ไม่มีคำว่ารีไรท์สมบูรณ์แบบ 100% หรอก อยู่ที่ความพอใจของสนพ หรือนข. ล้วนๆ
กูว่าโม่เซียงโฟกัสที่เรื่องที่สี่มากกว่า บางทีมารีไรท์ของเก่าเหมือนอยากจะโล๊ะใหม่ทั้งเรื่อง กเขียนนิยายไก่กาอาราเล่ยังอยากลบรีไรท์ใหม่ทุกคำเลย
Last posted
Total of 1000 posts
ไม่มีคำว่ารีไรท์สมบูรณ์แบบ 100% หรอก อยู่ที่ความพอใจของสนพ หรือนข. ล้วนๆ
กูว่าโม่เซียงโฟกัสที่เรื่องที่สี่มากกว่า บางทีมารีไรท์ของเก่าเหมือนอยากจะโล๊ะใหม่ทั้งเรื่อง กเขียนนิยายไก่กาอาราเล่ยังอยากลบรีไรท์ใหม่ทุกคำเลย
มึงกุสงสัยอ่ะ ฉบับเว็บที่ซบ.จะตีพิมพ์ขายนี่มันคือฉบับเดียวกันกับที่คาร์เทพลมเปลี่ยนป่าววะ คือกุชอบคาร์นี้พอสมควร เห็นเรื่องโดนเปลี่ยนคาร์ล่ะแอบสะอึกเลย
กุมองแม่โม่เหมือนนักเขียนการ์ตูนจัมป์ว่ะ ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจเองแต่ได้เงินและเมื่อเบื้องบนบอกเดดไลน์ก็ต้องทำงานให้เสร็จ ไม่ใช่บอกปัดไม่รู้ทำไม่ทันเอาๆเวอร์ก่อนไปก่อน งานนี้กูค่อนข้างหงุดหงิดนะ เหมือนเขาไม่แคร์คนอ่านคนที่ตามซื้องานเขาเลย
จากทวิตซบ.ก็ตอบว่าจจ.ยอมให้ยืดลิขสิทธิ์นะไม่ได้หักคอเอาอายุเดิมเป๊ะๆแต่ประกอบหลายๆอย่างไม่รู้จะได้เมื่อไหร่เลยออกมาเป็นแบบนี้ ซึ่งกุเข้าใจว่ะ วางแผนไรมาเรียบร้อยแล้วจะให้รอนักเขียนที่ไม่รู้จะเสร็จเมื่อไหร่ทางธุรกิจมันไม่ได้ คนอ่านก็รอกันสลอน
>>624 พอเทียบกับนักเขียนการ์ตูนจัมป์แล้วนึกถึงคนเขียนฮันเตอร์ ส่งเนมภาพเผาๆลงตีพิมพ์ในนิตยสารทั้งดุ้น แต่แฟนๆดีใจมากเพราะแค่ได้อ่านต่อก็บุญแล้ว 555555555 เอาจริงๆในฐานะคนอ่านกูรอคนเขียนได้เสมอนะ แต่เคสนี้มันน่าเกลียดตรงที่ขายลิขสิทธิ์ทั้งที่ยังไม่พร้อมแหละ ทำให้สำนักพิมพ์ประเทศอื่นๆเดือดร้อนกันไปหมด
>>625 ตอนกูเขียนกูก็นึกถึงคนเขียนฮันเตอร์ ซึ่งกูมองตอนออกนิตยสารเหมือนลงเว็บที่เอาเรื่องมาก่อน ลงเล่มเป็นอันรู้กันว่าปรับแก้เกือบทุกเรื่องมากน้อยต่างกัน ส่วนคราวแม่โม่เหมือนค่ายส่งฉบับนิตยสารให้ประเทศอื่นรวมเล่ม คนเขียนช่างแม่งอาร์ตจัดจะแก้นะแต่แก้ไม่เสร็จ ไม่มี ไม่หนี ไม่ส่ง
กูว่าที่แม่โม่ไม่ค่อยโดนคนด่าแต่คนไปลงที่จิ้นเจียงกับสนพ.เพราะคนอ่านศรัทธาในตัวคนเขียนด้วยแหละ กูว่ายังไงแม่โม่ก็มีส่วนผิด ต่อให้จิ้นเจียงขายลิขสิทธิ์เอาเองก็ตาม ยังไงงานก็คืองานอะ แม่โม่เป็นนักเขียนอาชีพแล้ว ไม่ใช่มือสมัครเล่นที่เขียนเล่นลงเว็บ ในเมื่อได้ผลประโยชน์จากตรงนี้ก็ควรทำงานให้เป็นมืออาชีพ แต่คนไม่กล้าด่าแม่โม่ สนพ.ก็เลยเป็นแพะรับบาปไป
กุอะเมซิ่งตรงทำไมไม่มีคนกล้าด่าเขาเลยวะ มีแต่คนเห็นใจคนอวย ทั้งที่ควรจะเห็นใจที่สุดคือสนพต่างประเทศที่เสียเงินไปแล้ว แต่ได้งานที่เขาคิดว่าไม่สมบูรณ์
>>631 เค้าบอกว่าถ้าโม่เซียงหิวเงินน่าจะไปต่อยอดปรมจที่แมสกว่าป่ะวะ ไอขายลิขสิทธิ์ทั้งที่มันไม่เสร็จก็ผิดอยู่ แต่สรุปรู้ยังว่าใครขาย แล้วช่องทางทำเงินปรมจมันมีอีกเยอะแยะ โม่เซียงไม่เห็นทำไร นิยายเรื่องใหม่ก็ไม่เปิดเอายอดวิว แต่หายไปเป็นปีรีไรท์เทียนกวานอย่างเดียว พฤติกรรมมันไม่ได้ดูหิวเงินขนาดนั้นป่ะวะ อยู่ดีๆมึงจะมาตัดสิข้ามช็อตว่ารีบขายคือหิวเงินก็แปลกๆ ในเมื่อขายตอนรีเสร็จกับยังไม่เสร็จแม่งก็ได้เงินอยู่ดี โม่เซียงต้องรีบหาเงินไปใช้หนี้เหรอ 5555
>>632 กูเห็นคนนึงบอกว่าแค่ปรมจแม่โม่ก็รวยจะแย่แล้ว จะว่าแม่โม่หิวเงินได้ไง ไม่มีทาง จำคำพูดเป๊ะๆไม่ได้แต่เนื้อหาประมาณนี้
กูว่าคนเขียนจะหิวเงินหรือไม่หิวเงินมันก็ไม่เกี่ยวหรอก แต่การรีบขายลิขสิทธิ์ทั้งๆที่งานยังไม่สมบูรณ์ (ในมุมมองของคนเขียน) มันก็น่าเกลียดอยู่ดี
เพิ่งเกิดเมื่อวานกันเหรอถึงคิดว่าคนรวยแล้วจะไม่ต้องการรวยมากขึ้นอะ?
ขนาดดารารายได้ต่อปีเป็นร้อยพันล้านมันยังหนีภาษีเพราะเสียดายเศษเงินที่ต้องหักไปจ่ายรัฐเลย นับประสาอะไรกับอาชีพนักเขียน
ถ้าไม่หิวเงินและรักงานเขียนของตัวเองจริง มึงต้องมีความรับผิดชอบและหนักแน่นเลยว่าจะแก้ จนกว่าจะครบกำหนดหรือแก้ให้พอใจกับตัวเองได้จะไม่ขายเด็ดขาด ยิ่งถ้าพวกมึงยกมาว่ารวยจากปรมจอยู่แล้วคนเขียนยิ่งต้องไม่ร้อนเงินจะขายงานกินสิ อันนี้คืออายุเท่าไร? ความรับผิดชอบความเป็นมืออาชีพและความซื่อสัตย์ต่อคนซื้อคือไม่มีเลย ไม่เรียกว่าคนไร้ความรับผิดชอบที่หิวเงินแล้วจะเรียกอะไร? Scum writer self-saving system?
เขารวยอยู่แล้วไม่โกงหรอก อยู่ประเทศไทยปะวะ5555
สุดท้ายจะหิวเงินจริงหรือไม่มันก็มีแต่ตัวนักเขียนที่รู้อยู่ดี เถียงกันไปก็เท่านั้น เรื่องที่จิ้นเจียงขายลิขสิทธิ์ให้ประเทศอื่นทั้งๆที่งานยังไม่สมบูรณ์นั่นโม่เซียงรู้เห็นด้วยรึเปล่าก็ไม่มีใครรู้อยู่ดีแหละ แต่กูว่าผู้บริโภคก็มีสิทธิ์ไม่พอใจปะวะที่ได้อ่านฉบับไม่สมบูรณ์อะ
รอสปอยเทียนกวาน T_T
ปรมจ ซีรีส์ครบ 1 ปี
หนังสือยังออกไม่จบเลยจ้า 55555
Wwtbกูอ่านมากี่ปีละวะ55555 หรือไม่ก็เทียนซือของบกรเหมือนกัน ยังรออยู่เสมอนะถถถถ
กูนั่งเขี่ยพื้นรอ more heat than sun
แม่โม่ลงนิยายเรื่องที่สี่ในเว็บจจ.บ้างหรือยังอะ?
อยากอ่านแระ
ปีนี้ (ถ้าทัน) ก็หวังจะได้เห็นเทียนกวานฉบับภาษาไทยสักเล่มก็ยังดี ต่อให้มีฉบับรีไรท์ตามมาอีกก็จะตำ
ปรจ นี่เขาแปลดีมั้ย หรือแค่พอใช้ คือกูไม่รู้จีนเลยบอกถึงการแปลไม่ได้ แต่เห็นหลายคนบอกแปลไม่ดี
แล้วตัวร้ายล่ะ?
บ่นได้มั้ยในฐานะคนที่ดูทั้งซีรีส์อ่านนิยาย มันก็ไม่ได้มีปัญหาแค่เรื่องทับศัพท์ มีโน่นนั่นนี่ผิดเล็กผิดน้อยในเมื่องานยังปรับปรุงได้อีก ถอดเสียงผิด ใช้สำนวนไทยจ๋าอย่างผีซ้ำด้ำพลอย ด้ำคือผีแถบทางอีสาน เคราะห์ซัดกรรมซ้ำได้มั้ยหรือซวยซ้ำซวยซ้อนดี ของจีนเขาใช้ 雪上加霜
เพราะว่าคลังศัพท์น้อยถอดออกมามันเลยออกจะลิเก
ถ้าจะเปรียบเทียบทำไมไม่เทียบอะไรที่มันดีๆ อีกหน่อยไม่ไปเทียบกับงานเจิ้น เทียบกับค่ายอรุณไปเลย เนี่ยแปลดีกว่าเจิ้นตั้งเยอะ ปกดีกว่าอรุณ[แต่ได้ข่าวว่าปกวายอรุณทำสวยกว่า] มันใช่หรอ
ออกช้าแต่งานแปลเฉยๆ ออกช้าสิไม่เห็นเป็นไรเลย อ้าว บ่นได้มั้ยในฐานะคนจ่ายเงินซื้ออ่านก็ได้
ผีซ้ำด้ำพลอยใช้ในนิยายแปลไม่ได้แล้วเหรอสมัยนี้
>>665 เคยอ่านงานแปลของหลายประเทศ สำนวนไหนมันแปลเป็นสำนวนไทยได้ไม่ขัดกับบริบทก็แปลนะ เคร่งที่ว่าเอามาจากไหนเหรอ อย่างที่บนๆว่าว่าสายนิยายไม่บ่นเพราะมันเป็นทางเลือกในการแปลว่าจะทับหรือแปลไปเลย และที่ทำกันเป็นส่วนใหญ่คือการแปลว่ะ งานทับส่วนใหญ่มันเริ่มมาจาก งานฝึกแปลเป็นประสบการณ์ มือใหม่หัดแปลดำน้ำบ้างอยากให้เรื่องนี้ดัง ฯลฯ พอคนเสพงานแปลเถื่อนเอาง่ายทับศัพท์ไปบ่อยๆก็ชินจากนั้นก็โวยวายว่าทำไมถึงแปลไทย ก็สำนักพิมพ์ปกติมันแปลแบบนี้
>>663 เรื่องที่บ่นช้าๆกัน ถ้าลองเทียบกับงานดังๆเรื่องอื่นที่มีกระแสตั้งแต่ก่อนซื้อลิขสิทธิ์มันรู้ว่าโดนซื้อลิขสิทธิ์ไปเมื่อไหร่เพราะสนพ.วิ่งไปขอร้องพวกแปลเถื่อนให้หยุดแปลก็ไม่ช้าเลยว่ะ สเต็ปปกติลองเทียบดิ ส่วนเรื่องที่ไม่เคยมีกระแสมาก่อนออกเดือนสองเดือนเล่มสนพ.อาจแปลตุนไว้ก่อนแล้วแล้วออกติดๆกันว่ะ หนังสือเล่มนึงมันต้องใช้เวลาเหมือนกันนะ
ปกติถ้าสำนวนความหมายเดียวกันหรือใกล้เคียงกันเขาจะใช้สำนวนไทยก่อนนิ มันแปลกหรอ
ความจริงเคยอ่านหลักการแปลสำหรับคนที่เรียนมาโดยตรงนะ เขาบอกว่าประมาณการแปลที่ดี ถ้าสามารถหาความไทยได้ต้องแปลให้เป็นภาษาไทยที่สุด ถ้าแปลแล้วทับศัพท์อีกมันไม่เรียกว่าแปลเพราะยังใช้ภาษาอื่นอยู่ ปัจจุบันคนติดทับศัพท์เยอะเพราะแปลเถื่อน นักแปลสมัครเล่นกัน
>>675 +1 ตอนเรียนกูเคยคุยกับอาจารย์เรื่องการแปล อาจารย์บอกว่าเวลาแปลต้องแปลออกมาให้เข้ากับบริบทของปลายทางด้วย ไม่ใช่สักแต่จะแปลอย่างเดียว ไม่งั้นคนอ่านที่ไม่มีความรู้ด้านภาษา/วัฒนธรรมของต้นทางอ่านไปยังไงก็ไม่เข้าใจ เพราะความต่างทางด้านวัฒนธรรม
ก็นะ นิยายแปลตรงไหนแปลได้ก็ควรแปล ไม่งั้นจะเรียกว่านิยายแปลเหรอ
>>665 ข้องใจคำว่าเคร่งของมึงแฮะ เคร่งนี่คือยึดหลักการไหน ทฤษฎีการแปลอะไร หนังสือเล่มไหนสอนเรื่องแบบนี้มา ถ้าคิดแบบนี้คำว่ากลับตาลปัตรก็ใช้ไม่ได้หรือเปล่าเพราะจีนไม่มีตาลปัตร กูไม่ได้ถามกวนตีนนะแต่สงสัยจริงๆว่ามึงเอาแนวความคิดนี้มาจากไหน อ่านหนังสือเกี่ยวกับการแปลมาหลายเล่มไม่เคยพบเจอคนคิดแบบนี้มาก่อน แปลกใหม่มาก
>>679 บ่นตามความรู้สึกเฉยๆว่างานยังปรับปรุงได้อีก ถ้าบอกว่าควรใช้สำนวนให้ใกล้เคียงไทยทั้งหมด ทำไมสำนวนเล่มสองมาจีนจ๋าจนมีเชิงอรรถห้อยท้ายไว้เต็มทาง
ทับศัพท์ถ้าจำไม่ผิด เดี๋ยวทับเดี๋ยวถอด
‘ลูกคณิกา ‘ คำนี้ล่ะ ‘ลูกโสเภณี’ ไม่เข้ากับไทยมากกว่าหรอ อ่านแล้วรู้สึกว่าแรงกว่าด้วย
ไม่มีปัญหาว่าจะทับพ์หรือจะถอด อยากได้ความคงเส้นคงวา
