กูมาไม่ทัน ถ้าเป็นที่กูชอบสุดแบบประทับใจสัสๆกูชอบภาค 9 กับ 12
ภาค 9 เนื้อเรื่องดีมากในความคิดกู ถึงแม้บางจุดมันอาจจะเบียวๆและไม่สมเหตุสมผลไปหน่อยแต่ธีมหลักของมันดีมาก กูชอบตรงที่มันกระจายบทให้กับทุกตัวละคร แต่ละคนแม่งก็มีปมต่างกัน ถ้าขยันอ่านหน่อยมึงจะเจอความลับอะไรเยอะแยะเลย อย่างครั้งนึงกูกด ate ดูเป็นเหตุการณ์พิเศษของอามารันที่เคยเจอกะซีดานมาก่อนที่เทรโน่ แล้วซีดานเป็นคนทำให้อามารันมีค่าหัวทั้งๆที่เจ้าตัวไม่ได้ทำผิด เหตุการณ์นี้มึงจะไม่รู้เลยถ้าไม่กดดูอีเว้นท์แล้วให้เฟร์ย่าเลือกถามอดีตของอามารัน หรืออย่างเหตุการณ์วีวี่กลับบ้าน หรือถ้ามีควีน่าและวีวี่อยู่ในตี้แล้วเดินทางไปถ้ำควันบ้านวีวี่ ก็จะได้รู้ที่มาของวี่อย่างชัดเจนและอีกหลายๆอย่าง
คือความลับในเรื่องแม่งเยอะอ่ะพวกอดีตของตัวละครหรือเบาะแสอะไรบางอย่างแม่งมีเยอะจริง มันเสรีมาก มึงต้องตามหาและต้องอ่านถ้าอยากรู้จริง สนุกมากสำหรับพวกอยากรู้อยากเห็นอย่างกู มุกตลกในเรื่องก็เยอะทำให้เนื้อเรื่องที่ดูเครียดๆ(สงคราม ชีวิต ความตาย)ดูซอฟเยอะ กูชอบบรรยากาศตอนพระ-นางอยู่ด้วยกัน ชอบบทพูดเวลาซีดานพูดกะการ์เน็ตแม่งชอบเล่าเรื่องเปรียบเปรย แม่งโรแมนติกอ่ะ ดูอบอุ่น
อย่างวันนี้กูเพิ่งกลับไปเล่นต่อ มันมีซีนตอนที่การ์เน็ตไปนั่งเรือแล้วเอาแต่โทษตัวเองว่าตัวเองกาก ถ้าไม่มีซีดานคงมาได้ไม่ไกลขนาดนี้แล้วนางเกิดถามซีดานว่า "ทำไมถึงยอมตามมาด้วยกัน" ซีดานแม่งไม่ได้ตอบตรงๆแต่กลับเล่าเรื่องตำนานของเพื่อนคู่นึงให้การ์เน็ตฟัง(ภาคนี้มันจะมีพวกตำนานเก่าๆ บทละครมาเล่าเยอะมาก เพราะการ์เน็ตนางชอบอ่านหนังสือ นางอ่านนิยายเยอะส่วนซีดานมันแสดงละครเป็นอาชีพบังหน้า) พอเล่าจบแล้วมันค่อยบอกว่าคำตอบของมันก็เหมือนในบทละครนั้น มันมาด้วยก็เพราะว่ามันอยากมากับการ์เน็ต แล้วเพลงประกอบอย่างโรแมนติก(ภาคนี้เพลงเพราะมากจริงๆ) กูรู้สึกถึงความงดงามเลยอ่ะ ถ้ามันตอบไปเฉยๆโดยไม่เล่าอะไรอ้างอิง กูว่ามันคงไม่โรแมนติกเท่านี้อ่ะ ซีนนี้ประทับใจกูมาก บทเขียนออกมาดีสัส งานภาพก็สวยองค์ประกอบดี บทดี เพลงดี ลงตัวมากกูถึงกับแคปหน้าจอเก็บไว้เลย
