อ่านมู้นี้แล้วรู้สึกเศร้าแปลกๆว่ะ
คือกูก็เหมือนพวกมึงแหละ การออกไปเที่ยวไปสังสรรค์มันไม่สบายใจเท่ากับนั่งเล่นเน็ตเล่นเกมดูเมะอยู่บ้าน
กูมาคิดๆดู ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปชีวิตนี้กูคงไม่ได้ออกไปมีปฏิสัมพันธ์บุคคลภายนอกแน่นอน
ตอนแรกกูก็คิดนะว่าถ้ามีความสุขก็ทำๆไปเถอะ แต่ดูไปมันก็น่าเสียดายว่ะ ชีวิตกูก็เพรียบพร้อมดี
ถ้ากูเป็นไอ้อ้วนหน้าอุบาทว์กูคงยินดีที่จะอยู่ในโลกแห่งจินตนาการอย่างเดียวละ