>>684 เอิบ ถ้าคนอ่านหนังสือทุกคนบนโลกนี้วิจารณ์การแปลโดยใช้ความรู้สึกของตัวเองเป็นที่ตั้ง มันก็ไม่มีหนังสือแปลเล่มไหนเป็นหนังสือแปลที่ดีหรอกมึง มันต้องมีอะไรบางอย่างขัดใจความรู้สึกคนอ่านสักคนเข้าจนได้แหละ เพราะงั้นถ้าคิดจะวิจารณ์ว่า "แปลไม่ดี" "ควรดีได้มากกว่านี้" มึงก็ควรวิจารณ์บนพื้นฐานหลักการอะไรสักอย่างนะ
>>684 มึงวิจารณ์นักแปลว่าแปลไม่ดี ใช้สำนวนไม่ถูก ถอดเสียงก็ผิด พอคนออกมาแย้งถามหาหลักการที่ใช้อ้างอิงในการวิจารณ์ของมึง มึงดันมาบอกว่าไม่มี เพราะมึงใช้ความรู้สึก แถมมึงยังใช้ความรู้สึกของมึงในการตัดสินว่านักแปลคลังศัพท์น้อยเลยแปลออกมาลิเก กูไม่รู้จะพูดยังไงต่อดี ถามว่านักแปลแปลออกมาดีไม่มีข้อติเลยเหรอ ก็เปล่า มันยังมีจุดที่ให้ติ แต่มันก็ต้องอยู่ในขอบเขตของการวิจารณ์มีหลักการมารองรับ ไม่ใช่ใช้ความรู้สึกแค่อย่างเดียว ปล.ทำงานแปลมืออาชีพก็ยังอ่านหนังสือแปลจ้า ใครไม่อ่านไม่รู้ แต่คนที่กูรู้จักยังอ่านหนังสือแปลอยู่จ้า
ขอยกเรื่องการแปลได้ไหมเอาจริงวงการแปลญป.ก็มีพูดถึงนะว่า บางครั้งการแปลควรเอาเชิงอรรถรสด้วย แล้วค่อยเสริมไว้ท้ายเล่มว่ามันหมายถึงอะไร ส่วนตัวกูชอบการแปลแบบนี้ ยิ่งคนที่ถอดคำมาใช้คำไทยได้สวยและเกือบจะคงสำนวนเดิมไว้กูจะทึ่งกับความสามารถคนแปลตรงนี้ได้เก่งๆ
ส่วนตัวยกง่ายๆอย่างเกมไฟนอล7บทญปมาบทอังกฤษก็ไม่เหมือนเดิมนะ เพราะเค้าเน้นให้คนปลายทางเก๊ตก่อน ดังนั้นการแปลเราต้องให้ความสำคัญกับคนรับสารปลายทาง แล้วค่อยเสริมเกร็ดวัฒนธรรมอีกที
ขอโทษที่ไม่เกี่ยวกับมู้โม่โดยตรง พอดีเห็นถกเรื่องการแปลกูเลยอยากมาเสริมให้ในอีกมุมนึง
กูว่าการแปลนี่ปัญหาโลกแตกจริงๆ ต่อให้มีทฤษฎี-หลักการ-งานวิจัยเกี่ยวกับการแปลออกมามากแค่ไหน คนอ่านก็ไม่ใช่ว่าจะรับรู้ของพวกนั้นกันทุกคน วันดีคืนดีมันก็จะมีคนอ่านมางอแงหาว่าแปลห่วยๆๆๆๆเพราะใช้ความรู้สึกตัวเองเป็นที่ตั้งโผล่มาอยู่ดีแหละ เป็นกันทุกวงการ ไม่ใช่แค่แปลจีนหรอก
บางทีกูก็สงสารปรมจนะ เป็นเรื่องที่โดนบ่นว่าแปลไม่ดีบ๊อยบ่อย แต่คนยกตัวอย่างตรงที่แปลไม่ดีมาแต่ละทีนี่เป็นจุดที่คลุมเครือทั้งนั้น อย่างเรื่องการแปลชื่อกระบี่งี้ จะแปลหรือไม่แปลมันก็ต้องมีคนไม่ชอบอยู่ดี คราวนี้มาโดนบ่นว่าแปลไม่ดีเพราะใช้สำนวนไทยเกินไปอีก โอ้ย แต่ละอย่าง 555555555
>>690 งั้นก็ไม่มีอะไรแล้ว เพราะหาหลักการอะไรมาแย้งไม่ได้ ต่อให้อ่านแล้วคิดว่ามันทำได้ดีกว่านี้ก็ทำได้แค่บ่น เพราะงั้น ปรมจของเบอเกอรี่นั้นแปลดีแล้ว นักแปล(คนเดียวไม่ใช้หลายไม้ใช่ไหม) แปลดีแล้ว หน้าปกสวยดีแล้ว ไม่มีไรให้ติแล้ว การออกหนังสือนั้นไม่ช้าเลยดูสิ พรีต้นเดือน6เดือน7จะได้อ่านแล้ว
>>695 ถ้ามึงคิดว่ามันไม่ดี มึงบ่นได้ วิจารณ์ได้อยู่แล้ว ไม่มีใครห้ามมึงเลย แต่ถ้าจะวิจารณ์ก็ควรจะมีเหตุผลที่เข้าท่าด้วยอ่ะ เคสนี้มึงยกตัวอย่างมาแล้วคนอื่นเห็นว่ามันไม่ค่อยเข้าท่า ไม่มีน้ำหนักพอที่จะชี้ชัดได้ว่าเป็นการแปลที่ไม่ดี คนอื่นๆก็เลยแย้งมึง เท่านั้นเอง
ส่วนตัวกูโอเคกับการแปลของปรมาจารย์นะ อ่านได้ลื่นไหลรู้เรื่องดี คำศัพท์ที่ใช้ถ้ากูอ่านแล้วเข้าใจก็ผ่าน ไม่ได้มีจุดที่นิ่งอึ้งไปชั่วขณะเพราะไม่เข้าใจทั้งประโยคเลยเหมือนเรื่อง....55555
อ้อ แต่กูขัดใจนิดหน่อยที่แปลชื่อพวกกระบี่ หรือชื่อเสี่ยวผิงกั่วงี้ คือกูชอบให้มันอยู่ในภาษาจีนมากกว่าน่ะ ดูเข้ากับเรื่องดี แต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นรับไม่ได้
>>704 มีการเติมคำให้ 555555555 แต่อ่าน >>699 ตอนแรกกูนึกถึงลิ่วเหยาก่อนเลย
พูดถึงเรื่องแปลชื่อนี่กูเฉยๆมาก ไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงเป็นประเด็นได้ขนาดนั้น หรือกูอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นจนชินไม่รู้ พวกชื่อดาบชื่อท่าไม้ตายแม่งแปลกันทุกเรื่องอ่ะ อย่างนารุโตะงี้คนอวยเรื่องแปลชื่อกันด้วยซ้ำ ไม่เคยเจอคนบ่นเลยว่ามันไทยเกินไป ทำไมไม่เก็บภาษาญี่ปุ่นไว้ แต่พอเป็นนิยายจีนคนกลับบ่นกันซะงั้น
ปรมจคนอ่านมันเยอะมากเพราะมันดังอ่ะ คนบ่นโน่นนี่ก็เลยเยอะตามไปด้วย กลุ่มที่บ่นก็อาจจะไม่ได้อ่านพวกการ์ตูนญี่ปุ่นกัน บางคนก็บ่นเหมือนไม่เคยอ่านนิยายจีนมาก่อน ของแบบนี้มันแล้วแต่ประสบการณ์ของแต่ละคนด้วยแหละ
กู >>699 เองนะ ขอโทดที่หายไป 5555
>>704 >>705 พวกมึงเก่งมาก กูหมายถึงลิ่วเหยานั่นแหล่ะ กูพยายามอ่านจนตาลายก็ยังไม่เข้าใจซักที เนื้อเรื่องน่าสนใจมากแต่กูไม่ไหวกับการแปลจริงๆ เสียด๊ายเสียดาย
เออกูกลับมาคิด ตอนดูนารูโตะกูก็ไม่ได้รู้สึกแปลกอะไรกับชื่อท่าที่ถูกแปลมาอย่างกระสุนวงจักรเงี้ย เพน 6 วิถี รู้สึกแม่งโคตรเท่ด้วย 5555
แต่กลายเป็นว่าพอเป็นนิยายจีนกลับไม่อยากให้แปลชื่อซะงั้น บางทีก็งงๆตัวเองเหมือนกัน
>>695 กูเก็ตมึงนิดๆ มึงต้องการจะสื่อว่าผีซ้ำด้ำพลอย มันมีคำว่าด้ำที่เป็นภาษาถิ่นของอีสานใช่ป้ะ พอคนมาอ่านแล้วมีความรู้ตรงนี้จะนึกถึงภาคอีสานซึ่งไม่ลิ้งกับความเป็นจีนไรงี้ใช่มะ แต่ตอนกูอ่านไม่ได้สะดุด 555 อาจเพราะกูไม่รู้ มันเป็นสำนวนปกติไปแล้วแหละ แต่ทุกคนน่าจะจบหัวข้อนี้แล้วล่ะ 555 กูยังมาขุด
เรื่องชื่อนี่กูยังไงก็ได้ว่ะ ทับหรือแปลก็โอเคหมด แต่ก็เข้าใจ>>708 นะว่าในนารุโตะโอเค ในนิยายจีนดันไม่โอเค มันคนละแบบกันอ่ะ กูเองก็อธิบายไม่ถูก 5555555 แต่กูว่ามันได้ทั้งสองแบบแหละ ไม่ใช่ว่าคนแปลเลือกที่จะแปลชื่อ=ผิดอ่ะ มันเป็นแค่กลวิธีการแปลอย่างนึง จะถูกใจคนอ่านมากน้อยแค่ไหนก็อีกเรื่อง
กูอ่านแปลจีนมากกว่ารักของแจ่มใสมันแปลหมดเลยว่ะ ทั้งฉายา ชื่อสมุนไพรเฉพาะ ชื่อกระบี่ จนมาคัลเจอร์ช็อคกับวาย เพราะฝั่งชายหญิงการแปลเป็นเรื่องธรรมดามาก
คนแปลจีนกลภนเก่าก็น่าจะงงเหมือนกัน กิมย้งงี้ สิมแปดฝ่ามือพิชิตมังกร ถ้าไม่แปลน่าจะอ่านแล้วตาลายไปเลย กูคิดว่าคนบ่นก็มีแต่พวกเคยอ่านอิ้ง อ่านแปลเถื่อนอะไรแล้วพอแปลไทยมันก็งงๆจับไม่ถูกปะวะ
my บกร. เพิ่งประกาศว่า ปรมจ.เล่ม 4 จะส่งไปร้านหนังสือไม่ครบ รู้งี้สั่งกับร้านพรีดีกว่าว่ะ พลาดมาก
กูพรีกับ บกร ยังไม่ได้ของเลย
เซ็ง
ยังไม่ได้อีเมล์เหมือนกัน แต่กูจ่ายเงินวันท้ายๆ ก่อนหมดเขตหนึ่งวัน 😂 เข้าใจว่าตามลำดับ ช้าชัวร์ 555
กุจ่ายวันสุดท้าย หนังสือพึ่งมาส่งตอนเที่ยงนี้แบบงงๆ
ใครอ่านเล่ม 4 แล้วบ้าง
ฉากจบเล่ม 4 จบที่ตอนไหนวะ อยากรู้
กูเพิ่งได้หนังสือ 320 หน้า โคตรบาง
ยิ่งทำยิ่งบาง ถ้าลดขนาดตัวอักษรลงนะ
4 เล่มจบ สบายๆอะ
อ่านจบแล้ว
สปอย
เล่มนี้อย่างเศร้า
ในที่สุดก็ได้อ่านเวอร์ชั่นออริจินอล
เว่ยอิงแม่ง หนุ่มน้อยโลกสวย
อยากจะช่วยคนบริสุทธิ์ทุกคนที่โดนรังแก
สุดท้ายโชคชะตาก็เล่นตลก ทุกครั้งที่ช่วยคน จะต้องมีใครอีกคนที่โดนฆ่าไปเพราะความพยายามเป็นฮีโร่ของตัวเอง
อ่านแล้วไม่โทษจินกวงเหยาเลยนะ
โทษโชคชะตามากกว่า ไม่ใช่ว่าไม่อยากจะกลับตัว เดินไปในวิถีเซียนที่ดีนะ แต่มันไปทางนั้นไม่ได้ต่างหาก รู้ว่าวิชามารมันไม่ดี แต่มันไม่มีทางเลือกนี่นา
เศร้าอ้ะ อุตส่าห์ช่วยคน สุดท้ายวาระสุดท้ายของชีวิต มีแต่คนตราหน้าว่าเป็นมารร้าย
นอกจากดราม่าเล่มนี้แล้ว
กูชอบความแอบกินเต้าหู้ของหลานจ้านว่ะ
เอะอะก็โอบเอว สวมกอด กุมมือ พอเค้าสลบ ก็จับเค้ามานอนซบ อก โอ้วมายก็อดดดด
ผู้ชายธรรมดาเค้าไม่มาโอบเอวเธอหรอกนะ
ทำไมเธอไม่รู้ตัวล่ะเว่ยอิงงงง สาวน้อยไร้เดียงสาจริงๆ หนุ่มหล่อเค้าแอบแต๊ะอั๋งเธอตั้งหลายรอบ เธอก็ยังสาวน้อย ไม่มั่นใจ เอ๊ะเค้าจะชอบเราเหมือนที่เราชอบเค้ารึเปล่านะ โถ่ๆๆๆๆๆๆๆ
>>730 กูชอบพัฒนาการหลานจ้านมาก
จำได้ เล่ม 1 จะช่วยเว่ยอิงขึ้นจากน้ำ ไม่ยอมแตะตัว ใช้วิธีดึงคอเสื้อเอา
พอมาเล่ม 4 อหหหห โอบเอวพาขึ้นกระบี่เลยจ้า อยากได้ตัวเค้าล่ะซี้ เผลอไม่ได้ เป็นต้องจับ ต้องกอด ผู้ชายปากหนัก ไม่ยอมพูด แต่ท่าทางนี่ออกหมด อีหนูเว่ยอิงก็ไม่คิดอะไรเลย คิดว่าเค้าบริสุทธิ์เหมือนพระสงฆ์ 55555
แต่ตอนอ่านนิยายนี่ อิมเมจเว่ยอิงในหัวกูคือเป็นผู้ชายตัวเล็กตะมุตะมิ โดนหลานจ้านหิ้วไปหิ้วมา
ตอนหลานจ้านไม่อยู่นี่แข็งแกร่งมาก โดนแทงไส้ทะลัก ก็ยัดไส้ตัวเองเข้าไปในพุง
พออยู่กับหลานจ้าน ตัวเซ เป็นลม กระอักเลือด อ่อนแอต้องซบ อก ผู้ชายหน้าหล่อขึ้นมาทันใด 5555
ทำไมพวกมึงได้หนังสือกันแล้ว กูยังไม่ได้เลย อยากอ่านแล้วอ้ะ ฮือออออออ
เลือกรับกับนายอินทร์ เป็นไงหล่ะ กว่าจะเข้า รอต่อไป หึๆๆๆ
รู้งี้สั่งกับ สนพ ตรงเลยดีกว่าถ้าจะทำแบบนี้
โม่งสปอยกลับมาเร็วๆ
กุเขิลกับเล่มนี้มาก อุ๋งๆมาก เพราะเป็นหลานจ้านนี่แหละ แงงงง อ่านไปอุ๋งไป เขิน
อยากมีเงิน กุจะกวาดมาให้หมดเลย
ขอบคุณเชิงอรรถเล่มสี่ที่บอกว่าทำนิยายจีนมันชอบคูณเลขก่อนบอกจำนวน กูสงสัยมาตั้งนาน
แอบโผล่หน้ามาเงียบๆ บ่นว่ากูสั่งปรมาจารย์กับนายอินทร์ แต่ตอนนี้ยังมิได้ของเลย ว่าแล้วก็แปะ
สปอยเทียนกวานอาร์ค 5 ต่อจาก >>492 เทียนกวาน Part.151
.
.
.
.
.