ไหนๆก็ไหนๆแล้วกูขอยาวเลยละกันกูอยากเล่ามานานละ มันมีหลายซีนที่กูชอบ(ซึ่งส่วนใหญ่มักเป็นคู่พระ-นาง) ครั้งนึงตอนไปหมู่บ้านมนต์ดำแล้ววี่ได้เจอกับพวกตุ๊กตามนต์ดำที่หนีมาจากสงคราม วี่มันก็พยายามเข้าไปคุย ไปซักถามโน่นนี่นั่นจนได้รู้ว่าชีวิตของมันมีเวลาจำกัด(ก่อนหน้านี้มันไม่เคยรู้สึกถึงเรื่องความตายมาก่อนเลย ก็เหมือนอย่างพวกเราตอนเด็กๆอ่ะ) แล้วตอนนั้นวี่สับสน กลัวและไม่เข้าใจ จนทำท่าแปลกๆ การ์เน็ตที่เห็นแบบนั้นก็เอาเรื่องนี้มาปรึกษาซีดาน(นางเองก็ไม่รู้หรอกว่าวี่กำลังเครียดเรื่องไร) ซีดานเลยคิดว่าบางทีวี่อาจไม่เดินทางไปกับเราแล้วเพราะเขาได้เจอสถานที่ ที่จะเรียกว่าบ้านได้(ก่อนหน้านี้วี่พยายามตามหามาตลอดว่าตัวเองเป็นใคร มาจากไหน ภาคนี้ชอบเล่นประเด็นตามหาบ้าน ตามหาตัวเอง ตามหาที่ๆตัวเองจะต้องกลับไป) แล้วซีดานก็เล่าเรื่องของตัวเองให้การ์เน็ตฟัง บทมันดีงามมากมึง ดีสุดๆ เป็นอะไรที่กูรู้สึกได้ถึงความรู้สึกของตัวละครแบบชัดเจนอ่ะ แม่งงดงามมาก กูอ่านไปจะร้องไห้ไป ชอบสัสๆ
หรืออีกซีนที่ตอนราชินีบราเน่แม่การ์เน็ตตาย บทพูดตอนนั้นแม่งกินใจมาก น่าจะเป็นบทพูดของวีวี่ มันบอกว่ามันเกลียดบราเน่มากๆและอยากให้เป็นอย่างงี้อยู่แล้ว(บราเน่แพ้,ตาย) แต่พอเห็นการ์เน็ตเริ่มร้องไห้มันก็ไม่รู้แล้วว่ามันควรจะรู้สึกยังไง เพราะมันอยากให้บราเน่ตายแต่ไม่อยากเห็นการ์เน็ตเสียใจ จนทำให้มันรู็สึกอยากจะร้องไห้ไปกับการ์เน็ตด้วย อ่านตรงนี้แล้วแม่งแบบแสดงถึงความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นของคนในกลุ่มมากๆอ่ะ ความรัก ความปรารถนาดีที่แม่งมีให้กันมันอบอุ่นมาก เป็นภาคที่แสดงความสัมพันธ์ของตัวละครได้ชัดเจนมากเลย กูชอบ เวลาใครซักคนในกลุ่มมีปัญหาตัวละครอื่นมันก็ไม่นิ่งนอนใจ ทุกคนแม่งมีความรู้สึกร่วมกันหนักมาก
โดยรวมคือบทดี โรแมนติก ตัวเกมอิสระความลับเยอะ เพลงเพราะ ภาพสวย คาร์แรกเตอร์กูชอบมากตรงที่มันมีหลายเผ่าพันธ์มีตัวประหลาดในกลุ่มเยอะ มันแฟนตาซีสัส ไม่ได้มีแต่ตัวละครสวยหล่อ ธีมหลักที่เกี่ยวกะชีวิตและความตายแม่งดีอ่ะ กูได้รับรู้ผ่านตัวละครจนตระหนักถึงอะไรได้หลายอย่างเลย ระบบการเล่นก็สนุกดี กูชอบที่ได้เก็บอบิลิตี้จากอาวุท ระบบผสมอาวุท แต่ไม่ชอบระบบทรานซ์แม่งออโต้ทร้านซ์ บางทีกูอุตสาห์จะเก็บไว้ใช้สู้กะบอสแต่เสือกไปทร้าซ์ก่อนตอนสู้กะมอนเตอร์ธรรมดา เซ็งเลย แต่โดยรวมแล้วกูประทับใจภาคนี้สุด ยิ่งได้อ่านยิ่งประทับใจเนื้อเรื่องเกมสมัยก่อนแม่งลึกซึ้งสัส