ผมมักเชื่อเสมอว่าเราสามารถถอดบทเรียนชีวิตได้จากกิจกรรมรอบตัวเรา อยู่ที่เรามองเห็นมันหรือไม่ อย่าง Maurice Ashley ที่เป็น Chess Grandmaster ก็ยังสรุปมุมมองของชีวิตที่ได้จากเกมกระดานหมากรุกไว้อย่างน่าคิดในหนังสือ Move by Move ของเขา ซึ่งผมขอหยิบบางส่วนมาเล่าให้โพสต์นี้นะครับ
1. เป็นเด็กอยู่เสมอ
Maurice เล่าว่าแม้แต่ผู้เล่นระดับโปรนั้นก็ยังหมั่นในการกลับไปเล่ากับผู้เล่นใหม่ ๆ อยู่เสมอ ซึ่งไม่ใช่เพื่อไปเอาชนะอะไร หากแต่เขาต้องการมุมมอง "สดใหม่" จากผู้เล่นที่เพิ่งเข้ามาในวงการ เพราะนั่นทำให้พวกเขาได้เรียนรู้อะไรใหม่อยู่เสมอ ซึ่งจะว่าไปแล้วก็เหมือนกับวลีที่เราได้ยินกันบ่อย ๆ ว่าทำตัวให้เป็น "น้ำไม่เต็มแก้ว" นั่นเอง
2. โลกนี้มันซับซ้อน
เกมกระดานหมากรุกนั้นมีความซับซ้อนสูงมาก มีรูปแบบการเดินหมากมานับไม่ถ้วน ชนิดว่าถ้าเดินกันไป 4 ตาแล้วก็สามารถเกิดรูปแบบการเดินได้มากกว่า 2 แสนล้านรูปแบบเลยทีเดียว และนั่นทำให้ผู้เล่นระดับโปรจะรู้ดีว่าเกมกระดานนี้ไม่ได้ตายตัวแต่อย่างใด ซึ่งเมื่อไรที่พวกเขาหลุดโฟกัสพร้อมกับเชื่อว่าทุกอย่างดู "เข้าทาง" หรือ "เข้าสูตร" จนลืมไปว่าเกมกระดานนี้ (หรือชีวิตของเรา) มันซับซ้อนกว่าที่เห็น นั่นก็คือจุดเริ่มต้นของความพ่ายแพ้แล้ว
3. การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด
แม้กับคนที่อยู่ในระดับท้อปของวงการหมากรุกเองก็ยังระดับของความรู้และความสามารถที่พัฒนาต่อได้อีก พวกเขายังเห็นระดับที่อยู่เหนือขึ้นไปอยู่ ซึ่งนั่นก็ควรจะเป็นสิ่งที่เราควรจะมีอยู่ในใจไว้เสมอเช่นกันว่าเรายังเรียนรู้อะไรได้อีก ยังมีระดับของความรู้ที่เรายังไปได้ไกลกว่าเดิมอยู่แม้ว่าวันนี้เราจะรู้มากแล้วก็ตาม หรือแม้แต่กับเรื่องเรารู้แล้ว มันก็อาจจะมีมิติอื่นที่เรายังไม่ได้เห็นมันด้วยเช่นกัน
4. การพัฒนาขึ้นในทุกวัน
การเล่นหมากรุกก็คือการฝึกฝนตัวเองอยู่เสมอ และผู้ที่จะก้าวขึ้นไปสู่ระดับท้อปก็มาจากการหมั่นฝึกฝนอยู่ตลอดเวลาและเรียนรู้ในทุก ๆ วันว่าวันนี้ได้มีอะไรที่ทำให้เราดีขึ้นและพัฒนาจากเมื่อวาน และเมื่อมันกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปนั้น มันก็จะทำให้เกิดผลลัพธ์อันน่าทึ่งกับชีวิตเราได้นั่นเอง
5. การเรียนรู้แบบ "แยกส่วน"
ในหลายครั้ง การเรียนรู้หมากรุกจะมีการโฟกัสไปที่ปัญหาในช่วงหนึ่งของกระดานซึ่งผู้เล่นบางคนอาจจะไม่ชอบเพราะอยากเล่นกันแบบเกมยาว ๆ มากกว่า แต่การฝึกโดยโฟกัสกับปัญหาเฉพาะที่แยกออกมาจากเกมใหญ่หรือโจทย์พิเศษนี้เองที่ทำให้ผู้เล่นหลุดออกจากกรอบการคิดเดิม ๆ ที่มีอยู่ใน "เกมปรกติ" ซึ่งก็ไม่ต่างจากผู้เล่นฟุตบอลที่เดาะบอลไปเรื่อย ๆ ทั้งที่ชีวิตจริงก็ไม่ได้เดาะบอลแบบนั้นในสนาม และการฝึกฝนแบบนี้เองที่สร้างผลลัพธ์บางอย่างกลับไปสู่ความเป็นเลิศของผู้เล่นคนนั้นได้
6. อดทนและโฟกัสจนจบ
คุณสมบัติสำคัญของผู้เล่นชั้นยอดคือความแข็งแกร่งในจิตใจที่ต้องมีตลอดการเล่นตั้งแต่ต้นจนจบ เพราะเมื่อไรที่หลุดโฟกัส หรือบางทีก็ชะล่าใจแล้วก็จะกลายเป็นจุดที่ทำให้คู่แข่งสามารถฉกฉวยโอกาสเข้ามาโจมตีและพลิกเกมได้ มันก็เหมือนกับชีวิตที่เราต้องโฟกัสให้จบ อย่าเผลอคิดว่าคงไม่มีอะไรซึ่งหลายทีก็จะเป็นชีวิตเราที่ตกหลุมนี้จนพลาดอะไรมากมายนั่นเอง
.
.
เนี่ยละที่ทำให้กุชนะคนที่เก่งกว่าตัวเอง
ไม่ว่าหมากรุก หรือtof
กุก็คือ the beginner สูงสุดคืนสู่สามัญ