Fanboi Channel

>>>/801/1995 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 1
>>>/801/2077 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 2
>>>/801/2130 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 3
>>>/801/2188 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 4
>>>/801/2317 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 5
>>>/801/2449 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 6
>>>/801/2622 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 7
>>>/801/2735 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 8
>>>/801/2859 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 9
>>>/801/2149 มุมตู้หนังสือของสาวฟุ LV 9.5
>>>/801/2958 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 10
>>>/801/3077 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 11
>>>/801/3180 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 12
>>>/801/3256 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 13
>>>/801/3355 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 14
>>>/801/3493 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 15
>>>/801/3598 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 16
>>>/801/3679 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 17
>>>/801/3814 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 18
>>>/801/3974 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 19
>>>/801/4092 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 20
>>>/801/4250 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 21
>>>/801/4508 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 22
>>>/801/4642 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 23
>>>/801/4765 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 24
>>>/801/4926 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 25
>>>/801/5091 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 26
>>>/801/5335 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 27
>>>/801/5593 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 28
>>>/801/5656 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 29
>>>/801/5732 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 30
>>>/801/5820 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 31
>>>/801/5886 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 32
>>>/801/5961 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 33
>>>/801/6047 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 34
>>>/801/6116 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 35
>>>/801/6163 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 36
>>>/801/6202 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 37
>>>/801/6256 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 38
>>>/801/6329 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 39
>>>/801/6420 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 40
>>>/801/6501 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 41
>>>/801/6566 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 42
>>>/801/6653 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 43
>>>/801/6720 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 44
>>>/801/6798 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 45
>>>/801/6864 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 46
>>>/801/6953 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 47
>>>/801/7072 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 48
>>>/801/7156 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 49
>>>/801/7654 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 50
>>>/801/7870 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 51
>>>/801/8134 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 52

สาระ :
Omergaverse คืออะไร : >>>/801/1995/930
อธิบายที่มาเพิ่มเติมของ Omegaverse :>>>/801/3493/982-1000
หิ้งโม่ง ver. ล่าสุด(แก้แล้ว) : https://docs.google.com/spreadsheets/d/1MW_E5tE-YyAaxxvsyrXjHeziJR29LuWl2-y9RBwkp8s/htmlview
สนใจอยากทำหิ้งติดต่อ(ทักได้หิ้งไม่กัด) : https://twitter.com/mongnumbertwo

ป.ล.1 ถ้าถามอะไรบ่อยๆก็ส่องหิ้งก่อนบ้างเถอะ
ป.ล.2 มู้หนังสือไม่ใช่มู้เมาท์ จะนินทาก็ทำให้ถูกมู้ด้วย
ป.ล.3 หิ้งแจกได้แต่อย่าเปิดเผยมาก แหกอกทีพวกกูตายก่อนนะ
ป.ล.4 ระวังสปอย ควรใส่จุด(.) บนและล่างก่อนสปอยเนื้อหาสำคัญ
ป.ล. อย่า!ตี!กัน!

>>>/801/8134 ใกล้ออกถึงจะประกาศนั่นแหละกูว่า ประกาศก่อนเดี๋ยวแม่งก็มีคนไปเร่งให้ออกอีก

>>2 สึส ตก >>>/801/8134/1000

กูอยากอ่านโอตาคุ ถึงจะมีคนบอกมันเป็นสายเรื่อยๆก็เถอะ ใครได้lcไปวะช่วยออกเล่มมาซะทีๆๆๆๆๆ

ขอบคุณ​ที่ตั้งมู้ใหม่ นี่อาจจะเป็นชั้นหนังสือชั้นสุดท้ายแล้วสินะ ตู้หนังสืออะไรวะ สูงฉิบหาย ตั้ง 50 กว่าชั้น
ปอลอ ไฟล์หิ้งโม่งช่วงนี้ &​หลังจากหมดปีนี้แล้วยังมีคนทำป่าวอ่ะ
กูไล่อ่านนิยายจากงานหนังสือจบหลายเรื่องแล้ว ว่าจะมารีวิว+หาคนเมาท์ด้วย

ก็เพราะมีพวกนักอ่านประสาทแดกเยอะเนี่ยแหละ สนพ.เขาถึงไม่อยากประกาศลข.ล่วงหน้ากันแล้ว

>>5 มึงพูดงี้กูเศ้ราเลย ในโอเพ่นแชทไลน์มันไม่มันส์เท่าในนี้อะ กูจะร้อง T-T
>>2 ซือจุนแมวขาว ที่เพื่อนโม่งชอบพูดถึงกันมู้ก่อนๆ ใช่เรื่องที่คุณ 黑芝麻糊 วาดปกรึเปล่า กูเห็นเขาสปอยปกในทวิตเตอร์ ละเห็นคำว่า 泰版 แปลว่าภาษาไทยใช่มั้ยวะ ไม่ได้เรียนจีนเกือบสิบปีละ นึกว่าเรื่องนี้ซะอีก เห็นมีแมวขาว 5555
อันเนี้ยๆ ใครเก่งจีนแปลให้หน่อย เขาคุยอะไรกัน
https://twitter.com/3a9_a/status/1191514861445898240?s=21
ปล. คนนี้เป็นคนวาดปกมนต์รักสายเลือดบาป

>>7 *ตรารักสายเลือดบาป มนต์รักบ้าบออะไรของกูเนี่ย

>>2 เล่มไต้หวันยังไม่ออกเลย สนพที่ไหนจะกล้าประกาศ พวกปสดรุมพอดี
>>7 ไม่น่าใช่เรื่องซือจุนแมวขาวนะ
แต่พอเดาออกว่าเรื่องอะไร มีคนLCไปแล้ว

>>7 泰版 คำนึ้กูจับเข้าอากู๋ แปลว่า Thai version กรี๊ดๆๆๆ จะออกแล้วสินะ

>>9 อ้าว ดีใจเก้อ เรื่องที่มีพระเอกกับแมว เรื่องนี้ป่ะ กูเดา 神木撓不盡

>>9 อ้าว จริงเหรอ กูไม่รู้ นึกว่าเรื่องนี้ซะอีก ขอโทษที แหะๆ

Ky นะพวกมึง
กูพึ่งเข้ามาดูโม่งหลังไม่ได้เข้ามาสักพักใหญ่
ทำไมถึงจะปิดวะะะ ตกใจสัส
และเห็นพวกมึงบอกมี openchat ไว้
โปรดเมตตาชี้ทางกูที
คือกูหาไม่เจอ จะร้องไห้

>>13 เสิร์ช fanboi.ch#801 เลย เข้ามาๆๆ

>>14 หาในไหนอ่ะ ในไลน์เหรอ

>>8 กูอ่านชื่อมนต์รักสายเลือดบาปแล้วเกือบลั่นกลางออฟฟิศ 555 ชื่อย้อนยุคมาก กูนี่นึกถึงละครเพลงแบบมนต์รักลูกทุ่งเลย 555

>>16 55 ถ้าชื่อนี้จริงเนื้อเรื่องจะออกมาแนวไหนวะเนี่ย

>>17 ถ้าชื่อนี้ กูว่าแนวพ่อ/แม่ลูก พี่น้อง อะไรแบบนี้อ่ะ

>>17 พอขึ้นต้นว่ามนต์รัก กูรู้สึกว่ามันต้องมีความแฟนตาซี+คอเมดี้หน่อยๆ แต่พอต่อท้ายด้วยสายเลือดบาปนี่สายดาร์กมาเลย อะไรวะเนี่ย 555

>>14 ขอแหล่งด้วยคน ต้องไปลิ้งค์ไหนวะ

อ้าว จะปิดมู้แล้วเหรอ

ว่าแต่เขาจะปิดวันไหน เขาประกาศหรือเปล่า เดือนนี้เลยเหรอ หรือว่าเดือนหน้า

มีใครอ่านศิษย์พี่ของกุหลาบแล้วมั่ง ขอแบบภาพรวมประกอบการตัดสินใจที ไปส่องทวิตไม่เจออะไรนอกจากคนบ่นเรื่องnc

มีใครอ่าน พันสารทเล่ม 1-2จบยัง กุอ่านไปเล่มนึง เล่มต่อๆไปจะมีฉาก18+มั้ยนิ ส่วนใหญ่เหมือนสู้กัน เยอะมากกว่า🤔

>>23
.
.
.
.
.
มีแต่เนื้อเรื่องนั่นแหละ ส่วนฉากเรทมีแบบตัดเข้าโคมไฟ นู่นเล่มสี่ตอนท้ายๆๆๆ
.
.
.
.
.
.
.

>>24 จะมาเอาคำตอบด้วยคน มองจุดมึงแล้วเคว้งมากเลย อ่านจบเคว้งกว่าเดิม ผ่านยาวไปละกันเรื่องนี้

ระบบพลีชีพมีรีวิวยังหว่า

ที่ซื้อมาแล้ว รู้สึกอ่านเพลินก็มีล่าสุด เรื่อง อย่ารังแกศิษย์พี่ อะ แต่เล่ม 2 ยังไม่ได้ซื้อเลย กุอุตส่าไปงานนิยายมาวันแรก เค้าบอกหนังสือหมด -*-
เรื่องนี้ชอบมาก แล้วก็ทาสรักอ๋องโฉด ซื้อมาเก็บแล้ว ไม่รู้อ่านลื่นมั้ย แอบอยากให้อ่านแล้วรู้สึกแบบ อย่ารังแกศิษย์พี่ แต่พันสารทอ่านถึงเล่ม 2 ละไม่รู้จะหยุดหรือไปต่อดี T T แบบว่าต่อสู้ยุทภพจ๋าไปหน่อย แถมตัวละครอื่นสู้กันเยอะไป ชอบให้เล่าเรื่อง 2 พระเอกหลักมากกว่า บางทีฉากใครไม่รู็สู้กันเยอะๆก็อ่านข้ามมั่งไรมั่งอ่า...

>>27 ทาสรักฮ๋องโฉด ส่วนตัวกูอ่านแล้วรำคาญตัวนายเอกมาก ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาชอบเรื่องนี้ได้ ทนอ่านไปถึงครึ่งเล่มเล่ม 2 ก็ยังไร้การดึงดูดอยู่ดี มันดูน้ำเน่าละครแบบนางทาสยุคปลาย 80 มาก กูเลยเท
เอาจริงภาคทาสรักเจ้าสำราญยังดูมีอะไรกว่าภาคนี้ แม้จะน้ำเน่าพอกัน มันยังพออ่านฆ่าเวลาได้อยู่
แต่บางคนอาจชอบแนวนี้ก็ได้มั้ง

>>27 กูรู้สึกว่าพันสารทมึงอาจไม่รอด 5555
มึงไม่ต้องห่วงเรื่องมันยุทธภพจ๋าทั้งเรื่องทั้งเคล็ดลับคัมภีร์เอย ลมปราณเอย ตัวละครมหากาพย์สำนักต่าง ๆ มีเรื่องการเมืองแซมแต่ไม่ได้ไปคลุกวงในอะไรมาก จนกูก็รู้สึกว่าถ้าไม่มีพื้นการอ่านแนวกำลังภายในมาก่อน อาจจะอ่านยากเกินไปจริง ๆ
และยิ่งถ้าหวังเรื่องหวาน ๆ หรือเรื่องบนเตียงแซ่บ ๆ บอกเลยฝันสลาย ไอ้ฉากหวาน ๆ ที่มีแมร่งก็มีคำว่า 'ตอแหลลลล' แปะกลางหน้าพอ. แต่ถ้ามึงอ่านจบเล่ม 2 แล้วคิดว่าไม่ไหวจริง ๆ หรือลังเลอยู่มึงก็พอเถอะมันอาจไม่ใช่แนวของมึงจริง ๆ ถือว่าประหยัดตังส์เอา

>>25 ถึงงั้นมันก็สนุกนะมึงงง 🥺🥺

>>29 ด้วยความที่ฉากหวานๆ มันน้อย เล่มสี่นี่กูแทบจะอ่านไปดิ้นไปเลย แค่นายเอกเขินหน่อยก็นับเป็นมม.ล้ำค่าแล้วแม่เอ๊ยย

เห็นพันสารท คนปล่อยเล่ม 3-4 ขายต่อเยอะเลยอะ ยังไงวะ

Ky ถ้าถามเกี่ยวกับหนังสือ ถามมู้นี้ถูกมั้ยวะ กูถามเลยละกัน กูเห็นโพสต์ของโรส เรื่อง ตอนพิเศษทะลุมิติฯ แล้วไม่ค่อยเก็ท ในโพสต์บอกว่ามีตอนพิเศษ 3 ตอน ของ arc 16, 17, 19 แล้วก็มีตอนพิเศษโลกคู่ขนานอีกอันที่นายเอกไปคู่กับพี่ชายตอนอาร์คเปียโน ที่กูสงสัยคือ เขาบอกว่าตอนพิเศษสามตอนนั่นพิมพ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว คือพิมพ์ใส่ไปในเล่มเหรอวะ หรือว่าเขาจะพิมพ์เป็นเล่มแยกออกมา กูเพิ่งได้หนังสือเล่มหกวันนี้ เปิดดูไม่เห็นมีตอนพิเศษสามตอนที่ว่าเลย เลยสงสัยว่ายังไง หรือกูอ่านไม่เคลียร์เอง