เซี่ยเหลียนถูกไป๋อู๋เซียงจับใส่หน้ากากเข้าคู่กัน อีกฝ่ายยังพยายามพูดโน้มน้าวให้เขามาเป็นศิษย์ แต่เซี่ยเหลียนก็เมิน เปลี่ยนเรื่องถามว่าหลางอิ๋งคือองค์ชายรัชทายาทคนแรกของหย่งอันใช่หรือเปล่า ไป๋อู๋เซียงตอบว่าใช่ เพื่อป้องกันไม่ให้คนนอกรู้ว่าเชื้อเชื้อสายกษัตริย์ติดโรค พวกขุนนางจึงตั้งใจฆ่าหลางอิ๋ง แล้วหาคนมาสวมรอยแทน ทว่าหลางอิ๋งก็หนีออกมาได้และกลายเป็นผี เมื่อไป๋อู๋เซียงพบเด็กชายจึงเล่าความจริงว่าเซี่ยเหลียนเป็นคนก่อเหตุในวันนั้น หากให้ความร่วมมือเขาก็จะช่วยล้างแค้นให้ แต่ด้วยหน้าตาแบบนั้นจะเป็นคนหรือผีก็ย่อมไม่มีใครคิดทำดีด้วย ให้เขากินไปย่อมดีกว่ามีชีวิตต่อ ตอนนั้นจู่ๆ เซี่ยเหลียนก็เรียกคนตรงหน้าว่าฝ่าบาท พอเห็นไป๋อู๋เซียงทำท่าเหมือนจะเผลอตอบรับคำเรียก เซี่ยเหลียนก็จี้ถามต่อว่าแท้จริงแล้วอีกฝ่ายก็คือองค์ชายรัชทายาทแห่งอู๋หย่งใช่หรือไม่ เซี่ยเหลียนไม่คิดว่าเขาที่ทำให้เขาสามารถเข้าใจภาษาอู๋หย่งเป็นจวินอู๋ เพราะตามประวัติ มหาเทพเกิดหลังจากอู๋หย่งล่มสลายไปแล้ว เพราะฉะนั้นจึงเหลือแค่ราชครูกับไป๋อู๋เซียงเท่านั้น อีกทั้งอีกฝ่ายยังทำให้เตาดีดฮวาเฉิงออกไป คนที่จะออกคำสั่งกับเตาใจกลางอาณาจักรอู๋หย่งได้จะเป็นใครได้นอกจากองค์ชายรัชทายาทคนนั้น
เศวตไร้หน้าโจมตีใส่เซี่ยเหลียน เซี่ยเหลียนเลยเรียกอีกฝ่ายว่าองค์ชายรัชทายาทรัวๆ เห็นเซี่ยเหลียนยังใช้กระบี่ฟางซิ่นเป็นอาวุธ ไป๋อู๋เซียงก็บอกว่าความจริงแล้วกระบี่เล่มนี้มีชื่อว่าจื่อซิ่น (หทัยสังหาร) แล้วจู่ๆ เซี่ยเหลียนก็ร้องว่ามีใครอีกคนอยู่ที่นี่ด้วย เศวตไร้หน้าบอกว่าตนไม่หลงกลลวงของเซี่ยเหลียน ทว่าเซี่ยเหลียนเห็นใบหน้าใหญ่ยักษ์สะท้อนในกระบี่จริงๆ พออีกฝ่ายย้ำว่าที่นี่มีแค่หินกับลาวา เซี่ยเหลียนก็นึกบางอย่างออก ไม่นานนักก็มีร่างใหญ่ยักษ์พุ่งโจมตีใส่ไป๋อู๋เซียง มันคือรูปปั้นหินยักษ์ขององค์ชายรัชทายาทผู้เป็นที่รักของพระเจ้าที่ฮวาเฉิงปั้นไว้และบอกว่าเป็นงานปั้นที่ดีที่สุดของตนนั่นเอง
เซี่ยเหลียนอาศัยจังหวะขึ้นไปเกาะบนรูปปั้นก่อนใช้พลังสั่งให้มันกระโดดหนีออกไปจากเตาได้สำเร็จ พอร้องเรียกหาฮวาเฉิง อ๋องผีก็รีบขึ้นมาอยู่บนรูปปั้นด้วยสีหน้าร้อนใจเพราะก่อนหน้านี้ไม่อาจเข้าไปในเตาช่วยเซี่ยเหลียนได้ ไม่นานนักภูเขาก็เริ่มสั่น ตอนที่เซี่ยเหลียนขับกันดั้มหนีภูเขาก็ระเบิดควันสีดำออกมา เมื่อมองดีๆ ก็เห็นว่ากลุ่มควันนั้นคือคำสาปหน้าคน ฮวาเฉิงที่เห็นไป๋อู๋เซียงรีบบอกตำแหน่งให้เซี่ยเหลียนใช้กันดั้มต่อยวันพันช์ใส่เป้าหมาย ทว่าเศวตไร้หน้าก็หลบได้อย่างรวดเร็วแล้วใช้พลังเดอะเฟลชเขามาโจมตีใส่เข่าของกันดั้มจนล้มคุกเข่า ตอนนั้นเซี่ยเหลียนก็หันไปเห็นว่าเตาระเบิดลาวาออกมาด้วยจึงรีบขับกันดั้มหนี ส่วนไป๋อู๋เซียงก็อาศัยจังหวะนั้นหลบไปเช่นกัน
กลุ่มควันกับลาวาไล่ตามพวกเซี่ยเหลียนมาติดๆ แต่จู่ๆ กันดั้มก็ล้มลงเพราะพลังของเซี่ยเหลียนหมด ฮวาเฉิงเลยดึงเซี่ยเหลียนมาม๊วฟส่งพลังให้ขับกันดั้มได้ต่อ แล้วเซี่ยเหลียนก็นึกได้ว่าเผยหมิงกับเทพแห่งฝนยังอยู่ที่นี่จึงตั้งใจกลับไปรับ แต่พอหันไปก็สะดุดกับภูเขาผี 3 ลูก เขาขับกันดั้มวิ่งหนีทำเอาบ้านเมืองโบราณสถานเสียหายยับๆ แต่สุดท้ายก็ถูกภูขาทั้งสามล้อมไว้ ด้วยพลังแห่งรักและการให้กำลังใจจากอ๋องผี เซี่ยเหลียนจึงบังเกิดพลังดันพวกมันออกไปได้ ก่อนชักกระบี่ออกมา อนิจจากระบี่ถูกปั้นไว้แต่ด้ามจับ มิได้ปั้นใบดาบไว้ในฝักแต่อย่างใดจนฮวาเฉิงต้องขอโทษขอโพยบอกว่าคราวหน้าจะกลับไปปั้นให้ เซี่ยเหลียนเลยรีบปลอบก่อนโยนด้ามกระบี่ทิ้งแล้วโกยต่อ
ฮวาเฉิงใช้ผีเสื้อเป็นโทรศัพท์ให้เซี่ยเหลียนคุยกับเผยหมิง มู่ฉิงกับเฟิงซิ่น ดูเหมือนทุกคนรวมทั้งพวกเผยซู่จะไปรวมตัวกันที่แม่น้ำอู๋หย่งเรียบร้อยแล้ว เซี่ยเหลียนเลยบอกให้ทุกคนรอตรงนั้นเขาจะไปรับ พอเห็นกันดั้มทุกคนก็ถึงกับติดสตั๊นเพราะไม่เคยเห็นรูปปั้นเทพองค์ใดใหญ่โตขนาดนี้มาก่อน และในตอนที่ทุกคนขึ้นมาอยู่บนกันดั้มแล้ว พวกเขาก็เห็นคำสาปพยายามจะออกจากออกไปสู่โลกภายนอก ขณะที่เซี่ยเหลียนบอกว่าโชคดีที่เขาตงลู่มีบาเรียกั้นไว้ ฮวาเฉิงก็แย้งขึ้นมาว่าตอนนี้ไป๋อู๋เซียงได้ใช้พลังเปิดบาเรียของเขาตงลู่ออกแล้ว
Note : เผื่อลืมไปแล้ว องค์ชายรัชทายาทของอู๋หย่งคือคนที่ประวัติคล้ายๆ เซี่ยเหลียน เคยเป็นเทพที่รักของทุกคน สุดท้ายก็ถูกผู้คนทำลายอารามเหมือนกัน ภาพวาดสุดท้ายที่เซี่ยเหลียนเห็นคือองค์ชายติดโรคหน้าคน
.
.
.
.
.
แอบมาสปอยสั้นๆ ต่อนิดหนึ่ง
สปอยเทียนกวานอาร์ค 5 ต่อจาก >>743 เทียนกวาน Part.151.5 (เป็นจุดละกัน เพราะมันสั้นนิดเดียว 5555)
.
.
.
.
.
เซี่ยเหลียนพยายามขับกันดั้มต่อยควันคำสาปหน้าคนแต่ก็ไร้ผล ขณะที่กำลังบ่นว่าถ้ามีกระบี่ก็ดี ฮวาเฉิงเลยปิ๊งไอเดียให้เทพสงครามฟิวชันจำแลงร่างเป็นอาวุธเทพ GN Sword ให้กันดั้มเซี่ยเหลียน Exia ใช้ ทว่าเทพสงครามที่อยู่ที่นี่มีเพียงเผยหมิง เฟิงซิ่นกับมู่ฉิงเท่านั้น ยังขาดอีกคน ตอนนั้นเองแม่ทัพเผยก็นึกได้ว่าเฉวียนอี้เจินก็อยู่ด้วย อวิ๋นอวี้เลยหยิบตุ๊กตาล้มลุกศิษย์น้องออกมาให้อ๋องผีคลายคำสาป พอกลับร่างได้ก็รีบจะเข้าไปเกาะหนึบอวิ๋นอวี้ที่ปวดเศียรเวียนเกล้าขึ้นมาทันที แต่ด้วยคำขอร้องของเซี่ยเหลียน เฉวียนอี้เจินเลยยอมให้ความร่วมมือโดยง่าย เมื่อทั้ง 4 โอเวอร์โซลเป็นกระบี่ เซี่ยเหลียนก็ขับกันดั้มเอากระบี่เข้าไปฟันกลุ่มควันคำสาปทันที ขณะที่กำลังไล่ตีอย่างเมามันส์ เซี่ยเหลียนที่รู้สึกว่าพลังทิพย์กำลังจะหมดเลยหันไปจับฮวาเฉิงมาม๊วฟยืมพลังโดยลืมว่าเหล่าประชาชีก็อยู่ด้วย
เฟิงซิ่น : …
มู่ฉิง : …
เฉวียนอี้เจิน : ?
เผยหมิง : โฮะๆ
เฟิงซิ่น : นี่มันอะไร พวกท่านสองคนทำอะไรกันฝ่าบาท
เซี่ยเหลียนเพิ่งสำนึกได้ว่าตัวเองทำอะไรลงไปรีบเด้งออกห่างจากฮวาเฉิง แล้วตะโกนแถ แหงนหน้ามองฟ้าเพราะไม่กล้าสบตาใคร
เซี่ยเหลียน : ย่ะ ยืมพลังทิพย์ยังไงล่ะ ข้าก็แค่ยืมพลังทิพย์มาเท่านั้นเอง!
มู่ฉิง : ท่านไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้นเพื่อยืมพลังทิพย์ไม่ใช่เหรอะ! จะตบหรือชกหรืออะไรอย่างอื่นก็ได้นี่!
เซี่ยเหลียน : ฮ่าๆๆๆ นั่นสินะ ไม่ใช่ยืมพลังทิพย์สินะ ฮ่าๆๆๆ
เห็นเซี่ยเหลียนสติกระเจิง ฮวาเฉิงเลยจับเซี่ยเหลียนมาจุ๊บหน้าผากบอกให้สงบสติอารมณ์ เซี่ยเหลียนเลยใจเย็นลง ทำหูทวนลมเสียงของเฟิงซิ่นกับมู่ฉิง แล้วหันไปมุ่งมันขับกันดั้มต่อ พอเห็นกันดั้มกลับมามีพลังเต็มที่ เฉวียนอี้เจินก็ร้องออกมาว่าแสดงว่านั่นคือการยืมพลังทิพย์จริงๆ สินะ มู่ฉิงเลยจะหันไปด่าให้ยับ แต่พอนึกถึงความเด็กน้อยของเฉวียนอี้เจินเลยเปลี่ยนน้ำเสียงไปบอกแทนว่า ใช่แล้ว ด.ช. ฉีอิง นั่นคือการยืมพลังทิพย์ยังไงล่ะ เผยหมิงได้ที รีบเสริมว่า ใช่แล้ว แต่ ด.ช. ฉีอิงอย่าได้ไปทำอย่างนั้นกับใครซี้ซัวะนะจ้ะ ทำเอาเฟิงซิ่นกรีดร้องว่าพวกมรึงพูดเรื่องเหี้ยอะไรกันเนี่ย
ถึงแม้จะจะมีพลังเต็มเปี่ยม แต่จู่ๆ กันดั้มก็ล้ม ที่ขามีรูโหว่อยู่ พอมองไปเห็นว่าไป๋อู๋เซียงแอบมาโจมตีด้วยมือเปล่า ก่อนหายไปอย่างเนียนๆ พอเฉวียนอี้เจินเสนอให้ยืมพลังทิพย์อีก แม่ทัพเผยก็บอกให้ ด.ช. ฉีอิงลบความทรงจำที่เห็นก่อนหน้านี้ไปซะ เห็นกันดั้มใช้งานไม่ได้แล้ว เซี่ยเหลียนก็อดรู้สึกเจ็บปวดไม่ได้เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ฮวาเฉิงตั้งใจปั้นเพื่อเขา อีกทั้งคำสาปพวกนั้นก็ทำท่าจะหนีออกไปจากเขาตงลู่ได้แล้ว ไม่นานนักจู่ๆ ก็มีแสงสว่างส่องออกมาจากท้องฟ้า แล้วจวินอู๋ก็ปรากฏตัวขึ้น
Note : เพราะอย่างนี้พวกสื่อต่างๆ ถึงต้องมีการแบ่งเรทไงล่ะ!! ไม่งั้นเด็กเห็นแล้วจะไม่เข้าใจ อาจทำตาม ตอนอ่านครั้งแรกกูห่วงสวัสดิภาพอวิ๋นอวี้ต่อจากนี้มาก
.
.
.
.
.
กุงงอย่างนึงคือทำไมในปรมจ.เจียงเฉิงถึงไม่ถูกบรรยายด้วยชื่อรองคนเดียววะ
>>752 ถ้าเอาจริงๆไม่สนิทคือไม่เรียกชื่อเลยนะ จะเรียกแค่ฉายาไม่ก็ตำแหน่งตามด้วยสกุล เช่นคุณชายรองสกุลหลาน คุณชายเว่ย คุณหนูเจียงหลี ประมุขจิน แนะนำลองพิมพ์หาในกูเกิ้ลว่า การเรียกชื่อในปรมาจารย์ลัทธิมาร มีกระทู้พันติ๊บอันนึงตอบไว้เคลียร์อยู่ การเรียกชื่อมันค่อนข้างละเอียดอ่อน บางทีก็แล้วแต่ความสัมพันธ์ความพอใจของแต่ละบุคคล แต่หลักโดยทั่วไปคือไม่เรียกชื่อกันเดี่ยวๆต้องมียศมีคำเรียกนำหน้าหรือเป็นสร้อยตามไปด้วย การเรียกชื่อเดี่ยวๆถ้าไม่สนิทถือว่าเรียกแบบหยาม ชื่อรองบางทีก็ใช้เรียกกันเพื่อแสดงความเคารพให้เกียรติแนวๆนี้ก็มี
ขอบคุณโม่งสปอยย รอมานานนัก กุล่ะเอ็นดู ด.ช ฉีอิง
Ky เคยมีใครสปอยปรมาจารย์หลังจากเล่มสี่ไว้บ้างมั้ย บอกบุญที อ่านแล้วอารมณ์ค้างมาก
ขอบคุณโม่งสปอย กุแฮปปี้มากตอนนี้
โม่งเมื่อไหร่จะมาาาาาา
ดันนนน
ky เห็นมีประเด็นดราม่าเรื่องการแปลชื่อกระบี่ต่างๆในเรื่องปรมาจารย์ กูเพิ่งไปอ่านเรื่องรัชศกมา ในนั้นก็มีแปลชื่อกระบี่นะ ทำไมไม่เห็นมีใครบ่น หรือเขาบ่นวะ
มึง ที่จีนตอนนี้ฝ่าบาทกลายเป็นพรีเซนเตอร์กำจัดขยะไปแล้ว 5555 แถมสี่ภัยพิบัติก็กลายเป็นสี่ถังขยะด้วย
https://twitter.com/jenengkufeli/status/1283362504333123584?s=09
สวยง่ะ แต่ไม่กล้าออกจากบ้านสภาพนี้ https://twitter.com/LeBearPolarr/status/1283383904301232129?s=19
ดูเป็นคนรักโลกเนอะ พกถังขยะติดตัว 😂😂😂
ดันจ้า
มาดันด้วยคนนน
ทำไมเทียนกวานไปโคกับอะไรเยอะจัง 55555
ว่าแต่สรุปแม่โม่ยังรีไรท์เทียนกวานอยู่มั้ยวะ เมื่อไหร่จะได้อ่านเรื่องใหม่
เห็นตัวอย่างด๋อยซือจุนกับปิงเหอน่ารักจนกุอยากเปย์ เพื่อนโม่งใครเคยซื้อด๋อยค่ายนี้ปกติราคามันตกประมาณตัวละเท่าไหร่อ่ะ กุกะไม่ถูกว่าต้องเก็บเงินเท่าไหร่ ขอเพื่อนโม่งเมตตา
คิดยังไงกับนักเขียนที่ถูกอวยว่าโม่เซียงไทยแลนด์บ้างวะ ในฐานะติ่งแม่โม่กูแบบ 555555555 กล้าเนอะ
ky ขอนอกเรื่องนิดนึง ชื่อซือจุยตอนเด็กเห็นเขียนพินอินว่า Yuan และมีเขียนเป็นไทยอ่านทั้ง หยวน หรือ เหยียน แล้วแบบนี้จะแยกยังไงว่าตอนไหนออกเสียงหยวน ตอนไหนออกเสียงเหยียน (มีมู้ถามเรื่องภาษาจีนมั้ย วานบอกที)
ช่วยอย่าเอามาเทียบกับแม่โม่ได้ไหมวะ กูเกลียดดด!! แม่โม่คือท็อปเบอร์ต้นของจีน อย่างนางเทียบไม่ได้ด้วยซ้ำ เกลียดตรรกะลูกหาบ
https://twitter.com/MommmmV/status/1286336964854272007?s=19
https://twitter.com/DrPensiriSrPhSt/status/1286190507220058112?s=19
ลูกหาบเดนตายของจริง กล้ามากนะที่เอานักเขียนขี้ก็อปมาเทียบกับแม่โม่ มันคนละชั้นโว้ยยยยย กูอยากแปะมีมเบะปาก
ช่างกล้าที่จะเอามาเทียบ นอกตากก๊อปงานแล้วสำนวนการเขียนการวางพล็อตอะไรก็สู้ไม่ได้สักนิด กล้าที่จะเทียบนัก วันๆเอาแต่อ่านของฟรีก็มีรสนิยมได้แค่เท่านี้แหละจ้า
ใครอ่านเทียนกวานจนจบแล้วบ้าง มีใครอ่านมู่หรงเหยียนแล้วเอ๊ะมั้ย https://ทวต.com/SHFileez/status/1286606207101198336?s=19
>>792 กูอ่านมู่หรงเซียนส่วนเทียนกวานตามแต่สปอยในนี้ กูขอเห็นต่างนะ.... มันก็ไม่ได้ดูลอกอะไรขนาดนั้นอ่ะ เรียกว่ายังไงดีอ่ะคล้าย ๆ จะเป็นพล็อตคลิเช่แนวเทพเซียน?
