ลมร้อนนั้นได้พัดผ่าน
สร้างความขรุขระภายในพื้นทราย
อาคารที่พังทลาย
ภายใต้สำนึกของเรามันคือจุดยืน
ดั่งฝูงวัวควายมืดบอดต้องติดตามฝูง
เราพยายามจะตัดสิน
ทุกสิ่งที่เคยเกิดขึ้นไปแล้ว
ฉันไม่รู้ไม่เคยถูกบอก
แต่ความปรารถนาของผู้คนมันควบคุมไม่ได้
ฉันไม่รู้ไม่เคยถูกบอก
แต่ความปรารถนาของผู้คนมันควบคุมไม่ได้
ความร้อนของผืนทราย
เศษฝุ่นเปรอะเปื้อนใบหน้าของฉัน
ไร้ซึ่งทิศทาง
เหล่าทหารมิรู้จักความอับอาย
ออกมาจากกองขี้เถ้า
พญาอินทรีทยานขึ้นฟ้า
อิสระภาพได้เรียกหา
แด่เหล่าผู้ที่โค้งหัวคำนับ
ฉันอยู่ตรงนี้
สกปรกและไร้ตัวตน
รอรับคำสั่งของนายเหนือหัว
ด้วยตัวของตัวเอง
นักรบผู้ไร้ตัวตน
ฉันคือสายลมแห่งการทำลายล้าง
เราสู้เพื่อความยุติธรรม
ในที่ที่ถูกลืมเลือน
เติมเต็มในหน้าที่
จากนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
ไม่ต้องการเหรียญตรา
สำหรับเหล่าผู้คนที่เราได้ฆ่า
อิสรภาพได้เรียกหา
แด่เหล่าผู้ที่โค้งหัวคำนับ
สายลมแห่งการทำลายล้าง