>>28 กูนี่สลับกับมึงเลยว่ะ ทาสรักเจ้าสำราญกูแอบรำคาญนอ. ส่วนทาสรักอ๋องโฉดพอกูอ่านเรื่องย่อแล้วรีบไปสอยฉบับจีนมาดำเลย รู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง โครตดีใจที่มีดีส์ซื้อมาแปลให้อ่าน แต่เรื่องอ๋องโฉดนี่ฉากย่ำยีนอ. เยอะเกินความจำเป็นว่ะ ถึงมันจะไม่ใช่ rape2love ก็เหอะ (ถ้ากูแกะไม่ผิดนะ ฉบับไทยเพิ่งสั่วยังไม่มาส่ง)​ แต่พล็อตความจำเสื่อมนี่โครต Strike Zone กูเลย ตู้หนังสือกูมีหิ้งสำหรับพล็อตความจำเสื่อมโดนเฉพาะ เร้นรักคัมภีร์​มาร​งี้ แต่ทะเลหมอกขังใจนี่กูอ่านรีวิวแล้วไม่กล้าจริงๆ
ใครมีเรื่องแนวความจำเสื่อม (พอ. นอ. ก็ได้) ช่วยแนะนำที จะเป็นพระคุณ​อย่างสูงจ้า​ //กราบแนบอก

>>33 กูชอบนะ ทะเลหมอก ชอบตรงความใจแข็งของ นอ

>>33 กูเป็นหนึ่งในคนที่รีวิวทะเลเมฆมู้ที่แล้ว มันสนุกนะเว้ย คือถึงจะด่าก็อ่านไปด่าไปอ่ะ ตอนรักกันมันก็มุ้งมิ้งดีแต่พระเอกมันชนักติดหลังเพราะหลอกเขาพอหมดทางยื้อ+เข้าใจผิดกันก็เหี้ยเลย
เรื่องนี้กูอ่านแปลอิ้งแล้วไปดำน้ำต่อ แต่ดำไม่ถึงฉากเด็ด ไม่งั้นกูคงลังเลว่าจะซื้อไม่ซื้อ5555
เมิงรีวิวทาสรักกันหน่อย เผื่อกูตามไปตำด้วย

>>32 ไม่ใช่ตอนพิเศษของ arc 16,17,19 แต่เป็นตอนแรกนักเขียนเขียนไว้แค่ 16 arc ตอนหลังเขียนเพิ่มอีก 3 arc = 19 arc (arc 16,17,19 คนแปลอิงค์เอามาแปล ดันใส่ชื่อว่า extra 1,2,3)

พอตอนรวมเล่มเลยเอามาจัดเรียงสลับที่ใหม่ ย้ายตอนจบซึ่งเดิมทีเป็น arc 16 ไปเป็น arc 18 แทน เอาสองอาร์คแรกที่เขียนใหม่มายัดแทรกก่อนโลกความจริง แล้วปิดท้ายด้วยตอนสเปฮันนีมูน อันนี้คือ 19 arc หกเล่มจบเท่าของจีนเป๊ะ

ส่วนอาร์คพี่ชายนั่นคือ extra 4 เป็น side story ที่นักเขียนทำแยกเล่มออกมาต่างหากเลย ประมาณเขียนปลอบใจนักอ่านที่ชอบพี่ชาย อยากให้พี่ชายสมหวังได้ลงเอยกับนายเอกบ้าง สรุปคือโรสขาดแค่สเปพี่ชาย arc เดียวนี่แหละ ที่เหลืออยู่ในเล่มหมดแล้ว

>>36 ขอบใจมากมึง อธิบายเคลียร์สุดๆ กูเก็ตละ ถ้าโรสจะเอาสเปพี่ชายมาก็จะดีมากๆเลยนะ กูกำลังอ่านถึงอาร์คนี้พอดี บทแรกนึกว่าพี่ชายเป็นพระเอกที่ไหนได้...

>>32 arc 16 17 อยู่ในเล่ม 5 arc16พระเอกเป็นพระ arc17นายเอกเป็นมารจิ้งจอกลากยาวไปถึงเล่ม6 ส่วนarc 19 เป็น arc สุดท้ายของเล่ม 6 / ตอนพิเศษพี่ชายเปียโน ไม่ได้เอามาพิมพ์

>>38 ขอบใจนะมึง ทีแรกกูเข้าใจไปว่ามีตอนพิเศษของแต่ละอาร์คอีกทีนึงไง เลยเปิดเล่มหา ไม่นึกว่าตัวอาร์คเองนั่นแหละคือตอนพิเศษที่นักเขียนเขียนเพิ่ม โม่งบนอธิบายไว้เคลียร์แล้ว ขอบใจมึงด้วย

>>34 >>35 กู 33 เองนะ ทะเลหมอกฯ กูก็ได้ยินแต่คนชมเรื่องความใจแข็งของนอ. ซึ่งโครตชอบเลยว่ะ นอ. ใจแข็งเนี่ย ยิ่งเรื่องนี่ได้ข่าวว่าถึงขั้นไปรับสาวใช้มาแต่งประชดพอ.ว่าเลิกมายุ่งกับกูได้แล้วโว้ย กูนี่ตบเข่าฉาด อยากอ่านมากกก แต่มู้ที่แล้วที่มึงและสหายโม่งเล่าว่ามีฉาก...บนเรือต่อหน้าธารกำนัล กูเลยกลัวว่าพอ. มันจะเห้จนทะลุขอบล่างที่กูรับได้ว่ะ 555 ซีรีส์นี้กูสอย 2 เล่มแรกมาเพราะชอบคนแปล เล่ม 3-4 ไว้ช่วงแห้งแล้งไม่มีอะไรอ่านก็คงสอยมาให้ครบ

ปอลอ ขอเว้นเว้ออีกครั้งว่าใครมีแนวความจำเสื่อมมาแนะนำอีกได้นะ 555

>>28 ขนาดทาสรักกูก็รำคาญ ที่เกลียดสุดคือการจบแบบตัดฉับนี่แหละ แล้วนอ.อ๋องโฉดนี่ในทาสรักออกแนวสาวน้อยใจงามตามเทพนิยายโคตรๆ กูเลยตัดฉับได้ทันที นี่รอรีวิวอยู่ว่าคนเขียนแกยังคงสไตล์จบแบบตัดฉับอยู่มั้ยกูอยากรู้แค่นั้นแหละ

>>31 พวกซื้อซ้ำเอาโปส กะพวกเก็บยอดงานมหกรรมนิยายเอามาปล่อยมั้งเลยเยอะ กูดองอยู่ แต่จากตย. กูชอบคาร์นอ. น่าสนตรงมันจะไปบรรจบกันอีท่าไหนนี่แหละ

>>33 ฉากความจำเสื่อมมีไม่กี่ตอนหรอก แปบเดียวก็จำได้ละ แต่หลังจากนั้นคือ rap ไม่ใช่สิ บังคับแบบนายเองจำใจยอมเพราะชนชั้นที่พระเอกมอบให้ เยอะมาก เยอะจนกูรำคาญ

>>41 อ๋องโฉด กูยังอ่านไม่จบนะ แต่กูเทแล้ว เหมือนไปไม่สุดสักทาง เลยจะอ่านเรื่องอื่นต่อเลยดีกว่า

>>38 อยากอ่านตอนพิเศษนักเปียโน มีแปลไทย/อิ้งมั้ยอะ ตัวละครพี่ชายทำให้ arc นี้เป็นหนึ่งใน arc ที่กูชอบที่สุดละ

>>42 ทาสรักเจ้าสำราญ เคยกล่าวถึงตอนอ๋องโฉดความจำเสื่อมไปแล้ว
พอมาทาสรักอ๋องโฉด กูเลยคิดว่ามันจะไม่เล่าซ้ำ แต่มันดันมีว่ะ เล่าเพิ่มรายละเอียดได้ประมาณ 30-40% ของเล่มแรกมั้ง (กะคร่าว ๆ) ซึ่งกูก็ว่าโอเคดีนะ
แต่ที่กูฟินคือตอนนอ. เพ้อหา ปู้จือ ๆๆ (ชื่อพอ. ตอนความจำเสื่อม) ซึ่งไม่มีวันกลับมา และมันก็เพ้อหาตลอด 2 เล่ม 5555 แม่งโครตก๊าวเลย นี่แหละสิ่งที่กูต้องการในพล็อตความจำเสื่อม

>>40 นอ แต่งงานกับสาวแล้วมีลูกด้วย เป็น นอ ที่กุชอบมากที่สุด เท่าที่อ่านในหลายๆเรื่องเลยนะ กุอ่านจบ 2 รอบแล้ว เพราะเรื่องนี้กุเลยไปตามเรื่องอื่น ของซีรี่ย์นี้ต่อ แต่กุชอบเรื่องนี้ที่สุด ฉากบนเรือต่อหน้าธารกำนัล ฉากนี้กุก็แอบตกใจ เพราะกุซื้อมาอ่านตัดสินจากหน้าปก ไม่ได้อ่านรีวิวอะไรทั้งสิ้น ถึงตรงนั้นกุอ่านย้ำประมาณ 2 รอบว่าสมองกุทำความเข้าใจผิดป่าววะ แต่ก็ทนอ่านแค่ตรงนั้น นอกนั้นความโหดร้ายแบบในตอนนั้นมันก็ไม่มีอะ มึงอ่านเหอะ 555

ทำไมเขาไม่เอาอาร์คเปียโนมาแปลด้วยวะ กูอยากอ่านเวอร์ชั่นไทยยย แม่มมมมม

>>45 เอาจริงคงเพราะตัวกูด้วยแหละ ไม่ค่อยเก็ทนิยายแนวความจำเสื่อม แต่ขอบคุณนะทีรอธิบายให้ ทำให้น่าสนใจไม่น้อย แต่ก็นั่นแหละ กว่ากูอาจจะอ่านต่อคงอีกสักพัก

>>33 ทะเลหมอกขังใจใช่เรื่องเดียวกับทะเลเมฆขังใจป่าววะ กูสับสน 555555

>>46 555 Thx นะที่มารีวิวเพิ่ม เรื่องนี้ถ้าไม่นับความเห้ของพอ. กูก็ว่าน่าจะชอบมากกว่าเล่มแรกสุดแหละ
เรื่องพบรักเมื่อสร่างเมากูอ่านแล้วสตั๊นตอนมันสลับกันขึ้น ตรงจุดนี้กูก็อ่าน 2 ครั้งเพื่อให้สมองประมวลผลซ้ำเช่นกัน เพราะกูเข้าใจมาตลอดว่าคืนแรกสุด พอ. ไม่ได้ถูกขึ้น แต่สลับเอาผู้หญิงมาหลอกให้นอ. นอนด้วย กูก็รอว่านอ. จะจับโป๊ะได้เมื่อไหร่ อีผี สรุปว่ามันสลับกันขึ้นจริง ๆ หลัง ๆ ยังอุตส่าห์ตอนพิเศษมาย้ำอีกว่ากูเข้าใจผิดจริง ๆ (แต่กูชอบวิธีบอกรักด้วยการชงชานะ โรแมนติกดี)
จะว่าไปแล้วซีรีส์นี้แม่งมีแต่เรื่องที่ท้าทายขีดจำกัดล่างกูมากว่ะ 555

>>49 ทะเลเมฆขังใจ ขอโทษ ๆ กูสับสน 555
อารมณ์เดียวกับ มนต์รักสายเลือดบาป เมื่อวันก่อนเลย ขออำภัยอีกครั้ง

มันคือทะเลเมฆเว่ยพวกมึง 5555555

เอาจริงอีซีรี่ส์ทะเลเมฆ คนเขียนดูหมกมุ่นกับมุกทำอะไรผิดร้ายแรงซักอย่างแล้วต้องร้บกรรมมากเลยว่ะ 5555 กูชอบนายเอกเค้าแทบทุกภาคเลยแต่พระเอกก็เอ้อออ

ตอนนี้ทุกคนกำลังเมาชื่อเรื่อง 5555

555 ช่วงนี้งานวายออกเยอะไง เยอะจนเมา

>>51 กูขำมนต์รักของมึงเนี่ย พูดแล้วนี่ยังนั่งขำไม่หยุด 555555

>>56 มนต์รักนี่ไม่ได้มาจากกูนะเว้ย 555 กูคือคนที่เกือบลั่นกลางออฟฟิศตอนอ่านชื่อนี้เหมือนกัน
แต่กูชอบว่ะ เมื่อวานยังนั่งนึกพล็อตเล่น ๆ ว่าอยากให้เป็นแนวนอ. มีสายเลือดแวมป์+มนุษย์หมาป่าซึ่งเป็นเลือดผสม ต้องคำสาป อะไรงี้