กูคิดว่าหลายคนในนี้คงรู้เรื่องเทียนกวานดีแล้วขอย่อมู่หรงฯ ให้คร่าว ๆ นอ.เริ่มเรื่องก็เป็นเทพบนสวรรค์แต่เจ้าชู้กวนตีนบ่อยพอโดนใส่ร้ายก็เผ่นไปโลกมนุษย์แล้วรู้ตัวว่าตัวเองเป็นตัวละครในนิยายแล้วได้ภารกิจจากนักเขียนให้ช่วยเหลือพอ.ที่จุติลงมาเป็นมนุษย์ ส่วนพอ.เคยเป็นเด็กมนุษย์ที่นอ.เคยผ่านมาช่วยเหลือหลายร้อยปีก่อนแล้วก็ลืมสนิทแต่นางรักฝังใจพยายามฝึกตัวเองจนขึ้นสวรรค์ แล้วก็พบว่านอ.ลืมตัวเองไปสนิทก็เลยชอบต่อยตีเรียกความสนใจจนโดนทำโทษให้มาจุติโลกมนุษย์...
คือถ้าจะให้บอกว่าเหมือนเทียนกวานยังไง คงเป็นตรงนอ.เป็นเทพมาก่อนและเคยช่วยพอ.จนพอ.รักหัวปักหัวปำแค่นั้นอ่ะ ซึ่งกูว่ามัน...ค่อนข้างทั่วไปอ่ะ
//ถ้าใครเห็นต่างยังไงชี้แจงคุยกันดี ๆ ได้นะ ตอนนี้กระแสร้อนแรงกูกลัวโดนเหวี่ยงเหมารวมว่าเป็นลูกหาบนาง
เท่าที่กูเคยอ่านแค่ทดลองอ่านของมู่หรงเหยียนนะ กูว่ามันมีกลิ่นอายอยู่มากๆ แต่จะเรียกว่าก๊อปมามันก็ไม่ได้ แล้วกูก็ว่าตัวเอกเหมือนเอาคาร์แรคเตอร์เว่ยอิงกับหลานจ้านมาอะ มันให้ความรู้สึกนั้นจริงๆ เวลาอ่านๆ มันได้กลิ่นเทียนกวานผสมปรมาจารย์อยู่ตลอด แต่มันก็ไม่ได้ก๊อปอะ อธิบายไม่ถูก
กูลองไปเปิดโรเซเนียแจกฟรีของนางผ่านๆ เซ็ตติ้งแฟนตาซีชื่อตัวละครตะวันตกทั้งเรื่อง แต่ตัวละครพูดว่า มารดามันเถอะ! กูว่านางเขียนนิยายจีนเพลินไปหน่อยนะ (อันนี้ไม่ได้จะด่าอะไร แค่เห็นแล้วขำเฉยๆ)
>>798 อืม... ก็ว่ามันเป็นคาร์โหลมันก็ใช่นะ แต่คงด้วยบริบทเรื่องด้วยล่ะมั้ง อย่างเว่ยอิงในเรื่องมันก็มีสืบเรื่องผีอะไรด้วยใช่ไหม แล้วก็จะเป็นผู้รอบรู้ในเรื่องพวกนี้ เวลาไปสืบอะไร หรือเจออะไรเข้าก็จะอธิบายแบบจริงจังปนกวนๆ ซึ่งมู่หรงเหยียนก็เป็นแบบนั้น พอไปผนวกกับนิสัยร่าเริง ขี้แกล้ง ไม่ค่อยแคร์สายตาชาวบ้าน ปกปิดดรามาตัวเองแล้วเลยรู้สึกว่ามันเหมือนกันมากๆ ซึ่งปรกติแนวร่าเริงส่วนมากที่เห็นจะไม่ค่อยต้องมาสืบคดี หรือถ้าอยู่ในกลุ่มก็ไม่ใช่คนที่เก็บรายละเอียดเรื่องที่สืบเท่าไรอะ
หรืออย่างพระเอกคือลักษณะความนิ่งมันเหมือนกันอะ กูก็ดูอนิเมะพวกที่มีตัวละครแนวคูลเดเระมาเยอะ ซึ่งแต่ละตัวละครก็จะมีจุดแตกต่าง วิธีแสดงออกต่างกันนิดๆ หน่อยๆ แต่การตอบคำตอบ หรือลักษณะเวลาเดเระแตกของทั้งสองเรื่องมันก็มาในโทนแบบเดียวกัน วิธีที่ปฏิบัติกับนายเอกก็คล้ายๆ กัน ถึงพระเอกมู่หรงเหยียนดูไม่เย็นชาเท่าหลานจ้าน แล้วก็พูดมากกว่า แต่พอผนวกกับรูปแบบดำเนินเรื่องกับคาร์นายเอกแล้วมันก็เลยยิ่งคิดอะ
>>800 กูก็ไม่ได้บอกนี่ว่ามันต้องเป็นแบบที่กูคิดแน่ๆ แค่บอกว่ากูอ่านแล้วกูรู้สึกว่ามันเหมือน แล้วกูก็อธิบายว่าทำไมกูถึงรู้สึกแบบนั้น ซึ่งถ้าตัวละครมันแค่นิสัยคล้ายๆ กันกูอาจจะไม่คิด เพราะกูไม่ได้เป็นพวกอวยว่าทุกสิ่งอันใดในโลกนี้กำเนิดจากโม่เซียง ไม่ต้องเอา 2 เรื่องนี้ก็ได้ ถ้าอ่านการ์ตูนแนวไปเกิดใหม่ต่างโลก 2 เรื่อง ตัวเอกนิสัยเหมือนกัน มีสกิลอะไรคล้ายๆ กันแค่นี้ ไม่ต้องมองไปว่าปฏิกิริยาต่อสิ่งรอบตัวคล้ายกันด้วยนะ กูว่าคนส่วนหนึ่งก็ต้องคิดว่าตัวละครมันเหมือนกัน
เรื่องอยากให้ย้ายกระทู้อันนี้กูเข้าใจว่าค่อนข้างเกี่ยวกับหัวข้อนั้นมากกว่า แต่ >>798 เขาเปิดคำถามมา กูก็ตอบเขาอะ
>>799 >>801 กูคนถามต้นเรื่องเองนะขอบคุณมาก ๆ ได้คุยแบบแจงรายละเอียดยิบย่อยทำให้พอเข้าใจฟิลขึ้นมาบ้าง ถึงโดยความเห็นส่วนตัวกูเคยเห็นคาร์ราว ๆ นี้มาหลายเรื่องเลยไม่ได้คิดว่ามันจะคล้ายตัวละครใดตัวละครหนึ่งโดยเฉพาะเท่าไหร่... แต่ถึงจะเห็นต่างกันแต่ดีใจที่ได้แชร์คุยกันแบบดี ๆ นะ
แล้วก็กูอาจใช้มู้ผิดหมวดไปหน่อยกูก็ขอโทษด้วยแล้วกันเพราะกูไม่ค่อยเก็ทประเด็นความเหมือนของคาร์เลยอยากได้ความเห็นหลาย ๆ แนว งั้นก็ปิดประเด็นแค่นี้แหล่ะเดี๋ยวยิ่งเลยเถิด
สปอยเทียนกวานอาร์ค 5 ต่อจาก >>749 เทียนกวาน Part.152
.
.
.
.
.
เพราะบาเรียของเขาตงลู่ถูกเปิดออก เครือข่ายโทรจิตเลยกลับมาใช้งานได้ เทพแห่งฝนเห็นโอกาสจึงรีบรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นแก่มหาเทพ ด้วยแสงทิพย์ของจวินอู๋ก็ทำให้กลุ่มควันพวกนั้นเริ่มแตกสลายไป เซี่ยเหลียนรีบรายงานอีกฝ่ายทันทีว่าไป๋อู๋เซียงกลับมาแล้ว มหาเทพเลยบอกว่าให้ช่วยกันจัดการวิญญาณก่อนแล้วค่อยไปตามหา กลุ่มควันคำสาปเริ่มก่อตัวใหม่เป็นพายุพุ่งไปยังอารามศักดิ์สิทธิ์ของอู๋หย่งที่เศวตไร้หน้าจะวาดคาถาร่นระยะเตรียมให้พวกมันออกไปจากเขาตงลู่ พอฮวาเฉิงเข้าไปตรวจสอบวงคาถาก็บอกว่าปลายทางเป็นเมืองใหญ่ต่างๆ โดยเฉพาะที่เมืองหลวง ซึ่งอวิ้นอวี้ก็รีบประสานกับพวกผีด้วยเครือข่ายโทรจิตและบอกพิกัดของสถานที่ต่างๆ ทันที
จวินอู๋แบ่งงานให้เฟิงซิ่นไปจัดการทางทิศใต้ เผยหมิงไปดูแลทิศเหนือ พอมหาเทพสั่งให้เฉวียนอี้เจินไปดูแลทิศตะวันตก อีกฝ่ายก็งอแงบอกว่าตนยังไม่รู้เลยว่าตกลงนี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่เมื่ออวิ้นอวี้ยอมบอกว่าจะไปด้วย เฉวียนอี้เจินก็ทำตามอย่างว่าง่าย มู่ฉิงออกปากของานบ้าง จวินอู๋เลยเตือนความจำว่าเอ็งหนีคดีออกมาจากการกักบริเวณไม่ใช่หรือ กลับไปสวรรค์บัดเดี๋ยวนี้ เทพแห่งฝนจะคอยสแตนบายเพื่อใครต้องการความช่วยเหลือ ส่วนจวินอู๋จะจัดการกับภูเขาผีกับเชคว่าไป๋อู๋เซียงยังอยู่ที่เขาตงลู่หรือไม่ เซี่ยเหลียนเลยรับหน้าที่ไปจัดการคำสาปที่เมืองหลวงกับอ๋องผี
เมื่อมาถึงปลายทาง เซี่ยเหลียนก็ใช้โทรจิตถามจวินอู๋ว่าอีกฝ่ายยังจำเหม่ยเนียนชิง อาจารย์ของเขาได้หรือไม่ ในตอนนั้นรู้สึกว่าราชครูมีอะไรแปลกๆ หรือเปล่า มหาเทพตอบว่าราชครูเหม่ยมีความรู้ ความสามารถมากเกินที่เซี่ยเหลียนจินตนาการ อีกฝ่ายต้องมีอายุมากกว่าเทพที่อายุมากที่สุดอย่างเขาอย่างแน่นอน หลังจากเซียนเล่อล่มสลายเขาก็พยายามไปจับอีกฝ่ายมาซักแล้ว แต่ราชครูกลับหนีไปได้ เมื่อได้ยินเช่นนั้นเซี่ยเหลียนรู้สึกได้ว่าอาจมีความเป็นไปได้ที่ราชครูจะเป็นหนึ่งในผู้ติดตามทั้ง 4 ขององค์ชายรัชทายาทแห่งอู๋หย่งจริงๆ พอเซี่ยเหลียนถามจวินอู๋ว่าเหตุใดจึงต้องการซักราชครู ทำไมไม่บอกเรื่องนี้แก่เขา มหาเทพบอกว่าเพราะเขากลัวเซี่ยเหลียนจะผิดหวัง และดูเหมือนว่าราชครูต้องการปลุกอะไรบางอย่างในตัวเซี่ยเหลียน เขาถามว่าทำไมจู่ๆ เซี่ยเหลียนถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมา แต่ก่อนที่เซี่ยเหลียนจะตอบอะไรหรือถามอะไรต่อ มหาเทพก็เจอภูเขาผีทั้งสามเลยจะเข้าไปบวก ซึ่งก่อนตัดสายก็ไม่ลืมเตือนว่าหากเซี่ยเหลียนพบกับราชครูก็ให้ระวังตัวไว้ด้วย
ด้วยออร่าปกปักจากราชาซึ่งประทับอยู่ในวัง รวมถึงพลังจากอารามเทพมากมาย ทำให้คำสาปยังไม่อาจเข้าไปในเมืองหลวง แต่หากพวกเขาไม่เสริมพลังให้บาเรีย ท้ายที่สุดพวกมันคงเจาะเข้าไปได้ หลังจากคิดอยู่สักพักเซี่ยเหลียนก็คิดวิธีออกหากแต่ต้องใช้คนอย่างน้อย 500 คน เพื่อยืมพลังหยางของคนเป็นมาทำบาเรีย โดยที่คนเหล่านั้นจำเป็นต้องสมัครใจเอง มีเจตจำนงค์ที่จะต่อสู้และไร้ความหวาดกลัวในใจ เพราะไม่เช่นนั้นวิญญาณจะเข้าไปสิงได้ เรื่องนี้แม้แต่อ๋องผีก็เห็นว่าเป็นเรื่องยากซะยิ่งกว่ายาก แล้วขณะที่ทั้งสองกำลังเดินคิดหาวิธี พวกเขาก็เจอเข้ากับนักบวชกลุ่มหนึ่ง เป็นพวกเนตรสวรรค์แอนด์เดอะแก๊งค์ที่ทำอารามผูจี้พังนั่นเอง
เซี่ยเหลียนถือโอกาสขอความช่วยเหลือจากพวกเนตรสวรรค์ แต่ พอเห็นเซี่ยเหลียนยกมือขึ้นมาอีกฝ่ายก็ร้องเตือนกันให้ระวังอาวุธลับลูกชิ้นพรหมจรรย์ที่โดนกันไปคราวก่อน แล้วเนตรสวรรค์ก็ชักชวนเซี่ยเหลียนกลับสู่ทางธรรม บอกว่าตอนนี้อายมารบนตัวเซี่ยเหลียนมีมากกว่าครั้งก่อนจนตอนนี้เขามองไม่เห็นหน้าของเซี่ยเหลียนแล้ว ขณะที่เซี่ยเหลียนหน้าแดง ฮวาเฉิงเลยตัดบทให้ทุกคนดูควันคำสาปที่นอกเมือง และขอความร่วมมือมาตีบวกบาเรีย แต่พวกนักบวชไม่มีคนมากขนาดนั้น ที่สำคัญคือพวกเขาไม่เชื่อใจและไม่อยากร่วมมือกับอ๋องผีอย่างฮวาเฉิง
.
.
.
.
.
ดันมู้
เทียนกวาม่านฮวาตอนใหม่ ชิงเสวียนน่าน้วยมากมึงเอ้ย
Ky ปรมจqน่ารักมาก มีกี่ตอนจบวะ
ปรมจก็มาแล้ว เมื่อไหร่ตัวร้ายฯกุจะออกจากไมโครเวฟเนี่ย
ดันๆๆ
ดันด้วยคนนนน อยากดูอนิเมตัวร้ายแล้วว่ะๆๆ เห็นพรีวิวเพลงประกอบแล้วใจเต้น
แต่ปรมจq นี่ไม่ได้เดินเรื่องตามเส้นเรื่องหลักปกติช้ะ เป็นแนวฉากนอกรอบน่ารักๆใช่มั้ย คือน้อนน่าบีบมาก ใจกูเจ่บไปหมด แต่เพลงปิดก็คือดีงามเช่นเดิม
กุเบื่อนักเขียนไทยหลายๆคนที่ชอบเอาภาพแฟนอาร์ตของเรื่องที่แม่โม่แต่งไปใช้อะ ปรมจ เทียนกวาน ตัวร้ายงี้ นิยายก็ดังยังเอาไปตั้งปกนิยายตัวเองเฉยแล้วไม่ใช่แฟนฟิคด้วยนะ
My ตัวอย่างตัวร้ายฯพึ่งออก กุขำความจับซือจุนใส่ไหชิบหาย
สปอยเทียนกวานอาร์ค 5 ต่อจาก >>803 เทียนกวาน Part.153
.
.
.
.
.
