่ในหัว คิดตลอดว่าอยากเลิกเล่น แต่ก็ไม่สามารถชนะมารตัวโต ๆ ที่อยู่ในหัวได้ ก่อนสอบครั้งหนึ่งมีหนังสือกองเป็นตั้ง ๆ คุณเคี้ยงก็ตั้งใจแล้วว่าจะอ่าน แต่ในที่สุดสองเดือนก่อนสอบ ก็เล่นเกมทั้งวันทั้งคืนเหมือนเดิม
คุณเคี้ยงเล่าต่อว่า ด้านคุณแม่ก็เห็นท่าไม่ค่อยดีเลยบินมาหาที่อังกฤษ โดยการติดต่อกับกระทรวงต่างประเทศ และตามหาจนรู้ว่าตนพักอาศัยอยู่หอไหน พอตามตนเจอปุ๊บ ก็ขึ้นไปบนห้อง เมื่อเปิดห้องมาคุณแม่ก็โมโหมาก เพราะสภาพห้องของตนไม่ต่างอะไรจากรังหนู ที่ทั้งรก ทั้งเหม็น...