>>56-57 กูเอง ก็กูจำผิดอ้ะ555555 ตอนนั้นเพิ่งอ่านโดชื่อมนต์เพลงล่าผีไป เลยสับสน555566665555

ทุกคนต้องใจเย็น ๆ นะ เมื่อวานก็มนต์รักที่ทำใจกูคิดไปทางมนต์รักลูกทุ่ง แมร่งคนอื่นคิดไปทางแฟนตาซีส่วนกูภาพผู้ชายกางเกงสีเจ็บขาบานเสื้อลายดอกมือถือขาตั้งไมค์แมร่งลอยมา 555
วันนี้ก็ยังมาทะเลเมฆทะเลหมอกพล๊อตพ่อเลี้ยงทางเหนือนายหัวทางใต้เข้าหัวกูอีก 55555

>>59 กูก็นึกถึงมนต์รักลูกทุ่ง โอ๊ย 555555 อ่านที่พวกมึงคุยกันแล้วนั่งขำไม่หยุด ตบมุกโบ๊ะบ๊ะมาก 555555

>>59 กุฮา มึงต้องแจงต่อด้วย ว่าพ่อเลี้ยงทางเหนือกะนายหัวทางใต้นี่ ใครกดใครวะ555

>>59 มึงแต่งเลยกูรออ่าน 555

>>59 พล็อตมึงน่าอ่านว่ะ พ่อเลี้ยงทางเหนือ นายหัวทางใต้ สุดยอดดดดดด ทะเลหมอกกับทะเลใต้ ขังใจใครวะ กูอยากอ่าน ๆๆ

>>47 ตอนแรกเค้าคงไม่กล้าเอามาละมั้งเพราะ นอ.คู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่พอ.บางคนอาจจะรับไม่ได้ ต้นฉบับที่มีคนแปะรูปไว้ก็ยังแยกเป็นอีกเล่มต่างหาก แต่ตอนนี้ทางกุหลาบก็ออกมาบอกแล้วว่าถ้ามีคนเรียกร้องเยอะๆ ก็มีโอกาสซื้อมาแปล

>>64 กูนึกว่าเป็นตอนสั้นๆ หนึ่งอาร์ค ถ้ามาแบบจัดเต็มเป็นเรื่องยาวเล่มนึงเลยก็คงมีคนต่อต้านเยอะอะ เสียดายกูไม่ได้เล่นเฟสจะได้ไปเชียร์บ้าง ชอบเคมีคู่นี้มากก //ฟีลเดียวกับตอนอ่านตัวร้ายอย่างข้า อยากให้มีตอนพิเศษคู่ปิงเกอกับนายเอก

อาร์คพี่ชายนี่อยู่เล่มไหนนะเพื่อนโม่ง

มึง กุขอพท.ระบายหน่อย กุคือโม่งตปท.ที่รอทะลุมิติเล่ม 4-6 ตอนแรกคิดว่าจะได้อ่านปีหน้าตอนกลับไทย แต่ญาติมาเที่ยวกุเลยฝากเล่ม 4-5 มาก่อน แม่งวันนี้มันโทรมาบอกกุว่า มันลืมทิ้งไว้ในรถไฟทั้งถุงเลย ทั้งนิยายและของที่กุฝากมาจากไทย มันบอกว่ามันไปลงทะเบียนของหายไว้แล้ว เด๋วการรถไฟส่งมาให้ที่บัาน กุเจ็บใจชิบหาย โกดและโมโหมาก แต่บอกได้แค่อืม คราวหน้าให้ระวัง แต่ใจคือน้ำตาไหลถึงตีน นิยายแม่งก็ 700 กว่า ค่าของอื่นๆอีก มันบอกถ้าไม่ได้จะส่งจากไทยมาให้ ค่าส่ง 2,000 กว่า มึงสู้เหรอ ตอนแรกคิดว่าจะได้อ่านนิยายแก้เคียด ตอนนี้เปนเคียดกว่าเดิม

>>67 โห กูแอบเข้าใจความรู้สึก กูเคยสั่งนิยายวาย เล่มต่อด้วย รออ่านมานาน แต่ดันเจอปัญหาอัมรินทร์ทำของล็อตของกูหาย ติดวันหยุดยาวด้วย แม่ง จากที่ตอนแรกต้้งใจจะเอามาอ่านชิลวันหยุด โครตเฟล
มันเป็นข้อเสียของการไม่มีอีบุ๊คจริงๆ ว่ะ หลังๆมานี้กูเลิกสั่งหนังสือข้ามประเทศแล้ว สั่งอีบุ๊คก็ได้อ่านเลย ถึงราคาไม่ค่อยถูกกว่าแบบเล่ม แต่ประหยัดค่าส่งได้เยอะมากกกก

ขอให้มึงได้อ่านเร็ว ๆ นะ

>>64 เอ้ออ อันนี้เข้าใจความลำบากใจของสนพอยู่นะ ถ้าทำเล่มแยกจริงๆอาจจะได้เล่มขนาดประมาณครึ่งนึงของนิยายแจ่มใส
>>65
พูดถึงประเด็นคนเขียนจับนายเอกคู่กับคนอื่นนอกจากพระเอกนี่ อยากรู้เลยว่าฝั่งประเทศแม่เขาฟีดแบ็คว่ายังไงกันบ้าง ส่วนตัวกูไม่ซีเพราะโจวอวิ๋นเซิ่งตอนนั้น(ลูปแรก)ยังไม่ได้เจอและลงหลักปักฐานกับพระเอก ยังเรียกว่านอกใจไม่ได้ แต่ก็เรียกว่าอฟชไม่ได้เหมือนกันเพราะไม่ได้ปรากฏในเรื่องหลัก เหมือนเป็นอีกหนึ่งความเป็นไปได้ในจักรวาลนับล้านๆของเซตติ้งนางอะ

>>66 เล่ม​ 4

>>66 เล่ม 4
>>67 กูเข้าใจ กูก็เคยโดนคล้ายๆมึง เพียงแต่หนังสือกองอยู่ที่บ้านเค้า กูไปเมืองไทยกูต้องนั่งรถไปรับหนังสือกลับอีกรอบหนึ่ง ตอนหลังมานี่ถ้าอยากอ่านมาก กูยอมจ่ายค่าส่งเหมาของไปรไทย 10กิโล ค่าส่ง 4000บาท อันนี้เค้าคิดเหมาเป็นโซนนะ ถ้าสนใจมึงลองเข้าไปอ่านดูในเวปไปรไทย

สปอย ทาสรักอ๋องโฉด (กูดำจีน รู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง ใครอ่านฉบับไทยแล้วเจอจุดไหนไม่ตรง ทักได้นะ)
.
.
.
.
นอ. = ทาสในจวนอ๋องของพอ.เรื่องทาสรักเจ้าสำราญ
พอ. = อ๋องที่ขึ้นชื่อเรื่องโหดเหี้ยม มีศักดิ์เป็นน้องชายฮ่องเต้

เปิดเรื่องก็อย่างที่เคยกล่าวถึงในทาสรักเจ้าสำราญเลย คือพอ. มางานเลี้ยงในจวนที่นอ. ทำงานอยู่ ด้วยความเมา+กรึ่มเข้าใจว่านอ.เป็นทาสหญิงก็จับกด (เห้ +1)
นอ.ทั้งแพนิคทั้งกลัว เลยไปปรึกษาเพื่อนทาสชื่อเสียวสุ่ย (นอ. ทาสรักเจ้าสำราญ) ซึ่งเพื่อนก็สงสารแต่ช่วยอะไรไม่ได้นอกจากให้ยาจากหมอดี รักษาบาดแผลได้เร็ว
ทีนี้พอ. เกิดนึกสเน่หา อยากตามหาทาสหญิงคนนั้น ก็หาไม่เจอ จนบังเอิญไปเจอนอ. เริ่มเอะใจว่าอาจจะใช่ แต่พอเปิดดูตามเนื้อตัวไม่เจอแผล (เพราะยารักษาได้หมดจดรวดเร็ว) ก็เลยตัดใจ
หลังจากนั้นก็เหมือนในทาสรักเจ้าสำราญเช่นกัน คือพอ. ถูกลอบทำร้าย ความจำเสื่อม นอ. บังเอิญมาช่วยชีวิตไว้
นอ. พาพอ.มาอยู่กระท่อมริมเขาซึ่งตัวเองอาศัยอยู่กับน้องชายน้องสาว (น้อง ๆ นอ. นิสัยดี น่ารักมาก) และเรียกพอ.ว่าปู้จือ (แปลว่าไม่รู้ เพราะพอ. ถามอดีตอะไรก็ตอบไม่รู้ ๆ) ใช้ชีวิตด้วยกันแบบยากจนแต่ก็มีความสุข จนตกหลุมรัก มีอะไรกันหรือไม่ก็แค่ใช้มือมั้ง ? ตรงนี้อ่านไม่แน่ใจ ปู้จือเหมือนจะดูออกว่านอ. เคยผ่านผู้ชายมาก่อน (ก็คือมึงแหละ)
ต่อมาก็เหมือนในเรื่องทาสรักเจ้าสำราญอีกแล้ว คือพอ. ถูกพบตัว พากลับวังไปรักษา นอ. มีความดีความชอบ ฮ่องเต้จะตบรางวัลก็ดันปฏิเสธตามประสาคนมักน้อย ฮ่องเต้เลยมอบหยกพกให้ บอกว่าอยากให้พระราชทานอะไรก็มาบอก
หลังจากนั้นนอ. ถูกพาตัวไปอยู่จวนของพอ. แทน ประมาณว่าพอ. รับดูแลในฐานะผู้มีพระคุณ รับน้อง ๆ มาส่งเสียให้เรียนหนังสือด้วยนะ (เห้ -1) แต่พอความเป็นอ๋องโฉดกลับมา บุคลิกอ่อนโยนของปู้จือก็หายไปเลย นอ. รู้สึกห่างเหิน ยิ่งมารู้ว่าอ๋องมีภรรยาน้อย มีอนุ มีนางกำนัลปรนนิบัติ ก็เริ่มรู้ว่าฐานะทาสอย่างมัน ต่อให้มันมีอ๋องเท่านั้น แต่อ๋องไม่ได้มีมันคนเดียว เลยไม่อยากเป็นทาสแล้ว
ไปรวบรวมเงิน ก้มหัวขอให้พอ. ยอมให้ไถ่ตัว พอ. อยากรั้งไว้แต่ไม่แสดงออก แกล้งโก่งค่าไถ่ตัวราคาแพง ๆ (จากหลักร้อยเป็นหลักพันมั้ง) ซึ่งนอ. ทำงานท้ังชาติก็ไม่มีปัญญาหามาแน่ ๆ
นอ. เลยตัดใจไปรอบหนึ่ง แต่กลายเป็นว่าน้อง ๆ ทุบกระปุกหมู หามาได้ตามจำนวนจริง ๆ แถมยังบอกนอ. ว่าถ้าพี่ชายอยู่แล้วไม่มีความสุข พวกน้องก็พร้อมทิ้งความสบายในจวนอ๋อง กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม
นอ. ได้กำลังใจจากน้อง เลยไปก้มหัวขอสัญญาทาสจากพอ. ซึ่งพอ. เคยรับปากไว้ว่าถ้าหาเงินมาได้ครบจำนวนก็จะให้ไถ่ตัว พอ. เลยต้องยอมอนุญาต แต่ก่อนนอ. ไปยังจับกดเค้าอีกนะ อ้างว่าระหว่างพ่อบ้านค้นหาหนังสือสัญญา นอ. ยังถือเป็นทาสมันอยู่ (เห้+1)
.
.
.
.