พวกเนตรสวรรค์ไม่ให้ความร่วมมือ แต่ก็ไม่ได้ขัดขวาง ถึงอย่างนั้นด้วยความไม่ไว้วางใจ พวกเขาจึงแอบตามซึ่งเซี่ยเหลียนก็ไม่ได้ใส่ใจ เซี่ยเหลียนกับฮวาเฉิงเดินมาถึงอารามในเขตสลัมซึ่งคนจรจัดจำนวนมากกำลังนอนอยู่ เขาตัดสินใจปลุกทุกคนเพื่อขอความช่วยเหลือ ทำให้คนจรจัดที่ถูกขัดเวลานอนหัวเสียโวยวายด่า ทว่ากลับมีชายคนหนึ่งบอกให้ทุกคนฟังที่เซี่ยเหลียนพูดก่อน เซี่ยเหลียนเลยได้โอกาสอธิบายสถานการณ์ให้ทุกคนฟังและขอความร่วมมือมาช่วยปกป้องเมืองหลวง ตอนแรกทุกคนต่างปฏิเสธบอกว่าไม่ใช่ธุระ ขณะที่เซี่ยเหลียนถอดใจกำลังจะเดินจากไป ชายขาเป๋ แขนหัก ร่างกายมอมแมมคนหนึ่งกลับเดินออกมาบอกว่าตนยินดีให้ความช่วยเหลือ พอได้ยินพวกคนจรจัดเรียกอีกฝ่ายว่าเฟิง (ลม) เซี่ยเหลียนก็นึกออกว่าที่แท้คนตรงหน้าก็คือซือชิงเสวียนนี่เอง
เมื่อคนจรจัดรู้ว่าซือชิงเสวียนกับเซี่ยเหลียนเป็นเพื่อนกันก็มีท่าทีเป็นมิตรมากขึ้น ทั้งยังให้ความร่วมมือมาร่วมปฏิบัติการด้วย โดยมีข้อแม้ว่าหลังจากเรื่องทุกอย่างเรียบร้อยแล้วพวกเซี่ยเหลียนจะต้องเลี้ยงซุบน่องไก่ให้กับทุกคน ยิ่งซือชิงเสวียนเชียร์ก็ยิ่งมีคนยอมให้ความร่วมมือมากขึ้นเรื่อยๆ เซี่ยเหลียนถามซือชิงเสวียนว่าเฮ่อเสวียนได้ทำอะไรกับชะตาของอีกฝ่ายหรือเปล่า ชายหนุ่มบอกว่าไม่ พอถามถึงแขนขาที่พิการ เขาก็ยืนยันว่าธาราทมิฬล่มเรือไม่ได้ทำร้าย เป็นเขาเองที่โชคร้าย พอเซี่ยเหลียนจี้ถามเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังจากวันนั้น ในที่สุดซือชิงเสวียนจึงยอมเล่าว่าหลังจากที่เขาสูญเสียพี่ชายก็จิตใจไม่อยู่กับเนื้อตัว เฮ่อเสวียนพูดอะไรก็ไม่ได้เข้าหัว รู้เพียงว่าอีกฝ่ายพาเขามาทิ้งไว้ที่เมืองหลวง โชคดีที่เมื่อก่อนเขามาเที่ยวกินดื่มที่นี่บ่อยจึงคุ้ยเคยที่ทาง หพอตั้งสติได้ก็ตัดสินใจกลบชื่อและตัวตนของตนไว้เบื้องหลัง เขาไม่เคยได้พบกับเฮ่อเสวียนอีก แล้วย้ำว่าไม่ต้องให้สวรรค์ไปยุ่งอะไรกับอีกฝ่าย
พวกคนจรจัดยิ่งไปเกณฑ์คนมาเพิ่ม ขณะที่ซือชิงเสวียนหันไปพูดคุยกับคนเหล่านั้น แม้อีกฝ่ายจะเปลี่ยนไปมาก แต่เมื่อเซี่ยเหลียนเห็นว่าชายหนุ่มยังคงร่าเริง มีมนุษย์สัมพันธ์เข้ากับคนง่ายเช่นเดิม เขาก็รู้สึกเบาใจ ทุกคนเดินไปหาถนนกว้างใจกลางเมืองหลวงเพื่อยืนจับมือสร้างเขตอาคม เซี่ยเหลียนอธิบายว่าอาคมนี้ไม่ได้ป้องกันไม่ให้สิ่งชั่วร้ายเข้ามา แต่ใช้ล่อให้พวกมันเข้ามาอยู่ในเขตอาคมให้พวกเขาไล่จัดการทีละตัว หากพลาดพวกมันก็จะเข้าสิงคนและทำให้เกิดโรคหน้าคน พอเห็นเช่นนั้นพวกเนตรสวรรค์ก็เข้ามาขัด บอกทุกคนว่าพวกเซี่ยเหลียนเชื่อใจไม่ได้ อย่าเห็นแก่ของกินนิดเดียวแล้วเอาชีวิตไปทิ้ง ฮวาเฉิงเลยบอกว่าพวกเขาไม่ได้ทำเพื่อของกิน แต่ทำเพื่อช่วยโลก พอเนตรสวรรค์บอกว่าคนเหล่านี้จะช่วยโลกได้อย่างไร ก็ยิ่งจุดไฟฮึกเหิมให้เหล่าคนจรจัดต้องการพิสูจน์ว่าตัวเองไม่ได้ด้อยค่าและมีความสามารถมากพอ
ในที่สุดกลุ่มวิญญาณร้ายก็ฝ่าเกราะคุ้มกันของเมืองหลวงเข้ามาได้ พอสัมผัสถึงลมหายใจคนเป็น พวกวิญญาณก็เข้ามาในเขตอาคมจนค่อยๆ ถูกเซี่ยเหลียนกับฮวาเฉิงจัดการ เห็นวิญญาณร้ายจะเข้าทำร้ายคนที่จิตใจอ่อนแอเกือบสำเร็จ ในที่สุดพวกเนตรสวรรค์ก็ทนไม่ไหวเข้ามาร่วมจับมือในเขตอาคมแม้ปากจะด่าพวกเซี่ยเหลียนไปด้วยก็ตาม เขตอาคมจึงใหญ่และแข็งแกร่งขึ้นมาก เห็นคนยิ่งมากขึ้นทุกคนก็ยิ่งฮึกเฮิมกล้าหาญ แต่พอขานจำนวนที่ยังเหลือในอาคม เซี่ยเหลียนกลับพบว่ามีคนเกินมา 1 คน เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร ต้องการอะไร แต่การที่อยู่ในเขตอาคมนี้ได้จะต้องไม่ใช่ผีอย่างแน่นอน
พวกเซี่ยเหลียนลองต้อนวิญญาณไปใกล้คนมากขึ้น บุคคลปริศนาที่เข้ามาร่วมวงจะต้องไม่หวาดกลัววิญญาณและย่อมไม่ใช่คนธรรมดาจนวิญญาณทำอะไรไม่ได้ ในที่สุดพวกเซี่ยเหลียนก็เจอบุคคลหนึ่งที่วิญญาณไม่กล้าเข้าไปใกล้ เขารีบไปดึงอีกฝ่ายออกมาจากวงอาคม แต่ยังไม่ทันที่เขาจะถามว่าอีกฝ่ายเป็นใคร เซี่ยเหลียนก็ต้องแข็งค้างด้วยความตกใจเพราะชายคนนี้คือราชครูเหม่ยเนียนชิง
.
.
.
.
.
KY ตอนนี้กูเห็นร้านคอสจีนเริ่มทำชุดคอสตัวร้ายเวอร์อนิเมะ คือตอนนี้อฟช.ไปดีลกะร้านคอสให้ทำได้แบบปรมจ.คราวนู้นแล้วเรอะ
สปอยเทียนกวานอาร์ค 5 ต่อจาก >>825 เทียนกวาน Part.154 (ตอนนี้โคตรเมเจอร์สปอย)
.
.
.
.
.
แม้จะได้ยินเสียงของอีกฝ่ายคุยกับผีภูเขา อีกทั้งจวินอู๋ก็เคยบอกว่าราชครูไม่ใช่คนธรรมดา เซี่ยเหลียนก็ยังแอบคิดว่าอาจเป็นเรื่องเข้าใจผิด ถึงหน้าตาของคนตรงหน้าจะเด็กลงราวทำเบเบี้เฟซ แต่ยังไงคนๆ นี้ก็คือราชครูเหม่ยเนียนชิงแน่ ตอนนั้นเองจู่ๆ ก็ราชครูคว้าคอของเซี่ยเหลียน แต่ฮวาเฉิงก็ซัดอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว ขณะที่ราชครูจะหนีไปก็มีกระบี่หล่นจากฟ้าขวางทางของเขาไว้ ก่อนที่จวินอู๋จะปรากฏกายขึ้นพร้อมแสงสว่างจ้าบดบังเหล่ามนุษย์ไม่ให้มองเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเห็นว่าไร้ทางหนี ราชครูก็ยอมถูกเซี่ยเหลียนใช้รั่วเย่มัดไว้แต่โดยดี
จักรพรรดิสวรรค์บอกว่าตนได้กางบาเรียใหม่ครอบเขาตงลู่ หากแต่เขาหาตัวไป๋อู๋เซียงไม่พบ จากนั้นเซี่ยเหลียนจึงสอบถามตัวจริงของผู้เป็นอาจารย์ ซึ่งราชครูก็ไม่ได้ปฏิเสธว่าตนไม่ได้เป็น 1 ใน 4 ผู้ติดตามขององค์ชายรัชทายาทของอู๋หย่ง พอจวินอู๋ถามขึ้นว่าองค์ชายรัชทายาทของอู๋หย่งคือใคร แต่ด้วยความยาว เซี่ยเหลียนเลยบอกว่าเดี๋ยวกลับสวรรค์แล้วจะรายงาน กระนั้นด้วยจำนวนวิญญาณร้าย เขาอาจจะต้องใช้เวลา 7 วัน 7 ในการกำจัดพวกมัน ฮวาเฉิงเลยเสนอว่าเขาจะจัดการตรงนี้ให้เอง ตอนนั้นซือชิงเสวียนก็เข้ามาในวงแสงเพื่อตามหาเซี่ยเหลียน พอเห็นจวินอู๋ก็กระดากอายเพราะสภาพของตัวเองกับสิ่งที่พี่ชายของตนได้ทำลงไป ทว่ามหาเทพก็ไม่ได้ดูถูกเขาแต่อย่างใด แล้วจู่ๆ ราชครูก็ทักซือชิงเสวียนขึ้นมาราวกับรู้จักอีกฝ่าย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่าว่าชื่อของอีกฝ่ายไม่เป็นมงคล
จวินอู๋บอกว่าตนจะพาราครูกลับไปบนสวรรค์ก่อน ให้เวลาเซี่ยเหลียนกล่าวร่ำรากับอ๋องผี แม้ฮวาเฉิงจะอ้อนเซี่ยเหลียน แต่ซือชิงเสวียนก็ไม่ได้เข้าใจสถานการณ์เลยสักนิดจนเซี่ยเหลียนต้องเอ่ยปากขอคุยกับอ๋องผีแค่สองคนก่อน แม้จะอาย แต่เซี่ยเหลียนก็ตัดสินใจจุ๊บแก้มบอกลา แต่ฮวาเฉิงไม่พอใจและบอกให้จุ๊บปากแทน แต่พอปากแตะปาก ซือชิงเสวียนก็กลับมาทำลายโมเม้นท์โดยไม่ได้รู้ตัว จนเซี่ยเหลียนต้องเด้งตัวออกจากฉวาเฉิงอย่างรวดเร็ว
เทพทุกองค์รีบมุ่งหน้ามาประชุมที่หอมหายุทธิ์ หลางเชียนชิวเปิดประเด็นเป็นคนแรกถามถึงฉีหรง มหาเทพจึงบอกว่าเป็นผลงานของอวิ๋นอวี้จับมา แล้วอนุญาตให้อวิ๋นอวี้เขามาในหอประชุมด้วย หลางเชียนชิวรีบขอฉีหรงเพราะต้องการแก้แค้น แต่ยังไม่ทันจบเรื่อง มู่ฉิงก็ขัดว่าเขาไม่อาจทนรอต่อไปได้ จวินอู่จึงสั่งให้คนพาตัวเจียนหลันกับลูกชายเข้ามาในหอประชุม มู่ฉิงกล่าวหาว่าเฟิงซิ่นเป็นคนเสี้ยมให้เจียนหลันเกลียดเขากับเซี่ยเหลียน เธอกับลูกชายจึงได้ใส่ความพวกเขาก่อนหน้านี้ ทั้งสองเริ่มสงครามน้ำลายสุดท้ายก็ต่อยกัน เซี่ยเหลียนเลยหันไปบอกจวินอู๋ว่าให้พาราชครูเข้ามา เพราะเรื่องนี้สำคัญที่สุด ซึ่งพอเห็นหน้าคนรู้จัก เฟิงซิ่นกับมู่ฉิงก็หยุดทะเลาะกัน
เซี่ยเหลียนรายงานเรื่องที่เกิดในเขาตงลู่ให้ทุกคนฟัง พอเขาหันไปถามอาจารย์ว่าองค์ชายรัชทายาทแห่งอู๋หย่งคือไป๋อู๋เซียงใช่หรือไม่ ราชครูก็ตอบว่าใช่ แต่พอถามว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ช่วยขององค์ชายรัชทายาทแห่งอู๋หย่งหรือเปล่า ตอนนี้ไป๋อู๋เซียงอยู่ที่ไหน ทำไมอีกฝ่ายต้องนำความล่มสลายมาที่เซียนเล่อ แต่ก็ไร้คำตอบ เซี่ยเหลียนถามเลยว่าทำไมถึงต้องการฆ่าเขา เมื่อราชครูปฏิเสธว่าเขาไม่เคยต้องการทำเช่นนั้น เซี่ยเหลียนจึงถามว่าอีกฝ่ายต้องการปลุกอะไรในตัวเขากันแน่ เหม่ยเนียนชิงตอบว่าสิ่งหนึ่งที่เขาบอกได้นั่นก็คือไป๋อู๋เซียงอยู่ในหอประชุมนี้ และยืนอยู่ตรงหน้าเขา ทำเอาทุกคนสงสัยว่าวิญญาณขององค์ชายรัชทายาทแห่งอู๋หย่งอาจะถูกแบ่งเป็นสอง คนหนึ่งคือไป๋อู๋เซียง ส่วนอีกหนึ่งคือเซี่ยเหลียน
เซี่ยเหลียนอดรู้สึกหวาดกลัวไม่ได้ว่าตนจะเป็นผู้นำความล้มสลายมาสู่เซียนเล่อ โชคดีที่คำพูดที่ฮวาเฉิงเคยเอ่ยช่วยดึงสติไว้ จู่ๆ ราชครูก็พุ่งไปคว้ากระบี่ที่ข้างเอวของเฟิงซิ่นพุ่งไปทางมหาเทพ แต่ก็ถูกเซี่ยเหลียนแย่งกระบี่มา ราชครูตะโกนสั่งให้เซี่ยเหลียนมองอะไรบางอย่างซึ่งทำเอาเซี่ยเหลียนตัวแข็งทื่อ เป็นเพราะกระบี่เล่มนี้คือฮองจิ้นซึ่งสามารถสะท้อนภาพร่างจริงของผีเล่มนั้น และตอนนี้มันกำลังสะท้อนภาพของชายหน้าตาไม่คุ้นหน้าคนหนึ่งซึ่งมีใบหน้าเล็กๆ 3 หน้าขยับอยู่บนนั้น ทำให้เครื่องหน้าดูบิดเบี้ยวคล้ายครึ่งหนึ่งกำลังร่ำไห้ และอีกครึ่งกำลังแย้มยิ้ม
กระบี่เล่มนั้นไม่ได้กำลังสะท้อนใบหน้าของเซี่ยเหลียน ทว่าเป็นชายที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา มือข้างหนึ่งยื่นมาจับไหล่ของเขาจากด้านหลัง พร้อมถามว่า “เซียนเล่อ เจ้ากำลังดูอะไรอยู่อย่างนั้นหรือ” แรงบีบทำให้เซี่ยเหลียนต้องตะกุกตะกัดตอบว่าหน้าของท่าน จักรพรรดิสวรรค์เลยบ่นอย่างไม่ใส่ใจมากว่า “อา พอเผลอหน่อยพวกเขาก็ออกมาอีกแล้ว”
.
.
.
.
.
ดันให้
ดันด้วยย
แวะมาคิดถึงโม่งสปอยล์
ดันด้วยจ้า ช่วงนี้เงียบเหงาไปนาน
แวะมาก๊อกๆจ้า
ไม่ค่อยมีไรคุย
งั้นมานับถอยหลัง วันซือจุนออกจากไมโครเวฟแล้วกัน
คิดถึงโม่งสปอย
สปอยเทียนกวานอาร์ค 5 ต่อจาก >>829 เทียนกวาน Part.155
.
.
.
.
.
