>>176 เมิงอ่านจับใจความไม่แตกเหรอ แล้วมาหาว่ากูคิดแทนคนอื่น เมิงอ่านที่กูเขียนตอนแรกดีดีนะ >>168
ไม่น่าจะมีใครอยากได้เนี่ย กูเหมารวมว่าทุกคนต้องไม่อยากได้เหรอ? ไม่น่าจะมีคือส่วนใหญ่มั้ย
แล้วต่อมา >>171 กูก็ยกตัวอย่างบทตัวร้ายมา บทมันเขียนมาให้คนเกลียด มันอยู่อีกฝั่ง กระทำเรื่องชั่วๆ
ปกติบทพวกนี้มันต้องเขียนมาให้คนรู้สึกปฏิเสธ เกลียดการกระทำแบบนั้น ส่วนใหญ่มันก็ต้องไม่ชอบมั้ย
ในโลกปกติ การกระทำชั่วๆคนส่วนใหญ่จะต้องรู้สึกไม่ชอบใจหรือเปล่า หรือโลกมันเหี้ยกลับด้านขนาดนั้น
คือเมิงจะบอกว่าอย่าไปเหมารวมคนชอบก็มี กูก็ไม่ได้บอกว่าไม่มี คนชอบตัวชั่วๆ ทรงแบดๆก็มี
แต่ปกติส่วนใหญ่มันจะต้องรู้สึกเกลียดการกระทำแบบนั้นก่อนมั้ย มีเรื่องระดับของการทำชั่วๆเหี้ยๆอีก
ยิ่งชั่ว ยิ่งเหี้ย คนปกติส่วนใหญ่ก็ต้องรู้สึกว่าไม่ชอบหน้าไอ้เหี้ยนั้นไ ม่งั้นคนแต่งก็สอบตกเรื่องแบ่งหน้าที่ตัวละครแล้ว
แล้วตอนหลังคนแต่งจะเขียนอธิบายให้คนยอมรับการกระทำเหี้ยๆก็เป็นเรื่องทีหลัง(บทแก้กรรม)
แต่ตอนแรกมันต้องทำให้คนส่วนใหญ่รู้สึกเกลียดเหม็นขี้หน้าก่อนมั้ย? แล้ว >>168 กูก็เขียนไปแบบนั้น
ว่าอีงิ้ว อีไค บทมันตัวร้าย ทำเรื่องเหี้ยๆไว้ คนส่วนใหญ่ก็ต้องไม่ชอบหน้า กูละคนนึงที่ไม่ชอบ
แต่ถ้าเมิงยังบอกว่ามันคือการเหมารวม เมิงก็คือคนที่มองว่าการกระทำเหี้ยๆมันต้องมีคนเกินครึ่งชอบ
ถ้างั้นก็เรื่องของเมิงละ กูไม่สาวความยาวแล้ว
แล้วไอ้โม่งอื่นที่ยกมิกะ ยกซาโอริ มันมีบทแก้กรรมให้หรือยังละ ถ้ามีมันก็หมดหน้าที่ตัวร้ายแล้ว
จะยกมาบอกว่ากูลืมทำไม คนละเรื่องเลย