(ต่อ)
.
.
.
.
นอ. เป็นไทแล้วก็ไปเปิดแผงค้าขายอยู่นอกจวนอ๋อง (รู้สึกว่าพอ. จะแอบจับตามองอยู่ ตามประสาอ๋องซึน)
ทีนี้นอ. รู้จักกับทาสหญิงคนหนึ่งในจวนพอ. มีโอกาสได้พบทาสหญิงคนนั้นทุกสี่ห้าวันที่ตลาด (ตรงนี้กูดำแบบไม่มั่นใจนะ)
พอ. ก็มาหาเรื่องประมาณว่ามาเล่นหูเล่นตากับทาสในจวนมันเหรอ จับทาสหญิงไปแต่งงานกับคนอื่นซึ่งก็เป็นคนดีนะ องค์รักษ์พอ. เอง นิสัยดี เพียงแต่ทาสหญิงคนนี้ แอบชอบผู้ชายคนอื่นอยู่ไง นอ. เลยก้มหัวแล้วก้มหัวอีก ว่าอย่าประทานสมรสให้นางเลย ถ้าจะลงโทษก็ลงโทษเขาเถอะ พอ. เลยยิ่งหึง บังคับทาสหญิงแต่งงานอยู่ดี แถมยังจับนอ. มาทำสัญญาทาสอีกรอบ ฉบับเดิมแค่ 13 ปี แต่ฉบับนี้ต้องเป็นทาสไปตลอดชีวิต (เห้+1)
นอ. โดนจับมาเป็นทาสอีกรอบ เลยจะหนีให้ได้ ถึงขั้นจะขุดดินลอดใต้กำแพงหนี พระเอกก็บอกว่าเออ ถ้าขุดโดยใช้มือที่บาดเจ็บเท่านั้น แล้วหนีไปได้จริง ๆ จะปล่อยให้เป็นไท แต่จริง ๆ ใต้กำแพงก็เป็นหินไม่ใช่ดิน นางเอกขุดจนมือช้ำ พอรู้ว่าโดนหลอกก็จิตตก แถมหลังจากนั้นพระเอกยังจับกดสม่ำเสมอ (เห้++) ซึ่งตรงนี้กูว่ามันพร่ำเพรื่อไปว่ะ คือจำเลยรักชัด ๆ อ่ะช่วงนี้
แต่ถ้ามึงเคยอ่านเรื่อง เพราะไม่เคยรู้ว่ารัก (คนเขียนเดียวกัน) ก็นึกภาพได้เลยว่าพระเอกแบบเดียวกัน คือโหด+เย็นชาใส่นอ. แต่ที่จริงคือซึน ปฏิบัติกับนอ. ดีกว่าทาสคนอื่นจนพ่อบ้านยังดูออก

ทีนี้จุดเปลี่ยนคือ นอ. ไปช่วยคนบาดเจ็บมาอีกแล้ว (สกิลพิเศษ) และคนคนน้ันเฉลยทีหลังว่าเป็นแซ่จิน (อ่านออกแต่แซ่ว่ะ ชื่อกูอ่านไม่ออก) เป็นรัชทายาทของเผ่าซยงหนู ซึ่งกำลังรบอยู่กับพระเอกแหละ
อ๋องจิน (กูไม่แน่ใจนะว่าเรียกอ๋องถูกป่าว) ใจหนึ่งรู้สึกดี ๆ กับนอ. ตอนมางานเลี้ยงที่จวนอ๋องโฉดก็ให้ความสนิทสนม จนพอ. กินน้ำส้มอีกแล้ว
แต่ที่จริงอ๋องจินก็วางแผนใช้ประโยชน์จากนอ. นะ คือเกลี้ยกล่อมชวนนอ. หนีไปด้วยกัน มันจะดูแลอย่างดีเอง
แต่นอ. ปฏิเสธอ๋องจิน ไม่แน่ใจว่าเพราะเริ่มใจอ่อนกับพอ. หรือไม่ก็ปลงกับชีวิตทาส ?
.
.
.
.
.

.
.
.
.
อ๋องจินเห็นนอ. ปฏิเสธ ก็ใช้วิธีลักพาตัวไปอยู่ดี คือมันตั้งใจจับนอ. ไปเป็นเครื่องต่อรองกับพอ. เพราะดูออกว่าพอ. ให้ความสำคัญกับทาสคนนี้เป็นพิเศษ นอ. ปฏิเสธยังไงอ๋องจินก็ไม่เชื่อ ยืนกรานให้พอ. เอา 3 หัวเมืองประเคนให้เผ่าซยงหนู ระหว่างนั้นรู้สึกว่าพอ. ส่งคนไปช่วยนอ. อย่างลับ ๆ นะ แต่ช่วยออกมาไม่สำเร็จ
พอเปิดโต๊ะเจรจาอย่างเป็นทางการ พอ. ปฏิเสธชัดเลยว่าทาสคนนี้ไม่สำคัญกับเขา ไอ้เรื่องยกหัวเมืองให้ซยงหนูน่ะไม่มีทาง และยังบอกอ๋องจินว่า เข้าใจแล้วใช่ไหมว่าตัวประกันที่จับมาไม่มีค่าอะไรเลย และพอ. จะยิงทิ้งให้เอง ว่าแล้วก็โก่งคันธนูขึ้นมาจะยิงนอ.
นอ. ก็รู้อยู่เต็มอกว่าพอ. ไม่ได้รักแต่ยังอดเสียใจไม่ได้ สุดท้ายฝากฝังให้พอ. ช่วยดูแลน้อง ๆ แล้วก็ปล่อยให้พอ. ยิงธนูทะลุหัวใจ
อ๋องจินเอาศพนอ. มาแขวนหน้าประตูเมืองเพื่อประจาน ? หรือเยาะเย้ย ? (ดำติดสาหร่ายอีกแล้วกู ช่วงนี้)
พระเอกรีบไปแย่งศพมา โศกาอาดูร ใครก็เข้าหน้าไม่ติด พอ. รำพึงรำพันกับตัวเองว่าต้องยิงนอ. ทิ้งเพราะตอนนั้นปริ่มจะใจอ่อนอยู่แล้ว จะ 3 หัวเมืองหรือ10 หัวเมืองก็เกือบหลุดปากยกให้ศัตรู เลยต้องกำจัดจุดอ่อนทิ้ง (ตรงนี้เดี๋ยวนี้เฉลยสาเหตุว่าทำไมพระเอกไม่อยากใจอ่อน)
ทำพิธีศพให้นอ. เสร็จ พอ. ก็ติดโหมดเบอร์เซิร์ก ไล่ฆ่าเผ่าซยงหนูอย่างบ้าคลั่ง จนพ่อของอ๋องจินต้องประกาศยอมแพ้ (มั้ง) ซยงหนูยอมสวามิภักดิ์ อ๋องจินขึ้นประมุขปกครองซยงหนูและไปคารวะฮ่องเต้ (พี่ชายพอ. ) และพาชายผู้หนึ่งมาเข้าเฝ้าด้วย
ชายคนนั้นคือนอ. นั่นเอง นอ. ยื่นหยกที่ฮ่องเต้เคยพระราชทานให้ และขอให้ฮ่องเต้ช่วยมอบความเป็นไทให้เขา และช่วยน้อง ๆ ออกมาจากจวนอ๋องโฉดด้วย
พอ. อยู่ในที่นั้นด้วยก็จะขัดขวาง แต่อีกฝ่ายเป็นถึงฮ่องเต้ก็เลยทำอะไรไม่ได้ สรุปนอ. ได้เป็นอิสระในที่สุด
.
.
.
.
.

.
.
.
.
นอ. ซึ่งเป็นไทดก็ไม่ต้องเชื่อฟังคำสั่งพอ.แล้ว นิสัยก็เข้มแข็งขึ้น ช่วงนี้พอ. พยายามแวะเวียนไปง้อบ่อยมาก สลับกับกินน้ำส้มเป็นระยะเพราะอ๋องจินก็ดีต่อนอ. มากในฐานะผู้มีพระคุณช่วยชีวิต นอ. ก็ไม่ยอมใจอ่อนกับพระเอก แล้วก็ไม่ได้คิดอะไรกับอ๋องจินด้วย
พอ. เลยเปิดใจให้นอ. ฟังว่า ต้องทำตัวให้โหดเหี้ยมเย็นชา เพราะพี่ชายของพอ. (ฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน) อายุมากกว่าพอ. 10 กว่าปีมั้ง เคยสร้างจุดอ่อนให้ตัวเอง คือหลงรักเสนาบดีคนหนึ่งหัวปักหัวปำ (เสนาบดีคนนี้เป็นพ่อของพอ. ในเรื่องทาสรักเจ้าสำราญด้วยมั้ง ?? อันนี้กูไม่แน่ใจจริง ๆ) ฮ่องเต้รักมากเลยขังเสนาบดีเอาไว้แล้วสั่งยุบวังหลัง ความมั่นคงระส่ำระส่าย ขุนนางก่อกบฎ ฮ่องเต้ต้องฟาดฟันศัตรูแล้วปกป้องเสนาบดีไปด้วย เลือดท่วมวัง พอ. ไปเห็นภาพนั้นก็บอกตัวเองว่าห้ามมีจุดอ่อน ต้องทำใจด้านชาเข้าไว้ บลา ๆ ๆ ๆ เปิดใจขนาดนี้แต่นอ. ก็ยังปฏิเสธข่ะ บอกว่าข้ามีพื้นเพจากทาส ท่านเป็นอ๋อง มันต่างกันต้ังแต่ต้นอยู่แล้ว ต่อไปท่านก็สร้างครอบครัว มีภรรยามีอนุอะไรไปเหอะ พอ. ก็บอกว่าเฮ้ยนี่กูพูดขนาดนี้มึงยังไม่เข้าใจอีกเหรอว่ากูอยากได้มึงคนเดียว ไม่ต้องการหญิงอื่นอีกแล้ว
ทีนี้ ไทม์ไลน์มันจะทับกับเรื่องทาสรักเจ้าสำราญ คือนอ. เรื่องนั้นต้ังท้อง (ด้วยวิธีอย่างที่รู้กัน) อ๋องโฉดเลยอาสาพานอ. ไปเยี่ยม นอ.ท้ังสองเรื่องได้เจอกันก็ดีใจตามประสาคนเคยตกระกำลำบากเป็นทาสมาเหมือนกัน แล้วนอ. เรื่องแรกดันหลุดปากอวยพรกับเพื่อนว่า ขอให้เจ้าได้เจอคนดี ๆ ไม่ใช่อ๋องโฉดที่ขืนใจเจ้าแบบตอนนั้น
พอ. เลยเพิ่งรู้ว่าอ้าว ตกลงนอ. เป็นคนเดียวกับที่ตัวเองเคยย่ำยี ก็รู้สึกผิดอย่างหนัก ก่อนหน้านี้พอ. พยายามง้อนอ. ให้กลับมาอยู่ด้วย ต่อไปนี้จะดีกับนอ. ให้มาก ๆ (อีหรอบเดียวกับเรื่อง เพราะไม่รู้ว่ารักเลยมึง) นอ. ก็ไม่ยอมตกลง สุดท้ายพอ. ถามว่าแล้วถ้ามันกลับเป็นปู้จือล่ะ ? นอ. อึ้งไป แต่ก็บอกว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
แล้วพอ. ก็สั่งให้หมอหลวงใช้วิชาฝังเข็มซึ่งอันตรายต่อชีวิตมาก เพื่อลบความทรงจำอื่นทิ้ง ให้เหลือเฉพาะความเป็นปู้จือ
สลบไปหลายสิบวัน นอ. ก็มาเฝ้า โดนบอกอ๋องจินด้วยว่าคงไปอยู่กับอ๋องจินไม่ได้แล้วล่ะ
พอ. ตื่นมาในสภาพปู้จือจริง ๆ นิสัยอ่อนลง ดีต่อนอ.มาก ทำตัวเป็นหลัวที่ดี ช่วงนี้กูอ่านแล้วนึกภาพสิงโตถือไม้ม็อบของเพจพ่อบ้านใจกล้าเลย 555
นอ. ก็ใจอ่อนในที่สุด หลังจากนั้นพอ. ทิ้งยศอ๋อง ยกตำแหน่ง+กำลังทหารให้ลูกชายของฮ่องเต้ม้ัง ? ส่วนพอ. กับนอ. ก็ไปใช้ชีวิตอย่างสงบอยู่บ้านนอกกับน้อง ๆ เหมือนสมัยนอ. ได้เจอปู้จือ อย่างมีความสุข (จบ)

มีตอนแถมท้ายนิดนึง เป็นเรื่องของอ๋องจินซึ่งตอนแรกกูไม่อยากเท่าไร แต่ปรากฎว่าโครตอยากให้มีภาคต่อ 555 เพราะฮีโดนจับกดโดนเด็กหนุ่มปริศนาที่อายุน้อยกว่า เด็กหนุ่มคนนั้นยัดเยียดความเป็นผัวให้ก็หายไปเลย สามสี่ปีต่อมา ฮ่องเต้ส่งรัชทายาทมั้ง ? มาควบคุมเผ่าซยงหนู อ๋องจินต้องออกมาต้อนรับ ปรากฎว่ารัชทายาทก็คือเด็กหนุ่มคนนั้นเองจ้า ...จบ
.
.
.
.