จวินอู๋บีบไหล่ของเซี่ยเหลียนจนเขาต้องทิ้งกระบี่ แต่ราชครูก็รีบคว้ากระบี่ขึ้นมาเรียกให้ทุกคนมอง และบอกว่าจักรพรรดิสวรรค์ก็คือไป๋อู๋เซียง เทพทุกองค์พากันตื่นตกใจสับสน คิดว่าจักรพรรดิสวรรค์โดนสิงร่าง พวกเทพสงครามต่างพากันรีบออกหน้ามาบู๊ แต่แม้จะช่วยกันรุมตีก็กลับถูกบอสตบร่วงอย่างง่ายดาย พอเห็นจวินอู๋คว้าคอราชครูมาข่มขู่ว่าคิดว่าล้มดีลตอนวินาทีสุดท้ายแล้วทุกอย่างจะเปลี่ยนไปหรือ เซี่ยเหลียนก็เก็ททันทีว่าที่ก่อนหน้านี้อีกฝ่ายให้เวลาเขาร่ำลากับฮวาเฉิงเป็นเพราะต้องการคุยกับราชครูก่อน เซี่ยเหลียนพยายามติดต่ออ๋องผีทางโทรจิต แต่ก็พบว่าสัญญาณถูกบล็อคไปแล้วเพราะจวินอู๋เป็นผู้สร้างสวรรค์ ทำให้ทุกอย่างย่อมอยู่ในการควบคุมของอีกฝ่าย
ตอนนั้นเองหลิงเหวินร่างชายในเสื้อคลุมอมตะก็เข้ามาในหอประชุม คุกเข่ารับงานจากจักรพรรดิสวรรค์ อีกทั้งวิญญาณตัวอ่อนที่เข้ามาในหอประชุมเพราะเจียนหลันก่อนหน้านี้ก็ไม่ฟังเสียงของเฟิงซิ่นรีบพุ่งไปกอดขาจวินอู๋ จักรพรรดิสวรรค์สั่งให้เทพลูกน้องที่ตัวเองพาขึ้นสวรรค์มาจับพวกเทพในหอประชุมไปขังที่ตำหนักของแต่ละคน โดยเฉพาะตำหนักของพวกเทพสงครามจะกางอาคมทำให้ร่างกายฟื้นตัวช้ากว่าปรกติด้วย ส่วนเซี่ยเหลียนนั้นเขาเดินไปส่งที่ตำหนักเซียนเล่อด้วยตัวเอง แต่แม้จะพยายามคิดหาทางหนีเท่าใดเซี่ยเหลียนก็คิดไม่ออก ระหว่างที่กำลังนึกว่าถ้าเขาไม่ติดต่อไปนานฮวาเฉิงก็คงเอะใจ จู่ๆ จวินอู๋ก็บอกให้เขาติดต่ออ๋องผี บอกอีกฝ่ายว่าไม่ต้องเป็นห่วง แถมร่ายมนต์ใส่เซี่ยเหลียนเพื่อฟังสิ่งที่เขาพูดกับฮวาเฉิงด้วย เซี่ยเหลียนไร้ทางเลือกจำต้องทำตามไปก่อน พอได้ยินรหัสผ่านโทรจิตจวินอู๋ก็ถึงกับขำเบาๆ แถมยังได้รับรู้ถึงความสัมพันธ์ของทั้งสองคน มหาเทพสั่งให้เซี่ยเหลียนบอกฮวาเฉิงไปว่าได้รับงานมาเยอะ ช่วงนี้เจอกันไม่ได้ แต่หลังงานเสร็จจะได้พักร้อน 3 ปี จากนั้นอ๋องผีก็ชวนเซี่ยเหลียนคุยอีกพักหนึ่งก่อนถามว่าทำไมเซี่ยเหลียนถึงติดต่อมาทางโทรจิตทั้งๆ ที่ปรกติไม่เคยทำ ขณะที่เซี่ยเหลียนเครียดไม่รู้ว่าจะแถอะไรให้จวินอู๋ฟัง ฮวาเฉิงก็สรุปเองว่าเกอเกอคิดถึงเค้ามากล่ะซี่ เซี่ยเหลียนเลยต้องเออออห่อหมกตาม พอทั้งสองบอกลากัน จวินอู๋ก็ตบไหล่ บอกว่าเซี่ยเหลียนใช้ชีวิตในโลกมนุษย์ได้สนุกจริงๆ เซี่ยเหลียนตัดสินใจถามคนตรงหน้าว่าท่านเป็นใครกันแน่ จักรพรรดิ หรืออะไรอย่างอื่น แต่อีกฝ่ายก็จากไปโดยไม่ได้ให้คำตอบ
เซี่ยเหลียนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้หัวโล่งขึ้นเผื่อคิดอะไรออก พอเจอลูกเต๋าที่พกไว้ แม้จะรู้ดีว่าตอนนี้ฮวาเฉิงคงใช้คาถาร่นระยะมาสวรรค์ไม่ได้ เขาก็ยังลองทอยไปอย่างสิ้นหวัง แต่แล้วก็มีเสียงเรียก เกอเกอ ดังขึ้นมา เซี่ยเหลียนตกใจ พอมองรอบๆ ก็ไม่พบใคร ก่อนที่ปากของเขาจะเอ่ยเรียกฝ่าบาทออกมา แล้วเขาก็ได้รู้ว่าเป็นเพราะตนเคยใช้คาถาสลับวิญญาณกับซือชิงเสวียนมาก่อน ทำให้ตอนนี้อีกฝ่ายจึงสามารถสลับวิญญาณมาอยู่ในร่างเขาได้ พอถูกถามว่าใช้พลังทิพย์ที่ไหน ซือชิงเสวียนก็อธิบายว่าฮวาเฉิงเอาลูกอมแปลกๆ มาให้เขากินเขาเลยได้พลังมา ส่วนที่เรียกเซี่ยเหลียนว่าเกอเกอก่อนหน้านี้ เป็นเพราะอ๋องผีบอกว่าหากเซี่ยเหลียนรู้ว่าเขามาจะได้สบายใจขึ้น
ตอนนี้สถานการณ์ปราบวิญญาณร้ายในเมืองหลวงกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี แต่หลังจากเซี่ยเหลียนติดต่อไป ฮวาเฉิงก็สัมผัสได้ถึงความผิดปรกติ เพราะเซี่ยเหลียนไม่น่าจะยอมใช้รหัสผ่านน่าอายนั่นติดต่อเขามาด้วยเรื่องแค่นี้จึงสั่งให้ซือชิงเสวียนใช้คาถาสลับร่างกับเซี่ยเหลียนดู หลังจากเล่าสถานการณ์บนสวรรค์ให้ฟัง ฮวาเฉิงก็บอกผ่านซือชิงเสวียนว่ามีวิธีที่เขาจะขึ้นไปบนสวรรค์ แต่ต้องอาศัยความช่วยเหลือจากคนๆ หนึ่ง แต่ยังไม่ทันที่เซี่ยเหลียนจะได้ยินคำตอบ เขาก็รู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ด้านหลัง
.
.
.
.
.
ฮู้ววว
อยากได้รหัสผ่านด้วยค่า
มึงงงงงง ปิงเหอน่ารักมาก
ฮวาเฉิงเซี่ยเหลียนนี่มีชื่อคู่ชิปป่ะ
นิยายปรมจ.กูนึกว่าออกเล่ม 5 เสร็จแล้วจะหมดเวรหมดกรรมกันแล้วนะ แต่นี่ต้องรอเล่มพิเศษ + box อีกรอบว่ะ อีกนานมั้ยกว่ากูจะได้อ่าน ดองเล่ม 1 ไว้จนปลวกแทะแล้ว
>>852 ตอนพิเศษใหม่ ที่เขียนเพื่มหลังรวมเล่มใช่มั้ย เหมือนมีคนเคยบอกว่าต้นสังกัดไม่ขายลข.ให้ต่างชาติด้วยนะ บกร.น่าจะไปไปดีลมาจนได้มั้ง (ขออภัยถ้าข้อมูลผิด) ให้เวลาบกร.ทำงานหน่อย
เดี๋ยวนี้ไม่กล้าเร่งไปที่ไหนแล้ว งานรีบงานเร่งพลาดทุกที่ ทั้งแปลผิด แปลตก พิมพ์ผิด บลาๆๆๆ มีแต่ผิดๆ กลัว
กูรออ่านเรื่องอื่นหมดแล้ว
เริ่มเฉยๆกับปรมจแล้ว
รู้สึกว่าก็มีเรื่องอื่นที่สนุกๆเหมือนกัน
ระหว่างรอ บกร ออก
สนพอื่นแม่งออกนิยายที่กูรู้สึกสนุกเยอะมาก
จนไม่อะไรกับบกรแล้วอะ 5555
เอาจริงๆนะ กูไม่เข้าใจคนที่รอให้ออกครบแล้วค่อยอ่าน แล้วก็ไปโวยวายใส่สำนักพิมพ์ว่าเมื่อไหร่จะได้เริ่มอ่านซะที คือมึงจะรอให้ออกครบแล้วค่อยอ่านเพราะอยากอ่านรวดเดียวเนี่ยมันใช่ความผิดของสำนักพิมพ์เหรอวะ กูเข้าใจนะว่าอยากอ่านเร็วๆ แต่การพิมพ์หนังสือมันก็มีกระบวนการหลายอย่างไหม และกูว่าปรมจ.นี่ถือว่าคุณภาพโอเคเลยนะ แทบไม่มีพิมพ์ผิดพิมพ์ตกเลย การแปลที่คนชอบบ่นกันก็มีแค่เรื่องแปลชื่อกระบี่ที่เป็นปัญหาเรื่องรสนิยมมากกว่าจะเป็นเรื่องผิดถูก หรือมึงอยากได้แบบบางค่ายที่ออกเร็วฉิบหายแต่คุณภาพไม่ได้เรื่อง พิมพ์ผิดกระจายทุกหน้า อยากได้แบบนั้นกันจริงๆเหรอ???
>>859 แย้งเรื่องออกเร็วช้าสอดคล้องกับคุณภาพ บกร.ไม่ได้คุณภาพดีเลยนะ ไม่ได้คุ้มเวลา กูไม่เคยด่าที่ออกช้า แม้จะเป็นหนึ่งคนที่ยังไม่ได้แกะซีลเลยสักเล่ม 5555 กูว่าทุกที่มีการทำงานเป็นของตัวเอง ช้าเทียบกับที่อื่น แต่สำหรับสายนิยายแปล กูอ่านพวก LN ด้วยบางทีปีหนึ่งมาเล่ม/สองเล่ม บกร.เลยไม่ได้ช้าแบบที่เร่งๆ กันขนาดนั้น ถ้า handle ดีมันก็ออกเร็วกว่านี้ได้ แต่นั่นแหละ บกร.คือบกร. กูยังเจ็บกับเจียงเฉียง เจียงเฉิน บลาๆ อยู่เลย (อันนี้เอาเรฟจากที่คนรีวิวชื่อที่พิมพ์ผิดมานะ) ถ้าออกช้าขอคุณภาพดีกว่านี้หน่อยนะ พลีส~~
>>860 เอ่ออ่า กูไม่ได้จะเข้าข้างสำนักพิมพ์นะ แต่มึงแกะอ่านเองก่อนดีมั้ยแล้วค่อยพุ่งเข้ามาแย้งว่าคุณภาพไม่ดี ไม่ใช่ฟังจากคนอื่นมาแต่ยังไม่ทันแกะของตัวเองก็ชิงบ่นแล้วว่าคุณภาพแย่ คือมึงยังไม่ได้อ่านเองเลยด้วยซ้ำอ่า ถ้ามึงอ่านแล้วคุณภาพแย่เกินรับไหวจริงก็ว่าไปอย่าง
ตอนนี้ไม่รู้สนพ.ไหนดีแล้วว่ะ ซบ.ทำหายไปย่อหน้าวอร์เป็นวันกว่าสนพ.จะยอมเปลี่ยน อวว.ที่กูเคยมองเป็นตัวแม่วงการโดนด่าพิมพ์ข้อความหายไปสองเล่ม แปลฉากอัศจรรย์ผิดไปไกลเรื่อง แปลผิดยิบย่อยนานา มด.งานอาหารฟาสต์ฟู้ดอย่าสนคุณภาพ ร.เลเวลออกช้าน้อยกว่าบกร.นิดนึงหลายเรื่องสำนวนแปลแข็งๆ ข้อดีคือราคาดี บกร.ราคาแพง
>>860 ปรมจ. อ่านแล้วคำผิดน้อยกว่าวายหลายเรื่องที่กูอ่านนะ เหมือนคนพยายามเฟ้นหาคำผิดแล้วเอามาขยี้ซ้ำๆมากกว่า ไม่สงสัยกันเหรอว่าทำไมขยี้แต่คำเดิมๆ เพราะมันพลาดแค่นั้น
>>861 คำว่าคุณภาพแย่ ต้องแบบไหนถึงเรียกว่าดีเหมาะกับเวลาอ่อ ถ้าพิมพ์ตก พิมพ์ผิดและใช้เวลามากในการออกทีละเล่มแล้วยังมีคำผิด กูนับว่าแย่ ออกเร็วแล้วผิดก็แย่ ออกช้าแล้วยังผิดอีก = ยิ่งแย่ ทำงานเกี่ยวกับตัวอักษร อยู่ในวงการหนังสือ เรื่องพวกนี้ควรใส่ใจอะ กูถามจริงชื่อตัวละครผิดทุกเล่มมันเรียกคุณภาพดีอ่อ
ปล.ไม่ใช่แค่ปรมจ ตอนนี้นิยายที่ออกมาพิมพ์ผิด ตกหล่น เว้นวรรค แย่กันมากนะ ไม่นับแปลผิดแปลไม่ครบ
ปล.2 >>862 เพราะยังไม่ได้แกะอ่าน ดูจากที่คนอื่นรีวิวแล้วเจอเท่านี้ รอครบ ไว้ถ้าอ่านแล้วจะมาบอกเพิ่มนะว่าเจอคำผิดที่อื่นไหม
กูแย้งเท่าที่เห็นเลยว่าออกช้าไม่ได้คุณภาพดีกว่าที่อื่น ถ้าออกช้าแล้วงานดีกูโอเคนะ 555 ไม่ได้รีบร้อนอ่านเลย
>>865 กูเริ่มงง 5555 คือต้องอ่านก่อนถึงตัดสินได้ใช่ไหมว่าแย่หรือไม่แย่ สำหรับกูมันไม่แปลก อาจเพราะกูวางมาตราฐานสูงอะ(แต่จริงๆมันควรเป็นบรรทัดฐานของหนังสือด้วยซ้ำ) มีคำผิดซ้ำๆ ซากๆ = แย่และไม่ใส่ใจ กูชอบปรมจมากนะ อ่านก่อนจะมีซีรีย์อีก กูสายหนังสือมาแต่ไหนแต่ไรด้วยเลยมองว่าคุณภาพจริงๆ คืออะไร รูปเล่ม คำแปล คำศัพท์ พิมพ์ถูกพิมพ์ผิดอะไรพวกนี้ จะออกช้าออกเร็วถ้าดีจริง คือคุณภาพดีไง ไม่ได้จะว่าแค่บกร.อะ แต่มันแทบทุกสนพ.เลยเรื่องพวกนี้ งานมันไม่เนี้ยบ พอเห็นเม้นบนที่ว่าแปลเร็วก็คุณภาพ... เลยคิดว่าถ้าแปลช้าแล้วยังผิดคุณภาพก็... เซมอะแหละ พ้อนด์กูมีเท่านี้เอง
ปล.อีกครั้ง ไว้รอครบ อ่านแล้วจะมาบอกเรื่องคุณภาพโดยรวมอีกทีก็แล้วกันนะ
หนังสือออกเร็วออกช้า กูว่าไม่น่าเอามาคิดในแง่คุณภาพนะ สมมติหนังสือมาอยู่ในครอบครองของมึงแล้ว มึงคงไม่เอาประเด็นว่าเล่มนี้ออกเร็วทันกระแส เล่มนี้ออกช้า มาเป็นค่าตัวมันหรอก ก็คงไปมองที่คำผิด การจัดหน้า รูปเล่ม อะไรพวกนี้มากกว่า ล่าสุดกูอ่านเรื่องของค่ายมดที่ขึ้นชื่อว่าพิมพ์ผิดกระจายไม่พอ เล่มนี้เจอหมึกจางหมึกเข้มกระจายทั่วเล่ม ด่าเหี้ยได้เต็มปาก
จริงๆมันมีแต่นิยายวายรึเปล่าวะ ที่ใช้เวลาออกนานแล้วคนมาบอกว่าตามคุณภาพ สำนักพิมพ์เล็ก ฯลฯ นิยายแฟนตาซี NL ทั่วไปสนพ.เล็กกว่า ออกไวกว่า ไม่มีผิดมีพลาดเลย เห็นบ่อยอยู่นะ
>>871 สนพ.ที่ออกเล่มไวติดๆกันส่วนมากแปลตุนไว้ก่อนแล้วออกรวดเดียว บางสนพ.ออกยกเซ็ตพร้อมกันเลย มีเวลาจัดการเยอะก่อนออกซีรีส์ แต่ปรมจ.โดนด่าออกช้าตั้งแต่ไปขัดแปลเถื่อนให้หยุดพิมพ์ตั้งแต่สามเดือนแรก ว้าวสัสๆที่นักเขียนคนนึงบอกบกร.ดองลิขสิทธิ์ไปสามปี ทั้งที่พึ่งผ่านไปปีเดียว
