จักวานติน มันคือการสรรญเสริญตนให้ยิ่งใหญ่กว่าตำแหน่งเดิม ถ้าความหมายจริงๆ มันมีของพุทธ พรามห์ เชน
พุทธ คือคนหมุนวงล้อธรรมจักร ผู้พิชิตโลกด้วยคุณงาม
พรามห์ คือ ผู้จับขี่รถศึก พิชิตโลกด้วยคุณธรรมและกำลัง
เชน คือ อะไรไม่รู้
รวมๆ แบ้วมันคือตำแหน่ง พระมหาจักพรรดิของอนุทวีป เพราะคำว่า Samrat ที่แปลว่าราชา มันกระจอกไป
คนที่ใช้ตำแหน่งนี้คนแรกคือ พระเจ้าจันทคุป ปู่ของพระเจ้าอโศก และใช้กันตลอดราชวงค์โมริยะ
ตอนหลังช่วงที่ราชวงค์โมรินะล่ม อินเดียก็ถูกรุกรานโดยพวกต่างชาติที่แห่มา ทั้ง ซากะ กุษาณะ กรีก พาร์เทียน ทำให้ไม่มีใครเทพพอจะได้ตำแหน่งนี้ ไปๆมาแม่งเลยกลายเป็นนิทาน และตำนานไปเลย ที่ดังสุดคือ พระเจ้าวิกรมทิยะ
พอมาถึงสมัยราชวงค์คุปตะ อินเดียได้ปรากฏจักวรรดิที่ยิ่งใหญ่อีกครั้ง แต่ตอนนี้ฉายาของจักพรรดิเปลี่ยนมาใช้คำว่า Maharaja มหาราชา แทน และยิ่งสมัยพระเจ้าจันทคุป ที่ 1 แห่งราชวงค์คุปตะ ยิ่งสถาปนาตัวเองเป็น มหาราชาแห่งราชา Maharajadhiraja