เรื่องย่อก็ประมาณนี้
กูไม่เคยสปอยมาก่อน ถ้าผิดพลาดยังไง หรือยาวไป ต้องขอโทษด้วย

อันนี้กูก็ไม่รู้ว่ามันควรเรียกว่าสปอย หรือรีวิว หรือแค่เรื่องย่อ
แต่โดยส่วนตัวแล้วเรื่องนี้กูชอบว่ะ อย่างที่เคยบอกว่าเพราะมันเป็นพล็อตความจำเสื่อม 555
ความน้ำเน่า พิศาล ง้องอน มาครบตามสูตร แต่ฉากขืนใจเยอะโดยไม่จำเป็น (คู่ของอ๋องจินก็ด้วย)
ตอนอ่านทาสรักเจ้าสำราญ กูถอดใจแบบเดียวกับตอนอ่านเพราะรักนั้นมีราคา (คนเขียนเดียวกัน) พอมาอ่านเรื่องนี้เสือกชอบซะงั้น แอบอยากให้เขียนเรื่องของคู่อื่นออกมาด้วยจัง

>>77 สปอยแบบทะลวงไส้เลยมึง แต่แทงกิ้ว กูอ่านไลน์เรื่องและมั่นใจว่าจะผ่าน ไม่ใช่ผ่านเพราะมึงสปอยนะ คืองานคนเขียนคนนี้กูลองมาหลายเรื่องแล้วและตงิดทุกเรื่อง ไม่ค่อยถูกโฉลกกะการผูกเรื่องเค้าง่ะ แม้กูจะชอบแนวจำเลยรักก็ตาม

>>77 ขอบใจมึงมาก แนวกูเลย แถมที่อ๋องจินโดนกดกูก็อยากอ่าน แต่กูอ่านทาสรักเจ้าสำราญไม่รอดว่ะ จบแค่เล่มเดียว

>>77 ขอบคุณมึงมาก อย่างชอบเลย กูตลกคำว่าเห้+1 -1 จี้ดี55555555

กูอ่านแล้วอยากอ่านเรื่องอ๋องจินจังเลยว่ะ สไตล์กูมาก เมะๆ ในเรื่องอื่น มาทีนี้ดันโดนกดดด กรี้ด

>>81 กูก็อยากอ่านคู่นี้ ชอบเมะเรื่องนึงโดนจับกดในอีกเรื่องนึงเหมือนกัน 555 ยิ่งตอนเจอกันสามปีให้หลัง เด็กหนุ่มโตขึ้นเยอะมาก แล้วบอกอ๋องจินว่าเร่งกินเร่งฝึกฝน เพื่อจะได้โตเร็วๆ แล้วจะได้จับท่านประมุขซยงหนูได้หลายๆท่าตอนอยู่บนเตียง อ๋องจินโกรธมากจะสั่งลงโทษ แต่ลูกน้องห้ามไว้เพราะอีกฝ่ายเป็นถึงรัชทายาท​ 555
แต่เสียดายเข้าไปส่องดู เหมือนอาจารย์จะไม่ได้เขียนต่อว่ะ อยากให้มีภาคต่อจัง นี่ถ้าความจำเสื่อมกันด้วยก็ดีสิ //ทอดสายตาไร้ความหวัง

มีใครไปงานนิยายบ้าง คนเยอะมั้ย

เพิ่งอ่านพันสารทจบ ทำไมกูชอบประมุกเยี่ยนจัง อ่าน 1-2 ตอนแรกว่าจะอ่านครบแล้วขาย อ่านจบเปลี่ยนใจละ ชอบจริงๆ

>>84 ตอนแรกนึกว่ามันจะชั่วไปงั้นๆ แต่เอาจริงตัวละครมันลึกใช้ได้เลย กูก็ชอบมันกว่าที่คิดเหมือนกัน

>>84 พันสารทกูซื้อมากองยังไม่ได้อ่านเลย รู้สึกว่าเรื่องนี้เวลาอ่านมันต้องใช้เวลาค่อย ๆ ย่อยมากกว่าเรื่องอื่นแหง ๆ เอาไว้กูอ่านแล้วจะมาเมาท์กับมึง รอก่อนนะ 5555

ขอ KY ถามหน่อยว่าใครอ่านปราชญ์คู่แผ่นดิน (เรื่องต่อจากโหรคู่แผ่นดิน) แล้วมั่ง รีวิวให้ฟังหน่อย อ่านตัวอย่างในเว็บแล้วอยากตำ พอ. อายุน้อยกว่าด้วย ชอบว่ะ 555

>>86 ปราชญ์สนุกมากมึง กุชอบเป็นลำดับ2 ต่อจากเรื่องราชัยน์ ว่าแต่มีโหรคู่แผ่นดินด้วยเหรอ ทำไมกุตกข่าว กุขอไปสืบในกูเกิ้ลแปป

>>87 คนละเรื่องแล้วมึง อันนั้นปราชญ์กู้ 55555555555

ถามหน่อย เรื่องดกจานี่ทำไมมีfaดกจาเวอร์ชั่นเด็กด้วย มีฉากในนิยายไหมอะ กูเห็นเกลื่อนเลย

>>89 มีๆ ไม่พูดมากเดี๋ยวสปอยล์

>>90 ขอลายแทงที

>>91 มันใกล้จบแล้ว มึงไปส่องในทวิตดู มีขาประจำมาหวีดบ่อยๆ

>>89 เหตุการณ์ในตอนที่ 513-515 น่ะเป็นช่วง raw ล่าสุด
สปอยว่ะมึงลองค้นๆอ่านในทวิตดูๆ

>>77 เเต้งกิ้วววเพื่อนโม่ง กูชอบรีวิวแบบนี้มากกกค่ะมันพอฟันธงได้เลยว่าจะไปต่อหรือไม่ไปต่อ ว่าแต่ทาสรักเจ้าสำราญนี่ในโม่งมีสปอยด์ไปยังวะ หมายถึงสปอยด์เข้มๆแบบมึงอ่ะ เหมือนกูจะไปอ่านแล้วยังไม่ตอบโจทย์เลยว่ะ มันใช่อีกเรื่องเกี่ยวที่เปิดเรื่องมาพอ.นอนกับนอ.แต่มีคนที่ชอบแต่ให้นอ.ไปปกป้องป่าววะ กูอ่านเรื่องนั้นเเล้วเบะปากมองบน ฮ่วย

เอ้า ทาสรักเจ้าสำราญกับทาสรักอ๋องโฉดคนเขียนเดียวกันเพราะไม่เคยรู้ว่ารักหรอ เขามีตย.ให้อ่านในเน็ตมั้ยวะ เผื่อว่างๆตามไปตำดูบ้าง
ช่วงนี้อยากอ่านจีนยุคปัจจุบันบ้าง เมิงมีเรื่องไหนแนะนำมั้ย

ky ทาสรัก นี่ใช่เรื่องที่พระเอกลงโทษนายเอกจนเท้าพองไหมวะ ที่โดนน้ำร้อนราดหรือไรนี่แหละ หรือกูจำผิดวะ 5555

>>96 ใช่มึง เรื่องเดียวกัน นอ. เรื่องที่สองเป็นเพื่อนทาสกับนอ. เรื่องแรก หลาย ๆ ฉากในเรื่องที่สองก็มีกล่าวถึงในเรื่องแรก
เหมือนมันมีกระแส คนเขียนเลยแยกออกมาอีกเล่มอ่ะ

>>97 อ่อ กูยังอิหยังวะอยู่ในหลายๆเรื่อง5555

>>95 เพราะไม่เคยรู้ว่ารัก ถ้าอ่านตัวอย่าง มึงต้องไม่อยากซื้อแน่ ๆ เพราะความเห้ ๆ ซึน ๆ ของพอ. กินไปประมาณ 1 เล่มครึ่ง 555
กูคุ้น ๆ ว่าเว็บ inw ของสยามมันมีราคาโปรโมชันอยู่นะ เผื่อมึงอยากจะลองเสี่ยงตำมาเลย

แปลจีนปัจจุบันชอบแนวไหนอ่ะ เผื่อโม่งในนี้จะได้แนะนำถูกเทสมึง

>>99 อ่านแล้วๆ กูอ่านเพราะรักนั้นมีราคาก่อนค่อยอ่านเพราะไม่เคยรู้ว่ารักต่อ พระเอกแม่งอิหยังวะทั้งสองเรื่อง แต่รวมๆกูค่อนข้างชอบนะ ชอบแนวนี้แหละ เกลียดกันก่อน/รักข้างเดียวแล้วค่อยมาชอบเขาทีหลังก็ตามตื้อ
นี่สนใจพวกทาสรักอยู่ แต่ช่วงนี้ยังไม่อยากอ่านจีนโบราน เสด็จอากูได้มาจนถึงตอนนี้ยังดองอยู่เลย

>>100 อ้าวโทษที กูเข้าใจผิด คิดว่าถามถึงตย. เพราะไม่เคยรู้ว่ารัก
ตย.ทาสรักมีนะอยู่ใน fictionlog ของสยาม
เสด็จอา พอ.นอ. ดันสลับโพสิชันกับที่กูคิดไว้ เลยยังไม่ได้ตำมาเลย 555

>>101 กูก็ดองเพราะเห็นคนรีวิวว่าชิปผิดโพเหมือนกัน 5555 กลัวอ่านแล้วชิปผิด
ทาสรักกูคงซื้อแหละ แต่อีกสักพักก่อน รอหายเบื่อจีนโบรานค่อยซื้อ

>>101 เสด็จอาสลับโพกับที่กูคิดเหมือนกัน (แบบไม่เคยเข็ดกับสไตล์คนเขียน 55) แต่คราวก่อนที่โม่งคุยเรื่องเสด็จอากันที่ว่ามีแววรีบะในตอนพิเศษที่ไม่ได้เอามาแปล แล้วเหมือนไม่มีฉากลงลึก กูเลยใจง่ายจัดมาซะ แล้วอ่านแบบปรับฟิลเตอร์เอง 555

>>102 >>103 หูวว กูอ่านเมนต์พวกมึงแล้วสบายใจ กูก็แอบเฟลว่าวิธีรสนิยมการจับโพสิชันของกูมันแหวกจากแนวตลาดมากเหรอ ไม่ใช่อะไร กลัวจะหาอ่านแบบที่ตัวเองชอบไง แต่ตอนนี้กูเจอแนวร่วมสบายใจแระ 555

เสด็จอาไม่ได้เคะเหรอวะจากตอนพิเศษ

KY ถามเพื่อนโม่งที่อ่านพันสารท 3-4 แล้วหน่อย พอ.มีปมอะไรที่ทำให้เกิดตรรกะว่าเนื้อแท้มนุษย์ชั่วร้ายอะ ขอสปอยล์คร่าว ๆ นิด ขอบคุณล่วงหน้า

>>106 เป็นฟรอยเดี้ยนหรือเปล่า

>>107 มึงต้องเป็นแอคฉอดสักแอคในทวิตแน่ๆ lol

>>108 ทำไมวะ55555

>>106 เท่าที่จำได้ก็ไม่มีเป็นพิเศษนะ เหมือนมันเป็นตรรกะพรรคมารของมันอยู่แล้วอะ + กับจากประสบการณ์ของมันไม่ว่าใครก็สุดท้ายโดนล่อลวงได้หมด มันถึงว้าวกับเสิ่นเฉียวไง ล่อลวงยังไงน้องก็ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ตรรกะมันค่อนข้างสุดโต่งหน่อยแต่ตรรกะนายเอกกูก็ว่าสุดโต่งพอกัน แค่ด้านดี 555555

>>108 แอคฉอดชอบยี้ฟรอยเดี้ยน แซะฟรอยเดี้ยนได้แม้ในประเด็นที่ไม่เกี่ยวน่ะ lol

>>111 กูเรียนจิตวิทยามา ไม่เคยแซะฟรอยด์เลย อันนี้แค่แซว แล้วกูก็ไม่เล่นทวิตเตอร์ เคนะ

