Fanboi Channel

(Manga) พูดคุยและวิจารณ์ เล่มหนังสือมังงะ สนพ. และร้านค้า
https://fanboi.ch/animanga/893/
(Manga) พูดคุยและวิจารณ์ เล่มหนังสือมังงะ สนพ. และร้านค้า vol.2
https://fanboi.ch/animanga/1943/
(Manga) พูดคุยและวิจารณ์ เล่มหนังสือมังงะ สนพ. และร้านค้า vol.3
https://fanboi.ch/animanga/2318/
(Manga) พูดคุยและวิจารณ์ เล่มหนังสือมังงะ สนพ. และร้านค้า vol.4
https://fanboi.ch/animanga/2765/

รายละเอียดที่คุย
1) เรื่องรูปเล่มมังงะ: ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง แปล กระดาษ เข้าเล่ม ยันดีไซน์ปก
2) สำนักพิมพ์: ก็คล้ายๆข้อแรกแหละ แต่มีพวก LC พวกเรื่องข่าว สนพ.
3) ร้านค้า ร้านขายส่ง ร้านมือสอง: ร้านไหนขายเท่าไร ลดเท่านี้ เท่านั้น ยันเรื่องคนขาย
4) ebook: เทรนด์ใหม่ แมกกาซีนออนไลน์ การใช้งาน app (new!)

ถ้ามีเงินกับเวลาเท่ากัน สื่อบันเทิงประเภทนิยายมันให้คุณภาพความบันเทิงได้น้อยมากๆเลยนะ ต้องเป็นคนที่รักการอ่านรักงานวรรณกรรมจริงๆถึงจะรู้สึกมีความสุขและหลงใหลไปกับการอ่านนิยายได้ลึกซึ้ง เพราะนิยายมันมีแต่ตัวอักษรคนอ่านต้องจินตนาการภาพ เสียง ด้วยตัวเองทั้งหมด
หนังสือการ์ตูนก็ให้คุณภาพมากขึ้นมาอีกหน่อยมีภาพ แต่ไม่มีเสียง
พอเอามาเทียบกับสื่อบันเทิงประเภทเกมส์ ภาพยนตร์ มันให้คุณภาพความบันเทิงได้มากกว่ามีทั้งภาพเสียง ในราคา200บาท คนทั่วไปรู้สึกว่าดูหนังหนึ่งเรื่องบันเทิงกว่าซื้อนิยายหนึ่งเล่ม อ่านการ์ตูนสามเล่ม
แถมพอเข้าถึงอินเตอร์เน็ตได้ก็คิดว่าอ่านฟรีดีกว่า

อาจไม่ตรงหัวข้อ
คนที่ชอบอ่านนิยาย ชอบการจินตนาการเองจากการอ่าน สามารถอ่านเรื่องหนาๆได้
พวกนี้ค่อนข้างซื่อสัตย์ต่อการซื้อของแท้มากกว่าเถื่อน แต่ถ้าของแท้แปลห่วยมีเถื่อนแข่งแปล ก็อาจเลือกไม่ซื้ออะไรเลย

>>3 โอกาสตรงตามเงื่อนไขน้อยมาก
นิยายแปลห่วยแล้วมีเถื่อนแปลแข่งเนี่ย พวกแปลเถื่อนมันจะมีตัวแปรเรื่องความสม่ำเสมอ
โอกาสจะแปลไปจนจบ รูปเล่ม ขั้นตอนการบรรณาธิการที่ช่วยเกื้อหนุน ทำให้แปลด้วยใจรัก(หัวเราะ)
ดีแค่ไหนก็ยังยากจะเทียบเคียงของแท้ได้

ซึ่งถ้าเป็นการ์ตูนรายสัปดาห์จะคนละเรื่อง แค่มีอ่านให้เร็วที่สุดเป็นใช้ได้

นิยายเถื่อนแปลมีเรื่องไหนบ้างวะที่แปลได้เรื่อง กูเห็นมีแต่แปลจากห่วยๆ จาก eng หรือไม่ก็ญี่ปุ่นระดับเริ่มเรียน
N5 N4 มาแปลผิดๆ ถูกๆ แปลข้ามๆ แล้วก็ดอง