จริงๆมันมีแต่วายแหละที่ออกอัตราเท่านี้เรียกว่าช้า ไปอยู่สายอื่นไม่ต้องมีคำว่ารอช้าได้ของคุณภาพเพราะมันไม่ได้ช้าขนาดนั้น และคุณภาพนิยายวายก็ตามที่เห็นนะ
>>873 สนพ.แฟนตาซีไหนวะ ที่กูตามถ้าไม่ออกติดกันเป็นพรวนให้จบเซ็ตรวดเดียวก็ออกปีละเล่ม แถมสนพ.ที่ออกติดกันคุณภาพไม่เนี้ยบด้วย
ทำตุนถ้าสายวายตามนิยายแปลในเว็บจะเห็นระยะห่างกว่าสนพ.จะออกหลังได้ลิขสิทธิ์ชัดนะ นานกว่าปรมาจารย์เป็นส่วนใหญ่ แบบถ้าไม่งมอ่านอังกฤษให้หายค้างก็ทำใจลืมยาวๆไปกว่าจะมีเล่มๆ กูเลยหงุดหงิดเวลาคนพยายามบอกว่าบกร.ออกช้าบ่อยๆ เพราะด่าจนสนพ.วายได้ลิขสิทธิ์เรื่องไหนไม่กล้าประกาศกันหมดเพราะแบบบกร.เรียกว่าช้าที่ไหนก็ช้า555 ไปบอกให้แปลเถื่อนหยุดทีเหมือนทำธุรกิจมืดต้องปิดหน้าปิดตาไปเจรจาให้เขาหยุดแปลแต่ไม่ให้บอกว่าตัวเองได้ รอพร้อมออกค่อยประกาศ จากเมื่อก่อนสนพ.ไหนได้อะไรก็ประกาศให้ปูเสื่อรอ ดังนั้นตรรกะช้าแล้วได้คุณภาพกว่าที่อื่นกูก็เหม่งๆ เพราะเทียบกับที่อื่นมันก็ไม่ได้ช้า แต่ที่อื่นไม่โดนจิกตั้งแต่ซื้อลิขสิทธิ์เท่านั้นเอง ส่วนงานเร่งจะสายงานไหนก็ทำให้คุณภาพตกทั้งนั้น
โม่งงงง กลับมาาาาาาาา ได้แล้วววว
กุจะต้องด่าเรื่องความช้าของสนพ.บกร.อีกนานแค่ไหนวะ เมื่อไหร่จะออกเล่มพิเศษจบ จะได้หมดเวรหมดกรรมกันซักที
คือกุสายอ่านการ์ตูนด้วยอ่ะ ปกติรอเป็นปีถึงจะออก ส่วนตัวเลยไม่ปสดกับการออกของเบเกอรี่ (ที่ก็ช้าปกติตามหลักสนพที่ไม่ได้มีโรงพิมพ์ใหญ่ๆแต่เจอเรื่องดัง)
บกร.พึ่งประกาศว่าได้ตอนพิเศษเพิ่มไม่ใช่เหรอวะ ให้ออกเร็วแค่ไหนถึงว่าไม่ช้า
ที่กุบ่นคือเมื่อไหร่จะออกครบชุด รอเล่ม 5 แล้วยังไม่จบ ต้องรอเล่มพิเศษอีกรอบ ไม่รู้ชาติไหนจะออกครบ
ซื้อเล่ม 5 แล้วอ่านเลยแม่ในเล่ม 5 มี 4 ตอนพิเศษแล้ว ได้หมดเวรหมดกรรมจะรอบ็อกเล่มพิเศษในพิเศษทำไม มีผลกับเนื้อเรื่องหรอ หรือไม่ได้ต้องครบชุด แต่ไต้หวันก็ออกเล่มพิเศษนี่ทีหลังนะ ไม่ยักกะโดนด่าอะไร
ตอนนี้ไม่มีความรู้สึกอยากอ่านแล้ว แค่อยากเก็บให้ครบชุดเฉยๆจะได้หมดเวรหมดกรรมกันไป กว่าจะครบชุดก็.... 55555
ใจเย็นๆ กระดาษไม่ได้สลายง่ายปานนั้น หกเล่มใช้เวลาปีครึ่งไม่ต้องถึงขั้นเป็นเวรเป็นกรรมมั้ง
ก็ว่าอยุ่ สายอ่านไม่ค่อยบ่นหรอกเพราะอ่านไม่ทันกันแล้ว มีแต่สายเก็บสายเวรสายกรรมที่หลงเข้ามาแต่ต้องมีครบชุดนั่นแหละที่บ่น
กุคงเป็นชนกลุ่มน้อยวะที่ไม่รู้สึกว่าบกร.ออกช้า เรื่องผิดตกก็ไม่ได้เยอะขนาดต้องเอามาเป็นประเด็น เรื่องแปลชื่อกระบี่อาจจะรุ้สึกนิดนึงแต่ก็ปล่อยเบลอได้เพราะชินกับซีรี่แล้วก็เมะที่ใช้ทับศัพท์ แต่หนังสือดันแปลแต่ก็พอทนได้ กุว่าถ้าซีรี่ไม่ดังขนาดนี้คงไม่โดนบ่นว่าช้า สงสารสนพ.เลยกุยังเข้าข้างสนพ.อยุ่นะว่าไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้น เล่มพิเศษนี่ยิ่งเพิ่งได้มาต้องให้เวลาหน่อยป่าววะ จะให้ออกเลยพร้อมกันก็เกินไปป่ะ จบเรื่องนี้กุก็ซื้อเรื่องอื่นของสนพ.ต่ออยู่ดี เพราะไม่ได้รุ้สึกแย่กับบกร. ไม่ใช่ม้านะ แต่กุเห้นด่าบกร.กันเยอะล่ะ กุสงสาร
ปรมจ ปีครึ่งต่อ5-6เล่มนี้ว่าไม่ช้าขนาดนั้นอะ ไม่อย่างนั้นจะเห็นนิยายที่แปลในเว็บประกาศlcแล้วหายเป็นปีๆได้ไง เผื่อๆได้ลิขสิทธิ์ปุ๊บประกาศลิขสิทธิ์ปั๊บด้วยซ้ำำ ปกติก็จะประมาณนี้ด้วยซ้ำอย่างลืมซีรีย์ฉายเร็วเป็นปีๆ และจะออกเล่มแต่ละรอบต้องให้แม่โม่ตรวจงานทุกครั้งแล้วแม่โม่ติดต่อยากอีก สำหรับกูสายนิยายถือว่าไม่นานนะ
กูก็เฉยๆ กับระยะเวลาของบกร ติดอย่างเดียวคือนส.แม่งแพง+ไม่ค่อยร่วมโปรลดนี่แหละ 5555
ที่ว่าช้า เพราะอยากข้ามไปอ่าน NC ตอนพิเศษเลยหรือเปล่า แบบไม่ทันใจ
คนที่บ่นช้าน่าจะเป็นคนที่ตามซีรีส์แล้วปกติไม่ได้อ่านนิยาย หรืออ่านแต่เรื่องที่จบแล้วเลยไม่รู้ว่าสปีดแบบนี้คือปกติ พอนิยายมันออกจบหลังซีรีส์เป็นปีก็จะรู้สึกว่าช้าเพราะตัวเองกำลังจะเลิกติ่งซีรีส์แล้ว ส่วนคนที่ตั้งใจอยากอ่านนิยายจริงๆใครเขาจะมองเป็นเวรกรรม มีแต่คนดีใจด้วยซ้ำที่ดีลตอนพิเศษมาได้
>>895 กูไม่ได้ดูซีรีส์ แต่ก็รู้สึกว่าช้านะแต่ไม่ได้ช้าขนาดที่ด่าๆกันจะเป็นจะตาย แล้วกูก็ไม่ได้รอเล่มพิเศษกับบ็อกด้วย ไม่ได้ไฮป์อะไรขนาดนั้น ก็กะจะเก็บห้าเล่มธรรมดา แต่ออกครบได้ก็รู้สึกว่า เออ! มาซะที ครบซักที ปิดจ๊อบ เลยเข้าใจคนที่ว่าหมดเวรหมดกรรมแหละ (กูรอนิยายชายหญิงนานกว่านี้อีก เช่น หมิงหลัน แต่อันนั้นรายละเอียดยุ่บยั่บ ตัวละครเพียบมาก กูรอได้ชิวๆ)
>>897 ถ้าสายนอร์มอลใครผ่านหย่งเยี่ยและเรื่องต่าง ๆ ของแม่นางหลินโหม่วยุคแรก ๆ มาได้กูว่าก็ไม่มีอะไรสะเทือนได้มากกว่านี้แล้วล่ะ ถถถถถ
แล้วสายไลท์โนเวลอีกที่บางเรื่องแทบต้องสวดมนต์ขอให้ออกได้ทุกปีหรือทุกงานหนังสือ มาเจอวัฒนธรรมสายรีบของสาววายทีเกิดเป็นคัลเจอร์ช็อคเลยทีเดียว
แล้วสำหรับปรมจ.กูก็ว่าไม่ได้ช้าขนาดนั้นถ้าเทียบกับไลน์วายด้วยกัน ถ้าสายช้ากูขอส่ง WWTB เข้าประกวด....
ช้าก็คือช้า มึงจะดีเฟนทำไม 555555
รายต่อไปเทียนกวานจ้า เตรียมตัวโดนช้าแน่นอน ไม่ต้องดีเฟน 55555555555555555
สามสี่เดือนออกเล่มทีเรียกช้าเหรอวะ
มันดูช้าเพราะได้lcปุ๊ปประกาศทันทีเพราะต้องโกยกระแสแหละ ปกติแม่งกวาดเงียบแล้วเปิดตัวตอนใกล้ๆเสร็จกันเลยรอไม่นาน อย่างโรสคือเปิดตัวตอนที่มันออกติดๆกันหลายเล่มได้ ปรมจใมันเลยดูช้า อย่าเอางานไลท์โนเวลอะไรมาเทียบเลย อันนั้นคนเขียนมันยังแต่งไม่ทันกันแทบทุกเรื่อง จะให้มาออกติดๆกันก็ทำไม่ได้อยู่แล้ว
ช้าคือช้ามึง แค่มันมีเหตุผลรองรับอยู่ ใครจะรับได้ก็ตาม ไม่ได้ก็เลิกซื้อ
ประเด็นการออกเล่มปรมจ.เป็นอะไรที่ตลกที่สุดแล้วมั้ง สายรีบก็หาว่าสายสายชิลดีเฟนทั้ง ๆ ที่เขามองว่าเป็นเรตออกงานปกติ ส่วนสายชิลก็มองบนใส่สายรีบทั้ง ๆ ที่สายรีบอยากให้งานอยู่ในกระแส ต่างคนต่างมุมมองที่ขยันเป็นดราม่าจริง ๆ
>>901 เทียนกวานอันนี้ต้องดูว่าจะช้าเพราะอะไร ถ้าสรุปเอาเวอร์ชั่นออนไลน์ที่จบแล้วมาแปลแล้วยังออกช้าก็คงโดน แต่ตามสไตล์น่าจะตุนไว้เยอะก่อนค่อยปล่อยทีเดียว (แต่ก่อนหน้านั้นก็อาจเสี่ยงโดนดราม่าเอาของเก่ามาทำไมเนื้อหาไม่สมบูรณ์ถ้ารีไรต์เสร็จไม่ต้องซื้อใหม่หรือไง!?)
แต่ถ้าคนอ่านเรียกร้องจะเอาเวอร์ชั่นรีไรต์จริง ๆ อันนี้สนพ.ลอยตัวได้ ถ้ามีบ่นช้าอีกแฟนคลับต้องไปตีกันเองแล้วเพราะคนเขียนยังรีไรต์ไม่เสร็จสนพ.จะไปทำอะไรได้ สรุปขยับตัวไปทางไหนก็โดนขึ้นทั้งล่อง
>>905 กูเข้าใจคนที่อยากให้งานออกในกระแสนะ แต่ไม่ใช่ไปโมเมว่าเขาช้า เพราะมีพวกสักแต่ด่าว่าช้า สนพ.อื่นเลยไม่กล้าประกาศว่าได้lcอะไร โอตาคุวันสิ้นโลกกับฆ่าหมาป่ากว่าจะประกาศ ฮัสกี้กับซือจุนชะตาตอนนี้เป็นไงกูยังไม่เห็น แค่นี้ยังคิดไม่ได้อีกเหรอว่ากว่าจะออกเล่มหลังดีลลิขสิทธิ์ได้มันนานแค่ไหน
ผลพวงจากการที่รีบประกาศLCแต่ยังไม่ได้แปลหรือเตรียมอะไร สรุปทุกสนพพร้อมใจไม่ประกาศLCให้ไปลุ้นเอาเอง55555
กูมีคำถาม มึงว่าแม่โม่สนับสนุนวันไชน่าหรือไม่
ไทยก็โดนปลูกฝังเหมือนกันแต่โดนแบนเพราะเป็นส ลิ่ม ทำไมเข้าใจคนต่างประเทศแต่ไทยล่ะแบนเก่ง
มาคอนเฟิร์มว่าคนจีนส่วนใหญ่ที่กูรู้จัก (เกือบร้อยท้ังร้อย) ถูกปลูกฝังว่าไต้หวันกับฮ่องกงเป็นส่วนหนึ่งของจีนมาตั้งแต่ต้น พวกเขายังงงว่าทำไมโลกภายนอกถึงมองสองเกาะนี้ไม่ใช่จีนเดียวกัน
และเกือบร้อยทั้งร้อยเช่นกันเชื่อมั่นว่าคนจีนเก่งงงงงงง นวัตกรรมใด ๆ แม้คิดค้นโดยเยอรมัน ญี่ปุ่น อเมริกา คนจีนก็ผลิตได้เหมือนกัน คุณภาพดีกว่า ราคาถูกกว่าด้วย
แต่มันเป็นความอวยชาติที่กูรู้สึกว่าน่ารักว่ะ (ส่วนใหญ่ที่กูเจอนะ) แบบเออ คนจีนดูภูมิใจในชาติตัวเองดี
ในขณะที่เกาหลี กูร่วมงานกับคนชาตินี้น้อยกว่า เลยไม่อยากเหมารวม แต่แม่ง เหยียดชาติอื่นเก่ง อวยตัวเองด้วยการเหยียดคนอื่นจนกูรู้สึกแปลก ๆ
สรุป กูคิดว่าแม่โม่ฯ ไม่เชิงอวยวันไชนา แต่เหมือนมันเป็นสามัญสำนึกของคนแผ่นดินใหญ่ไปแล้วว่าจีน ไต้หวัน ฮ่องกงคือประเทศเดียวกัน
เป็นหมดแหละ เขามองว่าฮ่องกงคือพื้นที่ของจีนที่ให้อังกิดยืมเช่า ซึ่งมันก็จริงตามที่เขาว่า แค่พลาดตรงที่ให้ยืมนานไปหน่อยจนคนฮ่องกงเขาไม่เหลือความเป็นจีนแล้ว
>>914 เห็นด้วยเรื่องเกาหลีรู้สึกมาหลายคน คนจีนที่รู้จักหรือนักเขียนหลายคนก็อวยชาติแบบภูมิใจในชาติตัวเองนะ เช่นเรื่องอาหาร เรื่องกำลังภายใน ฯลฯ หลายอย่างเขาเป็นต้นกำเนิดจริง กูยังภูมิใจอาหารไทยได้เลย เขาก็มีสิทธิ์ภูมิใจอะ
เรื่องวันไชน่าเอาจริงฮ่องกงก็เป็นพื้นที่ของจีนจริงอะ แค่เช่า+ปล่อยนานไปมันเลยกลายเป็นประเทศใหม่แล้ว เหมือนมึงมีบ้านหลังหนึ่งปล่อยไว้มีคนมาอยู่สิบปีเป็นปรปักษ์ แต่มึงจ่ายภาษีให้รัฐทุกปี ก็เข้าใจปะว่านั่นบ้านกูที่กู แต่คนอื่นก็มองอีกแบบว่าเขาอยู่มานานก็ควรของเขาแล้ว
ถึงพูดแบบนี้แต่เราฝ่ายด่าจีน ซับฮ่องกงนา แค่เข้าใจได้ว่าทำไมคนจีนถึงวันไชน่า
ถ้ากูเลือกได้ กูเลือกประกาศ lc ช้า แต่ออกติดๆกัน มากกว่าประกาศ lc เร็ว แต่ออกห่างกันนะ
ชอบแบบออกติดๆกัน เพราะไม่ลืมเนื้อเรื่อง มูฟออนไวด้วย ไม่ค้างคา เรื่องไหนออกห่างกันมากๆ กูเลิกตามไปก็มี เพราะลืมหมดแล้ว ไม่อยากรู้เนืัอหาแล้ว
ไม่ใช่แม่โม่เป็นคนไต้หวันเหรอวะ
>>917 เห็นด้วย เมื่อก่อนติดกลอรี่มากต้องได้ทันทีที่ออกไม่มีไม่วิ่งไปรับ จัางแมสฯรับก็มี ออกเดือนละเล่มหรือเดือนครึ่งเล่ม เดือนเว้นเดือน หลังๆคนแปลก็หย่อนยานจากคำสัญญา หลายเดือนเล่ม(เขาสัญญาออกมาเองนะไม่มีคนกดดัน) เลยกึ่งๆเท ทุกวันนี้ยังซื้อไม่ครบ เพราะลืมเนื้อหาลืมความไฮป์ เพราะเรื่องยาวด้วยแหละ26เล่ม หนา600หน้าโดยประมาณทุกเล่ม เล่มจบออกปีนี้ เริ่มขาย2016ละ