>>112 กูก็แค่แซวเล่น มึงโกรธหรา

The Bone Orchard by Abigail Roux
เป็นนิยายสั้น แนวย้อนยุค คาวบอยตะวันตก เป็นเรื่องผีที่โดยรวมน่ารักดี เรื่องเก่าแล้วแต่กูเพิ่งอ่านไม่นาน
เรื่องย่อ Ambrose (แอม?อัม?) เป็น US marshal ตามจับฆาตกรต่อเนื่องที่ชื่อ บุญเจน (Boone Jennings) ซึ่งก่อคดีมาทั่วทุกสารทิศ จนมาจบที่บาร์แห่งหนึ่งในซานฟรานซิสโก อัมโบรสมุ่งมั่นว่าต่อให้แลกด้วยชีวิตก็ต้องยุติความชั่วร้ายของบุญเจนให้จงได้ บุญเจนได้รับบาดเจ็บจากการดวลปืนในบาร์ ถูกเอาตัวไปดำเนินคดี โดยมีอิสรา (Ezra) เป็นผู้ตรวจการสำนักกฎหมายในนิวยอร์ก เดินทางไกลเพื่อมาเป็นหนึ่งในผู้ให้ปากคำในการตัดสินคดี อิสราเข้าพักโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง เสี่ยวเอ้อบอกว่าแขกเยอะ ห้องเต็ม เหลือแต่ห้องที่เขาลือว่ามีผีสิง อิสราขำ ๆ ไม่ใช่คนขวัญอ่อน เลยบอกว่าให้เขาพักห้องนี้ก็ได้
สปอยเลยนะ
อัมโบรสดวลปืนกับบุญเจน พลาดท่าบาดเจ็บหนัก ตายตรงเก้าอี้หน้าบาร์เลยหรือเปล่า จำไม่ได้ แต่ตอนที่โดนยิงก็ถูกพาตัวมารักษาที่ห้องพักห้องนั้น พอกลายเป็นผีแล้วมาเจออิสราก็ตามอิสราต้อย ๆ ไปฟังคำตัดสินคดีของบุญเจนที่ศาล อิสราเป็นคนเดียวที่มองเห็นอัมโบรสได้ ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นผี แต่มาได้ยินทีหลังจากในศาลว่าอัมโบรสตายแล้วเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ตกใจสิคะรอไร แต่พอหายตกใจก็คิดว่า อัมโบรสคงจะหมดห่วงเมื่อบุญเจนโดนแขวนคอประหารและคงจะไปเกิดสักที แต่หลังการประหาร อัมโบรสก็ยังอยู่ เพิ่มเติมคือผีบุญเจนออกมาป่วนโลก ไล่ฆ่าผู้พิพากษาและบรรดาลูกขุนที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินคดีของตัวเอง หนึ่งผีหนึ่งคนเลยต้องปราบผีร้ายให้หยุดซ่า แต่หนึ่งผีหนึ่งคนก็กลายเป็นสองผีไปในเวลาไม่นานเพราะอิสราพลาดท่าโดนผีบุญเจนฆ่าตายตรงแถวลานหน้าที่ประหาร สองผีผู้ผดุงความยุติธรรมต่อกรกับผีร้ายจอมอาฆาต และต้องเรียนรู้วิธีการอยู่แบบผี ๆ ว่ามีข้อจำกัดยังไง หยิบจับอะไรได้บ้าง เดินทางไปได้ถึงไหนบ้าง กูชอบความกลับจุดเซฟ คือเวลาร่างผีโดนคนเดินผ่านทะลุทะลวงเสียรูปหรือเกิดเหตุร้ายกับร่างผี ร่างผีก็จะสลายไปตรงจุดนั้นแล้วไปก่อร่างใหม่ตรงจุดที่ตัวเองตาย โดยความทรงจำจะมึนงงเล็กน้อย อย่างของอัมโบรสก็จะกลับจุดเซฟตรงเก้าอี้หน้าบาร์ นั่งหงุดหงิดเพราะหาไฟแช็คมาจุดบุหรี่ไม่ได้สักที(เหมือนตอนก่อนตาย) ต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะนึกขึ้นได้ว่าฉันมาทำอะไรที่นี่ ข้าวของที่ร่างผีหยิบจับได้ถนัดมือก็คือของที่ติดตัวตอนตาย อัมโบรสก็จะมีอาวุธคือปืนคู่ใจของตัวเอง ที่ทำห่าอะไรใครไม่ได้เลยเพราะใช้ยิงผีตัวอื่นไม่ได้ ยิงโดนได้แต่ตัวเอง
เนื้อเรื่องไม่มีไคลแม็กซ์ สองตัวเอกกับผีร้ายก็สู้กันไป มีบางช่วงที่หาวิธีจับขังบุญเจนไม่ให้ออกมาก่อเรื่องได้ ก็ได้พักผ่อนกันไปยาว ๆ ใช้ชีวิตอินเลิฟกันในห้องพักโรงแรมไม่ก็เดินเล่นชมเมือง แต่เวลาผ่านไปบุญเจนก็หลุดมาได้อยู่เรื่อยๆ ลานประหารโดนรื้อทำเป็นห้องขังแทน เกิดแผ่นดินไหวถล่มเมือง เมืองบูรณะใหม่ โชคดีที่เขาเอาบาร์อันเดิมมาติดตั้งใหม่ในโรงแรมสร้างใหม่ จุดเซฟของอัมโบรสเลยยังอยู่ เวลาสู้กับผีร้ายแล้วมีใครกลับจุดเซฟ ผีอีกตัวก็จะไปนั่งเฝ้ารอคนรักของตัวเองกลับมาที่จุดเซฟ สลับกันไป แอบซึ้งเหมือนกัน กาลเวลาผ่าน บ้านเมืองแปรเปลี่ยน สู้กันไปมาเหมือนเล่นไล่จับ ไม่จบไม่สิ้น จนมาถึงยุคปัจจุบัน
ท้ายเรื่องตรงนี้คือพื้นที่สำหรับแฟน ๆ Sidewinder แก๊งหนุ่มสี่คน ทีมของ Ty จากเรื่อง Cut&Run แต่ไทเลอร์ไม่มานะ หนึ่งในสี่คนคือลูกหลานของอิสรา (ลูกหลานของ Brother ของอิสราอีกที) โอเวนมาตามรอยบรรพบุรุษของตัวเอง พกสมุดบันทึกของอิสรามาด้วย อิสราเลยรู้ว่าเป็นลูกหลานตัวเอง อ่านมุมมองพวกผีที่มีต่อสี่หนุ่มคนนี้ก็สนุกดี เพราะสองผีก็จะสังเกตเห็นว่า สี่คนนี้มันไม่ธรรมดานะ ดูมีปฎิกิริยาตอบสนองฉับไว มีทักษะ รู้จักระวังภัย พอรู้ว่าเป็นมารีนก็ภูมิใจ เนื้อเรื่องตรงนี้ก็ไม่มีอะไร ผีอิสราช่วยโอเวนและเพื่อนจากผีบุญเจน มีได้คุยกันนิดหน่อยผ่านการเขียนคำบนพื้นทรายในพิพิธภัณฑ์ เป็นพิพิธภัณฑ์ย้อนยุค จำลองเมืองยุคคาวบอยตะวันตกและประวัติอาชญากรในสมัยที่อิสรายังอยู่ ได้ฟีลแบบย้อนอดีตวันวานยังหวานอยู่ แต่ก็จบเรื่องไปยังงั้นแหละ จบแบบไม่มีไคลแม็กซ์อะไร ผีบุญเจนก็อยู่เป็นเพื่อนเล่นให้สองตัวเอกต่อไป
ปล. เรื่องนี้อ่านเพลิน ๆ แต่ฉากน่าเบื่อมาก (ได้กันตอนเป็นผีแล้วทั้งคู่นะ) อ่านเนื้อหาส่วนอื่นสนุกกว่า กูชอบตรงการกลับจุดเซฟ แล้วก็การที่ตัวเอกอยู่ผ่านมาหลายยุคสมัยได้ฟีลร่วมทุกข์ร่วมสุข อบอุ่นดี กับอ่านสนุกตอน Sidewinder มาแจม นิคกับเคลลี่คบกันแล้ว มีมาบ่นว่าห้องพักโรงแรมมีผีสิง ผีไม่ยอมให้พวกเขาโล้สำเภากันสักที เพราะผีอัมโบรสเฝ้าห้องสองคนนี้ เลยหาเรื่องขัดจังหวะตลอด บัดสีบัดเถลิง ไม่ยอมดู

>>114 เพิ่มเติม เผื่องง Ambrose คู่ Ezra นะ
เหมือนเจอเพื่อนโม่งคอมเม้นว่าฝันถึง กูเลยแวะมาหย่อนรีวิว 555+

>>115 ขอบคุณ​มึงมากๆที่มารีวิวอย่างละเอียด​ แนววายผี หาอ่านยากดีว่ะ กูอ่านรีวิวมึงแล้วนึกถึงตอนเล่นเกมไบโอฮาซาร์ด 555 ปกติกูไม่ค่อยอินกับยุคคาวบอยตะวันตก ไม่ว่าจะชญ หรือชช ขนาด Brokeback mountain กูยังดูแค่รอบเดียว ไม่ใช่หนังไม่ดีนะ แต่กูไม่อินกับยุคนั้นจริงๆ หนังจีนยุคแมนจูกูก็ไม่ดูไม่อ่าน โรคจิตเนอะ 555
แต่อ่านรีวิวมึงแล้วกูนึกครึ้มอยากตำมาบ้างเลยว่ะ ขอบคุณ​อีกครั้งนะซิส

>>116 แนววายผี ของฝรั่งก็เยอะนะ แบบมองเห็นผีหรือมีผีมาป่วน
แต่ถ้าเอาตัวเอกเป็นผีก็อาจจะน้อย เท่าที่กูเคยอ่านก็มี The Winter Spirit by Indra Vaughn เรื่องนี้ก็นิยายสั้น ๆ
กับ Silence of Winter by Avery Blake อันนี้ YA
ทั้งสองเรื่องเป็นแบบหนึ่งผีหนึ่งคน คนยุคปัจจุบัน ส่วนผีตายนานแล้ว ผีก็เลยจะวินเทจ ๆ หน่อย กูอ่านนานแล้วไม่ได้จดอะไรไว้เลยเล่าไม่ถูก
อีกเรื่องที่รู้จัก Rock N Soul by Lauren Sattersby คนนึงน่าจะผี แต่เรื่องนี้นิยายค่อนข้างยาว ไม่เคยอ่าน
Brokeback mountain กูก็ไม่เคยดูนะ 555 แต่กูชอบ Westworld ชอบฉากคาวบอยตะวันตกในเรื่อง

ไหนๆเพื่อนโม่งสายตต.ก็มากันเเล้ว กุขอพื้นที่ด้วยฮืออออออ อยากอ่านcut &run T_T อยากอ่านเเนวตำรวจอัลฟ่าเเซ่บๆ แต่บั่บบบบ ก็ยังกดซื้อไม่ได้สักที เเง้งงงงง คุณนักเขียนเค้าปิดการซื้อขายในคินเดิลไว้นานจัง สงสัยรีไรท์เสร็จปีหน้าโน้นเลยมั้งเนี่ย /สลบ เอื้ออ

>>117 โห ขอบคุณ​มึงมาก กูได้ลิสต์​แนวตะวันตก​ไว้อ่านช่วงหยุดปลายปีพอดี //จดๆ ลอกๆ

มีนข. คนไหน ที่พวกมึงผูกปิ่นโตไว้ยาวๆป่ะ เรียกง่ายๆว่าถูกจริต
ของกูมี
Violet Rain กูชอบ 69 กับคุณใหญ่
Montag71 ชอบสำนวน
มีใครมาแชร์กันมั้ยเพื่อนโม่ง

>>115 กูเองๆๆ ที่ฝันว่าพวกมึงไม่เข้ามารีวิวนิยายใน Openchat 555 คิดถึงมึงมากนะ นึกว่าหายไปไหนซะแล้ว มารีวิวยาวๆค่อยใจชื้นหน่อย ;—;
>>120 กูชอบคุณฝนม่วงเหมือนกัน เดอะเบสนข.วายไทยในใจ แต่กูยังไม่ได้อ่านตอนพิเศษคุณใหญ่เลย พัสดุจะมาส่งวันนี้ ใจจะขาดแล้ว กรี๊ด อีกคนก็ฮันนี่ งานเค้าเงียบๆ แต่กูตามตลอดนะ ฝั่งจีนชอบคนเขียนเรื่องตัดสินคนจากหน้าตาฯกับคุ่นคุ่น
ฝั่งตวต. กูตามจากไพร์ดล้วนๆ ชอบนิยายของ Anyta Sunday กับ Eli Easton นะ

ขออนุญาต KY เรื่องดกจาจบแล้วเหรอ จบยังไงอ่า ขอสปอยล์พลีส

>>120 โม่เซียงกับเฟยเทียน กูตามเก็บเกือบทุกเรื่องยกเว้นเรื่องข้ามฟ้าฯ เรื่องนั้นไม่ใช่แนวกูจริงๆ ว่ะ
กูไม่ค่อยตามนขไทยแล้วอ่ะ ตอนนี้ซื้อแต่นิยายแปลอย่างเดียว

Ky กูเพิ่งมาอ่านเรื่องชายาคุณธรรมฯ อ่านเรื่องย่อเล่ม3 พูดถึงศัตรูหัวใจ ใช่คนสนิทขององค์ชายมั้ย
มันจะมีซัมติงอะไรไหมวะ กูไม่ชอบแนวไปนี้555