ข้อดีของLNคือ พวกสวะมันทำเถื่อนไม่ไหว(นอกจากกล้าดีเอาของลิขสิทธิ์มาสแกน) เพราะของพวกนี้ต้องใช้ความพยายามนั่งแปลหลังขดหลังแข็ง ต่างจากการ์ตูน การ์ตูนยากเหี้ยๆบางเรื่องเถื่อนยังไม่มีปัญญาทำเลย เช่น ซาโยานาระฯ

>>6 LN มีพวกสวะแปลออกมาห่วยๆเยอะแยะว่ะ

>>6 กูเคยเห็นคนเอาSAOเล่มแรกๆไปสแกนแจกเป็นPDFด้วย

บอกตรงๆกูอึ้งว่าทำไมมึงต้องเสียเวลาสแกนนิยายเป็นร้อยสองร้อยหน้าเพื่อทำตัวให้เด่นดังขนาดนั้นเลยเหรอ

>>8 แสกนเล่มนึงใช้เวลาราวๆ 10-15 นาทีเองนะ ถ้ามึงมีเครื่องแสกนราคาประมาณ 2หมื่น -__-

>>4 นวนิยายดีๆ คนแปลได้ออกมาดีต้องเก่ง และคนเก่งมีฝีมือคงไม่ทำอะไรผิดกฎหมายแปลเถื่อนหรอกว่ะ กูเห็นอย่างมากก็แค่แปลซับซีรี่ย์ แต่แปลนิยายแปลแบบทั้งเล่มมันเหนื่อยมันกินพลังงานเยอะ ไม่มีใครอยากทำฟรีๆ แถมไปดูในมู้นักแปลส่วนมากนักแปลที่ทำกันส่วนใหญ่ก็เพราะใจรักด้วย แปลนิยายเงินไม่ดีเท่าแปลล่ามสด เพราะงั้นความต่างระหว่างสินค้าถูกลิขสิทธิ์กับของละเมิดลิขสิทธิ์มันต่างกันเห็นได้ชัด

และส่วนตัวกูนะ คนที่รักการอ่านชอบนิยายส่วนมากเป้นชนชั้นกลาง มีรายได้ดีมีการศึกษาอยู่แล้ว (เพราะนิสัยรักการอ่านต้องถูกสร้างตั้งแต่เด็ก ถ้าบ้านฐานะดีหรือพ่อแม่ใส่ใจ จะสนับสนุนการอ่านกับลูก) เพราะงั้นคนกลุ่มนี้ถ้ามีงานวรรณกรรมดีๆมาวางตรงหน้าพวกเค้าเต็มใจจ่าย

ส่วนLN จะอยู่รอดมั้ย คุ้นๆว่ากระทู้ LN เก่าๆ มู้10ปลายๆ มีคนยกสนพAnimag มาเปรียบเทียบวงการLN ว่าAnimag เหมือนร้านอาหารที่ตั้งใจทำ ใช้วัตถุดิบในการปรุงอย่างดี ผักออแกนิก แต่บางทีทำของคุณภาพดี(บิเบลีย คิโนะ นิยายชินไค)ออกมาก็ขายไม่ค่อยได้เพราะคนกินไปแดกร้านข้างๆที่เด็กเสิร์ฟน่ารัก(LNแนวเซอวิสฮาเร็มมีสาวน้อยน่ารักขึ้นปก)

>>10 เออ กุว่าส่วนใหญ่พวกอ่านนิยาย อ่านการ์ตูน มันก็ชนชั้นกลางทั้งนั้นละ แต่ชนชั้นกลางก็มีหลายเกรดนะมึง แบบมีเงินจนเกือบรวย แบบมีเงินกลางๆ และ แบบกำลังสร้างตัวเอง

