ต้องนานเท่าไร
ที่เรื่องราวนี้มันถึงจะผ่านพ้นไป
กลิ่นกาแฟในตอนสาย
ภาพสุดท้ายที่เธอเดินจากไป
เคยบอกเธอไว้ว่ายังไง
ว่าถ้าเธอต้องไปก็ไม่เป็นไร
แต่พอเอาเข้าจริง
เป็นฉันที่ไม่ไปไหน
ภาวนาให้ฉันไม่ฝันถึงเธอ
ให้เพลงรักที่ฟังไม่พูดถึงเธอ
ทำได้เพียงปล่อยเบลอ
แต่สุดท้ายก็ยังคิดถึงเธอ
โอใจไยเจ้าจึง ไม่ลืม ไม่ลืม
ใครคนนึงในใจ สักที สักที
ก็ลืมไปว่าลืมยังไง
ยังคงคิดถึงเธออยู่อย่างนี้
โอใจไยเจ้าจึง ไม่ลืม ไม่ลืม
ใครคนนึงในใจ สักที สักที
ต้องใช้น้ำตาเท่าไรลบภาพเธอในใจ
ทำอย่างไร ก็ลืมไปแล้วว่าต้องลืมยังไง