>>120 กูอยากผูกปิ่นโตนะ แต่ไม่รู้ทำไมนักเขียนที่กูรู้สึกว่าถูกจริต มีจำนวนงานออกมาให้กูตามน้อยมากเลยว่ะ
อย่างคนเขียนซีรีส์ตำนานรักเทวะ ของฝู หรืองานไทยก็มีหลายเรื่องที่กูโครตก๊าว แต่พอไปตามงานอื่นของนักเขียนเดียวกันกลับรู้สึกชืด ๆ กูขอไม่พูดชื่อ เดี๋ยวจะเหมือนคอมเมนต์เชิงลบ เพราะมันไม่ใช่ความผิดนักเขียนอ่ะ เป็นกูที่เรื่องมากเอง

สรุป กูอิจฉาคนที่มีให้ผูกปิ่นโตว่ะ ฮือ มันคงเหมือนได้เจอนักเขียนที่ใช่+วางใจได้ว่างานของคนนี้ตำมาได้โดยไม่ผิดหวังแน่นอน

>>125 กูเองก็ยังไม่เจอนักเขียนที่แบบเขียนไรมาแล้วกูว้าวผลงานเค้าตลอดนะ แต่คือกูมีคนที่ผลงานเค้าอยู่ระดับอ่านได้ตลอดอยู่

>>122 ยังเหลือบทส่งท้ายนักเขียนบอกจะมาอัพเดือนหน้า

>>127 อยากรู้เรื่องตอนล่าสุดว่ามันจบยังไงอ่า จบไม่ดีเหรอ แฟนๆดูเศร้า

>>128 ไม่เชิงไม่ดี แฮปปี้ในด้านบทสรุปของทุกคนนะ แต่ไม่แฮปปี้ตรงตัวดกจาเท่าไร(แฮปปี้ครึ่งหนึ่งไม่แฮปปี้ครึ่งหนึ่ง)
มันอธิบายยากอะถ้าจะสปอย อย่างน้อยจะสปอยให้รู้เรื่องได้มึงต้องรู้ว่าตัวจริงของ Secretive Plotter ว่าคือใครก่อนและเข้าใจว่า Oldest Dream คืออะไร
เพราะต้องเล่าเฉลยตัวจริง Oldest Dream แล้วถึงจะเล่าต่อเนื่องถึงตอนจบได้

>>129 กูพึ่งรู้ว่าดกจาจบแล้ว... แปลว่าแฟนอาร์ตที่กูเห็นคือตอนจบสินะ อห. เกียมซับน้ามตารอเลย กูยังดองไว้ยังไม่ได้อ่าน กะรออิ้งค์แปลตามเกาทันเพราะนึกว่าจะยาวกว่านี้ กูไปตามอ่านต่อดีกว่า

>>130 เกาจบที่516ไม่รวมบทส่งท้ายที่ยังไม่ลง กูว่าตอนที่ลงบทส่งท้ายอิ้งก็ใกล้ถึงดิบแล้วแหละ((บทส่งท้ายลง15ธ.ค.

การ์เดี้ยนสำนวนน่ารำคาญจังวะ

พยายามอ่านท่านเคลแต่มีแววว่าจะไม่รอดว่ะ ช่วงเริ่มต้นอีหยังวะมากๆ จู่ๆก็มีพ่อบ้านเป็นนักฆ่าโดยไม่มีเหตุจูงใจที่แน่ชัด ป๊าสายเปย์เหมือนโดนสะกดจิตรูดทรัพย์ กว้านซื้อขนมปังเยอะขนาดนั้นแต่ไม่มีใครสงสัย เด็กเดินตามต้อยๆด้วยความเป็นห่วงแบบงงๆ สร้างภาพว่ารักแมวให้พระเอกลดการ์ดลงอีก ไม่มีเหตุมีผลรองรับซักอย่าง เป็นงงว่าติด top3 ของมุนพิอาได้ไง คือกูคาดหวังสูงมากเพราะให้คะแนนนักอ่านกับเอสคลาสในใจสูงลิ่ว ที่ทนอ่านมาสิบกว่าตอนได้แต่กลอกตามองบนกับการตัดสินใจตัวเอกตลอดเลย กูควรทนอ่านต่อไปมั้ยวะ มันจะสนุกขึ้นเมื่ออ่านไปยาวๆใช่มั้ย ให้ความมั่นใจกูที

>>132 กุอ่านเล่ม1จบใช้เวลา3วัน 2กับ3ยังดองอยู่ เห็นริวิวว่าสนุกแต่กูอ่านวางหลายรอบมาก น่าจะเพราะสำนวนนี่แหละมั้ง

>>133 กูตามเอสคลาสแต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันดีอะไรขนาดนั้นแฮะ ตัวละครดีน่ะใช่ แต่เนื้อเรื่องก็ไม่ได้เทพอะไรนะ ส่วนท่านเคลกูไม่ได้อ่าน

>>133 ท่านเคลจะเริ่มสนุกเมื่อเจอน้องมังกร ตัวร้ายมาและเริ่มมีสงครามเว้ยยย กูโคตรชอบท่านเคลมากๆ หลังๆ คือผูกเรื่องดีมาก ทุกอย่างเป็นเหตุเป็นผลย้อนไปตอนแรกหมด ช่วงแรกอาจจะอึนๆ ( ว่าแต่เมิงอ่านอิ๊งหรือแปลไทย บอกเลยว่าแปลไทยแปลห่วยมาก อิ๊งดีกว่าเยอะ ) แต่อ่านไปเรื่อง เมิงจะเก็ตในความนิสัยท่านเคล พ่อบ้านนักฆ่าก็เป็นส่วนจำเป็นของเรื่อง (สปอยนิดๆ ว่าตระกูลพ่อบ้านโดนตัวร้ายล้างบางเลยหนีมาจากฝั่งเมืองโน้นมาฝั่งเมืองนี้ เหมือนจุดเริ่มต้นว่าตัวร้ายมันเริ่มทำอะไรบ้าง ขณะที่ทางฝั่งเมืองที่ท่านเคลอยู่ยังสงบๆ แต่เดี๋ยวมันจะเริ่มลามมาละ )
ถ้าวัดกันจิรงๆ ตอนนี้กูตามสามเรื่องแปลอิ๊งถึงตอนล่าสุดหมดทั้งสามเรื่องนะ กูยกท่านเคลที่หนึ่งเลย ผูกเรื่องดีมาก ตอนล่าสุดนี่กูอื้อหือเลย

>>133 ขอต่ออีกนิดเพื่อแก้ตัวในท่านเคล ที่สายเปย์แล้วไม่มีคนสงสัย เพราะท่านเคลคนเดิมเหมือนเป็นขยะตระกูลที่แบบชอบทำอะไรบ้าๆ อยู่แล้ว จู่ๆ ลุกมาซื้อขนมปัง คนก็เลยไม่สงสัย วันดีคืนดีก็ดื่มเหล้า ทำลายข้าวของ คนไม่ค่อยอยากจะยุ่ง กลัวมีเรื่อง ส่วนน้องเมวไม่ได้สร้างภาพ แต่ท่านเคลซึนเดเระ ชอบทำเป็นบอกว่าไม่รักไม่สนใจ แต่จริงๆ คือท่านเคลเองก็ห่วงแมว รักเด็ก ชอบช่วยเหลือคน แต่ภายนอกทำเป็นไม่ได้อยากช่วย จำใจทำ ( ความนิสัยท่านเคลที่อ่านไปเรื่อยๆ จะโมเอะๆ ท่านเคลช่วยคนเป็นกระบุงด้วยหน้าแบบไม่อยากจะช่วยเยอะมาก ช่วยไปสบถfuckเป็นระยะอีกหลายสิบรอบ แต่ก็ช่วยอยู่ดี )

>>135 อย่างน้อยมันก็ไม่ทำให้กูคลางแคลงใจว่าขึ้นอันดับ 2 ของเว็บได้ยังไงอะนะ 5555 มันสนุกเพราะกูติดฟิลเตอร์สาววาย พูดเลย แต่ถ้านับแค่จังหวะการดำเนินเรื่องกับความซับซ้อนพล็อตกูยกให้ดกจาที่หนึ่ง เอสคลาสช่วงต้นๆเหมาะกับแนวรักสัตว์ใช้ชีวิตต๊ะต่อนยอนไปเรื่อยๆ แต่หลังๆฝั่งเการู้สึกพล็อตเข้มข้นขึ้นละนะ
>>136 แปลไทยไม่โอเคใช่ปะ กูตะหงิดๆอยู่ จะได้ไปอ่านอิ้งแทน เห็นมึงชอบท่านเคลขนาดนี้เริ่มมีหวังละ ที่กูออกมาบ่นนี่คืออยากหาเหตุผลให้อ่านต่อล้วนๆ กูอยากอินอยากพีคท่านเคลมากเว้ยยย แต่แบบ กูตั้งคำถามบ่อยมากว่าอินักฆ่านี่มีมาทำไมวะ อยู่ๆก็มาแทรกซึมในคฤหาสน์คนอื่นเขา พอเจอพระเอก(ตามนิยาย)ก็จากไปดื้อๆ เลี้ยงเสียข้าวสุกสัดๆ หรือน้องคิมอธิบายสั้นเกินไปไม่รู้มันเลยดูไม่มีที่มาที่ไปเลย แต่ถ้ามึงบอกว่ามันจะเฉลยทีหลังก็โอเคละ ส่วนพ่อนี่ก็คือดูโอ๋ลูกมากอะมึง บอกว่าบริหารธุรกิจเก่งแต่ทำไมยกเงินให้ลูกง่ายจัง กูรู้แล้วว่าทำไมท่านเคลในเนื้อเรื่องเดิมถึงกลายเป็นคนกากๆแบบนั้น 5555 ถ้ามันสนุกจริงกูจะกลับมาสครีมอีกรอบ

>>138 แปลไทยไม่โอเคอย่างมาก แปลอากู๋แบบไร้การเรียบเรียง บางจุดคือความหมายเปลี่ยนไปเลย เมิงอ่านให้ถึงเจอน้องมังกร แล้วจะเริ่มน่ารักขึ้น แล้วให้ถึงระเบิดกลางเมือง นับจากนั้นล่ะท่านเคลเป็นฝ่ายเสนาวางแผนบู๊รัวๆ กูชอบเรื่องนี้ตรงมันเป็นสงครามจริงจัง ที่วางแผนสู้กันเป็นเมืองๆ แต่ละเมืองก็มีเอกลักษณ์กันไป ท่านเคลก็ต้องไปหาพันธมิตรมา แล้วเดี๋ยวจะแยกแบบเผ่านั้นเผ่านี้อยู่ฝั่งตัวร้าย เผ่านั้นเผ่านี้อยู่ฝั่งท่านเคล คือสเกลเรื่องใหญ่มาก แต่เรื่องมันจะค่อยๆ เล่าจากแคบๆ แล้วค่อยขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เว้ย เหมือนคนเขียนค่อยๆ เล่า โดยเริ่มจากเมืองอันสุขสงบของท่านเคลนั่นแหละ อารมณฺ์เปิดมาแฮปปี้ตะตอนยอนแล้วค่อยๆ โยนปมมาเรื่อยๆ แล้วทุกอย่างทีท่านเคลผ่านมันจะสำคัญหมดเลย ฉะนั้นเมิงต้องผ่านไปให้ได้นะเว้ย /กุมมือ

>>132 >>134 สำหรับกูสนุกแต่แปลงงมาก ยิ่งเล่มหลังยิ่งรู้ซึ้ง เชื่อกู บางประโยคกูทวนซ้ำอยู่สามรอบถึงจะเก็ตว่าเรียงประโยคยังไง

>>139 อยากอ่านนิยายแนวสงครามแบบนี้อีกแต่หายากมากอ่ะ มึงมีเรื่องไหนแนะนำกูมั้ย 555555

ท่านเคลนี่เรื่องอะไรวะ ฟังมึงคุยแล้วสนใจเลย อยากอ่านวายสเกลเรื่องใหญ่ๆ สงครามเต็มรูปบ้าง เบื่อแนวรักมุ้งมิ้งแล้ว

>>142 Trash of the Count’s Family ไม่วายนะ แนวแฟนตาซี

เรื่องดกจาจบดีไหมพวกมืง ขอคำเดียววว

>>144 กูอยากรู้ตอนจบเรื่องนี้มาก เข้าไปส่องแฟนอาร์ตแล้วใจบ่ดีเลย TT

>>145 อยากรู้ด้วย มึงงง มีแต่รูปเศร้าๆ จะร้องไห้

>>144 >>145 >>146 สปอยแบบสั้นๆแต่ไม่อธิบายที่มาที่ไปนะ
.
.
.
.
.
.
หลังจบ oldest dreams แล้ว โลกที่ไม่มีการอ่านเวลาก็ไม่เดิน ดกจาเลยเป็น oldest dream ต่อเพื่อทำให้โลกนี้ดำเนินต่อไป
แต่จะถ้าเป็น oldest dreams ก็จะอยู่กับทุกคนไม่ได้เลยใช้สกิลAvatarที่จิ๊กมาจากฮันซูยอง1863สร้างavartarของตัวเองโดยใช้ความทรงจำ49%ไว้อยู่กับทุกคน ส่วนตัวจริงเหลือแค่51%เพื่อให้จำได้ลางๆว่าฝันต่อเพื่ออะไร
ทุกคนเดินออกจากรถไฟฟ้าไปและเริ่มต้นชีวิตใหม่หลังจบทุก scenario ส่วนดกจานั่งอยู่บนรถไฟคันนั้นต่อและเริ่มการเดินทางที่ไม่มีวันสิ้นสุด
:
:
:
.
.
.
เหี้ย แค่เล่าก็จะร้องไห้ละมึง ร้องไห้เหมียนหมา รอบทส่งท้ายอาจจะได้ช่วยดกจา51%ก็ได้ดด