>>3-4 เสริมอีกนิดหนึ่ง ที่ว่าพวกนี้ค่อนข้างซื่อสัตย์ต่อการซื้อของแท้มากกว่าเถื่อน กูว่าเหตุผลมันมาจากความเคยชินด้วย คนอ่านนิยายเคยชินกับการอ่านแบบรูปเล่ม เคยชินกับการซื้อของลิขสิทธิ์(และมองมุมกลับของละเมิดลิขสิทธิ์มันห่วย) ส่วนถ้าของถูกลิขสิทธิ์แปลห่วย อย่างเช่น GoTแปลไทย ส่วนตัวกูเลือกไม่อ่านว่ะ หงุดหงิดกับคำศัพท์จนพาลไม่ยากอ่าน ไปซื้อต้นฉบับมาอ่านเองดีกว่า

ศัตรูตัวฉกาจของLNไม่ได้อยู่ที่เถื่อน เพราะระดับมันต่างกันมาก เหมือนเอาสัตว์เซลล์เดียวมาขึ้นเวทีชกกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม

บอสที่แท้จริงคือคนอ่านมาสปอยล์ตอนสำคัญกันเองต่างหาก บางเรื่องโดนสปอยล์ทีนึงนี่ ถ้าแฟนคลับแม่งไม่ปลื้มกับเนื้อหา ทำให้ยอดขายหดได้เยอะเลยนะมึง

ไอช่าโดนเย็ดทีเดียวดรอปทั้งไทยทั้งยุ่นเลย

ไหนจะไอ้พวกสปอยล์ผิดๆ อีก พวกคุตุรกีนี่ตัวดีเลย โหลดสแกนมาดูรูป+สกิลอ่านจับใจความระดับ N4 แล้วก็มาทำตัวเป็นศาสดาสปอยล์

>>13-15 กูว่าเหตุผลที่ Animag กล้าลงทุนกับบิเบลียเพราะเค้าต้องการ "นักอ่าน" จริงๆว่ะ คนที่อ่านบิเบลียกูเชื่อว่าต่อให้มีสปอยหลุดมาว่าชิโอริโกะโดนพระเอกเย็ดไปแล้ว(ซึ่งก็เกือบๆไปแล้ว) ยังไงคนกลุ่มนี้ก็ตามอ่านต่อจนถึงเล่มจบเพราะพวกเค้าเป็นนักอ่านที่ต้องการวรรณกรรมชั้นดี จุดประสงค์ของการอ่านบิเบลียไม่ใช่จะคิโม่ยตัวละครนมหใญ่อย่างชิโอริโกะหรือคิโม่ยตัวละครอื่นเช่นคุณแม่ชิโอริโกะหรือคุณน้องสาว นางเอกนมใหญ่ขึ้นปกตลอดมันเป็นผลพลอยได้ให้ชวนอ่านชวนจินตนาการตามพระเอกมากขึ้นแต่สุดท้ายนิยายน้ำดีก็คือนิยายน้ำดี จับตลาดนักอ่านได้เมื่อไรก็ขายของได้ยาวๆ ส่วนไลท์โนเวลฮาเร็มมีกระแสจากอนิเมะถ้ากระแสหมดหรือเล่มหลังพระเอกเลือกนางเอกไม่ถูกใจคนอ่านก็ขายไม่ค่อยออก

ถ้าให้เทียบก็เหมือนผู้หญิงเรียบร้อยขี้อายเป็นกุลสตรีไม่ค่อยดึงดูดผู้ชายขี้เงี่ยนมากเท่ากับสก๊อยหรือโคโยตี้โชว์นมโชว์ตูด แต่สุดท้ายผู้ชายที่มีรสนิยมหน่อยจะเลือกผู้หญิงคนแรก ขึ้นอยู่กับว่าคุณแม่ยายจะนำเสนอลูกสะใภ้ตัวเองได้ดีขนาดไหน