สปีดบกร.(ออกปีละ3เล่ม)ถ้าปรมจ.ยาวเท่ากลอรี่... ปรมจ2เล่ม ยาวเท่ากลอรี่1เล่ม ต้องใช้เวลาราวๆ17ปี ฟังดูนานพอไหม (คิดว่าเทียนซือก็คงใช้เวลาเท่านี้ไหม)
เอาสองเรื่องมาเทียบกันดูคนละเรื่องนะแต่สำหรับเรื่องที่เขียนจบไปนานแล้ว สปีดแบบบกร.ก็ว่าค่อนข้างช้าอยู่ดีนะ มันคนละกรณีกับเขียนไม่จบอะ ไลท์โนเวลงี้ เขารีไรท์ใหม่เขียนกันไฟลุกอยู่นะที่ออกช้า
มองว่า5เล่มใช้เวลาเท่านี่ก็ทนได้แหละ ไม่มากมายไหวอยู่ไม่กี่ปี ถ้าต้องรอออก40เล่ม ที่บอกไม่ช้าๆก็คงไม่ไหวด้วยเหมือนกันมั้ง
>>923 ที่กูมักพูดได้ช้ามีคุณภาพดีกว่าฟาสต์ฟู้ดเพราะสยามนี่แหละมึง กลอรี่ออกเร็วนรกมากหนาสัสๆ สยามเน้นทำเร็วอยู่แล้วหนังสือของสนพ.หลักสิบเยอะมาก ความเร็วออกนิยายของสยามทิ้งห่างสนพ.อื่นมาก ดังนั้นเทียบบกร.ว่าช้ากว่าสยามเห็นด้วย แต่เทียบกับสนพ.ทั่วไปแล้วบอกค่อนข้างช้าบิดเบือนไปหน่อย
งานของสยามก็แย่ สำนวนคุณเบียร์โอเคดีนะ แต่คำผิดคำสลับเต็ม ชื่อคนจากทีมหนึ่งไปอยู่อีกทีม จำนวนคนประโยคต้นสามคน ประโยคถัดมาห้าคนเฉย ชื่อทีมพระเอกกับทีมสลับกันรัวๆ เปลี่ยนอาชีพคนในเรื่องเป็นว่าเล่น สมกับที่คนล้อบ่อยๆว่าสยามไม่มีบก.เพราะถ้ามีบก.อ่านมันจะไม่หลุดขนาดนี้
สำหรับกูนิยายทั่วไปที่ตามออกปีละสองเล่มตามงานหนังสือต่อให้ต้นฉบับออกจบแล้ว ปีครึ่งห้าเล่มกูว่าไม่ช้าขนาดนั้น เล่ห์กลจักรพรรดิ ทะลุมิติหักเหลี่ยมจอมมาร ก็ไม่ได้ออกต่างกันมาก
คิดภาพปรมจคุณภาพสยามแล้วมัน...55555555
ว่าแล้วก็น่าคิดระหว่างออกเร็วพีคสุดให้เดือนล่ะเล่มแต่ทำงานเหมือนไม่มี qc กับแบบที่ออกกับบกร.ตอนนี้แบบไหนจะโดนทัวร์ลงมากกว่ากัน
ศิษย์ข้าเจ้าตายอีกแล้วนี่ของสนพขึ้นหิ้งใช่ป่ะ ออกมากี่เล่มแล้วอ่ะ จำได้ว่าเมื่อก่อนเรื่องนี้ดังมากก่อนจะหายเงียบไป
ถ้า5เล่มจบแบบปรมจ ก็ขอแบบบรก. แต่ถ้าถยาว40เล่ม ใช้เวลา20ปีจบ ขอแบบสยามคำผิดคำตกประมาณ1%ของเล่ม ยังได้อ่าน99% แต่ถ้าแปลแบบบรก ไม่ได้อ่านเลย น่าคิด
ออกเร็วผิดเยอะกูไม่ว่า แต่ไม่ชอบออกช้าอ่ะ เป็นสายชอบอ่านเร็วให้จบๆแต่ไม่ซีเรียสเรื่องคำผิด กลอรี่ของสยามก็อ่านได้ ไม่สะดุดอะไร
อย่างกลอรี่ที่ตอนแรกออกเดือนละเล่มกูก็ยังตามนะ พอหลังกลายเป็น 2 เดือนเล่ม 3 เดือนเล่มกูก็เริ่มเบื่อๆ เลยไม่ได้ตามต่อและ มันไม่ค่อยต่อเนื่อง อารมณ์คลั่งแบบพีคๆมันหายไปตามกาลเวลาอ่ะ ทั้งๆที่ช่วงแรกชอบมากกก ไปงานหนังสือขอลายเซ็นคุณบ.คนแปลงี้ 555555
>>934 กูนี่แหละสายอ่าน อ่านนิยายเพราะมีความสุขกับการอ่านนิยายถ้ามันจะนานจนไม่ได้อ่านก็นึกไม่ออกว่าคุณค่าอยู่ตรงไหน จะมาสวยเนียนเลอค่ารอสิบปีระหว่างนั้นฟินความงามอย่างเดียวก็ไม่ใช่ (อันนี้พูดถึงกรณียาวหลายสิบเล่มแต่สปีดนี้) ผิดแบบสยามพอรับไหวคำสลับคำผิดนิดหน่อย
ky ถ้าจะเริ่มตามปรมาจารย์ลัทธิมาร ควรเริ่มจากอะไรก่อน เห็นมีทั้งอนิเมะ หนังสือ ซีรีส์ มังงะ
กูให้ความสำคัญกับคุณภาพมากกว่าความเร็วนะ ความเร็วมันเป็นแค่ความพอใจของคนบางส่วนในช่วงแรกๆไง แต่คุณภาพมันคือสิ่งที่ติดตัวหนังสือเล่มนั้นไปตลอดกาลอะ จริงๆคุณภาพมันต้องมาก่อนอยู่แล้ว แต่คนแบบ >>935 ก็มีอยู่จริง และมีเยอะด้วย สายคุณภาพก็ได้แต่ปลงกับมาตรฐานนิยายวายที่ตกต่ำลงทุกวี่ทุกวัน (อันนี้กูพูดรวมๆเลยนะไม่ได้พูดถึงแค่ปรมจ.)
>>942 กูงง ก็เพราะหนังสือมีไว้อ่านไง ถึงได้ควรให้ความสำคัญกับคุณภาพมากกว่าความเร็ว หนังสือที่ดีมันก็ควรจะแปลดีๆ ไม่มีคำผิดรึเปล่า ไม่ใช่หนังสือที่ออกเร็วทันใจแต่ผิดยุบยิบจนอ่านแล้วรำคาญ แล้วคนอ่านหนังสือเล่มนั้นๆมันก็อาจจะไม่ได้มีแค่คนที่ตามอ่านตอนมันออก แต่มาอ่านหลังจากหนังสือออกมาหลายปีแล้วก็ได้ คนกลุ่มนี้จะไม่ได้ประโยชน์อะไรจากการออกเร็วเลยนะ ยังไงคุณภาพก็ควรมาก่อนสปีดมั้ยวะ หรือคนอ่านสมัยนี้เน้นแดกด่วน คุณภาพตกยังไงก็ช่าง??
>>942 หนังสือมีไว้เพื่ออ่านก็ควรได้อ่านสิ่งที่ถูกต้องไม่ใช่เหรอ??? ถ้าสะสมไม่ต้องสนกันหรอกส่าเนื้อในจะเป็นไง หนังสือสายอื่นแปลทีขายห้าหกปี เรื่องดีๆรีปรินต์ใหม่สิบปีให้หลังก็ใช้สำนวนเดิม นี่คือสาเหตุที่การแปลดีดีกว่าเร็ว เพราะออกเร็วก็ได้แป๊บๆ แต่เนื้อหามันอยู่ตลอดไป
>>947 เพิ่มเติม ระดับสยามไม่ใช่แค่สะกดผิด สลับชื่อตัวละคร สลับทีม จำนวนผิด ผิดประมาณเผลอใช้สกุลหลานแทนสกุลเวิน ก็รู้เรื่องได้ใจความว่าการกระทำชาติชั่วขนาดนั้นไม่ใช่สกุลหลานหรอก สนพ.พิมพ์ผิดแหละ แต่ถ้าไม่ตั้งสมาธิดีๆยิ่งเรื่องที่ตัวละครเยอะๆจะเข้าใจคลาดเคลื่อนไปเลย
คิดถึงโม่งสปอยจุง
คิดถึงนะ โม่งสปอย
ปกเล่ม 5 มาแล้วขอย้ายประเด็นมาคุยห้องแม่โม่จะได้ยาว ๆ กันไป
บอกคำเดียวไม่ผิดหวังสมเป็นปรมจ.สมเป็นบกร.ดราม่าได้ทุกการขยับตัว 555555 แล้วทุกคนคิดเห็นยังไงกับปกเล่ม 5 (+เล่มพิเศษ)บ้าง ส่วนกูมองว่าไม่ผิดจากที่เพื่อนโม่งเคยเดากันไว้ เล่ม 5 ไม่พ้นใครสักคนในแก๊งสามพี่น้องร่วมสาบาน(+น้องเนี่ย) ก็โอเคมองธีมปกออกแต่แรกแล้วแค่เสียดายนิดหน่อยกูโลภกูอยากได้แบบครบทีมอยากเห็นพี่ซี พี่น้องเนี่ยด้วย 555555
เป็นอาเหยากูก็ไม่ปัญหาหรอก แต่บกร ดันทำโปสการ์ดเป็นรูปคู่ได้ แต่เอาขึ้นปกไม่ได้ เรทราคาปกกับทำโปสการ์ดมันต่างกันก็จริงเถอะ แต่มึงงงง วัดกวนอิมเป็นจุดคลายปมของเรื่องเลยนะเว้ย งงอะเอาจริง สนพ ได้อ่านเรื่องนี้จริงป่าววะ หมดปรมจ แล้วเทียบกับของเวียดนามที่กูได้มา...โอเค้
เป็นเอามาก บางคน เหมือนหมาบ้า ตามกัดไม่ปล่อย ด่าเว่อวัง แต่ก็สมเป็นบกร 5555 เอาให้เอฟซีอกแตกตายกันไป จบเรื่องนี้แฟนขาจรจะจากๆไป หมดเวรหมดกรรม
คอนเสปปกมันเป็นเล่มละคนเปล่า เอาตัวหลักมาขึ้นปก อย่างมากก็คู่พอนอขึ้นปกเล่มสุดท้ายยังมีอีกเล่มนี่
จินกวงเหยาเด่นจะตายเมิง จะได้ขึ้นปกไม่แปลกเลย แม่งเป็นตัวร้ายแบบที่เอาไปเขียนแยกเป็นนิยายอีกเรื่องได้เลย
กูibไปถามสนพให้ละ
สนพตอบมาละว่ามีบรีฟ สรุปไอทวิตแรกมันผิดแหละ
อาเหยาขึ้นปกเฉยๆ ไม่ได้รูปคู่รู้อยู่แล้ว ปัญหาคือกูรู้สึกอาเหยาสว่างไหวไปหน่อยว่ะ แสงส่องถึงมาก ดอกไม้ขาวคนงาม ขัดธีมเล่มอื่นที่มีแสงก็ส่องไม่ถึง(อย่างหลานจ้าน) ในความคิดกู ปกสว่างสมเล่มจบดี ปัญหาคือคนขึ้นเป็นตัวร้ายไงแม่
พวกที่ออกมาด่าว่าปรมจแปลห่วย ส่วนมากคือติ่งซีรีส์ที่เฮโลด่าทั้งๆที่ยังไม่ได้อ่านทั้งนั้น
>>972 มึงให้เกียรติตะกูลเนี่ยกูด้วย 5555
ดีนะกูพอทำใจไว้แล้วว่าน้องเนี่ยกูคงไม่ได้ขึ้นปกเพราะมันสุ่มเสี่ยงสปอยล์ยิ่งก่อนหน้านี้ไม่ได้เป็นธีมห้าตระกูลจริง ๆ จัง ๆ และน้องวางตัวในฐานะตัวประกอบมาตลอดด้วย แต่ลึก ๆ กูก็อยากได้ตัวแทนตระกูลเนี่ยขึ้นปกนะ จะเป็นผีดิบเป็นแขนซ้ายก็ได้กูไม่ถือ 555
กุเหนื่อยมาก เถียงกะคนที่ไปรุมด่า บกร แล้วกูสงสาร สนพ แน่จริงให้ที่อื่นระบุวันประกาศ lc มาสิ ชักตาตั้งแน่ๆ
กูไม่ดีใจเลยว่ะ ที่เล่ม 5 ออก
ไม่อยากเก็บแล้วอะ
รอซื้อ box + เล่มพิเศษ
อ่านสักรอบนึง แล้วขายต่อ
คิดว่าขายเท่าไหร่ดี
ไม่อยากเก็บแล้ว
>>977 ถ้าไม่อยากเก็บจริงๆ มือสองหรือนอกซีลส่วนใหญ่จะตั้งต่ำกว่าปกนะ ส่วนจะลดแค่ไหนอยู่ที่ตัดสินใจ ลดเยอะขายง่ายลดน้อยคุ้มทุน แต่ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปถ้ามีที่คั่นจิบิเล่มแรก ตอนพีคๆขายกันเป็นพัน ตอนนี้ไม่รู้เท่าไหร่ ถ้าไม่รีบมากรอของครบค่อยปล่อยราคาตามกระแส ตัวร้ายครบเซตตอนนี้กูเห็นตั้งราคากันสี่ห้าพันยังมีคนยอมจ่าย
เห็นคนขายสองเล่มรอบพรี 2000 ยังอยู่ในซีล แบบมีคนมาจองไว้แล้วด้วยนะ กูจะเป็นลม กูที่พรีมาเหมือนกันยังไม่แกะซีลสี่เล่มคือแบบอยากขายขึ้นมาทันที เดี๋ยวกูเอาส่วนต่างไปซื้อขนม
ของกูแกะซีลไม่พอ ใช้กระดาษไขห่อปกอีก เพราะปกคล้ายดาวแท้มาก วางติดกันกลัวปกลอกอีก
แต่อย่างน้อยปก4ได้เวินหนิงกับอาเยวี่ย ปก5กูขอจินหลิงกับอาเหยาก็ดี ไม่ก็สามตรีเทพไปเลย ล้องแล้ว
ดราม่าปกนิยาย " ไร้สาระ " ฉิบหาย
กูมารอโม่งสปอยฮวาเหลียนที่ท่าน้ำทุกวันเลยนะ ถึงกูจะตากผ้าแล้วมันไม่แห้งมาหลายวัน กูก็จะอดทนรอมึงจนผ้ากูแห้ง
เบอเกอรี่แถลงเรื่องปก ก็ไปอ่านคอมเม้นต์ เจอกันนึงสะดุดใจก็มาก ไม่ซีเรื่องปกแต่ซีเรื่องความเร็วในการออกแถมบอกออกช้าเว่อร์ กูนี่เก่าหัวแล้วเกาหัวอีก เร็วของมึงต้องขนาดไหน วันนี้เล่มพรุ่งนี้อีกเล่มเลยไหม
ด้อมประสาทแดก ดราม่าปกปัญยาอ่อนสัส
อ่านคม.โครตหงุดหงิด อีพวกปัญญาอ่อน ไม่ซื้อก็เรื่องของมึง!
>>996 กูเจออันนึงบอกว่าเหยาเป็นตัวร้ายเสริมจะมาเด่นกว่าคู่ตัวเอกได้ไง มึงอ่านเรื่องเดียวกับกูปะเนี่ย หนึ่งในปมหลักของเรื่องรองจากเว่ยอู๋เซียนเลยนะมึง ยิ่งอิคนที่บอกว่าเนี่ยมันมีทุกวันคือทุกวันมันเลยเป็นนิยายรักวาย ทั้งที่พล็อตหลักของเรื่องคือแฟนตาซีเซียนแล้วบังเอิญตัวเอกรักกับผู้ชายด้วยกันปะ ถ้ามึงเอามาตรฐานว่ามีฉากเย = นิยายรัก นิยายแนวกำลังภายในจีนก็เป็นนิยายรักทั่วบ้านทั่วเมืองแล้วเหอะ คิดว่าที่ไต้หวันปกแรกๆมันเป็นแค่รูปอาวุธเครื่องดนตรีเพราะอะไร เพราะมันไม่ใช่นิยายเน้นรักแต่แรกไงโว้ยยยยย
พวกมึงห้ามเพื่อนร่วมด้อมหน่อย ขึ้นเทรนที่3แหละ วันนั้นทวิตเตี้ยนยังรณรงค์ให้แบ่งนิยายวายเป็นหมวดหมู่แบบนอร์มอร์อยู่ อันนี้ดันไปย้ำให้ปกคู่เพราะเป็นนิยายวาย.. .
ชิบหายแล้ว
กูอยากขายต่อมือสอง
ดราม่าแบบนี้ กูจะขายออกมั้ยวะ
แบบนี้ ถ้าเก็บ box ครบ จะขายได้ราคามั้ยเนี่ยยย
เพื่อนโม่งคิดว่าไง
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.