เปิดพรีปลายปีของวดว.นี่มันเดือนนี้หรือเดือนหน้า เดือนนี้มันครึ่งเดือนผ่านไปแล้วนะ

ใจคอมันจะมาเอาเดือนสุดท้ายจริงเหรอ

>>143 ขอบใจ แต่ไม่วายเหรอเสียใจ แต่กูอาจจะไปลอง เพราะฟังเรื่องก็น่าสนใจดีอ่ะ

>>148 ตอนแรกกูคิดว่ามันจะขายธค กูลืมไปเลยว่ามันต้องผ่านขั้นตอนการพรีอีกนี่หว่า แต่อีสนพ นี่ มึงทำใจให้เหมือนน้ำแข็งขั้วโลกเหอะ ไม่งั้นหงุดหงิดตายอ่ะมึง นี่นอกจากงานอี้ฯ แล้ว เค้ายังดองอะไรดีไว้อีกมั้งวะ

>>149 มึงพูดก็ถูก พรีไม่ใช่ได้ของนี่หว่า ระยะเวลาพรีอาจคลุมไปทั้งเดือนเลยก็ได้ ถ้าพรีทั้งเดือนแปลว่าอย่างต่ำๆ ที่กูจะได้ของคือปีหน้า

ตอนนี้กูเย็นแล้ว เย็นชาเนี่ย พอนึกว่าของอาจได้ปีหน้ากูเย็นสุดๆ เลยมึง

วดว. อย่างน้อยให้พวกกูได้หนังสือกันภายในปีนี้เถอะ มึงจะถือว่าออกแปลมาเรื่องเดียวแล้วมึงไม่ต้องออกแปลอีกเลยในปีนั้นไม่ได้นะมึง

Ky พันสารท ใครอ่านจบแล้วมั่ง อยากรู้ระดับความสัมพันธ์ของพระเอกนายเอกอะ ไม่เคยอ่านรัชศก แต่พออ่านตย เรื่องนี้แล้วชอบ เป็นแนวยุทธภพที่ย่อยง่ายดี

>>147 อ่านสปอยมึงแล้วกูอยากร้องไห้เหมียนหมา สงสารดกจาว่ะ โอ๊ย แม่ง TT

>>151 ตอนจบก็คนรักกันนั่นแหละ หวานนิดๆ แบบคนโตๆ แล้ว แต่กว่าจะรู้ใจกันก็นานนนนอยู่เรื่องนี้ ระหว่างทางก็ลุ่มๆ ดอนๆ คสพ.เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา

>>149 ท่านเคลไม่วาย แต่มีหลายเรือให้ขึ้นและไร้นางเอกค่ะเมิงงง

>>151 กูชอบพันสารทนะ สองเล่มแรกพระเอกเอี้ย สองเล่มหลังคือพระเอกรู้ใจตัวเองแล้วตามจีบนอ. ยังกับหนังคนละม้วน 555 พอ.พอรู้ใจคือจีบจริงจีบจัง หยอกทุกครั้งที่มีโอกาส แต่กว่านอ.จะรู้ว่าอิพอ.มันเอาจริงคือช่วงท้ายเล่มสี่ (สองเล่มแรกเอี้ยกะเขาขนาดนั้น นอ.เลยนึกว่าพอ.แกล้งเล่น) แต่พอรู้ก็แฮปปี้เอนดิ้งเลยเมิง

เวลาสั่งนิยายวายมาส่งบ้าน ถ้าไม่ได้รับเองให้คนที่บ้านรับทำไง คือปกแม่งส่อมากอ่ะ ชชเปลื้องผ้าหน้าใกล้กัน... หรือส่วนใหญ่ซื้อ ebook กัน

>>156 เขาไม่ได้ถือมายื่นเปล่าๆให้นี่ อยู่ในกล่องในห่อ พันบับเบิ้ลหนาเป็นหมอน จะไปเห็นได้ไง คนที่บ้านมึงมีพัสดุจ่าหน้าไม่ใช่ชื่อของตัวเองก็แกะดูเหรอ

>>157 คนที่บ้านกุแกะนะ บอกหลายครั้งแล้วว่าอย่าแกะ เขาทนความอยากรู้ไม่ไหวอะ กุหมดคำสิพูด

>>158 เสียมารยาท ไม่ควรแตะต้องทรัพย์สินคนอื่น

>>157 แม่กูแกะตลอด ทุกชิ้น สงสัยต้องบอกคนขายว่าจะเพิ่มเงินให้ วานช่วยห่อปกหุ้มไม่ให้เห็นข้างในให้ด้วย T T

>>159 ถ้าเป็นบ้านตัวเองแล้วพ่อแม่มาอาศัยอยู่ก็ถือว่าทำไม่ถูก แต่ถ้าไม่มีปัญญาเอง ยังต้องอาศัยบ้านพ่อแม่อยู่ เจ้าของบ้านก็มีสิทธิ์ตรวจสอบของทุกอย่างที่จะเอาเข้าบ้านเขา

>>161 มันเป็นเรื่องของการเคารพกันและกันนะเพื่อนรัก​ อีเส้นนี้ก้าวข้ามไปทำชีวิตครอบครัวแตกกระจายมานักต่อนักแล้ว

>>158 อันนี้แล้วแต่บ้านแล้วล่ะ ไม่รู้เหมือนกันต้องทำยังไง ต่อให้ซื้อมาเองแบบมิดชิด เขาอยากรู้ก็มาค้นของมึงดูอยู่ดี
>>160 ถึงเขาห่อให้อีกสิบชั้น ยังไงแม่มึงก็แกะดูอยู่ดี

ว่าแต่พวกมึงอายุเท่าไหร่ ถ้ามึงยังเด็กอ่านนิยายที่ปกโป๊แบบนั้น กูเป็นแม่ก็จะสกรีน กูไม่รู้จะบอกยังไง บ้านกูขนาดของเล่นหลานอายุไม่กี่ขวบกูจะไปยุ่งยังต้องขอเจ้าตัวก่อน ตอนหลานอีกคนวัยรุ่น กูก็เนียนไปทำเป็นยืมอ่านนิยายของหลานจะได้กรองว่ามันมีฉากไม่ควรไหม ทีนี้หลานเอามาให้อ่านใหญ่เลย แถมชวนเม้าด้วย

มันคือเรื่องที่แต่ละบ้านปลูกฝังมาไม่เหมือนกันจริงๆ ก็ต้องดูว่ากฏหมู่ในบ้านเป็นยังไงแหละ
แต่จะเซ็งมากถ้าพ่อแม่ค้นเพราะความอยากรู้เฉยๆ(ในกรณีที่กูอายุถึงเกณฑ์แล้ว) อันนี้ต้องโทษสนพที่มีส่วนทำปกอล่างฉ่างเกินไปด้วย

>>147 อห.มึง กูแต๊งมาก ๆ อ่านสปอยแค่นี้ กูก็รู้สึกขอบตาร้อนแล้วสัส กูว่าแล้วว่าสักวันดกจาต้องเอาแต่ช่วยคนอื่นจนตัวเองตาย (อันนี้ดีหน่อย ไม่ตาย แต่โดดเดี่ยว อิเวน) ค่ตเส้า แงงง

>>165 โดดเดี่ยวแบบนี้ยิ่งกว่าตายอีกนะมึง กูจะร้อง เศร้าชห TT

>>147 จบหยั่งกะมาโดกะ TT ขอให้มีสัก au นึงที่จบ good end ได้มั้ยยยย

>>156 ส่วนตัวกูจะไม่สั่งแบบที่ปกดูส่อลงที่บ้านเลย และเรื่องที่ปกมันเน้นมากๆก็จะไม่ซื้อเลยด้วย(รวมถึงเรื่องที่ชื่อเรื่องมันชัดมากๆ) เรื่องไหนที่มันชัดมากถ้าซื้อไว้บ้านก็ห่อปกกระดาษอีกที บ้านกูไม่ยุ่งหนังสือหรอกแต่ก็ไม่อยากให้มีปัญหา

>>167 ฮืออ กลายเป็นพระเจ้าเพื่อโลกอันสงบสุขไปอีกคน ยังเหลือบทส่งท้ายนะมึงต้องมีความหวังสิวะะ

>>168 กูซื้อเอามาห่อปก อ่านจบขาย ไม่กล้าเก็บ กลัววันดีคืนดีเป็นอะไรไป อายตอนพ่อแม่มาเก็บห้อง 5555

>156 เวลาสั่งนิยายวายมาส่งบ้าน ส่งชื่อกู (แต่วงเล็บว่า ส่งต่อคุณ......)
แล้วบอกทางบ้านไว้ว่าของเพื่อน (สนิทมาก) เขาอยู่คอนโด ไม่สะดวกรับของ
ขออย่าแกะพัสดุ (พ่อชอบแกะดูอยู่เรื่อย) เพราะต้องเอาไปให้เพื่อนที่ทำงาน
ที่บ้านก็ไม่แกะดูนะ 5555

>>166 เออใช่ ทรมานกว่าตายอีก 555555 แค่เห็นแฟนอาร์ตที่ดกจาอยู่บนรถไฟมืด ๆ คนเดียว ในใจกูน้ำตาก็ไหลถึงส้นตีนละ ถถถถ
>>169 ขอโทษที่ตัดหวังนะ แต่กูว่าจบแบบดกจาโดดเดี่ยวแหละมึง แค่ตอนเดียว ทุกคนคงช่วยไรไม่ได้หรอก ฮรุก *ซับน้ามตา* บทส่งท้ายอาจจะเป็นแบบหลังจากนั้นชีวิตแต่คนเป็นไง ใครทำไรบ้างแบบนี้มั้ง

>>172 แต่…แต่หน้าปกภาค5เป็นซูยองกับดกจาโชตะนะมึง ซูยองยังไม่ได้ทำอะไรเลยต้องมีอะไรซักอย่างสิ!
แปะหน้าปก>> https://twitter.com/silversoul_ys/status/1194136631273390082?s=21

>>172 เสริม แล้วนักเขียนเว้นลงบทส่งท้ายไปทีเดียวเดือนนึงไม่มีทางแค่ตอนเดียวหรอกมึง
เพราะปกติเขาเขียนอาทิตย์ละ4ตอน ถ้าจะพักลงแค่ตอนเดียวหยุดแค่1อาทิตย์ก็พอแล้ว
epนึงประกอบด้วยหลายตอน ราวๆ5ตอนต่อ1ep epสุดท้ายของเนื้อเรื่องหลักคือep99แต่มีตอน516เลยนะมึง ถถถถถ
อย่างน้อยต้องมีซัก3ตอน.. ((ฟังดูมีหวังขึ้นนิดนึง

มึงๆ คู่ 화운유진 (ฮวาอุน(?)xยูจิน) นี่มาจากไหนหว่า ใครรู้จักฮีสปอยล์คร่าวๆให้กูที

>>173 คือกูดองไว้ยังไม่ได้อ่าน เลยไม่รู้ว่าฮันซูยองยังไม่ออกโรง งั้นบทส่งท้ายนี้ ฮันซูยองต้องมาช่วยดกจายาให้ได้นะ! ฮึบ!
>>174 โอเค กูจะเชื่อมั่น 3 ตอนก็มากพอให้ใครสักคนมาช่วยดกจายาจากความเดียวดาย *กุมความหวังน้อยๆ*

>>173 พึ่งเห็นปก หรือจะใช้มุกย้อนเวลา! (อเวนเจอร์หรอ..) ขอล่ะ เด็กคนนี้เดียวดายมาทั้งชีวิตแล้ว TT ขอให้ดกจาจบแฮปปี้เถอะะ

>>147 เหมือนโดนตบหน้าสั่นแล้วร้องอย่างหมา แมร่งเป็นประเภทตอนจบที่กูโคตรเกลียดเพราะแมร่งเจ็บเกินไป
จบโคตรแนวการ์ตูนญี่ปุ่นเซอร์ไวเวิลเห็นแอบนึกถึงตอนจบการ์ตูนเรื่องเกมเทวดา TT