เมือง Semarang อินโดนีเซีย
สมัยคนจีนอพยพข้ามโพ้นทะเลเรียกเพี้ยนว่า ดินแดน"ซำปาลัง" นี้ อาป๋าคนโพสบอกว่าแร้นแค้นไม่แพ้จีน (แล้วจะไปทำม๊าาายยย)
แต่ก็ยังทำกินได้มั่นคงกว่าจีน(ปัจจุบันเมืองเจริญแล้ว)
เหล่าจีนโพ้นทะเลที่กลับแต้จิ๋วจาก"ซำปาลัง"นี้ จีนมุงที่ท่าเรือเรียกว่า"ซำปาลังแขะ"
อาม่าของอาปาเล่าว่า
พวกนี้ดูพังมาก ดูจน ดูบ้านนอก (เอ๊า) ไม่เจริญหูเจริญตา คนจีนแต้จิ๋วเลยเรียกอะไร หรือใครที่แลดูกระจอก แลดูพังๆ ว่า
พวก "ซำปาลังแขะ"
ซึ่งผมเข้าใจ(เอาเอง)ว่า นี่แหล่ะคือที่มาของคำว่า "สับปะรังเค" ของไทยเรานั่นเอง